|
Çevre ve Şehircilik Bakanlığından:
ATIKLARIN YAKILMASINA İLİŞKİN YÖNETMELİKTE
DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 6/10/2010 tarihli ve 27721 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Atıkların Yakılmasına İlişkin Yönetmeliğin 2 nci maddesinin
birinci fıkrasının (ç) ve (f) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“ç) Ahşap koruyucular veya kaplamaların uygulanması
sonucu halojenli organik bileşik veya ağır metal içeren ahşap atıkları ile
inşaat ve yıkımdan kaynaklanan ahşap atıkları hariç olmak üzere ahşap
atıkları,”
“f) Hayvan kadavraları,”
MADDE 2 –
Aynı Yönetmeliğin 4 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (a), (b) ve (c) bentleri aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“a) Atık: Atık Yönetimi Yönetmeliğinin Ek-4 atık
listesinde altı haneli atık kodları ile tanımlanan ve üreticisi veya fiilen
elinde bulunduran gerçek veya tüzel kişi tarafından çevreye atılan veya
bırakılan ya da atılması zorunlu olan herhangi bir madde veya materyali,
b) Bakanlık: Çevre ve Şehircilik Bakanlığını,
c) Beraber yakma tesisi: Ana gayesi enerji üretimi
veya ürün imal etmek olan, atıkları alternatif veya ek yakıt olarak
kullanan, atık kabul ünitesi, geçici depolama birimi, ön işlem ünitesi,
atık besleme ve hava ikmal sistemleri, kazan, baca gazı arıtım üniteleri,
yakma sonucu oluşan kalıntıların geçici depolama ve atık suların arıtılması
için tesis içinde yer alan üniteler, baca, yakma işlemlerini kontrol etmek,
yakma şartlarını kaydetmek, izlemek için kullanılan ölçüm cihazları ve
sistemler de dahil olmak üzere, beraber yakma tesisinde yer alan bütün
üniteleri kapsayan her türlü tesisi (ancak beraber yakma işlemi ürün veya
enerji üretimi değil de atıkların termal olarak bertarafını hedefliyorsa
yakma tesisi olarak kabul edilir),”
MADDE 3 – Aynı Yönetmeliğin 5 inci maddesinin üçüncü fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(3) Yakma ve beraber yakma tesisleri, 10 uncu
maddede de verilen işletme koşullarını sağlamak amacıyla atık kabul
ünitesi, laboratuvar, geçici depolama alanları ve atık besleme sistemine
sahip olmak zorundadır. Sadece tıbbi atık yakan tesislerde Bakanlık görüşü
doğrultusunda laboratuvar kurulması zorunluluğu aranmayabilir. Bu birimlerde
yapılan tüm işlemler kayıt altına alınır. Ayrıca, atıkların yakıldığı
tesisler, tam yanmanın sağlanabileceği şekilde kurulur ve işletilir.”
MADDE 4 – Aynı Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin ikinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(2) Yapılan denetimlerde, tesisin lisansa uygun
olarak çalıştırılmadığı, 10/9/2014 tarihli ve 29115 sayılı Resmî Gazete’de
yayımlanan Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği hükümlerinin yerine
getirilmediği, ilgili ölçümlerin düzenli olarak yapılmadığı veya
kaydedilmediğinin tespit edilmesi halinde işletmeciye yasal işlem
uygulanır.”
MADDE 5 – Aynı Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1) Yakma veya beraber yakma tesisleri Bakanlıktan
lisans almakla yükümlüdür. Yakma veya beraber yakma tesisi kurmak veya
işletmek isteyen gerçek ve tüzel kişiler, Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği
hükümlerine göre müracaat eder ve lisans alır. Çevre İzin ve Lisans
Yönetmeliği gereğince düzenlenen Geçici Faaliyet Belgesi kapsamında deneme
yakması sonuç raporunun olumlu çıkması halinde tesis atık kabulüne ve faaliyetlerine
devam eder.”
MADDE 6 –
Aynı Yönetmeliğin 8 inci
maddesinin birinci, ikinci, üçüncü ve beşinci fıkraları aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“(1) Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği hükümlerine
göre düzenlenen geçici faaliyet belgesi süresi dâhilinde deneme yakması
yapılır. Bir atık yakma tesisinin işleticisi lisans almadan önce, tesiste
yakılacak atığı analiz etmek, atık besleme hızına bağlı olarak ortaya
çıkacak emisyon ve atık sularla ilgili standartları sağladığını ispat etmek
amacıyla sürekli ölçüm cihazı ile üç ay süreyle deneme yakması yapmakla
yükümlüdür.
(2) Bir atık yakma tesisinde Bakanlıkça onaylanan
deneme yakması planı doğrultusunda, bu Yönetmelikte yer alan standartlar ve
esasların sağlandığının ispatı amacıyla Bakanlık ve/veya Çevre ve
Şehircilik İl Müdürlüğü temsilcilerinin gözetiminde üç ay süre ile deneme
yakması gerçekleştirilir. Yapılan deneme yakması sonunda bir rapor hazırlanarak
onaylanmak üzere Bakanlığa gönderilir. Farklı özelliklerdeki atıkların
bertarafının yapılacağı yakma tesisleri için deneme yakmasında, en yüksek
klor içeriği ve kül bileşeni, en düşük yanma ısısı gibi en olumsuz koşullar
esas alınarak ölçümlerin yapılması zorunludur. Sadece tek tür atık yakacak
olan atık yakma tesislerinde bir haftadan daha az olmamak koşuluyla
Bakanlıkça belirlenecek sürede deneme yakması yapılır.
(3) Bir beraber yakma tesisinde yakılması planlanan
atık için deneme yakması yapılması zorunludur. Tesis işleticisi, Ek-7’ye
göre deneme yakması planını hazırlayarak Bakanlığın onayına sunar. Ek-7’de
yer alan deneme atık yakması planında atık mönüsü açık olarak belirtilir.
Ölçüm sonuçları kütlesel debilerinde yer aldığı her bir parametreyi temsil
edecek şekilde, uluslararası standart metotlara uygun olarak en yüksek klor
içeriği bileşeni, en düşük yanma ısısı gibi en olumsuz koşullar esas
alınarak ölçümlerin yapılması zorunludur. Atık beslenmesi yapılmadan önce
baca gazı emisyon ölçümü, atık beslemeye başlandıktan sonra baca gazı
emisyon ölçümü ile atık beslemesi başladıktan iki tam gün sonra baca gazı
emisyon ölçümü yapılması zorunludur. Onaylanan plan doğrultusunda Bakanlık
ve/veya Çevre ve Şehircilik İl Müdürlüğü yetkililerinin gözetiminde yapılan
deneme yakması sonucunda deneme yakması raporu hazırlanarak Bakanlığın
değerlendirmesine sunulur ve Bakanlıkça raporun uygun bulunması durumunda
lisans süreci devam eder.”
“(5) Lisans almış yakma veya beraber yakma
tesislerinde kapasite artırılması durumunda yeni bir deneme yakma planı
hazırlanarak üçüncü ve dördüncü fıkrada belirtilen koşulların tekrarlanması
zorunludur. Tek tür atık yakan tesisler hariç lisans almış yakma veya
beraber yakma tesislerinde izin alınan atıkların dışında atık yakılmak
istenmesi durumunda işletmede gerçekleştirilen deneme yakması sonuçları,
deneme yakmalarında kullanılan atık türleri ve miktarları, periyodik ölçüm
raporları, işletme koşulları da göz önünde bulundurularak deneme yakması
yapılıp yapılmayacağına Bakanlık karar verir. Deneme yakması yapılması
gerektiği durumlarda, Bakanlığa sunulacak olan deneme yakması planı
kapsamında yakma tesisleri bir haftadan az olmamak koşuluyla Bakanlığın
belirleyeceği süre ile beraber yakma tesisleri ise 5 inci maddenin üçüncü
fıkrası kapsamında deneme yakmaları gerçekleştirir ve Çevre İzin ve Lisans
Yönetmeliğinin 11 inci maddesi kapsamında değerlendirme yapılır.”
MADDE 7 – Aynı Yönetmeliğin 11 inci maddesinin birinci ve
ikinci fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1) Yakma tesisleri, baca gazı emisyonlarına ait
olarak Ek-5’te belirlenen hava emisyonu limit değerleri aşılmayacak şekilde
tasarlanır, donatılır, inşa edilir ve işletilir.
(2) Beraber yakma tesisleri, baca gazı emisyonları,
Ek-2’de belirlenen emisyon limit değerlerini aşmayacak şekilde tasarlanır,
donatılır, inşa edilir ve işletilir. Bir beraber yakma tesisi ortaya çıkan
yakıt anma ısıl güç değerinin %40 veya daha azını tehlikeli atıktan
sağlıyorsa, Ek-2’de belirlenen emisyon limit değerleri uygulanır. Yakıt
anma ısıl güç değerinin %40’tan fazlasını tehlikeli atıktan karşılıyor ise,
bu tesis yakma tesisi olarak değerlendirilir. Ancak biyokütleyi katı yakıt
olarak kullanan tesisler için %40 sınırlaması uygulanmaz.”
MADDE 8 – Aynı Yönetmeliğin 12 nci maddesinin birinci
fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1) Baca gazlarının temizlenmesinden kaynaklanan
atık suların alıcı ortama deşarj kriterleri Ek-4’te verilen sınır değerleri
aşamaz. Baca gazlarının temizlenmesinden kaynaklanan atık sular, tesisin
mevkii kaynaklı diğer atık sularla beraber arıtıldığında, işletici 15 inci
maddede düzenlenen ölçümleri yapar. Baca gazlarının temizlenmesinden
kaynaklanan atık sular ile yakma veya beraber yakma tesisinden kaynaklanan
atık suların alıcı ortama deşarjı Çevre İzin ve Lisans Yönetmeliği
çerçevesinde atık su deşarjı konulu çevre iznine tabidir.”
MADDE 9 – Aynı Yönetmeliğin 15 inci maddesinin beşinci
fıkrasının (d) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“d) Ek-5’in (d) bendinin ikinci paragrafında veya
Ek-2’de belirtilen şartları sağlıyor ise,”
MADDE 10
– Aynı Yönetmeliğin eki Ek-2’nin
“2. Atıkları beraber yakan yakma tesisleri için özel hükümler” bölümünde
yer alan (3) numaralı madde aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(3) Biyokütle için Cişlem mg/Nm3 olarak
ifade edilmiştir (O2 içeriği %6):
‘Biyokütle’: Tarım veya ormancılık kaynaklı
bitkisel atıkların tamamından veya bir kısmından meydana gelen ve içindeki
enerji içeriğini yeniden kazanmak amacı ile kullanılabilecek olan ürünleri
ifade eder. Bu kapsamda aşağıdaki tabloda verilen kirleticiler belirtilen
sınır değerleri aşamaz.
Deneme yakmasında, Cişlem değerinin 350
mg/Nm3’ten fazla olmadığı belgelendiği takdirde, 100 ile 300 MWth arasında
bulunan, akışkan yatak teknolojisi kullanan ve biyokütle yakan mevcut
beraber yakma tesislerine, NOx emisyonu için 31 Aralık 2014
tarihine kadar muafiyet tanınır.”
MADDE 11
– Aynı Yönetmeliğin Ek-7’si ekteki
şekilde değiştirilmiş ve Ek-9’u yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 12
– Bu Yönetmelik yayımı tarihinde
yürürlüğe girer.
MADDE 13
– Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre
ve Şehircilik Bakanı yürütür.
Eki için tıklayınız.
|