SERBEST BÖLGELER KANUNU
İLE GÜMRÜK KANUNUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA
DAİR KANUN Kanun No. 5810 Kabul
Tarihi: 12/11/2008 MADDE
1 – 6/6/1985 tarihli ve 3218 sayılı Serbest Bölgeler Kanununun 1
inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “MADDE 1 – Bu Kanun; ihracata yönelik yatırım ve
üretimi teşvik etmek, doğrudan yabancı yatırımları ve teknoloji girişini
hızlandırmak, işletmeleri ihracata yönlendirmek ve uluslararası ticareti
geliştirmek amacıyla serbest bölgelerin kurulması, yer ve sınırlarıyla
faaliyet konularının belirlenmesi, yönetimi, işletilmesi, bölgelerdeki yapı
ve tesislerin teşkili ile ilgili hususları kapsar.” MADDE
2 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 4 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Faaliyet konuları ve koordinasyon: MADDE 4 – Serbest bölgelerde, Yüksek Planlama
Kurulunca uygun görülecek her türlü sınai, ticari ve
hizmetle ilgili faaliyetler yapılabilir. Üretici işletmelerin talepleri hariç olmak üzere,
fiyat, kalite ve standartlarla ilgili olarak kamu kurum ve kuruluşlarına
kanunlarla ve diğer mevzuatla verilen yetkiler serbest bölgelerde uygulanmaz.
Serbest bölgelerde yapılan faaliyetleri
değerlendirmek, bu bölgelerin geliştirilmesine ve sorunların çözümüne ilişkin
stratejileri belirlemek ve önerilerde bulunmak üzere Serbest Bölgeler
Koordinasyon Kurulu oluşturulmuştur. Kurulun teşkili ile çalışma usul ve
esasları yönetmelikle belirlenir.” MADDE
3 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 5 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Yerli veya yabancı gerçek veya tüzel kişiler Dış
Ticaret Müsteşarlığından ruhsat almak kaydıyla serbest bölgelerde faaliyette
bulunabilirler. Serbest bölgelerde faaliyette bulunan yatırımcı kullanıcılara
Hazinenin özel mülkiyetinde bulunan arazi, arsa ve binalar kiralanabilir veya
bunlar üzerinde 49 yıla kadar irtifak hakkı tesis edilebilir. Devletin hüküm
ve tasarrufu altındaki yerler için aynı süre ile kullanma izni verilebilir.” MADDE
4 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 6 ncı maddesinin birinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Serbest bölgeler, Türkiye Gümrük
Bölgesinin parçaları olmakla beraber; serbest dolaşımda olmayan eşyanın
herhangi bir gümrük rejimine tabi tutulmaksızın ve serbest dolaşıma
sokulmaksızın, gümrük mevzuatında öngörülen haller dışında kullanılmamak ya
da tüketilmemek kaydıyla konulduğu, ithalat vergileri ile ticaret politikası
önlemlerinin ve kambiyo mevzuatının uygulanması bakımından Türkiye Gümrük
Bölgesi dışında olduğu kabul edilen ve serbest dolaşımdaki eşyanın bir
serbest bölgeye konulması nedeniyle normal olarak eşyanın ihracına bağlı
olanaklardan yararlandığı yerlerdir.” MADDE
5 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 8 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Bedeli 5000 ABD doları veya karşılığı Yeni Türk
Lirasını geçmeyen Türkiye mahreçli mallar, isteğe bağlı olarak ihracat
işlemine tabi tutulmayabilir.” MADDE
6 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun 12 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “MADDE 12 – Serbest bölgelerde 4817
sayılı Yabancıların Çalışma İzinleri Hakkında Kanun, 4875 sayılı Doğrudan
Yabancı Yatırımlar Kanunu, 5393 sayılı Belediye Kanununun ölüm ve yangın
halleri, kanalizasyonların inşa ve tamiri ile içme, kullanma, endüstri suyunu
sağlamaya ve gaz, su, elektrik sarfiyatını denetlemeye yönelik maddeleri
dışında kalan hükümleri, 5682 sayılı Pasaport Kanunu, 5683 sayılı
Yabancıların Türkiye'de İkamet ve Seyahatleri Hakkında Kanun ile diğer
kanunların bu Kanuna aykırı hükümleri uygulanmaz. Ayrıca, 5 inci
maddenin ikinci fıkrasında belirtilen işlemler, 2886 sayılı Devlet İhale
Kanunu hükümlerine tabi değildir.” MADDE
7 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununun geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. “Avrupa Birliğine tam üyeliğin gerçekleştiği tarihi
içeren yılın vergilendirme döneminin sonuna kadar; a) Serbest bölgelerde üretim faaliyetinde bulunan
mükelleflerin bu bölgelerde imal ettikleri ürünlerin satışından elde
ettikleri kazançları gelir veya kurumlar vergisinden müstesnadır. Bu
istisnanın 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü maddesinin birinci
fıkrasının (6) numaralı bendinin (b) alt bendi ile 5520 sayılı Kurumlar
Vergisi Kanununun 15 inci ve 30 uncu maddeleri uyarınca yapılacak tevkifata etkisi yoktur. b) Bu bölgelerde üretilen ürünlerin FOB bedelinin en
az % 85’ini yurtdışına ihraç eden
mükelleflerin istihdam ettikleri personele ödedikleri ücretler gelir
vergisinden müstesnadır. Bu oranı % 50’ye kadar indirmeye ve kanuni seviyesine
kadar yükseltmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir. Yıllık satış tutarı bu oranın
altında kalan mükelleflerden zamanında tahsil edilmeyen vergiler cezasız
olarak, gecikme zammıyla birlikte tahsil edilir. c) Bu bölgelerde gerçekleştirilen faaliyetlerle ilgili
olarak yapılan işlemler ve düzenlenen kağıtlar damga
vergisi ve harçlardan müstesnadır. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları
belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.” MADDE
8 – 3218 sayılı Serbest Bölgeler
Kanununa aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir. “GEÇİCİ MADDE 5 – Bu maddenin yürürlüğe girdiği
tarihten önce serbest bölgelerde faaliyet ruhsatı almış olan kullanıcılara
kiralanan arazi, arsa ve binalardan Hazinenin mülkiyetinde bulunanların
ruhsat ve kira süresi, Dış Ticaret Müsteşarlığınca 49 yıla kadar
uzatılabilir. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle
belirlenir. GEÇİCİ MADDE 6 – Serbest bölgeler, Avrupa Birliğine
tam üyeliğin gerçekleştiği tarihe kadar, gümrük rejimleri açısından Türkiye Gümrük
Bölgesi dışında, menşe hükümlerinin uygulanması bakımından ise Türkiye Gümrük
Bölgesi sayılır.” MADDE
9 – 27/10/1999
tarihli ve 4458 sayılı Gümrük Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir. “GEÇİCİ MADDE 7 – Bu Kanunun 152 nci,
birinci fıkrasının (a) bendi hariç olmak üzere 157 nci,
158 inci ve bölgede faaliyette bulunan işletmelerin ihtiyaçlarıyla sınırlı
olarak 185 inci maddelerinin 3218 sayılı Serbest Bölgeler Kanununa aykırı
olan hükümleri, Avrupa Birliğine tam üyeliğin gerçekleştiği tarihe kadar
uygulanmaz. Ancak 158 inci ve 185 inci madde hükümleri, 4760 sayılı Özel
Tüketim Vergisi Kanunu yönünden uygulanmaya devam olunur. Bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önceki dönemler
için 4760 sayılı Kanuna göre tarhiyat yapılmaz, daha önce yapılan
tarhiyatlardan vazgeçilir, tahakkuk eden tutarlar terkin edilir. Tahsil
edilmiş tutarlar ret ve iade edilmez.” MADDE
10 – Bu Kanunun; a) 7 nci maddesi 1/1/2009 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde, b) Diğer maddeleri ise yayımı tarihinde, yürürlüğe girer. MADDE
11 – Bu Kanun hükümlerini Bakanlar
Kurulu yürütür. 24/11/2008 |
||||||