BAZI VERGİ
KANUNLARI İLE DİĞER BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR KANUN
Kanun No. 7061 Kabul
Tarihi: 28/11/2017
MADDE
1- 4/2/1924
tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun ek 37 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“EK
MADDE 37- Kurum tarafından sayısı sınırlandırılarak ulusal çapta, kamuya
açık mobil elektronik haberleşme hizmeti sunmak üzere;
a)
İmtiyaz sözleşmeleri ve/veya yetkilendirme belgelerine istinaden
yetkilendirilen işletmeciler aylık brüt satışlarının yüzde 15’ini Hazine
payı olarak öderler.
b)
Yetkilendirilen işletmecilerin şebekeleri üzerinden elektronik haberleşme
hizmeti sunmak üzere yetkilendirilen diğer işletmeciler, bu yetkilendirme
kapsamında doğan aylık brüt satışlarının yüzde 15’ini Hazine payı olarak
öderler.
c)
İmtiyaz sözleşmeleri kapsamında yetkilendirilen işletmeciler, yıllık net
satışlarının on binde 35’ini Kurum masraflarına katkı payı olarak öderler.
Kurum
tarafından hava taşıtlarında GSM ve/veya IMT-2000/UMTS standartlarında veya
bu standartlar temel alınarak geliştirilen standartlar çerçevesinde
kurulacak ve işletilecek şebekeler üzerinden mobil elektronik haberleşme
hizmeti sunmak üzere yetkilendirilen işletmeciler, söz konusu hizmet
kapsamındaki aylık brüt satışlarının yüzde 15’ini Hazine payı olarak
öderler.
Hazine
payının hesabında, süresinde ödenmeyen bedeller için abonelere tahakkuk
ettirilen gecikme faizi, vasıtalı vergiler, harç ve resim gibi mali
yükümlülükler, işletmecinin mobil baz istasyonunun
bulunduğu tesisin kurulum ve işletilmesine ilişkin diğer mobil
işletmecilerden elde ettiği bedeller ve faturanın şeklinde veya içeriğinde
(müşteri bilgileri, işin nevi, miktarı, fiyatı ve tutarı gibi) veya
hizmetin ilişkin olduğu dönemin belirlenmesinde yapılan hatalar ya da
mükerrer düzenlenen faturalar nedeniyle aynı yıl içinde düzeltmeye konu
edilen kayıtlarda yer alan bedeller ile raporlama amacıyla
muhasebeleştirilen tahakkuk tutarları dikkate alınmaz.
Aylık
dönemler itibarıyla hesaplanan paylar, ilgili olduğu ayı izleyen ayın
yirminci günü akşamına kadar Kurumun Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası
nezdinde açılacak hesabına ödenir. İlgili hesapta yer alan bakiyenin
tamamı, 16/6/2005 tarihli ve 5369 sayılı Evrensel
Hizmet Kanunundaki hükümler saklı kalmak kaydıyla, yatırıldığı günü takip
eden ilk iş günü mesai bitimine kadar Hazine Müsteşarlığının ilgili
hesabına aktarılır.
Süresinde ödenmeyen Hazine payı, 5369 sayılı
Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (c)
bendi kapsamında ödenen evrensel hizmet katkı payı ve Kurum masraflarına
katkı payı tutarları ile bunlara bağlı gecikme zammı Kurumun bildirimi
üzerine imtiyaz sözleşmeleri ve/veya yetkilendirme belgelerinde yer alan
hükümler kapsamında takip ve tahsil edilerek Kurum hesabına yatırılır. Söz konusu tutarlar yatırıldığı günü takip eden ilk
iş günü mesai bitimine kadar ilgili idarelerin hesabına gönderilir.
Kurum
tarafından sayısı sınırlandırılarak ulusal çapta, kamuya açık mobil
elektronik haberleşme hizmeti sunmak üzere yetkilendirilen işletmeciler
tarafından, Hazine payının süresinde ödenmemesi veya eksik ödenmesi
halinde, Kurumca, eksik ödenen veya süresinde ödenmeyen Hazine payının bir
katı tutarında cezai şart uygulanır. İşletmecilerin, ilgili döneme ilişkin
denetime başlanmadan önce ve haklarında herhangi bir resmî makama ihbarda
bulunulmamış olması kaydıyla süresinde ödemedikleri ya da eksik ödedikleri
Hazine payını ve evrensel hizmet katkı payını, ödenmesi gereken tarihten
itibaren hesaplanacak gecikme zammı ile birlikte ödemeleri halinde cezai
şart uygulanmaz.
Brüt
satışlardan maksat, işletmecinin faaliyetleri çerçevesinde satılan mal ya
da hizmetler karşılığında alınan veya tahakkuk ettirilen toplam değerleri
kapsayan ve gelir tablosu hesaplarından, 4/1/1961
tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 175 inci ve mükerrer 257 nci maddelerinin Maliye Bakanlığına verdiği yetkiye
dayanılarak yapılan düzenlemelerle belirlenen “60. Brüt Satışlar” hesap
grubundaki hesaplara kaydedilmesi gereken tutarların toplamıdır.
İşletmeciler,
Hazine payının hesaplanması açısından “60. Brüt Satışlar” hesap grubundaki
hesaplara kaydedilmesi gereken tutarlara ilişkin müphem ve tereddütü mucip gördükleri hususlar hakkında Gelir
İdaresi Başkanlığından yazı ile izahat isteyebilir. İzahat talepleri, talep
tarihinden itibaren iki ay içerisinde, 213 sayılı Kanunun 413 üncü maddesi
kapsamında Maliye Bakanlığınca belirlenen usul ve esaslara göre
cevaplandırılır ve bu cevaplar anılan madde kapsamında verilen özelgeler ile aynı hukuki sonuçları doğurur.
Net
satışlar, “60. Brüt Satışlar” hesap grubundaki hesaplara kaydedilmesi
gereken tutarlardan “61. Satış İndirimleri” hesap grubundaki hesaplara
kaydedilmesi gereken tutarların düşülmesi sonucu kalan tutarı ifade eder.
Maliye
Bakanlığı; Hazine payı ödemekle yükümlü işletmecilerden Hazine payı
ödemesine ilişkin her türlü açıklama isteme ve bilgi ve belgeyi talep etme
hakkına sahip olduğu gibi, yetkilendirme ve bu Kanundan doğan yükümlülüklerin
yerine getirilmesi konularında istemde bulunabilir. Maliye Bakanlığı, söz
konusu işletmeciler nezdinde, bilgi sistemleri dahil,
her türlü inceleme ve denetim yapmaya yetkilidir.
İlgili
döneme ilişkin denetime, dönemi takip eden üç ay içerisinde başlanır ve
başlanıldığı tarihten itibaren altı ay içerisinde tamamlanır. 213 sayılı
Kanunun ek 11 inci maddesinde yer alan tarhiyat öncesi uzlaşma hükümleri,
bu fıkra kapsamındaki denetim sonucu ortaya çıkacak tutarlar ve buna bağlı
cezalar için de uygulanır. Uzlaşmaya varılması halinde tutanağın bir örneği
işletmeciye uzlaşma anında verilerek tebliğ edilir, üzerinde uzlaşılan
tutarlar, tutanağın tebliğinden itibaren bir ay içerisinde Kuruma ödenir.
Uzlaşma talep edilmesi durumunda, üzerinde uzlaşma sağlanamasa dahi bu
tutarlar için tekrar uzlaşma talep edilemez. Denetim sonucu düzenlenen
rapor ve varsa uzlaşma tutanakları Kuruma gönderilir. Kurum tarafından,
raporda tespit edilen ve uzlaşma talep edilmeyen veya sağlanamayan Hazine
payı ile bu tutar üzerinden uygulanan cezai şart tutarı işletmeciye
bildirilir ve bu tutarlar bildirim tarihinden itibaren bir ay içerisinde
ödenir. İşletmeciler, denetim raporunda tespit edilen ve
213 sayılı Kanunun ek 11 inci maddesi hükümlerine göre uzlaşma talep
edilmeyen Hazine payı ile bu tutar üzerinden uygulanan cezai şart tutarının
kendilerine bildirildiği tarihi takip eden bir ay içinde 213 sayılı Kanunun
ek 1 inci maddesi hükümlerine göre Gelir İdaresi Başkanlığından uzlaşma
talep edebilir, uzlaşma talebinden önce dava açılmışsa dava, uzlaşma
işleminin sonuca bağlanmasından önce mahkemelerce incelenmez, herhangi bir
sebeple incelenir ve karara bağlanırsa bu karar hükümsüz sayılır. Uzlaşmaya
varılması halinde tutanağın bir örneği işletmeciye uzlaşma anında verilerek
tebliğ edilir, üzerinde uzlaşılan tutarlar, tutanağın tebliğinden itibaren
15 gün içerisinde Kuruma ödenir. Uzlaşmanın sağlanamaması
halinde tutanağın işletmeciye tebliğ tarihinden itibaren dava açılabilir,
bu takdirde dava açma süresi bitmiş veya 15 günden az kalmış ise dava açma
müddeti, tutanağın tebliğ tarihinden itibaren 15 gün olarak uzar ve bu
sürede ödenmeyen tutarlar imtiyaz sözleşmeleri ve/veya yetkilendirme
belgelerinde yer alan hükümler kapsamında takip ve tahsil edilir.
Uzlaşma
hükümleri, Hazine payına eksik ödendiği tarihten ödeme tarihine kadar geçen
süre için gecikme zammı uygulanmasına engel teşkil etmez. Uzlaşma sağlanan
tutanaklar ile tespit edilen hususlar hakkında dava açılamaz ve hiçbir
mercie şikâyette bulunulamaz. Denetime ve uzlaşmaya ilişkin usul ve esaslar
Maliye Bakanlığınca hazırlanan yönetmelikle belirlenir.
Süresinde
ödenmeyen cezai şart tutarları ile fer’ileri,
imtiyaz sözleşmeleri ve/veya yetkilendirme belgelerinde yer alan hükümler
kapsamında takip ve tahsil edilerek Kurum hesabına yatırılır. Süresinde
ödenmeyen Hazine payı, evrensel hizmet katkı payı ve Kurum masraflarına
katkı payı tutarları ile bunlara bağlı gecikme faizi, gecikme zammı ve
cezai şart tutarları ile ilgili olarak vergi dairesi uygulamaları hariç
olmak üzere uluslararası tahkim de dâhil her türlü yargı organında açılacak
davalarda husumet, münhasıran Kuruma yöneltilir.
Kurum
tarafından sayısı sınırlandırılarak ulusal çapta, kamuya açık mobil
elektronik haberleşme hizmeti sunmak üzere yetkilendirilen işletmecilerin
şebekeleri üzerinden elektronik haberleşme hizmeti sunan diğer
işletmecilerin ve Kurum tarafından hava taşıtlarında mobil elektronik
haberleşme hizmeti sunmak üzere yetkilendirilen işletmecilerin Hazine
payını eksik ödediğinin veya hiç ödemediğinin Maliye Bakanlığınca yapılacak
yıllık denetimler neticesinde tespit edilmesi halinde, bu durumun
işletmeciye tebliğini müteakip, Hazine payının ödenmemiş kısmı ile
birlikte, bu tutara eksik ödeme tarihinden itibaren 21/7/1953
tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun
hükümlerine göre ödeneceği tarihe kadar tahakkuk ettirilecek gecikme zammı
oranı kadar faiz, işletmeci tarafından iki ay içinde Kurumun Türkiye
Cumhuriyet Merkez Bankası nezdinde açılacak hesabına ödenir. İlgili hesapta
yer alan bakiyenin tamamı, 5369 sayılı Kanun hükümleri saklı kalmak
kaydıyla, yatırıldığı günü takip eden ilk işgünü mesai bitimine kadar
Hazine Müsteşarlığının ilgili hesabına aktarılır. Ödemenin süresinde
yapılmaması halinde, söz konusu işletmecilerin yetkilendirmesi bir ay
içinde Kurum tarafından iptal edilir ve ödenmeyen tutarlar, Kurumun ilgili
vergi dairesine yapacağı başvuru üzerine, 6183 sayılı Kanun hükümleri
uyarınca ilgili vergi dairesince takip ve tahsil edilerek Kurumun bahse
konu hesabına aktarılır. Söz konusu tutarlar yatırıldığı günü takip eden
ilk işgünü mesai bitimine kadar ilgili idarelerin hesabına gönderilir. Bu
fıkra kapsamında yapılan denetimler sonucu tespit edilen alacaklar için de
bu maddede belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde uzlaşma hükümleri
uygulanır.
Bu
maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığının ve Hazine
Müsteşarlığının görüşü alınarak Kurum tarafından belirlenir.”
MADDE
2- 406 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 13- (1) Bu maddenin kapsamına ve maddede geçen terimlere aşağıda yer
verilmiştir.
a) Bu madde hükümleri; bu maddenin yürürlüğe
girdiği tarihten önceki dönemlere (bu maddenin yürürlüğe girdiği ay dâhil)
ilişkin olarak Kurum tarafından imtiyaz sözleşmeleri veya sayısı
sınırlandırılmış kullanım hakkı ile yetkilendirilmiş olan işletmeciler
hakkında, Kurum, Hazine Müsteşarlığı ve Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme
Bakanlığı tarafından, imtiyaz sözleşmeleri veya sayısı sınırlandırılmış
kullanım hakkı yetki belgeleri veya ilgili mevzuat uyarınca yapılan
inceleme ve denetimler sonucunda eksik ödendiği tespit edilen; Hazine payı,
5369 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci
fıkrasının (c) bendi kapsamında ödenen evrensel hizmet katkı payı, Kurum
masraflarına katkı payı, idari ücret, telsiz ücretleri ve bu kapsamda
taraflar arasında imzalanmış olan sözleşme ve protokoller uyarınca tahakkuk
ettirilen cezai şart ve gecikme zammı ya da gecikme faizi alacakları ile
yargılama giderlerine ve bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce ilgili
idarece henüz incelenmeyen veya incelenmesi tamamlanmayan dönemlere ilişkin
alacaklara ve fer’ilerine uygulanır.
b) Bu maddede geçen ihtilaflı alacaklar tabiri; bu
maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar işletmeciye ilgili idarenin
bildirimi üzerine belirlenen Hazine payı, evrensel hizmet katkı payı, Kurum
masraflarına katkı payı, idari ücret, telsiz ücretleri, cezai şart
tutarları ve fer’ileri ile yargılama giderlerine
ilişkin adli, idari veya uluslararası tahkim mercileri nezdinde dava
açılmış veya kesinleşmiş olup olmamasına bakılmaksızın hüküm verilmiş veya
dava açma süresi henüz geçmemiş veya vadesinde ödenmemiş ya da ödeme süresi
geçmemiş olan bu fıkranın (a) bendi kapsamındaki alacakları ifade eder.
c) Bu
maddede geçen Yİ-ÜFE aylık değişim oranları tabiri; Türkiye İstatistik
Kurumunun her ay için belirlediği 31/12/2004
tarihine kadar toptan eşya fiyatları endeksi (TEFE) aylık değişim oranlarını,
1/1/2005 tarihinden itibaren üretici fiyatları endeksi (ÜFE) aylık değişim
oranlarını, 1/1/2014 tarihinden itibaren yurt içi üretici fiyat endeksi
(Yİ-ÜFE) aylık değişim oranlarını (Bu madde hükümlerine göre ödenecek
alacaklara bu maddenin yürürlüğe girdiği ay için uygulanması gereken Yİ-ÜFE
aylık değişim oranı olarak, bu maddenin yürürlüğe girdiği aydan bir önceki
ay için belirlenen Yİ-ÜFE aylık değişim oranı esas alınır.) ifade eder.
(2) Bu
maddede geçen ihtilaflı alacaklar, aşağıda belirtilen hükümlere göre
yapılandırılır.
a) Bu maddenin dördüncü fıkrasında öngörülen süre
ve şekilde başvurusunu tamamlayan işletmeciler tarafından, bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla ihtilaflı Hazine payı, evrensel hizmet
katkı payı, Kurum masraflarına katkı payı, idari ücret ve telsiz ücreti
alacaklarının asıllarının ödenmemiş kısmının tamamı ile bu tutara bağlı
gecikme faizi ve gecikme zammı gibi fer’i alacakların yerine bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarihe kadar Yİ-ÜFE aylık değişim oranları esas alınarak
hesaplanacak tutarın, bu maddede belirtilen süre ve şekilde ilgili
idarelerin hesabına tamamen ödenmesi ve bu maddenin dördüncü fıkrasında
öngörülen başvuru şartlarının tamamlanması koşuluyla asıl alacağa ilişkin
gecikme faizi ve gecikme zammı gibi fer’iler ile asıl alacağa bağlı olarak
tahakkuk ettirilen cezai şart ve bu cezalara bağlı gecikme faizi ve gecikme
zammı gibi fer’iler ile bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce alacak
asılları ödenmiş cezai şartlar ve bunların fer’ilerin
tamamının tahsilinden vazgeçilir.
b) Bu fıkranın (a) bendine göre ödenecek ihtilaflı
telsiz ücretlerinin hesabında, işletmecilerin fazla ödeme yaptıkları
dönemlere ilişkin telsiz ücretlerinin ödendikleri tarih esas alınarak eksik
ödenen dönemlerin telsiz ücretlerine mahsup edilmesinden sonra kalan tutar
dikkate alınır, eksik ödenen telsiz ücretine fazla ödemenin yapıldığı
tarihe kadar Yİ-ÜFE aylık değişim oranları esas alınarak fer’i alacak
hesaplanır. Bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarihe kadar kesinleşmemiş borçlarını tümüyle ödemiş olan
işletmecilerin yukarıda belirtilen kapsamdaki mahsup işlemleri aynı şekilde
yapıldıktan sonra kalan alacakları mahsup işlemlerinin tamamlanmasını takip
eden aydan itibaren Kuruma olan telsiz ücretlerine ilişkin borçlarından
mahsup edilir. Bu bent kapsamındaki mahsuplaşma işlemi Kurumca
gerçekleştirilir.
c) Bu fıkra kapsamına giren alacakların maddede
öngörülen süre ve şekilde ödenmemesi halinde madde hükmünden yararlanma
hakkı kaybedilir ve ilgili mevzuat uyarınca yapılan inceleme ve denetimler
sonucunda eksik ödendiği tespit edilen alacak asılları ile bunlara bağlı
cezai şartlar ve fer’i alacaklar, imtiyaz sözleşmeleri ve/veya
yetkilendirme belgelerinde yer alan hükümler kapsamında takip ve tahsil
edilir.
(3) Bu
maddenin dördüncü fıkrası kapsamında başvuruda bulunacak işletmeciler
hakkında bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla bu maddenin
kapsadığı dönemlere ilişkin olarak Hazine payı, evrensel hizmet katkı payı,
Kurum masraflarına katkı payı ve idari ücret açısından incelemesi devam
eden ya da henüz başlanmamış olan dönemler hakkında aşağıdaki hükümler
uygulanır.
a) Bu maddenin dördüncü fıkrası kapsamında
başvuruda bulunacak işletmecilerin, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren on gün içerisinde Hazine Müsteşarlığına başvuruda bulunarak,
incelemesi devam eden veya henüz başlanmamış olan dönemler için Hazine payı
matrahının bu Kanunun mülga ek 36 ncı maddesi ile
değiştirilmesinden sonraki dönemlere ilişkin olarak yapılan incelemelerde
eksik ödendiği tespit edilen Hazine payının, ilgili dönemlerde işletmeciler
tarafından gerçekleştirilen Hazine payı ödemelerine oranının, incelemesi
devam eden veya incelenecek olan dönemlerde ödedikleri Hazine payına
uygulanması sonucu hesaplanacak tutarı, ilave Hazine payı ve evrensel
hizmet katkı payı olarak ödemeyi kabul ettiklerini bildirmeleri halinde, bu
şekilde hesaplanacak Hazine payı ve evrensel hizmet katkı payı tutarları, eksik
ödeme tarihinden bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar Yİ-ÜFE aylık
değişim oranları esas alınarak hesaplanacak tutarla birlikte bu maddede
öngörülen süre ve şekilde ilgili idarenin hesabına ödenmesi koşuluyla incelemeler
sonlandırılır, incelenmeyen dönemlere ilişkin ayrıca inceleme yapılmaz,
cezai şart tahakkuk ettirilmez. Ödemenin
bu maddede öngörülen süre ve şekilde yapılmaması durumunda işletmeciler, bu
madde hükmünden yararlanamaz ve söz konusu alacaklar, cezai şart tutarları
ve fer’ileriyle birlikte imtiyaz sözleşmeleri
ve/veya yetkilendirme belgelerinde yer alan hükümler kapsamında takip ve
tahsil edilir.
b) Bu
fıkranın (a) bendi hükmünden yararlanma talebinde bulunmayan işletmeciler
hakkında bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla incelemesi devam
eden veya henüz başlanmamış olan dönemlere ilişkin incelemeler, Maliye
Bakanlığı tarafından yapılır ve bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip
eden bir yıl içinde tamamlanır. İnceleme sonucunda eksik
ödendiği tespit edilen Hazine payı ve evrensel hizmet katkı payı tutarları
ile bunlara bağlı gecikme faizi ve gecikme zammı gibi fer’i alacaklar
yerine Yİ-ÜFE aylık değişim oranları esas alınarak hesaplanacak tutarların,
ilk taksiti inceleme sonucunun Kurum tarafından işletmeciye tebliğini
izleyen aydan başlamak üzere ikişer aylık dönemler hâlinde altı eşit
taksitte Kurum hesabına ödenmesi şartıyla bu alacaklara uygulanan cezai
şart, gecikme faizi ve gecikme zammı gibi fer’i alacakların tahsilinden
vazgeçilir. Bu bent kapsamına giren alacakların maddede öngörülen süre ve
şekilde ödenmemesi halinde madde hükmünden yararlanma hakkı kaybedilir ve
ilgili mevzuat uyarınca yapılan inceleme ve denetimler sonucunda eksik
ödendiği tespit edilen alacak asılları ile bunlara bağlı cezai şartlar ve
fer’i alacaklar, imtiyaz sözleşmeleri ve/veya yetkilendirme belgelerinde
yer alan hükümler kapsamında takip ve tahsil edilir.
c) Bu
fıkra hükümleri, Kurum tarafından Kurum masraflarına katkı payı ve idari
ücret için de uygulanır. Bu fıkranın (a) ve (b) bentleri kapsamında yapılan
hesaplama ve inceleme sonuçları Kurum masraflarına katkı payı ve idari
ücret hesaplamalarında dikkate alınmak üzere ilgili idare tarafından Kuruma
iletilir.
(4) Bu
madde kapsamına giren işletmecilerin;
a) Madde
hükmünden yararlanabilmeleri için bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren bir ay içerisinde ilgili idarelere yazılı başvuruda bulunmaları ve
başvuru dilekçesine;
1) Bu
maddenin üçüncü fıkrasının (a) veya (b) bendinde belirtilen yöntemi
seçtiklerine dair beyannameyi,
2) Bu
Kanun hükümleri ile uyumlu olacak şekilde gerekli imtiyaz sözleşmesi ve
yetki belgesi tadilatlarının kabul edildiğine dair taahhütnameyi,
3) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar
işletmeciye ilgili idarenin bildirimi üzerine belirlenen Hazine payı,
evrensel hizmet katkı payı, Kurum masraflarına katkı payı, idari ücret,
telsiz ücretleri ve cezai şart tutarları ile fer’ilerine
ilişkin adli, idari veya uluslararası tahkim mercileri nezdinde açılmış tüm
davalardan feragat ettiklerini ve idare tarafından açılan davaları kabul
ettiklerini tevsik eden belgeler ile uluslararası tahkim ile adli ve idari
yargı mercileri nezdinde lehlerine verilmiş kararlara ilişkin haklarından
feragat ettiklerine dair feragatnameyi ve söz konusu alacaklara ilişkin bu
madde kapsamındaki tutarların tekrar ihtilaflı hale getirilmeyeceğine dair
beyannameyi,
eklemeleri,
b) Madde
kapsamında hesaplanan tutarların ilk taksitini 2018 yılının Ocak ayından
başlamak üzere ikişer aylık dönemler halinde altı eşit taksitte ödemeleri,
şarttır.
Başvurunun, ilgili idarelerce bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip
eden ikinci ayın sonuna kadar onaylanması ile başvuru tamamlanmış sayılır.
c) Bu
maddeye göre ödenecek taksitlerin ödeme süresinin son gününün resmi tatile
rastlaması hâlinde süre, tatili izleyen ilk iş günü mesai saati sonunda
biter.
ç) Bu
madde hükümlerine göre hesaplanan tutarın;
1) İlk
taksit ödeme süresi içerisinde tamamen ödenmesi hâlinde, bu tutara bu
Kanunun yayımlandığı tarihten ödeme tarihine kadar geçen süre için herhangi
bir faiz uygulanmaz.
2)
Taksitle ödenmek istenmesi hâlinde, ilgili fıkralarda yer alan hükümler
saklı kalmak şartıyla borçluların başvuru sırasında altı eşit taksitte
ödemeyi tercih ettiğini bildirmesi şarttır.
3)
Taksitle yapılacak ödemelerinde, ilk taksit ödeme süresinin bitim
tarihinden ödeme tarihine kadar geçen süre için aylık %1 faiz hesaplanır ve
ay kesirleri tam ay olarak dikkate alınır.
4) Bu maddeye göre ödenmesi gereken taksitlerin ilk
ikisi süresinde ödenmek koşuluyla, kalan taksitlerden; iki veya daha az
taksitin, süresinde ödenmemesi veya eksik ödenmesi hâlinde, ödenmeyen veya
eksik ödenen taksit tutarlarının son taksiti izleyen ayın sonuna kadar,
gecikilen her ay ve kesri için 6183 sayılı Kanunun 51 inci maddesine göre
belirlenen gecikme zammı oranında hesaplanacak geç ödeme zammı ile birlikte
ödenmesi şartıyla bu madde hükümlerinden yararlanılır. İlk iki taksitin süresinde tam ödenmemesi ya da
süresinde ödenmeyen veya eksik ödenen diğer taksitlerin belirtilen şekilde
de ödenmemesi veya ikiden fazla taksitin süresinde ödenmemesi veya eksik
ödenmesi hâlinde bu madde hükümlerinden yararlanma hakkı kaybedilir, ancak
ödenen tutar kadar madde hükmünden yararlanılır.
d)
İşletmecilerce, bu madde hükmünden yararlanılmak üzere davadan feragat
edilmesi ve buna ilişkin dilekçenin ilgili adli, idari veya uluslararası
tahkim mercilerine verildiğini tevsik eden belgenin ibrazı halinde idarece
de ihtilaflar sürdürülmez. Bu madde hükmünden yararlanmak üzere başvuruda
bulunan ve açtıkları davalardan feragat veya idare tarafından açılan
davaları kabul eden işletmecilerin bu ihtilaflarıyla ilgili olarak karar
tarihine bakılmaksızın bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten sonra tebliğ
edilen kararlar uyarınca işlem yapılmaz. Bu davalar ile ilgili olarak hüküm
altına alınan ya da feragat ve kabuller sebebiyle hüküm altına alınacak
olan vekâlet ücreti ve yargılama giderleri karşılıklı olarak takip ve
tahsil edilmez, tahsil edilenler iade edilmez.
e)
Uluslararası tahkim mercii ve Türk mahkemeleri tarafından bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarihe kadar verilmiş olan kararlarda işletmecilerin
lehlerine hükmedilen haklardan feragati alınır ve Türk mahkemelerinde idare
tarafından açılmış davaların kabul edilmesi şartı aranır. Bu davalar ile
ilgili olarak hüküm altına alınan ya da kabul sebebiyle hüküm altına
alınacak olan vekâlet ücreti ve yargılama giderleri karşılıklı olarak takip
ve tahsil edilmez, tahsil edilenler iade edilmez.
f) Bu
madde hükmünden yararlanmak üzere başvuruda bulunan işletmeciler, ilgili
sözleşmelerinin veya yetki belgelerinin tadili için aynı tarih itibarıyla
Kuruma da başvuru yapmış sayılır. İmtiyaz sözleşmesi ve yetki belgesi hükümlerinin
değiştirilmesinde bu Kanun hükümleri dikkate alınır. Bu takdirde, imtiyaz
sözleşmesi ve yetki belgesi değişiklikleri bu maddenin yürürlüğe girdiği
ayın son gününden itibaren geçerli sayılır.
(5)
Kurum tarafından, bu Kanun, 15/1/2004 tarihli ve
5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu, 5/11/2008 tarihli ve 5809 sayılı
Elektronik Haberleşme Kanunu, 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret
Kanunu, 9/5/2013 tarihli ve 6475 sayılı Posta Hizmetleri Kanunu ve ilgili
diğer mevzuat uyarınca yetkilendirilen ve bu maddenin birinci fıkrasının
(a) bendi kapsamına girmeyen işletmeciler ve hizmet sağlayıcılar; bu
maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir ay içerisinde ilgisine
göre Kuruma veya Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığına başvuruda bulunarak,
Kurum veya Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı alacaklarının
asıllarının ödenmemiş kısmının tamamı ile bu tutara bağlı gecikme faizi ve
gecikme zammı gibi fer’i alacakların yerine bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihe kadar Yİ-ÜFE aylık değişim oranları esas alınarak hesaplanacak
tutarı bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren dört ay içerisinde
Kuruma veya Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığına ödemeleri
şartıyla bu alacaklara bağlı gecikme faizi ve gecikme zammı gibi fer’i
alacakların tahsilinden vazgeçilir. Bu fıkra hükmünden yararlanılabilmesi
için dava açılmaması ve açılmış davalardan feragat edilmesi şarttır.
(6) Bu
madde kapsamına giren alacaklara karşılık tahsil edilmiş tutarların bu
maddeye dayanılarak red ve iadesi yapılmaz.
(7) Bu
madde kapsamında tahsil edilecek tutarların hesaplanmasında ilgili
idarelerin kayıtları esas alınır.
(8) Bu
maddenin üçüncü ve dördüncü fıkralarında düzenlenen süreleri üç katına
kadar uzatmaya Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan yetkilidir.
(9) Bu
madde kapsamındaki alacakların bütçenin gelir ve gider hesaplarıyla
ilişkilendirmeksizin terkin edilmesine Maliye Bakanı, Kurum alacakları
yönünden terkin işlemlerine Kurum yetkilidir.
(10) Bu
maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Ulaştırma, Denizcilik ve
Haberleşme Bakanlığı ve Kurumun görüşü alınarak Maliye Bakanlığı ve Hazine
Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan tarafından müştereken belirlenir.”
MADDE
3- 406 sayılı Kanunun ek 36 ncı maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE
4- 18/3/1924
tarihli ve 442 sayılı Köy Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 5- Bu Kanunun ek 13 üncü maddesine göre satışı yapılan taşınmazlara
ilişkin olarak anılan maddede belirlenen süre içerisinde binalarını
yapmayan ya da taksitlerini ödemeyen hak sahipleri ile 31/12/2020
tarihinden önce süreleri dolacak olan hak sahiplerine binalarını yapmaları
veya taksitlerini ödemeleri amacıyla 31/12/2020 tarihine kadar ek süre
verilir. Ancak bu süre içerisinde de hak sahiplerince bina yapılmaması veya
taksitlerin ödenmemesi durumunda, bu taşınmazlar köy tüzel kişiliği adına,
tüzel kişiliğini kaybeden köylerde ise ilgili belediye adına resen tapuda
tescil edilir.”
MADDE
5- 14/4/1341
tarihli ve 618 sayılı Limanlar Kanununun 7 nci
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 7- Liman başkanlığı idari sorumluluk
sahasında can, mal ve çevresel risk taşıyan veya seyir ve seferin
selametine engel olabilecek suret ve vaziyette karaya oturmuş, yarı batık
veya batık halde yahut terk edilmiş veya atıl halde bulunan gemileri ve
eşyasını, geminin donatanı veya kaptanı, liman başkanı tarafından tayin
edilecek bir süre içerisinde çıkarmaya veya bulunduğu yerden kaldırmaya
mecburdur. Bu süre kırk beş
günden fazla olamaz. Belirlenen müddet, gemi yabancı bayraklı ise geminin
sicile kayıtlı olduğu devletin ilgili makamlarına, donatana ve kaptana
bildirilir, bu kişilerin adresleri bilinmiyorsa herhangi bir uluslararası
denizcilik bülteninde ilan edilir. Gemi Türk bayraklı ise donatan veya
kaptana bildirilir. Bu kişilerin adresleri bilinmiyorsa yurt düzeyinde
dağıtımı yapılan ve tirajı yüz binin üzerinde olan
bir gazetede ilan edilir. Ayrıca gemi veya gemi vasfını kaybetmiş eşya
hacizli ise durum haciz işlemini gerçekleştiren icra dairesine de
bildirilir. Teknik veya meteorolojik zorunluluk nedeni ile ilgililer
tarafından yapılacak itirazlar üzerine bu süreler, liman başkanı tarafından
kırk beş günü aşmamak üzere uzatılabilir.
Tayin
edilen süre içinde birinci fıkra uyarınca bildirimde bulunulanlara
ulaşılamaması veya ulaşılsa dahi ilgililer tarafından geminin
çıkarılmasından ya da bulunduğu yerden kaldırılmasından imtina edilmesi
halinde; gemi ve eşyasını, liman başkanı çıkarmaya, çıkarttırmaya,
bulunduğu yerden kaldırmaya, kaldırtmaya, imha ettirmeye, satmaya ve sattırmaya
yetkilidir. Satış işlemi, liman başkanlıkları tarafından yerine getirilir
ve satış aşamasına kadar yapılan masraflar Ulaştırma, Denizcilik ve
Haberleşme Bakanlığı Döner Sermaye İşletmesinden karşılanır. Yapılan
masraflara karşılık gelen tutar, Bakanlık Döner Sermaye İşletmesine gelir
kaydedildikten sonra artan tutar, gemi ve eşyası üzerinde haciz var ise ilk
haczi koyan dosyaya gönderilir ve mevzuata göre sıra cetveli yapılarak
alacaklılara dağıtılır. Bu işlemler sonucu artan bir tutarın bulunması halinde,
söz konusu tutar beş yıl içinde müracaat edilmesi halinde hak sahibine
ödenmek üzere Bakanlık Döner Sermaye İşletmesi nezdinde emanet hesabına
kaydedilir. Satış sürecinde adli veya idari makamlara yapılacak itirazlar
ya da başvurular satışı durdurmaz. Satılan mal takyidattan
âri olarak alıcıya teslim edilir.
Yukarıda belirtilen durumlar dışında, liman
başkanlığı idari sorumluluk sahasında bulunan gemilerin; seyir, can, mal,
çevre güvenliği ve emniyet bakımından ciddi tehlike oluşturabileceği
durumlarda, gemi veya deniz aracı hakkında herhangi bir mahkeme kararı,
adli veya idari tedbir olsa dahi, liman başkanı, birinci fıkradaki sürelere
bağlı kalmaksızın geminin emniyetli bir yere nakli de dâhil olmak üzere her
türlü tedbiri almaya yetkilidir. Bu
durumlarda alınan tedbirlerin masrafı gemi donatanı tarafından karşılanır.
Gemi donatanının bu masrafları otuz gün içerisinde ödememesi halinde;
barınma haricindeki masraflar Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı
tarafından karşılanır ve yukarıdaki hükümler uygulanır.
Bu
maddenin uygulanmasına ilişkin düzenlemeleri yapmaya Ulaştırma, Denizcilik
ve Haberleşme Bakanlığı yetkilidir.”
MADDE
6- 26/12/1925
tarihli ve 697 sayılı Günün Yirmidört Saate
Taksimine Dair Kanunun 2 nci maddesinin ikinci
cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Bakanlar Kurulu bir saati aşmamak
kaydıyla ileri saat uygulaması yapmaya yetkilidir.”
MADDE
7- 21/7/1953
tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun
22/A maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 22/A- Maliye Bakanı, aşağıdaki ödeme ve
işlemlerde, Maliye Bakanlığına bağlı tahsil dairelerine vadesi geçmiş
borcun bulunmadığına ilişkin belge aranılması ve yapılacak ödemelerden
istihkak sahiplerinin amme borçlarının kesilerek ilgili tahsil dairesine
aktarılması zorunluluğu ile kesintilere asgari tutar ve oran getirmeye,
kapsama girecek amme alacaklarını tür, tutar, ödeme ve işlemler itibarıyla
topluca veya ayrı ayrı tespit etmeye, zorunluluk
getirilen ödeme ve işlemlerde hangi hallerde bu zorunluluğun
aranılmayacağını ve uygulamaya ilişkin usul ve esasları belirlemeye
yetkilidir.
1. 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve
Kontrol Kanununa tabi kamu idareleri ile bu idarelere bağlı döner sermaye
işletmelerinin yapacağı her türlü ödemelerde,
2. 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu
kapsamına giren kurumlar ile kamu tüzel kişiliğini haiz kurum ve
kuruluşların (meslekî kuruluşlar ve vakıf yüksek öğretim kurumları hariç)
mal veya hizmet alımları ile yapım işleri nedeniyle hak sahiplerine
yapacakları ödemelerde,
3.
Kanun, kararname ve diğer mevzuatla nakdi olarak sağlanan Devlet
yardımları, teşvikler ve destekler nedeniyle yapılacak ödemelerde,
4. 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununa ekli
tarifelerde yer alan ticaret sicil harçlarından kayıt ve tescil harçları,
noter harçlarından senet, mukavelename ve kâğıtlardan alınan harçlar, tapu
ve kadastro harçlarından tapu işlemlerine ilişkin alınan harçlar, gemi ve
liman harçları ile (8) sayılı tarifeye konu harçlar (diploma harçları
hariç) ve trafik harçlarına mevzu işlemlerde,
5. 26/5/1981 tarihli ve 2464 sayılı Belediye Gelirleri
Kanununda yer alan bina inşaat harcı ve yapı kullanma izin harcına mevzu
işlemlerde.
Bu madde
kapsamında zorunluluk getirilen ödemelere ilişkin olarak işçi ücreti
alacakları hariç olmak üzere, yapılacak her türlü devir, temlik ve el
değiştirme, Maliye Bakanlığına bağlı tahsil dairelerine vadesi geçmiş borcu
karşılayacak kısım ayrıldıktan sonra kalan kısım üzerinde hüküm ifade eder.
Şu kadar ki bu hükmün uygulanmasında diğer kamu idarelerinin alacaklarına
karşılık kesinti yapılması gereken hallerde kesinti tutarı garameten taksim olunur.
Takibata
selahiyetli tahsil dairesince, bu madde
kapsamında getirilen zorunluluğa rağmen borcun olmadığına dair belgeyi
aramaksızın ödeme yapanlara ve işlem tesis eden kurum ve kuruluşlara dört
bin Türk lirası idari para cezası verilir. İdari para cezası, ilgilisine
tebliğ tarihinden itibaren bir ay içinde ödenir. İdari para cezasına karşı
tebliğ tarihini takip eden otuz gün içinde idare mahkemesinde dava
açılabilir.”
MADDE
8- 6183 sayılı Kanunun 41 inci
maddesinin sekizinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “kredi kartı
ile ödenmesi” ibaresi “kredi kartı, banka kartı ve benzeri kartlar ile
ödenmesi” şeklinde ve ikinci cümlesinde yer alan “kredi kartı kullanılmak”
ibaresi “kredi kartı, banka kartı ve benzeri kartlar kullanılmak” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE
9- 6183 sayılı Kanunun 15 inci, 55
inci, 56 ncı ve 60 ıncı
maddelerinde ve 58 inci maddesinin birinci ve yedinci fıkralarında yer alan
“7” ibareleri “15” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
10- 13/7/1956
tarihli ve 6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun 39 uncu maddesinin birinci
fıkrasının (a) bendinde yer alan “%25”, (b) ve (d) bentlerinde yer alan
“%15”, (c) bendinde yer alan “%5” ibareleri “%7,5” şeklinde, yedinci
fıkrasında yer alan “Birinci fıkradaki %25 ve %15 oranlarını ayrı ayrı veya birlikte %5’e, %5 oranını ise sıfıra kadar
indirmeye ve bu oranları kanuni oranlarına kadar artırmaya” ibaresi
“Birinci fıkradaki oranları ayrı ayrı veya
birlikte sıfıra kadar indirmeye, iki katına kadar artırmaya” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE
11- 6802 sayılı Kanunun 29 uncu
maddesinin birinci fıkrasının (p) bendinde yer alan “Türkiye’de kurulu
borsalarda gerçekleştirilen” ibaresi madde metninden çıkarılmıştır.
MADDE
12- 29/4/1959
tarihli ve 7258 sayılı Futbol ve Diğer Spor Müsabakalarında Bahis ve Şans
Oyunları Düzenlenmesi Hakkında Kanunun 2 nci
maddesinin üçüncü fıkrasının (2) numaralı bendinin (ç) ve (e) alt bentleri aşağıdaki
şekilde, (d) alt bendinde yer alan “Bu fıkranın (b) ve (c) bentlerinde”
ibaresi “Bu bendin (b) ve (c) alt bentlerinde” şeklinde değiştirilmiş ve
aynı maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“ç)
Bayilerle yapılacak sözleşmelerin esasları ile bayilere verilecek komisyon
ve teşvik primi oranlarını tespit etmek.”
“e)
Başbayi ile yapılacak sözleşmelerin esasları ile komisyon ve teşvik primi dahil olmak üzere ihale kıstaslarını tespit etmek.”
“Bu
maddenin üçüncü fıkrasının (2) numaralı bendinin (c) alt bendi ve (5)
numaralı bendinin (a) alt bendi ile (12) numaralı bendinde belirtilen görev
ve yetkiler, 21/2/2008 tarihli ve 5738 sayılı Spor
Müsabakalarına Dayalı Sabit İhtimalli ve Müşterek Bahis Oyunlarının Özel
Hukuk Tüzel Kişilerine Yaptırılması Hakkında Kanunun 3 üncü maddesi
kapsamında Teşkilat Başkanlığınca kısmen veya tamamen özel hukuk tüzel
kişilerine devredilebilir veya mal ve hizmet satın alma yoluna
gidilebilir.”
MADDE
13- 8/6/1959 tarihli ve 7338 sayılı Veraset ve İntikal Vergisi
Kanununun 16 ncı maddesinin dördüncü fıkrasında
yer alan “%10” ibaresi “%20” olarak değiştirilmiştir.
MADDE
14- 31/12/1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 74
üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “%25’ini” ibaresi “%15’ini”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
15- 193 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 87- 2017 yılı Eylül, Ekim, Kasım ve
Aralık aylarına ilişkin net ücretleri bu Kanunun 103 üncü maddesinde yazılı
tarife nedeniyle 32 nci maddedeki esaslara göre
sadece kendisi için asgari geçim indirimi hesaplanan asgari ücretlilere
2017 yılı Ocak ayına ilişkin ödenen net ücretin altında kalanlara, bu tutar
ile 2017 yılı Eylül, Ekim, Kasım ve Aralık aylarına ilişkin olarak aylık
hesaplanan net ücreti arasındaki fark tutar, ücretlinin asgari geçim
indirimine ayrıca ilave edilir. Bu
fıkrada geçen net ücret, yasal kesintiler sonrası ücret tutarına asgari
geçim indiriminin ilavesi sonucu oluşan ücreti ifade eder.
Bu
Kanunun bu maddeye aykırı olan hükümleri 2017 yılı Eylül, Ekim, Kasım ve Aralık
ayları için uygulanmaz.
Bu maddenin yayımlandığı tarih itibarıyla birinci
fıkrada yer alan dönemlere ilişkin olarak verilmiş olan muhtasar
beyannamelerde beyan edilen ve birinci fıkra hükmü kapsamında ilave asgari
geçim indirimi uygulanamaması nedeniyle çalışanlarca fazla ödenen vergiler,
bunlara iade edilmek üzere, vergi sorumlularınca bu maddenin yayımı
tarihinden sonra verilecek muhtasar beyannameler üzerinde hesaplanan
vergiden mahsup edilmek suretiyle reddolunur.
Bu
maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar ile mahsup şeklini ve
dönemini belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.”
MADDE
16- 4/1/1961
tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 101 inci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
101- Bu Kanuna göre bilinen adresler şunlardır:
1.
Mükellef tarafından işe başlamada veya adres değişikliğinde bildirilen
işyeri adresleri,
2.
Yoklama fişinde veya ilgilinin imzası bulunmak şartıyla yetkili memurlar
tarafından bir tutanakla tespit edilen işyeri adresleri,
3. 25/4/2006 tarihli ve 5490 sayılı Nüfus Hizmetleri
Kanununa göre oluşturulan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri
adresi.
Birinci
fıkranın (1) ve (2) numaralı bentlerinde yazılı bilinen adreslerden tarih
itibarıyla tebligat yapacak makama en son olarak bildirilmiş veya bu makamca
tespit edilmiş olanı dikkate alınır ve tebliğ öncelikle bu adreste yapılır.
İşyeri
adresinde tebliğ yapılacak olanların bu adresinde bulunamaması, işin
bırakılması veya işin bırakılmış addolunması hallerinde tebliğ, gerçek
kişilerde kendisinin, tüzel kişilerde bunların başkan, müdür veya kanuni
temsilcilerinden birinin, tüzel kişiliği olmayan teşekküllerde ise bunları
idare edenler veya varsa temsilcilerinden herhangi birinin adres kayıt
sisteminde bulunan yerleşim yeri adresinde yapılır.
İşyeri
adresi olmayanlara tebliğ, doğrudan adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim
yeri adresinde yapılır.”
MADDE
17- 213 sayılı Kanunun 102 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
102- Tebliğ olunacak evrakı içeren zarf posta idaresince muhatabına verilir
ve bu durum muhatap ile posta memuru tarafından tebliğ alındısına tarih ve
imza konulmak suretiyle tespit olunur.
Muhatap
imza edecek kadar yazı bilmez veya herhangi bir sebeple imza edemeyecek
durumda bulunursa sol elinin başparmağı bastırılmak suretiyle tebliğ
edilir.
Muhatap
tebellüğden imtina ederse, tebliğ evrakının gönderildiği idareden
alınabileceği şerhini içeren bir pusula kapıya yapıştırılır. Posta memuru,
durumu tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza ederek, tebliğ olunacak evrakı
tebliği yaptıran idareye teslim eder. Bu durumda tebliğ, pusulanın kapıya
yapıştırıldığı tarihte yapılmış sayılır.
Bu Kanunun 101 inci maddesinin birinci fıkrasının
(1) ve (2) numaralı bentlerinde sayılan işyeri adreslerine tebliğe çıkılan
hallerde, tebliğ yapılacak olanların bu adreste bulunamaması durumunda
(Bulunamama durumu o adresten geçici ayrılmaları da kapsar.) durum, posta
memuru tarafından tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza edilerek, tebliğ
evrakı gönderildiği idareye iade edilir. Bu durumda bu Kanunun 101 inci maddesinin üçüncü
fıkrasına göre işlem yapılır.
Bu
Kanunun 101 inci maddesinin birinci fıkrasının (3) numaralı bendinde
sayılan adrese tebliğe çıkılan hallerde, tebliğ yapılacak kişinin adresinde
bulunamaması durumunda (Bulunamama durumu o adresten geçici ayrılmaları da
kapsar.) durum, posta memuru tarafından tebliğ alındısı üzerine şerh ve
imza edilerek, tebliğ evrakı gönderildiği idareye iade edilir. Bunun
üzerine tebliği çıkaran merci tarafından tayin olunacak münasip bir süre
sonra yeniden tebliğ çıkarılır. İkinci defa çıkarılan tebliğ evrakı da aynı
sebeplerle tebliğ edilemezse, tebliğ evrakının gönderildiği idareden
alınabileceği şerhini içeren bir pusula kapıya yapıştırılır. Bu durum,
posta memuru tarafından tebliğ alındısı üzerine şerh ve imza edilerek,
tebliğ evrakı, gönderildiği idareye iade edilir. Tebliğ evrakının pusulanın
yapıştırıldığı tarihten itibaren on beş gün içerisinde muhatabı tarafından
alınması hâlinde alındığı günde, bu süre içerisinde alınmaması hâlinde ise
on beşinci günde tebliğ yapılmış sayılır.
Maliye
Bakanlığı, bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye
yetkilidir.”
MADDE
18- 213 sayılı Kanunun 103 üncü
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
103- Aşağıda yazılı hallerde tebliğ ilan yoluyla yapılır:
1.
Muhatabın bu Kanunun 101 inci maddesi kapsamında bilinen adresi yoksa,
2. Bu
Kanunun 101 inci maddesinin birinci fıkrasının (1) ve (2) numaralı
bentlerinde sayılan bilinen adreste tebliğ yapılamaması hâlinde, muhatabın
adres kayıt sisteminde kayıtlı bir adresi bulunmazsa,
3.
Yabancı memleketlerde bulunanlara tebliğ yapılmasına imkân bulunmazsa,
4.
Başkaca nedenlerden dolayı tebliğ yapılmasına imkân bulunmazsa.”
MADDE
19- 213 sayılı Kanunun mükerrer
257 nci maddesinin birinci fıkrasının (4) numaralı
bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, aynı fıkraya aşağıdaki bent eklenmiş
ve beşinci fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“4. Bu Kanunun 149 uncu maddesine göre devamlı
bilgi vermek zorunda olanlardan istenilen bilgiler ile beyanname, bildirim,
yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgelerin, şifre, elektronik imza
veya diğer güvenlik araçları kullanılmak suretiyle internet de dâhil olmak
üzere her türlü elektronik bilgi iletişim araç ve ortamında verilmesine,
beyanname, bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgelerin
yetki verilmiş gerçek veya tüzel kişiler aracı kılınarak gönderilmesi
hususlarında izin vermeye, standart belirlemeye veya zorunluluk getirmeye,
beyanname, bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgeler ile
bilgilerin aktarımında uyulacak format ve standartlar ile uygulamaya
ilişkin usul ve esasları tespit etmeye, bu zorunluluk veya standartları
beyanname, bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgeler veya
bilgi ve işlem çeşitleri, mükellef grupları ve faaliyet konuları itibarıyla
ayrı ayrı uygulatmaya ya da belirlemeye, kanuni
süresinden sonra kendiliğinden veya pişmanlık talepli olarak verilen
beyannameler üzerine düzenlenen tahakkuk fişi ve/veya ihbarnameler ile
süresinden sonra verilen bildirim, yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer
belgelere istinaden düzenlenen ihbarnameleri, mükellefe, vergi sorumlusuna
veya bunların elektronik ortamda beyanname, bildirim, yazı, dilekçe,
tutanak, rapor ve diğer belgeleri gönderme yetkisi verdiği gerçek veya
tüzel kişiye elektronik ortamda tebliğ etmeye, bildirim, yazı, dilekçe,
tutanak, rapor ve diğer belgelere ilişkin yapılan işlemlerin sonuçlarını
internet de dâhil olmak üzere her türlü elektronik bilgi iletişim araç ve
ortamında ilgili kişilere göndermeye ve bunların uygulanmasına ilişkin usul
ve esasları belirlemeye,”
“7. Elektronik ticarette vergi güvenliğini sağlamak
amacıyla elektronik ortamda ticari faaliyette bulunan gerçek ya da tüzel
kişi hizmet sağlayıcılara ve/veya başkalarına ait iktisadi ve ticari
faaliyetlerin yapılmasına elektronik ticaret ortamını sağlayan gerçek ve
tüzel kişi aracı hizmet sağlayıcılara ticari faaliyetlerine ilişkin
bildirim verme yükümlülüğü getirmeye, bildirimin içerik, format, standart,
verilme süresi ve yöntemini belirlemeye, bunlarda değişiklik yapmaya,
bildirim verme yükümlülüğünü iş hacmi, sektör, mükellef grupları,
alış-satış tutarı, alım satıma konu mal ve hizmet türleri itibarıyla
belirlemeye, başkalarına ait iktisadi ve ticari faaliyetlerin yapılmasına
ilişkin bildirime konu bilgilerin aracı hizmet sağlayıcıları tarafından
alınması zorunluluğunu getirmeye, bu bent kapsamındaki bilgi ve
bildirimlerin elektronik ortamda muhafaza ve ibraz edilmesi yükümlülüğü
getirmeye ve uygulamaya ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye,”
“Kanuni süresi geçtikten sonra kendiliğinden veya
pişmanlık talepli olarak verilen beyannamelerin elektronik ortamda
gönderilmesi üzerine elektronik ortamda düzenlenen tahakkuk fişi ve/veya
ihbarnameler ile elektronik ortamda verilme zorunluluğu getirilen bildirim,
yazı, dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgelerin süresinden sonra
verilmesi üzerine elektronik ortamda düzenlenen ihbarnameler mükellef,
vergi sorumlusu veya bunların elektronik ortamda beyanname, bildirim, yazı,
dilekçe, tutanak, rapor ve diğer belgeleri gönderme yetkisi verdiği gerçek
veya tüzel kişiye elektronik ortamda iletilir.”
MADDE
20- 213 sayılı Kanunun 157 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “veya
ikamet” ibaresi madde metninden çıkarılmıştır.
MADDE
21- 16/8/1961 tarihli ve 351 sayılı Yüksek Öğrenim Kredi ve
Yurtlar Kurumu Kanununun 23 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan
“Kurum yurtlarında barınan öğrenciler ile birlikte” ibaresi madde metninden
çıkarılmış ve ikinci fıkrasına “Beslenme ve barınma yardımı,” ibaresinden
sonra gelmek üzere “Bakanlar Kurulunca vergi muafiyeti tanınan vakıflar ve
kamu yararına çalışan derneklere ait yükseköğrenim yurtlarında barınan
öğrencilere” ibaresi eklenmiştir.
MADDE
22- 18/2/1963 tarihli ve 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi
Kanununun 2 nci maddesinin birinci fıkrasına
aşağıdaki bent eklenmiştir.
“20-
Taşıt değeri: Taşıtların teslimi, ilk iktisabı ve ithalinde, katma değer
vergisi matrahını oluşturan unsurlardan (vade farkı ile hesaplanan özel
tüketim vergisi hariç) teşekkül eden değeri ifade eder.”
MADDE 23-
197 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasından sonra gelen (I)
sayılı tarifenin “1- Otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzerleri”
başlıklı bölümü iki sütun eklenmek suretiyle aşağıdaki şekilde değiştirilmiş,
aynı tarifenin “2- Motosikletler” başlıklı bölümünden önce gelmek üzere
aşağıdaki satır eklenmiş, anılan tablodan sonra gelmek üzere aşağıdaki
fıkra eklenmiş, mevcut ikinci fıkra aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı
maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“
Motor Silindir Hacmi (cm³)
|
Taşıt Değeri (TL)
|
Satır
Numarası
|
Taşıtların Yaşları ile Ödenecek Yıllık Vergi Tutarı (TL)
|
1 - 3 yaş
|
4 - 6 yaş
|
7 - 11 yaş
|
12 - 15 yaş
|
16 ve yukarı yaş
|
1- Otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzerleri
|
1300 cm³ ve aşağısı
|
40.000’i aşmayanlar
|
1
|
743
|
518
|
290
|
220
|
78
|
40.000’i aşıp 70.000’i aşmayanlar
|
2
|
817
|
570
|
319
|
242
|
86
|
70.000’i aşanlar
|
3
|
892
|
622
|
348
|
264
|
94
|
1301 - 1600 cm³ e kadar
|
40.000’i aşmayanlar
|
4
|
1.294
|
970
|
563
|
398
|
153
|
40.000’i aşıp 70.000’i aşmayanlar
|
5
|
1.423
|
1.067
|
619
|
437
|
168
|
70.000’i aşanlar
|
6
|
1.553
|
1.164
|
675
|
477
|
183
|
1601 - 1800 cm³ e kadar
|
100.000’i aşmayanlar
|
7
|
2.512
|
1.964
|
1.156
|
705
|
274
|
100.000’i aşanlar
|
8
|
2.741
|
2.142
|
1.262
|
770
|
299
|
1801 - 2000 cm³ e kadar
|
100.000’i aşmayanlar
|
9
|
3.957
|
3.048
|
1.792
|
1.067
|
421
|
100.000’i aşanlar
|
10
|
4.317
|
3.326
|
1.955
|
1.164
|
459
|
2001 - 2500 cm³ e kadar
|
125.000’i aşmayanlar
|
11
|
5.936
|
4.309
|
2.692
|
1.609
|
637
|
125.000’i aşanlar
|
12
|
6.476
|
4.701
|
2.937
|
1.755
|
695
|
2501 - 3000 cm³ e kadar
|
250.000’i aşmayanlar
|
13
|
8.276
|
7.200
|
4.498
|
2.420
|
888
|
250.000’i aşanlar
|
14
|
9.029
|
7.854
|
4.907
|
2.640
|
969
|
3001 - 3500 cm³ e kadar
|
250.000’i aşmayanlar
|
15
|
12.603
|
11.340
|
6.831
|
3.410
|
1.251
|
250.000’i aşanlar
|
16
|
13.749
|
12.371
|
7.452
|
3.720
|
1.365
|
3501 - 4000 cm³ e kadar
|
400.000’i aşmayanlar
|
17
|
19.815
|
17.111
|
10.077
|
4.498
|
1.792
|
400.000’i aşanlar
|
18
|
21.617
|
18.666
|
10.994
|
4.907
|
1.955
|
4001 cm³ ve yukarısı
|
475.000’i aşmayanlar
|
19
|
32.431
|
24.320
|
14.403
|
6.474
|
2.512
|
475.000’i aşanlar
|
20
|
35.379
|
26.531
|
15.713
|
7.062
|
2.741
|
|
Taşıtların Yaşları ile Ödenecek Yıllık Vergi Tutarı (TL)
|
1 - 3 yaş
|
4 - 6 yaş
|
7 - 11 yaş
|
12 - 15 yaş
|
16 ve yukarı yaş
|
”
“(I)
sayılı tarifede yer alan otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve
benzerlerinde, ilk kayıt ve tescil edildiği tarih itibarıyla taşıt değerine
isabet eden satır, sonraki yıllarda da bu taşıtın vergi tutarlarının
belirlenmesinde esas alınır.”
“(I) sayılı tarifede yer alan otomobil, kaptıkaçtı,
arazi taşıtları ve benzerlerine ait vergi tutarlarının Türkiye Sigorta,
Reasürans ve Emeklilik Şirketleri Birliği tarafından her yılın ocak ayında
ilan edilen kasko sigortası değerlerinin %10’unu aşması halinde, taşıtlara
ait vergi tutarlarını, bir önceki satırdaki aynı yaş grubunda bulunan
taşıtlara isabet eden vergi tutarı olarak belirlemeye, bu oranı %4’e kadar
indirmeye ve kanuni oranına kadar artırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.”
“Bu
maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı
yetkilidir.”
MADDE
24- 197 sayılı Kanunun 9 uncu
maddesinin beşinci ve altıncı fıkraları ile 14 üncü maddesinin birinci
fıkrasında yer alan “(I)” ibareleri “(I), (I/A),” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE
25- 197 sayılı Kanunun 10 uncu
maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “önceki yılda uygulanan” ibaresinden
sonra gelmek üzere “taşıt değerleri ve” ibaresi, üçüncü fıkrasının (a)
bendinin sonuna “taşıt değerlerini ayrı ayrı veya
birlikte yeniden belirlemeye,” ibaresi eklenmiş ve dördüncü fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Taşıt
değerlerinin hesabında yüz Türk lirasına, ödenmesi gereken vergi
miktarlarında ise bir Türk lirasına kadar olan kesirler dikkate alınmaz.”
MADDE
26- 197 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 8- 31/12/2017 tarihinden (bu tarih dahil)
önce kayıt ve tescil edilen otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve
benzerleri aşağıdaki (I/A) sayılı tarifeye göre vergilendirilir.
(I/A) SAYILI
TARİFE
Motor Silindir Hacmi (cm³)
|
Taşıtların
Yaşları ile Ödenecek Yıllık Vergi Tutarı (TL)
|
1-3
yaş
|
4-6
yaş
|
7-11
yaş
|
12-15
yaş
|
16 ve
yukarı yaş
|
Otomobil,
kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzerleri
|
1300 cm³ ve aşağısı
|
743
|
518
|
290
|
220
|
78
|
1301 - 1600 cm³ e kadar
|
1.294
|
970
|
563
|
398
|
153
|
1601 - 1800 cm³ e kadar
|
2.284
|
1.785
|
1.051
|
641
|
249
|
1801 - 2000 cm³ e kadar
|
3.598
|
2.771
|
1.629
|
970
|
383
|
2001 - 2500 cm³ e kadar
|
5.396
|
3.918
|
2.448
|
1.463
|
579
|
2501 - 3000 cm³ e kadar
|
7.524
|
6.545
|
4.089
|
2.200
|
808
|
3001 - 3500 cm³ e kadar
|
11.458
|
10.309
|
6.210
|
3.100
|
1.138
|
3501 - 4000 cm³ e kadar
|
18.014
|
15.555
|
9.161
|
4.089
|
1.629
|
4001 cm³ ve yukarısı
|
29.483
|
22.109
|
13.094
|
5.885
|
2.284
|
Yukarıdaki
tarifede yer alan taşıtlara ait vergi tutarlarının Türkiye Sigorta,
Reasürans ve Emeklilik Şirketleri Birliği tarafından her yılın ocak ayında
ilan edilen kasko sigortası değerlerinin %5’ini aşması halinde taşıtlara
ait vergi tutarları, bir önceki satırdaki aynı yaş grubunda bulunan
taşıtlara isabet eden vergi tutarı olarak esas alınır.
Bu
maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce iktisap edilmiş ancak çeşitli
nedenlerle kayıt ve tescil edilmemiş otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları
ve benzeri taşıtlar 1/1/2018 tarihinden sonra ilk
defa kayıt ve tescil edildiği takdirde bu maddede yer alan tarifeye göre
vergilendirilir.”
MADDE
27- 21/2/1963
tarihli ve 210 sayılı Değerli Kâğıtlar Kanununun 3 üncü maddesinin ikinci
fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Bu
kâğıtların, Maliye Bakanlığının muvafakati ile ilgili bakanlık, daireler
veya kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları tarafından hazırlanıp
bastırılması veya elektronik belge olarak düzenlenmesi mümkündür.”
MADDE
28- 14/5/1964 tarihli ve 474 sayılı Gümrük Giriş Tarife Cetveli
Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin birinci
fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki şekilde ve aynı Kanunun eki Gümrük
Giriş Tarife Cetvelinde yer alan eşyalardan gümrük vergi had ve nispetleri
“muaf” olanların gümrük vergisi had ve nispetleri “0” şeklinde
değiştirilmiştir.
“Bakanlar
Kurulu, bu Kanunun eki Gümrük Giriş Tarife Cetvelinde yer alan eşyaların
gümrük vergisi had ve nispetlerini 50’ye kadar yükseltebilir, sıfıra kadar
indirebilir veya bu Cetveldeki had ve nispetleri %50’sine kadar artırabilir.”
MADDE
29- 1/7/1964 tarihli ve 488 sayılı Damga Vergisi Kanununun
mükerrer 30 uncu maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Bakanlar Kurulu, bu Kanuna ekli (1) sayılı tabloda
yer alan maktu vergileri veya bu vergilerin yeniden değerleme oranı
uygulanmak suretiyle belirlenmiş olan tutarlarını (maktu ve nispi
vergilerin asgari ve azami miktarlarını belirleyen hadler dâhil) ve nispi
vergileri, kâğıt türleri itibarıyla ayrı ayrı
veya birlikte olmak üzere; maktu vergilerde on katına, nispi vergilerde ise
bir katına kadar artırmaya, uygulanmakta olan maktu vergileri yarısına
kadar, nispi vergileri ise sıfıra kadar indirmeye, bu had ve miktarlar
arasında yeni had, miktar ve nispetler tespit etmeye yetkilidir.”
MADDE
30- 488 sayılı Kanuna ekli (2)
sayılı tablonun “IV- Ticari ve medeni işlerle ilgili kâğıtlar” başlıklı bölümüne
aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“54.
Kamu özel iş birliği projelerinin finansmanı için yurt dışında ihraç edilen
menkul kıymetler karşılığında fon temin etmek üzere kurulan özel amaçlı
kuruluşların, bu fonları proje yüklenicisi firmalara kullandırmasına
ilişkin olarak düzenlenen kâğıtlar ile bunların teminatı ve geri ödenmesine
ilişkin işlemler nedeniyle düzenlenen kâğıtlar.”
MADDE
31- 2/7/1964
tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 123 üncü maddesine onbirinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
“Kamu
özel iş birliği projelerinin finansmanı için yurt dışında ihraç edilen
menkul kıymetler karşılığında fon temin etmek üzere kurulan özel amaçlı
kuruluşların, bu fonları proje yüklenicisi firmalara kullandırmasına
ilişkin işlemler ile bunların teminatı ve geri ödenmesine ilişkin işlemler,
yargı harçları hariç, bu Kanunda yazılı harçlardan müstesnadır.”
MADDE
32- 492 sayılı Kanuna bağlı (8)
sayılı Tarifenin “XII- Transfer fiyatlandırması ile ilgili yöntem belirleme
anlaşması harçları:” başlıklı bölümü yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE
33- 14/1/1970
tarihli ve 1211 sayılı Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Kanununun mülga 44
üncü maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
“Gerçek
ve tüzel kişilerden bilgi isteme yetkisi:
MADDE
44- Banka, gerçek ve tüzel kişilerin döviz pozisyonunu etkileyen
işlemlerini izlemek amacıyla belirleyeceği gerçek ve tüzel kişilerden her
türlü bilgi ve belgeyi istemeye yetkilidir. İstenilecek bilgi ve belgelerin
kapsamı, toplanma ve izlenme yöntemi, doğruluğunun denetimi, paylaşımı,
destek hizmeti temini de dâhil olmak üzere usul ve esaslar Bankaca
belirlenir.
Bu
maddenin uygulanmasında destek hizmeti kuruluşu çalışanları hakkında da bu
Kanunun 35 inci maddesi ve 68 inci maddesinin (II) numaralı fıkrasının (a)
bendi hükümleri tatbik olunur.”
MADDE
34- 1211 sayılı Kanunun 68 inci
maddesine aşağıdaki (IV) numaralı fıkra eklenmiştir.
“IV- Bu
Kanunun 44 üncü maddesi uyarınca Bankaca istenilen bilgi ve belgeleri
vermeyen, gerçeğe aykırı veren veya belirlenen usul ve esaslara aykırı
olarak veren gerçek kişiler ile tüzel kişilerin görevli ve ilgilileri
hakkında bin günden iki bin güne kadar adli para cezasına hükmolunur.”
MADDE
35- 29/7/1970
tarihli ve 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununa aşağıdaki geçici madde ilave
edilmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 23- Takdir komisyonlarınca 2017
yılında 2018 yılı için takdir edilen asgari ölçüde arsa ve arazi metrekare
birim değerleri, 2017 yılı için uygulanan birim değerlerinin %50’sinden
fazlasını aşması durumunda, 2018 yılına ilişkin bina ve arazi vergi
değerlerinin hesabında, 2017 yılı için uygulanan asgari ölçüde arsa ve
arazi metrekare birim değerlerinin %50 fazlası esas alınır. Takip eden 2019, 2020 ve 2021 yıllarında 29 uncu
madde kapsamında bina ve arazi vergisi matrahları ile asgari ölçüde arsa ve
arazi metrekare birim değerleri bu şekilde belirlenen değerler üzerinden
hesaplanır.
Emlak
vergi değeri veya asgari ölçüde arsa ve arazi metrekare birim değerleri
esas alınarak uygulanan vergi, harç ve diğer mali yükümlülükler için de
birinci fıkra hükümlerine göre belirlenen değerler dikkate alınarak
uygulanır.
Bu
maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı
yetkilidir.”
MADDE
36- 26/6/1973
tarihli ve 1774 sayılı Kimlik Bildirme Kanununun 7 nci
maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Mevsimlik
tarım işçisi olarak sürekli ikametinin dışında bir başka ilde çalışmak
amacıyla geçici olarak yer değiştirenlerin kimlik bildirimleri, bu kişilerin
yaşadıkları geçici yerleşim alanlarında doğrudan kolluk kuvvetlerince
alınır ve bu bildirimler Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ile
elektronik ortamda paylaşılır.”
MADDE
37- 5/4/1983
tarihli ve 2813 sayılı Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun Kuruluşuna
İlişkin Kanunun 5 inci maddesine onüçüncü
fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Kurum,
bu Kanun, 4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf
ve Telefon Kanunu, 29/6/2001 tarihli ve 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik
Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun, 15/1/2004 tarihli ve
5070 sayılı Elektronik İmza Kanunu, 4/5/2007 tarihli ve 5651 sayılı
İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar Yoluyla
İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun, 5/11/2008 tarihli ve
5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu, 13/1/2011 ve 6102 sayılı Türk
Ticaret Kanununun 1525 inci maddesi, 9/5/2013 tarihli ve 6475 sayılı Posta
Hizmetleri Kanunu ve ilgili diğer kanunlardan veya bu Kanunlarla Kuruma
verilen yetkiler çerçevesinde düzenlenen sözleşmelerden kaynaklanan,
ödenmediği veya eksik ödendiği tespit edilen, idari para cezaları dâhil,
alacaklarına (tahsiline aracılık ettiği alacaklar ile Hazine payına ilişkin
cezai şart hariç) veya borçlarına ilişkin olarak karşı tarafı uzlaşmaya
davet edebilir, uzlaşma davetlerini kabul edebilir. İhtilafın tamamı ya da
bir kısmı üzerinde uzlaşma sağlayabilir, buna göre maddi ve hukuki
nedenlerle kamu menfaati görülmesi halinde, asıl alacak ve fer’ilerinden kısmen ya da tamamen vazgeçilebilir.
Uzlaşma halinde üzerinde anlaşılan hususlar hakkında taraflarca dava
açılamaz ve hiçbir mercie şikâyette bulunulamaz. Uzlaşma tutanakları ilam
hükmünde olup, uzlaşılan alacaklar, ilgisine göre ilamların icrasına dair
genel hükümler çerçevesinde infaz olunur veya 21/7/1953
tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanuna göre
tahsil edilir. Uzlaşma hükümleri yerine getirilmediği takdirde alacak
muaccel olur ve uzlaşmaya konu edilen hak veya alacaklar, alacağın muaccel
olduğu tarihten itibaren 6183 sayılı Kanunun 51 inci maddesine göre belirlenen
gecikme zammı oranında hesaplanan faizi ile birlikte takip ve tahsil
edilir. Uzlaşmaya ilişkin usul ve esaslar, Maliye Bakanlığının görüşü
alınarak Kurum tarafından belirlenir.”
MADDE
38- 21/7/1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat
Varlıklarını Koruma Kanununun 10 uncu maddesinin dördüncü ve beşinci
fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Vakıflar
Genel Müdürlüğünün idaresinde ve denetiminde bulunan mazbut vakıflar ile temsilen
yönetilen mülhak vakıflara ait kültür ve tabiat varlıklarının korunması ve
değerlendirilmesi, Koruma Kurulları kararı alındıktan sonra, Vakıflar Genel
Müdürlüğünce yürütülür. Vakıflar Genel Müdürlüğünün denetiminde bulunan
mülhak vakıflara ait taşınmaz kültür ve tabiat varlıklarının korunması ve
değerlendirilmesi, Koruma Kurulları kararı alındıktan sonra, yöneticileri
tarafından yürütülür.
Diğer
kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerin mülkiyetinde
bulunan taşınmaz kültür ve tabiat varlıklarının korunma ve
değerlendirilmesi bu Kanun hükümlerine uygun olarak kendileri tarafından
sağlanır.”
MADDE
39- 14/10/1983
tarihli ve 2920 sayılı Türk Sivil Havacılık Kanununun 40 ıncı maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Milli
Sivil Havacılık Güvenlik Kurulu ve havacılık güvenliği
MADDE
40- Tüm sivil havacılık faaliyetleri ile sivil havacılık tesis ve
eklentilerinin yasadışı eylemlere karşı korunması amacıyla uluslararası
uygulamalara uygun olarak gereken mevzuatı hazırlamak, denetlemek, uygun
eğitimlerin alınmasını sağlamak ve ülkemizi uluslararası kuruluşlar
nezdinde temsile Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı yetkilidir.
Bakanlık, bu görevini öncelikle İçişleri Bakanlığı olmak üzere diğer kurum
ve kuruluşlar ile koordineli şekilde yürütür.
Sivil havacılık güvenliği ile ilgili politikaların
belirlenmesi ile kurumlar arasında koordinasyonun sağlanmasından sorumlu
olmak üzere, İçişleri Bakanlığı Müsteşarı veya güvenlikten sorumlu Müsteşar
Yardımcısının başkanlığında, Gümrük ve Ticaret Bakanlığı ile Ulaştırma,
Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı Müsteşarları veya Müsteşar Yardımcıları,
Emniyet Genel Müdürlüğü ve Jandarma Genel Komutanlığı temsilcileri,
Gümrükler Genel Müdürü ve Gümrükler Muhafaza Genel Müdürü, Sivil Havacılık
Genel Müdürü ve Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdürünün katılımıyla
Milli Sivil Havacılık Güvenlik Kurulu oluşturulur. Kurulun üyeleri, görev ve yetkileri, Kurul
kararıyla havaalanlarında da dahil oluşturulacak
alt kurullar ve alt kurulların görev ve yetkileri İçişleri Bakanlığı ve
Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığınca müştereken çıkarılan
yönetmelikle düzenlenir.
Sivil
havacılık alanında faaliyet gösteren tüm kurum ve kuruluşlar, şahıslar ve
yolcuların uyması gereken güvenlik tedbirleri ile yasaklanan hususlar, 5/6/1945 tarihli ve 4749 sayılı Kanunla uygun bulunan Şikago Sözleşmesinin 17 numaralı eki ile uluslararası
uygulamalara ve önlemlere uygun olarak Milli Sivil Havacılık Güvenlik
Kurulu tarafından hazırlanan ve İçişleri Bakanlığı ile Ulaştırma,
Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı tarafından müştereken çıkarılan yönetmelikle
düzenlenir. Acil durumlarda alınması gereken ilave tedbirler, İçişleri
Bakanlığı temsilcisinin başkanlığında, Gümrük ve Ticaret Bakanlığı,
Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü ve
Jandarma Genel Komutanlığı temsilcileri, Sivil Havacılık Genel Müdürü ve
Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel Müdüründen oluşan Güvenlik Komisyonu
tarafından alınır.
Havaalanlarında,
ulusal ve uluslararası mevzuata göre güvenliğin sağlanması, havacılık
güvenliğine yönelik kurum ve kuruluşlar arasında işbirliği ve
koordinasyonun tesis edilmesi, kurum ve kuruluşların havacılık güvenliğine
yönelik çalışmalarının denetlenmesi, denetim sonuçlarının takibi ve icrası,
havaalanı güvenlik programının oluşturulması ve icrası 10/6/1949
tarihli ve 5442 sayılı İl İdaresi Kanunu uyarınca görevlendirilen mülki
idare amiri tarafından yerine getirilir. Havaalanı mülki idare amirlerinin
havaalanlarındaki havacılık güvenliğine ilişkin görev, yetki ve
sorumlulukları İçişleri Bakanlığının uygun görüşü üzerine Ulaştırma,
Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı tarafından çıkarılan yönetmelikte
düzenlenir.
Havayolu
ile seyahat edecek kişilerin bilgileri kişilerin seyahatini kolaylaştırmak
veya güvenlik ve risk değerlendirmesi yapmak amacıyla 24/3/2016
tarihli ve 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanunu çerçevesinde
toplanabilir, kaydedilebilir, işlenebilir, paylaşılabilir, havacılık
güvenliği ve emniyetini sağlamak üzere değerlendirilerek gereken tedbirler
alınabilir. Bu kapsamda, talep halinde yolcu bilgileri havayolu işletmeleri
veya kurumlar tarafından üçüncü ülkelerle İçişleri Bakanlığının uygun
görüşü ile paylaşılabilir. İçişleri Bakanlığı değerlendirme esnasında ilgili
tüm kurum ve kuruluşlar ile koordine sağlar ve mütekabiliyet çerçevesinde
karar verir.
Türk
tescilli sivil hava araçlarında özel eğitimli silahlı güvenlik görevlileri
bulundurulabilir. Türkiye’ye uçuşu olan yabancı tescilli sivil hava
araçlarında silahlı güvenlik görevlisi bulundurulmasına izin verilmesine,
mütekabiliyet ilkesi saklı kalmak kaydıyla İçişleri Bakanlığı yetkilidir.
Silahlı güvenlik görevlisinin görev, yetki ve sorumlulukları İçişleri
Bakanlığı tarafından çıkarılan yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE
40- 2920 sayılı Kanuna aşağıdaki
ek madde eklenmiştir.
“EK
MADDE 1- Havaalanlarında altı aydan fazla süreyle bekleyen ve sahipleri
tarafından alınmayan Türk siciline kayıtlı hava araçlarının maliklerine
ve/veya işleticilerine, Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü tarafından 11/2/1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu
hükümleri çerçevesinde veya bu şekilde tebligat yapılamaması durumunda Türkiye
genelinde yayımlanan ve tirajı yüzbinin üzerinde
olan bir gazetede ilanen; otuz gün içinde konma-konaklama ücretleri ile
vergi borçlarının ödenmesi ve hava aracının bulunduğu havaalanından
kaldırılması konusu tebliğ olunur.
Birinci
fıkrada belirtilen hava araçları ile aynı durumda olan yabancı bir ülkenin
siciline kayıtlı hava araçlarında ise Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü
tarafından hava aracının siciline kayıtlı olduğu ülke sivil havacılık
otoritesine, doksan gün içinde ilgili hava aracının sahipleri tarafından
kaldırılması, kaldırılmadığı takdirde tasfiye edileceği hususu bildirilir.
Ayrıca, müteakiben tescil sahibi ülke genelinde ulusal yayın yapan gazetede
iki gün süre ile hava aracının bulunduğu havaalanından kaldırılması ilan
edilir.
Türk tesciline kayıtlı hava aracı malikinin ve/veya
işleticisinin tebligat veya ilan tarihinden itibaren otuz gün içinde gerekli
iş ve işlemleri yapmaması halinde; kaza durumlarında Ulaştırma, Denizcilik
ve Haberleşme Bakanlığı Kaza Araştırma ve İnceleme Kurulu, diğer durumlarda
ise Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü ve ihtiyaç duyulacak ilgili uzmanlardan
oluşan ekip tarafından hava aracının itibari ya da fiilî harabiyete uğradığına dair rapor verilmesi halinde,
ilgili hava aracı üzerindeki her türlü vergi borcu ve gümrük mevzuatından
doğan yükümlülükler ile diğer takyidatlara
bakılmaksızın sicilden terkini yapılarak hurdaya ayrılır.
Yabancı
sicile kayıtlı hava aracı yönünden ise bildirim tarihini izleyen doksan
günün sonunda gerekli iş ve işlemlerin yapılmaması durumunda, sicile
kayıtlı olduğu ülke sivil havacılık otoritesince sicilden terkin edilip
edilmediğine ve her türlü vergi borcu ve gümrük mevzuatından doğan
yükümlülükler ile diğer takyidatlara
bakılmaksızın hurdaya ayrılır.
Hurdaya
ayrılan hava araçları, Sivil Havacılık Genel Müdürlüğünün ruhsatlandırdığı
havaalanı işleticisi tarafından ayrıştırılmaksızın bütün donanımları ile
birlikte açık artırma usulü ile satılarak, bedelden konma-konaklama bedeli
alınmaksızın ilan, terkin ve satışa ilişkin masraflar düşüldükten sonra
kalan bedel Genel Müdürlüğün emanet hesabına yatırılır. Hava araçları
üzerinde bulunan ipotek, haciz ve mevcut takyidatlar
bu bedel üzerinden devam eder. Alacakların tasfiyesinden sonra kalan miktar
satıştan itibaren beş yıl içinde hak sahiplerinin müracaatları halinde
ilgililerine iade edilir. Beş yıl içinde herhangi bir müracaatın olmaması
halinde söz konusu bedel Genel Müdürlük bütçesine gelir kaydedilir. Gelir
kaydedilen bu tutarların harcanacağı yerler Maliye Bakanlığının uygun
görüşü üzerine Genel Müdürlük tarafından belirlenir.
Bu madde
çerçevesinde yapılacak ilan, terkin, hurdaya ayırma, tasfiye ve ödeme
işlemlerine ilişkin usul ve esaslar Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü
tarafından çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE
41- 25/10/1984
tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 9 uncu maddesinin (1)
numaralı fıkrasına aşağıdaki cümleler eklenmiştir.
“Şu kadar ki Türkiye’de ikametgâhı,
işyeri, kanuni merkezi ve iş merkezi bulunmayanlar tarafından katma değer
vergisi mükellefi olmayan gerçek kişilere elektronik ortamda sunulan
hizmetlere ilişkin katma değer vergisi, bu hizmeti sunanlar tarafından
beyan edilip ödenir. Maliye Bakanlığı elektronik ortamda sunulan
hizmetlerin kapsamı ile uygulamaya ilişkin usul ve esasları belirlemeye
yetkilidir.”
MADDE 42-
3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin (4)
numaralı fıkrasına (c) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki bent eklenmiş
ve aynı fıkranın (r) bendinin birinci paragrafında yer alan “bankalara”
ibareleri “bankalara, finansal kiralama ve finansman şirketlerine” şeklinde
değiştirilmiş, “devir ve teslimleri” ibaresinden sonra gelmek üzere “ile bu
taşınmaz ve iştirak hisselerinin finansal kiralama ve finansman
şirketlerince devir ve teslimi” ibaresi eklenmiştir.
“ç)
Uluslararası roaming anlaşmaları çerçevesinde yurt
dışından alınan roaming hizmetleri ile bu hizmetlerin Türkiye’deki
müşterilere yansıtılması,”
MADDE 43-
3065 sayılı Kanunun geçici 37 nci maddesinin
birinci fıkrasının (a) bendinde yer alan “2017 yılında” ibaresi “2017 ve
2018 yıllarında”, “2017 yılının” ibaresi “2017 ve 2018 yıllarının” şeklinde
ve aynı fıkranın (b) bendinde yer alan “2017 yılında” ibaresi “2017 ve 2018
yıllarında”, “2017 yılı” ibaresi “2017 ve 2018 yılı” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE
44- 3065 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 38- Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren düzenlenen sözleşmelere
istinaden Millî Eğitim Bakanlığı tarafından Eğitimde Fırsatları Artırma ve
Teknolojiyi İyileştirme Hareketi (FATİH) Projesi kapsamında yapılan mal ve
hizmet alımlarında uygulanmak üzere;
a) Proje
bileşenlerine ilişkin olarak; Millî Eğitim Bakanlığınca yapılan ithalatlar
ile bu Bakanlığa yapılan mal teslimleri ve hizmet ifaları katma değer
vergisinden müstesnadır (Bu kapsamda yapılan mal teslimleri ve hizmet
ifaları nedeniyle yüklenilen vergiler, vergiye tabi işlemler üzerinden
hesaplanan vergiden indirilir. İndirim yoluyla telafi edilemeyen vergiler
bu Kanunun 32 nci maddesi hükmü uyarınca istisna
kapsamında işlem yapan mükellefin talebi üzerine iade edilir. Maliye
Bakanlığı istisna ve iadeye ilişkin usul ve esasları belirlemeye
yetkilidir.).
b) Proje bileşenleri için belirlenen internet
kullanımlarına mahsus olan mobil telefon aboneliğinin ilk tesisi ile Proje
bileşenlerine ilişkin verilen elektronik haberleşme hizmetleri, 6802 sayılı
Kanunun 39 uncu maddesine göre alınan özel iletişim vergisinden müstesnadır
(Bu kapsamda verilen elektronik haberleşme hizmetleri nedeniyle yüklenilen
vergiler, vergiye tabi işlemler üzerinden hesaplanan vergiden indirilir. İndirim yoluyla telafi edilemeyen vergiler istisna
kapsamında işlem yapan mükellefin talebi üzerine iade edilir. Maliye
Bakanlığı istisna ve iadeye ilişkin usul ve esasları belirlemeye
yetkilidir.).
c) Proje
bileşenlerine ilişkin mal ve hizmet alımları ile ilgili olarak düzenlenen
idare ve/veya proje yüklenicilerinin taraf olduğu kâğıtlar, 1/7/1964 tarihli ve 488 sayılı Damga Vergisi Kanununa
göre alınan damga vergisinden müstesnadır.
ç) Millî Eğitim Bakanlığı veya bu Bakanlık adına
Proje yüklenicileri ile alt yükleniciler tarafından serbest dolaşıma
sokulacak her türlü araç, gereç, malzeme, makine, ürün ve bunların yedek
parçaları, 4458 sayılı Kanuna göre alınan gümrük vergilerinden, fonlardan, bu
ithalata ilişkin düzenlenen kâğıtlar damga vergisinden, yapılacak işlemler
harçlardan müstesnadır (Proje yüklenicileri ile alt yükleniciler tarafından
serbest dolaşıma sokulacak eşyanın bu Projeye uygunluğunu tevsik edici
belgeleri düzenlemeye Millî Eğitim Bakanlığı yetkilidir.).
d) Proje
bileşenlerine ilişkin olarak 4760 sayılı Kanuna ekli (IV) sayılı listede
yer alan malların, Millî Eğitim Bakanlığına ya da proje yüklenicisine
teslimi veya bunlar tarafından ithali özel tüketim vergisinden müstesnadır
(Maliye Bakanlığı istisnaya ilişkin usul ve esasları belirlemeye
yetkilidir.).
e) 406
sayılı Kanun uyarınca Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumuyla görev veya imtiyaz
sözleşmesi imzalamak suretiyle veya 5/11/2008
tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu uyarınca bu Kuruma
bildirim yapılması veya bu Kurumca kullanım hakkı verilmesi yoluyla
yetkilendirilen veya yetkilendirilmiş sayılan işletmecilerin Millî Eğitim
Bakanlığı ya da proje yüklenicisi işletmelere yapmış oldukları mal
teslimleri ve hizmet ifaları dolayısıyla elde ettikleri gelirler, bu
işletmecilerden 406 sayılı Kanunun ek 37 nci
maddesine göre alınan Hazine payının ve Kurum masraflarına katkı payının,
16/6/2005 tarihli ve 5369 sayılı Evrensel Hizmet Kanununun 6 ncı maddesine göre alınan evrensel hizmet gelirlerinin,
5809 sayılı Kanunun 11 inci maddesine göre alınan idari ücret ile aynı
Kanunun 46 ncı maddesinin (7) numaralı fıkrasına
göre alınan telsiz ücretinin hesaplanmasına dâhil edilmez.
f) Proje
bileşenlerine ilişkin olarak temin edilecek bilgisayar ve tablet
bilgisayarlar ile etkileşimli tahtalar için 5/12/1951
tarihli ve 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanununun 44 üncü maddesinin
ikinci fıkrasında belirtilen kesintiler yapılmaz (Millî Eğitim Bakanlığı bu
kapsamda temin edilen mallardan kesinti yapılmamasını sağlayan belgeleri
düzenlemeye yetkilidir.).
g) Proje
bileşenlerine ilişkin olarak temin edilecek bilgisayar ve tablet bilgisayarlar
ile etkileşimli tahtalardan, 4/12/1984 tarihli ve 3093 sayılı Türkiye
Radyo-Televizyon Kurumu Gelirleri Kanununun 4 üncü maddesinin (a) fıkrasında
yer alan bandrol ücreti alınmaz (Milli Eğitim
Bakanlığı bu kapsamda temin edilen mallardan bandrol ücreti alınmamasını
sağlayan belgeleri düzenlemeye yetkilidir.).
ğ) Proje
bileşenlerine ilişkin olarak tesis edilen aboneliklere ait telsiz cihaz ve
sistemlerinden, 5809 sayılı Kanunun 46 ncı
maddesinde yer alan telsiz ruhsatname ve yıllık kullanım ücretleri alınmaz.
h) Proje kapsamında yapılacak mal ve hizmet
alımlarında Proje bileşenlerine ilişkin ihale yüklenicisinin bu Proje ile
ilgili faaliyette bulunmak üzere özel amaçlı şirket kurması halinde bu
şirket, yalnızca ilgili mevzuatına göre kendi ödemesi gereken vergi ve mali
yükümlülüklerden sorumlu olup, ihale yüklenicisinin ödemesi gereken Hazine
payı, Kurum masraflarına katkı payı, evrensel hizmet katkı payı, idari
ücret, özel iletişim vergisi ve telsiz ücretlerinden sorumlu tutulmaz.”
MADDE
45- 22/11/1984
tarihli ve 3083 sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlenmesine Dair Tarım
Reformu Kanununun 16 ncı maddesine aşağıdaki
fıkralar eklenmiştir.
“Arazi
toplulaştırma projelerinin uygulanması esnasında, elbirliği mülkiyet olarak
tescilli parsellerin, paylı mülkiyete dönüştürülmesi işlemleri uygulayıcı
kuruluş tarafından resen gerçekleştirilir. Kesinleşen listelerin tapu
müdürlüğü tarafından doğrudan paylı mülkiyet olarak tescili sağlanır. Bu
yetki kapsamındaki işlemler her türlü gider, vergi, resim ve harçtan
muaftır.
Arazi
toplulaştırma projelerinin uygulanması esnasında, tapuya kayıtlı olup
tescile esas belgesine aykırılığı tespit edilen hisse hataları, uygulayıcı
kuruluş tarafından resen düzeltilir. Kesinleşen listelerin tapu müdürlüğü
tarafından doğrudan paylı mülkiyet olarak tescili sağlanır. Bu yetki
kapsamındaki işlemler her türlü gider, vergi, resim ve harçtan muaftır. Bu
madde kapsamında getirilen muafiyetler, mükelleflerin veraset ve intikal
vergisine ilişkin yükümlülüklerini ortadan kaldırmaz.”
MADDE
46- 3083 sayılı Kanunun 19 uncu
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
19- Uygulama alanlarında bulunan tarım arazileri, zorunlu sebepler
olmadıkça tarım dışı amaçlarla kullanılmaz. Ancak zorunlu hallerde, ilgililerin
tarım dışı amaçla arazi kullanımı talepleri hakkında 3/7/2005
tarihli ve 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunu hükümleri
uygulanır.”
MADDE
47- 4/6/1985
tarihli ve 3213 sayılı Maden Kanununun 9 uncu maddesine aşağıdaki fıkralar
eklenmiştir.
“Bu Kanunun 30 uncu maddesinin üçüncü fıkrası
kapsamında ihale edilecek II. Grup (c) bendi ve IV. Grup maden sahaları, 47
nci maddesinin dördüncü fıkrası kapsamında
ihtisaslaşmış Devlet kuruluşları ile bunların bağlı ortaklıklarına
devredilen maden sahaları, bu kuruluşlar ve bunların bağlı ortaklıkları ile
Özelleştirme İdaresi Başkanlığı tarafından ihale edilecek maden sahaları
için işletme izni düzenlendiği tarihten başlamak üzere, ilk on yıl süreyle
6831 sayılı Orman Kanunu kapsamında ağaçlandırma bedeli hariç herhangi bir
bedel alınmaz.
IV. Grup işletme izinli maden ruhsat sahalarının
cinsi, rezervi, bulunduğu bölge, tenörü,
istihdamı, yatırım ve ülke ihtiyaçları dikkate alınarak ara ve uç ürün
üretmek şartıyla, bu ruhsatlardan işletme izni düzenlendiği tarihten başlamak
üzere, on yıl süreyle 6831 sayılı Kanun kapsamında ağaçlandırma bedeli
hariç diğer bedellerin alınıp alınmayacağını belirlemeye Bakanlar Kurulu
yetkilidir.
Bu
maddenin dördüncü ve beşinci fıkraları kapsamı dışındaki sahalardan işletme
izni düzenlendiği tarihten başlamak üzere ilk on yıl süreyle 6831 sayılı
Kanuna göre alınan arazi izin bedelinin %50’si alınır. Alınan arazi izin
bedelinde her yıl 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca belirlenen yeniden
değerleme oranı nispeti artışı dışında başkaca bir artış yapılmaz.”
MADDE
48- 3213 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin ikinci fıkrası ile altıncı fıkrasının
birinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra
eklenmiştir.
“Genel
arama dönemi süresi sonuna kadar maden arama projesinde belirtilen maden
kaynağına ilişkin bilgilerin ve bu dönemde yapılan arama faaliyetlerine
ilişkin yatırım harcamalarını da gösteren genel arama faaliyet raporunun
verilmesi zorunludur. Genel arama dönemi sonuna kadar ön arama ve genel arama
faaliyet raporları ile yatırım harcama kalemlerine ait belgelerin Genel
Müdürlüğe verilmemesi halinde arama ruhsatı iptal edilir. Genel Müdürlüğe
verilen ön arama ve genel arama raporlarının veya yatırım harcama
kalemlerine ait belgelerin uygun bulunmaması hâlinde 20.000 TL idari para
cezası verilir ve eksikliklerin bir ay içinde giderilmesi ruhsat sahibine
yazılı olarak bildirilir. Tebliğ tarihinden itibaren eksikliklerin verilen
sürede tamamlanmaması veya verilen ön arama ve genel arama faaliyet raporları
ile yatırım harcama kalemlerine ait belgelerin uygun bulunmaması halinde
arama ruhsatı iptal edilir. İlgili mevzuat kapsamında diğer kurumların,
ruhsat sahibinin gerekli izinlere ilişkin başvurusunu olumsuz
sonuçlandırması veya bu izinlerin ruhsat sahibinden kaynaklanan nedenlerle
alınamaması halinde arama ruhsatı iptal edilir. Bu fıkradaki yükümlülükleri
yerine getirilen arama ruhsatı, IV. Grup madenlerde dört yıl detay arama
dönemine hak sağlar. II. Grup (b) bendi, III. ve V. Grup ruhsatlarda ise genel
arama dönemi sonuna kadar işletme ruhsat talebinde bulunulmaması halinde
ruhsat iptal edilir.”
“IV.
Grup maden ruhsatlarında detay arama dönemi sonuna kadar Genel Müdürlüğe
verilen raporların ve yatırım harcama kalemlerine ait belgelerin uygun
bulunmaması halinde eksikliklerin bir ay içinde giderilmesi ruhsat sahibine
yazılı olarak bildirilir.”
“Jeolojik
haritalama, jeofizik etüd, sismik, karot, kırıntı ve numune alma ile bunlara yönelik sathi
hazırlık işlemleri içeren faaliyetler için çevresel etki değerlendirmesi
kararı aranmaz.”
MADDE
49- 3213 sayılı Kanunun 24 üncü
maddesinin onikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Beş
yıllık dönemde, üretimin en az olduğu herhangi üç yılında yaptığı toplam
üretim miktarı projede beyan edilen bir yıllık üretim miktarının %30’undan
az olması durumunda, ruhsat sahiplerine 50.000 Türk lirası idari para
cezası verilir. İdari para cezasının uygulanmasından başlamak üzere, geriye
doğru üç yıllık dönemlerde yaptığı toplam üretim miktarı projede beyan
edilen yıllık üretim miktarının %30’undan daha az olması durumunda ruhsat
sahiplerine 50.000 Türk lirası idari para cezası verilir. Bu fıkra
kapsamında beş yıl içerisinde iki defa idari para cezası uygulanması
halinde ruhsat iptal edilir. Yılların belirlenmesi, takvim yılı hesabına
göre yapılır. Dönemlerin hesaplanmasında, işletme izninin verildiği yıl ile
üretime ilişkin tespitin yapıldığı yıl dikkate alınmaz. Ancak mücbir
sebepler, beklenmeyen haller veya Genel Müdürlük tarafından kabul edilen
işletme projesi ve termin planına göre madene
ulaşmak amacıyla galeri, kuyu ve/veya dekapaj
için geçirilen süreler, projede beyan edilen yıllık üretim miktarı ile
orantılı olarak dikkate alınır. Bu fıkrada geçen idari para cezası hariç
diğer oranları iki katına kadar artırmaya, yarısına kadar indirmeye ve
ruhsat türlerine göre farklılaştırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.”
MADDE
50- 3213 sayılı Kanunun ek 1 inci
maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Türkiye
Taşkömürü Kurumu ile Türkiye Kömür İşletmeleri, uhdelerinde bulunan maden
ruhsatlarını işletmeye, işlettirmeye, bunları bölerek yeni ruhsat talep
etmeye ve bu ruhsatları ihale etmeye yetkilidir. Ancak, Türkiye Taşkömürü
Kurumunun halen kendisi tarafından doğrudan işletilen işletme izin
alanlarında oluşturulacak ruhsatlar bu madde kapsamında ihale edilemez.”
MADDE
51- 12/4/1991
tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanununun ek 1 inci maddesinin
üçüncü fıkrasının (a) bendine “ana, baba veya kardeşlerin bu hakkı
kullanmaması durumunda eş veya çocuklardan toplam iki kişi,” ibaresi
eklenmiş ve beşinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “ile kırk beş
yaşını bitirmiş olanlar” ibaresi madde metninden çıkarılmış, aynı fıkranın
ikinci ve üçüncü cümleleri yürürlükten kaldırılmış ve altıncı fıkrasına
birinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Üçüncü fıkranın (a), (b), (c) ve
(ç) bentlerinde sayılan maluller ile 15/8/2016
tarihli ve 670 sayılı Olağanüstü Hal Kapsamında Alınması Gereken Tedbirler
Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesine göre tazminat hakkından
yararlandırılanların kendilerinin istihdam hakkından yararlanmaları ve
ilköğretim, ortaokul, ilkokul mezunu olmaları halinde atama teklifleri
memur unvanlı kadro ve pozisyonlara yapılır.”
MADDE
52- 3713 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 18- Bu Kanunun ek 1 inci maddesinin
üçüncü fıkrasının (a), (b), (c) ve (ç) bentlerinde sayılan maluller ile 670
sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesine göre tazminat hakkından
yararlandırılanlardan bizzat istihdam hakkından yararlanarak bu maddenin
yayımı tarihinden önce hizmetli unvanlı kadro ve pozisyonlara atanan ve
halen bu unvanda görev yapanların bu maddenin yayımını takip eden ayın 14’ü
itibarıyla kadro ve pozisyon unvanları başka bir işleme gerek kalmaksızın
memur olarak değiştirilmiş sayılır.”
MADDE
53- 25/2/1998
tarihli ve 4342 sayılı Mera Kanununun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasına
aşağıdaki bent eklenmiştir.
“i) 9/1/2002 tarihli ve 4737 sayılı Endüstri Bölgeleri
Kanunu kapsamında ilan edilen endüstri bölgeleri, 26/6/2001 tarihli ve 4691
sayılı Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanunu kapsamında ilan edilen
teknoloji geliştirme bölgeleri, 12/4/2000 tarihli ve 4562 sayılı Organize
Sanayi Bölgeleri Kanunu kapsamında kurulan organize sanayi bölgeleri ve
6/6/1985 tarihli ve 3218 sayılı Serbest Bölgeler Kanunu kapsamında kurulan
serbest bölgeler için kuruluş ve genişleme aşamalarında ihtiyaç duyulan,”
MADDE
54- 4342 sayılı Kanunun 30 uncu
maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde yer alan “(g) bentleri” ibaresi
“(g) ve (i) bentleri” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
55- 25/8/1999 tarihli ve 4447 sayılı İşsizlik Sigortası
Kanununun 50 nci maddesinin üçüncü fıkrasının
birinci ve ikinci cümleleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı fıkraya
ikinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“İşsizlik
ödeneği başvuruları izleyen ayın sonuna kadar sonuçlandırılır. İşsizlik
ödeneği, her ayın beşinde aylık olarak işsizin kendisine ödenir.”
“Ödeme tarihini öne çekmeye Çalışma
ve Sosyal Güvenlik Bakanı yetkilidir.”
MADDE
56- 4447 sayılı Kanunun ek 3 üncü
maddesinin birinci fıkrasında yer alan “31/12/2017”
ibaresi “31/12/2019” şeklinde değiştirilmiş ve aynı fıkrada yer alan “,
1/1/2018 tarihinden 31/12/2019 tarihine kadar ise belge masrafı ile sınav
ücretinin yarısı” ibaresi madde metninden çıkarılmıştır.
MADDE
57- 12/4/2000
tarihli ve 4562 sayılı Organize Sanayi Bölgeleri Kanununun 18 inci
maddesinin onuncu fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“OSB’lerde
yer alan sanayi parsellerindeki tesislerde bir katılımcı ya da katılımcının
kiracısı üretim yapabilir. 6102 sayılı Kanunda tanımlanan hâkim ve bağlı
şirketler, geçici 1 inci ve geçici 2 nci madde
kapsamında kurulan OSB’lerdeki 1/7/2017 tarihinden
önce yapı kullanma izni almış olan tesisler ve geçici 5 inci madde
kapsamında kurulan OSB’ler bu fıkrada yer alan kiralamaya ilişkin
kısıtlamalardan muaftır.”
MADDE
58- 29/6/2001 tarihli ve 4706 sayılı Hazineye Ait Taşınmaz
Malların Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanununda Değişiklik
Yapılması Hakkında Kanunun 4 üncü maddesine aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Savunma, güvenlik, adalet ve istihbarat
hizmetlerini yürüten personel tarafından kullanılanlar hariç olmak üzere,
genel yönetim kapsamındaki kamu idarelerinin, döner sermayelerin, fonların,
kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları hariç özel kanunla kurulmuş
diğer kamu idarelerinin, kamu iktisadi teşebbüsleri ve bunların bağlı
ortaklıkları ile müesseselerinin ve sermayesinin yüzde ellisinden fazlası
kamuya ait diğer ortaklıklar ve şirketlerin mülkiyetinde veya tasarrufunda
bulunan kamu konutları ekonomiye kazandırılır. Buna ilişkin her türlü iş ve işlemin yürütülmesinde
mahalli idarelere ait konutlar için ilgili idareler, diğerleri için
Bakanlık yetkilidir.
Savunma,
güvenlik, adalet ve istihbarat hizmetlerini yürüten personel tarafından
kullanılan kamu konutlarının beşinci fıkraya göre değerlendirilmek
suretiyle ekonomiye kazandırılmasına ilgili bakanlıkların uygun görüşü
alınmak şartıyla Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulu yetkilidir.
Kat
mülkiyeti kurulan kamu konutları bağımsız bölümler halinde, üzerinde kat
mülkiyeti kurulmamış kamu konutu bulunan taşınmazlar ise üzerindeki
yapılarla birlikte bir bütün olarak, 2886 sayılı Devlet İhale Kanununda yer
alan hükümler çerçevesinde ihale yoluyla satılır. Taşınmazların satışından
elde edilen gelirler, genel bütçeli idarelerde ilgili idarenin merkez
muhasebe birimi hesaplarına aktarılır ve özel gelir kaydedilir. Özel gelir
kaydedilen bu tutar karşılığında idarenin yatırım bütçesine öncelikle
personelinin konut ihtiyacını karşılamak amacıyla ödenek kaydetmeye Maliye
Bakanı yetkilidir. Özel bütçeli idarelerde bu gelirler muhasebe birimi
hesaplarına aktarılır ve bütçelerine gelir olarak kaydedilir. İdareler bu
gelirleri öncelikle personelinin konut ihtiyacını karşılamak amacıyla
ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde ödenek eklemek suretiyle kullanır.
Diğer kamu idarelerinde ise, elde edilen gelirler kendi mevzuatına göre muhasebe
birimi hesaplarına aktarılarak bütçelerine gelir olarak kaydedilir ve
ilgili mevzuatına göre öncelikle personelinin konut ihtiyacını karşılamak
amacıyla kullanılır. Değerlendirme işlemleri sırasında taşınmazlar için
yapılan masraflar aktarılacak gelirlerden düşülür.
İhale
yapıldığı tarihte görev, sıra ve hizmet tahsisli ve kat mülkiyeti kurulan
kamu konutlarında oturanlar, ikamet ettikleri kamu konutunu öncelikli
olarak satın alma hakkına sahiptirler. İhale bedeli öncelikli alım hakkı
sahibi tarafından peşin veya dört yıla kadar kanuni faizi ile birlikte taksitli
olarak ödenebilir, peşin olarak ödenmesi halinde yüzde on indirim
uygulanır.
Yapılan
ihale sonucunda oluşan ihale bedeli, öncelikli satın alma hakkı bulunanlara
tebliğ edilir. Öncelikli alım hakkı sahibinin, içerisinde oturduğu kamu
konutunu bu bedeli üzerinden satın almak istemesi ve tebligattan itibaren onbeş gün içerisinde ihale bedelini peşin ödemesi veya
peşinatı ödeyerek taksitli satış sözleşmesi düzenlemesi halinde bu durum,
en yüksek teklif veren istekliye bildirilir. Ancak, öncelikli satın alma
hakkı sahibinin aynı süre içerisinde kamu konutunu satın almak istemediğini
bildirmesi, bu süre içerisinde herhangi bir bildirimde bulunmaması ya da
yükümlülüklerini yerine getirmemesi halinde, en yüksek teklif veren
istekliye tebligat gönderilerek ihale bedelini peşin veya taksitle ödemesi
gerektiği bildirilir. Bu durumda kamu konutunda oturana tebligat yapılarak
konutu iki ay içerisinde tahliye etmesi istenir ve konutun tahliyesi
sağlanır.
Kamu
konutlarının ekonomiye kazandırılmasına ilişkin işlemlerde ilgili kurum ve
kuruluşlar; Bakanlık tarafından istenen her türlü bilgi ve belgeyi vermeye,
yapılacak işlemleri kolaylaştırıcı her türlü tedbiri almaya ve Bakanlık
tarafından yapılması istenilecek iş ve işlemleri yapmaya yükümlüdür.
Kamu
konutlarının ekonomiye kazandırılmasında uygulamaya ilişkin usul ve
esasları belirlemeye ve ortaya çıkabilecek tereddütleri gidermeye mahalli
idarelere ait konutlar için ilgili idareler, diğerleri için Bakanlık
yetkilidir.
26/4/2012
tarihi itibarıyla belediye ve mücavir alan sınırları içinde yer alan ve
imar planı bulunmayan veya imar planında tarımsal amaca ayrılan Hazineye
ait tarım arazilerini 30/3/2014 tarihi itibarıyla en az üç yıldan beri
tarımsal amaçla kiralayan ve kira sözleşmesi halen devam eden kiracıları
veya bu arazileri aynı süreyle tarımsal amaçla kullanan ve kullanımlarının
halen devam ettiği belirlenen kullanıcıları ya da paydaşlarından; bu
fıkranın yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içerisinde bu
arazileri doğrudan satın almak için başvuruda bulunan ve tespit ve tebliğ
edilen rayiç bedeli itiraz ve dava konusu etmeksizin kabul edenler bu
fıkraya göre hak sahibi sayılır. Tarımsal amaçlı yapılar ile esaslı unsuru
tarımsal faaliyet olması koşuluyla üzerinde sürekli ikamet amacıyla konut
bulunan tarım arazileri de bu fıkra kapsamında değerlendirilir. Bu araziler
rayiç bedelin tamamı üzerinden doğrudan satılır. Rayiç bedelin taksitle
ödenmesi halinde, bu bedelin yüzde yirmisi, yapılan yazılı tebligat
tarihinden itibaren en geç üç ay içinde, kalanı ise en fazla beş yılda on
eşit taksitte kanunî faizi ile birlikte ödenir. Satılan
tarım arazilerinin satış tarihinden itibaren yirmi yıl içerisinde imar
planında tarım dışı amaca ayrılması halinde, güncel rayiç bedeli ile satış
tarihinden itibaren Yİ-ÜFE (bir önceki yılın aynı ayına göre değişim)
oranında artırılarak güncellenen rayiç bedeli arasındaki fark, bu fıkradaki
hükümlere göre en son kayıt malikinden tahsil edilir, bu hususta tapu
kütüğüne gerekli belirtme yapılır. Hazineye ait tarım arazilerinin
satışına ilişkin olarak bu fıkrada hüküm olmayan hallerde; ecrimisil ve kira bedellerinin mahsubuna ilişkin
hükümleri hariç olmak üzere, 19/4/2012 tarihli ve
6292 sayılı Orman Köylülerinin Kalkınmalarının Desteklenmesi ve Hazine
Adına Orman Sınırları Dışına Çıkarılan Yerlerin Değerlendirilmesi ile
Hazineye Ait Tarım Arazilerinin Satışı Hakkında Kanunun Hazineye ait tarım
arazilerinin satışına ilişkin hükümleri kıyasen uygulanır.
Kamu
konutlarının ve Hazineye ait tarım arazilerinin satışından elde edilen
gelirler hakkında 5 inci maddenin beşinci fıkrası hükmü uygulanmaz.”
MADDE
59- 4706 sayılı Kanunun 5 inci
maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiş ve altıncı fıkrasında
yer alan “19/7/2003” ibaresi “30/3/2014” şeklinde
değiştirilmiştir.
“Üzerinde sınırlı aynî hak tesis
edilmiş Hazineye ait taşınmazların satışında ise satış bedelinin en az
yüzde otuzu peşin, kalanı beş yılda, on taksitle ve kanunî faizi ile
birlikte ödenir.”
MADDE
60- 4706 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 23- İlgili mevzuatı uyarınca kamu
taşınmazları üzerinde kıyı yapıları dâhil turizm yatırımı gerçekleştirilmek
amacıyla Kültür ve Turizm Bakanlığınca adına kesin tahsis yapılan, Orman ve
Su İşleri Bakanlığınca adına kesin izin verilen veya Maliye Bakanlığı tarafından
lehine irtifak hakkı tesis edilen veya kullanma izni verilen yatırımcı ve
işletmecilerin kesin tahsis, kesin izin, irtifak hakkı veya kullanma izni
süreleri; söz konusu kesin tahsis, kesin izin, irtifak hakkı veya kullanma
iznine ilişkin olarak varsa açılan davalardan tüm yargılama giderleri
üstlenilerek kayıtsız ve şartsız olarak feragat edilmesi, ödenmesi gereken
herhangi bir borcunun bulunmaması ve bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren bir yıl içinde başvurulması halinde yeniden sözleşme düzenlenmek
suretiyle sözleşmenin düzenlendiği tarihten itibaren kırk dokuz yıla
uzatılabilir. Ayrıca, Orman ve
Su İşleri Bakanlığınca milli park ve tabiat parklarında konaklama amaçlı
turizm yatırımı gerçekleştirilmek amacıyla yirmidokuz
yıla kadar kiralama yapılan yatırımcı ve işletmecilerin kira sözleşmeleri,
bu fıkrada belirtilen şartların sağlanması halinde yirmidokuz
yıla veya irtifak hakkına dönüştürülmek suretiyle kırkdokuz
yıla uzatılabilir. Kesin tahsis yapılan veya irtifak hakkı tesis edilen taşınmazlar
yatırımcı ve işletmecilerine satılmak suretiyle de değerlendirilebilir.
Kesin tahsis, kesin izin, irtifak hakkı veya
kullanma iznine ilişkin yeni düzenlenecek sözleşmede önceki sözleşmede yer
alan hak ve yükümlülükler ile gerekli izinler ilgili idarelerden alınmak
kaydıyla sözleşmeye konu alan üzerinde yapılabilecek yapı ve tesislerin
nevi ve miktarına ilişkin hususlar yatırımcının veya işletmecinin talebi
üzerine değerlendirmeye konu edilir ve sözleşme bedeli yeniden belirlenir.
Sözleşme bedelinin belirlenmesi, ödeme şekli ve
süresi, yatırımcının ve/veya işletmecinin hak ve yükümlülükleri, sözleşmeye
konu alan üzerinde yapılabilecek yapı ve tesislerin nevi ve miktarı ile bu
maddenin uygulamasıyla ilgili diğer hususlara ilişkin usul ve esaslar ilgisine
göre Maliye Bakanlığı, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Orman ve Su İşleri
Bakanlığı ve Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığınca müştereken
belirlenir.”
MADDE
61- 4706 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 24- 4325 sayılı Kanunun mülga 8 inci maddesi ve 5084 sayılı Kanunun
mülga 5 inci maddesine göre, gerçek veya tüzel kişilere bedelsiz olarak
devredilen veya süresiz kullanma izni verilen taşınmazlar için verilen süre
içerisinde taahhüt edilen yatırımı gerçekleştiremeyen yatırımcılar, 31/12/2017 tarihine kadar müracaat etmeleri ve müracaat
tarihinden itibaren iki yıl içerisinde bu Kanunun geçici 14 üncü maddesinde
belirtilen şartları yerine getirmeleri halinde anılan madde hükmünden
yararlandırılırlar.”
MADDE
62- 3/1/2002 tarihli ve 4733 sayılı Tütün ve Alkol Piyasası
Düzenleme Kurumu Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 6 ncı maddesinin beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş ve aynı maddeye dokuzuncu fıkrasından sonra gelmek üzere
aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Tütün
ithali, üretim ihtiyaçlarıyla sınırlı olarak; bu maddenin ikinci fıkrasında
belirtilen tütün mamulleri üretenler veya Kurumdan izin almak ve sadece
işlendikten sonra ihraç edilmek amacıyla tütün işleme tesisi bulunanlar
tarafından yapılır. Kurum tütün işleme tesisi bulunanlara bu izni verirken
söz konusu işletmelerin öncelikle Türkiye’de üretilen tütünü işlemelerini
gözetmek, ihraç amacıyla yapılacak ithalatın amacı dışında kullanılmamasını
sağlamak için gerekli tedbirleri almak, ithalat ve ihracata ilişkin
uygulamayı denetlemekle sorumlu ve yetkilidir.”
“Ticari
amaçla; makaron veya yaprak sigara kâğıdı içine
kıyılmış tütün, parçalanmış tütün, tütün harici herhangi bir madde
doldurmak, bu şekilde üretilen ürünleri satışa arz etmek, satmak,
bulundurmak veya nakletmek yasaktır.
Tek
başına kıyılıp içilebilme vasfına sahip tütün çeşitlerinin üretildiği
Kurumca belirlenen merkezlerdeki tütün üreticilerinin bir araya gelerek
kurduğu kooperatiflere, müracaatları halinde Kurum tarafından tütün
ticareti yetki belgesi ve sarmalık kıyılmış tütün tesisi kurulması için
yetki verilir. Bu kooperatifler ihtiyaç duydukları tütünü sözleşmeli olarak
temin edebilecekleri gibi sözleşme dışı üretilmiş tütünleri de Kuruma
bildirmek kaydı ile satın alabilirler. Kurumun izni ile tütün iç ve dış
ticareti ve sarmalık kıyılmış tütün üretim ve ticaretini yapabilirler.”
MADDE 63-
4733 sayılı Kanunun 8 inci maddesinin; birinci fıkrasının birinci cümlesine
“ürünleri kullanarak” ibaresinden sonra gelmek üzere “şahsi tüketimi için”
ibaresi eklenmiş, beşinci fıkrasına “içkiler piyasasında” ibaresinden sonra
gelmek üzere “Kurumdan gerekli izinleri alarak veya almadan” ibaresi
eklenmiş, aynı fıkranın (h) bendi yürürlükten kaldırılmış ve dokuzuncu
fıkrasında yer alan “(f), (g), (h), (ı) ve (j) ile (o)” ibaresi “(f), (g),
(ı), (j) ve (o)” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
64- 4733 sayılı Kanunun 9 uncu
maddesinin birinci fıkrasının (B) bendinde yer alan “sigara fabrikalarının”
ibaresi “tütün mamulleri, makaron ve yaprak
sigara kâğıdı üretim tesislerinin” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
65- 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun 4 üncü
maddesine “Çerçeve anlaşma” tanımından sonra gelmek üzere aşağıdaki
“Teminat mektubu” tanımı eklenmiştir.
“Teminat
mektubu: Bankalar tarafından verilen teminat mektupları ile Türkiye’de
yerleşik sigorta şirketleri tarafından kefalet sigortası kapsamında
düzenlenen kefalet senetlerini,”
MADDE
66- 4734 sayılı Kanunun 34 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“b) Teminat
mektupları.”
MADDE
67- 4734 sayılı Kanunun ek 8 inci
maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Uygun görüş, bu kapsamda
çalıştırılacak personel sayısı ile idareler, hizmet türleri, işin yapıldığı
yer gibi ücret düzeyini etkileyen unsurlardan biri, birkaçı veya tamamı
dikkate alınarak ihale dokümanında belirlenecek ücret ve benzeri mali
ödemelere ilişkin tavanların tespitini de kapsar.”
MADDE
68- 4734 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 19- Millî Eğitim Bakanlığına bağlı resmi ve özel okullarda öğrenim
gören öğrencilere ücretsiz olarak dağıtılacak ders kitabı, öğrenci çalışma
kitabı ve ilgili öğretmenlere ücretsiz olarak dağıtılacak kılavuz kitaplara
ilişkin 31/12/2019 tarihine kadar yapılacak mal ve
hizmet alımları, ceza ve ihalelerden yasaklama hükümleri hariç bu Kanunun
diğer hükümlerine tabi olmaksızın 20 nci maddenin
birinci ve beşinci fıkraları uygulanmak suretiyle yapılabilir.
Bu
maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar, Maliye Bakanlığı ve Kurumun
görüşü alınarak Millî Eğitim Bakanlığı tarafından belirlenir.”
MADDE
69- 9/1/2002
tarihli ve 4737 sayılı Endüstri Bölgeleri Kanununun 4/A maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE
4/A- Endüstri bölgeleri sınırları içerisinde yapılacak ve hazırlama usul ve
esasları Bakanlık tarafından belirlenecek 1/5000 ölçekli nazım imar plânı
ve 1/1000 ölçekli uygulama imar plânı ve parselasyon plânları ve değişiklikleri
ile altyapı ile ilgili etüt, harita, plân ve projeler Bakanlık tarafından
onaylanır. Onaylı imar ve parselasyon plânları Bakanlık internet sitesinde
bir hafta süre ile ilan edilir, itiraz olmaması halinde ilan süresinin
sonunda yürürlüğe girer. İmar plânları hazırlanırken mülkiyet sınırları
içinde Sağlık Bakanlığı ile Bakanlık arasında yapılacak protokol çerçevesinde
belirlenen sağlık koruma bandı bırakılır.”
MADDE
70- 28/3/2002 tarihli ve 4749 sayılı Kamu Finansmanı ve Borç
Yönetiminin Düzenlenmesi Hakkında Kanunun ek 1 inci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“EK
MADDE 1- Sermaye şirketlerine finansman sağlayan tüzel kişi ve girişim
sermayesi fonları ile bireysel katılım yatırımcılarının yatırım yaptığı
girişim şirketlerine eş finansman sağlayan ortak yatırım fonlarına kaynak
sağlamak amacıyla kurulan üst fonlara veya sermaye şirketlerine ve/veya
projelere finansman sağlayan fonlara Müsteşarlık tarafından taahhüt
edilecek kaynağın üst sınırını ve niteliğini, kaynak aktarılacak üst
fonların veya fonların, üst fonlara bağlı alt fonların ve ortak yatırım
fonlarının seçim kriterlerini, yatırım
yapılabilecek alanları, denetimi, taahhüt edilen tutardan kaynaklanan her
türlü ücret ve masrafın üst sınırlarını ve uygulamaya ilişkin diğer
hususları Bakanlar Kurulu belirler.
Taahhüt
edilen tutardan dönemler itibarıyla üst fona veya fona ödenecek miktarı
belirlemeye ve aktarmaya Bakan yetkilidir. Kaynak taahhüdüne ilişkin ödeme
Müsteşarlık bütçesine konulan ödenekten karşılanır.
Üst
fonun, alt fonun ve fonların tasfiyesi veya sona ermesi durumunda
Müsteşarlık tarafından üst fona veya fona aktarılan kaynakların bakiye
tutarı genel bütçeye gelir kaydedilir. Diğer kamu kurumları tarafından üst
fonlara veya fonlara hibe olarak aktarılan paylardan kaynaklanan bakiye
tutarlar da üst fon veya fonlar tarafından genel bütçeye gelir kaydedilmek
üzere Müsteşarlığın ilgili hesabına aktarılır.
Bu
maddenin uygulanmasına ilişkin olarak ortaya çıkabilecek tereddütleri
gidermeye Bakan yetkilidir.”
MADDE
71- 4749 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 29- 5 inci maddede düzenlenen net borç kullanımı tutarı 2017 yılı
için, 1/1/2017 tarihinden geçerli olmak üzere,
Bakan ve Bakanlar Kurulu tarafından artırılan net borç kullanım tutarına
otuz yedi milyar Türk lirası ilave edilerek uygulanır.”
MADDE
72- 6/6/2002 tarihli ve 4760
sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununun 7 nci
maddesinin birinci fıkrasının; (2) numaralı bendinin (a) ve (c) alt
bentlerinin parantez içi hükümlerinde yer alan “motor silindir hacmi 1.600
cm³’ü aşanlar” ibaresi “hesaplanması gereken özel tüketim vergisi ve diğer
her türlü vergiler dahil bedeli 200.000 TL’yi aşanlar” şeklinde, (6)
numaralı bendinin köşeli parantez içi hükmünde yer alan “ile (7) numaralı
fıkrası” ibaresi “ve (7) numaralı fıkrası kapsamında ithal edilen eşya ile
(12) numaralı fıkrasının (a) bendi kapsamında ithal edilen bu Kanuna ekli
(II) sayılı listenin 87.03 G.T.İ.P numarasında
“-Diğerleri” satırı altında yer alan mallardan özel tüketim vergisi ve
katma değer vergisi dahil gümrük vergilerine ilişkin istisna uygulanmaması
durumunda belirlenecek gümrüklenmiş değeri 200.000 TL’yi aşanlar” şeklinde
değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Birinci
fıkranın; (2) numaralı bendinin (a) ve (c) alt bentleri ile (6) numaralı
bendinde yer alan tutarlar, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak 213
sayılı Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre belirlenen yeniden değerleme
oranında artırılmak suretiyle uygulanır. Hesaplanan tutarın 100 lirayı
aşmayan kesirleri dikkate alınmaz. Bakanlar Kurulu, bu şekilde tespit
edilen tutarı %50’sine kadar artırmaya yetkilidir.”
MADDE 73-
4760 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin (2) numaralı fıkrasının (b) bendinde
yer alan “perakende satışa sunulan sigaraların birim ambalajı içinde yer
alan her bir sigara,” ibaresi “perakende satışa sunulan sigaraların ve makaronların birim ambalajı içinde yer alan her bir
sigara veya her bir makaron,” şeklinde ve “20
adet sigaradan” ibaresi “20 adet sigaradan, 50 adet makarondan”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
74- 4760 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin (2) numaralı fıkrasının (b) bendinde yer
alan “her bir sigara adedi” ibaresi “her bir sigara veya makaron adedi” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
75- 4760 sayılı Kanunun ekinde yer
alan (III) sayılı listenin;
a) (A) cetveline aşağıdaki mallar
eklenmiştir.
“
G.T.İ.P. NO
|
Mal İsmi
|
Vergi Oranı
(%)
|
Asgari Maktu Vergi
Tutarı (TL)
|
20.09
|
Meyve
suları (üzüm şırası dahil) ve sebze suları
(fermente edilmemiş ve alkol katılmamış), ilave şeker veya diğer
tatlandırıcı maddeler katılmış olsun olmasın (Yalnız ambalajlanmış
olanlar ve/veya toptan teslime konu edilenler) (Sebze suları ve Türk Gıda
Kodeksine göre % 100 meyve suyu sayılanlar hariç)
|
10
|
-
|
22.02
|
Sular
(mineral sular ve gazlı sular dahil) (ilave
şeker veya diğer tatlandırıcı maddeler katılmış veya aromalandırılmış)
ve alkolsüz diğer içecekler (20.09 pozisyonundaki meyve ve sebze suları
hariç) (Yalnız ambalajlanmış olanlar ve/veya toptan teslime konu
edilenler) (Doğal mineralli doğal maden suyu ile üretilmiş,
tatlandırılmış, aromalandırılmış meyveli gazlı
içecekler ile 2202.10.00.00.11, 2202.10.00.00.12, 2202.10.00.00.13,
2202.91.00.00.00 hariç)
|
10
|
-
|
2202.10.00.00.11
|
Sade gazozlar
|
10
|
-
|
2202.10.00.00.12
|
Meyvalı gazozlar
|
10
|
-
|
2202.91.00.00.00
|
Alkolsüz biralar
|
10
|
-
|
”
b) (B)
cetveline aşağıdaki mal eklenmiştir.
“
G.T.İ.P. NO
|
Mal İsmi
|
Vergi Oranı
(%)
|
Asgari Maktu Vergi
Tutarı (TL)
|
4813.10.00.80.00
|
Diğerleri (Makaron)
|
65,25
|
0,0994
|
”
MADDE
76- 9/4/2003 tarihli ve 4842 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik
Yapılması Hakkında Kanunun 38 inci maddesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“MADDE
38- Savunma Sanayii Destekleme Fonuna;
Gelir ve
kurumlar vergisi tahsilat toplamı üzerinden %6,
Veraset
ve intikal vergisi tahsilat toplamı üzerinden %25,
Motorlu
taşıtlar vergisi tahsilat toplamı üzerinden %20,
Sosyal
Yardımlaşmayı ve Dayanışmayı Teşvik Fonuna gelir ve kurumlar vergisi tahsilat toplamı üzerinden %2,8,
pay
verilir.
Bu
paylar aylık olarak hesaplanır, tahsil edilen ayı takip eden ayın sonuna
kadar fonlar adına Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası nezdinde açılan hesap
veya hesaplara yatırılır.
Yukarıdaki
oranları sıfıra kadar indirmeye ve tekrar kanunî oranına kadar yükseltmeye
Bakanlar Kurulu yetkilidir.
Maliye
Bakanlığı fon payı uygulaması ile ilgili usul ve esasları belirlemeye
yetkilidir.”
MADDE
77- 6/11/2003 tarihli ve 5000 sayılı Türk Patent ve Marka Kurumu
Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasına
(k) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki bent eklenmiş ve mevcut (l)
bendi (m) bendi olarak değiştirilmiştir.
“l)
Bakanlar Kurulu kararı ile yurt içinde veya yurt dışında şirket kurabilir,
kurulmuş şirketlere ortak olabilir,”
MADDE
78- 10/12/2003
tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“EK
MADDE 4- Bu Kanun kapsamında yer alan tüm iş ve işlemler elektronik ortamda
gerçekleştirilebilir.
Bu maddenin
uygulanması ile ilgili olarak Maliye Bakanlığı;
a)
Defter, kayıt, belge ve benzeri içeriklerin elektronik ortamda
oluşturulması, kaydedilmesi, iletilmesi, muhafaza ve ibrazına ilişkin usul
ve esasları belirlemeye,
b)
Elektronik ortamda gerçekleştirilen işlemlerin kaynağı, bütünlüğü,
gizliliği ve güvenliğinin sağlanmasına yönelik sertifika altyapısı
oluşturmaya veya mevcut olan altyapıları kullanmaya,
c)
İlgili bilişim sistemlerine yönelik her türlü birlikte işlerlik
standartlarına ilişkin usul ve esasları belirlemeye,
yetkilidir.
Maliye
Bakanlığı, bu madde kapsamında yapacağı belirlemelerde Sayıştayın
uygun görüşünü alır.”
MADDE
79- 18/5/2004 tarihli ve 5174 sayılı Türkiye Odalar ve Borsalar
Birliği ile Odalar ve Borsalar Kanununun 45 inci maddesinin üçüncü
fıkrasının ikinci cümlesinde yer alan “malları” ibaresi “mallar ile sanayi
tesislerinde işlem görerek mamul haline gelmiş nihai ürünleri” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE
80- 22/6/2004
tarihli ve 5193 sayılı Optisyenlik Hakkında
Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK
MADDE 1- Bu Kanuna tâbi meslek mensupları; mesleki faaliyetlerini
geliştirip kolaylaştırmak, meslektaşlar arasında yardımlaşma ve iş
birliğini temin etmek ve mesleki ahlâk ve disiplini tesis edip korumak
üzere, kamu kurumu niteliğindeki optisyen-gözlükçüler
odaları ve Türk Optisyen-Gözlükçüler Birliğini
teşkil ederler.
Odalar ile Birliğin teşkili, bunların yurt içindeki
ve yurt dışındaki faaliyetleri, organları, organların görevleri, toplantıları,
karar alış usulleri, gelirleri, giderleri, seçimi, seçilme yeterlilikleri,
seçimlerin yapılış usulü, fesih, tasfiye ve iptale ilişkin hususlar,
mesleki sicil, hizmet bedellerinin ve aidatların tespiti, disiplin cezaları
ile infaz ediliş usulleri, odalar ve Birlik ile ilgili diğer iş ve işlemlere
ilişkin yönetmelik hazırlanır, Sağlık Bakanlığının uygun görüşü alındıktan
sonra Resmî Gazete’de yayımlanır.”
MADDE
81- 5/5/2005
tarihli ve 5345 sayılı Gelir İdaresi Başkanlığının Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanunun 11 inci maddesinin birinci fıkrasının (i) bendi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“i)
Vergiye gönüllü uyumu artırmak, vergi kayıp ve kaçağı ile mücadele etmek ve
tahsilatta etkinliği artırmak amacıyla
mükellefiyet, vergilendirme ve vergiye uyum düzeyine ilişkin yapılacak
çalışmalar için her türlü bilgi, veri ve istatistiği toplamak suretiyle
oluşturulacak Risk Analizi Sistemi üzerinden risk analizi yapmak ve vergiye
gönüllü uyum düzeyini ölçmek.”
MADDE
82- 16/6/2005
tarihli ve 5369 sayılı Evrensel Hizmet Kanununun 2 nci
maddesinin birinci fıkrasına “Seyir güvenliği haberleşme hizmetleri”
tanımından sonra gelmek üzere aşağıdaki “Net satış hasılatı” tanımı
eklenmiştir.
“Net
satış hasılatı: 4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı
Telgraf ve Telefon Kanununun ek 37 nci maddesinde
tanımı yapılan tutarı,”
MADDE
83- 5369 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (b) ve (c) bentleri
ile ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“b) Türk Telekom yıllık net satış hâsılatının
%1’ini, izleyen yılın Nisan ayı sonuna kadar, Hazine payı ödemekle yükümlü
işletmeciler dışındaki işletmeciler yıllık net satış hâsılatının %1’ini,
izleyen yılın Haziran ayı sonuna kadar ve faaliyetleri gereği Hazine payı
ödemekle yükümlü olduğu halde Hazine payı ödemeyi gerektirmeyen hizmetleri
de yürüten işletmeciler Hazine payına esas teşkil etmeyen yıllık net satış
hâsılatının %1’ini, evrensel hizmet katkı payı olarak Kurum hesabına
izleyen yılın Haziran ayı sonuna kadar yatırır ve Kurum takip eden ayın
sonuna kadar,
c)
Kurum, Hazine payı ödemekle yükümlü işletmecilerin ödediği payın %10’unu,
ödendiği ayı izleyen ayın sonuna kadar,”
“Bu süre
içinde ödenmeyen katkı payları, Kurumun ilgili vergi dairesine yapacağı
başvuru üzerine, 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı
Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre takip ve
tahsil edilir. Vergi dairelerince yapılan tahsilatlar
ertesi ayın sonuna kadar Kurum hesabına aktarılır. Süresinde ödenmeyen
katkı paylarına, vade tarihinden ödendiği tarihe kadar geçen süre için,
6183 sayılı Kanunun 51 inci maddesine göre gecikme zammı uygulanır.”
MADDE
84- 3/7/2005
tarihli ve 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanımı Kanununun 17 nci maddesinin yedinci fıkrasına aşağıdaki cümleler ve
maddeye sekizinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar
eklenmiştir.
“Ortak kullanım alanları olarak
planlanan alanlarda toplulaştırma çalışmaları süresince tarımsal faaliyette
bulunmak özel arazi toplulaştırmasını yapan ilgili kuruluşun iznine
tabidir. Arazi toplulaştırması yapılan veya yaptırılan sahalardaki kanal,
yol ve benzeri kamunun ortak kullanacağı alanlar olarak planlanan
yerlerdeki taşınmazların mütemmim cüzlerinin karşılığı ile taşınmaz
sahiplerine yeni parseller teslim edilene kadar doğabilecek gelir kayıpları
uygulayıcı kuruluş tarafından karşılanır.”
“Arazi
toplulaştırma projelerinin uygulanması esnasında, elbirliği mülkiyet olarak
tescilli parsellerin, paylı mülkiyete dönüştürülmesi işlemleri uygulayıcı
kuruluş tarafından resen gerçekleştirilir. Kesinleşen listelerin tapu
müdürlüğü tarafından doğrudan paylı mülkiyet olarak tescili sağlanır. Bu
yetki kapsamındaki işlemler her türlü gider, vergi, resim ve harçtan
muaftır.
Arazi
toplulaştırma projelerinin uygulanması esnasında, tapuya kayıtlı olup
tescile esas belgesine aykırılığı tespit edilen hisse hataları, uygulayıcı
kuruluş tarafından resen düzeltilir. Kesinleşen listelerin tapu müdürlüğü
tarafından doğrudan paylı mülkiyet olarak tescili sağlanır. Bu yetki
kapsamındaki işlemler her türlü gider, vergi, resim ve harçtan muaftır. Bu
madde kapsamında getirilen muafiyetler mükelleflerin veraset ve intikal
vergisine ilişkin yükümlülüklerini ortadan kaldırmaz.”
MADDE
85- 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununun 15 inci
maddesinin altıncı fıkrasının ikinci cümlesine “meclis kararıyla mabetlere”
ibaresinden sonra gelmek üzere “, eğitim kurumlarına, yurtlara, okul
pansiyonlarına ve hastanelere” ibaresi eklenmiştir.
MADDE
86- 5393 sayılı Kanuna aşağıdaki
ek madde eklenmiştir.
“EK
MADDE 2- Kamu kurum ve kuruluşlarına uygulanan su ve atık su tarife ücreti
tüketim miktarına bakılmaksızın sabit tarife ücreti olarak belirlenir ve
konutlar için belirlenen en düşük su ve atık su tarife ücretinin yüzde 50
fazlasını geçemez. Belediyeler temiz şebeke suyu hizmeti vermediği yerleşim
yerlerindeki kamu kurumlarından herhangi bir ad altında ücret talep edemez.
Kamuya ait eğitim kurumları, yurtlar, okul pansiyonları ve hastanelerden
abonelik, açma kapama, bağlantı, teminat, güvence bedeli, katılma payı ve
benzeri ad altında herhangi bir ücret talep edilemez.”
MADDE
87- 31/5/2006
tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası
Kanununun 88 inci maddesinin onaltıncı fıkrasına
aşağıdaki cümleler eklenmiştir.
“6183 sayılı Kanunun 23 üncü
maddesine göre Maliye Bakanlığına bağlı tahsil dairelerince reddiyat yapılması durumunda anılan maddenin birinci
fıkrasına göre yapılacak mahsuptan sonra Kurumun prim ve diğer
alacaklarından muaccel olanlara mahsup yapılır. Kurumun tahsil ettiği prim
ve diğer alacaklardan reddi icap edenler, istihkak sahiplerinin Kuruma olan
muaccel borçlarına mahsubundan sonra Maliye Bakanlığına bağlı tahsil
dairelerine olan muaccel borçlara mahsup edilmek üzere reddolunur. Bu
suretle yapılan ödemelerde, reddedilen tutarın Kuruma ve/veya alacaklı
tahsil dairesinin hesabına geçtiği tarihte ödeme yapılmış sayılır. Bu
fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığı ile Kurum
tarafından müştereken belirlenir.”
MADDE
88- 13/6/2006
tarihli ve 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 4 üncü maddesinin birinci
fıkrasının (k) bendinde yer alan parantez içi hüküm yürürlükten kaldırılmış
ve aynı bendin sonuna aşağıdaki parantez içi hüküm eklenmiştir.
“(Kooperatiflerin
ortakları dışındaki kişilerle yaptıkları işlemler ile kooperatif ana
sözleşmesinde yer almayan konularda ortakları ile yaptıkları işlemler
“ortak dışı” işlemlerdir. Kooperatiflerin faaliyetin icrasına tahsis
ettikleri ve ekonomik ömrünü tamamlamış olan demirbaş, makine, teçhizat,
taşıt ve benzeri amortismana tabi iktisadi
kıymetleri elden çıkarmaları ile yapı kooperatiflerinin kendilerine ait
arsalarını kat karşılığı vererek her bir hisse için bir işyeri veya konut
elde etmeleri ortak dışı işlem sayılmaz. Kooperatiflerin ortak dışı
işlemleri nedeniyle kooperatif tüzel kişiliğine bağlı ayrı bir iktisadi
işletme oluşmuş kabul edilir. Kooperatiflerin, iktisadi işletmelerinden ve
tam mükellefiyete tabi başka bir kurumun sermayesine katılımlarından kazanç
elde etmelerinin ve bu kazançların daha sonra ortaklara dağıtılmasının
muafiyete etkisi yoktur. Ortak dışı işlemlerden elde edilen kazançların vergilendirilmesine
ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığınca belirlenir.)”
MADDE
89- 5520 sayılı Kanunun 5 inci
maddesinin birinci fıkrasının;
a) (e)
bendinin birinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Kurumların,
en az iki tam yıl süreyle aktiflerinde yer alan iştirak hisseleri ile aynı
süreyle sahip oldukları kurucu senetleri, intifa senetleri ve rüçhan
haklarının satışından doğan kazançların %75’lik kısmı ile aynı süreyle
aktiflerinde yer alan taşınmazların satışından doğan kazançların %50’lik
kısmı.”
b) (f) bendinde yer alan “Bankalara borçları”
ibaresi “Bankalara, finansal kiralama ya da finansman şirketlerine
borçları” şeklinde, “bankalara veya” ibaresi “bankalara, finansal kiralama
ya da finansman şirketlerine veya” şeklinde değiştirilmiş ve aynı bende
“bankaların” ibaresinden sonra gelmek üzere “, finansal kiralama ya da
finansman şirketlerinin” ibaresi eklenmiş ve “söz konusu kıymetlerin
satışından doğan kazançların %75’lik kısmı” ibaresi “söz konusu kıymetlerden
taşınmazların (6361 sayılı Kanun kapsamında yapılan finansal kiralama
işlemlerinde kiracının temerrüdü sebebiyle kanuni takipteki finansal
kiralama alacakları karşılığında tarafların karşılıklı mutabakatıyla
kiralayanın her türlü tasarruf hakkını devraldığı finansal kiralama konusu
taşınmazlar dâhil) satışından doğan kazançların %50’lik, diğerlerinin
satışından doğan kazançların %75’lik kısmı” şeklinde değiştirilmiştir.
c) (i)
bendinin birinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Kooperatif
ortaklarının yönetim gideri karşılığı olarak ödedikleri paralardan
harcanmayarak iade edilen kısımlar ile tüketim kooperatiflerinin,
ortaklarının kişisel ve ailevi gıda ve giyecek ihtiyaçlarını karşılamak
için satın aldıkları malların değerine göre hesapladıkları risturnlar.”
MADDE
90- 5520 sayılı Kanunun geçici 9
uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan “2017 takvim yılında” ibaresi “2017
ve 2018 takvim yıllarında” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
91- 5520 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 10- (1) Bu Kanunun 32 nci maddesinin
birinci fıkrasında yer alan %20 oranı, kurumların 2018, 2019 ve 2020 yılı
vergilendirme dönemlerine (özel hesap dönemi tayin edilen kurumlar için
ilgili yıl içinde başlayan hesap dönemlerine) ait kurum kazançları için %22
olarak uygulanır.
(2)
Bakanlar Kurulu, birinci fıkrada yazılı %22 oranını %20 oranına kadar
indirmeye yetkilidir.”
MADDE
92- 11/10/2006
tarihli ve 5549 sayılı Suç Gelirlerinin Aklanmasının Önlenmesi Hakkında
Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 3- (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla mesleğe özel
yarışma sınavı ile girmiş ve yeterlik sınavıyla bulundukları kadrolara
atanmış olmaları kaydıyla, 14/7/1965 tarihli ve
657 sayılı Kanunun 152 nci maddesinin “II-
Tazminatlar” kısmının “A- Özel Hizmet Tazminatı” bölümünün (e), (f), (g) ve
(ğ) bentlerinde sayılan kadro unvanlarında bulunanlar ile Bankalar Yeminli
Murakıpları, Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu ve Sermaye Piyasası
Kurulu Uzmanlarından başvuranlar arasından yapılacak yazılı ve/veya sözlü
sınavda başarılı olanlar, 31/12/2018 tarihine kadar merkezi yönetim bütçe
kanununda yer alan sınırlamalara tabi olmaksızın naklen Maliye Uzmanı
olarak atanır. Bunlar Mali Suçları Araştırma Kurulu Başkanlığında
görevlendirilir. Bu şekilde atananların söz konusu kadrolarda geçen hizmet
süreleri Maliye Uzmanı, yardımcılık veya stajyerliklerde geçen hizmet
süreleri ise Maliye Uzman Yardımcısı kadrolarında geçmiş sayılır. Bunlardan
657 sayılı Kanuna tabi olmayanların anılan kadrolar ile bunların yardımcılık
veya stajyerliklerinde geçen hizmet süreleri her yıl için bir kademe
ilerlemesi ve her üç yıl için bir derece yükselmesi verilmek suretiyle
değerlendirilir. Bu madde uyarınca Maliye Uzmanı olarak atanacakların
sayısı 250’yi geçemez. Başvuru ve sınava ilişkin usul ve esaslar ile bu
fıkranın uygulanmasına yönelik diğer hususlar Bakanlıkça belirlenir.”
MADDE
93- 21/3/2007
tarihli ve 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununun 3 üncü maddesinin
mülga yirminci fıkrası aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
“(20) Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumundan
yetki belgesi almadan veya bildirimde bulunmadan tütün ticareti yapanlar
ile ticari amaçla; makaron veya yaprak sigara
kâğıdını, içine kıyılmış tütün, parçalanmış tütün ya da tütün harici
herhangi bir madde doldurulmuş olarak satanlara, satışa arz edenlere,
bulunduran ve nakledenlere üç yıldan altı yıla kadar hapis cezası verilir.”
MADDE
94- 20/2/2008 tarihli ve 5737 sayılı Vakıflar Kanununun 20 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Genel
Müdürlüğe ve mazbut vakıflara ait taşınmazların kira süresi azami üç
yıldır. Ancak bu süre Genel Müdürlüğün bağlı olduğu Başbakan Yardımcısının
onayı ile on yıla kadar belirlenebilir. Ayrıca onarım veya inşa karşılığı
kiralamalarda; onarım ve inşa bedeli göz önüne alınarak kira süresi Genel
Müdürün onayı ile yirmi yıla, Meclis kararı ile kırk dokuz yıla kadar
tespit edilebilir.”
MADDE
95- 5737 sayılı Kanunun 52 nci maddesinin birinci fıkrasına (f) bendinden sonra
gelmek üzere aşağıdaki bent ilave edilmiş ve mevcut (g) bendi (h) bendi
olarak teselsül ettirilmiştir.
“g)
Vakfiyelerde yer alan hayır şartlarını gerçekleştirmek üzere amacı veya
faaliyet konuları arasında eğitim, sağlık, kültür veya sosyal yardım
bulunan yurt dışında kurulu tüzel kişilere ilgili Başbakan Yardımcısının
onayı ile şartlı veya şartsız yardım yapmak.”
MADDE
96- 21/2/2008
tarihli ve 5738 sayılı Spor Müsabakalarına Dayalı Sabit İhtimalli ve
Müşterek Bahis Oyunlarının Özel Hukuk Tüzel Kişilerine Yaptırılması
Hakkında Kanunun 26 ncı maddesi başlığı ile
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Pazarlıkla
temin usulünün uygulanabileceği haller
MADDE 26- (1) Bu Kanun kapsamında yapılacak
ihalenin herhangi bir sebeple gerçekleştirilememesi, sözleşmenin
imzalanamaması, yüklenicinin imzalanmış son sözleşmenin bitim tarihi
itibarıyla işe başlayamayacağının anlaşılması veya yapılmış olan ihaleye
ilişkin sözleşmenin feshedilmesi veya iptali hâllerinde, 3 üncü madde
kapsamında yapılan iş ve hizmetler İdare tarafından pazarlıkla temin
usulüyle, özel hukuk tüzel kişilerine süresi bir yılı geçmeyen sözleşmeyle
yaptırılabilir.”
MADDE
97- 5/11/2008
tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanununun 11 inci maddesinin
ikinci fıkrasına birinci cümlesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki cümleler
ilave edilmiştir.
“Ancak yıllık alınan idarî ücret,
10.000 Türk lirası alt sınırından daha az olamaz. Söz konusu alt sınır her
yıl bir önceki yıla ilişkin olarak 4/1/1961
tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre belirlenen yeniden
değerleme oranında artırılmak suretiyle uygulanır.”
MADDE
98- 5809 sayılı Kanunun 46 ncı maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki cümle
eklenmiş, dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye
aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Ayrıca; iş ve hizmetlerin
merkezî bir sunucu tarafından uzaktan izlenmesi ve yürütülmesine yönelik
makineler arası veri aktarımına mahsus olan ve bunların yürütülmesi için
zorunlu olanlar dışında sesli, görsel iletişim veya genel amaçlı internet
erişimi için kullanılmayan telsiz cihazları ve abonelikleri de telsiz
ruhsatname ve kullanma ücretlerinden muaf olup Kurum, muafiyet
uygulanmasına ilişkin usul ve esas belirlemeye yetkilidir.”
“(4)
Telsiz ücretleri Kurum tarafından belirlenen süre içerisinde Kurumun ilgili
banka hesabına doğrudan ödenir. Telsiz ücretlerinin zamanında ödenmemesi
halinde, anılan ücretler Kurumun bildirimi üzerine 6183 sayılı Kanun hükümleri
uyarınca ilgili vergi dairesi tarafından tahsil edilerek Kurum hesabına
aktarılır. Bu ücretlerin takip ve tahsilinde alacağın kesinleşmesi şartı
aranmaz.”
“(7) Kurum tarafından sayısı sınırlandırılarak
ulusal çapta, kamuya açık mobil elektronik haberleşme hizmeti sunmak üzere
imtiyaz sözleşmeleri ve/veya yetkilendirme belgelerine istinaden
yetkilendirilen işletmeciler; bu Kanuna ekli ücret tarifesinin “1. TELSİZ
RUHSATNAME ÜCRETLERİ” başlığı altında bulunan “b. Karasal mobil (cellular) telsiz telefon sistemi” başlıklı bölümünün
(1) numaralı ve “2. TELSİZ KULLANMA ÜCRETLERİ (HER YIL İÇİN)” başlığı
altında bulunan “b. Karasal mobil (cellular)
telsiz telefon sistemleri” başlıklı bölümünün (1) numaralı sıraları
kapsamında ödenmesi gereken ücretler yerine, aylık net satışlarının yüzde
beşini aylık dönemler itibarıyla hesaplamak suretiyle, ilgili olduğu ayı
izleyen ayın son işgünü mesai bitimine kadar telsiz ücreti olarak Kuruma
öderler.”
MADDE
99- 5809 sayılı Kanunun 60 ıncı maddesinin mevcut sekizinci fıkrası ile onikinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki
fıkralar eklenmiş ve mevcut fıkralar buna göre teselsül ettirilmiştir.
“(9)
İşletmecinin tüketicilerden haksız olarak ücret tahsil ettiğinin tespiti
hâlinde, idari yaptırım uygulama hakkı saklı kalmak kaydıyla, işletmeci bu
tutarları tüketicilere iade etmekle yükümlüdür. İadeye ilişkin kararın
Kurum tarafından işletmeciye tebliğ edildiği tarihten itibaren iki yıl
içerisinde işletmecinin tüketiciye ulaşamaması veya Kurum tarafından haklı
görülen herhangi bir nedenle işletmeci tarafından iadelerin
gerçekleştirilememesi halinde, bu iade bedelleri evrensel hizmet gelirleri
olarak genel bütçeye gelir kaydedilmek üzere Bakanlığın merkez muhasebe
birimi hesabına yatırılır. Bu fıkranın uygulanmasına ilişkin usul ve
esaslar Kurum tarafından belirlenir.”
“(13)
Eksik ödenen Kurum alacaklarının hesaplanmasında, işletmecilerce fazla
ödendiği tespit edilen tutarlar, ödendikleri tarih esas alınarak mahsup
edildikten sonra kalan tutar dikkate alınır. Bu takdirde mahsup suretiyle
tahsil edilen Kurum alacağı, vadesinden sonra tahsil edilmişse tahsil
tarihine kadar gecikme zammı uygulanır.”
MADDE
100- 14/12/2009
tarihli ve 5941 sayılı Çek Kanununun geçici 3 üncü maddesinin beşinci
fıkrasında yer alan “31/12/2017” ibaresi “31/12/2020” olarak
değiştirilmiştir.
MADDE
101- 13/10/2010 tarihli ve 6015 sayılı Devlet Desteklerinin
İzlenmesi ve Denetlenmesi Hakkında Kanunun ek 1 inci maddesinin birinci
fıkrasında yer alan “devlet desteklerinin bildirimi ve denetlenmesine
ilişkin yönetmelikler ise Kurul tarafından 31/12/2014 tarihine kadar
yürürlüğe konulur. Bu tarihi birer yıllık sürelerle iki defa ertelemeye
Bakanlar Kurulu yetkilidir” ibaresi “devlet desteklerinin bildirimi ve
denetlenmesine ilişkin yönetmelikler ise Bakanlar Kurulunca alınacak karar
üzerine yürürlüğe konulur” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
102- 19/4/2012 tarihli ve 6292 sayılı Orman Köylülerinin
Kalkınmalarının Desteklenmesi ve Hazine Adına Orman Sınırları Dışına
Çıkarılan Yerlerin Değerlendirilmesi ile Hazineye Ait Tarım Arazilerinin
Satışı Hakkında Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 6- (1) Bu maddeyi ihdas eden Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce
6292 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen
sebeplerle bulundukları yerleşim yerlerinden kaldırılan, yerleri istimlak edilen ve kendilerine yeni yerleşim yeri
gösterilmeyen İstanbul ili Şile ilçesi Esenceli
ve Darlık Mahallesi halkının iskanlarının temini için 6292 sayılı Kanunun 4
üncü maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen hükümler uygulanır.
Kamulaştırma bedeli ödenenler de ödenen bedeli iade etmeleri halinde aynı
haktan faydalanırlar.”
MADDE
103- 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği
Kanununun 30 uncu maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“ğ) Çevre ve Şehircilik Bakanlığı ve Afet ve Acil
Durum Yönetimi Başkanlığı ile müştereken, büyük endüstriyel kazaların
önlenmesi ve etkilerinin azaltılması için alınacak tedbirler, büyük
endüstriyel kaza oluşabilecek işyerlerinin belirlenmesi ve
sınıflandırılması, yeni kurulacak veya halen faaliyette bulunan işyerleri
için büyük kaza önleme politika belgesi veya güvenlik raporunun
hazırlanması, incelenmesi, güvenlik raporu olmaması durumunda işin
durdurulması veya işin devamına izin verilmesi ve büyük endüstriyel
kazaların önlenmesi ve etkilerinin azaltılmasına ilişkin diğer hususlar.”
MADDE
104- 6331 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 10- Bu Kanunun 30 uncu maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendinde
halen faaliyette bulunan işletmelere getirilen güvenlik raporlarının
hazırlanması yükümlülüğü 31/12/2018 tarihine kadar
tamamlanır.”
MADDE
105- 12/11/2012 tarihli ve 6360 sayılı On Dört İlde Büyükşehir
Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde
Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun geçici 1 inci maddesinin
onbeşinci fıkrasında yer alan; “31/12/2017”
ibaresi “31/12/2020” şeklinde, “beş yıl” ibareleri “altı yıl” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE
106- 21/11/2012
tarihli ve 6361 sayılı Finansal Kiralama, Faktoring
ve Finansman Şirketleri Kanununun 16 ncı
maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(2)
Finansal kiralama ve finansman şirketleri tarafından bu madde uyarınca
ayrılan özel karşılıkların tamamı, ayrıldıkları yılda kurumlar vergisi
matrahının tespitinde gider olarak kabul edilir.”
MADDE
107- 6/12/2012 tarihli ve 6362 sayılı Sermaye Piyasası Kanununun
3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (e) ve (h) bentleri aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş ve aynı fıkraya aşağıdaki bent eklenmiştir.
“e)
Halka açık ortaklık: Kitle fonlaması platformları
aracılığıyla para toplayanlar hariç olmak üzere, payları halka arz edilmiş
olan veya halka arz edilmiş sayılan anonim ortaklıkları,”
“h)
İhraççı: Kitle fonlaması platformları
aracılığıyla para toplayanlar hariç olmak üzere, sermaye piyasası araçlarını
ihraç eden, ihraç etmek üzere Kurula başvuruda bulunan veya sermaye
piyasası araçları halka arz edilen tüzel kişileri ve bu Kanuna tabi yatırım
fonlarını,”
“z)
Kitle fonlaması: Bir projenin veya girişim
şirketinin ihtiyaç duyduğu fonu sağlamak amacıyla Kurul tarafından
belirlenen esaslar dâhilinde bu Kanunun yatırımcı tazminine ilişkin
hükümlerine tabi olmaksızın kitle fonlama platformları
aracılığıyla halktan para toplanmasını,”
MADDE
108- 6362 sayılı Kanunun 4 üncü
maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Diğer kanunların yardım ve bağış
toplanmasına ilişkin hükümleri saklı kalmak kaydıyla kitle fonlaması suretiyle halktan para toplanması, Kurulca
faaliyet izni verilen kitle fonlama platformları
aracılığıyla gerçekleştirilir ve bu Kanunun izahname
ya da ihraç belgesi hazırlama yükümlüğüne ilişkin hükümlerine tabi
değildir.”
MADDE
109- 6362 sayılı Kanunun 16 ncı maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki (3) numaralı fıkra
eklenmiştir.
“Payları
borsada işlem gören ortaklıklar ile kitle fonlaması
suretiyle halktan para toplayan ortaklıklar hariç olmak üzere pay sahibi
sayısı beş yüzü aşan anonim ortaklıkların payları halka arz olunmuş
sayılır.”
“(3) Pay
sahibi sayısı en az beş yüz olan kooperatif veya kooperatif birliklerinin
payların çoğunluğuna sahip olduğu anonim ortaklıkların payları halka arz
olunmuş sayılır. Bu ortaklıklar halka açık ortaklık hükümlerine de tabi olurlar.
Bu fıkra kapsamına giren anonim ortaklıklarla ilgili olarak; pay sahibi
kooperatif veya kooperatif birliği aynı olmak koşuluyla, her bir ortaklık
için ayrı ayrı veya ortaklıkların tamamı
bakımından yıllık en az elli milyon Türk lirası satış hasılatı
yapmış olma şartı aranır. Bu fıkra kapsamına giren ortaklıklara ikinci
fıkra hükümleri uygulanmaz.”
MADDE
110- 6362 sayılı Kanuna 35 inci
maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki 35/A maddesi eklenmiştir.
“Kitle fonlama platformları
MADDE
35/A- (1) Kitle fonlama platformları, kitle fonlamasına aracılık eden ve elektronik ortamda hizmet
veren kuruluşlardır.
(2)
Kitle fonlama platformlarının kurulabilmesi ve
faaliyete başlaması için Kuruldan izin alınması zorunludur. Bu platformların kuruluşlarına, ortaklarına, pay devirlerine,
çalışanlarına, her bir fon sağlayıcısı tarafından yatırılabilecek veya
proje sahipleri ile girişim şirketleri tarafından toplanabilecek paranın
azami limitine ve faaliyetleri sırasında uymaları gereken diğer ilke ve
esaslar ile toplanan fonların ilan edilen amacına uygun olarak
kullanıldığının kontrolü ve denetimine ilişkin esaslar Kurul tarafından
belirlenir.
(3)
Kitle fonlama platformlarının hukuka aykırı
faaliyet ve işlemlerinde uygulanacak tedbirler için bu Kanunun 96 ncı madde hükümleri kıyasen uygulanır.
(4)
Kitle fonlaması ve buna bağlı yapılan işlemler
ile kitle fonlama platformları bu Kanunun 37 nci ve 38 inci maddesi kapsamında değerlendirilmez. Bu
faaliyetler bu Kanunun borsalar, piyasa işleticileri ve teşkilatlanmış
diğer pazar yerleri ile ilgili hükümlerine tabi değildir.
(5)
Kitle fonlaması platformları ve kitle fonlaması suretiyle halktan para toplayan kişiler ile
bunlara fon sağlayanlar arasındaki ilişkiler genel hükümlere tabidir.”
MADDE
111- 6362 sayılı Kanunun 99 uncu
maddesinin dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(4) Kuruldan izin alınmaksızın kitle fonlama platformları aracılığıyla halktan para
toplandığına veya Türkiye’de yerleşik kişilere yönelik olarak internet
aracılığıyla yurt dışında kaldıraçlı işlem ve kaldıraçlı işlemlerle aynı
hükümlere tabi olduğu belirlenen türev araç işlemleri yaptırıldığına
ilişkin bilgi edinilmesi halinde, Kurulun başvurusu üzerine Bilgi
Teknolojileri ve İletişim Kurumu, ilgili internet sitesine erişimi
engeller.”
MADDE
112– 14/3/2013 tarihli ve 6446 sayılı Elektrik Piyasası Kanununun
16 ncı maddesinin yedinci fıkrasından sonra
gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiş ve mevcut sekizinci fıkrası buna göre
teselsül ettirilmiştir.
“(8)
Elektrik dağıtım şirketlerinin denetimleri haricinde de genel aydınlatma
kapsamında tespit edilen yanmayan, yerinde olmayan armatür ve/veya
direklere ilişkin eksiklerin giderilmesine ilişkin süre verilir. Belirlenen
sürelerde eksikliklerin giderilmemesi durumunun tespiti ile belirlenen her
bir direk veya armatür için Bakanlığın Kurula bildirmesini müteakip Kurul
tarafından beş yüz Türk lirası idari para cezası verilir. Tespit edilen
eksikliklerin giderilmesine ilişkin verilecek süreler ve eksikliklerin
tespit esasları yönetmelikle belirlenir. Bu Kanuna göre verilen idari para
cezaları tebliğinden itibaren bir ay içinde ödenir.”
MADDE
113- 6446 sayılı Kanunun geçici 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesinde yer
alan “iki yıla kadar” ibaresi “beş yıla kadar” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
114- 24/4/2013
tarihli ve 6461 sayılı Türkiye Demiryolu Ulaştırmasının Serbestleştirilmesi
Hakkında Kanunun geçici 3 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan
“beşinci yılın yıl sonuyla” ibaresi “2020 yılı sonuyla” şeklinde, “Bakım ve
onarım” ibaresi “İşletme” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
115- 6461 sayılı Kanunun geçici 4
üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “beşinci yılın yıl sonuyla”
ibaresi “2020 yılı sonuyla” şeklinde ve ikinci fıkrasında yer alan “beş yıl
süreyle” ibaresi “31/12/2020 tarihine kadar”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE
116- 7/11/2013 tarihli ve 6502 sayılı Tüketicinin Korunması
Hakkında Kanunun 77 nci maddesinden sonra gelmek
üzere aşağıdaki 77/A maddesi eklenmiştir.
“Uzlaşma
MADDE 77/A- (1) Bu Kanunda öngörülen idari para
cezaları hakkında, ceza muhatabı tarafından, tespit edilen aykırılıkların
kanun hükümlerine yeterince nüfuz edememekten veya kanun hükümlerini yanlış
yorumlamaktan kaynaklandığının veya yargı kararları ile idarenin ihtilaf
konusu olayda görüş farklılığının olduğunun ileri sürülmesi durumunda,
Bakanlık bu maddede yer alan hükümler çerçevesinde idari para cezasının
muhatabı ile uzlaşabilir.
(2)
Reklam Kurulu tarafından verilen idari para cezaları hariç olmak üzere,
Bakanlık tarafından verilen idari para cezaları ile valilikler tarafından
verilen idari para cezalarına karşı bu madde kapsamında uzlaşma talebinde
bulunulabilir.
(3) Uzlaşma
talebi, idari para cezası kararının tebliğ tarihinden itibaren on beş gün
içinde, henüz idari yargı yoluna başvuru yapılmamış idari para cezaları
için yapılır. Uzlaşma talebinde bulunulması hâlinde, dava açma süresi
durur; uzlaşma sağlanamaması hâlinde süre kaldığı yerden işlemeye başlar.
Uzlaşma sağlanamaması hâlinde yeniden uzlaşma talebinde bulunulamaz.
(4) Bu
madde kapsamında yapılan uzlaşma talepleri, uzlaşma komisyonları tarafından
değerlendirilir. Uzlaşma komisyonlarının tutacakları uzlaşma tutanakları
kesin olup gereği idarece derhâl yerine getirilir. Ceza muhatabı, üzerinde
uzlaşılan ve tutanakla tespit olunan hususlar hakkında dava açamaz ve
hiçbir mercie şikâyette bulunamaz.
(5)
Uzlaşma halinde, idari para cezasında yapılacak indirim oranı yüzde elliyi
geçemez. Bu madde uyarınca üzerinde uzlaşma talebinde bulunulan idari para
cezaları hakkında 30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı
Kabahatler Kanununun 17 nci maddesi uyarınca
ayrıca peşin ödeme indiriminden yararlanılamaz. Uzlaşma konusu yapılan idari
para cezaları, uzlaşma gerçekleştiği takdirde, uzlaşma tutanağı uzlaşma
anında tebliğ edilir ve tebliğinden itibaren on beş gün içinde ödenir.
(6)
Uzlaşma komisyonlarının başkan ve üyelerine, bu komisyonlardaki çalışmaları
dolayısıyla verilecek huzur hakkı ve huzur ücreti ile buna ilişkin usul ve
esaslar Maliye Bakanlığının uygun görüşü alınarak Bakanlıkça belirlenir.
(7)
Uzlaşma komisyonlarının kurulması, çalışması ile bu madde kapsamında
yapılacak başvurulara ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE
117- 23/10/2014 tarihli ve 6563 sayılı Elektronik Ticaretin
Düzenlenmesi Hakkında Kanunun 11 inci maddesine aşağıdaki fıkralar
eklenmiştir.
“(3)
Kamu kurum ve kuruluşları, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ve
diğer gerçek veya tüzel kişiler, elektronik ticaretin gelişiminin
izlenebilmesi ve değerlendirilebilmesi amacıyla Bakanlık tarafından
istenilen bilgileri Bakanlıkça oluşturulan sisteme bildirir.
(4)
Bakanlık, ticari elektronik ileti onaylarının alınmasına ve reddetme
hakkının kullanılmasına imkân tanıyan bir elektronik sistem kurmaya veya
kurdurmaya yetkilidir. Bu Kanun çerçevesinde alınan onaylar Bakanlıkça
belirlenen süre içinde sisteme aktarılır. Sisteme aktarılmayan onaylar
geçersiz kabul edilir. Alıcılar, sisteme kaydedilen onayları Bakanlıkça
belirlenen süre içinde kontrol eder. Bu sürenin bitiminden sonra gönderilen
ticari elektronik iletiler onaylı kabul edilir. Alıcılar tarafından
reddetme hakkı bu sistem üzerinden kullanılır. Sistemin kurulması,
onayların sisteme aktarılması, saklanması, reddetme hakkının sistem
üzerinden kullanılması ve sistemin işleyişine ilişkin diğer usul ve esaslar
yönetmelikle belirlenir.”
MADDE
118 - 6563 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent
eklenmiştir.
“d) 11
inci maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı hareket eden gerçek kişiler ile
özel hukuk tüzel kişileri hakkında beş bin Türk lirasından yirmi bin Türk
lirasına kadar,”
MADDE
119- 24/3/2016
tarihli ve 6698 sayılı Kişisel Verilerin Korunması Kanununun 27 nci maddesinin dördüncü fıkrasına “diğer kamu
görevlileri kurumlarının muvafakati” ibaresinden sonra gelmek üzere “,
hâkimler ve savcılar ise kendilerinin muvafakati” ibaresi eklenmiştir.
MADDE
120- 6698 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 2- (1) En az dört yıllık lisans
öğrenimi veren siyasal bilgiler, iktisadi ve idari bilimler, iktisat, hukuk
ve işletme fakültelerinden, mühendislik fakültelerinin elektronik,
elektrik-elektronik, elektronik ve haberleşme, bilgisayar, bilişim
sistemleri mühendisliği bölümlerinden ya da bunlara denkliği Yükseköğretim
Kurulu tarafından kabul edilen yurt içi ve yurt dışındaki yükseköğrenim
kurumlarından mezun olanlardan; mesleğe özel yarışma sınavı ile girilen ve
belirli süreli meslek içi eğitimden ve özel bir yeterlik sınavından sonra
657 sayılı Kanunun 36 ncı maddesinin “Ortak
Hükümler” başlıklı bölümünün (A) fıkrasının (11) numaralı bendinde
belirtilen unvanlara ilişkin kurumların merkez teşkilatlarına ait kadrolara
atanmış ve bu kadrolarda aylıksız izin süreleri hariç en az iki yıl
bulunmuş olanlar ile öğretim üyesi kadrolarında bulunanlar, Yabancı Dil
Bilgisi Seviye Tespit Sınavından en az yetmiş puan almış olmak ve atama
tarihi itibarıyla kırk yaşından gün almamış olmak kaydıyla, bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde Kişisel Verileri Koruma
Uzmanı olarak atanabilirler. Bu
şekilde atanacakların sayısı on beşi geçemez.”
MADDE
121- 23/2/2017 tarihli ve 6824 sayılı Bazı Alacakların Yeniden
Yapılandırılması ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik
Yapılmasına Dair Kanuna aşağıdaki geçici madde ilave edilmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 1- (1) Belediyeler ve bağlı
kuruluşları ile sermayesinin yüzde ellisinden fazlası belediyelere ait
şirketler ve il özel idarelerinin ödemekle yükümlü olduğu ve özelleştirme
işlemleri sırasında TEDAŞ’a devredilmiş olan
elektrik tüketiminden kaynaklanan, yapılandırılmamış olan alacaklar ile bu
Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (a)
bendi kapsamında yapılandırıldığı halde bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih
itibarıyla ihlal edilmiş olan alacakların asılları ile bu alacaklara bağlı
fer’i alacaklar yerine bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar (bu tarih
dâhil) Yİ-ÜFE aylık değişim oranları esas alınmak suretiyle hesaplanacak
tutarın ilk taksiti 2018 yılının Ocak ayından başlamak üzere yirmi dört
ayda yirmi dört eşit taksitte ödenir. Bu süre içerisinde ödenen taksitlere herhangi bir zam ve faiz hesaplanmaz.
(2)
Birinci fıkra hükümlerine göre hesaplanan tutarların taksit ödeme
sürelerinde ödenmemesi hâlinde, bu tutarlara ödemede gecikilen her ay ve
kesri için 6183 sayılı Kanunun 51 inci maddesine göre belirlenen gecikme
zammı oranında geç ödeme zammı uygulanır. Taksitlerin son taksit ödeme
süresi sonuna kadar ödenmemesi hâlinde bakiye alacak tutarı (Belediyelerin
bağlı kuruluşları ile sermayesinin yüzde ellisinden fazlası belediyelere
ait şirketlerin birinci fıkra kapsamındaki borçları dâhil), son taksit
ödeme süresi sonuna kadar hesaplanacak geç ödeme zammı ile birlikte 2020
yılının Şubat ayından itibaren bu kuruluşlara 2/7/2008
tarihli ve 5779 sayılı İl Özel İdarelerine ve Belediyelere Genel Bütçe
Vergi Gelirlerinden Pay Verilmesi Hakkında Kanun hükümlerine göre verilen
paylardan ilgisine göre Maliye Bakanlığı ve İller Bankası A.Ş. tarafından,
anılan Kanunun 7 nci maddesi hükmü dikkate
alınmaksızın, ayrıca aylık %1 oranında kesinti yapılmak suretiyle tahsil
edilir. Bu oranı %5’e kadar artırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.
(3)
Birinci fıkra kapsamındaki borçlulardan bu Kanunun 2 nci
maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında yapılandırılan ve bu
maddenin yürürlüğe girdiği tarihten sonra yapılandırması ihlal olan borçlar
hakkında da bu madde hükümleri uygulanır. Bu takdirde,
Kanunun 2 nci maddesi kapsamında ödenen taksitler
için yapılandırma hükümleri geçerli sayılır ve ödenmemiş alacaklar (katsayı
tutarı terkin edilmek suretiyle) ödemede gecikilen her ay ve kesri için
2019 yılının Aralık ayı sonuna kadar geç ödeme zammı hesaplanmak ve birinci
fıkraya göre kalan sürede ödenmek üzere taksitlendirilir, ihlalin birinci
fıkrada belirlenen son taksit ödeme süresinden sonra gerçekleşmesi hâlinde,
ihlali izleyen aydan itibaren bu maddenin ikinci fıkrası hükümleri
uygulanır.
(4) Bu
Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (b)
bendi kapsamına giren alacaklardan yapılandırılmamış olanlar için 2020
yılının Ocak ayı sonuna kadar TEDAŞ’a iletilmek
üzere dağıtım/perakende satış şirketlerine veya TEDAŞ’a
yazılı başvuruda bulunulması halinde bu alacaklar da anılan bent kapsamında
yapılandırılır. Bu fıkra kapsamında yapılandırılan alacakların ilk taksiti
2020 yılının Ekim ayının son gününe kadar ödenmek üzere ve her yıl ilk
taksitin tekabül ettiği ayda toplam beş eşit taksitte ödenir.
(5) Bu
Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (b)
bendi kapsamında yapılandırılmış olan alacaklara ilişkin taksit ödeme
süreleri üçer yıl uzatılmıştır.
(6) Bu
madde kapsamına giren alacaklara karşılık bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten önce tahsil edilen tutarlar, bu madde hükümlerine dayanarak red ve iade edilmez.
(7) Bu
madde kapsamına giren alacaklarla ilgili olarak dava açılması ya da icra
takibi yapılması hâlinde bu Kanunun 2 nci
maddesinin birinci fıkrasının (i), (j), (k), (l) ve (m) bentleri gereğince
işlem yapılır.
(8) Bu
Kanunun 2 nci maddesi ile bu madde kapsamına
giren alacaklarla ilgili olarak, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren başvuru, taksit ödeme ve/veya kesinti suretiyle yapılacak tahsilatta geçen sürelerde, ilgili kanunlarda öngörülen
zamanaşımı süreleri işlemez.
(9) Bu
maddenin uygulamasına ilişkin usul ve esaslar, Enerji ve Tabii Kaynaklar
Bakanlığının uygun görüşü alınarak TEDAŞ tarafından belirlenir.”
MADDE
122- 6824 sayılı Kanunun 25 inci
maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde yer alan “1/1/2018”
ibaresi “1/1/2020” şeklinde değiştirilmiştir.
GEÇİCİ
MADDE 1- (1) Bu Kanunun
yayımlandığı tarihe kadar 2/7/1964 tarihli ve 492
sayılı Harçlar Kanunu veya özel kanunlarda yer alan hükümler nedeniyle
yargı harçlarından muaf olan ya da yaptıkları işlemler istisna olan kamu
idareleri adına hükmedilmiş olan yargı harçları tahsil edilmez, tahsil
edilmiş bulunan yargı harçları red ve iade
edilmez.
GEÇİCİ
MADDE 2- (1) Maliye Bakanlığına
bağlı Kefalet Sandığının 31/12/2017 tarihi
itibarıyla bankadaki hesabının dört yüz seksen milyon Türk liralık tutarı,
Maliye Bakanlığının belirleyeceği usul ve esaslar çerçevesinde 2018 yılı
içerisinde Maliye Bakanlığı merkez muhasebe birimi hesabına aktarılır.
Aktarılan bu tutarlar genel bütçenin (B) işaretli cetveline gelir
kaydedilir.
(2) Türk
Patent ve Marka Kurumunun 31/12/2017 tarihi
itibarıyla bankadaki hesabının yüz elli milyon Türk liralık tutarı,
31/1/2018 tarihine kadar Maliye Bakanlığı merkez muhasebe birimi hesabına
aktarılır. Aktarılan bu tutar genel bütçenin (B) işaretli cetveline gelir
kaydedilir.
MADDE
123- (1) Bu Kanunun;
a) 1
inci, 3 üncü ve 82 nci maddeleri yayımlandığı
ayın son günü,
b) 7 nci, 9 uncu, 10 uncu, 16 ncı,
17 nci, 18 inci, 22 nci,
23 üncü, 24 üncü, 25 inci, 26 ncı maddeleri, 42 nci maddesi ile 3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin (4) numaralı fıkrasının (r) bendinin
birinci paragrafında yapılan değişiklik, 67 nci
ve 72 nci maddeleri, 75 inci maddesi ile 4760
sayılı Kanuna ekli (III) sayılı listenin (A) cetvelinde yapılan değişiklik,
86 ncı, 88 inci, 89 uncu maddesi ile 5520 sayılı
Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde yer alan
“Bankalara borçları”, “bankalara veya” ibarelerine yönelik değişiklik ile
“söz konusu kıymetlerin satışından doğan kazançların %75’lik kısmı”
ibaresine yönelik değişikliğin parantez içi hükmü, “bankaların” ibaresinden
sonra eklenen hüküm ve (i) bendinde yapılan değişiklik, 98 inci maddesi ile
5809 sayılı Kanunun 46 ncı maddesinin ikinci
fıkrasına eklenen cümle ve geçici 2 nci maddesi 1/1/2018 tarihinde,
c) 11
inci, 13 üncü ve 41 inci maddeleri, 42 nci maddesi
ile 3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin (4)
numaralı fıkrasına eklenen (ç) bendi ve 83 üncü maddesi yayımlandığı ayı
izleyen ay başında,
ç) 14
üncü maddesi 1/1/2017 tarihinden itibaren elde
edilen gelirlere uygulanmak üzere yayımı tarihinde,
d) 15
inci maddesi 1/9/2017 tarihinden geçerli olmak
üzere yayımı tarihinde,
e) 62 nci maddesi ile 4733 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinin dokuzuncu fıkrasından sonra gelmek üzere
eklenen onuncu fıkrası, 63 üncü maddesi ile aynı Kanunun 8 inci maddesinin
beşinci fıkrasının (h) bendinin yürürlükten kaldırılmasına ilişkin
değişiklik ve 93 üncü maddesi 1/7/2018 tarihinde,
f) 76 ncı maddesi 1/1/2018
tarihinden itibaren tahsil edilen gelirlere uygulanmak üzere aynı tarihte,
g) 97 nci maddesi ve 98 inci maddesi ile 5809 sayılı Kanunun
46 ncı maddesine eklenen yedinci fıkrası 1/1/2018 tarihinden itibaren elde edilecek net satışlara
uygulanmak üzere aynı tarihte,
ğ) 106 ncı maddesi 1/1/2019
tarihinde,
h) Diğer
hükümleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe
girer.
MADDE
124- (1) Bu Kanun hükümlerini
Bakanlar Kurulu yürütür.
4/12/2017
|