|
Sağlık
Bakanlığından:
AMBULANSLAR
VE ACİL SAĞLIK ARAÇLARI İLE AMBULANS
HİZMETLERİ
YÖNETMELİĞİNDE DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA
DAİR YÖNETMELİK
MADDE 1 – 7/12/2006 tarihli
ve 26369 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ambulanslar ve Acil Sağlık Araçları
ile Ambulans Hizmetleri Yönetmeliğinin 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“MADDE 1 – (1) Bu
Yönetmeliğin amacı; ambulans hizmetleri ve ambulans servislerinin kuruluş,
işleyiş ve denetlenmesine ilişkin usul ve esaslar ile ambulans, acil sağlık
aracı ve hasta nakil araçlarının tıbbi ve teknik donanım özelliklerini
düzenlemektir.”
MADDE 2 – Aynı
Yönetmeliğin 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 2 – (1) Bu
Yönetmelik; Millî Savunma Bakanlığı hariç bütün kamu kurum ve kuruluşları
ile gerçek kişiler, özel hukuk tüzel kişileri, iktisadilik esaslarına ve
özel hukuk hükümlerine göre çalışan kamu kurum ve kuruluşları tarafından
verilen ambulans hizmetlerini, ambulans, acil sağlık aracı ve hasta nakil
araçlarının tıbbi ve teknik donanım özellikleri ile ambulans servislerinin
kuruluş, işleyiş, personel, araç-gereç, ücret, denetim, devir ve uygunluk
belgelerinin geri alınmasına dair usul ve esasları kapsar.”
MADDE 3 – Aynı
Yönetmeliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a), (h), (k) ve (n)
bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve fıkraya aşağıdaki (ö) bendi
eklenmiştir.
“a) Acil sağlık aracı: Ambulans ve acil sağlık hizmetlerinin
sunumu esnasında ihtiyaç duyulan personel ve malzemeyi olay yerine en hızlı
şekilde ulaştırmak veya olay yerinde acil sağlık hizmetlerini yürütmek
üzere kullanılan kara, hava ve deniz araçlarını,”
“h) Genel Müdürlük: Bakanlık Acil Sağlık Hizmetleri
Genel Müdürlüğünü,”
“k) Mesul müdür: Kamu kurum ve kuruluşlarında
başhekimleri veya sorumlu sağlık personelini, ambulans servislerinde idari
işlerden bizzat, tıbbi işlemlerden ise hekimler ve sağlık personeli ile
birlikte sorumlu olan hekim veya paramedik veya acil tıp teknisyenini,”
“n) Sağlık personeli: Hekim, ambulans ve acil bakım
teknikerleri (paramedik), anestezi teknikerleri, hemşireler, ebeler, toplum
sağlığı memurları, acil tıp teknisyenleri ve anestezi teknisyenlerini,”
“ö) Hasta nakil aracı: Nakil esnasında normal şartlarda
tıbbi müdahale gerektirmeyen hastaların sağlık kuruluşlarına veya sağlık
kuruluşundan evlerine götürülmesi amacıyla kullanılan araçları,”
MADDE 4 – Aynı
Yönetmeliğin 5 inci maddesinin başlığı ile birinci fıkrasının (a) bendinin
(3) numaralı alt bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, bende aşağıdaki (4)
numaralı alt bent eklenmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Ambulanslar ve hasta nakil araçları”
“3) Yoğun bakım ambulansı: Hastaların nakil esnasında
ileri seviyede izlenmesine ve tedavisine yönelik tasarımlanan, Yönetmeliğin
Ek-1 ve Ek-2’sinde yer alan teknik ve tıbbi donanıma sahip kara aracıdır.”
“4) Özel donanımlı ambulanslar: Acil hasta veya
yaralılara olay yerinde acil tıbbi yardımı sağlamak veya görev yaptığı
bölgenin coğrafi özelliği ile taşıdığı hasta veya yaralıların yaşı, fiziki
ve tıbbi durumlarına göre özel olarak tasarlanmış ve buna göre ekip ve
ekipmanla donatılmış araçlardır. Özel donanımlı ambulansların ambulans
uygunluk belgesi Genel Müdürlüğün belirlediği standartlara uygun olarak
müdürlükçe düzenlenir. Yetkili trafik birimlerince tescil edilir. Yenidoğan
hastaların nakli amacıyla kullanılacak ambulanslar; acil yardım
ambulansının tıbbi ve teknik donanımlarını sağlamak kaydı ile ventilatörlü
transport kuvözü bulundurmak zorundadır. Bu ambulanslarda yetişkin
hastalarda kullanılacak tıbbi donanım ve malzeme aranmaz.
Arazi tipi kar paletli, çoklu hasta taşıyabilen, obez
hasta taşıyabilen, hovercraft, medikal kurtarma ve motosiklet gibi özel
donanımlı ambulansların ambulans olarak tescili; teknik ve tıbbi
özellikleri bakımından Genel Müdürlüğün uygun görüşü alınarak müdürlükçe
düzenlenecek ambulans uygunluk belgesi ile yapılır.”
“(2) Hasta nakil araçları kamu kurum ve kuruluşları ile
özel sağlık kuruluşlarına bağlı olarak çalışır. Hasta nakil araçları için
taşınacak hastaların özelliğine göre ihtiyaç varsa yatak, tekerlekli
sandalye gibi donanımların sabitlenmesine yönelik gerekli tedbirler alınır.
Türk Standartları Enstitüsünden araç tadilat belgesi alınıp müdürlükten
hasta nakil aracı uygunluk belgesi alındıktan sonra yetkili trafik
birimlerince tescil edilir. Bu araçlarda nakil esnasında en az bir sağlık
personeli bulundurulur. Hasta nakil araçlarında asgari aşağıdaki donanımlar
yer alır:
a) Haberleşme cihazları (telsiz veya telefon),
b) Aracın kullanım amacını belirten fosforlu yazı ve
işaretler,
c) Bir adet tansiyon aleti, bir adet portatif oksijen
ünitesi, otomatik eksternal defibrilatör ve bir adet temel tıbbi malzeme
çantası.”
MADDE 5 – Aynı
Yönetmeliğin 6 ncı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“(1) Acil sağlık aracı, olay yerinde teknik ve lojistik
destek amaçlı kullanılır. Bu araçlar organ nakli aracı, mobil komuta
kontrol aracı, mobil haberleşme aracı, mobil sağlık aracı ve benzeri
araçlar olup hasta taşıma amaçlı kullanılmazlar. Bu araçlar aşağıda
belirtilen genel özelliklere sahiptirler:
a) Işıklı ve sesli uyarı sistemi,
b) Haberleşme cihazları (telsiz, telefon),
c) Aracın kullanım amacını belirten fosforlu yazı ve
işaretler,
ç) Aracın kullanım amacına uygun tıbbi ve teknik
donanım.”
MADDE 6 – Aynı
Yönetmeliğin 7 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) ve (c) bentleri
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“a) Acil yardım ambulanslarında en az üç personelden
oluşan bir ekip görev yapar. Ekipte en az bir hekim veya bir paramedik veya
Sağlık Bakanlığınca belirlenmiş modül eğitimlerini tamamlamış bir acil tıp
teknisyeni ile diğer bir sağlık personeli ve bir şoför bulunur. Ambulansta
sürücülük görevini öncelikle acil tıp teknisyeni veya zorunlu hallerde
paramedik yürütebilir. Bu durumda şoför bulundurulmaz. Hekim
bulundurulmayan acil yardım ambulanslarında hasta kabininde nakil esnasında
hastaya müdahale etmek üzere görev yapan personelden en az biri paramedik
olmalıdır. Hekim veya paramedik bulunmayan acil yardım ambulanslarında
çalışacak acil tıp teknisyeni; temel modül, travma resüsitasyon, çocuklarda
ileri yaşam desteği ve erişkin ileri yaşam desteği kurslarını başarı ile
tamamlamış ve sertifika almış olmalıdır.”
“c) Özel donanımlı ambulanslarda bir hekim veya bir
paramedik ile bir sağlık personeli olmak üzere en az iki personel görev
yapar. Ekipte şoför yerine bir paramedik veya acil tıp teknisyeni
çalıştırılabilir. Yoğun bakım ambulanslarında çalışacak hekim ve sağlık
personelinin; Bakanlıkça onaylanmış temel modül, erişkin ileri yaşam
desteği ve travma resüsitasyon kurslarını, yenidoğan hastaların nakli
amacıyla kullanılacak olan ambulanslarda çalışacak hekim ve sağlık
personelinin ise Bakanlıkça onaylanmış temel modül ve çocuklarda ileri
yaşam desteği kursunu başarı ile tamamlamış ve sertifika almış olmaları
zorunludur.”
MADDE 7 – Aynı
Yönetmeliğin 8 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(4) Kamu kurum ve kuruluşlarına hibe edilen ambulans ve
hasta nakil araçlarında Genel Müdürlüğün onayı ile arka kapı şerit alt
bölümünde 20 x 50 cm ebatlarını geçmemek kaydıyla bağışta bulunan kişi,
kuruluş veya bunların önerecekleri kişi veya kuruluşça bağışlandığına dair
yazı ve ibare yer alabilir.”
MADDE 8 – Aynı
Yönetmeliğin 9 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“(1) Hasta nakil, acil yardım ve yoğun bakım
ambulanslarının tescili; Türk Standartları Enstitüsü veya yetkilendirdiği
kurumlarca TS EN 1789 sayılı Türk Standardına ve bu Yönetmeliğin Ek-1’ine
göre yapılan muayene sonucunda Türk Standartları Enstitüsünce düzenlenen
belge ve bu Yönetmeliğin Ek-2 ve Ek-4’ünde öngörülen çerçevede müdürlükçe
yapılan muayene sonucunda müdürlükçe düzenlenen Ek-6’daki Ambulans Uygunluk
Belgesine dayanılarak yetkili trafik birimlerince yapılır. Özel donanımlı
ambulanslar ile acil sağlık araçlarının tescili müdürlükçe bu Yönetmelik
esasları çerçevesinde yapılacak inceleme ve değerlendirme sonucunda
düzenlenecek belge ve Genel Müdürlükten alınacak uygunluk yazısına
dayanılarak yetkili trafik birimlerince yapılır.”
MADDE 9 – Aynı
Yönetmeliğin 10 uncu maddesinin iki ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“(2) Kara ambulansı işleten ambulans servisleri, en az iki
adet kara ambulansı ve ekibini bulundurmak zorundadır. Ambulans sayısı
beşin üzerinde olan ambulans servisleri, kullandıkları ambulanslardan
herhangi birinin geçici olarak hizmet dışı kaldığı durumlarda kullanılmak
üzere her beş adet ambulans için bir adet olmak üzere yedek ambulans bulundurabilir.
Bulundurulan yedek ambulans için ayrıca personel gerekmez. Ancak yedek
ambulansın hangi ambulansın yerine ve kaç gün süre ile kullanılacağı en geç
bir gün önce müdürlüğe bildirilir. Bünyesinde iki adet kara ambulansı
bulunduran ambulans servisleri, ambulanslardan birinin kaza veya arıza
nedeniyle hizmet veremediği durumlarda en fazla otuz gün içerisinde hizmet
vermeyen ambulansın yerine ambulans ikame etmek zorundadır.”
“(4) Sağlık kuruluşları aynı adreste birden fazla
ambulans bulundurdukları takdirde ambulans servisi uygunluk belgesi almak
zorundadır. Bu kuruluşların mesul müdürü veya sorumlu hekimi, aynı zamanda
ambulans servisinin de mesul müdürüdür. Hastaneler bünyelerinde birden
fazla ambulans bulundurabilirler. Bu durumdaki hastanelerin ambulans
servisi uygunluk belgesi alma zorunluluğu yoktur.”
“(7) Ambulans servisleri kuruldukları il sınırları
dışında başka illerde istasyon kurabilir. Bu durumda ambulans servisi
tarafından 11 inci maddenin birinci fıkrasının (a), (ç), (f), (g), (ğ),
(h), (i) ve (j) bentlerinde istenilen belgelerle birlikte faaliyet
göstereceği müdürlüğe başvuru yapılarak izin alınır.
(8) Hava ambulans servisi olarak faaliyet gösterecek
kuruluşlar bünyesinde en az bir ambulans hava aracını, deniz ambulans
servisi olarak faaliyet gösteren kuruluşlar bünyesinde en az bir ambulans
deniz aracını bulundurmak zorundadır. Sadece hava veya deniz ambulans
servisi olarak faaliyet gösterecek kuruluşların kara ambulansı bulundurma
zorunluluğu yoktur.”
MADDE 10 – Aynı
Yönetmeliğin 11 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi yürürlükten
kaldırılmıştır.
MADDE 11 – Aynı
Yönetmeliğin 16 ncı maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“(3) Ambulans servisleri için gerekli çağrı merkezi en
az 20 metrekare olacaktır. Bu birim, en az dört kişinin çalışabileceği,
havalandırma ve ısıtma sistemine sahip olacak şekilde düzenlenir. Çağrı
merkezinde ayrıca aşağıda belirtilen asgari teknik ekipmanlar bulunur:
a) En az dört hatlı telefon santralı, internet, faks
cihazı ve sabit merkez telsizi,
b) Çağrı raporlama ve yönetim sistemleri,
c) Ses kayıt sistemi,
ç) Araç takip ve coğrafi konum sistemleri,
d) Jeneratör ve kesintisiz güç kaynağı.”
MADDE 12 – Aynı
Yönetmeliğin 18 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“(2) Özel ambulans servisleri ile diğer kamu ve özel
kurum ve kuruluşlara ait ambulansların doğrudan başvuru üzerine vakaya
çıkmaları durumunda derhal il ambulans servisi komuta kontrol merkezine
bilgi verilir.”
MADDE 13 – Aynı
Yönetmeliğin 20 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 20 –
(1)
Özel ambulans servislerinin çağrı merkezlerinde, hizmet verilen “il”e ait
coğrafi numaralar kullanılır. Bu numaralar ve ambulans servisine ait diğer
telefon numaraları, il ambulans servisi (112) komuta ve kontrol merkezine
önceden bildirilir.
(2) Çağrı merkezi, istasyonlar, ambulanslar ve
ekiplerinde haberleşme amacıyla telsizler kullanılır. Ambulans servisleri
ve özel hastane ambulansları tarafından kullanılan telsiz frekansı il
ambulans servisi komuta ve kontrol merkezine bildirilir. Ambulans
servisleri ve özel hastaneler tarafından kullanılan ambulanslarda araç
takip cihazı bulunacak ve bu cihazlar il ambulans servisi komuta kontrol
merkezinde kullanılan dijital operasyon yönetim sistemine entegre olacaktır.
Hava ve deniz ambulanslarında uluslararası hava ve deniz haberleşmelerinde
kullanılan haberleşme cihazları bulunur.
(3) Bütün devlet-kamu, üniversite ve özel hastaneler
bünyesinde; Bakanlık Sağlık Afet Koordinasyon Merkezi (SAKOM) ve İl 112
Komuta Kontrol Merkezleri (KKM) ile doğrudan görüşme yapabilecek; başhekim
adına yetkili nöbetçi idari şef ve/veya nöbetçi acil şeflerinin
kullanımında olan, iki yönlü dış görüşmelere açık (gelen aramalara cevap
verebilen, harici arama yapabilen), hastane santralinden ayrı, arayanı
diğer birimlere yönlendirmeyen, doğrudan ilgili nöbetçi idari şef ve/veya
nöbetçi acil şeflerine ulaştıran, 24 saat hizmet verecek şekilde açık
tutulan bir telefon hattı tesis edilir.
(4) Özel ambulanslarda dual band özellikli VHF/UHF araç
telsizi bulundurulur.
(5) Özel Ambulansa ihtiyaç duyulması halinde, bu talebin
karşılanması amacıyla; özel hastaneler ve özel ambulans servisleri, devlet
hastaneleri/il ambulans servisleri ile haberleşmek için öncelikle yukarıda
belirtilen özelliklere haiz telefon sistemini kullanırlar. Telsiz
haberleşmesine geçilmesi gerektiğinde, bu durum telefonla koordine edilir
ve aynı anda telsiz sistemi açılarak telsiz haberleşmesi başlatılır.
(6) Özel ambulans göreve sevk edildiği anda, özel
ambulansta bulunan VHF/UHF dual band araç telsizi açılır ve haberleşme bu
telsiz üzerinden yürütülür. Ambulans görevde olduğu sürece, görev bitimine
kadar telsizi daima açık bulundurulur.
(7) Özel ambulanslarda, Bilgi Teknolojileri ve İletişim
Kurumunun (BTK) yetkilendirdiği Ortak Kullanımlı Telsiz Hizmeti (OKTH)
işletmecilerinin bulunduğu illerde, bu hizmeti sağlayan işletmecilerden
hizmet alımı ile telsiz haberleşme hizmeti sağlanır. OKTH işletmecilerinin
bulunmadığı veya OKTH işletmecileri olmakla birlikte ihtiyacın
karşılanamayacağı illerde ise BTK’dan ilgili mevzuata göre alınacak izin
kapsamında frekans tahsisi yapılarak telsiz haberleşmesi sağlanır. BTK’dan
alınan frekanslar her ilde il 112 KKM’lerine bildirilir.”
MADDE 14 – Aynı
Yönetmeliğin 31 inci maddesinin birinci fıkrasının (ı) bendine aşağıdaki
cümle eklenmiştir.
“Hava
ambulans servisleri havaalanları içerisinde uçağın konuşlandığı hangar veya
tesis içerisinde yer alabilir.”
MADDE 15 – Aynı
Yönetmeliğin Ek-1’nin (a) ve (j) fıkraları ile (c) fıkrasında yer alan
asgari araç ölçülerine ait tablo aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“a) Araçlar, 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolu
Trafik Kanununa uygun olmalı ve ilk kez ambulans ruhsatı alacak araçlar beş
yaşından fazla olmamalıdır. Daha önce ambulans ruhsatı almış ve beş yaşını
doldurmuş olan araçlar her iki yılda bir Türk Standartları Enstitüsü veya
yetkilendirdiği kurumlarca TS EN 1789 sayılı Türk Standardı ve bu Ek’e göre
yapılan muayene sonucunda Türk Standartları Enstitüsünce düzenlenen belge
ile birlikte bu Yönetmeliğin Ek-2 ve Ek-4’ünde öngörülen çerçevede
müdürlükçe yapılan muayene sonucunda, uygun olanların izinleri on beş
yaşına kadar uzatılabilir.”
“j) Ambulansların tasarımı ile donanımda kullanılacak tüm
elektrik aksamı, cihaz ve malzemelerin montaj ve özellikleri TS-EN 1789
standardı son versiyonuna uygun olmalıdır. Yeni tescil edilecek ambulanslar
ile daha önce ambulans olarak kullanılan ve anılan standarda göre yeniden
tadilat yapılan her ambulans için anılan standardın EK-C formu düzenlenerek
muayene ve uygunluk işlemleri esnasında sunulur.”
“
|
|
HASTA NAKİL
AMBULANSI
|
ACİL YARDIM
AMBULANSI
|
YOĞUN BAKIM
AMBULANSI
|
|
GENİŞLİK
|
1300 mm
|
1400 mm
|
1500 mm
|
|
UZUNLUK
|
2000 mm
|
2400 mm
|
3000 mm
|
|
YÜKSEKLİK
|
1270 mm
|
1600 mm
|
1800 mm
|
”
MADDE 16 – Aynı
Yönetmeliğin Ek-2’si ekteki şekilde değiştirilmiştir.
MADDE 17 – Aynı
Yönetmeliğin Ek-10/A sayılı tablosunda yer alan AMBULANS SERVİSİ DENETLEME FORMU’nun
(1) sıra numaralı satırı aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve (18) sıra
numaralı satırdan sonra gelmek üzere aşağıdaki satırlar eklenmiştir.
“
|
1
|
Ambulans Uygunluk Belgesi Yönetmeliğe uygun mu?
|
Evet/
Hayır
|
-
|
Süresiz
Kapatılır
|
”
“
|
19
|
Servise ait ambulanslar uygunluk
belgesi aldıkları il sınırları dışında izinsiz çalışıyor mu?
|
Evet /Hayır
|
-
|
30 gün
|
|
20
|
Yönetmeliğe aykırı başka uygunsuzluk
hali var mı?
|
Evet /Hayır
|
7 gün
|
30 gün
|
”
MADDE 18 – Aynı Yönetmeliğin
Ek-10/B sayılı tablosunda yer alan AMBULANS/ACİL SAĞLIK ARACI DENETLEME
FORMU’nun (1) sıra numaralı satırı aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (16)
sıra numaralı satırından sonra gelmek üzere aşağıdaki satırlar eklenmiştir.
“
|
1
|
Ambulans için; TSE tarafından
düzenlenen belge ve müdürlükçe düzenlenen Ambulans Uygunluk Belgesi var
mı?
|
Evet /Hayır
|
-
|
Süresiz
|
|
”
“
|
|
17
|
Acil sağlık aracı için; Müdürlükçe
düzenlenen Acil Sağlık Aracı Uygunluk Belgesi var mı?
|
Evet /Hayır
|
-
|
Süresiz
|
|
18
|
Ambulansta bulundurulması zorunlu
tıbbi cihazların yılda en az bir kez kalibrasyonu yapılıyor mu?
|
Evet /Hayır
|
7 gün
|
Süresiz
|
|
19
|
Yönetmeliğe aykırı başka uygunsuzluk
hali var mı?
|
Evet /Hayır
|
7 gün
|
30 gün
|
”
MADDE 19 – Aynı
Yönetmeliğin geçici 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 1 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce
faaliyette olan ambulans servisleri ve ambulanslar bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren altı ay içerisinde 11 ve 13 üncü maddelerdeki şartları
yerine getirmek zorundadır. Bu süre içerisinde gerekli şartları yerine
getirmeyen servisler ile ambulansların faaliyetleri valilikçe süresiz
olarak durdurulur.”
MADDE 20 – Aynı
Yönetmeliğin geçici 2 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Geçiş
hükümleri
GEÇİCİ
MADDE 2 – (1) Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce tescil
edilmiş ambulanslar, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 15 inci
maddeye göre oniki ay içerisinde muayene yaptırmak zorundadır. Bu süre
içerisinde gerekli şartları yerine getirmeyen ambulansların faaliyetleri
valilikçe süresiz olarak durdurulur.”
MADDE 21 – Bu
Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 22 – Bu
Yönetmelik hükümlerini Sağlık Bakanı yürütür.
|
|
Yönetmeliğin
Yayımlandığı Resmî Gazete’nin
|
|
Tarihi
|
Sayısı
|
|
7/12/2006
|
26369
|
|
Yönetmelikte
Değişiklik Yapan Yönetmeliklerin Yayımlandığı Resmî Gazete’lerin
|
|
Tarihi
|
Sayısı
|
|
1-
|
4/12/2007
|
26720
|
|
2-
|
17/10/2008
|
27027
|
|
3-
|
4/4/2012
|
28254
|
Eki için tıklayınız.
|