ELEKTRONİK
HABERLEŞME KANUNU
Kanun
No. 5809 Kabul
Tarihi: 5/11/2008
BİRİNCİ KISIM
Genel Hükümler
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam ve Tanımlar
Amaç
MADDE 1 – (1) Bu Kanunun amacı; elektronik haberleşme
sektöründe düzenleme ve denetleme yoluyla etkin rekabetin tesisi, tüketici
haklarının gözetilmesi, ülke genelinde hizmetlerin yaygınlaştırılması,
kaynakların etkin ve verimli kullanılması, haberleşme alt yapı, şebeke ve
hizmet alanında teknolojik gelişimin ve yeni yatırımların teşvik edilmesi
ve bunlara ilişkin usul ve esasların belirlenmesidir.
Kapsam
MADDE 2 – (1) Elektronik haberleşme hizmetlerinin yürütülmesi
ve elektronik haberleşme alt yapı ve şebekesinin tesisi ve işletilmesi ile
her türlü elektronik haberleşme cihaz ve sistemlerinin imali, ithali,
satışı, kurulması, işletilmesi, frekans dahil kıt
kaynakların planlaması ve tahsisi ile bu konulara ilişkin düzenleme,
yetkilendirme, denetleme ve uzlaştırma faaliyetlerinin yürütülmesi bu
Kanuna tabidir.
(2)
Millî güvenlik ve kamu düzeni ile olağanüstü hal, sıkıyönetim, seferberlik,
savaş hallerinde ve doğal afet durumlarında elektronik haberleşme
hizmetlerinin sağlanmasına ilişkin özel kanunların ve 16/7/1965
tarihli ve 697 sayılı Ulaştırma ve Haberleşme Hizmetlerinin Olağanüstü
Hallerde ve Savaşta Ne Suretle Yürütüleceğine Dair Kanun, 9/4/1987 tarihli
ve 3348 sayılı Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun,
16/6/2005 tarihli ve 5369 sayılı Evrensel Hizmetin Sağlanması ve Bazı
Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun, 3/7/2005 tarihli ve 5397
sayılı Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 4/5/2007
tarihli ve 5651 sayılı İnternet Ortamında Yapılan Yayınların Düzenlenmesi ve
Bu Yayınlar Yoluyla İşlenen Suçlarla Mücadele Edilmesi Hakkında Kanun hükümleri
saklıdır.
(3) Türk Silahlı Kuvvetleri, Jandarma Genel Komutanlığı ile
Sahil Güvenlik Komutanlığı ve kuruluş kanunlarında belirtilen görev
sahaları ile ilgili konularda olmak üzere Dışişleri Bakanlığı,
Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı, Millî İstihbarat Teşkilatı
Müsteşarlığı ve Emniyet Genel Müdürlüğünün elektronik haberleşme cihaz,
sistem ve şebekeleri ile bedeli bu kurumlar tarafından ödenerek
işletmeciler tarafından kurulan veya kurulacak elektronik haberleşme cihaz,
sistem ve şebekeleri hakkında 36 ncı ve 39 uncu
maddeler hariç, bu Kanun hükümleri uygulanmaz.
Tanımlar ve kısaltmalar
MADDE 3 – (1) Bu Kanunda geçen;
a)
Abone: Bir işletmeci ile elektronik haberleşme hizmetinin sunumuna yönelik
olarak yapılan bir sözleşmeye taraf olan gerçek ya da tüzel kişiyi,
b)
Abonelik sözleşmesi: İşletmeci ile abone arasında akdedilen ve işletmecinin
bir bedel karşılığında dönemsel ya da sürekli olarak bir hizmeti yerine
getirmeyi veya mal teminini üstlendiği ya da her ikisini birden kapsayan
sözleşmeyi,
c)
Abone kimlik ve iletişim bilgileri: İşletmeci tarafından aboneye tahsis
edilen özel bilgileri,
ç)
Adres taşınabilirliği: Abonenin numarasını değiştirmeden bulunduğu adresi
değiştirmesini,
d)
Ana elektronik haberleşme şebekesi: Kamu kullanımına açık elektronik
haberleşme hizmetlerinin üzerinden yürütüldüğü, belirli noktalar arasında
elektronik haberleşme sağlayan transmisyon alt yapısı ve anahtarlama
ekipmanları da dahil olmak üzere erişim ve iletim
sistemleri şebekesini,
e)
Arabağlantı: Bir işletmecinin kullanıcılarının
aynı veya diğer bir işletmecinin kullanıcılarıyla irtibatının veya başka
bir işletmeci tarafından sunulan hizmetlere erişiminin sağlanmasını teminen, aynı veya farklı bir işletmeci tarafından
kullanılan elektronik haberleşme şebekelerinin birbirlerine fiziksel ve
mantıksal olarak bağlantısını,
f)
Arabağlantı yükümlüsü: Arabağlantı
sağlama yükümlülüğü getirilen işletmeciyi,
g)
Bakanlık: Ulaştırma Bakanlığını,
ğ)
Dağıtıcı: Cihazın satış ve/veya tedarik zincirinde yer alan ve faaliyetleri
cihazın özelliklerini etkilemeyen gerçek veya tüzel kişiyi,
h)
Elektronik haberleşme: Elektriksel işaretlere dönüştürülebilen her türlü
işaret, sembol, ses, görüntü ve verinin kablo, telsiz, optik, elektrik,
manyetik, elektromanyetik, elektrokimyasal, elektromekanik ve diğer iletim
sistemleri vasıtasıyla iletilmesini, gönderilmesini ve alınmasını,
ı)
Elektronik haberleşme alt yapısı: Elektronik haberleşmenin, üzerinden veya
aracılığıyla gerçekleştirildiği anahtarlama ekipmanları, donanım ve
yazılımlar, terminaller ve hatlar da dahil olmak
üzere her türlü şebeke birimlerini, ilgili tesisleri ve bunların
bütünleyici parçalarını,
i)
Elektronik haberleşme alt yapısı işletimi: İlgili alt yapıya ilişkin
gerekli elektronik haberleşme tesislerinin kurulması, kurdurulması,
kiralanması veya herhangi bir surette temin edilmesiyle bu tesisin diğer
işletmecilerin veya talep eden gerçek veya tüzel kişilerin kullanımına
sunulmasını,
j)
Elektronik haberleşme hizmeti: Elektronik haberleşme tanımına giren
faaliyetlerin bir kısmının veya tamamının hizmet olarak sunulmasını,
k)
Elektronik haberleşme şebekesi: Bir veya daha fazla nokta arasında elektronik
haberleşmeyi sağlamak için bu noktalar arası bağlantıyı teşkil eden
anahtarlama ekipmanları ve hatlar da dahil olmak
üzere her türlü iletim sistemleri ağını,
l)
Elektronik haberleşme sektörü: Elektronik haberleşme hizmeti verilmesi,
elektronik haberleşme şebekesi sağlanması, elektronik haberleşme cihaz ve
sistemlerine yönelik üretim, ithal, satış ve bakım-onarım hizmetlerinin
yürütülmesi ile ilgili sektörü,
m)
Elektronik haberleşme şebekesi sağlanması: Elektronik haberleşme şebekesi
kurulması, işletilmesi, kullanıma sunulması ve kontrolünü,
n)
Elektronik kimlik bilgisi: Elektronik haberleşme cihazlarına tek ve
benzersiz olarak tahsis edilmiş kimlik tanımını,
o)
Elektromanyetik girişim (Enterferans): İlgili
mevzuat hükümlerine uygun olarak yapılan her türlü elektronik haberleşmeyi
engelleyen, kesinti doğuran veya kalitesini bozan her türlü yayın veya
elektromanyetik etkiyi,
ö)
Erişim: Bu Kanunda belirtilen koşullarla, elektronik haberleşme şebekesi,
alt yapısı ve/veya hizmetlerinin, diğer işletmecilere sunulmasını,
p)
Erişim yükümlüsü: Erişim sağlama yükümlülüğü getirilen işletmeciyi,
r)
Etkin piyasa gücü: İşletmecinin, ilgili elektronik haberleşme pazarında,
tek başına ya da diğer işletmecilerle birlikte, rakiplerinden,
kullanıcılarından ve tüketicilerinden fark edilir bir şekilde bağımsız
olarak hareket edebilmesine imkan sağlayan
ekonomik gücü,
s)
Geçiş hakkı: İşletmecilere, elektronik haberleşme hizmeti sunmak için
gerekli şebeke ve alt yapıyı kurmak, kaldırmak, bakım ve onarım yapmak gibi
amaçlar ile kamu ve özel mülkiyet alanlarının altından, üstünden, üzerinden
geçmeleri için tanınan hakları,
ş)
Geçiş hakkı sağlayıcısı: Geçiş hakkına konu olan kamuya ait ya da kamunun
ortak kullanımında olan taşınmazlar da dahil olmak
üzere, taşınmaz sahipleri ve/veya taşınmaz üzerindeki hak sahiplerini,
t)
Hizmet taşınabilirliği: Abonenin numarasını değiştirmeden aldığı hizmet
türünü değiştirmesini,
u)
İlgili pazar: Ülkenin tümünde veya bir bölümünde sunulmakta olan belirli
bir elektronik haberleşme hizmeti ve onunla yüksek derecede ikame
edilebilen diğer elektronik haberleşme hizmetlerinden oluşan pazarı,
ü)
İlgili tesisler: İlgili şebeke ve/veya hizmet aracılığıyla hizmetlerin
sunulmasını sağlayan ve/veya destekleyen bir elektronik haberleşme
şebekesine ve/veya bir elektronik haberleşme hizmetine ilişkin tesisleri,
v)
İnternet alan adı: İnternet üzerinde bulunan bilgisayar veya internet
sitelerinin adresini belirlemek için kullanılan internet protokol
numarasını tanımlayan adları,
y)
İnternet alan adı sistemi: Okunması ve akılda tutulması kolay olan ve
genelde aranan adres sahipleri ile ilişkilendirilebilen simgesel isimlerle
yapılan adreslemede, karşılığı olan internet protokolü numarasını bulan ve
kullanıcıya veren sistemi,
z)
İşletmeci: Yetkilendirme çerçevesinde elektronik haberleşme hizmeti sunan
ve/veya elektronik haberleşme şebekesi sağlayan ve alt yapısını işleten
şirketi,
aa) İşletmeci numara taşınabilirliği: Abonenin
numarasını değiştirmeden hizmet aldığı işletmeciyi değiştirmesini,
bb) Koşullu erişim sistemi: Radyo ve televizyon yayın
sistemlerine abonelik veya başka bir yöntemle önceden izin verilmesi
yoluyla koşullu olarak erişimi sağlayan her türlü teknik tedbir ve
düzenlemeyi,
cc) Kullanıcı: Aboneliği olup olmamasına bakılmaksızın
elektronik haberleşme hizmetlerinden yararlanan gerçek veya tüzel kişiyi,
çç) Kullanım hakkı: Frekans, numara, uydu pozisyonu
gibi kıt kaynakların kullanılması için verilen hakkı,
dd) Kurul: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurulunu,
ee) Kurum: Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunu,
ff) MCKS (CEIR): Merkezî mobil cihaz kimlik tanımı veri
tabanı sistemini,
gg) MCKT (EIR): Mobil cihaz kimlik tanımı veri
tabanını,
ğğ) Numara: Şebeke ve/veya şebeke sonlanma noktasını
tanımlayan, söz konusu noktaya ses, veri ve görüntünün yönlendirilmesini
sağlayan, kullanıldığı yere göre abone, işletmeci, elektronik haberleşme
şebekesi ve/veya hizmeti ile ilişkilendirilebilen bilgiyi içeren harf,
rakamlar dizini veya sembolleri,
hh) Numara taşınabilirliği: Abonelerin numarasını
değiştirmeden, hizmet aldığı işletmeciyi veya adresini veya aldığı hizmetin
türünü değiştirebilmesini,
ıı) Onaylanmış kuruluş: Uygunluk değerlendirme
faaliyetinde bulunmak üzere, Kurum tarafından belirlenerek, 29/6/2001 tarihli ve 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik
Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun ve ilgili teknik
düzenlemelerde belirtilen esaslar çerçevesinde yetkilendirilen kamu kurum
ve kuruluşları ile gerçek veya tüzel kişileri,
ii) Radyo ve televizyon yayını: Karasal, kablo, uydu ve
diğer ortamlar üzerinden, şifreli veya şifresiz olarak kitle haberleşmesi
amacıyla yapılan ve bireysel iletişim hizmetlerini kapsamayan görüntü
ve/veya ses iletimini,
jj) Son kullanıcı: Elektronik haberleşme hizmeti ve/veya
elektronik haberleşme şebekesi sağlamayan gerçek veya tüzel kişileri,
kk) Spektrum: Elektronik haberleşme amacıyla
kullanılan, frekansı 9 kHz-3000 GHz arasında olan
ve uluslararası düzenleme yapılması halinde 3000 GHz'in
üzerindeki frekanslar da dahil olmak üzere
elektromanyetik dalgaların frekans aralığını,
ll)
Standart: Üzerinde mutabakat sağlanmış olan, kabul edilmiş bir kuruluş
tarafından onaylanan, mevcut şartlar altında en uygun seviyede bir düzen
kurulmasını amaçlayan, ortak ve tekrar eden kullanımlar için ürünün
özellikleri, işleme ve üretim yöntemleri, bunlarla ilgili terminoloji,
sembol, ambalajlama, işaretleme, etiketleme ve uygunluk değerlendirmesi
işlemleri hususlarından biri veya birkaçını belirten ve bu kapsamda
uyulması ihtiyari olan düzenlemeyi,
mm)
Şebeke sonlanma noktası: Elektronik haberleşme şebekesinde aboneye erişimin
sağlandığı fiziksel noktayı, anahtarlama veya yönlendirme ihtiva eden
şebekelerde ise abone numarası veya ismi ile ilişkilendirilebilen özel bir
şebeke adresiyle tanımlanan noktayı,
nn) Tarife: İşletmecilerin, elektronik haberleşme
hizmetinin sunulması karşılığında kullanıcılardan farklı adlar altında
alabilecekleri ücretleri içeren cetveli,
oo) Taşıyıcı: Bir çağrının başlatılması,
sonlandırılması veya taşınması hizmetlerinin tümünü veya bir kısmını sunan
işletmeciyi,
öö) Taşıyıcı ön seçimi: Taşıyıcının, taşıyıcı seçim
kodu çevrilmeksizin seçilmesine imkan sağlayacak
şekilde önceden seçilmesi yöntemini,
pp) Taşıyıcı seçimi: Taşıyıcının, taşıyıcı seçim kodu
çevrilmesi suretiyle seçilmesi yöntemini,
rr) Taşıyıcı seçim kodu: Taşıyıcılara, taşıyıcı seçimi
amacıyla Kurumca tahsis edilen kodu,
ss) Telsiz: Aralarında herhangi bir fiziki bağlantı
olmaksızın elektromanyetik dalgalar yoluyla açık, kodlu veya kriptolu ses ve veri vermeye, almaya veya yalnızca
vermeye veya almaya yarayan sistemleri,
şş) Telsiz kurma ve kullanma izni: Bu Kanun kapsamında
kurulacak ve kullanılacak telsiz cihaz ve sistemleri için Kurum tarafından
verilen izni,
tt) Telsiz ruhsatnamesi: Bu Kanun kapsamında kurulacak
ve kullanılacak telsiz cihaz ve sistemleri için Kurum tarafından verilen
ruhsatnameyi,
uu) Tüketici: Elektronik haberleşme hizmetini ticari
veya mesleki olmayan amaçlarla kullanan veya talep eden gerçek veya tüzel
kişiyi,
üü) Ulusal dolaşım: Bir işletmeciye ait hizmetlerin,
teknik uyumluluk şartları saklı kalmak üzere, diğer bir işletmecinin
abonelerine ait ekipmanlar üzerinden sunulmasına
veya bir diğer sistemin arabağlantısına imkân
sağlayan sistemlerarası dolaşımı,
vv) Ulusal numaralandırma planı: Numaraların yapısını
tanımlayan, yönlendirme, adresleme, ücretlendirme veya hizmet türüne
ilişkin bilgi vermek üzere bölümlere ayrılarak tanımlanabilen
numaralandırma planını,
yy)
Uyumlaştırılmış Avrupa standardı: Avrupa Topluluğu Resmi Gazetesinde ismi
yayımlanan standardı,
zz) Uyumlaştırılmış ulusal standart: Uyumlaştırılmış
Avrupa standartlarına uygun olarak Türk Standartları Enstitüsü tarafından
uyumlaştırılarak kabul edilen ve Kurum tarafından listeleri tebliğler ile
yayımlanan Türk standartlarını,
aaa)
Üretici: Elektronik haberleşme cihazı imal eden, ıslah eden veya cihaza
adını, ticarî markasını veya ayırt edici işaretini koymak suretiyle kendini
üretici olarak tanıtan gerçek veya tüzel kişiyi, üreticinin Ülke dışında
olması halinde, üretici tarafından yetkilendirilen temsilciyi ve/veya
ithalatçıyı, ayrıca, cihazın satış ve/veya tedarik zincirinde yer alan ve
faaliyetleri cihazın güvenliğine ilişkin özelliklerini etkileyen gerçek
veya tüzel kişiyi,
bbb) Yerel ağ: Sabit elektronik haberleşme şebekesinde
abone tarafındaki şebeke sonlanma noktasını, abonenin bağlı bulunduğu ana
dağıtım çatısına veya eşdeğer tesise bağlayan fiziksel devreyi,
ccc) Yetkilendirme: Elektronik haberleşme hizmetlerinin
sunulması ve/veya elektronik haberleşme şebekesi sağlanmasını teminen şirketlerin, Kurum nezdinde kayıtlanmasını veya
kayıtlanmasıyla birlikte bu şirketlere elektronik haberleşme hizmetlerine
özel, belirli hak ve yükümlülükler verilmesini,
ifade eder.
İlkeler
MADDE 4 – (1) Her türlü elektronik haberleşme cihaz, sistem
ve şebekelerinin kurulması ve işletilmesine müsaade edilmesi, gerekli
frekans, numara, uydu pozisyonu ve benzeri kaynak tahsislerinin yapılması
ile bunların düzenlenmesi Devletin yetki ve sorumluluğu altındadır. İlgili
merciler tarafından elektronik haberleşme hizmetinin sunulmasında ve bu
hususta yapılacak düzenlemelerde aşağıdaki ilkeler göz önüne alınır:
a)
Serbest ve etkin rekabet ortamının sağlanması ve korunması.
b)
Tüketici hak ve menfaatlerinin gözetilmesi.
c)
Kalkınma planları ve Hükümet programlarındaki hedefler ile Bakanlık
tarafından belirlenen strateji ve politikaların gözetilmesi.
ç)
Herkesin, makul bir ücret karşılığında elektronik haberleşme şebeke ve hizmetlerinden
yararlanmasını sağlayacak uygulamaların teşvik edilmesi.
d)
Aksini gerektiren objektif nedenler bulunmadıkça veya toplumdaki ihtiyaç
sahibi kesimlere özel, kapsamı açık ve sınırları belirlenmiş kolaylıklar
sağlanması halleri dışında, eşit şartlardaki aboneler, kullanıcılar ve
işletmeciler arasında ayrım gözetilmemesi ve hizmetlerin benzer konumdaki
kişiler tarafından eşit şartlarla ulaşılabilir olması.
e)
Bu Kanunda aksi belirtilmedikçe ya da objektif nedenler aksini
gerektirmedikçe, niteliksel ve niceliksel devamlılık, düzenlilik,
güvenilirlik, verimlilik, açıklık, şeffaflık ve kaynakların verimli
kullanılmasının gözetilmesi.
f)
Elektronik haberleşme sistemlerinin uluslararası normlara uygun olması.
g)
Teknolojik yeniliklerin uygulanması ile araştırma-geliştirme faaliyet ve
yatırımlarının teşvik edilmesi.
ğ)
Hizmet kalitesi artırımının teşvik edilmesi.
h)
Millî güvenlik ile kamu düzeni gereklerine ve acil durum ihtiyaçlarına
öncelik verilmesi.
ı)
Bu Kanunda, ilgili mevzuatta ve yetkilendirmelerde açıkça belirlenen
durumlar haricinde, işletmecilerin, arabağlantı
da dahil olmak üzere erişim ücretleri ile hat ve
devre kiralarını da kapsayacak biçimde, elektronik haberleşme hizmeti
sunulması karşılığı alacakları ücretleri serbestçe belirlemesi.
i)
Elektronik haberleşme cihaz ve sistemlerinin kurulması, kullanılması ve
işletilmesinde insan sağlığı, can ve mal güvenliği, çevre ve tüketicinin
korunması açısından asgarî uluslararası normların dikkate alınması.
j)
Elektronik haberleşme hizmetlerinin sunulmasında ve bu hususlarda yapılacak
düzenlemelerde tarafsızlığın sağlanması.
k)
Teknolojik yeniliklerin kullanılması da dahil
olmak üzere özürlü, yaşlı ve sosyal açıdan korunmaya muhtaç diğer
kesimlerin özel ihtiyaçlarının dikkate alınması.
l)
Bilgi güvenliği ve haberleşme gizliliğinin gözetilmesi.
İKİNCİ BÖLÜM
Elektronik Haberleşme Sektöründe Yetkili
Merciler ve Görevleri
Bakanlığın görev ve yetkileri
MADDE 5 – (1) Bakanlığın elektronik haberleşme sektörüne
ilişkin yetki ve görevleri şunlardır:
a)
Numaralandırma, internet alan adları, uydu pozisyonu, frekans tahsisi gibi
kıt kaynaklara dayalı elektronik haberleşme hizmetlerine ilişkin strateji
ve politikaları belirlemek.
b)
Elektronik haberleşme sektörünün; serbest rekabet ortamında gelişimini
teşvik etmeye ve bilgi toplumuna dönüşümün desteklenmesini sağlamaya
yönelik hedef, ilke ve politikaları belirlemek ve bu amaçla teşvik edici
tedbirleri almak.
c)
Elektronik haberleşme alt yapı, şebeke ve hizmetlerinin; teknik, ekonomik
ve sosyal ihtiyaçlara, kamu yararına ve millî güvenlik amaçlarına uygun
olarak kurulması, geliştirilmesi ve birbirlerini tamamlayıcı şekilde
yürütülmesini sağlamaya yönelik politikaları belirlemek.
ç)
Elektronik haberleşme cihazları sanayisinin gelişmesine ilişkin politikaların
oluşumuna ve elektronik haberleşme cihazları bakımından yerli üretimi
özendirici tedbirleri almaya yönelik politikaları belirlemeye katkıda
bulunmak.
d)
Ülkemizin üyesi bulunduğu elektronik haberleşme sektörü ile ilgili
uluslararası birlik ve kuruluşlar nezdinde 5/5/1969
tarihli ve 1173 sayılı Milletlerarası Münasebetlerin Yürütülmesi ve
Koordinasyonu Hakkında Kanun hükümleri saklı kalmak üzere Devleti temsil
etmek veya temsile yetkilendirmek, çalışmalara katılım ve kararların
uygulanması konusunda koordinasyonu sağlamak.
e)
Elektronik haberleşme politikalarının tespiti ve uygulanması amacıyla
gerekli araştırmaları yapmak ve yaptırmak.
f)
Elektronik haberleşmenin doğal afetler ve olağanüstü haller nedeniyle
aksamamasını teminen gerekli tedbirleri almak ve
koordinasyonu sağlamak. Haberleşmenin aksaması riskine karşı önceden
haberleşmenin kesintisiz bir biçimde sağlanmasına yönelik alternatif
haberleşme alt yapısını kurmak, kurdurmak ve ihtiyaç durumunda söz konusu
sistemi devreye sokmak.
g)
Olağanüstü hal ve savaşta elektronik haberleşme hizmetlerini, 16/7/1965
tarihli ve 697 sayılı Kanun hükümleri dahilinde
planlamak, gerekli işleri yapmak ve yaptırmak.
ğ)
Elektronik haberleşme sistemlerinin yerli tasarım ve üretimini, bu amaçla
sektöre ilişkin araştırma, geliştirme ve eğitim faaliyetlerini teknik ve
maddi destek de dahil olmak üzere teşvik etmek ve
Kurumun gelirlerinin % 20’sini aşmamak kaydıyla söz konusu faaliyetlere
ilişkin olarak ayıracağı kaynağı belirlemek ve bu kaynağın kullanımına ilişkin
gereken düzenlemeleri yaparak bu kaynağı kullandırmak.
Kurumun görev ve yetkileri
MADDE 6 – (1) Kurumun görev ve yetkileri şunlardır:
a)
Elektronik haberleşme sektöründe; rekabeti tesis etmeye ve korumaya, rekabeti
engelleyici, bozucu veya kısıtlayıcı uygulamaların giderilmesine yönelik
düzenlemeleri yapmak, bu amaçla ilgili pazarlarda etkin piyasa gücüne sahip
işletmecilere ve gerekli hallerde diğer işletmecilere yükümlülükler
getirmek ve mevzuatın öngördüğü tedbirleri almak.
b)
Bu Kanun ve bu Kanuna dayanılarak yapılan düzenlemelere aykırı olarak,
elektronik haberleşme sektöründe ortaya çıkan rekabet ihlallerini
denetlemek, yaptırım uygulamak, mevzuatın öngördüğü hallerde elektronik
haberleşme sektöründe rekabet ihlallerine ilişkin konularda Rekabet
Kurumundan görüş almak.
c)
Abone, kullanıcı, tüketici ve son kullanıcıların hakları ile kişisel
bilgilerin işlenmesi ve gizliliğinin korunmasına ilişkin gerekli
düzenlemeleri ve denetlemeleri yapmak.
ç)
İşletmeciler ile tüketicileri ilgilendiren Kurul kararlarını gerekçe ve
süreçleri ile kamuoyuna açık tutmak.
d)
Bu Kanun çerçevesinde gerektiğinde işletmeciler arasında uzlaştırma prosedürünü işletmek, uzlaşma sağlanamadığı takdirde
ilgili taraflar arasında aksi kararlaştırılıncaya kadar geçerli olmak üzere
gerekli tedbirleri almak.
e)
Elektronik haberleşme sektöründeki gelişmeleri takip etmek, sektörün
gelişimini teşvik etmek amacıyla gerekli araştırmaları yapmak veya
yaptırmak ve bu konularda ilgili kurum ve kuruluşlarla işbirliği halinde
çalışmak.
f)
Bu Kanunun 5 inci maddesinin (a) bendini de göz önünde bulundurarak,
elektronik haberleşme hizmetlerinin sunulması ve elektronik haberleşme
şebeke ve altyapılarının tesis ve işletilmesi için gerekli olan frekans,
uydu pozisyonu ve numaralandırma planlamasını ve tahsisini yapmak.
g)
Elektronik haberleşme ile ilgili olarak Bakanlığın strateji ve
politikalarını dikkate alarak, yetkilendirme, tarifeler, erişim, geçiş
hakkı, numaralandırma, spektrum yönetimi, telsiz cihaz ve sistemlerine
kurma ve kullanma izni verilmesi, spektrumun izlenmesi ve denetimi, piyasa
gözetimi ve denetimi de dahil gerekli düzenlemeler
ile denetlemeleri yapmak.
ğ)
Telsiz sistemlerinin belirlenen tekniklere ve usullere uygun olarak
kurulmasının ve çalıştırılmasının kontrolünü yapmak, elektromanyetik
girişimleri tespit etmek ve giderilmesini sağlamak.
h)
İşletmecilerin ticari sırları ile kamuoyuna açıklanabilecek bilgilerinin
kapsamını belirlemek, işletmecilerin ticari sırları ile yatırım ve iş
planlarının gizliliğini korumak ve bunları adli makamların talepleri
dışında muhafaza etmek.
ı)
Elektronik haberleşmeyle ilgili olarak, işletmeciler, kamu kurum ve
kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerden ihtiyaç duyacağı her türlü bilgi
ve belgeyi almak ve gerekli kayıtları tutmak, Bakanlık tarafından
elektronik haberleşme sektörüne yönelik strateji ve politikaların
belirlenmesinde ihtiyaç duyulanları, talebi üzerine Bakanlığa iletmek.
i)
Bu Kanunun 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (ğ) bendi uyarınca
Bakanlıkça yapılacak düzenlemeler çerçevesinde, elektronik haberleşme
sektörüne ilişkin araştırma, geliştirme ve eğitim faaliyetlerine ilişkin
olarak, mevcut Kurum gelirlerini göz önünde bulundurarak gelirlerinin %
20’sini aşmamak kaydıyla ayıracağı kaynağı Bakanlığa aktarmak. Bu aktarım,
katma değer vergisi ve damga vergisi dahil her
türlü vergi, resim, harç ve benzeri mali yükümlülüklerden istisnadır.
j)
Kullanıcılara ve erişim kapsamında diğer işletmecilere uygulanacak
tarifelere, sözleşme hükümlerine, teknik hususlara ve görev alanına giren
diğer konulara ilişkin genel kriterler ile
uygulama usul ve esaslarını belirlemek, tarifeleri onaylamak, tarifelerin
denetlenmesine ilişkin düzenlemeleri yapmak.
k)
İşletmeciler tarafından hazırlanan referans erişim tekliflerini onaylamak.
l)
Yürütülecek elektronik haberleşme hizmetleri, şebeke ve/veya alt yapısı ile
ilgili olarak yapılacak yetkilendirmelere ilişkin hüküm ve şartları
belirlemek, uygulanmasını ve yetkilendirmeye uygunluğu denetlemek, bu hususta
gereken iş ve işlemleri yürütmek ve mevzuatın öngördüğü tedbirleri almak.
m)
Radyo ve televizyon yayıncılığına ilişkin ilgili kanununda belirtilen
hükümler saklı kalmak kaydıyla, frekans planlama, tahsis ve tescil
işlemlerini, güç ve yayın sürelerini de göz önünde tutarak uluslararası
kuruluşlarla işbirliği de yapmak suretiyle yürütmek.
n)
Elektronik haberleşme sektöründe kullanılacak her çeşit sistem ve
cihazların, uyumlaştırılmış ulusal standartlarını yayımlatmak ve
uygulanmasını sağlamak, teknik düzenlemelerini yapmak, piyasa denetimini
yapmak ve/veya yaptırmak, bu amaçla laboratuvarlar
kurup işletebilmek ve bu laboratuvarlarda
verebileceği eğitim ve danışmanlık hizmetleri karşılığında alınacak
ücretleri belirlemek.
o)
Elektronik haberleşme sektöründe tesis, ölçüm ve bakım-onarım yapacak
kuruluşların yetkilendirmesini bu konuda görevli kuruluşlarla koordine
etmek.
ö)
Elektronik haberleşme sektörüne yönelik pazar analizleri yapmak, ilgili
pazarı ve ilgili pazarda etkin piyasa gücüne sahip işletmeci veya
işletmecileri belirlemek.
p)
Elektronik haberleşme sektörü ile ilgili uluslararası birlik ve
kuruluşların çalışmalarına katılmak, kararların uygulanmasını takip etmek
ve gerekli koordinasyonu sağlamak.
r)
Bu Kanunun 46 ncı maddesinde belirtilen ücretlerle
ilgili olarak terkin de dahil olmak üzere her
türlü usul ve esasları belirlemek, Kurumun yıllık bütçesini, gelir-gider
kesin hesabını, yıllık çalışma programını onamak, gerekirse bütçede
hesaplar arasında aktarma yapmak veya gelir fazlasını mevzuat çerçevesinde
genel bütçeye devretmek.
s)
Elektronik haberleşme sektöründe faaliyet gösterenlerin mevzuata uymasını
denetlemek ve/veya denetlettirmek, konu ile ilgili usul ve esasları
belirlemek, aykırılık halinde mevzuatın öngördüğü işlemleri yapmak ve yaptırımları
uygulamak.
ş)
Elektronik haberleşme sektörüne yönelik olarak, millî güvenlik, kamu düzeni
veya kamu hizmetinin gereği gibi yürütülmesi amacıyla mevzuatın öngördüğü
tedbirleri almak.
t)
Ara bağlantı ve ulusal dolaşım da dahil erişim ile
ilgili uygulanacak usul ve esasları belirlemek ve mevzuatın öngördüğü
düzenlemeleri yapmak, elektronik haberleşme sağlanması amacıyla imzalanan
anlaşmaların rekabeti kısıtlayan, mevzuata ve/veya tüketici menfaatlerine
aykırı hükümler içermemesi amacıyla mevzuatın öngördüğü tedbirleri almak.
u)
İlgili kanun hükümleri dahilinde, evrensel
hizmetlere ilişkin hizmet kalitesi ve standartları da dahil olmak üzere,
gerektiğinde her türlü elektronik haberleşme hizmetine yönelik hizmet
kalitesi ve standartlarını belirlemek, denetlemek, denetlettirmek ve buna
ilişkin usul ve esasları belirlemek.
ü)
Elektronik haberleşme sektöründe, bağımsız denetim faaliyetine ilişkin
esasları, bağımsız denetleme faaliyetlerinde bulunacak kuruluşların kuruluş
şartlarını, çalışma esaslarını ve çalıştıracağı personelin niteliklerini
belirlemek.
v)
Bu Kanunla verilen görevlere ilişkin yönetmelik, tebliğ ve diğer ikincil
düzenlemeleri çıkarmak.
Rekabetin sağlanması
MADDE 7 – (1) Kurum, 7/12/1994 tarihli
ve 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun hükümleri saklı kalmak
kaydıyla, elektronik haberleşme sektöründe rekabete aykırı davranış ve
uygulamaları re’sen veya şikâyet üzerine
incelemeye, soruşturmaya ve rekabetin tesisine yönelik gerekli gördüğü
tedbirleri almaya, görev alanına giren konularda bilgi ve belgelerin
sağlanmasını talep etmeye yetkilidir.
(2)
Rekabet Kurulu, elektronik haberleşme sektörüne ilişkin olarak yapacağı
inceleme ve tetkiklerde, birleşme ve devralmalara ilişkin olarak vereceği
kararlar da dahil olmak üzere elektronik
haberleşme sektörüne ilişkin olarak vereceği tüm kararlarda, öncelikle
Kurumun görüşünü ve Kurumun yapmış olduğu düzenleyici işlemleri dikkate
alır.
(3)
Kurum, yapacağı pazar analizleri sonucu ilgili pazarlarda etkin piyasa
gücüne sahip işletmecileri belirleyebilir. Kurum, etkin rekabet ortamının
sağlanması ve korunması amacıyla etkin piyasa gücüne sahip işletmecilere
yükümlülükler getirebilir. Aynı ve/veya farklı pazarlarda etkin piyasa
gücüne sahip olan işletmeciler arasında söz konusu yükümlülükler açısından
farklılaştırma yapılabilir.
İKİNCİ KISIM
Genel Düzenlemeler
BİRİNCİ BÖLÜM
Yetkilendirme
Elektronik haberleşme
hizmetlerinin yetkilendirilmesi
MADDE 8 – (1) Bakanlığın strateji ve politikaları da dikkate
alınarak Kurumca yapılacak yetkilendirmeyi müteakip, elektronik haberleşme
hizmeti verilebilir ve/veya elektronik haberleşme şebekesi veya alt yapısı
kurulup işletilebilir.
(2)
İhtiyaç duyulan elektronik haberleşme hizmeti ve/veya şebekesi veya
altyapısının öncelikle Kurumca yetkilendirilmiş işletmecilerden
karşılanması esastır. Ancak;
a)
Bir gerçek veya tüzel kişinin, kendi kullanımındaki taşınmazların dâhilinde
ve her bir taşınmazın sınırları dışına taşmayan, münhasıran şahsi veya
kurumsal ihtiyaçları için kullanılan ve üçüncü şahıslara herhangi bir
elektronik haberleşme hizmeti verilmesinde kullanılmayan, sağlanmasında
herhangi bir ticari amaç güdülmeyen ve kamu kullanımına açık olarak
sunulmayan,
b)
Kamu kurum ve kuruluşlarının münhasıran verdikleri hizmetler ile ilgili
olarak özel kanunları uyarınca kurdukları,
elektronik haberleşme hizmeti ve/veya şebekesi veya
altyapısı yetkilendirmeye tabi değildir.
(3)
Kurum bu şebeke veya altyapıların bu maddedeki esaslara uygunluğunu ve
kullanılan teçhizatın standartlara uygunluğunu denetlemeye ve uygun
olmayanların kaldırılmasını sağlamaya ve bu maddenin uygulanmasına ilişkin
usul ve esasları düzenlemeye yetkilidir.
(4)
Radyo ve televizyon yayıncılığı ile ilgili Kanun hükümleri saklıdır.
Yetkilendirme usulü
MADDE 9 – (1) Yetkilendirme, bildirim veya kullanım hakkının
verilmesi yoluyla yapılır.
(2)
Elektronik haberleşme hizmeti sunmak ve/veya şebekesi veya alt yapısı kurup
işletmek isteyen şirketler faaliyete başlamadan önce Kurum düzenlemeleri
çerçevesinde Kuruma bildirimde bulunurlar.
(3)
Kuruma bildirimde bulunan şirketler, sunmak istedikleri elektronik
haberleşme hizmeti ve/veya işletmek istedikleri elektronik haberleşme
şebekesi veya altyapısı için numara, frekans, uydu pozisyonu gibi kaynak
tahsisine ihtiyaç duymuyorlar ise Kurumun belirlediği usul ve esaslara
uygun bildirimle birlikte; kaynak tahsisine ihtiyaç duyuyorlar ise Kurumdan
kullanım hakkı alınması kaydıyla yetkilendirilirler.
(4)
Kurum, kullanım hakkı verilmesinin gerektiği elektronik haberleşme
hizmetlerini ve bu hizmetlere ilişkin kullanım hakkı sayısının
sınırlandırılmasının gerekip gerekmediğini tespit eder.
(5)
Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasının gerekmediği tespit edilen
elektronik haberleşme hizmetleri için usulüne uygun başvuruyu müteakip 30
gün içerisinde Kurumca kullanım hakkı verilir.
(6)
Kullanım hakkı sayısı, ancak kaynakların sınırlı sayıda işletmeci
tarafından yürütülmesinin gerektiği durumlarda ve kaynakların etkin ve
verimli kullanılmasını teminen sınırlandırılabilir.
Kullanım hakkı sayısının sınırlandırılması halinde;
a)
Uydu pozisyonu ile ulusal çapta verilecek frekans bandı kullanımını ihtiva
eden ve sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülmesi gereken elektronik
haberleşme hizmetlerine ilişkin yetkilendirme politikası, hizmetin başlama
zamanı, yetkilendirme süresi ve hizmeti sunacak işletmeci sayısı gibi
kıstaslar Bakanlık tarafından belirlenir ve yetkilendirme Kurum tarafından
yapılır. Ancak, ulusal çapta verilecek frekans bandı kullanımını ihtiva
eden ve sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülmesi gereken elektronik
haberleşme hizmetlerine ilişkin ihaleleri Bakanlık gerekli gördüğü hallerde
doğrudan kendisi de yapabilir.
b)
(a) bendinde belirtilen hususların dışında kalan ve sınırlı sayıda
işletmeci tarafından verilecek olan elektronik haberleşme hizmetlerinin
yürütülmesine ve/veya elektronik haberleşme şebeke ve alt yapısının tesisi
ve işletilmesine ilişkin olarak, gerekli işlemler Kurum tarafından
yürütülür.
(7)
Kurum, kaynakların etkin kullanımını sağlamak amacıyla Bakanlığın görüşüne
başvurarak gerekli tedbirleri alır ve yapılacak ihaleye ilişkin usul ve
esasları belirler. Kurum ve yukarıdaki fıkranın (a) bendinde öngörülen
hallerde Bakanlık, kullanım hakkı ile ilgili olan ihalelerde 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu ve
4734 sayılı Kamu İhale Kanununa tabi değildir.
(8)
Kullanım haklarının süresi, yirmibeş yıldan fazla
olmamak üzere belirlenir. Bu madde uyarınca belirlenen yetkilendirme
süreleri, şebeke ve hizmetin niteliği ile başvuru sahibinin talebi de
dikkate alınmak suretiyle tespit edilir.
(9)
Kurum, kullanım hakkı verilmesi taleplerini, millî güvenlik, kamu düzeni,
kamu sağlığı ve benzeri kamu yararı gerekleri, tahsis edilmesi gereken
kaynakların yetersizliği ve ihale aşamasında belirlenen yeterlik
şartlarının sağlanmaması sebepleriyle reddedebilir.
(10)
Kullanım hakkı, işletmecinin faaliyetlerinin mevzuata aykırı olması
durumunda Kurum tarafından belirlenen usul ve esaslara göre iptal
edilebilir. Kullanım hakkının iptal edildiği hallerde abonelerin
menfaatlerini korumak için gerekli tedbirler alınır.
(11)
Kurum, kamu güvenliği, kamu sağlığı ve benzeri kamu yararı gereklerinden
kaynaklanan sebeplerin tespiti halinde, şirketlerin elektronik haberleşme
alanında faaliyete geçmelerini veya elektronik haberleşme sağlamalarını
gerektiğinde Bakanlığın görüşünü de alarak engelleyebilir.
(12)
Bu madde hükümlerine aykırı olarak elektronik haberleşme tesisi kuran,
işleten veya elektronik haberleşme hizmeti verenlerin tesisleri Kurumun
talebi üzerine ilgili mülki amirlerce kapatılarak faaliyetlerine son
verilir.
(13)
Bildirim ve kullanım hakkı ile ilgili usul ve esaslar Kurum tarafından
çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenir.
Deneme izni
MADDE 10 – (1) Kurum, elektronik haberleşme hizmetinin
verilebilmesi, elektronik haberleşme şebekesi ve altyapısının
işletilebilmesi için başvuruda bulunan gerçek ve tüzel kişilere deneme veya
gösterim amaçlı geçici izin verebilir. Bununla ilgili usul ve esaslar Kurum
tarafından belirlenir.
Yetkilendirme ücreti
MADDE 11 – (1) Yetkilendirme ücreti, idarî ücretler ve
kullanım hakkı ücretlerinden oluşur.
(2) Kurum; pazar analizi, düzenlemelerin hazırlanması ve
uygulanması, işletmecilerin denetlenmesi, teknik izleme ve denetleme hizmetleri,
piyasanın kontrolü, uluslararası işbirliği, uyumlaştırma ve standardizasyon
çalışmaları ve diğer faaliyetleri ile her türlü idarî giderlerinden
kaynaklanan masraflara katkı amacıyla işletmecinin bir önceki yıl net
satışlarının binde beşini geçmemek üzere, uluslararası yükümlülükler de
dikkate alınarak işletmecilerden idarî ücret alır. Buna ilişkin usul
ve esaslar Kurum tarafından belirlenir.
(3)
Tespit edilen usul ve esaslar çerçevesinde belirlenen sürede idarî
ücretlerin işletmeciler tarafından ödenmemesi halinde 21/7/1953
tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 51
inci maddesinde belirlenen usule göre hesaplanacak gecikme zammı oranı
kadar faiz uygulanır. İşletmecilerden alınacak idarî ücretlerden süresinde
ödenmeyenler Kurumun bildirimi üzerine 6183 sayılı Kanun hükümleri uyarınca
ilgili vergi dairesi tarafından tahsil edilir ve Kuruma gelir kaydedilir.
Kurum, idarî maliyet ve toplanan idarî ücreti gösteren yıllık rapor
yayımlar.
(4)
Kaynakların kullanım hakkının verilmesine ve söz konusu kaynakların etkin
bir şekilde kullanılmasının teminine yönelik olarak kullanım hakkı ücreti
alınır.
(5)
Kullanım hakkı ücretlerinin asgari değerleri, Kurumun önerisi ve Bakanlığın
teklifi üzerine Bakanlar Kurulu tarafından belirlenir.
(6)
Kullanım hakkı ücretleri, 5369 sayılı Kanun hükümleri saklı kalmak kaydıyla
Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırılır.
Zamanında ödenmeyen kullanım hakkı ücretleri, Kurumun bildirimi üzerine,
6183 sayılı Kanun hükümleri uyarınca, ilgili vergi dairesince tahsil
olunur.
İşletmecilerin hak ve
yükümlülükleri
MADDE 12 – (1) İşletmeci, Kurum düzenlemeleri ve
yetkilendirmesinde öngörülen şartlara uygun olarak yetkilendirildiği
kapsamdaki elektronik haberleşme hizmetini sunma hakkına sahiptir.
(2)
Kurum, işletmecilere sektörün ihtiyaçları, uluslararası düzenlemeler,
teknolojide meydana gelen gelişmeler gibi hususları gözeterek aşağıdaki
hususlar başta olmak üzere, mevzuat doğrultusunda yükümlülükler
getirebilir:
a)
İdari ücretler.
b)
Hizmetlerin birbiriyle uyumlu çalışabilmesi ve şebekelerarası
arabağlantının sağlanması.
c)
Ulusal numaralandırma planındaki numaralardan son kullanıcılara erişimin
sağlanması.
ç)
Ortak yerleşim ve tesis paylaşımı.
d)
Kişisel veri ve gizliliğin korunması.
e)
Tüketicinin korunması.
f)
Kuruma bilgi ve belge verilmesi.
g)
Kanunlarla yetkili kılınan ulusal kurumlarca yasal dinleme ve müdahalenin
yapılmasına teknik olanak sağlanması.
ğ)
Afet durumlarındaki haberleşmenin kesintisiz devam edebilmesi için gerekli
tedbirlerin alınması.
h)
Elektronik haberleşme şebekelerinden kaynaklanan elektromanyetik alanlara
kamu sağlığını tehdit edecek şekilde maruz kalınmasının engellenmesi ile
ilgili önlemlerin bu Kanun çerçevesinde alınması.
ı)
Erişim yükümlülükleri.
i)
Elektronik haberleşme şebekelerinin bütünlüğünün idame ettirilmesi.
j)
İzinsiz erişime karşı şebeke güvenliğinin sağlanması.
k)
Hizmet kalitesi de dahil olmak üzere standartlar
ve spesifikasyonlara uyumluluk.
l)
İlgili mevzuat uyarınca Kurum tarafından istenen hizmetleri yerine
getirmek.
(3)
Kullanım hakkı verildiği durumlarda, yukarıdakilere ilaveten sektörün
ihtiyaçları, uluslararası düzenlemeler, teknolojide meydana gelen gelişmeler
gibi hususları gözeterek aşağıdaki hususlar başta olmak üzere, mevzuat
doğrultusunda yükümlülükler getirilebilir:
a)
Frekans kullanım hakkının verildiği hizmet, şebeke ya da teknoloji türü ile
numara kullanım hakkının verildiği hizmetin kapsamı.
b)
Frekans ve numaraların etkin ve verimli kullanımı.
c)
Elektromanyetik girişimin önlenmesi.
ç)
Numara taşınabilirliği.
d)
Rehber hizmeti.
e)
Yetkilendirme süresi.
f)
Hak ve yükümlülüklerin devri.
g)
Kullanım hakkı ücretleri.
ğ)
İhale sürecinde üstlenilen taahhütler.
h)
Frekans ve numara kullanımları ile ilgili uluslararası anlaşmalar
çerçevesindeki yükümlülüklere uyulması.
(4)
İşletmecilerin hak ve yükümlülükleri ile ilgili usul ve esaslar Kurumca
belirlenir.
(5)
İşletmeciler, elektronik haberleşme sistemleri üzerinden millî güvenlikle
ve 5397 ve 5651 sayılı kanunlar ve ilgili diğer kanunlarda getirilen
düzenlemelerle ilgili taleplerin karşılanmasına yönelik teknik alt yapıyı,
elektronik haberleşme sistemini hizmete sunmadan önce kurmakla yükümlüdür.
Halen elektronik haberleşme hizmeti sunan işletmeciler de; söz konusu
teknik alt yapıyı, Kurum tarafından belirlenecek süre içerisinde aynı
şartlarla ve tüm harcamaları kendilerine ait olmak üzere kurmakla
yükümlüdürler.
İKİNCİ BÖLÜM
Tarifeler
Tarifelerin düzenlenmesi
MADDE 13 – (1) Tarife; abonman ücreti, sabit ücret, konuşma
ücreti, hat kirası ve benzeri değişik ücret kalemlerinden birisi veya
birkaçı olarak tespit edilebilir.
(2)
Her türlü elektronik haberleşme hizmetinin sunulması karşılığında uygulanacak
tarifeler aşağıdaki hükümlere tabidir:
a)
İşletmeciler, uygulayacakları tarifeleri, ilgili mevzuat ve Kurum
düzenlemelerine aykırı olmayacak şekilde serbestçe belirlerler.
b)
İşletmecinin ilgili pazarda etkin piyasa gücüne sahip olduğunun belirlenmesi
halinde Kurum, tarifelerin onaylanması, izlenmesi ve denetlenmesine ilişkin
yöntemleri ve tarifelerin alt ve üst sınırları ile bunların uygulama usul
ve esaslarını belirleyebilir.
c)
İşletmecinin ilgili pazarda etkin piyasa gücüne sahip olduğunun
belirlenmesi halinde; Kurum, fiyat sıkıştırması, yıkıcı fiyatlandırma gibi
rekabeti engelleyici tarifelerin önlenmesi için gerekli düzenlemeleri yapar
ve uygulamaları denetler.
(3)
Bu maddenin uygulanması ile tarifelerin Kuruma sunulması, kamuoyuna duyurulması
ve yayımlanması hususlarına ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından
belirlenir.
Tarifelerin düzenlenmesine
ilişkin ilkeler
MADDE 14 – (1) Kurum, her türlü elektronik haberleşme
hizmetinin sunulması karşılığında uygulanacak tarifelere ilişkin düzenlemeleri
yaparken, aşağıdaki ilkeleri göz önünde bulundurur:
a)
Kullanıcıların makul bir ücret karşılığında elektronik haberleşme
hizmetlerinden yararlanmasını sağlayacak uygulamaların teşvik edilmesi.
b)
Tarifelerin, 5369 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (c)
bendinde belirtilen ihtiyaç sahibi kesimlere mahsus, kapsamı açık ve
sınırları belirlenmiş kolaylıklar sağlanması halleri saklı olmak üzere,
benzer konumdaki kullanıcılar arasında haklı olmayan nedenlerle ayrım
gözetilmeksizin adil ve şeffaf olması.
c)
Tarifelerin, sunulan elektronik haberleşme hizmetlerine ilişkin maliyetleri
mümkün olduğunca yansıtması.
ç)
Bir hizmetin maliyetinin diğer bir hizmetin ücreti yoluyla desteklenmemesi
veya karşılanmaması.
d)
Tarifelerin, rekabetin engellenmesi, bozulması veya kısıtlanmasına neden
olacak şekilde belirlenmemesi.
e)
Uluslararası uygulamaların uygun olduğu ölçüde dikkate alınması.
f)
Tarifelerin, teknolojik gelişmeyi ve yeni teknolojilerin makul fiyatlarla
kullanılmasına olanak veren yatırımları teşvik edecek nitelikte olması.
g)
Tüketici menfaatinin gözetilmesi.
ğ)
Tüketicilerin tarifelere ilişkin hususları bilmesinin sağlanması.
h)
Rakip işletmecilerin kendi kullanıcılarına sunacağı elektronik haberleşme
hizmetleri için etkin piyasa gücüne sahip işletmeciden talep edeceği temel
girdi niteliğinde olan elektronik haberleşme hizmetlerinde oluşan fiyatları
da dikkate alması.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Erişim ve
Arabağlantı
Erişimin kapsamı
MADDE 15 – (1) Elektronik haberleşme hizmetlerinde erişim
kapsamında aşağıdaki hususlar yer alır:
a)
Yerel ağa ayrıştırılmış erişim ve veri akış erişimini de içerecek şekilde
elektronik haberleşme şebekesi bileşenlerine ve ilgili tesislerine her
türlü yöntemle erişim.
b)
Binalar, borular ve direkleri de içerecek şekilde mevcut erişim
seçeneklerini de dikkate alarak fiziksel alt yapıya erişim.
c)
İşletim destek sistemlerini de içerecek şekilde ilgili yazılım sistemlerine
erişim.
ç)
Numara dönüşümüne veya eşdeğer işlevselliğe sahip sistemlere erişim.
d)
Sanal şebeke hizmetlerine rekabet durumunu da dikkate alarak erişim.
e)
İki elektronik haberleşme şebekesi arasındaki arabağlantı.
f)
Ulusal dolaşım da dahil olmak üzere sabit ve mobil
şebekelere erişim.
g)
Koşullu erişim sistemlerine erişim.
ğ)
Yeniden satış amacıyla hizmetlerin toptan seviyede sunulması.
h)
Kurum düzenlemeleri ile belirlenen diğer hallerdeki erişim.
Erişim yükümlülüğü
MADDE 16 – (1) Erişim yükümlüleri ve yükümlülüğün kapsamı
Kurum tarafından belirlenir. Kurum; bir işletmecinin diğer
bir işletmecinin bu Kanunun 15 inci maddesinde belirtilen hususlarda
erişimine izin vermemesinin veya aynı sonucu doğuracak şekilde erişim için
makul olmayan süre ve şartlar ileri sürmesinin, rekabet ortamının oluşumunu
engelleyeceğine veya ortaya çıkacak durumun, son kullanıcıların aleyhine
olacağına karar vermesi halinde, söz konusu işletmeciye diğer
işletmecilerin erişim taleplerini kabul etme yükümlülüğü getirebilir.
(2)
Bu Kanun uyarınca, tüm işletmeciler, talep gelmesi halinde birbirleriyle arabağlantı müzakerelerinde bulunmakla yükümlüdürler.
Tarafların anlaşamamaları halinde Kurum, işletmecilere arabağlantı
sağlama yükümlülüğü getirebilir.
(3)
Kurum, erişim ve arabağlantı yükümlülüklerini, bu
Kanunun 4 üncü maddesinde belirtilen ilkeleri göz önünde bulundurarak kamu
menfaati açısından gerekli gördüğü hallerde, yapacağı düzenlemelerle
sınırlandırabilir.
(4)
Kurum, tüm erişim anlaşmalarının bu Kanunun amaç ve kapsamına, rekabetin ve
tüketici haklarının korunmasına ve şebekelerin bütünlüğü ve birlikte
çalışılabilirliği ile hizmetlerin karşılıklı işletilebilirliğine uygun
olarak tesis edilmesine ve uygulanmasına yönelik düzenlemeleri yapar.
(5)
Kurum, erişim yükümlüsü işletmecilere, diğer işletmecilerin makul erişim
taleplerini, bu Kanun hükümleri çerçevesinde karşılamalarına yönelik olarak
eşitlik, ayrım gözetmeme, şeffaflık, açıklık, maliyet ve makul kâra dayalı
olma yükümlülükleri ile erişim hizmetlerini kendi ortaklarına,
iştiraklerine veya ortaklıklarına sağladıkları ile aynı koşul ve kalitede
sunma yükümlülüğü getirebilir.
(6)
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından
belirlenir.
Tesis paylaşımı ve ortak
yerleşim
MADDE 17 – (1) Bir işletmecinin tesislerini kamuya veya
üçüncü şahıslara ait bir arazinin üzerine veya altına yerleştirebildiği
veya bu tür arazileri kullanabildiği veya kamulaştırma müessesesinden
yararlanabildiği hallerde Kurum, çevrenin korunması, kamu sağlığı ve
güvenliği, şehir ve bölge planlaması ve kaynakların etkin kullanılması
gereklerini gözeterek ilgili işletmeciye söz konusu tesisleri ve/veya
araziyi makul bir bedel karşılığında diğer işletmecilerle paylaşmasına
ilişkin rekabet üzerindeki etkileri dikkate alarak yükümlülükler
getirebilir.
(2)
Kurum, işletmecilere kendi tesislerinde, diğer işletmecilerin ekipmanları için maliyet esaslı bir bedel karşılığında,
başta fiziksel ortak yerleşim olmak üzere her türlü ortak yerleşim sağlama
yükümlülüğü getirebilir. Kurumca öngörülmesine rağmen işletmecilerin ortak
yerleşim tarifelerini maliyet esaslı belirlememesi ve bu durumun tespit edilmesi
halinde, Kurum ortak yerleşim tarifelerini; maliyetleri, uluslararası
uygulamaları ve/veya rayiç bedelleri uygun olduğu ölçüde dikkate alarak
belirler.
(3)
Radyo ve televizyon yayınlarını da içeren her türlü yayının belirlenmiş emisyon noktalarından yapılabilmesini teminen, ortak anten sistem ve tesisleri kurulması da
dahil tesis paylaşımı ve ortak yerleşim ile ilgili usul ve esaslar Kurumca
belirlenir. Gerekli hallerde uygulamayı teşvik amacıyla ortak anten sistem ve
tesisleriyle ilgili olarak bu Kanuna ekli ücret tarifesinde yer alan
ücretlerden muafiyet uygulaması da dahil olmak
üzere gerekli iş ve işlemler Kurumca yürütülür. Ortak anten sistem ve
tesisleri hakkında da elektronik haberleşmeyle ilgili alt yapı oluşumuna
ilişkin hükümler uygulanır. Kurum düzenlemeleri çerçevesinde, belediyeler,
mülki amirler ve diğer kamu kurumları ortak anten sistem ve tesisleriyle
ilgili yer temini de dahil her türlü kolaylığı
göstermek ve yardımda bulunmakla yükümlüdürler.
Erişim anlaşmaları ve
uzlaşmazlıkların çözümü
MADDE 18 – (1) Erişim anlaşmaları taraflar arasında ilgili
mevzuata ve Kurum düzenlemelerine aykırı olmamak kaydıyla serbestçe
müzakere edilerek imzalanır. Taraflar arasında erişim talebinden itibaren
azami iki ay içerisinde anlaşma tesis edilememesi veya mevcut erişim
sözleşmesinde bu Kanun kapsamında herhangi bir anlaşmazlık vuku bulması
halinde Kurum, taraflardan herhangi birinin başvurusu üzerine,
belirleyeceği esaslar çerçevesinde taraflar arasında uzlaştırma prosedürü
işletmeye ve/veya geçici ücretin belirlenmesi de dahil
olmak üzere, kamu menfaati açısından gerekli gördüğü diğer tedbirleri
almaya veya uzlaştırma talebini reddetmeye yetkilidir.
(2)
Kurum, uzlaştırma sürecinde tarafların anlaşamaması halinde, erişim
anlaşmasının anlaşmazlık konusu olan hüküm, koşul ve ücretlerini,
belirlenen istisnai haller hariç olmak üzere iki ay içerisinde belirlemeye
yetkilidir. Belirlenen hüküm, koşul ve ücretlerin işletmeciler tarafından,
mevzuat ve Kurum düzenlemeleri çerçevesinde aksi kararlaştırılıncaya kadar
uygulanmasına devam olunur.
(3)
Erişim anlaşmaları imzalanmasını müteakip Kuruma sunulur. Kurum ilgili
mevzuata ve Kurum düzenlemelerine aykırılık hallerinde işletmecilerden
anlaşmalarda değişiklik yapılmasını ister. İşletmeciler Kurumun değişiklik
isteğini yerine getirmekle yükümlüdür.
(4)
Erişim anlaşmaları, ticarî sırlar dışında alenîdir.
(5)
Bu maddenin uygulanma usul ve esasları Kurum tarafından belirlenir.
Referans erişim teklifi
MADDE 19 – (1) Kurum, erişim yükümlüsü işletmecilere referans
erişim teklifi hazırlama yükümlülüğü getirebilir. Kurum tarafından referans
erişim teklifi hazırlama yükümlülüğü getirilen işletmeciler, bu
yükümlülüğün getirildiği tarihten itibaren üç ay içerisinde söz konusu
teklifleri Kurumun onayına sunmakla yükümlüdürler.
(2)
Kurum, bu Kanunun 4 üncü maddesindeki ilkeleri göz önünde bulundurarak,
referans erişim tekliflerinde gerekli değişikliklerin yapılmasını
işletmecilerden isteyebilir. İşletmeciler, Kurumun istediği değişiklikleri
belirtilen biçimde ve verilen sürede yerine getirmekle yükümlüdürler.
Verilen süre içerisinde Kurumun istediği değişikliklerin yapılmaması
halinde, Kurum bu değişiklikleri re’sen
yapabilir.
(3)
Kurum uygun gördüğü teklifleri onaylar. İşletmeciler, Kurum tarafından
onaylanan referans erişim tekliflerini yayımlamakla ve Kurum tarafından
onaylanan referans erişim tekliflerindeki şartlarla erişim sağlamakla
yükümlüdürler.
(4)
Bu maddenin uygulama usul ve esasları Kurum tarafından belirlenir.
Erişim tarifeleri
MADDE 20 – (1) Kurum, erişim yükümlüsü işletmecilere, erişim
tarifelerini maliyet esaslı olarak belirleme yükümlülüğü getirebilir. Kurum
tarafından talep edilmesi halinde yükümlü işletmeciler erişim tarifelerinin
maliyet esaslı belirlendiğini ispat etmek zorundadır.
(2)
Yükümlü işletmecilerin tarifelerini maliyet esaslı belirlemediğini tespit
etmesi halinde, Kurum erişim tarifelerini maliyet esasına göre belirler.
Kurum, tarifeleri maliyet esasına göre belirleyinceye kadar diğer ülke uygulamalarını
uygun olduğu ölçüde dikkate alarak, tarifeleri belirler ve/veya tarifelere
üst sınır koyabilir. Kurumun belirlediği tarifelere uyulması zorunludur.
Hesap ayrımı ve maliyet
muhasebesi
MADDE 21 – (1) Kurum ilgili pazarda etkin piyasa gücüne sahip
işletmecilere hesap ayrımı yükümlülüğü getirebilir. Hesap ayrımı
yükümlülüğü getirilen işletmeciler, Kurum tarafından belirlenecek hesap
ayrımı ve maliyet muhasebesine ilişkin usul ve esaslar kapsamında faaliyet
alanları ve iş birimleri için ayrı ayrı hesap
tutma ile yükümlüdür.
(2)
Kurum işletmecilerin hesaplarını denetleyebilir veya denetim yetkisi vermek
suretiyle denetletebilir veya işletmecilere hesaplarını bağımsız denetim
kuruluşlarına denetletme yükümlülüğü getirebilir. Denetim yetkisi verilenler
ve bağımsız denetim kuruluşları, bu Kanun ve hesap ayrımı ve maliyet
muhasebesine ilişkin mevzuat hükümleri çerçevesinde inceleme ve denetimden
sorumludurlar. Denetim yetkisi verilenler ve bağımsız denetim kuruluşları,
denetimlere ilişkin olarak hazırladıkları raporlardaki yanlış ve yanıltıcı
bilgi ve kanaatler nedeniyle doğabilecek zararlardan ve üçüncü kişilere
verecekleri zararlardan sorumludurlar. Hesap ayrımı ve maliyet muhasebesi
kapsamında yapılan denetime ilişkin giderler ilgili işletmeciler tarafından
karşılanır.
(3)
Kurum, işletmecilere; hesap ayrımı ve maliyet muhasebesi yükümlülükleri
kapsamında hazırladıkları bilgi ve belgeleri yayımlama yükümlülüğü
getirebilir. Kurum, gerekli gördüğü takdirde bu bilgi ve belgeleri kendisi
de yayımlayabilir. Yayımlanacak bilgi ve belgelerin kapsamı Kurum
tarafından belirlenir.
(4)
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin hususlar Kurum tarafından düzenlenir.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Geçiş Hakkı
Geçiş hakkının kapsamı
MADDE 22 – (1) Geçiş hakkı; elektronik haberleşme hizmeti
vermek amacıyla, her türlü elektronik haberleşme alt yapısını ve bunların
destekleyici ekipmanlarını, kamu ve/veya özel
mülkiyete konu taşınmazların altından, üstünden, üzerinden geçirme ve bu
alt yapıyı kurmak, değiştirmek, sökmek, kontrol, bakım ve onarımlarını
sağlamak ve benzeri amaçlarla söz konusu mülkiyet alanlarını bu Kanun
hükümleri çerçevesinde kullanma hakkını kapsar.
Geçiş hakkı talebinin kabulü
MADDE 23 – (1) Taşınmaza kalıcı zarar verilmemesi, bu taşınmaz
üzerindeki hakların kullanımının sürekli biçimde aksatılmaması koşuluyla,
teknik olarak imkan dahilinde, seçeneksiz ve
ekonomik açıdan orantısız maliyetler ihtiva etmeyen geçiş hakkı talepleri,
makul ve haklı sebepler saklı kalmak üzere, kabul edilir.
(2)
Kamu kurum ve kuruluşları, kendilerine yapılan geçiş hakkı talebini içeren
başvuruları öncelikli olarak ve gecikmeye mahal vermeden, değerlendirir ve
altmış gün içinde sonuçlandırırlar. Benzer konumdaki işletmeciler arasında
ayrım gözetmeksizin şeffaf davranılır.
Tesis paylaşımı ve ortak
yerleşimin önceliği
MADDE 24 – (1) Geçiş hakkı kapsamında kullanılacak bir
taşınmaz üzerinde halihazırda bu Kanun ve Kurum
düzenlemeleri çerçevesinde, Kurum tarafından ortak yerleşim ve tesis
paylaşımı yükümlülüğüne karar verilmiş bir elektronik haberleşme şebekesi
bulunması halinde ortak yerleşim ve tesis paylaşımına öncelik verilir.
Anlaşma serbestisi
MADDE 25 – (1) İşletmeci ile geçiş hakkı sağlayıcısı, ilgili
mevzuata ve Kurum düzenlemelerine aykırı olmamak koşulu ile geçiş hakkına
ilişkin anlaşmaları 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu hükümleri saklı kalmak
üzere serbestçe yapabilirler. İşletmeciler, Kurum tarafından istenmesi
halinde yapılan anlaşma ile ekleri ve değişikliklerini, her türlü bilgi,
belge ile yazışmaları Kuruma bildirmekle yükümlüdürler.
Çevrenin korunması
MADDE 26 – (1) Geçiş hakkı kapsamında tanınan hakların
kullanımı sırasında geçiş yollarında ve etrafında bulunan ağaçların ve
çevresel değerlerin korunması esastır. Geçiş hakkı uygulamasında tarihi
eserler ile kültür ve tabiat varlıklarının korunmasına ilişkin mevzuat
hükümleri saklıdır. Bu konuda alınması gereken izinlere ilişkin başvurular
ilgili kuruluşlarca altmış gün içinde sonuçlandırılır.
Diğer alt yapılarla ilişkili
durumlar
MADDE 27 – (1) İşletmeciye ait elektronik haberleşme şebekesi
ve bunların destekleyici ekipmanları, geçiş hakkının kullanılacağı taşınmaz
üzerinde halihazırda bulunan, kanalizasyon, su,
gaz kanalları, demiryolları, elektrik tesisleri, diğer elektronik
haberleşme şebekesi ve benzeri kamu hizmeti alt yapısına zarar vermeyecek
şekilde ve mesafede tesis edilir. Yeni alt yapı ve şebeke tesis edecek
işletmeci, ilgili kamu kurumu ve kuruluşu ile gerekli koordinasyonu
sağlayarak hareket eder. Zaruri hallerde söz konusu kamu hizmetlerinin
kesintiye uğramaması için alınacak önlemlerden doğan masrafları geçiş
hakkını kullanan taraf tazmin eder. Geçiş hakkına ilişkin çalışmalardan
kaynaklanan tüm masraflar işletmeci tarafından karşılanır.
Geçiş hakkına ilişkin
yükümlülükler
MADDE 28 – (1) Geçiş hakkı sağlayıcısı, işletmecinin geçiş
hakkı kapsamında yürüteceği faaliyetlerin, kesintisiz ve güvenli bir
şekilde gerçekleştirilmesini sağlamak amacıyla, masrafları işletmeci
tarafından karşılanmak üzere, gerekli tüm önlemlerin alınmasına ve çalışmaların
yapılmasına izin verir.
(2)
Geçiş hakkı sağlayıcısı bu haklarını kullanırken, işletmecinin geçiş hakkı
kapsamında yürüteceği faaliyetler ile işletmeciye ait elektronik haberleşme
şebekesini tehlikeye düşürücü veya zarar verici işlemlerden kaçınmakla yükümlüdür.
(3)
Geçiş hakkı kullanan işletmeciler, geçiş hakkı sağlayıcısının geçiş
hakkının kullanımı dışında ayrıca uğradıkları zararları en geç bir ay
içerisinde karşılamak zorundadırlar.
Yetkilendirmenin devri halinde
geçiş hakkı anlaşması
MADDE 29 – (1) Yetkilendirmenin devri halinde kamu hizmetinin
kesintiye uğramaması için, geçiş hakkı sağlayıcısı tarafından aksi ileri
sürülmediği müddetçe; geçiş hakkı anlaşmasının, geçiş hakkı sağlayıcısı ile
yeni işletmeci arasında aynı şartlarda geçerli olacağı kabul olunur.
Kamulaştırma
MADDE 30 – (1) Bu Kanunda öngörülen faaliyetlerin gerektirmesi
halinde, kişilerin özel mülkiyetinde bulunan taşınmazlar hakkında 4/11/1983
tarihli ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununda belirtilen esaslar dahilinde kamulaştırma yapılır. Bu konuda Bakanlıkça
verilecek lüzum kararı, kamu yararı kararı yerine geçer ve başka bir onaya
gerek kalmaksızın müteakip işlemler Kamulaştırma Kanunu hükümlerine göre
Bakanlıkça yürütülür. Kamulaştırılan taşınmazların mülkiyeti Hazineye ait
olur ve bu taşınmazlar üzerinde Maliye Bakanlığı tarafından işletmeci
lehine yetkilendirme süresi ile sınırlı olmak üzere bedelsiz olarak irtifak
hakkı tesis edilir. Yetkilendirmenin sona ermesi veya iptali halinde, bu
taşınmazların üzerinde işletmeci lehine tescil edilmiş olan irtifak hakkı
ilgili defterdarlık veya malmüdürlüğünün talebi üzerine tapu idaresince re’sen terkin edilir ve bu taşınmazlar başkaca bir
işleme gerek kalmaksızın Hazineye devredilir. İşletmeci tarafından daha
önce ödenen kamulaştırma bedelleri iade edilmez.
(2)
Bu Kanunda öngörülen faaliyetler ile ilgili olarak işletmeci tarafından
Hazinenin özel mülkiyetindeki veya Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki
taşınmazlar üzerinde irtifak hakkı tesisi, kullanma izni verilmesi veya
kiralama yapılmasına ihtiyaç duyulması halinde Kurumdan talepte bulunulur.
Bu talebin Kurulca uygun görülmesi halinde, ilgili mevzuatı uyarınca Maliye
Bakanlığı ile ilgili işletmeci arasında yetkilendirme süresi ile sınırlı
olmak üzere bedeli karşılığında irtifak hakkı tesisi, kullanma izni veya
kiralama sözleşmesi düzenlenir. Bu sözleşmelerde, sözleşmenin geçerliliğinin
yetkilendirme süresi ile sınırlı olacağı yönünde hüküm yer alır. Bu şekilde
tesis edilen irtifak hakkı, kullanma izni veya kiralama bedelini ödeme
yükümlülüğü işletmeciye aittir.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Numaralandırma
ve İnternet Alan Adları
Ulusal numaralandırma planı
MADDE 31 – (1) Kurum, Bakanlık politikası doğrultusunda
ulusal numaralandırma planını hazırlar ve plana uygun olarak numara tahsis
işlemlerini yapar. Numara kaynaklarının tahsisi, etkin ve verimli
kullanımının sağlanması, geri alımı ve benzeri konular Kurumca çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir. Kurum, elektronik haberleşme hizmeti ve/veya
şebekesi veya altyapısı için yeterli numara kaynağının bulunmasını
sağlayacak şekilde gerekli planlamaları yapar ve numara kaynaklarının adil,
şeffaf ve ayrımcı olmayan ilkeler çerçevesinde yönetimini sağlar.
(2)
Kurum, numara kaynağının etkin ve verimli kullanılmasına yönelik olarak
yapacağı düzenlemeler veya ilgili uluslararası kuruluşların düzenlemeleri
doğrultusunda yapılabilecek yeni planlamalar çerçevesinde, işletmecilerin
de görüşünü alarak ulusal numaralandırma planında değişiklik yapabilir.
Değişikliklerin uygulanması amacıyla işletmecilere uluslararası normlara
uygun olacak şekilde süre verilir. İşletmeciler bu değişiklikleri uygular
ve gerekli önlemleri alır.
(3)
Kurum, numara tahsis ve kullanımını koşullara bağlayabilir, kamu düzeni ve millî
güvenliğin gerektirdiği durumlar, numara kapasitesi ihtiyacı, üye olunan
uluslararası kuruluşların düzenlemeleri veya taraf olunan uluslararası
anlaşmalar doğrultusunda veya Kurum düzenlemelerine uygun olarak
kullanılmadığı durumlarda tahsisli numaralarda değişiklik yapılabilir ve
tahsisli numaralar geri alınabilir. Bu konuda yapılacak düzenlemeler
sonucunda Kurum herhangi bir yükümlülük altına girmez.
(4)
Ankesörlü telefon hizmeti kullanıcıları da dahil
olmak üzere, kamu kullanımına açık telefon hizmetinden faydalanan
kullanıcılar, herhangi bir ücret ödemeden 112 ve Kurumca belirlenen diğer
acil çağrı numaralarını çevirerek acil çağrıya cevap vermekle yetkili
kuruluşa erişme hakkına sahiptir. Kurumca belirlenen esaslar çerçevesinde
işletmeciler ücretsiz olarak, kullanıcıların 112 acil çağrı numarasına ve
Kurumca belirlenebilecek diğer acil çağrı numaralarına sunmakta oldukları
hizmetin kapsam ve kalitesine uygun olarak erişimlerini sağlamak ve acil
yardım talebinde bulunan kullanıcıların yerlerini tespit ederek ilgili
kuruluşa bildirmekle yükümlüdür.
Numara taşınabilirliği
MADDE 32 – (1) İşletmeciler, Kurum düzenlemeleri çerçevesinde
işletmeci numara taşınabilirliğini sağlamakla yükümlüdür. Kurum bu
yükümlülüğün uygulanmasına ilişkin usul ve esasları işletmecilerin de
görüşünü alarak belirler. İşletmeciler, Kurum düzenlemelerine uygun olarak
şebekelerinde gerekli düzenlemeleri yapar ve uygular. İşletmeciler,
işletmeci numara taşınabilirliği kapsamında şebekelerinde yapacakları
düzenlemelerden kaynaklanabilecek gider kalemleri için Kurumdan hak
talebinde bulunamaz.
(2)
İşletmeciler, işletmeci numara taşınabilirliği hizmeti vermek veya taşınmış
numaralara çağrı göndermek üzere kuracakları sistemler ile mevcut
sistemlerinde yapacakları değişiklikler dolayısıyla oluşan maliyeti
kendileri karşılar. Ortak kurulacak referans veri tabanı ve benzeri
sistemler, Kurumca veya talep eden işletmeciler tarafından Kurum düzenlemeleri
çerçevesinde kurulur ve/veya işletilir. Söz konusu sistemler Kurumun
belirleyeceği usul ve esaslar çerçevesinde işletmeci numara taşınabilirliği
hizmeti vermekle yükümlü işletmecilerce veya üçüncü bir tarafça da
kurulabilir ve/veya işletilebilir. Bu sistemlere ilişkin maliyet paylaşım
esasları Kurum tarafından düzenlenebilir.
(3)
Kurum, işletmeci numara taşınabilirliği kapsamında tüketicilerin korunması
ve anılan hizmetten en iyi koşullarda faydalanabilmelerini sağlamak
amacıyla gerekli her türlü tedbiri alır.
(4)
İşletmecilerin, işletmeci numara taşınabilirliği kapsamında birbirlerine
uygulayacağı ücretler konusunda bu Kanunun 20 nci
maddesi hükümleri uygulanır.
(5)
Numara taşınabilirliği dolayısıyla aboneye doğrudan yansıyabilecek
ücretler, abonelerin bu hizmeti almalarını engelleyici nitelikte
olmamalıdır.
(6)
Kurum işletmecilere, adres taşınabilirliği veya hizmet taşınabilirliği
sunma yükümlülüğü getirebilir. Bu yükümlülüğe ilişkin usul ve esaslar
işletmecilerin de görüşü alınarak Kurum tarafından belirlenir.
Taşıyıcı seçimi ve taşıyıcı ön
seçimi
MADDE 33 – (1) Kurum, işletmecilere taşıyıcı seçimi ve
taşıyıcı ön seçimi uygulama yükümlülüğü getirebilir. İlgili pazarda etkin
piyasa gücüne sahip işletmeciler, şebekelerinde Kurum düzenlemeleri
doğrultusunda taşıyıcı seçimi ve taşıyıcı ön seçimi uygulamakla yükümlü
kılınabilir. Kurum bu yükümlülüğün uygulama usul ve esaslarını belirler.
İşletmeciler, taşıyıcı seçimi ve taşıyıcı ön seçimi kapsamında Kurum
düzenlemelerine uygun olarak şebekelerinde gerekli düzenlemeleri yapar ve
uygular. İşletmeciler, taşıyıcı seçimi ve taşıyıcı ön seçimi kapsamında
şebekelerinde yapacakları düzenlemelerden kaynaklanabilecek gider kalemleri
için Kurumdan hak talebinde bulunamaz.
(2)
İşletmecilerin taşıyıcı seçimi ve taşıyıcı ön seçimi kapsamında
birbirlerine uygulayacağı ücretler konusunda bu Kanunun 20 nci maddesi hükümleri uygulanır.
(3)
Taşıyıcı seçimi ve taşıyıcı ön seçimi dolayısıyla aboneye doğrudan
yansıyabilecek ücretler, abonelerin bu hizmeti almalarını engelleyici
nitelikte olamaz.
(4)
Abonelere ait faturalama bilgisi bulunan sabit ya da mobil telefon hizmeti
sunan işletmeciler ile bu şebekeler üzerindeki abonelere hizmet veren diğer
işletmeciler arasında, abonenin birden fazla fatura almasını önlemek
amacıyla, tüketiciye ek yük getirmeyecek şekilde, faturalama anlaşması
yapılabilir. Bu konuya ilişkin usul ve esasları belirlemeye Kurum
yetkilidir.
Haczedilmezlik ve haberleşme
hizmetlerinin sürekliliği
MADDE 34 – (1) Elektronik haberleşme hizmetleri ile ilgili
olarak abone veya kullanıcılara tahsis edilen frekans, numara ve hat
kullanımı ile internet alan adları gibi intifa ve kullanım hakları ile
işletmecilerin yetkilendirmeleri hiçbir şekilde haczedilemez.
(2)
Genel güvenlik ve asayişe yönelik haberleşmelerden kapsamı Kurum tarafından
belirlenmiş olanlar her ne sebeple olursa olsun kesintiye uğratılamaz.
(3)
Elektronik haberleşme alt yapısına mahkeme kararı veya ilgili mevzuatı
uyarınca Kurum, Bakanlık veya diğer yetkili merciler tarafından alınmış bir
karar olmadıkça, elektronik haberleşmenin aksamasına neden olacak biçimde
müdahalelerde bulunulamaz.
İnternet alan adları
MADDE 35 – (1) İnternet alan adlarının tahsisini yapacak kurum
veya kuruluşun tespiti ile alan adı yönetimine ilişkin usul ve esaslar
Bakanlık tarafından belirlenir.
ÜÇÜNCÜ KISIM
Spektrum
Yönetimi
Frekans planlama, tahsis ve
tescili
MADDE 36 – (1) Radyo ve televizyon yayınlarına ilişkin ilgili
kanununda belirtilen hükümler saklı kalmak kaydıyla:
a)
Telsiz yayınlarının birbirleri üzerinde elektromanyetik girişim
oluşturmaması ve frekans bantlarının etkin ve verimli şekilde
kullanılmasını sağlamak amacıyla uluslararası frekans planlaması ve
uluslararası kuruluşların aldığı kararlar da dikkate alınarak milli frekans
planlaması, tahsisi, uluslararası koordinasyon ile tescil işlemleri Kurum
tarafından yapılır ve uygulanır.
b)
Telsiz cihaz veya sistemi kurmak ve işletmek isteyenler Kuruma frekans
tahsis ve tescil işlemlerini yaptırmak zorundadır. Ancak, bu Kanunun 37 nci maddesinde belirtilen, herhangi bir telsiz kurma ve
kullanma iznine ve telsiz ruhsatnamesine ihtiyaç göstermeksizin kullanılan
telsiz cihaz ve sistemlerinde kullanılacak frekanslar için tahsis ve tescil
işlemi yapılmaz.
(2)
Frekans tahsislerinde Dışişleri Bakanlığı, Jandarma Genel Komutanlığı ile
Sahil Güvenlik Komutanlığı ihtiyaçları da dahil
Türk Silahlı Kuvvetlerine, Millî İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığına ve
Emniyet Genel Müdürlüğüne öncelik tanınır.
(3)
Türk Silahlı Kuvvetleri ile Radyo ve Televizyon Üst Kurulu, milli frekans
planı çerçevesinde kendilerine tahsis edilen frekans bantlarında frekans
planlamasını yapar ve uygular.
(4)
Teknolojik gelişmeler ve Ülkemizin taraf olduğu uluslararası kuruluşların
kararları doğrultusunda yapılabilecek yeni planlamalar çerçevesinde, Kurum,
tahsis edilen frekans ve bantlar için Bakanlık ve ilgili kurumlar ile
gerekli koordinasyonu sağlar. Kurum, Devlet güvenlik ve istihbaratında
zafiyet yaratmayacak şekilde iptal dahil her türlü
değişiklik yapabilir. Bu konuda yapılacak düzenlemeler sonucunda Kurum,
herhangi bir yükümlülük altına girmez.
Telsiz kurma ve kullanma izni,
telsiz ruhsatnamesi ve kullanıma ilişkin esaslar
MADDE 37 – (1) Radyo ve televizyon yayınlarına ilişkin ilgili
kanununda belirtilen hükümler saklı kalmak kaydıyla, Kurum düzenlemelerinde
belirtilen ve işletilmesi için frekans tahsisine ihtiyaç gösteren telsiz
cihaz veya sistemi kullanıcıları, telsiz kurma ile kullanma izni ve telsiz
ruhsatnamesi almak zorundadır. Bu kapsamdaki kullanıcılar telsiz cihaz veya
sistemlerini Kurum düzenlemeleri ve telsiz ruhsatnamesinde belirtilen
esaslara uygun olarak kurmak ve kullanmak mecburiyetindedirler.
(2) Telsiz kurma ve kullanma izni ve telsiz ruhsatnamesi
verilmesi, izin ve telsiz ruhsatnamesinin süresi, yenilenmesi, değişikliği
ve iptali ile ilgili usul ve esaslar ile bu çerçevede öngörülen telsiz
cihaz veya sistemlerinin kurulması, kullanılması, nakli, işletme tipinin
değiştirilmesi, devri ve hizmet dışı bırakılmasında kullanıcıların tabi
olacağı hususlar Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Yetkilendirmeye
tabi bulunmayan telsiz kurma ve kullanma izinleri en fazla beş yıl için
verilir. Süresi içerisinde yenilenmeyen telsiz kurma ve kullanma izni ve
telsiz ruhsatnamelerinde belirtilen cihaz ve sistemler için tahsis edilen
frekanslar iptal edilir. Kurum tarafından yetkilendirilmiş olmak suretiyle
telsiz hizmeti sunan işletmecilerin sistemlerine dahil
telsiz cihazı kullanıcıları, telsiz kullanma izni ve telsiz ruhsatnamesinden
bu Kanunun 46 ncı maddesinin ikinci fıkrası
çerçevesinde muaftırlar.
(3)
Kurum düzenlemelerinde belirlenen ve işletilmesi için frekans tahsisine
ihtiyaç duyulmayan özel amaçlar için tahsis edilmiş frekans bantlarında ve
çıkış gücünde çalışan Kurumca onaylı telsiz cihaz ve sistemleri, herhangi
bir telsiz kurma ve kullanma iznine ve telsiz ruhsatnamesine ihtiyaç
göstermeksizin kullanılabilir.
(4)
Ulusal ve uluslararası kuruluşların belirlediği standart değerleri dikkate
almak suretiyle telsiz cihaz ve sistemlerinin kullanımında uyulacak
elektromanyetik alan şiddeti limit değerlerinin belirlenmesi, kontrol ve
denetimleri münhasıran Kurum tarafından yapılır veya yaptırılır. Bu
işlemler ile ilgili usul ve esaslar, Sağlık Bakanlığı ile Çevre ve Orman
Bakanlığının görüşleri de dikkate alınmak suretiyle Kurum tarafından çıkarılacak
yönetmelik ile belirlenir. Yönetmelik ile belirlenen limit değerlere ve
güvenlik mesafesine uygun bulunan ilgili tesisler başkaca bir işleme gerek
kalmaksızın Kurum tarafından güvenlik sertifikası düzenlenmesini müteakip
kurulur ve faaliyete geçirilir.
Uydu pozisyonu tahsisi
MADDE 38 – (1) Uluslararası planlama ve kriterler
çerçevesinde uydu pozisyonlarına ilişkin planlama, tahsis, uluslararası
koordinasyon ile tescil işlemlerini Kurum, Bakanlıkla koordineli olarak
yürütür.
Kodlu ve kriptolu
haberleşme
MADDE 39 – (1) Telsiz haberleşme sistemleri üzerinden kriptolu haberleşme yapmaya Türk Silahlı Kuvvetleri,
Jandarma Genel Komutanlığı ve Sahil Güvenlik Komutanlığı, Milli İstihbarat
Teşkilatı, Emniyet Genel Müdürlüğü ve Dışişleri Bakanlığı yetkilidir.
Ayrıca yukarıda belirtilen kurumlara ait olanlar dışında kamu kurum ve
kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerin elektronik haberleşme hizmeti
içinde kodlu veya kriptolu haberleşme yapma usul
ve esasları Kurum tarafından belirlenir.
Spektrum izleme ve denetimi
MADDE 40 – (1) Telsiz cihaz veya sistemlerinin belirlenen
tekniklere ve usullere uygun olarak kurulmasının ve çalıştırılmasının
denetimi, elektromanyetik girişimlerin tespiti ve giderilmesi, Devlet ve
kişi güvenliğini ilgilendiren telsiz faaliyetleri konularında mevzuat dahilinde güvenlik birimleriyle işbirliği yapılması,
ulusal ve uluslararası spektrum izleme, denetleme ve denetlettirme
faaliyetleri Kurum tarafından belirlenecek usul ve esaslar çerçevesinde
yürütülür.
(2)
Kurum, spektrum planlaması, frekans tahsis ve tescili, ücretlendirilmesi dahil spektrum yönetimi ile frekansların etkin ve
verimli kullanımı için gerektiğinde tahsis edilen frekansın geri alınması
ve yeniden satışı dahil spektrum ticareti ile spektrumun izlenmesi ve
denetiminin gerektirdiği düzenlemeleri yönetmelikle yapmaya yetkilidir.
(3)
Kurum, spektrum izleme ve denetleme faaliyetlerinde kullandığı her türlü
araç, cihaz ve sistemler ile tesisler için emniyet ve muhafaza tedbirleri
amacıyla gerek görmesi halinde her türlü riske karşı sigorta yaptırabilir.
(4)
Kurum ulusal ve uluslararası spektrum izleme ve denetleme faaliyetlerini
gerçekleştirmek üzere her türlü araç, cihaz ve sistemlerini uygun göreceği
yerlerde ve mevzuatı dahilinde kurup
işletebileceği gibi kurdurup işletilmesini de sağlayabilir.
(5)
Sahil Güvenlik Komutanlığı, deniz yetki alanlarında bu Kanun kapsamındaki
her türlü denetim ile spektrum izleme görevini yürütür.
Yabancılara uygulanacak
işlemler
MADDE 41 – (1) Yabancı devletlerle yapılan anlaşmalara
dayanılarak kurulmuş veya kurulacak telsiz cihaz veya sistemleri, varsa bu
anlaşmalardaki özel hükümlere tabidir.
(2)
Yabancı devletlerin Ülkemizdeki diplomatik temsilciliklerine, karşılıklılık
esasına bağlı olarak, Dışişleri Bakanlığının uygun görüşüne istinaden
telsiz cihaz veya sistemi kurma ruhsatı ve kullanma izni verilebilir.
Sahil telsiz istasyonları,
deniz ve hava bandı telsiz sistemleri
MADDE 42 – (1) Deniz taşıtlarının karayla haberleşmesini
sağlayan sahil telsiz istasyonlarının ve bu istasyonlar üzerinden yapılan
seyir güvenliği haberleşmesi dahil telsiz
haberleşme sistemlerinin kurulması ve işletilmesi hizmetleri Kıyı Emniyeti
Genel Müdürlüğü bünyesindeki Telsiz İşletme Müdürlüğünce herhangi bir
yetkilendirmeye tabi olmaksızın yürütülür.
(2)
Her çeşit deniz ve hava bandı telsiz haberleşme sistemlerini ve sahil
telsiz istasyonları üzerinden yapılan seyir güvenliği haberleşmesi dahil telsiz haberleşme sistemlerini kurma, kurdurma,
kullanma izinlerini verme, ruhsatlandırma, deniz bandı telsiz haberleşme ve
seyrüsefer cihazlarına çağrı kodu ve benzeri tahsis ve tescil işlemleri
Telsiz İşletme Müdürlüğünce yürütülür. Telsiz İşletme Müdürlüğünün,
yürütmekle görevli kılındığı hizmetlere ilişkin tarifesi, ilgili mevzuatı
gereğince ilgili yönetim kurulunun onayıyla belirlenir.
Amatör telsizcilik
MADDE 43 – (1) Hiçbir maddi, kişisel veya siyasi çıkar
gözetmeden, sadece kendi istek ve çabası ile telsiz iletişim teknikleri
alanında kendini yetiştirmek amacıyla ulusal ve uluslararası amatör
telsizcilik faaliyetinde bulunmak isteyenlere, Telsiz İşletme Müdürlüğü
tarafından belirlenen esaslara ve ücretlere göre Amatör Telsizcilik Belgesi
verilir.
Hava ve deniz telsiz
haberleşmesinin uluslararası koordinasyonu
MADDE 44 – (1) Bu Kanunun 42 nci
maddesi kapsamında, Telsiz İşletme Müdürlüğüne ait görevlere ilişkin
uluslararası koordinasyon ve takip işlemleri Kurumca yürütülür.
Yasak bölgelerde yabancı
uyrukluların kullanacakları telsiz cihazları
MADDE 45 – (1) Yasak bölgelerde bulunmalarına müsaade edilen
yabancı uyruklulara verici, verici-alıcı ve radyo ve televizyon yayınlarını
almaya yarayan cihazlar dışındaki alıcı telsiz cihazları için telsiz kurma
ve kullanma izni ile telsiz ruhsatnamesi verilmesi Genelkurmay
Başkanlığının müsaadesine bağlıdır.
Telsiz ücretleri
MADDE 46 – (1) Bu Kanun uyarınca telsiz cihaz ve sistemleri
için alınacak telsiz ruhsatname ve yıllık kullanım ücretleri, teknik
muayene ve benzeri hizmetler karşılığında alınacak ücretler bu Kanuna ekli
ücret tarifesinde gösterilmiş olup, söz konusu ücretler Kuruma gelir
kaydedilir. Kurumun önerisi ve Bakanlığın teklifi üzerine, bu Kanuna ekli
ücret tarifesine hizmet kalemleri ilave etmeye veya çıkarmaya ve eklenen
hizmet kalemlerine ilişkin ücretleri belirlemeye, Bakanlar Kurulu
yetkilidir. Ücret tarifesinde belirtilen ücretleri gerektiğinde her bir
ücret kalemini yüzde ellisine kadar azaltmaya veya her yıl bir önceki yıla
ilişkin olarak Maliye Bakanlığınca belirlenecek yeniden değerleme oranını
geçmemek kaydıyla artırmaya, Kurum yetkilidir.
(2)
Ancak, 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Mali
Yönetimi ve Kontrol Kanununa ekli (I), (II) ve (III) sayılı cetvelde yer
alan genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri ve özel bütçeli idareler ile
düzenleyici ve denetleyici kurumlar, köy tüzel kişilikleri, Kıyı Emniyeti
Genel Müdürlüğü, Kızılay, belediyeler ve Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından
kullanılan ve Dışişleri Bakanlığınca belirlenen yabancı devletlerin
temsilciliklerine ait yetkilendirme kapsamı dışında olan her türlü telsiz cihaz
ve sistemleri telsiz ruhsatnamesi ve yıllık kullanım ücretinden muaftır.
(3)
Kurumdan yetki almak suretiyle elektronik haberleşme hizmeti yürüten
işletmeciler, kendi sistemlerine dahil her türlü
abonenin bu Kanun uyarınca Kuruma ödemek zorunda olduğu telsiz ruhsatname
ve yıllık kullanma ücretlerini, abonelerinden Kurum adına tahsil ederek,
Kurum tarafından belirlenecek usuller çerçevesinde, Kurum hesaplarına devretmekle
yükümlüdürler.
(4)
Kurumun bu madde kapsamındaki alacakları 9/6/1932
tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununun uygulanmasında imtiyazlı
alacaklardan sayılır. Bu alacakların tahsili genel hükümlere tabi olup, her
türlü vergi, resim ve yargı harçlarından muaftır. Bu alacaklar için
zamanaşımı süresi on yıldır.
(5)
Mobil elektronik haberleşme hizmeti sunan işletmecilerin faturalı
abonelerinden (ön ödemeli aboneleri hariç olmak üzere) alınan ruhsatname ve
kullanma ücretleri, işletmecinin sistemine abone olunan ay itibariyle
geriye kalan aylar için yıl sonuna kadar eşit
taksite bölünerek alınır.
(6)
Yetkilendirme kapsamı dışında bulunan telsiz cihaz ve sistemlerine ait
telsiz ruhsatname ve kullanım ücretleri, ruhsatlandırma süresine göre peşin
alınır. Kurum tarafından belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde belirlenen
süre sonunda telsiz ruhsatname ve kullanım ücretlerinin ödenmemesi halinde
söz konusu cihaz ve sistemlere ilişkin telsiz kurma ve kullanma izinleri ve
telsiz ruhsatnameleri iptal edilir.
DÖRDÜNCÜ KISIM
Tüketici
ve Son Kullanıcı Hakları
Eşit hizmet alabilme hakkı
MADDE 47 – (1) İşletmeciler, sağladıkları elektronik
haberleşme hizmetlerini benzer konumdaki tüketici ve son kullanıcılara eşit
koşullarda ve ayrım gözetmeden sunmakla yükümlüdür. Kurum bu madde ile
ilgili usul ve esasları belirler.
Tüketicinin ve son kullanıcının
korunması
MADDE 48 – (1) Kurum, elektronik haberleşme hizmetlerinden
yararlanan tüketici ve son kullanıcıların, hizmetlere eşit koşullarda
erişebilmelerine ve hak ve menfaatlerinin korunmasına yönelik usul ve
esasları belirler.
Şeffaflığın sağlanması ve
bilgilendirme
MADDE 49 – (1) Kurum, son kullanıcı ve tüketicilerin azami
faydayı elde edebilmeleri ve hizmetlerin şeffaflık ilkesine uygun olarak
sunulabilmesi için hizmet seçenekleri, hizmet kalitesi, tarifeler ile
tarife paketlerinin yayımlanmasına ve benzer hususlarda abonelerin
bilgilendirilmesine yönelik olarak işletmecilere yükümlülükler getirebilir.
(2)
İşletmeciler, özellikle hizmetler arasında seçim yapılırken ve abonelik
sözleşmesi imzalanırken tüketicilerin karar vermelerinde etkili olabilecek
hususlar ile dürüstlük kuralı gereğince bilgilendirilmelerinin gerekli
olduğu her durumda talep olmaksızın tüketicileri bilgilendirir.
(3)
Kurum bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirler.
Abonelik sözleşmeleri
MADDE 50 – (1) Tüketiciler, elektronik haberleşme hizmetine
abone olurken bu hizmeti sağlayan işletmeciyle sözleşme yapma hakkına
sahiptir. Abonelik sözleşmelerinde asgari olarak
elektronik haberleşme hizmeti sağlayan işletmecinin adı ve adresi,
sunulacak hizmetler, teklif edilen hizmet kalitesi seviyeleri ve ilk
bağlantının gerçekleştirilebilme süresi, sunulacak bakım ve onarım
hizmetlerinin çeşitleri, uygulanacak tarifelerin içeriği ve tarifelerdeki
değişiklikler hakkında güncel bilgilerin hangi yollardan öğrenilebileceği,
sözleşmenin süresi, sona ermesi ve yenilenmesine ilişkin koşullar,
işletmecinin kusurundan kaynaklanan nedenlerle sözleşmede belirtilen hizmet
kalite seviyesinin sağlanamaması halinde tazminat ya da geri ödemeye
ilişkin işlem, abone ile işletmeci arasında uzlaşmazlık çıkması halinde
uygulanacak çözüm yöntemleri gibi bilgilere yer verilir.
(2)
Kurum, re’sen veya şikayet
üzerine abonelik sözleşmelerini işletmecilerden isteyebilir, inceler ve
değiştirilmesi uygun görülen hususları işletmeciye bildirir. İşletmeciler
Kurum düzenlemelerine uygun olarak gerekli değişiklikleri belirtilen sürede
yapmakla yükümlüdür.
(3)
Abonelik sözleşmelerinde yer alan ve tarafların sözleşmeden doğan hak ve
yükümlülüklerinde, dürüstlük ilkesine aykırı düşecek biçimde abone aleyhine
dengesizliğe neden olan hükümler geçersizdir.
(4)
İşletmeci tarafından abonelik sözleşme koşullarında değişiklik yapıldığının
aboneye bildirilmesinden sonra, abone herhangi bir tazminat ödemeden
sözleşmeyi feshedebilme hakkına sahiptir. İşletmeciler, sözleşmede
yapılacak değişiklikler yürürlüğe girmeden en az bir ay önce abonelerini
bilgilendirmekle ve söz konusu değişikliklerin abone tarafından kabul
edilmemesi halinde abonelerin herhangi bir tazminat ödemeden sözleşmeyi fesh edebilme haklarının bulunduğunu bildirmekle
yükümlüdürler. Aboneler yazılı olarak bildirmek kaydıyla aboneliklerini her
zaman sona erdirebilir.
(5) Abonenin önceden izni alınmadan otomatik arama makineleri,
fakslar, elektronik posta, kısa mesaj gibi elektronik haberleşme vasıtalarının
kullanılması suretiyle doğrudan pazarlama, siyasi propaganda veya cinsel
içerik iletimi gibi maksatlarla istek dışı haberleşme yapılması halinde,
abone ve kullanıcılara gelen her bir mesajı bundan sonrası için almayı
reddetme hakkı kolay bir yolla ve ücretsiz olarak sağlanır.
(6)
Kurum bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirler.
Kişisel verilerin işlenmesi ve
gizliliğin korunması
MADDE 51 – (1) Kurum, elektronik haberleşme sektörüyle ilgili
kişisel verilerin işlenmesi ve gizliliğinin korunmasına yönelik usul ve
esasları belirlemeye yetkilidir.
Hizmet kalitesi
MADDE 52 – (1) Kurum hizmet kalite seviyesine ilişkin olarak
tüketici ve son kullanıcıların kapsamlı, yeterli ve anlaşılabilir bilgiye
ulaşmasını sağlamak amacıyla, hizmet kalitesinin seviyesine ilişkin
ölçütleri, işletmeciler tarafından yayınlanacak bilgilerin içeriğini,
şeklini ve hizmet kalite seviyesine ilişkin diğer hususları belirleyebilir.
(2)
İşletmeciler, Kurum tarafından elektronik haberleşme hizmetlerinin hizmet
kalitesi ölçütlerine ilişkin her türlü bilgiyi ve hizmet kalite
standartlarına uyumu istenen şekilde ve belirlenen sürede sağlamakla
yükümlüdür. Kurum belirleyeceği usul ve esaslarla işletmeciler tarafından
gönderilen hizmet kalitesine ilişkin bilgileri yayımlayabileceği gibi,
işletmecilere yayımlama yükümlülüğü de getirebilir. Kurum bilgilerin
doğruluğunu ve hizmet kalitesi ölçüt ve standartlarına uyumu denetleyebilir
veya denetletebilir.
(3)
Kurum işletmecilere, elektronik haberleşme hizmetlerine ve elektronik
haberleşme alt yapı veya şebeke unsurlarına yönelik hizmet seviyesi
taahhütleri hazırlama ve bu taahhütleri belirlenen biçimde ve sürede
yayımlama yükümlülüğü getirebilir. Kurum, işletmecilerden, hizmet seviyesi
taahhütlerinde değişiklik, iyileştirme ve düzeltme yapılmasını isteyebilir.
İşletmeciler, söz konusu değişiklik, iyileştirme ve düzeltmeleri Kurum
tarafından belirtilen sürede yerine getirmekle yükümlüdür.
(4)
İşletmeciler, her hal ve şartta doğru faturalama yapma ve fatura içeriği ile
ilgili ihtilaf durumunda ispat yükümlülüğündedirler.
(5)
Kurum faturaların gönderimi, faturalarda bulunması gereken hususlar,
ayrıntılı faturaların düzenlenmesi ile abone tarafından faturaların
ödenmemesi halinde hizmetin kesilmesinde uygulanacak işlemleri ve bu
maddeye ilişkin usul ve esasları belirler.
BEŞİNCİ KISIM
Onaylanmış
Kuruluşlar ve Piyasa Gözetimi
Onaylanmış kuruluşlar, piyasa
gözetimi ve denetimi
MADDE 53 – (1) Bu Kanun kapsamındaki cihazların Kurum tarafından
yayımlanacak teknik düzenlemelere ve ilgili güvenlik koşullarına uygunluğu,
bu konularda üretici ve dağıtıcıların yükümlülüğü, bu cihazların piyasa
gözetimi ve denetiminde Kurumun yetki ve sorumluluğu ile Kurum tarafından
belirlenecek onaylanmış kuruluşların sorumlulukları hususunda 4703 sayılı
Kanunun ilgili hükümleri uygulanır.
(2)
Kurum, piyasa gözetimi ve denetimi faaliyetlerinde gerekli gördüğü
durumlarda gözetim ve denetime konu cihaza ilişkin uygunluk değerlendirme
işlemlerinde yer almayan test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşlarının
imkanlarından yararlanabilir; kendi laboratuvar imkanlarını da ücreti mukabili talep
edenlerin istifadesine belirleyeceği usul ve esaslarla sunabilir. Ancak,
piyasa gözetimi ve denetiminde nihai karar Kuruma aittir. Cihazın güvenli
olmadığının tespit edilmesi halinde, test ve muayeneye ilişkin giderler
üretici tarafından ödenir.
(3)
Elektronik haberleşme cihazları, güvenli hale getirilmesinin imkansız olduğu durumlarda, masraflar üretici tarafından
karşılanmak üzere, taşıdıkları risklere göre kısmen ya da tamamen Kurum
tarafından bertaraf edilir veya ettirilir.
(4)
Onaylanmış kuruluşlar ve piyasa gözetimi ve denetimi ile ilgili usul ve
esaslar 4703 sayılı Kanun ve ilgili teknik düzenlemeler çerçevesinde Kurum
tarafından belirlenir.
Yetki belgesi
MADDE 54 – (1) Kurum tarafından düzenlenmiş yetki belgesini
haiz olmayan gerçek veya tüzel kişiler, ölçüm ve denetim hizmeti veremez.
(2)
Bu maddenin uygulanmasına ve yetki belgesi verilmesine ilişkin usuller ile
denetim yetki belgesi ücretleri Kurum tarafından düzenlenir.
Elektronik kimlik bilgisini
haiz cihazlar
MADDE 55 – (1) Kurum tarafından izin verilmedikçe, abone
kimlik ve iletişim bilgilerini taşıyan özel bilgiler veya cihazın teşhisine
yarayan elektronik kimlik bilgileri yeniden oluşturulamaz, değiştirilemez,
kopyalanarak çoğaltılamaz veya herhangi bir amaçla dağıtılamaz.
(2)
Elektronik kimlik bilgisi değiştirilmiş cihaz, kart, araç veya gereçlerle,
değişiklik yapılması amacına yönelik yazılım, her türlü araç veya
gereçlerin ithalâtı, üretimi, dağıtımı veya tanıtımı yapılamaz,
bulundurulamaz, aracılık edilemez.
(3)
Elektronik kimlik bilgisi değiştirilmiş cihaz, kart, araç veya gereçlerle,
değişiklik yapılması amacıyla kullanılabilen yazılım, her türlü araç veya
gereçlere 4/12/2004 tarihli ve 5271 sayılı Ceza
Muhakemesi Kanununun 127 nci maddesi hükümlerine
göre el konulur.
Abone ve cihaz kimlik
bilgilerinin güvenliği
MADDE 56 – (1) Abone kimlik ve iletişim bilgilerini taşıyan
özel bilgiler ile cihazların elektronik kimlik bilgilerini taşıyan her
türlü yazılım, kart, araç veya gereç yetkisiz ve izinsiz olarak
kopyalanamaz, muhafaza edilemez, dağıtılamaz, kendisine veya başkasına
yarar sağlamak maksadıyla kullanılamaz.
(2)
İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında
abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez.
(3)
Abonelik tesisi için gerekli kimlik belgeleri örneği alınmadan işletmeci
veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik kaydı yapılamaz.
(4)
Abonelik tesisine ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından yönetmelikle
belirlenir.
Teknik uyumluluk
MADDE 57 – (1) İşletmeciler, kayıp, kaçak veya çalıntı
cihazlara, elektronik haberleşme hizmeti veremezler. Ancak, Kurumun MCKS’ında kayıtlı iken elektronik kimlik bilgisi
kopyalanmış gerçek cihazlar sadece eşleştirme yapılan abone numaraları ile
kullanılmak üzere kullanıma açılır.
(2)
İşletmeciler, yukarıdaki fıkrada açıklanan yasal olmayan cihazların
haberleşme şebekelerine bağlanılmalarını önlemek üzere MCKT sistemlerini
Kurumdaki MCKS ile birlikte uyumlu olarak çalışır hâle getirmek, bununla
ilgili teknik alt yapı ve sisteminin güvenliği ve güvenilirliğini sağlamak
ve aksamaksızın işletmekle yükümlüdürler.
Bilgi ve ihbar merkezi
MADDE 58 – (1) Kurum, bu Kanunla verilen görevlerin ifasında
ihtiyaç duyacağı işler için bilgi ve ihbar merkezi kurabilir. Bu merkezin
işletilmesini kendisi yapabileceği gibi üçüncü kişilere de yaptırabilir.
Kurum sistemine kayıtlı olan elektronik kimlik bilgisini haiz cihazı
çalınan, yağmalanan, kaybeden veya her ne suretle olursa olsun rızası dışında
elinden çıkan kişiler cihazının elektronik haberleşme bağlantısının
kesilmesi için öncelikle bilgi ve ihbar merkezine başvururlar.
ALTINCI KISIM
Denetim, Kurumun Yetkisi, İdari Yaptırımlar
BİRİNCİ BÖLÜM
Denetim
Denetim
MADDE 59 – (1) Kurum re’sen veya
kendisine intikal eden ihbar veya şikayet üzerine,
bu Kanunda belirlenen görevleri ile ilgili olarak elektronik haberleşme sektöründe
yer alan gerçek ve tüzel kişileri denetleyebilir, denetlettirebilir. Kurum,
bu Kanunun kendisine verdiği görevleri yerine getirirken gerekli gördüğü
hallerde, mahallinde de inceleme ve denetim yapabilir ve/veya yaptırabilir.
Mülki amirler, kolluk kuvvetleri ve diğer kamu kurumlarının amir ve memurları
inceleme veya denetimle görevlendirilenlere her türlü kolaylığı göstermek
ve yardımda bulunmakla yükümlüdürler. İnceleme veya denetimle
görevlendirilenler, inceleme veya denetime giderken yanlarında denetimin
konusunu, amacını ve yanlış bilgi verilmesi halinde idarî para cezası
uygulanacağını gösteren bir yetki belgesi bulundururlar.
(2)
Denetimle görevlendirilenler, denetime tabi olanlar veya tesisleri
nezdinde, defterler de dahil olmak üzere her türlü
evrak ve emtianın, elektronik ortamdaki bilgilerin, elektronik haberleşme
alt yapısının, cihaz, sistem, yazılım ve donanımlarının incelenmesi, suret
veya numune alınması, konuyla ilgili yazılı veya sözlü açıklama istenmesi,
gerekli tutanakların düzenlenmesi, tesislerin ve işletiminin incelenmesi
konularında yetkilidir. Denetime tabi tutulanlar, denetimle görevli
kişilere her türlü kolaylığı göstermek, yukarıda sayılan hususlarla ilgili
taleplerini belirlenen süre içinde yerine getirmek, cihaz, sistem, yazılım
ve donanımları denetlemeye açık tutmak, denetim için gerekli alt yapıyı
temin etmek ve çalışır vaziyette tutmak için gerekli önlemleri almak
zorundadır. Aykırı davranışta bulunanlara bu Kanun ve ilgili mevzuat
hükümlerine göre cezai işlem uygulanır.
(3)
Kurum, bu Kanunun kendisine verdiği görevleri yerine getirirken, bu
görevleri ile ilgili gerekli gördüğü bilgi ve belgeyi kamu kurum ve
kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerden isteyebilir. Kurum gerektiğinde
diğer kamu kurum ve kuruluşlarından denetim konusunda uzman personel talep
edebilir.
(4)
Kurum, belirlenecek esaslar dahilinde
işletmecileri denetlettirebilir. Denetim yetkisi verilenler ve bağımsız
denetim kuruluşları Kuruma sunacakları bilgi, belge, rapor ve mali
tabloların bu Kanun ve mevzuat hükümlerine uygunluğu ve hesapların
doğruluğundan ve genel kabul görmüş denetim ilke ve esaslarına göre
inceleme ve denetiminden sorumludur. Bunlar, hazırladıkları raporlardaki
yanlış ve yanıltıcı bilgi ve kanaatler nedeniyle doğabilecek zararlardan ve
bu Kanun uyarınca yaptıkları faaliyetler dolayısıyla üçüncü kişilere
verecekleri zararlardan sorumludurlar.
(5)
Kurumun denetim faaliyetlerinde görevlendirilen personeli ile bu
faaliyetlerin yönetim ve koordinasyonunu sağlayan görevlilerine görevleri
sona erdiğinde, Kurumca, elektronik haberleşme sektöründe bağımsız
denetçilik yapabileceğine ilişkin bir belge düzenlenir. Bunlar, Kurumdaki
görevlerinden ayrılmalarını müteakip, 14/7/1965
tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesinin (A)
bendinin (1), (4), (5) ve (7) numaralı alt bentlerinde belirtilen şartlar
ile ceza veya disiplin soruşturması sonucunda memuriyetten çıkarılmış
olmamak koşullarını korudukları sürece, elektronik haberleşme sektöründe
bağımsız denetçi olarak görev alabilirler.
(6)
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Kurum tarafından
yönetmelikle belirlenir.
İKİNCİ BÖLÜM
Kurumun
Yetkisi ve İdari Yaptırımlar
Kurumun yetkisi ve idarî
yaptırımlar
MADDE 60 – (1) Kurum; mevzuata, kullanım hakkı ve diğer
yetkilendirme şartlarına uyulmasını izleme ve denetlemeye, aykırılık
halinde işletmecilere bir önceki takvim yılındaki net satışlarının yüzde
üçüne kadar idarî para cezası uygulamaya, millî güvenlik, kamu düzeni veya
kamu hizmetinin gereği gibi yürütülmesi ve kanunlarla getirilen hükümlerin
uygulanması amaçlarıyla gerekli tedbirleri almaya, gerektiğinde tesisleri
tazminat karşılığında devralmaya, belirlediği süre içerisinde yetkilendirme
ücretinin ödenmemesi ya da ağır kusur halinde verdiği yetkilendirmeyi iptal
etmeye yetkilidir. Ancak,
Kurum, ulusal çapta verilecek frekans bandı kullanımını ihtiva eden ve
sınırlı sayıda işletmeci tarafından yürütülmesi gereken elektronik
haberleşme hizmetlerine ilişkin yetkilendirmelerin iptalini gerektiren
hallerde Bakanlığın görüşünü alır.
(2) Kurum, işletmecinin faaliyete yeni başlamış olması halinde,
ihlalin niteliği, ihlal neticesinde herhangi bir ekonomik kazanç elde
edilip edilmemesi, iyi niyet ve gönüllü bildirim gibi ölçütleri de dikkate
alarak önceden belirleyeceği usul ve esaslar çerçevesinde bin liradan bir
milyon liraya kadar idarî para cezası ile bu Kanunda belirtilen diğer idarî
yaptırımları uygulamaya yetkilidir.
(3)
Kurum, kamu hizmetinin gerekleri ve kamu düzeninin korunması amacıyla
yönetmelikle önceden belirleyeceği hallerde, işletmecinin faaliyetinin
geçici olarak durdurulmasına ya da ihlalin önlenmesi için işletmeciye somut
tedbirler uygulama zorunluluğu getirmeye de yetkilidir.
(4)
Elektronik haberleşme hizmeti sunan bir işletmeci ile abonelik sözleşmesi yapan
gerçek ve tüzel kişiler faaliyetlerinin gereği olarak aldıkları hizmeti
üçüncü kişilere ücretli veya ücretsiz verebilir. Aboneler yararlandıkları
hizmeti ticaret amacıyla üçüncü kişilere sunamazlar. Aksine davrananların
abonelik sözleşmeleri iptal edilir.
(5) Kurumun belirlediği usul ve esaslar çerçevesinde elektronik
haberleşme tesisleri ile ilgili bildirimlerin yapılmaması veya güvenlik
sertifikası alınmadan kurulması veya Kurum veya Kurum tarafından yetki
verilen kuruluşlarca yapılacak ölçümler sonucu Kurum tarafından belirlenen
elektromanyetik alan şiddeti limit değere uygun bulunmaması hallerinde,
bunların sahibine bu Kanuna ekli ücret tarifesinde belirlenen ruhsatname
ücretinin elli katı idarî para cezası her bir cihaz için ayrı ayrı uygulanır. Bu Kanunun 46 ncı maddesinin ikinci fıkrasında telsiz ruhsatnamesi ve
yıllık kullanım ücretinden muaf tutulanlar hakkında da bu madde hükümleri
uygulanır. Bu fıkradaki idarî para cezaları Kurumun taşra teşkilatı
tarafından da verilebilir.
(6)
Bu Kanunun 53 üncü maddesinin birinci fıkrasına aykırılık hallerinde, 4703
sayılı Kanunun 12 nci maddesinde dağıtıcı,
üretici ve onaylanmış kuruluşlar bakımından öngörülmüş bulunan idarî para
cezaları bir katından dört katına kadar artırılarak uygulanır.
(7) Bu Kanunun 57 nci
maddesinin birinci fıkrasına aykırı hareket edenlere, cihaz başına onbin liradan yirmibin liraya
kadar; ikinci fıkrasına aykırı hareket edenlere onmilyon
liraya kadar idarî para cezası verilir.
(8)
Bu maddedeki idarî para cezaları Kurum tarafından verilir.
(9)
Bu maddenin uygulanmasına ve bu Kanunda öngörülen yükümlülüklerin
işletmeciler tarafından yerine getirilmemesi halinde uygulanacak idarî para
cezalarına ilişkin hususlar Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle
düzenlenir.
İdarî para cezalarının
uygulanması ve tahsili
MADDE 61 – (1) Kurum tarafından verilen idarî para cezaları,
6183 sayılı Kanun hükümlerine tabi olup, tebliğ tarihinden itibaren otuz
gün içerisinde Kurum hesaplarına ödenir. Bu süre içerisinde ödenmeyen idarî
para cezaları, Kurumun bildirimi üzerine ilgili vergi dairesince 6183
sayılı Kanun hükümlerine göre tahsil olunur. Kurum tarafından verilen idarî
para cezalarına karşı açılacak davalar hakkında 6/1/1982
tarihli ve 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu uygulanır.
(2)
Tahsil olan idarî para cezalarının tamamı Kurum hesaplarına aktarılır.
Dava hakkı
MADDE 62 – (1) Kurumun sektörle ilgili işlemlerine karşı
açılacak davalar ilk derece mahkemesi olarak Danıştayda
görülür. Bu davalar Danıştay tarafından acele işlerden sayılır. Kurulun
kararları Kurumun idarî denetimi sırasında yerindelik denetimine tâbi
tutulamaz.
(2)
Kurum tarafından açılacak davalarda teminat aranmaz.
YEDİNCİ KISIM
Cezai
Hükümler
Cezai hükümler
MADDE 63 – (1) Bu Kanunun 9 uncu maddesine aykırı olarak
Kuruma bildirimde bulunmaksızın elektronik haberleşme hizmeti verenler
ve/veya tesisleri kuranlar ve/veya işletenler hakkında bin günden on bin
güne kadar adli para cezasına hükmolunur.
(2)
Bu Kanunun 9 uncu maddesine aykırı olarak kullanım hakkı olmadan elektronik
haberleşme hizmeti verenler, tesisi kuranlar ve/veya işletenler hakkında
altı aya kadar hapis ve beş bin günden on beş bin güne kadar adli para
cezasına hükmolunur.
(3)
Elektronik haberleşme hizmeti vermek üzere yetkilendirilmiş bulunan
işletmecilerin personelinin, 26/9/2004 tarihli ve
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun İkinci Kitabının İkinci Kısmının Dokuzuncu
Bölümünde düzenlenen, özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçları
işlemesi halinde haklarında bu bölümde öngörülen cezalara hükmolunur. Ancak
137 nci maddeye göre yapılacak artırım bir kat
olarak uygulanır.
(4)
Kurma ve kullanma izni ile ruhsatname alınması gereken telsiz cihazı veya
sistemlerini bu Kanunun 37 nci maddesine aykırı
olarak, Kurumdan izin almaksızın satan, kuran, işleten ve kullananlar
hakkında ikibin güne kadar adlî para cezası
uygulanır. Bu cihazları, gerekli izinler alınmış olsa bile millî güvenliği
ihlal amacıyla kullananlar eylemleri daha ağır cezayı gerektiren bir suç
oluşturmadığı takdirde altı aydan bir yıla kadar hapis ve on bin güne kadar
adli para cezası ile cezalandırılırlar.
(5)
Kurum tarafından yetkilendirilen, izin verilen ve tahsis yapılan kişiler
tarafından;
a)
Telsiz sistemlerinin Kurumun düzenlemelerine ve verilen telsiz
ruhsatnamesine uygun olmayan bir şekilde kurulması, işletilmesi, fiziki
yerinin, frekansının ve diğer teknik özelliklerinin değiştirilerek amacı
dışında kullanılması halinde aykırılığın giderilmesi için gerekli
tedbirlerin Kurum tarafından belirlenecek sürede alınmaması,
b) Telsiz sistemlerinin Kurum düzenlemeleri ile belirlenen
tekniklere ve usullere uygun olarak çalıştırılmaması sonucu her ne suretle
olursa olsun diğer elektronik haberleşme sistemleri üzerinde elektromanyetik
girişim veya diğer her türlü bozucu etkiye sebebiyet verildiğinin tespiti
üzerine söz konusu elektromanyetik girişim veya bozucu etkilerin
giderilmesi için gerekli tedbirlerin Kurum tarafından belirlenecek sürede
alınmaması,
hallerinde, yüz günden az olmamak üzere adlî para cezası
uygulanır.
(6)
Bu Kanunun 39 uncu maddesine aykırı olarak kodlu ve kriptolu
haberleşme yapan ve yaptıranlar beş yüz günden bin güne kadar adli para
cezası ile cezalandırılır.
(7)
Bu Kanunun 53 üncü maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı olarak Kurum
tarafından bertaraf ettirilmek üzere üretici, dağıtıcı veya kullanıcısına
teslim edilen cihazların piyasaya arz edildiği veya kullanıldığının tespiti
halinde sorumluları hakkında bin günden beş bin güne kadar adli para cezası
verilir.
(8)
Bu Kanunun 54 üncü maddesine aykırı hareket edenler hakkında beş bin güne
kadar adli para cezası uygulanır.
(9)
Bu Kanunun 55 inci maddesinin birinci ve ikinci fıkralarına aykırı hareket
edenler hakkında bin günden on beş bin güne kadar adlî para cezasına
hükmolunur.
(10)
Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası
hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci
fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler yirmi günden yüz güne kadar;
üçüncü fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler yüz günden beş yüz güne
kadar adli para cezası ile cezalandırılır.
(11)
Bu maddede tanımlanan suçların bir örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenmesi
halinde, verilecek cezalar yarısı oranında artırılır. Bu faaliyette bulunan
tüzel kişi ise, hakkında 5237 sayılı Kanundaki bunlara özgü güvenlik
tedbirlerine de hükmolunur.
SEKİZİNCİ KISIM
Son
Hükümler
Tebligat
MADDE 64 – (1) Bu Kanun uyarınca Bakanlık ve Kurum tarafından
ilgililere yapılacak tebliğler 11/2/1959 tarihli
ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre yapılır.
Atıflar ve uygulama
MADDE 65 – (1) Diğer mevzuatta, hizmet alanları itibariyle, 4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu
ve 5/4/1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanununa yapılan atıflar ile bu
kanunların kendi içinde yapılan atıflar, konuları itibariyle bu Kanuna
yapılmış sayılır.
(2)
Diğer kanunların bu Kanuna aykırı hükümleri uygulanmaz.
(3)
Diğer mevzuatta geçen “Telekomünikasyon Kurumu” ibaresinden “Kurum”; “Telekomünikasyon
Kurulu” ibaresinden de “Kurul” anlaşılır.
Yürürlükten kaldırılan hükümler
MADDE 66 – (1) 406 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci
fıkrası, yedinci fıkrası ve dokuzuncu fıkrasının ilk cümlesi; ek 17 nci, ek 19 uncu, ek 21 inci, ek 22 nci,
ek 23 üncü, ek 24 üncü, ek 28 inci, ek 29 uncu, ek 30 uncu maddeleri; ek 32
nci maddesinin dördüncü ve altıncı fıkraları; ek
33 üncü maddesi; ek 35 inci maddesinin ikinci fıkrası; ek 36 ncı, ek 37 nci, geçici 3
üncü, 35 inci ve 36 ncı maddeleri dışındaki madde
ve hükümleri ek ve değişiklikleriyle birlikte yürürlükten kaldırılmıştır.
(2)
2813 sayılı Kanunun 5 inci ve 8 inci maddeleri; ek 2 nci
maddesinin birinci, ikinci, üçüncü ve beşinci fıkraları; 35 inci ve 36 ncı maddeleri dışındaki diğer hükümleri ek ve
değişiklikleriyle birlikte yürürlükten kaldırılmıştır.
(3)
27/1/2000 tarihli ve 4502 sayılı Telgraf ve
Telefon Kanunu, Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında
Kanun, Telsiz Kanunu ve Posta, Telgraf ve Telefon İdaresinin Biriktirme ve
Yardım Sandığı Hakkında Kanun ile Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun
Hükmünde Kararnamenin Eki Cetvellerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun
26 ncı, geçici 1 inci, geçici 5 inci, geçici 6 ncı, geçici 7 nci, geçici 8
inci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.
(4)
12/5/2001 tarihli ve 4673 sayılı Telgraf ve
Telefon Kanunu, Posta, Telgraf ve Telefon İdaresinin Biriktirme ve Yardım
Sandığı Hakkında Kanun ile Ulaştırma Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri
Hakkında Kanunda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun geçici 1 inci,
geçici 2 nci, geçici 4 üncü maddeleri yürürlükten
kaldırılmıştır.
Değiştirilen hükümler
MADDE 67 – (1) 406 sayılı Kanunun;
a)
1 inci maddesinin birinci fıkrası “Posta ve telgraf tesis ve işletilmesine
ilişkin hizmetler T.C. Posta ve Telgraf Teşkilatı Genel Müdürlüğünce (PTT),
telekomünikasyon hizmetleri ise yetkilendirilen işletmeciler tarafından
yürütülür. Posta ve telgraf hizmetlerinin yürütülmesine ilişkin usul ve
esaslar PTT Yönetim Kurulunca belirlenir.” şeklinde değiştirilmiş,
b) Ek 33 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “işletmek
ve ticari faaliyette bulunmak” ibaresinden önce gelmek üzere “kamu
hizmetlerinin elektronik ortamda verilebilmesini sağlayan e-devlet kapısı
hizmetleri ile bilgi ve iletişim teknolojileri alanında her türlü
faaliyette bulunmak” ibaresi eklenmiş, son fıkrasının son cümlesi “Kamu
kurum ve kuruluşları ile Kızılay uydu üzerinden ihtiyaç duydukları
hizmetleri Türksat Uydu Haberleşme Kablo TV ve
İşletme Anonim Şirketi tarafından yönetilen uydulardan sağlamak kaydıyla,
her kurum ve kuruluştan alabilir. Kamu kurum ve kuruluşları, 5369
sayılı Kanun kapsamında Türksat Uydu Haberleşme
Kablo TV ve İşletme Anonim Şirketinden doğrudan alacakları hizmetler
yönünden 4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu
İhale Kanunu hükümlerine tabi değildir.” şeklinde değiştirilmiş ve bu
cümleden sonra gelmek üzere “4/1/2002 tarihli ve 4734 sayılı Kamu İhale
Kanunu kapsamındaki idareler, e-devlet ile ilgili bilgi ve iletişim
teknolojileri hizmetleri kapsamında, Türksat
A.Ş.’den doğrudan yapacakları hizmet alımları yönünden, 4734 sayılı Kamu
İhale Kanununa tabi değildir.” cümlesi eklenmiştir.
(2)
2813 sayılı Kanunun adı “Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunun
Kuruluşuna İlişkin Kanun” olarak değiştirilmiş ve bu Kanunun;
a)
5 inci maddesinin birinci, ikinci, dördüncü, beşinci, yedinci, sekizinci,
dokuzuncu, onuncu, onüçüncü, ondördüncü
ve onbeşinci fıkraları aşağıdaki şekilde
değiştirilmiş, altıncı fıkrasının ilk cümlesi “Kurul Başkanı Kurumun en üst
idarî amiridir. Kurumun yönetim ve temsil yetkisi Başkana aittir. Başkan
gerektiğinde temsil yetkisini yazılı olarak devredebilir.” şeklinde
değiştirilmiş, onbirinci fıkrasında yer alan
“Devlet malı hükmündedir” ibaresinden sonra “haczedilemez” ibaresi ve bu
fıkraya son cümle olarak “Soruşturma izni, Başkan ve üyeler için ilişkili
bakan, personel için Başkan tarafından verilir. Kurul üyeleri ile Kurum
personelinin cezai ve hukuki sorumluluğuna ilişkin olarak, 19/10/2005 tarihli ve 5411 sayılı Bankacılık Kanununun
104 üncü maddesi hükümleri uygulanır.” hükmü eklenmiş, onikinci
fıkrasında yer alan “Telekomünikasyon Kurumu’na” ibaresi “Bilgi
Teknolojileri ve İletişim Kurumuna,” olarak değiştirilmiş, onyedinci fıkrasının başına “Kurumun teşkilatının
bulunduğu yerlerde ve sayısı her bölge müdürlüğünde ikiyi, toplamda onu
geçmemek üzere,” ibaresi eklenmiştir.
“Kanunlarla
verilen görevleri yerine getirmek ve yetkileri kullanmak üzere kamu tüzel
kişiliğini haiz, idarî ve mali özerkliğe sahip özel bütçeli Bilgi
Teknolojileri ve İletişim Kurumu kurulmuştur. Kurum, Bilgi Teknolojileri ve
İletişim Kurulu ile Başkanlık teşkilatından oluşur.
Kurum
görevlerini yerine getirirken bağımsızdır. Hiçbir organ, makam, merci veya
kişi Kuruma emir ve talimat veremez.”
“Kurumun
hizmet birimleri; hukuk müşavirliği, daire başkanlıkları ve müdürlükler
şeklinde teşkilatlanan ana hizmet, danışma ve yardımcı hizmet birimleriyle
bölge müdürlükleri şeklinde teşkilatlanan taşra teşkilatı birimlerinden
oluşur. Hizmet birimleri, bu Kanunda belirtilen faaliyet alanı, görev ve
fonksiyonlara uygun olarak Kurumun teklifi ve Bakanlar Kurulu kararıyla
yürürlüğe konulan yönetmelikle belirlenir.
Bilgi
Teknolojileri ve İletişim Kurulu, Kurumun karar organıdır. Kurul, biri
başkan olmak üzere toplam yedi üyeden oluşur. Kurul Başkanı Kurumun da
başkanıdır.”
“Kurul
Başkanına Başbakanlık Müsteşarı için belirlenen her türlü ödemeler dâhil
malî ve sosyal haklar tutarında aylık ücret ödenir. Başbakanlık Müsteşarına
ödenenlerden, vergi ve diğer yasal kesintilere tâbi olmayanlar bu Kanuna
göre de vergi ve diğer kesintilere tâbi olmaz. Kurul üyelerine ise Kurul
Başkanına yapılan ödemeleri geçmemek üzere aynı usûl
ve esaslara göre ödeme yapılır. 657 sayılı Kanunda ve diğer kanunlarda
sayılan sosyal hak ve yardımlar ile sınırlı olmak üzere, Kurul Başkanı ve
üyeleri ile Kurum personelinin sosyal hak ve yardımlarının usul ve esasları
ile miktarı Kurul tarafından belirlenir. Kurum personelinin ücretleri ile
diğer malî hakları Kurum içi hiyerarşi de gözetilerek Kurul tarafından
tespit edilir. Kurum personeline Kurul tarafından belirlenecek esaslar
çerçevesinde fazla mesai ücreti ve performansa dayalı ödül verilir. Kurum
personeline yapılacak ödemelerin toplamı Kurul üyelerine yapılacak
ödemelerin toplamını geçemez.
Kanunlarla
Kuruma verilen görevlerin gerektirdiği asli ve sürekli görev ve hizmetler,
bilişim başuzmanı, bilişim uzmanı, teknik uzman ve idarî uzman ile bilişim,
teknik ve idarî uzman yardımcılarından oluşan meslek personeli ve diğer
personel eliyle yürütülür. Kurumda; kurum başkan yardımcısı
kadrolarına atanacakların memuriyete esas en az oniki
yıl, I. hukuk müşaviri, daire başkanı, müşavir, müdür kadrolarına
atanacakların memuriyete esas en az on yıl hizmet ve 8 inci maddenin ikinci
fıkrasında aranan eğitim şartlarını taşımaları, meslek personeli
kadrolarında çalışanların 8 inci maddenin ikinci fıkrasında aranan eğitim
şartını taşımaları, uzman unvanlı kadrolarda çalışanların en az dört yıllık
fakültelerden mezun, diğer personelin ise en az lise ve dengi okul mezunu
olmaları gerekir. Kurum personelinin 657 sayılı Kanunun 48 inci
maddesinin (A) bendinin (1), (4), (5), (6) ve (7) numaralı alt bentlerinde
belirtilen şartları taşımaları zorunludur.
Uzman
yardımcılığına atanabilmek için; bu Kanunun 8 inci maddesinin ikinci
fıkrasında sayılan fakülte veya bölümlerden mezun olmak, merkezî yarışma
sınavına katılmak, belirlenecek yabancı dillerden en az birini istenen seviyede
bilmek, Kurum alan sınavının yapıldığı yılın Ocak ayının ilk gününde otuz
yaşını doldurmamış olmak ve bu sınavda başarılı olmak gerekir. Uzman
yardımcılığına atananlar; en az üç yıl çalışmak ve olumlu sicil almak
kaydıyla hazırlayacakları tezin kabul edilmesi ve yeterlik sınavında
başarılı olması hâlinde ilgisine göre bilişim uzmanı, teknik uzman veya
idarî uzman olarak atanırlar. Bunlara bir defaya mahsus olmak üzere bir
derece yükseltilmesi uygulanır. Tez savunmasında ve yeterlik sınavında iki
defa başarılı olamayanlar uzman yardımcılığı unvanını kaybederler ve
mükteseplerine uygun kadrolara atanırlar. Kurumda teknik uzman ve idarî
uzman kadrolarına atananlar; bu Kanunun 8 inci maddesinin ikinci fıkrasında
belirtilen öğrenim alanlarında yüksek lisans veya doktora yapmaları, yüksek
lisans veya doktora tez konularının Kurumun görev alanıyla ilgili olması ve
belirlenecek yabancı dillerden birini istenen seviyede bilmeleri halinde
bilişim uzmanı kadrolarına atanabilirler. Uzman ve uzman yardımcılarının
giriş ve yeterlik sınavları, çalışma usul ve esasları ile ilgili diğer
hususlar Kurum tarafından çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir.
Kurum
personeli kadro karşılığı sözleşmeli statüde istihdam edilir. Kurum
personeli ücret, sosyal ve diğer mali haklar ile bu Kanunda yer alan
hükümler dışında 657 sayılı Kanuna tâbidir.”
“Kurum
10/2/1954 tarihli ve 6245 sayılı Harcırah Kanununa
tabi değildir. Kurumun harcırah ödemeleri, 4/7/2001
tarihli ve 631 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 14/A maddesine göre
yapılır. Ancak yatacak yer temini için ödedikleri ücretleri
belgelendirenlere bu belge karşılığı yapılan ödemeler birbuçuk
katın hesabında dikkate alınmaz. Yatacak yer temini için ödenecek ücretler
ile bu fıkranın uygulanmasına ilişkin esaslar Kurul tarafından belirlenir.
Kurum, 8/9/1983 tarihli ve 2886 sayılı Devlet
İhale Kanunu ile vize ve tescil açısından 21/2/1967 tarihli ve 832 sayılı
Sayıştay Kanunu hükümlerine tâbi değildir. Kurum, Sayıştay tarafından
denetlenir. Kurumun gelirleri her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır.
Kurum, mevzuatta belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde kendisine tahsis
edilen malî kaynaklarını, görev ve yetkilerinin gerektirdiği ölçüde, kendi
bütçesinde belirlenen usul ve esaslar dâhilinde serbestçe kullanır.
Hizmet
gereklerinin zorunlu kıldığı hallerde, Ülke genelinde toplam sayısı onu
geçmemek üzere, bölge müdürlükleri kurulabilir.
Kurumun
gelirleri aşağıda belirtilmiştir:
a)
Elektronik Haberleşme Kanununun 11 inci maddesine göre Kurumun her türlü
idarî giderlerinden kaynaklanan masraflarına katkı amacıyla işletmecilerin
bir önceki yıl net satışlarının binde beşini geçmemek üzere, işletmecilerden
alınacak idarî ücretler.
b)
Elektronik Haberleşme Kanununun 46 ncı maddesine
göre alınacak ücretler.
c)
Elektronik Haberleşme Kanunu uyarınca Kurumca sunulacak hizmetler ile Kurum
imkan ve yeteneklerinin üçüncü kişilere
kullandırılmasından elde edilen gelirler.
ç)
Her türlü basılı evrak, form ve yayınlardan elde edilecek gelirler.
d)
Müşavirlik hizmetlerinden elde edilecek gelirler.
e)
Kurs, toplantı, seminer ve eğitim faaliyetlerinden sağlanacak gelirler.
f)
Kurum ve Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı tarafından uygulanacak idarî
para cezaları.
g)
Genel Bütçeden gerektiğinde yapılacak yardımlar.
h)
Yapılacak her türlü bağış, yardım ve diğer gelirler.”
b) 8 inci maddesinin birinci fıkrasının üçüncü cümlesi “Kurul
başkan ve üyeleri ancak görevini yapmaya engel bir hastalık veya
rahatsızlık nedeni ile iş görememe ya da atanmaları için gerekli şartları
kaybetmeleri halinde Bakanlar Kurulu kararıyla süresi dolmadan görevden
alınabilir.” şeklinde, ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş,
yedinci fıkrasındaki “Kurul üyeleri” ibaresinden sonra gelmek üzere “asli
görevlerini aksatmayan bilimsel amaçlı; yayın, jüri üyeliği, komisyon
üyeliği, ders ve konferans ile telif hakları hariç” ibaresi eklenmiş,
sekizinci fıkrasının ilk cümlesi “Kurul, Başkanın daveti veya üyelerden en
az üçünün talebi üzerine toplanır. Kurul toplantılarını Kurul
Başkanı, yokluğunda ikinci başkan yönetir. Toplantının gündemi Başkan
tarafından belirlenir, gündeme yeni madde eklenebilmesi için bir üyenin
öneride bulunması ve en az üç üyenin kabul etmesi gerekir. Geçerli mazereti
olmaksızın bir takvim yılında toplam beş toplantıya katılmayan Kurul
üyeleri üyelikten çekilmiş sayılır. Bu durum, Kurul kararı ile tespit
edilir ve ilişkili Bakana bildirilir. Kurul kararı, Kurul Başkanınca imzaya
açıldığı tarihten itibaren en geç onbeş gün
içinde tekemmül ettirilir. Toplantıya katıldığı halde Kurul kararlarını
süresi içinde mazeretsiz olarak imzalamayan Kurul üyeleri Başkanın oyu
doğrultusunda oy kullanmış sayılır. Kurul en az beş üyenin hazır bulunması
ile toplanır ve en az dört üyenin aynı yöndeki oyuyla karar alır. Üyeler
çekimser oy kullanamaz. Toplantıda bir konuda karar yeter sayısı sağlanamadığı
durumlarda, izleyen toplantılarda aynı konuda oylarda eşitlik olması
hâlinde Başkanın bulunduğu tarafın oyu üstün sayılarak karar alınır. Kurul
kararı tutanakla tespit edilir. Kurulun kararları Kurumun idarî denetimi
sırasında yerindelik denetimine tâbi tutulamaz. Kurul toplantıları
gizlidir. İhtiyaç duyulması hâlinde görüşlerinden yararlanmak üzere uzman
kişiler Kurul toplantılarına davet edilebilir. Kurul uygun gördüğü
kararlarını internet ortamı başta olmak üzere uygun vasıtalarla kamuoyuna
duyurur. Kurulun uygun gördüğü düzenleyici kararları
tekemmül etmesinden itibaren ilişkili Bakanlığa ve Resmi Gazete’de
yayımlanmak üzere Başbakanlığa gönderilir.” şeklinde değiştirilmiş, dokuzuncu
fıkrasının birinci cümlesindeki “5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli
Sandığı Kanununun uygulanmasında” ibaresi “Kurul Başkanı ve üyeleri ile
Kurum personeli 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu
hükümlerine tabidir;” şeklinde değiştirilmiş, bu cümledeki “Kurum
bünyesindeki müstakil” ibaresi madde metninden çıkartılmış, “bakanlık genel
müdür yardımcısı” ibaresinden sonra “bilişim uzmanları, iletişim uzmanları,
idarî uzmanlar ve teknik uzmanlara Başbakanlık uzmanları” ibaresi eklenmiş,
bu fıkranın ikinci cümlesindeki “makam” ibaresinden sonra gelmek üzere
“temsil ve görev” ibaresi eklenmiş, bu fıkranın üçüncü cümlesinden sonra
“Bu hükümler, akademik unvanların kazanılması için gerekli şartlar saklı
kalmak üzere üniversite öğretim elemanı kadrolarından gelen Kurul Başkanı
ve üyeleri ile personel hakkında da uygulanır.” cümlesi eklenmiş, son
cümlesi de “Ancak, kamu görevlisi iken üyeliğe atananlar, memuriyete giriş
şartlarını kaybetmemeleri kaydıyla, görev sürelerinin sona ermesi veya
görevden ayrılma isteğinde bulunmaları ve otuz gün içinde önceki
kurumlarına başvurmaları durumunda, atamaya yetkili makam tarafından
başvuru tarihinden itibaren en geç bir ay içinde mükteseplerine uygun
kadrolara atanırlar. Üyeliğin sona erdiği tarihten atama yapılıncaya
kadar bunların almakta oldukları aylık ücret ile sosyal hak ve yardımların
Kurum tarafından yapılmasına devam olunur. Mükteseplerine uygun kadrolara
atananlara, atama yapıldığı tarih itibarıyla Kurumca ödemede bulunulmasına
son verilir. Bir kamu kurumunda çalışmayanlardan Kurul Başkan ve üyeliğine
atanıp yukarıda belirtilen şekilde görevi sona erenlere herhangi bir göreve
veya işe başlayıncaya kadar, görevlerinin sona erdiği tarihte almakta
oldukları aylık ücret ile sosyal hak ve yardımların Kurum tarafından
yapılmasına devam olunur. Bu durumdakilere Kurum tarafından yapılacak
ödemeler bir yılı geçemez ve bu süre içerisinde aylık ücret ile sosyal hak
ve yardımlarda meydana gelebilecek artışlar yansıtılmaz.” şeklinde
değiştirilmiş ve bu maddeye aşağıdaki onuncu, onbirinci,
onikinci, onüçüncü, ondördüncü, onbeşinci ve onaltıncı fıkralar eklenmiştir.
“Kurul üyeliklerine atanacakların; mühendislik alanında
elektronik, elektrik-elektronik, elektronik ve haberleşme, endüstri, fizik,
matematik, bilgisayar, telekomünikasyon ve işletme mühendisliği
fakültelerinden veya bölümlerinden, sosyal bilimler alanında siyasal
bilgiler (bilimler), iktisadi ve idarî bilimler, iktisat, hukuk, işletme
fakülteleri veya bölümlerinden ya da fakültelerden fizikçi veya matematikçi
unvanıyla veya sayılan fakülte ve bölümlere denkliği yetkili makamlarca
kabul edilmiş yurt dışındaki yüksek öğretim kurumlarından mezun olmaları ya
da belirtilen bölümlerden mezun olmamakla birlikte sayılan alanlarda yüksek
lisans veya doktora yapmış olmaları, mesleki ve elektronik haberleşme
alanında yeterli bilgi ve deneyime sahip, kamu veya özel sektörde en az on
yıl çalışmış olmaları, 657 sayılı Kanunun 48 inci maddesinin (A) bendinin
(1), (4), (5), (6) ve (7) numaralı alt bentlerinde belirtilen şartları
taşımaları ve herhangi bir siyasi partinin yönetim ve denetim organlarında
görev almamış veya bu görevlerinden ayrılmış olmaları gerekir.”
“Kurul
üyeleri ile Kurum personelinin uyacakları meslekî ve etik ilkeler ile
Kurulun çalışma usul ve esaslarına ilişkin diğer hususlar Kurul tarafından
düzenlenir.
Kurul
bu Kanun ve diğer mevzuatta belirtilen görevler yanında aşağıdaki görevleri
yapar ve yetkileri kullanır:
a)
Elektronik haberleşme sektörüyle ilgili uluslararası ilke ve uygulamaları
da dikkate alarak ikincil düzenlemeleri yapmak ve kanunlarla Kuruma verilen
görevlere ilişkin hususları görüşüp gereken kararları almak.
b)
Kurum başkan yardımcılarını, I. hukuk müşavirini, daire başkanlarını ve
bölge müdürlerini atamak.
c)
Kurumun stratejik planını, performans ölçütlerini, amaç ve hedeflerini,
hizmet kalite standartlarını belirlemek, insan kaynakları ve çalışma politikalarını
oluşturmak, Kurumun hizmet birimlerini ve bunların görevlerini belirlemek.
ç)
Kurumun stratejik planı ile amaç ve hedeflerine uygun olarak hazırlanan
bütçe teklifini görüşmek ve karara bağlamak.
d)
Kanunlarla verilen diğer görevleri yapmak.
Kurul
sınırlarını ve gerekçesini belirlemek suretiyle görevlerinden bir kısmını
Kurul Başkanına devretmeye yetkilidir.
Başkanın
görev ve yetkileri şunlardır:
a)
Kurul toplantılarının gündemini, gün ve saatini belirlemek, toplantıları
idare etmek, gündeme alınmayan başvurular hakkında gerekli işlemleri yapmak
ve bunlara ilişkin olarak Kurula bilgi vermek.
b)
Kurul kararlarının gereğinin yerine getirilmesini teminen
gerekli işlemleri yapmak ve uygulanmasını izlemek.
c)
Hizmet birimlerinden gelen önerilere son şeklini vererek Kurula sunmak.
ç)
Kurumun yıllık bütçesi ile malî tablolarını hazırlamak, kesin hesabı
onaylamak.
d)
Hizmet birimlerinin, verimli ve uyumlu bir biçimde çalışmasının en üst
düzeyde organizasyonu ve koordinasyonunu sağlamak.
e)
Yıllık çalışma planı ve faaliyet raporlarını hazırlamak, amaç ve hedeflere,
performans ölçütlerine göre faaliyetlerin değerlendirilmesini yapmak.
f)
Personelin performans ölçütleri hakkında değerlendirme yapmak.
g)
Kurul tarafından atanması öngörülenler dışındaki Kurum personelini atamak.
ğ)
Kurum başkanı adına imzaya yetkili personelin görev ve yetki alanını
belirlemek.
h)
Kurumun yönetim ve işleyişine ilişkin diğer görevleri yerine getirmek.
Başkan,
Kurula ilişkin olmayan görev ve yetkilerinden bir bölümünü, sınırlarını
açıkça belirlemek ve yazılı olmak kaydıyla alt kademelere devredebilir.
Başkana danışmanlık hizmeti vermek üzere ihtiyaca göre sayıları toplam onbeşi geçmemek üzere başkanlık müşaviri
görevlendirilebilir.
Kurum
başkan yardımcıları, Başkan tarafından verilecek görevleri yapmak,
kendilerine bağlı hizmet birimleri arasında uyum ve işbirliğini sağlamakla
yükümlüdür. Başkanın ve II. Başkanın bulunmadığı durumlarda kurum başkan
yardımcılarından birisi Başkanlığa ilişkin görevlerinde Başkana vekâlet
edebilir.
Kurumun
toplam kadro sayısını geçmemek üzere; dolu kadrolarda terfi gereği derece
değişikliği ile boş kadrolarda sınıf, unvan ve derece değişikliği Kurul
kararı ile yapılır.”
c)
2813 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK
MADDE 4 - 4502 sayılı Kanunun geçici 1 inci maddesi ile Telekomünikasyon
Kurumu için ihdas edilen anılan Kanuna ekli (2) sayılı listedeki kadrolar
bütün ek ve değişiklikleriyle iptal edilmiştir. Bilgi Teknolojileri ve İletişim
Kurumu hizmetlerinde kullanılmak üzere ekli (I) ve (II) sayılı
cetvellerdeki kadrolar ihdas edilmiştir.”
ç)
2813 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.
“GEÇİCİ
MADDE 8 - Bu Kanun ile yapılan
yeni düzenleme sebebiyle Kurumda; Kurul Başkanı, üyeleri ve yönetici
kadrolarında bulunanlar ile kadro veya görev unvanı değişmeyenler yeni
kadrolarına hiçbir işleme gerek kalmaksızın atanmış sayılırlar. Bu şekilde atanan personele, atandıkları tarihteki eski
kadrolarına ilişkin olarak almakta oldukları ödemelerin toplam net tutarı;
atandıkları yeni kadrolarına ilişkin olarak yapılan her türlü ödemelerin
(fazla mesai ücreti ve performansa dayalı ödül hariç) toplam net tutarından
fazla olması hâlinde, aradaki fark atandıkları kadroda kaldıkları sürece
herhangi bir vergi ve kesintiye tâbi tutulmaksızın her ay tazminat olarak
ödenir. İsteğe bağlı olarak, atandıkları kadro unvanında herhangi
bir değişiklik olanlarla başka kurumlara geçenlere fark tazminatı
ödenmesine son verilir.
Kadro
ve görev unvanı değişen veya kaldırılan personel bu Kanunun yürürlüğe
girdiği tarihten itibaren altı ay içinde durumlarına uygun kadrolara
atanırlar. Atama işlemi yapılıncaya kadar Kurumca ihtiyaç duyulan işlerde
görevlendirilebilirler. Bunlar yeni bir kadroya atanıncaya kadar eski
unvanlarına ait ödemeleri almaya devam ederler. Ataması yapılan personelin
aylık ücretleri ile her türlü malî ve sosyal haklarında meydana gelen
farklar hakkında da birinci fıkra hükmü uygulanır.
Kurumda,
telekomünikasyon uzman ve uzman yardımcısı kadrolarına atanmış veya bu unvanları
almış sayılanlar herhangi bir işleme gerek kalmaksızın durumlarına göre
bilişim uzmanı veya bilişim uzman yardımcısı kadrolarına atanmış veya bu
unvanı kazanmış sayılırlar. Önceki kadrolarında geçirdikleri süreler, yeni
kadrolarında geçirilmiş sayılır. Diğer mevzuatta geçen telekomünikasyon
uzman ve uzman yardımcısı ibareleri, bilişim uzman ve uzman yardımcısı
olarak anlaşılır.
Kurumun
hizmet birimleri ve teşkilatı, bu Kanuna uygun olarak düzenleninceye kadar,
Kuruma verilen görevler, daha önce bu görevleri yapmakta olan birimler
tarafından yapılmaya devam edilir.
4502
sayılı Kanunun geçici 6 ncı maddesi uyarınca
Telekomünikasyon Kurumunun faaliyete başladığının Resmi Gazetede ilan
edildiği tarihten önce, Telsiz Genel Müdürlüğünde genel müdür yardımcısı,
daire başkanı, şube müdürü, başmüfettiş ve müfettiş kadrolarında görev
yapmaktayken, 15/8/2000 tarihinde Kurum
kadrolarına atananlardan; bu maddenin yürürlük tarihinde Kurumda
telekomünikasyon uzmanı unvanlı kadroların dışındaki kadrolarda görev yapanlar
bu maddenin yürürlüğünden itibaren öğrenim alanına göre idarî veya teknik
uzman kadrolarına atanırlar.
GEÇİCİ MADDE 9 - Kurum
personelinden dört yıllık fakülte mezunu olanlar, kamuda üç yıllık hizmet
süresini tamamlamaları, Kurumca çıkarılacak yönetmelikte öngörülen şartları
taşımaları ve buna ilave olarak hazırlayacakları tezin kabul edilmesi veya
tezli yüksek lisans veya doktora yapmaları halinde bu Kanunun yayımı
tarihinden itibaren beş yıl içinde öğrenim alanına göre teknik uzman veya
idarî uzman kadrosuna atanabilirler.
2813
sayılı Kanuna 1/3/2006 tarihli ve 5467 sayılı
Kanunun 9 uncu maddesiyle eklenen ekli (II) sayılı liste ve bu listeye 5651
sayılı Kanunun 10 uncu maddesiyle ilave edilen kadrolar, anılan Kanun
ekinden çıkarılarak 5651 sayılı Kanuna (I) sayılı liste olarak
eklenmiştir.”
(3)
3348 sayılı Kanuna aşağıdaki ek maddeler eklenmiştir.
“Ulaştırma
ve haberleşme uzman ve uzman yardımcısı
EK
MADDE 2 - Bakanlık merkez teşkilatı ana hizmet birimlerinde, Ulaştırma ve
Haberleşme Uzman ve Uzman Yardımcıları istihdam edilir.
Ulaştırma
ve Haberleşme Uzman Yardımcılığına atanabilmek için 657 sayılı Kanunun 48
inci maddesinde sayılan genel şartlara ilâve olarak;
a)
En az dört yıllık eğitim veren yüksek öğretim kurumlarının hukuk, siyasal bilgiler,
iktisat, işletme, iktisadi ve idarî bilimler, iletişim, fen veya
fen-edebiyat fakülteleri ile mühendislik fakültelerinin yönetmelikle
belirlenecek bölümlerinden ya da bunlara denkliği Yükseköğretim Kurulunca
kabul edilmiş yurt dışındaki yüksek öğretim kurumlarından mezun olmak,
b)
Yönetmelikle belirlenecek dillerden en az birinden Kamu Personeli Yabancı
Dil Bilgisi Seviye Tespit Sınavından asgari (D) düzeyinde puan almış olmak,
c)
Yapılacak yarışma sınavında başarılı olmak,
d)
Sınavın yapıldığı yılın Ocak ayının ilk gününde otuz yaşını doldurmamış
olmak,
şarttır.
İkinci
fıkraya göre uzman yardımcılığına atananlar, en az üç yıl fiilen çalışmak,
her yıl olumlu sicil almak ve istihdam edildikleri birimlerce belirlenecek
konularda hazırlayacakları uzmanlık tezinin oluşturulacak tez jürisi tarafından
kabul edilmesi kaydıyla, açılacak yeterlik sınavına girme hakkını
kazanırlar. Yeterlik sınavlarında başarılı olanlar, Ulaştırma ve Haberleşme
Uzmanı kadrolarına atanırlar.
Yeterlik
sınavında başarısız olanlar veya sınava girmeye hak kazandığı halde geçerli
mazereti olmaksızın sınav hakkını kullanmayanlar, hazırlayacakları uzmanlık
tezi kabul edilmeyenler ile olumsuz sicil alanlar, Ulaştırma ve Haberleşme
Uzman Yardımcılığı unvanını kaybederler ve durumlarına uygun diğer
kadrolara atanırlar.
Ulaştırma
ve Haberleşme Uzman Yardımcılarının yarışma, tez hazırlama ve yeterlik
sınavları ile Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanları ile Ulaştırma ve Haberleşme
Uzman Yardımcılarının çalışma, eğitim ve diğer konulara ilişkin usul ve
esaslar yönetmelikle düzenlenir.
EK
MADDE 3 - Ekli (III) sayılı cetvelde belirtilen kadrolar iptal edilerek 13/12/1983 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü
Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki Ulaştırma Bakanlığına ait
cetvelden çıkarılmış, ekli (IV) sayılı cetvelde yer alan kadrolar ihdas
edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye ekli (I) sayılı cetvelin
Ulaştırma Bakanlığına ilişkin bölümüne eklenmiştir.”
(4)
3348 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 6 - Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih
itibarıyla, 657 sayılı Kanuna tabi olarak Bakanlık ve Bakanlığa bağlı ve
ilgili kuruluşlarda görev yapan, kırkbeş yaşını
doldurmamış, son üç yıllık sicil notu ortalaması seksen ve üzerinde olan,
Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcılığı giriş sınavına katılabilmek için
gerekli öğrenim şartını taşıyan ve ek 2 nci madde
uyarınca çıkarılacak Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir
ay içinde başvuran personelden; en az beş yıl hizmeti bulunanlar, en geç
bir yıl içinde ek 2 nci maddede öngörülen yabancı
dil şartını yerine getirmek ve anılan yönetmelik hükümlerine göre açılacak
yazılı ve sözlü sınavda başarılı olmak kaydıyla, ihdas edilen Ulaştırma ve
Haberleşme Uzmanı kadrolarının beşte birini geçmemek üzere başarı sırasına
göre Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanı kadrolarına, en az üç yıl hizmeti
bulunanlar ise en geç bir yıl içinde ek 2 nci
maddede öngörülen yabancı dil şartını yerine getirmek ve açılacak yazılı ve
sözlü sınavda başarılı olmak kaydıyla, ihdas edilen Ulaştırma ve Haberleşme
Uzman Yardımcısı kadrolarının beşte birini geçmemek üzere başarı sırasına
göre Ulaştırma ve Haberleşme Uzman Yardımcısı kadrolarına atanırlar. Ulaştırma
ve Haberleşme Uzman Yardımcısı kadrosuna bu şekilde atananlar, bu Kanunun
ek 2 nci maddesindeki “yeterlik sınavı” ile
ilgili olarak yer alan hükümlere tabidir.
Bu
Kanunun yürürlük tarihinde Bakanlıkta; daire başkanı üstü idarî görevlerde
bulunanlar Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanı unvanını kazanmış sayılırlar.”
(5)
657 sayılı Kanunun;
a)
36 ncı maddesinin “Ortak Hükümler” bölümünün (A)
fıkrasının (11) numaralı bendine “Kültür ve Turizm Uzman Yardımcıları”
ibaresinden sonra gelmek üzere “Ulaştırma ve Haberleşme Uzman
Yardımcıları,”, “Kültür ve Turizm Uzmanlığına” ibaresinden sonra gelmek
üzere “Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanlığına,” ibaresi,
b)
152 nci maddesinin “II-Tazminatlar” bölümünün “A-
Özel Hizmet Tazminatı” kısmının (i) bendine “Kültür ve Turizm Uzmanları”
ibaresinden sonra gelmek üzere “Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanları” ibaresi,
c)
(I) sayılı Ek Gösterge Cetvelinin “Genel İdare Hizmetleri Sınıfı” bölümünün
(h) bendine “Kültür ve Turizm Uzmanları” ibaresinden sonra gelmek üzere
“Ulaştırma ve Haberleşme Uzmanları” ibaresi,
eklenmiştir.”
(6)
5369 sayılı Kanunun adı “Evrensel Hizmet Kanunu” olarak değiştirilmiş ve bu
Kanunun;
a)
1 inci maddesinde yer alan “elektronik haberleşme sektöründe” ibaresi
“elektronik haberleşme sektörü ile bu Kanun kapsamında belirlenen diğer
alanlarda” olarak değiştirilmiş,
b)
2 nci maddesinde yer alan “Kurum”, “Evrensel
hizmet”, “Evrensel hizmet yükümlüsü” ve “İşletmeci” tanımları aşağıdaki
şekilde değiştirilmiş ve “İşletmeci” tanımından sonra gelmek üzere,
sırasıyla aşağıdaki “Alt yapı”, “Deniz haberleşme hizmetleri”, “Deniz yolu
ile yolcu taşıma işletmecisi” ve “Seyir güvenliği haberleşme hizmetleri”
tanımları eklenmiş,
“Kurum:
Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumunu,
Evrensel
hizmet: Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde coğrafi konumlarından bağımsız
olarak herkes tarafından erişilebilir, önceden belirlenmiş kalitede ve
herkesin karşılayabileceği makul bir bedel karşılığında asgari
standartlarda sunulacak olan, internet erişimi de dahil
elektronik haberleşme hizmetleri ile bu Kanun kapsamında belirlenecek olan
diğer hizmetleri,
Evrensel
hizmet yükümlüsü: Elektronik haberleşme sektöründe, ilgili mevzuatına göre
Kurumca yetkilendirilmiş ve bu Kanun kapsamındaki hizmetleri sağlamakla
yükümlü kılınan işletmeciyi,
İşletmeci:
İlgili mevzuatına göre Kurumca veya bu Kanun kapsamına alınmış hizmetler
bakımından ilgili diğer mercilerce yetkilendirilmiş olan işletmecileri,
Alt
yapı: Evrensel hizmetin sağlanmasını teminen
hizmetin verilebilmesi için gerektiğinde öncelikle fiziki ortamın
oluşturulmasına yönelik her türlü teçhizat, ekipman,
bilgisayar, yazılım ve donanımı,
Deniz
haberleşme hizmetleri: Sahil telsiz istasyonları aracılığıyla telsiz
sistemleri kullanılarak gemi-kara ve gemi-gemi arasında ses ve veri
şeklinde yapılan haberleşme hizmetlerini,
Deniz
yolu ile yolcu taşıma işletmecisi: Ana kara ile ada arasında yolcu taşıma
işini yapan ve Denizcilik Müsteşarlığından hat izni almış olan işletmeciyi,
Seyir
güvenliği haberleşme hizmetleri: Her türlü deniz araçlarının emniyetli
seyirleri için ses ve veri şeklinde yapılan telsiz yayın hizmetlerini,”
c)
4 üncü maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiş,
“Bilgi
teknolojileri yaygınlığı, internet alt yapısı ve karasal sayısal yayıncılık
için ihtiyaç duyulan alt yapı malzemelerinin alımı ve montajı ile ulaşımı
deniz yolu ile sağlanabilen yolcu taşıma hizmetlerinde yükümlü işletmeci
şartı aranmaz.”
ç)
5 inci maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde yer alan “Temel” ibaresi
madde metninden çıkarılmış, (f) bendi “Ulaşımı deniz yoluyla sağlanabilen
yerleşim alanlarına yolcu taşıma hizmetlerini” olarak değiştirilmiş, bu
bentten sonra aşağıdaki (g) bendi eklenmiş,
“g)
Deniz haberleşmesi ve seyir güvenliği haberleşme hizmetlerini,”
d) 6 ncı maddesinin birinci
fıkrasının (a) bendi “Hazine Müsteşarlığı, Kurumca yapılan yetkilendirme
nedeniyle hesaplarına yatırılan yetkilendirme ücretinin % 2’sini
yatırıldığı tarihi takip eden ayın sonuna kadar,”, (b) bendi “Hazine payı
ödemekle yükümlü işletmeciler dışındaki işletmeciler ve Türk Telekom yıllık
net satış hâsılatının % 1’ini, izleyen yılın Nisan ayı sonuna kadar;
faaliyetleri gereği Hazine payı ödemekle yükümlü olduğu halde Hazine payı
ödemeyi gerektirmeyen hizmetleri de yürüten işletmeciler ise Hazine payına
esas teşkil etmeyen yıllık net satış hâsılatının % 1’ini, izleyen yılın
Nisan ayı sonuna kadar,” şeklinde değiştirilmiş, (c) bendi “Hazine payı
ödemekle yükümlü işletmeciler, Hazineye ödeyecekleri payın % 10’luk
kısmını, ödendiği ay içerisinde,” şeklinde değiştirilmiş, (d) bendinde yer
alan “5.4.1983 tarihli ve 2813 sayılı Telsiz Kanunu ile 4.2.1924 tarihli ve
406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu uyarınca” ibaresi madde metninden
çıkarılmış,
e)
7 nci maddesinin birinci fıkrasının ikinci
cümlesi “Ancak, evrensel hizmet net maliyetinin hesaplanmasında,
işletmecilerin evrensel hizmet yükümlüsü olması dolayısıyla elde edeceği
diğer gelirler de göz önüne alınarak değerlendirme yapılır.” şeklinde
değiştirilmiş ve bu maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
“Bilgisayar
okuryazarlığı da dahil olmak üzere bilgi
toplumunun geliştirilmesine katkı sağlamak amacıyla bilgi teknolojilerinin
yaygınlaştırılmasına yönelik alt yapı hizmetleri, farklı yayın ortamları ve
teknolojisi kullanılarak yapılan sayısal yayıncılığın karasal sayısal
vericiler üzerinden ülkemizdeki yerleşim alanlarının tamamını kapsayacak
şekilde sunulmasına yönelik alt yapı hizmetleri ile münhasıran alt yapı
kurulumu gerektiren benzeri mal alımlarında bu Kanunda öngörülen evrensel
hizmet yükümlüsü olma ve net maliyet şartları aranmaz.”
f)
5369 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK
MADDE 1 - Evrensel hizmet gelirlerine ilişkin bu Kanunun 6 ncı maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin
uygulanmasında, işletmecilerin yıllık net satış hasılatının
belirlenmesinde yetkilendirmenin başlangıç ve sona erme tarihleri itibariyle
kıst esası uygulanır. Bu hükmün ve bu Kanunun 7 nci maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen istisna
hükmünün uygulanmasında 25/6/2005 tarihi esas
alınır.”
(7)
5651 sayılı Kanunun 8 inci maddesine onüçüncü
fıkra olarak “İşlemlerin yürütülmesi için Başkanlığa gönderilen hakim ve mahkeme kararlarına 4/12/2004 tarihli ve 5271
sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu hükümlerine göre Başkanlıkça itiraz
edilebilir.” şeklinde fıkra eklenmiş ve anılan Kanuna;
a)
Aşağıdaki ek madde eklenmiştir.
“EK
MADDE 1 - (1) Telekomünikasyon İletişim Başkanlığına verilen görevlerin
gerektirdiği asli ve sürekli görev ve hizmetler, iletişim başuzmanı,
iletişim uzmanı, teknik uzman ve idarî uzman ile iletişim, teknik ve idarî
uzman yardımcılarından oluşan meslek personeli ve diğer personel eliyle
yürütülür. Başkanlıkta; başkan, daire başkanı, müşavir ve
meslek personeli kadrolarında çalışanların; mühendislik alanında
elektronik, elektrik-elektronik, elektronik ve haberleşme, endüstri, fizik,
matematik, bilgisayar, telekomünikasyon ve işletme mühendisliği
fakültelerinden veya bölümlerinden, sosyal bilimler alanında siyasal
bilgiler (bilimler), iktisadi ve idarî bilimler, iktisat, hukuk, işletme,
iletişim fakülteleri veya bölümlerinden veya bu fakülte ve bölümlere
denkliği yetkili makamlarca kabul edilmiş yurt dışındaki yüksek öğretim
kurumlarından mezun olmaları ya da belirtilen bölümlerden mezun olmamakla
birlikte sayılan fakülte ve bölümlerde yüksek lisans veya doktora yapmış
olmaları, uzman unvanlı kadrolarda çalışanların en az dört yıllık
fakültelerden mezun, diğer personelin ise en az lise ve dengi okul mezunu
olmaları gerekir. Daire başkanı kadrolarına Güvenlik Bilimleri
Fakültesinden mezun olanlar da atanabilir. Başkanlık personelinden; daire
başkanları Telekomünikasyon İletişim Başkanının teklifi ve Kurul Başkanının
uygun görüşü üzerine Kurul, diğer personel Telekomünikasyon İletişim Başkanının
önerisi üzerine Kurul Başkanı tarafından atanır.
(2)
Uzman yardımcılığına atanabilmek için; yukarıdaki fıkrada sayılan fakülte
veya bölümlerden mezun olmak, merkezî yarışma sınavına katılmak,
belirlenecek yabancı dillerden en az birini istenen seviyede bilmek, Kurum
alan sınavının yapıldığı yılın Ocak ayının ilk gününde otuz yaşını
doldurmamış olmak ve bu sınavda başarılı olmak gerekir.
(3)
Uzman yardımcılığına atananlar; en az üç yıl çalışmak ve olumlu sicil almak
kaydıyla hazırlayacakları tezin kabul edilmesi ve yeterlik sınavında
başarılı olması halinde ilgisine göre iletişim uzmanı, teknik uzman veya
idari uzman olarak atanırlar. Bunlara bir defaya mahsus olmak üzere bir
derece yükseltilmesi uygulanır. Tez savunmasında ve yeterlik sınavında iki
defa başarılı olamayanlar uzman yardımcılığı unvanını kaybederler ve
mükteseplerine uygun kadrolara atanırlar.
(4)
Uzman ve uzman yardımcılarının giriş ve yeterlik sınavları, çalışma usul ve
esasları ile ilgili diğer hususlar Kurum tarafından çıkarılacak
yönetmelikle düzenlenir.
(5)
Bu Kanunla ekli (V) sayılı cetveldeki kadrolar ihdas edilerek
Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı hizmetlerinde kullanılmak üzere 5651
sayılı Kanuna ekli (I) sayılı listeye eklenmiştir.”
b)
Aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
“GEÇİCİ MADDE 2 - (1) Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı
kadrolarında bulunan personelden ek 1 inci maddede belirtilen öğrenim
şartlarını haiz olanlar; kamuda üç yıllık hizmet süresini tamamlamaları, KPDS’den en az 60 veya uluslararası geçerliliği olan
sınavlardan muadili puan almaları ve hazırlayacakları tezin kabul edilmesi
halinde bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren beş yıl içerisinde iletişim
uzmanı kadrosuna atanabilirler. Bu personelden; diğer kamu kurum ve
kuruluşlarında özel mevzuatları uyarınca yarışma sınavına tabi tutularak
mesleğe alınan ve yeterlik sınavını vererek veya tezi başarılı bulunarak
kariyer meslek kadrolarına atanmış olanlar yabancı dil şartını karşıladıklarında;
yüksek lisans veya doktora öğrenimini tamamlamış olanlardan, hazırladıkları
yüksek lisans veya doktora tezlerinin konularının Kurumun veya Başkanlığın
görev alanı ile ilgili olduğunun yapılacak inceleme sonucu belirlenenlerden
doktora öğrenimini tamamlamış olanlar doğrudan, yüksek lisans öğrenimini
tamamlamış olanlar yabancı dil şartını karşıladıklarında, iletişim uzmanı
olarak atanabilirler.
(2) Telekomünikasyon İletişim Başkanlığı personelinden dört
yıllık fakülte mezunu olanlar, kamuda üç yıllık hizmet süresini
tamamlamaları, çıkarılacak yönetmelikte öngörülen şartları taşımaları ve
buna ilave olarak hazırlayacakları tezin kabul edilmesi veya tezli yüksek
lisans veya doktora yapmaları halinde, bu Kanunun yayımı tarihinden beş yıl
içinde öğrenim alanına göre teknik uzman veya idarî uzman kadrosuna
atanabilirler.”
Uygulama
GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Kanunda öngörülen düzenlemelerin yürürlüğe
gireceği tarihe kadar mevcut düzenlemelerin bu Kanuna aykırı olmayan
hükümlerinin uygulanmasına devam edilir. Kurum, bu Kanunun İkinci Kısım Birinci
Bölümünde yer alan yetkilendirme ile ilgili hükümler yürürlüğe girinceye
kadar mevcut mevzuat uyarınca yetkilendirme yapabilir. Bu Kanunun yürürlüğe
girdiği tarihe kadar, işletmecilerin ilgili mevzuatına uygun olarak sahip
oldukları geçiş hakları devam eder.
(2)
Bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce Kurum tarafından verilmiş ancak henüz
tahsili gerçekleşmemiş olan idarî para cezaları hakkında da 61 inci madde
hükmü uygulanır.
Yetkilendirmede geçiş süreci
GEÇİCİ MADDE 2 – (1) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce
telekomünikasyon ruhsatı veya genel izin ile yetkilendirilmiş olan
işletmeciler, bu Kanun uyarınca Kuruma bildirimde bulunmuş veya gerekli olduğu
durumlarda yetkilendirmelerindeki süre ile sınırlı olarak kullanım hakkı
almış sayılırlar.
(2)
Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce Kurumla imzalanmış olan görev ve
imtiyaz sözleşmeleri; süre bitimi, fesih, iptal veya başkaca herhangi bir
nedenle sona ermelerine kadar mevcut hükümleri uyarınca geçerliliklerini
devam ettirirler. 406 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin son fıkrasında yer
alan tanımlar ilgili olduğu sözleşmenin konusu itibariyle bu fıkra
uygulamasında geçerliliklerini sürdürürler.
(3)
Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce yetkilendirmeye tabi olmayan
elektronik haberleşme hizmetleri için Kurum tarafından sistem kurma ve
kullanma izni verilmiş olan kullanıcıların kaynak kullanım hakları devam
eder.
Telsiz ruhsatlarının yenilenmesi
GEÇİCİ MADDE
3 – (1) Özel kanunlarının verdiği yetkiye
göre telsiz cihaz ve sistemleri kullanan kamu kurum ve kuruluşları hariç,
bu Kanunun yürürlüğe girmesinden önce, telsiz cihaz ve sistemleri kullanan
diğer kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişiler bu Kanunun 37 nci maddesinde belirtilen yönetmeliğin yayımı
tarihinden itibaren altı ay içinde gerekli belgelerle birlikte Kuruma
başvurarak durumlarını bu Kanun hükümlerine uygun hale getirirler.
(2)
Kurum, söz konusu kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişilerin
durumlarını inceleyerek uygun olanların telsiz ruhsatnamelerini yeniler.
Uygun olmayanların ve süresi içinde başvuru yapmayanların telsiz ruhsatnamelerini
iptal eder.
(3)
2813 sayılı Kanun çerçevesinde telsiz kullanım ve ruhsatname ücretlerinin
tahsili ile ilgili olarak yetkilendirmeleri ve özel protokolleri uyarınca
işletmecilere getirilmiş olan tahsil ve Kuruma ödeme yükümlülüğü
çerçevesinde tahakkuk ettirilmiş olanlar dışında, bu Kanunun yürürlüğe
girmesinden önce 2813 sayılı Kanunun uygulamasından doğan ve her ne sebeple
olursa olsun tahsil edilmemiş veya tahsili mümkün olmayan, miktarı ne
olursa olsun genel bütçeye dahil daireler, katma
bütçeli idareler, il özel idareleri, belediyeler ve köy tüzel kişilikleri
tarafından kullanılan her türlü telsiz tesis ve sistemlerindeki cihazlar
için tahakkuk ettirilmiş alacaklar ile yargı kararı ile kesinleşenler hariç
gerçek ve tüzel kişiler tarafından kullanılan her türlü telsiz tesis ve
sistemlerindeki cihazlar için tahakkuk ettirilmiş yüzelli
lira ve altında kalan Kurum alacakları ve bunların fer’ilerinin
tahsilinden herhangi bir işleme gerek kalmaksızın vazgeçilmiş sayılır.
Bunlara ilişkin açılmış olan davalar ve yapılmış olan takipler iptal
edilir.
Görev sözleşmeleri ve devir
GEÇİCİ MADDE 4 – (1) Kurum ile Kıyı Emniyeti Genel Müdürlüğü
arasında imzalanmış bulunan görev sözleşmesi herhangi bir işleme gerek
kalmaksızın iptal edilmiş sayılır ve bu görev sözleşmesindeki hizmetler ile
bu Kanunla Telsiz İşletme Müdürlüğüne verilen görevler herhangi bir
yetkilendirmeye tabi olmaksızın yürütülmeye devam eder. Kıyı Emniyeti Genel
Müdürlüğü, 5369 sayılı Kanun kapsamında evrensel hizmet yükümlüsü bir
işletmeci olarak sayılmaya devam eder.
(2) Bu Kanunun 42 nci ve 43 üncü
maddeleriyle Telsiz İşletme Müdürlüğüne devredilen görev ve işlere ilişkin
Kurumun tüm hak, alacak ve borçları, sözleşme, taahhüt ve yükümlülükleri,
leh ve aleyhe açılmış ve açılacak olan dava ve icra takipleri, bu maddenin
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içerisinde Kıyı Emniyeti Genel
Müdürlüğü ile Kurum arasında yapılacak protokoller ile Telsiz İşletme
Müdürlüğüne devredilir. Bu devre ilişkin bütün devir, temlik ve
intikal işlemleri ve bu işlemlerle ilgili olarak düzenlenecek her türlü
sözleşme, protokol ve kağıtlar, katma değer vergisi ve damga vergisi dahil her türlü vergi, resim, harç ve benzeri mali
yükümlülüklerden istisnadır.
Abonelik kayıtlarının
güncellenmesi
GEÇİCİ MADDE 5 – (1) GSM mobil telefon hizmeti sunan işletmeciler
nezdinde tutulan abonelik kayıtlarının tam, doğru ve güncel bilgilerden
oluşmasını teminen, tüm abonelik kayıtları bu
Kanunun yayımından itibaren bir yıl içinde güncellenir. Bu kapsamda ilgili
işletmeciler nezdindeki bilgi ve belgelerinde
eksiklik ve yanlışlıkları bulunan tüm aboneler, bu süre içerisinde
kimliklerini ispatlayıcı belgelerle birlikte ilgili işletmeciye
başvururlar. Başvuru esnasında abonelerden kimliklerini ispata yarar
belgelerin birer örneği ile birlikte bireysel abonelerden Türkiye
Cumhuriyeti kimlik numaraları, kurumsal abonelerden ise vergi numaraları
alınır. Bu madde kapsamında bilgileri güncellenemeyen hatların elektronik
haberleşme şebekesi ile bağlantısı kesilir.
(2)
Bu Kanunda tanımlanan son kullanıcılar, kullanmakta oldukları hatları, bir
kereye mahsus olmak üzere verilen süre içerisinde, hiçbir vergi, resim,
harç ve benzeri mali yükümlülüğe tabi olmaksızın kendi üzerlerine
kaydettirmek için ilgili işletmeciyle abonelik sözleşmesi akdedebilir. Söz
konusu hatların eski abonelerinin yapılan işleme bir yıllık zamanaşımı
süresi içinde itiraz hakları saklıdır.
(3)
Bu maddenin uygulanmasına ilişkin düzenlemeler Kurum tarafından yapılır.
Yürürlük
MADDE 68 – (1) Bu Kanunun İkinci Kısım Birinci Bölümünde yer
alan yetkilendirme ile ilgili hükümler Kanunun yayımından altı ay sonra,
diğer hükümleri yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 69 – (1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
10/11/2008
T E L S İ Z Ü C R E T L E R İ
|
|
1. TELSİZ RUHSATNAME ÜCRETLERİ
|
|
a. Telsiz verici-alıcı cihazları (karada
kullanılan, ruhsatnamede kayıtlı her cihaz için)
|
|
1) Mobil
telsiz (Araç/portatif/el)
|
20.00 TL
|
2)
Tekrarlayıcı (sabit/seyyar) telsiz
|
100.00 TL
|
3) Sabit telsiz
|
50.00 TL
|
b. Karasal mobil (cellular)
telsiz telefon sistemi
|
|
1) Her baz istasyonu için
|
100.00 TL
|
2)
Sistemdeki her abone başına
|
10.72 TL
|
c. Bir noktadan çok noktaya erişim
sistemleri
|
|
1) Her baz istasyonu için
|
100.00 TL
|
2) Sistemdeki
her abone başına
|
10.00 TL
|
d. Ortak kullanımlı (trunking, community repeater ve benzeri) telsiz sistemleri (ruhsatnamede
kayıtlı her cihaz için)
|
|
1) Merkez
istasyonu veya tekrarlayıcılar kanal adedi başına
|
50.00 TL
|
2) Kullanıcı
telsiz cihazları (cihaz adedi başına)
|
|
a) Sabit
telsiz cihazı
|
25.00 TL
|
b) Mobil
telsizi (Araç/portatif/el)
|
10.00 TL
|
e. Radyolink sistemleri
|
|
1)
Sistemde bulunan her cihaz başına
|
100.00 TL
|
f. Uydu yayın ve haberleşme sistemleri
(yüzer araç ve hava araçlarında monteli olarak kullanılanlar hariç)
|
|
1) Uydu
(uzay) istasyonu transponder adedi başına
|
10,000.00 TL
|
2) Sabit
uydu ana yer istasyonu
|
1,000.00 TL
|
3) Sabit uydu
yer terminalleri
|
50.00 TL
|
4) Mobil
uydu yer terminalleri
|
40.00 TL
|
5) Mobil
uydu abone terminalleri (alıcı/verici)
|
25.00 TL
|
6) Data
uydu alıcı
|
10.00 TL
|
7) Uydu
mobil (cellular) telsiz telefon abone cihazları
(cihaz başına)
|
15.00 TL
|
2.
TELSİZ KULLANMA ÜCRETLERİ ( HER YIL İÇİN)
|
|
a. Kara telsiz sistemleri
|
|
1) LF, MF
ve HF telsiz sistemleri (ruhsatnamede kayıtlı her cihazda bulunan kanal
adedi başına)
|
100.00 TL
|
2) Kara VHF,
UHF ve SHF telsiz sistemleri
|
|
a)
Frekans tahsisi yapılmış her kanal için ayrı ayrı
olmak üzere, sistemdeki sabit ve mobil telsiz cihaz adedi başına (Her
12,5 kHz’lik band
genişliği bir kanal olarak hesap edilir.)
|
|
1) Her simpleks kanal için
|
10.00 TL
|
2) Her simpleks role kanalı için
|
20.00 TL
|
3) Her dupleks kanal için
|
30.00 TL
|
4) Her dupleks role kanalı için
|
40.00 TL
|
b)
Ruhsatnamede kayıtlı her tekrarlayıcı cihaz başına
|
20.00 TL
|
b. Karasal mobil (cellular)
telsiz telefon sistemleri
|
|
1) Her
sabit telsiz (baz) istasyonundan (sisteme tahsis
edilen band genişliğine göre her yıl alınmak
üzere) kanal adedi (istasyonda bulunan TRx)
başına
|
|
a) 200 kHz'e kadar (dahil)
|
40.00 TL
|
b) 201 kHz-1.25 MHz arası (dahil)
|
125.00 TL
|
c) 1.25-5
MHz arası (dahil)
|
500.00 TL
|
d) 5 MHz'den yukarısı
|
1,200.00 TL
|
2)
Sistemdeki her abone başına
|
10.72 TL
|
c. Bir noktadan çok noktaya
erişim sistemleri (her yıl için) sisteme tahsis edilen kanal frekansının band genişliğine göre
|
|
1) Her
sabit telsiz (baz) istasyonundan (sisteme tahsis
edilen band genişliğine göre her yıl alınmak
üzere)
|
|
a) 2 MHz dahil olmak üzere
|
40.00 TL
|
b) 2
MHz-7 MHz (dahil)
|
80.00 TL
|
c) 7
MHz-28 MHz (dahil)
|
160.00 TL
|
d) 28
MHz-56 MHz (dahil)
|
320.00 TL
|
e) 56
MHz-140 MHz (dahil)
|
640.00 TL
|
f)
140 MHz-250 MHz (dahil)
|
1,280.00 TL
|
g) 250
MHz ve üzeri
|
2,560.00 TL
|
2)
Sistemdeki her abone başına
|
10.00 TL
|
d. Ortak kullanımlı (trunking,
community repeater ve
benzeri) telsiz sistemleri
|
|
1) Merkez
istasyonu veya tekrarlayıcılar kanal adedi başına
|
40.00 TL
|
2) Kullanıcı
telsiz cihazlarında (cihaz adedi başına)
|
|
a) Her simpleks röle kanalı başına
|
20.00 TL
|
b) Her simpleks kanal için (cihaz adedi başına)
|
10.00 TL
|
e. Radyolink sistemleri, (her yıl için) sisteme
tahsis edilen kanal frekansının band genişliğine
göre cihaz adedi başına
|
|
1) 2 MHz dahil olmak üzere
|
8.00 TL
|
2) 2
MHz-7 MHz (dahil)
|
24.00 TL
|
3) 7
MHz-28 MHz (dahil)
|
48.00 TL
|
4) 28
MHz-56 MHz (dahil)
|
96.00 TL
|
5) 56
MHz-140 MHz (dahil)
|
192.00 TL
|
6) 140
MHz-250 MHz (dahil)
|
640.00 TL
|
7) 250
MHz ve üzeri
|
1,280.00 TL
|
f. Uydu yayın ve haberleşme sistemleri
(yüzer araç ve hava araçlarında monteli olarak kullanılanlar hariç)
|
|
1) Uydu
(uzay) istasyonu transponder adedi başına
|
10,000.00TL
|
2) Sabit
uydu ana yer istasyonu
|
1,000.00 TL
|
3) Sabit
uydu yer terminalleri
|
50.00 TL
|
4) Mobil
uydu yer terminalleri
|
40.00 TL
|
5) Mobil
uydu abone terminalleri (alıcı/verici)
|
25.00 TL
|
6) Data
uydu alıcı
|
10.00 TL
|
7) Uydu
mobil (cellular) telsiz telefon abone cihazları
(cihaz başına)
|
15.00 TL
|
3.
GEÇİCİ SÜRE İLE VERİLEN TELSİZ KURMA VE KULLANMA İZİN ÜCRETLERİ
|
|
a. İzin
ücreti (6’şar aylık her bir izin için)
|
|
a) Deneme
Maksatlı Geçici İzin Ücreti
|
500.00 TL
|
b) Geçici
Organizasyonlarda/faaliyetlerde Kullanmak Maksatlı Geçici İzin Ücreti
|
|
1) Yayın Yardımcı Sistemleri ( Kablosuz Kamera, Video Link, Ses Link,
SNG, vb gibi.)
|
500.00 TL
|
2) Diğer Telsiz Sistemleri
|
250.00 TL
|
b. İzin
verilen telsiz sisteminin bu tarifedeki ruhsatname ve kullanma ücreti
ayrıca alınır. Ruhsatname ücreti tam alınır. Kullanma ücreti kıst olarak alınır. Ay kesirleri tam aya iblağ
edilir.
|
|
4. STANDARTLARA
UYGUNLUK MUAYENESİ VE TEST ÜCRETLERİ
|
|
a) Yurt dışından getirilen numuneler ve Türkiye'de
imal edilen prototip cihazlar ile imalat ve
ithalattan numune alınarak teste tabi tutulan cihazlardan, test sonucu ne
olursa olsun (cihaz başına)
|
|
1)
Telsiz verici-alıcı cihazları
|
100.00 TL
|
2)
Telsiz verici cihazları
|
50.00 TL
|
3)
Telsiz alıcı cihazları
|
50.00 TL
|
b) Bizzat kullanılmak maksadıyla imal ve ithal
edilen cihazlardan, test sonucu ne olursa olsun (cihaz başına)
|
|
1)
Telsiz verici-alıcı cihazları
|
40.00 TL
|
2) Telsiz verici cihazları
|
20.00 TL
|
3) Telsiz alıcı cihazları
|
20.00 TL
|
5. GÜVENLİK
MESAFESİNİN BELİRLENMESİNE YÖNELİK ELEKTROMANYETİK ALAN ŞİDDETİ
ÖLÇÜMLERİ, GÜVENLİK SERTİFİKASI VE YETKİ BELGESİ
|
|
a. Güvenlik
Sertifikası
|
25.00 TL
|
b. Güvenlik sertifikasına yönelik talep halinde
yapılan ölçüm (ölçüm başına)
|
500.00 TL
|
c. Ölçüm
yetki belgesi (iki yıl süreli)
|
1,500.00 TL
|
(I) SAYILI CETVEL
İHDAS
EDİLEN KADROLARIN
KURUMU : BİLGİ TEKNOLOJİLERİ VE İLETİŞİM
KURUMU
TEŞKİLATI : MERKEZ
SINIFI UNVANI DERECESİ ADEDİ
GİH Kurul Başkanı 1 1
GİH Kurul Üyesi 1 6
GİH Telekomünikasyon İletişim Başkanı 1 1
GİH Kurum Başkan Yardımcısı 1 4
GİH Başkanlık Müşaviri 1 15
GİH I. Hukuk Müşaviri 1 1
GİH Daire Başkanı 1 13
GİH Hukuk Müşaviri 1 2
GİH Müdür 1 3
GİH Savunma Uzmanı 1 1
GİH Basın ve Halkla İlişkiler Müşaviri 1 1
GİH Bilişim Başuzmanı 1 20
TH İletişim Teknik Uzmanı 1 1
GİH İletişim İdari Uzmanı 1 1
GİH Hukuk Uzmanı 1 1
GİH Uzman 1 46
GİH Bilişim Uzmanı 1 20
GİH İdari Uzman 1 4
TH Teknik Uzman 1 4
SH Daire Tabibi 1 1
TH Mühendis 1 21
TH Tekniker 1 4
AH Avukat 1 1
GİH Ayniyat Saymanı 1 1
SH Hemşire 1 1
GİH Bilişim Uzmanı 2 9
TH Mühendis 2 8
TH Tekniker 2 3
GİH Çözümleyici 2 1
GİH Uzman 2 1
GİH Bilişim Uzmanı 3 4
GİH İdari Uzman 3 2
TH Teknik Uzman 3 2
GİH Uzman 3 1
TH Mühendis 3 6
TH Tekniker 3 1
TH Teknisyen 3 11
GİH Şef 3 26
GİH Bilgisayar İşletmeni 3 4
GİH Uzman 4 3
GİH Bilişim Uzmanı 4 6
TH Mühendis 4 4
TH Teknisyen 4 2
GİH Şef 4 6
AH Avukat 4 4
GİH Uzman 5 2
GİH Bilişim Uzmanı 5 14
GİH İdari Uzman 5 2
TH Teknik Uzman 5 2
TH Mühendis 5 4
TH Teknisyen 5 3
GİH Şef 5 1
AH Avukat 5 1
GİH Bilgisayar İşletmeni 5 3
GİH Memur 5 39
GİH Şoför 5 9
YH Bekçi 5 2
GİH Bilişim Uzmanı 6 3
TH Teknisyen 6 1
GİH Memur 6 4
GİH Şoför 6 1
YH Bekçi 6 1
GİH Bilişim Uzman Yardımcısı 7 8
GİH Memur 7 1
YH Kaloriferci 7 1
GİH Bilişim Uzman Yardımcısı 8 21
GİH İdari Uzman Yardımcısı 8 8
TH Teknik Uzman Yardımcısı 8 8
GİH Şoför 8 1
GİH Bilişim Uzman Yardımcısı 9 18
GİH Memur 10 1
———
TOPLAM 437
(II) SAYILI CETVEL
İHDAS
EDİLEN KADROLARIN
KURUMU : BİLGİ TEKNOLOJİLERİ VE İLETİŞİM
KURUMU
TEŞKİLATI : TAŞRA
SINIFI UNVANI DERECESİ ADEDİ
GİH Bölge Müdürü 1 8
GİH Bölge Müdür Yardımcısı 1 12
GİH Bilişim Uzmanı 1 9
TH Teknik Uzman 1 5
GİH Uzman 1 9
TH Mühendis 1 8
TH Tekniker 1 4
GİH Bilişim Uzmanı 2 3
TH Mühendis 2 6
GİH Uzman 2 2
TH Tekniker 2 3
GİH Bilişim Uzmanı 3 6
TH Teknik Uzman 3 5
TH Mühendis 3 3
TH Tekniker 3 1
TH Teknisyen 3 12
GİH Şef 3 8
GİH Bilgisayar İşletmeni 3 6
GİH Bilişim Uzmanı 4 1
TH Mühendis 4 2
GİH Uzman 4 1
TH Teknisyen 4 7
GİH Şef 4 1
GİH Bilişim Uzmanı 5 16
AH Avukat 5 3
TH Mühendis 5 4
TH Tekniker 5 1
GİH Şef 5 1
GİH Bilgisayar İşletmeni 5 1
GİH Memur 5 7
GİH Ambar Memuru 5 1
GİH Şoför 5 3
GİH Bilişim Uzmanı 6 8
TH Teknisyen 6 1
GİH Şoför 6 1
GİH Şef 7 1
GİH Şoför 7 2
GİH Bilişim Uzman Yardımcısı 8 15
TH Teknik Uzman Yardımcısı 8 5
GİH Memur 8 1
GİH Bilişim Uzman Yardımcısı 9 10
———
TOPLAM 203
(III) SAYILI CETVEL
İPTAL EDİLEN KADROLARIN
KURUMU :
ULAŞTIRMA BAKANLIĞI
TEŞKİLATI :
MERKEZ
SINIFI UNVANI DERECESİ ADEDİ
GİH Memur 5 7
GİH Memur 7 2
GİH Mutemet 5 1
GİH Mutemet 10 1
GİH Daktilograf 5 2
GİH Daktilograf 8 1
GİH Daktilograf 9 1
GİH Daktilograf 10 1
GİH Şoför 7 3
GİH Şoför 10 1
GİH Şoför 11 2
TH Mühendis 1 4
YH Hizmetli 5 7
YH Hizmetli 6 3
YH Hizmetli 7 16
YH Hizmetli 8 6
YH Hizmetli 9 2
———
TOPLAM 60
(IV)
SAYILI CETVEL
İHDAS
EDİLEN KADROLARIN
KURUMU : ULAŞTIRMA BAKANLIĞI
TEŞKİLATI : MERKEZ
SERBEST
KADRO
SINIFI UNVANI DERECESİ ADEDİ TOPLAM
GİH Ulaştırma
ve Haberleşme Uzmanı 1 8 8
GİH Ulaştırma
ve Haberleşme Uzmanı 2 7 7
GİH Ulaştırma
ve Haberleşme Uzmanı 5 8 8
GİH Ulaştırma
ve Haberleşme Uzmanı 6 7 7
GİH Ulaştırma
ve Haberleşme Uzman Yardımcısı 8 30 30
——— ———
TOPLAM 60
60
(V) SAYILI CETVEL
İHDAS
EDİLEN KADROLARIN
KURUMU : BİLGİ TEKNOLOJİLERİ VE İLETİŞİM
KURUMU
TEŞKİLATI : MERKEZ
SINIFI UNVANI DERECESİ ADEDİ
GİH İletişim Uzman Yardımcısı 8 25
———
TOPLAM 25
|