|
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:
ULUSLARARASI İŞGÜCÜ KANUNU
UYGULAMA YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 –
(1) Bu Yönetmeliğin amacı;
28/7/2016 tarihli ve 6735 sayılı Uluslararası İşgücü Kanunu uyarınca,
uluslararası işgücüne ilişkin politikaların belirlenmesi, uygulanması,
izlenmesi ile yabancılara verilecek çalışma izni ve çalışma izni
muafiyetlerine dair iş ve işlemlerde izlenecek usul ve esasları, yetki ve
sorumlulukları ve uluslararası işgücü alanındaki hak ve yükümlülükleri
düzenlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; uluslararası işgücünü ve
Türkiye’de çalışan, mesleki eğitim gören, staj yapan, sınır ötesi hizmet
sunan veya bu kapsamda faaliyette bulunmak için çalışma izni ya da çalışma
izni muafiyeti başvurusunda bulunan yabancılar ve bu yabancıları çalıştıran
veya çalıştırmak üzere başvuruda bulunan gerçek ve tüzel kişileri kapsar.
(2) Türkiye’nin taraf olduğu ikili veya çok taraflı
anlaşmalar ile uluslararası sözleşme hükümleri saklıdır.
Dayanak
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 28/7/2016 tarihli ve 6735
sayılı Uluslararası İşgücü Kanununun 25 inci maddesinin birinci fıkrasına
dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Bağımsız çalışma izni: Yabancıya Türkiye’de
kendi ad ve hesabına çalışma hakkı veren çalışma iznini,
b) Bakanlık: Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığını,
c) Çalışma izni: Bakanlıkça resmî bir belge
şeklinde düzenlenen ve geçerlilik süresi içinde yabancıya Türkiye’de
çalışma ve ikamet hakkı veren izni,
ç) Çalışma izni muafiyeti: Bakanlıkça resmî bir
belge şeklinde düzenlenen ve geçerlilik süresi içinde yabancıya Türkiye’de
çalışma izni almaksızın çalışma ve ikamet hakkı veren muafiyeti,
d) Elektronik tebligat adresi: 6/12/2018 tarihli ve
30617 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Tebligat Yönetmeliğine
uygun olarak oluşturulmuş elektronik tebligata elverişli tebligat adresini,
e) Genel Müdürlük: Uluslararası İşgücü Genel
Müdürlüğünü,
f) İkamet izni: 4/4/2013 tarihli ve 6458 sayılı
Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanununa göre Türkiye’de kalmak üzere
verilen izin belgesini,
g) Kanun: 28/7/2016 tarihli ve 6735 sayılı
Uluslararası İşgücü Kanununu,
ğ) Kanuni çalışma izni süresi: Yabancının, kanuni
yükümlülüklerinin yerine getirilmesi suretiyle çalışma izniyle çalıştığı
süreyi,
h) Kurul: 6735 sayılı Kanuna göre oluşturulan
Uluslararası İşgücü Politikası Danışma Kurulunu,
ı) Mesleki Yeterlilik: Bir mesleğe ilişkin yetkili
otorite tarafından tanınmış bilgi, beceri ve yetkinliği,
i) Ön izin: Yabancının mesleki yeterliliğine
ilişkin ilgili kurum veya kuruluşun uygunluk görüşünü,
j) Politika belgesi: Uluslararası işgücü
politikasının belirlendiği belgeyi,
k) Sınırötesi hizmet sunucusu: Türkiye’de geçici
nitelikte olmak üzere herhangi bir hizmet sunumu amacıyla bulunan ve
ücretini Türkiye’deki ya da Türkiye dışındaki bir kaynaktan alan iş
ziyaretçisi, sözleşme karşılığı hizmet sunucusu veya bağımsız meslek
mensubu yabancıyı,
l) Sistem: Bakanlıkça kurulan Yabancı Başvuru, Değerlendirme
ve İzleme Sistemini,
m) Süresiz çalışma izni: Yabancıya, Türkiye’de
süresiz çalışma hakkı veren çalışma iznini,
n) Tanıtım Ofisi: Uluslararası işgücü politikasının
belirlenmesi, uygulanması ve izlenmesine ilişkin hususlar ile Genel
Müdürlük tarafından belirlenecek diğer hususlarda faaliyette bulunmak üzere
yurtiçi veya yurtdışında açılan ofisi,
o) Turkuaz Kart: Yabancıya, Türkiye’de süresiz
çalışma ve ikamet hakkı veren, ilgili mevzuat hükümlerine göre yabancının
eş ve bakmakla yükümlü olduğu çocuklarına ise ikamet hakkı veren belgeyi,
ö) Türk dış temsilciliği: Türkiye Cumhuriyeti
Büyükelçilikleri veya Başkonsolosluklarını,
p) Uzun dönem ikamet izni: 6458 sayılı Kanunun 42
nci maddesi uyarınca verilen ikamet iznini,
r) Yabancı: Türkiye Cumhuriyeti Devleti ile
vatandaşlık bağı bulunmayan kişiyi,
s) Yabancı kimlik numarası: 25/4/2006 tarihli ve
5490 sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu uyarınca yabancılara verilen kimlik
numarasını,
ş) Yetkili aracı kurum: Nitelikleri ve görev
çerçevesi yönetmelikle belirlenen ve Bakanlık tarafından yetkilendirilen
kurum veya kuruluşu,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Uluslararası İşgücü Politikasının Belirlenmesi,
Uygulanması ve İzlenmesi
Uluslararası
işgücü politikasının belirlenmesi ve politika belgesi
MADDE 5 – (1) Genel Müdürlük;
a) Kurul kararlarını,
b) Türkiye’ye nitelikli işgücü ve yatırımcının
çekilmesine yönelik eylem, tedbir, proje, plan, program ile diğer ülke
uygulamalarına ilişkin bilgileri,
c) Yurtdışından Türkiye’ye gelen ve Türkiye’den
yurtdışına giden işgücüne ilişkin politika oluşturulmasına katkı sağlayacak
veri ve analizleri,
ç) Ulusal, bölgesel ya da uluslararası nüfus ve
işgücü hareketliliği verilerini,
d) Türkiye ile kaynak ülkeler arasında mevcut veya
muhtemel siyasi, ekonomik, sosyal ve kültürel ilişkileri,
e) Ekonomi ve işgücü piyasasına ilişkin mesleki,
sektörel, bölgesel ve ulusal gelişmeleri ve ihtiyaçları,
f) Kamu kurum ve kuruluşlarınca oluşturulan
politika belgesi, karar, eylem ve tedbirleri,
g) Yabancı devletlerle yürütülen ikili ekonomik,
sosyal ve kültürel ilişkileri,
ğ) Milli güvenlik, kamu düzeni ve kamu sağlığına
ilişkin hususları,
h) Uluslararası işgücü politikasının uygulanmasında
ortaya çıkan hususları,
ı) Türkiye’nin taraf olduğu uluslararası
sözleşmeler ile ikili veya çok taraflı anlaşmalarda yer alan hak ve yükümlülükleri,
ve benzeri hususları dikkate alarak politika
belgesi hazırlamaya ve bu belgede değişiklik yapmaya yetkilidir.
(2) Genel
Müdürlük, milli güvenliğe ilişkin hususlar saklı kalmak üzere; politika
belgesinin hazırlanmasında kullanılmak üzere kamu kurum ve kuruluşları ile
gerçek ve tüzel kişilerden görüş, bilgi ve belge talep edebilir.
Uluslararası
işgücü politikasının uygulanması
MADDE 6 –
(1) Uluslararası işgücü politikası
temel olarak;
a) Türkiye’nin ihtiyaç duyduğu işgücünün öncelikle
yerli işgücünden karşılanmasına yönelik geliştirilecek politikaların yanı
sıra ulusal istihdam politikalarının sürdürülebilirliğini bozmadan, yerli
ve yabancı işgücü dengesinin kurularak nitelikli yabancı işgücünden de
yararlanılması,
b) Eğitim düzeyi, mesleki deneyimi, bilim ve
teknolojiye katkısı ile stratejik öneme haiz herhangi bir alanda öne çıkmış
yüksek nitelikli yabancı işgücünün ülkemize kazandırılması,
c) Yatırımın büyüklüğü, istihdama ve ekonomiye
katkısı, istihdam düzeyi, ihracat tutarı, faaliyet gösterilen bölge, il
veya sektöre katkısı ve benzeri hususlar gözetilerek yüksek nitelikli
yabancı yatırımcının ülkemize kazandırılması,
esaslarına dayalı olarak Genel Müdürlükçe
uygulanır.
(2) Uluslararası işgücü politikasının yurt içinde
ve yurt dışında etkin ve eşgüdümlü olarak uygulanması için Genel Müdürlükçe
proje, plan, program ve benzeri faaliyetler gerçekleştirilebilir ve gerekli
hallerde ilgili kurum ve kuruluşlarla koordinasyon sağlanır.
(3) Bu Yönetmelikte ve diğer mevzuatta Kurula
yapılmış olan atıflar, Cumhurbaşkanınca belirlenen kurul veya mercie
yapılmış sayılır.
Uluslararası
işgücü politikasının izlenmesi ve değerlendirilmesi
MADDE 7 – (1) Uluslararası işgücü politikasının izlenmesi ve
değerlendirilmesi amacıyla Genel Müdürlük tarafından yıllık değerlendirme
raporları hazırlanır.
Tanıtım
ofisi
MADDE 8 – (1) Tanıtım ofisi, uluslararası işgücü
politikasının belirlenmesi, uygulanması ve izlenmesi ile Genel Müdürlükçe
belirlenecek diğer hususlara ilişkin faaliyetleri yürütür.
(2) Tanıtım
ofislerinin açılacağı yer, faaliyetleri, bütçesi, bu ofislerde
görevlendirilecek personelin niteliği ve benzeri hususlara ilişkin usul ve
esaslar Genel Müdürlükçe belirlenir.
İşgücü
piyasası eğilimlerinin tespiti ve uluslararası işgücü projeksiyonu
MADDE 9 – (1) Uluslararası işgücü politikasının kapsamına
giren alanlarda işgücü piyasası eğilimleri ve tahminleri, sistemden
sağlanacak veriler ile ilgili kurum ve kuruluşlarca tutulan veriler ve
yapılan saha araştırmalarının sonuçlarından sağlanan veri, bilgi ve
belgelerden yararlanarak oluşturulur.
(2) Birinci fıkra kapsamında oluşturulacak eğilim
ve tahminler doğrultusunda uluslararası işgücü projeksiyonu hazırlanır.
Uluslararası işgücü projeksiyonu doğrultusunda Genel Müdürlükçe meslek,
faaliyet alanı, coğrafi bölge ve benzeri hususlar temel alınarak pozitif
veya negatif işgücü değerlendirme listeleri oluşturulabilir.
Bilgi ve
belge paylaşımı
MADDE 10
– (1) Genel Müdürlük, kanunlarda
düzenlenen hususlar ile milli güvenlik ve kamu düzeninin korunmasına
ilişkin hususlar saklı kalmak üzere; kurumlar arası veri paylaşımı esasına
dayalı olarak hızlı, güvenli, etkili, verimli, şeffaf ve hesap verilebilir,
temel hak ve özgürlüklere dayalı ve gizlilik ilkesine bağlı kalacak şekilde
yürütülmek üzere yabancı istihdamı ihtiyacına ve Kanun ve bu Yönetmelik
kapsamındaki diğer hususlara ilişkin olarak, yabancılara ve işverenlerine
ilişkin bilgi ve belgeleri, elektronik ortama aktarılmış olarak kamu kurum
ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerden paylaşmasını talep edebilir.
(2) Bilgi ve belge talepleri ilgililerince en geç
on beş gün içinde karşılanır.
Sistem
MADDE 11
– (1) Yabancıların çalışma izni ve
çalışma izni muafiyet başvuruları ile diğer başvuruların alınmasına,
değerlendirilmesine, sonuçlandırılmasına ilişkin tüm iş ve işlemler sistem
üzerinden elektronik ortamda yapılır.
(2) Sistem Türkçe olarak hizmet verir. Genel
Müdürlükçe uygun görülecek diğer yabancı diller de sisteme eklenebilir.
(3) Yurtdışından Türkiye’ye ve Türkiye’den
yurtdışına gerçekleşen işgücü hareketliliğinin etkilerinin izlenmesine dair
tüm iş ve işlemlere ilişkin veriler sistem üzerinden elektronik ortamda
toplanarak saklanır.
(4) Gerekli görülen hallerde sistem dışından
başvuruların alınması, değerlendirilmesi ve sonuçlandırılmasına Genel
Müdürlükçe imkân sağlanabilir. Bu başvurulara ilişkin bilgi ve belgelerin,
başvurunun sonuçlandırıldığı tarihten itibaren otuz gün içinde sisteme
girilmesi zorunludur.
(5) Genel Müdürlükçe belirlenen yetki sınırları
dâhilinde yetkili aracı kurumların sisteme erişimlerine imkân sağlanabilir.
(6) Sistem, ulusal coğrafi bilgi sistemi
uygulamaları ile uyumlu şekilde çalışır. Uluslararası işgücüne ilişkin
hususlar, işveren ve işyerine ilişkin hususlar, coğrafi bölge ve benzeri
kırılımlar bazında tutulan verilerin farklı düzeylerde eşleştirilmesi
sonucunda elde edilen mikro veya makro kapsamlı ve etkileşimli çıktılar
üretir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Çalışma İzni
Çalışma
izni alınması zorunluluğu
MADDE 12
– (1) Türkiye’de çalışacak
yabancının çalışmaya başlamadan önce çalışma izni alması zorunludur.
Çalışma izni Bakanlık tarafından verilir.
(2) Kanunlarda veya Türkiye’nin taraf olduğu ikili
veya çok taraflı anlaşmalar veya uluslararası sözleşmelerde çalışma izni
almadan çalışabileceği belirtilen yabancılar çalışma izni almadan
çalışabilirler. Bu kapsamdaki yabancıların Türkiye’de çalışmaya başlamaları
yabancı çalışmaya başlamadan en geç bir gün önce ve çalışmalarının sona ermesi
bu tarihten itibaren en geç on beş gün içinde Bakanlığa bildirilir.
Kamu
kurum ve kuruluşlarında yabancı istihdamı
MADDE 13
– (1) İlgili mevzuatına göre
yabancı istihdam etme yetkisi bulunan kamu kurum ve kuruluşlarının bu
yabancıları çalıştırmaya başlamadan önce Bakanlıktan çalışma izni almaları
zorunludur.
(2) Çalışma izni almadan yabancı istihdam
edebileceği özel kanunlarında açıkça belirtilen kamu kurum ve kuruluşları,
bu kapsamdaki yabancıların Türkiye’de çalışmaya başlamalarını yabancı
çalışmaya başlamadan en geç bir gün önce ve çalışmalarının sona ermesini bu
tarihten itibaren en geç on beş gün içinde Bakanlığa bildirmekle yükümlüdür.
(3) Milli güvenlik kapsamında faaliyet gösteren
kamu kurum ve kuruluşlarında istihdam edilen yabancılar için çalışma izni
ve bildirim hükümleri uygulanmaz.
Çıkma
izni almak suretiyle Türk vatandaşlığını kaybedenlerin çalışması
MADDE 14
– (1) 29/5/2009 tarihli ve 5901
sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 28 inci maddesi kapsamında doğumla Türk
vatandaşı olup da İçişleri Bakanlığından çıkma izni almak suretiyle Türk
vatandaşlığını kaybedenler ve üçüncü dereceye kadar olan altsoylarından
Mavi Kart sahibi olanlar veya Mavi Kart Kütüğüne kaydı olduğunu belgeleyenler
Türkiye’de çalışma izni almadan çalışabilirler.
(2) Birinci fıkra kapsamında bulunan kişiler için
çalışma izni belgesi düzenlenmez. Ancak, talepleri halinde Türkiye’de
çalışabileceklerini belirten harca tabi olmayan bir belge verilir.
Çalışma
izni başvuru usul ve esasları
MADDE 15
– (1) Çalışma izni başvuruları
yurt dışında yabancının vatandaşı olduğu veya yasal olarak bulunduğu
ülkedeki Türk dış temsilciliğine yapılır. Bu başvurulara ilişkin bilgi ve
belgeler ile varsa görüş ve değerlendirmeleri Türk dış temsilciliğince
Bakanlığa iletilir.
(2) Sistem üzerinden onaylanarak tamamlanan çalışma
izni başvuruları için Bakanlığa ayrıca kâğıt ortamında bilgi veya belge
gönderilmez. Sahte veya yanıltıcı bilgi ve belgelerin ibraz edildiğinin
tespiti halinde başvuru reddedilir ve durum adli mercilere bildirilir.
(3) Genel Müdürlükçe belirlenecek yabancılardan
Türkiye’de yasal olarak bulunanlar, geçerli bir ikamet izni olmaksızın
sistem üzerinden başvuru yapabilir. Yabancılara geçerli bir ikamet izni
olmaksızın başvuru imkânı tanınmasında;
a) Kurul kararları,
b) Adına çalışma izni başvurusu yapılan yabancının
niteliklerine ilişkin hususlar,
c) Yabancının istihdam edileceği işveren veya
işyerinin niteliklerine ilişkin hususlar,
ç) Başvurunun uluslararası işgücü politikasına
uygunluğuna ilişkin hususlar,
dikkate alınarak özel şartlar belirlemeye ve bu
şartları altı aylık dönemler halinde güncelleyerek resmi internet sayfasında
yayımlamaya Genel Müdürlük yetkilidir.
(4) Üçüncü fıkra kapsamında Genel Müdürlükçe
belirlenen yabancıların çalışma izni başvuruları hariç olmak üzere
yurtiçinden yapılacak çalışma izni başvurularında yabancıya ait en az altı
ay süreli geçerli bir ikamet izninin bulunması gerekir.
(5) Süre uzatımı yapılmış çalışma izinleri hariç
olmak üzere bir işverene bağlı çalışan yabancılar bakımından, izin
başlangıç tarihinden itibaren altı ay içerisinde başka bir işverene bağlı
çalışmak üzere yurtiçinden çalışma izni başvurusu yapılmasına ilişkin usul
ve esaslar Genel Müdürlükçe belirlenerek resmi internet sayfasında
yayımlanır.
(6) İnsan ticaretine konu olan veya olabilecek
alanlarda çalışan ya da çalışacak yabancılar adına süre uzatma başvurusu
dâhil yurtiçinden çalışma izni başvurusu yapılamaz. Bu yabancılar adına
çalışma izni başvuruları, vatandaşı oldukları veya yasal olarak
bulundukları ülkedeki Türk dış temsilciliği aracılığıyla yapılır.
(7) Genel Müdürlük başvuruya ilişkin belge ya da
belgelerin kâğıt ortamında aslının ibraz edilmesini ya da ilgisine göre
Türk dış temsilciliği, yabancının uyruğunda bulunduğu ülkenin Türkiye’de
bulunan temsilciliği, ilgili ulusal veya yabancı kurum ve kuruluşlar veya
noter tarafından tasdik edilmiş bir örneğinin ibraz edilmesini isteyebilir.
Genel Müdürlük belge ya da belgeleri yeniden tercüme ettirebilir.
(8) Başvuru esnasında sisteme girilmesi gereken
bilgiler ile yüklenmesi gereken belgeler Genel Müdürlükçe belirlenerek
resmi internet sayfasında yayımlanır.
(9) Çalışma izni başvurusu yetkili aracı kurum
tarafından da yapılabilir.
(10) Çalışma izin başvurularının 15/1/2004 tarihli
ve 5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu uyarınca güvenli elektronik imza ile
yapılmasına yönelik usul ve esaslar Genel Müdürlükçe belirlenir.
Çalışma izni
başvurusunda yabancı kimlik numarası ve elektronik tebligat adresi
MADDE 16
– (1) Yurtiçinden yapılacak
çalışma izni başvurusu bakımından;
a) Geçerli bir ikamet izni olmaksızın çalışma izni
başvurusu imkânı tanınan yabancılar adına yapılan başvurular hariç olmak
üzere çalışma izni başvurusunun türüne bakılmaksızın adına çalışma izni
başvurusu yapılan yabancının yabancı kimlik numarasına,
b) Bağımsız çalışma izni veya süresiz çalışma izni
başvurusunda adına çalışma izni başvurusu yapılan yabancının elektronik
tebligat adresine,
c) Bir işverene bağlı çalışacak yabancı adına
yapılan çalışma izni başvurusunda işvereninin elektronik tebligat adresine,
sahip olması zorunludur.
(2) Yurtdışından yapılacak çalışma izni başvurusu
bakımından:
a) Bir işverene bağlı çalışacak yabancı adına
yapılan çalışma izni başvurusunda işverenin elektronik tebligat adresine
sahip olması zorunludur.
b) Adına süresiz çalışma izni veya bağımsız çalışma
izni başvurusu yapılan yabancının elektronik tebligat adresi, çalışmanın
başladığı tarihten itibaren otuz gün içinde sistem üzerinden Bakanlığa
bildirilir.
(3) Bağımsız çalışma izni veya süresiz çalışma izni
başvurusunun Türk dış temsilciliği aracılığıyla yabancının kendisi
tarafından yapılması halinde Genel Müdürlük yabancıyla iletişimini Türk dış
temsilciliği aracılığıyla sağlar.
Çalışma
izni başvurusunun tamamlanması
MADDE 17
– (1) Türk dış temsilciliği
aracılığıyla yapılan çalışma izni başvurusunun tamamlanması bakımından:
a) Bir işverene bağlı çalışacak yabancı adına
yapılan çalışma izni başvurusunda, yabancının ilk olarak Türk dış
temsilciliğine çalışma vizesi başvurusu yapması zorunludur. Çalışma vizesi
başvurusunun ardından işverenin dış temsilcilik tarafından verilen referans
numarası ve istenen bilgi ve belgeleri sisteme yükleyerek başvuruyu
onaylaması ile çalışma izni başvurusu tamamlanır.
b) Bir işverenin bulunmadığı çalışma izni
başvurusunda, başvurunun Türk dış temsilciliğine yapılması zorunludur.
Yabancı başvuru esnasında gerekli bilgi ve belgeleri dış temsilciliğe
sunar. Sunulan bilgi ve belgelerin dış temsilcilik tarafından sisteme
yüklenmesinin ardından başvurunun onaylanması ile çalışma izni başvurusu
tamamlanır.
(2) Birinci fıkranın (a) bendi kapsamında yapılan
çalışma izni başvurusunun çalışma vize başvurusundan itibaren otuz gün
içinde sistem üzerinden işveren tarafından onaylanarak tamamlanması
zorunludur.
(3) Yurtiçinden yapılan çalışma izni başvurusu
bakımından;
a) Bir işverene bağlı çalışacak yabancı adına
yapılan çalışma izni başvurusunda istenilen bilgi ve belgelerin sisteme
yüklenmesi ve işverenin başvuruyu onaylamasıyla,
b) Bir işverenin bulunmadığı çalışma izni
başvurusunda yabancının istenen bilgi ve belgeleri sisteme yüklemesi ve
başvuruyu onaylamasıyla,
çalışma izni başvurusu tamamlanır.
İlgili
mercilerden görüş alınması
MADDE 18
– (1) Genel Müdürlük, çalışma izni
başvurularının değerlendirilmesi sürecinde gerek görülen hâllerde, ilgili
kamu kurum ve kuruluşları ile kamu kurumu niteliğindeki meslek
kuruluşlarının görüşlerini alır.
(2) İlgili merciinin görüş oluşturmasına esas
teşkil edecek bilgi ve belgeler, temel hak ve özgürlüklere dayalı olarak ve
gizlilik gözetilerek Genel Müdürlükçe belirlenir.
(3) Görüş, bilgi ve belge taleplerinin sistem veya
elektronik tebligat adresi üzerinden yapılması esastır. Bunun mümkün
olmaması durumunda resmi yazışma usulü kullanılır. İlgili merciler
görüşlerini en geç on beş gün içinde Bakanlığa bildirir ya da zorunluluk
halinde on beş günü geçmemek üzere ek süre talebinde bulunabilir. Süresi ve
verilen ek süre içinde bildirilmeyen görüşler Genel Müdürlükçe olumlu kabul
edilir.
(4) Milli güvenliğe ve kamu düzenine ilişkin
hususlar saklıdır.
Eksik
bilgi, belge tespiti ve talebi
MADDE 19
– (1) Başvuruda eksik bilgi veya
belgelerin tespit edilmesi hâlinde başvurunun değerlendirilmesi ertelenir.
Eksikliklerin tamamlanması için başvuru sahibinden sistem üzerinden ve
elektronik tebligat adresi aracılığıyla bilgi veya belge talep edilir.
(2) Bilgi veya belge eksikliklerinin tamamlanması,
mücbir bir sebebin varlığının resmî bir makamdan belgelendirildiği hâller
dışında otuz günü aşamaz. Otuz günlük süre bilgi ve belge talebinin
yapıldığı tarihten itibaren başlar.
Ön izin
MADDE 20
– (1) Mesleki yeterlilik
gerektiren sağlık ve eğitim hizmetlerinde çalışacak yabancılar ile
4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 34 üncü maddesi
uyarınca çalışacak yabancı öğretim elemanları için yapılan çalışma izni ve
süre uzatma başvurusunda, ön izin için talep Genel Müdürlükçe ilgili mercie
sistem üzerinden iletilir.
(2) Sağlık hizmetlerinde Sağlık Bakanlığı, eğitim
hizmetlerinde Millî Eğitim Bakanlığı ve yabancı öğretim elemanları için
Yükseköğretim Kurulu Başkanlığı bu hizmetlerde mesleki faaliyette bulunacak
yabancılara ön izin vermeye yetkilidir.
(3) İlgili merciler ön izin değerlendirmesine esas
olacak bilgi ve belgeleri veya bu bilgi ve belgelerde yapacakları
değişiklikleri Genel Müdürlüğün görüşünü alarak belirler ve Genel Müdürlüğe
bildirir.
(4) Kanunun 8 inci maddesi kapsamında ön izin
verilen yabancı adına yapılan çalışma izni başvurusunun değerlendirilmesinde,
yabancının yapacağı meslek veya görev için gerekli nitelik ve uzmanlığa
sahip olup olmadığına ilişkin Genel Müdürlükçe değerlendirme yapılmaz.
(5) Genel Müdürlük, birinci fıkra kapsamı dışında
ön izin alınması gereken meslekleri belirlemeye yetkilidir. Bu kapsamda
belirlenen meslekler resmi internet sayfasında duyurulur.
(6) Genel Müdürlük Kanunun 8 inci maddesi
kapsamındaki meslekler dışındaki başvuruların değerlendirilmesinde
yabancının sahip olduğu mesleki yeterliliği kanıtlayıcı her türlü bilgi ve
belgeyi talep etme, söz konusu belgeleri kontrol edip uygun bulmaya veya
reddetmeye yetkilidir.
Çalışma
izni başvurusunun değerlendirilmesi
MADDE 21
– (1) Çalışma izni başvuruları
Genel Müdürlükçe belirlenen çalışma izni değerlendirme kriterlerine göre
değerlendirilir.
(2) Usulüne uygun olarak tamamlanan başvuruların
değerlendirilmesi, bilgi ve belgelerin tam olması kaydıyla otuz gün içinde
tamamlanır. Otuz günlük süre başvurunun sistem üzerinden tamamlandığı veya
ek bilgi ve belge talebi olması halinde talep edilen bilgi ve belgelerin
sistem üzerinden yüklendiği tarihten itibaren başlar.
(3) Adına çalışma izni başvurusu yapılan yabancılar
veya işverenleri, gerekli görülmesi halinde Genel Müdürlüğe davet
edilebilir.
Çalışma
izni değerlendirme kriterleri
MADDE 22
– (1) Genel Müdürlük, çalışma izni
başvurularının değerlendirilmesinde;
a) Yabancının eğitimi, iş yerinde alacağı görev,
mesleki bilgi ve tecrübesi, işyerinde alacağı görev ile mesleki bilgisi ve
tecrübesi arasındaki uyum, ücreti, bildiği diller ve benzeri,
b) Yabancının ortağı olduğu veya istihdam edileceği
tüzel kişiliğin ödenmiş sermayesi, öz kaynağı, brüt satışı, ihracat ile
yatırım miktarları, faaliyet alanı, faaliyet gösterdiği sektör veya coğrafi
alan, toplam istihdam düzeyi, toplam istihdamı içerisindeki Türk ve yabancı
çalışanların oranı, yatırım ve istihdam düzeyine ilişkin kısa ve orta
vadeli taahhütleri ve benzeri,
c) Uluslararası işgücü politikasına uygunluk
bakımından işgücü piyasası araştırmaları ve analizleri ve bu kapsamda
hazırlanacak pozitif ve negatif işgücü değerlendirme listeleri, milli
güvenlik ve kamu düzeni, karşılıklılık ilkesi doğrultusunda yabancının
vatandaşı olduğu ülke ile ikili ilişkiler, Türkiye’nin taraf olduğu ikili
veya çok taraflı anlaşmalar ve uluslararası sözleşmeler ve benzeri,
ç) Çalışma izni talep edilen iş ve meslek için ülke
içinde aynı işi yapacak aynı niteliğe sahip kişinin bulunup bulunmadığına
ilişkin Türkiye İş Kurumu kayıtları ve benzeri,
hususları dikkate alarak kriterler belirler.
(2) Genel Müdürlük birinci fıkra kapsamında
oluşturulan değerlendirme kriterlerini;
a) İleri teknoloji gerektiren işler, ülke
ekonomisine yüksek katkı yapacağı veya yüksek sayıda istihdam yaratacağı
taahhüt edilen yatırımlar, uluslararası sözleşmelere dayalı veya kamu kurum
ve kuruluşlarınca yürütülen ve kamu yararı gözetilen projeler,
b) Değerlendirme kriterlerinden muaf tutulanlar
hariç olmak üzere bu Yönetmeliğin dördüncü bölümü kapsamında sayılan
yabancılar,
c) Çalışma izni türleri, il, bölge, faaliyet alanı,
meslek ve benzeri sınıflandırmalar,
temelinde farklı olarak belirleyebilir.
(3) Genel Müdürlük, belirlenen kriterler
doğrultusunda puanlama sistemleri hazırlamaya ve bu kapsamda yapılan
düzenlemeleri altı aylık dönemler halinde güncelleyerek resmi internet
sayfasında yayımlamaya yetkilidir.
(4) Aşağıda belirtilen yabancılara ilişkin çalışma
izni başvuruları, değerlendirme kriterlerine tabi tutulmayabilir:
a) Anne, baba veya çocuğu Türk vatandaşı olan
yabancılar.
b) İnsani ikamet izni verilmiş olan yabancılar.
c) İnsan ticareti mağduru olarak ikamet izni
verilmiş olan veya 17/3/2016 tarihli ve 29656 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan İnsan Ticaretiyle Mücadele ve Mağdurların Korunması Hakkında
Yönetmelik uyarınca mağdur destek programından yararlanan yabancılar.
ç) Vatansız Kişi Kimlik Belgesi sahibi yabancılar.
d) Bilim ve teknolojiye katkısı, yatırım veya
ihracat düzeyi, sağlayacağı istihdamın büyüklüğü ve benzeri özellikleri
itibarıyla nitelikli yatırımcı olduğu ilgili kamu kurum ve kuruluşlarınca
bildirilen yabancılar.
e) Genel Müdürlükçe uygun bulunacak diğer
yabancılar.
Çalışma
izni başvurusunun reddi
MADDE 23
– (1) Çalışma izni başvurusunun
değerlendirilmesi neticesinde;
a) Uluslararası işgücü politikasına uygun olmayan,
b) Sahte veya yanıltıcı bilgi ve belgelerle
yapıldığı tespit edilen,
c) Yabancı istihdam edilmesine ilişkin gerekçesi
yeterli görülmeyen,
ç) Özel kanunlarda Türk vatandaşlarına hasredilen
iş ve meslekler için yapılan,
d) Gerekli nitelik ve uzmanlığı taşımadığı
anlaşılan yabancılara ilişkin olan,
e) Genel Müdürlükçe belirlenen değerlendirme
kriterlerini karşılamayan,
f) Türkiye’ye girmelerine izin verilmeyecek, vize
verilmeyecek veya sınır dışı etme kararı alınmış yabancılardan olduğu
İçişleri Bakanlığınca bildirilen yabancılara ilişkin olan,
g) Milli güvenlik, kamu düzeni veya kamu sağlığı
açısından Türkiye’de çalışmasında sakınca görülen yabancılara ilişkin olan,
ğ) Dışişleri Bakanlığının uygun görüşü olması
durumu hariç, Türkiye Cumhuriyetinin tanımadığı veya diplomatik ilişkisinin
bulunmadığı ülke vatandaşları için yapılan,
h) 17 nci maddenin ikinci fıkrası uyarınca süresi
içerisinde tamamlanmayan, 19 uncu maddenin ikinci fıkrası uyarınca süresi
içerisinde eksiklikleri giderilmeyen ve 27 nci maddenin birinci fıkrası
uyarınca süresi içinde uzatma başvurusu yapılmayan,
ı) 19 uncu maddenin birinci fıkrası kapsamında ek
bilgi veya belge talebinin gerçekleştirilmesinin mümkün olmadığı,
i) 48 inci maddenin birinci fıkrasının (ö) bendi
kapsamında çalışma izni muafiyeti alarak çalışan yabancıların yurt içinden
aynı statüde olmayan bir işverene bağlı çalışmak üzere yaptıkları,
j) Çalışma izni harcı ve değerli kâğıt bedeli
yatırılması bildirimi tarihinden itibaren otuz gün içerisinde harç ve
değerli kâğıt bedeli yatırılmayan,
k) Kanun ve bu Yönetmelikte düzenlenen hükümlere
aykırı olarak yapılan,
başvurular reddedilir.
Çalışma
izni verilmesi
MADDE 24
– (1) Başvurunun olumlu
değerlendirilmesi hâlinde yabancıya çalışma izni verilir.
(2) Turkuaz kart, bağımsız çalışma izni ve süresiz
çalışma izni bir işverene bağlı olmaksızın yabancı adına düzenlenir.
(3) Bir işverene bağlı çalışan yabancıya verilen
çalışma izni, iş veya hizmet sözleşmesinin süresini aşmamak koşuluyla,
gerçek veya tüzel kişiye ya da kamu kurum veya kuruluşuna ait belirli bir işyerinde
veya bunların aynı işkolundaki işyerlerinde belirli bir işte çalışmak
şartıyla ilk başvuruda en çok bir yıl süreyle geçerli olmak üzere düzenlenir.
(4) Çalışma izni, adına bağımsız çalışma izni
başvurusu yapılan yabancılar ile bu Yönetmeliğin dördüncü bölümünde çalışma
izni süresi bakımından istisna tanınmış yabancılar bakımından üçüncü
fıkrada yer alan süre sınırlamalarına tabi olmaksızın süreli olarak
düzenlenir.
(5) Çalışma izni yabancının pasaport veya pasaport
yerine geçen belgelerinin geçerlilik süresinden altmış gün daha kısa süreli
olarak düzenlenir.
Çalışmaya
başlama
MADDE 25
– (1) Yurtiçinden yapılan
başvurularda yabancının, çalışma izninin başlangıç tarihinden itibaren bir
ay içerisinde ilgili mevzuat kapsamında yükümlülüklerini yerine getirmek
suretiyle çalışmaya başlaması zorunludur.
(2) Yurtdışından yapılan başvurularda yabancının
yurda giriş tarihinden itibaren bir ay içerisinde ve her halükarda çalışma
izninin başlangıç tarihinden itibaren altı ay içerisinde ilgili mevzuat
kapsamında yükümlülüklerini yerine getirmek suretiyle çalışmaya başlaması
zorunludur.
(3) Çalışma izin belgesinin işverene tebliğ tarihi
ile çalışma izni başlangıç tarihinin farklı olması halinde çalışma izin
belgesinin işverene tebliğ tarihinden itibaren bir ay içinde Sosyal
Güvenlik Kurumuna yapılan bildirimler süresinde yapılmış sayılır.
Şube veya
görev değişikliği
MADDE 26
– (1) Bir işverene bağlı olarak
çalışma izni verilen yabancının aynı işverene ait işyerinde farklı bir
görevde veya bu işverenin aynı iş kolundaki diğer şubelerinde çalışabilmesi
için;
a) Değişiklik talebini içeren başvurunun işverence
sistem üzerinden Bakanlığa iletilmesi,
b) Çalışılacak yeni şubenin işverenin ticaret
siciline kayıtlı olması,
c) Yabancının yapacağı işin mesleki yeterlilik veya
ön izin gerektirmemesi ve mevcut işiyle benzer veya uyumlu olması,
ç) Yapılacak başvurunun Genel Müdürlükçe uygun
bulunması,
gerekir.
(2) Aynı işverenin diğer bir ildeki şubesinde
çalışmak üzere yapılacak işyeri veya görev değişikliği başvurusu uygun
bulunan yabancının çalışma izni belgesi Bakanlıkça yenilenir.
(3) Turkuaz Kart, bağımsız çalışma izni ve süresiz
çalışma izninde işyeri veya görev değişikliği, en geç yeni işyerinde
çalışmaya başlamadan on gün önce yabancı tarafından Bakanlığa bildirilir.
(4) Başvuruda yer alması gereken hususlar ve
uygulama esasları Genel Müdürlükçe belirlenir.
Çalışma
izni süre uzatma başvurusu
MADDE 27
– (1) Çalışma izni süre uzatma
başvurusu, çalışma izni süresinin dolmasına altmış gün kalmasından itibaren
ve her halükarda çalışma izni süresi dolmadan sistem üzerinden yapılır.
(2) Bir işverene bağlı çalışan yabancı adına
yapılan çalışma izni süre uzatma başvurusu olumlu değerlendirilen
yabancının çalışma izin süresi, aynı işverene bağlı olarak ilk süre uzatma
başvurusunda en çok iki yıl, sonraki süre uzatma başvurularında ise en çok
üç yıla kadar uzatılır.
(3) Farklı bir işverene bağlı çalışmak üzere süre
uzatma başvurusu yapılması halinde bu başvuru, ilk başvuru usul ve
esaslarına tabi olarak değerlendirilir.
(4) Bağımsız çalışma izni ve dördüncü bölümde
çalışma izni süresi bakımından istisna tanınmış yabancılar için yapılacak
süre uzatma başvurularının olumlu değerlendirilmesi halinde çalışma izni,
ikinci fıkrada yer alan süre sınırlamalarına tabi olmaksızın süreli olarak
uzatılır.
(5) Adına çalışma izni süre uzatma başvurusu
yapılan yabancılar, izin süresinin sona erdiği tarihten itibaren başvurunun
değerlendirilmesi süresince ve her halükarda doksan günü geçmemek ve
yapılan iş ile çalışılan işyerinin değişmemesi kaydıyla çalışmaya devam
edebilir. Bu süre boyunca yabancının ve işverenin çalışma izninden doğan
hak ve yükümlülükleri aynı şekilde devam eder.
(6) Beşinci fıkra kapsamında çalışma izni süre
uzatma başvurusunu tamamlayanlara talep etmeleri halinde, sistem üzerinden,
herhangi bir harç ya da ücrete tabi olmayan ve şekli ve içeriği Genel
Müdürlükçe belirlenen çalışma izni süre uzatma müracaat belgesi verilir.
(7) Çalışma izni süre uzatma başvurusunun olumlu
değerlendirilmesi halinde, uzatılan çalışma izninin süresi, önceki sürenin
sona erdiği günü takip eden gün itibarıyla başlatılır.
Süresiz
çalışma izni
MADDE 28
– (1) Türkiye’de uzun dönem ikamet
izni veya en az sekiz yıl kanuni çalışma izni olan yabancılar süresiz
çalışma iznine başvurabilir. Ancak, yabancının başvuru şartlarını taşıması
süresiz çalışma izni verilmesi hususunda yabancıya mutlak hak sağlamaz.
(2) Süresiz çalışma izni, ilgili mevzuat
hükümlerine uyulması ve yeni işyerinde çalışmaya başlamadan en geç on gün
önce Bakanlığa bildirim yapılması kaydıyla yabancıya bağımsız veya bir ya
da birden fazla işverene bağlı olarak çalışma hakkı verir.
(3) Süresiz çalışma izni olan yabancı, uzun dönem
ikamet izninin sağladığı tüm haklardan yararlanır. Süresiz çalışma izni
olan yabancı, özel kanunlardaki düzenlemeler hariç, sosyal güvenliğe
ilişkin kazanılmış hakları saklı kalmak ve bu hakların kullanımında ilgili
mevzuat hükümlerine tabi olmak şartıyla, Türk vatandaşlarına tanınan haklardan
yararlanır. Süresiz çalışma izni olan yabancının seçme, seçilme ve kamu
görevlerine girme hakkı ile askerlik hizmeti yapma yükümlülüğü yoktur.
(4) Süresiz çalışma izni belgeleri çalışma izni
başlangıç tarihi itibarıyla her beş yılın sonunda yenilenir. Belge yenileme
başvurusu süresiz çalışma izni başlangıç tarihinden itibaren beş yıllık sürenin
dolmasından önceki altı ay içerisinde ve her halükarda süre dolmadan
yapılır. Bu başvurunun usulü ile başvuruda ibrazı gereken belgeler Genel
Müdürlükçe belirlenerek resmi internet sayfasında yayımlanır.
Bağımsız
çalışma izni
MADDE 29
– (1) Aşağıda sayılan yabancılara
bağımsız çalışma izni verilebilir:
a) Genel Müdürlükçe belirlenecek profesyonel meslek
mensupları.
b) Türkiye’de gerçekleştireceği faaliyetleri 48
inci maddenin birinci fıkrası kapsamında öngörülen süreleri aşacak şekilde
hizmet sunumunda bulunacak bağımsız veya yurt dışında kurulu bir işverene
bağlı çalışan sınırötesi hizmet sunucuları.
c) 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret
Kanununa göre kurulmuş olan; limited şirketlerin şirket ortağı olan müdürü,
anonim şirketlerin şirket ortağı olan yönetim kurulu üyesi, sermayesi
paylara bölünmüş komandit şirketlerin yönetici olan komandite ortağı olan
yabancılar.
ç) 6102 sayılı Kanuna göre kurulmuş olan diğer
şirketlerin şirket ortağı ve yöneticisi olan yabancılar.
(2) Birinci fıkranın (a) bendi kapsamındaki
yabancılardan bağımsız çalışma izni olanlar mesleğiyle uyumlu olmayan
işleri yapamazlar.
(3) Birinci fıkra kapsamında bağımsız çalışma izni
verilen yabancılara, ilgili mevzuat hükümlerine uyulması ve sistem
üzerinden başvuru yapılması kaydıyla birden fazla işyerinde çalışma hakkı
verilebilir. Başvuruda yer alması gereken hususlar ve uygulama esasları
Genel Müdürlükçe belirlenir.
(4) Birinci fıkra kapsamındaki yabancılardan
çalışma izni başvurusunu tamamlayanlara herhangi bir harç ya da ücrete tabi
olmayan bağımsız çalışma izni müracaat belgesi verilebilir.
(5) Bağımsız çalışma izni başvurularının
uluslararası işgücü politikası doğrultusunda değerlendirilmesinde,
yabancının; eğitim düzeyi, mesleki deneyimi, bilim ve teknolojiye katkısı, Türkiye’deki
faaliyetinin veya yatırımının ülke ekonomisine ve istihdama etkisi, yabancı
şirket ortağı ise sermaye payı ve diğer benzeri hususlar dikkate alınır.
Çalışma
izninin askıya alınması
MADDE 30
– (1) İş veya hizmet sözleşmesinin
ücretsiz izin yoluyla askıya alınması ve ücretsiz iznin sonlanması
durumlarının işverence en az bir gün önceden Bakanlığa bildirilmesi
zorunludur.
(2) Bir işverene bağlı olarak verilen çalışma
izninde, iş kazası, hastalık, analık, zorunlu kamu hizmeti gibi ücretsiz
izin verilmesini zorunlu kılan haller hariç olmak üzere işveren ve
yabancının karşılıklı anlaşması suretiyle en fazla doksan gün iş veya
hizmet sözleşmesinin ücretsiz izin yoluyla askıya alınması durumunda bu
durumun birinci fıkra kapsamında bildirilmesi halinde çalışma izni askıya
alınır ve çalışma izni ücretsiz izin süresince askıda kalır.
(3) Süresiz çalışma izni belgesinin izin başlangıç
tarihinden itibaren beş yıllık sürenin sonunda yenilenmemiş olması
durumunda süresiz çalışma izni askıya alınır ve belgenin yenilenmesine
kadar askıda kalır.
(4) Çalışma izninin askıya alınması halinde bu
çalışma iznine bağlı olarak doğan;
a) Çalışma hakkı, iznin askıya alınması tarihinden
itibaren,
b) İkamet hakkı, iznin askıya alınmasını takip eden
on günlük sürenin tamamlanmasından itibaren,
askı halinin son bulduğu tarihe kadar kullanılamaz.
(5) Çalışma izninin askıya alınabileceği meslek ve
sektörler Genel Müdürlükçe belirlenir.
Çalışma
izninin sınırlandırılması
MADDE 31
– (1) Türkiye’nin taraf olduğu
ikili veya çok taraflı sözleşmelerle sağlanan haklar saklı kalmak kaydıyla
ve karşılıklılık ilkesi çerçevesinde çalışma izinleri Bakanlık tarafından;
işgücü piyasasındaki durum ve çalışma hayatındaki gelişmeler, istihdama
ilişkin sektörel ve ekonomik konjonktür koşullarının gerekli kıldığı
hâllerde, belirli bir süre için tarım, sanayi veya hizmet sektörleri,
belirli bir meslek, işkolu veya mülki ve coğrafi alan itibarıyla
sınırlandırılabilir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Çalışma İzninde İstisnalar
Nitelikli
işgücü ve nitelikli yatırımcı
MADDE 32
– (1) Genel Müdürlük nitelikli
işgücünün tespitinde yabancının aşağıdaki şartlardan en az üçünü
karşılamasını arar:
a) Saygın bir yükseköğretim kurumunda öğrenim
görmüş olması.
b) Yıllık toplam ücretinin, Sosyal Güvenlik
Kurumunca belirlenen prime esas kazanç üst sınırının on iki katına eşit
veya üzerinde olması.
c) Ar-Ge veya tasarım alanında mesleki tecrübeye
sahip olması.
ç) Ulusal ya da uluslararası alanda bilinen
yükseköğretim kurumlarında veya bilim ve teknoloji alanında öne çıkmış
kuruluşlarda mesleki tecrübe sahibi olması.
d) Anadil dışında Genel Müdürlükçe belirlenecek
yabancı dilleri ileri düzeyde bilmesi.
e) Genel Müdürlük tarafından ülke kalkınması için
stratejik olduğu değerlendirilen sektörlerde çalışacak olması.
f) Genel Müdürlükçe uluslararası işgücü
politikasına göre belirlenecek diğer koşullara sahip olması.
(2) Genel
Müdürlük nitelikli yatırımcının tespitinde aşağıdaki şartlardan en az
üçünün karşılanmasını veya en fazla iki yıl içerisinde
gerçekleştirileceğinin taahhüt edilmesini arar:
a) Yatırım sermaye tutarının bir milyon Türk Lirası
veya üzerinde olması.
b) İhracat tutarının yıllık bir milyon beş yüz bin
Türk Lirası veya üzerinde olması.
c) En az on Türk vatandaşının doğrudan ve sürekli
istihdam edilmesi.
ç) Genel Müdürlük tarafından ülke kalkınması için
stratejik olduğu değerlendirilen sektörlerde yatırım yapılması.
d) Yatırım bünyesinde ilgili mevzuata uygun Ar-Ge
veya tasarım merkezi kurulması.
e) Yatırımın Genel Müdürlük tarafından kalkınmada
öncelikli olarak değerlendirilen bölgelere yapılması.
f) Türkiye’de yatırım dışında maddi değeri iki
milyon Türk Lirası veya üzerinde taşınır veya taşınmaza ya da fikri veya
sınaî mülkiyet haklarına sahip olunması.
g) Genel Müdürlükçe uluslararası işgücü
politikasına göre belirlenecek diğer koşullara sahip olunması.
(3) Yatırımın çok ortaklı olması halinde ikinci
fıkranın (a), (b), (c) ve (f) bentlerinde yer alan hususların belirlenmesinde
adına çalışma izni başvurusu yapılan yabancının ortaklık payı esas alınır.
(4) İkinci fıkra kapsamında yer alan taahhütlerin
takibi için Genel Müdürlükçe gerekli görülen her türlü bilgi ve belge
istenebilir. İstenen bilgi ve belgelerin iki ay içerisinde Genel Müdürlüğe
sunulması gerekir.
(5) İkinci fıkra kapsamında yatırımcıların
niteliğinin tespitinde kullanılan ve Türk Lirası olarak belirtilen değerler,
her takvim yılı başından geçerli olmak üzere o yıl için 4/1/1961 tarihli ve
213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi hükmü uyarınca
tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılarak uygulanır.
(6) Nitelikli işgücü ve nitelikli yatırımcı sayılan
yabancıların çalışma izinleri beş yıla kadar düzenlenebilir.
Belirli
süreli projelerde istihdam edilecek yabancılar
MADDE 33
– (1) Belirli bir süre için
Türkiye’de kamu kurum ve kuruluşlarınca gerçekleştirilen veya Genel
Müdürlükçe ülke ekonomisine yüksek katkı sağlayacağı veya yüksek sayıda
istihdam yaratacağı değerlendirilen bir projede istihdam edilen
yabancıların çalışma izinleri, iş veya hizmet sözleşmesinin süresini
aşmamak üzere üç yıla kadar düzenlenebilir.
Türk
soylu yabancılar
MADDE 34
– (1) İçişleri veya Dışişleri
Bakanlığı tarafından Türk soylu olduğu bildirilen yabancılar, Türk vatandaşlarına
hasredilen iş ve meslekler için 25/9/1981 tarihli ve 2527 sayılı Türk Soylu
Yabancıların Türkiye’de Meslek ve Sanatlarını Serbestçe Yapabilmelerine,
Kamu, Özel Kuruluş veya İşyerlerinde Çalıştırılabilmelerine İlişkin Kanunun
1 inci ve 3 üncü maddeleri kapsamında Türkiye’de ihtiyaç duyulan meslek ve
sanat dallarında çalışmak üzere başvuru yapabilir.
(2) Birinci fıkra kapsamında yapılan çalışma izni
başvurularında Kanun ve 2527 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde İçişleri
ve Dışişleri Bakanlıkları ile diğer ilgili bakanlık ve kuruluşların
görüşleri alınır.
(3) Birinci fıkra kapsamında ve diğer meslek ve
sanat dallarında çalışmak üzere yapılan çalışma izin başvuruları
uluslararası işgücü politikasına göre değerlendirilir. Yabancının başvuru
şartlarını taşıması çalışma izni düzenlenmesi hususunda yabancıya mutlak
hak sağlamaz.
(4) 2527 sayılı Kanunun 1 inci maddesinde öngörülen
Türk vatandaşlarına hasredilen iş ve mesleklerden ihtiyaç duyulan meslek ve
sanatları; istihdam ve çalışma hayatına ilişkin gelişmeler, sektörel ve
ekonomik dönemsel değişiklikleri ve gerektiğinde ilgili kamu kurum ve
kuruluşları ile meslek kuruluşlarının görüşlerini alarak belirlemeye Genel
Müdürlük yetkilidir.
(5) Türk soylu yabancı adına yapılan çalışma izni
başvurusu bakımından çalışma izinleri, iş veya hizmet sözleşmesinin
süresini aşmamak üzere beş yıla kadar düzenlenebilir.
Kuzey
Kıbrıs Türk Cumhuriyeti vatandaşları
MADDE 35
– (1) Kuzey Kıbrıs Türk
Cumhuriyeti vatandaşları Türkiye’de kamu kurum ve kuruluşlarında çalışma
izni almadan çalışabilirler ancak kamu kurum ve kuruluşları dışında
çalışacakların çalışma izni almaları zorunludur.
(2) Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti vatandaşı adına
yapılan çalışma izni başvurusu bakımından:
a) 22 nci madde kapsamında oluşturulan
değerlendirme kriterleri uygulanmaz.
b) Çalışma izinleri, iş veya hizmet sözleşmesinin
süresini aşmamak üzere beş yıla kadar düzenlenebilir.
Türk
vatandaşı ile evli olan yabancılar
MADDE 36
– (1) Bir Türk vatandaşı ile en az
üç yıl süreyle Türkiye’de evlilik birliği içinde yaşayan yabancı adına
yapılan çalışma izni başvurusu bakımından çalışma izinleri, iş veya hizmet
sözleşmesinin süresini aşmamak üzere üç yıla kadar düzenlenebilir.
Yabancı
devletlerin ve uluslararası kuruluşların Türkiye’deki temsilciliklerinde
diplomatik dokunulmazlığı olmadan çalışan yabancılar
MADDE 37
– (1) Yabancı devletlerin ve
uluslararası kuruluşların Türkiye’deki temsilciliklerinde diplomatik
dokunulmazlığı olmadan çalışan yabancı adına yapılan çalışma izni
başvurusunun değerlendirilmesinde Dışişleri Bakanlığının olumlu görüşü
aranır.
Bilimsel,
kültürel, sanatsal veya sportif başarısı ile uluslararası düzeyde temayüz
etmiş yabancılar
MADDE 38
– (1) Alanındaki başarısı ile
uluslararası düzeyde temayüz etmiş olarak bilimsel, kültürel, sanatsal veya
sportif amaçla Türkiye’ye gelen yabancı adına yapılan çalışma izni
başvurusu bakımından:
a) 22 nci madde kapsamında oluşturulan
değerlendirme kriterleri uygulanmaz.
b) Çalışma izinleri, iş veya hizmet sözleşmesinin
süresini aşmamak üzere üç yıla kadar düzenlenebilir.
c) Başvurunun değerlendirilmesinde ilgili
mercilerin görüşü alınabilir.
Yabancı
öğretim elemanları
MADDE 39
– (1) 2547 sayılı Kanunun 34 üncü
maddesi uyarınca çalışacak yabancı öğretim elemanlarına çalışma izni,
Yükseköğretim Kurulu Başkanlığının ilgili mevzuata göre vereceği ön izne
istinaden Bakanlıkça verilir.
(2) Yabancı öğretim elemanı adına yapılan çalışma
izni başvurusu bakımından:
a) Başvuru yabancıyı istihdam edecek yükseköğretim
kurumu tarafından sistem üzerinden yapılır.
b) 22 nci madde kapsamında oluşturulan
değerlendirme kriterleri uygulanmaz.
c) Çalışma izinleri, iş veya hizmet sözleşmesinin
süresini aşmamak üzere üç yıla kadar düzenlenebilir.
Ar-Ge,
yenilik veya tasarım personeli olarak çalışacak yabancılar
MADDE 40
– (1) 28/2/2008 tarihli ve 5746
sayılı Araştırma, Geliştirme ve Tasarım Faaliyetlerinin Desteklenmesi
Hakkında Kanun kapsamında Ar-Ge merkezi veya tasarım merkezi olan
firmalarda ve 26/6/2001 tarihli ve 4691 sayılı Teknoloji Geliştirme
Bölgeleri Kanunu kapsamında kurulan teknoloji geliştirme bölgeleri ve
ihtisas teknoloji geliştirme bölgelerinde faaliyet gösteren işletmelerde
Ar-Ge, yenilik ve tasarım personeli olarak çalışacak yabancı adına yapılan
çalışma izni başvurusu bakımından Sanayi ve Teknoloji Bakanlığının olumlu
görüşü aranır.
Kültür ve
Turizm Bakanlığında çalışacak yabancı uzmanlar
MADDE 41
– (1) Kültür ve Turizm Bakanlığı
bünyesinde özel kanunlar uyarınca görevlendirilecek yabancı uzmanlar
Bakanlıktan çalışma izni alındıktan sonra göreve başlayabilirler.
(2) Birinci fıkra kapsamındaki yabancılar adına
yapılan çalışma izni başvurusunda 22 nci madde kapsamında oluşturulan
değerlendirme kriterleri uygulanmaz.
Yabancı
mühendis ve mimarlar
MADDE 42
– (1) Öğrenimlerini Türkiye’de bir
yükseköğretim kurumunun mühendislik ve mimarlık fakültelerinde veya yurt
dışında ilgili ülke makamları ve Yükseköğretim Kurulu tarafından tanınmış
bir yükseköğretim kurumunda tamamlayarak mühendis ve mimar unvanlarını
almış olan yabancılar bu Kanuna göre proje bazlı ve geçici süre ile çalışma
izni alarak mühendislik ve mimarlık mesleklerini icra edebilirler.
(2) Yabancı müteahhit veya yabancı kuruluşlar,
Türkiye’de Devlet daireleri ile resmî ve özel kuruluş ve şahıslara karşı
resen veya yerli kuruluşlarla birlikte taahhüt ettikleri mühendislik veya
mimarlıkla ilgili işlerde, yalnız bu işe münhasır kalmak kaydıyla çalışma
izni ile yabancı mühendis ve mimar çalıştırabilirler. Bu kapsamdaki çalışma
izni başvuruları Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliğinin görüşü alınarak
değerlendirilir. Bu madde uyarınca verilecek Türk Mühendis ve Mimar Odaları
Birliği görüşünde, diplomalarını yurt dışındaki yükseköğretim kurumlarından
almış yabancı meslek mensuplarının, 2547 sayılı Kanun uyarınca diploma
denkliğinin tespitinin yapılması şartı aranmaz.
(3) Birinci ve ikinci fıkraların kapsamına girmeyen
işlerde çalıştırılacak yabancı mühendis ve mimarlara ilişkin çalışma izin
başvuruları Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliğinin görüşü alınarak
sonuçlandırılır.
Yabancı
öğrenciler
MADDE 43
– (1) Türkiye’de bir yükseköğretim
kurumunda örgün öğretim programlarına kayıtlı yabancı öğrenciler, çalışma
izni almak kaydıyla çalışabilirler.
(2) Yabancı öğrencilerden ön lisans ve lisans
düzeyinde öğrenim görmekte olanlar, öğrenimlerinin ilk yılının tamamlanmasından
sonra çalışma iznine başvurabilir ve 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş
Kanunu uyarınca kısmi süreli çalışabilirler. Örgün öğretim programlarına
kayıtlı lisansüstü öğrenciler için bu sınırlamalar uygulanmaz.
(3) Yabancı öğrencilere verilen çalışma izinleri,
geçerli öğrenci ikamet iznini ve bu ikamet izninin sağladığı hakları sona
erdirmez.
(4) Türkiye’de bir yükseköğretim kurumunda örgün
öğretim programlarına kayıtlı yabancı öğrenciler ile yükseköğrenimini
tamamlayan yabancılardan mezuniyet tarihinden itibaren bir yıl içinde
yapacakları başvurularının il, süre, sektör, işkolu, iş ve meslek, izin
türü, mülki veya coğrafi alan, yabancının öğrenim gördüğü veya mezun olduğu
bölüm ve benzeri hususlar ile Göç Kurulu kararları ve uluslararası işgücü
politikası uyarınca değerlendirilmesi ve sınırlandırılmasına ilişkin usul
ve esaslar Genel Müdürlükçe belirlenir.
Dışişleri
Bakanlığınca bildirilecek çalışma izni başvuruları
MADDE 44
– (1) Aşağıda sayılan yabancılar
çalışma izni alarak çalışabilirler:
a) Yabancı ülkelerin Türkiye’deki diplomatik ve
konsüler temsilciliklerinin 18/4/1961 tarihli Diplomatik İlişkiler Hakkında
Viyana Sözleşmesi ve 24/4/1963 tarihli Konsolosluk İlişkileri Hakkında
Viyana Sözleşmesi kapsamında bağlı birimi sayılmayan okul, kültür veya din
kurumlarında görevli yabancılar.
b) Yabancı ülkelerin Türkiye’deki diplomatik ve
konsüler temsilciliklerinde diplomatik kadro üyesi, konsolosluk memuru,
idari ve teknik kadro üyesi ve konsolosluk hizmetlisi olan kişilerin ve
Türkiye’deki uluslararası kuruluşlarda uluslararası memur, idari ve teknik
personel ve hizmet personeli olarak görev yapan kişilerin eş ve çocukları
ile karşılıklılık esasına veya ilgili ülkeyle yapılmış bulunan ikili
anlaşmaya göre belirlenmiş yakınları.
(2) Birinci fıkra kapsamındaki yabancıların çalışma
izni başvuruları ilgili kurum ve kuruluşlarca veya diplomatik ve konsüler
temsilciliklerce Dışişleri Bakanlığına bildirilir ve Dışişleri Bakanlığınca
uygun görülen başvurular Bakanlığa iletilir.
(3) Birinci fıkra kapsamındaki yabancılar için,
işveren veya bir işverene bağlı olmaksızın çalışılacaksa yabancı tarafından
ayrıca sistem üzerinden çalışma izni başvurusu yapılır.
(4) Başvurunun değerlendirilmesinde İçişleri
Bakanlığının olumlu görüşü aranır.
(5) Başvurusu olumlu değerlendirilen yabancılara
düzenlenecek çalışma izni için gerekli harç ve değerli kâğıt bedelleri
işverenlerce veya işverene bağlı çalışılmayacaksa yabancı tarafından
ödenir.
Sınırötesi
hizmet sunucusu
MADDE 45
– (1) Yapılacak işin geçici
nitelikte olması koşuluyla;
a) Ücretini Türkiye dışında bir kaynaktan alan;
1) Toplantı, seminer, konferans veya ticari
fuarlara katılmak,
2) Teknik, bilimsel ve istatistiki araştırma
yapmak,
3) Pazar araştırması ve analizleri yapmak,
4) İş teknikleri ile ilgili hizmet içi eğitimlere
katılmak,
5) Satış temsilcisi olarak sipariş almak veya
sözleşme müzakere etmek,
6) Yük ve yolcu taşımacılığına yönelik hizmet
sunmak,
7) Ekipman ve makinaların satış sözleşmesi
kapsamında kurulum, bakım, onarım ve benzeri hizmetleri sunmak,
8) Yurt dışında başlamış turlar için operatörlük
hizmeti sunmak,
9) Mütercim-tercümanlık hizmeti sunmak,
üzere Türkiye’ye gelen iş ziyaretçisi,
b) Yurt dışında kurulu bir tüzel kişiliğin çalışanı
ya da bağımsız çalışan profesyonel meslek mensubu olup Türkiye’de bir
gerçek veya tüzel kişiye bir sözleşme karşılığı doğrudan hizmet sunan,
gerçek kişi yabancılar sınırötesi hizmet
sunucusudur.
(2) Sınırötesi hizmet sunucularından 48 inci
maddenin birinci fıkrası kapsamında düzenlenen muafiyet sürelerini aşan
sürelerle Türkiye’de çalışacak olanlara yabancının sözleşme süresini
aşmamak koşuluyla en fazla üç yıla kadar çalışma izni düzenlenebilir.
(3) Sınırötesi hizmet sunucuları için çalışma izni
süre uzatma başvurusu yapılamaz.
Şirket
içi çalışan değişimi
MADDE 46
– (1) Bir şirketin yurtdışında
kurulu bir işyerinde çalışmaktayken şirket içi çalışan değişimi kapsamında,
6102 sayılı Kanuna göre Türkiye’de kurulu bulunan şirketine ait bir
işyerinde yönetici olarak veya uzmanlık gerektiren işlerde çalışmak üzere
görevlendirdiği yabancının çalışma izni, iş veya hizmet sözleşmesinin
süresini aşmamak üzere iki yıla kadar düzenlenebilir.
(2) Bir şirketin yurtdışında kurulu bir işyerinde
çalışmakta iken şirket içi çalışan değişimi kapsamında, 6102 sayılı Kanuna
göre Türkiye’de kurulu bulunan şirketine ait bir işyerinde staj yapmak
üzere görevlendirdiği yabancının çalışma izni, staj süresini aşmamak üzere
bir yıla kadar düzenlenebilir.
(3) Şirket içi çalışan değişimi kapsamında yabancı
adına çalışma izni süre uzatma başvurusu bir defaya mahsus olmak üzere
yapılabilir ve çalışma izni süresi bir yıla kadar uzatılabilir.
Turkuaz
kart
MADDE 47
– (1) Turkuaz kart başvuru,
değerlendirme ve düzenleme işlemleri 14/3/2017 tarihli ve 30007 sayılı
Resmî Gazete’de yayımlanan Turkuaz Kart Yönetmeliğinde belirlenen usul ve
esaslara göre yürütülür.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Çalışma İzni Muafiyeti
Çalışma
izninden muaf tutulacak yabancılar
MADDE 48
– (1) Özel kanunlarda yer alan
hükümler ile yabancı ile işverenin diğer kanunlardan doğan yükümlülüklerinin
saklı kalması kaydıyla;
a) Bilimsel, kültürel ve sanatsal faaliyetler
kapsamında çalışacak yabancılar bir aya kadar,
b) Türkiye’den ihraç edilen ya da Türkiye’ye ithal
edilen mal ve hizmetlerin kullanılmasına ilişkin eğitim amacıyla veya
Türkiye’ye ithal edilen makine ve teçhizatın montajı, bakım ve onarımı,
kullanımına ilişkin eğitiminin verilmesi veya teçhizatı teslim almak veya
Türkiye’de arızalanan araçların tamiri amacıyla gelecek yabancılar toplam
üç aya kadar,
c) Sınırötesi hizmet sunucusu yabancılar üç aya kadar,
ç) 6102 sayılı Kanuna göre kurulmuş anonim
şirketlerin Türkiye’de ikamet etmeyen yönetim kurulu üyeleri ve diğer
şirketlerin yönetici sıfatı olmayan ortakları ile bu şirketlerde ortak
olmayıp en üst seviyede temsil ve ilzama yetkili olan Türkiye’de çalışacak
yabancılar üç aya kadar,
d) Yurtdışında yerleşik olup İçişleri veya
Dışişleri Bakanlığınca Türk soylu olduğu bildirilenlerden Türkiye’de
çalışacaklar üç aya kadar,
e) Sportif faaliyetler kapsamında çalışacak
yabancılar dört aya kadar,
f) Türk üniversiteleri ile yabancı ülkelerdeki
üniversiteler arasında yapılmış ve Yükseköğretim Kurulunca onaylanmış
öğrenci değişim programları kapsamında staj yapacak yabancılar dört aya
kadar,
g) Genel Müdürlükçe belirlenen mevsimlik tarım ve
hayvancılık işlerinde çalışacak yabancılar altı aya kadar,
ğ) Belgeli turizm işletmelerinin sınırları dışında
faaliyette bulunacak fuar ve sirklerde çalışacak yabancılar altı aya kadar,
h) Ekonomik, sosyo-kültürel ve teknolojik alanlar
ile eğitim konularında Türkiye’ye önemli hizmet ve katkı sağlayabilecekleri
ilgili kamu kurum ve kuruluşlarınca bildirilen yabancılar altı aya kadar,
ı) Tur operatörü temsilcisi olarak çalışacak
yabancılar sekiz aya kadar,
i) Genel Müdürlükçe uygun görülen uluslararası
stajyer öğrenci değişimi, yeni mezun stajyer değişimi veya gençlik değişimi
programları kapsamında staj yapacak yabancılar on iki aya kadar,
j) Üniversiteler ile kamu kurum ve kuruluşlarına
araştırma yapmak veya bilgi ve görgülerini artırmak amacıyla gelen
yabancılar eğitim süresiyle sınırlı olmak kaydıyla ve her halükarda iki
yıla kadar,
k) Gençlik ve Spor Bakanlığı veya Türkiye Futbol
Federasyonunun uygun görüşü olması kaydıyla spor meşruhatlı vize ile
Türkiye’ye gelen profesyonel yabancı sporcu ve antrenörler ile spor hekimi,
spor fizyoterapisti, spor mekanisyeni, spor masözü veya masörü ve benzeri
spor elemanı yabancılar spor federasyonları ve spor kulüpleri ile olan
sözleşmeleri süresince,
l) Gemiadamlarının Eğitim, Belgelendirme ve Vardiya
Standartları Hakkında Uluslararası Sözleşme’nin I/10 Kuralına göre
devletlerle yapılan ikili protokoller gereği, ilgili idareden Uygunluk
Onayı Belgesi almış Türk Uluslararası Gemi Siciline kayıtlı ve kabotaj
hattı dışında çalışan gemilerde görev yapan yabancı gemiadamları iş veya
hizmet sözleşmesi süresince,
m) Türkiye Avrupa Birliği Mali İşbirliği
Programları kapsamında yürütülen program veya projelerde görevlendirilen
yabancılar görevleri süresince,
n) Türkiye’de bir örgün öğretim programına kayıtlı
yabancı öğrencilerden ilgili mevzuat gereği mesleki eğitim kapsamında bir
işveren yanında staj yapması zorunlu olanlar zorunlu staj süresince,
o) Yabancı ülkelerin Türkiye’deki diplomatik ve
konsüler temsilciliklerinin bağlı birimi olarak faaliyet gösteren
okullarda, kültür kurumlarında ve din kurumlarında görevli yabancılar
görevleri süresince,
ö) Yabancı ülkelerin Türkiye’deki diplomatik ve
konsüler temsilciliklerinde diplomatik kadro üyesi, konsolosluk memuru,
idari ve teknik kadro üyesi ve konsolosluk hizmetlisi, Türkiye’deki
uluslararası kuruluşlarda uluslararası memur ve idari ve teknik personel
olarak görev yapan kişilerin özel hizmetinde çalışan yabancılar iş veya
hizmet sözleşmeleri süresince,
p) Milli Savunma Bakanlığı bünyesinde faaliyet
gösteren askeri fabrika ve tersaneler ile Makina ve Kimya Endüstrisi Anonim
Şirketi bünyesinde çalışacak yabancılar iş veya hizmet sözleşmeleri
süresince,
r) 18/6/2017 tarihli ve 7034 sayılı Türk-Japon
Bilim ve Teknoloji Üniversitesinin Kuruluşu Hakkında Kanunla kurulan
Türk-Japon Bilim ve Teknoloji Üniversitesi bünyesinde çalışacak yabancı
uyruklu personel, araştırmacı veya yöneticiler iş sözleşmeleri süresince,
s) 26/4/2014 tarihli ve 28983 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Tıpta ve Diş Hekimliğinde Uzmanlık Eğitimi Yönetmeliği
uyarınca uzmanlık eğitimi alan yabancılar eğitimleri süresince,
çalışma izni muafiyeti kapsamında değerlendirilir.
Çalışma
izni muafiyeti başvurusu
MADDE 49
– (1) Çalışma izni muafiyeti
kapsamında olan yabancılar, çalışma izni muafiyeti almak kaydıyla
çalışabilirler.
(2) Çalışma izni muafiyeti başvuruları yabancı
tarafından yurt içinde sistem üzerinden Bakanlığa, yurt dışında yabancının
vatandaşı olduğu veya yasal olarak bulunduğu ülkedeki Türk dış
temsilciliğine yapılır. Türk dış temsilciliğine yapılan başvurular sistem
üzerinden Bakanlığa iletilir.
(3) Yurt içinden yapılacak çalışma izni muafiyeti
başvuruları, vize veya vize muafiyeti süresinin aşılmaması kaydıyla
yabancının Türkiye’ye giriş tarihinden itibaren en geç otuz gün içinde
yapılır.
(4) Çalışma izni muafiyeti başvuruları yetkili
aracı kurum tarafından da yapılabilir.
(5) 48 inci maddenin birinci fıkrasının (o) ve (ö)
bentlerinde yer alan yabancılar bakımından;
a) Çalışma izni muafiyeti başvuruları Dışişleri
Bakanlığına yapılır ve Dışişleri Bakanlığınca uygun görülen başvurular
Bakanlığa iletilir.
b) Çalışma izni muafiyeti düzenlenmesinde İçişleri
Bakanlığının olumlu görüşü aranır.
c) Başvurusu uygun bulunan yabancılara düzenlenecek
çalışma izni muafiyeti belgesi gerekli harç ve değerli kağıt bedellerinin
işveren tarafından ödenmesi sonrasında Dışişleri Bakanlığına gönderilir.
Çalışma
izni muafiyeti başvurusunun değerlendirilmesi
MADDE 50
– (1) Çalışma izni muafiyeti
başvuruları, başvuruya dair bilgi ve belgelerin tam olması ve yabancının
muafiyet kapsamında olduğunun tespit edilmesi kaydıyla olumlu
değerlendirilir, ihtiyaç duyulması halinde ilgili mercilerin görüşleri
alınır.
(2) Üç ay veya daha uzun süre için yapılan çalışma
izni muafiyeti başvuruları Bakanlıkça değerlendirilir. Başvurusu olumlu
değerlendirilen yabancılara çalışma izni muafiyeti belgesi düzenlenir.
(3) Üç aya kadar talep edilen çalışma izni
muafiyeti başvuruları;
a) Yurtiçinden yapılması halinde Bakanlıkça,
b) Yurtdışından yapılması halinde Türk dış
temsilciliğince,
değerlendirilir. Başvurusu olumlu değerlendirilen
yabancılara durumlarını gösterir belge verilir. Bu belge için çalışma izni
muafiyeti harcı ve değerli kâğıt bedeli alınmaz. Ancak yabancının talep
etmesi ve değerli kâğıt bedelinin ödenmesi kaydıyla Bakanlıkça çalışma izni
muafiyeti belgesi düzenlenebilir.
(4) Adına çalışma izni muafiyeti başvurusu yapılan
yabancılar, gerekli görülmesi halinde Genel Müdürlüğe davet edilebilir.
Çalışma
izni muafiyetinde süreler
MADDE 51
– (1) Çalışma izni muafiyeti 48
inci maddenin birinci fıkrası kapsamında belirlenen süre sınırlarını
aşmamak kaydıyla yabancı tarafından talep edilen süreyle düzenlenir.
(2) Çalışma izni muafiyeti, yabancının pasaport
veya pasaport yerine geçen belgelerinin geçerlilik süresinden altmış gün
daha kısa süreli ve her yabancı için ayrı düzenlenir.
(3) Çalışma izni muafiyetinde süre uzatma başvurusu
yapılamaz.
Çalışma
izni muafiyeti başvurusunun reddi
MADDE 52
– (1) Çalışma izni muafiyeti
başvurusu bakımından;
a) Uluslararası işgücü politikasına uygun olmayan,
b) Sahte veya yanıltıcı bilgi ve belgelerle
yapıldığı tespit edilen,
c) Diğer kanunlarda Türk vatandaşlarına hasredilen
iş ve meslekler için yapılan,
ç) Adına çalışma izni muafiyeti başvurusu yapılan
yabancının muafiyet kapsamında olmadığı anlaşılan,
d) Türkiye’ye girmelerine izin verilmeyecek, vize
verilmeyecek veya sınırdışı etme kararı alınmış yabancılardan olduğu
İçişleri Bakanlığınca bildirilen yabancılara ilişkin olan,
e) Milli güvenlik, kamu düzeni veya kamu sağlığı
açısından Türkiye’de çalışmasında sakınca görülen yabancılara ilişkin olan,
f) Dışişleri Bakanlığının uygun görüşü olması
durumu hariç, Türkiye Cumhuriyetinin tanımadığı veya diplomatik ilişkisinin
bulunmadığı ülke vatandaşları için yapılan,
g) 48 inci maddenin birinci fıkrasının (ö) bendi
kapsamında çalışma izni muafiyeti alarak çalışan yabancıların yurt içinden
aynı statüde olmayan bir işverene bağlı çalışmak üzere yaptıkları,
ğ) 49 uncu maddenin üçüncü fıkrasında düzenlenen
sürenin dolmasından sonra yapılan,
h) 53 üncü maddenin birinci fıkrasında öngörülen
süreler dolmadan yapılan,
ı) Ek bilgi veya belge talebinin
gerçekleştirilmesinin mümkün olmadığı,
i) Kanun ve bu Yönetmelikte düzenlenen hükümlere
aykırı olarak yapılan,
başvurular reddedilir.
Çalışma
izni muafiyetine ilişkin diğer hususlar
MADDE 53
– (1) 48 inci maddenin birinci
fıkrasının (b) ve (c) bentleri kapsamında çalışma izni muafiyeti verilen
yabancılar için çalışma izni muafiyetinin düzenlendiği tarihten itibaren
altı aylık, diğer çalışma izni muafiyetlerinde ise on iki aylık süre
geçmedikçe aynı muafiyet kapsamında yeni başvuru yapılamaz.
(2) Çalışma izni muafiyeti belgesi, 48 inci
maddenin birinci fıkrasında öngörülen süreler içerisinde yabancıya ülkeye
çoklu giriş çıkış imkânı sağlar.
(3) 48 inci maddenin birinci fıkrasının (b) ve (d)
bentleri kapsamındaki çalışma izni muafiyeti parçalı olarak kullanılabilir.
(4) Çalışma izni muafiyeti kapsamındaki çalışmanın,
48 inci maddenin birinci fıkrasında öngörülen muafiyet sürelerini aşacak
olması durumunda Bakanlıktan çalışma izni alınması zorunludur.
(5) Politika belgesinin oluşturulmasında dikkate
alınacak hususlar göz önünde bulundurularak Genel Müdürlük geçici süreli
olmak kaydıyla ilave çalışma izni muafiyeti düzenlemeleri yapmaya ve bu
düzenlemeleri resmi internet sayfasında yayımlamaya yetkilidir.
ALTINCI BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Çalışma
izni ve çalışma izni muafiyetinin düzenlenmesi ve şekli
MADDE 54
– (1) Çalışma izni ve çalışma izni
muafiyeti belgelerinin şekli ve içeriği Genel Müdürlükçe belirlenir.
(2) Bu belgelerin basım ve dağıtım işlemleri
Bakanlıkça yerine getirilir.
Çalışma
izni ve çalışma izni muafiyetinin geçerliliği
MADDE 55
– (1) Çalışma izni ve çalışma izni
muafiyeti, izin süreleri içinde geçerli olup bu sürelerin sona ermesi veya
Genel Müdürlükçe sonlandırılması veya iptal edilmesiyle geçerliliğini kaybeder.
Çalışma
izni ve çalışma izni muafiyetinin iptali
MADDE 56
– (1) Yabancının veya işverenin
talebi dışında çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti, yabancının;
a) Çalışma izni veya çalışma izni muafiyetinin
başlangıç tarihinden itibaren altı ay içinde Türkiye’ye gelmemesi,
b) İçişleri veya Dışişleri Bakanlığının uygun
görüşünün bulunması durumu hariç, pasaportunun veya pasaport yerine geçen
belgesinin geçerlilik süresinin uzatılmaması,
c) Kanun ve bu Yönetmelikte düzenlenen hükümlere
aykırı olarak çalıştığının tespiti,
ç) Bir işverene bağlı olarak verilen çalışma izni
bakımından çalışmasının herhangi bir nedenle sona erdiğinin tespit
edilmesi,
d) Bağımsız veya süresiz çalışma izni bakımından
sağlık sebepleri veya zorunlu kamu hizmeti gibi mücbir sebepler dışında
çalışmasının aralıksız olarak üç aydan veya bir yıl içerisinde toplam altı
aydan fazla süreyle kesintiye uğradığının tespit edilmesi,
e) Başvurusunun sahte veya yanıltıcı bilgi ve
belgelerle veya değerlendirme kriterlerinin karşılanması amacıyla muvazaalı
bir şekilde yapıldığının sonradan tespiti,
f) Kanunun 11 inci maddesi kapsamında olması ve
geçiş süresi içinde talep edilen bilgi ve belgeleri sunmaması,
g) Türkiye’ye girmelerine izin verilmeyecek, vize
verilmeyecek veya sınırdışı etme kararı alınmış yabancılardan olduğunun
İçişleri Bakanlığınca bildirilmesi,
ğ) Milli güvenlik, kamu düzeni veya kamu sağlığı
açısından Türkiye’de çalışmasında sakınca olduğunun ilgili kamu kurum ve
kuruluşlarınca bildirilmesi,
h) Sağlık sebepleri veya zorunlu kamu hizmeti gibi
mücbir sebepler dışında bir işverene bağlı olarak verilen çalışma
izinlerinde aralıksız olarak altı aydan, bağımsız veya süresiz çalışma
izinlerinde ise aralıksız olarak bir yıldan uzun süre Türkiye dışında
kalması,
ı) 25 inci madde uyarınca çalışmaya başlamaması,
i) 30 uncu maddenin ikinci fıkrası kapsamında
çalışma izninin askıya alınmasını gerektirir durumunun süresi içerisinde
bildirilmediğinin veya çalışma izninin doksan günden fazla süreyle askıda
kaldığının tespiti,
j) 32 nci maddenin dördüncü fıkrası kapsamında
Genel Müdürlükçe talep edilen bilgi ve belgeleri süresi içerisinde
sunmaması veya taahhütlerinin gerçekleştirilmeyeceğinin değerlendirilmesi,
k) 36 ncı madde kapsamında verilen çalışma izni
bakımından, anlaşmalı evlilik yaptığının ilgili kamu kurum ve
kuruluşlarınca bildirilmesi,
l) Uluslararası koruma başvurusunun geri
çekildiğinin veya geri çekilmiş sayıldığının, uluslararası koruma statüsünün
sona erdiğinin veya uluslararası koruma statüsünün iptal edildiğinin
İçişleri Bakanlığınca bildirilmesi,
m) 43 üncü madde kapsamında verilen çalışma izni
bakımından, öğrenci ikamet izninin iptal edilmesi,
n) Çalışma izni başvurusunda beyan edilen ücret
tutarının altında bir ücret almasını veya tam süreli çalışmanın kısmi
süreli çalışmaya dönüştürülmesini öngören iş veya hizmet sözleşmesi
değişikliğinin çalışma izninin düzenlenmesinden sonra yapıldığının tespit
edilmesi veya 60 ıncı maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen haller dışında
sosyal güvenlik yükümlülüklerinin eksik şekilde yerine getirildiğinin
tespit edilmesi,
o) Sosyal güvenlik yükümlülüklerinin yerine
getirilmediğinin tespiti,
ö) Süresiz çalışma izninin kesintisiz olarak bir
yıldan daha uzun süreyle askıda kaldığının tespiti,
durumlarında iptal edilir.
(2) İşveren veya yabancı tarafından çalışma izni
veya çalışma izni muafiyetinin iptali, ileri tarihli olarak talep edilemez.
(3) İptal edilen çalışma izni belgesinin çalışma
izninin iptaline ilişkin bildirim tarihinden itibaren on beş gün içinde
Bakanlığa iade edilmesi zorunludur.
Çalışma
izninin mahiyeti
MADDE 57
– (1) Bakanlıkça düzenlenen
çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti geçerli olduğu sürece ikamet izni
yerine geçer. Mülteci veya ikincil koruma statüsü tanınan yabancılara
ilişkin hükümler saklı kalmak kaydıyla yabancının herhangi bir nedenle
ikamet izni olması yabancıya çalışma hakkı sağlamaz.
(2) Çalışma izni veya çalışma izni muafiyetinin
herhangi bir nedenle geçersiz hale gelmesi halinde buna bağlı olan ikamet
hakkı sona erer.
(3) Çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti dışında
bir nedenle Türkiye’de geçerli bir ikamet izni olan yabancıya verilen
çalışma izninin veya çalışma izni muafiyetinin geçerliliğinin herhangi bir
nedenle sona ermesi durumunda yabancının sahip olduğu diğer ikamet izni
geçersiz hale gelmez.
(4) Bir işverene bağlı olarak verilen çalışma izni
düzenlendiği işyeri ve adreste geçerlidir.
Harç ve
değerli kâğıt bedeli
MADDE 58
– (1) 2/7/1964 tarihli ve 492
sayılı Harçlar Kanunu uyarınca çalışma izni ve çalışma izni muafiyeti harca
tabidir.
(2) 21/2/1963 tarihli ve 210 sayılı Değerli
Kâğıtlar Kanunu uyarınca yabancılara düzenlenen çalışma izni belgesi ve
çalışma izni muafiyeti belgesinden değerli kâğıt bedeli alınır.
(3) Çalışma izni süresinin uzatılması halinde harç
ve değerli kâğıt bedelinin tamamı alınır.
(4) 26 ncı maddenin ikinci fıkrası kapsamında
yenilenen çalışma izni belgesi harca tabi olmayıp bu belge için değerli
kâğıt bedeli alınır.
(5) 28 inci maddenin dördüncü fıkrası kapsamında
yenilenen süresiz çalışma izni belgesi harca tabi olmayıp bu belge için
değerli kâğıt bedeli alınır.
(6) İdarenin kusuru nedeniyle hatalı düzenlenen
çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti belgesinin yenilenmesi durumunda
harç ve değerli kâğıt bedeli alınmaz.
(7) Kaybolma nedeniyle çalışma izni ve çalışma izni
muafiyeti belgesinin yenilenmesi halinde harç bedelinin yarısı ve değerli
kâğıt bedelinin tamamı alınır.
(8) Muafiyet geçerlilik süresi üç aydan kısa talep
edilen çalışma izni muafiyeti başvuruları için harç bedeli alınmaz.
(9) Çalışma izni ve çalışma izni muafiyet harcı ile
değerli kâğıt bedellerinin tahsiline ilişkin usul ve esaslar Bakanlık ile
Hazine ve Maliye Bakanlığınca müştereken belirlenir ve Genel Müdürlükçe
uygulanır.
(10) Çalışma izni ve çalışma izni muafiyeti
harçlarını, harca mevzu olan işlemin yapılmasını isteyen kişiler ödemekle
mükelleftir.
Kanuni
çalışma süresinin hesaplanması
MADDE 59
– (1) Yıllık ücretli izinler, iş
kazası ve meslek hastalığı, hastalık ve analık, geçici iş göremezlik
ödenekleri alınan süreler, kanuni çalışma süresine dâhil edilir.
(2) Birinci fıkrada sayılanlar dışında hangi
sürelerin kanuni çalışma süresinin hesaplanmasına dâhil edileceğini
belirlemeye ve resmi internet sayfasında yayımlamaya Genel Müdürlük
yetkilidir.
(3) Sürelerin hesaplanmasında Bakanlığa başvuru
tarihi esas alınır.
Sosyal
güvenlik yükümlülüğü
MADDE 60
– (1) Çalışma izni veya çalışma
izin muafiyeti bulunan yabancılara ilişkin sosyal güvenlik yükümlülüklerinin
çalışma izni veya çalışma izni muafiyet başvurusu esnasında beyan ve
taahhüt edilen ücret ve tam zamanlı çalışmaya ilişkin usul ve esaslar
üzerinden yerine getirilmesi zorunludur.
(2) Çalışma izni veya çalışma izin muafiyeti kısmi
süreli çalışmak üzere düzenlenebilir. Kısmi süreli çalışmanın
yapılabileceği sektör, iş ve meslekler Genel Müdürlükçe belirlenerek resmi
internet sayfasında yayımlanır. Bu kapsamda bulunan yabancılara ilişkin
sosyal güvenlik yükümlülükleri başvuru esnasında ibraz edilen iş
sözleşmesinde belirtilen ücret ve süreler üzerinden yerine getirilir.
(3) Çalışma izni veya çalışma izin muafiyeti
bulunan yabancı bakımından:
a) Yetkilendirilmiş sağlık hizmet sunucularından
veya işyeri hekiminden alınmış istirahatli olduğunu gösterir raporun
bulunması,
b) 4857 sayılı Kanunun 74 üncü maddesinde sayılan
hallerin bulunması,
c) Gözaltı veya tutukluluk hallerinin bulunması,
ç) Çalıştığı işyerinde grev veya lokavt olması,
d) Yabancının geçici olarak yurtdışına çıkması,
e) Çalışmaya engel mücbir sebeplerin var olması,
f) 30 uncu madde kapsamında çalışma izninin askıya
alınmış olması,
hallerinde bu durumu kanıtlayan belgelerin işveren
veya bir işverene bağlı olmaksızın düzenlenen çalışma izinlerinde yabancı
tarafından Sosyal Güvenlik Kurumuna ibrazı zorunludur.
(4) Çalışma izninin düzenlenmesinden sonra çalışma
izni başvurusunda beyan edilen ücretin altında ücret ödenmesini veya tam
süreli çalışmanın kısmi süreli çalışmaya dönüştürülmesini öngören iş veya
hizmet sözleşmesi değişikliği yapılamaz.
(5) Türkiye’nin taraf olduğu sosyal güvenlik
sözleşmeleri hükümleri saklıdır.
Bildirim
yükümlülüğü
MADDE 61
– (1) İşverenler ile bir işverene
bağlı olmaksızın düzenlenen çalışma izinlerinde adına çalışma izni
düzenlenen yabancılar, çalışma izninin veya çalışma izni muafiyeti
kapsamında çalışmanın başlamasını ve sona ermesini, çalışma izni veya
çalışma izni muafiyetinin iptalini gerektirecek hâlleri on beş gün içinde
ve bu Yönetmelikte bildirim yükümlüğü düzenlenen diğer hususları süresi
içerisinde Bakanlığa bildirmekle yükümlüdür.
(2) Çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti
verilen yabancıların işe başlayışlarına ilişkin Sosyal Güvenlik Kurumuna
yapılan işe giriş bildirimleri ve çalışma izin süresi bitiş tarihinde
yapılan işten çıkış bildirimleri Genel Müdürlüğe yapılmış sayılır. Bu
kapsamda Genel Müdürlüğe ayrıca bildirimde bulunulmaz. Sosyal güvenlik
yükümlülüklerinden muaf olan yabancıların işe başlayış ve işten çıkışlarına
ilişkin bildirimler birinci fıkra kapsamında Genel Müdürlüğe yapılır.
(3) Üç aya kadar düzenlenen çalışma izni
muafiyetleri bildirim yükümlülüğünden muaftır.
(4) Bu Yönetmelik kapsamındaki bildirim
yükümlülüklerine uyulmaması halinde Kanunun bildirim yükümlülüğüne
aykırılık yaptırımları işverene, bir işverene bağlı olmaksızın düzenlenen
çalışma izinlerinde ve çalışma izni muafiyetlerinde adına izin veya
muafiyet düzenlenen yabancıya uygulanır.
(5) Bildirimler sistem üzerinden yapılır. 12 nci
maddenin birinci fıkrası ile 13 üncü maddenin birinci fıkrası kapsamında
düzenlenen bildirimlerin sistem üzerinden yapılmasının mümkün olmaması
durumunda bu bildirimler elektronik tebligat adresi aracılığıyla yapılabilir.
Belgelerin
yenilenmesi
MADDE 62
– (1) Çalışma izni veya çalışma
izni muafiyeti belgelerinin kaybolması halinde bu durum derhal işveren veya
yabancı tarafından sistem üzerinden Genel Müdürlüğe bildirilerek yeni belge
talebi yapılır.
Denetleme
yetkisi
MADDE 63
– (1) Kanun ve bu Yönetmelik
kapsamındaki yükümlülüklerin yerine getirilip getirilmediği Bakanlık iş
müfettişleri ile Sosyal Güvenlik Kurumu müfettişleri ve sosyal güvenlik
denetmenleri tarafından denetlenir. Bu kapsamda yapılacak teftiş, denetim
ve soruşturmalar, uygulamakla yükümlü olunan mevzuatın teftiş, denetim ve
soruşturma hükümlerine göre yapılır.
(2) Kamu idarelerinin denetim elemanları ile kolluk
kuvvetlerinin, kendi mevzuatları gereğince işyerlerinde yapacakları her
türlü denetim, inceleme ve kontrol sırasında yabancı çalıştıran işverenler
ile yabancıların Kanun ve bu Yönetmelikten doğan yükümlülüklerini yerine
getirmediklerini tespit etmeleri hâlinde, durum ilgili çalışma ve iş kurumu
il müdürlüğüne bildirilir.
İdari
yaptırımlar
MADDE 64
– (1) 63 üncü maddenin birinci
fıkrasına göre yapılan denetimler ve ikinci fıkrasına göre yapılan
bildirimler üzerine, gönderilen tutanaklara ve denetim raporlarına göre,
Kanunda yer alan idari yaptırımlar çalışma ve iş kurumu il müdürünce
uygulanır.
(2) Kanun ve bu Yönetmelik kapsamında düzenlenen
bildirim yükümlülüklerinin ihlaline ilişkin Bakanlıkça yapılacak tespitler
üzerine Kanunda yer alan idari yaptırımlar çalışma ve iş kurumu il
müdürünce uygulanır.
(3) Türkiye’nin taraf olduğu anlaşmalar, uluslararası
sözleşmeler ve özel kanunlarda çalışma izni almadan çalışabileceği
düzenlenen yabancılar hariç olmak üzere Bakanlığa ulaşan bilgi ve
belgelerden yabancıların çalışma izni veya çalışma izni muafiyeti
olmaksızın çalıştırıldığının açık olarak tespiti halinde söz konusu bilgi
ve belgelere göre Kanunda yer alan idari yaptırımlar çalışma ve iş kurumu
il müdürünce uygulanır.
(4) Bu madde kapsamında çalışma ve iş kurumu il
müdürlüğünce uygulanan idari yaptırımlara ilişkin bilgiler ve 65 inci
maddenin birinci fıkrası kapsamındaki tespitler en geç on gün içerisinde
sistem üzerinden Genel Müdürlüğe bildirilir. Bildirimde yer alacak hususlar
Genel Müdürlükçe belirlenir.
Çalışma
izni olmadan çalıştığı tespit edilen yabancıların sınır dışı edilmesi
MADDE 65
– (1) Çalışma izni olmadan
çalıştığı tespit edilen yabancılar sınır dışı edilmek üzere çalışma ve iş
kurumu il müdürlüğünce Kanunun 23 üncü maddesinin sekizinci fıkrası
uyarınca il göç idaresi müdürlüğüne bildirilir.
(2) Birinci fıkra kapsamındaki yabancının işveren
veya işveren vekili, yabancının ve varsa eş ve çocuklarının konaklama
giderlerini, ülkelerine dönmeleri için gerekli masrafları ve gerektiğinde
sağlık harcamalarını karşılamak zorundadır. Bu gider, masraf ve
harcamaların Göç İdaresi Başkanlığı bütçesinden karşılanması hâlinde, bu
madde gereğince ödenen tutarlar, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme
Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun uyarınca işveren veya işveren
vekilinden tahsil edilir.
(3) İkinci fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve
esaslar Bakanlık ve İçişleri Bakanlığınca müştereken belirlenir.
İdari
itiraz ve yargı yolu
MADDE 66
– (1) Çalışma izni veya çalışma
izni muafiyeti başvurusunun reddi ve düzenlenen belgelerin iptali
kararları, işverenler ile bir işverene bağlı olmaksızın düzenlenen çalışma
izinleri ve çalışma izni muafiyetlerinde yabancılara 11/2/1959 tarihli ve
7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ edilir.
(2) Bakanlığın Kanun ve bu Yönetmelik kapsamında
verdiği kararlara karşı ilgililer tarafından tebliğ tarihinden itibaren
otuz gün içinde Bakanlığa itiraz edilebilir.
(3) İtirazlar sistem üzerinden yapılır. İtiraza
ilişkin bilgi ve belgeler başvuruya eklenir. İtirazın reddedilmesi hâlinde
idari yargı yoluna başvurulabilir.
Hüküm
bulunmayan haller
MADDE 67
– (1) Bu Yönetmelikte hüküm
bulunmayan hallerde, Kanun ve bu Yönetmelik hükümlerine aykırı olmamak
kaydıyla her türlü idari düzenleme yapmaya Genel Müdürlük yetkilidir.
Yürürlükten
kaldırılan yönetmelik
MADDE 68
– (1) 29/8/2003 tarihli ve 25214
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında
Kanunun Uygulama Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.
(2) Mevzuatta, birinci fıkra uyarınca yürürlükten
kaldırılan Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanunun Uygulama
Yönetmeliğine yapılan atıflar bu Yönetmeliğe yapılmış sayılır.
YEDİNCİ BÖLÜM
Geçici ve Son Hükümler
Geçiş
hükümleri
GEÇİCİ
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin;
a) 15 inci maddesi kapsamında ikamet izni olmadan
başvuru yapılması, Bakanlığa kâğıt ortamında başvuru belgesi gönderilmemesi,
Genel Müdürlükçe başvuru bilgi ve belgelerinin belirlenmesi,
b) 20 nci maddesi kapsamında ön izin taleplerinin
ilgili mercie sistem üzerinden iletilmesi,
c) 22 nci maddesi kapsamında değerlendirme
kriterlerinin belirlenmesi,
ç) 44 üncü maddesi ve 49 uncu maddesinin beşinci
fıkrası kapsamında Dışişleri Bakanlığına yapılacak çalışma izni veya
çalışma izni muafiyeti başvuruları,
bakımından gerekli idari ve teknik çalışmalar
tamamlanıncaya kadar mevcut uygulamalar devam eder.
(2) Bu Yönetmeliğin;
a) 26 ncı maddesi uyarınca şube veya görev
değişikliği yapılmasına,
b) 27 nci maddesi kapsamında çalışma izni süre
uzatma müracaat belgesi verilmesine,
c) 28 inci ve 29 uncu maddeler kapsamındaki
başvuruların yurtdışından yapılmasına,
ç) 30 uncu maddesi kapsamında çalışma izninin
askıya alınmasına,
d) 48 inci ve 53 üncü maddeleri hariç olmak üzere
çalışma izni muafiyetine ilişkin hükümlerinin uygulanmasına,
gerekli teknik çalışmaların tamamlanmasının
ardından başlanır.
(3) Bu madde kapsamında belirtilen çalışmaların tamamlandığı
bilgisi Bakanlık internet sitesinde duyurulur.
(4) 4/4/2014 tarihinden önce verilen süresiz
çalışma izinlerinde, süresiz çalışma izni belgesinin bu Yönetmeliğin
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içerisinde yenilenmemesi
halinde süresiz çalışma izni, izin belgesi yenilenene kadar askıya alınır.
Tebligat
ve bildirim
GEÇİCİ
MADDE 2 – (1) Çalışma izni ve
çalışma izni muafiyeti başvurularıyla ilgili iş ve işlemlere ilişkin
kararların tebliği ve bildirimi, elektronik tebligat adresine ilişkin
gerekli çalışmalar tamamlanıncaya kadar başvuru sahibi tarafından sistem
üzerinden güvenli elektronik imza ile imzalanmak suretiyle beyan ve taahhüt
edilen elektronik posta adresine yapılır.
Yürürlük
MADDE 69
– (1) Bu Yönetmelik yayımı
tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 70
– (1) Bu Yönetmelik hükümlerini
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.
|