|
Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığından:
BASİT BASINÇLI KAPLAR
YÖNETMELİĞİ
(2014/29/AB)
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam,
Dayanak ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; basit basınçlı kapların
karşılamaları gereken temel sağlık ve güvenlik gereklerini, bu ürünlerle
ilgili piyasaya arz koşullarını ve piyasa gözetimi ve denetimi esaslarını
belirlemektir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, aşağıdaki özelliklere sahip
seri olarak imal edilen basit basınçlı kapları (bundan sonra “kap” olarak
anılacaktır) kapsar:
a) Kaynaklı, 0,5 bar’dan daha yüksek iç basınca
tabi tutulması amaçlanan, hava ve azot gazı içeren ve yakma amacı dışında
kullanılan kaplar.
b) Alaşımsız çelikten veya alaşımsız alüminyumdan
veya yaşlandıkça sertleşmeyen alüminyum alaşımından yapılmış olan, basınç
altında kabın direncine katkıda bulunan parçalar ve donanımlar.
c) Dışa doğru bombeleşerek kapatılmış, dairesel
kesitli ve/veya düz uçları silindirik olan kısımla aynı eksen etrafında
dönen silindirik bölümden veya iki bombeli ucu aynı eksen etrafında dönen
bir silindirik bölümün herhangi birinden yapılan kap.
ç) Kabın azami çalışma basıncı 30 bar’dan fazla ve
bu basınç ile kabın kapasitesi (PS x V’nin çarpımı) 10.000 bar × litreden
fazla olmayan kaplar.
d) Asgari çalışma sıcaklığı –50°C’den düşük; azami
çalışma sıcaklığı ise çelik için 300°C’den, alüminyum veya alüminyum
alaşımlı kaplar için 100°C’den fazla olmayan kaplar.
(2) Bu Yönetmelik,
a) Arıza durumunda radyoaktif yayılıma neden
olabilecek, özellikle nükleer amaçlı kullanım için tasarlanmış basınçlı
kapları,
b) Özellikle gemi ve uçakların çalıştırılması veya
içine yerleştirilmesi amacına yönelik basınçlı kapları,
c) Yangın söndürücüleri,
kapsamaz.
Dayanak
MADDE 3 –
(1) Bu Yönetmelik, 29/6/2001
tarihli ve 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve
Uygulanmasına Dair Kanuna dayanılarak hazırlanmıştır.
Avrupa
Birliği mevzuatına uyum
MADDE 4 –
(1) Bu Yönetmelik, 2014/29/AB
sayılı Basit Basınçlı Kaplar Hakkında Avrupa Parlamentosu ve Konsey
Direktifi dikkate alınarak Avrupa Birliği mevzuatına uyum çerçevesinde
hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 5 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Akreditasyon: Bir ulusal akreditasyon kurumu
tarafından bir uygunluk değerlendirme kuruluşunun belirli bir uygunluk
değerlendirme faaliyetini yerine getirmek üzere ilgili ulusal veya uluslararası
standartların belirlediği gerekleri ve ilgili sektörel düzenlemelerde
öngörülen ek gerekleri karşıladığının resmî kabulünü,
b) Bakanlık: Bilim, Sanayi ve Teknoloji
Bakanlığını,
c) Birlik Uyumlaştırılmış Mevzuatı: Ürünlerin
piyasaya arz edilmesine ilişkin koşulları uyumlaştıran Birlik mevzuatı,
ç) CE işareti: İmalatçı tarafından iliştirilen ve
kabın CE işaretinin konulmasını öngören teknik mevzuatın ilgili kurallarına
uygun olduğunu gösteren işareti,
d) Dağıtıcı: Bir ürünü, tedarik zincirinde yer
alarak piyasada bulunduran, imalatçı veya ithalatçı dışındaki gerçek veya
tüzel kişiyi,
e) Geri çağırma: Nihai kullanıcıya sunulmuş olan
bir kabın iade edilmesini amaçlayan her türlü tedbirleri,
f) İktisadi işletmeciler: İmalatçı, yetkili
temsilci, ithalatçı ve dağıtıcıyı,
g) İmalatçı: Kendi adı veya ticari markası altında
kap imal eden veya tasarlanmış veya imal edilmiş kaba sahip olan ve
pazarlayan gerçek veya tüzel kişiyi,
ğ) İthalatçı: Bir kabı yurtdışından ithal ederek
piyasaya arz eden Türkiye’de yerleşik gerçek veya tüzel kişiyi,
h) Komisyon: Avrupa Birliği Komisyonunu,
ı) Piyasada bulundurma: Bir kabın ticari bir
faaliyet yoluyla, bedelli veya bedelsiz olarak dağıtım veya kullanım için
piyasaya sağlanmasını,
i) Piyasadan çekme: Tedarik zincirindeki bir kabın
piyasada bulundurulmasını önlemeyi amaçlayan her tür önlemi,
j) Piyasaya arz: Bir kabın piyasada ilk kez
bulundurulmasını,
k) Teknik şartname: Bir kabın karşılaması gereken
teknik şartları belirleyen belgeyi,
l) Ulusal akreditasyon kurumu: Türk Akreditasyon
Kurumu (TÜRKAK)’ı,
m) Uygunluk değerlendirme kuruluşu: Kalibrasyon,
test, belgelendirme ve muayene dâhil olmak üzere, uygunluk değerlendirmesi
faaliyetlerini gerçekleştiren kuruluşu,
n) Uygunluk değerlendirmesi: Bir kaba ilişkin, bu
Yönetmelikte yer alan temel gerekliliklerin yerine getirilip
getirilmediğini gösteren süreci,
o) Uyumlaştırılmış Standart: Uyumlaştırılmış Avrupa
Birliği mevzuatını uygulamak amacıyla Komisyonun talebine istinaden kabul
edilen bir Avrupa standardını,
ö) Üye ülke: Avrupa Birliği üyesi ülkeyi,
p) Yetkili temsilci: İmalatçı adına belirli
görevleri yerine getirmek üzere kendisinden yazılı vekâlet alan Türkiye’de
yerleşik gerçek veya tüzel kişiyi,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Piyasada
Bulundurma ve Hizmete Sunma, Temel Gerekler ve Serbest Dolaşım
Piyasada
bulundurma ve hizmete sunma
MADDE 6 – (1) Bakanlık, kapların uygun bir şekilde
kurulması, bakımının yapılması ve amacına uygun olarak kullanılması halinde
ancak kapların bu Yönetmeliğin gerekliliklerine uygun olması şartıyla piyasada
bulundurulmasını ve hizmete sunulmasını sağlamak için tüm gerekli önlemleri
alır.
(2) Bu Yönetmelik hükümleri, kapların bu
Yönetmelikte öngörülmeyen bir şekilde değiştirilmesi halinde, işçilerin bu Yönetmelik
kapsamındaki kapları kullanırken korunmalarını sağlamak için lüzumlu
gördüğü gereklilikleri belirlemesi için Bakanlığın yetkisini etkilemez.
Temel
gerekler
MADDE 7 – (1) PS x V çarpımı 50 bar x litreyi geçen kaplar
Ek-I’de belirtilen temel güvenlik gerekliliklerini yerine getirir.
(2) PS x V çarpımı 50 bar x litre veya daha az olan
kaplar, genel kabul görmüş mühendislik ilkelerine uygun olarak tasarımlanır
ve imal edilir.
Serbest
dolaşım
MADDE 8 – (1) Bakanlık, bu Yönetmeliğin gerekliliklerine uygun
olan kapların piyasada bulundurulmasını ve hizmete sunulmasını engellemez.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
İktisadi
İşletmecilerin Yükümlülükleri
İmalatçıların
yükümlülükleri
MADDE 9 – (1) İmalatçılar, PS x V çarpımı 50 bar x litreden
fazla olan kapları piyasaya arz ederken, bu kapların Ek-I’de belirtilen
temel güvenlik gereklerine uygun olarak tasarlandığını ve imal edildiğini
temin eder. İmalatçılar, PS x V çarpımı 50 bar x litre veya daha az olan
kapları piyasaya arz ederken, bu kapların genel kabul görmüş mühendislik
uygulamalarına göre tasarlandığını ve imal edildiğini temin eder.
(2) İmalatçılar, PS x V çarpımı 50 bar × litreden
fazla olan kap için, Ek-II’de belirtilen teknik dosyayı hazırlamalı ve 16
ncı maddede belirtilen ilgili uygunluk değerlendirmesi prosedürünü
yürütmeli veya yürütülmesini sağlamalı, PS x V çarpımı 50 bar × litreden
fazla olan kabın uygun gerekliliklere uyumluluğunun bu prosedürle gösterilmesi
durumunda AB uygunluk beyanı düzenlemeli, CE işaretini ve Ek-III’ün 1 inci
maddesinde belirtilen ibareler iliştirmelidir. İmalatçılar, PS x V çarpımı
50 bar × litre veya daha az olan kapların ise Ek-III’ün 1 inci maddesinde
belirtilen ibareleri taşımasını sağlar.
(3) İmalatçılar, AB uygunluk beyanını ve teknik
dosyayı, kabın piyasaya arz edildiği tarihten itibaren 10 yıl boyunca
saklar.
(4) İmalatçılar seri imalata ilişkin prosedürlerin
bu Yönetmelikle uyumlu olmaya devam etmesini sağlar. Kapların tasarımı veya
özelliklerindeki değişiklikler ve uyumlaştırılmış standartlardaki
değişiklikler ile kabın uyumlu olduğunun beyan edildiği diğer teknik
şartnamelerdeki değişiklikler dikkate alınır. İmalatçılar, kaptan kaynaklı
bir riskin söz konusu olması durumunda uygun görülmesi halinde son
kullanıcıların sağlığı ve güvenliğini korumak amacıyla piyasada bulunan kaplardan
test yaptırır, araştırma yapar ve gerekli olması halinde uygunsuz kaplara
ilişkin şikâyetlerin kaydını tutar, kapları geri çağırır ve dağıtıcıları
bilgilendirir.
(5) İmalatçılar piyasaya arz ettikleri kapların
takibi için kapların kimliklerini belirlemeye imkân tanıyan tip ve seri
veya parti kimlik bilgilerini kaba iliştirir.
(6) İmalatçılar kabın üzerinde kendi adını,
tescilli ticari adını veya tescilli ticari markasını ve iletişim kurulabilecek
posta adresini belirtir. Adreste, imalatçı ile iletişim kurulabilecek tek
bir yer bulunur. İletişim bilgilerinin, Türkçe veya nihai kullanıcıların
anlayacağı ve Bakanlığın kabul edeceği bir dilde olması gerekir.
(7) İmalatçılar kap ile birlikte Ek-III’ün 2 nci
maddesinde belirtilen talimatların ve güvenlik bilgilerinin, Türkçe veya
Bakanlığın kabul edeceği ve nihai kullanıcı tarafından kolaylıkla
anlaşılabilir bir dilde olmasını sağlar. Bu talimatlar ve güvenlik
bilgilerinin yanı sıra her tür etiketlemenin net, kolay anlaşılır ve açık
olması gerekir.
(8) Piyasaya arz ettikleri bir kabın bu Yönetmeliğe
uygun olmadığını bildiği veya bilmesinin gerektiği hallerde, imalatçılar,
ilgili kabı uygun hale getirmek, piyasadan çekmek veya gerektiğinde geri
çağırmak için gerekli düzeltici önlemleri derhal alır. Ayrıca imalatçılar,
kabın risk ihtiva ettiği hallerde piyasaya arz etmiş oldukları kabın özellikle
uygunsuzluk durumu ve alınan her tür düzeltici önlem konusunda Bakanlığı
derhal bilgilendirir.
(9) İmalatçılar, Bakanlıktan gelen gerekçeli bir
talebin ardından kabın bu Yönetmeliğe uygunluğunu kanıtlamak için gereken
tüm bilgileri ve belgeleri, basılı veya elektronik halde Türkçe ve/veya
Bakanlık tarafından kabul edilecek bir dilde Bakanlığa sunar. İmalatçılar
talepte bulunulması halinde piyasaya arz ettikleri kapların arz ettiği
riskleri ortadan kaldırmak için alınan her tür eylemde Bakanlık ile
işbirliği yapar.
Yetkili
temsilciler
MADDE 10
– (1) İmalatçı, yazılı sözleşme
ile yetkili temsilci atayabilir. 9 uncu maddenin birinci fıkrasında
belirtilen yükümlülükler ile aynı maddenin ikinci fıkrasında belirtilen
teknik dosyanın hazırlanması yükümlülüğü yetkili temsilcinin yetkileri
arasında yer almaz.
(2) Yetkili temsilci, imalatçıdan aldığı yetki
çerçevesinde belirtilen görevleri yerine getirir. Bu yetki, yetkili
temsilcinin aşağıdaki hususları yapmasına müsaade eder:
a) AB uygunluk beyanını ve teknik dosyayı, kabın
piyasaya arz edildiği tarihten itibaren 10 yıl boyunca Bakanlığa sunulmak
üzere saklanması.
b) Bakanlıktan gelen gerekçeli talep üzerine kabın
uygunluğunu kanıtlamak için gereken tüm bilgi ve belgelerin sunulması.
c) Talepte bulunulması halinde, yetkili temsilcinin
yetkileri kapsamındaki kapların oluşturacağı riskleri ortadan kaldırmak
için alınan her tür önlemde Bakanlıkla işbirliği yapılması.
İthalatçıların
yükümlülükleri
MADDE 11
– (1) İthalatçılar, sadece uygun
kapları piyasaya arz eder.
(2) İthalatçılar, PS x V çarpımı 50 bar x litreden
fazla olan kabın piyasaya arz edilmesinden önce 16 ncı maddede belirtilen
ilgili uygunluk değerlendirmesi prosedürünün imalatçı tarafından
yürütülmesini sağlar. İthalatçılar, imalatçıların teknik dosyayı
düzenlediğinden, kabın Ek-III’ün 1 inci maddesinde bahsedilen CE işareti ve
ibarelerini taşıdığından, beraberinde zorunlu belgeleri bulundurduğundan ve
9 uncu maddenin beşinci ve altıncı fıkralarında belirtilen gereklilikleri
yerine getirdiğinden emin olur. İthalatçı, PS x V çarpımı 50 bar x litreden
fazla olan kabın Ek-I’de belirtilen temel güvenlik gereklerine uygun
olmadığını bildiği veya bilmesinin gerektiği durumlarda, ilgili kabı uygun
hale getirene kadar piyasaya arz edemez. Ayrıca bu kabın risk arz etmesi
durumunda da imalatçıyı ve Bakanlığı bu konuda bilgilendirir. İthalatçılar,
PS x V çarpımı 50 bar x litre veya daha az olan bir kabın piyasaya arzından
önce bu kabın genel kabul görmüş mühendislik uygulamalarına uygun olarak
tasarlandığından ve imal edildiğinden, Ek-III 1.2’sinde belirtilen
ibareleri taşıdığından ve imalatçının 9 uncu maddenin beşinci ve altıncı
fıkralarında belirtilen gereklilikleri yerine getirdiğinden emin olur.
(3) İthalatçılar, kabın üzerinde veya bunun mümkün
olmadığı hallerde kap ile birlikte sunulacak bir belgede kendi adını,
tescilli ticari adını veya tescilli ticari markasını ve kendileriyle
iletişim kurulabilecek iletişim adreslerini belirtir. İletişim
bilgilerinin, Türkçe veya nihai kullanıcıların kolayca anlayabileceği ve
Bakanlık tarafından kabul edilecek bir dilde olması gerekir.
(4) İthalatçılar, kap ile birlikte Ek-III’ün 2 nci
maddesinde belirtilen talimatların ve güvenlik bilgilerinin, Türkçe veya
nihai kullanıcıların kolayca anlayabileceği ve Bakanlık tarafından kabul
edilecek bir dilde sunulmasını sağlar.
(5) İthalatçılar, PS x V çarpımı 50 bar x litreden
fazla olan kap kendi sorumluluklarında iken depolama ve taşıma
koşullarının, Ek- I’de düzenlenen temel gerekliliklere uygunluğunu
tehlikeye atmasını önler.
(6) İthalatçılar, kabın oluşturduğu risklerle
ilgili olarak uygun görülmesi halinde son kullanıcıların sağlığı ve
güvenliğini korumak amacıyla piyasada bulundurulan kaplardan numune alarak
test ve muayene yapılmasını sağlar, araştırır ve kabın uygunsuzluğuna ve
piyasadan geri çağırma vakalarının kaydını tutar ve bu çalışmalar konusunda
dağıtıcıları bilgilendirir.
(7) İthalatçılar, piyasaya arz edilmiş kabın bu
Yönetmelikle uyumlu olmadığını bildiği veya bilmesinin gerektiği
durumlarda, ilgili kabı uyumlu hale getirmek için gerekli düzeltici
önlemleri derhal alır, gerekirse piyasadan çeker veya geri çağırır. Ayrıca
ithalatçılar kabın risk ihtiva ettiği hallerde, kabın hizmete sunulmasına
ilişkin özellikle uygunsuzluk ve alınan her türlü düzeltici önlem konusunda
Bakanlığı derhal bilgilendirir.
(8) İthalatçılar, PS x V çarpımı 50 bar x litreden
fazla olan kaplar için, ilgili kabın piyasaya arz edildiği tarihten
itibaren 10 yıl boyunca AB uygunluk beyanının bir kopyasını Bakanlığa
sunmak amacıyla saklar ve talepte bulunulması halinde teknik dosyanın
Bakanlığa sunulmasını sağlar.
(9) İthalatçılar, Bakanlığın gerekçeli talebine
istinaden, bir kabın uygunluğunun kanıtlanması için gerekli tüm bilgi ve
belgeleri Türkçe veya Bakanlığın kabul edeceği diğer bir dilde yazılı veya
elektronik ortamda Bakanlığa sunarlar. İthalatçılar, Bakanlığın talebi
üzerine, piyasaya arz ettikleri kabın teşkil ettiği riskleri ortadan
kaldırmak için gerçekleştirilen herhangi bir eylem konusunda Bakanlıkla
işbirliği yapar.
Dağıtıcıların
yükümlülükleri
MADDE 12
– (1) Dağıtıcılar, kabı piyasada
bulundururken bu Yönetmeliğin gerekliliklerine uygun hareket eder.
(2) Dağıtıcılar, PS x V çarpımı 50 bar x litreden
fazla olan kabın piyasada bulundurulmasından önce kabın Ek-III’ün 1 inci
maddesinde belirtilen ibareleri ve CE işaretini bulundurduğunu, Ek-III’ün 2
nci maddesinde belirtilen gerekli belgelerin, talimatların ve güvenlik
bilgilerinin, Türkçe veya Bakanlığın kabul edeceği ve kullanıcıların kolaylıkla
anlayabileceği bir dilde kap ile birlikte sunulduğunu, imalatçı ve
ithalatçının, sırasıyla 9 uncu maddenin beşinci ve altıncı fıkralarında ve
11 inci maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen gereklere uyum sağladığını
doğrular. Dağıtıcılar, PS x V çarpımı 50 bar x litreden fazla olan kabın
Ek-I’de belirtilen temel güvenlik gereklerine uygun olmadığını bildiği veya
bilmesinin gerektiği durumlarda, uygun hale getirilinceye kadar kabı
piyasada bulunduramaz. Ayrıca kabın risk ihtiva ettiği durumlarda dağıtıcı,
imalatçı veya ithalatçıyı ve ayrıca Bakanlığı bu konuda bilgilendirir. Dağıtıcı,
PS x V çarpımı 50 bar x litre veya daha az olan kabı piyasada bulundurmadan
önce, kabın Ek-III’ün 1.2 nci maddesinde belirtilen ibareleri bulundurduğunu,
Ek-III’ün 2 nci maddesinde belirtilen talimatların ve güvenlik bilgilerinin
Türkçe veya Bakanlığın kabul edeceği ve kullanıcıların kolaylıkla
anlayabileceği bir dilde kap ile birlikte sunulduğunu, imalatçı ve
ithalatçının, 9 uncu maddenin beşinci ve altıncı fıkralarında ve 11 inci
maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen gereklere uyum sağladığını doğrular.
(3) Dağıtıcılar, PS x V çarpımı 50 bar x litreden
fazla olan kabın kendi sorumluluğunda iken depolanması veya taşınması
sırasında, Ek-I’de belirtilen temel güvenlik gereklerine uygunluğunu
tehlikeye atmamasını sağlar.
(4) Dağıtıcılar, piyasada bulundurdukları kapların
bu Yönetmeliğe uygun olmadığını bildiği veya bilmesinin gerektiği
durumlarda, söz konusu kabın uygun hale getirilmesi, gerekli olduğunda
piyasadan çekilmesi veya geri çağrılması için gerekli düzeltici tedbirlerin
alınmasını sağlar. Buna ek olarak söz konusu kapların risk teşkil ettiği
durumlarda dağıtıcı, özellikle de uygunsuzluğa ve alınan tüm düzeltici
tedbirlere dair detayları vererek bu hususta Bakanlığı derhal
bilgilendirir.
(5) Dağıtıcılar, Bakanlığın gerekçeli talebine
istinaden bir kabın uygunluğunun kanıtlanması için gerekli tüm bilgi ve
belgeleri yazılı olarak veya elektronik ortamda Bakanlığa sunar.
Dağıtıcılar, Bakanlığın talebi üzerine, piyasada bulundurdukları kapların
teşkil ettiği riskleri ortadan kaldırmak için alınan her türlü önlem
konusunda Bakanlık ile işbirliği yapar.
İmalatçıların
yükümlülüklerinin ithalatçılara ve dağıtıcılara uygulandığı durumlar
MADDE 13
– (1) Bir ithalatçı veya dağıtıcı,
bir kabı kendi adı veya ticari markası altında piyasaya arz ederse veya
halihazırda piyasaya arz edilmiş bir kabı, bu Yönetmeliğe uygunluğunu
etkileyecek bir şekilde değiştirirse imalatçı olarak kabul edilir ve
imalatçıların 9 uncu maddede yer alan yükümlülüklerine tabi olur.
İktisadi
işletmecilerin tanımlanması
MADDE 14
– (1) İktisadi işletmeciler,
talepte bulunulması halinde Bakanlığa aşağıdaki hususlara ilişkin bilgi
sunar:
a) Kendilerine kap tedarik etmiş olan her türlü iktisadi
işletmeci.
b) Kendilerinin kap tedarik etmiş olduğu her türlü
iktisadi işletmeci.
(2) İktisadi işletmeciler, kendilerine kap tedarik
edildiği tarihten itibaren 10 yıl boyunca veya kendilerinin kap tedarik
ettiği tarihten itibaren 10 yıl boyunca birinci fıkrada belirtilen
bilgileri hazır bulundurur.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
PS x V Çarpımı
50 Bar X Litreden Fazla Olan Kapların Uygunluğu
PS x V
çarpımı 50 bar x litreden fazla olan kapların uygunluk varsayımı
MADDE 15
– (1) Avrupa Birliği Resmî
Gazetesinde referans numaraları yayımlanmış uyumlaştırılmış standartlara
(veya bunlara karşılık gelen Uyumlaştırılmış Türk Standartlarına) veya
bunların ilgili bölümlerine uygun olan PS × V çarpımı 50 bar x litreden
fazla olan kapların bu standartlar veya ilgili bölümleri kapsamında Ek-I’de
belirtilen temel gereklere uygun olduğu varsayılır.
Uygunluk
değerlendirme prosedürleri
MADDE 16
– (1) PS × V çarpımı 50 bar x
litreden fazla olan kap, imal edilmeden önce Ek-II’nin 1 inci maddesinde
belirtilen AB tip incelemesine (Modül B) aşağıdaki şekilde tabi olur:
a) İmalatçı, 15 inci maddede belirtilen
uyumlaştırılmış standartlara uygun olarak imal edilen kaplar için aşağıda
belirtilen yöntemlerinden birisini seçer:
1) Kabın teknik tasarım yeterliliğinin numune
incelemesi olmaksızın destekleyici kanıtların ve teknik dosyanın
incelenmesi yoluyla değerlendirilmesi (Modül B - tasarım tipi).
2) Kabın teknik tasarım yeterliliğinin,
destekleyici kanıtların ve teknik dosyanın incelenmesi ile öngörülen
imalatı temsil eden tamamlanmış bir kabın prototipinin incelenmesi yoluyla
değerlendirilmesi (Modül B - imalat tipi).
b) İmalatçı, 15 inci maddede belirtilen
uyumlaştırılmış standartlara uygun olarak imal edilmeyen veya sadece kısmen
imal edilen kaplar için, öngörülen imalatı temsilen tamamlanmış bir kabın
prototipini incelemeye sunar ve kabın teknik tasarım yeterliliğinin
incelenmesi ve değerlendirilmesi için teknik dosyayı ve destekleyici
kanıtları da sunar (Modül B - imalat tipi).
(2) Piyasaya arz edilmeden önce kaplar aşağıdaki
prosedürlere tabi tutulur:
a) PS × V çarpımı 3.000 bar x litreden fazla olan
ürünler için Ek-II’nin 2 nci maddesinde belirtilen iç imalat denetimi ve
denetimli kap testine tabi olan tip uygunluğu (Modül C1).
b) İmalatçı, PS × V çarpımı 3.000 bar x litreden
fazla olmayan ancak 200 bar x litreden fazla olan kap için aşağıda
belirtilen yöntemlerinden birisini uygular:
1) Ek-II’nin 2 nci maddesinde belirtilen iç imalat
denetimi ve denetimli kap testine tabi olan tip uygunluğu (Modül C1).
2) Ek-II’nin 3 üncü maddesinde belirtilen iç imalat
denetimi ile buna ilaveten rastgele zaman aralıklarında gerçekleştirilen
denetimli kap kontrollerine tabi olan tip uygunluğu (Modül C2).
c) İmalatçı, PS × V çarpımı 200 bar x litreden fazla
olmayan ancak 50 bar x litreden fazla olan kap için, aşağıda belirtilen
yöntemlerinden birisini uygular:
1) Ek-II’nin 2 nci maddesinde belirtilen iç imalat
denetimi ve denetimli kap testine tabi olan tip uygunluğu (Modül C1).
2) Ek-II’nin 4 üncü maddesinde belirtilen iç imalat
denetimine tabi olarak tip uygunluğu
(Modül C).
(3) Bu maddenin birinci ve ikinci fıkralarında
belirtilen uygunluk değerlendirmesi prosedürleriyle ilgili kayıt ve
yazışmalar, Türkçe veya nihai kullanıcıların kolayca anlayabileceği ve
Bakanlığın kabul edeceği bir dilde düzenlenir.
AB
uygunluk beyanı
MADDE 17
– (1) AB uygunluk beyanı, Ek-I’de
belirtilen temel güvenlik gereklerinin yerine getirildiğini gösterir.
(2) AB uygunluk beyanı, Ek-IV’te belirtilen model
yapıya sahiptir, Ek-II’de yer alan ilgili modüllerde belirtilen unsurları
içerir ve sürekli güncellenir. Başka dillerde düzenlendiği durumlarda,
beyan Türkçe’ye de çevrilir.
(3) Kabın, AB uygunluk beyanı gerektiren birden
fazla teknik düzenlemeye tabi olduğu durumlarda, bu teknik düzenlemelerin
tümüne ilişkin olarak yalnızca bir AB uygunluk beyanı hazırlanır. Beyan
metni, yayımlama referansları da dahil olmak üzere ilgili mevzuatın
tanımını içerir.
(4) İmalatçı, AB uygunluk beyanını hazırlayarak
kabın bu Yönetmeliğin gerekliliklerine uygun olduğuna ilişkin sorumluluğu
üstlenir.
CE
işaretinin genel ilkeleri
MADDE 18
– (1) CE işareti, 16/12/2011
tarihli ve 2011/2588 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan
“CE” İşareti Yönetmeliğinin 9 uncu maddesinde belirtilen genel ilkelere
tabidir.
CE
işaretinin ve ibarelerinin iliştirilmesi ile ilgili kurallar ve şartlar
MADDE 19
– (1) Ek-III’ün 1 inci maddesinde
belirtilen CE işareti ve ibareleri, kap veya veri plakasına görünür,
okunaklı ve silinemez bir şekilde iliştirilir.
(2) Kabın piyasaya arzından önce CE işareti
iliştirilir.
(3) CE işaretini, kabın imalat denetimi aşamasında
bulunan onaylanmış kuruluşun kimlik numarası takip eder. Onaylanmış
kuruluşun kimlik numarası, kuruluşun kendisi tarafından veya verdiği
talimatlar doğrultusunda imalatçı veya yetkili temsilcisi tarafından
iliştirilir.
(4) CE işaretinin ve onaylanmış kuruluşun kimlik
numarasının ardından özel bir riski veya kullanımı belirten başka herhangi
bir işaret kullanılabilir.
(5) Bakanlık, CE işaretinin mevzuata uygun doğru
şekilde uygulanmasını temin için gerekli mekanizmaları kullanır ve bu
işaretin yanlış kullanımı halinde uygun önlemleri alır.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Uygunluk
Değerlendirme Kuruluşlarının Bildirimi
Bildirim
MADDE 20
– (1) Bakanlık, bu Yönetmelik uyarınca
üçüncü taraf uygunluk değerlendirme görevlerini yerine getirmek üzere
görevlendirilmesi uygun görülen kuruluşları, Ekonomi Bakanlığı aracılığıyla
Komisyon ve üye ülkelere bildirir.
Yetkili
kuruluş
MADDE 21
– (1) Bakanlık, 26 ncı maddenin
hükümlerine uygunluk da dâhil olmak üzere uygunluk değerlendirme
kuruluşlarının değerlendirilmesi ve görevlendirilmesi ve ayrıca onaylanmış
kuruluşların izlenmesine ilişkin gerekli prosedürlerin oluşturulması ve
yürütülmesinden sorumlu bir yetkili kuruluştur.
Yetkili
kuruluşa ilişkin esaslar
MADDE 22
– (1) Uygunluk değerlendirme
kuruluşlarının görevlendirilmesi, değerlendirilmesi ve izlenmesi işlemleri;
a) Uygunluk değerlendirme kuruluşlarıyla çıkar
çatışmasına imkân verilmeyecek şekilde,
b) Tarafsızlık ilkesi çerçevesinde,
c) Uygunluk değerlendirme kuruluşlarının
görevlendirilmesi ile ilgili karar alacak uzman personel ile bu kuruluşların
değerlendirmesini yapacak personelin farklı olması sağlanacak biçimde,
ç) Uygunluk değerlendirme kuruluşlarının
gerçekleştirdiği faaliyet veya danışmanlık hizmetlerinin ticari veya
rekabetçi bir biçimde sunulmayacağı bir biçimde,
d) Elde edilen bilgilerin gizliliğinin korunmasına
özen gösterilerek,
e) İlgili görevlerin usulüne uygun ve eksiksiz
yerine getirilebilmesi için gerekli olan yeteri sayıda uzman personelin
istihdam edilmesi suretiyle,
yürütülür.
Yetkili
kuruluşun bilgilendirme yükümlülüğü
MADDE 23
– (1) Bakanlık, uygunluk
değerlendirme kuruluşlarının değerlendirilmesi ve görevlendirilmesine ve
onaylanmış kuruluşların izlenmesine ilişkin yöntemlerin yanı sıra bu
yöntemlerde meydana gelecek her türlü değişikliği Ekonomi Bakanlığı
aracılığıyla Komisyona bildirir.
Onaylanmış
kuruluşlara ilişkin gereklilikler
MADDE 24
– (1) Uygunluk değerlendirme
kuruluşunun, onaylanmış kuruluş olarak görevlendirilmesi için bu maddenin
iki ilâ on birinci fıkralarında belirtilen gereklilikleri karşılaması
gerekir.
(2) Uygunluk değerlendirme kuruluşu, ulusal
mevzuata uygun bir şekilde kurulur ve tüzel kişiliği haizdir.
(3) Uygunluk değerlendirme kuruluşunun, uygunluk
değerlendirmesi hizmeti sunacağı işletme veya değerlendireceği kap ile
herhangi bir bağı olmayan bağımsız ve üçüncü taraf niteliğinde olması
gerekir. Değerlendirmesini yaptığı kabın tasarımı, imalatı, tedariki,
montajı, kullanımı veya bakımında yer alan işletmeleri temsil eden sanayi,
ticaret ve meslek odası, birliği veya derneği veya mesleki federasyona
bağlı bir kuruluş, bağımsız olduğunu ve herhangi bir çıkar çatışmasının
bulunmadığını kanıtlaması kaydıyla üçüncü taraf kuruluş olarak değerlendirilebilir.
(4) Uygunluk değerlendirme kuruluşu, bu kuruluşun
üst kademe yönetimi ve uygunluk değerlendirmesi görevlerini icra eden
personeli, değerlendirdikleri kabın tasarımcısı, imalatçısı, tedarikçisi,
montajcısı, alıcısı, sahibi, kullanıcısı veya bakımını yapan kişi ya da bu
tarafların temsilcisi olamaz. Bu durum, uygunluk değerlendirme kuruluşunun
faaliyetleri için gerekli olan kabın kullanımını veya bu gibi kapların
kişisel amaçlarla kullanımını engellemez. Uygunluk değerlendirme kuruluşu,
üst düzey yönetimi ve uygunluk değerlendirmesi görevlerinin
gerçekleştirilmesinden sorumlu olan personeli, değerlendirdikleri kapların
tasarımında, imalatında veya yapımında, pazarlanmasında, kurulumunda,
kullanılmasında veya bakım işlemlerinde doğrudan müdahil olamaz veya bu
faaliyetlerle ilgilenen tarafları temsil etmez. Bu kuruluşlar,
yetkilendirildikleri uygunluk değerlendirme faaliyetleri ile ilgili karar
verme bağımsızlığını veya mesleğin gereklerini layığıyla yerine getirmesini
olumsuz etkileyebilecek hiçbir faaliyette bulunamaz ve faaliyete iştirak
edemez. Bu durum özellikle danışmanlık hizmetleri için de geçerlidir.
Uygunluk değerlendirme kuruluşları şube, temsilcilik veya yüklenicilerinin
yürüttüğü faaliyetlerin, kendi gerçekleştirdikleri uygunluk değerlendirme
faaliyetlerinin gizliliğini, objektifliğini ve tarafsızlığını
etkilememesini sağlar.
(5) Uygunluk değerlendirme kuruluşu ve kuruluşun
personeli, yüksek seviyede gerekli teknik yeterliliğe ve mesleki donanıma
sahip olacak şekilde uygunluk değerlendirme faaliyetlerini yürütür ve söz
konusu faaliyetlerin sonunda özellikle mali konulara ilişkin kararları
alırken her türlü baskıdan, teşvikten ve faaliyet sonucundan etkilenebilecek
kişi ya da kişilerden bağımsız hareket eder.
(6) Uygunluk değerlendirme kuruluşu, kendisi
tarafından veya onun sorumluluğu altındaki faaliyetlerini, Ek-I’in 3.2 nci
maddesi ve Ek-II ile atanan ve bu amaçla onaylandıkları tüm uygunluk
değerlendirmesi görevlerini, gerçekleştirebilecek yeterliliğe sahip olur.
Uygunluk değerlendirme kuruluşu, her bir uygunluk değerlendirme prosedürü
ve onaylanmış olduğu her kap için aşağıdaki gerekli unsurları hazır
bulundurur:
a) Uygunluk değerlendirme görevini yerine getirmek
üzere teknik bilgiye, yeterli düzeyde ve uygun tecrübeye sahip personel.
b) Uygunluk değerlendirme faaliyetlerinde
kullanılacak prosedürlerinin şeffaflığını veya yeniden üretilebilirliğini
sağlayacak şekilde, uygunluk değerlendirmesi gerçekleştirilirken göz önünde
bulundurulan prosedürlerin açıklamalarına ve uygunluk değerlendirme
kuruluşunun onaylanmış kuruluş olarak yerine getirdiği görevler ile diğer
faaliyetleri arasındaki ayrımı sağlayacak uygun politika ve prosedürler.
c) Taahhüt ettiği işin büyüklüğü, faaliyet
gösterdiği sektör, organizasyon yapısı, söz konusu ürünün teknoloji
karmaşıklık derecesini ve imalat sürecinin hacmini ve vasfını dikkate alan
faaliyetlerin gerçekleşmesi için gerekli yöntemler.
(7) Uygunluk değerlendirme kuruluşunun, uygunluk değerlendirme
faaliyetleri ile bağlantılı teknik ve idari görevleri uygun bir şekilde
yerine getirme olanağına ve her türlü ekipman ve hizmete erişim hakkına
sahip olması gerekir.
(8) Uygunluk değerlendirme faaliyetlerini yerine
getirmekle sorumlu personelin;
a) Uygunluk değerlendirme kuruluşunun onaylanmış
kuruluş olarak görevlendirildiği kapsamda, tüm uygunluk değerlendirme
faaliyetlerini kapsayacak yeterlilikte teknik ve mesleki eğitime,
b) Uygunluk değerlendirme gereklilikleri konusunda
yeterli bilgi birikimine ve değerlendirmeyi yapmak için yeterli yetkiye,
c) Ek-I’de düzenlenen temel gereklilikleri,
uygulanabilir uyumlaştırılmış standart, ulusal mevzuatın ve Birlik
uyumlaştırılmış mevzuatının ilgili hükümlerine ilişkin uygun bilgi
birikimine ve bunları kavrama gücüne,
ç) Yürüttüğü değerlendirme faaliyetlerini yerine
getirmiş olduğunu kanıtlayan sertifika, kayıt ve raporları düzenleyebilecek
yeterliliğe,
sahip olması gerekir.
(9) Uygunluk değerlendirme faaliyetlerini yerine
getirmekten sorumlu uygunluk değerlendirme kuruluşları, uygunluk
değerlendirme kuruluşunun üst düzey yönetiminin ve uygunluk değerlendirme
işlemini gerçekleştirmekten sorumlu personelinin tarafsızlığını garanti
altına alır. Uygunluk değerlendirme kuruluşunun üst düzey yönetiminin ve uygunluk
değerlendirme işlemlerini yürüten personelinin ücretleri, gerçekleştirilen
değerlendirme sayısına veya değerlendirme sonuçlarına bağlı tutulamaz.
(10) Uygunluk değerlendirme kuruluşu, sorumluluğun
ulusal mevzuata göre kamu tarafından üstlenilmediği veya Bakanlığın kendisi
uygunluk değerlendirme işlemi için doğrudan sorumluluğa sahip olmadığı
sürece, mesleki sorumluluk sigortasını yaptırmak zorundadır.
(11) Uygunluk değerlendirme kuruluşunun personeli
Bakanlık ile ilgili olan işler haricinde Ek-I’in 3.2 nci maddesi ve Ek-II
kapsamındaki uygunluk değerlendirme görevlerini yürütürken elde ettiği tüm
bilgiler hakkında mesleki gizliliği sağlar. Mülkiyet hakları korunur.
(12) Uygunluk değerlendirme kuruluşları, ilgili
standardizasyon faaliyetlerine ve onaylanmış kuruluşların koordinasyonu
için AB tarafından ilgili teknik düzenleme kapsamında oluşturulan grubun
çalışmalarına katılır veya değerlendirme faaliyetlerini yürüten
personelinin bu faaliyetlerden haberdar olmasını sağlar ve onaylanmış
kuruluşların koordinasyonu için oluşturulan grubun çalışmaları sonucunda
ortaya çıkan kararlar ve hazırlanan dokümanlar rehber kılavuz olarak
kullanılır.
Onaylanmış
kuruluşların uygunluk varsayımı
MADDE 25
– (1) Uyumlaştırılmış
standartlarda veya bunların kısımlarında ortaya konulan kriterler 24 üncü
maddede ortaya konulan gerekleri kapsıyorsa ve uygunluk değerlendirme
kuruluşu da bu kriterlere uygun olduğunu kanıtlayabiliyorsa kuruluşun 24
üncü maddedeki gerekleri karşıladığı kabul edilir.
Onaylanmış
kuruluşların şube, temsilcilik ve yüklenicileri
MADDE 26
– (1) Onaylanmış kuruluş, uygunluk
değerlendirmesi ile ilgili belirli görevleri bir alt yükleniciye yaptırdığı
veya bir şube veya temsilciliğini bu işler için kullandığı hallerde
bunların 24 üncü maddede belirtilen gerekleri karşıladığını garanti eder ve
bu durumu Bakanlığa bildirir.
(2) Onaylanmış kuruluş, bu görevlerin belirlenmiş
olduğu hallerde alt yüklenici, şube veya temsilcilikleri tarafından
yürütülen görevlerin her türlü sorumluluğunu üstlenir.
(3) Onaylanmış kuruluşlar tarafından yerine
getirilecek faaliyetler, ancak müşteri ile mutabakata varılması halinde bir
alt yüklenici, şube veya temsilcilik tarafından yürütülebilir.
(4) Onaylanmış kuruluş, her bir alt yüklenici, şube
veya temsilciliğinin niteliklerinin değerlendirilmesi ile ilgili belgeleri
ve bahsi geçen tarafların Ek-I’in 3.2 nci maddesi ve Ek-II çerçevesinde
yürüttüğü görevlere ilişkin belgeleri gerektiğinde Bakanlığa sunmak üzere
muhafaza eder.
Bildirim
başvurusu
MADDE 27
– (1) Türkiye’de yerleşik uygunluk
değerlendirme kuruluşları, onaylanmış kuruluş olarak görevlendirilebilmek
için Bakanlığa başvuruda bulunur.
(2) Bildirim başvurusu ile birlikte yetkin olduğunu
ileri sürdüğü uygunluk değerlendirmesi faaliyetleri, uygunluk
değerlendirmesi modülü veya modülleri ile kaplara ilişkin gerekli bilgiler
ve uygunluk değerlendirme kuruluşunun 26 ncı maddede düzenlenen
gereklilikleri karşıladığını kanıtlayan ve 16/12/2011 tarihli ve 2011/2621
sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Uygunluk Değerlendirme
Kuruluşları ve Onaylanmış Kuruluşlar Yönetmeliğinin 4 üncü maddesinin
yedinci fıkrası çerçevesinde düzenlenmiş bir akreditasyon belgesi sunulur.
Bildirim
süreci
MADDE 28
– (1) Bakanlık, yalnızca 24 üncü
maddede düzenlenen gereklilikleri karşılayan uygunluk değerlendirme
kuruluşlarını onaylanmış kuruluş olarak görevlendirebilir.
(2) Bakanlık, görevlendirilmesi uygun bulunan
kuruluşları Ekonomi Bakanlığı aracılığıyla Komisyona ve üye ülkelere
bildirir. Bildirim, AB’nin Yeni Yaklaşım Onaylanmış Kuruluşlar Bilgi
Sistemi kullanılarak yapılır.
(3) Bildirim, uygunluk değerlendirmesi
faaliyetleri, uygunluk değerlendirmesi modülü veya modülleri ve ilgili kap
veya kaplara ilişkin tüm ayrıntıların yanı sıra ilgili kuruluşun
yetkinliğini doğrulayan tüm ayrıntıları içerir.
(4) Komisyona bildirim tarihinden itibaren,
onaylanmış kuruluş adayının yeterliliğinin değerlendirilmesinde iki hafta
süre içinde Komisyon veya üye ülkeler, bildirimi yapılan onaylanmış kuruluş
adayının yeterliliği hakkında ek bilgi isteyebilir veya itirazda
bulunabilir.
(5) Bakanlık, onaylanmış kuruluşun bildirime konu
faaliyet ve özelliklerinde meydana gelen değişiklikler hakkında Komisyonu
ve üye ülkeleri Ekonomi Bakanlığı aracılığıyla bilgilendirir.
Onaylanmış
kuruluşların atanması
MADDE 29
– (1) Bildirimi yapılan uygunluk
değerlendirme kuruluşuna Komisyon tarafından bir kimlik kayıt numarası
tahsis edilmesi ile Bakanlık bu kuruluşu onaylanmış kuruluş olarak atar.
Bildirimde
yapılan değişiklikler
MADDE 30
– (1) Bakanlık, onaylanmış
kuruluşun artık 24 üncü maddede belirtilen gereklilikleri karşılamadığını
veya yükümlülüklerini yerine getirmediğini belirlemesi veya bu konuda
bilgilendirilmesi durumunda, bu gerekliliklerin karşılanmaması veya bu
yükümlülüklerin yerine getirilmemesi durumunun ciddiyetine bağlı olarak
onaylanmış kuruluşun faaliyetini kısıtlar, askıya alır veya onaylanmış
kuruluş statüsüne son verir. Bakanlık, Ekonomi Bakanlığı vasıtası ile
Komisyonu ve üye ülkeleri bu konu hakkında ivedilikle bilgilendirir.
(2) Bakanlık, faaliyeti kısıtlanan, askıya alınan,
onaylanmış kuruluş statüsüne son verilen veya kendi isteği ile faaliyetine
son veren onaylanmış kuruluşun faaliyette bulunduğu dönemde yapmış olduğu
uygunluk değerlendirme işlemleri ile ilgili kayıt ve belgeleri, aynı konuda
faaliyette bulunan başka bir onaylanmış kuruluş tarafından işleme
alınmasını veya Bakanlığın talep etmesi halinde Bakanlığa sunmak üzere
saklanmasını sağlamak için uygun önlemleri alır.
Onaylanmış
kuruluşların yeterliliğine ilişkin itiraz
MADDE 31
– (1) Bakanlık, onaylanmış
kuruluşun görevlendirilmesine temel oluşturan veya yeterliliğini koruduğuna
ilişkin tüm bilgileri talebi üzerine Komisyona sunmak üzere Ekonomi
Bakanlığına bildirir.
(2) Bakanlık, Komisyon veya üye ülkelerden birinin
Bakanlığın görevlendirdiği bir onaylanmış kuruluşun teknik yeterliliğinin
ve ilgili mevzuata uygunluğunun incelenmesini talep etmesi halinde, 1/2006
sayılı Türkiye – Avrupa Birliği Ortaklık Konseyi Kararının 4 üncü
maddesinde belirtilen usulü takip eder.
Onaylanmış
kuruluşların faaliyetlerine ilişkin yükümlülükleri
MADDE 32
– (1) Onaylanmış kuruluşlar,
Ek-II’de öngörülen uygunluk değerlendirme prosedürlerine uygun olarak
uygunluk değerlendirme faaliyetlerini yürütür.
(2) Uygunluk değerlendirme faaliyetleri iktisadi
işletmeciler üzerinde gereksiz yük oluşturmaktan kaçınarak, orantılı bir
şekilde yürütülür. Uygunluk değerlendirme kuruluşları faaliyetlerini,
taahhüt ettiği işin büyüklüğünü, faaliyet gösterdiği sektörü, organizasyon
yapısını, söz konusu kabın kullandığı teknolojinin karmaşıklık derecesini
ve imalat sürecinin hacmi ve özelliğini göz önünde bulundurarak
gerçekleştirir. Bunu yaparken kabın bu Yönetmeliğe uygunluğu için gerekli
olan koruma seviyesini ve titizlik derecesini de dikkate alır.
(3) Onaylanmış kuruluş, imalatçı tarafından Ek-I’de
veya eşdeğer uyumlaştırılmış standartta veya diğer teknik dokümanlarda yer
alan temel güvenlik gerekliliklerini karşılamadığını tespit ettiğinde,
imalatçıdan gerekli düzeltici önlemleri almasını talep eder ve uygunluk
belgesi düzenlemez.
(4) Onaylanmış kuruluş, uygunluk sertifikasının
verilmesinin ardından uygunluğun izlenmesi sürecinde, kabın ilgili
gereklilikleri artık karşılamadığını tespit ederse imalatçıdan gerekli
düzeltici önlemleri almasını talep eder ve gerekli olması halinde uygunluk
belgesini askıya alır veya iptal eder.
(5) Onaylanmış kuruluş, düzeltici tedbirlerin
alınmadığını veya alınan tedbirlerin istenen etkiyi göstermediğini tespit
etmesi durumunda, her türlü belgeyi uygun şekilde kısıtlar, askıya alır
veya iptal eder.
Onaylanmış
kuruluşların kararlarına itiraz
MADDE 33
– (1) Bakanlık, onaylanmış
kuruluşun kararına karşı bir itiraz mekanizmasının mevcut olmasını sağlar.
Onaylanmış
kuruluşların bilgilendirme yükümlülükleri
MADDE 34
– (1) Onaylanmış kuruluşlar,
Bakanlığı aşağıdaki hususlar hakkında bilgilendirir:
a) Belgenin reddi, kısıtlanması, askıya alınması
veya iptal edilmesi.
b) Bildirim kapsamına veya koşullarına etki eden
her durum.
c) Uygunluk değerlendirme faaliyetlerine ilişkin
olarak Bakanlıktan istenen her türlü bilgi talebi.
ç) Talep üzerine, sınır ötesi faaliyetler ve bir
işin alt yükleniciye verilmesi dahil başka herhangi bir faaliyet ile
görevlendirilme kapsamında yürütülen uygunluk değerlendirmesi.
(2) Onaylanmış kuruluşlar, bu Yönetmelik kapsamında
görevlendirilen, aynı kaplara yönelik uygunluk değerlendirmeleri yürüten
diğer onaylanmış kuruluşlara, uygunluk değerlendirme faaliyetlerinin
olumsuz sonuçları hakkında ve talep edilmesi halinde olumlu sonuçları
hakkında bilgi sunar.
Onaylanmış
kuruluşların koordinasyonu
MADDE 35
– (1) Bakanlık, onaylanmış
kuruluşlar arasında gerekli bilgi ve tecrübe paylaşımı ile uygunluk
değerlendirme işlemlerine yönelik uygulamada karşılaşılan sorunlara ilişkin
çözüm üretmede paralelliğin ve birlikteliğin sağlanması amacıyla bu Yönetmelik
kapsamında faaliyette bulunan onaylanmış kuruluşlar arasında işbirliğini ve
koordinasyonu sağlar. Bakanlık, görevlendirdiği onaylanmış kuruluşların
Komisyon tarafından oluşturulan sektörel onaylanmış kuruluşlar grubunun
veya gruplarının çalışmalarına doğrudan veya yetkili temsilcileri
aracılığıyla katılmalarını temin eder.
ALTINCI BÖLÜM
Piyasa Gözetimi
ve Denetimi, Kapların Kontrolü ve Korunma Prosedürü
Piyasa
gözetimi ve denetimi, kapların kontrolü
MADDE 36
– (1) Bakanlık, kapların piyasa gözetimi
ve denetiminde 13/11/2001 tarihli ve 2001/3529 sayılı Bakanlar Kurulu
Kararı ile yürürlüğe konulan Ürünlerin Piyasa Gözetimi ve Denetimine Dair
Yönetmelik hükümlerini esas alır.
Ulusal
düzeyde risk teşkil eden kaplar için izlenecek usuller
MADDE 37
– (1) Bakanlık, bu Yönetmelik
kapsamında yer alan kapların, bu Yönetmelik uyarınca insan veya evcil
hayvan sağlığı ve güvenliğine veya malların korunmasına karşı bir risk
teşkil ettiğine ilişkin yeterli bir gerekçenin olması halinde, söz konusu
kaplarla ilgili, bu Yönetmelikte yer alan ilgili tüm gereklilikleri
kapsayacak şekilde bir değerlendirme yapar. İlgili iktisadi işletmeciler,
bu amaç doğrultusunda, Bakanlık ile işbirliği yapar. Bakanlık bu fıkrada
belirtilen değerlendirme sırasında, kapların bu Yönetmelikte yer alan
gereklilikleri karşılamadığını tespit etmesi durumunda gecikmeksizin ilgili
iktisadi işletmeciden, riskin mahiyeti ile orantılı olarak makul bir süre
içerisinde kabın söz konusu gerekliliklere uygun hale getirilmesi için tüm
uygun düzeltici önlemleri almasını, kabı piyasadan çekmesini veya geri
çağırmasını talep eder. Bakanlık konu hakkında ilgili onaylanmış kuruluşu
bilgilendirir. Bu maddenin üçüncü ve dördüncü fıkralarında yer alan
önlemler hakkında Ürünlerin Piyasa Gözetimi ve Denetimine Dair Yönetmelik
hükümleri uygulanır.
(2) Bakanlık, uygunsuzluğun sadece ülke çapında
olmadığını düşündüğünde, değerlendirme sonuçları ve iktisadi
işletmecilerden almasını istediği tedbirler hakkında Ekonomi Bakanlığı
aracılığıyla Komisyonu ve üye ülkeleri bilgilendirir.
(3) İktisadi işletmeci, piyasada bulundurduğu tüm
kaplara ilişkin uygun düzeltici tedbirin alınmasını sağlar.
(4) İlgili iktisadi işletmeci, birinci fıkrada
belirtilen süre içerisinde yeterli düzeltici tedbiri almadığı takdirde
Bakanlık, kapların piyasada bulundurulmasının yasaklanması veya
kısıtlanması, kapların piyasadan çekilmesi veya geri çağrılması için her
türlü uygun geçici tedbiri alır. Bakanlık, Ekonomi Bakanlığı aracılığıyla
Komisyonu ve üye ülkeleri derhal bu önlemlerden haberdar eder.
(5) Dördüncü fıkrada belirtilen bilgilendirme, tüm
mevcut detayları, özellikle uygunsuz kapların tespit edilmesi için gerekli
olan verileri, kabın menşei, iddia edilen uygunsuzluğun niteliği ve
içerdiği riski, alınan ulusal tedbirin süresi ve niteliği yanında ilgili
iktisadi işletmeci tarafından ileri sürülen savunmaları da içerir. Bakanlık
özellikle, uygunsuzluğun aşağıda yer alan durumların herhangi birisinden
kaynaklandığını belirtir:
a) Kabın, insan veya evcil hayvanların sağlığı ve
güvenliği veya malların korunmasıyla ilgili gereklilikleri karşılayamaması.
b) Uygunluk varsayımı olarak sunulan, 15 inci
maddesinde belirtilen uyumlaştırılmış standartlardaki eksiklikler.
(6) Bakanlık, Avrupa Birliği pazarında başlatılan
bir işleme ilişkin Komisyon tarafından iletilen bilgiye istinaden, ilgili
kabın uygunsuzluğuna dair uygulanmasını kabul ettiği bir tedbiri ve elinde
bulunan herhangi bir ek bilgiyi; ayrıca bildirilen tedbire itiraz ediyorsa
itirazlarını, Ekonomi Bakanlığı aracılığıyla Komisyona ve üye ülkelere
bildirir.
(7) Bu maddenin dördüncü fıkrasının ikinci
cümlesinde belirtilen bilgilerin alınmasını takip eden üç ay içerisinde,
Bakanlık tarafından alınan geçici bir önlemle ilgili olarak Komisyon veya
bir üye ülke tarafından itiraz edilmezse söz konusu önlem haklı kabul
edilir.
(8) Bakanlık, söz konusu kap ile ilgili olarak
kabın piyasadan çekilmesi gibi uygun kısıtlayıcı önlemlerin gecikmeksizin
alınmasını sağlar.
Korunma
önlemleri usulü
MADDE 38
– (1) 37 nci maddenin üçüncü ve
dördüncü fıkralarında belirtilen tedbire karşı Komisyona itiraz olur ve
Komisyon tarafından yapılan incelemede söz konusu tedbirin haklı bir
gerekçeye dayanmadığına hükmedilirse tedbir yürürlükten kaldırılır.
Yönetmeliğe
uygun olduğu halde risk teşkil eden kaplar
MADDE 39
– (1) 37 nci maddenin birinci
fıkrasına uygun olarak değerlendirme yapıldığında, kabın bu Yönetmeliğe
uygun olmasına rağmen insanların, evcil hayvanların sağlığı veya güvenliği
veya mallar için risk teşkil etmesi halinde, Bakanlık, riskin türüyle
orantılı olarak piyasaya arz edilen söz konusu kabın piyasadan çekilmesi
veya makul bir süre içerisinde piyasadan geri çağrılması şeklinde olmak
üzere, kabın artık risk taşımaması için uygun olan tüm tedbirlerin ilgili
iktisadi işletme tarafından alınmasını sağlar.
(2) İktisadi işletme, piyasasında bulundurduğu tüm
kaplara ilişkin her türlü düzeltici önlemin alınmasını sağlar.
(3) Bakanlık, bu maddenin birinci ve ikinci
fıkralarında belirtilen hususlarda Komisyonu ve üye ülkeleri Ekonomi
Bakanlığı aracılığıyla derhal bilgilendirir. Bu bilgiler, özellikle ilgili
kabın tespit edilmesi için gerekli verileri, kabın menşeini ve tedarik
zincirini, taşıdığı risklerin niteliği ve alınan önlemlerin niteliği ve
süresi dâhil olmak üzere tüm mevcut detayları içerir.
Şekli
uygunsuzluk
MADDE 40
– (1) 37 nci maddeye halel
getirmeksizin Bakanlık, aşağıdaki durumlardan birinin söz konusu olması
halinde, ilgili iktisadi işletmeciden söz konusu uygunsuzluğun
giderilmesini talep eder:
a) CE işaretinin, “CE” İşareti Yönetmeliğinin 9
uncu maddesi veya bu Yönetmeliğin 19 uncu maddesine aykırı şekilde
iliştirilmiş olması.
b) CE işaretinin iliştirilmemiş olması.
c) İmalat kontrol aşamasına dâhil olan onaylanmış
kuruluşun kimlik numarasının bu Yönetmeliğin 19 uncu maddesine aykırı
şekilde iliştirilmiş veya hiç iliştirilmemiş olması.
ç) Ek-III’ün 1 inci maddesinde yer alan ibarelerin
iliştirilmemiş olması veya bu Yönetmeliğin 19 uncu maddesine ya da
Ek-III’ün 1 inci maddesine aykırı şekilde iliştirilmiş olması.
d) AB uygunluk beyanının düzenlenmemiş olması.
e) AB uygunluk beyanının doğru bir şekilde
düzenlenmemiş olması.
f) Teknik dosyanın bulunmaması veya eksik olması.
g) Bu Yönetmeliğin 9 uncu maddesinin altıncı
fıkrası veya 11 inci maddesinin üçüncü fıkrasında belirtilen bilgilerin bulunmaması,
yanlış veya eksik olması.
ğ) Bu Yönetmeliğin 9 uncu veya 11 inci maddelerinde
öngörülen diğer idari gerekliliklerin yerine getirilmemiş olması.
(2) Bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen
uygunsuzluğun devam etmesi durumunda Bakanlık, söz konusu kabın piyasada
bulundurulmasını kısıtlamak veya engellemek için veya piyasadan çekilmesi
veya geri çağrılmasını sağlamak için gerekli tüm önlemleri alır.
YEDİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son
Hükümler
Komite
işlemleri
MADDE 41
– (1) Bakanlık Komisyon tarafından
kurulan basit basınçlı kaplar komitesinin çalışmalarına katılım sağlar.
İdari
yaptırımlar
MADDE 42
– (1) Bu Yönetmeliğe aykırı
hareket edenler hakkında 4703 sayılı Kanun hükümleri uygulanır. Bu
kapsamda, verilecek cezaların etkili, orantılı ve caydırıcı olması gerekir.
Yürürlükten
kaldırılan yönetmelik
MADDE 43
– (1) 30/12/2006 tarihli ve 26392
sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Basit Basınçlı Kaplar Yönetmeliği
(87/404/AT) yürürlükten kaldırılmıştır. Yürürlükten kaldırılan Yönetmeliğe
yapılan atıflar bu Yönetmeliğe yapılmış sayılır.
Geçici
hükümler
GEÇİCİ
MADDE 1 – (1) Bakanlık, bu
Yönetmeliğin yayımı tarihinden önce piyasaya arz edilmiş olup bu Yönetmelik
ile uyumlu olan ve Basit Basınçlı Kaplar Yönetmeliği (87/404/AT) ve
2009/105/EC sayılı AB direktifi kapsamında yer alan kapların piyasaya arz
edilmesini engellemez.
(2) Onaylanmış kuruluşlar tarafından 2009/105/EC
sayılı Direktif ile 87/404/AT sayılı Direktif çerçevesinde düzenlenen
belgeler bu Yönetmelik kapsamında da geçerli olur.
Yürürlük
MADDE 44
– (1) Bu Yönetmelik yayımı
tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 45
– (1) Bu Yönetmelik hükümlerini
Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı yürütür.
Ekleri için tıklayınız
|