İŞ SAĞLIĞI VE GÜVENLİĞİ KANUNU İLE BAZI KANUN VE
KANUN
HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA
DAİR KANUN
Kanun No. 6645 Kabul
Tarihi: 4/4/2015
MADDE 1 –
20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı
İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununun 8 inci maddesinin ikinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddenin beşinci fıkrasına aşağıdaki
cümle eklenmiştir.
“(2) İşverene iş sağlığı ve güvenliği ile ilgili
konularda rehberlik ve danışmanlık yapmak üzere görevlendirilen işyeri
hekimi ve iş güvenliği uzmanı, görev aldığı işyerinde göreviyle ilgili
mevzuat ve teknik gelişmeleri göz önünde bulundurarak iş sağlığı ve
güvenliği ile ilgili eksiklik ve aksaklıkları, tedbir ve tavsiyeleri
belirler ve işverene yazılı olarak bildirir. Eksiklik ve aksaklıkların
düzeltilmesinden, tedbir ve tavsiyelerin yerine getirilmesinden işveren
sorumludur. Bildirilen eksiklik ve aksaklıkların acil durdurmayı
gerektirmesi veya yangın, patlama, göçme, kimyasal sızıntı ve benzeri acil
ve hayati tehlike arz etmesi, meslek hastalığına sebep olabilecek
ortamların bulunmasına rağmen işveren tarafından gerekli tedbirlerin
alınmaması hâlinde, bu durum işyeri hekimi veya iş güvenliği uzmanınca,
Bakanlığın yetkili birimine, varsa yetkili sendika temsilcisine, yoksa
çalışan temsilcisine bildirilir. Bildirim yapmadığı tespit edilen işyeri
hekimi ve iş güvenliği uzmanının belgesi üç ay, tekrarında ise altı ay
süreyle askıya alınır. Bu bildirimden dolayı işvereni tarafından işyeri
hekimi veya iş güvenliği uzmanının iş sözleşmesine son verilemez ve bu
kişiler hiçbir şekilde hak kaybına uğratılamaz. Aksi takdirde işveren
hakkında bir yıllık sözleşme ücreti tutarından az olmamak üzere tazminata
hükmedilir. İşyeri hekimi veya iş güvenliği uzmanının iş kanunları ve diğer
kanunlara göre sahip olduğu hakları saklıdır. Açılan davada, kötü niyetle
gerçek dışı bildirimde bulunduğu mahkeme kararıyla tespit edilen kişinin
belgesi altı ay süreyle askıya alınır.”
“Sektörel
düzenleme çerçevesinde maden ve yapı ile diğer sektörlerde öncelikli olarak
hangi meslekî unvana sahip iş güvenliği uzmanlarının görev yapacağının ve
bunların yanında görev yapacak diğer mesleklere sahip iş güvenliği
uzmanlarının belirlenmesine dair usul ve esaslar, Bakanlıkça belirlenir.”
MADDE 2 – 6331 sayılı Kanunun 25 inci maddesinin üçüncü
fıkrasında yer alan “mülki idare amiri tarafından” ibarelerinden sonra
gelmek üzere “kolluk kuvvetleri marifetiyle” ibareleri ve maddeye aşağıdaki
fıkralar eklenmiştir.
“(7) Çok tehlikeli sınıfta yer alan ve ihale ile
alınan işlerde; teknolojik gelişme, iş gücü kapasitesinin artırılması,
üretim metotlarında yenilik gibi bir kısım unsurlar sağlanmadan üretim
ve/veya imalat planlarına, iş programlarına aykırı hareket edilerek üretim
zorlaması nedeniyle hayati tehlike oluşturacak şekilde çalışma biçimleri,
işin durdurulma sebebi sayılır.
(8) İşyerinde durdurulan işlerde izinsiz çalışma
yaptıran işveren veya işveren vekillerine üç yıldan beş yıla kadar hapis
cezası verilir.”
MADDE 3 –
6331 sayılı Kanunun 25 inci
maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.
“Ölümlü iş kazası sebebiyle kamu ihalesinden
yasaklama
MADDE 25/A – Ölümlü iş kazası meydana gelen maden
işyerlerinde kusuru yargı kararı ile tespit edilen işveren, mahkeme
tarafından iki yıl süreyle kamu ihalelerine katılmaktan 5/1/2002 tarihli ve
4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanununun 26 ncı maddesinin ikinci
fıkrasında sayılanlarla birlikte yasaklanır. Kararın bir örneği işverenin
siciline işlenmek üzere Kamu İhale Kurumuna gönderilir ve Kurumun internet
sayfasında ilan edilir.”
MADDE 4 –
6331 sayılı Kanunun 26 ncı
maddesinin birinci fıkrasının (ğ) ve (l) bentleri ile ikinci fıkrası aşağıdaki
şekilde değiştirilmiş ve birinci fıkraya aşağıdaki bentler ile maddeye
aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“ğ) 17 nci maddesinde belirtilen yükümlülükleri
yerine getirmeyen işverene, her bir aykırılık için çalışan başına ayrı ayrı
beşyüz Türk Lirası,”
“l) 25 inci maddesinin altıncı fıkrasında
belirtilen yükümlülükleri yerine getirmeyen işverene ihlale uğrayan her bir
çalışan için bin Türk Lirası, aykırılığın devam ettiği her ay için aynı
miktar,”
“o) Çalışanlarına, standartlara uygun ve CE
işaretli kişisel koruyucu donanım temin etmeyen işverenlere çalışan başına beşyüz
Türk Lirası,
ö) Yer altı maden işletmelerinde çalışanların
bulundukları yeri ve giriş çıkışlarını gösteren takip sistemini kurmayan
işverenlere çalışan başına beşyüz Türk Lirası,”
“(2) Bu Kanunda belirtilen idari para cezaları, 14
üncü maddede belirtilen bildirim yükümlülüğünü yerine getirmeyenlere
uygulanacak idari para cezaları hariç gerekçesi belirtilmek suretiyle
Çalışma ve İş Kurumu il müdürünce verilir. 14 üncü maddede belirtilen
bildirim yükümlülüğünü yerine getirmeyenler için uygulanan idari para
cezaları hariç tahsil edilen idari para cezaları genel bütçeye gelir
kaydedilir. 14 üncü maddede belirtilen bildirim yükümlülüğünü yerine
getirmeyenlere uygulanacak idari para cezaları ise doğrudan Sosyal Güvenlik
Kurumunca verilir. Sosyal Güvenlik Kurumunca verilen idari para cezalarının
tebliğ, itiraz ve tahsilinde 5510 sayılı Kanunun 102 nci maddesi hükümleri
uygulanır. Verilen diğer idari para cezaları tebliğinden itibaren otuz gün
içinde ödenir. İdari para cezaları tüzel kişiliği bulunmayan kamu kurum ve
kuruluşları adına da düzenlenebilir.”
“(3) Bu maddede belirtilen idari para cezaları;
a) Ondan az çalışanı bulunan işyerlerinden;
1) Az tehlikeli sınıfta yer alanlar için aynı
miktarda,
2) Tehlikeli sınıfta yer alanlar için yüzde yirmi beş
oranında artırılarak,
3) Çok tehlikeli sınıfta yer alanlar için yüzde
elli oranında artırılarak,
b) On ila kırk dokuz çalışanı bulunan
işyerlerinden;
1) Az tehlikeli sınıfta yer alanlar için aynı
miktarda,
2) Tehlikeli sınıfta yer alanlar için yüzde elli
oranında artırılarak,
3) Çok tehlikeli sınıfta yer alanlar için yüzde yüz
oranında artırılarak,
c) Elli ve daha fazla çalışanı bulunan
işyerlerinden;
1) Az tehlikeli sınıfta yer alanlar için yüzde elli
oranında artırılarak,
2) Tehlikeli sınıfta yer alanlar için yüzde yüz
oranında artırılarak,
3) Çok tehlikeli sınıfta yer alanlar için yüzde iki
yüz oranında artırılarak,
uygulanır.
(4) İşin durdurulması hâlinde, durdurmaya sebep
olan fiilden dolayı ilgili idari para cezası uygulanmaz.
(5) Çalışan sayısıyla çarpılarak verilen idari para
cezalarında üçüncü fıkra hükümleri uygulanmaz.
(6) 14 üncü maddede belirtilen bildirim
yükümlülüğünü yerine getirmeyenler için uygulanan idari para cezaları hariç
olmak üzere bu Kanuna göre tahsil edilen idari para cezaları, iş sağlığı ve
güvenliği ile ilgili eğitim ve araştırma-geliştirme projelerine ilişkin
harcamalarda kullanılır. Bu amaçla ihtiyaç duyulan ödenek, Bakanlık
bütçesinde öngörülür. Söz konusu ödeneğin kullanılmasına ilişkin usul ve
esaslar, Bakanlık ile Maliye Bakanlığınca müştereken belirlenir.”
MADDE 5 –
6331 sayılı Kanunun 30 uncu
maddesinin birinci fıkrasının (g) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve
ikinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“g) İşyerlerinde işin durdurulması, hangi işlerde
risk değerlendirmesi yapılmamış olması durumunda işin durdurulacağı,
durdurma sebeplerini gidermek için mühürlerin geçici olarak kaldırılması,
yeniden çalışmaya izin verilme şartları, çok tehlikeli işler sınıfında yer
alan başta maden ve yapı olmak üzere işyerlerinde acil durdurmayı
gerektiren hususlar, acil hâllerde işin durdurulmasına karar verilinceye
kadar geçecek sürede alınacak tedbirlerin uygulanması.”
“(3) Maden işyerlerinin hangilerinde sığınma
odalarının kurulabileceği ve bu odaların teknik özelliklerine dair usul ve
esaslar Bakanlıkça bir yıl içinde çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir. Bu
teknik özellikler, ulusal ve uluslararası standartlara uygun olarak
belirlenir.”
MADDE 6 – 6331 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesinin
birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra
eklenmiştir.
“(1) Bu Kanunun 8 inci maddesinde belirtilen çok
tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde (A) sınıfı belgeye sahip iş
güvenliği uzmanı görevlendirme yükümlülüğü, 1/1/2018 tarihine kadar (B)
sınıfı belgeye sahip iş güvenliği uzmanı görevlendirilmesi; tehlikeli
sınıfta yer alan işyerlerinde ise (B) sınıfı belgeye sahip iş güvenliği
uzmanı görevlendirme yükümlülüğü, 1/1/2017 tarihine kadar (C) sınıfı
belgeye sahip iş güvenliği uzmanı görevlendirilmesi kaydıyla yerine
getirilmiş sayılır.”
“(3) İkinci fıkraya göre iş güvenliği uzmanlığı
belge yükseltme sınavlarında başarılı olup belge almaya hak kazananların
hakları saklıdır.”
MADDE 7 –
6331 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 9 – (1) Bu Kanunun 26 ncı maddesinin
birinci fıkrasına eklenen (ö) bendi, 1/1/2016 tarihinden itibaren
uygulanır.”
MADDE 8 –
31/12/1960 tarihli ve 193 sayılı
Gelir Vergisi Kanununun 32 nci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “ilk
iki çocuk için %7,5” ibaresinden sonra gelmek üzere “, üçüncü çocuk için
%10,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 9 – 193 sayılı Kanunun 40 ıncı maddesinin birinci
fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.
“11. Türkiye İş Kurumu tarafından düzenlenen işbaşı
eğitim programlarından faydalananlara, programı yürüten işverenlerce fiilen
ödenen tutarlar (Bu kapsamda işverenler tarafından ticari kazancın
tespitinde ücretle ilişkilendirilmeksizin her bir katılımcı itibarıyla
indirim konusu yapılacak tutar aylık olarak asgari ücretin brüt tutarının
yarısını aşamaz.).”
MADDE 10
– 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı
Devlet Memurları Kanununun;
a) Eki (II) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “1.
Başbakanlık ve Bakanlıklarda” bölümüne “Milli Emlak Dairesi Başkanı”
ibaresinden sonra gelmek üzere “, İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve
Geliştirme Enstitüsü Başkanı” ibaresi eklenmiş, “4. Başbakanlık ve
Bakanlıklarda” bölümünde yer alan “İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitü Müdürü,”
ibaresi “İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü Başkan Yardımcısı,”
şeklinde değiştirilmiş ve bu ibareden sonra gelmek üzere “İş Sağlığı ve
Güvenliği Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü Bölge Laboratuvar Müdürü,”
ibaresi eklenmiştir.
b) Eki (IV) sayılı Makam Tazminatı Cetvelinin 7 nci
sırasına “Gelir İdaresi Grup Başkanı,” ibaresinden sonra gelmek üzere “İş
Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü Başkanı,” ibaresi
eklenmiştir.
MADDE 11
– 4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı
Yükseköğretim Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (ı) bendinde yer
alan “yabancı dil” ibaresinden sonra gelmek üzere “, 20/6/2012 tarihli ve
6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanununa göre iş güvenliği uzmanı
olabilecek mezunları yetiştiren fakültelerde iş sağlığı ve güvenliği”
ibaresi eklenmiştir.
MADDE 12
– 4/11/1983 tarihli ve 2942 sayılı
Kamulaştırma Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 10 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarih itibarıyla kamulaştırma nedeniyle idarece ödenmiş olan ancak
kesinleşen yargı kararları gereği geri ödenmesi gereken kamulaştırma
bedelinin; borçlusuna bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce idarece
tebliğ edilmiş olması hâlinde bu Kanunun yayımını izleyen aydan başlamak
üzere altı ay içinde, tebliğ edilmemiş olması hâlinde ilgilisine tebliğ
tarihinden itibaren üç ay içinde ödenmesi şartıyla kamulaştırma bedeliyle
birlikte ödenmesi gereken faizin tahsilinden vazgeçilir. Şu kadar ki, bu
maddenin yürürlüğe girdiği tarihten sonra yapılacak tebligatlarda ödeme
için verilen üç aylık sürenin bu maddede yer alan altı aylık sürenin içinde
kalması hâlinde üç aylık süre altı aylık sürenin bitim tarihine kadar uzar.
Bu madde hükmünden yararlanan şahıslar bu konuyla ilgili dava açamazlar. Bu
şahıslar hakkında başlatılmış icra takipleri ödeme süresince durur, ödemeyi
müteakip sonlandırılır, icra ve yargılama masrafları talep edilmez.”
MADDE 13
– 9/1/1985 tarihli ve 3146 sayılı
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanunun 8 inci maddesinin (e) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“e) Avrupa Birliği ve Mali Yardımlar Dairesi
Başkanlığı.”
MADDE 14
– 3146 sayılı Kanunun 12 nci
maddesinin birinci fıkrasının (j) bendi ile ikinci fıkrası aşağıdaki
şekilde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“j) İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve Geliştirme
Enstitüsü Başkanlığı ile İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve Geliştirme
Enstitüsü Bölge Laboratuvar Müdürlüklerinin çalışmalarını düzenlemek,
yönetmek ve denetlemek.”
“İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve Geliştirme
Enstitüsü Başkanlığı ile İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve Geliştirme
Enstitüsü Bölge Laboratuvar Müdürlüklerinin çalışma usul ve esasları ile
personelin nitelik, görev, yetki ve sorumluluklarına ilişkin diğer hususlar
yönetmelikle düzenlenir.”
“20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı İş Sağlığı ve
Güvenliği Kanununun 24 üncü maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen eğitim
kurumları, ortak sağlık ve güvenlik birimleri ile birinci fıkra gereğince
iş sağlığı ve güvenliği ortam ölçüm, analiz laboratuvarlarının inceleme,
kontrol ve denetimleri, iş sağlığı ve güvenliği uzmanı ve yardımcıları ile
mühendis, fizikçi, kimyager, biyolog ve tabipler tarafından yerine
getirilebilir. Bu madde kapsamında görevlendirilenler hakkında 10/2/1954
tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 33 üncü maddesinin (b) fıkrası
hükmü uygulanır.”
MADDE 15
– 3146 sayılı Kanunun 12/A
maddesinin başlığı “Avrupa Birliği ve Mali Yardımlar Dairesi Başkanlığı”
şeklinde, maddenin birinci fıkrasında yer alan “Avrupa Birliği Koordinasyon
Dairesi Başkanlığının” ibaresi “Avrupa Birliği ve Mali Yardımlar Dairesi
Başkanlığının” şeklinde değiştirilmiş, maddenin birinci fıkrasına (e) bendinden
sonra gelmek üzere aşağıdaki bentler eklenmiş ve (f) bendi (h) bendi olarak
teselsül ettirilmiştir.
“f) Bakanlık tarafından hazırlanacak mevzuatı Avrupa
Birliği müktesebatına ve terminolojisine uyumu açısından incelemek ve görüş
bildirmek.
g) İnsan Kaynaklarının Geliştirilmesi Programı
çerçevesinde kurum ve kuruluşlarla iş birliği içinde, mevzuat uyumu ve
uygulaması için gerekli teknik, kurumsal kapasite ve mali ihtiyaçların
tespitine ve faaliyetlerin izlenmesine katkıda bulunmak.”
MADDE 16
– 3146 sayılı Kanunun 29 uncu
maddesinin üçüncü fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş, birinci cümlesinden sonra aşağıdaki cümle eklenmiş, fıkrada
yer alan “veya dil yeterliği bakımından buna denkliği kabul edilen ve
uluslararası geçerliliği bulunan başka” ibaresi madde metninden çıkarılmış
ve maddenin son fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
“Yurt dışı sürekli görevlere; yurt dışı işçi
hizmetleri uzmanları ile Bakanlık merkez teşkilatı veya bağlı veya ilgili
kuruluşlarında ek göstergeleri Genel Müdür düzeyinde veya daha yüksek
tespit edilen kadrolarda bulunanlar, mesleki nitelik değerlendirmesine tabi
tutulmaksızın atanabilirler.”
“Bakanlık ile Sosyal
Güvenlik Kurumu Başkanlığı ve Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğünde Genel
Müdür Yardımcısı veya Daire Başkanı kadrolarında en az iki yıl çalışmış
olanlar da mesleki nitelik değerlendirmesine tabi tutulmak, Bakanlığın yurt
dışında bulunan toplam birim sayısının %10’unu geçmemek ve bir defaya
mahsus olmak üzere yurt dışı sürekli görevlere atanabilirler.”
MADDE 17
– 3146 sayılı Kanunun ek 3 üncü
maddesinde yer alan “İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitüsü Müdürlüğü” ibaresi
“İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü Başkanlığı”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 18
– 3146 sayılı Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“EK MADDE 4 – Ekli (1) ve (2) sayılı listelerde yer
alan kadrolar iptal edilerek 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro
ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığına ait bölümünden çıkarılmış ve ekli
(3), (4) ve (5) sayılı listelerde yer alan kadrolar ihdas edilerek 190
sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Çalışma ve
Sosyal Güvenlik Bakanlığına ait bölümüne eklenmiştir.”
MADDE 19
– 3146 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 16 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihte;
a) Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi
Başkanlığında Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanı unvanlı kadroda
bulunan personel ile İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitü Müdürlüğünde İş
Sağlığı ve Güvenliği Enstitü Müdürü ile İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitü
Müdür Yardımcısı unvanlı kadrolarda bulunanların görevleri sona erer ve
bunlar en geç bir ay içinde derece ve kademelerine uygun diğer kadrolara
atanır. Bunlar, yeni bir kadroya atanıncaya kadar, eski kadrolarına ait
aylık, ek gösterge ve her türlü zam ve tazminatlar ile diğer mali haklarını
almaya devam eder. Söz konusu personelin atandıkları tarih itibarıyla eski
kadrolarına ilişkin olarak en son ayda aldıkları aylık, ek gösterge, her
türlü zam ve tazminatları, ek ödeme ve benzeri adlarla yapılan her türlü
ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca fiili çalışmaya bağlı fazla mesai
ücreti ve ek ders ücreti hariç) toplam net tutarının (bu tutar sabit bir
değer olarak esas alınır); yeni atandıkları kadrolara ilişkin olarak
yapılan aylık, ek gösterge, her türlü zam ve tazminatları, ek ödeme ve
benzeri adlarla yapılan her türlü ödemelerin (ilgili mevzuatı uyarınca
fiili çalışmaya bağlı fazla mesai ücreti ve ek ders ücreti hariç) toplam
net tutarından fazla olması hâlinde aradaki fark tutarı, herhangi bir vergi
ve kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya kadar ayrıca tazminat
olarak ödenir. Atandıkları kadro unvanlarında isteğe bağlı olarak herhangi
bir değişiklik olanlarla kendi istekleriyle başka kurumlara atananlara fark
tazminatı ödenmesine son verilir.
b) Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi
Başkanlığında ve İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitüsü ile İş Sağlığı ve
Güvenliği Bölge Laboratuvarlarında görev yapan personel, kadroları ile
birlikte çalıştığı birim dikkate alınarak durumuna göre Avrupa Birliği ve
Mali Yardımlar Dairesi Başkanlığı, İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve
Geliştirme Enstitüsü Başkanlığı ya da İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve
Geliştirme Enstitüsü Bölge Laboratuvar Müdürlüklerine herhangi bir işleme
gerek kalmaksızın aktarılmış sayılır.
c) İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitüsüne ait her
türlü taşınır, taşıt, araç, gereç ve malzeme, borç ve alacaklar, hak ve
yükümlülükler, yazılı ve elektronik ortamdaki her türlü kayıt ve
dokümanlar, hiçbir işleme gerek kalmaksızın İş Sağlığı ve Güvenliği
Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü Başkanlığına devredilmiş sayılır.
Mülkiyeti Hazineye ait veya Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki
taşınmazlardan İş Sağlığı ve Güvenliği Enstitüsüne tahsis edilmiş olanlar
hiçbir işleme gerek kalmaksızın İş Sağlığı ve Güvenliği Araştırma ve
Geliştirme Enstitüsü Başkanlığına tahsis edilmiş sayılır.
ç) Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığına
ait her türlü taşınır, taşıt, araç, gereç ve malzeme, borç ve alacaklar,
hak ve yükümlülükler, yazılı ve elektronik ortamdaki her türlü kayıt ve
dokümanlar, hiçbir işleme gerek kalmaksızın Avrupa Birliği ve Mali
Yardımlar Dairesi Başkanlığına devredilmiş sayılır.”
MADDE 20
– 3146 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 17 – Bakanlık ile Sosyal Güvenlik
Kurumu Başkanlığı ve Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü merkez teşkilatlarında;
mesleğe özel yarışma sınavıyla giren ve yapılan yeterlik sınavında başarılı
olanlardan, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla 35 yaşını
doldurmamış ve Bakanlıkça belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde üç ay
içinde düzenlenen sınavda başarılı olanlar, bir defaya mahsus olmak üzere
Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Uzmanı kadrolarına atanabilirler. Atama
yapılabilecek personel sayısı, Yurt Dışı İşçi Hizmetleri Uzmanı ve Yurt
Dışı İşçi Hizmetleri Uzman Yardımcısı toplam kadro sayısının %10’unu geçemez.
İlgililerin, müracaat tarihinden geriye son üç yıl içinde yapılan Yabancı
Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavlarında Almanca, Arapça, Fransızca,
İngilizce veya Rusça dillerinin birinden en az (B) düzeyinde puan almış
olmaları şarttır.
Bu şekilde atananların, yurt dışı sürekli göreve
atanabilmeleri için en az bir yıl Dış İlişkiler ve Yurt Dışı İşçi
Hizmetleri Genel Müdürlüğünde çalışmaları zorunludur.”
MADDE 21
– 3146 sayılı Kanuna ekli Ek-1
sayılı cetvelin “Ana Hizmet Birimleri” bölümünün (5) numaralı sırasında yer
alan “Avrupa Birliği Koordinasyon Dairesi Başkanlığı” ibaresi “Avrupa
Birliği ve Mali Yardımlar Dairesi Başkanlığı” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 22
– 27/6/1989 tarihli ve 375 sayılı
Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin “A- Aylıklarını 657
sayılı Devlet Memurları Kanununa Göre Alanlar:” kısmının “1- Kadroları
Genel İdare Hizmetleri Sınıfında yer alan personel ile Teknik Hizmetler,
Sağlık ve Yardımcı Sağlık Hizmetleri ile Avukatlık Hizmetleri sınıflarında
bulunan personelden ek ödeme oranları ilgili gruplarında düzenlenmeyen ve
kadro unvanları bu bölümde yer alan personel;” bölümünün (e) sırasına
“genel sekreter,” ibaresinden sonra gelmek üzere “İş Sağlığı ve Güvenliği
Araştırma ve Geliştirme Enstitüsü Başkanı,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 23
– 25/8/1999 tarihli ve 4447 sayılı
İşsizlik Sigortası Kanununun 48 inci maddesinin altıncı fıkrasının (d) alt
bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve yedinci fıkrasında yer alan
“işgücü piyasası araştırma ve planlama çalışmaları yapmak” ibaresinden
sonra gelmek üzere “ve Fondan ödenmek üzere vize edilmiş sözleşmeli
personel pozisyonlarında çalışanlar ile bunlardan ilgili mevzuatına göre
Kurum kadrolarına atanan ve Kurumda çalışmaya devam eden personelin mali ve
sosyal haklarına ilişkin ödemeleri gerçekleştirmek” ibaresi eklenmiştir.
“d) Aktif işgücü hizmetleri kapsamında kurs ve
programlar.”
MADDE 24
– 4447 sayılı Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“EK MADDE 3 – Tehlikeli ve çok tehlikeli işlerden
olup, Bakanlıkça çıkarılacak tebliğlerde belirtilen mesleklerde, 21/9/2006
tarihli ve 5544 sayılı Meslekî Yeterlilik Kurumu Kanunu kapsamında
yetkilendirilmiş sınav ve belgelendirme kuruluşlarının gerçekleştireceği
sınavlarda başarılı olan kişilerin 31/12/2017 tarihine kadar belge masrafı
ile sınav ücreti, 1/1/2018 tarihinden 31/12/2019 tarihine kadar ise belge
masrafı ile sınav ücretinin yarısı Fondan karşılanır. Fondan karşılanacak
sınav ücreti, brüt asgari ücretin yarısını geçmemek üzere meslekler
itibarıyla Bakanlığın teklifi ve Bakanlar Kurulunun kararıyla belirlenir.
Fondan karşılanan bu desteklerden kişiler bir kez yararlanabilir. Bu
maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.”
MADDE 25
– 4447 sayılı Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“EK MADDE 4 – 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı İş
Sağlığı ve Güvenliği Kanunu kapsamında çok tehlikeli sınıfta yer alıp ondan
fazla çalışanı bulunan ve üç yıl içinde ölümlü veya sürekli iş göremezlikle
sonuçlanan iş kazası meydana gelmeyen işyerlerinde çalışanların işsizlik
sigortası işveren payı teşvik olarak bir sonraki takvim yılından geçerli
olmak üzere ve üç yıl süreyle %1 olarak alınır. Ölümlü veya sürekli iş
göremezlikle sonuçlanan iş kazası meydana gelmesi hâlinde takip eden aydan
itibaren bu teşvik uygulamasına son verilir. İşverenler bu fıkrada
öngörülen şartları tekrar sağlamaları ve talepleri hâlinde bu teşvikten
yeniden yararlanır. Türkiye genelinde birden fazla tescilli çok tehlikeli
sınıfta yer alan işyeri bulunan işverenin 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı
Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 4 üncü maddesinin
birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında çalıştırılan toplam çalışan sayısı
esas alınır.
Bu maddeye göre teşvikten yararlanan işverenlerden
birinci fıkrada belirtilen iş kazalarını bildirmeyenler, iş kazasının
meydana geldiği tarihten itibaren yararlandıkları primleri yasal faizi ile
birlikte geri öderler ve bu teşvikten beş yıl süre ile yasaklanırlar.
Haklarında yasaklama kararı verilen tüzel kişilerin şahıs şirketi olması
hâlinde, şirket ortaklarının tamamı hakkında; sermaye şirketi olması
hâlinde ise sermayesinin yarısından fazlasına sahip olan gerçek veya tüzel
kişi ortaklar hakkında yasaklama kararı verilir. Haklarında yasaklama
kararı verilenlerin gerçek veya tüzel kişi olması durumuna göre; ayrıca bir
şahıs şirketinde ortak olmaları hâlinde bu şahıs şirketi hakkında da,
sermaye şirketinde ortak olmaları hâlinde ise sermayesinin yarısından
fazlasına sahip olmaları kaydıyla bu sermaye şirketi hakkında da aynı
şekilde yasaklama kararı verilir.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Bakanlıkça belirlenir.”
MADDE 26
– 4447 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 13 – Karaman ili Ermenek ilçesi
Güneyyurt beldesi Cenne mevkiinde 28/10/2014 tarihinde maden kazasının
meydana geldiği işyerinde aynı tarih itibarıyla 5510 sayılı Kanunun 4 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı olanlar ile
bunlardan hayatını kaybedenlerin 5510 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinde
sayılan hak sahiplerine aynı maddede belirtilen oranlara göre, bu maddenin
yayımı tarihini izleyen ay başından itibaren altı ay süre ile brüt asgari
ücretin iki katı tutarında Fondan aylık ödeme yapılır. Bu ödemelerden
herhangi bir vergi ve kesinti yapılmaz.
Ayrıca, aynı mevkide faaliyette bulunan ve bu
maddenin yayımı tarihinden önce 6331 sayılı Kanunun 25 inci maddesi gereği
kapalı olan diğer işyerlerinde çalışan ve 28/10/2014 tarihi itibarıyla 5510
sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamındaki
sigortalılara; işverenin başka bir iş verip vermediğine bakılmaksızın
kanuni ve özel kesintileri hariç ödenmeyen net ücretleri, işyerlerinin
kapalı olduğu dönemle sınırlı olmak, bu maddenin yayımı tarihini takip eden
aydan başlamak ve üç ayı geçmemek üzere Fondan aylık olarak ödenir ve
yapılan bu ödemeler yasal faiz uygulanmak suretiyle işverenden tahsil
edilerek Fona gelir kaydedilir.”
MADDE 27
– 4447 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 14 – Bu Kanunun geçici 10 uncu
maddesi ile sağlanan sigorta primi desteğinden maddenin yayımlandığı ay ve
öncesine ilişkin olmak üzere ortalama sigortalı sayısının yanlış
hesaplanması sebebiyle yersiz yararlandığı tespit edilen işverenlerin
yersiz yararlanılan teşvik tutarlarına ilişkin 5510 sayılı Kanunun 89 uncu
maddesinin ikinci fıkrası hükümleri uygulanmaz. Bu maddenin yürürlüğe
girdiği tarihten önce sigorta primi teşvikinden yersiz yararlandığı tespit
edilip tahsil edilen primlere ait gecikme cezası ve gecikme zamları iade ve
mahsup edilmez.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Bakanlık tarafından belirlenir.”
MADDE 28
– 4447 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 15 – 18 yaşından büyük, 29 yaşından
küçük olanlardan Türkiye İş Kurumu tarafından 31/12/2016 tarihine kadar
başlatılan işbaşı eğitim programlarını tamamlayanların;
a) Programın bitimini müteakip en geç üç ay içinde
programı tamamladıkları meslek alanında özel sektör işverenleri tarafından
5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi
kapsamında işe alınması ve
b) İşe alındıkları yıldan bir önceki takvim yılında
işyerinden bildirilen aylık prim ve hizmet belgelerindeki sigortalı
sayısının ortalamasına ilave olması
kaydıyla, işe alındıkları işyerinin imalat sanayi
sektöründe faaliyet göstermesi hâlinde 42 ay, diğer sektörlerde ise 30 ay
süre ile 5510 sayılı Kanunun 81 inci maddesinin birinci fıkrasının (ı)
bendi uygulandıktan sonra kalan sigorta primlerinin işveren hisselerine ait
oranına göre ve aynı Kanunun 82 nci maddesi uyarınca belirlenen prime esas
kazanç alt sınırı üzerinden hesaplanan tutar Fondan karşılanır. 30/06/2015
tarihine kadar başlayan işbaşı eğitim programlarının katılımcıları için bu
fıkradaki süreler 6 ay artırımlı uygulanır.
Birinci fıkra kapsamında destekten yararlanacak
imalat sanayi sektöründe faaliyet gösteren işyerleri, işkollarına göre
Avrupa Topluluğu Ekonomik Faaliyetlerin İstatistiki Sınıflaması dikkate
alınarak Bakanlık tarafından belirlenir.
İşveren hissesine ait primlerin Fondan
karşılanabilmesi için işverenlerin çalıştırdıkları sigortalılarla ilgili olarak;
5510 sayılı Kanun uyarınca aylık prim ve hizmet belgelerini yasal süresi
içinde Sosyal Güvenlik Kurumuna vermesi, sigortalıların tamamına ait
sigorta primlerinin sigortalı hissesine isabet eden tutarı ile Hazine ve
Fon tarafından karşılanmayan işveren hissesine ait tutarı yasal süresi
içinde ödemesi ve kapsama giren sigortalının işe alındığı işyerinden dolayı
Sosyal Güvenlik Kurumuna prim, idari para cezası ve bunlara ilişkin gecikme
cezası ve gecikme zammı borcu bulunmaması şarttır.
Sosyal Güvenlik Kurumuna olan prim, idari para
cezası ve bunlara ilişkin gecikme cezası ve gecikme zammı borçlarının 6183
sayılı Kanunun 48 inci maddesine göre tecil ve taksitlendirilmiş veya
ilgili diğer kanunlar uyarınca prim borçlarının yeniden yapılandırılmış ve
taksitlendirilmiş olması, bu tecil, taksitlendirme ve yeniden yapılandırma
devam ettiği sürece işverenlerin bu fıkra hükmünden yararlanmasına engel
teşkil etmez.
Yapılan
kontrol ve denetimlerde, çalıştırdığı kişileri sigortalı olarak
bildirmediği tespit edilen işverenler bir yıl süreyle bu maddeyle sağlanan
destek unsurlarından yararlanamaz.
Bu madde
hükümleri; kamu idaresine ait işyerleri, 21/4/2005 tarihli ve 5335 sayılı
Kanunun 30 uncu maddesinin ikinci fıkrası kapsamına giren kurum ve
kuruluşlara ait işyerleri ile 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale
Kanununa, 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununa ve
uluslararası anlaşma hükümlerine istinaden yapılan alım ve yapım işleri ile
4734 sayılı Kanundan istisna olan alım ve yapım işlerine ilişkin işyerleri,
sosyal güvenlik destek primine tabi çalışanlar ve yurt dışında çalışan
sigortalılar hakkında uygulanmaz.
Fondan karşılanan prim tutarları, gelir ve kurumlar
vergisi uygulamalarında gider veya maliyet unsuru olarak dikkate alınmaz.
Bakanlar Kurulu, birinci fıkrada belirtilen tarihi
birer yıl süreyle ve en çok 31/12/2018’e kadar ertelemeye yetkilidir.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Bakanlık tarafından belirlenir.”
MADDE 29
– 29/6/2001 tarihli ve 4706 sayılı
Hazineye Ait Taşınmaz Malların Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi
Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 18 – 12/11/2012 tarihli ve 6360
sayılı On Dört İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmi Yedi İlçe Kurulması ile
Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair
Kanunun yürürlük tarihinden önce geçerli olan Şanlıurfa ili Ceylanpınar
ilçesinin belediye ve mücavir alan sınırları içinde bulunan ve tapuda
Hazine adına tescilli olan taşınmazlar ile tescil harici bırakılan Devletin
hüküm ve tasarrufu altındaki yerler; bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihteki zilyetleri veya fiili kullanıcıları tespit edilmek ve aynı tarih
itibarıyla varsa üzerindeki muhdesatın kime veya kimlere ait olduğu ve kim
veya kimler tarafından ne zamandan beri kullanıldığı kadastro tutanağının
beyanlar hanesinde gösterilmek suretiyle, 21/6/1987 tarihli ve 3402 sayılı
Kadastro Kanununun 11 inci maddesinde belirtilen askı ilanı hariç diğer
ilanlar yapılmaksızın öncelikle fiili durumlarına uygun olarak ifraz
ve/veya tevhit edilmek suretiyle kadastroları yapılarak tapuda Hazine adına
tescil edilir ve kadastro tutanağının beyanlar hanesindeki bilgiler tapu
kütüğünün beyanlar hanesine de aynen aktarılır.
Tapu kütüğünün beyanlar hanesinde taşınmazın
zilyedi/kullanıcısı ve/veya üzerindeki muhdesatın sahibi olarak gösterilen
kişiler veya bunların kanuni ya da akdi haleflerinden bu taşınmazları satın
almak için süresi içinde ilçe malmüdürlüğüne başvuran ve ilçe
malmüdürlüğünce tespit edilen satış bedelini itiraz ve dava konusu
etmeksizin kabul edenler bu maddeye göre hak sahibi sayılır. Bu madde
kapsamında yapılacak kadastro çalışmaları ikinci kadastro sayılmaz.
Bu madde kapsamında kalan taşınmazlar ile tescil
harici yerler, daha öncesinde tapuda Hazine adına tescil edilmiş olup
olmadığına veya tescil harici bırakılıp bırakılmadığına bakılmaksızın
Maliye Bakanlığının talebi üzerine, Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğünce
fiili kullanım durumları dikkate alınmak suretiyle ifraz ve/veya tevhit de
yapılabilir.
Bu madde kapsamında kalan taşınmazlar ile tescil
harici yerlerin kadastro çalışmaları ile diğer iş ve işlemleri, 3402 sayılı
Kanunun ek 4 üncü maddesi hükümlerine göre yürütülür.
Bu maddeye göre tapuda Hazine adına tescil edilen
taşınmazlardan imar planında kamu hizmetlerine ayrılanlar ile fiilen kamu
hizmetlerinde kullanılanlar hariç olmak üzere hak sahiplerine satışında
sakınca bulunmayanlar, kadastro işlemlerinin kesinleştiği tarihten itibaren
iki yıl içinde ilçe malmüdürlüğüne müracaat etmeleri hâlinde hak sahiplerine,
492 sayılı Harçlar Kanununun 63 üncü maddesine göre hesaplanacak harca esas
değeri üzerinden satılır.
Bu taşınmazlardan fiili durumuna uygun olarak ifraz
ve/veya tevhit edilerek müstakil parsel olarak satılması mümkün olmayanlar
paylı olarak, üzerinde çok katlı bina bulunan taşınmazlar ise kat
irtifakı/mülkiyeti tesisi suretiyle, bunun mümkün olmaması hâlinde ise
paylı olarak hak sahiplerine satılabilir.
Hak sahiplerinin, daha önce bu taşınmazlar hakkında
24/2/1984 tarihli ve 2981 sayılı Kanun hükümlerine uygun olarak arsa
bedelinin tamamını ödeyerek; tapu tahsis belgesi almış olan kişiler veya
tapu tahsis belgesi almak için yetkili idaresine müracaat eden ancak
işlemleri henüz sonuçlandıramamış olan kişiler olması hâlinde, bu
taşınmazların tapu tahsis veya müracaat belgelerinde belirtilen miktar
kadar olan kısmı 2981 sayılı Kanun hükümlerine göre, bu miktardan fazla
olan kısmı ise 492 sayılı Harçlar Kanununun 63 üncü maddesine göre
hesaplanacak harca esas değeri üzerinden satılır. Satılan taşınmazların
tapu tahsis veya müracaat belgelerinde belirtilen ve arsa bedeli tamamen ödenen
kısımları için hak sahiplerinden kadastro harcı dışında bir bedel alınmaz.
Bu taşınmazlar için hak sahipleri tarafından kısmen ödenen arsa bedelleri
ise, satış işleminin yapılacağı tarihe kadar kanuni faizi uygulanarak
güncellenir ve devir bedelinden düşülür. Arsa bedelini hiç ödemeyen hak
sahipleri hakkında ise bu maddeye göre harca esas değer üzerinden satış
işlemi yapılır.
Taşınmazın üzerindeki hak sahibine ait ağaçlar ve
muhdesat değer tespitinde dikkate alınmaz.
Taşınmazın satış bedeli peşin veya taksitle
ödenebilir. Taksitle ödenmesi hâlinde, satış bedelinin dörtte biri, ilçe
malmüdürlüğünce yapılacak tebliğden itibaren otuz gün içinde, kalanı ise en
çok yirmi dört ayda, dört eşit taksitle ve kanuni faizleri ile birlikte
ödenir.
Taksit tutarı ve faizleri ödenmedikçe taşınmaz
tapuda devralan adına tescil edilmez.
Bu Kanuna
göre yapılacak ifrazlarda, 3194 sayılı İmar Kanunu ve Uygulama
Yönetmelikleri hükümleri uygulanmaz.”
MADDE 30
– 19/9/2006 tarihli ve 5543 sayılı
İskân Kanununun geçici 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının birinci
cümlesinde yer alan “tapuda Hazine adına tescil edilir.” ibaresinden önce
gelmek üzere “hak sahiplerine verilmek üzere” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 31
– 29/6/2001 tarihli ve 4708 sayılı
Yapı Denetimi Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin dördüncü fıkrasının (f)
bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“f) İşyerinde, çalışmaların, iş sağlığı ve
güvenliği mevzuatına göre düzenlenmesi gereken sağlık güvenlik planına
uygun olarak yapıldığını kontrol etmek ve gerekli tedbirlerin alınması için
yapı müteahhidini yazılı olarak uyarmak, uyarıya uyulmadığı takdirde durumu
ilgili Çalışma ve İş Kurumu il müdürlüğüne bildirmek.”
MADDE 32
– 4708 sayılı Kanunun 8 inci
maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“İdari müeyyideler ve teminat
MADDE 8 – Yapı denetim kuruluşlarından bu Kanunda
ve ilgili mevzuatta öngörülen esaslara göre denetim görevini yerine
getirmedikleri tespit edilenlere, tespit edilen fiil ve hâllerin durumuna
göre, aşağıdaki idari yaptırımlar uygulanır.
a) Denetim personelinin görevi başında bulunmaması
veya yapı denetim kuruluşunun denetim personeline görevi ile ilgili yazılı
olarak bilgi vermediğinin anlaşılması,
b) Mevzuatın öngördüğü evrakın tanziminde eksiklik
veya kusur bulunması,
c) 2 nci maddenin dördüncü fıkrasının (b) veya (f)
bendinde belirtilen görevlerin yerine getirilmemesi,
hâllerinde, tespite konu yapının yapı denetimi
hizmet sözleşmesi bedelinin %10’u kadar idari para cezası,
ç) Hataların yapının taşıyıcı sistemini
etkilememesi kaydı ile, 2 nci maddenin dördüncü fıkrasının (a) veya (c) ile
(g) bentlerinde belirtilen görevlerin yerine getirilmediğinin tespiti
hâlinde, tespite konu olan yapı denetimi hizmet sözleşmesi bedelinin %20’si
kadar idari para cezası verilir.
d) 2 nci maddenin dördüncü fıkrasının (d) veya (e)
veya (h) veya (ı) bentlerinde belirtilen görevlerin yerine getirilmediğinin
tespiti hâlinde, tespite konu yapının yapı denetimi hizmet sözleşmesi
bedelinin %30’u kadar idari para cezası verilir.
Yapı denetim kuruluşlarına denetim sorumluluğunu
üstlendiği bir işe yönelik yapılacak tespitler doğrultusunda yukarıdaki
bentlerde belirtilen idari müeyyidelerden birden fazla cezanın verilmesinin
gerekmesi hâlinde o işe ait yapı denetim hizmet sözleşmesinin en fazla
%50’si kadar idari para cezası verilir.
e) Aşağıda belirtilen;
1) Denetim hizmetinin bu Kanunda yazılı asgari
hizmet bedelinden düşük bir bedel ile üstlenildiğinin tespit edilmesi,
2) Yapı sahibinden veya vekilinden, yapı denetim
hesabına yatırılmaksızın yapı denetimi hizmet bedeli alındığının tespit
edilmesi,
hâllerinde, üstlenilen denetim işlerinin tamamına
ait yapı denetimi hizmet sözleşmesi bedelleri toplamının %3’ü kadar idari
para cezası verilir.
f) 6 ncı maddenin birinci fıkrası hükmüne aykırı
hareket edilmesi hâlinde üstlenilen denetim işlerinin tamamına ait yapı
denetimi hizmet sözleşmesi bedelleri toplamının %2’si kadar idari para
cezası verilir.
g) Aşağıda belirtilen;
1) Hataların yapının taşıyıcı sistemini etkilemesi
hâlinde 2 nci maddenin dördüncü fıkrasının (a) veya (c) ile (g) bentlerinde
belirtilen görevlerin yerine getirilmemesi,
2) 3 üncü maddenin beşinci fıkrasının birinci
cümlesi hükmüne aykırı hareket edilmesi,
3) Yapı denetim kuruluşuna son bir yıl içinde üç
defa idari para cezası uygulanması,
hâllerinde, cezayı gerektiren fiil ve hâlin,
yetkililer tarafından yapılan inceleme ve denetimlerle tespit edilip
öğrenilmesinden veya son idari para cezasının tebliğinden itibaren İl Yapı
Denetim Komisyonunun teklifi üzerine Bakanlıkça bir yıl yeni iş almaktan
men cezası verilir.
h) Yeni iş almaktan men yönünde verilen ilk cezanın
ilan edilmesinden sonra, yeni iş almaktan men yönünde cezayı gerektiren
ikinci bir fiilin işlenmesi ve bundan dolayı ceza verilip ilan edilmesinden
sonra üçüncü defa yeni iş almaktan men yönünde ceza vermeyi gerektiren bir
fiilin işlenmesi ve bundan dolayı da ceza verilip ilan edilmesi hâlinde,
son ilan tarihinden itibaren Merkez Yapı Denetim Komisyonunun teklifi
üzerine Bakanlıkça yapı denetim kuruluşunun izin belgesi iptal edilerek
faaliyetine son verilir ve teminatı irat kaydolunur.
Yapı denetim kuruluşunun, 3 üncü maddenin beşinci
fıkrasının ikinci cümlesi hükmüne aykırı hareket eden veya yapı denetim
kuruluşunda görevli iken laboratuvar kuruluşlarında da görev alan mimar ve
mühendislerine İl Yapı Denetim Komisyonunun teklifi üzerine Çevre ve
Şehircilik İl Müdürlüğünce 5.000 Türk Lirası idari para cezası verilir.
İdari para cezası, cezayı gerektiren fiil ve hâlin,
yetkililer tarafından yapılan inceleme ve denetimlerle tespit edilmesini
müteakip yapı denetim kuruluşunun ve ilgililerin savunmaları alınarak
verilir ve yazılı olarak tebliğ edilir.
İdari para cezasına karşı on beş gün içinde yetkili
idare mahkemesine itiraz edilebilir. Bu süre içinde itiraz yoluna
başvurulmaması hâlinde idari para cezası kesinleşir. İtirazlar, zaruret olmayan
hâllerde evrak üzerinde incelenerek en kısa süre içinde karara bağlanır.
İtiraz üzerine verilen mahkeme kararları kesindir.
Yeni iş almaktan men ve faaliyetine son verme
cezalarına dair işlemler, Resmî Gazete’de ilan edilir.
Yeni iş almaktan men cezası, yapı denetim
kuruluşunun denetimindeki diğer işlerin devamına mani değildir. Ancak, yapı
denetim kuruluşuna yeni iş almaktan men cezası verilmesine esas olan yapım
işinin devam edebilmesi için, yapı sahibi tarafından başka bir yapı denetim
kuruluşu görevlendirilmedikçe, ilgili idare tarafından işin devamına izin
verilmez. Faaliyete son verme cezası verilen hâllerde de, yapı denetim
kuruluşunun denetimini üstlendiği yapıların devamına, yeni yapı denetim
kuruluşu görevlendirilmedikçe ilgili idare tarafından izin verilmez.
Yeni iş almaktan men cezası alan yapı denetim
kuruluşunun ortakları, ceza süresi içinde; faaliyete son verme cezası alan
yapı denetim kuruluşunun ortakları ise, üç yıl süre içinde herhangi bir
yapı denetim veya laboratuvar kuruluşunda idari veya teknik bir görev
alamaz ve başka bir yapı denetim veya laboratuvar kuruluşunun ortağı da
olamaz.
Yapı denetim kuruluşuna üç defa idari para cezası
verilmesine sebep olduğu anlaşılan denetçi mimar ve denetçi mühendislerin
belgeleri, Merkez Yapı Denetim Komisyonunun kararı ile iptal edilir. Bu
suretle belgesi iptal edilen denetçi mimar ve denetçi mühendisler, üç yıl
süre ile herhangi bir yapı denetim veya laboratuvar kuruluşunda idari veya
teknik bir görev alamaz ve başka bir yapı denetim veya laboratuvar
kuruluşunun ortağı da olamaz.
Yapı denetim kuruluşuna üç defa idari para cezası
verilmesine sebep olduğu anlaşılan teknik personel, üç yıl süre ile
herhangi bir yapı denetim veya laboratuvar kuruluşunda idari veya teknik
bir görev alamaz ve başka bir yapı denetim veya laboratuvar kuruluşunun
ortağı da olamaz.
Laboratuvar kuruluşlarının personel, tesis, makine,
teçhizat ve kalite kontrol sisteminde olumsuz yönde bir değişiklik
olduğunun veya gerçekleştirilen deneylerin belirlenmiş teknik kritere uygun
olmadığının veya bu Kanunda ve ilgili mevzuatta belirtilen hükümlere aykırı
hareket edildiğinin tespit edilmesi hâlinde, tespit edilen fiil ve hâllerin
durumuna göre, İl Yapı Denetim Komisyonunun teklifi üzerine Çevre ve
Şehircilik İl Müdürlüğünce;
a) Laboratuvarların kalite sistemine ilişkin idari
ve teknik şartlar bakımından tespit edilen aykırılıklar için uyarma cezası,
b) Verilen ilk uyarma cezasının tebliğ edilmesinden
sonra, aynı türden cezayı gerektiren ikinci bir fiilin işlenmesi ve bundan
dolayı ceza verilip tebliğ edilmesinden sonra üçüncü defa uyarma cezası
vermeyi gerektiren bir fiilin işlenmesi ve bundan dolayı da ceza verilip
tebliğ edilmesi hâlinde, laboratuvar kuruluşuna 5.000 Türk Lirası idari
para cezası,
c) Alet ve cihaz kalibrasyonlarının zamanında
yaptırılmaması veya kür havuzlarında veya kür odalarında kür şartlarına
uyulmaması veya şantiye mahallinde alınan taze beton numunelerinin
zamanında toplanmaması veya karot numunesi alınması sırasında laboratuvar
denetçisinin hazır bulunmaması veya laboratuvar kuruluşunun deney kapsam
listesindeki deneyler hariç olmak üzere deney raporlarında Bakanlık
logosunun kullanılması veya numune kayıt ve rapor defterinde boşluklar
bulunması hâllerinde, laboratuvar kuruluşuna 10.000 Türk Lirası idari para cezası,
verilir.
d) Bu fıkranın (c) bendine göre verilen ilk cezanın
tebliğ edilmesinden sonra, aynı türden cezayı gerektiren ikinci bir fiilin
işlenmesi ve bundan dolayı ceza verilip tebliğ edilmesinden sonra üçüncü
defa aynı cezayı vermeyi gerektiren bir fiilin işlenmesi ve bundan dolayı
da ceza verilip tebliğ edilmesi hâlinde, İl Yapı Denetim Komisyonunun
teklifi üzerine Bakanlıkça bir yıl yeni iş almaktan men cezası verilir.
e) Aşağıda belirtilen;
1) Bu fıkranın (d) bendine göre verilen cezanın
ilan edilmesinden sonra, aynı türden cezayı gerektiren ikinci bir fiilin
işlenmesi ve bundan dolayı ceza verilip ilan edilmesinden sonra üçüncü defa
aynı türden ceza vermeyi gerektiren bir fiilin işlenmesi ve bundan dolayı
da ceza verilip ilan edilmesi,
2) Laboratuvar kuruluşunun idarelere veya şahıslara
verdiği deney raporlarının gerçeği yansıtmayan sonuçlar ihtiva ettiğinin
tespit edilmesi,
hâllerinde Merkez Yapı Denetim Komisyonunun teklifi
üzerine Bakanlıkça laboratuvar kuruluşunun izin belgesi iptal edilerek faaliyetine
son verilir. Sözleşmesi feshedilir ve teminatı irat kaydolunur.
Üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkra hükümleri,
laboratuvar kuruluşu hakkında uygulanan idari müeyyideler için de
geçerlidir.
Yeni iş almaktan men cezası alan laboratuvar kuruluşunun
ortakları, ceza süresi içinde; faaliyete son verme cezası alan laboratuvar
kuruluşunun ortakları ise, üç yıl süre içinde herhangi bir yapı denetim
veya laboratuvar kuruluşunda idari veya teknik bir görev alamaz ve başka
bir yapı denetim veya laboratuvar kuruluşunun ortağı da olamaz.
Laboratuvar kuruluşuna üç defa idari para cezası
verilmesine sebep olduğu anlaşılan denetçi mühendislerin belgeleri, Merkez
Yapı Denetim Komisyonu tarafından iptal edilir. Bu suretle belgesi iptal
edilen denetçi mühendisler, üç yıl süre ile herhangi bir yapı denetim veya
laboratuvar kuruluşunda idari veya teknik bir görev alamaz ve başka bir
yapı denetim veya laboratuvar kuruluşunun ortağı da olamaz.
Laboratuvar kuruluşuna üç defa idari para cezası
verilmesine sebep olduğu anlaşılan teknik personel, üç yıl süre ile
herhangi bir yapı denetim veya laboratuvar kuruluşunda idari veya teknik
bir görev alamaz ve başka bir yapı denetim veya laboratuvar kuruluşunun
ortağı da olamaz.
İlgili meslek odaları, yapı denetim veya laboratuvar
kuruluşlarına bu madde uyarınca idari yaptırım uygulanmasına sebep olan
denetçi mimar ve mühendisler ile diğer mimar ve mühendisler hakkında, kendi
mevzuatına göre cezai işlem yaparak neticesini Merkez Yapı Denetim
Komisyonuna bildirir.
Laboratuvar kuruluşlarının veya denetçi mimar ve
denetçi mühendislerin izin belgesi alma safhasında gerçeğe aykırı belge
düzenlediğinin izin belgesi verildikten sonra anlaşılması hâlinde, izin
belgesi derhâl iptal edilir.
Yapı denetim kuruluşlarına denetim sorumluluğunu
üstlendiği bir işte yeni bir iş almaktan men cezası almasını gerektiren 2
nci maddenin dördüncü fıkrasının (a) ve (c) ile (g) bendine aykırı hareket
ettiğinin aynı anda tespit edilmesi hâlinde bir kez yeni iş almaktan men
cezası verilir.
Laboratuvar kuruluşlarına uyarı cezası vermeyi
gerektiren birden fazla fiilin aynı anda tespit edilmesi hâlinde kuruluşa
idari para cezasına esas olmak üzere tek bir uyarı cezası uygulanır.
Laboratuvar kuruluşlarına idari para cezası vermeyi
gerektiren birden fazla fiilin aynı anda tespit edilmesi hâlinde kuruluşa
en fazla 15.000 Türk Lirası idari para cezası verilir.
Bu Kanun kapsamında verilecek idari para cezaları
İl Yapı Denetim Komisyonunun teklifi üzerine Çevre ve Şehircilik İl
Müdürlüğünce verilir ve verilen idari para cezaları tebliğinden itibaren
bir ay içinde ödenir.
Bu Kanuna göre yapı denetim izin belgesi ve
laboratuvar izin belgesi verilmesi sürecinde Bakanlıkça teminat alınır.
Teminatın türü, tutarı, iadesi ve irat kaydedilmesine ilişkin usul ve
esaslar Bakanlıkça hazırlanan yönetmelik ile belirlenir.”
MADDE 33
– 5/1/2002 tarihli ve 4735 sayılı
Kamu İhale Sözleşmeleri Kanununun 7 nci maddesinin birinci fıkrasına
aşağıdaki bent eklenmiştir.
“z) İş sağlığı ve güvenliğine ilişkin
yükümlülükler.”
MADDE 34
– 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı
İş Kanununun 41 inci maddesinin onuncu fıkrasında yer alan “haftalık otuz
altı saati aşan” ibaresi “haftalık otuz yedi buçuk saati aşan” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE 35
– 4857 sayılı Kanunun 46 ncı
maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendi ile 55 inci maddesinin birinci
fıkrasının (ı) bendi “Ek 2 nci maddede sayılan izin süreleri,” şeklinde
değiştirilmiş, 104 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “ve 65 inci”
ibaresi madde metninden çıkarılmış ve Kanuna aşağıdaki ek madde
eklenmiştir.
“Mazeret izni
EK MADDE 2 – İşçiye; evlenmesi veya evlat edinmesi
ya da ana veya babasının, eşinin, kardeşinin, çocuğunun ölümü hâlinde üç
gün, eşinin doğum yapması hâlinde ise beş gün ücretli izin verilir.
İşçilerin en az yüzde yetmiş oranında engelli veya
süreğen hastalığı olan çocuğunun tedavisinde, hastalık raporuna dayalı
olarak ve çalışan ebeveynden sadece biri tarafından kullanılması kaydıyla,
bir yıl içinde toptan veya bölümler hâlinde on güne kadar ücretli izin
verilir.”
MADDE 36
– 4857 sayılı Kanunun 63 üncü
maddesinin birinci fıkrasının üçüncü cümlesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Yer altı maden işlerinde çalışan
işçilerin çalışma süresi; günde en çok yedi buçuk, haftada en çok otuz yedi
buçuk saattir.”
MADDE 37
– 4857 sayılı Kanunun 69 uncu
maddesinin üçüncü fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Ancak, turizm, özel güvenlik ve
sağlık hizmeti yürütülen işlerde işçinin yazılı onayının alınması şartıyla
yedi buçuk saatin üzerinde gece çalışması yaptırılabilir.”
MADDE 38
– 4857 sayılı Kanunun 71 inci
maddesinin birinci ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiş;
üçüncü fıkrasında yer alan “ondört yaşını bitirmiş ve ilk öğretimini
tamamlamış” ibaresi “on dört yaşını doldurmuş ve zorunlu ilköğretim çağını
tamamlamış” olarak, beşinci fıkrasında yer alan “Okula devam eden” ibaresi
“Okul öncesi çocuklar ile okula devam eden”, “birinci” ibaresi “dördüncü”
olarak değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“On beş yaşını doldurmamış çocukların
çalıştırılması yasaktır. Ancak, on dört yaşını doldurmuş ve zorunlu ilköğretim
çağını tamamlamış olan çocuklar; bedensel, zihinsel, sosyal ve ahlaki
gelişmelerine ve eğitime devam edenlerin okullarına devamına engel
olmayacak hafif işlerde çalıştırılabilirler. On dört yaşını doldurmamış
çocuklar ise bedensel, zihinsel, sosyal ve ahlaki gelişmelerine ve eğitime
devam edenlerin okullarına devamına engel olmayacak sanat, kültür ve reklam
faaliyetlerinde yazılı sözleşme yapmak ve her bir faaliyet için ayrı izin
almak şartıyla çalıştırılabilirler.”
“Zorunlu ilköğretim çağını tamamlamış ve örgün
eğitime devam etmeyen çocukların çalışma saatleri günde yedi ve haftada
otuz beş saatten; sanat, kültür ve reklam faaliyetlerinde çalışanların ise
günde beş ve haftada otuz saatten fazla olamaz. Bu süre, on beş yaşını
tamamlamış çocuklar için günde sekiz ve haftada kırk saate kadar artırılabilir.”
“Sanat, kültür ve reklam faaliyetlerinin kapsamı,
bu faaliyetlerde çalışacak çocuklara çalışma izni verilmesi, yaş grupları
ve faaliyet türlerine göre çalışma ve dinlenme süreleri ile çalışma ortamı
ve şartları, ücretin ödenmesine ilişkin usul ve esaslar ile diğer hususlar
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Kültür ve Turizm Bakanlığı, Sağlık
Bakanlığı, Millî Eğitim Bakanlığı ile Radyo ve Televizyon Üst Kurulunun
görüşleri alınarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 39
– 4857 sayılı Kanunun 104 üncü
maddesinin birinci fıkrasında yer alan “71 inci maddesi hükmüne”
ibaresinden sonra gelmek üzere “ve bu maddenin son fıkrasında anılan
yönetmelik hükümlerine” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 40
– 4857 sayılı Kanunun 112 nci
maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“5/1/2002 tarihli ve 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri
Kanunu ile 4/6/1985 tarihli ve 3213 sayılı Maden Kanunu kapsamında rödövans
sözleşmeleri çerçevesinde yer altı maden işletmeciliği yapan şirketlere ve
ortaklarına ait malların Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu tarafından el koyma
veya takip yoluyla satışından elde edilen gelirler, öncelikle bu
sözleşmeler kapsamında söz konusu şirketlerde çalışmış olan işçilerden, iş
sözleşmeleri kıdem tazminatını hak edecek şekilde sona ermiş olanların
kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, fazla çalışma ve diğer ücret
alacaklarının ödenmesinde kullanılır. Bu ödemeler Tasarruf Mevduatı Sigorta
Fonu tarafından ilgililerin hesaplarına yatırılmak suretiyle
gerçekleştirilir. Ödemeye esas bilgi ve belgeler, işçinin son çalıştığı
işvereni tarafından Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna teslim edilir.”
MADDE 41
– 8/6/1949 tarihli ve 5434 sayılı
Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanununun 89 uncu maddesinin sekizinci
fıkrasının ikinci cümlesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 42
– 5434 sayılı Kanunun geçici 206
ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 206 – 8/9/1999 veya bu tarihten önce
iştirakçiliği bulunup, 8/9/1999 tarihi itibarıyla 50 ve daha yukarı
yaşlarda bulunanlar yaş haddi nedeniyle istekleri üzerine veya resen
emekliye ayrıldıklarında fiili hizmet sürelerinin 10 yılı doldurmuş olması
şartıyla emekli aylığına hak kazanırlar.
8/9/1999 tarihinden önce geçen ve aylık
bağlanmasında dikkate alınan hizmetler nedeniyle bu madde hükümlerinin
uygulanması talep edilemez.
Birinci fıkrada belirtilen şartları taşıyanlara
maddenin yürürlüğe girdiği tarihten sonra olmak üzere müracaatlarını takip
eden ay başından itibaren aylık bağlanır ve bunlara geçmişe yönelik
herhangi bir ödeme yapılmaz.”
MADDE 43
– 16/5/2006 tarihli ve 5502 sayılı
Sosyal Güvenlik Kurumu Kanununun 35 inci maddesinin altıncı fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Kurum, bu Kanun ve diğer kanunlarla verilen
görevleri yerine getirmek amacıyla işlediği kişisel veriler ile ticari sır
niteliğinde olan verileri, veri sahibinin noter onaylı muvafakati olmadan
gerçek veya tüzel kişilerle paylaşamaz. Ancak, 10/12/2003 tarihli ve 5018
sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun eki (I), (II), (III) ve (IV)
sayılı cetvellerde yer alan kamu idarelerinin kanunlarında belirtilen
görevleri yapabilmeleri için ihtiyaç duydukları sağlık verisi dışındaki
kişisel veriler ile ticari sır niteliğindeki veriler paylaşılabilir. Kurum,
bunların dışındaki gayri maddi hakları ile kimliği belirli veya
belirlenebilir bir gerçek veya tüzel kişiyle ilişkilendirilemeyecek şekilde
anonim hâle getirdiği verileri araştırma, planlama ve istatistik gibi
amaçlar için kamu idareleri, bilimsel araştırma yapan kamu personeli,
bilimsel dernekler, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları veya
üniversiteler ile ücretsiz olarak paylaşabilir. Anonim hâle getirilen
verinin tüzel kişilere ait olması hâlinde bu fıkrada sayılanlar dışındaki
gerçek veya tüzel kişilere tüzel kişinin noter onaylı muvafakati alınmak
kaydıyla ücretli olarak verilebilir. Veri paylaşılan kamu idareleri ile gerçek
ve tüzel kişiler, paylaşılan verinin gizliliğinden ve güvenliğinden
sorumludur. Bu fıkranın aksine davrananlar hakkında, veri paylaşımı
yapılanlar da dâhil olmak üzere 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ile diğer
ilgili mevzuat hükümleri uygulanır.”
MADDE 44
– 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı
Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 5 inci maddesinin
birinci fıkrasının (e) bendinde yer alan “bunlardan bakmakla yükümlü olunan
kişi durumunda olmayanlar hakkında ayrıca” ibaresi madde metninden çıkarılmıştır.
MADDE 45
– 5510 sayılı Kanunun 30 uncu
maddesinin üçüncü fıkrasının (b) bendinde yer alan “%15’i” ibaresi “%10’u”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 46
– 5510 sayılı Kanunun 80 inci
maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 47
– 5510 sayılı Kanunun 81 inci
maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “%13,5’idir.” ibaresi
“%5,5’idir.” şeklinde, “%12,5’i” ibaresi “%4,5’i” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE 48
– 5510 sayılı Kanunun 102 nci
maddesinin birinci fıkrasının (i) bendine aşağıdaki paragraf eklenmiştir.
“4 üncü maddenin birinci fıkrasının (c) bendi
kapsamında bulunan sigortalıların hizmet bilgilerinin 100 üncü madde
kapsamında Kurumca oluşturulan yazılım programına bilgi girişi yapması
gereken işyerlerince, Kurumca belirlenen süre içinde elektronik ortamda
Kuruma hiç gönderilmemesi hâlinde sigortalı başına aylık brüt asgari
ücretin beşte biri, geç gönderilmesi hâlinde ise sigortalı başına aylık
brüt asgari ücretin onda biri tutarında, idari para cezası uygulanır.
Ancak, idari para cezası ilgili yılın aralık ayında geçerli olan brüt
asgari ücretin yirmi dört katını geçemez.”
MADDE 49
– 5510 sayılı Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“EK MADDE 10 – Kurumla sözleşmeli özel sağlık
hizmeti sunucuları tarafından Kuruma bildirilen hekimlerden Kurumca
belirlenen yüzdelik oran içerisinde kalan ve sözleşme kapsamı branşlarda
fiilen hizmet sunan sağlık hizmet sunucusu bünyesindeki hekimlerle sınırlı
olmak üzere,
a) İl Sağlık Müdürlüklerinden çalışma izni almak
suretiyle ve 11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve Şuabatı
San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanuna aykırı olmayacak şekilde sözleşme
ile çalıştırmış oldukları hekimlerden aynı zamanda fatura karşılığı hizmet
alımı yaparak,
b) Bir iş sözleşmesine tabi olmamakla birlikte, İl
Sağlık Müdürlüklerinden çalışma izni almak suretiyle ve 1219 sayılı Kanuna
aykırı olmayacak şekilde hekimlerden fatura karşılığı hizmet alımı yaparak,
genel sağlık sigortası kapsamındaki kişilere vermiş
oldukları sağlık hizmetlerini Kurumca belirlenmiş usul ve esaslara uygun
olarak fatura etmeleri hâlinde, verilmiş olan sağlık hizmetlerinin bedeli
Kurum tarafından karşılanır.
Şirket ortağı olan veya mesleğini serbest olarak
icra eden hekimler ile tıpta uzmanlık mevzuatına göre uzman olan kişiler,
özel hukuk kişileri ve/veya vakıf üniversitelerine ait sağlık kurum ve
kuruluşları bünyesinde hizmet vermeleri hâlinde sözleşmelerinde aksine bir
hüküm bulunmadıkça bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b)
bendi kapsamında sigortalı sayılır. Ancak, bu maddenin yayımı tarihinden
önce 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı
olarak çalışılan sürelere ilişkin haklar saklıdır.”
MADDE 50
– 5510 sayılı Kanunun geçici 14
üncü maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Birinci fıkranın (b) bendinde belirtilen %15
oranı, 2015 yılı Temmuz ve takip eden ödeme dönemlerine ilişkin olmak üzere
%10 olarak uygulanır.”
MADDE 51
– 5510 sayılı Kanunun geçici 20
nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“506 sayılı Kanunun geçici 20 nci maddesi
kapsamındaki bankalar, sigorta ve reasürans şirketleri, ticaret odaları,
sanayi odaları, borsalar veya bunların teşkil ettikleri birlikler personeli
için kurulmuş bulunan sandıkların iştirakçileri ile aylık veya gelir bağlanmış
olanlar ile bunların hak sahiplerinin Sosyal Güvenlik Kurumuna devir
tarihini belirlemeye Bakanlar Kurulu yetkilidir. Devir tarihi itibarıyla
sandık iştirakçileri bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a)
bendi kapsamında sigortalı sayılırlar.”
MADDE 52
– 5510 sayılı Kanunun geçici 43
üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “bu maddenin
yürürlük tarihinden itibaren üç ay içinde veya mecburi hizmetlerini
tamamlayacakları tarihten itibaren üç ay içinde” ibaresi madde metninden
çıkarılmıştır.
MADDE 53
– 5510 sayılı Kanunun geçici 59
uncu maddesinde yer alan “13/5/2014 tarihinde Manisa ilinin Soma ilçesinde
meydana gelen maden kazası” ibaresi, “13/5/2014 tarihi ile 28/10/2014
(dâhil) tarihleri arasında maden ocaklarının yer altı işlerinde meydana
gelen iş kazası” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 54
– 5510 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 61 – Mülga 25/4/1985 tarihli ve 3182
sayılı Bankalar Kanunu, mülga 4389 sayılı Kanun ve 5411 sayılı Kanun kapsamında
faaliyet izni kaldırılan ve (ortaklarının temettü hariç ortaklık hakları
dâhil) yönetim ve denetimi Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna devredilen ya
da doğrudan iflasına karar verilen bankalar ve bu bankaların; hâkim
ortakları, yönetim ve denetimine sahip olduğu iştirakleri, gerçek ve tüzel
kişi hâkim ortaklarının hâkim ortak olduğu şirketler ve anılan kanunlar
kapsamında bankanın Fona olan borcundan sorumlu tutulan kişiler hariç olmak
üzere, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla haklarında 2004
sayılı İcra ve İflas Kanunu hükümlerine göre iflas kararı verilmiş ve
işlemleri devam eden, iflas tasfiyesi sonuçlanmış olan şirketlerin
borçlarından, 506 sayılı Kanunun mülga 80 inci ve bu Kanunun 88 inci
maddesi çerçevesinde müşterek ve müteselsil sorumluluğu bulunanlardan
şirket yönetim organlarında görev almayan ve sermaye sahibi olmayan kanuni
temsilciler ve üst düzey yönetici veya yetkilileri hakkında Kurum
alacaklarından dolayı Kurumca 6183 sayılı Kanun hükümlerine göre icra
takibi başlatılmış olsun veya olmasın ilgili mevzuata ilişkin müşterek ve
müteselsil sorumlulukları sona erer, yapılan takipler sonlandırılır ve bu
kişiler hakkında uygulanan hacizler kaldırılır. Haklarında icra takibi
başlatılmış olanlardan, bu işlemlere karşı dava açmış olanların bu madde
hükmünden yararlanabilmeleri için bu davalarından feragat etmeleri şarttır.
Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce ilgililerin şahsi mal
varlıklarından tahsil edilmiş olan tutarlar ret ve iade edilmez.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları
belirlemeye Kurum yetkilidir.”
MADDE 55
– 5510 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 62 – Bu maddenin yayımı tarihinden
önce, ayakta tedavide hekim ve diş hekimi muayenesi katılım paylarının
eczanelerce usulüne uygun tahsil edilmemesi nedeniyle, eczacılar hakkında
öngörülen cezai şart, her fatura dönemi için brüt asgari ücretin beş katı
tutarını geçemez. Bu madde kapsamına giren fiiller için bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarihten önce tahsil edilen tutarlar iade ve mahsup
edilmez.”
MADDE 56
– 5510 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 63 – Kendi adına ve hesabına bağımsız
çalışanlarla tarımda kendi adına ve hesabına bağımsız çalışanlardan, Kuruma
kayıt ve tescilleri yapıldığı hâlde, bu maddenin yayımlandığı ayın sonu
itibarıyla 12 ay ve daha fazla süreye ilişkin prim borcu bulunanların, bu
sürelere ilişkin prim borçlarını, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi
takip eden ay başından itibaren üç ay içinde ödememeleri veya ilgili
kanunları uyarınca yapılandırmamaları hâlinde, prim ödemesi bulunan
sigortalıların daha önce ödedikleri primlerin tam olarak karşıladığı ayın
sonu itibarıyla, prim ödemesi bulunmayan sigortalıların ise tescil tarihi
itibarıyla sigortalılığı durdurulur. Durdurulan süreler sigortalılık süresi
olarak değerlendirilmez ve bu sürelere ilişkin Kurum alacakları takip
edilmeyerek bunlara Kurum alacakları arasında yer verilmez.
Sigortalılıkları durdurulanlardan bu Kanunun 4 üncü maddesinin birinci
fıkrasının (b) bendi kapsamında çalışmaya devam edenlerin sigortalılıkları
bu maddenin yayım tarihini takip eden ay başı itibarıyla yeniden
başlatılır.
Ancak, daha sonra sigortalı ya da hak sahipleri
tarafından talep edilmesi hâlinde durdurulan sigortalılık sürelerinin
tamamı, talep tarihinde 80 inci maddenin ikinci fıkrasına göre belirlenecek
prime esas kazanç tutarı üzerinden borç tutarı hesaplanarak ihya edilir.
Hesaplanan borç tutarının tamamını, borcun tebliğ tarihinden itibaren üç ay
içinde ödedikleri takdirde, bu süreler sigortalılık süresi olarak
değerlendirilir. Tebliğ edilen borç tutarının bu süre içinde tamamen
ödenmemesi hâlinde bu süreler sigortalılık süresi olarak değerlendirilmez
ve bu madde kapsamında ödenmiş olan tutarlar ilgilinin prim ve prime
ilişkin borcunun bulunmaması kaydıyla faizsiz olarak iade edilir. İhya
edilerek kazanılan hizmet süreleri borcun ödendiği tarihten itibaren
geçerli sayılır.
Birinci fıkraya göre sigortalılıkları durdurulanlar
ile bunların bakmakla yükümlü olduğu kişiler hakkında 1/1/2012 tarihinden
bu maddenin yürürlük tarihine kadar durdurulan süreler için genel sağlık
sigortası hükümleri uygulanmaz.
Sigortalılıkları önceki kanunlara göre
durdurulanlar için de bu maddenin ikinci fıkrası hükmü uygulanır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Kurum tarafından belirlenir.”
MADDE 57
– 5510 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 64 – İşverenlerin ve/veya üçüncü
şahısların, 31/12/2014 tarihine kadar (bu tarih dâhil) bu Kanunun 14 üncü,
21 inci, 23 üncü, 39 uncu ve 76 ncı maddeleri, 506 sayılı Kanunun mülga 10
uncu, 26 ncı, 27 nci, 28 inci ve 39 uncu maddeleri, 1479 sayılı Kanunun
mülga 63 üncü maddesi ve 5434 sayılı Kanunun mülga 129 uncu maddesi
gereğince iş kazası ve meslek hastalığı, hastalık, malullük, adi malullük
ve ölüm hâlleri ile sigortalıya, genel sağlık sigortalısına veya bunların
bakmakla yükümlü olduğu kişilere yönelik fiiller nedeniyle, kesinleşmiş
mahkeme kararı sonucu ödemekle yükümlü bulundukları her türlü borçlarına,
kanuni faiz uygulanan sürenin başlangıcından bu maddenin yayımlandığı
tarihe kadar geçen süre için Yİ-ÜFE aylık değişim oranları esas alınarak
hesaplanacak tutarın, bu maddede belirtilen şekilde ve süre içinde ödenmesi
hâlinde bu borçlara uygulanan kanuni faizin tahsilinden vazgeçilir.
Söz konusu mahkeme kararlarına ilişkin yargılama
giderleri ile vekâlet ücreti, peşin ödeme hâlinde peşin ödeme tarihi,
taksitle ödeme hâlinde son taksit tarihine kadar geçen süre için Yİ-ÜFE
aylık değişim oranları esas alınıp hesaplanarak son taksit tutarıyla birlikte
defaten yatırılır.
Bu madde hükümlerinden yararlanmak isteyen
borçluların bu maddenin yayımlandığı tarihi izleyen ay başından itibaren üç
ay içinde Kuruma başvuruda bulunmaları, ilk taksiti bu maddenin
yayımlandığı tarihi izleyen ay başından itibaren dört ay içinde, diğer
taksitlerini ise ikişer aylık dönemler hâlinde azami on sekiz eşit taksitte
ödemeleri gerekir.
Bu madde hükümlerine göre hesaplanan tutarın ilk
taksit ödeme süresi içinde tamamen ödenmesi hâlinde, bu tutar için bu
maddenin yayımlandığı tarihten ödeme tarihine kadar geçen süre için
herhangi bir faiz alınmaz.
Bu maddeye göre ödenmesi gereken taksitlerden; bir
takvim yılında iki veya daha az taksitin, süresinde ödenmemesi veya eksik
ödenmesi hâlinde, ödenmeyen veya eksik ödenen taksit tutarlarının son
taksiti izleyen ayın sonuna kadar, gecikilen her ay ve kesri için 4/12/1984
tarihli ve 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanuna göre
hesaplanacak yasal faizi ile birlikte ödenmesi şartıyla bu madde
hükümlerinden yararlanılır. Süresinde ödenmeyen veya eksik ödenen
taksitlerin belirtilen şekilde de ödenmemesi veya bir takvim yılında ikiden
fazla taksitin süresinde ödenmemesi veya eksik ödenmesi hâlinde bu madde
hükümlerinden yararlanma hakkı kaybedilir. Bu hüküm, alacakları tahsil
daireleri açısından taksitlendirilen alacaklar için ayrı ayrı uygulanır.
Geçici 60 ıncı maddenin dördüncü fıkrasının (b) ve
(c) bentleri, yedinci, sekizinci, onuncu, on beşinci ve on sekizinci
fıkraları bu maddeden yararlanmak için başvuranlar hakkında da uygulanır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları
belirlemeye Kurum yetkilidir.”
MADDE 58
– 5510 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 65 – 4 üncü maddenin birinci
fıkrasının (a) ve (b) bentleri kapsamındaki sigortalı ve hak sahiplerine;
a) 2015 yılından önce bağlanmış ve 2015 yılı Ocak
ödeme döneminde Kanunun 55 inci maddesinin ikinci fıkrasına göre artırılmış
gelir ve aylık tutarları, 2015 yılı Temmuz ödeme döneminden itibaren
Kanunun 55 inci maddesinin ikinci fıkrasına göre artırılır. Artırılan gelir
ve aylık tutarları dosya bazında ödenmesi gereken miktar esas alınmak
kaydıyla; 2015 yılı Temmuz ödeme döneminde 1.000 TL (dâhil) ve altında
olanlar 100 TL tutarında, 1.000 TL’nin üstünde olanlar da 1.100 TL’yi geçmeyecek
tutarda ayrıca artırılır.
b) 2015 yılında bağlanacak malullük, yaşlılık veya
ölüm aylıklarının 27 nci, 29 uncu, 33 üncü ve geçici 2 nci maddelere göre
2015 yılı Ocak ayı itibarıyla hesaplanan aylık tutarları, (a) bendinde
belirtilen şekilde artırılarak ödenir.
c) İş kazaları ile meslek hastalıkları
sigortasından hak kazanılan gelirlere esas günlük kazanç hesabına giren;
1) Son takvim ayı 2015 yılının birinci yarısına ait
olanlara bağlanacak gelirler 2015 yılı Ocak ve Temmuz ödeme dönemlerinde Kanunun
55 inci maddesinin ikinci fıkrasına ve birinci fıkranın (a) bendinin ikinci
cümlesine göre,
2) Son takvim ayı 2015 yılının ikinci yarısına ait
olanlara bağlanacak gelirler ise 2015 yılı Temmuz ödeme döneminde 55 inci
maddenin ikinci fıkrasına ve birinci fıkranın (a) bendinin ikinci cümlesine
göre,
artırılarak ödenir.
d) Birinci fıkranın (a) bendinin ikinci cümlesine
göre yapılacak artış tutarı;
1) İş kazaları ve meslek hastalıkları sigortasından
sürekli iş göremezlik geliri almakta olanlara, gelir bağlanmasına esas olan
sürekli iş göremezlik derecesi oranında,
2) Ölüm dosyalarında hak sahiplerinin hisseleri
oranında,
3) Yabancı ülkelerle akdedilen sosyal güvenlik
sözleşmeleri uyarınca kısmi gelir veya aylık alanlara, ülkemiz mevzuatına tabi
olarak geçen prim ödeme gün sayılarının, sosyal güvenlik sözleşmesine göre
nazara alınan toplam prim ödeme gün sayısına olan oranına göre,
uygulanır.
e) Birinci fıkranın (a), (b) ve (c) bentlerinde
belirtilen şekilde artırılan gelir ve aylıklar, 2015 yılı Temmuz ödeme
döneminde 55 inci maddeye göre ayrıca artırılmaz.”
MADDE 59
– 5510 sayılı Kanuna aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 66 – 10/6/2003 (dâhil) tarihi ile 13/5/2014
tarihi arasında kömür ve linyit madenlerinin yer altı işlerinde meydana
gelen iş kazası sonucunda ölen sigortalının; genel sağlık sigortası primi
dâhil kendi sigortalılığı nedeniyle prim ve prime ilişkin her türlü
borçları terkin edilir ve ölüm tarihinde sigortalıya ilişkin şartlar
aranmaksızın hak sahiplerine aylık bağlanır. Bu şekilde bağlanan aylıklara
ilişkin primlerin eksik olan kısmı Maliye Bakanlığınca Kuruma ödenir.
Gelir ve aylıkların hesaplanması ile hak
sahiplerine paylaştırılmasında sigortalının ölüm tarihinde yürürlükte olan
Kanun hükümleri esas alınır.
Birinci fıkra kapsamında olan ve 2008 Ekim ayı
başından önce ölen sigortalının hak sahibi eş ve çocuklarından artan hisse
bulunması hâlinde ana ve babaya 506 sayılı Kanunun mülga maddelerindeki, bu
tarihten sonra ölen sigortalının ana ve babasına ise Kanunun 34 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde belirtilen her türlü kazanç ve
irattan elde etmiş olduğu gelirinin asgari ücretin net tutarından daha az
olması ve diğer çocuklarından hak kazanılan gelir ve aylıklar hariç olmak
üzere gelir ve/veya aylık bağlanmamış olması şartları aranmaksızın gelir ve
aylık bağlanır.
Bu madde kapsamında yazılı istekte bulunan hak
sahiplerinin gelir ve aylıkları, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip
eden ay başından başlatılır ve bağlanan gelir ve aylıklar için geriye
yönelik herhangi bir ödeme yapılmaz.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve Hazine
Müsteşarlığınca müştereken tespit edilir.”
MADDE 60
– 13/10/1983 tarihli ve 2918
sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98 inci maddesinin birinci fıkrasına
“kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın” ibaresinden
sonra gelmek üzere “genel sağlık sigortalısı sayılanlar için belirlenen
sağlık hizmeti geri ödeme usul ve esasları çerçevesinde” ibaresi ve
aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Ancak, Sosyal Güvenlik Kurumu, bu
kapsama girenler yönünden genel sağlık sigortalısı sayılanlar için
belirlenen sağlık hizmetlerine ilave sağlık hizmetlerini belirler, protez
ve ortezler için farklı birim fiyatı tespit eder. Bu sağlık hizmetleri
sağlık uygulama tebliğindeki istisnai sağlık hizmetleri kapsamına dâhil
edilmez.”
MADDE 61
– 21/9/2006 tarihli ve 5544 sayılı
Meslekî Yeterlilik Kurumu Kanununun 9 uncu maddesinin birinci fıkrasının
(c) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“c) Meslek standartlarını ve yeterlilikleri
onaylamak.”
MADDE 62
– 5544 sayılı Kanunun 11 inci
maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bentler eklenmiştir.
“ç) Denetim Dairesi Başkanlığı.
d) Türkiye
Yeterlilikler Çerçevesi Dairesi Başkanlığı.”
MADDE 63
– 5544 sayılı Kanunun 13 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (a), (b) ve (c) bentleri aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“a) Bireylerin ölçme, değerlendirme ve belgelendirilmesine
ilişkin faaliyetleri gerçekleştirmek.
b) Sınav ve belgelendirme kuruluşları ile eğitim
akreditasyon kurumlarının yetkilendirilmesini sağlamak ve bu kuruluşlara
yönelik rehberlik faaliyetlerini gerçekleştirmek.
c) Ulusal meslekî yeterlilikler alanındaki eğitim
ve öğretim kurumlarının akreditasyonuna ve yabancıların sahip oldukları
meslekî yeterlilik sertifikalarının doğrulanmasına ilişkin faaliyetleri
gerçekleştirmek.”
MADDE 64
– 5544 sayılı Kanuna 13/A
maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.
“Denetim Dairesi Başkanlığı
MADDE 13/B – (1) Denetim Dairesi Başkanlığının
görevleri şunlardır:
a) Yetkilendirilmiş kurum ve eğitim akreditasyon
kurumu olma başvurularını Kurum mevzuatı dâhilinde incelemek ve
değerlendirmede bulunmak.
b) Yetkilendirilmiş kurumlar ile eğitim
akreditasyon kurumlarının Kurumla ilgili faaliyetlerini izlemek, denetlemek
ve değerlendirmek.
c) Denetim standartlarını ve akreditasyon
ilkelerini esas alarak Kurum faaliyetlerinde kalite güvencesini sağlamak
amacıyla araştırma ve inceleme yapmak.
ç) İzleme, değerlendirme ve denetimlere ilişkin
standart ve ilkelerin oluşturulmasını sağlamak, denetim rehberleri
hazırlamak, denetimlerin etkililiğini ve verimliliğini arttırıcı görüş ve
önerilerde bulunmak.
d) Başkan tarafından verilen görevler ile mevzuatta
öngörülen benzeri görevleri yapmak.
(2) Bu madde kapsamında denetim veya inceleme
amacıyla görevlendirilen uzman ve uzman yardımcıları hakkında 10/2/1954
tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 33 üncü maddesinin (b) fıkrası
hükmü uygulanır.”
MADDE 65
– 5544 sayılı Kanuna 13/A
maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.
“Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi Dairesi Başkanlığı
MADDE 13/C – (1) Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi
Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) Türkiye Yeterlilikler Çerçevesinin
oluşturulmasına, geliştirilmesine, güncelliğinin sağlanmasına ve yürütülmesine
ilişkin çalışmaları yapmak ve ilgili kurum ve kuruluşlar ile koordinasyonu
sağlamak.
b) Türkiye Yeterlilikler Çerçevesinde belirlenen
kurul ve yapıların oluşturulmasına, işletilmesine ve sürdürülmesine ilişkin
çalışmaları yürütmek.
c) Türkiye Yeterlilikler Çerçevesinin Avrupa
Yeterlilikler Çerçevesi ve diğer bölgesel yeterlilik çerçeveleriyle
referanslanması çalışmalarını ve diğer ülkelerin ulusal yeterlilik
çerçeveleriyle karşılıklı tanıma çalışmalarını yürütmek.
ç) Çalışma konularıyla ilgili araştırma yapmak,
yayın hazırlamak, uygulamalar sonucu elde edilen veriler çerçevesinde
sistemde yapılması gereken değişiklikleri tespit etmek.
d) Başkan tarafından verilen görevler ile mevzuatta
öngörülen benzeri görevleri yapmak.”
MADDE 66
– 5544 sayılı Kanunun 14 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi madde metninden çıkarılmış ve
fıkraya aşağıdaki bentler eklenmiştir.
“c) Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığı.
ç) İnsan Kaynakları ve Destek Hizmetleri Dairesi
Başkanlığı.”
MADDE 67
– 5544 sayılı Kanuna 15 inci
maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde eklenmiştir.
“Strateji Geliştirme Dairesi Başkanlığı
MADDE 15/A – (1) Strateji Geliştirme Dairesi
Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî
Yönetimi ve Kontrol Kanunu, 22/12/2005 tarihli ve 5436 sayılı Kanunun 15
inci maddesi ve diğer mevzuatla strateji geliştirme ve mali hizmetler
birimlerine verilen görevleri yürütmek.”
MADDE 68
– 5544 sayılı Kanunun 16 ncı
maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“İnsan Kaynakları ve Destek Hizmetleri Dairesi
Başkanlığı
MADDE 16 – (1) İnsan Kaynakları ve Destek
Hizmetleri Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır:
a) Kurum personelinin işe alımı ve özlük haklarına
ilişkin iş ve işlemleri yürütmek, performans ölçütleri ile insan kaynakları
politikasını hazırlamak.
b) Kurum hizmetleri için gerekli olan bilişim
altyapısını oluşturmak, teknolojik gelişmeleri takip etmek, bilgi güvenliği
ve güvenilirliği konusunda gereken önlemleri almak, belirlenmiş
politikaları ve ilkeleri uygulamak.
c) Kurumun evrak, arşiv, dokümantasyon ve taşınır
hizmetlerini yürütmek ve koordine etmek.
ç) Kurumun ihale, satın alma ve lojistik
işlemlerini yürütmek.
d) Başkan tarafından verilen görevler ile mevzuatta
öngörülen benzeri görevleri yapmak.”
MADDE 69
– 5544 sayılı Kanunun 21 inci
maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddeye
aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(3) Yürürlükte olan meslek standartları en geç beş
yılda bir yeniden değerlendirilir. Ulusal meslek standartlarının ve ulusal
yeterliliklerin güncellenmesi ve iptaline ilişkin usul ve esaslar
yönetmelikle belirlenir. Değişikliklerin kabulü ve yayımlanması ikinci
fıkrada belirtilen usule tabidir.”
“(4) Meslekî ve teknik eğitim ve öğretime ilişkin
orta ve yükseköğretim programları, Millî Eğitim Bakanlığı ve üniversiteler tarafından
bir yıl içinde ilgili ulusal meslek standartlarıyla uyumlu hâle getirilir,
eğitim ve öğretimin bu programlara göre verilmesi sağlanır.”
MADDE 70
– 5544 sayılı Kanunun 23/A
maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(2) Kalite güvencesi sağlanmış tüm yeterlilikler
Türkiye Yeterlilikler Çerçevesine dâhil edilir. Yeterliliklerin kalite
güvencesinin sağlanmasına ilişkin ölçütler Kurum tarafından belirlenir.
Türkiye Yeterlilikler Çerçevesinin oluşumu ve yürütülmesi için Millî Eğitim
Bakanlığı, Yükseköğretim Kurulu, Kurum ve ilgili tarafların
temsilcilerinden oluşan kurul, komisyon ve çalışma grupları gibi danışma,
karar ve uygulama birimleri oluşturulabilir. Bu birimlerin oluşturulmasına,
işletilmesine, kalite güvence ölçütlerine, kalite güvencesini belirleyecek
kurum ve kuruluşların belirlenmesine ve Türkiye Yeterlilikler Çerçevesinin
uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe
konulan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 71
– 5544 sayılı Kanunun 24 üncü maddesinin
ikinci fıkrasının üçüncü cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, beşinci
fıkrasında yer alan “iktisadî ve idarî bilimler,” ibaresinden sonra gelmek
üzere “fen ve edebiyat,” ibaresi eklenmiş, yedinci ve sekizinci fıkraları
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Personel sayısının mevcut pozisyon
sayılarının yarısını aşmamak kaydıyla artırılmasına ve unvanlarda
değişiklik yapılmasına Yönetim Kurulunun kararı ve ilgili Bakanın teklifi
üzerine Bakanlar Kurulunca karar verilir.”
“(7) Kurum personeli, emeklilik ve sosyal güvenlik
yönünden 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık
Sigortası Kanununun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendine
tabidir. Ancak, sosyal güvenlik yönünden 5510 sayılı Kanunun geçici 4 üncü
maddesi kapsamında görev yapmakta iken Yönetim Kurulu Başkanı seçilen Kurum
Başkanı, emeklilik ve sosyal güvenlik yönünden Bakanlık genel müdürünün
sahip olduğu gösterge, ek gösterge, makam, temsil ve diğer tazminatları
aynen uygulanarak 5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının
(c) bendi ile ilişkilendirilir ve Kurumda geçmiş olan hizmeti bu esasa göre
değerlendirilir.
(8) Kamu görevlisi iken Yönetim Kurulu Başkanı
seçilen kişinin önceki kurumu ile olan ilişkisi sona erer. Kamu görevine
dönmesini engelleyecek şekilde olanlar hariç olmak üzere Kurumdaki görevi
herhangi bir nedenle sona eren Yönetim Kurulu Başkanı, temsilcisi olduğu
bakanlıkta durumuna uygun bir kadroya en geç bir ay içinde atanır. Durumuna
uygun kadroya atanıncaya kadar Yönetim Kurulu Başkanı gibi Kurum
bütçesinden ücreti ödenmeye devam olunur. Bu fıkra uyarınca göreve başlayan
Başkanın Kurumda geçen hizmetleri, kazanılmış hak aylık derece ve
kademelerinde değerlendirilir. Akademik unvanların kazanılmasına ilişkin
hükümler saklıdır.”
MADDE 72
– 5544 sayılı Kanunun 26 ncı
maddesinin birinci fıkrasına (d) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
bent eklenmiş ve diğer bentler buna göre teselsül ettirilmiştir.
“e) Ulusal meslekî yeterlilikler alanında eğitim ve
öğretim kurumlarının akreditasyonundan elde edilen gelirler.”
MADDE 73
– 5544 sayılı Kanunun 27 nci
maddesinin birinci fıkrasına (c) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
bent eklenmiş ve diğer bentler buna göre teselsül ettirilmiştir.
“ç) Ulusal meslekî yeterlilikler alanında eğitim ve
öğretim kurumlarının akreditasyonuna ilişkin giderler.”
MADDE 74
– 5544 sayılı Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“EK MADDE 1 – (1) Tehlikeli ve çok tehlikeli
işlerden olup, Kurumca standardı yayımlanan ve Bakanlıkça çıkarılacak
tebliğlerde belirtilen mesleklerde, tebliğin yayım tarihinden itibaren on
iki ay sonra bu Kanunda düzenlenen esaslara göre meslekî yeterlilik
belgesine sahip olmayan kişiler çalıştırılamaz. 5/6/1986 tarihli ve 3308
sayılı Mesleki Eğitim Kanununa göre ustalık belgesi almış olanlar ile Millî
Eğitim Bakanlığına bağlı meslekî ve teknik eğitim okullarından ve
üniversitelerin meslekî ve teknik eğitim veren okul ve bölümlerinden mezun
olup, diplomalarında veya ustalık belgelerinde belirtilen bölüm, alan ve
dallarda çalıştırılanlar için meslekî yeterlilik belgesi şartı aranmaz.
(2) Bakanlıklar ile kamu kurum ve kuruluşlarının
görev alanlarını ilgilendiren mevzuatta bu maddede belirtilen hususlara
ilişkin gerekli düzenlemeler bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten
itibaren on iki ay içinde yapılır.
(3) Birinci fıkraya ilişkin denetimler iş
müfettişlerince yapılır. Birinci fıkrada belirtilen hükümlere aykırı davranan
işveren veya işveren vekillerine Çalışma ve İş Kurumu il müdürü tarafından
her bir çalışan için beş yüz Türk lirası idari para cezası verilir. Bu
Kanuna göre verilen idari para cezaları tebliğinden itibaren bir ay içinde
ödenir.”
MADDE 75
– 5544 sayılı Kanunun “İhdas
Edilen Pozisyonlar Cetveli” aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“POZİSYON CETVELİ
POZİSYON UNVANI SAYISI
Kurum Başkanı 1
Başkan Yardımcısı 2
Meslek Standartları
Dairesi Başkanı 1
Sınav ve
Belgelendirme Dairesi Başkanı 1
Uluslararası
İlişkiler ve Avrupa Birliği Dairesi Başkanı 1
Denetim Dairesi
Başkanı 1
Türkiye
Yeterlilikler Çerçevesi Dairesi Başkanı 1
1. Hukuk Müşaviri 1
Strateji Geliştirme
Dairesi Başkanı 1
İnsan Kaynakları ve
Destek Hizmetleri Dairesi Başkanı 1
Uzman 90
Uzman Yardımcısı 45
Avukat 2
Mütercim/Tercüman 1
İstatistikçi 7
Mühendis 4
Bilgisayar
Programcısı 1
Çözümleyici 1
Mali Hizmetler
Uzmanı 2
Mali Hizmetler
Uzman Yardımcısı 2
Muhasebeci 1
Bilgisayar
İşletmeni 4
Sekreter 6
Büro Görevlisi 20
TOPLAM 197”
MADDE 76
– 5544 sayılı Kanunun 1 inci
maddesinin birinci fıkrasında yer alan “ulusal yeterlilik çerçevesiyle”
ibaresi “Türkiye Yeterlilikler Çerçevesiyle”, 2 nci maddesinin birinci
fıkrasının (d) bendinde yer alan “Ulusal yeterlilik çerçevesi” ibaresi
“Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi”, 21 inci maddesinin birinci fıkrasında
yer alan “Ulusal Yeterlilik Çerçevesi” ibaresi “Türkiye Yeterlilikler
Çerçevesi”, 23/A maddesinin madde başlığı “Türkiye Yeterlilikler Çerçevesi”
ve maddenin birinci fıkrasında yer alan “Ulusal Yeterlilik Çerçevesinin”
ibaresi “Türkiye Yeterlilikler Çerçevesinin” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 77
– 10/12/2003 tarihli ve 5018
sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununun 27 nci maddesinin birinci
fıkrasının (h) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki bent eklenmiştir.
“ı) Türkiye İş Kurumu tarafından yürütülen aktif
işgücü hizmetleri kapsamında kurs ve programlar,”
MADDE 78
– 14/6/1989 tarihli ve 3572 sayılı
İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin
Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasına
aşağıdaki bentler eklenmiştir.
“ı) 27/1/1954 tarihli ve 6235 sayılı Türk Mühendis
ve Mimar Odaları Birliği Kanunu uyarınca mühendis ve mimar meslek
mensuplarınca açılan bürolara,
i) 11/4/1928 tarihli ve 1219 sayılı Tababet ve
Şuabatı San’atlarının Tarzı İcrasına Dair Kanuna göre açılan muayenehane ve
müşterek muayenehanelere,”
MADDE 79
– 4/4/2007 tarihli ve 5620 sayılı
Kamuda Geçici İş Pozisyonlarında Çalışanların Sürekli İşçi Kadrolarına veya
Sözleşmeli Personel Statüsüne Geçirilmeleri, Geçici İşçi Çalıştırılması ile
Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanuna aşağıdaki ek madde
eklenmiştir.
“EK MADDE 2 – (1) Kamu kurum ve kuruluşlarında
sürekli işçi kadrosunda görev yapan ve ilgili mevzuatına göre alınan sağlık
kurulu raporunda en az yüzde kırk oranında engelli olduğu belirtilen
işçiler ile ağır engelli raporlu eşi veya bakmakla yükümlü olduğu birinci
derece kan hısımları bulunan işçiler, engellilik durumundan kaynaklanan
gerekçelere dayalı olarak kurum içinde yer değiştirme talebinde
bulunabilir.
(2) Bu kapsamdaki talepler kamu kurum ve kuruluşlarının
kadro imkânları ve teşkilat yapıları dikkate alınarak karşılanır.
(3) İşçinin kendisinin veya birlikte yaşadığı eşi
ve bakmakla yükümlü olduğu çocuklarının engellilik durumunun tedavisi
sebebiyle kurum içinde yer değişikliği talep etmesi hâlinde, yer değiştirme
suretiyle atama yapılacak yerin, işçinin ve bu fıkra kapsamındaki
yakınlarının engellilik durumuna uygun olması esastır.
(4) Engellilik durumu devam ettiği sürece kurum ve
kuruluşlarca isteği dışında işçinin görev yeri değiştirilmez. Engellilik
durumu ortadan kalkan işçiler hakkında genel hükümler çerçevesinde işlem
yapılır.”
MADDE 80
– 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı
Harcırah Kanununun 33 üncü maddesinin (b) fıkrasına aşağıdaki paragraf
eklenmiştir.
“Bu fıkra kapsamında kurumlarına ait teftiş,
denetim, inceleme veya soruşturma amacıyla memuriyet mahalli dışına
görevlendirilenlere, bu mahaller içindeki görevlerine ilişkin kurumlarınca
taşıt sağlanamaması hâlinde yol masrafı; acil ve zorunlu hâllerde taksi,
diğer durumlarda ise mutat taşıt üzerinden ödenir. Ancak bu amaçla
verilecek yol masrafı her gün için, müstahak oldukları gündelik tutarını
aşamaz. Memuriyet mahalli dışında, takip edilmesi gereken yolun dışında bir
yoldan veya kullanılması gereken taşıt aracından başka bir araçla yolculuk yapılmasının
işin aciliyetine veya gereğine göre zorunlu olması hâlinde ise bu yol ve
taşıt aracına ilişkin yol masrafı gerçek masraf üzerinden verilir.”
MADDE 81
– 18/10/2012 tarihli ve 6356
sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununun geçici 6 ncı maddesinin
ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, üçüncü fıkrası yürürlükten
kaldırılmıştır.
“(2) Mülga 2822 sayılı Kanunun 12 nci maddesine
göre Bakanlıkça yayımlanan 2009 Temmuz istatistiğinde kurulu bulunduğu
işkolunda çalışan işçilerin en az yüzde onunu üyesi bulunduran işçi
sendikaları ile 2009 Temmuz istatistiği sonrasında 15/9/2012 tarihine kadar
kurulmuş işçi sendikalarının, bu maddenin yürürlüğünden önce imzaladıkları
toplu iş sözleşmelerinden bir sonraki toplu iş sözleşmesiyle sınırlı olmak
üzere yapacakları yetki tespit başvuruları ile kurulu bulundukları
işkolundaki diğer işyeri ve işletmelerde bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren bir yıl içinde yapacakları yetki tespit başvuruları 41
inci maddede yer alan işyeri veya işletme çoğunluğu şartlarına göre
sonuçlandırılır.”
MADDE 82
– 23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı
Kat Mülkiyeti Kanununun 35 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent
ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“l) Anagayrimenkulde bulunan asansörlerin güvenli
bir şekilde işletilmesinin sağlanması amacıyla aylık bakımları ile yıllık
kontrollerinin ilgili teknik düzenlemelere uygun şekilde yaptırılması ve bu
işlemlere ilişkin ücretlerin ödenmesi.”
“Bu Kanunun 34 üncü maddesinde belirtilen şartları
taşımasına rağmen yönetici ataması yapılmayan anagayrimenkulde, birinci
fıkrada sayılan işlerin yaptırılmasından kat malikleri müştereken
sorumludur.”
MADDE 83
– 22/2/2005 tarihli ve 5302 sayılı
İl Özel İdaresi Kanununun 7 nci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent
ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“h) Belediye sınırları dışında, yapı ruhsatı veya
yapı kullanma izni hangi idare tarafından verilmiş olursa olsun, hizmete
sunulacak olan asansörlerin tescilini yapmak, ilgili teknik mevzuat
çerçevesinde yıllık periyodik kontrollerini yapmak ya da yetkilendirilmiş
muayene kuruluşları aracılığıyla yaptırmak, gerekli hâllerde asansörleri
hizmet dışı bırakmak. Bu bent uyarınca asansörlerin yıllık periyodik
kontrolünü yapabilecek il özel idareleri ile yetkilendirilmiş muayene
kuruluşlarının sahip olması gereken koşullar, yıllık periyodik kontrol
esasları ile yıllık periyodik kontrol ücretleri Vilayetler Hizmet Birliği,
Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği ve Türk Standardları Enstitüsü
temsilcilerinin de yer alacağı bir komisyon tarafından belirlenir. Konuya
ilişkin düzenlemeler, komisyon kararları doğrultusunda Bilim, Sanayi ve
Teknoloji Bakanlığı tarafından yapılır.”
“Birinci fıkranın (h) bendinde düzenlenen yetkinin
usulüne uygun kullanılmaması sonucu oluşacak yaralanma ve ölüm olaylarından
dolayı, ilgili il özel idaresi yetkilileri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu
hükümlerine göre sorumludur.”
MADDE 84
– 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı
Belediye Kanununun 15 inci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bent ve
maddeye birinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“s) Belediye sınırları içerisinde, yapı ruhsatı
veya yapı kullanma izni hangi idare tarafından verilmiş olursa olsun,
hizmete sunulacak olan asansörlerin tescilini yapmak, ilgili teknik mevzuat
çerçevesinde yıllık periyodik kontrollerini yapmak ya da yetkilendirilmiş
muayene kuruluşları aracılığıyla yaptırmak, gerekli hâllerde asansörleri
hizmet dışı bırakmak.”
“(s) bendi uyarınca asansörlerin yıllık periyodik
kontrolünü yapacak belediyeler ile yetkilendirilmiş muayene kuruluşlarının
sahip olması gereken şartlar, yıllık periyodik kontrol esasları ile yıllık
periyodik kontrol ücretleri Türkiye Belediyeler Birliği, Türk Mühendis ve
Mimar Odaları Birliği ve Türk Standardları Enstitüsü temsilcilerinin de yer
alacağı bir komisyon tarafından belirlenir. Konuya ilişkin düzenlemeler,
komisyon kararları doğrultusunda Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı
tarafından yapılır.”
MADDE 85
– 5393 sayılı Kanuna aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“Asansör yıllık kontrol faaliyetlerine ilişkin
sorumluluk
EK MADDE 1 – Bu Kanunun 15 inci maddesinin birinci
fıkrasının (s) bendinde düzenlenen yetkinin usulüne uygun kullanılmaması
sonucu oluşacak yaralanma ve ölüm olaylarından dolayı, ilgili belediye
yetkilileri 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümlerine göre sorumludur.”
MADDE 86
– 13/12/1983 tarihli ve 178 sayılı
Maliye Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde
Kararnamenin ek 26 ncı maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 87
– 178 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye
aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 15 – Maliye Yüksek Eğitim Merkezi
Başkanı ve Maliye Yüksek Eğitim Merkezi Başkan Yardımcısı kadrolarında
bulunanların görevi bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihte sona erer. Bu
maddenin yürürlüğe girdiği tarihte, 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü
Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Maliye
Bakanlığına ait bölümünde yer alan; Maliye Yüksek Eğitim Merkezi Başkanı
ile Maliye Yüksek Eğitim Merkezi Başkan Yardımcısı kadroları, Bakanlık
Müşaviri kadroları olarak değiştirilmiş sayılır. Bu maddenin yürürlüğe
girdiği tarihte; Maliye Yüksek Eğitim Merkezi Başkanı ile Maliye Yüksek
Eğitim Merkezi Başkan Yardımcıları Bakanlık Müşaviri kadrolarına herhangi
bir işleme gerek kalmaksızın atanmış sayılır. Bu madde uyarınca atanmış sayılanlara,
yeni kadrolarına atanmış sayıldıkları tarih itibarıyla eski kadrolarına
ilişkin olarak en son ayda aldıkları ek ders ücreti hariç olmak üzere ücret
ve tazminat toplam net tutarının (bu tutar sabit bir değer olarak esas
alınır); yeni atandıkları kadrolara ilişkin olarak yapılan, ek ders ücreti
hariç olmak üzere aylık, ek gösterge, ücret ve her türlü tazminat ve
benzeri ödemelerin toplam net tutarından fazla olması hâlinde aradaki fark
tutarı, herhangi bir vergi ve kesintiye tabi tutulmaksızın fark kapanıncaya
kadar ayrıca tazminat olarak ödenir. Atanmış sayıldıkları kadro
unvanlarında isteğe bağlı olarak herhangi bir değişiklik olanlarla kendi
istekleriyle başka kurumlara atananlara fark tazminatı ödenmesine son verilir.
Bu maddeyle değiştirilen Bakanlık Müşaviri kadroları, boşalmaları hâlinde
herhangi bir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır.
Kaldırılan Maliye Yüksek Eğitim Merkezi
Başkanlığına tahsis edilen kadrolar ile birinci fıkra dışında kalan diğer
personel ve Başkanlıkta kullanılan her türlü taşınır, dosya, yazılı ve
elektronik ortamdaki her türlü kayıt ve diğer dokümanlar herhangi bir
işleme gerek kalmaksızın Personel Genel Müdürlüğüne devredilmiş sayılır.
Diğer mevzuatta Maliye Yüksek Eğitim Merkezi
Başkanlığına yapılan atıflar Maliye Bakanlığı Personel Genel Müdürlüğüne
yapılmış sayılır.”
GEÇİCİ
MADDE 1 – (1) 10/9/2014 tarihli ve
6552 sayılı İş Kanunu ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde
Değişiklik Yapılması ile Bazı Alacakların Yeniden Yapılandırılmasına Dair
Kanunun 11 inci maddesiyle 4734 sayılı Kanuna eklenen ek 8 inci maddenin
üçüncü fıkrası 31/12/2015 tarihine kadar uygulanmaz.
(2) Van ilinde 2011 yılında meydana gelen depremlerden
dolayı hasar gören ve 7269 sayılı Kanuna göre orta hasarlı veya ağır
hasarlı olarak tespit edilen yapılar 16/5/2012 tarihli ve 6306 sayılı Afet
Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun kapsamında riskli
yapı olarak kabul edilir ve bu yapılar hakkında bu Kanun uyarınca işlem
yapılır.
GEÇİCİ
MADDE 2 – (1) 22/12/2014 tarihli
ve 6583 sayılı 2015 Yılı Merkezi Yönetim Bütçe Kanununa ekli (K) Cetvelinin
“IV. Diğer Ödemeler” başlıklı bölümünün 8 inci maddesinde yer alan 2022
sayılı 65 Yaşını Doldurmuş Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına
Aylık Bağlanması Hakkında Kanunun 1 inci maddesine göre bağlanmış veya
bağlanacak olan aylıklar için öngörülen “1.751” gösterge rakamı,
1/7/2015-31/12/2015 tarihleri arasında “2.332” olarak uygulanır.
MADDE 88
– Bu Kanunun;
a) 46 ncı maddesi 1/10/2008 tarihinden geçerli
olmak üzere yayımı tarihinde,
b) 8 inci maddesi, bu Kanunun yayımı tarihini
izleyen ay başından itibaren,
c) 41 inci maddesi, 7/1/2015 tarihinden geçerli
olmak üzere yayımı tarihinde,
ç) 53 üncü maddesi, 13/5/2014 tarihinden geçerli
olmak üzere yayımı tarihinde,
d) Geçici 1 inci maddesinin birinci fıkrası
11/1/2015 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
e) Diğer hükümleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
MADDE 89
– Bu Kanun hükümlerini Bakanlar
Kurulu yürütür.
22/4/2015
Ekler için tıklayınız
|