|
GELİR
VERGİSİ KANUNU İLE BAZI KANUN VE KANUN HÜKMÜNDE KARARNAMELERDE
DEĞİŞİKLİK
YAPILMASINA DAİR KANUN
Kanun No. 6009 Kabul
Tarihi: 23/7/2010
MADDE 1-
13/7/1956 tarihli ve 6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun 28 inci
maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“90 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye göre ikraz işleriyle
uğraşanlarla ikinci fıkrada belirtilen muamele ve hizmetlerden herhangi
birini esas iştigal konusu olarak yapanlar bu Kanunun uygulanmasında banker
sayılırlar. Bir şahsın münhasıran altın alım ve satımı ile uğraşması banker
sayılmasını gerektirmez.”
MADDE 2-
6802 sayılı Kanunun 29 uncu maddesinin birinci fıkrasının (p) bendinde yer alan
“Arbitraj muameleleri” ibaresi “Arbitraj muameleleri ile Türkiye’de kurulu
borsalarda gerçekleştirilen vadeli işlem ve opsiyon sözleşmelerine ilişkin
muameleler” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 3-
31/12/1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 103 üncü maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 103- Gelir vergisine tabi gelirler;
8.800 TL’ye kadar % 15
22.000 TL’nin 8.800 TL’si için 1.320 TL,
fazlası % 20
50.000 TL’nin 22.000 TL’si için 3.960 TL
(ücret gelirlerinde 76.200 TL'nin 22.000 TL’si için 3.960 TL),
fazlası % 27
50.000 TL’den fazlasının 50.000 TL'si için 11.520 TL
(ücret gelirlerinde 76.200 TL’den fazlasının 76.200 TL’si için
18.594 TL), fazlası % 35
oranında vergilendirilir.”
MADDE 4-
193 sayılı Kanunun geçici 67 nci maddesinin (1) numaralı fıkrasının birinci
paragrafında yer alan “Dar mükellef gerçek kişi ve kurumlar için bu oran %
0 olarak uygulanır.” cümlesi “5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 2 nci
maddesinin birinci fıkrası kapsamındaki mükellefler ile münhasıran menkul
kıymet ve diğer sermaye piyasası aracı getirileri ile değer artışı
kazançları elde etmek ve bunlara bağlı hakları kullanmak amacıyla
faaliyette bulunan mükelleflerden 2499 sayılı Sermaye Piyasası Kanununa
göre kurulan yatırım fonları ve yatırım ortaklıklarıyla benzer nitelikte
olduğu Maliye Bakanlığınca belirlenenler için bu oran % 0 olarak
uygulanır.” şeklinde ve (17) numaralı fıkrasında yer alan “her bir kazanç”
ibaresi “her bir sermaye piyasası aracı, kazanç” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 5-
193 sayılı Kanunun geçici 69 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan
“yine bu tarihteki mevzuat hükümleri (vergi oranına ilişkin hükümler dâhil)
çerçevesinde kazançlarından indirebilirler.” ibaresi “yine
bu tarihteki mevzuat hükümleri (bu Kanunun geçici 61 inci maddesinin ikinci
fıkrasında yer alan vergi oranına ilişkin hüküm dâhil) çerçevesinde kazançlarından indirebilirler.” şeklinde değiştirilmiş ve bu ibareden sonra
gelmek üzere “Şu kadar ki, vergi matrahlarının tespitinde yatırım indirimi
istisnası olarak indirim konusu yapılacak tutar, ilgili kazancın % 25’ini
aşamaz. Kalan kazanç üzerinden yürürlükteki vergi oranına göre vergi
hesaplanır.” cümleleri eklenmiştir.
MADDE 6- 193
sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 78- 2010 takvim yılına ilişkin olarak yapılmış
ücret ödemeleri için bu Kanunun yayımlandığı tarihe kadar yapılmış olan
gelir vergisi tevkifat tutarlarının, 103 üncü maddede bu Kanunla yapılan
değişiklik hükmü uyarınca hesaplanan vergiden fazla olması halinde, fark
vergi tutarı terkin edilir, tahsil edilmişse mükelleflerin sonraki
dönemlerde ödeyecekleri gelir vergisinden mahsup edilir, mahsup imkânının
olmaması halinde ise red ve iade olunur. Eksik olması halinde ise bu fark,
vergi sorumluları tarafından bu Kanunun yayımlanmasından sonra yapılacak
ilk ücret ödemesinden kesilerek bu ödemenin ait olduğu döneme ilişkin
muhtasar beyannamenin verilme ve ödeme süresi içinde topluca (muhtasar
beyanname verme yükümlülüğü olmayanlar hariç) verilecek ayrı bir beyanname
ile beyan edilir ve ödenir. Bu beyanname için ayrıca damga vergisi
hesaplanmaz. Anılan sürede düzeltilen söz konusu fark için gecikme faizi ve
vergi cezası aranmaz; eksik tahakkuk etmiş olan verginin bu süre içinde tamamlanmaması
halinde bu tarihte vergi ziyaı doğmuş olur. Bu hükmün uygulanmasına ilişkin
usûl ve esaslar Maliye Bakanlığınca belirlenir.”
MADDE 7-
4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununa 107 nci maddeden sonra
gelmek üzere aşağıdaki 107/A maddesi eklenmiştir.
“Elektronik ortamda tebliğ
MADDE 107/A- Bu Kanun hükümlerine göre tebliğ yapılacak
kimselere, 93 üncü maddede sayılan usullerle bağlı kalınmaksızın, tebliğe
elverişli elektronik bir adres vasıtasıyla elektronik ortamda tebliğ
yapılabilir.
Maliye Bakanlığı, elektronik ortamda yapılacak tebliğle ilgili
her türlü teknik altyapıyı kurmaya veya kurulmuş olanları kullanmaya,
tebliğe elverişli elektronik adres kullanma zorunluluğu getirmeye ve
kendisine elektronik ortamda tebliğ yapılacakları ve elektronik tebliğe
ilişkin diğer usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.”
MADDE 8-
213 sayılı Kanunun 114 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Şu kadar ki, vergi dairesince matrah takdiri için takdir
komisyonuna başvurulması, zamanaşımını durdurur. Duran zamanaşımı mezkûr
komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren
kaldığı yerden işlemeye devam eder. Ancak işlemeyen süre her hâl ve
takdirde bir yıldan fazla olamaz.”
MADDE 9-
213 sayılı Kanunun 140 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı
bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (2) numaralı bent eklenmiş, mevcut
(2) ve (3) numaralı bentler (3) ve (4) numaralı bentler olarak teselsül
ettirilmiş, aynı fıkraya aşağıdaki (5) ve (6) numaralı bentler ile maddenin
sonuna aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“2. Vergi incelemesine başlanıldığı hususunu bir tutanağa
bağlayarak bir örneğini nezdinde vergi incelemesi yapılana verirler.
Ayrıca, tutanağın bir örneğini bağlı olduğu birime, diğer örneğini de
ilgili vergi dairesine gönderirler.”
“5. Vergi kanunlarıyla ilgili kararname, tüzük, yönetmelik,
genel tebliğ ve sirkülere aykırı vergi inceleme raporu düzenleyemezler.
Ancak, bu düzenlemelerin vergi kanunlarına aykırı olduğu kanaatine
varırlarsa bu hususu bağlı oldukları birimler aracılığıyla Gelir İdaresi
Başkanlığına düzenleyecekleri bir rapor ile bildirirler.
6. İncelemeye başlanıldığı tarihten itibaren, tam inceleme
yapılması halinde en fazla bir yıl, sınırlı inceleme yapılması halinde ise
en fazla altı ay içinde incelemeleri bitirmeleri esastır. Bu süreler içinde
incelemenin bitirilememesi halinde ek süre talep edilebilir. Bu talep vergi
incelemesine yetkili olanların bağlı olduğu birim tarafından
değerlendirilir ve altı ayı geçmemek üzere ek süre verilebilir. Bu durumda,
vergi incelemesi yapmaya yetkili olanların bağlı olduğu birim tarafından
incelemenin bitirilememe nedenleri yazılı olarak nezdinde inceleme yapılana
bildirilir. Vergi incelemesi yapmaya yetkili olanların bağlı olduğu
birimler vergi incelemesinin öngörülen süreler içinde bitirilmesi için
gerekli tedbirleri alırlar.
Maliye müfettişleri, hesap uzmanları ile bunların yardımcıları
ve gelirler kontrolörleri ile stajyer gelirler kontrolörleri tarafından
düzenlenen vergi inceleme raporları, işleme konulmak üzere ilgili vergi
dairesine tevdi edilmeden önce, vergi incelemesine yetkili olanların bağlı
olduğu birimler nezdinde meslekte on yılını tamamlamış en az üç kişiden oluşturulacak
rapor değerlendirme komisyonları tarafından vergi kanunları ile bunlara ilişkin
kararname, tüzük, yönetmelik, genel tebliğ, sirküler ve özelgelere
uygunluğu yönünden değerlendirilir. İncelemeyi yapanla komisyon arasında
uyuşmazlık oluşması halinde uyuşmazlığa konu vergi inceleme raporları üst
değerlendirme mercii olarak, Maliye Bakanlığınca belirlenen tutarları aşan
tarhiyat önerisi içeren vergi inceleme raporları ise doğrudan, Maliye
Teftiş Kurulu Başkanlığı, Hesap Uzmanları Kurulu Başkanlığı ve Gelirler
Kontrolörleri Başkanlığı bünyesinde oluşturulan rapor değerlendirme komisyonlarının
üyeleri arasından görevlendirilecek üçer üyeden oluşan dokuz kişilik
merkezi rapor değerlendirme komisyonu tarafından vergi kanunları ile
bunlara ilişkin kararname, tüzük, yönetmelik, genel tebliğ, sirküler ve
özelgelere uygunluğu yönünden değerlendirilir. İncelemeyi yapanlar, bu
komisyon tarafından yapılacak değerlendirmeye uygun olarak düzenleyecekleri
vergi inceleme raporlarını işleme konulmak üzere bağlı oldukları birime
tevdi ederler.
135 inci madde ile vergi incelemesi yapmaya yetkili kılınan
diğer memurlar tarafından düzenlenen vergi inceleme raporları, Gelir
İdaresi Başkanlığı merkez ve taşra birimlerinde oluşturulacak rapor
değerlendirme komisyonları tarafından değerlendirilir.
Merkezi Rapor Değerlendirme Komisyonu ile diğer rapor
değerlendirme komisyonları yaptıkları değerlendirme sırasında, verilmiş bir
özelgenin 369 uncu maddenin birinci fıkrası kapsamında olduğu kanaatine
varmaları halinde, söz konusu özelge, Merkezi Rapor Değerlendirme
Komisyonundan üç üye ile 413 üncü maddeye göre oluşturulan komisyondan iki üyenin katılımıyla
oluşturulacak beş kişilik
bir komisyon tarafından değerlendirilir.
Bu komisyonca verilen kararlar, ilgili rapor değerlendirme komisyonu ile
incelemeye yetkili olanı bağlar.
Bu maddede yazılı komisyonların başkan ve üyelerine her
toplantı günü için (1000) gösterge rakamının memur aylık katsayısıyla
çarpımı sonucu bulunacak tutar üzerinden toplantı ücreti ödenir. Bu şekilde
ödenecek toplantı ücretinin bir aylık tutarı (5000) gösterge rakamının
memur aylık katsayısıyla çarpımı sonucu bulunacak tutarı aşamaz.
Bu maddede belirlenen esaslar çerçevesinde, vergi
incelemelerinde uyulacak diğer usul ve esaslar, komisyonların teşekkülü ile
çalışma usul ve esasları ve Merkezi Rapor Değerlendirme Komisyonu tarafından
doğrudan değerlendirmeye tabi tutulacak vergi inceleme raporlarının
tutarları, Vergi İnceleme ve Denetim Koordinasyon Kurulunun önerisi üzerine
Maliye Bakanlığınca çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 10-
213 sayılı Kanunun mükerrer 227 nci maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki
bent eklenmiştir.
“3. Vergi kanunları kapsamındaki yeminli mali müşavirlik
tasdik işlemlerini elektronik ortamda gerçekleştirmeye ve tasdike konu
işlemleri mükellef grupları, faaliyet ve tasdik konuları itibarıyla ayrı
ayrı belirlemeye ve uygulatmaya,”
MADDE 11-
213 sayılı Kanunun 353 üncü maddesinin (8) numaralı bendinin sonuna
aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Ancak, bu bent uyarınca kesilecek özel usulsüzlük cezasının
toplamı bir takvim yılı içinde 114.000 TL’yi aşamaz.”
MADDE 12- 213 sayılı Kanunun mükerrer 355 inci
maddesinin dördüncü fıkrasının sonuna aşağıdaki cümle eklenmiş ve beşinci
fıkrasında yer alan “15 gün” ibareleri “30 gün”, “1/4” ibaresi “1/10”, “1/2”
ibaresi “1/5”, altıncı fıkrasında yer alan “1/2” ibaresi “1/5” şeklinde
değiştirilmiştir.
“Ancak, bu fıkra uyarınca bir takvim yılı içinde kesilecek
özel usulsüzlük cezasının toplamı 770.000 TL’yi geçemez.”
MADDE 13-
213 sayılı Kanunun 367 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Yaptıkları inceleme sırasında 359 uncu maddede yazılı
suçların işlendiğini tespit eden maliye müfettişleri, hesap uzmanları ile
bunların yardımcıları ve gelirler kontrolörleri ile stajyer gelirler kontrolörleri
tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla doğrudan
doğruya ve vergi incelemesine yetkili olan diğer memurlar tarafından ilgili
rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla vergi dairesi başkanlığı veya
defterdarlık tarafından keyfiyetin Cumhuriyet başsavcılığına bildirilmesi
mecburidir.”
MADDE 14-
213 sayılı Kanunun 369 uncu maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Yanılma ve görüş değişikliği:
MADDE 369- Yetkili makamların mükellefin kendisine yazı ile
yanlış izahat vermiş olmaları veya bir hükmün uygulanma tarzına ilişkin bir
içtihadın değişmiş olması halinde vergi cezası kesilmez ve gecikme faizi
hesaplanmaz.
Bir hükmün uygulanma tarzı hususunda yetkili makamların genel
tebliğ veya sirkülerde değişiklik yapmak suretiyle görüş ve kanaatini
değiştirmesi halinde, oluşan yeni görüş ve kanaate ilişkin genel tebliğ
veya sirküler yayımlandığı tarihten itibaren geçerli olup, geriye dönük
olarak uygulanamaz. Şu kadar ki, bu hüküm yargı mercileri tarafından iptal
edilen genel tebliğ ve sirküler hakkında uygulanmaz.”
MADDE 15-
213 sayılı Kanunun 413 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Mükelleflerin izahat talebi:
MADDE 413- Mükellefler, Gelir İdaresi Başkanlığından veya bu hususta
yetkili kıldığı makamlardan, vergi durumları ve vergi uygulaması bakımından
müphem ve tereddüdü mucip gördükleri hususlar hakkında yazı ile izahat isteyebilir.
Gelir İdaresi Başkanlığı, kendisinden istenecek izahatı özelge
ile cevaplandırabileceği gibi, aynı durumda olan tüm mükellefler bakımından
uygulamaya yön vermek ve açıklık getirmek üzere sirküler de yayımlayabilir.
Sirküler ve özelgeler, Gelir İdaresi Başkanlığı bünyesinde,
Gelir İdaresi Başkanı veya tevkil edeceği bir başkan yardımcısının başkanlığında
en az üç daire başkanından müteşekkil bir komisyon marifetiyle oluşturulur.
Söz konusu komisyonda oluşturulmuş sirküler veya özelgeler ile
konu, kapsam ve ilgili olduğu mevzuat bakımından tamamen aynı mahiyeti
taşıyan bir hususta izahat talebinde bulunulması halinde, komisyon
tarafından oluşturulan sirküler veya özelgelere uygun olmak şartıyla Gelir
İdaresi Başkanlığı taşra teşkilatı tarafından da özelgeler verilebilir.
Sirküler ve vergi mahremiyetine ilişkin hükümler gözönünde
bulundurulmak şartıyla özelgeler, Gelir İdaresi Başkanlığınca internet
ortamında yayımlanır.
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Maliye
Bakanlığınca çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 16-
213 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 28- 1/1/2005 tarihinden önceki dönemlere ilişkin
olarak, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce matrah takdiri için
takdir komisyonuna sevk edilmiş olup, komisyonca takdir edilen matrah
üzerinden 31/12/2012 tarihine kadar tarh ve tebliğ edilmeyen vergiler
zamanaşımına uğrar. Bu hüküm, 374 üncü maddede yer alan ceza kesmede
zamanaşımı açısından da uygulanır.”
MADDE 17-
1/7/1964 tarihli ve 488 sayılı Damga Vergisi Kanununa ekli (2) sayılı
tablonun “III- İşçiler, çiftçiler ve göçmenlerle ilgili kağıtlar” başlıklı
bölümüne aşağıdaki fıkra eklenmiş, “IV- Ticari ve medeni işlerle ilgili
kağıtlar” başlıklı bölümünün (30) numaralı fıkrasında yer alan “4077 sayılı
Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 10 uncu maddesi çerçevesinde tüketici finansman şirketlerince kullandırılacak tüketici kredilerinin” ibaresi
“Finansman şirketlerince kullandırılacak kredilerin”
şeklinde, (33) numaralı fıkrasında yer alan “Ekici ile alıcı arasında
düzenlenen tütün alım satımı mukavelenameleri ile” ibaresi “Ekici ve alıcı
arasında düzenlenen tütün alım satımı mukavelenameleri ile 5488 sayılı
Tarım Kanunu çerçevesinde, üretici ve alıcı arasında düzenlenen tarımsal
üretim sözleşmeleri ve” şeklinde değiştirilmiştir.
“10. Tarımsal destekleme programları kapsamında hibe desteği
sağlanması uygun görülen yatırım projelerine ilişkin olarak proje sahipleri
ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığı arasında düzenlenen kâğıtlar.”
MADDE 18-
2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 28 inci maddesinin birinci
fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“a) Karar ve ilam harcı,
Karar ve ilam harçlarının dörtte biri peşin, geri kalanı
kararın verilmesinden itibaren iki ay içinde ödenir. Şu kadar ki, ölüm ve
cismani zarar sebebiyle açılan maddi ve manevi tazminat davalarında peşin alınan
harcın oranı yirmide bir olarak uygulanır. Bakiye karar ve ilam harcının
ödenmemiş olması, hükmün tebliğe çıkarılmasına, takibe konulmasına ve kanun
yollarına başvurulmasına engel teşkil etmez.”
MADDE 19-
492 sayılı Kanunun 123 üncü maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Bu maddede veya diğer kanunlarda yer alan harçtan muafiyete
ilişkin hükümler, bu Kanunun (1) sayılı Tarifesinin “(A)
Mahkeme Harçları” bölümünün (V) numaralı fıkrasındaki “keşif harcı” ve (1)
sayılı Tarifesinin “B) İcra ve iflas harçları” bölümünün (III) numaralı
fıkrasındaki “haciz, teslim ve satış harcı” bakımından uygulanmaz.”
MADDE 20-
492 sayılı Kanunun (1) sayılı Tarifesinin “(A) Mahkeme Harçları” bölümüne
aşağıdaki (V) numaralı fıkra ve (1) sayılı Tarifesinin “B) İcra ve iflas
harçları” bölümüne aşağıdaki (III) numaralı fıkra eklenmiştir.
“V. Keşif harcı: 120 TL”
(Mahkemelerce re’sen veya istem üzerine verilen keşif ya da
tespit kararlarını yerine getirmek için)
“III- Haciz, teslim ve satış harcı: 40
TL”
(Yukarıdaki (I) ve (II) numaralı fıkralarda yer alan icra ve
iflas
işlemlerinin daire dışında memur eliyle yerine getirildiği her
bir işlem için)
MADDE 21-
14/1/1970 tarihli ve 1211 sayılı Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası
Kanununun 61 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Değerleme farkları
MADDE 61- Türk parasının yabancı paralar karşısındaki
değerinin ve uluslararası piyasalarda altın fiyatlarının değişmesi
nedeniyle Bankanın aktifindeki ve pasifindeki dövizlerin, efektiflerin ve
yabancı para cinsinden diğer varlık ve yükümlülükler ile altınların
değerlemesi sonucu oluşan değerleme farkları ayrı bir hesapta izlenir.
Türk parasının yabancı paralar karşısındaki değerinin ve
uluslararası piyasalarda altın fiyatlarının değişmesi nedeniyle Bankanın
aktifindeki ve pasifindeki dövizlerin, efektiflerin ve yabancı para
cinsinden diğer varlık ve yükümlülükler ile altınların değerlemeye tabi
tutulması sonucu Banka lehine oluşan gerçekleşmemiş değerleme farkları,
değerlemenin yapıldığı dönem kazancına dahil edilmez ve kurumlar vergisi
matrahının tespitinde gelir olarak dikkate alınmaz. Banka aleyhine oluşan
gerçekleşmemiş değerleme farkları ise değerlemenin yapıldığı dönem
kazancından düşülmez ve kurumlar vergisi matrahının tespitinde gider olarak
dikkate alınmaz.
213 sayılı Vergi Usul Kanununun 280 inci maddesi hükmü bu
madde kapsamında yapılacak değerlemede uygulanmaz.”
MADDE 22- 23/4/1981 tarihli ve 2451 sayılı
Bakanlıklar ve Bağlı Kuruluşlarda Atama Usulüne İlişkin Kanuna ekli (2) sayılı
cetvele “Gelir İdaresi Başkanı,” ibaresinden sonra gelmek üzere “Gelir
İdaresi Başkan Yardımcıları, Gelir İdaresi Daire Başkanları ve Vergi
Dairesi Başkanları,” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 23-
8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanununun 72 nci maddesinin
ikinci fıkrasının sonuna aşağıdaki cümle eklenmiştir.
“Ancak, satış tarihinden itibaren en az yirmi yıl geçen ve
veriliş maksadına uygun olarak kullanılan taşınmazların, mevcut faaliyet
aksatılmaksızın kısmen veya tamamen ticari amaçlarla değerlendirilmesinin
kuruluş gayelerine daha fazla hizmet edeceği hallerde, elde edilecek
gelirin yüzde otuzunun Hazineye verilmesi koşuluyla taşınmazların satış
dahil değerlendirilmesine Maliye Bakanlığınca belirlenecek usul ve esaslara
göre izin verilebilir.”
MADDE 24-
2886 sayılı Kanunun 75 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “13 üncü
maddesinde gösterilen komisyonca takdir ve tespit edilecek” ibaresi
“idareden taşınmaz ve değerleme konusunda işin ehli veya uzmanı üç kişiden
oluşan komisyonca tespit tarihinden geriye doğru beş yılı geçmemek üzere
tespit ve takdir edilecek” şeklinde değiştirilmiş, ikinci fıkrasının başına
aşağıdaki cümle ile aynı maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Ecrimisile itiraz edilmemesi halinde yüzde yirmi, peşin
ödenmesi halinde ise ayrıca yüzde onbeş indirim uygulanır.”
“Köy sınırları içerisinde yer alan Hazinenin özel mülkiyetinde
veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan taşınmazların
işgalcilerinden tahsil edilen ecrimisil gelirlerinin yüzde beşi, 442 sayılı
Köy Kanununda belirlenen görevlerde kullanılmak kaydıyla, tahsilatı izleyen
ay içinde bu gelirlerin elde edildiği köy tüzel kişiliği hesabına
aktarılmak üzere emanet nitelikli hesaplara kaydedilir. Maliye Bakanlığı bu
oranı iki katına kadar artırmaya yetkilidir.”
MADDE 25-
2886 sayılı Kanunun geçici 2 nci maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
geçici madde eklenmiştir.
“Terkin edilecek ecrimisiller
GEÇİCİ MADDE 3- Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce
tespit ve takdir edilen, tebliğ edilen veya tahakkuk ettirilen ecrimisil
alacaklarının tespit
tarihinden geriye doğru
beş yılı aşan kısmı hangi aşamada olursa olsun düzeltilir veya terkin
edilir, tahsil edilmiş olanlar iade edilmez.”
MADDE 26- 13/12/1983
tarihli ve 178 sayılı Maliye Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanun Hükmünde Kararnameye 33/A maddesinden sonra gelmek üzere aşağıdaki
33/B maddesi eklenmiştir.
“Vergi İnceleme ve Denetim Koordinasyon Kurulu
MADDE 33/B- Bakanlığın vergi inceleme ve denetim amaçlarına
ulaşmasını sağlamak, vergi inceleme ve denetimleri ile raporlamaya ilişkin
standart, ilke, yöntem ve teknikleri geliştirmek, inceleme ve denetim
rehberleri hazırlamak, vergi incelemesi yapmaya yetkili olanların
uyacakları etik kuralları belirlemek, vergi inceleme birimleri arasında
koordinasyonu, bilgi akışını ve uygulama birliğini temin etmek, Bakanlığın
vergi inceleme ve denetim birimlerinin uygulayacağı yıllık vergi inceleme
ve denetim planını hazırlamak ve uygulamayı izlemek üzere Vergi İnceleme ve
Denetim Koordinasyon Kurulu oluşturulur.
Vergi İnceleme ve Denetim Koordinasyon Kurulu; Bakanın veya
tevkil etmesi halinde Müsteşarın başkanlığında, Gelir İdaresi Başkanı,
Maliye Teftiş Kurulu Başkanı, Hesap Uzmanları Kurulu Başkanı, Gelir İdaresi
Başkanlığı Denetim ve Uyum Yönetimi Daire Başkanlığının bağlı olduğu Gelir
İdaresi Başkan Yardımcısı ve Gelirler Kontrolörleri Başkanından oluşur.
Kurulun sekretarya görevi Gelir İdaresi Başkanlığı Denetim ve Uyum Yönetimi
Daire Başkanlığı tarafından yerine getirilir.
Vergi incelemeleri, vergi incelemesi yapmaya yetkili
olanlarca, yıllık vergi inceleme ve denetim planına uygun olarak yerine
getirilir. Vergi incelemesi ve denetimine ilişkin temel amaç ve hedefler,
Gelir İdaresi Başkanlığı risk analiz sistemi üzerinden yapılan analizler de
dikkate alınarak incelemeye tabi tutulacak sektörler ile mükellefler ve
vergi incelemesi ve denetiminin uygulanması ve izlenmesine ilişkin diğer
hususlar gerekçeleriyle birlikte yıllık vergi inceleme ve denetim planında
belirlenir. Teftiş, soruşturma, ihbar, şikâyet ve benzeri nedenlerle yıl
içinde ortaya çıkabilecek vergi incelemelerinin yapılmasına dair usul ve
esaslara da yıllık vergi inceleme ve denetim planında yer verilir. Yıllık
vergi inceleme ve denetim planı Bakanın onayı ile yürürlüğe girer.
Vergi incelemesi yapmaya yetkili olanlar tarafından yapılacak
tam ve sınırlı vergi incelemelerinin kapsamı, vergi incelemesine tabi
tutulma bakımından birinci sınıf tüccarların yıllık iş hacimleri, aktif ve
öz sermaye büyüklükleri esas alınarak gruplara ayrılması ve yapılacak bu
gruplamaya bağlı olarak vergi incelemesine alınma bakımından asgari süreler
getirilmesi ile bu hususlara dair diğer usul ve esaslar, Vergi İnceleme ve
Denetim Koordinasyon Kurulunun önerisi üzerine Maliye Bakanlığınca
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.
Vergi İnceleme ve Denetim Koordinasyon Kurulu, yıllık vergi
inceleme ve denetim planı uygulama sonuçlarını ertesi yılın Nisan ayı
sonuna kadar kamuoyuna açıklar.
Gelir İdaresi Başkanlığı, Maliye Teftiş Kurulu Başkanlığı,
Hesap Uzmanları Kurulu Başkanlığı ile vergi incelemesine yetkili olanlar, vergi incelemesi ve denetimine ilişkin
görevlerini bu maddede ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan yönetmelikte
belirtilen usul ve esaslara uygun olarak yerine getirmek zorundadır.
Kurulun çalışma usul ve esasları, yıllık vergi inceleme ve
denetim planının hazırlanması, uygulanması ve sonuçlarının izlenmesi ile bu
maddede yer alan diğer hususlara ilişkin usul ve esaslar Kurulun önerisi
üzerine Bakanlıkça çıkarılan yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 27-
178 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 43 üncü maddesinin (a) bendine
üçüncü paragraftan sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraf eklenmiştir.
“Bakanlıkta daire başkanı veya genel müdür yardımcısı kadrolarında
bulunanlar ile defterdar kadrosunda en az üç yıl görev yapmış olanlar
Personel Genel Müdürlüğünde kontrolör kadrolarına atanabilir. Bunlar
Personel Genel Müdürlüğü taşra teşkilatının iş ve işlemleriyle ilgili
olarak defterdarlık birimlerinde inceleme ve araştırma işleri ile Genel
Müdürlükçe verilecek diğer görevleri yapar. Bu şekilde atananlar yukarıdaki
hükümlere göre atanan kontrolörler için ilgili mevzuatında öngörülen tüm
mali ve sosyal haklardan aynen yararlanır.”
MADDE 28-
25/10/1984 tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 17 nci
maddesinin (2) numaralı fıkrasının (a) bendinin sonunda yer alan “teslim ve
hizmetleri” ibaresi “teslim ve hizmetleri ile bunlardan sağlık hizmeti
sunanların teşhis ve tedaviye yönelik olarak birbirlerine yapacakları
teslim ve hizmetler” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 29-
4/4/1988 tarihli ve 320 sayılı Milli Piyango İdaresi Genel Müdürlüğü
Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 2 nci
maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye
aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“İdare, şans oyunlarının düzenlenmesiyle ilgili aşağıda
sayılan iş ve hizmetlerin tamamını veya bir kısmını özel hukuk
sözleşmeleriyle Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş anonim
şirketlere yaptırabilir:
a) İdare tarafından belirlenecek şans oyunlarının terminaller
ile elektronik ortamlar üzerinden oynatılması ve ikramiyelerinin ödenmesi
amacıyla mülkiyeti yükleniciye ait olmak üzere şans oyunları sisteminin
kurulumu ile işletim, bakım ve onarımının yapılması.
b) Merkezi oyun sistemi ile terminaller arasındaki iletişimin
sağlanması.
c) Şans oyunlarına ilişkin pazarlama, reklam, tanıtım
faaliyetlerinde bulunulması, çekiliş sonuçlarının yazılı ve görsel basın
aracılığıyla kamuoyuna duyurulması, İdare ile bayi ve iştirakçilere danışma
ve destek hizmeti verilmesi.
d) Şans oyunlarına ait biletler ile sarf malzemelerinin
tedarik ve dağıtımı.
Şans oyunlarının düzenlenmesiyle ilgili ikinci fıkrada sayılan
iş ve hizmetlerden hangilerinin yaptırılacağı İdare tarafından ihale
dokümanı ile belirlenir ve söz konusu iş ve hizmetler aşağıda belirtilen
usul ve esaslar çerçevesinde yaptırılır:
a) Belirlenen iş ve hizmetler; ihale ile kısımlara bölünmeden,
en fazla on yıllık süreyle ve hasılattan pay verilmesi suretiyle
yaptırılabilir. İhalede saydamlığın, rekabetin, eşit muamelenin,
güvenilirliğin, gizliliğin, kamuoyu denetiminin, ihtiyaçların uygun
şartlarla ve zamanında karşılanmasının ve kaynakların verimli
kullanılmasının sağlanması esastır.
b) İhaleye katılacak isteklilerin belirli ekonomik ve mali
yeterlik ile mesleki ve teknik yeterliğe sahip olması esastır. İhaleye
katılacak isteklilerin sağlaması gereken ekonomik ve mali yeterlik ile
mesleki ve teknik yeterlik kriterlerine idari şartnamede yer verilir.
İhaleye katılacak isteklilerden, yeterliklerinin belirlenmesine ilişkin
olarak aşağıda belirtilen bilgi ve belgeler istenir:
1) İsteklinin, mevzuatı gereği ilgili odaya kayıtlı olarak
faaliyette bulunduğunu gösterir belgeler.
2) İsteklinin veya ortaklarından birinin ihale konusu iş veya
benzer işlerde son beş yıl içinde, asgari toplam bir yıl süreyle idari
şartnamede belirlenecek sayıda terminalden oluşan bayi ağını yurtiçinde
veya yurtdışında işletmiş ve belirlenecek tutarda yıllık hâsılatı gerçekleştirmiş
olduğuna ilişkin iş deneyim belgeleri.
3) İsteklinin, ilgili mevzuatı uyarınca yayımlanması zorunlu
olan bilançosu veya bilançosunun gerekli görülen bölümleri, yoksa bunlara
eşdeğer belgeler.
4) Bir takvim yılında gerçekleşen hasılatın taahhüt edilen
hasılatın altında kalması durumunda, isteklinin hasılattan aldığı pay
oranının, gerçekleşen hasılat ile taahhüt ettiği hasılat arasındaki farkın
taahhüt edilen hasılata oranı kadar noksan uygulanacağına ilişkin hükmü de
içeren ve miktarı idari şartnamede belirlenen asgari yıllık hasılat
taahhütnamesi.
5) İhale konusu iş kapsamında kullanılacak altyapı ve
ekipmanlar ile yapılacak işin ihale dokümanında belirtilen standartlara
uygunluğunu gösteren, uluslararası kurallara uygun şekilde akredite edilmiş
kalite kontrol kuruluşları tarafından verilen sertifikalar.
6) İsteklinin organizasyon yapısına ve ihale konusu işi yerine
getirmek için yeterli sayıda ve nitelikte personel çalıştırdığına veya
çalıştıracağına ilişkin bilgi ve belgeler.
Tekliflerin değerlendirilmesi ve uygun teklifin seçimi aşağıda
belirtilen usul ve esaslara göre yapılır:
a) Tekliflerin değerlendirilmesinde, öncelikle belgeleri
noksan olduğu veya geçici teminatı usulüne uygun olmadığı tespit edilen
isteklilerin teklifleri değerlendirme dışı bırakılır. Bu ilk değerlendirme
ve işlemler sonucunda belgeleri noksansız ve geçici teminatı usulüne uygun
olan isteklilerin tekliflerinin ayrıntılı değerlendirilmesine geçilir. Bu
aşamada, isteklilerin ihale konusu işi yapabilme kapasitelerini belirleyen
yeterlik kriterlerine ve tekliflerin ihale dokümanında belirtilen şartlara
uygun olup olmadığı incelenir. Uygun olmadığı belirlenen isteklilerin
teklifleri değerlendirme dışı bırakılır.
b) İhaleye teklif vermiş olan tüm istekliler ikinci oturuma davet
edilir. Belgeleri noksan olan veya istenilen şartlara uygun olmadığı tespit
edilen isteklilere değerlendirme dışı bırakıldığı bildirilir ve mali
teklifleri açılmadan iade edilir. Aynı oturumda, yeterliği sağlayan
isteklilerin mali teklifleri açılır. Değerlendirme sonucu yeterli görülen
isteklilerden ikinci oturuma katılmayanlar da ihale dışı bırakılarak geçici
teminatları gelir kaydedilir.
c) İkinci oturumda, yeterliği sağlayan isteklilerin mali
teklifleri okunur ve tekliflerin alınış sırasıyla, ilk tekliflerinden
yüksek bir oran olmamak üzere yeni tekliflerini yazılı olarak sunmaları istenir.
Oturum esnasında, isteklilerden alınan yazılı teklif mektupları istekliler
huzurunda okunur. İhale komisyonunca ihale, oturuma katılan isteklilerin
katılımı ile açık eksiltme suretiyle sonuçlandırılır. Açık eksiltmede
asgari eksiltilebilecek miktar ile teklif verme sırası ihale komisyonunca
isteklilerin huzurunda bir tutanakla tespit edilir. Açık eksiltmeye, yazılı
olarak sunulan mali tekliflerdeki en düşük pay yüzdesi tavan alınmak
suretiyle başlanır. İhale komisyonu başkanı, isteklilere sırayla söz
vererek mali tekliflerini sorar ve talep ettikleri pay yüzdeleri açık
eksiltme kâğıdına yazılarak karşısına isteklinin imzası alınır. Daha fazla
indirim yapamayacağını beyan ederek ihaleden çekilenlerin eksiltme kâğıdına
imzaları alınır. İmzadan kaçınması halinde, ihale komisyonunca durum
tutanak ile tespit edilir. Eksiltmeye, tek istekli kalıncaya kadar devam
edilir. Tek kalan istekli, daha fazla eksiltme yapamaz ise eksiltme
tutanağı tek kalan istekli ve komisyon üyeleri tarafından imzalanır. İhale
komisyonu, ihalede birinci ve ikinci en düşük teklifleri belirler ve ihale
kararını almak üzere oturumu kapatır.
d) İhale komisyonu, verilen mali teklifleri değerlendirirken
varsa diğer mali tekliflere veya İdarenin tespit ettiği yaklaşık orana göre
teklif oranı aşırı düşük olan teklif sahiplerinden teklifte önemli olduğunu
tespit ettiği bileşenler ile ilgili ayrıntıları yazılı olarak ister.
Yapılan açıklamaları değerlendirir, bu değerlendirme sonucunda açıklamaları
yeterli görülmeyen veya yazılı açıklamada bulunmayan isteklilerin
teklifleri reddedilir.
e) İhale en düşük pay yüzde oranını teklif eden istekli
üzerinde bırakılır ve ihale komisyonu, gerekçeli kararını ihale yetkilisinin
onayına sunar. İhale kararı ihale yetkilisince onaylanmadan önce İdare,
ihale üzerinde kalan isteklinin kamu ihalelerinden yasaklı olup olmadığını
Kamu İhale Kurumundan teyit ettirerek buna ilişkin belgeyi ihale kararına
ekler. İhale yetkilisi, karar tarihini izleyen en geç beş iş günü içinde
ihale kararını onaylar veya gerekçesini açıkça belirtmek suretiyle ihaleyi
iptal eder. İhale komisyonu gerekçesini belirtmek suretiyle,
verilmiş olan bütün teklifleri reddederek ihaleyi iptal etmekte serbesttir.
İhale komisyonu ihaleyi iptal etme kararı alması durumunda, bu kararını da
ihale yetkilisinin onayına sunar.
f) İhalenin iptal edilmesi halinde bu durum bütün isteklilere,
ihalenin iptaline ilişkin gerekçe de belirtilmek suretiyle derhal
bildirilir. İhalenin iptal edilmesi nedeniyle istekliler İdareden herhangi
bir hak talebinde bulunamaz.
İdare ile yüklenici arasında imzalanan sözleşmenin iptali veya
yükleniciden kaynaklanan bir nedenle feshi halinde; oyunların
sürekliliğinin sağlanması amacıyla şans oyunları sistemi ve bunların fikri
ve sınai mülkiyet haklarının tamamının işletim ve kullanım hakkı İdareye
geçer. Yüklenici, sözleşme süresini geçmemek üzere bu madde hükümlerine
göre çıkılacak ihale sonucunda belirlenen yeni yüklenicinin faaliyete geçiş
tarihine kadar bu hakların İdare veya altıncı fıkra hükümleri uyarınca
belirlenecek tüzelkişi tarafından kullanımını engelleyemez ve bu hakların
kullanılması karşılığında herhangi bir bedel veya hak talebinde bulunamaz.
Sözleşmenin feshi veya iptali halinde, sözleşme kapsamındaki
iş ve hizmetlerin tamamı veya bir kısmı İdare tarafından ilan yapılmaksızın, davet edilenlerle teknik şartlar ve
hasılattan verilecek pay oranı görüşülmek suretiyle, süresi bir yılı
geçmeyen özel hukuk sözleşmeleriyle tüzelkişilere yaptırılabilir.
Müteakip ihalenin yapılamaması veya iptal edilmesi ya da
belirlenen yeni yüklenicinin süresinde faaliyete geçememesi halinde, İdare,
sözleşme süresi sona eren yükleniciden birer yılı geçmemek üzere
sözleşmedeki iş ve hizmetleri aynı şartlarla almaya devam edebilir.
Yüklenici sözleşme süresince şans oyunları ile ilgili
Türkiye'deki faaliyetleri için özel olarak geliştirdiği oyun ismi, marka,
reklam spotları ile bilet ve afiş tasarımları ve benzerlerinden tescile
kabil olanları kullanmaya başlamadan önce İdare adına tescil ettirir.
Şans oyunlarının düzenlenmesiyle ilgili iş ve hizmetlerin özel
hukuk sözleşmeleriyle Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş anonim
şirketlere yaptırılması amacıyla yapılacak ihalede;
a) İhale komisyonu, yaklaşık oran, ihaleye katılamayacak
olanlar, yasak fiil ve davranışlar, ihalenin ilanı, şartnameler, ihale
dokümanının verilmesi, dokümanda değişiklik ve açıklama yapılması,
tekliflerin hazırlanması ve sunulması, teminatlar ve teminat olarak kabul
edilecek değerler, tekliflerin alınması ve açılması, kesinleşen ihale
kararının bildirilmesi, sözleşmeye davet, sözleşme yapılmasında isteklinin
görev ve sorumluluğu, sözleşmeye ilişkin esaslar, sözleşmenin
uygulanmasında yasak davranışlar, mücbir sebepler ve tebligat ile ilgili
olarak 5738 sayılı Spor Müsabakalarına Dayalı Sabit İhtimalli ve Müşterek
Bahis Oyunlarının Özel Hukuk Tüzel Kişilerine Yaptırılması Hakkında Kanunun
5, 6, 8, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 18, 19, 20, 21, 22, 23 ve 27 nci
maddeleri uygulanır.
b) Ceza ve yasaklama hükümleri hariç olmak üzere 4734 sayılı
Kamu İhale Kanunu ile 4735 sayılı Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu hükümleri
uygulanmaz.
Şans oyunlarının düzenlenmesiyle ilgili iş ve hizmetlerin özel
hukuk sözleşmeleriyle Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş anonim
şirketlere yaptırılmasına ilişkin ihale işlemlerine Bakanlar Kurulu kararı
ile başlanır.
Lisansın verilmesine ve şans oyunlarının düzenlenmesiyle
ilgili iş ve hizmetlerin özel hukuk sözleşmeleriyle Türk Ticaret Kanunu
hükümlerine göre kurulmuş anonim şirketlere yaptırılmasına ilişkin diğer
usul ve esaslar İdare tarafından hazırlanan ve Bakanlık tarafından
yürürlüğe konulan yönetmelikle düzenlenir.”
MADDE 30-
8/5/1991 tarihli ve 3717 sayılı Adli Personel ile Devlet Davalarını Takip
Edenlere Yol Gideri ve Tazminat Verilmesi ile 492 Sayılı Harçlar Kanununun
Bir Maddesinin Yürürlükten Kaldırılması Hakkında Kanunun 2 nci maddesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“MADDE 2- Daire dışında yapılması gereken her keşif ve icra
işlemi için; hâkimlere, Cumhuriyet savcılarına, askerî mahkemelerdeki subay
üyelere, adlî tabiplere, icra müdürleri ve yardımcıları ile icra
işlemlerini yapmakla yetkili memurlara, Hazine avukatlarına, Hazine avukatı
olmayan il ve ilçelerde davaları takibe yetkili daire amirleri ve 3402
sayılı Kadastro Kanununa göre yetkili kılınan kişilere (275); yazı işleri
müdürlerine, hâkim veya Cumhuriyet savcısının kararı üzerine
görevlendirilen sosyal çalışmacı, psikolog ve pedagoglara, muhakemat
hizmetlerinde görev yapan memurlara, zabıt kâtiplerine ve ceza ve infaz
kurum personeli hariç olmak üzere diğer adlî ve idarî yargı personeline (200); mübaşir ve
hizmetlilere (150) gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı
sonucu bulunacak tutar kadar yol tazminatı ödenir.
Bu madde uyarınca yol tazminatı bütçenin ilgili tertibinden
her ayın sonunda ödenir ve ayrıca yevmiye ödenmez.
Bir kişinin alacağı aylık yol tazminatı tutarı, en yüksek
Devlet memuru aylığının ek gösterge dahil iki katını geçemez.
Kamu adına takibi gereken işler ile Hazine avukatlarına,
Hazine avukatı olmayan il ve ilçelerde davaları takibe yetkili daire
amirlerine ödenecek yol giderleri ile yol tazminatı, bu madde hükümlerine
göre bütçenin ilgili tertibinden ödenir.
Bu madde uyarınca ödenen yol tazminatı damga vergisi hariç
herhangi bir vergiye tabi tutulmaz.
Yol giderleri ilgili kişiler tarafından karşılanır. Görülen
işler birden fazla ise ödenecek yol gideri uzaklıkla orantılı şekilde
hesaplanır.”
MADDE 31-
3717 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 2- 21/11/2008 tarihinden bu maddenin yürürlüğe
girdiği tarihe kadar bu Kanunun 2 nci maddesi uyarınca banka hesaplarına
yatırılan paralar, bu süreler içinde çalışan personele çalışma süresi
dikkate alınarak 21/11/2008 tarihinden önce yürürlükte bulunan Kanun
hükümlerine göre dağıtılır. Bu şekilde yapılacak ödemelerin Kanunda
öngörülen üst sınırı aşması durumunda, artan miktar Hazineye gelir
kaydedilir.
GEÇİCİ MADDE 3- Bu Kanunun 2 nci maddesi uyarınca Adalet
Bakanlığı bütçesinden yapılacak giderler için kullanılmak amacıyla, 2009
yılı yargı harçları gelir gerçekleşmesinin yüzde beşini geçmemek üzere
Adalet Bakanlığı 2010 yılı bütçesine ödenek eklemeye Maliye Bakanlığı
yetkilidir.”
MADDE 32-
29/6/2001 tarihli ve 4706 sayılı Hazineye Ait Taşınmaz Malların
Değerlendirilmesi ve Katma Değer Vergisi Kanununda Değişiklik Yapılması
Hakkında Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendinde yer alan
“Hisse oranı yüzde kırkı,” ibaresi “Hisse oranı yüzde kırkı veya” şeklinde
değiştirilmiş ve aynı maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Hazineye ait tarım arazilerinin satışında 5403 sayılı Toprak
Koruma ve Arazi Kullanımı Kanunundaki kısıtlamalara tabi olan taşınmazlar
bu maddenin birinci fıkrasının (c) bendindeki kısıtlamalara tabi olmaksızın
hissedarına doğrudan veya birden fazla hissedar olması halinde hissedarlar
arasında pazarlık usulüyle satılabilir.”
MADDE 33-
4706 sayılı Kanunun 5 inci maddesinin beşinci fıkrasına aşağıdaki cümle
eklenmiş, altıncı fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “üzerinde
yapılanma olanlar;” ibaresinden sonra gelmek üzere “Hazine adına tescil tarihine
bakılmaksızın” ibaresi eklenmiş, bu fıkranın dördüncü cümlesi “Bu suretle
yapılacak satışlarda satış bedeli, en az yüzde onu peşin ödenmek üzere beş
yıla kadar taksitlendirilebilir.” şeklinde değiştirilmiş, sekizinci
fıkrasının birinci cümlesinde yer alan “altı
ay” ibaresi “bir yıl” olarak değiştirilmiş, bu fıkranın
sonuna aşağıdaki cümle eklenmiş ve maddeye dokuzuncu fıkrasından sonra
gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Köy sınırları içerisinde yer alan Hazinenin özel mülkiyetinde
veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan tarım arazilerinin kiracılarından
tahsil edilen kira gelirlerinin yüzde onu, 442 sayılı Köy Kanununda
belirlenen görevlerde kullanılmak kaydıyla, tahsilatı izleyen ay içinde bu
gelirlerin elde edildiği köy tüzelkişiliği hesabına aktarılmak üzere emanet
nitelikli hesaplara kaydedilir. Maliye Bakanlığı bu oranı iki katına kadar
artırmaya yetkilidir.”
“Bu süre Bakanlık tarafından 5 yıla kadar uzatılabilir.”
“Bu maddenin altıncı fıkrası uyarınca ilgili belediyelere
bedelsiz olarak devredilen taşınmazların yapı sahipleri ile bunların kanuni
veya akdi haleflerine doğrudan satılması halinde, ilgili belediyelerin
devre ilişkin taleplerinin defterdarlık veya malmüdürlüğüne intikal
tarihinden itibaren ecrimisil alınmaz. Ancak taşınmazların genel hükümlere
göre değerlendirilmesi halinde ecrimisil alınır.”
MADDE 34-
4706 sayılı Kanunun ek 2 nci maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Gümrük Müsteşarlığı tarafından 8/6/1994 tarihli ve 3996
sayılı Bazı Yatırım ve Hizmetlerin Yap-İşlet-Devret Modeli Çerçevesinde
Yaptırılması Hakkında Kanun kapsamında gerçekleştirilen veya
geçekleştirilecek olan gümrük kapılarının modernizasyonu ile gümrük
idarelerine ait bina ve alt yapı tesislerine ilişkin yatırımlar için
Hazinenin özel mülkiyetinde bulunan taşınmazların üzerinde tesis edilen
irtifak hakları ile Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerler
üzerinde verilen kullanma izinlerinde irtifak hakkı veya kullanma izni
bedelleri ile hasılat payı; özel kanunları uyarınca ilgilileri tarafından
bedeli ödenmek suretiyle kamulaştırılarak Hazine adına tescil edilen veya
tapudan terkin edilen taşınmazlar üzerinde ilgilileri lehine tesis edilecek
irtifak hakları veya verilecek kullanma izinlerinde hasılat payı alınmaz.”
MADDE 35-
4706 sayılı Kanunun geçici 4 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir.
“Bu madde kapsamında Hazine adına tescil edilen taşınmazlar,
büyükşehirlerde öncelikle büyükşehir belediyelerine, büyükşehir
belediyelerinin talebinin olmaması halinde ilgili belediyelere, diğer
yerlerde ilgili belediyelere bedelsiz olarak devredilir. Bu taşınmazların
yapı sahiplerine satışı ve genel hükümlere göre değerlendirilmesi bu
Kanunun 5 inci maddesine göre yapılır.”
MADDE 36-
4706 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 12- Bu maddenin yürürlük tarihinden önce bu
Kanunun 5 inci maddesine göre;
a) Belediyelere devredilen taşınmazlardan devir tarihinden
itibaren üç yıl içinde belediyelerce satılamaması nedeniyle Hazine adına
re’sen tescil edilmesi gereken taşınmazların aynı amaçla değerlendirilmesi
için talepleri halinde belediyelere iki yıl ek süre verilir.
b) Belediyelere devredilen taşınmazların üzerlerindeki yapı
sahipleri veya bunların kanuni veya akdi haleflerinden aynı maddede
öngörülen altı aylık süre içinde başvurmayanlar ile yükümlülüklerini yerine
getirmeyenler, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay
içinde müracaat etmeleri halinde, aynı madde hükümlerinden yararlandırılır.
c) Belediyelere devredilen ve belediyelerce de yapı sahipleri
ile bunların kanunî veya akdi haleflerine doğrudan satılan taşınmazlar için
ilgili belediyelerin devre ilişkin taleplerinin defterdarlık veya
malmüdürlüğüne intikal tarihinden itibaren tahakkuk ettirilen ecrimisil
alacakları hangi aşamada olursa olsun terkin edilir, tahsil edilmiş olan
ecrimisil bedelleri ise satış bedeline mahsup edilir.”
MADDE 37-
30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanununun 21 inci maddesinin
dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“(4) Zamanaşımı süresi, kararın kesinleşmesinin rastladığı
takvim yılını takip eden takvim yılı başından itibaren işlemeye başlar.”
MADDE 38-
5/5/2005 tarihli ve 5345 sayılı Gelir İdaresi Başkanlığının Teşkilat ve
Görevleri Hakkında Kanunun 6 ncı maddesinde yer alan “beş” ibaresi “altı,”
8 inci maddesinin (f) bendi ile aynı Kanuna ekli (1) sayılı listede yer
alan “Gelirler Kontrolörleri Daire Başkanlığı” ibareleri “Gelirler
Kontrolörleri Başkanlığı” şeklinde değiştirilmiş, aynı maddeye aşağıdaki
fıkra eklenmiş, 9 uncu maddesinin son fıkrası yürürlükten kaldırılmış, 28
inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “Başkan yardımcıları, daire
başkanları, vergi dairesi başkanları ve” ibaresi yürürlükten kaldırılmış ve
aynı maddenin son fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Yukarıda belirtilen ana hizmet birimlerine (Gelirler Kontrolörleri
Başkanlığı hariç) verilen görevler gerektiğinde birden fazla daire
başkanlığı tarafından yürütülebilir.”
“Gelirler Kontrolörleri Başkanı, gelirler kontrolörü sıfat ve
yetkilerini haiz olup, gelirler kontrolörü unvanını almış olanlar arasından
2451 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde müşterek kararla atanır ve başkan
yardımcıları için ilgili mevzuatında öngörülen tüm mali ve sosyal haklardan
aynen yararlanır.”
MADDE 39-
5345 sayılı Kanunun 13 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi “c)
Vergi İnceleme ve Denetim Koordinasyon Kurulunun sekreterya hizmetlerini
yürütmek.” şeklinde, (f) bendinde yer alan “Başkanlığın vergi inceleme ve
denetim yıllık planına uygun olarak” ibaresi “Yıllık vergi inceleme ve
denetim planına uygun olarak” şeklinde, (j) bendinde yer alan
“Mükelleflerin” ibaresi “Risk Analiz Sistemi üzerinden mükelleflerin”
şeklinde değiştirilmiş ve (d) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 40-
5345 sayılı Kanunun 14 üncü maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Gelirler Kontrolörleri Başkanlığı
MADDE 14- Gelirler Kontrolörleri Başkanlığı doğrudan Başkana
bağlı olup, görevleri şunlardır:
a) Yıllık Vergi İnceleme ve Denetim Planına uygun olarak,
vergi inceleme ve denetimlerinin gelirler kontrolörleri ve stajyer gelirler
kontrolörleri tarafından yerine getirilmesini sağlamak.
b) Gelirler kontrolörleri ve stajyer gelirler kontrolörlerinin
belirlenecek görev yerlerinde çalıştırılmalarına ilişkin usul ve esasları
belirlemek.
c) Vergi inceleme ve denetimlerinin etkinlik ve verimliliğini
artırıcı tedbirler konusunda görüş ve önerilerde bulunmak.
d) Belirlenecek konularda etüt, araştırma ve incelemeler
yapmak.
e) Mevzuatla gelirler kontrolörlerine verilen görevleri yapmak
ve yetkileri kullanmak.
f) Başkan tarafından verilecek diğer görevleri yapmak.”
MADDE 41-
5345 sayılı Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı maddeye aşağıdaki fıkralar
eklenmiştir.
“c) 8/1/1943 tarihli ve 4353 sayılı Kanun hükümlerine göre
adli davalarda gerekli bilgileri hazırlamak, Başkanlık merkez ve taşra
birimlerinin veya Başkanlığın görev alanıyla ilgili işlemlerden dolayı
Bakanlığın taraf bulunduğu idari yargı mercilerindeki davaları avukat
sıfatını haiz hukuk müşavirleri ve avukatları vasıtasıyla ait olduğu makam
ve mercilerde ikame, takip ve müdafaa ettirmek, Başkanlıkça hizmet satın
alma yoluyla takip ve müdafaa ettirilen davaları takip ve koordine etmek.”
“İdari yargı mercilerindeki davaları ikame, takip ve müdafaa
görev ve yetkisi, ilgisine göre daire amiri, avukat sıfatını haiz hukuk
müşavirleri ve avukatlar tarafından kullanılır.
Hukuk müşavirlerinin temsil yetkisi, Başkanlık merkez ve taşra
birimleri ile Başkanlığın görev alanı ile ilgili işlemlerden dolayı
Bakanlık husumetiyle açılan bütün dava takiplerini, avukatların temsil
yetkisi ise atandıkları veya görevlendirildikleri iller ile bu illerle
ilişkilendirilen yerlerdeki dava takiplerini kapsar.
Davalarda temsil yetkisi bulunan hukuk müşavirleri ve
avukatların bir listesi merkezde Başkanlık, diğer yerlerde vergi dairesi
başkanlıklarınca o yerin bölge idare mahkemesi başkanlığına verilir. Bu
listelerin birer nüshası, mahkeme başkanlığınca yargı çevresinde bulunan
mahkemelere gönderilir. Danıştaydaki duruşmalarda temsil yetkisini
kullanacakların isimleri ayrıca Danıştay Başsavcılığına bildirilir. Listede
isimleri yer alan hukuk müşavirleri ve avukatlar, Baroya kayıt ve
vekâletname ibrazı gerekmeksizin temsil yetkilerini kullanırlar. Temsil
yetkisi sona erenlerin isimleri yukarıda yazılı mercilere derhal
bildirilir.
İhtisas gerektiren ve ihtiyaç duyulan hâllerde, 4353 sayılı
Kanunun 22 nci maddesinde belirtilen usule tabi olmaksızın, Bakanın onayı
üzerine Başkanlık, 4734 sayılı Kanunun 22 nci maddesinin (h) bendi hükmüne
göre serbest avukatlardan veya avukatlık ortaklıklarından hizmet satın
alabilir. Bu kapsamda görevlendirilen avukatlar 213 sayılı Vergi Usul
Kanununun 5 inci maddesi ve 6183 sayılı Kanunun 107 nci maddesinde yer alan
yasaklara uymak mecburiyetindedir. Bu mecburiyete uymadıkları takdirde bu
fiiller için öngörülen hükümlere göre cezalandırılırlar. Görevleri
nedeniyle idare tarafından bu kişilere verilen bilgiler vergi mahremiyetinin
ihlali ve sırrın ifşaı sayılmaz.
Kurum lehine sonuçlanan davalar nedeniyle hükme bağlanarak
karşı taraftan tahsil edilen vekâlet ücretlerinin dağıtımı hakkında
2/2/1929 tarihli ve 1389 sayılı Kanun ve ilgili mevzuat hükümleri kıyas
yoluyla uygulanır.
Davaların takibi, hukuk müşavirleri ve avukatların temsil
yetkisinin kullanılma şekli ve kapsamına dair usul ve esaslar yönetmelikle
düzenlenir.”
MADDE 42- 5345 sayılı Kanunun 29 uncu maddesinin
başlığı “Denetim elemanı, avukat ve uzman personel çalıştırılması” şeklinde
değiştirilmiş, maddenin ikinci fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki
fıkra eklenmiş, mevcut altıncı fıkrası yürürlükten kaldırılmış ve aynı
maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.
“Avukatlar, hukuk fakültesi mezunu olup avukatlık ruhsatını haiz
olanlar arasından yazılı ve sözlü olarak yapılacak sınav sonucuna göre
atanır. Avukatlar, vergi dairesi başkanlıklarında görev yaparlar.
Görevlerin yürütülmesinde etkinliği ve verimliliği sağlamak amacıyla
avukatlardan biri koordinatör olarak görevlendirilebilir. Avukatların
mesleğe alınmaları ile çalışma usul ve esasları yönetmelikle düzenlenir.”
“Başkanlık merkez ve taşra teşkilatında, 657 sayılı Devlet
Memurları Kanunu ve diğer kanunların sözleşmeli personel çalıştırılması
hakkındaki usul ve esaslara bağlı olmaksızın, Bakan onayı ile Başkanlığın
stratejik plan ve performans programlarında yer alan önemli projelerin
hazırlanması, gerçekleştirilmesi veya uygulanması amacıyla proje süresi ile
sınırlı olmak üzere tam veya kısmî zamanlı sözleşmeli personel
çalıştırılabilir. Bunlara ödenecek ücret, 657 sayılı Kanunun 4 üncü
maddesinin (B) bendine göre çalıştırılanlar için uygulanmakta olan sözleşme
ücreti tavanının beş katını, çalıştırılabilecek toplam sözleşmeli personel
sayısı ise 150’yi geçemez ve bu fıkrada belirtilen ücret dışında herhangi
bir ödeme yapılamaz. Bu şekilde istihdam edilecek personelin, yükseköğretim
kurumlarından lisans düzeyinde eğitim veren fakülte veya bölümlerinden veya
bunlara denkliği Yükseköğretim Kurulunca kabul edilmiş yurtdışındaki
yükseköğretim kurumlarından mezun olması şarttır. Sözleşmeli personelde
aranılacak diğer nitelikler, istihdam türüne bağlı sözleşmeli personel
sayısı ile ödenecek sözleşme ücretinin tespiti, istihdama dair hususlar ile
sözleşme usul ve esasları Başkanlıkça belirlenir.
Bu madde hükümlerine göre yapılacak sözlü sınavlar, adayın;
a) Bir konuyu kavrayıp özetleme, ifade yeteneği ve muhakeme
gücünün,
b) Liyakati, temsil kabiliyeti, bilgi düzeyi, davranış ve
tepkilerinin mesleğe veya göreve uygunluğunun,
c) Özgüveni, ikna kabiliyeti ve inandırıcılığının,
ç) Genel yetenek ve genel kültürünün,
d) Bilimsel ve teknolojik gelişmelere açıklığının,
değerlendirilmesi suretiyle yapılır. Sınav kurulu, adaylar
hakkında yukarıda yazılı özelliklerin her biri için değerlendirme yapar.
Yapılan değerlendirmeye göre verilen puanlar tutanağa geçirilir. Bunun
dışında sözlü sınav ile ilgili herhangi bir kayıt sistemi kullanılmaz.”
MADDE 43-
13/6/2006 tarihli ve 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 4 üncü
maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin sonuna aşağıdaki cümle eklenmiş,
(l) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve 5 inci maddesinin birinci
fıkrasının (i) bendinin sonuna aşağıdaki paragraf eklenmiştir.
“(Bunlardan sağlık hizmeti sunanların teşhis ve tedaviye
yönelik olarak birbirlerine yapacakları mal ve hizmet satışları bu
muafiyeti ortadan kaldırmaz.)”
“l) Yabancı ülkeler veya uluslararası finans kuruluşları ile
yapılan malî ve teknik işbirliği anlaşmaları çerçevesinde yalnızca kredi
teminatı sağlamak üzere kurulmuş olup bu faaliyetlerinden elde ettikleri
kazançları teminat sorumluluk fonlarına ekleyen ve sahip oldukları fonları
ortaklarına dağıtmaksızın, kredi sağlayan banka ve kuruluşlara yatıran
kurumlar.”
“Bu bent hükümleri, 29/6/2004 tarihli ve 5200 sayılı Tarımsal Üretici
Birlikleri Kanununa göre kurulan Birliklerin üyeleri ile yaptıkları
muameleler hakkında da uygulanır.”
MADDE 44-
Ekli (1) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek 190 sayılı Genel
Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin
Maliye Bakanlığına ait bölümüne, (2) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas
edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Gelir İdaresi Başkanlığına
ait bölümüne eklenmiştir.
MADDE 45-
15/10/2008 tarihli ve 5804 sayılı 2009 Yılında İstanbul Şehrinde Yapılacak
Beşinci Dünya Su Forumunun Organizasyonu İle Katma Değer Vergisi Kanununa
Bir Geçici Madde Eklenmesine Dair Kanunun 2 nci maddesinin birinci
fıkrasının üçüncü cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Forum Sekretaryasının tüzel kişiliği en geç 31/12/2011
tarihinde sona erer ve bu süre içinde tasfiye işlemleri tamamlanır.”
MADDE 46-
8/1/1985 tarihli ve 3143 sayılı Sanayi ve Ticaret Bakanlığının Teşkilat ve
Görevleri Hakkında Kanunun 18 inci maddesinin birinci fıkrasından sonra
gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Bu görevlerin ifası ile ilgili olarak müfettişlerin bilgi ve
belge taleplerini, kamu kurum ve kuruluşları ile bankalar dâhil gerçek ve
tüzel kişiler karşılamakla yükümlüdürler.”
MADDE 47-
1/6/1989 tarihli ve 3568 sayılı Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve
Yeminli Mali Müşavirlik Kanununun 45 inci maddesinin üçüncü fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Hayri ve ilmi kuruluşlar, 233 sayılı Kamu İktisadi
Teşebbüsleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname kapsamındaki iktisadi devlet
teşekkülleri, kamu iktisadi kuruluşları ve bunların müesseseleri, bağlı
ortaklıkları ve iştirakleri, kamu idarelerinin doğrudan ya da dolaylı
hissedarı olduğu kurumlar ile Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonunun yönetimindeki
kurumların bu Kanun kapsamındaki faaliyetlerini yürütmemeleri şartıyla, bu
kurum ve kuruluşların yönetim kurulu başkanlığı, üyeliği, denetçiliği
görevleri ile bilirkişilik ve tasfiye memurluğu meslekle bağdaşmayan işler
sayılmaz.”
MADDE 48-
22/5/2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 2 nci maddesinin üçüncü
fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
"Bu Kanunun uygulanması bakımından;
a) İşyerinde iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinde görev
yapmak üzere Bakanlıkça belgelendirilmiş hekimler, işyeri hekimini;
mühendis, mimar ve teknik elemanlar ise iş güvenliği uzmanını,
b) İş sağlığı ve güvenliği hizmetlerini vermek üzere, gerekli
donanım ve personele sahip olan Bakanlıkça yetkilendirilen kamu kurum ve
kuruluşları ile Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre faaliyet gösteren
şirketlerce kurulan ve işletilen müesseseler ortak sağlık ve güvenlik
birimini,
c) İş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinde görev yapacak işyeri
hekimi ve iş güvenliği uzmanlarının eğitimlerini vermek üzere Bakanlıkça
yetkilendirilen kamu kurum ve kuruluşları, üniversiteler ve Türk Ticaret
Kanunu hükümlerine göre faaliyet gösteren şirketlerce kurulan ve işletilen
müesseseler eğitim kurumunu,
ifade eder."
MADDE 49 - 4857
sayılı İş Kanununun 81 inci maddesinin üçüncü fıkrası yürürlükten
kaldırılmış, ikinci fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar
eklenmiştir.
"İşyeri sağlık ve güvenlik birimleri ile ortak sağlık ve
güvenlik birimlerinin nitelikleri, ortak sağlık ve güvenlik birimlerinden
hizmet alınmasına ilişkin hususlar, bu birimlerde bulunması gereken araç,
gereç ve teçhizat ile görevlendirilecek işyeri hekimi, iş güvenliği uzmanı
ve diğer sağlık personelinin nitelikleri, sayısı, işe alınmaları, görev,
yetki ve sorumlulukları, çalışma şartları, görevlerini nasıl yürütecekleri,
eğitimleri ve belgelendirilmeleri ile eğitim kurumlarının
yetkilendirilmeleri, işyeri hekimi ve iş güvenliği uzmanı eğitim
programlarının ve bu programlarda görev alacak eğiticilerin niteliklerinin
belirlenmesi ve belgelendirilmeleri ile eğitimlerin sonunda yapılacak
sınavlar ilgili tarafların görüşü alınarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik
Bakanlığı tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.
İşyeri hekimlerinin, işyeri sağlık ve güvenlik birimleri ile
ortak sağlık ve güvenlik birimlerinde görevlendirilmeleri ve hizmet verilen
işyerlerinde çalışan işçilerle sınırlı olmak üzere görevlerini yerine
getirmeleri hususunda diğer kanunların kısıtlayıcı hükümleri
uygulanmaz."
MADDE 50-
9/1/1985 tarihli ve 3146 sayılı Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının Teşkilat
ve Görevleri Hakkında Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasına (1)
bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (m) bendi eklenmiş, takip eden bent
buna göre teselsül ettirilmiştir.
"m) İşyeri hekimi, iş güvenliği uzmanı, diğer teknik ve
sağlık personel ile işçilere eğitim vermek için kamu kurum ve kuruluşları,
üniversiteler ve Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre faaliyet gösteren
şirketler ile ortak sağlık ve güvenlik birimlerini yetkilendirmek,
gerektiğinde yetkilerini iptal etmek, hizmetin etkin ve verimli bir şekilde verilip
verilmediğinin kontrol ve denetimini sağlamak, işyeri hekimi ve iş
güvenliği uzmanının eğitimleri sonundaki sınavları yapmak veya yaptırmak,
belgelerini vermek,"
MADDE 51-
4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanununun ek 37 nci
maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, maddeye bu
fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiş ve maddenin son
fıkrasında yer alan "telekomünikasyon" ibareleri "elektronik
haberleşme" şeklinde değiştirilmiştir.
"Kurum tarafından sayısı sınırlandırılarak, ulusal çapta,
kamuya açık mobil elektronik haberleşme hizmeti sunmak üzere;
a) Yetkilendirilen işletmeciler aylık brüt satışlarının yüzde
15'ini,
b) Yetkilendirilen işletmecilerin şebekeleri üzerinden
elektronik haberleşme hizmeti sunan diğer işletmeciler brüt satışlarından,
hizmet sunmak için şebeke kullanımı karşılığında söz konusu işletmecilere
ödedikleri ya da borçlandıkları tutar düşüldükten sonra kalan tutarın yüzde
15'ini,
Hazine payı olarak öderler.
Hazine payının hesabında süresinde ödenmeyen bedeller için
tahakkuk ettirilen gecikme faizi ile vasıtalı vergiler, harç ve resim gibi
malî yükümlülükler ile raporlama amacıyla muhasebeleştirilen tahakkuk
tutarları dikkate alınmaz."
MADDE 52-
4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 21/1/2010 tarihli
ve 5947 sayılı Kanunla değişik 58 inci maddesinin (g) fıkrasına ikinci
paragraf olarak aşağıdaki paragraf eklenmiştir.
“Bu madde uyarınca 2914 sayılı Kanuna tabi personele yapılan
ödemeler, (c) ve (f) fıkraları kapsamında bulunanlar haricindeki personel
açısından, 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 3 üncü maddesinin
üçüncü fıkrasının uygulanmasında dikkate alınmaz.”
MADDE 53- 13/10/1983
tarihli ve 2919 sayılı Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Sekreterliği
Teşkilat Kanununun 14 üncü maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
“Türkiye Büyük Millet Meclisi harcamalarının dış denetimi, her
yıl Sayıştay tarafından görevlendirilen üç denetçiden oluşan bir
komisyonca, yalnızca hesaplar ve bunlara ilişkin belgeler esas alınarak
yapılır.”
MADDE 54-
Ekli (3) sayılı listede yer alan kadrolar iptal edilerek 2919 sayılı Kanuna
ekli kadro cetvelinden çıkarılmış, ekli (4) sayılı listede yer alan
kadrolar ihdas edilerek aynı cetvele eklenmiştir.
MADDE 55-
10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanununun
69 uncu maddesinin başlığında ve metninde yer alan “Türkiye Büyük Millet
Meclisi ve” ibareleri çıkarılmıştır.
MADDE 56-
22/1/1990 tarihli ve 399 sayılı Kamu İktisadi Teşebbüsleri Personel
Rejiminin Düzenlenmesi ve 233 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin Bazı Maddelerinin Yürürlükten Kaldırılmasına
Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin ek 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“EK MADDE 2- Devlet Hava Meydanları İşletmesi Genel
Müdürlüğünün bu Kanun Hükmünde Kararnamenin 3 üncü maddesinin (b) ve (c)
bentleri kapsamına giren personeline; aylık tutarı, “Avrupa Hava Seyrüsefer
Emniyeti Teşkilatı” prensipleri çerçevesinde personel maliyetlerinin tamamı
karşılanan kadro ve pozisyonlarda bulunanlar için en yüksek Devlet memuru
aylığının (ek gösterge dâhil) brüt tutarının % 600’ünü, kısmen karşılanan
kadrolar ve pozisyonlarda bulunanlar için aynı miktarın % 300’ünü, pilotlar
için ise % 1000’ini, diğerleri için de % 150’sini geçmemek üzere Yüksek
Planlama Kurulunca belirlenen oran, esas ve usullere göre “Havacılık
Tazminatı” ödenir. Yüksek Planlama Kurulu, yukarıda belirtilen kriterlere
göre aynı tazminat tavanı grubu içerisinde yer alan bir kadro veya pozisyon
unvanında çalışanlar için uygulanacak tazminat oranını, birimin bulunduğu
yer, iş yoğunluğu, öğrenim durumu farklılığı, hizmet süresi, personel
temininde güçlük gibi kriterleri birlikte veya ayrı ayrı dikkate almak
suretiyle ve ödenecek tazminat tutarının % 30’unu geçmeyecek şekilde
farklılaştırmaya yetkilidir. Bu şekilde yapılacak ödemeler, sözleşmeli
personel için belirlenen ücret tavanı ile kapsama dahil personele verilecek
diğer hak ve ödemelerin hesabına esas alınacak matrahın tespitinde dikkate
alınmaz.
Bu tazminat, aylıklara ilişkin esaslar çerçevesinde gelir
vergisi ve damga vergisi hariç herhangi bir vergi ve kesintiye tabi
tutulmaksızın ödenir.”
MADDE 57-
31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık
Sigortası Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 4- Kamu idarelerinde çalışanlardan bu Kanunun 66 ncı
maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamına girenler için acil
hallerle sınırlı olmak üzere sadece kendilerinin, aynı fıkranın (b) bendi
ile söz konusu maddenin sekizinci fıkrası kapsamına girenlerin ise
kendilerinin ve yurtdışında birlikte yaşadıkları bakmakla yükümlü olduğu
kişilerin kamu kurumları tarafından yurtdışında sağlık hizmetlerinden
yararlandırılması aşağıda belirtilen temel ilkelere göre yürütülür.
1) Eşlerin aylıksız izinli olması veya aylıksız izin süresini
borçlanması, bu Kanunun geçici 4 üncü maddesi kapsamına
girenler açısından isteğe bağlı iştirakçiliğin devam etmesi, sosyal
güvenlik mevzuatı kapsamında eşin kendi adına aylık veya gelir bağlanmış
olması, bakmakla yükümlü olunan aile ferdi sıfatını ortadan kaldırmaz.
2) Çocuklar için yetim aylığı bağlanmış olması bakmakla
yükümlü olunan aile ferdi sıfatını ortadan kaldırmaz.
3) Kamu kurumlarınca bedeli ödenecek sağlık hizmetlerinin
kapsamı, bu Kanunun 66 ncı maddesine göre Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı
tarafından ödenen sağlık hizmetleri ile sınırlıdır. Ancak, bulunulan ülke
mevzuatı gereğince zorunlu olarak yaptırılması gereken kontrol ve
muayeneler ile aşı gibi Türkiye’de Sağlık Bakanlığı tarafından doğrudan ve
ücretsiz olarak yürütülmesi sebebiyle 66 ncı madde kapsamında herhangi bir
belirleme yapılmamış sağlık hizmetlerine ilişkin giderler Türkiye’deki
uygulamanın sınırlılıkları dahilinde ayrıca ödenir.
4) 68 inci maddede belirtilen tutar veya oranları geçmemek
kaydıyla, Dışişleri Bakanlığı ve Maliye Bakanlığı tarafından tespit
edilecek tutar, oran ve usule göre katılım payı alınır. Alınan katılım
payları, ilgisine göre genel bütçeye ya da ilgili kurum bütçesine gelir
kaydedilir.
5) Tıbbi lüzum üzerine yaptırılan diş tedavileri sonucu doğan
giderler;
a) Diş çekimi, kanal tedavisi, diş dolguları ve travma sonucu
oluşan çene defektlerine yapılan cerrahi müdahalelerle, protez tamirlerine
ait tedavi bedelleri aynen,
b) Diğer diş tedavilerine ait giderler ise, bedeli ödenecek
her bir diş tedavisi kalemi için faturada yer alan tutarı geçmemek
kaydıyla, Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından aynı tedavi için tespit edilen
birim fiyatların % 100 oranında artırılması suretiyle bulunacak miktar
üzerinden,
ödenir.
6) Gözlük camı ve çerçeveye ilişkin tedavi bedeli, bedeli
ödenebilecek her bir kalem için faturada yer alan tutarı geçmemek kaydıyla,
Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından tespit edilen birim fiyatların % 100 oranında
artırılması suretiyle bulunacak miktar üzerinden ödenir.
7) Sürekli görev yaptıkları memuriyet merkezinde tedavileri
sağlanamadığı için aynı ülke içinde başka bir yere tedavi amacıyla sevk
edilenlerin, yurtdışı gündeliklerine dair karar ekinde yer alan cetvelde
belirlenen miktar kadar gündelik ve fiilen kullandıkları taşıtlara ilişkin
gider belgelendirilmiş olması kaydıyla ödenir. Kendi araçlarını kullanmış
olanlara yapılacak ödeme, o ülkede aynı yer için geçerli olan genel ulaşım
türü esas alınarak belirlenir.
8) Yurtdışında sağlık hizmetinden ve yol giderlerinden
yararlanacak olanların hastalanmaları halinde tedavilerinin sağlanabilmesi
için, gerekli olması halinde tedaviye mahalli usule göre lüzum gösterilmiş
olması zorunludur.
9) Kamu kurumlarınca bedeli ödenecek tutarın yurtdışına
transferi halinde, yılın ilk günündeki kurlar esas alınır.
Kapsama dahil kişilerin sağlık hizmetlerinden yararlanmasına
ilişkin usul ve esaslar ile bu maddenin uygulanmasına ilişkin diğer
hususlar, Maliye Bakanlığının koordinatörlüğünde, Dışişleri Bakanlığı,
Milli Savunma Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı ve Sosyal Güvenlik Kurumu
Başkanlığı tarafından müştereken çıkarılacak bir yönetmelikle belirlenir.”
MADDE 58- 15/7/1950
tarihli ve 5682 sayılı Pasaport Kanununun; 13 üncü maddesinin ikinci
fıkrasında yer alan “azami dört sene için muteber olmak üzere verilip
icabında aynı müddetler için üç defa temdit olunur.” ibaresi “Dışişleri
Bakanlığınca tespit edilecek sürede geçerli olmak üzere verilir.” şeklinde;
aynı maddenin üçüncü fıkrasında yer alan “Büyükelçilik unvanı taşıyan
Başbakan başmüşavirleri ile Başbakan dışişleri danışmanlarına,” ibaresi
“Büyükelçi unvanını almış olanlar ile” şeklinde; aynı maddenin beşinci
fıkrası “Diplomatik pasaport alan kimselerin sıfat ve vazifeleri devam
ettiği müddetçe, ergin olmayan veya ergin olsalar dahi yanlarında yaşayıp
evli bulunmayan ve iş sahibi olmayan öğrenimi devam eden çocuklarına 25
yaşının ikmaline kadar, yine ergin olsalar dahi yanlarında yaşayıp evli
bulunmayan ve iş sahibi olmayan
aynı zamanda bedensel, zihinsel veya ruhsal özürlerinden en az biri
nedeniyle sürekli bakıma muhtaç durumda olduğu resmi sağlık kurumlarının
düzenlediği sağlık kurulu raporu ile belgelenen çocuklarına da hak sahibi
kişinin pasaportu ile aynı süre geçerli diplomatik pasaport verilir.”
şeklinde; 14 üncü maddesinin birinci fıkrasının (A) bendinin son paragrafı
“Hususi damgalı pasaport alabilecek durumda bulunanların ergin olmayan veya
ergin olsalar dahi yanlarında yaşayıp evli bulunmayan ve iş sahibi olmayan
öğrenimi devam eden çocuklarına 25 yaşının ikmaline kadar, yine ergin
olsalar dahi yanlarında yaşayıp evli bulunmayan ve iş sahibi olmayan, aynı
zamanda bedensel, zihinsel veya ruhsal özürlerinden en az biri nedeniyle
sürekli bakıma muhtaç durumda olduğu resmi sağlık kurumlarının düzenlediği
sağlık kurulu raporu ile belgelenen çocuklarına da hususi damgalı pasaport
verilir.” şeklinde; aynı maddenin (B) bendinin son paragrafı “Hizmet
damgalı pasaport alanların eşlerine, ergin
olmayan veya ergin olsalar dahi yanlarında yaşayıp evli bulunmayan ve iş
sahibi olmayan öğrenimi devam eden çocuklarına 25 yaşının ikmaline kadar,
yine ergin olsalar dahi yanlarında yaşayıp evli bulunmayan ve iş sahibi
olmayan aynı zamanda bedensel, zihinsel veya ruhsal özürlerinden en az biri
nedeniyle sürekli bakıma muhtaç durumda olduğu resmi sağlık kurumlarının
düzenlediği sağlık kurulu raporu ile belgelenen çocuklarına da hak sahibi
kişinin pasaportu ile aynı süre geçerli hizmet damgalı pasaport verilir.”
şeklinde; aynı maddenin (C) bendinin ikinci paragrafının birinci cümlesi
“Hususi damgalı pasaportlar altı aydan az olmamak kaydıyla İçişleri
Bakanlığınca belirlenecek sürelerde; hizmet damgalı pasaportlar altı aydan
az olmamak kaydıyla pasaport sahibinin görevinin müddetine göre İçişleri
Bakanlığınca tespit edilecek süre için geçerli olmak üzere tanzim edilir.”
şeklinde; 15 inci maddesinin dördüncü fıkrası “Umuma mahsus münferit
pasaportlar Kanunda yazılı istisnalar saklı kalmak ve altı aydan az olmamak
kaydıyla İçişleri Bakanlığınca belirlenecek sürelerde geçerli olmak üzere
düzenlenir.” şeklinde; 18 inci maddesinin birinci fıkrasının (B) bendinin
birinci paragrafı “Bir gidiş ve geliş için verilen pasaportlar üç aydan az
olmamak kaydıyla İçişleri Bakanlığının takdirine göre belirlenecek süreyle
geçerli olmak üzere tanzim edilir.” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 59-
5682 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK MADDE 6- Elektronik pasaportlarda refakate kayıt işlemi
yapılamaz, bu pasaportlar temdit edilemez ve müşterek e-pasaport
düzenlenemez.”
MADDE 60-
14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 79 uncu
maddesinin ikinci fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir.
“Kurumlarınca gönderilenlerden, uluslararası kuruluşlarda staj
yapan ve çalışma esas ve usulleri ile misyon şeflikleriyle ilişkileri
Devlet Personel Başkanlığının görüşü üzerine Dışişleri Bakanlığınca
belirlenen memurlara, gittikleri ülkelerde sürekli görevle bulunan ve
dokuzuncu derecenin birinci kademesinden aylık alan meslek memurlarına ödenmekte
olan yurtdışı aylığı tutarı, diğerlerine bu tutarın 2/3’ü ödenir.”
MADDE 61-
2/3/1984 tarihli ve 2985 sayılı Toplu Konut Kanununa aşağıdaki ek madde
eklenmiştir.
“EK MADDE 16- Kanunlar ile verilmiş yetkiler
çerçevesinde Başkanlığa devri talep edilen taşınmazların kentsel dönüşüm ve
gelişim alanı ilan edilen yerlerde kalması halinde, Başkanlığın devir
talebi önceliklidir. Bu yerlerde Başkanlık mülkiyetinde bulunan taşınmazlar
ile devri talep edilen taşınmazlara ilişkin olarak Başkanlık, kanunlardan
kaynaklanan tüm yetkilerini münhasıran kullanır.”
GEÇİCİ MADDE 1- Bu Kanunun yayımı tarihi itibarıyla Gelir İdaresi
Başkanlığında görevli olan Hazine avukatlarından, bu maddenin yürürlüğe
girdiği tarihten itibaren iki ay içinde istekte bulunanlar arasından
Başkanlıkça uygun görülenler, bu Kanunla ihdas edilen avukatlık kadrolarına
atanabilirler. Vergi dairesi başkanlıklarında görevli bulunan Hazine
avukatlarının görev ve yetkileri, görevli olduğu vergi dairesi başkanlığına
avukat ataması yapılıncaya kadar devam eder, atama yapıldıktan sonra
görevli Hazine avukatlarının görev ve yetkileri başkaca bir işleme gerek
kalmaksızın sona ermiş sayılır.
GEÇİCİ MADDE 2- 1211 sayılı Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Kanununun bu
Kanunla değişik 61 inci maddesi hükmü, Bankanın aktifindeki ve pasifindeki
dövizlerin, efektiflerin ve yabancı para cinsinden diğer varlık ve
yükümlülükler ile altınların Türk parasının yabancı paralar karşısındaki
değerinin ve uluslararası piyasalarda altın fiyatlarının değişmesi
nedeniyle 5/5/2001 tarihinden bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar
değerlemeye tabi tutulması sonucu Banka lehine ve aleyhine oluşan
gerçekleşmemiş değerleme farkları için de uygulanır.
GEÇİCİ MADDE 3- 5345 sayılı Kanunun geçici 3 üncü maddesinin dördüncü fıkrası
uyarınca yapılan özel sınavların herhangi birinde yetmiş veya üzeri puan
almalarına karşın atanamayanlardan halen Gelir İdaresi Başkanlığı
kadrolarında görev yapanlar, atama tarihinden öncesi için kazanılmış hak
doğurmamak kaydıyla, bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren üç ay içerisinde
gelir uzmanı kadrosuna atanırlar.
GEÇİCİ MADDE 4- Gelir İdaresi Başkanlığına tahsis edilen serbest gelir uzman
yardımcısı kadrolarından boş bulunan 2.000 gelir uzman yardımcısı
kadrosuna, 25/12/2009 tarihli ve 5944 sayılı 2010 yılı Merkezi Yönetim
Bütçe Kanununun 22 nci maddesi kapsamında yapılacak atamaların dışında
olmak üzere, 2010 yılı içinde atama yapılabilir.
GEÇİCİ MADDE 5- 18/2/2009 tarihli ve 5838 sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik
Yapılması Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesinin;
a) Birinci fıkrasındaki “1979” ibaresi “1985” şeklinde,
“30/6/2010” ve “31/12/2009” ibareleri “31/12/2011” şeklinde, “31/12/2008”
ibaresi “28/2/2009” şeklinde, “il özel idarelerine bedelsiz olarak teslim
edenler” ibaresi “il özel idarelerine bedelsiz olarak teslim eden”
şeklinde, “gerçek ve tüzel kişilerden,” ibaresi “gerçek ve tüzel kişiler”
şeklinde,
b) İkinci fıkrasında yer alan “31/12/2009” ibaresi
“31/12/2011” şeklinde,
c) Dördüncü fıkrasında yer alan “31/12/2009” ibaresi
“31/12/2011” şeklinde,
ç) Beşinci fıkrasında yer alan “çalınma tarihinden bulunma
tarihine kadar, henüz bulunmadıysa” ibaresi “çalınma veya trafikten çekme
tarihinden” şeklinde,
değiştirilmiş;
d) Beşinci fıkrasında yer alan “5/7/2003 tarihinden önce
çalınan” ibaresinden sonra gelmek üzere “veya trafikten çekme belgesi
alınan” ibaresi, fıkranın sonuna “5/7/2003 tarihinden önce trafikten çekme
belgesi alınan taşıtlar için bu fıkrada değişikliğin yapıldığı tarihten
önce ödenmiş olan motorlu taşıtlar vergisi ile buna ilişkin gecikme zammı,
gecikme faizi, vergi cezaları ve idari para cezaları red ve iade edilmez.”
cümlesi,
eklenmiş;
e) Birinci fıkrasında yer alan “il özel idarelerine bedelsiz
olarak teslim edenler” ibaresinden sonra gelen “adına” ibaresi ile “yük ve
yolcu taşımacılığı dışında bilanço esasına göre defter tutmayı gerektiren
başkaca ticari veya mesleki faaliyetten dolayı mükellefiyeti bulunmayanlar”
ibaresi,
f) İkinci fıkrasında yer alan “ve bu maddenin yürürlüğe
girdiği tarih itibarıyla yük ve yolcu taşımacılığı dışında bilanço esasına
göre defter tutmayı gerektiren başkaca ticari veya mesleki faaliyetten
dolayı mükellefiyeti bulunmayan” ibaresi,
g) Altıncı fıkrasında yer alan “taşıtın 31/12/2009 tarihine
kadar alıcısı adına tescili kaydıyla,” ibaresi,
madde metninden çıkarılmıştır.
GEÇİCİ MADDE 6- Bu Kanunun 54 üncü maddesi ile kadroları kaldırılan personel,
en geç iki ay içinde derece ve kademelerine uygun kadrolara atanır ve atama
işlemi yapılıncaya kadar ihtiyaç duyulan işlerde görevlendirilirler.
Bunlar, yeni bir kadroya atanıncaya kadar eski kadrolarına ait aylık, ek
gösterge ve her türlü zam ve tazminatlar ile diğer mali haklarını almaya
devam ederler.
GEÇİCİ MADDE 7- Bu Kanunun yayımı tarihinden önce Türkiye Büyük Millet Meclisi
2009 yılı harcamalarının dış denetimi ile ilgili oluşturulan komisyonun
görevi 2010 yılı Eylül ayı sonuna kadar devam eder.
GEÇİCİ MADDE 8- Konusu suç teşkil etmemek ve kesinleşmiş bir yargı kararına
müstenit olmamak kaydıyla, bu Kanunun yayımı tarihine kadar, memur
temsilcileri ile toplu iş sözleşmesi akdederek veya başka bir tasarrufta
bulunarak belediye, büyükşehir belediyesi ve il özel idaresinde çalışan
kamu personeline her ne ad altında olursa olsun ek ödemede bulunmaları
nedeniyle kamu görevlileri haklarında idarî veya malî yargılama ve takibat
yapılamaz, başlatılanlar işlemden kaldırılır.
GEÇİCİ MADDE 9- Devlete ait üniversitelerin tıp
fakültelerine bağlı sağlık uygulama ve araştırma merkezi birimlerinden, ilgili
üniversite rektörlüğünün talebi üzerine Maliye Bakanı, Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanı, Sağlık Bakanı, Hazine Müsteşarlığı ile Devlet Planlama
Teşkilatının bağlı olduğu Devlet Bakanları ve Yüksek Öğretim Kurulu
Başkanından oluşan kurulca belirlenmiş kriterler çerçevesinde mali
durumunun zayıf olduğu kararlaştırılanlara, belirlenecek tedbirleri
uygulamayı kabul etmesi ve fiilen uygulaması şartıyla, yapılacak protokol
kapsamında Bakanlar Kurulu kararıyla, bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten itibaren Maliye Bakanlığınca bir yıl içinde ilgili üniversite
bütçelerine aktarılacak ödeneklerden ilgili döner sermaye bütçesine yardım yapılabilir.
Bu maddenin uygulanması kapsamında gerekli olan iş ve işlemleri
yapmaya ve usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.
MADDE 62-
Bu Kanunun;
a) 2 nci ve 56 ncı maddeleri yayımını izleyen aybaşında,
b) 3 üncü, 6 ncı ve 60 ıncı maddeleri 1/1/2010 tarihinden
geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
c) 4 üncü maddesi 1/10/2010 tarihinde,
ç) 5 inci maddesi 2010 takvim yılı kazançlarına uygulanmak
üzere yayımı tarihinde,
d) 8 inci, 16 ncı ve geçici 5 inci maddeleri 1/7/2010
tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
e) 9 uncu ve 13 üncü maddeleri 1/1/2011 tarihinde,
f) 45 inci maddesi 30/6/2010 tarihinden geçerli olmak üzere
yayımı tarihinde,
g) 57 nci maddesi 15/1/2010 tarihinden geçerli olmak üzere
yayımı tarihinde,
ğ) Diğer hükümleri yayımı tarihinde,
yürürlüğe girer.
MADDE 63-
Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
31/7/2010
(1)
SAYILI LİSTE
KURUMU : MALİYE BAKANLIĞI
TEŞKİLATI: MERKEZ
İHDAS
EDİLEN KADROLARIN
|
|
Sınıfı
|
Unvanı
|
Derecesi
|
Serbest
Kadro
|
Toplam
Kadro
|
|
|
|
|
|
Adedi
|
Adedi
|
|
|
GİH
|
Başkontrolör
|
1
|
20
|
20
|
|
|
GİH
|
Daire
Başkanı
|
1
|
2
|
2
|
|
|
|
TOPLAM
|
|
|
22
|
(2)
SAYILI LİSTE
KURUMU : GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI
TEŞKİLATI: MERKEZ
İHDAS
EDİLEN KADROLARIN
|
|
Sınıfı
|
Unvanı
|
Derecesi
|
Serbest
Kadro
|
Toplam
Kadro
|
|
|
|
|
|
Adedi
|
Adedi
|
|
|
GİH
|
Gelir İdaresi Başkan Yardımcısı
|
1
|
1
|
1
|
|
|
GİH
|
Gelirler
Kontrolörleri Başkanı
|
1
|
1
|
1
|
|
|
GİH
|
Gelir
İdaresi Daire Başkanı
|
1
|
3
|
3
|
|
|
|
TOPLAM
|
|
|
5
|
KURUMU : GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI
TEŞKİLATI: TAŞRA
İHDAS
EDİLEN KADROLARIN
|
|
Sınıfı
|
Unvanı
|
Derecesi
|
Serbest Kadro
|
Toplam
Kadro
|
|
|
|
|
|
Adedi
|
Adedi
|
|
|
AH
|
Avukat
|
1
|
15
|
15
|
|
|
AH
|
Avukat
|
3
|
15
|
15
|
|
|
AH
|
Avukat
|
5
|
30
|
30
|
|
|
AH
|
Avukat
|
7
|
30
|
30
|
|
|
AH
|
Avukat
|
8
|
30
|
30
|
|
|
AH
|
Avukat
|
9
|
30
|
30
|
|
|
GİH
|
Vergi
Denetmen Yardımcısı
|
9
|
5.000
|
5.000
|
|
|
GİH
|
Gelir
Uzmanı
|
1
|
2.500
|
2.500
|
|
|
GİH
|
Gelir
Uzmanı
|
2
|
2.500
|
2.500
|
|
|
GİH
|
Gelir
Uzman Yardımcısı
|
9
|
5.000
|
5.000
|
|
|
|
TOPLAM
|
|
15.150
|
15.150
|
(3)
SAYILI LİSTE
KURUMU : TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ GENEL SEKRETERLİĞİ
TEŞKİLATI: MERKEZ
İPTAL
EDİLEN KADRONUN
|
|
SINIFI
|
|
UNVANI
|
DERECE
|
ADET
|
|
|
GİH
|
|
2.
Hukuk Müşaviri
|
1
|
1
|
|
|
AHS
|
|
Müşavir
Avukat
|
1
|
2
|
|
|
AHS
|
|
Müşavir
Avukat
|
2
|
1
|
(4)
SAYILI LİSTE
KURUMU : TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ GENEL
SEKRETERLİĞİ
TEŞKİLATI: MERKEZ
İHDAS
EDİLEN KADRONUN
|
|
SINIFI
|
UNVANI
|
DERECE
|
ADET
|
|
|
GİH
|
Hukuk
Müşaviri
|
1
|
10
|
|