|
GELİR VERGİSİ KANUNU İLE BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR KANUN
Kanun No. 7162 Kabul
Tarihi: 18/1/2019
MADDE 1 –
31/12/1960 tarihli ve 193 sayılı
Gelir Vergisi Kanununun 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı
bendine “işyeri açmaksızın” ibaresinden sonra gelmek üzere “veya yıl içinde
gerçekleştirilen satış tutarı, ilgili yıl için geçerli olan asgari ücretin
yıllık brüt tutarından fazla olmamak üzere, internet ve benzeri elektronik
ortamlar üzerinden” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 2 –
193 sayılı Kanunun 25 inci
maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“1. Ölüm, engellilik ve hastalık sebebiyle verilen
tazminat ve yardımlar ile 25/8/1999 tarihli ve 4447 sayılı İşsizlik
Sigortası Kanunu uyarınca ödenen işsizlik ödeneği ve 22/5/2003 tarihli ve
4857 sayılı İş Kanununa göre ödenen işe başlatmama tazminatı;”
MADDE 3 –
193 sayılı Kanunun mükerrer 121
inci maddesinin ikinci fıkrasının (1) numaralı bendinde yer alan “10 Türk
lirasına” ibaresi “250 Türk lirasına” şeklinde değiştirilmiş ve bende
“ödemeler bu şartın ihlali sayılmaz.” ibaresinden sonra gelmek üzere
aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Vergi kanunları gereğince, tecil
edilerek belirlenen şartların gerçekleşmesine bağlı olarak terkin edilecek
vergilerin, şartların sağlanamaması halinde kanunlarında belirlenen tecil
süresinin sonunu takip eden onbeşinci günün bitimine kadar ödenmesi
şartıyla bu şart ihlal edilmiş sayılmaz.”
MADDE 4 –
193 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici
madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 89 – 27/3/2018 tarihinden önce
karşılıklı sonlandırma sözleşmesi veya ikale sözleşmesi kapsamında ödenen
tazminatlar, iş kaybı tazminatları, iş sonu tazminatları, iş güvencesi
tazminatları gibi çeşitli adlar altında yapılan ödemeler ve yardımlar
üzerinden tevkif edilerek tahsil edilen gelir vergisi, hizmet erbabının
düzeltme zamanaşımı süresi içerisinde tarha yetkili vergi dairelerine
başvurmaları ve dava açmamaları, açılmış davalardan vazgeçmeleri şartıyla
213 sayılı Vergi Usul Kanununun düzeltmeye ilişkin hükümleri uyarınca red
ve iade edilir.
Bu madde hükümlerinden yararlanmak üzere vazgeçilen
davalarla ilgili olarak yargılama giderleri ve vekâlet ücretine
hükmedilmez.
Hakkında kesinleşmiş yargı kararı bulunan iade
talepleriyle ilgili olarak bu madde hükmü uygulanmaz.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları
belirlemeye Hazine ve Maliye Bakanlığı yetkilidir.”
MADDE 5 –
26/5/1981 tarihli ve 2464 sayılı
Belediye Gelirleri Kanununun 21 inci maddesinin ikinci fıkrasının beşinci
cümlesine “ödeme kaydedici cihaz kullanılarak” ibaresinden sonra gelmek
üzere “veya elektronik belge düzenlenmek suretiyle” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 6 –
25/10/1984 tarihli ve 3065 sayılı
Katma Değer Vergisi Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 40 – 2019 UEFA Süper Kupa Finali ve
2020 UEFA Şampiyonlar Ligi Finali müsabakalarına ilişkin olmak üzere Avrupa
Futbol Federasyonları Birliği (UEFA), katılımcı futbol kulüpleri ve
organizasyonda görevli tüzel kişilerden iş yeri, kanuni ve iş merkezi
Türkiye’de bulunmayanlara, bu müsabakalar dolayısıyla yapılacak mal
teslimleri ve hizmet ifaları ile bunların bu müsabakalar dolayısıyla
yapacakları mal teslimleri ve hizmet ifaları katma değer vergisinden
müstesnadır.
Bu maddede düzenlenen istisnalar dolayısıyla
yüklenilen vergiler, vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan vergilerden
indirilir. İndirim yoluyla telafi edilemeyen vergiler ise 32 nci madde
hükümleri uyarınca istisna kapsamında işlem yapan mükellefin talebi üzerine
nakden veya mahsuben iade edilir.
Hazine ve Maliye Bakanlığı istisna ve iadenin
uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.”
MADDE 7 –
4/4/1990 tarihli ve 3621 sayılı
Kıyı Kanununa aşağıdaki ek madde ve ekli (1), (2), (3) ve (4) nolu krokiler
ile listeler eklenmiştir.
“EK MADDE 2 – Ekli (1), (2), (3) ve (4) nolu
krokiler ile listelerde sınır ve koordinatları gösterilen alanlarda bu
Kanunun kıyılar, sahil şeritleri, doldurma ve kurutma yoluyla kazanılan
arazilere ilişkin yapı ve yapılaşmaya dair sınırlayıcı hükümleri
uygulanmaz.”
MADDE 8 –
12/4/1990 tarihli ve 3624 sayılı
Küçük ve Orta Ölçekli İşletmeleri Geliştirme ve Destekleme İdaresi
Başkanlığı Teşvik ve Muafiyetleri Kanununun mülga ek 1 inci maddesi
aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
“EK MADDE 1 – Başkanlık tarafından desteklenen
araştırma, geliştirme, tasarım, yenilik, girişimcilik, iş geliştirme,
üretim ve yatırım faaliyetlerine ilişkin her türlü süreçte görev yapmak ve
mesleki bilgi ve deneyiminden faydalanmak üzere geçici süreyle kamu
görevlileri ile kamu görevlisi olmayan alanında uzman diğer kişiler görevlendirilebilir.
Bu kapsamda görevlendirilen öğretim elemanları ile kamu görevlisi olmayan
alanında uzman diğer kişilere 4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı
Yükseköğretim Kanununun 38 inci maddesinde öngörülen aylık tutarın beş
katını aşmamak kaydıyla diğer kanunlardaki düzenleme ve kısıtlamalara tabi
olmaksızın ödeme yapılabilir. Yapılacak ödemelere ilişkin usul ve esaslar;
işin ve hizmetin özelliği, görev yeri, çalışma şartları ve süreleri gibi
hususlar esas alınmak suretiyle Başkanlıkça belirlenir. 2547 sayılı Kanuna
göre görevlendirilecekler, asli görevlerine ait aylık, ücret, ödenek, her
türlü zam ve tazminatlar ve diğer mali ve sosyal haklar ile 2547 sayılı
Kanunun 58 inci maddesinde öngörülen ödemelerden aynı usul ve esaslar
çerçevesinde yararlanmaya devam eder. Bu maddede öngörülen ödemeden
yararlananlara 6245 sayılı Harcırah Kanununa göre harcırah ödenmez.”
MADDE 9 – 2/3/2005 tarihli ve 5307 sayılı Sıvılaştırılmış
Petrol Gazları (LPG) Piyasası Kanunu ve Elektrik Piyasası Kanununda
Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 5 inci maddesinin ikinci fıkrasının
ikinci cümlesi ile yedinci fıkrasının üçüncü cümlesi yürürlükten
kaldırılmış ve dördüncü fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Dağıtıcıların, teknik düzenlemelere uygun depolama
ve/veya dolum tesisine sahip olması zorunludur.”
MADDE 10
– 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı
Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununa aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 78 – Bu Kanunun 4 üncü maddesinin
birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında haklarında uzun vadeli sigorta
kolları hükümleri uygulanan sigortalıları çalıştıran işverenlerce;
a) 2018 yılının aynı ayına ilişkin Kuruma verilen
aylık prim ve hizmet belgelerinde veya muhtasar ve prim hizmet
beyannamelerinde prime esas günlük kazancı 102 Türk lirası ve altında
bildirilen sigortalıların toplam prim ödeme gün sayısını geçmemek üzere,
2019 yılında cari aya ilişkin verilen aylık prim ve hizmet belgelerinde
veya muhtasar ve prim hizmet beyannamelerinde bildirilen sigortalılara
ilişkin toplam prim ödeme gün sayısının,
b) 2019 yılı içinde ilk defa bu Kanun kapsamına alınan
işyerlerinden bildirilen sigortalılara ilişkin toplam prim ödeme gün
sayısının,
2019 yılı Ocak ila Aralık ayları/dönemi için bu
maddede belirtilen tutarlar ile çarpımı sonucu bulunacak tutar, bu
işverenlerin Kuruma ödeyecekleri sigorta primlerinden mahsup edilir ve bu
tutar İşsizlik Sigortası Fonundan karşılanır. Ancak (a) bendinde belirtilen
prime esas günlük kazanç tutarı 18/10/2012 tarihli ve 6356 sayılı
Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu hükümleri uyarınca toplu iş
sözleşmesine tabi özel sektör işverenlerine ait işyerleri için 203 Türk
lirası olarak esas alınır.
Birinci fıkrada belirtilen işyerlerinin tespitinde;
2018 yılı Ocak ila Kasım ayları/döneminde uzun vadeli sigorta kollarından
aylık prim ve hizmet belgeleri veya muhtasar ve prim hizmet beyannameleri
ile bildirimi yapılan 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi
kapsamındaki sigortalı sayısının ortalaması esas alınır. Ortalama sigortalı
sayısı; beş yüzün altında olan işyerleri için günlük 5 Türk lirası, beş yüz
ve üzerinde olan işyerleri için günlük 3,36 Türk lirası destek sağlanır.
Bu madde kapsamında destekten yararlanılacak
ayda/dönemde, 2018 yılı Ocak ila Kasım ayları/döneminde aylık prim ve
hizmet belgesi veya muhtasar ve prim hizmet beyannamesi ile 4 üncü maddenin
birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında uzun vadeli sigorta kollarından en
az sigortalı bildirimi yapılan aydaki/dönemdeki sigortalı sayısının altında
bildirimde bulunulması halinde bu madde hükümleri uygulanmaz.
Mevcut bir işletmenin kapatılarak değişik bir ad ve
unvan altında ya da bir iş birimi olarak açılması veya yönetim ve kontrolü
elinde bulunduracak şekilde doğrudan veya dolaylı ortaklık ilişkisi bulunan
şirketler arasında istihdamın kaydırılması, şahıs işletmelerinde işletme
sahipliğinin değiştirilmesi gibi İşsizlik Sigortası Fonu katkısından yararlanmak
amacıyla muvazaalı işlem tesis ettiği anlaşılan veya sigortalıların prime
esas kazançlarını 2019 yılı Ocak ila Aralık ayları/dönemi için eksik
bildirdiği tespit edilen işyerlerinden İşsizlik Sigortası Fonunca karşılanan
tutar, gecikme cezası ve gecikme zammıyla birlikte geri alınır ve bu
işyerleri hakkında bu madde hükümleri uygulanmaz.
İşverenlerin çalıştırdıkları sigortalılarla ilgili
2019 yılı Ocak ila Aralık aylarına/dönemine ait aylık prim ve hizmet
belgelerini veya muhtasar ve prim hizmet beyannamelerini yasal süresi
içerisinde vermediği, sigorta primlerini yasal süresinde ödemediği, denetim
ve kontrolle görevli memurlarca yapılan soruşturma ve incelemelerde
çalıştırdığı kişileri sigortalı olarak bildirmediği veya bildirilen
sigortalının fiilen çalışmadığı durumlarının tespit edilmesi, Kuruma prim,
idari para cezası ve bunlara ilişkin gecikme cezası ve gecikme zammı borcu
bulunması hâllerinde bu maddenin birinci fıkrasının (b) bendine ilişkin
hükümler uygulanmaz. Ancak Kuruma olan prim, idari para cezası ve bunlara
ilişkin gecikme cezası ve gecikme zammı borçlarını 6183 sayılı Kanunun 48
inci maddesine göre tecil ve taksitlendiren işverenler bu tecil ve
taksitlendirme devam ettiği sürece anılan fıkra hükmünden yararlandırılır.
Bu maddenin uygulanmasında bu Kanunun ek 14 üncü maddesi hükümleri
uygulanmaz.
Birinci fıkranın (a) bendinin uygulanmasında, bir
önceki yılın aynı ayına ilişkin olarak aylık prim ve hizmet belgesi veya
muhtasar ve prim hizmet beyannamesi verilmemiş olması halinde bildirim
yapılmış takip eden ilk aya ilişkin aylık prim ve hizmet belgesindeki veya
muhtasar ve prim hizmet beyannamesindeki bildirimler esas alınır. 2018
yılından önce bu Kanun kapsamına alınmış ancak 2018 yılında sigortalı çalıştırmamış
işyerleri hakkında birinci fıkranın (b) bendi hükümleri uygulanır.
Sigortalı ve işveren hisselerine ait sigorta
primlerinin Devlet tarafından karşılandığı durumlarda işverenin ödeyeceği
sigorta priminin İşsizlik Sigortası Fonunca karşılanacak tutardan az olması
hâlinde sadece sigorta prim borcu kadar mahsup işlemi yapılır.
3213 sayılı Kanunun ek 9 uncu maddesi uyarınca
ücretleri asgarî ücretin iki katından az olamayacağı hükme bağlanan
“Linyit” ve “Taşkömürü” çıkarılan işyerlerinde yer altında çalışan
sigortalılar için birinci fıkranın uygulanmasında (a) bendi uyarınca belirlenecek
günlük kazanç 271 Türk lirası olarak ve 2018 yılının aynı ayına ilişkin Kuruma
verilen aylık prim ve hizmet belgelerinde veya muhtasar ve prim hizmet
beyannamelerinde bildirilen prim ödeme gün sayısının yüzde 50’sini geçmemek
üzere, 2019 yılında cari aya ilişkin verilen aylık prim ve hizmet
belgelerinde veya muhtasar ve prim hizmet beyannamelerinde bildirilen
sigortalılara ilişkin toplam prim ödeme gün sayısı dikkate alınır.
Bu madde hükümleri, 5018 sayılı Kanuna ekli (I)
sayılı cetvelde sayılan kamu idarelerine ait kadro ve pozisyonlarda 4 üncü
maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında çalışan sigortalılar için
uygulanmaz.
4734 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin birinci
fıkrasının (a), (b), (c) ve (d) bentlerinde sayılan idareler tarafından
ilgili mevzuatı uyarınca yapılan ve sözleşmesinde fiyat farkı ödeneceği
öngörülen hizmet alımlarında, ihale dokümanında personel sayısının
belirlendiği ve haftalık çalışma saatinin tamamının idarede kullanılmasının
öngörüldüğü işçilikler için birinci fıkra uyarınca İşsizlik Sigortası Fonu
tarafından karşılanacak tutarlar bu idarelerce işverenlerin hak edişinden
kesilir.
2019 yılı Ocak ila Aralık aylarına/dönemine ilişkin
yasal süresi dışında Kuruma verilen aylık prim ve hizmet belgelerinde veya
Hazine ve Maliye Bakanlığına verilecek muhtasar ve prim hizmet
beyannamelerinde kayıtlı sigortalılar için bu madde hükümleri uygulanmaz.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı ve Türkiye İş Kurumunun
görüşleri alınmak suretiyle Kurum tarafından belirlenir.”
MADDE 11
– 13/6/2006 tarihli ve 5520 sayılı
Kurumlar Vergisi Kanununun 5/B maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendine
“Kanun Hükmünde Kararname” ibaresinden sonra gelmek üzere “veya 22/12/2016
tarihli ve 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu” ibaresi ve (b) bendine “2 nci
maddesinde” ibaresinden sonra gelmek üzere “veya 6769 sayılı Kanunun 3 üncü
maddesinde” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 12
– 5520 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 11 – (1) 2019 UEFA Süper Kupa Finali
ve 2020 UEFA Şampiyonlar Ligi Finali müsabakalarının Türkiye’de oynanmasına
ilişkin olarak Türkiye’de elde ettikleri kazanç ve iratları dolayısıyla
Avrupa Futbol Federasyonları Birliği (UEFA), katılımcı futbol kulüpleri ve
organizasyonda görevli tüzel kişilerden işyeri, kanuni ve iş merkezi
Türkiye’de bulunmayanlar gelir ve kurumlar vergisinden muaftır. Bu
muafiyet, tevkif yoluyla alınan vergileri de kapsar.”
MADDE 13
– 24/3/2010 tarihli ve 5978 sayılı
Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığına İlişkin Bazı
Düzenlemeler Hakkında Kanunun geçici 3 üncü maddesine aşağıdaki fıkralar
eklenmiştir.
“(3) Bu madde kapsamında atananların Başkanlıkta
sözleşmeli personel pozisyonlarında geçirdikleri hizmet süreleri, öğrenim
durumlarına göre yükselebilecekleri dereceleri aşmamak kaydıyla kazanılmış
hak aylık derece ve kademelerinin tespitinde değerlendirilir. Bunlar,
atandıkları kadronun mali ve sosyal haklarına göreve başladığı tarihi takip
eden ay başından itibaren hak kazanır ve önceki pozisyonlarında aldıkları
mali ve sosyal haklar hakkında herhangi bir mahsuplaşma yapılmaz. Bu
şekilde Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Uzmanı kadrolarına
atananlara iş sonu tazminatı ve diğer ücretler ödenmez. Bu personelin
önceden iş sonu tazminatı ödenmiş süreleri hariç, iş sonu tazminatına esas
olan toplam hizmet süreleri, 8/6/1949 tarihli ve 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti
Emekli Sandığı Kanunu uyarınca ödenecek emekli ikramiyesine esas toplam
hizmet süresinin hesabında dikkate alınır.
(4) Birinci fıkrada öngörülen yabancı dil şartının
değerlendirilmesinde, dil yeterliği bakımından YDS’ye denkliği kabul edilen
ve uluslararası geçerliliği bulunan başka bir belge de dikkate alınır.
(5) Birinci fıkra kapsamında başvuru hakkını haiz
olanlara bu fıkranın yayımı tarihi itibarıyla on günlük ek başvuru süresi
verilir.”
MADDE 14
– 14/3/2013 tarihli ve 6446 sayılı
Elektrik Piyasası Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (y)
bendine “gün içi piyasası” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ileri tarihli
fiziksel teslimat gerektiren diğer elektrik piyasaları” ibaresi eklenmiş ve
(nn) bendinde yer alan “teslimatı veya” ibaresi madde metninden
çıkarılmıştır.
MADDE 15
– 6446 sayılı Kanunun 11 inci
maddesine aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“(14) EPİAŞ tarafından işletilen veya mali
uzlaştırma ile diğer mali işlemleri yürütülen piyasalarda, risk yönetimine
ilişkin usul ve esaslar, merkezî karşı taraf ve takas hizmetleri nedeniyle
piyasa katılımcılarından alınacak teminatlara ilişkin usul ve esaslar ile
piyasa katılımcılarının yükümlülüklerini yerine getirememesi nedeniyle
uygulanacak temerrüt yönetimi ve oluşturulacak temerrüt garanti hesabına
ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından çıkarılan yönetmelikle belirlenir.
(15) EPİAŞ tarafından işletilen veya mali
uzlaştırma ile diğer mali işlemleri yürütülen piyasalara ilişkin olarak
EPİAŞ ve merkezî uzlaştırma kuruluşu nezdinde tutulan teminatlar ile
oluşturulan temerrüt garanti hesabındaki varlıklar, amaçları dışında
kullanılamaz, haczedilemez, rehnedilemez, idari mercilerin tasfiye
kararlarından etkilenmez, iflas masasına dâhil edilemez ve üzerlerine
ihtiyati tedbir konulamaz.”
MADDE 16
– Bu Kanunun;
a) 3 üncü maddesi 1/1/2019 tarihinden itibaren
verilmesi gereken yıllık gelir ve kurumlar vergisi beyannamelerinde indirim
şartlarının varlığı açısından dikkate alınmak üzere yayımı tarihinde,
b) 8 inci maddesi 9/7/2018 tarihinden geçerli olmak
üzere yayımı tarihinde,
c) 10 uncu maddesi 1/1/2019 tarihinden geçerli
olmak üzere yayımı tarihinde,
ç) Diğer maddeleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
MADDE 17
– Bu Kanun hükümlerini
Cumhurbaşkanı yürütür.
29/01/2019
Ekleri için tıklayınız.
|