|
Tarım ve Orman Bakanlığından:
YEREL
ÇEŞİTLERİN KAYIT ALTINA ALINMASI, ÜRETİLMESİ VE
PAZARLAMASINA
DAİR YÖNETMELİK
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç ve
kapsam
MADDE 1 –
(1) Bu Yönetmelik, ülkemizdeki
tarla bitkileri, bağ-bahçe bitkileri ve diğer bitki türlerine ait yerel
çeşitlerin korunmasını sağlamak ve genetik erozyonlarını engellemek
amacıyla; yerel çeşitlerin kayıt altına alınması, tohumluklarının
çoğaltımı, pazarlanması, idamesi ve sürdürülebilir kullanımı ile ilgili
kurallar getirerek, ticareti yapılacak yerel çeşit tohumluklarının üretimi
ve bunların piyasaya arzı ve bu konudaki denetimlere ilişkin usul ve
esasları kapsar.
Dayanak
MADDE 2 –
(1) Bu Yönetmelik, 31/10/2006 tarihli
ve 5553 sayılı Tohumculuk Kanunu, 8/1/2004 tarihli ve 5042 sayılı Yeni
Bitki Çeşitlerine Ait Islahçı Haklarının Korunmasına İlişkin Kanun ve
11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda
ve Yem Kanunu hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 3 –
(1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Alan kontrolü: Bitki türlerine göre açık veya
kapalı parsellerde yerel tohumluk sertifikasyon sistemi dâhilinde yapılan
üretimlerin standartlara uygunluğunun belirlenmesini,
b) Araştırma Enstitüsü: Tarım ve Orman Bakanlığı
Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğüne bağlı araştırma
enstitülerini,
c) Bakanlık: Tarım ve Orman Bakanlığını,
ç) Başvuru sahibi: Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar
Genel Müdürlüğüne bağlı olarak faaliyet gösteren araştırma enstitü
müdürlüklerini,
d) Bitki pasaportu: Bitki sağlığı ile ilgili
12/1/2011 tarihli ve 27813 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bitki
Pasaportu Sistemi ve Operatörlerin Kayıt Altına Alınması Hakkında
Yönetmelikte belirlenen bitki sağlığı standartlarının ve özel şartların
karşılandığını gösteren, çeşitli bitki ve bitkisel ürünler için standart
hale getirilmiş, Bakanlıkça belirlenen usullere uygun olarak hazırlanan ve
Bakanlık veya Bakanlıkça yetkilendirilenler tarafından düzenlenen resmî
etiketi veya belirli ürünler için Bakanlıkça kabul edilen etiket dışındaki
işareti,
e) Çeşit: Bir veya birden fazla genotipin
birleşmesinden ortaya çıkan ve kendine has özelliklerle tanımlanan, sözü
edilen özelliklerden en az biriyle diğer herhangi bir bitki grubundan
ayrılan, değişmeksizin çoğaltılmaya uygunluğu bakımından bir bütün olan,
botanik taksonomi içinde yer alan genetik yapıyı,
f) EVGS: Elektronik Veri Giriş Sistemini,
g) Fenotip: Bir canlının dış görünüş özelliğini,
ğ) Genel Müdürlük: Bitkisel Üretim Genel Müdürlüğü
(BÜGEM)’nü,
h) Genetik erozyon: Aynı türün popülasyonları veya
hatlarında zamanla genetik çeşitliliğin kaybı ya da insan müdahalesi veya
çevresel değişime bağlı olarak bir türün genetik temelinin azalmasını,
ı) Genetik kaynak: Bitki ıslahçıları ve bilim
adamlarının ihtiyacı olan genlerin sağlandığı, bitki yapılarında genetik
farklılık ve farklı özellikler içeren potansiyel popülasyon, bir ülkede
veya bir bölgede doğal olarak bulunan bitkilerin yabanî türleri ve bunların
geçiş formları, yerel çeşitler, özel amaçlarla geliştirilmiş çeşitler ve
bazı önemli karakterlere sahip ıslah materyallerini,
i) Genotip:
Bir canlının genetik yapısını,
j) İdameci: Yerel çeşitlerin kayıt altına alınması
ile ilgili şartların devamının sağlanmasından ve muhafazasından sorumlu
olan Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğüne bağlı Tarla
Bitkileri Araştırmaları Daire Başkanlığını,
k) İl veya ilçe müdürlüğü: Yerel tohumlukların
idari bakımdan sınırları içinde bulunduğu Bakanlık il veya ilçe
müdürlüğünü,
l) İlgili kuruluş: Tarım İşletmeleri Genel
Müdürlüğünü,
m) Kemotip: Bir canlının kimyasal bileşenlerini, bu
bileşenlerin oranlarını ve o türe ait birinci, ikinci ve üçüncü derece
metabolitlerini ve metabolitlerin % oranlarını,
n) Komite: Yerel Çeşit Kayıt Komitesini,
o) Menşe bölgesi: Yerel çeşitlerin doğal olarak
uyum sağladığı ve kendine özgü karakterleri gösterdiği coğrafi alanları
veya benzer iklim ve coğrafi bölgeleri,
ö) TAGEM: Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar
Genel Müdürlüğünü,
p) Tohumluk: Bitkilerin çoğaltımı için kullanılan
tohum, yumru, fide, fidan, çelik gibi generatif ve vejetatif bitki
kısımlarını,
r) Tohumluk Kontrolörü: 8/8/2010 tarihli ve 27666
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tohumluk Kontrolör Yönetmeliği kapsamında
yetkilendirilmiş ve tohumluk sertifikasyonuna ilişkin kontrol, numune alma
ve piyasa denetimleri ile ilgili işlemleri yürüten gerçek kişileri,
s) Tohumluk Üreticisi: Bakanlığın ilgili kuruluşunu
ve araştırma enstitülerini,
ş) TTSMM: Tohumluk Tescil ve Sertifikasyon Merkez
Müdürlüğünü,
t) Yerel çeşit: Milli çeşit listesinde kayıtlı
çeşitlerden farklı olmak üzere; genetik erozyon tehdidi altında bulunan;
belirli bir coğrafi bölge veya bölgelerde geleneksel olarak yetişen
tohumlar ile yetiştiği bölgenin coğrafi şartlarına adaptasyon sağlamış
bitki türlerinin klon ve popülasyon gruplarını,
u) Yerel Çeşit Kayıt Listesi: Kayıt altına alınan
ve ticareti yapılan yerel çeşitlerin yayımlandığı listeyi,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Genel İlkeler, Başvuru ve İnceleme
Genel
ilkeler
MADDE 4 –
(1) Kayıt altına alınmış olan
yerel çeşitler ile ilgili işlemler Bakanlığın izin ve denetimi altında
gerçekleştirilir. Yerel tohumlar kamu malıdır.
(2) Menşe bölgesinde olmak şartıyla, gerçek kişilerin
ihtiyaç miktarları kadar tohumluk üretimi ve kendi aralarındaki tohum
takaslarında Bakanlığın izni aranmaz.
(3) Yerel çeşitlerin tescil amacıyla başvurusu
sadece Bakanlığa ait araştırma enstitüleri tarafından yapılabilir.
(4) Aşağıdaki çeşitler için bu Yönetmelik
kapsamında kayıt başvurusu yapılamaz:
a) 13/1/2008 tarihli ve 26755 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Bitki Çeşitlerinin Kayıt Altına Alınması Yönetmeliğine
göre yayımlanan ve Bakanlık kayıt listelerinde yer alan veya bu listelerden
çıkarılan çeşitler.
b) 5042 sayılı Kanun kapsamında koruma altına
alınan veya koruma altına alınması amacıyla başvurusu yapılan çeşitler.
(5) Yerel çeşitlerin menşe bölgesinde korunması ve
idamesi için gerekli tedbirler çeşit sahibi araştırma enstitüsü tarafından
alınır.
(6) Yerel çeşitler 5042 sayılı Kanun kapsamında
koruma altına alınamaz.
Başvuru
ve inceleme
MADDE 5 –
(1) Gerçek ve tüzel kişiler elinde
bulunan yerel tohumlukların örneğini en yakınındaki il veya ilçe
müdürlüğüne ya da araştırma enstitüsüne Ek-1’de yer alan ön başvuru formu
ile teslim eder.
(2) Ön başvuru dosyasında, başvuru yapılan il veya
ilçe müdürlüğündeki ya da araştırma enstitüsündeki ilgili teknik personelce
başvuru sahibinden alınacak aşağıdaki bilgiler doğrultusunda hazırlanan
başvuru formu yer alır:
a) Yerel çeşidin yetiştirildiği yeri gösterir
asgari köy ve/veya mahalle sınırı.
b) Yerel çeşidin ilgili tanımlamalar için TTSMM
tarafından yayımlanan teknik soru anketi.
c) Varsa yerel çeşidin yetiştirildiği tarladaki
bitki, gövde, yaprak ve benzeri gibi kısımlarını detaylı biçimde gösteren
fotoğraflar.
ç) Halk arasında bilinen bir kullanım alanı varsa
bu kullanım alanlarına yönelik bilgiler.
d) Halk arasında bilinen yerel ismi.
(3) İl veya ilçe müdürlükleri ya da araştırma
enstitüleri bu ön başvuruyu, elektronik veri giriş sistemlerine (EVGS)
girer ve teslim alınan tohumluklar, il veya ilçe müdürlükleri veya
araştırma enstitüsü tarafından denemelere alınmak üzere TAGEM’in uygun
gördüğü araştırma enstitüsüne EVGS kod numarası ile gönderilir.
(4) Araştırma enstitüleri yerel çeşit olarak tescil
ettirmek istedikleri tohumluklarını kayıt altına alınmak üzere TAGEM’e
bildirir.
(5) Araştırma enstitüsüne gönderilen yerel çeşitler
burada çoğaltılır ve fenotipik gözlemlere göre tescile esas özellik belgesi
doldurulur. Bu gözlemler ile birlikte çoğaltımı yapılan materyal genotip
veya kemotip analizleri için TAGEM’in ilgili araştırma laboratuvarlarına
gönderilir. Analizi biten numunelerin analiz sonuç raporları elektronik
sisteme yüklenir.
(6) Gözlem ve analiz sonuçlarına göre en az bir
özellik yönüyle farklı olduğu tespit edilen yerel çeşit adaylarının,
TTSMM’ye tescil edilmek amacıyla ilgili araştırma enstitüsünce başvurusu
yapılır.
(7) Kayıt altına alınan yerel çeşitlerin
tohumlukları menşe bölgesindeki Bakanlığın ilgili kuruluşu veya araştırma
enstitüsünce üretilip pazarlanır.
(8) Yerel çeşitlerin kayıt altına alınması
sürecindeki tüm harcamalarda kullanılmak üzere BÜGEM tarafından TAGEM’in
ilgili araştırma enstitülerine bütçe gönderilir.
TAGEM
tarafından yapılacak iş ve işlemler
MADDE 6 –
(1) TAGEM tarafından yapılacak iş
ve işlemler şunlardır:
a) İl veya ilçe müdürlükleri ya da araştırma
enstitüleri tarafından gönderilen tohumlukları kayıt altına almak.
b) Toplanan yerel çeşitlerin muhafazasını TAGEM bünyesinde
bulunan iki gen bankasında gerçekleştirmek ve oluşturulacak dijital veri
bankasında ilgili materyalin tüm bilgilerini saklamak ve gen bankaları ile
paylaşmak.
c) İlgili araştırma enstitüleri ile işbirliği
içerisinde yerel çeşitlerin genotip veya kimyasal bileşenler (kemotip) ve
bu bileşenlerin oranları bakımından tanımlamasını yaptırmak.
ç) Kaynak israfını önlemek için ülkesel çapta
projeler yaparak Bakanlığın ilgili kuruluşları ile birlikte tohumların
çoğaltılmasını ve fenotipik, genotipik veya kemotipik karakterizasyonunu
yaptırmak.
d) Yerel çeşidin tanımlaması yapıldıktan sonra
çeşide ait bilgileri dijital ortamda saklamak ve yerel çeşit logolu tohum
etiket bilgilerini oluşturmak.
e) Kayıt altına alınan yerel çeşitlerin tohumluklarının
üretilmesini sağlamak ve takip etmek.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Yerel Çeşit Kayıt Komitesi ve Kayıt Listesi
Yerel
Çeşit Kayıt Komitesi ve görevleri
MADDE 7 –
(1) Yerel Çeşit Kayıt Komitesi;
BÜGEM ve TTSMM’den birer, Üniversitelerin ilgili bölümlerinden biri kemotip
analizlerinin değerlendirilmesi konusunda uzman iki, TAGEM’den ilgili
konunun uzmanı iki ve Türkiye Ziraat Odaları Birliğinden bir temsilcinin
katılımı ile toplam yedi üyeden oluşur.
(2) Komitenin sekretaryası TTSMM tarafından
yürütülür.
(3) Komitede başvuru sahibi ve danışman bulunabilir
ancak oy hakkı bulunmaz.
(4) Komite, oy hakkı olan en az beş üyenin katılımı
ile toplanır. Üyeler arasından bir başkan seçilir. Kararlar oy çokluğuyla
alınır, ancak eşitlik halinde komite başkanının oyu yönünde karar alınır.
(5) Yerel Çeşit Kayıt Komitesi yıl içerisinde en az
bir defa olmak üzere Şubat ayında, diğerleri TTSMM tarafından belirlenecek
bir tarihte talebe bağlı olarak toplanır. Komiteye sunulacak aday yerel
çeşitlere ait bilgi ve belgeleri içeren dosyalar Ocak ayının son haftasına
kadar TTSMM’ye yollanır. Şubat ayının ilk haftası komite üyelerine bu
dosyaların iletimi TTSMM tarafından sağlanır.
(6) Başvurulan yerel çeşit ile ilgili aşağıdaki
bilgilerin Komite tarafından yeterli kabul edilmesi durumunda ayrıca bir
teknik inceleme yapılmaz:
a) Yerel çeşit ile ilgili tanımlamalar ve
isimlendirme.
b) İlgili araştırma enstitüsü tarafından yapılan
gözlem, test ve analiz sonuçları.
c) Yerel çeşidin üretimi ile ilgili hususlar,
kullanım amacı ile ilgili bilgiler.
(7) Komitenin teknik inceleme yapılmasına karar
vermesi durumunda yerel çeşitler, gözlem kriterlerini içeren teknik soru
anketleri kapsamında; TTSMM tarafından belirlenecek deneme alanlarında 1
yıl süre ile denenerek morfolojik olarak değerlendirilir. Bu denemelerde
kalitatif ve yalancı kalitatif karakterler dikkate alınarak inceleme
yapılır ve %10 tip dışı bitki toleransı uygulanır. Teknik inceleme
neticesinde olumlu veya olumsuz olarak düzenlenen rapor Komiteye
gönderilir.
Kayıt
listesi
MADDE 8 –
(1) Kayıt altına alınan yerel
çeşit örneklerinin birer seti TAGEM gen bankalarına muhafazaya alınmak
üzere korumalı mühür, pasaport ve karakterizasyon bilgileri ile birlikte
gönderildikten sonra TTSMM’nin internet sayfasında yayımlanır. Her gen
bankası iletilen yerel materyalin bir seti uzun süreli muhafaza amacıyla
saklanır ve bu set Uluslararası ve Ulusal herhangi bir kullanım
gerekçesiyle dağıtıma tâbi değildir. Gen bankalarına gönderilen diğer bir
set ise kısa ve orta süreli muhafaza amacıyla saklanır; ulusal araştırmalar
ve ıslah amacıyla kullanılabilir.
(2) Kayıt altına alınan yerel çeşitler TTSMM’nin
Yerel Çeşit Kayıt Listesine kaydedilir.
(3) Kayıt altına alınan yerel çeşidin iklim
istekleri dikkate alınarak yetiştiriciliğinin yapılabileceği bölgeler, menşe
bölgesi (köy/ilçe/il/bölge) ve yerel çeşit sahibi kuruluş Yerel Çeşit Kayıt
Listesinde belirtilir.
(4) Başvuruları yapılan yerel tohumlukların kayıt
işlemleri bitinceye kadar TAGEM tarafından EVGS numarası ile tanımlanır.
(5) Yerel Çeşit Kayıt Listesinin ilân edildiği
tarihten itibaren otuz gün içinde, üçüncü kişiler tarafından, yeni yapılan
kayıt işlemlerine karşı itirazda bulunulabilir. Kayda itiraz edenler
itiraza ait başvuru dilekçesi ve itirazını destekleyici bilgi ve belgeleri
TTSMM’ye vermek zorundadır. TTSMM tarafından itiraz ile ilgili bilgi ve
belgelerin bir örneği başvuru sahibi araştırma enstitüsüne gönderilerek,
itiraz konusu ile ilgili görüşünün otuz gün içerisinde gönderilmesi
istenir. İtirazlar; takip eden Komite toplantısı gündemine alınarak
değerlendirilir. Komite; itiraz değerlendirmesi sırasında, itiraza konu
olan yerel çeşidin kayıt altına alma başvurusunu yapan araştırma
enstitüsünün görüşü ve itiraza konu olan bilgi ve belgeleri dikkate alarak
karar verir. Komitenin bu değerlendirme sonucunda verdiği karar kesindir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Yerel Çeşitlerin Tohumluklarının Üretimi,
Etiketlenmesi ve Pazarlanması
Tohumluk
üretimi
MADDE 9 –
(1) Kayıt altına alınmış yerel
çeşitlerin tohumluk üretimleri menşe bölgesinde yapılır.
(2) Yerel çeşitlerin tohumluklarının üretimini
yapacak kuruluşlar, 15/5/2009 tarihli ve 27229 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Tohumculuk Sektöründe Yetkilendirme ve Denetleme Yönetmeliği
çerçevesinde üretici/yetiştirici belgesi almak zorundadır. Bu üreticiler
her yıl yapacakları üretime ait Ek 2’de yer alan Tohumluk Beyannamesini
üretimin yapılacağı il müdürlüğüne verirler.
(3) Bitki Pasaportu Sistemi ve Operatörlerin Kayıt
Altına Alınması Hakkında Yönetmeliğin Ek-1’inde yer alan çoğaltım
materyallerinin kayıtları söz konusu Yönetmeliğin 5 inci maddesi esaslarına
göre yapılır.
(4) Üretici tarafından partilendirilen ve numunesi
tohumluk kontrolörleri tarafından alınan numuneler kamu sertifikasyon
kuruluşlarına gönderilerek analize tabi tutulur. Bu numunelerden
standartları karşılayan partiler için yerel tohumluk sertifikası
düzenlenir. Düzenlenen yerel tohumluk sertifikası bir yıl süre ile
geçerlidir. Tohumlukların üretildikleri üretim sezonu içinde
sertifikalandırılmaları esastır. Sertifikalandırılan ve bir yıl içinde
satılmayan stoktaki sertifikalı tohumluklar için satışa arz edilmeden önce
çimlenme analizi yapılır, tohumluk analiz raporu düzenlenir ve düşünceler
kısmına sertifikayı düzenleyen kuruluşun ismi ve "….. tarihli ve ….
sayılı sertifika ile birlikte geçerlidir" ibaresi yazılır.
(5) Yerel çeşit hangi türe aitse o türe ait
sertifikasyon yönetmeliklerinde belirtilen alan kontrollerindeki ve
laboratuvardaki standartları %10 düşürülerek sertifikasyon işlemleri
uygulanır. Ayrıca laboratuvar analizlerine itiraz ve analiz tekrarları da
ilgili sertifikasyon yönetmelikleri kapsamında değerlendirilir.
(6) Yerel çeşitlere ait tohumlukların üretimine ait
bilgi ve belgeler istenildiğinde sunulmak üzere üreticisi tarafından beş
yıl süre ile saklanır.
(7) Yerel Çeşit Kayıt Listesinde yer alan yerel
çeşitlerin tohumlukları için üretim miktarları TAGEM’e yapılacak talepler
doğrultusunda belirlenecektir.
(8) Yerel tohumlukların üretimi TAGEM tarafından
yayımlanacak uygulama talimatına göre yapılır.
Etiketleme
ve pazarlama
MADDE 10
– (1) Yerel Çeşit Kayıt Listesinde
yer alan tohumluklar ambalajlı ve etiketli halde menşe bölgesinde üretilir
ve yerel çeşit sertifikası ile pazarlanır.
(2) Pazarlama için Bakanlığın ilgili kuruluşu ile
TAGEM arasında protokol yapılır. Paketlenen tohumlukların ambalajlarında
“yerel çeşittir” ibaresi ve Bakanlıkça tasarlanan “yerel çeşit logosu”
bulunur.
(3) Etiketler aşağıdaki bilgileri içerir:
a) Parti numarası.
b) Üreticinin adı veya adresi ya da tanıtıcı
logosu.
c) Türü.
ç) Çeşidin ismi/fidanda varsa anaç ismi.
d) Menşe bölgesi.
e) Tohum üretim bölgesinin menşe bölgesinin
ayrıntılı tanımı ve üretim bölgesi.
f) Üretici tarafından verilen parti numarası.
g) Net veya brüt ağırlık veya tohumluk sayısı.
ğ) Bitki pasaportuna tabi olan türlerde söz konusu
etiketlerde bitki pasaportunda bulunması zorunlu bilgiler.
(4) Üretici tarafından verilen Parti Sıra Numarası
(TR.00.NN.KKKK. Y.PSN) şeklinde düzenlenir. TR: Türkiye içi üretimi, 00:
Üretimin yapıldığı ile ait plaka kodunu, NN: Üretimin yapıldığı takvim
yılının son iki hanesini, KKKK: Tohumluk Üretici Kodunu, Y: Yerel tohumluğu
ifade eder.
(5) Parti büyüklüğü ve ambalaj ağırlıkları, ilgili
türe ait sertifikasyon yönetmeliklerinde belirtilen miktardan fazla olamaz.
(6) Yerel çeşit sahibi araştırma enstitüsünce
üretilen yerel tohumlukların satışından elde edilecek gelirin tamamı,
araştırma enstitüsünün döner sermayesine aktarılır. Yerel tohumlukların
başka bir araştırma enstitüsü veya ilgili kuruluş tarafından üretilmesi
durumunda satıştan elde edilen gelirin KDV hariç olmak üzere
faturalandırılan tutarının %10’u yerel çeşit sahibi kuruluşun döner
sermayesine aktarılır. Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesi öncesinde veya
sonrasında yerel tohum ürünleri üzerinden yapılan veya yapılacak satışlar
hakkındaki düzenlemeleri idameci yapar.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Denetim, Ücretler, Dağıtım ve Sorumluluk
Piyasa
denetimi
MADDE 11
– (1) Bu Yönetmelik çerçevesinde
tohumluk olarak üretilen ve pazarlanan yerel çeşitlerin tohumluklarının bu
Yönetmeliğe uygun olup olmadığı Genel Müdürlük tarafından görevlendirilecek
Tohumluk Kontrolörleri tarafından denetlenir.
(2) Bu Yönetmelik kapsamında üretilen yerel
çeşitlerin, Milli Çeşit Listesi, Alt Liste, Standart Tohumluk Çeşit
Listesi, Meyve ve Asma Çeşit Listesi, Süs Bitkileri Çeşit Listesi gibi
kayıt listelerinde yer alan bir çeşit olduğundan şüphelenilmesi durumunda
alınan numuneler TTSMM’ye gönderilir. Denetimlerde alınan tohumluklar TTSMM
tarafından kontrollere tabi tutulur. Bu kontrollerde çeşidin kayıt
listelerinde yer alan bir çeşit olup olmadığı kontrol edilir. Kayıt
listelerinde yer alan bir çeşit olduğunun belirlenmesi halinde önceki kayıt
listesi geçerli olur ve söz konusu çeşit Yerel Çeşit Kayıt Listesinden
silinir.
Ücret
MADDE 12
– (1) Bu Yönetmelik kapsamında sunulan
hizmetler ile onaylanan ve düzenlenen belgeler karşılığında alınacak
ücretler, 5553 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi hükümlerince bu Yönetmeliğin
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren her yıl ocak ayında Bakanlık tarafından
belirlenerek süreli olarak çıkarılacak bültende ilan edilir.
Bedel
MADDE 13
– (1) Yerel çeşitlerin yurt içi
satış bedelleri ve şartları uygun tarihlerde TAGEM tarafından belirlenir.
Dağıtım
MADDE 14
– (1) Üretilen yerel tohumlukların
perakende satış ve pazarlamasına ilişkin uygulamalar Bakanlık ilgili
kuruluşu aracılığı ile yapılır.
(2) Yapılan yerel tohumluk satışı ve pazarlamasına
ilişkin bilgiler her yıl ocak ayı içerisinde bir önceki yıla esas olmak
üzere ilgili kuruluşlarca TAGEM’e gönderilir.
Sorumluluk
MADDE 15
– (1) Kabul edilen başvurularda
veya kayıt altına alınan yerel çeşitlerle ilgili olarak başvuru sahibi ile
üçüncü kişiler arasında yaşanabilecek her türlü hukuki sorunda sorumluluk
başvuru sahibine aittir.
ALTINCI BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Yürürlükten
kaldırılan yönetmelik
MADDE 16
– (1) 19/10/2018 tarihli ve 30570
sayılı Resmî Gazete’ de yayımlanan Yerel Çeşitlerin Kayıt Altına Alınması,
Üretilmesi ve Pazarlanmasına Dair Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.
Geçiş
hükümleri
GEÇİCİ
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yalnızca bir defaya mahsus olmak üzere
çoğaltılmaya başlanan yerel tohumlardan, fenotipik özelliği açısından yerel
olduğuna TAGEM tarafından belirlenecek uzmanların görüşleri ile Tarım ve
Orman Bakanı tarafından onaylananlar Yerel Çeşit Kayıt Listesine
kaydedilir. Bu onay ile kaydedilen yerel tohumlukların eksik olan kayıt
kriterlerinin tamamlanma çalışmalarına devam edilir.
(2) Bu Yönetmelikle düzenlenen yerel çeşitlere ait
kemotipik analizlerin yapılması zorunluluğu bu Yönetmeliğin yürürlük
tarihinden itibaren beş yıl süre ile uygulanmaz.
Yürürlük
MADDE 17
– (1) Bu Yönetmelik yayımı
tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 18
– (1) Bu Yönetmelik hükümlerini
Tarım ve Orman Bakanı yürütür.
Ekler için tıklayınız
|