İCRA VE İFLÂS KANUNU İLE BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR KANUN
Kanun
No. 7327 Kabul
Tarihi: 9/6/2021
MADDE 1 – 9/6/1932 tarihli ve 2004
sayılı İcra ve İflâs Kanununun 223 üncü maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“İflâs idare memurları, bilirkişilik bölge
kurulları tarafından oluşturulan iflâs idare memurları listesinden seçilir.
Bu şekilde seçilen iflâs idare memurlarından birinin yeminli mali müşavir
veya serbest muhasebeci mali müşavir, birinin ise hukukçu olması
zorunludur. Listeye kayıt için, Adalet Bakanlığı tarafından izin verilen
kurumlardan alınacak eğitimin tamamlanmış olması şarttır. Listede görevlendirilecek
memurun bulunmaması hâlinde liste dışından görevlendirme yapılır ve bu
durum bölge kuruluna bildirilir. Bir iflâs idare memuru, eş zamanlı olarak
beşten fazla dosyada görev alamaz. İflâs idare memurlarının nitelikleri,
denetimi, eğitimi, eğitim verecek kurumlar ve eğitimden muaf tutulacaklar
ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer hususlar Adalet Bakanlığınca
yürürlüğe konulan yönetmelikte belirlenir.”
MADDE 2 –
2004 sayılı Kanunun 241 inci
maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Ticari ve ekonomik bütünlük arz eden ya da bir
bütün hâlinde satıldığı takdirde daha yüksek gelir elde edileceği anlaşılan
mal ve haklar ile bu mal ve hakları bünyesinde bulunduran işletmeler bir
bütün olarak satılır. Satışta işletmenin devamlılığı ve ekonomiye olan
katkısı gözetilir. Bu hâlde taşınmazın paraya çevrilmesi hükümleri uygulanır.
Bir bütün olarak satış gerçekleşmezse mal ve haklar ayrı ayrı satılır. Bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve
esaslar Adalet Bakanlığı tarafından çıkarılan yönetmelikte düzenlenir.”
MADDE 3 – 2004 sayılı Kanunun 295 inci maddesine aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
“Şu kadar ki, rehinli malın konkordato
projesine göre işletme tarafından kullanılması öngörülmüyor veya kıymeti
düşecek ya da muhafazası masraflı olacak ise 297 nci
maddenin ikinci fıkrasındaki usule göre satışına izin verilebilir. Satış
gelirinden rehinli alacaklıya rehin bedeli kadar ödeme yapılır.”
MADDE 4 – 2004 sayılı Kanunun 296 ncı
maddesinin birinci fıkrasına “arz eden” ibaresinden sonra gelmek üzere
“sözleşmelerin devamı esastır. Bu” ibaresi ile fıkraya aşağıdaki cümle
eklenmiş, ikinci fıkrasının birinci cümlesine “engelleyen” ibaresinden
sonra gelmek üzere “aşırı külfetli” ibaresi eklenmiş ve cümlede yer alan
“onayıyla” ibaresi “izniyle” şeklinde değiştirilmiştir.
“Bu fıkra kapsamında geçici ve kesin
mühlet süresince devam eden sözleşmeler nedeniyle borçlanılan edimler karşılıklı
olarak ifa edilir.”
MADDE 5 – 2004 sayılı Kanunun 297 nci
maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Borçlu, mahkemenin izni dışında mühlet kararından
itibaren rehin tesis edemez, kefil olamaz ve ivazsız tasarruflarda
bulunamaz; taşınmazını, işletmenin faaliyetinin devamı için önem arz eden
taşınırını ve işletmenin devamlı tesisatını devredemez ve takyit edemez.
Aksi hâlde yapılan işlemler hükümsüzdür. Mahkeme bu işlemler hakkında karar
vermeden önce komiserin görüşü ile alacaklılar kurulunun muvafakatini almak
zorundadır.”
MADDE 6 – 2004 sayılı Kanunun 308 inci maddesine aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
“Konkordato süreci iflâsla sonuçlandığı takdirde,
iflâs kararını veren mahkeme tasfiyenin basit veya adi tasfiye usulüne göre
yapılmasına ve gerektiğinde adi tasfiyenin komiserler tarafından yerine
getirilmesine karar verir. Bu hâlde iflâs idaresine ait görev ve yetkiler
komiserler tarafından kullanılır.”
MADDE 7 – 2004 sayılı Kanunun 308/c maddesinin dördüncü
fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Kredi kurumları tarafından verilen krediler de
dâhil olmak üzere geçici mühlet kararından sonra komiserin izniyle
akdedilmiş borçlar, adi konkordatoda konkordato
şartlarına tabi değildir, temerrüt hâlinde mühlet sırasında dahi icra
takibine konu edilebilir ve 206 ncı madde
kapsamında rehinli alacaklardan hemen sonra, diğer bütün alacaklardan önce
ödenir; malvarlığının terki suretiyle konkordatoda yahut sonraki bir
iflâsta 248 inci madde kapsamında masa borcu sayılır.”
MADDE 8 – 2004 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 17 – 223 üncü maddenin altıncı
fıkrası uyarınca iflâs idare memurları listesi oluşturuluncaya kadar
listeden görevlendirme usulü dikkate alınmaksızın iflâs idare memuru
görevlendirilir. Bir kişinin eş zamanlı olarak beşten fazla dosyada memur
olarak görev alma yasağının takibi amacıyla, görevlendirilen iflâs idare
memurları, icra mahkemesinin bağlı bulunduğu bölge adliye mahkemesi
bilirkişilik bölge kuruluna bildirilir.”
MADDE 9 – 2/7/1964 tarihli ve 492
sayılı Harçlar Kanununun mükerrer 69 uncu maddesinin üçüncü fıkrasında yer
alan “vergi dairesine” ibaresi madde metninden çıkarılmıştır.
MADDE 10 – 492 sayılı Kanunun 132 nci
maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Bu Kanuna bağlı (4) sayılı tarifenin “I- Tapu
işlemleri:” başlıklı bölümünün 13 numaralı fıkrasının (a) bendine göre
tahsil edilmesi gereken cins tashihi harcı, ilgili belediyesince yapı kullanma
izni harcı ile birlikte makbuz karşılığı peşin olarak tahsil edilir. Bu
suretle tahsil olunan harçlar; şekil, içerik ve muhteviyatı Hazine ve
Maliye Bakanlığınca belirlenen bir bildirim ile cins tashihi harcının
tahsiline yetkili vergi dairesine, tahsil edildiği günün akşamına kadar
bildirilip ödenir. Tahsil edilen harçların ilgili vergi dairesine süresinde
ödenmemesi durumunda, harç ilgili belediyeden 6183 sayılı Kanun hükümlerine
göre takip ve tahsil edilir. Süresinde vergi dairesine beyan edilmeyen
tutarlar hakkında 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı
Vergi Usul Kanunu hükümleri uygulanır. İşlemden doğan harçları tamamen
almadan işlem yapan belediye personeli ve ilgili belediyeler harcın
ödenmesinden mükelleflerle birlikte müteselsilen
sorumludur.”
MADDE 11 – 23/6/1965 tarihli ve 634
sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun 10 uncu maddesinin beşinci fıkrasının
birinci cümlesinde yer alan “kat karşılığı temlik sözleşmesi ve” ibaresi
“kat karşılığı temlik sözleşmesi veya” şeklinde değiştirilmiş, cümlede yer
alan “cins değişikliği,” ibaresi madde metninden çıkarılmış, maddenin
altıncı fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Yapı kullanma izin belgesi düzenlenen tüm
yapıların cins değişikliği işlemleri resen yapılır. Yapı kullanma izin
belgesini düzenlemeye yetkili idare tarafından Mekânsal Adres Kayıt
Sistemine yüklenerek elektronik ortamda kadastro müdürlüğüne gönderilen
yapı kullanma izin belgesi ile yapı aplikasyon projesine göre kadastro
müdürlüğünce tescil bildirimi düzenlenir. Tapu müdürlüğüne gönderilen
tescil bildirimi üzerine başkaca bir belge aranmaksızın cins değişikliği
resen tescil edilir. Cins değişikliği yapılmış taşınmaz kat irtifakı
tesisli ise, kat irtifakının tesciline ait resmî senede ve 12 nci maddede yazılı belgelere dayalı olarak başkaca bir
belge aranmaksızın resen kat mülkiyetine çevrilir. Bu işlemler, döner
sermaye hizmet bedelinden muaftır.”
MADDE 12 – 634 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin üçüncü
fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 13 – 634 sayılı Kanunun geçici 1 inci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 1 – Bu maddenin yürürlüğe girmesinden
önce yapı kullanma izin belgesi düzenlenen tüm yapılarda, Mekânsal Adres
Kayıt Sistemine yüklenemeyen yapı kullanma izin belgesi ile yapı aplikasyon
projesinin yetkili idare tarafından elektronik ortamda kadastro müdürlüğüne
gönderilmesi hâlinde, 10 uncu maddenin altıncı fıkrası hükümleri uyarınca
işlem yapılır.”
MADDE 14 – 29/7/1970 tarihli ve 1319
sayılı Emlak Vergisi Kanununun 30 uncu maddesinin sekizinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Tapu müdürlükleri, bina ve arazinin devir ve
ferağında tapu ve kadastro harcının matrahında dikkate alınan emlak vergi
değeri ile emlak vergisi borcunu ilgili belediyesi tarafından sağlanan
sistem üzerinden elektronik ortamda sorgular. Miras, mahkeme kararı, cebrî
icra, kamulaştırma hâlleri ile özel kanunlarda öngörülen diğer hâller hariç
emlak vergisi borcu bulunan bina ve arazinin devir ve ferağı yapılmaz. Tapu
müdürlükleri devir ve ferağ işlemini, işlemin yapıldığı ayı takip eden ayın
15’inci günü akşamına kadar ilgili belediyelere elektronik ortamda
bildirir.”
MADDE 15 – 1319 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 25 – Belediyeler, 30 uncu maddenin
sekizinci fıkrasında belirtilen sistemi 1/1/2023
tarihine kadar kurarak ilgili tapu müdürlüklerinin kullanımına açarlar.”
MADDE 16 – 26/5/1981 tarihli ve 2464
sayılı Belediye Gelirleri Kanununun Mükerrer Yedinci Bölümüne aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“EK MADDE 7 – Bina inşaatlarında,
inşaat ruhsatı başvurusunun 80 inci maddede sayılan imarla ilgili harçlara
ve 97 nci madde gereği alınan imarla ilgili
ücretlere konu işlemler ile 2560 sayılı Kanunun 17 nci
ve 18 inci maddesi kapsamında alınması gereken bağlantı ve iştirak bedeli
ile su ve kanalizasyon durum belgesini kapsayacak şekilde tek başvuruda
yapılması hâlinde; ek 6 ncı maddede ve 84 üncü
maddede yer alan tarifeler uyarınca tahsil edilmesi gereken harçlardan her
birisi ve 97 nci madde kapsamında tahsil edilecek
ücretler ile su ve kanalizasyon idaresinin yılı içinde belirlediği su ve
kanalizasyon durum belgesi ücreti ile bağlantı ve iştirak bedeli
hesaplanarak tek seferde tahsil edilir. Belediyesince tahsil edilen su ve kanalizasyon
durum belgesi ücreti ile bağlantı ve iştirak bedeli, tahsil edildiği günün
akşamına kadar mahsuba konu edilmeden ilgili su ve kanalizasyon idaresi
hesabına aktarılır. Tahsil ettiği ücreti ve bedeli yukarıda belirtilen süre
içinde ilgili idareye aktarmayan belediyelerden, bu tutarlar 6183 sayılı
Kanunun 51 inci maddesine göre belirlenen oranda gecikme faizi uygulanarak
tahsil edilir.
Başvuranın talebinden vazgeçmesi veya idarenin
herhangi bir sebeple işlemleri kısmen veya tamamen yerine getirmemesi
nedeniyle uygulama kabiliyeti kalmamış olan işlemlerin her birisi için
birinci fıkra uyarınca daha önce tahsil edilmiş olan harçlar, ücretler veya
bedellerden işlemin mevcut durumu göz önünde bulundurularak ilgili idaresince
gerekli düzeltme ve iadeler yapılır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Hazine ve Maliye Bakanlığının görüşü alınarak Çevre ve Şehircilik
Bakanlığınca belirlenir.”
MADDE 17 – 20/11/1981 tarihli ve
2560 sayılı İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğü Kuruluş ve
Görevleri Hakkında Kanuna 18 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
madde eklenmiştir.
“Su ve kanalizasyon durum belgesi ücreti ile
bağlantı ve iştirak bedelinin tahsili:
MADDE 18/A – Su ve kanalizasyon durum belgesi ile
bağlantı ve iştirak talebinin inşaat ruhsatı başvurusu ile birlikte
yapılması hâlinde, İSKİ tarafından yılı içinde belirlenen su ve
kanalizasyon durum belgesi ücreti ile bağlantı ve iştirak bedeli
hesaplanarak ilgili belediyesince tahsil edilir. İlgili belediyesince
tahsil edilen su ve kanalizasyon durum belgesi ücreti ile bağlantı ve
iştirak bedeli, tahsil edildiği günün akşamına kadar mahsuba konu edilmeden
İSKİ’nin hesabına aktarılır. Tahsil ettiği ücreti
ve bedeli yukarıda belirtilen süre içinde ilgili idareye aktarmayan belediyelerden
bu tutarlar, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme
Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51 inci maddesine göre
belirlenen oranda gecikme faizi uygulanarak tahsil edilir.”
MADDE 18 – 13/10/1983 tarihli ve
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 90 ıncı
maddesinin birinci fıkrasında yer alan “Kanun” ibareleri “Kanunda” şeklinde
değiştirilmiş, fıkraya birinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
cümle ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Bu tazminatlardan;
a) Değer kaybı tazminatı, aracın; piyasa değeri,
kullanılmışlık düzeyi, hasara uğrayan parçaları ile hasar tutarı dikkate
alınarak,
b) Destekten yoksun kalma tazminatı, ulusal doğum
ve ölüm istatistikleri kullanılarak hazırlanan hayat tablosu ve zorunlu
mali sorumluluk sigortası genel şartlarında yüzde 2’yi geçmemek üzere
belirlenen iskonto oranı esas alınarak hayat anüiteleri ile genel kabul görmüş aktüerya
kurallarına uygun olarak,
c) Sürekli sakatlık tazminatı, ulusal doğum ve ölüm
istatistikleri kullanılarak hazırlanan hayat tablosu, zorunlu mali
sorumluluk sigortası genel şartlarında yüzde 2’yi geçmemek üzere belirlenen
iskonto oranı ve sürekli sakatlık oranı esas
alınarak hayat anüiteleri ile genel kabul görmüş aktüerya kurallarına uygun olarak,
hesaplanır.”
“Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Sigortacılık ve Özel Emeklilik Düzenleme ve Denetleme Kurumu tarafından
belirlenir.”
MADDE 19 – 2918 sayılı Kanunun 92 nci
maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bentler ve maddeye aşağıdaki fıkra
eklenmiştir.
“j) Destekten yoksun kalan hak sahibinin, destek
şahsının kusuruna denk gelen tazminat talepleri,
k) Gelir kaybı, kâr kaybı, iş durması ve kira
mahrumiyeti gibi dolaylı zararlar,
l) Hasar sebebiyle trafikten çekme veya hurdaya
çıkarılma işlemi görmüş araçların değer kaybı tazminatı talepleri,
m) 12/4/1991 tarihli ve
3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamındaki terör eylemlerinde ve bu
eylemlerden doğan sabotajda kullanılan araçların neden olduğu ve
sigortalının sorumluluk riski kapsamında olmayan tazminat talepleri ile
aracın terör eylemlerinde kullanıldığını veya kullanılacağını bilerek binen
kişilerin ve terör ve sabotaj eyleminde yer alan kişilerin uğradıkları
zararlara ilişkin talepler.”
“31/5/2006 tarihli ve 5510
sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu kapsamında Sosyal
Güvenlik Kurumu tarafından yapılan gelir kaybına ilişkin ödemelerde, 5510
sayılı Kanunun 21 inci maddesi uyarınca sigortacının Sosyal Güvenlik
Kurumuna karşı sorumluluğu varsa, bu sorumluluk sigortacının kendi
sigortalısının kusuru oranında devam eder.”
MADDE 20 – 4/11/1983 tarihli ve 2942
sayılı Kamulaştırma Kanununun ek 3 üncü maddesine aşağıdaki cümle
eklenmiştir.
“Bu hüküm, tebliği dâhil eksik veya
hatalı kamulaştırma işlemleri bulunmasına rağmen idare adına tescil edilmiş
olan taşınmazlar hakkında da uygulanır.”
MADDE 21 – 2942 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 16 – Kamulaştırma işlemleri
tamamlanmamış veya kamulaştırması hiç yapılmamış olmasına rağmen 4/11/1983 tarihinden bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihe kadar fiilen kamu hizmetine ayrılan veya kamu yararına ilişkin bir
ihtiyaca tahsis edilerek üzerinde tesis yapılan taşınmazlara veya
kaynaklara kısmen veya tamamen veyahut irtifak hakkı tesis etmek suretiyle
malikin rızası olmaksızın fiilî el konulması veya hukuki el atılması sebebiyle
mülkiyet hakkından doğan taleplere dair bedel ve tazminata ilişkin
davalarda verilen kararlar taşınmaz mal ile ilgili ayni haklara ilişkin
kararların icrasına ilişkin hükümlere göre yerine getirilir. Bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarihten önce, kesinleşmemiş mahkeme kararlarına
dayanılarak başlatılan icra takipleri kesinleşmiş mahkeme kararı ibraz
edilinceye kadar durdurulur.”
MADDE 22 – 2942 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 17 – Bu maddeyi ihdas eden Kanunla bu
Kanunun ek 3 üncü maddesine eklenen cümle, bu cümleyi ihdas eden Kanunun
yürürlüğe girdiği tarihte kanun yolu incelemesindekiler dâhil görülmekte olan
davalarda da uygulanır.”
MADDE 23 – Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 24 – Bu Kanun hükümlerini Cumhurbaşkanı yürütür.
18/6/2021
|