YÖNETMELİK Çevre ve Orman Bakanlığından: HAYVANLARIN KORUNMASINA DAİR UYGULAMA YÖNETMELİĞİ BİRİNCİ KISIM Genel Hükümler BİRİNCİ BÖLÜM Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE
1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; a) Ev ve süs hayvanı ile
kontrollü hayvanları bulundurma ve sahiplenme şartlarına uygun olarak hayvan
bakımı konularında; yerel hayvan koruma görevlileri ile ev ve süs hayvanı
satan kişilere verilecek eğitime, sahiplenilerek bakılan hayvanların çevreye
verecekleri zarar ve rahatsızlıkları önleyici tedbirlere ilişkin esasları, b) Sahipsiz hayvanların
toplanması, toplatılması, sağlık bakımlarının yapılması, kısırlaştırılması,
aşılanması, ve alındıkları ortama geri bırakılmasına karar verilenlerin
kimliklendirilerek bırakılması, geçici hayvan bakımevlerinin çalışma usul ve
esasları ile yerel yönetimlerin ve yerel hayvan koruma görevlilerinin görev
ve sorumluluklarına ilişkin düzenlemeleri yapmaya ve sahipsiz hayvanların
çevreye verebilecek olumsuz etkileri gidermeye yönelik alınacak tedbirleri, c) Hayvanların konu ve oyuncu
edildiği her türlü ticarî amaçlı gösteri, reklam ve benzeri film ile fotoğraf
çekimlerinde hayvanların kullanılmasına ilişkin usul ve esasları, ç) Kanunî istisnalar ile tıbbî ve
bilimsel gerekçeler ve gıda amaçlı olmayan, insan ve çevre sağlığına yönelen
önlenemez tehditler bulunan acil durumlar dışında, hayvanların öldürülmesi
ile ilgili usul ve esasları, d) İl hayvan koruma kurullarının
çalışma usul ve esaslarını, e) 5199 sayılı Kanun hükümlerine
uyulup uyulmadığının denetlenmesine ve denetim elemanlarının niteliklerine
ilişkin usul ve esasları, f) Hayvanların korunması amacıyla
geçici bakımevleri ve hastanelerin kurulması, bu yerlerde bakım,
rehabilitasyon, aşılama ve kısırlaştırma gibi faaliyetlerin desteklenmesi
için diğer ilgili kurum ve kuruluşlara mali destek sağlamak üzere Bakanlık
bütçesine konulan ödeneğin kullanımına ilişkin usul ve esasları, g) 5199 sayılı Kanunda
belirtilen, idarî para cezalarına dair düzenlenecek makbuzların şekli,
dağıtımı ve kontrolü ile ilgili usul ve esasları belirlemektir. Kapsam MADDE
2 – (1) Bu Yönetmelik, amaçları doğrultusunda yapılacak düzenlemeleri
ve alınacak önlemleri kapsar. Dayanak MADDE
3 – (1) Bu Yönetmelik, 1/7/2004 tarihli ve 5199 sayılı
Hayvanları Koruma Kanununun 5 inci, 6 ncı, 10 uncu, 13 üncü, 15 inci, 17 nci,
18 inci, 19 uncu ve 27 nci maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE
4 – (1) Bu Yönetmelikte yer alan; a) Ağızlık: Hayvanın etrafına
zarar vermemesi için ağzına takılan koruyucu önlemi, b) Aşılama:Vücudun bağışıklık
sistemini uyararak hastalıklara karşı özel antikor üretilmesi ve hastalığı
yapan etkenle karşılaşıldığında antikorlar sayesinde hastalanmasını önleyen
işlemi, c) Bakan: Çevre ve Orman
Bakanını, ç) Bakanlık: Çevre ve Orman
Bakanlığını, d) Geçici bakımevi sorumlusu:
Özel ya da tüzel kişilere ait geçici bakımevinde yasalarla belirlenmiş hizmetleri
ve sorumlulukları yerine getirecek olan geçici bakımevi sahibi ya da
yöneticisini, e) Başkan: İl hayvan koruma
kurulu başkanını, f) Denetim elemanı: 5199 sayılı
Kanunda belirtilen denetimleri yapmaya ve bu Kanun çerçevesinde kabahat
teşkil eden fiileri işleyenler hakkında işlem yapmaya, Bakanlık merkez ve
taşra teşkilatı ve/veya mahallin en büyük mülkî amirince görevlendirilen
personeli, g) Dezenfeksiyon: Hastalık yapıcı
mikroorganizmaların fizikî, kimyevî yöntemler ve ultraviyole ile yok edilmesi
işlemini, ğ) Etoloji: Bir hayvan türünün
doğuştan gelen, kendine özgü davranışlarını inceleyen bilim dalını, h) Etolojik özellikler:
Hayvanların sosyal, beslenme, konfor, dinlenme ve davranış modelleri ve
bunların mekanizmalarına ilişkin fizyolojik temelleri kapsayan özellikleri, ı) Ev ve süs hayvanı: İnsan
tarafından özellikle evde, işyerlerinde ya da arazisinde özel zevk ve refakat
amacıyla muhafaza edilen veya edilmesi tasarlanan bakımı ve sorumluluğu
sahiplerince üstlenilen her türlü hayvanı, i) Evcil hayvan: İnsan tarafından
kültüre alınmış ve eğitilmiş hayvanları, j)
Geçici bakımevi: Hayvanların sahiplendirilinceye veya alındığı ortama geri
bırakılıncaya kadar rehabilite edildiği ve bu süre içerisinde geçici olarak
kaldığı tesisi, k) Genel müdürlük: Doğa Koruma ve
Milli Parklar Genel Müdürlüğünü, l) Güçten düşmüş hayvan: Bulaşıcı
ve salgın hayvan hastalıkları haricinde yaşlanma, sakatlanma, yaralanma ve
hastalanma gibi çeşitli nedenlerle fizikî olarak iş yapabilme yeteneğini
kaybetmiş binek ve yük hayvanlarını, m) Hayvan hakları ihlali
tutanağı: 5199 sayılı Kanunda kabahat teşkil eden fiillerin işlenmesini
müteakip, fiilleri işleyenler hakkında; görevlendirilmiş en az iki kişiden
oluşan denetim elemanı tarafından düzenlenen belgeyi, n) Hayvan hastanesi: Evde ya da
sokakta yaşayan hayvanların ayakta veya yatarak teşhis ve tedavilerinin
yapıldığı yeri, o) İdari para cezası: 5199 sayılı
Kanuna aykırı fiillerin işlenmesi sonucunda; görevlendirilmiş denetim elemanı
tarafından düzenlenen, hayvan hakları ihlali tutanağının Bakanlık merkez ve
taşra teşkilatı veya yetki sınırları içinde mahallin en büyük mülkî amiri
tarafından onaylandıktan sonra kabahatlıya verilen idari para cezasını, ö) İl hayvan koruma kurulu:
Hayvanların korunması, sorunların tespiti ve çözümlerini karara bağlamak
üzere; her ilde valinin başkanlığında, büyükşehir belediyesi olan illerde
büyükşehir belediye başkanları, büyükşehire bağlı ilçe belediye başkanları,
büyükşehir olmayan illerde ise belediye başkanları, il çevre ve orman müdürü,
il tarım müdürü, il sağlık müdürü, il milli eğitim müdürü, il müftüsü,
belediyelerin veteriner işleri müdürü, veteriner fakülteleri olan yerlerde
fakülte temsilcisi, münhasıran hayvanları koruma ile ilgili faaliyet gösteren
gönüllü kuruluşlardan valilik takdiri ile seçilecek en çok iki temsilci, il
veya bölge veteriner hekimler odasından bir temsilciden oluşan kurulu, p) İl müdürlüğü: İl çevre ve
orman müdürlüğünü, r) İşaretleme: Aşılanan ve
kısırlaştırılan hayvanların tanınmasını sağlamak amacıyla, bu hayvanların
yaşamı ve davranışları üzerine olumsuz etkisi olmayan, dayanıklı, kolay fark
edilebilen, uygulaması ve montesi kolay, kulak, boyun gibi uzuvlara plaka,
tasma, mikroçip veya dövme gibi materyallerin uygulanması işlemini, s) Kabahat: 5199 sayılı Kanun
kapsamında öngörülen hususlarda idarî para cezası ve idarî tedbirler
uygulanmasını gerektiren fiili, ş) Karantina: Bulaşıcı bir
hastalığın bulunduğu yerden gelen hayvanların geçici olarak ayrılmasını, t) Kaşektik hayvan: Genel sağlık
durumunun bozukluğu ile ilgili ileri derecede zayıflamış hayvanı, u) Kısırlaştırma: Dişilerde
yumurtalıkların ve uterusun, erkeklerde testislerin alınması işlemini, ü) Kontrollü hayvan: Bir kişi,
kurum/kuruluş ya da tüzel kişilik tarafından sahiplenilen; bakımı, aşıları,
periyodik sağlık kontrolleri yapılan, işaretlenmiş, kayıt altındaki ev ve süs
hayvanlarını, v) Kurul sekreteryası: İl çevre
ve orman müdürlüğünü, y) Kurul: İl hayvan koruma
kurulunu, z) Makbuz: 5199 sayılı Kanunun
kabahat teşkil eden fiillerin işlenmesi sonucu görevlendirilmiş denetim
elemanı tarafından düzenlenen, hayvan hakları ihlali tutanağının Bakanlık
merkez ve taşra teşkilatı veya yetki sınırları içinde mahallin en büyük mülkî
amiri tarafından onaylandıktan sonra; kabahatliye verilen idari para cezasını
müteakip, idari para cezası almaya yetkili olan mal sandığınca öngörülen
cezanın ödenmesini sağlayan belgeyi, aa) Mikroçip: Kedi, köpek, kuş
ile laboratuvar ve hayvanat bahçesi hayvanlarına uygulanabilen, ISO
11784-11785 veya ISO FDX-B standartlarına göre üretilmiş, 125, 128 ya da
134.2 kHz frekansında olan ve okuyucu ya da tarayıcılar tarafından okunabilen
ve uluslar arası standartlara göre istisnaî ve benzersizlik üzerine 15 haneli
bir rakam ihtiva eden ve veteriner hekim tarafından uygulanan elektronik
cihazları, bb) Mobil kısırlaştırma ünitesi :
Hayvanların kısırlaştırma ve aşılarının yapıldığı seyyar araçları, cc) Müşahede: Herhangi bir
hastalık veya bulaşıcı hastalık taşımasından şüphelenilen hayvanların gözlem
altında tutulmasını, çç) Optimum şartlar: Hayvanların
tür özelliklerine göre yaşayabildiği en uygun ortam ve çevre şartlarını, dd) Populasyon: Belirli bir
bölgede yaşayan aynı türe ait bireylerin oluşturduğu topluluğu, ee) Sağlık karnesi: Hayvanın
kayıt numarasını, eşkâlini, aşılamalarını, parazitlere karşı ilaçlamalarını
ve yapılan tedavileri gösteren veteriner hekim ve belediye veteriner işleri
müdürlüğünce onaylı belgeyi, ff) Sahipsiz hayvan: Barınacak
yeri olmayan veya sahibinin ya da koruyucusunun ev ve arazisinin sınırları
dışında bulunan ve herhangi bir sahip veya koruyucunun kontrolü ya da
doğrudan denetimi altında bulunmayan evcil hayvanları, gg) Serbest veteriner hekim:
18/3/1954 tarihli ve 6343 sayılı Veteriner Hekimliği Mesleğinin İcrasına Türk
Veteriner Hekimleri Birliği ile Odaların Teşekkül Tarzına ve Göreceği İşlere
Dair Kanun uyarınca mesleğini icra eden ve bu Kanunun 5 inci maddesinde sıralanan
görev ve yetkileri kullanan ve sermayeden ziyade şahsi mesaiye, ilim veya
mesleki bilgiye veya ihtisasa dayanan ve ticarî mahiyette olmayan hekimlik
hizmetlerinin işverene tâbi olmaksızın şahsi sorumluluk altında kendi nam ve
hesabına yapan bu Yönetmeliğin tatbikinde görevlendirilen, 23/7/1965 tarihli
ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tâbi olmaksızın çalışan, mevzuatlar
çerçevesinde mesleğini serbest olarak icra etme yetkisine sahip veteriner
hekimi, ğğ) Sorumlu veteriner hekim:
Belediye bakımevlerinde yasalarla belirlenmiş hizmetleri ve sorumlulukları
yerine getirecek olan veteriner hekimi, hh) Tür: Birbirleriyle
çiftleşebilen ve üreme yeteneğine sahip verimli döller verebilen populasyonu, ıı) Veteriner hekim: 6343 sayılı
Kanun uyarınca mesleğini icra eden ve bu Kanunun 5 inci maddesinde sıralanan
görev ve yetkileri kullanan ve bu Yönetmeliğin tatbikinde görevlendirilen
veteriner hekimleri, ii) Yerel hayvan koruma
görevlisi: Özellikle kedi ve köpekler gibi sahipsiz hayvanların kendi
mekânlarında, bulundukları bölge ve mahallerde yaşam sorumluluğunu üstlenen
ve il hayvan koruma kurulunca yetkilendirilen gönüllü kişileri, jj) Zoonoz hastalık: İnsan ve
hayvanların birbirlerine bulaştırabildikleri hastalıkları ifade eder. İKİNCİ KISIM İl Müdürlüğü, Belediyeler, İl Hayvan
Koruma Kurulu, Geçici Özel Bakımevleri, Sorumlu Veteriner Hekim, Hayvan
Sahipleri ile Yerel Hayvan Koruma Görevlilerinin Yetki ve
Sorumlulukları BİRİNCİ BÖLÜM Görev ve Sorumluluklar İl
Müdürlüğünün görev ve sorumlulukları MADDE
5 – (1) İl Müdürlüğü; a) Hayvanların korunması ve
refahının sağlanması ile ilgili olarak kurum ve kuruluşların il düzeyindeki
faaliyetlerini izlemekle, yönlendirmekle ve bu konuda gerekli koordinasyonu
sağlamakla, b) Yerel hayvan koruma
görevlileri ve gönüllü kuruluşlar ile işbirliği yaparak sahipsiz hayvanların
kontrolünü takip etmekle, c) Yerel hayvan koruma görevlilerinin
müracaatlarını değerlendirmekle ve bu görevlilerin hayvan refahı konusunda
gerekli eğitimi almalarını sağlamakla, yerel hayvan koruma görevlisi
adaylarını il hayvan koruma kurullarına bildirmekle, ç) Olumsuz faaliyetleri tespit
edilen yerel hayvan koruma görevlileri ile ilgili olarak il hayvan koruma
kuruluna belgelerinin iptali için talepte bulunmakla, d) İl hayvan koruma kurulunun
çalışmalarına katılmakla, e) Sahipsiz hayvanların kayıt
altına alınması ile ilgili faaliyetleri, belediyelerle ve gönüllü
kuruluşlarla eşgüdüm sağlayarak yaptırmakla, f) Hayvan sevgisi, korunması ve
yaşatılması ile ilgili eğitici faaliyetleri belediye, gönüllü kuruluş ve
yerel hayvan koruma görevlileri ile koordineli olarak düzenlemekle, g) Sahipsiz ve güçten düşmüş
hayvanlar ile ilgili olarak belediyelerce geçici bakımevlerinin
oluşturulmasını sağlatmakla, ğ) Bu Yönetmeliğin uygulanmasını
sağlamak için gerekli denetimleri yapmakla ve denetim sonucunda bu Yönetmelik
hükümlerine aykırı davrananlara 5199 sayılı Kanunun ilgili maddesinde geçen
hükümleri uygulamakla, h) Denetim elemanlarınca,
hayvanlarına eziyet veren hayvan sahiplerine gerekli yasal işlemleri yapmak
suretiyle hayvanlarına el koymakla, uygun bir geçici bakımevine
gönderilmesini sağlayarak koruma altına almakla ya da sahiplenilmesini
sağlamakla, ı) Herhangi bir sebeple
kapatılmak istenilen geçici özel bakımevlerinin müracaatlarını kabul ederek,
hayvanların uygun bir geçici bakımevine aktarılmasını sağlamakla, i) Bu Yönetmelik hükümlerine
göre, geçici bakımevi ve özel geçici bakımevi açmak isteyenler ile mobil
kısırlaştırma ünitelerini açmak isteyenlerin müracaatlarını değerlendirerek
izin vermekle görevli ve sorumludur. İl
hayvan koruma kurulunun görev ve sorumlulukları MADDE
6 – (1) İl hayvan koruma kurulu; a) Hayvanların korunması,
sorunların tespiti ve çözümlerini karara bağlamak üzere, av ve yaban
hayvanlarının ve yaşama alanlarının korunması ve avcılığın düzenlenmesi
hususlarında alınmış olan, Merkez Av Komisyonu Kararları göz önünde bulundurularak;
hayvanların korunması ve kullanılmasında, onların yasal temsilciliği niteliği
ile 5199 sayılı Kanunda belirtilen görevleri yerine getirmekle, b) Ev ve süs hayvanları ve
sahipsiz hayvanların kayıt altına alınması ile ilgili faaliyetleri, belediyeler
ile eşgüdüm sağlayarak yaptırmakla, c) Geçici bakımevlerinin
oluşturulmasını sağlamak, ilde kurulacak geçici hayvan bakımevleri ve hayvan
hastanelerini desteklemek, geliştirmek, denetlemek ve gerekli önlemleri
almakla, ç) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe
girdiği tarihten önce kurulan mevcut bakımevlerinin, geçici bakımevi
kriterlerine uyumlu hale getirilmesi için kararlar almak ve uygulanmasını
sağlamakla, d) Sahipsiz ve güçten düşmüş
hayvanların, il müdürlüklerince izin verilen geçici ve özel geçici bakımevlerine
götürülmesi kararlarını almak ve uygulanmasını sağlamakla, e) Hayvanların korunması ile
ilgili olarak çeşitli kişi, kurum ve kuruluşların il düzeyindeki
faaliyetlerini izlemek, yönlendirmek ve bu konuda gerekli eşgüdümü
sağlamakla, f) Yerel hayvan koruma
görevlilerinin, müracaatlarını değerlendirmek ve bu görevlilerin hayvan
refahı konusunda gerekli eğitimi almaları hususunda il müdürlüğü ile
işbirliği yaparak her türlü koordinasyonu sağlamakla, g) Hayvan sevgisi, korunması ve
yaşatılması ile ilgili eğitici faaliyetleri, belediye ve yerel hayvan koruma
görevlileri ile koordineli olarak düzenlemekle, ğ) Hayvanların korunması ile
ilgili sorunları tespit edip, konu hakkında yapılan uygulamaları, yıl sonunda
Bakanlığa rapor halinde sunmakla, h) İl sınırları içinde,
hayvanların korunmasına ilişkin sorunları belirleyip, koruma sorunlarının
çözüm tekliflerini içeren beş/on yıllık plan ve projeler yapmakla, yıllık
hedef raporları hazırlayıp Bakanlığın uygun görüşüne sunmakla, Bakanlığın
olumlu görüşünü alarak, hayvanların korunması amacıyla her türlü önlemi
almakla, ı) Pitbull Terrier ve Japanase
Tosa gibi tehlikeli köpek sahiplerince, yapılan müracaatları kabul ederek
kayıt altına almakla ve bu hayvanların kısırlaştırıldığına dair Ek-5 deki
Kısırlaştırılan Tehlikeli Hayvanlara Ait Kayıt Belgesini muhafaza etmekle, i) 5199 sayılı Kanun ve bu
Yönetmelikte verilen görevleri yapmakla görevli ve sorumludur. Belediyelerin
alacağı tedbirler MADDE
7 – (1) Belediyeler; a) Sahipsiz veya güçten düşmüş
hayvanların toplatılması, kısırlaştırılması, aşılanması, gerekli tıbbî
bakımlarının yapılması ve işaretlenmesi, alındığı ortama geri bırakılması,
sahiplendirilenlerinin kayıt altına alınmasıyla, b) Geçici bakımevine gelen
hayvanları öncelikle Ek-2 deki Sahipsiz Hayvan Kayıt Defterine kaydederek
müşahede altına almakla, gerekli tedavilerin yapılmasını, kısırlaştırıp
aşılanmasını ve işaretlenmesini müteakip alındığı ortama bırakmakla, geçici
bakımevlerine gelen hayvanların sahiplenilmesi için yerel hayvan koruma
görevlileri ve gönüllü kuruluşlar ile işbirliği yapmakla, c) Geçici bakımevinde bulunan tüm
hayvanların sahiplendirilmesi için belediye ilân panoları ile belediyenin
internet ortamı ve diğer tüm yayın organlarında duyuru yapılmasıyla, ç) Bölge ve mahallerindeki,
özellikle köpekler ve kediler olmak üzere, sahipsiz hayvanların bakımları,
aşılarının yapılması, işaretlenmesi ve kayıtlarının tutulmasının sağlanması,
kısırlaştırılması, alındığı ortama geri bırakılması ve sahiplendirilmelerinin
yapılması için hayvan geçici bakımevlerine gönderilmesi gibi yapılan tüm
faaliyetlerde yerel hayvan koruma görevlileri ve gönüllü kuruluşlar ile
belediye veteriner hekimlerinin koordinasyonunun sağlanmasıyla, d) Sahipsiz hayvanların
beslenmesi amacıyla, bölgesinde bulunan lokanta, işyeri ve fabrikaların
sahiplerinin uygun görmesi halinde işletmelerinde ve mutfaklarında oluşan
hayvan beslemeye elverişli besin maddelerinin toplanmasıyla, e) Geçici bakımevlerinde
kaldıkları süre içerisinde; kanunî istisnalar ile bulaşıcı, tedavi edilemez
veya tedavi sonrası iyileşme ihtimali olmayan bir hastalığa sahip olduğuna,
alındığı ortama bırakıldığında insan ve çevre sağlığını önlenemez derecede
tehdit edeceğine geçici bakımevi veteriner hekimince karar verilerek rapor
tutulan hayvanların en az acı veren ve en hızlı şekilde ölümünü sağlayan
yöntemlerle öldürülmesiyle, f) Geçici bakımevlerinden kedi ve
köpek almak isteyen kişi, kurum ve kuruluşlar için Ek-4 deki Sahipsiz Hayvan
Edinme Formunu doldurmak, geçici bakımevi sorumlusu ya da sorumlu veteriner
hekimin de onayı ile sorumlu veteriner hekimce düzenlenen sağlık karnesini
vererek sahiplendirme yapılmasıyla, g) Geçici bakımevlerinde oluşan
atık ve artıkların çevre ve toplum sağlığına zarar vermesinin önlenmesiyle, ğ) Geçici bakımevlerinde ticarî
amaçla hayvan üretiminin engellenmesiyle, h) Ev ve süs hayvanı ile
kontrollü hayvan ve geçici bakımevlerinde ölen hayvanların, belirlenecek
yerlerdeki derin çukurlara gömülerek üzeri sıkıştırılmış toprak ile
kapatılması veya yakma ünitesinde yakılmasıyla ve 16/5/1986 tarihli ve 3285
sayılı Hayvan Sağlığı ve Zabıtası Kanununa göre enfeksiyon geçirmiş ve zoonoz
hastalıktan ölen hayvanların ise bünyesinde bulunan yakma fırınında yakılması
veya usulüne uygun olarak kireç ile gömülmesiyle, ı) Ev ve süs hayvanları ve
kontrollü hayvanların, Ek-1 deki Sahipli Hayvan Kayıt Defterine kayıtlarının
yapılmasıyla, i) Ev ve süs hayvanını bulunduran
hayvan sahiplerinin, ölümü ya da hayvanına bakamayacak şekilde hastalanması
durumunda; hayvan sahiplerinin yakınları tarafından gerekçelerinin belediyeye
bildirilmesi halinde, belediye görevlilerince hayvanları geçici bakımevlerine
göndermek ya da sahiplendirmekle, j) Hayvan geçici bakımevinden ev
ve süs hayvanı almak isteyen kişilere, Ek-4 deki Sahipsiz Hayvan Edinme Formu
doldurtularak; hayvana ait bilgileri Ek-1 deki Sahipli Hayvan Kayıt Defterine
kaydetmekle, k) Ev ve süs hayvanı satan
işletme sahiplerine verilecek eğitimi organize etmekle, l) Yerel hayvan koruma
görevlilerine verilecek eğitimi organize etmekle, m) Bu Yönetmeliğin 50 nci maddesi
gereğince el konulan hayvanların sahiplendirmesini ya da kontrol altına
alınmasını sağlamakla ilgili hususlarda gerekli
tedbirleri alır. Geçici
özel bakımevlerinin görev ve sorumlulukları MADDE
8 – (1) Geçici Özel bakımevleri; a) Geçici bakımevlerinin
çalışması ile ilgili usul ve esaslara uymakla, b) Geçici bakımevlerinden kedi ve
köpek almak isteyen kişi, kurum ve kuruluşlar için Ek-4 deki Sahipsiz Hayvan
Edinme Formunu doldurarak geçici bakımevi sorumlusu ya da sorumlu veteriner
hekimin de onayı ile veteriner hekimce düzenlenen sağlık karnesi vererek
sahiplendirme yapmakla, c) Geçici bakımevinde oluşan atık
ve artıkların çevre ve toplum sağlığına zarar vermesini önleyecek tedbirlerin
alınmasını sağlamakla, ç) Geçici bakımevinde ticarî
amaçla hayvan üretimini engellemekle, d) Bu Yönetmelikteki şartlara
uymakla birlikte herhangi bir sebeple hayvan bakımevlerinin kapatılmak
istenilmesi halinde, bir ay önceden il müdürlüğüne haber vermekle, e) Geçici bakımevinde hayvanların
ölmesi durumunda ilgili belediye ile irtibata geçmekle, f) Geçici bakımevlerinde sorumlu
veteriner hekimi ile yapılan sözleşmenin bir nüshası geçici bakımevi sahibi
tarafından il müdürlüğüne gönderilmekle ve geçici bakımevinin sorumlu veteriner
hekimsiz kalmaması için gerekli tüm tedbirleri almakla, g) Geçici bakımevleri, kapasitesi
yüz hayvanı aşmayacak şekilde ise; veterinerlik hizmetlerini hizmet alımı
şeklinde yapmakla görevli ve sorumludur. Sorumlu
veteriner hekimin görev ve sorumlulukları MADDE
9 – (1) Sorumlu veteriner hekimler; a) Bağlı bulunduğu kurum, kuruluş
ve tüzel kişilerle birlikte çalıştığı yerin mevcut mevzuata uygun bir şekilde
faaliyet göstermesinden ve bu yerlere hayvanların kabul edilip uygun
şartlarda bakılmasından, kayıtların tutulmasından, hayvanlara aşılama,
ilaçlama, kısırlaştırma ve işaretlemenin yapılmasından, alet ve malzemelerin
temizlik ve dezenfeksiyonundan, atık ve artıkların çevre ve toplum sağlığına
zarar vermesini önleyecek tedbirlerin alınmasından, b) Görev yaptığı geçici
bakımevinde, 3285 sayılı Kanuna tâbi ihbarı mecburî hastalık çıktığında
durumu resmî makamlara haber vermekle ve ilgililerce alınacak yasal
tedbirleri uygulamakla, c) Bağlı bulunduğu bölgenin
veteriner hekimleri odası tarafından hazırlanarak onaylanmış ve çalışmasına
izin verildiğine dair belge ile çalışma saatlerini gösterir belgeyi geçici
bakımevinde görülebilir bir yere asmakla görevli ve sorumludur. Hayvan
sahiplerinin görev ve sorumlulukları MADDE
10 – (1) Ev ve süs hayvanı veya kontrollü hayvanı
bulunduranlar ile yeni hayvan sahiplenecekler; a) Kedi ve köpek gibi hayvanlara
yapılan bütün işlemlerin, mevcut ya da geriye doğru izlenebilmeleri ve
denetim altında tutulmalarının sağlanması amacıyla; hayvanını veteriner
hekimler tarafından, mikroçip uygulaması ile kimliklendirip kayıt altına
almakla, b) Mikroçip uygulaması
yapılamadığı durumlarda; hayvanına ve kendisine ait bilgileri içerecek
şekilde ilgili belediyeye Ek-1 deki Sahipli Hayvan Kayıt Defterine
belirtildiği şekilde kayıt yaptırmakla, c) Hayvanın türüne uygun olan
etolojik ihtiyaçlarını karşılamak; gerekli aşılarını ve tedavilerini
veteriner hekime yaptırmak, sağlığına dikkat etmekle, ç) Kontrolsüz üremeyi önlemek
amacıyla, toplu yaşanan yerlerde beslenen ve barındırılan kedi ve köpeklerin
kısırlaştırılmasıyla, hayvanını yavrulatmak istemesi halinde doğacak
yavruları belediyeye bildirerek kayıt altına aldırmak suretiyle bakmak
ve/veya dağıtımını yapmakla, d) Kedi ve köpek gibi sahipli
hayvanların ölmesi halinde, hayvanına ait bilgi ve belgelerini yedi gün
içinde belediyeye teslim etmekle, e) Kedi ve köpek gibi hayvanı
kaybolduğunda, yedi gün içinde belediyeye bildirmekle, f) Ev ve süs hayvanları ve
kontrollü hayvanların gerektiğinde bağlanması sırasında; kullanılan alet ve
ekipmanların hayvana zarar vermeyecek şekilde olmasına dikkat etmek, alet ve
ekipmanların hayvanlara yeterli hareket özgürlüğü vermesini sağlamakla, g) Hayvanların bakıldığı ve
barındırıldığı ortam şartlarının; onların etolojik ve tür özelliklerine
uygun, optimum şartlarda olmasına dikkat etmekle, ğ) Hayvan sahibi ya da hayvan
muhafaza eden kurum ve kuruluş, sahibi bulunduğu hayvanın ses düzeyini
kontrol altına almak üzere, söz konusu hayvan ya da hayvanların yaşama
ortamına en yakın konutta bulunan bir yatak odası için ses basıncı düzeyi ve
oturma odaları için de kabul edilebilir ses basıncı düzeyleri ile ilgili
olarak 1/7/2005 tarihli ve 25862 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Çevresel
Gürültünün Değerlendirilmesi ve Yönetimi Yönetmeliğindeki (2002/49/EC)
değerleri sağlamakla, h) Mesken dışında dolaştırılan
hayvanların dışkılarını temizlemekle, ı) Ev ve süs hayvanı veya
kontrollü hayvanı, halka açık yerlerde tasma ile kontrol altında
dolaştırmakla, i) Bu Yönetmelik yürürlüğe
girmeden önce sahiplendirilmiş tehlikeli hayvanların; halka açık yerlerde
dolaştırılması sırasında çevreye vereceği zararı önleyecek şekilde mutlaka
ağızlığını takmakla ve kontrolünde tasma ile dolaştırmakla görevli ve sorumludur. Yerel
hayvan koruma görevlilerinin yetki ve sorumlulukları MADDE
11 – (1) Yerel hayvan koruma görevlileri; a) Bölge ve mahallerindeki
sahipsiz hayvanların özellikle kedi ve köpeklerin bakım ve aşılarının
yapılması, aşılı hayvanların işaretlenmesinin sağlanması, bölgedeki
hayvanların kısırlaştırılması ve aşılandıktan sonra geri bırakılmak veya
sahiplendirilmek üzere belediye tarafından kurulan geçici bakımevlerine
gönderilmesi gibi yapılan tüm faaliyetler kapsamında yerel yönetimlerle
eşgüdüm sağlamakla, b) Bölgelerindeki lokanta, işyeri
ve fabrika gibi kuruluşlardaki besin maddelerinden sahipsiz hayvanların
faydalanmasını ilgili belediye ile işbirliği içinde gerçekleştirmekle, c) Görevleri kapsamında tespit
ettikleri olumsuzlukları il müdürlüğüne bildirmekle, ç) Bir yıl boyunca yaptıkları
çalışmaları Aralık ayı içerisinde bir rapor halinde il müdürlüğüne vermekle, d) Sahipsiz ve güçten düşmüş
hayvanları koruma amacına yönelik olarak geçici bakımevi yararına sosyal
etkinlikler düzenlenmesine yardım etmekle, e) Sahipsiz ve güçten düşmüş hayvanların
korunması ile ilgili konularda halkı aydınlatmak amacıyla dergi, broşür ve
benzeri yayınların çıkarılmasında yerel yönetimlere yardımcı olmakla görevli ve sorumludur. ÜÇÜNCÜ KISIM Ev ve Süs Hayvanı ve Kontrollü
Hayvanları Bulundurma, Sahiplenme Şartları ile Yerel Hayvan Koruma Görevlileri ve Ev
ve Süs Hayvanı Satan Kişilere Verilecek Eğitim BİRİNCİ BÖLÜM Ev ve Süs Hayvanı ve Kontrollü Hayvan
Sahiplenilmesi ve Bulundurulması Ev
ve süs hayvanı ile kontrollü hayvan bulundurma ve sahiplenilmesi şartları MADDE
12 – (1) Ev ve süs hayvanı ile kontrollü hayvanı bulunduran
veya yeni hayvan sahipleneceklerde aşağıdaki şartlar aranır: a) Ev ve süs hayvanlarını, onaltı
yaşından küçükler sahiplenemez. b) Pitbull Terrier ve Japanese
Tosa gibi çevresine tehlike arz eden hayvanlar sahiplenilemez, üretilemez ve
satılamaz. c) Sahipli hayvanlarda
kısırlaştırma esastır. Hayvan sahipleri, hayvanlarını yavrulatmak istemesi
halinde doğacak yavruları belediyeye bildirerek kayıt altına aldırmak
suretiyle bakar ve/veya dağıtımını yapar. ç) Ev ve süs hayvanlarından kedi
ve köpek sahibi kişiler, sahip olduğu hayvanı bağlı bulunduğu belediyeye, en
geç otuz gün içerisinde kayıt yaptırmakla yükümlüdür. Kayıtların ticarî
amaçla kullanılması yasaktır. d) Sahiplenilen hayvanlar terk
edilemez, ancak yeniden sahiplendirme yapılabilir ya da geçici hayvan
bakımevlerine teslim edilebilir. İKİNCİ BÖLÜM Ev ve Süs Hayvanı Satışı Yapanlara ve
Yerel Hayvan Koruma Görevlilerine Verilecek Eğitim ile İlgili Düzenlemeler Ev
ve süs hayvanı satışı yapanlara verilecek eğitim ile ilgili esaslar MADDE
13 – (1) Ev ve süs hayvanı satan kişiler, bu hayvanların
bakımı ve korunması ile ilgili olarak yerel yönetimler tarafından düzenlenen
eğitim programına katılarak, sertifika almakla yükümlüdürler. Bunlar eğitim
sertifikasını aldıktan sonra, 28/4/2000 tarihli ve 24033 sayılı Resmî
Gazete’de yayımlanan Ev ve Süs Hayvanları Satış, Barınma ve Eğitim Yerlerinin
Kuruluş, Açılış, Ruhsat, Çalışma ve Denetlenme Usul ve Esaslarına Dair
Yönetmelik hükümleri kapsamında ruhsat alarak işyerini açarlar. Ev ve süs
hayvanları satış yerleri açılması durumunda; il tarım müdürlükleri
tarafından, ruhsatın bir örneği il müdürlüğüne ve bölge veteriner hekimler
odasına gönderilir. Ev ve süs hayvanı satışı yapılan iş yerlerinde işyeri
sahipleri, bulundurdukları kedi ve köpek gibi mikroçip takılması uygun
hayvanlara veteriner hekimlere mikroçip taktırarak kayıt altına alırlar. Ev
ve süs hayvanı satışı yapan kişiler, hayvanları satın alan kişileri, hayvan
bakımı konusunda bilgilendirirler. Eğitim
kurslarında eğitici olarak görev alacak personelde aranacak şartlar MADDE
14 – (1) Ev ve süs hayvanı satan kişileri eğitmek üzere
açılan kurslarda; a) Konu ile ilgili
üniversitelerin öğretim elemanları, b) İl müdürlüğünde konu ile
ilgili uzman personel, c) Gerektiği hallerde Genel
Müdürlükte konu ile ilgili uzman personel, ç) Tarım il ve ilçe müdürlüğünden
ve gerektiğinde Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Koruma ve Kontrol Genel
Müdürlüğünden konu ile ilgili uzman personel, d) Belediyelerde konu ile ilgili
uzman personel eğitici olarak görev alır. Ev
ve süs hayvanı satan kişilere verilecek eğitim programı MADDE
15 – (1) Ev ve süs hayvanı satan kişilere verilecek eğitim
programı aşağıdaki konulardan oluşur: a) Ev ve Süs Hayvanlarının
Korunmasına Dair Avrupa Sözleşmesi. b) CITES Sözleşmesi. c) 5199 sayılı Kanun ve bu
Yönetmelik. ç) Ev ve Süs Hayvanları Satış,
Barınma ve Eğitim Yerlerinin; Kuruluş, Açılış, Ruhsat, Çalışma ve Denetleme
Yönetmeliği. d) Hayvan ekolojisi. e) Hayvan davranışı. f) Hayvan bakımı ve beslenmesi. Yerel
hayvan koruma görevlilerinin seçimi MADDE
16 – (1) Yerel hayvan koruma görevlileri, hayvan koruma
dernek ve vakıflarına üye ya da bu konuda faydalı hizmetler yapmış kişiler
arasından il hayvan koruma kurulu tarafından bir yıl süre ile seçilir. Yerel
hayvan koruma görevlileri görev anında kimlik kartlarını taşımak
zorundadırlar. Yıl sonunda hayvanların korunması kapsamında olumlu
faaliyetleri tespit edilen kişilerin kimlik kartları yenilenir. Yerel hayvan
koruma görevlileri, hayvanların korunması kapsamında görevlerini kötüye
kullanmaları durumunda belgeleri iptal edilir. Yerel
hayvan koruma görevlilerine verilecek eğitim ile ilgili esaslar MADDE
17 – (1) Yerel hayvan koruma görevlileri, sahipsiz
hayvanların bakımı ve korunması ile ilgili olarak; il hayvan koruma kurulunun
kararı doğrultusunda yerel yönetimler tarafından düzenlenen eğitim programına
katılırlar. Eğitime tâbi tutulduktan sonra bu kişilere yerel hayvan koruma
görevlisi kimlik kartı belgesi verilir. Yerel hayvan koruma görevlileri,
ikamet ettikleri il dışında diğer bir ilde yerel hayvan koruma görevliliği
hususunda başvuruda bulunamaz. Görevine uygun faaliyetlerde bulunmadığı, il
hayvan koruma kurulu tarafından tespit edilenlerin yerel hayvan koruma
görevliliği kimlik kartları iptal edilir. Yerel hayvan koruma görevlilerine verilecek
eğitim kursunda görev alacak personelde aranacak şartlar MADDE
18 – (1) Yerel hayvan koruma görevlilerine verilecek eğitim
kursunda; a) Konu ile ilgili
üniversitelerin öğretim elemanları, b) İl müdürlüğünde konu ile
ilgili uzman personel, c) Yerel yönetimlerin konu ile
ilgili uzman personeli, ç) Tarım il müdürlüğünde konu ile
ilgili uzman personel, d)
Bölge veteriner hekimler odasınca görevlendirilecek konu ile ilgili veteriner
hekimler eğitici olarak görev alır. Yerel
hayvan koruma görevlilerine verilecek eğitim programı MADDE
19 – (1) Yerel hayvan koruma görevlilerine verilecek eğitim
programı aşağıdaki konulardan oluşur. a) Ev ve Süs Hayvanlarının
Korunmasına Dair Avrupa Sözleşmesi. b) 5199 sayılı Kanun ve bu
Yönetmelik. c) Hayvan davranışı. ç) Hayvan bakımı ve beslenmesi. d) Hasta hayvanların tanınması
hakkında genel bilgiler. e) Hayvanların kısırlaştırılması,
aşılanması, işaretlenmesi, sahiplenilmesi ile ilgili genel bilgiler. DÖRDÜNCÜ KISIM Sahipsiz ve Güçten Düşmüş Hayvanların
Toplatılması, Bakılması ile Geçici Bakımevlerinin Çalışma Usul ve
Esasları BİRİNCİ BÖLÜM Sahipsiz ve Güçten Düşmüş Hayvanların
Toplatılması ve Bakılması Sahipsiz
ve güçten düşmüş hayvanların toplatılması MADDE
20 – (1) Sahipsiz ve güçten düşmüş hayvanlar aşağıdaki
esaslara göre toplatılır: a) Belediyelerde sahipsiz veya
güçten düşmüş hayvanların toplatılması için ihtiyacı karşılayacak bir toplama
ekibi kurulur. b) Belediyeler tarafından, hayvan
toplama ekiplerinin kurulması, bu kişilerin ehil kişilerden oluşması ve
dönemsel olarak sorumlu veteriner hekimce eğitime tutulmaları sağlanır. c) Eziyet edilmeden toplanılacak
veya toplattırılacak sahipsiz hayvanlar, nakliye araçlarında kafesler
içerisinde geçici bakımevlerine kısırlaştırılıp ve aşılattırıldıktan sonra
tekrar geri bırakılmaları için nakledilir. Toplanan hayvanların nakil
esnasında herhangi bir zarar görmemesi için tüm önlemler alınır. ç) Gönüllü kuruluşlar, belediye
ile işbirliği yaparak bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak sahipsiz
hayvanları toplayabilir. d) Sahipsiz hayvanlar öncelikle
kafes ve ağ ile yakalanır. Bu metotlarla yakalamanın mümkün olmadığı
durumlarda yakalama sopasıyla da yakalama yapılabilir. Uyuşturucu tüfek
uygulamaları ile yakalama ancak veteriner hekim kontrolü altında yapılır. Toplanılan
sahipsiz ve güçten düşmüş hayvanların bakılması MADDE
21 – (1) Toplanılan sahipsiz ve güçten düşmüş hayvanlar
aşağıdaki esaslara göre bakılır: a) Toplama ve geçici
bakımevlerine nakil esnasında alınan gerekli tüm önlemlere rağmen ölen
sahipsiz hayvanlar derhal diğerlerinden ayrılır ve veteriner hekim
kontrolünde bu gibi durumlar için belediyece belirlenmiş yerde açılmış derin
çukurlara gömülerek üzeri toprak ile kapatılır. b) Geçici bakımevlerine getirilen
hayvanların yaşı, cinsiyeti, ırkı, davranış şekli Ek-2 deki Sahipsiz Hayvan
Kayıt Defterine yazılır ve sağlık, gebelik durumu ve parazit açısından bir ön
muayeneden geçirilir. c) Ön muayenede gebelikleri
tespit edilen hayvanlar kısırlaştırılmadan kaydedilerek ayrı bölümlere
alınır. Hayvan sağlığına zarar vermeyecek ve cenin oluşumunu tamamlamamış
şekildeki gebelikler sonlandırılır. Doğan yavruların sütten ayrılıncaya kadar
geçici bakımevinde gerekli bakımı yapılır. Geçici bakımevinde bulunan tüm
hayvanların sahiplendirilmesi için belediye tarafından belediye ilân panoları
ile belediyenin internet ortamında ve diğer tüm yayın organlarında duyuru
yapılır ve sahiplendirilme teşvik edilir. ç) Sahipsiz hayvanlar
kısırlaştırıldıktan ve gerekli tıbbî müdahaleler yapıldıktan sonra sahiplenme
talebinde bulunan ve 5199 sayılı Kanun ve bu Yönetmelikte öngörülen şartları
taşıyan kişilere teslim edilir ve belediyece kayıt altına alınır. Belediyeler
sağladıkları bu hizmetten dolayı belli bir ücret talep etmez. d) Geçici bakımevlerinde on gün
süre ile gerekli duyurular yapıldığı halde sahiplendirilemeyen hayvanlar
kontrolleri, aşıları ve tıbbî müdahaleler ile kısırlaştırılmaları yapıldıktan
ve operasyon yaraları kapandıktan en az yedi gün sonra kayıt altına alınıp,
müdahale görmüş olduklarını gösteren işaretleri üzerlerinde olacak şekilde
veteriner hekimin onayıyla alındıkları ortama geri bırakılır. Bu ortamlarda
belediyeler, gönüllü kuruluşlarla işbirliği içerisinde besleme odakları kurar
ve hayvanların beslenmesine yardımcı olur. Hayvanlar, hiçbir suretle ilgili
belediye sınırları dışındaki bir ortama, ormanlık alana veya diğer yaban
hayatı yaşam alanlarına bırakılmaz. e) Geçici bakımevlerinde
kaldıkları süre içerisinde; kanunî istisnalar ile bulaşıcı, tedavi edilemez
veya tedavi sonrası iyileşme ihtimali olmayan bir hastalığa yakalanan ve
alındığı ortama bırakıldığında insan ve çevre sağlığına önlenemez derecede
tehdit vereceğine geçici bakımevi veteriner hekimince karar verilen
hayvanların dışında hiçbir hayvan öldürülmez. Öldürme işleminde hayvanlara en az acı veren ve süratle ölümünü
sağlayan yöntemler uygulanır. f) Kuduz olduğu tespit edilen
hayvanlar ise 3285 sayılı Kanun hükümleri çerçevesinde değerlendirilerek
gerekli tüm müdahaleler veteriner hekim kontrolünde yapılır. g) Sahipli veya sahipsiz hiçbir
hayvan belediye, gönüllü kuruluş veya diğer üçüncü şahıslarca belediye
sınırları dışında yaban hayatı yaşam alanlarına bırakılmaz. İKİNCİ BÖLÜM Geçici Bakımevlerinin Çalışma Usul ve
Esasları Geçici
bakımevleri kurulacak arazinin seçimi MADDE
22 – (1) Geçici bakımevleri kurulacak arazilerin seçiminde
dikkat edilecek hususlar; a) Bölgedeki rüzgâr, sel, yangın
ve kötü hava şartları göz önünde bulundurulur. b) Akarsu, göl, deniz ve sulak
alanlardan, mezbaha, mandıra ve insan gıdası imâl eden iş yerlerine uzaklığı
9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanunu ve yürürlükteki ilgili mevzuat
hükümlerine göre belirlenir. c) Ses ve kötü kokunun
yayılmasını önlemek amacıyla yerleşim yeri dışında, ancak ulaşım kolaylığı
olan yerler seçilir. ç) Yol, su ve elektrik imkânları
bulunan yerler seçilir. d) Dere yatağı, dağ arası ve dik
yamaç üzerinde olmamalıdır. e) Geçici bakımevleri;
hayvanların yaşamlarını olumsuz yönde etkileyecek kirletici atık veren
tesisler ile çöp döküm alanları veya atık bertaraf tesisleri üzerinde veya
yakınındaki arazilere kurulmamalı ve bu
konuda 2872 sayılı Kanun ve yürürlükteki ilgili mevzuat hükümleri
dikkate alınır. f) Seçilen arazi, birinci ve
ikinci sınıf tarım arazisi dışında olmalı, killi ve su yoğunluğu fazla
olmamalıdır. g) Özel çevre koruma bölgelerinde
yapılacak geçici bakımevleri için Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığından
uygun görüş alınır. Geçici
bakımevlerinde bulunması gerekli asgarî birimler MADDE
23 – (1) Geçici bakımevlerinde, aşağıda belirtilen yapılar
hayvan sayısı ile orantılı olarak; birbiriyle doğrudan bağlantılı olmayacak
birimler halinde yapılır. a) Birbirleriyle doğrudan
bağlantılı olmayacak birimler şunlardır; 1)
Her hayvan için etolojik ihtiyaçlarına göre yeterli büyüklükte kapalı ve açık
bölmeler, 2) Karantina bölümü, 3) Hasta bakım bölümü, 4) Yavrulu anne bölümü, 5) Hayvan müşahede bölümü, 6) Hayvanların yiyeceklerinin
hazırlandığı mutfak bölümü. b) Hayvanların bulunduğu birimden
ayrı olacak birimler şunlardır; 1) Muayene odası, 2) Ameliyat odası, 3) İşçi odası, 4) Duş, depo, tuvalet, 5) Veteriner hekim odası, 6) İdare odası. Geçici
bakımevlerinde aranacak şartlar MADDE
24 – (1) Geçici bakımevlerinde; a) Geçici bakımevlerinin
kurulması için yürürlükteki ilgili mevzuat hükümlerine göre izin alınması, b) Hayvanların bilhassa operasyon
öncesi ve sonrasında bakımlarının yapılacağı hayvan müşahede birimlerinin
kolay temizlenebilir malzemeden yapılması, c) Müşahede bölümlerinin bölgenin
hakim rüzgarlarına zıt yönde yapılarak hastalık etkenlerinin rüzgarla
bakımevlerine taşınmasının engellenmesi, ç) Geçici bakımevlerinde bulunan
hayvanların bulunduğu birimlerin güneş alacak şekilde düzenlenmesi, d) İdare odası, işçi odaları, duş
ve tuvaletler, veteriner hekim odası, muayene odası ve ameliyat odasının
personel sağlığı açısından hayvanların bulunduğu yerden uzakta ayrı bir bölüm
halinde yapılması, e) Hayvanların bulunduğu birimlerde
temizlenebilir ve dezenfekte edilebilir malzemeden yapılmış yemliklerin ve
sulukların seçilmesi ve her hayvan değişiminden önce mutlaka dezenfekte
edilmesi, f) Geçici bakımevlerinin
yıkanması ve temizliği için yeterli miktarda su bulunması ve zeminin temiz
tutulması, birimler içindeki altlıkların hergün temizlenmesi ve en az beş
günde bir kez dezenfekte edilmesi, g) Hayvanların bulunduğu
birimlerdeki kapılar, dışarıdan ve içeriden açılıp kapanabilecek şekilde
kilit sistemli yapılması, içeride hayvan sayısı ile orantılı olarak kolay
yıkanabilen ve dezenfekte edilebilen öncelikle plâstik malzemeden, temin
edilemiyorsa ahşap malzemeden veya diğer malzemelerden ve yekpare olarak
yapılmış altlıkların bulunması, ğ) Geçici bakımevlerinde kimyasal
dezenfektan ve benzeri maddelerle yapılan temizliğin hayvanlara zarar
vermeyecek ve kalıntı bırakmayacak şekilde yapılması, h) Geçici bakımevlerinin patojen
mikroorganizmalara karşı ayda en az bir kez dezenfekte edilmesi ve Ek-3 teki
Dezenfeksiyon Belgesinin geçici bakımevi sorumlusu ya da sorumlu veteriner
hekim tarafından imzalanarak iş yerine asılması, ı) Kafeslere konulan altlıkların
her hayvan değişiminden önce dezenfekte edilmesi, i) Geçici bakımevlerinin
zemininde ve tabanında idrarın birikmesine meydan vermeyecek bir eğimin
bulunması, j) Karantina odasının her şüpheli
hayvan için ayrı bölmeler şeklinde yapılması, zeminin temizlik ve
dezenfeksiyona uygun malzemelerle kaplanması, kapısının kilitli ve üzerinde
gözetleme bölümünün bulunması ve mekanik olarak havalandırılmasının
sağlanması, k) Muayene ve ameliyat odalarının
hayvanın muayene ve ameliyat yapılabilmesine olanak verecek şekilde
düzenlenmesi, ayrıca gerekli alet ve ekipmanın bulundurulması, l) Büyük hayvanlara günde en az
bir öğün, yavrulara ise günde en az iki öğün yiyecek verilmesi, yiyeceklerin
günlük hazırlanması, günlük olarak tüketilmeyen yiyeceklerin uygun saklama
koşullarında saklanması, yemek artıklarıyla hayvanların beslendiği geçici
bakımevlerinde yiyeceklerin günlük olarak tüketilmesi ve gün boyunca
yiyeceklerin hayvanların önünde bekletilmemesi, m) Geçici bakımevlerinin
kapasitesi dikkate alınarak, öncelikle bakıma muhtaç olan hayvanların
seçilmesi, n) Geçici bakımevlerinde çalışan
tüm personelin hayvanlardan geçen hastalıklara karşı aşılanması, hayvan
bakımı, eğitimi ve hastalıkları konusunda veteriner hekim tarafından
bilgilendirilmesi, o) Bakıcı personelin özel giysi,
plâstik eldiven ve çizme giymesi, ö) Şehir şebekesine bağlı su veya
bu amaca yönelik yeterli kapasitede su deposunun bulunması, p) Su, şebeke suyu dışında başka
bir kaynaktan temin ediliyorsa, suyun dezenfeksiyonu için gerekli tedbirlerin
alınması, suyun bakteriyolojik ve kimyasal analizlerinin yaptırılması,
sonuçlarının saklanması ve analiz değerlerine göre suyun kullanılması, r) Geçici bakımevlerinde;
karantina odası, hasta bakım odası, yavrulu anne odası, hayvan müşahede odası
ile ameliyat odasında uygun ısıtma ve aydınlatma sisteminin bulunması, s) Hayvanların sürekli sıcakta ve
soğukta kalmalarını önleyici tedbirlerin alınması, ş) Hayvanlar için kulübe sistemi
benimsenmiş ise hayvan kulübelerinin metal olmayan öncelikle plastikten ya da
tahtadan yapılmış olması, t) Tellerle bölünen açık alanlarda tel delik
aralıklarının hayvanların yaralanmalarını önleyecek şekilde yapılması, u)
Geçici bakımevlerinin peyzajının yapılarak ağaçlandırılmasının sağlanması, ü) Geçici bakımevlerinde ölen
hayvanların ölüm nedeni varsa ölmeden önce yapılan tahlil, uygulanan tedavi
ve laboratuvar teşhisleri, yapılmışsa otopsi raporunun geçici bakımevi
sorumlusu ya da sorumlu veteriner hekim tarafından Ek- 2 deki Sahipsiz Hayvan
Kayıt Defterine işlenerek geçici bakımevinde muhafaza edilmesi, v) Geçici bakımevlerinde 3285
sayılı Kanuna tâbi, ihbarı mecburî bir hastalık çıkması halinde, geçici
bakımevi sorumlusu ya da sorumlu veteriner hekim tarafından durumun resmî
makamlara haber verilerek yetkililerce alınacak yasal tedbirlerin uygulanması
ve uygulattırılması, y) Geçici bakımevlerinde bulunan
hayvanların talep ve sorumluluklarını üstlendiklerini taahhüt etmeleri
halinde, isteklilere verilmesi ve bu işlemlerin kayıt altına alınması, z) Bu Yönetmeliğin 50 nci
maddesine göre el konulan hayvanların belediyelere ait geçici bakımevlerinde
gerekli kontrol ve müdahaleleri yapılarak sahiplendirilinceye kadar bakımının
yapılması, aa) Geçici bakımevlerinde ticarî
amaçla hayvan üretiminin yapılmaması, bb) Geçici bakımevlerini gezmeye
gelen kişilerin kafeslerde bulunan hayvanlara doğrudan temasının ve
ulaşmasının önlenmesi için gerekli tedbirlerin alınması, cc) Geçici bakımevlerinde en az
bir adet veteriner hekim ve her yüz hayvan için en az bir adet hayvan
bakıcısının bulunması, çç) Köpeklerin konulacağı
birimlere veya kafeslerine birden fazla hayvanın konulmaması ancak mecburîyet
varsa aynı mizaç ile fiziksel açıdan yapıları ve güçleri benzer hayvanların
bir araya konulması ve hayvanların birbirlerine zarar vermesinin önüne
geçilmesi, dd) Geçici bakımevlerinde özel
kişi, kurum ve kuruluşlara ait hayvanlara tedavi hizmetlerinin gelirinin geçici
bakımevinde kullanılması kaydıyla ve makbuz karşılığında verilmesi, ee) Geçici bakımevlerinde
oluşacak tıbbî atıkların, 2872 sayılı Kanun ve yürürlükteki ilgili mevzuatlar
hükümleri çerçevesince bertaraf edilmesi, ff) Hayvanların geçici bakımevi
dışına çıkmasını engelleyici tedbirlerin alınması, gg) Temizlik sularının
uzaklaştırılabilmesi için yeterli eğime sahip olan toplama kanal sisteminin
kurulması ve foseptiğin belediye tarafından çekilmesinin sağlanması, ğğ) Geçici bakımevlerinde
temizlik artıklarının ve dışkılarının çöp kutusu içinde bulunan, dayanıklı ve
yırtık olmayan, ağzı bağlanabilen naylon torbalar içine konulması ve
kontrollü bir atık ünitesinde yakılarak yok edilmesi veya 2872 sayılı Kanun
ve yürürlükteki ilgili mevzuat çerçevesinde bertarafının sağlanması zorunludur. Mobil
kısırlaştırma üniteleri MADDE
25 – (1) Mobil kısırlaştırma ünitelerinde operasyon
yapılabilmesi için uygun hijyenik şartlar, gerekli ameliyat malzemesi ve
tesisat bulunur. (2) Mobil kısırlaştırma
ünitelerinde hayvanların aşılama ve kısırlaştırmaları sağlanır. Bu
hayvanlardan tedavileri uzayanlar, geçici bakımevine nakledilebilir. (3) Mobil kısırlaştırma
ünitelerinde ameliyat sonrası oluşacak tıbbî atıklar 2872 sayılı Kanun ve
yürürlükteki ilgili mevzuat çerçevesince bertaraf edilir. Geçici
bakımevlerinde hastalıkların ihbarı MADDE
26 – (1) Geçici bakımevinden sorumlu veteriner hekim, 3285
sayılı Kanunun 4 üncü maddesine göre Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca tespit
edilen ihbarı zorunlu hastalıklar ile sebebi bilinmeyen hayvan ölümlerinde,
ölen birey hayvan sayısının toplam birey hayvan sayısına oranının % 10’a
ulaşmasını müteakip, bu durumu bir raporla en geç yirmidört saat içerisinde
il müdürlüğüne bildirmekle yükümlüdür. İl müdürlüğü, Bakanlığı ve tarım il müdürlüğünü
bu durumdan ivedilikle haberdar eder. (2) Geçici bakımevlerinde meydana
gelen hastalık ve ölümlerin nedenleri tespit edilene kadar geçici bakımevinde
bulunan hayvanların sahiplendirilmesine izin verilmez. Geçici
bakımevlerinde hayvanların tecrit, dezenfeksiyonu ve ölen hayvanların
bertarafı MADDE
27 – (1) Bu konulardaki iş ve işlemler, 3285 sayılı Kanun
ile 15/3/1989 tarihli ve 20109 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Hayvan
Sağlığı ve Zabıtası Kanunu Yönetmeliği çerçevesinde yapılır. Zoonoz hastalıktan
ölenler yakma ünitesi olan yerlerde yakılır veya usulüne uygun olarak
belirlenen yerlere kireçle gömülür. BEŞİNCİ KISIM Hayvanların Ticari Amaçla Film,
Benzeri Çekim ve Reklâmlarda Kullanılması BİRİNCİ BÖLÜM Hayvanların Ticarî Amaçla Film, Benzeri
Çekim ve Reklâmlarda Kullanılmasına İlişkin Temel Esaslar İzin
ve denetim MADDE
28 – (1) Hayvanların ticarî amaçlı film ve benzeri çekim ile
gösterilerde kullanılacakları tüm sahneler, il müdürlüğünün iznine ve
denetimine tâbidir. (2) Senaryolar, hayvanlara eziyet
edici tabloları içermeyecek ve hayvanların yaşam haklarını zedeleyen mesajlar yer almayacak şekilde hazırlanır.
Hazırlanan senaryoların il müdürlüğünce uygun görülerek izin verilmesi
halinde çekimler gerçekleştirilir. (3) Pitbull Terrier ve Japanase
Tosa gibi tehlike arz eden hayvanların reklâmını yapmak ve sergilemek
yasaktır. Hayvan
sahiplerince alınacak önlemler MADDE
29 – (1) Her türlü ticarî amaçlı gösteri, reklâm ve benzeri
film ve fotoğraf çekiminde kullanılacak hayvanların, sağlık kontrollerinin
yapılmış ve aşı programının sağlık karnesine işlenmiş olmalıdır. (2) Hayvan sahipleri, film ve
benzeri çekimlerde kullanılacak hayvanlarının, çevreye ve insanlara
verecekleri zararı önlemek için gerekli her türlü tedbiri almakla yükümlüdür. Çekim
ve benzeri faaliyetlerde uyulması gereken hususlar MADDE
30 – (1) Çekim ve benzeri faaliyetlerde aşağıdaki hususlara
uyulur; a) Hayvanlar, şiddet içeren
reklâm ve filmlerde kullanılmaz, b) Hayvanlar, etolojik
özelliklerine aykırı davranışlara zorlanmaz, c) Reklâm ve film çekimi
sırasında hayvanın görevini yapması için sağlığına zararlı yiyecekler
verilmez, ç) Sağlık nedenleri ile gerekli
olmadıkça, bir hayvana zor kullanarak yem yedirilmez, acı, ıstırap ya da
zarar veren yiyecekler ile alkollü içki, sigara, uyuşturucu ve bunun gibi
bağımlılık yapan yiyecek veya içecekler ile doping etkisi yapan kimyasal
maddeler verilmez, d) Hayvanların film çekimi ve
reklâm için kullanılması esnasında, yorulduğu ve strese girdiği görülürse
çalışmaya ara verilir, e) Reklâm, film ve fotoğraf
çekimi sırasında hayvanların sakatlanmasına, yaralanmasına ve ölümüne sebep
olabilecek yöntemler kullanılmaz, (2) Bu amaçla kullanılacak
hayvanlarla ilgili olarak kişi/kurum/kuruluşlar; hayvanlar için gerekli
anatomik, fizyolojik, psikolojik ve davranış karakterleri ile ilgili
önlemleri alır ve onların temel barınma ihtiyaçlarını sağlayacak asgarî
alanları tahsis eder, (3) Reklâm, film ve fotoğraf
çekimi gibi faaliyetlerin yapılması sırasında sahipli hayvanlar sahiplerinin,
sahipsiz hayvanlar ise film ve fotoğraf çekimi sırasında veteriner hekimin
gözetiminde bulundurulur. ALTINCI KISIM Hayvanların Öldürülmesi ile İlgili
Usul ve Esaslar BİRİNCİ BÖLÜM Öldürme Yöntemleri Öldürme
yöntemi MADDE
31 – (1) Kanunî istisnalar ile tıbbî ve bilimsel gerekçeler
ve gıda amaçlı olmayan, veteriner hekimce tespit edilen insan ve çevre
sağlığına yönelen önlenemez tehditler bulunan hayvanlardan öldürülmesine
karar verilenlerin öldürme işlemi, hayvanlara en az acı veren ilaçlarla, veteriner
hekim tarafından uygun bir yöntem ve anestezi dozu verilmek suretiyle
gerçekleştirilecektir. Veteriner hekim kararıyla tespit edilen durumlarda
yapılacak öldürme işlemi, şuur kaybı ve ölümü hemen gerçekleştirilip, derin
genel anestezi ile başlayarak, kesin ve mutlak ölümle sonuçlandırılır. (2) İnsan ve hayvan sağlığı
açısından tehlike oluşturacak hastalığa yakalanmış ve tedavisi mümkün olmayan
zorunlu olarak öldürülmesi gereken hayvanlar için, 3285 sayılı Kanun
hükümleri uygulanır. Hayvanların
öldürülmesinde istisnalar MADDE
32 – (1) Bu Yönetmeliğin 31 inci maddesinde sayılan
durumların dışında yavrulama, gebelik ve süt anneliği dönemlerinde hayvanlar
öldürülmez. Yasaklanan
öldürme yöntemleri MADDE
33 – (1) Yasaklanan öldürme yöntemleri şunlardır: a) Bu Yönetmeliğin 31 inci
maddesindeki etkileri sağlasa bile dozu ve uygulaması kontrol edilemeyen
herhangi bir zehirli madde veya ilaç kullanımı yöntemi. b) Ani şuur kaybı meydana
getirmeden yapılan elektrikli öldürme yöntemi. c) Veteriner hekim tarafından
gerekli görülmedikçe ateşli silahlarla öldürme yöntemi. ç) Derin anestezi kullanılmasına
rağmen ölümün gerçekleşmemesi durumunda boğma veya nefessiz kalmasına neden
olacak yöntemler. İKİNCİ BÖLÜM Ölen Hayvanların Bertarafı Ölen
hayvanların bertarafı MADDE
34 – (1) Öldürme işleminden sorumlu kişi, hayvanın kesin
olarak öldüğünden emin olduktan sonra hayvanın ölüsünü usulüne uygun olarak
bertaraf etmekle yükümlüdür. (2) Öldürme işleminden sorumlu
kişi ve kuruluşlar tarafından, ölen hayvanlar, derin çukur kazılarak gömülür
ve üzeri sıkıştırılmış toprak ile kapatılır veya yakma ünitesinde yakılır.
3285 sayılı Kanuna göre, enfeksiyon geçirmiş ve zoonoz hastalıktan ölen
hayvanlar, yakma ünitesi olan yerlerde yakılır veya usulüne uygun derin
çukurlara üzerlerine kireç dökülerek gömülür. (3) Ölen veya öldürülen hayvanlar
için, öldürme işlemi ilgili yerel yönetimler tarafından bir tutanakla tespit
edilerek bilgi ve belgeler kurum düzeyinde, en az iki yıl muhafaza edilir. YEDİNCİ KISIM İl Hayvan Koruma Kurulları Çalışma
Usul ve Esasları BİRİNCİ BÖLÜM Kuruluş Kurulun
kuruluşu MADDE
35 – (1) İl hayvan koruma kurulu, her ilde valinin
başkanlığında; a) Büyükşehir belediyesi olan
illerde, büyükşehir belediye başkanları, b) Büyükşehire bağlı ilçe
belediye başkanları, c) Büyükşehir olmayan illerde
belediye başkanları, ç) İl çevre ve orman müdürü, d) İl tarım müdürü, e) İl sağlık müdürü, f) İl milli eğitim müdürü, g) İl müftüsü, ğ) Büyükşehir belediyesi olan
illerde büyükşehir belediyesi veteriner işleri müdürü, h) Büyükşehir olmayan illerde ise
il belediye veteriner işleri müdürü, ı) Veteriner fakülteleri olan
yerlerde, fakülte temsilcisi, i) Münhasıran hayvanları koruma
ile ilgili faaliyet gösteren gönüllü kuruluşlardan valilik takdiri ile seçilecek
en çok iki temsilci, j) İl veya bölge veteriner
hekimler odasından bir temsilciden oluşur. (2) Kurul başkanı, gerekli
gördüğü durumlarda konuyla ilgili olarak görüş ve önerilerini almak üzere
diğer kurum ve kuruluşlardan yetkili isteyebilir. İllerde temsilciliği
bulunmayan kuruluş var ise, il hayvan koruma kurulları diğer üyelerden
oluşur. Kurul, çalışmalarının sonucunu, önemli strateji, uygulama ve
görüşleri Genel Müdürlüğe bildirir. Kurul, kurul başkanı tarafından
toplantıya çağrılır. (3) Kurulun sekreterya hizmetleri
il müdürlüğü tarafından yürütülür. İKİNCİ BÖLÜM Çalışma Esasları ve İlan Toplantı
usulü MADDE
36 – (1) Kurul üç ayda bir başkanın çağrısı üzerine,
üyelerin en az üçte iki çoğunluğuyla toplanır. Gerektiğinde olağanüstü
toplantılar yapılabilir. Toplantı
gündemi MADDE
37 – (1) Kurulun sekreteryasını il müdürlüğü yürütür. (2) Kurulun toplantı gündemi,
kurul sekreteryası tarafından hazırlanır ve başkan tarafından onaylanır.
Kurul üyeleri, sonraki ayın gündemiyle ilgili önerilerde bulunabilirler.
Ancak, gündemin son şekli başkan tarafından belirlenir. Gündemde yer alan
konular hakkında, başkanlıkça gerekli görülmesi halinde, ilde bulunan
üniversitelerin ilgili bölüm öğretim üyeleri, ilgili diğer kurum ve
kuruluşların temsilcileri toplantıya davet edilerek gündemdeki konu ile
ilgili görüşleri alınır veya yazılı görüş bildirmesi istenir. (3) Yazılı görüşler
değerlendirilmek üzere kurul üyelerine gönderilir. (4) Gündem konuları, başkanın
onayından sonra, kurul üyelerine, toplantı gününden en az üç gün önce
bildirilir. Kurul
kararları MADDE
38 – (1) Kurul kararları, sekreteryanın başlıklı karar
kağıtlarına yazılır. Karar numaraları sürekli ve her karara bir numara vermek
suretiyle düzenlenir. Yıl değişse de mükerrer karar numarası verilemez.
Kararlar, başkan ve üyelerce imzalanır. (2) Kararların tek bir sayfadan
fazla olması halinde, diğer sayfalar da başlıklı karar kağıtlarına yazılır ve
kararın bittiği sayfanın sonu, başkan ve üyelerce imzalanır. Mümkün olmadığı
takdirde, bir karar tutanağı oluşturularak başkan ve üyeler tarafından
imzalanır. Diğer sayfaların alt kısmında bırakılan iki aralık boşluk ise
başkan ve üyelerce paraflanır. (3) Kararlar toplantıya
katılanların oy çokluğuyla alınır. Oyların eşitliği halinde başkanın kullandığı
oy yönünde çoğunluk sağlanmış sayılır. Üyeler çekimser oy kullanamazlar.
Kurul üyelerince, karşı oy kullanılan kararlar karşı oy yazılarak imzalanır.
Karşı oy gerekçeleri, ayrıca sahiplerince yazı ile belirtilerek dosyasında
saklanmak üzere sekreteryaya teslim edilir. (4) Kurul kararlarına ilişkin
olarak kabul edilen proje, program, harita, plan, rapor ve benzeri belgelerin
bir takımı Başkan ve üyelerce imzalanarak dosyasında saklanır. (5) Kurul kararları; a) Yıllar itibariyle ve desimal
sisteme göre dosyalanarak saklanır. b) Kanun, tüzük ve yönetmeliklere
aykırı olamaz. c) On gün içerisinde Bakanlığa
gönderilir. İlân MADDE
39 – (1) Alınan kurul kararları toplantı tarihinden itibaren
bir hafta içerisinde, valilik ilân panosunda en az beş işgünü süreyle ilân
edilir. SEKİZİNCİ KISIM Denetim ve İzlemeye İlişkin Usul ve
Esaslar BİRİNCİ BÖLÜM Denetime Tâbi Kurum, Kuruluş,
İşletmeler, Gerçek ve Tüzel Kişiler ve Yükümlülükleri Denetime
tabi kurum, kuruluş, işletmeler, gerçek ve tüzel kişiler MADDE
40 – (1) 5199 sayılı Kanun kapsamında denetime tabi olan
kurum, kuruluş, işletmeler, gerçek ve tüzel kişiler aşağıda belirtilmiştir: a) Ev ve süs hayvanı satışını
yapan işletmeler. b) Geçici hayvan bakımevleri,
hayvan konuk evleri, hayvanların bakıldığı pansiyon ve oteller. c) Hayvan müşahede yerleri,
hastaneler, klinik ve poliklinikler. ç) Ev ve süs hayvanı üretim
tesisleri. d) Hayvan eğitim yerleri. e) Hayvanat bahçeleri ve doğa
parkları. f) Evinde, işyerinde veya
arazisinde hayvan besleyen kişi veya kişiler. g) Kurban satış ve kesim yerleri. Denetime tâbi kurum, kuruluş,
işletmeler, gerçek ve tüzel kişilerin yükümlülükleri MADDE
41 – (1) Bu Yönetmeliğin 40 ıncı maddesi kapsamında denetime
tâbi olanların yükümlükleri şunlardır; a) Denetim sırasında, denetim
elemanı ile birlikte; Ek-6 daki İzleme ve Denetleme Formunun sağlıklı bir
şekilde düzenlenmesini sağlamak, b) Denetim elemanının, denetim
işlemini güvenli bir şekilde yapmasını ve denetim sırasında gerekli görülen
her türlü personel, ulaştırma gibi imkânları sağlamak, c) Denetim sırasında istenilen
bilgi ve belgeleri eksiksiz olarak vermek, ç) Denetim sırasında istenilen
bilgi ve belgelerin sunulamaması halinde, azami onbeş gün içinde gerekli
bilgi ve belgeleri il müdürlüğüne sunmak. İKİNCİ BÖLÜM Denetime İlişkin Usul ve Esaslar Yetkili
birim MADDE
42 – (1) 5199 sayılı Kanun ve bu Yönetmelik hükümlerine
uyulup uyulmadığını denetleme yetkisi Bakanlığa aittir. Bakanlık bu yetkisini
gerektiğinde mahallin en büyük mülkî amirine devredebilir. Bakanlığın
yetkisini devretmesi halinde, mahallin en büyük mülkî amiri il bünyesinde
veya mevcut değilse başka illerden veya kurumlardan hayvanların korunması
konusunda uzman personeli de denetim ile görevlendirebilir. Bakanlık, merkez
teşkilatı ilgili birim personelini de denetim ile görevlendirebilir. İşletme
bilgi formu MADDE
43 – (1) Bu Yönetmeliğin 40 ıncı maddesinin birinci
fıkrasının (f) bendinde sayılanların dışındaki kurum, kuruluş ve işletmeler,
denetim sırasında Ek-7 deki İşletme Bilgi Formunu yetkili denetim
elemanlarına gösterir. (2) Ek-7 deki İşletme Bilgi
Formu, iki nüsha olarak doldurulur. Bir nüshası işletmede, ikinci nüshası ise
il müdürlüğünde muhafaza edilir. (3) Ek-7 deki İşletme Bilgi
Formlarındaki bilgiler; Bakanlıkça yapılacak denetim, izleme, istatistik ve
envanter çalışmalarında kullanılmak üzere, denetime ve idari para cezası
vermeye yetkili makam veya merci tarafından muhafaza edilir. Yıllık
denetim ve izleme programı MADDE
44 – (1) Yıllık denetim ve izleme programı, denetime ve
idari para cezası vermeye yetkili makam veya merci tarafından; bir önceki
yılın Aralık ayında hazırlanır. (2) Bu programla; yıl içinde
denetlenecek ve izlenecek kurum, kuruluş ve işletmelerde yapılacak denetim
sıklığı ve denetimde görevlendirilecek personel ile personel arasındaki görev
bölümü belirlenir. Bildirim MADDE
45 – (1) Yıllık denetim ve izleme programına alınan kurum,
kuruluş ve işletmelere, yıllık denetim programına alındıkları denetime ve
idari para cezası vermeye yetkili makam veya merci tarafından yazılı olarak
bildirilir. İhbar ve şikâyet gibi durumlar ile mahallin en büyük mülkî
amirinin ve Bakanlığın program dışı denetime gerek gördüğü hallerde, bildirim
yapılması zorunlu değildir. Kimlik
kartı MADDE
46 – (1) Denetimle görevlendirilen personele, Bakanlık
merkez ve taşra teşkilatı veya mahallin en büyük mülkî amiri tarafından
onaylanmış görevli kimlik kartı verilir. Bakanlık personeli görevli kimlik
kartı olmaksızın genel müdürlük onayı ile denetim yapabilir. Denetim
elemanları yaptıkları denetimler sırasında, kimlik kartlarını veya
görevlendirme onaylarını; kurum, kuruluş, işletme, gerçek ve tüzel kişilere
göstermek zorundadır. Denetim görevinden herhangi bir nedenle ayrılanların
kimlik kartları geri alınır. İzleme-denetleme
formu MADDE
47 – (1) Bakanlık merkez ve taşra teşkilatı veya mahallin en
büyük mülkî amirince görevlendirilen denetim elemanları, denetimler sırasında
Ek-6 daki İzleme-Denetleme Formunu
düzenler. Bu formlar denetime ve idari para cezası vermeye yetkili makam veya
merci tarafından muhafaza edilir. Denetim
tutanağı MADDE
48 – (1) Bakanlık veya mahallin en büyük mülkî amirince
görevlendirilen denetim elemanları, denetimin bitiminde; denetim tutanağını
iki nüsha halinde hazırlar. Tutanağın bir nüshası ilgilide, diğer nüshası ise
denetime ve idari para cezası vermeye yetkili makam veya merci tarafından
muhafaza edilir. Hayvan
hakları ihlali tutanağı MADDE
49 – (1) Bakanlık veya mahallin en büyük mülkî amirince
görevlendirilen denetim elemanlarınca yapılan denetim sonucunda; 5199 sayılı
Kanunda belirtilen fiillere aykırılık tespit edilmesi durumunda, Ek-8 deki
Hayvan Hakları İhlali Tutanağı düzenlenir. El
koyma MADDE
50 – (1) Denetim sonunda; 5199 sayılı Kanuna aykırı hareket
eden ve bu suretle bulundurduğu hayvanların bakımını ciddi şekilde ihmal
ettiği ya da onlara ağrı, acı veya zarar verdiği denetim elemanlarınca tespit
edilen kişilerin hayvanlarına, denetime ve idarî para cezası vermeye yetkili
makam veya merci tarafından el konulur. Denetime ve idarî para cezası vermeye
yetkili makam veya merci, yerel yönetimlerle işbirliği yaparak söz konusu
hayvanların yeniden sahiplendirilmesini ya da koruma altına alınmasını
sağlar. DOKUZUNCU KISIM Ödeneğin Kullanılmasına İlişkin Usul
ve Esaslar BİRİNCİ BÖLÜM Desteklenecek Kurum ve Kuruluş ile
Faaliyetlere İlişkin Usul ve Esaslar Desteklenecek
kurum ve kuruluş MADDE
51 – (1) 5199 sayılı Kanun hükümleri gereğince Bakanlık
bütçesine konan ödenekten bu Yönetmelik kapsamında yapılacak iş ve işlemlere
ilişkin desteklemelerden il özel idareleri ve yerel yönetimler yararlanır. (2) Bu Yönetmeliğin 52 nci
maddesi kapsamında belirlenen desteklenecek faaliyetlere verilecek ödenek,
Bakanlığın Onayıyla Bakanlık bütçesine konulacak ödeneklerden bütçe imkânları
dahilinde verilir. Desteklenecek
faaliyetler MADDE
52 – (1) Geçici bakımevleri kapsamında ödeneğin kullanımına
ilişkin desteklenecek olan faaliyetler; a) Kurulmuş ve kurulacak olan
geçici bakımevlerinde; ameliyathane, hasta ve yavru bakım bölümü ile
karantina ve hayvan müşahede bölümlerine alınacak alet ve ekipmanların, b) Geçici bakımevinin
dezenfeksiyonunda kullanılacak olan her türlü alet ve ekipmanların, c) Geçici bakımevine getirilen
hayvanların tıbbî müdahaleleri için gerekli olan ilaçlar ve malzemelerin, ç) Geçici bakımevlerine
getirilecek olan hayvanların yakalanması sırasında kullanılacak olan
malzemelerin satın alınmasıdır. Müracaat
ve izin işlemleri MADDE
53 – (1) Bu Yönetmeliğin 52 nci maddesindeki desteklenen
faaliyetler kapsamında hazırlanan maliyet hesabı ile ilgili her bir faaliyet
için ayrıntılı raporlar il özel idareleri ve yerel yönetimler tarafından
mahallin en büyük mülki amirine sunulur. Uygun görülen rapor il hayvan koruma
kurulunda da görüşüldükten sonra uygun görülmesi halinde bir raporla Bakanlığa
gönderilir. Bakanlığın Onayını müteakip; ilgili il özel idareleri ve yerel
yönetimlere ödenmek üzere Bakanlık bütçesinden ilgili il müdürlüğüne
aktarılan bu ödenek il müdürlüğünce ilgili il özel idareleri ve yerel
yönetimlere ödenir. ONUNCU KISIM İdari Para Cezalarında Kullanılacak
Makbuzların Şekli, Dağıtımı, Kontrolü ile İlgili Usul ve Esaslar, Geçici
ve Son Hükümler BİRİNCİ BÖLÜM Hayvan Hakları İhlali Tutanağı ve
Makbuz Düzenlenmesinde Yetki Hayvan
hakları ihlali tutanağı düzenleyecek personel MADDE
54 – (1) 5199 sayılı Kanunun 28 inci maddesinde öngörülen
idarî para cezaları, Bakanlık tarafından
verilir. Bakanlık, idarî para cezası verme yetkisini, Kanunun 17 nci
maddesi çerçevesinde, mahallin en büyük mülkî amirine devredebilir. 5199
sayılı Kanunun ilgili hükümleri çerçevesinde mahallin en büyük mülkî amirince
görevlendirilen denetim elemanları ile Bakanlık merkez ve taşra teşkilatı
denetim elemanlarınca, 5199 sayılı Kanunda belirtilen fiillerin işlenmesini
müteakip fiilleri işleyenler hakkında bir tutanak düzenlenir. İdari
para cezası kesilmesine ilişkin hazırlanan belgeler MADDE
55 – (1) Ek-8 deki Hayvan Hakları İhlali Tutanağı Bakanlıkça
seri numaralı olarak bastırılır ve seri numaraları ile miktarları
belirtilerek il müdürlüklerine dağıtılır. Bakanlıkça gönderilen hayvan
hakları ihlali tutanağı il müdürlüklerince seri numaraları ve miktarları
belirtilmek ve kullanıldıkça yenisi verilmek üzere görevlendirilmiş denetim
elemanlarına zimmetle teslim edilir. Ek -9 daki Makbuz, il müdürlüğünce, kullanıldıkça
yenisi verilmek üzere seri numaraları ve miktarları da belirtilerek, yetkili
kılınmış mal sandığına teslim edilir. İKİNCİ BÖLÜM Makbuz ve Hayvan Hakları İhlali
Tutanağının Düzenlenmesine Dair Usul ve Esaslar Hayvan
hakları ihlali tutanağının düzenlenmesi MADDE
56 – (1) Görevlendirilmiş denetim elemanları tarafından
yapılan denetim sonucunda, 5199 sayılı Kanunda kabahat sayılan fiillerin
tespiti halinde Ek-8 deki Hayvan Hakları İhlali Tutanağı, üç nüsha halinde
düzenlenir. Tutanakların her nüshası arasına, mutlaka karbon kağıdı
konularak, sabit, mürekkepli veya tükenmez kalemle tam ve eksiksiz
doldurularak, tutanağı düzenleyenlerin her biri tarafından imzalanır. Hayvan
hakları ihlali tutanağı ve makbuzların teslimi ve iadesi MADDE
57 – (1) Görevlendirilen denetim elemanlarınca yapılan
denetim sonucunda, Kanuna aykırılık tespit edilmesi durumunda, üç nüsha
halinde Ek-8 deki Hayvan Hakları İhlali Tutanağı düzenlenir. Bu tutanağı
müteakip ilgili hakkında uygulanacak idarî yaptırım kararı, Bakanlık merkez
ve taşra teşkilatının veya yetki devri halinde mahallin en büyük mülkî
amirinin onayı alındıktan sonra üç nüsha halinde düzenlenir. İdarî yaptırım
kararında bu karara karşı başvurulabilecek merci, kanuni yollar ve başvuru
süresi açık bir şekilde belirtilir. Bu kararda ayrıca, 30/3/2005 tarihli ve
5326 sayılı Kabahatler Kanununun 17 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca
ilk taksidi peşin olmak üzere bir yıl içinde dört eşit taksitle ödeme
kolaylığı sağlanması talep edildiği taktirde bu talebin değerlendirebileceği
ve aynı Kanunun 17 nci maddesinin altıncı fıkrası uyarınca kanun yoluna
başvurmadan önce ödeme yapılması halinde idarî para cezasının dörtte üçünün
tahsil edileceği hususlarına da yer verilir. Söz konusu kararın üçüncü
nüshası, Ek-8 deki Hayvan Hakları İhlali Tutanağı ile birlikte 11/2/1959
tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümleri uyarınca ilgiliye iadeli
taahhütlü olarak tebliğ edilir. Kararın ikinci nüshası idarî yaptırım kararı
veren mercide muhafaza edilir. Birinci nüshası ise Ek-9 daki
Makbuz karşılığında, para cezası almaya yetkili olan mal sandığına
gönderilerek, öngörülen idari para cezasının tahsili istenir. Tutanak
düzenlenmesi sırasında, ilgilinin olay
mahallinde bulunmaması halinde tebliğ edilecek idari para cezasına ilişkin
karara tutanak eklenir. Makbuzların
düzenlenmesi MADDE
58 – (1) 5199 sayılı Kanunda belirtilen fiilleri işleyenlere
verilecek cezalarda düzenlenecek makbuzlar, kendinden karbonlu olmak üzere üç
nüshadır. Makbuzların
şekli MADDE
59 – (1) Makbuzlar üzerinde; a) Seri ve kayıt numarası, b) Yer ve tarih kayıtları için
ayrılmış bölümler, c) İdari para cezası kesilen; 1) Gerçek kişi ise adı soyadı,
mesleği, adresi, vergi numarası, baba adı, ana adı, doğum tarihi ve yeri, 2) Tüzel kişi ise unvanı, vergi
dairesi, adresi, kanunî temsilcisinin adı-soyadı, görevi ve vergi kimlik
numarası. ç) İdari para cezasının nedeni,
miktarı ve yasal dayanağı, d) İdari para cezasını veren
kurum, e) Tahsil edilecek paranın
tutarını yazıyla gösterir bölüm, f) Düzenleyenin adı-soyadı,
unvanı ve imza yeri bulunur. ÜÇÜNCÜ BÖLÜM Geçici ve Son Hükümler Eğitim
sertifikası GEÇİCİ
MADDE 1 – (1) Mevcut ev ve süs hayvanı satan kişiler, bu
Yönetmeliğin yürürlüğe girmesini müteakip bir yıl içinde eğitime katılarak
sertifika alır. Mevcut
geçici özel bakımevlerinin durumu GEÇİCİ
MADDE 2 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren
her özel geçici bakımevi, geçici bakımevi sorumlusunu belirleyerek altı ay
içerisinde bulunduğu yerdeki il müdürlüğüne bildirir. (2) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe
girdiği tarihten önce açılmış olan özel geçici bakımevleri, bu Yönetmeliğin
yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde bulundukları yerdeki il
müdürlüğüne bildirimde bulunurlar ve bir yıl içerisinde de bu Yönetmeliğin 23
üncü maddesinde belirtilen ameliyat odası ve veteriner hekim odası ile 24
üncü maddenin (cc) fıkrası dışındaki kriterleri sağlar. Mevcut
geçici belediye bakımevlerinin durumu GEÇİCİ
MADDE 3 – (1) Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce
açılmış olan belediyeye ait geçici bakımevleri hayvanların bakımına devam
eder. Ancak, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl
içinde bu Yönetmeliğin 20 nci, 21 inci ve 22 nci maddelerindeki şartları
uygun hale getirirler. Yürürlük MADDE
60 – (1) Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE
61 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Çevre ve Orman Bakanı
yürütür. Ekleri İçin Tıklayınız |