|
HUKUK USULÜ
MUHAKEMELERİ KANUNU İLE BAZI KANUNLARDA
DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR KANUN
Kanun No. 6460 Kabul
Tarihi: 17/4/2013
MADDE 1 – 12/1/2011 tarihli ve
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 373 üncü maddesinin beşinci
fıkrasından, 18/6/1927 tarihli ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri
Kanununun 439 uncu maddesinin beşinci fıkrasından ve 1086 sayılı Kanunun
26/9/2004 tarihli ve 5236 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununda Değişiklik
Yapılmasına İlişkin Kanunun 16 ncı maddesi ile
değiştirilmeden önceki 429 uncu maddesinin üçüncü fıkrasından sonra gelmek
üzere aşağıdaki fıkra eklenmiş ve diğer fıkralar buna göre teselsül
ettirilmiştir.
“Davanın esastan reddi veya kabulünü içeren bozmaya
uyularak tesis olunan kararın önceki bozmayı ortadan kaldıracak şekilde
yeniden bozulması üzerine alt mahkemece verilen kararın temyiz incelemesi,
her hâlde Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca yapılır.”
MADDE 2 – 1086
sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 4 – Bu maddeyi ihdas eden Kanunla, 1086
sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 5236 sayılı Hukuk Usulü
Muhakemeleri Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanunun 16 ncı maddesiyle değiştirilmeden önceki 429 uncu
maddesine eklenen dördüncü fıkra, kanun yolu aşaması dâhil, yürürlük
tarihinde derdest olan davalarda da uygulanır.”
MADDE 3 – 19/3/1969 tarihli ve 1136 sayılı Avukatlık Kanununun 43
üncü maddesinin birinci fıkrasına birinci cümleden sonra gelmek üzere
aşağıdaki cümleler eklenmiştir.
“23/6/1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununa
göre anagayrimenkulün mesken olarak gösterilen
bağımsız bölümlerinde kat maliklerinin izni ve benzeri şartlar aranmaksızın
avukatlık büroları faaliyet gösterebilir. Bu konuda, yönetim planındaki
aksine hükümler uygulanmaz.”
MADDE 4 – 6/1/1982 tarihli ve 2576 sayılı Bölge İdare Mahkemeleri,
İdare Mahkemeleri ve Vergi Mahkemelerinin Kuruluşu ve Görevleri Hakkında
Kanunun 2 nci maddesinin (4) numaralı fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“4. Aynı yargı çevresinde birden fazla idare veya vergi
mahkemesinin faaliyet gösterdiği hâllerde, özel kanunlarda başkaca hüküm
bulunmadığı takdirde, ihtisaslaşmanın sağlanması amacıyla, gelen işlerin
yoğunluğu ve niteliği dikkate alınarak, mahkemeler arasındaki iş bölümü
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu tarafından belirlenebilir. Bu kararlar
Resmî Gazete’de yayımlanır. Mahkemeler, tevzi edilen davalara bakmak
zorundadır.”
MADDE 5 – 2576
sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 19 – Bu maddeyi ihdas eden Kanunla, bu
Kanunun 2 nci maddesinin (4) numaralı fıkrasında
yapılan değişikliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde
Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu tarafından mahkemeler arasındaki iş
bölümüne ilişkin olarak karar verilir ve bu karar Resmî Gazete’de
yayımlanır. Kararda mahkemelerin iş bölümü esaslarına göre çalışmaya
başlayacakları tarih de belirtilir. Mahkemelerin iş bölümü esaslarına göre
çalışmaya başlayacakları tarihe kadar açılmış olan davaların görülmesine
bulundukları mahkemelerde devam olunur.”
MADDE 6 – 24/2/1983 tarihli ve 2802 sayılı Hâkimler ve Savcılar
Kanununun 21 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde yer alan
“çıkardıkları işlerin miktar ve mahiyetleri,” ibaresinden sonra gelmek
üzere “alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerinin uygulanmasına ilişkin
çalışmaları,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 7 – 2802
sayılı Kanunun 33 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “iş
cetvelleri” ibaresi “alternatif uyuşmazlık çözüm yöntemlerine ilişkin
uygulamayı da kapsayacak biçimde iş cetvelleri” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 8 – 2802 sayılı
Kanunun 50 nci maddesinin dördüncü fıkrasına
aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Ancak, bu
madde kapsamında yurt dışında görevlendirilen hâkim ve savcılar, 10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununun 10
uncu maddesi, 7/7/2010 tarihli ve 6004 sayılı Dışişleri Bakanlığının
Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 16, 17 ve 18 inci maddeleri ve yılı
merkezi yönetim bütçe kanununda öngörülen yurt dışı kira katkısından aynı
usul ve esaslar dâhilinde yararlandırılırlar.”
MADDE 9 – 1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Serbest Muhasebeci Mali
Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 45 inci maddesine aşağıdaki
fıkra eklenmiştir.
“23/6/1965 tarihli ve 634
sayılı Kat Mülkiyeti Kanununa göre anagayrimenkulün
mesken olarak gösterilen bağımsız bölümlerinde kat maliklerinin izni ve
benzeri şartlar aranmaksızın serbest muhasebeci mali müşavirlik veya
yeminli mali müşavirlik faaliyetlerinde bulunulabilir. Bu konuda, yönetim
planındaki aksine hükümler uygulanmaz.”
MADDE 10 – 26/9/2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece
Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri
Hakkında Kanunun 5 inci maddesinin beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“İş durumunun gerekli kıldığı yerlerde hukuk
mahkemelerinin birden fazla dairesi oluşturulabilir. Bu daireler
numaralandırılır. Özel kanunlarda başkaca hüküm bulunmadığı takdirde,
ihtisaslaşmanın sağlanması amacıyla, gelen işlerin yoğunluğu ve niteliği
dikkate alınarak, daireler arasındaki iş dağılımı Hâkimler ve Savcılar
Yüksek Kurulu tarafından belirlenebilir. Bu kararlar Resmî Gazete’de
yayımlanır. Daireler, tevzi edilen davalara bakmak zorundadır.”
MADDE 11 – 5235 sayılı
Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 4 – Bu maddeyi ihdas eden Kanunla, bu
Kanunun 5 inci maddesinin beşinci fıkrasında yapılan değişikliğin yürürlüğe
girdiği tarihten itibaren altı ay içinde Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu
tarafından mahkemeler arasındaki iş dağılımına ilişkin olarak karar verilir
ve bu karar Resmî Gazete’de yayımlanır. Kararda mahkemelerin iş dağılımı
esaslarına göre çalışmaya başlayacakları tarih de belirtilir. Mahkemelerin
iş dağılımı esaslarına göre çalışmaya başlayacakları tarihe kadar açılmış
olan davaların görülmesine bulundukları mahkemelerde devam olunur.”
MADDE 12 – Ekli (1)
sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 13/12/1983
tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnameye
ekli (I) sayılı cetvelin Adalet Bakanlığına ve ekli (2) sayılı listede yer
alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye ekli
(II) sayılı cetvelin Danıştay Başkanlığına ait bölümlerine eklenmiştir.
MADDE 13 – 26/9/2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 263
üncü maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 14 – Bu Kanun
yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 15 – Bu Kanun
hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
29/4/2013
Listeleri görmek için tıklayınız.
|