Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
ATIK YAĞLARIN
YÖNETİMİ YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA
DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 21/12/2019 tarihli ve 30985 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Atık Yağların Yönetimi Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin birinci
fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.
“ş) Transfer noktası: Atık yağların rafinasyon
tesislerine gönderilmeden önce yeterli miktara ulaşıncaya kadar
biriktirildiği alanı,”
MADDE 2 –
Aynı Yönetmeliğin 5 inci
maddesinin birinci fıkrasının (d) ve (g) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş,
aynı fıkraya aşağıdaki bent eklenmiş, aynı maddenin ikinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye aşağıdaki fıkra
eklenmiştir.
“d) Atık yağlar, Bakanlıktan toplama yetkisi almış
atık yağ rafinasyon tesisleri ve yetkilendirilmiş kuruluşlarca toplanır ve
taşınır. Rafinasyon tesisleri ve yetkilendirilmiş kuruluşlar
hazırlayacakları atık yağ toplama planlarını Bakanlığa sunarlar. Toplama
planı ve toplama yetkisine ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.”
“g) Atık yağların rafinasyon tesisine kabulü
öncesinde analizi rafinasyon tesisi tarafından yapılır. Yapılan analiz
sonucunda PCB değeri 20 ppm’e kadar olan ve %1 klor değerini aşmayan atık
yağlar rafinasyon tesisleri tarafından işlenir. PCB değeri 20-50 ppm
arasında olan ve %1 klor değerini aşmayan atık yağlar beraber yakma
tesisine, PCB değeri 50 ppm üzerinde olan veya %1 klor değerini aşan atık
yağlar yakma tesisine gönderilir. Rafinasyonunun mümkün olmadığı tespit
edilen atık yağlar ise beraber yakma ve/veya yakma tesislerinde işlem
görür. Rafinasyon tesislerinde atık yağlardan TS 900-1 EN ISO 3170
standardına uygun şekilde numune alınarak PCB için TS EN 12766-1, TS EN
12766-2, klor için TS ISO 15597 veya ulusal/uluslararası kabul görmüş
standart metotlar kullanılarak analiz yapılır.”
“i) Denetim esnasında veya ihtilaf durumunda
analizler, TS EN ISO/IEC 17025 akreditasyonuna sahip ve/veya 25/12/2013
tarihli ve 28862 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Çevre Ölçüm ve Analiz
Laboratuvarları Yeterlik Yönetmeliği kapsamında Bakanlıkça yetki verilen
laboratuvarlarda yaptırılır.”
“(2) Atık yağların rafinasyonunda, ilave kirlilik
oluşturulmaksızın temiz üretim teknolojilerinin kullanılması ve deneme
üretim sonuç raporuna esas tesis veriminden az olmayacak verimde baz yağ
üretilmesi esastır.”
“(6) Atık yağlar, belirli kapasiteye ulaşıncaya
kadar Bakanlıktan toplama yetkisi almış rafinasyon tesisleri veya
yetkilendirilmiş kuruluşlarca oluşturulan transfer noktalarında
biriktirilebilir.”
MADDE 3 –
Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin
birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.
“e) Ek-6’da yer alan teknik özelliklere göre
transfer noktalarına lisans vermek, bu tesisleri düzenli olarak izlemek ve
denetlemekle,”
MADDE 4 –
Aynı Yönetmeliğin 8 inci
maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“d) Atık yağları yetkilendirilmiş kuruluşlara veya
Bakanlıktan toplama yetkisi almış rafinasyon tesislerine teslim etmekle,”
MADDE 5 –
Aynı Yönetmeliğin 9 uncu
maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent ve aynı maddeye aşağıdaki
fıkralar eklenmiştir.
“g) Piyasaya sürdükleri madeni yağ miktarının; 2021
yılı için %10, 2022 yılı için %15, 2023 yılı için %20, 2024 yılı için %25
ve sonraki yıllarda Bakanlığın belirleyeceği hedeflerdeki atık yağı
toplamakla,”
“(2) Yetkilendirilmiş kuruluşa üye olan yağ
üreticilerinin yükümlülükleri yetkilendirilmiş kuruluş tarafından yerine
getirilir.
(3) Madeni yağ üretiminde; 2022 yılı için %8, 2023
yılı için %12, 2024 yılı için %15 ve sonraki yıllarda Bakanlığın
belirleyeceği oranlarda atık yağdan üretilmiş baz yağ kullanılması
zorunludur. Bu fıkrada belirlenmiş zorunlu kullanım oranlarına ithal edilen
baz yağlar dâhil edilmez.”
MADDE 6 –
Aynı Yönetmeliğin 10 uncu
maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“ç) Atık yağların bu Yönetmelik hükümleri
doğrultusunda toplanması ve taşınmasını sağlayarak atık yağları, atık yağ
rafinasyon tesislerinin kapasitesi oranında teslim etmekle ve bununla
ilgili olarak Bakanlığa raporlamada bulunmakla,”
MADDE 7 –
Aynı Yönetmeliğin 11 inci
maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve
aynı maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“g) Baz yağ ve atık yağ karakterizasyon tespitine
ilişkin testleri yapmak üzere tesis içinde kendi bünyesinde TS EN ISO/IEC
17025 akreditasyonuna sahip ve/veya Çevre Ölçüm ve Analiz Laboratuvarları
Yeterlik Yönetmeliği kapsamında Bakanlıkça yetki verilen laboratuvar
bulundurmakla,”
“(2) Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslara uygun
şekilde toplama altyapısını kuran atık yağ rafinasyon tesislerine çevre
lisansı geçerlilik süresini aşmayacak şekilde toplama yetkisi verilir.
Bakanlıktan toplama yetkisi almış atık yağ rafinasyon tesisleri;
a) Atık yağların bu Yönetmelik hükümleri
doğrultusunda toplanması ve taşınmasını sağlamak ve yurt içinde her noktaya
toplama hizmetini vermekle, rafinasyonu mümkün olmadığı tespit edilen atık
yağları beraber yakma veya yakma tesislerine göndermekle,
b) Bakanlıkça belirlenecek tutarda kesin ve süresiz
teminat mektubunu Bakanlığa sunmakla,
c) Transfer noktası kurulması halinde il
müdürlüğünden lisans almakla,
ç) Bakanlıkça belirlenecek usul ve esaslar
doğrultusunda bu Yönetmelik kapsamındaki faaliyetlerinin ve mali
kayıtlarının bağımsız denetim kuruluşlarına inceletilmesini sağlamak ve
inceleme/sonuç/değerlendirme raporlarını Bakanlığa sunmakla,
yükümlüdür.”
MADDE 8 –
Aynı Yönetmeliğin 13 üncü
maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(12) Tesisin yıllık ortalama veriminin deneme
üretimi sonuç raporundaki değerden %20 düşük olması durumunda deneme
üretimi yenilenir.”
MADDE 9 –
Aynı Yönetmeliğin 13 üncü
maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.
“Atık yağ
transfer noktaları
MADDE
13/A – (1) Atık yağ transfer
noktaları, atık yağların rafinasyon tesislerine gönderilmeden önce taşımanın
çevresel etkilerinin en aza indirilmesi ve ekonomik olması amacıyla gerekli
tedbirlerin alınarak bekletildikleri alanlardır. Bu alanlar atık yağ
rafinasyon tesisleri veya yetkilendirilmiş kuruluşlar tarafından teşkil
edilir.
(2) Atık yağ transfer noktalarında depolama
yapılabilmesi amacıyla betonarme zemin üzerinde en az iki adet depolama
tankı bulunur. Atık kabul alanı yağmura karşı korunur. Tanklarının üzerinde
“Atık Yağ” ibaresi bulunur. Bu tanklar, taşmaya neden olmayacak hacme sahip
güvenlik havuzu içinde yer alır. Hacmi, en az tankın kapasitesi kadar
olacak güvenlik havuzunda, güvenli boşaltmayı sağlayacak ekipman
bulundurulur.
(3) Oluşturulacak transfer noktaları için il
müdürlüğünden çevre lisansı alınır. Transfer noktası için çevre lisansı;
atık yağ rafinasyon tesislerinin çevre lisansı geçerlilik süresini,
yetkilendirilmiş kuruluşlar için ise yetki sürelerini aşmayacak şekilde
verilir.
(4) Transfer noktaları Ek-6’da yer alan fiziksel
özellikler ile Bakanlıkça yürürlüğe konulan düzenlemelerde yer alan
şartlara uygun olarak kurulur.
(5) Atık yağlar transfer noktalarında en fazla 6 ay
bekletilir.”
MADDE 10
– Aynı Yönetmeliğin geçici 1 inci
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 1 – (1) “Atık Yağ Geri Kazanım”
konulu geçici faaliyet belgesi veya çevre lisansına sahip mevcut tesisler,
bu Yönetmelikte yer alan atık yağ rafinasyon tesisi şartlarını yerine
getirerek “Atık Yağ Rafinasyonu” konulu çevre lisansı almak için Bakanlığa
başvuruda bulunurlar.
(2) Deneme üretimi planı başvurusunda bulunmamış
tesisler ve “Atık Yağ Geri Kazanım” konulu çevre lisansına sahip mevcut
tesisler, bu maddenin yayımı tarihinden itibaren en geç 30 takvim günü
içinde Bakanlığa deneme üretimi planı sunmak zorundadır. Bu tarihe kadar
başvuruda bulunmayan tesislerin mevcut çevre lisansı sonlandırılır.
(3) TÜBİTAK MAM tarafından hazırlanacak deneme
üretimi takvim planına göre deneme üretimleri gerçekleştirilir. Deneme
üretimi takvim planı oluşturulmasında tesislerin Bakanlığa başvuru yaptığı
tarih esas alınır. Mevcut tesisler için mücbir sebepler dışında deneme
üretimi takvim planı değiştirilmez. Mücbir sebep olarak kabul edilebilecek
haller; doğal afetler, kanuni grev, kısmî veya genel seferberlik ilânıdır.
Bu hallerin mücbir sebep olarak kabul edilebilmesi için; mevcut tesisten
kaynaklanan bir kusurdan ileri gelmemiş olması, deneme üretimlerinin
gerçekleşmesine engel nitelikte olması, mevcut tesisin bu engeli ortadan
kaldırmaya gücünün yetmemiş bulunması gerekir.
(4) Deneme üretimi gerçekleştirilen mevcut tesisler
deneme üretim sonuç raporunun uygun bulunması durumunda bu Yönetmelikte yer
alan atık yağ rafinasyon tesisi şartlarını yerine getirerek 3 ay içerisinde
“Atık Yağ Rafinasyonu” konulu çevre lisansı almak için Bakanlığa başvuruda
bulunurlar. Bu süre içerisinde başvuru yapılmaması durumunda tesisin çevre
lisansı sonlandırılır.
(5) Deneme üretimi gerçekleştirilen mevcut
tesislerin deneme üretim sonuç raporunun uygun bulunmaması durumunda çevre
lisansı sonlandırılır.
(6) Mevcut tesisler, dördüncü ve beşinci
fıkralardaki deneme üretimine ilişkin süreç tamamlanıncaya kadar faaliyetlerine
devam ederler. Bu süre zarfında; kendisine ait aracı olan mevcut tesisler A
grubu atık yağları toplarlar, B grubu atık yağlar ise mevcut tesislere yetkilendirilmiş
kuruluşlar tarafından teslim edilir.”
MADDE 11
– Aynı Yönetmeliğin geçici 2 nci
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 2 – (1) Motor yağı değişimi
yapılan işletmeler, 1/7/2021 tarihine kadar bu Yönetmelik hükümleri
çerçevesinde il müdürlüğünden izin belgesi almak ve Bakanlığın çevrimiçi
programlarına kayıt olmakla yükümlüdür.”
MADDE 12
– Aynı Yönetmeliğin Ek-1’i ekteki
şekilde değiştirilmiştir.
MADDE 13
– Aynı Yönetmeliğe ekteki Ek-6
eklenmiştir.
MADDE 14
– Bu Yönetmelik yayımı tarihinde
yürürlüğe girer.
MADDE 15 – Bu Yönetmelik
hükümlerini Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.
Yönetmeliğin Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
|
Tarihi
|
Sayısı
|
21/12/2019
|
30985
|
Ekleri için tıklayınız
|