|
Gümrük ve Ticaret Bakanlığından:
ALIŞVERİŞ MERKEZLERİ HAKKINDA YÖNETMELİK
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç ve
kapsam
MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı, alışveriş merkezlerinin
nitelikleri ile açılış, faaliyet ve denetimlerine ilişkin usul ve esasları
düzenlemektir.
(2) Bu Yönetmelik, alışveriş merkezlerine ilişkin
ilke ve kurallar ile alışveriş merkezi maliki ile yönetiminin, yetkili
idarelerin ve diğer ilgili kurum ve kuruluşların alışveriş merkezlerine
ilişkin görev ve sorumluluklarını kapsar.
Dayanak
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik, 14/1/2015 tarihli ve 6585
sayılı Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanunun 3 üncü, 5 inci, 10
uncu, 11 inci, 12 nci, 16 ncı ve 17 nci maddelerine dayanılarak
hazırlanmıştır.
Tanımlar
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmeliğin uygulanmasında;
a) Alışveriş merkezi: 4 üncü maddede belirtilen
niteliklere sahip perakende işletmeyi,
b) Alışveriş merkezi maliki: Alışveriş merkezinin
mülkiyetine sahip gerçek ve/veya tüzel kişiyi,
c) Alışveriş merkezi yönetimi: Alışveriş merkezinin
maliki tarafından alışveriş merkezinin yönetimi konusunda yetkilendirilen
gerçek veya tüzel kişilerden oluşan birimi,
ç) Bakanlık: Gümrük ve Ticaret Bakanlığını,
d) Büyük mağaza: Hangi ad altında olursa olsun,
tüketim mallarının kısmen veya tamamen perakende satışının yapıldığı, en az
dört yüz metrekare satış alanına sahip işletmeyi,
e) Esnaf ve sanatkâr işletmesi: 7/6/2005 tarihli ve
5362 sayılı Esnaf ve Sanatkârlar Meslek Kuruluşları Kanununun 3 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde tanımlanan esnaf ve
sanatkârlarca işletilen işletmeyi,
f) Kanun: Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında
Kanunu,
g) Perakende işletme: Alışveriş merkezi, büyük
mağaza, zincir mağaza, bayi işletme, özel yetkili işletme, perakende
ticaretle uğraşan diğer ticari işletmeler ile esnaf ve sanatkâr
işletmelerini,
ğ) Satış alanı: Münhasıran büro amaçlı kullanılan
işyerleri ile konaklama, depolama, üretim tesisleri/alanları ve ortak
kullanım alanları hariç olmak üzere alışveriş merkezlerinde işyerlerinin
toplam alanını,
h) Üst meslek kuruluşu: Türkiye Odalar ve Borsalar
Birliği ile Türkiye Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonunu,
ı) Yetkili idare: İşyeri açma ve çalışma ruhsatını
vermeye yetkili belediye veya il özel idareleri ile diğer idareleri,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Alışveriş
Merkezinin Nitelikleri ve Ruhsatlandırma Süreci
Alışveriş
merkezinin nitelikleri
MADDE 4 – (1) Alışveriş merkezinin;
a) Bir yapıya veya alan bütünlüğü içinde yapılar
topluluğuna,
b) En az beş bin metrekare satış alanına,
c) İçinde en az biri büyük mağaza niteliğini
taşımak şartıyla beslenme, giyinme, eğlenme, dinlenme, kültürel ve benzeri
ihtiyaçların bir kısmının veya tamamının karşılandığı en az on işyerine ya
da büyük mağaza niteliği taşıyan işyeri bulunmasa dahi beslenme, giyinme,
eğlenme, dinlenme, kültürel ve benzeri ihtiyaçların bir kısmının veya tamamının
karşılandığı en az otuz işyerine,
ç) Bu Yönetmelikte belirtilen ortak kullanım
alanlarına,
d) Merkezi bir yönetime,
sahip olması gerekir.
Alışveriş
merkezinin projelendirilmesi ve ruhsatlandırılması
MADDE 5 – (1) Yapı ruhsatı başvurusunda, 4 üncü maddenin birinci
fıkrasının (a), (b) ve (c) bentlerindeki nitelikleri taşıyan projeler
alışveriş merkezi projesi kabul edilir. Bu projede alışveriş merkezi ile
birlikte başka yapıların bulunması projenin niteliğini değiştirmez.
(2) Alışveriş merkezi projelerinde bu Yönetmelikte
belirtilen ortak kullanım alanlarına yer verilir.
(3) Alışveriş merkezine yapı ruhsatı, yapı kullanma
izin belgesi ve işyeri açma ve çalışma ruhsatını verme, değiştirme ve
yenileme yetkisi büyükşehir olan yerlerde büyükşehir belediyesine; diğer
yerlerde belediye sınırları ve mücavir alanlar içinde ilgili belediyelere,
belediye sınırları ve mücavir alanlar dışında ise il özel idarelerine
aittir.
(4) Alışveriş merkezi projesi için yapı ruhsatı
verilirken, başvuru tarihinden itibaren üç iş günü içinde üst meslek
kuruluşlarının yazılı görüşleri talep edilir.
(5) Üst meslek kuruluşları, talep yazısının
kendilerine ulaştığı tarihten itibaren on beş iş günü içinde görüşlerini
yazılı olarak gönderir. Bu görüşler tavsiye niteliğindedir. Görüş yazılarında;
yapı ruhsatını vermeye yetkili idarenin sınırları içindeki alışveriş
merkezi sayısı, bunların birbirine ve yerleşim yerlerine olan mesafesi,
ulaşım imkânları, alışveriş merkezinin çevreye, altyapıya ve trafiğe
getireceği yükler ile yaratacağı can ve mal güvenliği riski gibi ekonomik,
sosyal, çevresel ve demografik unsurlara yer verilir. Süresi içinde görüş
verilmemesi halinde görüşün olumlu olduğu kabul edilir.
(6) Büyükşehir belediyesi tarafından alışveriş
merkezi projesi için yapı ruhsatı verilirken ilgili ilçe belediyesinden de
görüş alınabilir. Bu durumda, dördüncü ve beşinci fıkralardaki usul ve
esaslar uygulanır.
(7) 4 üncü maddenin birinci fıkrasında belirtilen
niteliklere sahip olan alışveriş merkezine yapı kullanma izin belgesi
verilir. Kanunun uygulamasında bu belge işyeri açma ve çalışma ruhsatı
yerine geçer.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Ortak Kullanım
Alanlarına İlişkin İlke ve Kurallar
Ortak
kullanım alanları
MADDE 6 – (1) Alışveriş merkezinde kullanımı ücretsiz olacak
şekilde; sosyal ve kültürel etkinlik alanı, acil tıbbi müdahale ünitesi,
ibadet yeri, bebek bakım odası, çocuk oyun alanı ve dinlenme alanları ile
ortaklaşa kullanma, korunma veya faydalanma için zorunlu olan diğer alanlar
oluşturulur. Alışveriş merkezi otoparkının müşteriler ve alışveriş merkezi
içindeki perakendeciler haricinde kullanımını sınırlandırmak amacıyla
alışveriş merkezi yönetimi tarafından, süreli kullanıma bağlı ücretlendirme
yapılabilir.
(2) Ortak kullanım alanları, engelliler ile yaşlı
ve çocukların ihtiyaçları dikkate alınarak oluşturulur.
(3) Ortak kullanım alanlarının bu Yönetmeliğe ve
Türk Standardları Enstitüsünün ilgili standartlarına uygun olarak
oluşturulmasından alışveriş merkezi maliki, amacına uygun olarak
kullanılmasından, bu alanlarda oluşabilecek kazalara karşı gerekli güvenlik
tedbirlerinin alınmasından ve bu alanlara ilişkin diğer yükümlülüklerin
yerine getirilmesinden alışveriş merkezi maliki ile yönetimi müştereken
sorumludur.
Sosyal ve
kültürel etkinlik alanı
MADDE 7 – (1) Alışveriş merkezinde sergi, söyleşi, tanıtım
ve imza günleri gibi sosyal ve kültürel etkinliklerin düzenlenmesi amacıyla
satış alanının en az binde beşi oranında alan ayrılır. Bakanlık, bu oranı
bir katına kadar artırmaya veya yarısına kadar azaltmaya yetkilidir.
(2) Sosyal ve kültürel etkinlikler, etkinlikten en
az yedi gün önce alışveriş merkezinin görülebilir yerlerinde ve varsa
internet sitesinde ilan edilir.
Acil
tıbbi müdahale ünitesi
MADDE 8 – (1) Acil tıbbi durumlarda ilk müdahalenin
yapılabilmesi ve ihtiyaç halinde en yakın hastaneye sevkin sağlanabilmesi
amacıyla, alışveriş merkezinin kolay ulaşılabilir bir yerinde en az yirmi
metrekare büyüklüğünde acil tıbbi müdahale ünitesi oluşturulur.
(2) Acil tıbbi müdahale ünitesinin girişinde “Acil
Tıbbi Müdahale Ünitesi” yazısı ve işareti yer alır. Acil tıbbi müdahale
ünitesinin yeri yönlendirme levhalarıyla gösterilir.
(3) Satış alanı yirmi bin metrekarenin altında olan
alışveriş merkezinde en az bir acil tıp teknisyeni veya acil tıp teknikeri,
yirmi bin ila elli bin metrekare olan alışveriş merkezinde en az birer acil
tıp teknisyeni ve acil tıp teknikeri veya acil tıp teknikeri bulunamayan
hallerde en az iki acil tıp teknisyeni, satış alanı elli bin ila yüz bin
metrekare olan alışveriş merkezinde en az birer acil tıp teknisyeni ve acil
tıp teknikeri, satış alanı yüz bin metrekare ve üzerinde olan alışveriş
merkezinde ise en az birer acil tıp teknisyeni ve tıp doktoru bulundurulur.
(4) Acil tıbbi müdahale ünitesinde Sağlık Bakanlığı
tarafından belirlenen nitelik ve miktarda ilk yardım malzemesi ve ekipmanı
bulundurulur.
(5) Alışveriş merkezindeki ortak kullanım
alanlarının ve dört yüz metrekareden büyük perakende işletmelerin görünür
kısımlarına acil tıbbi müdahale ünitesiyle iletişimi sağlamak amacıyla
yeterli sayıda acil tıbbi durum butonu yerleştirilir.
(6) Bu maddede öngörülen hizmetler, özel sağlık
hizmeti veren kuruluşlardan hizmet satın alınmak suretiyle de verilebilir.
Bebek
bakım odası ve çocuk oyun alanı
MADDE 9 – (1) Alışveriş merkezinde kolay ulaşılabilir
yerlerde, her katta on metrekareden az olmamak üzere yeterli büyüklükte ve
sayıda, içinde lavabosu, alt değiştirme ünitesi, emzirme koltuğu ve sehpa
bulunan, yeterli iklimlendirme ve hijyen şartlarına sahip yeterli sayıda
bebek bakım odası oluşturulur.
(2) Alışveriş merkezinde 0-10 yaş grubu çocukların
oyun oynaması için yaş gruplarına göre ayrıştırılmış biçimde, ebeveynlerin
çocuklarının gözetimini sağlayabileceği oturma yerleri bulunan, yaralanma
ve kazalara karşı güvenlik tedbirleri alınmış, yeterli sayıda çocuk oyun
alanı oluşturulur.
Diğer
ortak kullanım alanları
MADDE 10
– (1) Satış alanı yüz bin
metrekarenin altında olan alışveriş merkezinde en az otuz metrekare, yüz
bin metrekare ve üstünde olan alışveriş merkezinde ise en az elli metrekare
büyüklüğünde, içinde lavabosu bulunan, yeterli iklimlendirmeye ve ihtiyacı
karşılayacak diğer niteliklere sahip, kadın ve erkekler için ayrı ayrı
olacak şekilde, otopark haricinde olmak üzere ve alışveriş merkezinin kolay
ulaşılabilir bir yerinde ibadet yeri oluşturulur.
(2) Alışveriş merkezinde, ihtiyacı karşılayacak
nitelik ve sayıda dinlenme yeri oluşturulur.
(3) Alışveriş merkezinde yaşlı ve engelliler,
kadın, erkek ve çocuklar için ayrı ayrı olacak şekilde, gerekli hijyen
şartlarına sahip ve yeterli sayıda alaturka ve alafranga tuvalet
oluşturulur. Ebeveynlerin, çocuklarının tuvalet ihtiyaçlarını
karşılamalarına yardımcı olmalarını sağlamak amacıyla en az bir adet
bağımsız tuvalet oluşturulur.
Ortak
giderler
MADDE 11
– (1) Ortak kullanım alanlarına
ilişkin elektrik, su, ısınma, yenileme niteliğinde olmayan bakım-onarım,
güvenlik ve temizlik gibi belirli dönemlerde tekrarlanan ve alışveriş
merkezinin aynına ilişkin olmayan ortak giderler, bu Yönetmelik ekindeki
usul ve esaslara göre hesaplanarak paylaştırılır.
(2) Alışveriş merkezindeki perakende işletmelerden,
birinci fıkradaki ortak giderler dışında kalan pazarlama ve yönetim gibi
ortak faydaya yönelik hizmetler için katılım payı talep edilebilmesi, bu
hususun, taraflar arasındaki sözleşmede belirtilmiş olmasına bağlıdır.
Taraflar arasındaki sözleşmede aksi belirtilmedikçe bu giderler de bu
Yönetmelik ekindeki usul ve esaslara göre hesaplanır.
(3) Kiracı olarak faaliyette bulunan perakende
işletmelerden birinci ve ikinci fıkrada belirtilen nitelikteki giderler
dışında ortak gider adı altında herhangi bir bedel talep edilemez.
(4) Birinci ve ikinci fıkra kapsamındaki giderler
için, bir önceki yılın kesinleşen giderlerinin yeniden değerleme oranında
artırılması suretiyle hesaplanacak muhtemel gider tutarı üzerinden avans
talep edilebilir. Bu giderler için avans alınması halinde, avansın ait
olduğu yılın sonuna kadar mahsup işlemi gerçekleştirilir.
(5) Ortak gider katılım payları Türk Lirası
üzerinden hesaplanır ve ödenir.
(6) Ortak gider katılım payları perakende
işletmelerden yazılı olarak talep edilir ve bu yazıda giderlerin tür ve
tutarları ayrı ayrı belirtilir.
(7) Alışveriş merkezi yönetimince her yıl mart ayı
sonuna kadar, bir önceki yılın ortak giderleri ile ortak kullanım alanı
gelirlerine ilişkin rapor hazırlanarak alışveriş merkezindeki perakende
işletmelere gönderilir. Bu raporda; bu Yönetmelik ekindeki usul ve esaslara
göre her bir perakende işletmeden tahsil edilmesi gereken ve tahsil edilen
ortak gider katılım paylarına, ortak kullanım alanlarından elde edilen
gelirlere ve ortak gider katılım payından yapılan ödemelere ilişkin
bilgiler ile her bir gider türü için ortak gider hesaplamalarına yer
verilir. Perakende işletmelerce talep edilmesi halinde, ortak kullanım
alanlarından elde edilen gelirler ile ortak gider katılım paylarından
yapılan ödemelere ilişkin belgelerin birer örneği alışveriş merkezi
yönetimince perakende işletmelere verilir.
(8) Ortak gider katılım payları tahsilat amacı
dışında kullanılamaz. Ortak kullanım alanlarından elde edilen gelirler
ortak giderlerin karşılanmasında kullanılır.
(9) Alışveriş merkezi içindeki perakende
işletmeden, bu Yönetmelik ekindeki usul ve esaslara göre yapılan hesaplama
sonucunda tahsil edilmesi gerekenden daha az ortak gider katılım payı
tahsil edilmesi durumunda, tahsil edilmeyen kısım işyeri malikince
karşılanır.
(10) Kiraya verilmemiş işyerlerine ait ortak gider
katılım payları bu işyerlerinin maliklerince karşılanır.
(11) Bu maddenin uygulanmasından alışveriş merkezi
maliki ile yönetimi müştereken sorumludur.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Yer Tahsisine
İlişkin İlke ve Kurallar
Yer
tahsisi
MADDE 12
– (1) Alışveriş merkezinde;
a) Esnaf ve sanatkâr işletmecilerine rayiç bedel
üzerinden kiraya verilmek üzere, toplam satış alanının en az yüzde beşi
oranında,
b) Geleneksel, kültürel veya sanatsal değeri olan
kaybolmaya yüz tutmuş meslekleri icra edenlere, en fazla rayiç bedelinin
dörtte biri tutarında kiraya verilmek üzere, toplam satış alanının en az
binde üçü oranında,
yer tahsis edilir.
(2) Bu maddenin uygulanmasından alışveriş merkezi
maliki ile yönetimi müştereken sorumludur.
Rayiç
bedel tespiti
MADDE 13
– (1) Tahsis edilen işyerlerinin
rayiç kira bedeli alışveriş merkezi malikince tespit edilir.
(2) Rayiç bedelin tespitinde, tahsis edilen işyerinin
büyüklüğü ve alışveriş merkezi içindeki konumu, alışveriş merkezinin
büyüklüğü ve bulunduğu yer, potansiyel iş hacmi ve ciro gibi hususlar
dikkate alınır.
Tahsis
edilen işyerlerinin duyurulması
MADDE 14
– (1) Tahsis edilen işyerlerine
ilişkin kiralama duyurusu, ilgili üst meslek kuruluşuna ve üyelerine
duyurulmak üzere o ilin esnaf ve sanatkârlar odaları birliğine alışveriş
merkezi yönetimince yazılı olarak gönderilir.
(2) Kiralama duyurusu, ilgili esnaf ve sanatkârlar
odaları birliği ve ilgili üst meslek kuruluşu tarafından yazının
kendilerine ulaştığı tarihte, alışveriş merkezi tarafından ise yazının
gönderildiği tarihte kendi internet sitelerinde ilan edilir.
(3) Kiralama duyurusunda alışveriş merkezinin adı,
adresi, kiraya verilecek işyerine ait bilgiler, rayiç kira bedeli, başvuru
adresi ve son başvuru tarihi ile başvuru için gerekli belgeler belirtilir.
(4) Kiralama duyurusunun ilgili üst meslek
kuruluşuna ulaştığı tarih, duyuru tarihi kabul edilir.
(5) Birinci ve üçüncü fıkranın uygulanmasından
alışveriş merkezi yönetimi sorumludur.
Başvuru
MADDE 15
– (1) Tahsis edilen işyerlerinin
kiralanmasına ilişkin başvurular yazılı olarak alışveriş merkezi yönetimine
yapılır.
(2) Başvuru yazısına, esnaf ve sanatkâr siciline
kayıtlı olunduğuna dair belge ile kiralama duyurusunda belirtilen belgeler
eklenir.
(3) Başvuru, alışveriş merkezi yönetimince kayıt
altına alınır ve başvurunun yapıldığını gösterir bir belge düzenlenerek
başvuru sahibine verilir. Bu belgede, başvurunun tarihi ile tarafların adı,
soyadı, unvanı ve imzası yer alır.
(4) Başvuru kayıt ve belgeleri ile rayiç bedel
hesaplamaları alışveriş merkezi yönetimince, başvuru tarihinden itibaren
beş yıl süreyle saklanır.
Kiraya
verme
MADDE 16
– (1) Başvuruları değerlendirmeye
ve tahsis edilen işyerlerini kiraya vermeye alışveriş merkezi maliki
yetkilidir. Bu işyerleri, usulüne uygun başvuru yapan ve kiralama
şartlarını kabul eden esnaf ve sanatkâr işletmecileri ile geleneksel,
kültürel veya sanatsal değeri olan kaybolmaya yüz tutmuş meslekleri icra
edenlere kiralanır.
(2) Esnaf ve sanatkâr işletmecilerine tahsis edilen
işyerlerine yeteri kadar talep olmaması veya boşalan yerlerin, bu
Yönetmeliğin 14 üncü maddesine göre yapılan duyuru tarihinden itibaren
yirmi gün içinde doldurulamaması hâlinde, bu işyerleri diğer talep
sahiplerine kiraya verilebilir.
(3) Bu maddenin uygulanmasından alışveriş merkezi
maliki ile yönetimi müştereken sorumludur.
Kaybolmaya
yüz tutmuş mesleklerin tespiti ve ilanı
MADDE 17
– (1) Geleneksel, kültürel veya
sanatsal değeri olan kaybolmaya yüz tutmuş meslekler, ilgili üst meslek
kuruluşunun görüşü alınmak suretiyle Bakanlıkça belirlenir.
(2) Birinci fıkraya göre belirlenen meslekler
Bakanlığın internet sitesinde ilan edilir ve ilgili üst meslek kuruluşuna
yazılı olarak bildirilir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Çeşitli ve Son
Hükümler
Alışveriş
merkezinin sürekli indirimli satış ibaresini kullanması
MADDE 18
– (1) Sürekli indirimli satış
türünü gösterir ya da çağrıştırır ibarelerin alışveriş merkezince kullanımı,
içindeki perakende işletmelerin her birinin sürekli indirimli satış
yapmasına bağlıdır. Bu ibarelere, alışveriş merkezinin ön cephesinde
kolaylıkla görülebilir ve okunabilir bir şekilde yer verilir.
(2) Beslenme, eğlenme, dinlenme, kültürel ve
benzeri hizmetlerin ve/veya hızlı tüketim mallarının satışını yapan
lokanta, sinema, berber, terzi ve market gibi perakende işletmeler ile
niteliği itibarıyla sürekli indirimli satış türüne uygun olmayan diğer
perakende işletmeler birinci fıkranın uygulanmasında dikkate alınmaz.
(3) Alışveriş merkezince sürekli indirimli satış
türünü gösterir ya da çağrıştırır ibarelerin usulüne uygun kullanılmasından
alışveriş merkezi maliki ve yönetimi müştereken sorumludur.
Güvenlik
hizmeti
MADDE 19
– (1) Alışveriş merkezinin otopark
dahil her türlü bağlantı ve eklentileri ile giriş ve çıkışlarında 10/6/2004
tarihli ve 5188 sayılı Özel Güvenlik Hizmetlerine Dair Kanun ve ilgili
mevzuatı çerçevesinde özel güvenlik hizmeti sağlanır.
(2) Alışveriş merkezinde bebek bakım odası ve
tuvalet gibi niteliği itibarıyla kayıt altına alınması uygun olmayan
alanlar dışındaki ortak kullanım alanları kamera ile kayıt altına alınır ve
bu kayıtlar en az otuz gün süreyle saklanır. Bu kayıtların saklanmasından
alışveriş merkezi yönetimi sorumludur.
Denetim
ve ceza hükümleri
MADDE 20
– (1) Bakanlık, bu Yönetmeliğin
uygulanması, uygulamada ortaya çıkan sorunlar ve şikâyetlerle ilgili olarak
alışveriş merkezleri nezdinde denetim yapmaya yetkilidir. Bakanlık bu
yetkisini taşra teşkilatı aracılığıyla da kullanabilir.
(2) Yetkili idareler, Bakanlığın talebi üzerine bu
Yönetmelik hükümleri çerçevesinde, alışveriş merkezleri nezdinde ön
inceleme mahiyetinde denetim yapmakla görevlidir.
(3) Yetkili idareler tarafından ikinci fıkra
kapsamında yapılan denetimin sonuçları, denetimin sonuçlandığı tarihten
itibaren on beş gün içinde il müdürlüğüne bildirilir.
(4) Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının
(h) bendinde öngörülen idari para cezalarını Bakanlık, diğer bentlerinde
öngörülenleri ise Bakanlığın talebi üzerine yetkili idareler uygulamaya
yetkilidir. Bakanlık idari para cezası uygulama yetkisini, merkezde İç
Ticaret Genel Müdürlüğüne, taşrada il müdürlüğüne devredebilir.
Geçiş
hükümleri
GEÇİCİ
MADDE 1 – (1) Kanunun yürürlüğe
girdiği 29/1/2015 tarihi itibarıyla faaliyette olan alışveriş merkezleri, 4
üncü maddenin (ç) ve (d) bentlerindeki nitelikleri bu Yönetmeliğin
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde sağlar. Bu fıkra
gereğince alışveriş merkezlerinde yapılacak tadilatların yapı ruhsatının
yenilenmesini gerektirmesi durumunda ruhsatlandırma, alışveriş merkezine
yapı ruhsatını vermiş olan idare tarafından yapılır.
(2) Perakende Bilgi Sistemi uygulamaya geçinceye
kadar yapı kullanma izin belgesi verilen alışveriş merkezlerine ilişkin
gerekli bilgiler, yapı kullanma izin belgesinin düzenlendiği tarihten
itibaren on beş gün içinde, hâlihazırda faaliyette olan alışveriş
merkezlerine ilişkin gerekli bilgiler ise bu Yönetmeliğin yürürlük
tarihinden itibaren üç ay içinde yetkili idare tarafından yazılı olarak Bakanlık
İç Ticaret Genel Müdürlüğüne bildirilir.
(3) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren alışveriş merkezlerinde boşalan satış alanları, esnaf ve sanatkâr
işletmecilerine kiralanmak üzere tahsis edilmesi zorunlu orana ulaşana
kadar, 12 nci, 13 üncü, 14 üncü, 15 inci ve 16 ncı maddelerde belirtilen
usul ve esaslara uygun olarak esnaf ve sanatkâr işletmecilerine öncelik
verilmek suretiyle kiralanır.
(4) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren alışveriş merkezlerinde boşalan satış alanları, geleneksel,
kültürel ve sanatsal değeri olan kaybolmaya yüz tutmuş meslekleri icra
edenlere kiralanmak üzere tahsis edilmesi zorunlu orana ulaşana kadar, bu
meslekleri icra edenlere 12 nci, 13 üncü, 14 üncü, 15 inci ve 16 ncı
maddelerde belirtilen usul ve esaslara uygun olarak kiralanır.
Yürürlük
MADDE 21
– (1) Bu Yönetmelik yayımı
tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 22
– (1) Bu Yönetmelik hükümlerini
Gümrük ve Ticaret Bakanı yürütür.
Ekler için tıklayınız
|