|
Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
BENZİN VE NAFTANIN DEPOLANMASI VE DAĞITILMASINDAN
KAYNAKLANAN UÇUCU ORGANİK BİLEŞİK EMİSYONLARININ
KONTROLÜ YÖNETMELİĞİ
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 –
(1) Bu Yönetmeliğin amacı, benzin
ve naftanın depolanması, dolumu, bir terminalden diğerine veya bir
terminalden akaryakıt istasyonuna nakliyesi ile akaryakıt istasyonlarında
motorlu taşıtlara yakıt doldurulması sırasında yapılan/kullanılan işlem,
tesis ve tankerlerden salınan uçucu organik bileşikleri azaltmak sureti ile
hava kirliliği ile mücadele etmektir.
Kapsam
MADDE 2 –
(1) Bu Yönetmelik; benzin ve
naftanın terminallerde veya akaryakıt istasyonlarında depolanması ve dolumu
için kullanılan her türlü düzeneği ve ayrıca benzin ve naftanın terminaller
arası veya bir terminalden akaryakıt istasyonuna taşınması için kullanılan tankerler
ile akaryakıt istasyonlarının kurulumu ve işletimine ilişkin gereklilikleri
kapsar.
Dayanak
MADDE 3 –
(1) Bu Yönetmelik;
a) 9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununa,
b) 10/7/2018 tarihli ve 30474 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında
Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinde Çevre ve Şehircilik Bakanlığının Teşkilat
ve Görevlerini düzenleyen 3 üncü bölüm hükümlerine,
c) Avrupa Birliğinin 94/63/EC ve 2009/126/EC sayılı
direktiflerine,
dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 4 –
(1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Akaryakıt istasyonu: Dağıtıcı veya bunlarla tek
elden satış sözleşmesi yapmış bayilerce ilgili mevzuata uygun (teknik,
kalite ve güvenlik) olarak kurulup, bir veya farklı alt başlıktan birer
akaryakıt dağıtıcısının tescilli markası altında faaliyette bulunan ve esas
itibarıyla araçların akaryakıt, madeni yağ, otogaz LPG, temizlik ve
ihtiyari olarak bakım ile kullanıcıların tüplü LPG hariç diğer asgari
ihtiyaçlarını karşılayacak imkanları sunan yerleri,
b) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,
c) Benzin: TS EN 228 standardına uygun, ADN Bölüm
3.2.1, RID Bölüm 3.2 veya ADR Ek-A Bölüm 3.2.1 Tablo A’nın 1203 numaralı UN
maddesine tekabül eden ve motorlu taşıtlara yönelik yakıt olarak
kullanılması planlanan ve Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından ilgili
mevzuatı uyarınca belirlenen akaryakıtı,
ç) Buhar dengeleme sistemi: Bir depolama tankı veya
tankerin dolumu esnasında yer değiştiren buharları yakalamak için
kullanılan gerekli bağlantı sistemini,
d) Buhar geri kazanım (BGK) ünitesi: Benzin ve
nafta buharlarının geri kazanımının yapıldığı ekipmanı,
e) Buhar: Benzin ve naftadan buharlaşan her türlü
gaz halindeki uçucu organik bileşiği,
f) Buhar/benzin oranı: Akaryakıt istasyonlarındaki
Faz II buhar geri kazanım sisteminden geçen benzinin atmosfer basıncındaki
hacmi ile motorlu araç depolarına dolumu yapılan benzinin hacmi arasındaki
oranı,
g) Buharların geçici depolanması: Buharların geri
kazanılmak üzere bir terminaldeki sabit tavanlı tank içerisinde
depolanmasını,
ğ) Buhar tutma verimi: Akaryakıt istasyonlarında
BGK ünitesinin olmaması durumunda atmosfere salınacak yakıt buharı miktarı
ile buhar geri kazanım ünitesiyle tutulacak buhar miktarının bir yüzde
olarak oranı,
h) Depolama tesisi: Bir terminalde benzin ve
naftanın depolanması amacı ile kullanılan her türlü sabit tankı,
ı) Dolum adası: Bir terminalde benzin ve naftanın
herhangi bir zamanda karayolu tankerine doldurulabildiği herhangi bir
yapıyı,
i) Faz I: Benzin ve naftanın terminallerde
depolanması, dolumu, bir terminalden diğerine veya terminallerden akaryakıt
istasyonlarına dağıtımı esnasında oluşacak uçucu organik bileşik (UOB)
emisyonlarının kontrolü için zorunlulukları,
j) Faz II: Akaryakıt istasyonlarında benzin ve
naftanın motorlu taşıt yakıt depolarına ikmali sırasında oluşacak uçucu organik
bileşik (UOB) emisyonlarının kontrolü için zorunlulukları,
k) İşletmeci: Bu Yönetmelik kapsamındaki tesisleri,
terminalleri, akaryakıt istasyonlarını işleten ve 5015 sayılı Petrol
Piyasası Kanunu hükümlerine göre Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından
lisanslandırılmış gerçek veya tüzel kişiyi,
l) Mevcut: Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği
tarihten önce; 17/6/2004 tarihli ve 25495 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan
Petrol Piyasası Lisans Yönetmeliği kapsamında lisans almış olan petrol
depolama tesisleri, akaryakıt istasyonları ile 31/12/2018 tarihinden önce
imal edilmiş karayolu tankerlerini ve/veya demiryolu tankerlerini (sarnıç
vagonları),
m) Nafta: ADN Bölüm 3.2.1, RID Bölüm 3.2 veya ADR
Ek-A Bölüm 3.2.1 Tablo A’nın 1203 numaralı UN maddesine tekabül eden ve
motorlu taşıtlara yönelik yakıt olarak kullanılması planlanan Enerji
Piyasası Düzenleme Kurumu tarafından ilgili mevzuatı uyarınca belirlenen
akaryakıtı,
n) Organik maddelerin kütlesel debisi: Uçucu
organik bileşiklerin bir saat süresince salınan kütlece Toplam Organik
Karbon (TOK) olarak miktarını,
o) Otomatik izleme kontrol sistemi: Faz II BGK
sisteminin işleyişine ilişkin arızaları tespit edip ileten sistemi,
ö) Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin Kontrolü
(SKHKK) Yönetmeliği: 3/7/2009 tarihli ve 27277 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan yönetmeliği,
p) Tanker: Benzin ve naftanın karayolu ve demiryolu
ile bir terminalden bir başka terminale veya bir terminalden bir akaryakıt
istasyonuna taşınması amacı ile kullanılan her türlü hareketli tankı,
r) Terminal: Benzin ve naftanın, depolandığı ve
karayolu ile demiryolu tankerlerine dolumunun yapıldığı işletme alanını,
s) Uçucu organik bileşik (UOB) emisyonları: Bir
tesis tarafından salınan metan hariç uçucu organik bileşikleri,
ş) Ürün çıktı miktarı: Son üç yıl içerisinde bir
terminaldeki depolama tanklarından tankerlere veya tankerlerden akaryakıt
istasyonlarındaki depolama tanklarına doldurulan toplam yıllık en fazla
benzin ve nafta miktarını,
t) Yeni: Mevcut tanımı dışında kalan terminal,
akaryakıt istasyonu veya tankerleri,
u) Yerleşim yeri: Kendisine ulaşan karayolları
üzerinde sınırının başlangıcı ve bitimi bir işaret levhası ile belirlenmiş
olan yerleşme, çalışma ve barınma amacı ile insanların yararlandıkları yapı
ve tesislerin bir arada bulunduğu ve karayolu trafiğine etkileri tespit
edilmiş ve idari taksimatla belirlenmiş olan il, ilçe, köy veya mezra gibi
yerleri,
ü) Yetkilendirilmiş Kurum/Kuruluş: Bu Yönetmeliğe
göre kurulması gereken sistemlerin uygun olarak çalışır vaziyette olduğunu
kontrol eden Çevre ve Şehircilik Bakanlığı tarafından yetkilendirilmiş
kuruluşu,
v) Yükleme tesisi: Bir terminalde benzin veya
naftanın tankere yüklenebileceği bir veya birden fazla dolum adası içeren
herhangi bir tesisi,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Tesis Tasarım ve İşletme Gereklilikleri
Terminallerdeki
depolama tesisleri
MADDE 5 –
(1) Yer üstü depolama tanklarının
dış duvarlarının ve tavanının, toplam radyasyon ısı yansıtma seviyesi RAL
kodu referans alınarak %70 veya üzerinde olan renkle boyanması gereklidir.
Bakanlık; devlet tarafından ilan edilen özel alanların korunması için bu
maddeye muafiyet getirebilir.
(2) Sabit tavanlı depolama tanklarının;
a) Tankın zarar görmesinin engellenmesi amacıyla
yüksek basınç nefeslikleri ve düşük basınç nefeslikleri ile donatılmaları,
b) Bu Yönetmeliğin 6 ncı maddesinde tanımlanan
gerekliliklere uygun buhar geri kazanım ünitelerine bağlanmaları ve bu
tesislerin Tablo 1’de yer alan buhar geri kazanım ünitesi çıkışındaki UOB
emisyonu sınır değerlerini sağlamaları,
gerekir.
(3) İçten/dıştan yüzer tavanlı depolama
tanklarının;
a) Buhar tutma kontrolleri bulunmayan sabit tavanlı
tanka kıyasla genel buhar tutma kapasitesi %95 veya üzeri olacak şekilde
tasarlanması ve belgelendirilmesi,
b) Bu amaçla uygun contalar ile donatılması,
gerekir.
(4) Bu Yönetmeliğin Ek-1 maddesinde belirtilen
alttan dolum şartlarını sağladığına dair yetkilendirilmiş kurum/kuruluşlarca
sertifikalandırılan tankerlerin alttan dolumu zorunludur. Söz konusu
tankerler üstten açık doluma alınmaz.
Terminallerdeki
tankerlerin dolumu ve boşaltımı
MADDE 6 –
(1) İşletmeci, benzin ve naftanın
tankerlere dolum ve boşaltım işlemlerinde açığa çıkan uçucu organik
buharları, sızdırmaz bir bağlantı hattı vasıtasıyla bir buhar geri kazanım
ünitesine yönlendirmek ve sistemin çalışır vaziyette olmasını sağlamakla
yükümlüdür.
(2) İşletmeci, buhar geri kazanım sistemi ile bu
sisteme bağlı cihazların, buhar geri kazanımı esnasında güvenlik nedeniyle
ortaya çıkan emisyonlar haricinde atmosfere buhar salmaması amacıyla, bir
iç kilitleme cihazı kullanarak benzin ve naftanın akışının engellenmesini ve
sadece buhar geri kazanım sisteminin bağlı olması durumunda akışa izin
verilmesini sağlar.
(3) Buhar geri kazanım ünitesi çıkışındaki UOB
emisyonu TOK cinsinden Tablo 1’deki sınır değerleri aşamaz.
Tablo 1. Buhar geri kazanım ünitesi çıkışındaki UOB
emisyonu sınır değerleri
(4) Terminallerde tankerlerin alttan dolumuna imkan
veren dolum adaları bulunması ve çalıştırılması gerekir.
(5) İşletmeci, alttan dolum esnasında bir buhar
sızıntısı durumunda dolum adasındaki tüm dolum işlemlerinin durdurulmasını
temin edecek ekipmanları dolum adasında kurdurmalı ve bir buhar sızıntısı
durumunda durdurma işlemlerini sağlar.
(6) Tankerlere üstten dolum yapılmasına izin
verildiği geçiş süreleri boyunca, işletmeci, dolum esnasında sıçramanın
engellenmesi için dolum kolu çıkışının tankerin alt bölümüne yakın bir
yerde tutulmasını sağlar.
Tankerler
MADDE 7 –
(1) Tankerler benzin/naftanın
boşaltılmasının ardından kalıntı buharların tanker içerisinde tutulmasını
sağlayacak, terminallerde ve/veya akaryakıt istasyonlarında bulunan
depolama tanklarından kaynaklanan buharları alacak ve muhafaza edecek şekilde
tasarlanır ve çalıştırılır.
(2) Alttan dolumlu karayolu tankerleri, tehlikeli
madde taşımacılığına ilişkin uluslararası mevzuat kapsamında karayolu
tankerlerinin muayene faaliyetlerini yürüten ve Bakanlık tarafından
yetkilendirilmiş kurum/kuruluş tarafından bu Yönetmeliğin Ek-1’inde
belirtilen alttan dolum özelliğine sahip olduğunun kontrolü amacı ile
muayene yapılarak sertifikalandırılır.
(3) Benzin ve nafta taşımacılığında kullanılan ve
tehlikeli madde taşımacılığına ilişkin uluslararası mevzuatta öngörülen
tank koduna göre daha üst teknik seviyede özellikler taşıyan ve bu
Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrasında belirtilen özellikleri
sağlayan, yetkilendirilmiş kurum/kuruluş tarafından sertifikalandırılan
kapalı doluma göre tasarlanmış alttan dolumlu tankerlerde bu Yönetmeliğin
Ek-1’inde yer alan hükümler aranmaz.
(4) Demiryolu tankerleri, tehlikeli maddelerin
demiryolu ile taşınmasına ilişkin mevzuata uygun olması gerekir.
Akaryakıt
istasyonlarındaki depolama tanklarına yapılan dolum işlemleri
MADDE 8 –
(1) Benzin ve naftanın
tankerlerden akaryakıt istasyonlarındaki depolama tanklarına aktarımı esnasında,
akaryakıt istasyonundaki depolama tankı ile tanker arasında açığa çıkan
buharların, buhar sızdırmaz bir bağlantı hattı ile tankere geri verilmesi
gerekir.
Akaryakıt
istasyonları
MADDE 9 –
(1) Akaryakıt istasyonları; benzin
ve nafta ikmali esnasında araç deposundan yer değiştiren buharın, BGK
sistemi ile tutulmasını veya söz konusu buharların akaryakıt istasyonunun
depolama tankına geri gönderilmesini sağlayacak şekilde faaliyet gösterir.
(2) Akaryakıt istasyonlarındaki buhar tutma
sistemlerinin yetkilendirilmiş kurum/kuruluşça TS EN 16321 Standardına göre
en az %85 verime sahip olduğuna dair uygunluk belgesi olmalıdır. Belgenin
işletme sahasında saklanması ve talep üzerine Bakanlığa ibraz edilmesi
gerekir.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
İzleme, Kontrol ve Denetim
Ölçüm
şartları
MADDE 10
– (1) Tesislerde emisyon ölçüm
yerleri Türk Standartlarına, EPA, DIN veya CEN normlarına uygun, teknik
yönden hatasız ve tehlike yaratmayacak biçimde ölçüm yapmaya uygun, kolayca
ulaşılabilir ve ölçüm için gerekli bağlantıları yapmaya imkan verecek
şekilde işletme/tesis yetkililerince hazırlatılır. Emisyon ölçüm yerleri
ile ilgili teknik detaylar Bakanlıkça belirlenir.
İzleme ve
kontrol
MADDE 11
– (1) İşletmeci, bu Yönetmeliğin
5, 6, 7 ve 8 inci maddeleri uyarınca buhar geri kazanım (BGK) ünitesinin
buhar dengeleme sistemi ile bir bütün olarak Ek-2’de yer alan hükümlere
göre uygunluğunu, faaliyete geçmeden önce ilk kez ve sonrasında periyodik
olarak her 5 yılda bir TS EN 17020 standardından akredite olmuş ve
yetkilendirilmiş kurum/kuruluşa doğrulatır.
(2) İşletmeci, bağlantı hatları ve boru
tesisatlarının sızıntılara karşı düzenli olarak kontrol edilmesini sağlar.
(3) İşletmeci, akaryakıt istasyonunun bu
Yönetmeliğin 9 uncu maddesi uyarınca uygunluğunun denetimi ve izlenmesine
ilişkin gerekli düzenlemeleri yapmak, bilgi ve belgeleri vermek ve her
türlü kolaylığı sağlamakla yükümlüdür.
Buhar
geri kazanım ünitelerinde emisyon ölçümleri
MADDE 12
– (1) İşletmeci, buhar geri
kazanım ünitesinin faaliyete geçmesinden itibaren altı ay içerisinde ve
sonrasında periyodik olarak iki yılda bir buhar geri kazanım ünitesi çıkış
konsantrasyonlarını Bakanlıktan yeterlilik almış bir ölçüm firmasına
ölçtürür.
(2) Organik maddelere ilişkin emisyonların
ölçümünde aşağıdaki hükümlere uyulur:
a) Ölçümlerin ulusal ve/veya uluslararası
standartlarda belirtilen metodlar ve uygun izleme araçları ile gerçekleştirilmesi
gerekir.
b) Kullanılan ekipman, kalibrasyon gazı ve
kullanılan yöntem nedeniyle ortaya çıkan toplam ölçüm hatası ölçülen değerin
%10'unu aşamaz. Ölçümlerde kullanılan ekipmanlar en az 3 g/Nm3 değerini ölçebilir nitelikte olmalıdır.
Ölçülen değerin doğruluğu en az %95 güven aralığında olması gerekir.
Buhar
geri kazanım ünitelerinde raporlama ve denetimlere ilişkin belgeler
MADDE 13
– (1) İşletmecinin, buhar geri
kazanım ünitesinin faaliyete geçmesinden itibaren altı ay içerisinde ve
sonrasında periyodik olarak her iki yılda bir ölçüm gerçekleştirmesi ve
SKHKK Yönetmeliği Ek-11’inde yer alan emisyon ölçüm rapor formatına uygun
olarak raporlaması gerekir. İşletmecinin bu raporları; çevre izni başvurusu
sırasında, denetimlerde ve Bakanlık tarafından talep edilmesi halinde
sunması gerekir.
(2) İşletmeci tarafından; bu Yönetmelik kapsamında
istenen tüm sertifikalar ile ölçüm ve kontrol raporlarının işletme
sahasında beş yıl süre ile muhafaza edilmesi gerekir.
(3) Periyodik ölçümler haricinde tesislere ilişkin
raporlara yönelik bir nüshanın, gerçekleştirilen denetim veya ölçümlerden
itibaren 4 hafta içerisinde işletmeci tarafından Bakanlığa ibraz edilmesi
gerekir. Tankerler söz konusu olduğunda, ilgili raporun aslı veya bir
nüshası talep üzerine Bakanlığa ibraz edilir.
Akaryakıt
istasyonlarında denetim
MADDE 14
– (1) İşletmecinin akaryakıt
istasyonu faaliyete geçmeden önce yeni akaryakıt istasyonuna ilişkin
bilgileri Bakanlığa bildirmesi gerekir.
(2) İşletmecinin Faz II buhar geri kazanım sistemi
faaliyete geçtikten sonraki ilk 6 hafta içinde ve her 5 yılda bir
uygunluğunu yetkilendirilmiş kurum/kuruluşa onaylatması gerekir.
(3) Bu Yönetmeliğin 9 uncu maddesi uyarınca
akaryakıt istasyonlarında motorlu taşıtlara yakıt ikmali esnasında oluşan
buharların geri kazanımı amacıyla kurulan buhar geri kazanım sistemi
etkinlik testleri ve doğrulamasının TS EN 16321 Standartlarına uygunluğunun
yetkilendirilmiş kurum/kuruluş tarafından onaylanması gerekir.
(4) Gerçekleştirilen denetimde uygunsuzluk ortaya
çıkması durumunda, işletmeci mümkün olan en kısa süre içerisinde
uygunsuzluğun giderilmesini temin eder. Denetimi takip eden 6 hafta
içerisinde ise yetkilendirilmiş kurum/kuruluş tarafından uygunsuzluğun
giderildiğine ilişkin denetimin tekrar edilmesi gerekir.
Akaryakıt
istasyonlarında raporlama
MADDE 15
– (1) Akaryakıt istasyonlarında,
yetkilendirilmiş kurum/kuruluş tarafından gerçekleştirilen denetim sonuç
raporlarının, denetimi takip eden 4 hafta içinde Bakanlığa sunulması
gerekir.
(2) İşletmecinin; bu Yönetmelik kapsamında istenen
tüm sertifikalar ile ölçüm ve kontrol raporlarını işletme sahasında beş yıl
süre ile muhafaza etmesi gerekir.
(3) İşletmecinin; sistemde arıza olması durumunda
söz konusu arızaların herhangi bir gecikmeye mahal verilmeden giderilmesini
sağlaması ve izleme ile sistemde gerçekleştirilen onarım sonuçlarını
yetkilendirilmiş kurum/kuruluşa bildirmesi gerekir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Çeşitli ve Son Hükümler
Diğer
gereklilikler
MADDE 16
– (1) Ulaştırma ve Altyapı
Bakanlığı tarafından 24/10/2013 tarihli ve 28801 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Tehlikeli Maddelerin Karayoluyla Taşınması Hakkında Yönetmelik
ve diğer ilgili mevzuat gereğince aksi bir durum oluşturmaması halinde,
Bakanlığın Çevre Kanununa dayalı olarak ve Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğinin
Kontrolü Yönetmeliğinin 15 inci maddesi ve Ek-9’u gereği tesislerden ek
düzenleme veya sürekli tedbir talep etme hakkı saklıdır. Bakanlık işletmeye
ek düzenlemeler için geçiş süresi verir.
(2) Benzin buharı geri kazanım sistemi kurulu
akaryakıt istasyonları, benzin dispenser pompaları üzerinde veya bunların
bulunduğu alanda bir buhar geri kazanım sisteminin kullanıldığına dair
tüketicileri bilgilendiren bir işaret, bildirim aracı (etiket) bulundurur.
(3) İşletmeciler, bu Yönetmelik kapsamında Bakanlık
web sitesi uygulamalar modülünde yer alan “Endüstriyel Uçucu Organik
Bileşiklerin Kontrolü” uygulaması üzerinden Bakanlığa raporlama yapmak
zorundadır. Bu raporlar bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten iki yıl
sonra başlamak üzere bir sonraki yılın 31 Mart tarihine kadar her yıl periyodik
olarak gönderilir.
İstisnalar
MADDE 17
– (1) 10.000 ton/yıldan az ürün
çıktı miktarına sahip mevcut terminaller ile 5.000 ton/yıldan az ürün çıktı
miktarına sahip yeni terminallerde bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinin ikinci
fıkrasının (b) bendi ile 6 ncı maddesi uygulanmaz.
(2) Bu Yönetmeliğin yayım tarihinden önce maksimum
35 g/Nm3 emisyon konsantrasyonunu sağlayacak şekilde
buhar geri kazanım ünitesi kuran terminaller için Tablo 1’deki sınır
değerler uygulanmaz.
(3) Bu Yönetmeliğin yayımlandığı tarihten önce imal
edilmiş ve üstten dolumlu tankerlerde bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinin
birinci fıkrası dışında yer alan hüküm ve sınır değerleri uygulanmaz.
(4) Yeni motorlu araçların yapımı ve teslimi için
kullanılan ve otomotiv tesisleri içinde kurulu bulunan akaryakıt
istasyonları için bu Yönetmeliğin 8 inci ve 9 uncu maddesi uygulanmaz.
(5) Ürün çıktı miktarı 100 m3'ü aşmayan akaryakıt
istasyonları için bu Yönetmeliğin 8 inci ve 9 uncu maddesinde belirtilen
hüküm ve sınır değerler uygulanmaz.
Yürürlükten
kaldırılan yönetmelik hükmü
MADDE 18
– (1) Sanayi Kaynaklı Hava
Kirliliğinin Kontrolü Yönetmeliğinin Ek-5 Y.1’de yer alan (1.2), (1.4) ve
(1.5) alt bentleri yürürlükten kaldırılmıştır.
İdari
yaptırımlar
MADDE 19
– (1) Bu Yönetmeliğe aykırı
hareket edenler hakkında Çevre Kanununun ilgili maddeleri uyarınca idari
yaptırım uygulanır.
Yürürlük
MADDE 20
– (1) Bu Yönetmeliğin 5 inci ve 6
ncı maddesinde belirtilen hüküm ve sınır değerler;
a) Mevcut terminallerdeki yeni depolama tesisleri
ve yeni terminaller için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte,
b) Ürün çıktı miktarı 50.000 ton/yıldan büyük
terminallerin mevcut depolama tesisleri için bu Yönetmeliğin yürürlüğe
girme tarihinden itibaren bir yıl sonra,
c) Ürün çıktı miktarı 25.000 - 50.000 ton/yıl
arasında olan terminallerin mevcut depolama tesisleri için bu Yönetmeliğin
yürürlüğe girme tarihinden itibaren iki yıl sonra,
ç) Ürün çıktı miktarı 25.000 ton/yıldan küçük
terminallerdeki mevcut depolama tesisleri için bu Yönetmeliğin yürürlüğe
girme tarihinden itibaren üç yıl sonra,
(2) Bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinde belirtilen
hüküm ve sınır değerler; yeni ve mevcut alttan dolumlu karayolu
tankerlerinde bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte,
(3) Bu Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci
fıkrasında belirtilen hükümler;
a) Mevcut üstten dolumlu karayolu tankerlerinde bu
Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte,
b) Mevcut ve yeni demiryolu tankerlerinde bu
Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren üç yıl sonra,
(4) Bu Yönetmeliğin 8 inci maddesinde belirtilen
hükümler;
a) İnşaat ruhsatı alınmış, iskanı henüz alınmamış
akaryakıt istasyonları için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte,
b) Yıllık ürün çıktı miktarının, 1.000 m3’ten
fazla olduğu veya yıllık ürün çıktı miktarının 100 m3’ün üzerinde olduğu ve
yerleşim yerlerinde bulunan mevcut akaryakıt istasyonları için bu
Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden bir yıl sonra,
c) Yıllık ürün çıktı miktarı, 500 m3 ile 1.000 m3 arasında olan mevcut akaryakıt
istasyonları için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden iki yıl sonra,
ç) Yıllık ürün çıktı miktarı, 100 m3 ile 500 m3 arasında olan mevcut akaryakıt
istasyonları için bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden üç yıl sonra,
(5) Bu Yönetmeliğin 9 uncu maddesinde belirtilen
hüküm ve sınır değerler;
a) Planlanan ürün çıktı miktarı 500 m³/yıldan büyük
olan yeni akaryakıt istasyonları ile ürün çıktı miktarı 100 m³/yıldan büyük
olan ve yerleşim yerlerinde bulunan yeni akaryakıt istasyonları bu
Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte,
b) Ürün çıktı miktarı 3000 m³/yıldan büyük mevcut
akaryakıt istasyonları ile ürün çıktı miktarı 100 m³/yıldan büyük olan ve
yerleşim yerlerinde bulunan mevcut akaryakıt istasyonlarında bu
Yönetmeliğin yürürlüğe girme tarihinden itibaren iki yıl sonra,
c) Ürün çıktı miktarı 3000 m³/yıldan büyük mevcut
akaryakıt istasyonlarında, büyük bir tadilat yapılması planlanıyorsa
Yönetmelik yürürlüğe girme tarihinden sonra yapılacak tadilatla birlikte,
ç) Bu fıkranın a,b,c bentleri dışındaki diğer
mevcut akaryakıt istasyonlarında, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girme
tarihinden itibaren üç yıl sonra,
yürürlüğe girer.
(6) Bu Yönetmeliğin 18 inci maddesi yayımı
tarihinde, diğer hükümleri yayımı tarihinden iki yıl sonra yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 21
– (1) Bu Yönetmelik hükümlerini
Çevre ve Şehircilik Bakanı yürütür.
Eki için tıklayınız.
|