|
AİLE VE SOSYAL POLİTİKALAR BAKANLIĞININ TEŞKİLAT VE GÖREVLERİ
HAKKINDA KANUN HÜKMÜNDE KARARNAME İLE BAZI KANUN VE
KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR KANUN
Kanun No. 6518 Kabul
Tarihi: 06/02/2014
MADDE 1 – 21/6/1927 tarihli ve 1117
sayılı Küçükleri Muzır Neşriyattan Koruma Kanununun 2 nci
maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan “10 üyeden” ibaresi “on bir üyeden”
şeklinde değiştirilmiş ve fıkraya aşağıdaki bent eklenmiştir.
“k) Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca en az
daire başkanı düzeyinde seçilecek bir üye,”
MADDE 2 – 9/6/1932 tarihli ve 2004
sayılı İcra ve İflas Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 2 – Türkiye Cumhuriyeti adına 16/11/2001 tarihinde Cape Town’da
imzalanan ve 10/3/2011 tarihli ve 6192 sayılı Kanunla onaylanması uygun
bulunan “Taşınır Donanım Üzerindeki Uluslararası Teminatlar Hakkında
Sözleşme” ve “Taşınır Donanım Üzerindeki Uluslararası Teminatlar Hakkında
Sözleşmeye İlişkin Hava Aracı Donanımına Özgü Konulara Dair Protokol” çerçevesinde,
“Taşınır Donanım Üzerindeki Uluslararası Teminatlar Hakkında Sözleşme”nin 8
inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında haklarını kullanan
güvence lehtarı ve 10 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi
kapsamında haklarını kullanan şartlı satıcı veya kiralayan, herhangi bir
yargı kararı aranmaksızın, hak sahibi olduğunu gösteren ve Sivil Havacılık
Genel Müdürlüğü tarafından düzenlenecek tescil belgesiyle Ankara İcra
Dairesine başvurarak, tercih ettiği hakkın yerine getirilmesini talep
edebilir.
Talep üzerine icra müdürü tarafından başkaca
herhangi bir araştırma yapılmaksızın, hak sahibi lehine üzerinde güvence
tesis edilen nesnenin zilyetliği veya kontrolünün devrine ilişkin karar
verilir ve karar borçluya tebliğ edilir. Tebliğ tarihinden itibaren üç iş
günü içinde borçlu taraf, bu emri yerine getirmezse icra müdürü,
Sözleşme’nin anılan 8 inci ve 10 uncu maddeleri çerçevesinde gereğini
yerine getirmesi için almış olduğu kararı Sivil Havacılık Genel Müdürlüğüne
gönderir.
Bu madde gereğince İcra Dairesince yapılan işlemler
nedeniyle, 492 sayılı Harçlar Kanununun hükümlerine göre 10.000 Türk Lirası
maktu harç dışında herhangi bir vergi, resim ve harç alınmaz. Harç ve
giderler, talep edene aittir.
İcra Dairesince, Sözleşme ve Protokol çerçevesinde
yapılacak iş ve işlemler ile takibe ilişkin esas ve usuller Adalet
Bakanlığı ile Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme Bakanlığı tarafından
çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE 3 – 13/7/1956 tarihli ve 6802
sayılı Gider Vergileri Kanununun 39 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a)
bendinde yer alan “(ön ödemeli kart satışları dâhil)” ibaresi “(ön ödemeli
hatlara yüklemeler için yapılan satışlar dâhil)” şeklinde, aynı maddenin
ikinci ve yedinci fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Birinci
fıkranın (a), (b), (c) ve (d) bentlerinde yer alan hizmetlerin birlikte
veya birbiriyle bağlantılı olarak verilmesi ile ön ödemeli hat
kullanıcıları tarafından yapılan yüklemelerin farklı oranlara tabi
hizmetlerde kullanılması hâlinde, her hizmet tabi olduğu oran üzerinden
vergilendirilir.”
“Birinci fıkradaki % 25 ve % 15 oranlarını ayrı ayrı veya birlikte % 5’e, % 5 oranını ise sıfıra kadar
indirmeye ve bu oranları kanuni oranlarına kadar artırmaya Bakanlar Kurulu,
vergiye ilişkin usul ve esasları belirlemeye, ön ödemeli hatlara yapılan
yüklemelerin farklı oranlara tabi hizmetlerde kullanılması hâlinde fazla
tahsil edilen vergiyi kullanıcıya ödenmesi koşuluyla mükellefe iade
ettirmeye, verilmesi gereken beyannamelerin şekil, içerik ve eklerini belirlemeye
Maliye Bakanlığı yetkilidir.”
MADDE 4 – 12/8/1960 tarihli ve 57 sayılı Anadolu Ajansının Malları ve
Personeli Hakkında Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 1 – Anadolu Ajansı Türk Anonim Şirketi, 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun
379 uncu maddesinin birinci fıkrasındaki oran sınırlamasına tabi
olmaksızın, kendi paylarını, doğrudan veya dolaylı bir şekilde, ivazlı veya
ivazsız olarak iktisap edebilir ya da rehin olarak kabul edebilir. Anadolu
Ajansı Türk Anonim Şirketi tarafından kendi payları iktisap edilirken, 6102
sayılı Kanunun 379 uncu maddesinin üçüncü fıkrasındaki şart aranmaz.
Anadolu Ajansı Türk Anonim Şirketi sermaye artırımına katılabileceği gibi,
Ajans Yönetim Kurulu sermaye artırımı neticesinde kullanılmayan rüçhan
haklarının Anadolu Ajansı Türk Anonim Şirketinin kendisi tarafından kullanabileceğine
de karar verebilir.
Bu madde kapsamında Anadolu Ajansı Türk Anonim
Şirketi tarafından iktisap edilen paylar üzerinde Hazinenin intifa hakkı
vardır. Söz konusu intifa hakkı, Hazine Müsteşarlığı tarafından kullanılır.
İntifa hakkı, paylar Anadolu Ajansı Türk Anonim Şirketi tarafından iktisap
edildikçe iktisap tarihinden itibaren bir ay içinde Şirket pay defterine
işlenir ve tescil edilir.
Anadolu Ajansı Türk Anonim Şirketi tarafından
iktisap edilen paylar, genel kurul toplantı nisabının hesaplanmasında ve
kâr payı gibi hakların dağıtımında dikkate alınır. Şirketin herhangi bir
nedenle sona ermesi hâlinde söz konusu paylara ait mülkiyete bağlı haklar
intifa hakkı sahibi olan Hazineye geçer.
Anadolu Ajansı Türk Anonim Şirketi tarafından
iktisap edilen payların halka arzı veya sair yöntemlerle satışı, 24/11/1994 tarihli ve 4046 sayılı Özelleştirme
Uygulamaları Hakkında Kanun çerçevesinde gerçekleştirilir.
Anadolu Ajansı Türk Anonim Şirketi tarafından
iktisap edilen veya rehin olarak alınan paylar hakkında 6102 sayılı Kanunun
384 üncü ve 385 inci maddeleri uygulanmaz.
8/6/1984
tarihli ve 233 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde
Kararname, 22/1/1990 tarihli ve 399 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri
Personel Rejiminin Düzenlenmesi ve 233 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin
Bazı Maddelerinin Yürürlükten Kaldırılmasına Dair Kanun Hükmünde Kararname,
14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu, 4/7/2001 tarihli
ve 631 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Mali ve Sosyal
Haklarında Düzenlemeler ile Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde
Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname, 13/12/1983 tarihli
ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname,
10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanunu, 3/12/2010 tarihli ve 6085
sayılı Sayıştay Kanunu, 2/4/1987 tarihli ve 3346 sayılı Kamu İktisadi
Teşebbüsleri ile Fonların Türkiye Büyük Millet Meclisince Denetlenmesinin
Düzenlenmesi Hakkında Kanun, 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale
Kanunu, 5/1/2002 tarihli ve 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu,
8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu, 10/12/2003 tarihli ve
5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu, 5/1/1961 tarihli ve 237
sayılı Taşıt Kanunu, 9/11/1983 tarihli ve 2946 sayılı Kamu Konutları Kanunu
ile bunların ek ve değişikliklerine ilişkin hükümler Anadolu Ajansı Türk
Anonim Şirketi hakkında uygulanmaz.”
MADDE 5 – 18/11/1960 tarihli ve 132
sayılı Türk Standardları Enstitüsü Kuruluş
Kanununun 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendinin başına “Aile ve
Sosyal Politikalar Bakanlığı,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 6 – 132 sayılı Kanunun 6 ncı
maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendinin başına “Aile ve Sosyal Politikalar,”
ibaresi eklenmiştir.
MADDE 7 – 31/12/1960 tarihli ve
193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 89 uncu maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki
bent eklenmiştir.
“14. 1/7/2005 tarihli ve
5378 sayılı Engelliler Hakkında Kanuna göre kurulan korumalı işyerlerinde
istihdam edilen ve iş gücü piyasasına kazandırılmaları güç olan zihinsel
veya ruhsal engelli çalışanlar için diğer kişi ve kurumlarca karşılanan
tutar dâhil yapılan ücret ödemelerinin yıllık brüt tutarının yüzde 100’ü
oranında korumalı işyeri indirimi (İndirim, her bir engelli çalışan için
azami beş yıl süre ile uygulanır ve yıllık olarak indirilecek tutar, her
bir engelli çalışan için asgari ücretin yıllık brüt tutarının yüzde
150’sini aşamaz.). Bu bentte yer alan oranı, engellilik derecelerine göre
yüzde 150’ye kadar artırmaya veya tekrar kanuni oranına indirmeye Bakanlar
Kurulu; bendin uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Aile ve
Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının
görüşünü alarak Maliye Bakanlığı yetkilidir.”
MADDE 8 – 4/1/1961 tarihli ve 213
sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 257 nci
maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“6. Vergi güvenliğini sağlamak amacıyla
niteliklerini belirleyip onayladığı elektrikli, elektronik, manyetik ve
benzeri cihazlar ve sistemleri kullandırmaya, bu cihaz ve sistemler
vasıtasıyla bandrol, pul, barkod,
hologram, kupür, damga, sembol gibi özel etiket ve işaretlerin
kullanılmasına ilişkin zorunluluk getirmeye, mükelleflere bandrol, pul, barkod, hologram, kupür, damga, sembol gibi özel etiket
ve işaretlerin verilmesinde, mükelleflerin Maliye Bakanlığına bağlı vergi
dairelerine vadesi geçmiş borcu bulunmadığına ilişkin belge arama
zorunluluğu getirmeye, bu zorunluluk kapsamına girecek amme alacaklarını
tür ve tutar itibarıyla tespit etmeye ve hangi hâllerde bu zorunluluğun
aranılmayacağına, bandrol, pul, barkod, hologram,
kupür, damga, sembol gibi özel etiket ve işaretlerin basımı, dağıtımı ile
sistemin kurulması ve işletilmesi hizmetlerinin, 10/12/2003 tarihli ve 5018
sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa tabi olmaksızın, süresi 5
yılı geçmemek üzere ve 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu (5
inci maddesinin beşinci fıkrası hariç) hükümleri çerçevesinde;
yetkilendirilecek gerçek veya tüzel kişiler tarafından yerine
getirilmesine, bu hizmetlerde ve yetkilendirilecek gerçek veya tüzel
kişilerde bulunması gereken özellikleri, yetkilendirilecek gerçek veya
tüzel kişilerin faaliyetlerinin yönlendirilmesi, izlenmesi, denetlenmesi,
yetkilendirmenin sonlandırılması ve bunların uygulanmasına ilişkin usul ve
esasları belirlemeye,”
MADDE 9 – 2/7/1964 tarihli ve 492
sayılı Harçlar Kanununa ekli (1) sayılı Tarifenin “III-Karar ve ilam harcı”
başlıklı bölümünün birinci fıkrasının (a) bendinde yer alan “Bakanlar
Kurulu” ibaresinden önce gelmek üzere “Tahkim yargılamasında bu bende göre
hesaplanan harç yüzde elli oranında uygulanır.” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 10 – 14/7/1965 tarihli ve 657
sayılı Devlet Memurları Kanununun 72 nci
maddesine beşinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra
eklenmiştir.
“İlgili mevzuatı uyarınca verilecek rapora göre
kendisi, eşi veya birinci derece kan hısımlığı bulunan bakmakla yükümlü
olduğu aile fertleri engelli olan memurların engellilik durumundan
kaynaklanan yer değiştirme taleplerinin karşılanması için düzenlemeler
yapılır.”
MADDE 11 – 14/6/1973 tarihli ve 1739
sayılı Millî Eğitim Temel Kanununun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasında
yer alan “cinsiyet” ibaresinden sonra gelmek üzere “, engellilik” ibaresi
eklenmiştir.
MADDE 12 – 26/5/1981 tarihli ve 2464
sayılı Belediye Gelirleri Kanununun mükerrer 44 üncü maddesinin ikinci
fıkrasında yer alan “öğrenci yurtları” ibaresinden sonra gelmek üzere “,
korumalı işyerleri” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 13 – 5/4/1983 tarihli ve 2813
sayılı Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun Kuruluşuna İlişkin Kanunun
8 inci maddesinin on dördüncü fıkrasında yer alan “toplam onbeşi” ibaresi “toplam yirmi beşi” şeklinde değiştirilmiş
ve ekli (1) sayılı listedeki kadrolar ihdas edilerek anılan Kanuna ekli (I)
sayılı cetvele eklenmiştir.
MADDE 14 – 24/5/1983 tarihli ve 2828
sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (f)
bendinin (6), (9), (12), (13) ve (14) numaralı alt bentleri aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“6. “Çocuk Destek Merkezleri”; Suça sürüklenmesi,
suç mağduru olması veya sokakta sosyal tehlikelerle karşı karşıya kalması
sebebiyle haklarında bakım tedbiri veya korunma kararı verilen çocuklardan psikososyal desteğe ihtiyaç duyduğu tespit edilenlerin,
bu ihtiyaçları giderilinceye kadar geçici süre ile bakım ve korunmalarının
sağlandığı, bu süre içinde aile, yakın çevre ve toplum ilişkilerinin
düzenlenmesine yönelik çalışmaların yürütüldüğü; çocukların mağduriyet,
suça sürüklenme, yaş ve cinsiyet durumuna göre ayrı ayrı
yapılandırılan veya ihtisaslaştırılan yatılı sosyal hizmet kuruluşlarını,”
“9. “Aktif Yaşam Merkezi”; Engelli bireylerin,
yaşam kalitesinin artırılması ve sosyal hayata aktif katılımlarına katkı
sağlanması amacıyla, engelli bireyler ile ailelerine rehberlik ve destek
hizmeti ile evde gündüz bakım hizmeti sunan gündüzlü sosyal hizmet
kuruluşlarını,”
“12. “Çocuk Evleri Sitesi”; Korunma ihtiyacı olan
çocukların bakımlarının sağlandığı aynı yerleşkede bulunan birden fazla ev
tipi sosyal hizmet biriminden oluşan kuruluşu,
13. “Ev Tipi Sosyal Hizmet Birimleri”; Çocuk,
kadın, engelli ve yaşlılar ile bakım veya barınma ihtiyacı olan kişilere
hizmet verilen mesken niteliğindeki yatılı sosyal hizmet birimlerini,
14. “Ev Tipi Sosyal Hizmet Birimleri Koordinasyon
Merkezi”; İl müdürlüğü bünyesinde oluşturulan ev tipi sosyal hizmet
birimlerinin bağlı olduğu merkezi,”
MADDE 15 – 2828 sayılı Kanunun 16 ncı
maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Ev tipi sosyal hizmet birimleri, 22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 4 üncü
maddesinin birinci fıkrası hükmü kapsamındadır.”
MADDE 16 – 2828 sayılı Kanunun mülga 19 uncu maddesi
aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.
“MADDE 19 – Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına,
bu Kanunda öngörülen temel ve sürekli görevlere bağlı olarak ortaya çıkan
üretim ve hizmet faaliyetlerini sürdürebilmek için gerekli yerde ve sayıda
döner sermaye işletmesi kurmak amacıyla kendi kaynaklarından karşılanmak
üzere beş milyon (5.000.000,00) Türk Lirası sermaye tahsis edilmiştir.
Tahsis edilen döner sermaye tutarını artırmaya
Bakanlar Kurulu yetkilidir.
Döner sermaye, ayni yardımlar, döner sermaye
faaliyetlerinden elde edilecek kârlar, bağış ve yardımlardan oluşur. Bağış
ve yardımlar tahsis olunan sermaye ile sınırlı olmaksızın tahsis olunan
sermaye tutarına eklenir.
Döner sermaye faaliyetlerinden elde edilen kârlar,
ödenmiş sermaye tutarı tahsis edilen sermaye tutarına ulaşıncaya kadar
sermayeye mahsup edilir. Ödenmiş sermaye tutarı tahsis edilen sermaye
tutarına ulaştıktan sonra, yılsonu kârı genel bütçeye gelir kaydedilmek
üzere nisan ayının sonuna kadar ilgili muhasebe birimi hesabına yatırılır.
Döner sermaye işletmesinin gelirleri, bu maddenin
birinci fıkrasında sayılan gelir getirici faaliyetlerden elde edilen
gelirlerden oluşur.
İşletmenin giderleri, bu maddenin birinci
fıkrasında belirtilen iş ve faaliyetlerin gerektirdiği harcamalar ile döner
sermaye işletmelerinde istihdam edilen personele genel hükümlere göre
yapılacak ödemelerden oluşur.
İşletme faaliyetleri, ihtiyaca göre kurulacak
işletmelerce yerine getirilir. İşletmeler, Aile ve Sosyal Politikalar
Bakanının onayıyla kurulur. Her bir işletmeye tahsis edilecek sermaye
tutarını belirlemeye ve işletmeler arasında karşılıklı veya karşılıksız
kaynak aktarımına, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı yetkilidir.
İşletmelerden gerekli görülenlerin
birleştirilmesine, devredilmesine ve tasfiye edilmesine Döner Sermaye Merkez
Müdürlüğünün teklifi üzerine, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı yetkilidir.
Döner Sermaye Merkez Müdürlüğünün görevleri ve
çalışmaları ile işletmelerin yönetimi, faaliyet alanları, işleyişi, sermaye
kaynakları, her türlü idari ve mali işlemlerine ilişkin usul ve esaslar,
Maliye Bakanlığının görüşü alınarak çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 17 – 2828 sayılı Kanunun 22 nci
maddesinin birinci fıkrasında yer alan “yetkili ve görevli mahkemece”
ibaresi “3/7/2005 tarihli ve 5395 sayılı Çocuk
Koruma Kanununa göre yetkili ve görevli mahkemece” şeklinde değiştirilmiş
ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Sosyal hizmet kuruluşlarının kendisine teslim
edilen çocuk hakkında yapacağı inceleme sonucunda hazırlayacağı raporda,
5395 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi uyarınca çocuğun derhâl korunma altına
alınmasını gerektiren bir durum olmadığı ve ailesine teslim edilmesinde
herhangi bir sakınca bulunmadığı kanaatine varması hâlinde mülki idare
amirinin onayı ile çocuk ailesine teslim edilebilir.”
MADDE 18 – 2828 sayılı Kanunun 23 üncü maddesinin birinci
fıkrasının ikinci cümlesi ve ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Koruyucu aileye,
korunmaya ihtiyacı olan çocuğun bakımı ve yetiştirilmesine karşılık olarak
ikinci fıkra kapsamında ödeme yapılabileceği gibi koruyucu aile bu işi
gönüllü olarak da üstlenebilir.”
“Koruyucu aile hizmeti kapsamında aile yanına
yerleştirilen çocukların bakım, eğitim, kurs, okul, yemek ve taşıma
servisi, harçlık ve benzeri ihtiyaçları esas alınarak koruyucu ailelere, bu
giderlerin tamamına karşılık toplu bir ödeme yapılmasına veya her bir gider
türü için ayrı ayrı yapılacak ödemelerin
kapsamına, ödeme tutarlarına, yapılacak ödemelerin usul ve esası ile
koruyucu ailelerin seçimine, çocukla ilgili sorumluluklarına ve hizmetin
işleyişine ilişkin usul ve esaslar, Maliye Bakanlığının uygun görüşü
üzerine Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı tarafından çıkarılan
yönetmelikle belirlenir ve bu kapsamda verilecek ödemelerden hiçbir kesinti
yapılmaz.”
MADDE 19 – 2828 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin ikinci
fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Darüşşafaka Cemiyeti
hariç olmak üzere özel sosyal hizmet kuruluşlarının kapasitelerinin yüzde
üçü, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca tespit edilecek kişilerin
ücretsiz yararlanması için ayrılır.”
MADDE 20 – 2828 sayılı Kanunun ek 1 inci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“EK MADDE 1 – Bu Kanun veya 5395 sayılı Kanun
uyarınca haklarında korunma veya bakım tedbir kararı alınmış olup fasılalı
olarak geçen yararlanma süreleri dâhil iki yıldan az olmamak üzere, Aile ve
Sosyal Politikalar Bakanlığının sosyal hizmet modellerinden yararlanan
çocuklardan reşit olduğu tarih itibarıyla bu hizmetlerden yararlanmaya
devam edenlerin işe yerleştirilmeleri aşağıdaki usul ve esaslar
çerçevesinde yapılır:
a) Kamu kurum ve kuruluşları tarafından hangi
statüde olursa olsun serbest kadro ve pozisyonları toplamının binde biri,
bu madde kapsamında istihdam edilecekler için ayrılır ve her yıl belirtilen
oranda kişi istihdam edilir. Serbest kadro ve pozisyon toplamının binden az
olması hâlinde dahi kamu kurum ve kuruluşlarında en az bir hak sahibi
istihdam edilir.
b) Bu hükümden yararlanmak isteyenler, 18 yaşını
doldurdukları ve korunma veya bakım tedbir kararının sona erdiği tarihten
itibaren iki yıl içinde Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına başvururlar.
İşe yerleştirmede öncelik, sırasıyla lisans, ön lisans ve ortaöğretim
mezunlarına verilir.
c) Bu maddede belirtilen istihdam hakkından
yararlanacak kişilerin yerleştirilmesinde, Devlet memurluğuna alınacaklar
için yapılacak merkezî sınav sonuçlarının kullanılması esastır. İhtiyaç
duyulması hâlinde bu madde kapsamına giren hak sahiplerinin
yerleştirilmesinde esas alınmak üzere ayrı bir merkezî sınav
yaptırılabilir. Ancak öğrenim durumu itibarıyla yapılacak merkezî sınava
giremeyeceklerin yerleştirilmelerinde kura usulü uygulanır.
ç) Yerleştirme yapılacak kadro sayısı 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü
Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye tabi kurumların serbest memur kadroları
ile sözleşmeli personel pozisyonları ve işçi kadro sayısının toplamının
binde biridir. Toplam kadro ve pozisyon sayısının belirlenmesinde
yerleştirme yapılacak yılın başındaki veriler esas alınır. Devlet Personel
Başkanlığınca bu madde kapsamında hak sahiplerinin istihdam edileceği
toplam kadro sayıları her kurum için tespit edilerek yerleştirme yapılacak
yılın şubat ayı sonuna kadar kurumlara bildirilir. Kurumlar, bildirilen bu
kadroları merkez ve taşra teşkilatları itibarıyla dağıtımını yaparak nisan
ayı sonuna kadar Devlet Personel Başkanlığına bildirir. Bu madde kapsamına
girenlerin yerleştirilmeleri; ortaöğrenim ve daha üst öğrenim mezunları
için memur unvanlı kadrolara, diğer öğrenim mezunları için ise yardımcı
hizmetler sınıfında yer alan kadrolara Devlet Personel Başkanlığınca
yapılır veya yaptırılır. Kurumlarca teşkilat bazında yapılacak dağıtımın
bildirilmemesi hâlinde Devlet Personel Başkanlığınca belirlenecek usul ve
esaslar dâhilinde resen yerleştirme yapılır.
d) Kamu kurum ve kuruluşları, bu maddede belirtilen
haktan yararlanarak yerleştirilen ancak herhangi bir nedenle işten ayrılan
personele ilişkin belirlenecek bilgileri işten ayrılmayı takip eden bir ay
içinde, hâlen çalışmakta olanların bilgilerini ise yönetmelikte
belirlenecek zamanda Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Devlet
Personel Başkanlığına bildirir.
Bu madde ile sağlanan istihdam hakkından sadece bir
kez yararlanılabilir. Kamu kurum ve kuruluşlarına ait kadro ve pozisyonlara
her ne surette olursa olsun yerleştirilenler bu maddede verilen hakkı
kullanmış sayılır.
190 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamı dışında
kalan kurumlar da bu madde kapsamında istihdamla yükümlü oldukları kadro ve
pozisyonları Devlet Personel Başkanlığına bildirmek zorundadır. Ancak, bu
kurumlara yapılacak yerleştirmelerde ilgili kurumların talep ettikleri
kadro ve statüler esas alınır.
Bu madde kapsamında yapılacak yerleştirmelerde;
yerleştirilen kişinin atama onayının alınması ile birlikte diğer
kanunlardaki hükümlere bakılmaksızın ve başka bir işleme gerek kalmaksızın
teklif yapılan kamu kurum ve kuruluşlarına kadrolar ihdas, tahsis ve vize
edilmiş ve ilgili kurumun 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararname eki ilgili
cetvel ve bölümlerine eklenmiş sayılır. Bu şekilde ihdas edilen kadrolar,
herhangi bir şekilde boşalması hâlinde başka bir işleme gerek kalmaksızın
iptal edilmiş sayılır.
Yerleştirilen hak sahiplerine ilişkin bilgiler,
göreve başlama tarihinden itibaren en geç bir ay içinde Aile ve Sosyal
Politikalar Bakanlığı ile Devlet Personel Başkanlığına bildirilir.
Birinci fıkra kapsamına giren kişilerin özel
sektörde çalıştırılmaları hâlinde, 31/5/2006
tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası
Kanununun 81 inci maddesine göre ödenmesi gereken ve aynı Kanunun 82 nci maddesi uyarınca belirlenen prime esas kazanç alt
sınırı üzerinden hesaplanan malullük, yaşlılık ve ölüm sigortası primi,
kısa vadeli sigorta kolları primi ve genel sağlık sigortası primi,
sigortalı ve işveren hissesi primlerinin tamamı ile 25/8/1999 tarihli ve
4447 sayılı İşsizlik Sigortası Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasına
göre ödenmesi gereken işsizlik sigortası primi, sigortalı ve işveren
hissesinin tamamı sigortalının işe giriş tarihinden itibaren beş yıl süre
ile Hazine tarafından karşılanır. Bu fıkra kapsamında sağlanan prim
teşvikinden işverenler yararlanır ve Hazine tarafından işverene sağlanan
sigortalı primi hissesi teşviki tutarının sigortalıya ödenmesi işverenden
talep edilemez. Bu fıkra uyarınca teşvikten faydalanabilmek için Sosyal
Güvenlik Kurumuna verilmesi gereken aylık prim ve hizmet belgelerinin yasal
süresi içinde verilmesi ve Hazinece karşılanmayan primlerin yasal süresi
içinde ödenmesi şarttır.
İşe yerleştirme yükümlülüğünün takip ve denetimi,
yerleştirme yapılacak kadro ve pozisyonların belirlenmesi, yerleştirme ve
kuraya ilişkin usul ve esaslar ile diğer hususlar, Maliye Bakanlığı ile
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının olumlu görüşleri üzerine Devlet
Personel Başkanlığı tarafından bu Kanunun yayımını takip eden üç ay içinde
yürürlüğe konulacak yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE 21 – 2828 sayılı Kanunun ek 7 nci
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“EK MADDE 7 – Her ne ad altında olursa olsun her
türlü gelirler toplamı esas alınmak suretiyle, hane içinde kişi başına
düşen ortalama aylık gelir tutarı, asgarî ücretin aylık net tutarının
2/3’ünden daha az olan bakıma ihtiyacı olan engellilere, resmî veya özel
bakım merkezlerinde bakım hizmeti ya da sosyal yardım yapılmak suretiyle
evde bakımına destek verilmesi sağlanır. Hanede birden fazla bakıma ihtiyacı olan engelli
bulunması hâlinde, hane içinde kişi başına düşen ortalama aylık gelir
tutarının hesaplanmasında birinci bakıma ihtiyacı olan engelliden sonraki
her bakıma ihtiyacı olan engelli iki kişi sayılır.
Bakıma ihtiyacı olan engellilere özel bakım
merkezlerinde sunulacak bakım hizmetinin karşılığı olarak belirlenecek kişi
başına aylık bakım ücreti tutarı, (20.000) gösterge rakamı ile memur aylık
katsayısının çarpımı sonucu bulunacak tutardan fazla olamaz. Bakıma
ihtiyacı olan engellinin evde bakımına destek için ise (10.000) gösterge
rakamı ile memur aylık katsayısının çarpımı sonucu bulunacak tutar kadar
aylık sosyal yardım yapılır.
Bakıma ihtiyacı olan engellilere sunulacak bakım
hizmet modeline ve kapsamına, bakım hizmetinden yararlanabileceklerin
başvuru şekline, bu hizmetleri verecek olan gerçek ve tüzel kişiler
tarafından açılacak kuruluşlara açılış izni verilmesine, çalışmasına,
denetimine, ücretlendirilmesine, idari para cezalarının ve kapatılma
işlemlerinin uygulanmasına, özel bakım merkezlerine bakım hizmeti karşılığı
yapılacak ödemelere ve bakım hizmeti veren resmî kurumlara yapılacak
yardımlara ilişkin usul ve esaslar, Sağlık Bakanlığının görüşü alınarak
Maliye Bakanlığı ile Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca müştereken
çıkarılan yönetmelikle belirlenir.
Bakıma ihtiyacı olan engellilerin evde bakımına
destek için yapılacak sosyal yardımlara ilişkin iş ve işlemler, Aile ve
Sosyal Politikalar Bakanlığı ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma
Vakıflarınca gerçekleştirilir. Bakıma ihtiyacı olan engellilerin evde
bakımına destek için yapılacak sosyal yardımın başvuru şekline,
değerlendirilmesine, ödenmesine ve diğer hususlara ilişkin usul ve esaslar,
Sağlık Bakanlığının görüşü alınarak Maliye Bakanlığı ile Aile ve Sosyal
Politikalar Bakanlığınca müştereken çıkarılan yönetmelikle belirlenir.
Birinci fıkra kapsamındaki bakıma ihtiyacı olan
engellilere sunulacak bakım hizmetinin karşılığı olarak özel bakım
merkezlerine ödenecek bakım ücreti, evde bakımına destek için yapılacak
sosyal yardım ile bakım hizmeti veren resmî kurumlara yapılacak yardımlar
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı bütçesinden karşılanır.
Bakıma ihtiyacı olan engellilere, ücretleri Aile ve
Sosyal Politikalar Bakanlığı bütçesinden karşılanmak suretiyle sağlanacak
bakım hizmetleri, 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı
Kamu İhale Kanunu hükümlerine tabi olmaksızın temin edilir. Bu fıkranın
uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığının görüşü alınarak
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca çıkarılan yönetmelikle belirlenir.
Birinci fıkra ile belirlenen hane halkı gelir
ölçütünü aşan gelir değişikliğinin tespiti hâlinde bu madde kapsamında
yapılan ödemeler durdurulur ve değişikliğin meydana geldiği tarihten
itibaren yasal faizi ile birlikte genel hükümlere göre takip ve tahsil
edilir.”
MADDE 22 – 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 9 – Haklarında korunma, bakım veya
barınma tedbiri kararı alınarak Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına ait
sosyal hizmet kuruluşlarına yerleştirilmiş olan çocukların, yüksek
yararları gözetilmek kaydıyla, eğitimleri ile hayat veya beden
bütünlüklerinin korunması açısından zorunlu olan hâllerde, veli veya vasiye
ait yetkiler çocuğun bulunduğu yer sosyal hizmet kuruluşunun belirlenecek
yetkilisi veya sorumlusu tarafından kullanılır. Yapılan iş ve işlemler hakkında veli veya vasiye
derhâl bilgi verilir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Adalet Bakanlığının görüşü alınarak Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca
çıkarılan yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE 23 – 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 10 – 65 yaşını doldurmuş ve her ne ad
altında olursa olsun her türlü gelirler toplamı esas alınmak suretiyle,
hane içinde kişi başına düşen ortalama aylık gelir tutarı asgari ücretin
aylık net tutarının üçte birinden az olan Türk vatandaşlarına 4734 sayılı
Kanunun 21 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin tabi olduğu
usule göre hizmet alımıyla bakım hizmeti verilebilir.”
MADDE 24 – 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 11 – Sosyal güvenlik kuruluşlarının
herhangi birisinden her ne ad altında olursa olsun bir gelir veya aylık
hakkından yararlananlar ile uzun vadeli sigorta kolları açısından zorunlu
olarak sigortalı olunması gereken bir işte çalışanlar hariç olmak kaydıyla,
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının sosyal hizmet kuruluşları ile
Darülaceze Müessesesinde ücretsiz bakılan veya bakım ücreti Aile ve Sosyal
Politikalar Bakanlığı tarafından ödenerek özel sosyal hizmet kuruluşlarında
bakımı sağlanan ya da Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca yardım
yapılmak suretiyle desteklenen resmî sosyal hizmet kuruluşlarında verilen
bakım hizmetinden yararlanıp da Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının
sosyal hizmet kuruluşlarınca verilen bakım hizmetinden ücretsiz
yararlanmaya ilişkin koşulları haiz olan yaşlılar ile engelli bireylere,
her yıl merkezî yönetim bütçe kanunu ile belirlenecek miktar üzerinden
hiçbir kesinti yapılmaksızın aylık net harçlık verilir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Maliye Bakanlığı tarafından
müştereken hazırlanacak bir yönetmelikle tespit olunur.”
MADDE 25 – 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 10 – 1/7/2014
tarihine kadar, ek 7 nci madde kapsamında özel
bakım merkezlerinde veya ikametgâhında bakım hizmeti verilenlerin gelir
değişikliklerinin, bu hizmetlerden yararlanmak için başvurmuş olanların ise
gelir durumunun tespitinde bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki
hükümler uygulanmaya devam olunur.”
MADDE 26 – 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 11 – Döner Sermaye Merkez
Müdürlüğünce işletmelere verilen borçlar, bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarih itibarıyla bir defaya mahsus olmak kaydıyla ödenmez ve Döner Sermaye
Merkez Müdürlüğü hesabına gider kaydedilir.”
MADDE 27 – 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 12 – 19 uncu maddede öngörülen
yönetmelik altı ay içinde çıkarılır. Bu yönetmelik çıkarılıncaya kadar
döner sermaye işletmelerine ilişkin önceki mevzuat hükümlerinin 19 uncu
maddeye aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.”
MADDE 28 – 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 13 – Bu Kanunun ek 11 inci maddesi
uyarınca 2014 yılı içinde ödenecek aylık net harçlık tutarları (1620)
gösterge rakamının ilgili ay itibarıyla geçerli olan memur aylık katsayısı
ile çarpımı sonucu bulunacak tutarı geçmemek üzere Aile ve Sosyal
Politikalar Bakanlığı ile Maliye Bakanlığı tarafından müştereken
belirlenir.”
MADDE 29 – 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 14 – Bu Kanunun 3 üncü maddesinin
birinci fıkrasının (f) bendinde tanımlanan çocuk destek merkezi, aktif
yaşam merkezi, çocuk evleri sitesi, ev tipi sosyal hizmet birimi ile ev
tipi sosyal hizmet birimleri koordinasyon merkezine ilişkin yönetmelikler
altı ay içinde çıkarılır. Anılan yönetmelikler yürürlüğe girinceye kadar
mevcut düzenlemelerin bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına
devam olunur.”
MADDE 30 – 2828 sayılı Kanunun;
a) 1 inci maddesinde yer alan “muhtaç” ibaresi
“ihtiyacı olan”,
b) 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b), (d) ve
(e) bentleri ile (f) bendinin (1), (2), (4) ve (11) numaralı alt
bentlerinde yer alan “muhtaç” ibareleri “ihtiyacı olan”,
c) 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c), (d),
(h), (ı), (k) ve (l) bentlerinde yer alan “muhtaç” ibareleri “ihtiyacı
olan”,
ç) 21 inci maddesinin birinci fıkrasının birinci
cümlesinde yer alan “muhtaç” ibareleri “ihtiyacı olan”,
d) 22 nci maddenin
birinci fıkrasında yer alan “muhtaç” ibaresi “ihtiyacı olan”,
e) 23 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan
“muhtaç” ibareleri “ihtiyacı olan”,
f) 24 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a)
bendinde yer alan “muhtaç” ibaresi ile (c) bendinde yer alan “muhtaç
durumda bulunan” ibaresi “ihtiyacı olan”,
g) 25 inci maddesinin başlığında yer alan “muhtaç”
ibaresi ile birinci ve üçüncü fıkralarında yer alan “muhtaç” ibareleri
“ihtiyacı olan”,
ğ) 26 ncı maddesinin
başlığında yer alan “muhtaç” ibaresi ile birinci fıkrasında yer alan
“muhtaç” ibaresi “ihtiyacı olan”,
h) 29 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan
“muhtaç” ibaresi “ihtiyacı olan”,
şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE 31 – 13/10/1983 tarihli ve
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının
(a) bendinin birinci paragrafı aşağıdaki şekilde, dördüncü paragrafında yer
alan “iki” ibaresi “bir” şeklinde, (b) bendinin ikinci paragrafında yer
alan “ayda” ibaresi “üç ayda” şeklinde değiştirilmiştir.
“a) Karayolu Güvenliği Yüksek Kurulu;
Karayolu Güvenliği Yüksek Kurulu, Başbakanın veya
görevlendireceği Başbakan Yardımcısının başkanlığında, Adalet Bakanı, Aile
ve Sosyal Politikalar Bakanı, Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanı, Çevre ve
Şehircilik Bakanı, İçişleri Bakanı, Kalkınma Bakanı, Maliye Bakanı, Millî
Eğitim Bakanı, Orman ve Su İşleri Bakanı, Sağlık Bakanı, Ulaştırma,
Denizcilik ve Haberleşme Bakanı ile Jandarma Genel Komutanı, Emniyet Genel
Müdürü ve Karayolları Genel Müdüründen oluşur. Karayolu Trafik Güvenliği Kurulu Başkanı,
gerektiğinde Kurula bilgi sunmak üzere toplantıda hazır bulunur.”
MADDE 32 – 25/10/1984 tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer Vergisi
Kanununun 17 nci maddesinin dördüncü fıkrasına
aşağıdaki bent eklenmiştir.
“z) 13/6/2006 tarihli ve
5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 5/B maddesi kapsamındaki araştırma
ve geliştirme, yenilik ile yazılım faaliyetleri neticesinde ortaya çıkan
patentli veya faydalı model belgeli buluşa ilişkin gayri maddi hakların
kiralanması, devri veya satışı (Bu kapsamda vergiden istisna edilen
işlemler bakımından bu Kanunun 30 uncu maddesinin birinci fıkrasının (a)
bendi hükmü uygulanmaz.).”
MADDE 33 – 29/5/1986 tarihli ve 3294
sayılı Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışmayı Teşvik Kanununun 9 uncu maddesinin
birinci fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.
“e) Her türlü döner sermaye ücretlerinden,”
MADDE 34 – 3294 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 3 – Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma
Vakıfları tarafından; ilgisine göre Millî Eğitim Bakanlığı veya ilgili kamu
idaresinin görüşü alınarak, vakıf gelirleri veya Fon kaynakları
kullanılarak yurt veya pansiyon yapılabilir. Maliye Bakanlığınca yurt veya
pansiyon yapılmak amacıyla belediyelere tahsis edilenler hariç olmak üzere
ilgili kamu idarelerine tahsis edilen Hazineye ait taşınmazların üzerinde
de adına tahsis yapılan kamu idaresinin talebi üzerine, aynı şekilde yurt
veya pansiyon yapılabilir. Bu taşınmazların üzerinde inşa edilen ve
kullanıma hazır hâle getirilen her türlü bina, yapı ve tesisler hiçbir
işleme gerek kalmaksızın Hazineye intikal eder ve adına tahsis yapılan kamu
idarelerince kullanılmaya devam olunur.”
MADDE 35 – 3294 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 4 – Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma
Vakıfları tarafından, arsası bağışlanan veya bağışla alınan ve bu arsalar
üzerindeki bina, yapı ve tesislerin tamamı bağışlanan veya bağışla
yapılanlar hariç olmak üzere, vakıf gelirleri veya Fon kaynakları
kullanılarak alınan ve üzerinde yurt veya pansiyon olarak kullanılmak üzere
inşa edilen ve kullanıma hazır hâle getirilen her türlü bina, yapı ve
tesisler bulunan taşınmazlar belediyeler hariç ihtiyacı olan kamu
idarelerine yapılış amacında kullanılmak amacıyla tahsis edilmek üzere
bedelsiz olarak Hazineye devredilir. Arsası bağışlanan veya bağışla alınan ve bu arsalar üzerindeki bina,
yapı ve tesislerin tamamı bağışlanan veya bağışla yapılanların kullanım
veya işletme hakkı ise ilgisine göre Millî Eğitim Bakanlığına veya
belediyeler hariç ilgili kamu idaresine devredilir.”
MADDE 36 – 3294 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 2 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten önce Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları tarafından, Fon
kaynakları kullanılarak Hazineye ait taşınmazların üzerinde yurt veya
pansiyon olarak kullanılmak üzere inşa edilen ve kullanıma hazır hâle
getirilen her türlü bina, yapı ve tesisler hiçbir işleme gerek kalmaksızın
Hazineye intikal eder. Bu taşınmazlar ve üzerindeki bina, yapı ve tesisler,
belediyeler hariç ihtiyacı olan kamu idarelerinin talebi üzerine, yapılış
amacı, kullanım durumu ve ihtiyaçlar da dikkate alınarak Maliye Bakanlığınca
belediyeler hariç ilgili kamu idarelerine tahsis edilebilir. Ancak,
bunlardan Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları tarafından sözleşme
veya protokol yapılmak suretiyle üçüncü kişilerin kullanımına bırakılanlar,
sözleşme veya protokolde belirtilen koşullarla, süresi sonuna kadar bu
kişiler tarafından kullanılmaya devam olunabilir. Kullanım süresi sonunda
bunlar hakkında da bu madde hükümlerine göre işlem yapılır.”
MADDE 37 – 3294 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 3 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarih itibarıyla elektronik sorgulama dâhil veri paylaşımı işlemleri
nedeniyle tahakkuk eden döner sermaye ücretleri terkin edilir.”
MADDE 38 – 7/5/1987 tarihli ve 3359
sayılı Sağlık Hizmetleri Temel Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 14 – Ülkemizde tedavi talebinde bulunan
ve bu talepleri Dışişleri Bakanlığı ile Sağlık Bakanlığı tarafından uygun
görülen yılda en fazla dört yüz yabancı hastanın; 31/5/2006
tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası
Kanununun 63 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b), (c), (d) ve (f)
bentleri kapsamında karşılanması mümkün olan giderleri ile gerektiğinde
hastaların kendileri ve en fazla iki kişiyi geçmeyen refakatçilerinin her
biri için günlük olarak (1300) gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile
çarpımı sonucu bulunacak tutara kadar olan konaklama giderleri ile
gidiş-dönüş olmak üzere yol masrafları Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu
bütçesine bu amaçla konulacak ödenek tutarının aşılmaması ve tedavinin
Sağlık Bakanlığına bağlı sağlık kurumları ile Devlete ait üniversite
hastanelerinde yapılmış olması kaydıyla, Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu
tarafından karşılanır.”
MADDE 39 – 28/5/1988 tarihli ve 3465
sayılı Karayolları Genel Müdürlüğü Dışındaki Kuruluşların Erişme Kontrollü
Karayolu (Otoyol) Yapımı, Bakımı ve İşletilmesi ile Görevlendirilmesi
Hakkında Kanuna 5 inci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki madde
eklenmiştir.
“MADDE 5/A – Bu Kanun kapsamında yapılacak
görevlendirmelerde ihale aşamasında 4/1/2002
tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale Kanununun ceza ve yasaklama hükümleri,
sözleşmenin uygulanması aşamasında 5/1/2002 tarihli ve 4735 sayılı Kamu
İhale Sözleşmeleri Kanununun ceza, yasaklama ve sözleşmenin feshi hükümleri
uygulanır. Uygulamaya ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE 40 – 12/4/1991 tarihli ve 3713
sayılı Terörle Mücadele Kanununun ek 1 inci maddesinde geçen “İçişleri
Bakanlığınca” ibareleri “Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca” şeklinde,
son fıkrasında yer alan “Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı” ibaresi
“İçişleri Bakanlığı” şeklinde değiştirilmiş ve aynı maddenin yedinci
fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Bu madde
kapsamında atama teklifi yapılarak göreve başlayanlar, niteliklerini
taşıdıkları veya eğitim durumları itibarıyla ihraz ettikleri unvanlara
ilişkin kadro ve pozisyonlara, görev yaptıkları kamu kurum ve
kuruluşlarınca atanabilir.”
MADDE 41 – 3713 sayılı Kanunun geçici 13 üncü maddesinin
birinci fıkrasında yer alan “İçişleri Bakanlığına” ibaresi “Aile ve Sosyal
Politikalar Bakanlığına”, ikinci fıkrasında yer alan “İçişleri
Bakanlığınca” ibaresi “Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığınca” şeklinde,
dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce ek 1
inci maddeye göre yapılan başvurularda bu madde hükümleri uygulanır.”
MADDE 42 – 25/8/1999 tarihli ve 4447
sayılı İşsizlik Sigortası Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrasına
aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Korumalı
işyerlerinde çalışan ve iş gücü piyasasına kazandırılmaları güç olan
zihinsel veya ruhsal engellilerin işsizlik sigortası işveren payı Hazine
tarafından karşılanır.”
MADDE 43 – 27/10/1999 tarihli ve 4457 sayılı Türk Akreditasyon Kurumu
Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının
(a) bendinde yer alan “ikişer;” ibaresinden sonra gelmek üzere “Aile ve
Sosyal Politikalar Bakanlığı,” ibaresi, (b) bendinde yer alan “Türkiye
Ziraat Odaları Birliği ile” ibaresinden sonra gelmek üzere “en çok
engelliyi temsil eden üst kuruluştan ve” ibaresi eklenmiş ve aynı fıkrada
yer alan “doksan” ibaresi “doksan iki” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 44 – 22/11/2001 tarihli ve
4721 sayılı Türk Medenî Kanununun 194 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yer
alan “şerhin verilmesini” ibaresinden sonra gelmek üzere “tapu
müdürlüğünden” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 45 – 4/1/2002 tarihli ve 4734
sayılı Kamu İhale Kanununun 3 üncü maddesine aşağıdaki bent eklenmiştir.
“u) Yenilik, yerlileşme ve teknoloji transferini
sağlamaya yönelik sanayi katılımı/off-set
uygulamaları içeren mal ve hizmet alımları,”
MADDE 46 – 4734 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin birinci
fıkrasının (b) bendinin (2) numaralı alt bendine aşağıdaki paragraf
eklenmiş; aynı maddenin üçüncü fıkrasının son cümlesi “Denetim ve yönetim
faaliyetleri nedeniyle alınacak belgeler beşte bir oranında dikkate alınır.
Ancak, yapımla ilgili hizmet işlerinden elde edilen belgeler yapım
işlerinde kullanılamaz.” şeklinde değiştirilmiştir.
“f) Teknoloji merkezi işletmelerinde, Ar-Ge merkezlerinde, kamu kurum ve kuruluşları ile kanunla
kurulan vakıflar tarafından veya uluslararası fonlarca desteklenen Ar-Ge ve yenilik projelerinde, rekabet öncesi iş birliği
projelerinde ve teknogirişim sermaye
desteklerinden yararlananlara, yararlandıkları destekler çerçevesinde
yürüttükleri proje sonucu ortaya çıkan mal ve hizmetlerin piyasaya arz
edilmesinden sonra proje sonucu ortaya çıkan hizmetler ile yerli malı
belgesine sahip ürünler için Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı
tarafından Kurumca belirlenen esaslar çerçevesinde düzenlenen ve piyasaya
arz tarihinden itibaren beş yıl süreyle kullanılabilecek olan belgeler.”
MADDE 47 – 4734 sayılı Kanunun 38 inci maddesinin birinci
fıkrasında yer alan “37 nci maddeye göre” ibaresi
metinden çıkarılmış, ikinci fıkrasında yer alan “Hususlarında
belgelendirilmek suretiyle” ibaresi “gibi hususlarda” şeklinde ve üçüncü
fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Kurum, ihale konusu işin türü, niteliği ve
yaklaşık maliyeti ile ihale edilme usulüne göre aşırı düşük tekliflerin
tespiti, değerlendirilmesi ve ekonomik açıdan en avantajlı teklifin
belirlenmesi amacıyla sınır değerler ve sorgulama kriterleri
belirlemeye, ihalenin bu maddede öngörülen açıklama istenilmeksizin
sonuçlandırılabilmesine, ayrıca yaklaşık maliyeti 8 inci maddede öngörülen
eşik değerlerin yarısına kadar olan hizmet alımları ile yapım işleri ihalelerinde
sınır değerin altında olan tekliflerin bu maddede öngörülen açıklama
istenilmeksizin reddedilmesine ilişkin düzenlemeler yapmaya yetkilidir.
İhale komisyonu bu maddenin uygulanmasında Kurum tarafından yapılan düzenlemeleri
esas alır.”
MADDE 48 – 4734 sayılı Kanunun 43 üncü maddesinin ikinci
fıkrası yürürlükten kaldırılmış ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Kurum, ihale üzerinde kalan isteklinin teklifinin
sınır değerin altında olması hâlinde, bu istekliden yaklaşık maliyetin %
6’sından az ve % 15’inden fazla olmamak üzere alınacak kesin teminat
oranına ilişkin düzenlemeler yapabilir.”
MADDE 49 – 4734 sayılı Kanunun 53 üncü maddesinin (j)
fıkrasının (2) numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“2) Yaklaşık maliyeti beş yüz bin Türk Lirasına
kadar olan ihalelerde üç bin Türk Lirası, beş yüz bin Türk Lirasından iki
milyon Türk Lirasına kadar olanlarda altı bin Türk Lirası, iki milyon Türk
Lirasından on beş milyon Türk Lirasına kadar olanlarda dokuz bin Türk
Lirası, on beş milyon Türk Lirası ve üzerinde olanlarda on iki bin Türk
Lirası tutarındaki itirazen şikâyet başvuru
bedeli.”
MADDE 50 – 4734 sayılı Kanunun 54 üncü maddesinin sekizinci
fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Başvuruların ihaleyi yapan idare veya Kurum
dışındaki idari mercilere ya da yargı mercilerine yapılması ve başvuru
dilekçelerinin bu merciler tarafından ilgisine göre idareye veya Kuruma
gönderilmesi hâlinde, dilekçelerin idare veya Kurum kayıtlarına girdiği
tarih, başvuru tarihi olarak kabul edilir.”
MADDE 51 – 4734 sayılı Kanunun 63 üncü maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 63 – İhalelere sadece yerli isteklilerin
katılması ile yerli istekliler ve yerli malı teklif eden istekliler lehine
fiyat avantajı tanınmasına ilişkin olarak aşağıdaki düzenlemeler esas
alınır:
a) Yaklaşık maliyeti eşik değerin altında kalan
ihalelerde sadece yerli isteklilerin katılabileceğine ilişkin düzenleme
yapılabilir.
b) Hizmet alımı ve yapım işi ihalelerinde yerli
istekliler lehine % 15 oranına kadar fiyat avantajı sağlanabilir.
c) Mal alımı ihalelerinde yerli malı teklif eden
istekliler lehine % 15 oranına kadar fiyat avantajı sağlanabilir. Ancak,
Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı tarafından ilgili kurum ve
kuruluşların görüşleri alınarak orta ve yüksek teknolojili sanayi ürünleri
arasından belirlenen ve her yıl ocak ayında Kurum tarafından ilan edilen
listede yer alan malların ihalelerinde yerli malı teklif eden istekliler
lehine % 15 oranına kadar fiyat avantajı sağlanması zorunludur.
d) Yerli malı belirlenmesine ilişkin usul ve
esaslar Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı tarafından ilgili kurum ve
kuruluşların görüşleri alınarak belirlenir. İsteklilerce teklif edilen malın
yerli malı olduğu, bu usul ve esaslara uygun olarak düzenlenen yerli malı
belgesi ile belgelendirilir.
e) Ortak girişimlerin yerli istekli sayılabilmesi
için bütün ortaklarının yerli istekli olması gereklidir.”
MADDE 52 – 4734 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesine
aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Bu Kanunun 3 üncü maddesinin (u) bendine ilişkin
usul ve esaslar, Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı tarafından, Kurum ile
diğer ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri alınarak belirlenir.”
MADDE 53 – 4734 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“Birden fazla idarenin ortak ihtiyaçları için ihale
yapılması
EK MADDE 7 – Birden fazla idarenin ortak
ihtiyaçlarının karşılanmasına yönelik mal ve hizmet alımları ile bakım ve
onarım işlerine ilişkin, bu Kanunda yer alan ihale usulleri uygulanarak tek
bir ihale yapılabilir.
Birinci fıkra kapsamındaki işler için idareler,
düzenlenecek bir protokol ile kendi aralarından bir idareyi, kesin
teminatın alınması ve sözleşmenin imzalanması hariç olmak üzere diğer ihale
işlemlerini bu idareler adına gerçekleştirmek üzere görevlendirir.
Protokole taraf olan her bir idare ile ihalenin
üzerine bırakılmasına karar verilen istekli/istekliler arasında ayrı ayrı sözleşme imzalanır.
Protokole taraf diğer idarelerin ihalelerinde bu Kanunun
10 uncu ve 11 inci maddelerine göre ihale dışı bırakılacak ve ihaleye
katılamayacak olanlar ile 58 inci maddesinin üçüncü fıkrası gereğince
ihaleye iştirak ettirilmeyecek olanlar, görevlendirilen idarenin yapacağı
ihaleye de katılamaz.
Bu madde kapsamındaki ihale işlemlerinde görev
alanlar, yürüttükleri işlemlerle sınırlı olmak kaydıyla işlemlerin mevzuata
uygunluğundan sorumludur.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar
Kurum tarafından belirlenir.”
MADDE 54 – 4734 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“Başlanmış olan ihaleler
GEÇİCİ MADDE 14 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihe kadar ilan edilmiş veya yazılı olarak duyurulmuş ihaleler hakkında,
ilanın veya duyurunun yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan hükümlerin
uygulanmasına devam olunur.”
MADDE 55 – 4734 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 15 – Bu maddenin yürürlük tarihinden
itibaren bir yıl içinde kamu ihale uzmanlığına, kamu kurum ve
kuruluşlarında 53 üncü maddenin (h) fıkrasında sayılan yükseköğretim
kurumlarını bitirerek mesleğe özel yarışma sınavı ile giren ve meslek içi
eğitim sonrasında yapılan yeterlik sınavı sonucunda başarılı olarak atanmış
personelden kamu ihale mevzuatı ile ilgili inceleme, denetleme, uygulama
veya danışma konularında görevi bulunanlar ile mühendislik veya mimarlık
fakültelerinde lisans eğitimini tamamladıktan sonra en az dört yıl kamu
kurum ve kuruluşlarında kendi görev alanıyla ilgili konularda çalışmış
olanlar arasından, kurumlarının muvafakati alınmak ve meslek personeli
kadro sayısının % 5’ini geçmemek kaydıyla, 53 üncü maddenin (i) fıkrasının
son paragrafındaki diğer esaslar çerçevesinde Başkanlıkça görevlendirme
yapılabilir. Görevlendirme
işlemi herhangi bir süreye bağlı olmaksızın Başkanlıkça her zaman sonlandırılabilir.
Bu şekilde görevlendirilenler bir defaya mahsus olmak üzere, meslek
personeli sınavına giriş için aranan öğrenim şartını taşımak ve sınava
alındığı tarihte kırk yaşını doldurmamış olmak kaydıyla, Kurum tarafından
yapılacak sınavda başarılı olmaları hâlinde kamu ihale uzmanı kadrosuna,
başkaca bir izin ve işleme gerek kalmaksızın atanabilir. Kurumda
görevlendirme, kurum kadrolarına atanmada kazanılmış hak veya herhangi bir
öncelik hakkı teşkil etmez.”
MADDE 56 – 6/6/2002 tarihli ve 4760
sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununun 7 nci
maddesinin birinci fıkrasının (2) numaralı bendine aşağıdaki (b) alt bendi
eklenmiş, mevcut (b) ve (c) alt bentleri (c) ve (d) alt bentleri olarak
teselsül ettirilmiş, bu şekilde (d) alt bendi olan alt bent aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“b) 87.03 G.T.I.P.
numarasında yer alan (motor silindir hacmi 2.800 cm3’ü aşanlar,
bütün tekerlekleri motordan güç alan veya alabilenler, sürücü dâhil 8
kişiye kadar oturma yeri olan binek otomobilleri, yarış arabaları, arazi
taşıtları hariç), yük taşımasında kullanılıp azami ağırlığı 3,5 tonu
aşmayan ve yolcu taşıma kapasitesi istiap haddinin % 50’sinin altında
olanlar ile sürücü dâhil 9 kişilik oturma yeri olanların engellilik
durumlarının araçları bizzat kullanamayacak ve sürekli olarak tekerlekli
sandalye veya sedye kullanmalarını gerektirecek nitelikte olduğunu ilgili
mevzuat çerçevesinde alınan engelli sağlık kurulu raporuyla tevsik eden ve
engellilik derecesi % 90 veya daha fazla olup tekerlekli sandalye veya
sedye ile binilmesine ve seyahat edilmesine uygun tertibat yaptıran malûl
ve engelliler tarafından,”
“d) Bu bendin (a), (b) ve (c) alt bentleri
kapsamındaki araçların aynı alt bentlerde belirtilen malûl ve engelliler tarafından
ilk iktisabından sonra deprem, heyelan, sel, yangın veya kaza sonucu
kullanılamaz hâle gelmesi nedeniyle hurdaya çıkarılmasında, bu alt bentler
kapsamındaki araçları hurdaya çıkaran malûl ve engelliler tarafından,”
MADDE 57 – 22/5/2003 tarihli ve 4857
sayılı İş Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“İş ilişkisinde dil, ırk, renk, cinsiyet,
engellilik, siyasal düşünce, felsefî inanç, din ve mezhep ve benzeri sebeplere
dayalı ayrım yapılamaz.”
MADDE 58 – 4857 sayılı Kanunun 30 uncu maddesinin üçüncü
fıkrasında yer alan “nasıl işe alınacakları,” ibaresinden sonra gelmek
üzere “Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının görüşü alınarak” ibaresi
eklenmiş, altıncı fıkrasında yer alan “yüzde ellisi” ibaresi “tamamı”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 59 – 4857 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“Korumalı işyerlerinde çalışan engellilerin
ücretleri
EK MADDE 1 – Korumalı işyerlerinde çalıştırılan ve
iş gücü piyasasına kazandırılmaları güç olan zihinsel veya ruhsal
engellilere işverenlerince zamanında ödenmiş olan ücretlerinin;
a) Korumalı işyerlerinde çalışan her engelli için 1/7/1976 tarihli ve 2022 sayılı 65 Yaşını Doldurmuş
Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkında
Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (a)
bendi gereğince ödenen aylık tutarı kadarı,
b) 29/1/2004 tarihli ve
5084 sayılı Yatırımların ve İstihdamın Teşviki ile Bazı Kanunlarda
Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun 2 nci
maddesi kapsamındaki illerde kurulmuş bulunan korumalı işyerlerinde çalışan
her engelli için ilaveten (a) bendi ile belirlenen tutarın yüzde yirmisi,
c) Korumalı işyeri statüsü almak için ilgili
mevzuatla çalıştırılması zorunlu olan sayıdan daha fazla engelli çalıştıran
işyerlerinde, zorunlu sayının üstünde çalıştırılan her engelli için
ilaveten (a) bendi ile belirlenen tutarın yüzde yirmisi,
bu
ücretlere ilişkin yasal yükümlülüklerin de tam ve zamanında karşılanmış
olması kaydıyla, Hazine tarafından işverene ödenir.
Birinci fıkrada belirlenen ücret kısımlarının
ödenmesine ilişkin usul ve esaslar, Maliye Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığı ve Hazine Müsteşarlığının uygun görüşü alınmak suretiyle
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı tarafından çıkarılan yönetmelikle
belirlenir.”
MADDE 60 – 10/7/2003 tarihli ve 4925
sayılı Karayolu Taşıma Kanununun 34 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a)
bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“a) Taşımacılık faaliyeti yapmak isteyen gerçek ve
tüzel kişilerde aranacak şartlar, verilecek yetki belgeleri, mesleki
yeterlilik belgeleri ve taşıt kartları ile diğer belge ve hizmetlerin
ücret, süre, kapsam, tür ve şekilleri, her belge türü için gerekli olan
taşıt kapasiteleri, taşıtların yaşı, nitelikleri, istiap hadleri ve
terminal hizmetlerinde öngörülecek hususları,”
MADDE 61 – 4925 sayılı Kanunun 35 inci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 35 – Bakanlık, düzenleme ve kural ihdası ile
27 nci maddede belirtilen hususlar hariç olmak
üzere gerektiğinde teknik ve idari kapasite, teşkilat imkânları, hizmetin
hızlı, etkin, yaygın olarak üretilmesi ilkelerini gözeterek; bu Kanun
gereğince yerine getirmekle yükümlü olduğu görev ve yetkilerinin bir
kısmını aşağıda belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde yürütmek hususunda
kamu kurum ve kuruluşları ile Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği, Türkiye
Esnaf ve Sanatkârları Konfederasyonu ve bunlara bağlı federasyon, birlik ve
odaları yetkilendirebilir.
a) Yetkilendirme, düzenlenecek bir protokol veya
sözleşme ile yapılır. Bu protokol veya sözleşmede yetkilendirmenin konusu,
süresi ve mutabakata varılan hususlar açıkça belirtilir.
b) Yetkilendirme, yetkilendirmenin konusu ve
niteliği gözetilmek suretiyle en az bir yıl en fazla beş yıl süreyle
yapılabilir. Yetkilendirme, süresinin bitiminde yenilenebilir.
c) Bakanlık tarafından, yetkilendirmenin konusuna,
niteliğine ve özelliğine göre aynı konuda birden fazla kamu kurum ve
kuruluşu veya birlik ya da oda yetkilendirilebilir.
d) Yetkilendirme kapsamında üretilecek hizmetler
için alınacak veya ödenecek ücretler Bakanlık tarafından onaylanır.
e) Yetkilendirilenler ilgili mevzuata ve Bakanlıkça
yayımlanan idari düzenlemelere uymakla yükümlüdürler. Bakanlık,
yetkilendirilmenin kullanımı ile ilgili olarak gerektiğinde her türlü
denetimi yapar.
f) Yetkilendirilenlerin ilgili mevzuata ve
Bakanlıkça yayımlanan idari düzenlemelere uymaması hâlinde yapılmış olan
yetkilendirme, Bakanlık tarafından iptal edilir.
g) Yetkilendirme, Bakanlığın görev, sorumluluk ve
yetkilerini ortadan kaldırmaz.”
MADDE 62 – 1/7/2005 tarihli ve 5378
sayılı Engelliler Hakkında Kanunun 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 1 – Bu Kanunun amacı; engellilerin temel hak
ve özgürlüklerden faydalanmasını teşvik ve temin ederek ve doğuştan sahip
oldukları onura saygıyı güçlendirerek toplumsal hayata diğer bireylerle
eşit koşullarda tam ve etkin katılımlarının sağlanması ve engelliliği
önleyici tedbirlerin alınması için gerekli düzenlemelerin yapılmasını sağlamaktır.”
MADDE 63 – 5378 sayılı Kanunun 3 üncü maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 3 – Bu Kanunun uygulanmasında;
a) Doğrudan ayrımcılık: Engelliliğe dayalı
ayrımcılık temeline dayanan ve engellinin hak ve özgürlüklerden karşılaştırılabilir
durumdakilere kıyasla eşit şekilde yararlanmasını engelleyen, kısıtlayan
veya zorlaştıran her türlü farklı muameleyi,
b) Dolaylı ayrımcılık: Görünüşte ayrımcı olmayan
her türlü eylem, işlem ve uygulamalar sonucunda engelliliğe dayalı
ayrımcılık temeliyle bağlantılı olarak, engellinin hak ve özgürlüklerden
yararlanması bakımından nesnel olarak haklılaştırılamayan dezavantajlı bir
konuma sokulmasını,
c) Engelli: Fiziksel, zihinsel, ruhsal ve duyusal
yetilerinde çeşitli düzeyde kayıplarından dolayı topluma diğer bireyler ile
birlikte eşit koşullarda tam ve etkin katılımını kısıtlayan tutum ve çevre
koşullarından etkilenen bireyi,
d) Engelliliğe dayalı ayrımcılık: Siyasi, ekonomik,
sosyal, kültürel, medeni veya başka herhangi bir alanda insan hak ve temel
özgürlüklerinin tam ve diğerleri ile eşit koşullar altında kullanılması
veya bunlardan yararlanılması önünde engelliliğe dayalı olarak
gerçekleştirilen her türlü ayrım, dışlama veya kısıtlamayı,
e) Engellilik durumu: Bireyin engelliliğini ve
engellilikten kaynaklanan özel gereksinimlerini, uluslararası yöntemleri
temel alarak belirleyen derecelendirmeler, sınıflandırmalar ve
tanılamaları,
f) Erişilebilirlik: Binaların, açık alanların,
ulaşım ve bilgilendirme hizmetleri ile bilgi ve iletişim teknolojisinin,
engelliler tarafından güvenli ve bağımsız olarak ulaşılabilir ve
kullanılabilir olmasını,
g) Erişilebilirlik standartları: Türk Standardları Enstitüsünün erişilebilirlikle ilgili
yayımladığı standartları,
h) Habilitasyon:
Engellinin bireysel ve toplumsal ihtiyaçlarını karşılayabilmesini ve
yaşamını bağımsız bir şekilde sürdürebilmesini sağlamayı amaçlayan
fiziksel, sosyal, zihinsel ve mesleki beceriler kazandırmaya yönelik hizmetleri,
i) Korumalı işyeri: İş gücü piyasasına
kazandırılmaları güç olan zihinsel veya ruhsal engellilere mesleki rehabilitasyon sağlamak ve istihdam oluşturmak amacıyla
Devlet tarafından teknik ve mali yönden desteklenen ve çalışma ortamı özel
olarak düzenlenen işyerini,
j) Makul düzenleme: Engellilerin insan haklarını ve
temel özgürlüklerini tam ve diğer bireylerle eşit şekilde kullanmasını veya
bunlardan yararlanmasını sağlamak üzere belirli bir durumda ihtiyaç
duyulan, ölçüsüz veya aşırı bir yük getirmeyen, gerekli ve uygun değişiklik
ve tedbirleri,
k) Rehabilitasyon: Herhangi bir nedenle oluşan
engelin etkilerini mümkün olan en az düzeye indirmeyi ve engellinin
hayatını bağımsız bir şekilde sürdürebilmesini sağlamayı amaçlayan fiziksel,
sosyal, zihinsel ve mesleki beceriler geliştirmeye yönelik hizmetleri,
l) Umuma açık hizmet veren yapı: Kamu hizmeti için
kullanılan resmî binalar, ibadet yerleri, özel eğitim ve özel sağlık
tesisleri; sinema, tiyatro, opera, müze, kütüphane, konferans salonu gibi
kültürel binalar ile gazino, düğün salonu gibi eğlence yapıları; otel, özel
yurt, iş hanı, büro, pasaj, çarşı gibi ticari yapılar; spor tesisleri,
genel otopark ve buna benzer umuma ait binaları,
ifade
eder.”
MADDE 64 – 5378 sayılı Kanunun 4 üncü maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 4 – Bu Kanun kapsamında bulunan hizmetlerin
yerine getirilmesinde;
a) Engellilerin insan onur ve haysiyetinin
dokunulmazlığı temelinde, kendi seçimlerini yapma özgürlüğünü ve
bağımsızlığını kapsayacak şekilde bireysel özerkliğine saygı gösterilmesi
esastır.
b) Engelliliğe dayalı ayrımcılık yapılamaz,
ayrımcılıkla mücadele engellilere yönelik politikaların temel esasıdır.
c) Engellilerin tüm hak ve hizmetlerden
yararlanması için fırsat eşitliğinin sağlanması esastır.
d) Engellilerin bağımsız yaşayabilmeleri ve topluma
tam ve etkin katılımları için erişilebilirliğin sağlanması esastır.
e) Engellilerin ve engelliliğin her tür
istismarının önlenmesi esastır.
f) Engellilere yönelik hizmetlerin sunumunda aile
bütünlüğünün korunması esastır.
g) Engeli olan çocuklara yönelik hizmetlerde
çocuğun üstün yararının gözetilmesi esastır.
h) Engeli olan kadın ve kız çocuklarının çok yönlü
ayrımcılığa maruz kalmaları önlenerek hak ve özgürlüklerden
yararlanmalarının sağlanması esastır.
i) Engellilere yönelik politika oluşturma, karar
alma ve hizmet sunumu süreçlerinde engellilerin, ailelerinin ve engellileri
temsil eden sivil toplum kuruluşlarının katılımının sağlanması esastır.
j) Engellilere yönelik mevzuat düzenlemelerinde
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının görüşü alınır.”
MADDE 65 – 5378 sayılı Kanuna 4 üncü maddesinden sonra gelmek
üzere aşağıdaki 4/A maddesi eklenmiştir.
“Ayrımcılık
MADDE 4/A – Doğrudan ve dolaylı ayrımcılık dâhil
olmak üzere engelliliğe dayalı her türlü ayrımcılık yasaktır.
Eşitliği sağlamak ve ayrımcılığı ortadan kaldırmak
üzere engellilere yönelik makul düzenlemelerin yapılması için gerekli
tedbirler alınır.
Engellilerin hak ve özgürlüklerden tam ve eşit
olarak yararlanmasını sağlamaya yönelik alınacak özel tedbirler ayrımcılık
olarak değerlendirilemez.”
MADDE 66 – 5378 sayılı Kanuna 4/A maddesinden sonra gelmek
üzere aşağıdaki 4/B maddesi eklenmiştir.
“Topluma dâhil olma
MADDE 4/B – Engellilerin toplumdan tecrit
edilmeleri ve ayrı tutulmaları önlenir.
Engellilerin diğer bireylerle eşit koşullarda
bağımsız olarak toplum içinde yaşamaları esas olup, özel bir yaşama
düzenine zorlanamazlar.
Engellilerin topluma dâhil olmaları ve toplum
içinde yaşamaları amacıyla bireysel destek hizmetleri de dâhil olmak üzere
ihtiyaç duydukları toplum temelli destek hizmetlerine erişimleri sağlanır.”
MADDE 67 – 5378 sayılı Kanunun İkinci Bölümünün başlığı
“Engellilik Durumu, Destek ve Bakım, Habilitasyon
ve Rehabilitasyon, İstihdam, Eğitim ve Öğretim, Erişilebilirlik” şeklinde
ve 5 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Engellilik durumu
MADDE 5 – Bireyin engelliliğini ve engellilikten
kaynaklanan özel ihtiyaçlarını belirleyen derecelendirmeler,
sınıflandırmalar ve tanılamalarda uluslararası temel yöntemler esas alınır.
Engellilik durumunun tespit ve uygulama esasları, Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığı ve Millî Eğitim Bakanlığının görüşleri alınarak Aile ve
Sosyal Politikalar Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve Sağlık Bakanlığınca müştereken
çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 68 – 5378 sayılı Kanunun 6 ncı
maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Destek ve bakım
MADDE 6 – Engellilerin öncelikle bulundukları
ortamda bağımsız yaşayabilmeleri için durumlarına uygun olarak gerekli psikososyal destek ve bakım hizmetleri sunulur. Destek
ve bakım hizmetlerinin sunumunda kişinin biyolojik, fiziksel, psikolojik,
sosyal, kültürel ve manevi ihtiyaçları ailesi de gözetilerek dikkate
alınır. Destek ve bakım hizmetlerinin standardizasyonu, geliştirilmesi ve
yaygınlaştırılması için gerekli olan çalışmalar Aile ve Sosyal Politikalar
Bakanlığınca yürütülür.”
MADDE 69 – 5378 sayılı Kanunun 7 nci
maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Erişilebilirlik
MADDE 7 – Yapılı çevrede engellilerin
erişebilirliğinin sağlanması için planlama, tasarım, inşaat, imalat, ruhsatlandırma
ve denetleme süreçlerinde erişilebilirlik standartlarına uygunluk sağlanır.
Özel ve kamu toplu taşıma sistemleri ile sürücü
koltuğu hariç dokuz veya daha fazla koltuğu bulunan özel ve kamu toplu
taşıma araçlarının engellilerin erişebilirliğine uygun olması zorunludur.
Bilgilendirme hizmetleri ile bilgi ve iletişim
teknolojisinin engelliler için erişilebilir olması sağlanır.”
MADDE 70 – 5378 sayılı Kanunun 10 uncu maddesi başlığı ile
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Habilitasyon ve rehabilitasyon
MADDE 10 – Toplumsal hayata katılım ve eşitlik
temelinde engellilere habilitasyon ve rehabilitasyon hizmetleri verilir. Habilitasyon
ve rehabilitasyon kararının alınması, planlanması,
yürütülmesi ve sonlandırılması dâhil her aşamasında engelli ve ailesinin
aktif ve etkin katılımı sağlanır.
Habilitasyon ve rehabilitasyon hizmetlerinin mümkün
olan en erken evrede başlaması ve engellinin yerleşim yerine en yakın yerde
verilmesi esastır.
Habilitasyon ve rehabilitasyon hizmetlerinde ihtiyaç
duyulan personelin yetiştirilmesine yönelik eğitim programları
geliştirilir. Habilitasyon ve rehabilitasyonda
kullanılan yardımcı araç gereçlere, destek teknolojilerine ve bunlara
ilişkin bilgiye erişebilirliğin sağlanması için gerekli tedbirler alınır.”
MADDE 71 – 5378 sayılı Kanunun 13 üncü maddesi başlığı ile
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Mesleki habilitasyon ve rehabilitasyon
MADDE 13 – Engellilerin meslek seçebilmesi ve bu
alanda eğitim alabilmesi için gerekli tedbirler alınır.
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca yapılan iş
ve meslek analizleri doğrultusunda engelliler için Millî Eğitim Bakanlığı
ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca mesleki habilitasyon,
rehabilitasyon ve eğitim programları geliştirilir.
Engellilerin mesleki habilitasyon
ve rehabilitasyon hizmetleri, kamu kurum ve
kuruluşları ile belediyeler ve diğer gerçek veya tüzel kişiler tarafından
da gerçekleştirilebilir.
Bu maddeye ilişkin usul ve esaslar, Aile ve Sosyal
Politikalar Bakanlığı, Millî Eğitim Bakanlığı ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığınca müştereken çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 72 – 5378 sayılı Kanunun 14 üncü maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 14 – Engellilerin iş gücü piyasası ve
çalışma ortamında sürdürülebilir istihdamı için kendi işini kurmaya
rehberlik ve mesleki danışmanlık hizmetlerinin geliştirilmesi de dâhil
olmak üzere gerekli tedbirler alınır.
İşe başvuru, alım, önerilen çalışma süreleri ve
şartları ile istihdamın sürekliliği, kariyer gelişimi, sağlıklı ve güvenli
çalışma koşulları dâhil olmak üzere istihdama ilişkin hiçbir hususta
engelliliğe dayalı ayrımcı uygulamalarda bulunulamaz.
Çalışan engellilerin aleyhinde sonuç doğuracak
şekilde, engelinden dolayı diğer kişilerden farklı muamelede bulunulamaz.
Çalışan veya iş başvurusunda bulunan engellilerin
karşılaşabileceği engel ve güçlükleri ortadan kaldırmaya yönelik istihdam
süreçlerindeki önlemlerin alınması ve engellilerin çalıştığı iş yerlerinde
makul düzenlemelerin, bu konuda görev, yetki ve sorumluluğu bulunan kurum
ve kuruluşlar ile işverenler tarafından yapılması zorunludur.
Engellilik durumları sebebiyle iş gücü piyasasına
kazandırılmaları güç olan engellilerin istihdam edildiği korumalı
işyerlerinin statüsü ve bu işyerleriyle ilgili usul ve esaslar Çalışma ve
Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve Aile ve Sosyal Politikalar
Bakanlığınca müştereken çıkarılan yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE 73 – 5378 sayılı Kanunun 15 inci maddesi aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 15 – Hiçbir gerekçeyle engellilerin eğitim
alması engellenemez. Engelliler, özel durumları ve farklılıkları dikkate
alınarak, yaşadıkları çevrede bütünleştirilmiş ortamlarda, eşitlik
temelinde, hayat boyu eğitim imkânından ayrımcılık yapılmaksızın
yararlandırılır.
Genel eğitim sistemi içinde engellilerin her
seviyede eğitim almasını sağlayacak bütünleştirici planlamalara yer
verilir.
Örgün eğitim programlarına farklı nedenlerle geç
başlamış engellilerin bu eğitime dâhil edilmesi için gerekli tedbirler
alınır.
Üniversite öğrencilerinden engelli olanların
öğrenime etkin katılımlarını sağlamak amacıyla Yükseköğretim Kurulu
koordinasyonunda, yükseköğretim kurumları bünyesinde, engellilere uygun
araç-gereç ve ders materyallerinin, uygun eğitim, araştırma ve barınma
ortamlarının temini ile eğitim süreçlerinde yaşadıkları sorunların çözümü
gibi konularda çalışma yapmak üzere Engelliler Danışma ve Koordinasyon
Merkezleri kurulur.
Engelliler Danışma ve Koordinasyon Merkezinin
çalışma usul ve esasları Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Millî Eğitim
Bakanlığı ve Yükseköğretim Kurulunca müştereken çıkarılan yönetmelikle
belirlenir.
İşitme engellilerin eğitim ve iletişimlerinin
sağlanması amacıyla Türk işaret dili sistemi oluşturulur. Bu sistemin
oluşturulmasına, geliştirilmesine ve uygulanmasına yönelik çalışmaların
esas ve usulleri Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığının
koordinatörlüğünde, Millî Eğitim Bakanlığı ve Türk Dil Kurumu Başkanlığınca
müştereken çıkarılan yönetmelikle belirlenir.
Engellilerin her türlü eğitim, sosyal ve kültürel
ihtiyaçlarını karşılamak üzere kabartma yazılı, sesli, elektronik kitap;
alt yazılı, işaret dili tercümeli ve sesli betimlemeli film ve benzeri
materyal temin edilmesine ilişkin gerekli işlemler Millî Eğitim Bakanlığı
ile Kültür ve Turizm Bakanlığınca yürütülür.”
MADDE 74 – 5378 sayılı Kanunun 16 ncı
maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 16 – Bireylerin eğitsel değerlendirme,
tanılama ve yönlendirilmesi ile ilgili iş ve işlemler rehberlik ve
araştırma merkezi bünyesinde oluşturulan Özel Eğitim Değerlendirme Kurulu
tarafından yapılır. Bu sürecin her aşamasında aile bilgilendirilerek görüşü
alınır ve sürece katılımı sağlanır. Eğitsel değerlendirme ve tanılama
sonucunda özel eğitime ihtiyacı olduğu belirlenen bireyler için Özel Eğitim
Değerlendirme Kurulunca rapor hazırlanır ve eğitim planı geliştirilir. Bu
planlama her yıl revize edilir.
Özel Eğitim Değerlendirme Kurulu, özel eğitime
ihtiyacı olan bireyleri ilgi, istek, gelişim özellikleri, akademik disiplin
alanlarındaki yeterlilikleri ile eğitim ihtiyaçları doğrultusunda örgün ve
yaygın eğitim kurumlarına yönlendirir.
Kurulun teşkili ile çalışma usul ve esasları Aile
ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Millî Eğitim Bakanlığınca müştereken
çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 75 – 5378 sayılı Kanunun geçici 3 üncü maddesinin
birinci fıkrasında yer alan “denetimlerinde olan” ibaresinden sonra gelmek
üzere “sürücü koltuğu hariç dokuz veya daha fazla koltuğu bulunan araçlarla
sağlanan” ibaresi, “sekiz yıl içinde” ibaresinden sonra gelmek üzere “,
sürücü koltuğu hariç dokuz ila on altı oturma yeri olan toplu taşıma
araçları, yolcu gemileri ile özel ve kamu şehirler arası toplu taşıma
araçları ile turizm taşımacılığı yapılan araçlar 7/7/2018
tarihine kadar” ibaresi eklenmiş, ikinci fıkrasında yer alan “maddenin
birinci fıkrasında” ibaresi, “maddede” şeklinde değiştirilmiş,
“standartlarının” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve yükümlülüklerinin”
ibaresi, “Aile ve Sosyal Politikalar,” ibaresinden sonra ve dördüncü
fıkrasında yer alan “uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar;” ibaresinden
sonra gelmek üzere “Bilim, Sanayi ve Teknoloji,” ibaresi, birinci fıkradan
sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiş ve diğer fıkralar teselsül
ettirilmiştir.
“7/7/2018 tarihine kadar,
karayolu ile turizm taşımacılığı yapan veya şehirler arası toplu taşıma
hizmeti veren gerçek ve tüzel kişiler, engelli bireyin erişilebilir toplu
taşıma hizmeti sağlanmasına ilişkin talebini azami yetmiş iki saat içinde
karşılamakla yükümlüdür.
7/7/2018
tarihine kadar, servis taşımacılığı yapan gerçek ve tüzel kişiler, engelli
personel veya öğrenciye talep hâlinde erişilebilir taşıma hizmetini
sağlamakla yükümlüdür.
Bu fıkranın yürürlüğe girdiği tarihi takip eden
altı aylık süreden sonra üretilen, sürücü koltuğu hariç dokuz veya daha
fazla oturma yeri olan araçlardan erişilebilir olmayanlara şehir içi ve şehirler arası yolcu taşıma hizmeti için yetki belgesi,
izin veya ruhsat verilmez.”
MADDE 76 – 10/11/2005 tarihli ve
5431 sayılı Sivil Havacılık Genel Müdürlüğü Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanunun 8/A maddesinin birinci fıkrasına (n) bendinden sonra gelmek üzere
aşağıdaki bent eklenmiş ve mevcut (o) bendi (p) bendi olarak teselsül
ettirilmiştir.
“o) Satın alma veya kiralama yoluyla ithal edilen
veya Türkiye’de imal edilen hava araçlarının, uçuşa elverişlilik durumu
tespit edilinceye kadar ticari amaçla uçmamak kaydıyla geçici olarak tescil
ve terkin edilebilmelerine ilişkin işlemlerini yapmak.”
MADDE 77 – 16/5/2006 tarihli ve 5502 sayılı Sosyal Güvenlik Kurumu
Kanununun 12 nci maddesinin ikinci fıkrasındaki
“8” ibaresi “11” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 78 – 5502 sayılı Kanunun 20 nci
maddesinin ikinci fıkrasındaki “5” ibaresi “6” olarak değiştirilmiştir.
MADDE 79 – 5502 sayılı Kanunun 29 uncu maddesinin ikinci
fıkrasına “Strateji Geliştirme Başkanı,” ibaresinden sonra gelmek üzere
“Genel Müdür Yardımcısı,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 80 – 5502 sayılı Kanunun 30 uncu maddesine aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
“Başkanlık merkez teşkilatında genel müdür
yardımcısı, daire başkanı veya taşra teşkilatında il müdürü kadrolarında
toplam en az üç yıl görev yapmış olanlar, atama tarihi itibarıyla fiilen bu
kadrolardan birinde bulunmak şartıyla Sosyal Güvenlik Uzmanı kadrosuna
atanabilir.”
MADDE 81 – 31/5/2006 tarihli ve 5510
sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 63 üncü
maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Kurum, finansmanı sağlanacak sağlık hizmetlerinin
teşhis ve tedavi yöntemleri ile (f) bendinde belirtilen sağlık
hizmetlerinin türlerini, miktarlarını ve kullanım sürelerini, ödeme usul ve
esaslarını Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Sağlık Bakanlığının
görüşünü alarak belirlemeye yetkilidir. Ancak, Aile ve Sosyal Politikalar
Bakanlığının görüşünün alınması (f) bendinde belirtilen ortez,
protez ve diğer iyileştirici nitelikteki araç ve
gereçlerin miktarını, standartlarını, sağlanmasını, uygulanmasını, kullanma
sürelerini ve garanti süresi sonrası bakım, onarım ve yenilenmesi
hususlarını kapsar. Kurum, bu amaçla komisyonlar kurabilir, ulusal ve
uluslararası tüzel kişilerle işbirliği yapabilir. Komisyonların çalışma
usul ve esasları Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ile
Sağlık Bakanlığının görüşü alınarak Kurumca belirlenir.”
“Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar,
Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ve Sağlık Bakanlığının görüşü üzerine
Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE 82 – 13/6/2006 tarihli ve 5520
sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 5/A maddesinden sonra gelmek üzere
aşağıdaki madde eklenmiştir.
“Sınai mülkiyet haklarında
istisna
MADDE 5/B – (1) Türkiye’de gerçekleştirilen
araştırma, geliştirme ve yenilik faaliyetleri ile yazılım faaliyetleri
neticesinde ortaya çıkan buluşların;
a) Kiralanması neticesinde elde edilen kazanç ve
iratların,
b) Devri veya satışı neticesinde elde edilen
kazançların,
c) Türkiye’de seri üretime tabi tutularak
pazarlanmaları hâlinde elde edilen kazançların,
ç) Türkiye’de gerçekleştirilen üretim sürecinde
kullanılması sonucu üretilen ürünlerin satışından elde edilen kazançların
patentli veya faydalı model belgeli buluşa atfedilen kısmının,
% 50’si kurumlar vergisinden müstesnadır. Bu
istisna, buluşa yönelik hakların ihlal edilmesi neticesinde elde edilen
gelirler ile buluş nedeniyle alınan sigorta veya diğer tazminatlar için de
uygulanır.
(2) İstisnanın uygulanabilmesi için;
a) İstisna uygulamasına konu buluşun, 24/6/1995 tarihli ve 551 sayılı Patent Haklarının Korunması
Hakkında Kanun Hükmünde Kararname kapsamında patent veya faydalı model
belgesi verilerek koruma altına alınan buluşlar arasında yer alması ve
buluşa ilişkin incelemeli sistem ile patent veya araştırma raporu sonucunda
faydalı model belgesi alınması,
b) İstisna uygulamasından yararlanabilecek
kişilerin, 551 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci
maddesinde belirtilen nitelikleri taşıması ve bu kişilerin patentli veya
faydalı model belgeli buluşu geliştirme yetkisini haiz bulunması şartıyla,
patent veya faydalı model belgesinin sahibi ya da patent veya faydalı model
belgesi üzerinde tekel niteliğinde özel bir ruhsata sahip olması,
c) İstisnadan yararlanılacak ilk yıl, buluşun
oluşturacağı katma değer dikkate alınarak devir veya satış hâlindeki değerinin
tespitine yönelik Maliye Bakanlığı tarafından değerleme raporu
düzenlenmesi,
gerekmektedir.
(3) İstisna uygulamasına patent veya faydalı model
belgesinin verildiği tarihten itibaren başlanır ve ilgili patent veya
faydalı model belgesi için sağlanan koruma süresi aşılmamak kaydıyla bu
istisnadan yararlanılabilir. Her bir mükellef tarafından yararlanılabilecek
istisna tutarı; değerleme raporunda belirtilen bedelin % 50’sini, bu madde
kapsamında yararlanılabilecek toplam istisna tutarı ise değerleme raporunda
belirtilen bedelin % 100’ünü aşamaz. Buluşun üretim sürecinde kullanılması
sonucu üretilen ürünlerin satışından elde edilen kazançların, patentli veya
faydalı model belgeli buluşa atfedilen kısmı, ayrıştırılmak suretiyle
transfer fiyatlandırması esaslarına göre tespit edilir.
(4) Bu madde gelir vergisi mükellefleri hakkında da
uygulanır.
(5) İstisna uygulamasının kesinti suretiyle alınan
vergilere şümulü yoktur. Ancak, bu madde kapsamında istisnadan yararlanılan
serbest meslek kazançları ile gayrimenkul sermaye iratları üzerinden
yapılacak vergi kesintisi % 50 oranında indirimli uygulanır. Kazanç ve
iradı kesinti yoluyla vergilenen ve beyanname vermesi gerekmeyen mükellefler
için indirimli vergi kesintisi en fazla 5 yıl süre ile uygulanır.
(6) Bu madde kapsamında istisna uygulamasından
yararlanan mükellefler, 26/6/2001 tarihli ve 4691
sayılı Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanunu kapsamında yer alan istisna
uygulamasından ayrıca yararlanamaz.
(7) Birinci, üçüncü ve beşinci fıkralarda yer alan
% 50 oranını ayrı ayrı ya da birlikte sıfıra
kadar indirmeye, % 100’e kadar artırmaya, bu oranları sektörler ile birinci
fıkrada yer alan gelir, kazanç ve iratlar itibarıyla ya da patent veya
faydalı model belgesine göre farklılaştırmaya, üçüncü fıkrada yer alan % 100
oranını % 200’e kadar artırmaya, tekrar kanuni seviyesine indirmeye,
beşinci fıkrada yer alan süreyi 1 yıla kadar indirmeye, tekrar kanuni
seviyesine kadar çıkarmaya Bakanlar Kurulu; ikinci fıkranın (c) bendinde
yer alan değerleme raporunun şekil, içerik, hazırlanması ile üçüncü fıkrada
yer alan transfer fiyatlandırması suretiyle ayrıştırma yöntemi yerine
satış, hasılat, gider, harcama veya benzeri
unsurları dikkate alarak kazancın ayrıştırılmasında basitleştirilmiş
yöntemler tespit etmeye ve bu maddenin uygulamasına ilişkin usul ve
esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.”
MADDE 83 – 5520 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin birinci
fıkrasına aşağıdaki bent eklenmiştir.
“h) 1/7/2005 tarihli ve
5378 sayılı Engelliler Hakkında Kanuna göre kurulan korumalı işyerlerinde
istihdam edilen ve iş gücü piyasasına kazandırılmaları güç olan zihinsel
veya ruhsal engelli çalışanlar için diğer kişi ve kurumlarca karşılanan
tutar dâhil yapılan ücret ödemelerinin yıllık brüt tutarının % 100’ü
oranında korumalı işyeri indirimi (İndirim, her bir engelli çalışan için
azami beş yıl süre ile uygulanır ve yıllık olarak indirilecek tutar, her
bir engelli çalışan için asgari ücretin yıllık brüt tutarının % 150’sini
aşamaz.). Bu bentte yer alan oranı, engellilik derecelerine göre % 150’ye
kadar artırmaya veya tekrar kanuni oranına indirmeye Bakanlar Kurulu;
bendin uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Aile ve Sosyal
Politikalar Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının görüşünü
alarak Maliye Bakanlığı yetkilidir.”
MADDE 84 – 8/2/2007 tarihli ve 5580
sayılı Özel Öğretim Kurumları Kanununun 13 üncü maddesinin üçüncü fıkrasına
aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Ücretsiz okutmada;
12/4/1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele
Kanunu, 3/11/1980 tarihli ve 2330 sayılı Nakdi Tazminat ve Aylık Bağlanması
Hakkında Kanun veya 2330 sayılı Kanun hükümleri uygulanarak aylık
bağlanmasını gerektiren kanunlar, 8/6/1949 tarihli ve 5434 sayılı Türkiye
Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanununun 56 ncı,
mülga 45 inci ve 64 üncü maddeleri ile 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı
Kanunun 47 nci maddesi kapsamında harp veya
vazife malulü sayılanların ilk ve orta öğretim çağındaki çocukları ile
haklarında korunma, bakım veya barınma kararı verilen çocuklara öncelik
verilir.”
MADDE 85 – 4/5/2007 tarihli ve 5651
sayılı İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve Bu Yayınlar
Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanunun 2 nci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bentler
eklenmiştir.
“n) Birlik: Erişim Sağlayıcıları Birliğini,
o) Erişimin engellenmesi: Alan adından erişimin
engellenmesi, IP adresinden erişimin engellenmesi, içeriğe (URL) erişimin
engellenmesi ve benzeri yöntemler kullanılarak erişimin engellenmesini,
ö) İçeriğin yayından çıkarılması: İçerik veya yer
sağlayıcılar tarafından içeriğin sunuculardan veya barındırılan içerikten
çıkarılmasını,
p) URL adresi: İlgili içeriğin internette bulunduğu
tam internet adresini,
r) Uyarı yöntemi: İnternet ortamında yapılan yayın
içeriği nedeniyle haklarının ihlal edildiğini iddia eden kişiler tarafından
içeriğin yayından çıkarılması amacıyla öncelikle içerik sağlayıcısına,
makul sürede sonuç alınamaması hâlinde yer sağlayıcısına iletişim adresleri
üzerinden gerçekleştirilecek bildirim yöntemini,”
MADDE 86 – 5651 sayılı Kanunun 3 üncü maddesine aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
“(3) Bu Kanun kapsamındaki faaliyetleri yurt
içinden ya da yurt dışından yürütenlere, internet sayfalarındaki iletişim
araçları, alan adı, IP adresi ve benzeri kaynaklarla elde edilen bilgiler
üzerinden elektronik posta veya diğer iletişim araçları ile bildirim
yapılabilir.”
MADDE 87 – 5651 sayılı Kanunun 4 üncü maddesine aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
“(3) İçerik sağlayıcı, Başkanlığın bu Kanun ve
diğer kanunlarla verilen görevlerinin ifası kapsamında; talep ettiği
bilgileri talep edilen şekilde Başkanlığa teslim eder ve Başkanlıkça
bildirilen tedbirleri alır.”
MADDE 88 – 5651 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin ikinci
fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye aşağıdaki fıkralar
eklenmiştir.
“(2) Yer sağlayıcı, yer sağladığı hukuka aykırı
içeriği bu Kanunun 8 inci ve 9 uncu maddelerine göre haberdar edilmesi
hâlinde yayından çıkarmakla yükümlüdür.”
“(3) Yer sağlayıcı, yer sağladığı hizmetlere
ilişkin trafik bilgilerini bir yıldan az ve iki yıldan fazla olmamak üzere
yönetmelikte belirlenecek süre kadar saklamakla ve bu bilgilerin
doğruluğunu, bütünlüğünü ve gizliliğini sağlamakla yükümlüdür.
(4) Yer sağlayıcılar, yönetmelikle belirlenecek
usul ve esaslar çerçevesinde yaptıkları işin niteliğine göre sınıflandırılabilir
ve hak ve yükümlülükleri itibarıyla farklılaştırılabilirler.
(5) Yer sağlayıcı, Başkanlığın talep ettiği
bilgileri talep edilen şekilde Başkanlığa teslim etmekle ve Başkanlıkça
bildirilen tedbirleri almakla yükümlüdür.
(6) Yer sağlayıcılık bildiriminde bulunmayan veya
bu Kanundaki yükümlülüklerini yerine getirmeyen yer sağlayıcı hakkında
Başkanlık tarafından on bin Türk Lirasından yüz bin Türk Lirasına kadar
idari para cezası verilir.”
MADDE 89 – 5651 sayılı Kanunun 6 ncı
maddesinin birinci fıkrasının (a) bendindeki “ve teknik olarak engelleme
imkânı bulunduğu ölçüde” ibaresi çıkartılmış, aynı fıkraya aşağıdaki (ç) ve
(d) bentleri eklenmiş, üçüncü fıkrasında geçen “(b) ve (c)” ibaresi “(b),
(c), (ç) ve (d)” şeklinde değiştirilmiştir.
“ç) Erişimi engelleme kararı verilen yayınlarla
ilgili olarak alternatif erişim yollarını engelleyici tedbirleri almakla,
d) Başkanlığın talep ettiği bilgileri talep edilen
şekilde Başkanlığa teslim etmekle ve Başkanlıkça bildirilen tedbirleri
almakla,”
MADDE 90 – 5651 sayılı Kanunun 6 ncı
maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki 6/A maddesi eklenmiştir.
“Erişim Sağlayıcıları Birliği
MADDE 6/A – (1) Bu Kanunun 8 inci maddesi kapsamı
dışındaki erişimin engellenmesi kararlarının uygulanmasını sağlamak üzere
Erişim Sağlayıcıları Birliği kurulmuştur.
(2) Birlik özel hukuk tüzel kişiliğini haizdir.
Birliğin merkezi Ankara’dır.
(3) Birliğin çalışma usul ve esasları Kurum
tarafından onaylanacak Tüzükle belirlenir. Tüzük değişiklikleri de Kurumun
onayına tabidir.
(4) Birlik, Tüzüğünün Kurum tarafından incelenerek
uygun bulunmasını müteakip faaliyete başlar.
(5) Birlik, 5/11/2008
tarihli ve 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu kapsamında
yetkilendirilen tüm internet servis sağlayıcıları ile internet erişim
hizmeti veren diğer işletmecilerin katılmasıyla oluşan ve koordinasyonu
sağlayan bir kuruluştur.
(6) Bu Kanunun 8 inci maddesi kapsamı dışındaki
erişimin engellenmesi kararları erişim sağlayıcılar tarafından yerine
getirilir. Kararların uygulanması amacıyla gerekli her türlü donanım ve
yazılım erişim sağlayıcıların kendileri tarafından sağlanır.
(7) Bu Kanunun 8 inci maddesi kapsamı dışındaki
erişimin engellenmesi kararları gereği için Birliğe gönderilir. Bu kapsamda
Birliğe yapılan tebligat erişim sağlayıcılara yapılmış sayılır.
(8) Birlik, kendisine gönderilen mevzuata uygun
olmadığını düşündüğü kararlara itiraz edebilir.
(9) Birliğin gelirleri, üyeleri tarafından ödenecek
ücretlerden oluşur. Alınacak ücretler, Birliğin giderlerini karşılayacak
miktarda belirlenir. Bir üyenin ödeyeceği ücret, üyelerin tamamının net
satış tutarı toplamı içindeki o üyenin net satışı oranında belirlenir.
Üyelerin ödeme dönemleri, yeni katılan üyelerin ne zamandan itibaren
ödemeye başlayacağı ve ödemelere ilişkin diğer hususlar Birlik Tüzüğünde
belirlenir. Süresinde ödenmeyen ücretler Birlikçe kanuni faizi ile birlikte
tahsil edilir.
(10) Birliğe üye olmayan internet servis
sağlayıcıları faaliyette bulunamaz.”
MADDE 91 – 5651 sayılı Kanunun 7 nci
maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve
maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(2) Ticari amaçla olup olmadığına bakılmaksızın
bütün internet toplu kullanım sağlayıcılar, konusu suç oluşturan içeriklere
erişimin engellenmesi ve kullanıma ilişkin erişim kayıtlarının tutulması
hususlarında yönetmelikle belirlenen tedbirleri almakla yükümlüdür.
(3) Ticari amaçla toplu kullanım sağlayıcılar,
ailenin ve çocukların korunması, suçun önlenmesi ve suçluların tespiti
kapsamında usul ve esasları yönetmelikte belirlenen tedbirleri almakla
yükümlüdür.”
“(4) Bu maddede belirtilen yükümlülükleri ihlal
eden ticari amaçla toplu kullanım sağlayıcılarına, ihlalin ağırlığına göre
yönetmelikle belirlenecek usul ve esaslar çerçevesinde uyarma, bin Türk
Lirasından on beş bin Türk Lirasına kadar idari para cezası verme veya üç
güne kadar ticari faaliyetlerini durdurma müeyyidelerinden birine karar
vermeye mahalli mülki amir yetkilidir.”
MADDE 92
– 5651 sayılı Kanunun 8 inci
maddesinin ikinci fıkrasının dördüncü cümlesinden sonra gelmek üzere “Erişimin
engellenmesi kararı, amacı gerçekleştirecek nitelikte görülürse belirli bir
süreyle sınırlı olarak da verilebilir.” cümlesi eklenmiş, dördüncü
fıkrasında yer alan “(2) ve (5)” ibaresi “(2), (5) ve (6)” şeklinde
değiştirilmiş, onuncu fıkrasındaki “altı aydan iki yıla kadar hapis cezası”
ibaresi “beş yüz günden üç bin güne kadar adli para cezası” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE 93 – 5651 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi başlığıyla
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“İçeriğin yayından çıkarılması ve erişimin
engellenmesi
MADDE 9 – (1) İnternet ortamında yapılan yayın
içeriği nedeniyle kişilik haklarının ihlal edildiğini iddia eden gerçek ve
tüzel kişiler ile kurum ve kuruluşlar, içerik sağlayıcısına, buna
ulaşamaması hâlinde yer sağlayıcısına başvurarak uyarı yöntemi ile içeriğin
yayından çıkarılmasını isteyebileceği gibi doğrudan sulh ceza hâkimine
başvurarak içeriğe erişimin engellenmesini de isteyebilir.
(2) İnternet ortamında yapılan yayın içeriği
nedeniyle kişilik haklarının ihlal edildiğini iddia eden kişilerin talepleri,
içerik ve/veya yer sağlayıcısı tarafından en geç yirmi dört saat içinde
cevaplandırılır.
(3) İnternet ortamında yapılan yayın içeriği
nedeniyle kişilik hakları ihlal edilenlerin talepleri doğrultusunda hâkim
bu maddede belirtilen kapsamda erişimin engellenmesine karar verebilir.
(4) Hâkim, bu madde kapsamında vereceği erişimin
engellenmesi kararlarını esas olarak, yalnızca kişilik hakkının ihlalinin
gerçekleştiği yayın, kısım, bölüm ile ilgili olarak (URL, vb. şeklinde)
içeriğe erişimin engellenmesi yöntemiyle verir. Zorunlu olmadıkça internet
sitesinde yapılan yayının tümüne yönelik erişimin engellenmesine karar
verilemez. Ancak, hâkim URL adresi belirtilerek içeriğe erişimin
engellenmesi yöntemiyle ihlalin engellenemeyeceğine kanaat getirmesi
hâlinde, gerekçesini de belirtmek kaydıyla, internet sitesindeki tüm yayına
yönelik olarak erişimin engellenmesine de karar verebilir.
(5) Hâkimin bu madde kapsamında verdiği erişimin
engellenmesi kararları doğrudan Birliğe gönderilir.
(6) Hâkim bu madde kapsamında yapılan başvuruyu en
geç yirmi dört saat içinde duruşma yapmaksızın karara bağlar. Bu karara
karşı 4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza
Muhakemesi Kanunu hükümlerine göre itiraz yoluna gidilebilir.
(7) Erişimin engellenmesine konu içeriğin yayından
çıkarılmış olması durumunda hâkim kararı kendiliğinden hükümsüz kalır.
(8) Birlik tarafından erişim sağlayıcıya gönderilen
içeriğe erişimin engellenmesi kararının gereği derhâl, en geç dört saat
içinde erişim sağlayıcı tarafından yerine getirilir.
(9) Bu madde kapsamında hâkimin verdiği erişimin
engellenmesi kararına konu kişilik hakkının ihlaline ilişkin yayının veya
aynı mahiyetteki yayınların başka internet adreslerinde de yayınlanması
durumunda ilgili kişi tarafından Birliğe müracaat edilmesi hâlinde mevcut
karar bu adresler için de uygulanır.
(10) Sulh ceza hâkiminin kararını bu maddede
belirtilen şartlara uygun olarak ve süresinde yerine getirmeyen sorumlu
kişi, beş yüz günden üç bin güne kadar adli para cezası ile
cezalandırılır.”
MADDE 94 – 5651 sayılı Kanunun 9 uncu maddesinden sonra
gelmek üzere aşağıdaki 9/A maddesi eklenmiştir.
“Özel hayatın gizliliği nedeniyle içeriğe erişimin
engellenmesi
MADDE 9/A – (1) İnternet ortamında yapılan yayın
içeriği nedeniyle özel hayatının gizliliğinin ihlal edildiğini iddia eden
kişiler, Başkanlığa doğrudan başvurarak içeriğe erişimin engellenmesi
tedbirinin uygulanmasını isteyebilir.
(2) Yapılan bu istekte; hakkın ihlaline neden olan
yayının tam adresi (URL), hangi açılardan hakkın ihlal edildiğine ilişkin
açıklama ve kimlik bilgilerini ispatlayacak bilgilere yer verilir. Bu
bilgilerde eksiklik olması hâlinde talep işleme konulmaz.
(3) Başkanlık, kendisine gelen bu talebi uygulanmak
üzere derhâl Birliğe bildirir, erişim sağlayıcılar bu tedbir talebini
derhâl, en geç dört saat içinde yerine getirir.
(4) Erişimin engellenmesi, özel hayatın gizliliğini
ihlal eden yayın, kısım, bölüm, resim, video ile ilgili olarak (URL
şeklinde) içeriğe erişimin engellenmesi yoluyla uygulanır.
(5) Erişimin engellenmesini talep eden kişiler,
internet ortamında yapılan yayın içeriği nedeniyle özel hayatın
gizliliğinin ihlal edildiğinden bahisle erişimin engellenmesi talebini
talepte bulunduğu saatten itibaren yirmi dört saat içinde sulh ceza
hâkiminin kararına sunar. Hâkim, internet ortamında yapılan yayın içeriği
nedeniyle özel hayatın gizliliğinin ihlal edilip edilmediğini
değerlendirerek vereceği kararını en geç kırk sekiz saat içinde açıklar ve
doğrudan Başkanlığa gönderir; aksi hâlde, erişimin engellenmesi tedbiri kendiliğinden
kalkar.
(6) Hâkim tarafından verilen bu karara karşı
Başkanlık tarafından 5271 sayılı Kanun hükümlerine göre itiraz yoluna
gidilebilir.
(7) Erişimin engellenmesine konu içeriğin yayından
çıkarılmış olması durumunda hâkim kararı kendiliğinden hükümsüz kalır.
(8) Özel hayatın gizliliğinin ihlaline bağlı olarak
gecikmesinde sakınca bulunan hâllerde doğrudan Başkanın emri üzerine
erişimin engellenmesi Başkanlık tarafından yapılır. Bu karara karşı sulh
ceza mahkemesine itiraz edilebilir.”
MADDE 95 – 5651 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin dördüncü
fıkrasının (a) bendinde yer alan “yayınları önlemeye” ibaresinden sonra “,
internetin güvenli kullanımını sağlamaya, bilişim şuurunu geliştirmeye”
ibaresi eklenmiş, beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, maddeye
aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“(5) Başkanlık; Bakanlık bünyesinde 26/9/2011 tarihli ve 655 sayılı Ulaştırma, Denizcilik ve
Haberleşme Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde
Kararname hükümleri uyarınca oluşturulan İnternet Geliştirme Kurulunca
internetin yaygınlaştırılması, geliştirilmesi, yaygın ve güvenli
kullanılması gibi konularda yapılacak öneriler ile ilgili gerekli her türlü
tedbir veya kararları alır.”
“(6) Başkanlık, ulusal siber güvenlik faaliyetleri
kapsamında, siber saldırıların tespiti ve önlenmesi konusunda, içerik, yer,
erişim sağlayıcılar ve ilgili diğer kurum ve kuruluşlarla koordinasyon
sağlar, gerekli tedbirlerin aldırılması konusunda faaliyet yürütür ve
ihtiyaç duyulan çalışmaları yapar.
(7) Başkanlık kanunlarla kendisine verilen
görevlerin ifası amacıyla araştırma ve geliştirme merkezleri kurabilir.”
MADDE 96 – 5651 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin ikinci
fıkrasında yer alan “yer veya erişim sağlayıcı olarak faaliyet icra etmesi
amacıyla yetkilendirme belgesi verilmesine” ibaresi “yer, erişim ve toplu
kullanım sağlayıcıların yükümlülüklerine” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 97 – 5651 sayılı Kanunun ek 1 inci maddesinin dördüncü
fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiş ve diğer fıkra
buna göre teselsül ettirilmiştir.
“(5) 8/6/1984 tarihli ve
217 sayılı Devlet Personel Başkanlığı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun
Hükmünde Kararnamenin 2 nci maddesinde sayılan
kamu kurum ve kuruluşlarında çalışanlar kurumlarının, hâkim ve savcılar ise
kendilerinin muvafakati ile aylık, ödenek, her türlü zam ve tazminatlar ile
diğer mali ve sosyal hak ve yardımları kurumlarınca ödenmek kaydıyla geçici
olarak Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı emrinde görevlendirilebilir. Bu
kapsamda görevlendirilen personel sayısı Kurumun kadro sayısının yüzde
yirmisini geçemez. Bu personel kurumlarından izinli sayılır. İzinli
oldukları sürece memuriyetleri ile ilgili özlük hakları devam eder ve bu
süreler terfi ve emekliliklerinde hesaba katılır. Terfileri başkaca bir
işleme gerek kalmaksızın süresinde yapılır.
(6) Başkanlık personelinin, kanunlar kapsamındaki
görevlerini yerine getirirken, görevin niteliğinden doğan veya görevin
ifası sırasında işledikleri iddia olunan suçlardan dolayı haklarında cezai
soruşturma yapılması, Telekomünikasyon İletişim Başkanı için ilişkili
Bakanın, diğer personel için ise Kurum Başkanının iznine bağlıdır.”
MADDE 98 – Ekli (2) sayılı listedeki kadrolar ihdas edilerek
öncelikle Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı hizmetlerinde kullanılmak
üzere 5651 sayılı Kanuna ekli (I) sayılı listeye eklenmiştir.
MADDE 99 – 5651 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 2 – Başkanlığa verilen görevlerin
yürütülmesi için, 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı
Devlet Memurları Kanunu ile diğer kanunların sözleşmeli personel
çalıştırılmasına dair hükümlerine bağlı kalınmaksızın özel bilgi ve ihtisas
gerektiren konularda Başkanlıkta sözleşmeli personel çalıştırılabilir. Bu
suretle çalıştırılacakların unvanı, sayısı, süresi, ücretleri ve diğer
hususlar Bakanlar Kurulunca yürürlüğe konulacak hizmet sözleşmesi
esaslarına göre tespit edilir. Bunlara ödenecek ücret, 657 sayılı Kanunun 4
üncü maddesinin (B) bendine göre çalıştırılanlar için uygulanmakta olan
sözleşme ücreti tavanının beş katını, çalıştırılabilecek toplam sözleşmeli
personel sayısı ise yetmiş beşi geçemez ve bu fıkrada belirtilen ücret
dışında herhangi bir ödeme yapılamaz.”
MADDE 100 – 5651 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde
eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 3 – (1) Birliğin kuruluşu bu Kanunun
yayımı tarihinden itibaren üç ay içinde tamamlanır.
(2) Birlik, mevcut internet servis sağlayıcıları
ile erişim hizmeti veren işletmecilerin en az dörtte birinin katılımıyla
imzalanan Birlik Tüzüğünün Kurum tarafından incelenerek uygun bulunmasını
müteakip faaliyete başlar. Birliğin kurulmasını müteakip en geç bir ay
içinde hâlen üye olmayan internet servis sağlayıcıları ve erişim hizmeti
veren işletmeciler üyeliklerini tamamlamak zorundadır.
(3) Belirtilen sürede Birliğin kuruluşunu
tamamlayamaması hâlinde, Kurum tarafından internet servis sağlayıcılarına
ve internet erişim hizmeti veren diğer işletmecilere bir önceki takvim
yılındaki net satışlarının yüzde biri oranında idari para cezası uygulanır.
(4) Birliğin kurulmasını müteakip bir ay içinde üye
olmayan internet servis sağlayıcılarına veya internet erişim hizmeti veren
diğer işletmecilere, Kurum tarafından bir önceki takvim yılındaki net
satışlarının yüzde biri oranında idari para cezası uygulanır.”
MADDE 101 – 28/2/2008 tarihli ve 5746
sayılı Araştırma ve Geliştirme Faaliyetlerinin Desteklenmesi Hakkında
Kanunun 4 üncü maddesinin beşinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki
fıkra eklenmiş, takip eden fıkra buna göre teselsül ettirilmiştir.
“(6) Bu Kanunun 2 nci
maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde yer alan elli tam zaman eş değer
Ar-Ge personeli sayısını otuza kadar indirmeye,
kanuni seviyesine kadar artırmaya veya sektörler itibarıyla belirlenen
sınırlar dâhilinde farklılaştırmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.”
MADDE 102 – 5/11/2008 tarihli ve 5809
sayılı Elektronik Haberleşme Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrasına
aşağıdaki bent eklenmiştir.
“h) Ulusal siber güvenliğin sağlanması amacıyla
politika, strateji ve hedefleri belirlemek, kamu kurum ve kuruluşları ile
gerçek ve tüzel kişilere yönelik siber güvenliğin sağlanmasına ilişkin usul
ve esasları belirlemek, eylem planlarını hazırlamak, Siber Güvenlik
Kurulunun sekretaryasını yapmak, ilgili faaliyetlerin koordinasyonunu sağlamak,
kritik altyapılar ile ait oldukları kurumları ve konumları belirlemek,
gerekli müdahale merkezlerini kurmak, kurdurmak ve denetlemek, her türlü
siber müdahale aracının ve millî çözümlerin üretilmesi ve geliştirilmesi
amacı ile çalışmalar yapmak, yaptırmak ve bunları teşvik etmek ve siber
güvenlik konusunda bilinçlendirme, eğitim ve farkındalığı
artırma çalışmaları yürütmek, siber güvenlik alanında faaliyet gösteren
gerçek ve tüzel kişilerin uyması gereken usul ve esasları hazırlamak.”
MADDE 103 – 5809 sayılı Kanunun 6 ncı
maddesinin birinci fıkrasının (ü) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
(v) bendi eklenmiş ve diğer bent buna göre teselsül ettirilmiştir.
“v) Siber güvenlik ve internet alan adları
konularında Bakanlar Kurulu, Bakanlık ve/veya Siber Güvenlik Kurulu
tarafından verilen görevleri Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı veya
diğer birimleri marifetiyle yerine getirmek.”
MADDE 104 – 5809 sayılı Kanunun 56 ncı
maddesine üçüncü fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiş
ve mevcut dördüncü fıkrası altıncı fıkra olarak teselsül ettirilmiştir.
“(4) Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci
veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi veya işlemi veya
elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve
yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta
değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz.
(5) Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya
değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan
abonelikler kullanılamaz.”
MADDE 105
– 5809 sayılı Kanunun 63 üncü
maddesinin onuncu fıkrasında yer alan “ikinci fıkrası hükümlerine aykırı
hareket edenler yirmi günden yüz güne kadar; üçüncü fıkrası hükümlerine
aykırı hareket edenler yüz günden beş yüz güne kadar” ibaresi “ikinci,
üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat
yapanlar elli günden yüz güne kadar” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 106 – 5809 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“Siber Güvenlik Kurulu
EK MADDE 1 – (1) Siber güvenlikle ilgili olarak
kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişiler tarafından alınacak
önlemleri belirlemek, hazırlanan plan, program, rapor, usul, esas ve
standartları onaylamak ve bunların uygulanmasını ve koordinasyonunu
sağlamak amacıyla; Bakanın başkanlığında Siber Güvenlik Kurulu kurulmuştur.
Siber Güvenlik Kurulunda yer alacak bakanlık ve kamu kurum ve kuruluşları
ile üyelerinin temsil düzeyi Bakanlar Kurulu tarafından belirlenir.
(2) Kurulun görevleri şunlardır:
a) Siber güvenlik ile ilgili politika, strateji ve
eylem planlarını onaylamak ve ülke çapında etkin şekilde uygulanmasına
yönelik gerekli kararları almak.
b) Kritik altyapıların belirlenmesine ilişkin
teklifleri karara bağlamak.
c) Siber güvenlikle ilgili hükümlerin tamamından
veya bir kısmından istisna tutulacak kurum ve kuruluşları belirlemek.
ç) Kanunlarla verilen diğer görevleri yapmak.
(3) Siber Güvenlik Kurulunun çalışma usul ve
esasları Başbakanlıkça çıkartılacak yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 107 – 29/5/2009 tarihli ve 5902
sayılı Afet ve Acil Durum Yönetimi Başkanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanunun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının ilk cümlesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Afet ve acil durumlarla ilgili olarak hazırlanan
plan, program ve raporları onaylamakla görevli, Başbakan veya
görevlendireceği Başbakan Yardımcısının başkanlığında Millî Savunma Bakanı,
İçişleri Bakanı, Dışişleri Bakanı, Maliye Bakanı, Millî Eğitim Bakanı,
Çevre ve Şehircilik Bakanı, Sağlık Bakanı, Ulaştırma, Denizcilik ve
Haberleşme Bakanı, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanı, Kalkınma Bakanı,
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı ile
Orman ve Su İşleri Bakanından oluşan Afet ve Acil Durum Yüksek Kurulu
kurulmuştur.”
MADDE 108 – 5902 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci
fıkrasının ilk cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Afet ve acil durum hâlleri öncesinde hazırlık ve
zarar azaltma, afet ve acil durum hâlinde müdahale, sonrasında ise
iyileştirme çalışmalarını değerlendirmek, bunlara ilişkin alınacak
önlemleri belirlemek, bu önlemlerin uygulanmasını sağlamak ve denetlemek,
kurum ve kuruluşlar ile sivil toplum kuruluşları arasındaki koordinasyonu
sağlamak amacıyla, Başbakanlık Müsteşarının başkanlığında, Millî Savunma
Bakanlığı, İçişleri Bakanlığı, Dışişleri Bakanlığı, Maliye Bakanlığı, Millî
Eğitim Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, Ulaştırma, Denizcilik ve Haberleşme
Bakanlığı, Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı, Enerji ve Tabii Kaynaklar
Bakanlığı, Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Çevre ve Şehircilik Bakanlığı,
Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Kalkınma Bakanlığı müsteşarları ile Afet ve
Acil Durum Yönetimi Başkanı, Türkiye Kızılay Derneği Genel Başkanı ve afet
veya acil durumun türüne göre Kurul Başkanınca görevlendirilecek diğer bakanlık
ve kuruluşların üst yöneticilerinden oluşan Afet ve Acil Durum Koordinasyon
Kurulu kurulmuştur.”
MADDE 109 – 25/6/2010 tarihli ve 6001
sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanunun 10 uncu maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(5) Genel Müdürlüğün Teknik Hizmetler Sınıfına ait
kadrolarına Kamu Personel Seçme Sınavı (B) Grubu puan sırasına göre ilk
defa açıktan atanacak personel, alım yapılacak her bir unvan için boş kadro
sayısının üç katına kadar çağrılacak adaylar arasından Genel Müdürlükçe
yapılacak sözlü sınav başarı sırasına göre atanır. Genel Müdürlük kadrolarına
yapılacak atama ve nakil işlemlerine ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle
düzenlenir.”
MADDE 110 – 6001 sayılı Kanunun 29 uncu maddesi başlığıyla
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Otoyolların ve tesislerin değerlendirilmesi
MADDE 29 – (1) Genel Müdürlüğün sorumluluğunda
bulunan otoyollar ile bunlar üzerinde bulunan bakım ve işletme tesisleri,
hizmet tesisleri ve diğer mal ve hizmet üretim birimleri ve varlıkları ile
ilgili olarak Özelleştirme İdaresi Başkanlığı tarafından bunların
mülkiyetinin devri hariç olmak üzere 4046 sayılı Kanunun 18 inci maddesinde
yazılı yöntemler ve diğer hükümler çerçevesinde işlem yapılır. 3465 sayılı Kanun ve 3996 sayılı Kanun hükümleri
saklıdır. Bu madde kapsamında işletme haklarının verilmesi imtiyaz addolunmaz.
Bu çerçevede imzalanacak olan sözleşmeler özel hukuk hükümlerine tabidir.
İşletme haklarının verilmesine ilişkin haklar ve yükümlülükler, ücretsiz
geçiş yapacak araçlar, geçiş ücretleri, artış oranları ve diğer hususlar
işletme haklarının verilmesine ilişkin sözleşmelerde düzenlenir.
(2) 4046 sayılı Kanun çerçevesinde hisse satışı
yönteminin uygulanmasına karar verilmesi durumunda; otoyollar ile bunlar
üzerinde bulunan bakım ve işletme tesisleri, hizmet tesisleri ve diğer mal
ve hizmet üretim birimleri ve varlıkların işletme hakları, imzalanacak
işletme hakkı verilmesi sözleşmesi/sözleşmeleri ile hiçbir bedel
alınmaksızın, işletme hakkı verilmesi sözleşmesi/sözleşmelerinin yürürlük
tarihinden itibaren yirmi beş yıl süre ile Genel Müdürlük tarafından
Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca kurulacak anonim şirkete/şirketlere
verilir. Ayni sermaye konulması
açısından, verilen işletme hakkı 1 (bir) Milyar TL olarak Özelleştirme
İdaresi Başkanlığınca kurulacak anonim şirketin/şirketlerin sermayesine
4046 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde ilave edilir. Hisse satışında,
hisse değerlemesi 4046 sayılı Kanun uyarınca ayrıca yapılır.
(3) İşletme hakkı verilenlerden elde edilecek
gelirler anonim şirkete/şirketlere aittir. Bu şekilde
işletme hakkı verilmesi sözleşmesine konu olan otoyollar ile bunlar
üzerinde bulunan bakım ve işletme tesisleri, hizmet tesisleri ve diğer mal
ve hizmet üretim birimleri ve varlıkların yapımı, bakımı, onarımı ve
işletimi ile ilgili her türlü işler ve her türlü giderler Genel Müdürlüğe
ait olmak üzere anonim şirket ile Genel Müdürlük arasında yapılacak
sözleşmeler çerçevesinde Genel Müdürlük tarafından yapılır veya yaptırılır.
(4) Sözleşme süresince her ay için uygulanmak
üzere; işletme hakkı verilenlerden Genel Müdürlük tarafından bir ay içinde
tahsil edilen tutarlar, tahsil edildiği ayı takip eden ayın on beşine kadar
anonim şirkete/şirketlere aktarılır. Aktarılan tutarlardan 25/10/1985 tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer Vergisi
Kanunu ve 18/11/1983 tarihli ve 2960 sayılı Boğaziçi Kanunu gereğince
ödenmesi gereken tutarlar kesildikten sonra kalan tutarın yüzde yirmi beşi
Genel Müdürlük payı olarak aktarma tarihini takip eden on iş günü içinde,
anonim şirket tarafından Genel Müdürlüğe ödenir. Bu madde kapsamında Genel
Müdürlük tarafından yerine getirilmesi gereken yükümlülükler ile ilgili
olarak Genel Müdürlük bütçesinde yeterli ödenek öngörülür.
(5) Bu madde kapsamında işletme haklarının
verilmesine ilişkin sözleşmeler gereğince Genel Müdürlük tarafından işletme
hakkının ilgili şirkete devri 3065 sayılı Kanunun geçici 12 nci maddesi hükmünün uygulanması açısından 4046 sayılı
Kanunun 1 inci maddesinin (A) fıkrası kapsamında yapılmış kabul edilir. Bu
kapsamda işletme hakkının ilgili şirkete devrine ilişkin düzenlenecek
sözleşmeler damga vergisinden, yapılacak intikal işlemleri veraset ve
intikal vergisinden müstesnadır.
(6) Bu anonim şirket/şirketlerdeki Özelleştirme
İdaresi Başkanlığına ait kamu paylarının satışı tamamlanıncaya kadar bu
şirket/şirketlerdeki kamuya ait hisseler ile imtiyazlı hisseler 13/1/2011 tarihli ve 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu
hükümleri uyarınca Bakan tarafından idare ve temsil edilir. Yönetim Kurulu,
yedi üyeden oluşur. Beş üye Bakan tarafından bildirilen, iki üye 4046
sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde belirlenerek Özelleştirme İdaresi Başkanlığı
tarafından bildirilen adaylar arasından Genel Kurul tarafından atanır.”
MADDE 111 – 13/10/2010 tarihli ve 6015 sayılı Devlet Desteklerinin
İzlenmesi ve Denetlenmesi Hakkında Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 1 – (1) Müsteşarlıkça, kamu tarafından
doğrudan veya kamu kaynakları kullanılarak başka bir kurum veya kuruluş
aracılığıyla teşebbüslere herhangi bir şekilde mali fayda sağlayan
uygulamaların izlenmesine yönelik yönetmelikler üç ay içinde; devlet
desteklerinin bildirimi ve denetlenmesine ilişkin yönetmelikler ise Kurul
tarafından 31/12/2014 tarihine kadar yürürlüğe
konulur. Bu tarihi birer yıllık sürelerle iki defa ertelemeye Bakanlar
Kurulu yetkilidir.
(2) Kamu kurum ve kuruluşları, teşebbüslere mali
fayda sağlayan uygulamalarına ilişkin her türlü kayıt ve veriyi
Müsteşarlıkça çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenen usul ve esaslar
dâhilinde Müsteşarlık bünyesindeki Devlet Destekleri Bilgi Sistemine
aktarırlar.
(3) Bu maddenin ikinci fıkrası hükümlerine uyulmaması
hâlinde sorumlu birim amirleri hakkında 10/11/2005
tarihli ve 5429 sayılı Türkiye İstatistik Kanununun 54 üncü maddesinin
ikinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen tutarda idari para cezası
uygulanır. İdari para cezası uygulanmış olması bilgi verme yükümlülüğünü
ortadan kaldırmaz.”
MADDE 112 – Ekli (3) ve (4) sayılı listelerde yer alan kadrolar
ihdas edilerek 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı
Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararname eki (I) sayılı
cetvelin Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı bölümüne eklenmiştir.
Bu madde ile taşra teşkilatına ihdas edilen sosyal
çalışmacı, psikolog, çocuk gelişimcisi, sosyolog ve öğretmen kadrolarına
yapılacak atamalarda merkezî yönetim bütçe kanunlarında yer alan
kısıtlamalara tabi tutulmadan kamu görevlerine ilk defa atanacaklar için
yapılacak sınavlar hakkında genel yönetmelik kapsamında atama yapılır.
190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye ekli (I)
sayılı cetvelin kurumlara ait bölümleri ile diğer ilgili mevzuatta yer alan
Programcı ve Çözümleyici unvanlı kadroların sınıfı Teknik Hizmetler Sınıfı
olarak değiştirilmiştir.
MADDE 113 – Ekli (5) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas
edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararname eki (I) sayılı cetvelin Sosyal
Güvenlik Kurumu bölümüne eklenmiştir.
MADDE 114 – 8/6/1984 tarihli ve 231
sayılı Basın Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 24 üncü maddesinin birinci fıkrasına
aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Bu madde
kapsamında Genel Müdürlük tarafından Anadolu Ajansına yapılan ödemeler,
Hazinenin ve/veya Anadolu Ajansının, Ajanstaki sermayeye iştirak
taahhütleri bulunması hâlinde, öncelikle bu taahhütler için kullanılır.”
MADDE 115 – 27/6/1989 tarihli ve 375
sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 6 ncı
maddesinin birinci fıkrasında yer alan “merkez teşkilatlarının” ibaresi
“merkez teşkilatları ile 5018 sayılı Kanuna ekli (III) sayılı cetvelde
sayılan düzenleyici ve denetleyici kurumların” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 116 – 3/6/2011 tarihli ve 633 sayılı Aile ve Sosyal Politikalar
Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 3
üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(1) Bakanlık, merkez, taşra ve yurt dışı
teşkilatından meydana gelir.”
MADDE 117 – 633 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 5 inci
maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “üç” ibaresi “dört” şeklinde
değiştirilmiştir.
MADDE 118 – 633 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Dördüncü
Bölümünün başlığı “Taşra ve Yurt Dışı Teşkilatı, Kurullar ve Çalışma Grupları”
şeklinde değiştirilmiş ve 23 üncü maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
23/A maddesi eklenmiştir.
“Yurt dışı teşkilatı
MADDE 23/A – (1) Bakanlık, 13/12/1983
tarihli ve 189 sayılı Kamu Kurum ve Kuruluşlarının Yurtdışı Teşkilatı
Hakkında Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine göre yurt dışı teşkilatı
kurmaya yetkilidir.”
MADDE 119 – 633 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 33 üncü
maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “kuruluşlarına açar” ibaresi
“kuruluşları ile mahalli idareler ve Türkiye Kızılay Derneğine açabilir”
şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 120 – 633 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye aşağıdaki ek
madde eklenmiştir.
“Sosyal hizmet kuruluşlarının devri
EK MADDE 1 – (1) Bakanlığın taşra teşkilatında yer
alan sosyal hizmet kuruluşları Bakanlar Kurulu kararıyla belirlenecek
esaslar çerçevesinde il özel idareleri, belediyeler ve diğer kamu kurum ve
kuruluşlarına devredilebilir. Bakanlık, hizmet alanları ile ilgili olarak
il özel idareleri, belediyeler, üniversiteler, sivil toplum kuruluşları ve
diğer kamu kurum ve kuruluşları ile ortak projeler yürütebilir.”
MADDE 121 – 11/10/2011 tarihli ve 663 sayılı Sağlık Bakanlığı ve Bağlı
Kuruluşlarının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 9
uncu maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“e) Afet ve acil durumlara yönelik sağlık
hizmetlerinin sunumunda ihtiyaç duyulacak haberleşme, ilaç, tıbbi ve teknik
malzemelere yönelik planlama, tedarik, dağıtım ve depolama faaliyetlerini
yürütmek, acil sağlık hizmetlerinin sunumu için gerekli telsiz haberleşme
altyapısını kurup işletmek.”
MADDE 122 – 663 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 14 – (1) Türkiye Diyanet Vakfına ait
hastaneler, taşınır ve taşınmazları; alt işveren veya hizmet alımı ilişkisi
olmaksızın bir iş sözleşmesine dayalı olarak 21/11/2013
tarihi itibarıyla anılan hastanelerde çalışmakta olup da Sosyal Güvenlik
Kurumuna tescili yapılmış olanlardan 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet
Memurları Kanununun 48 inci maddesinde öngörülen genel ve ilgili kadro veya
pozisyon için aranılan özel şartları taşıyanlar aşağıdaki usul ve esaslar
çerçevesinde Vakfın talebi üzerine bir yıl içinde Türkiye Kamu Hastaneleri
Kurumuna devredilir.
(2) Bu maddenin yayımı tarihinden itibaren altı ay
içinde;
a) Devredilen hastanelerin taşınır ve taşınmazları
ile bunların bedeli Maliye Bakanlığı temsilcisinin koordinatörlüğünde,
Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu ve Türkiye Diyanet Vakfı temsilcilerinden
oluşacak üç kişilik komisyonlar tarafından tespit edilerek tutanağa
bağlanır. Komisyonlar, bedel tespit ederken gerektiğinde meslek kuruluşlarından
veya bilirkişilerden yararlanabilir. Tespit edilen bedel Türkiye Kamu
Hastaneleri Kurumunca belirlenecek sağlık kurum ve kuruluşlarının döner
sermaye gelirlerinden bir yıl içinde Türkiye Diyanet Vakfına ödenir.
b) Birinci fıkrada belirtilen şartları taşıyan
personelden bir ay içinde talepte bulunanlardan;
1) Tabipler ve diş tabipleri çalışmakta oldukları
ildeki Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumunun ihtiyaç bulunan sağlık kurum veya
kuruluşlarının memur kadrolarına atanırlar.
2) Tabipler ve diş tabipleri dışındaki diğer
personel, yaptıkları iş, eğitim durumu ve bulundukları pozisyon dikkate
alınarak Devlet Personel Başkanlığının görüşü üzerine Maliye Bakanlığının
izni ile çalışmakta oldukları ildeki Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumunun
ihtiyaç bulunan sağlık kurum veya kuruluşlarına, döner sermaye adına vizelenecek pozisyonlarda istihdam edilmek üzere, 657
sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (B) fıkrası hükümleri uyarınca sözleşmeli
personel statüsüne geçirilir.
Atamada ve sözleşmeli personel pozisyonlarına
geçirilmede, iş sözleşmeleri askıda bulunanlar dâhil tam zamanlı çalışanlar
ile emeklilik veya yaşlılık aylığı kesilmek suretiyle çalışanlar dâhil herhangi
bir sosyal güvenlik kurumundan emeklilik veya yaşlılık aylığı bağlanmamış
olanlar dikkate alınır. İş sözleşmesi askıda bulunanlar, iş sözleşmesinin
askıya alınmasını gerektiren hâlin bitiminden itibaren bir ay içinde
talepte bulunmaları kaydıyla bu madde hükümlerinden yararlandırılır.
(3) Personele, memur ve sözleşmeli personel
pozisyon statüsüne geçirilmeleri sebebiyle, iş mevzuatına göre Türkiye Kamu
Hastaneleri Kurumu veya Türkiye Diyanet Vakfı tarafından herhangi bir
tazminat ödenmez, kullanmamış oldukları yıllık ücretli izin süreleri için
herhangi bir ödeme yapılmaz. Personelin devir tarihi itibarıyla Türkiye
Diyanet Vakfında geçen ve kıdem tazminatına esas alınabilecek hizmet
süreleri, 8/6/1949 tarihli ve 5434 sayılı Türkiye
Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu uyarınca ödenecek emekli ikramiyesi veya
ilgili mevzuatına göre ödenecek iş sonu tazminatına esas toplam hizmet
süresinin hesabında dikkate alınır. Personelin, devir tarihine kadar olan
döneme ilişkin diğer mali ve sosyal haklarından Vakıf sorumludur.
(4) Personelin emekli ikramiyesi veya ilgili
mevzuatına göre ödenecek iş sonu tazminatı hesabına dâhil edilecek hizmet
sürelerinden kaynaklanan ilave maliyetin finansmanına karşılık olmak üzere,
devir tarihi itibarıyla ilgililerin atandıkları kadro veya pozisyon unvanı
ile derecesi ve kademesi ile hizmet süreleri esas alınarak hesaplanacak
emekli ikramiyesi ile iş sonu tazminatı toplam tutarı, Türkiye Diyanet
Vakfı tarafından bir yıl içinde döner sermaye hesabına ödenir veya
devredilen hastanelere ait taşınır ve taşınmaz bedellerinden mahsubu
yapılır.
(5) Bu maddenin uygulanmasında ilgili kanunların
kadro kısıtlamasına ilişkin hükümleri uygulanmaz.”
MADDE 123 – Ekli (6) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas
edilerek 1/12/2011 tarihli ve 6253 sayılı Türkiye
Büyük Millet Meclisi Başkanlığı İdari Teşkilatı Kanununa ekli (1) sayılı
listeye eklenmiştir.
Bu maddenin yayımını takip eden iki ay içinde
birinci fıkrada belirtilen (1) sayılı listede yer alan boş kadrolardan on
beş adedi Türkiye Büyük Millet Meclisi Başkanlık Divanı tarafından iptal
edilir.
MADDE 124 – Bu Kanunun yayımı tarihinde;
a) 5378 sayılı Engelliler Hakkında Kanunun 8 inci,
9 uncu ve 12 nci maddeleri,
b) 6015 sayılı Kanunun geçici 1 inci maddesi,
c) 633 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin geçici 9
uncu maddesinin dördüncü fıkrası,
yürürlükten kaldırılmıştır.
Diğer mevzuatta bu Kanunla yürürlükten kaldırılan
hükümlere yapılan atıflar, bu Kanunla düzenlenen ilgili hükümlere yapılmış
sayılır.
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Kapatılan Sosyal Hizmetler ve
Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü taşra teşkilatı tarafından 14/6/1997 tarihinde yapılan personel alımı sınavı
sonucunda asil listede yer alan ve sınavın iptal edilmesi nedeniyle; atanma
şartlarını haiz olduğu hâlde Devlet memurluğuna atanmayan, Devlet memurluğuna
atanıp göreve başlatılmayan kişilerin bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren altı ay içinde Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığına
müracaat etmeleri hâlinde ve Devlet memuru olabilmek için aranan genel
şartları kaybetmemiş olmaları şartıyla, mezkûr Bakanlığın taşra
teşkilatının durumlarına uygun memur kadrolarına herhangi bir sınırlamaya
tabi olmaksızın açıktan atamaları yapılır.
MADDE 125 – Bu Kanunun;
a) 3 üncü maddesi yayımı izleyen ay
başında,
b) 32 nci maddesiyle 3065
sayılı Kanunun 17 nci maddesinin dördüncü
fıkrasına eklenen (z) bendi 1/1/2015 tarihinden
itibaren yapılacak teslim ve hizmetlere uygulanmak üzere yayımı tarihinde,
c) 45 inci, 46 ncı, 51
inci ve 52 nci maddeleri yayımı tarihinden yüz
seksen gün sonra,
ç) 47 nci ve 48 inci
maddeleri yayımı tarihinden doksan gün sonra,
d) 49 uncu maddesi yayımı tarihinden otuz gün
sonra,
e) 82 nci maddesi ile
5520 sayılı Kanuna eklenen 5/B maddesi, 1/1/2015
tarihinden itibaren elde edilen kazanç ve iratlara ve bu tarihten itibaren
yapılacak vergi kesintilerine uygulanmak üzere yayımı tarihinde,
f) Diğer hükümleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe
girer.
MADDE 126 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
18/2/2014
(1) SAYILI
LİSTE
KURUMU : BİLGİ TEKNOLOJİLERİ VE İLETİŞİM KURUMU
TEŞKİLATI : MERKEZ
İHDAS EDİLEN
KADROLARIN
|
SINIFI
|
UNVANI
|
DERECESİ
|
ADEDİ
|
|
GİH
|
Başkanlık
Müşaviri
|
1
|
10
|
|
TOPLAM
|
10
|
(2) SAYILI
LİSTE
KURUMU : BİLGİ TEKNOLOJİLERİ VE İLETİŞİM KURUMU
TEŞKİLATI : MERKEZ
İHDAS EDİLEN
KADROLARIN
|
SINIFI
|
UNVANI
|
DERECESİ
|
ADEDİ
|
|
GİH
|
Daire
Başkanı
|
1
|
4
|
|
GİH
|
Hukuk
Müşaviri
|
3
|
6
|
|
TH
|
Mühendis
|
3
|
10
|
|
TH
|
Mühendis
|
6
|
10
|
|
GİH
|
Bilgisayar
İşletmeni
|
9
|
10
|
|
GİH
|
Memur
|
9
|
5
|
|
TOPLAM
|
45
|
(3) SAYILI
LİSTE
KURUMU : AİLE VE SOSYAL POLİTİKALAR BAKANLIĞI
TEŞKİLATI : YURT DIŞI
İHDAS EDİLEN
KADROLARIN
|
SINIFI
|
UNVANI
|
DERECESİ
|
SERBEST
KADRO ADEDİ
|
TUTULAN
KADRO ADEDİ
|
TOPLAM
|
|
GİH
|
Müşavir
|
1
|
5
|
-
|
5
|
|
GİH
|
Müşavir
|
3
|
5
|
-
|
5
|
|
GİH
|
Ataşe
|
1
|
4
|
-
|
4
|
|
GİH
|
Ataşe
|
3
|
3
|
-
|
3
|
|
GİH
|
Ataşe
|
5
|
3
|
-
|
3
|
|
TOPLAM
|
20
|
|
20
|
(4) SAYILI
LİSTE
KURUMU : AİLE VE SOSYAL POLİTİKALAR BAKANLIĞI
TEŞKİLATI :
MERKEZ
İHDAS EDİLEN
KADROLARIN
|
SINIFI
|
UNVANI
|
DERECESİ
|
SERBEST
KADRO ADEDİ
|
TUTULAN
KADRO ADEDİ
|
TOPLAM
|
|
GİH
|
Müsteşar
Yardımcısı
|
1
|
1
|
-
|
1
|
|
GİH
|
Genel
Müdür Yardımcısı
|
1
|
4
|
-
|
4
|
|
GİH
|
Daire
Başkanı
|
1
|
15
|
-
|
15
|
|
GİH
|
Şube
Müdürü
|
1
|
100
|
-
|
100
|
|
TOPLAM
|
120
|
|
120
|
KURUMU : AİLE VE SOSYAL POLİTİKALAR BAKANLIĞI
TEŞKİLATI : TAŞRA
İHDAS EDİLEN
KADROLARIN
|
SINIFI
|
UNVANI
|
DERECESİ
|
SERBEST
KADRO ADEDİ
|
TUTULAN
KADRO ADEDİ
|
TOPLAM
|
|
GİH
|
Şube
Müdürü
|
1
|
112
|
-
|
112
|
|
SH
|
Sosyal
Çalışmacı
|
5
|
700
|
-
|
700
|
|
SH
|
Psikolog
|
5
|
500
|
-
|
500
|
|
SH
|
Çocuk
Gelişimcisi
|
5
|
200
|
-
|
200
|
|
TH
|
Sosyolog
|
7
|
500
|
-
|
500
|
|
EÖH
|
Öğretmen
|
7
|
150
|
-
|
150
|
|
TOPLAM
|
2.162
|
|
2.162
|
(5) SAYILI
LİSTE
KURUMU : SOSYAL GÜVENLİK KURUMU
TEŞKİLATI : MERKEZ
İHDAS EDİLEN
KADROLARIN
|
SINIFI
|
UNVANI
|
DERECESİ
|
SERBEST
KADRO ADEDİ
|
TUTULAN
KADRO ADEDİ
|
TOPLAM
|
|
GİH
|
Genel
Müdür Yardımcısı
|
1
|
8
|
-
|
8
|
|
GİH
|
Daire
Başkanı
|
1
|
12
|
-
|
12
|
|
TOPLAM
|
20
|
|
20
|
(6) SAYILI
LİSTE
KURUMU : TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞI İDARİ TEŞKİLATI
TEŞKİLATI : MERKEZ
İHDAS EDİLEN
KADROLAR
|
SINIF
|
UNVAN
|
DERECE
|
SERBEST
KADRO ADEDİ
|
TOPLAM
|
|
GİH
|
Aşçıbaşı
|
4
|
8
|
8
|
|
GİH
|
Şef
Garson
|
4
|
7
|
7
|
|
TOPLAM
|
15
|
15
|
|