Başbakanlık Mevzuatı Geliştirme ve Yayın Genel Müdürlüğünce Yayımlanır |
|||
|
YASAMA BÖLÜMÜ
Kanunlar
YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ
Milletlerarası Andlaşma
Bakanlar Kurulu Kararları
2004/8266 Özel Tüketim Vergisi Tutarlarının Belirlenmesine İlişkin Karar
2004/8330 Şeker Kurumu ile İlgili Karar
Yönetmelikler
— Belirli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemlerine Dair Yönetmelik
— Sigortacılık Muhasebe Sistemi Yönetmeliği
— Karayolları Trafik Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik
Tebliğler
— Tekstil ve Konfeksiyon İthalatının Kayda Alınmasına İlişkin Tebliğ (İthalat: 2004/23)
YASAMA BÖLÜMÜ
Kanunlar
Vergi Kanunlarının Yeni Türk Lirasına Uyumu ile
Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması
Kanun No. 5281 |
|
Kabul Tarihi : 30.12.2004 |
MADDE 1. - 1.7.1964 tarihli ve 488 sayılı Damga Vergisi Kanununun 15 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Damga Vergisi makbuz karşılığı, istihkaktan kesinti yapılması veya basılı damga konulması şekillerinden biriyle ödenir.
MADDE 2. - 488 sayılı Kanunun 18 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Madde 18. - Bu Kanunda gösterilen haller dışında Damga Vergisi makbuz karşılığında ödenir.
Maliye Bakanlığı makbuz karşılığı ödemeye ilişkin usûl ve esasları belirlemeye yetkilidir.
MADDE 3. - 488 sayılı Kanunun 22 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Madde 22. - Makbuz karşılığı ödemelerde Damga Vergisi;
a) Maliye Bakanlığınca belirlenen mükellefler, kurum ve kuruluşlar tarafından bir ay içinde düzenlenen kağıtların vergisi, ertesi ayın yirminci günü akşamına kadar vergi dairesine bir beyanname ile bildirilir ve yirmialtıncı günü akşamına kadar ödenir.
b) (a) bendi dışındaki hallerde, kâğıdın düzenlendiği tarihi izleyen onbeş gün içinde vergi dairesine bir beyanname ile bildirilir ve aynı süre içinde ödenir.
Maliye Bakanlığı, bu maddenin uygulanmasına ilişkin usûl ve esasları belirlemeye, lüzum göreceği işlemlere ilişkin kâğıtlara ait verginin yukarıdaki sürelere bağlı kalmaksızın ve beyanname aranmaksızın kâğıdın düzenlenmesinden önce veya noterlerce işleme tâbi tutulması sırasında ödenmesi zorunluluğunu getirmeye, vergiyi işlem anında ilgili kamu kurum veya kuruluşuna makbuz karşılığı ödettirmeye yetkilidir.
MADDE 4. - 488 sayılı Kanunun 24 üncü maddesine ikinci fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
22 nci maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında bulunanlar, taraf oldukları işlemlere ilişkin kâğıtlara ait verginin beyan ve ödenmesinden sorumludurlar. Verginin ödenmemesi veya noksan ödenmesi durumunda vergi, ceza ve fer'ileri, vergi için diğer işlem taraflarına rücu hakkı olmak üzere, bu fıkrada belirtilen kişilerden alınır.
MADDE 5. - 488 sayılı Kanunun 27 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Diğer kurum ve kuruluşlar ile kişilerin mecburiyeti
Madde 27. - Noterler, damga vergisi ödenmemiş veya noksan ödenmiş kâğıtları vergi ve cezası ödenmedikçe tasdik edemezler veya bunların suretlerini çıkarıp veremezler.
Birinci fıkra hükmüne aykırı olarak işlem yapılması halinde, mükellef hakkında Vergi Usul Kanunu hükümleri uygulanmakla birlikte, noterlerden de tasdik ettikleri veya üzerinde işlem yaptıkları her kâğıt için kanunen alınması gereken cezası ayrıca alınır.
Bankalar, kamu iktisadi teşebüsleri ve iştirakleri ile 22 nci maddenin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında bulunanlar, vergisi ödenmemiş veya noksan ödenmiş kâğıtları usulüne uygun olarak vergi ve cezası ödenmedikçe işleme koyamazlar. Vergi ve cezası ödenmeden bu kâğıtları işleme koyan kişi ve kuruluşlardan, kâğıdın mükelleflerinden alınacak ceza tutarınca ayrıca ceza alınır.
MADDE 6. - 488 sayılı Kanunun mükerrer 30 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan "Bu şekilde hesaplanan maktu had ve tutarların yüzde beşini aşmayan kesirleri dikkate alınmaz." cümlesi madde metninden çıkarılmış, son cümlesinde yer alan "vergi miktarlarında 100.000 lira kesirleri" ibaresi "vergi tutarının 10 Yeni Kuruşa kadarki kesirleri" şeklinde ve üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Bakanlar Kurulu, elektronik ortamda gönderilenler ile Sermaye Piyasası Kanununun uygulanmasıyla ilgili olarak Sermaye Piyasası Kurulunca düzenlenmesi öngörülen kâğıtların tâbi olduğu damga vergisi nispet ve maktu tutarlarını ibraz yerleri itibarıyla sıfıra kadar indirmeye, indirilen nispet ve tutarlarını kanunî seviyesine kadar çıkarmaya ve bu nispet ve tutarlar dahilinde kâğıtlar itibarıyla farklı nispet ve tutarlar tespit etmeye yetkilidir.
MADDE 7. - 488 sayılı Kanuna ekli (1) sayılı tablo, bu Kanuna ekli (1) sayılı cetvelde gösterilen şekilde değiştirilmiştir.
MADDE 8. - 488 sayılı Kanuna ekli (2) sayılı tablonun "I.Resmi işlerle ilgili kâğıtlar:" bölümünün "B) Resmi dairelerden kişilere verilen kâğıtlar:" başlıklı alt bölümünün (1) numaralı fıkrasında yer alan "10 liraya (10 lira dahil)" ibaresi "100 Yeni Türk Lirasına (100 Yeni Türk Lirası dahil)" şeklinde değiştirilmiş, "C) Kişilerden resmi dairelere verilen kâğıtlar:" başlıklı alt bölümüne aşağıdaki (18) numaralı fıkra eklenmiş, "IV-Ticari ve medeni işlerle ilgili kâğıtlar:” başlıklı bölümünün (21) numaralı fıkrasında yer alan "alım satım sözleşmeleri" ibaresi "alım satım sözleşmeleri ile gayrimenkul satış vaadi sözleşmeleri" olarak değiştirilmiş, aynı bölümün sonuna aşağıdaki (31), (32), (33), (34) ve (35) numaralı fıkralar eklenmiştir.
18. Çiftçiler tarafından ziraî faaliyetleri ile ilgili olarak resmi dairelere verilen taahhütnameler.
31. Dernek ve vakıflarca yerleşim yeri, gerçek kişilerce mesken olarak kullanılmak üzere kiralanan ve iktisadî işletmelere dahil olmayan taşınmazlara ilişkin kira mukavelenameleri.
32. Gelir vergisinden muaf esnaf, muaf serbest meslek erbabı ile basit usulde vergilendirilen mükellefler tarafından işyeri olarak kullanılmak üzere kiralanan ve iktisadî işletmelere dahil olmayan taşınmazlara ilişkin kira mukavelenameleri.
33. Ekici ile alıcı arasında düzenlenen tütün alım satımı mukavelenameleri ile bunlara ilişkin rehin senetleri.
34. Ticarî, ziraî veya meslekî faaliyetlere ilişkin olmamak şartıyla gerçek kişiler arasında düzenlenen akitlerle ilgili kâğıtlar (Söz konusu kâğıtlar, resmi dairelere veya noterlere ibraz edildikleri takdirde bu tarih itibarıyla vergiye tâbi tutulur ve ibraz edenlerce ödenir.).
35. 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (12) numaralı bendi kapsamındaki işlemler nedeniyle düzenlenen kâğıtlar.
MADDE 9. - 2.7.1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 59 uncu maddesine (m) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (n) bendi eklenmiştir.
n) Organize sanayi, endüstri veya teknoloji geliştirme bölgelerinde yer alan gayrimenkullerin ifraz veya taksim veya birleştirme işlemleri.
MADDE 10. - 492 sayılı Kanuna bağlı (7) sayılı tarifenin “II-Liman işlemleri:” bölümünün (8) numaralı fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki (9) ve (10) numaralı fıkralar eklenmiştir.
9. Özel yat kayıt belgesi:
En az 22,90 Yeni Türk Lirası maktu harca ilave olunarak aşağıdaki tarifeye göre harç alınır:
İlk 150 tonilato için beher rüsum tonilatosundan (0,27 YTL)
Sonra gelen 350 tonilato için beher rüsum tonilatosundan (0,15 YTL)
500 tonilatodan yukarı beher rüsum tonilatosundan (Harç tutarı 697,00
Yeni Türk Lirasından çok olamaz.) (0,06 YTL)
10. Transitlog belgesi:
Aşağıdaki tarifeye göre harç alınır:
11-100 rüsum tonilatoluk gemilerden (5,00 YTL)
101-250 rüsum tonilatoluk gemilerden (10,00 YTL)
251-500 rüsum tonilatoluk gemilerden (20,00 YTL)
501-3.000 rüsum tonilatoluk gemilerden (40,00 YTL)
3.000 rüsum tonilatodan yukarı gemilerden (50,00 YTL)
10 rüsum tonilatoya kadar olan gemiler harçtan muaftır.
MADDE 11. - 492 sayılı Kanuna bağlı (9) sayılı tarifenin “Trafik Harçları” bölümünde yer alan; “II-Sürücü belgesi harçları:” bölümü ile “IV-Sürücü belgesi vize harçları:” bölümü aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, “III-Sınav harçları:” bölümü yürürlükten kaldırılmıştır.
II-Sürücü belgesi harçları:
Karayolları Trafik Kanunu ve Yönetmeliğine göre verilecek sürücü belgelerinden bir defaya mahsus olmak üzere;
a) A sınıfı sürücü belgelerinden (A1 ve A2 dahil) (50,00 YTL)
b) B sınıfı sürücü belgesinden (150,00 YTL)
c) F ve H sınıfı sürücü belgelerinden (50,00 YTL)
d) Uluslararası sürücü belgelerinden (100,00 YTL)
e) Diğer sürücü belgelerinden (250,00 YTL)
Stajyer sürücü belgeleri ilgili olduğu sınıfa ait harca tâbi tutulur.
IV-Sürücü belgesi vize harçları:
Karayolları Trafik Kanunu ve Yönetmelik hükümlerine göre yapılacak sürücü belgesi vize işlemlerinden “II-Sürücü belgesi harçları” bölümünde belirtilen harçların ¼’ü oranında harç alınır. Stajyer sürücü belgesinin aslî sürücü belgesine dönüştürülmesi veya mevcut stajyer sürücü belgesinin vize edilerek teslim edilmesi halinde bu fıkra uyarınca harç alınır.
MADDE 12. - 21.2.1963 tarihli ve 210 sayılı Değerli Kâğıtlar Kanununun 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Madde 2. - Değerli kâğıtların ilgili bulundukları işlemlerde kullanılması mecburidir.
MADDE 13. - 210 sayılı Kanunun 5 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Madde 5. - Bu Kanunda yazılı noter kâğıtları yerine adi kâğıt kullanılması halinde, bu evraka ait değerli kağıt bedeli noterlerce tahsil edilir.
Bu mecburiyete uymayan noterlerden birinci fıkraya göre tahsil edilecek bedelin üç katı tutarında ceza alınır.
MADDE 14. - 210 sayılı Kanuna bağlı değerli kâğıtlar tablosunun (2), (5) ve (8) numaralı bentleri tablodan çıkartılmıştır.
MADDE 15. - 4.1.1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 355 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Madde 355. - Damga Vergisi ödenmemiş veya noksan ödenmiş kâğıtları, vergi ve cezası tahsil edilmeden tasdik eden veya örneklerini çıkarıp veren noterler adına her kâğıt için tahsil edilmeyen Damga Vergisi üzerinden maktu vergilerde % 50, nispî vergilerde % 10 oranında özel usulsüzlük cezası kesilir. Ancak, bu madde kapsamında kesilecek özel usulsüzlük cezaları her bir kâğıt için 1 Yeni Türk Lirasından az olamaz.
MADDE 16. - 26.5.1981 tarihli ve 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun 15 inci maddesinde yer alan ilân ve reklam vergisi tarifesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
|
Verginin Tutarı (YTL) |
|
|
En az |
En çok |
1. Dükkân, ticarî ve sınaî müessese ve serbest meslek erbabınca çeşitli yerlere asılan ve takılan her çeşit levha, yazı ve resim gibi tüm sabit ilân ve reklamların beher metrekaresinden yıllık olarak: |
20 |
100 |
2. Motorlu taşıt araçlarının içine veya dışına konulan ilân ve reklamların beher metrekaresinden yıllık olarak: |
8 |
40 |
3. Cadde, sokak ve yaya kaldırımları üzerine gerilen, binaların cephe ve yanlarına asılan bez veya sair maddeler vasıtasıyla yapılan geçici mahiyetteki ilân ve reklamların metrekaresinden haftalık olarak: |
2 |
10 |
4. Işıklı veya projeksiyonlu ilân ve reklamlardan her metrekare için yıllık olarak: |
30 |
150 |
5. İlân ve reklam amacıyla dağıtılan broşür, katalog, duvar ve cep takvimleri, biblolar veya benzerlerinin her biri için: |
0,01 |
0,25 |
6. Mahiyeti ne olursa olsun yapıştırılacak çeşitli afişler ve benzerlerinin beherinin metrekaresinden: |
0,02 |
0,50 |
MADDE 17. - 2464 sayılı Kanunun 21 inci maddesinin birinci fıkrasının (III) numaralı bendi aşağıdaki şekilde, ikinci fıkrasında yer alan “her ayın onbeşinci günü akşamına kadar” ibaresi “biletler kullanılmadan önce” olarak değiştirilmiş ve ikinci fıkranın sonuna aşağıdaki cümle eklenmiştir.
III - Biletle girilmesi zorunlu olmayan eğlence yerlerinden (Günlük, YTL) 5 100
Maliye Bakanlığı yukarıdaki şartlara bağlı kalmaksızın, biletle girilen yerlere ilişkin eğlence vergisinin hesaplanması ve ödenmesine dair işlemlerin ödeme kaydedici cihaz kullanılarak yapılmasına ait usûl ve esasları belirlemeye yetkilidir.
MADDE 18. - 2464 sayılı Kanunun mükerrer 44 üncü maddesinin dördüncü ve beşinci fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Konutlara ait çevre temizlik vergisi, su tüketim miktarı esas alınmak suretiyle metreküp başına büyükşehirlerde 15 YKr, diğer yerlerde 12 YKr olarak hesaplanır.
İşyerleri ve diğer şekilde kullanılan binalara ait Çevre Temizlik Vergisi, aşağıdaki tarifeye göre alınır ve büyükşehirlerde % 25 artırımlı uygulanır.
|
Yıllık Vergi Tutarı (YTL) |
||||
Bina Grupları |
1. Derece |
2. Derece |
3. Derece |
4. Derece |
5. Derece |
1. Grup |
1.400 |
1.120 |
840 |
700 |
560 |
2. Grup |
850 |
670 |
500 |
420 |
340 |
3. Grup |
560 |
450 |
340 |
280 |
225 |
4. Grup |
280 |
225 |
170 |
140 |
115 |
5. Grup |
170 |
140 |
100 |
85 |
70 |
6. Grup |
85 |
70 |
50 |
40 |
30 |
7. Grup |
30 |
25 |
18 |
15 |
12 |
MADDE 19. - 2464 sayılı Kanunun 56 ncı maddesinde yer alan işgal harcı tarifesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
|
Harcın Tutarı (YTL) |
|
|
En az |
En çok |
1. 52 nci maddenin (1) ve (2) numaralı bentlerinde yazılı işgallerde beher metrekare için günde: |
0,5 |
2,5 |
2. 52 nci maddenin (1) numaralı bendinde yazılı hayvan satıcılarının işgallerinde; |
|
|
a) Satışı yapılan küçükbaş hayvan başına: |
0,5 |
2,5 |
b) Satışı yapılan büyükbaş hayvan başına: |
1 |
5 |
3. 52 nci maddenin (3) numaralı bendinde yazılı işgallerde; |
|
|
a) Her taşıttan beher saat için: |
0,25 |
1,25 |
b) Parkmetre çalıştırılan yerlerde beher saat için: |
0,5 |
2,5 |
Tarifenin (1) numaralı bendindeki harçların hesabında metrekare kesirleri tam sayılır ve tam günü aşan işgallerde altı saatten az süreler atılır, fazlası tam gün sayılır.
MADDE 20. - 2464 sayılı Kanunun 60 ıncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Madde 60 – Tatil Günlerinde Çalışma Ruhsatı Harcı, işin mahiyetine göre yılda 20 YTL’den az; 800 YTL’den çok olmamak üzere belediye meclislerince tespit edilir.
MADDE 21. - 2464 sayılı Kanunun 63 üncü maddesindeki “kaynak sularının” ibaresinden sonra gelmek üzere “(işlenmiş sular dahil)” ibaresi eklenmiş ve 65 inci maddesinde yer alan kaynak suları harcı tarifesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
|
Harcın Tutarı (YTL) |
|
|
En az |
En çok |
1 litreye kadar olan şişe ve benzeri kaplardan (kap başına) |
0,01 |
0,03 |
1 litreden büyük şişe ve benzeri kaplardan (beher litre) |
0,005 |
0,015 |
MADDE 22. - 2464 sayılı Kanunun 70 inci maddesinde yer alan “500.000 lirayı” ibaresi “100 Yeni Türk Lirasını” şeklinde değiştirilmiştir.
MADDE 23. - 2464 sayılı Kanunun 74 üncü maddesinde yer alan hayvan kesimi, muayene ve denetleme harcı tarifesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
|
Harcın Tutarı (YTL) |
|
|
En az |
En çok |
Hayvanın cinsi: a) Küçükbaş |
1 |
3 |
b) Büyükbaş |
2,5 |
7,5 |
MADDE 24. - 2464 sayılı Kanunun 77 nci maddesinde yer alan ölçü ve tartı aletleri muayene harcı tarifesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
|
Harcın Tutarı (YTL) |
|
|
En az |
En çok |
a) Tartı ağırlıklarının her birinden |
0,5 |
1,5 |
b) Uzunluk ölçülerinin her birinden |
0,5 |
1,5 |
c) Akıcı ve kuru daneli maddelerin hacim ölçeklerinin her birinden |
1 |
3 |
d) El terazilerinden |
2 |
6 |
e) Normal masa terazilerinden |
3 |
9 |
f) Otomatik (ibreli) terazilerden |
4 |
12 |
g) Elektronik terazilerden |
5 |
15 |
h) Kantar ve basküllerden |
10 |
30 |
MADDE 25. - 2464 sayılı Kanunun ek 6 ncı maddesinde yer alan bina inşaat harcı tarifesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
1. Konut İnşaatı:
|
m² başına (YTL) |
|
İnşaat Alanı |
En az |
En çok |
a) 100 m² ye kadar |
0,50 |
1,5 |
b) 101-120 m² |
1 |
3 |
c) 121-150 m² |
1,5 |
4,5 |
d) 151-200 m² |
2 |
6 |
e) 200 m2’den yukarı |
2,50 |
7,5 |
2. İşyeri İnşaatı:
|
m² başına (YTL) |
|
İnşaat alanı |
En az |
En çok |
a) 25 m² ye kadar |
2 |
6 |
b) 26-50 m² |
3 |
9 |
c) 51-100 m² |
4 |
12 |
d) 100 m2’den yukarı |
5 |
15 |
MADDE 26. - 2464 sayılı Kanunun 84 üncü maddesinde yer alan çeşitli harçlara ait tarifeler aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
|
Harcın Tutarı (YTL) |
|
|
En az |
En çok |
1. Kayıt ve suret harçları: |
|
|
a) Her sayfa başına |
0,25 |
0,75 |
b) Harita plân ve krokilerin beher metrekaresinden |
4 |
12 |
2. İmarla ilgili harçlar (Ticaret ve konut bölgeleri için ayrı ayrı): |
|
|
a) İlk parselasyon harcı (beher metrekare için) |
0,05 |
0,15 |
b) İfraz ve tevhid harcı (beher metrekare için) |
0,05 |
0,15 |
c) Plân ve proje tasdik harcı (beher inşaat metrekaresi için) |
0,05 |
0,15 |
d) Zemin açma izni ve toprak hafriyatı harcı |
|
|
da) Toprak (beher metreküp için) |
0,15 |
0,45 |
db) Kanal (beher metrekare için) |
0,50 |
1,50 |
e)Yapı kullanma izni harcı (beher inşaat metrekaresi için) |
0,05 |
0,15 |
3. İşyeri açma izni harcı: |
|
|
(beher metrekare için işin mahiyetine göre) |
0,10 |
1 |
Ancak bu miktar hiçbir suretle beşbin metrekareye isabet edecek |
|
|
tutarı aşamaz. |
|
|
4. Muayene ruhsat ve rapor harcı |
5 |
15 |
5. Sağlık belgesi harcı |
1 |
3 |
MADDE 27. – 31.12.1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun mükerrer 80 inci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi ve üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
1. İvazsız olarak iktisap edilenler ile tam mükellef kurumlara ait olan ve iki yıldan fazla süreyle elde tutulan hisse senetleri hariç, menkul kıymetlerin veya diğer sermaye piyasası araçlarının elden çıkarılmasından sağlanan kazançlar.
Bir takvim yılında elde edilen değer artışı kazancının, menkul kıymet ve diğer sermaye piyasası araçlarının elden çıkarılmasından sağlananlar hariç, 6.000 Yeni Türk Lirası gelir vergisinden müstesnadır.
MADDE 28. - 193 sayılı Kanunun mükerrer 81 inci maddesinin yedinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir.
Şu kadar ki, bu endekslemenin yapılabilmesi için artış oranının % 10 veya üzerinde olması şarttır.
MADDE 29. - 193 sayılı Kanunun 103 üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Gelir vergisine tâbi gelirler; |
|
6.600 Yeni Türk Lirasına kadar |
% 20 |
15.000 Yeni Türk Lirasının 6.600 lirası için 1.320 lira, fazlası |
% 25 |
30.000 Yeni Türk Lirasının 15.000 lirası için 3.420 lira, fazlası |
% 30 |
78.000 Yeni Türk Lirasının 30.000 lirası için 7.920 lira, fazlası |
% 35 |
78.000 Yeni Türk Lirasından fazlasının 78.000 lirası için 24.720 lira, fazlası |
% 40 |
Oranında vergilendirilir.
MADDE 30. - 193 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 67. - 1) Bankalar ve aracı kurumlar takvim yılının üçer aylık dönemleri itibarıyla;
a) Alım satımına aracılık ettikleri menkul kıymetler ile diğer sermaye piyasası araçlarının alış ve satış bedelleri arasındaki fark,
b) Alımına aracılık ettikleri menkul kıymet veya diğer sermaye piyasası araçlarının itfası halinde alış bedeli ile itfa bedeli arasındaki fark,
c) Menkul kıymetlerin veya diğer sermaye piyasası araçlarının tahsiline aracılık ettikleri dönemsel getirileri (herhangi bir menkul kıymet veya diğer sermaye piyasası aracına bağlı olmayan),
Üzerinden % 15 oranında vergi tevkifatı yaparlar.
Aynı menkul kıymet ve diğer sermaye piyasası aracından değişik tarihlerde alımlar yapıldıktan sonra bunların bir kısmının elden çıkarılması halinde, ilk giren ilk çıkar yöntemi kullanılmak suretiyle, tevkifat matrahının tespitinde dikkate alınacak alış bedeli belirlenir. Bir menkul kıymet ve diğer sermaye piyasası aracının alımından önce elden çıkarılması halinde, elden çıkarılma tarihinden sonra yapılan ilk alım işlemi esas alınarak üzerinden tevkifat yapılacak tutar tespit edilir. Alış ve satış işlemleri dolayısıyla ödenen komisyonlar ile Banka ve Sigorta Muameleleri Vergisi tevkifat matrahının tespitinde dikkate alınır.
Üç aylık dönem içerisinde aynı türden menkul kıymet veya diğer sermaye piyasası aracı ile ilgili olarak birden fazla alım satım işlemi yapılması halinde tevkifatın gerçekleştirilmesinde bu işlemler tek bir işlem olarak dikkate alınır. Aynı türden menkul kıymet veya diğer sermaye piyasası aracı alım satımından doğan zararlar takvim yılı aşılmamak kaydıyla izleyen dönemlerin tevkifat matrahından mahsup edilir. Dövize, altına veya başka bir değere endeksli menkul kıymet veya diğer sermaye piyasası aracının alış ve satış bedeli olarak işlem tarihindeki Yeni Türk Lirası karşılıkları esas alınarak tevkifat matrahı tespit edilir. Menkul kıymet ve diğer sermaye piyasası aracının yabancı bir para cinsinden ihraç edilmiş olması halinde ise tevkifat matrahının tespitinde kur farkı dikkate alınmaz.
Menkul kıymet ve diğer sermaye piyasası aracı sahibinin, bu kıymetleri başka bir banka veya aracı kuruma aktarması halinde, söz konusu menkul kıymetlerin alış bedeli ve alış tarihi aktarma yapılan kuruma bildirilir. Aktarmanın başka bir kişi veya kurum adına yapılması halinde, alış bedeli ve alış tarihinin ilgili banka veya aracı kuruma bildirilmesinin yanı sıra işlem Maliye Bakanlığına da bildirilir. Bu bildirimler, başka bir kişi veya kurum adına naklin aynı banka veya aracı kurumun bünyesinde gerçekleştirilmesi veya kıymetin sahibi tarafından fiziken teslim alınması halinde de yapılır.
Menkul kıymet ve diğer sermaye piyasası aracının fiziken bir banka veya aracı kuruma teslim edilmesi halinde alış bedeli olarak, tevsik edilmesi kaydıyla, kıymet sahibinin beyanı esas alınır ve yapılan işlem Maliye Bakanlığına bildirilir.
Sermaye Piyasası Kanununa göre kurulan menkul kıymetler yatırım fonlarının (borsa yatırım fonları hariç) katılma belgelerinin ilgili olduğu fona iadesi, menkul kıymetler yatırım ortaklıklarının hisse senetlerinin alım satımı, Hazine tarafından yurt dışında ihraç edilen menkul kıymetlerin alım satımı, itfası sırasında elde edilen getirileri ile bunların dönemsel getirilerinin tahsilinde, tam mükellef kurumlara ait olan ve iki yıldan fazla süreyle elde tutulan hisse senetlerinin elden çıkarılmasında ve hisse senetleri kâr paylarının hisse sahipleri adına tahsilinde bu fıkra hükümleri uygulanmaz.
Bu fıkra kapsamında yapılan tevkifat tutarları, verilecek muhtasar beyannameye dahil edilmez. Banka ve aracı kurumlar, tevkif ettikleri vergileri şekli ve muhteviyatı Maliye Bakanlığınca belirlenecek bir beyanname ile tevkifat dönemini izleyen ayın yirminci günü akşamına kadar bağlı oldukları vergi dairesine beyan eder ve yirmialtıncı günü akşamına kadar öderler.
2) Bu Kanunun 75 inci maddesinin ikinci fıkrasının (5) numaralı bendinde yazılı menkul sermaye iratlarından (Hazine tarafından yurt dışında ihraç edilen menkul kıymetlerden elde edilenler hariç), ödemeyi yapanlarca, banka veya aracı kurumlara veya bunlar aracılığıyla diğer gerçek ve tüzel kişilere ödenenler hariç, % 15 oranında vergi tevkifatı yapılır. Bankalara veya aracı kurumlara alış bedeli tevsik edilmeksizin teslim edilmiş olan menkul kıymetlerin gelirlerinin ödenmesinde ise ödeme banka veya aracı kurumlar aracılığıyla yapılsa dahi tevkifat yapılır. Menkul kıymetin bir banka veya aracı kurum aracılığıyla alınmış olması halinde tevkifatta, bu işlemdeki itfa bedeli ile alış bedeli arasındaki fark esas alınır. Bu iratlar üzerinden 94 üncü madde veya Kurumlar Vergisi Kanununun 24 üncü maddesi kapsamında ayrıca tevkifat yapılmaz.
3) Bankalar ile aracı kurumlar, bir menkul kıymet veya diğer sermaye piyasası aracını (hisse senetleri ile (1) numaralı fıkranın altıncı paragrafında belirtilen menkul kıymetler ve diğer sermaye piyasası araçları hariç) (1) numaralı fıkra kapsamında tevkifata tâbi tutulmaksızın almaları halinde, kendilerine satış yapanlar adına satış bedeli ile alış bedeli arasındaki fark üzerinden % 15 oranında tevkifat yaparlar. Menkul kıymet veya diğer sermaye piyasası aracının daha önce bir banka veya aracı kurumdan alınmamış olması halinde, tevkifatın yapılmasında alış bedeli yerine ihraç bedeli esas alınır. Tevkif edilen vergiler (1) numaralı fıkra kapsamında verilecek beyannameye dahil edilmek suretiyle beyan edilir ve ödenir.
4) 75 inci maddenin ikinci fıkrasının (7), (12) ve (14) numaralı bentlerinde yazılı menkul sermaye iratlarından ödemeyi yapanlarca % 15 oranında vergi tevkifatı yapılır. Bu iratlar üzerinden 94 üncü madde veya Kurumlar Vergisi Kanununun 24 üncü maddesi kapsamında ayrıca tevkifat yapılmaz.
5) Gelir sahibinin gerçek veya tüzel kişi ya da dar veya tam mükellef olması, vergi mükellefiyeti bulunup bulunmaması, vergiden muaf olup olmaması ve elde edilen kazancın vergiden istisna olup olmaması (1), (2), (3) ve (4) numaralı fıkra hükümleri uyarınca yapılacak tevkifatı etkilemez. Şu kadar ki, Sermaye Piyasası Kanununa göre kurulan borsa yatırım fonları ve emeklilik yatırım fonlarının elde ettikleri kazançlar üzerinden (1) ve (4) numaralı fıkralar uyarınca tevkifat yapılmaz.
6) Bu maddenin (1), (2), (3) ve (4) numaralı fıkralarında belirtilen tevkifat oranlarını yabancı para cinsinde ihraç edilen menkul kıymetlerden sağlanan getiriler ile döviz cinsinden açılmış hesaplardan elde edilen faiz gelirleri için beş puana kadar artırmaya veya kanunî oranına kadar indirmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.
7) (1), (2), (3) ve (4) numaralı fıkra hükümleri uyarınca tevkifata tâbi tutulan kazançlar için gerçek kişilerce yıllık veya münferit beyanname verilmez. Diğer gelirler dolayısıyla verilecek yıllık beyannameye bu gelirler dahil edilmez. Ticarî faaliyet kapsamında elde edilen gelirler ticarî kazanç hükümleri çerçevesinde kazancın tespitinde dikkate alınır ve tevkif suretiyle ödenmiş olan vergiler, 94 üncü madde kapsamında tevkif edilen vergilerin tâbi olduğu hükümler çerçevesinde tevkifata tâbi kazançların beyan edildiği beyannamelerde hesaplanan vergiden mahsup edilir. Şu kadar ki, (2) ve (3) numaralı fıkralar kapsamında tevkif suretiyle ödenen verginin, işlemden doğan kazancın tâbi olduğu tevkifat oranı ile çarpımı sonucu bulunacak tutarı aşan kısmı yıllık beyannamede hesaplanan vergiden mahsup edilmez.
8) Sermaye Piyasası Kanununa göre kurulan menkul kıymetler yatırım fonları (borsa yatırım fonları hariç) ile menkul kıymetler yatırım ortaklıklarının Kurumlar Vergisinden istisna edilmiş olan portföy kazançları, dağıtılsın veya dağıtılmasın % 15 oranında vergi tevkifatına tâbi tutulur. Bu kazançlar üzerinden 94 üncü madde uyarınca ayrıca tevkifat yapılmaz. Bu fon veya ortaklıklarının katılma belgelerinin ilgili fona iadesinden elde edilen gelirler ile hisse senetlerinin alım satımından elde edilen kazançlar için yıllık beyanname verilmez. Diğer gelirler nedeniyle beyanname verilmesi halinde de bu gelirler beyannameye dahil edilmez. Ticarî işletmeye dahil olan bu nitelikteki gelirler, bu fıkra kapsamı dışındadır.
9) Bu maddenin yürürlük tarihinden önce ihraç edilmiş olan her nevi tahvil ve Hazine bonosu faizleri ile Toplu Konut İdaresi ve Özelleştirme İdaresince çıkarılan menkul kıymetlerin elde tutulması veya elden çıkarılması suretiyle sağlanan gelirlerin vergilendirilmesinde (Dar mükellef kurumların, bu menkul kıymetleri elden çıkarmak suretiyle sağladıkları kazançlar hariç) bu madde hükümleri uygulanmaz. Bu gelirlerin vergilendirilmesinde, 31.12.2005 tarihi itibarıyla geçerli olan hükümler uygulanır.
10) Bu maddenin yürürlüğe girmesinden önce iktisap edilmiş olan menkul kıymet veya diğer sermaye piyasası araçlarının elden çıkarılmasından veya elde tutulma sürecinde elde edilen gelirler (Dar mükellef kurumların, bu menkul kıymetleri elden çıkarmak suretiyle sağladıkları kazançlar hariç) için bu madde hükümleri uygulanmaz. Bu gelirlerin vergilendirilmesinde 31.12.2005 tarihi itibarıyla geçerli olan hükümler uygulanır.
11) Bu maddede geçen, “banka” kavramı 18.6.1999 tarihli ve 4389 sayılı Bankalar Kanunu kapsamında Türkiye’de faaliyette bulunan bankaları, “aracı kurum” kavramı ise 28.7.1981 tarihli ve 2499 sayılı Sermaye Piyasası Kanunu kapsamında Türkiye’de faaliyette bulunan aracı kurumları ifade eder.
12) Bu maddede geçen menkul kıymet ve diğer sermaye piyasası aracı ifadesi, özel bir belirleme yapılmadığı sürece Türkiye’de ihraç edilmiş ve Sermaye Piyasası Kurulunca kayda alınmış ve/veya Türkiye’de kurulu menkul kıymet ve vadeli işlem ve opsiyon borsalarında işlem gören menkul kıymetler veya diğer sermaye piyasası araçları ile kayda alınmamış olsa veya menkul kıymet ve vadeli işlem borsalarında işlem görmese dahi Hazinece veya diğer kamu tüzel kişilerince ihraç edilecek her türlü menkul kıymet veya diğer sermaye piyasası aracını ifade eder.
Bankaların ve aracı kurumların taraf olduğu veya bunlar aracılığıyla yapılan; belirli bir vadede, önceden belirlenen fiyat, miktar ve nitelikte, ekonomik veya finansal göstergeye dayalı olarak düzenlenenler de dahil olmak üzere, para veya sermaye piyasası aracını, malı, kıymetli madeni ve dövizi alma, satma, değiştirme hak ve/veya yükümlülüğünü veren vadeli işlem ve opsiyon sözleşmeleri bu madde uygulamasında diğer sermaye piyasası aracı addolunur.
13) Türkiye’de kurulu vadeli işlem ve opsiyon borsalarında yapılan işlemlerden 2006 yılında elde edilen kazançlar için (1) numaralı fıkrada belirtilen tevkifat oranı sıfır olarak uygulanır.
14) Bu madde kapsamına girmeyen ve 1.1 2006 tarihinden önce iktisap edilmiş olan menkul kıymetlerin elden çıkarılmasından sağlanan gelirlerin vergilendirilmesinde 31.12.2005 tarihi itibariyla geçerli olan hükümler uygulanır.
15) Bu madde hükümlerinin uygulanmasına ilişkin esas ve usulleri belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.
16) Bu madde hükümleri 31.12.2015 tarihine kadar uygulanır.
GEÇİCİ MADDE 68. - 31.12.2010 tarihine kadar Türkiye Jokey Kulübünce organize edilen yarışmalara katılan atların jokeyleri, jokey yamakları ve antrenörlerine ücret olarak yapılan ödemeler üzerinden % 20 oranında Gelir Vergisi tevkifatı yapılır. Ödemeyi yapanın 94 üncü madde kapsamında tevkifat yapma zorunluluğu bulunup bulunmamasının ve 23 üncü maddenin birinci fıkrasının (2) numaralı bendinde düzenlenmiş olan istisnanın tevkif yoluyla ödenecek Gelir Vergisine etkisi yoktur. Türkiye Jokey Kulübü aracılığıyla yapılan ücret ödemelerinde Gelir Vergisi tevkifatı bu Kulüp tarafından yerine getirilir.
Tevkif suretiyle vergilendirilmiş bulunan bu gelirler için yıllık beyanname verilmez. Diğer gelirler nedeniyle beyanname verilmesi halinde de bu gelirler beyannameye dahil edilmez.
Bakanlar Kurulu, % 20 oranını % 25 oranına kadar artırmaya veya kanunî oranına kadar indirmeye yetkilidir.
MADDE 31. - 3.6.1949 tarihli ve 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (11) numaralı bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (12) numaralı bent eklenmiştir.
12) Kurumların, en az iki tam yıl süreyle aktiflerinde yer alan iştirak hisseleri ile gayrimenkullerinin satışından doğan ve sermayeye eklenmesine karar verilen kazançları.
Sermayeye ilave edilme işleminin satışın yapıldığı yılı izleyen ikinci takvim yılının sonuna kadar gerçekleştirilmesi şarttır. Vadeli satış halinde, ilk yapılan tahsilatın iştirak hissesi veya gayrimenkulün maliyet bedeline ilişkin olduğu kabul edilir. Bu süre içinde sermayeye eklenmeyen kazanç kısmı için uygulanan istisna dolayısıyla zamanında tahakkuk ettirilmeyen vergiler ziyaa uğramış sayılır. Bankalara borçlu durumda olanlar ile bunların kefillerinin bu borçlara karşılık bankalara devrettikleri gayrimenkul ve iştirak hisseleri ile bankaların alacaklarına karşılık iktisap ettikleri gayrimenkul ile iştirak hisselerinin satışında iki tam yıl süreyle elde tutulma şartı aranmaz. Bedelsiz olarak ya da rüçhan hakkı kullanılmak suretiyle itibarî değeriyle iktisap edilen hisse senetlerinin iktisap tarihi olarak, sahip olunan eski hisse senetlerinin iktisap tarihi esas alınır. Menkul kıymet veya gayrimenkul ticareti ile uğraşan kurumların bu amaçla ellerinde bulundurdukları değerlerin satışından elde ettikleri kazançlar istisna kapsamı dışındadır.
Tam mükellef sermaye şirketleri dışındaki kurumlar ile dar mükellef kurumlarda, satıştan doğan kazancın sermayeye ilave edilmesi şartı aranmaz, bu kazançlar özel bir fon hesabında tutulur. Sermayeye eklenen veya fon hesabında tutulan kazançların beş yıl içinde; herhangi bir suretle işletmeden çekilmesi, dar mükellef kurumlar tarafından yurt dışına transfer edilmesi veya bu süre içinde işletmelerin tasfiyesi (devir, birleşme ve bölünme halleri hariç) halinde, bu kazançlar o yılın kazancı sayılarak vergiye tâbi tutulur.
Türk Ticaret Kanununun 391 inci maddesinin bu suretle gerçekleştirilecek sermaye artırımına aykırı hükümleri uygulanmaz. İstisnanın uygulanmasına ilişkin esas ve usûlleri tespit etmeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.
MADDE 32. - 5422 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 35. – 1) Dar mükellef kurumların Türkiye'deki işyerlerine atfedilmeyen veya daimi temsilcilerinin aracılığı olmaksızın elde edilen ve Gelir Vergisi Kanununun geçici 67 nci maddesi kapsamında tevkifat yapılmış kazançları için yıllık veya özel beyanname verilmez.
2) Dar mükellef kurumların daimi temsilcileri aracılığıyla elde ettikleri ve tamamı Gelir Vergisi Kanununun geçici 67 nci maddesi kapsamında tevkifata tâbi tutulmuş kazançları için yıllık veya özel beyanname verilmez.
3) Sermaye Piyasası Kanununa göre kurulan menkul kıymetler yatırım fon ve ortaklıklarının 2005 yılı kurum kazançlarının tespitinde; portföylerinde bulunan ve İstanbul Menkul Kıymetler Borsasında işlem gören hisse senetleri, 2005 yılında işlem gördüğü son günde oluşan ağırlıklı ortalama fiyat veya alış bedelinden yüksek olanı ile değerlenir. Bu değer izleyen dönemlerde söz konusu senetlerin alış bedeli olarak kabul edilir.
MADDE 33. – 25.10.1984 tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 17 nci maddesinin (4) numaralı fıkrasına aşağıdaki (r) bendi eklenmiştir.
r) Kurumların en az iki tam yıl süreyle aktiflerinde yer alan iştirak hisseleri ile gayrimenkullerinin satışı suretiyle gerçekleşen devir ve teslimleri, bankalara borçlu olanların ve kefillerinin borçlarına karşılık gayrimenkul ve iştirak hisselerinin (müzayede mahallerinde yapılan satışlar dahil) bankalara devir ve teslimleri.
İstisna kapsamındaki kıymetlerin ticaretini yapanların, bu amaçla ellerinde bulundurdukları gayrimenkul ve iştirak hisselerinin teslimleri istisna kapsamı dışındadır. Bu şekilde teslim edilen kıymetlerin iktisabında yüklenilen ve teslimin yapıldığı döneme kadar indirim yoluyla giderilemeyen Katma Değer Vergisi, teslimin yapıldığı hesap dönemine ilişkin Gelir veya Kurumlar Vergisi matrahının tespitinde gider olarak dikkate alınır.
MADDE 34. - 3065 sayılı Kanunun geçici 22 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.
Geçici Madde 22. - 2005 yılında İzmir kentinde yapılacak Dünya Üniversitelerarası Spor Oyunları ile ilgili olarak İzmir Universiade Oyunları Hazırlık ve Düzenleme Kuruluna, bu organizasyon kapsamında yapılacak teslim ve hizmet ifaları ile bu maddenin yürürlüğe girdiği tarih itibariyle mevcut olan organizasyon komitesi tarafından teslim alınan malların İzmir Universiade Oyunları Hazırlık ve Düzenleme Kuruluna teslimi Katma Değer Vergisinden müstesnadır.
MADDE 35. - 3065 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 23. - Millî Eğitim Bakanlığına bilgisayar ve donanımlarının bedelsiz teslimleri ile bunlara ilişkin yazılım teslimi ve hizmetleri, bu mal ve hizmetlerin bağışı yapacak olanlara teslim ve ifası 31.12.2010 tarihine kadar Katma Değer Vergisinden müstesnadır.
Bu kapsamda yapılan teslim ve hizmet ifaları için yüklenilen vergiler, vergiye tâbi işlemler nedeniyle hesaplanan vergiden indirilir. İndirimle giderilemeyen vergiler iade edilmez. Maliye Bakanlığı, istisnaya ilişkin usûl ve esasları belirlemeye yetkilidir.
MADDE 36. – 6.6.2002 tarihli ve 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanununun 11 inci maddesinin (1) numaralı fıkrasının sonuna "Bakanlar Kurulu vergileme ölçülerini değiştirmeye yetkilidir." cümlesi eklenmiş, 12 nci maddesinin (2) numaralı fıkrasının (b) bendinde yer alan "her bir mal itibariyle yarısına kadar indirmeye" ibaresi "her bir mal itibariyle sıfıra kadar indirmeye" şeklinde değiştirilmiş, (d) bendinin sonuna “% 25’e kadar artırmaya, ibaresi eklenmiş ve (3) numaralı fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır.
MADDE 37. - 4760 sayılı Kanunun 15 inci maddesinin (2) numaralı fıkrasının (b) bendindeki “87.03” ibaresinden önce gelmek üzere “87.02 (Otobüs ve midibüs hariç),” ibaresi eklenmiştir.
MADDE 38. - 4760 sayılı Kanuna ekli (I) ve (III) sayılı listeler, bu Kanuna ekli (2) ve (3) sayılı cetvellerde gösterilen şekilde değiştirilmiştir.
MADDE 39. - 13.7.1956 tarihli ve 6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun 29 uncu maddesinin (u) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (v) bendi eklenmiştir.
v) 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (12) numaralı bendi kapsamındaki işlemler dolayısıyla lehe alınan paralar,
MADDE 40. - 10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanununun 31 inci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
Kanunlarda ve diğer mevzuatta, 27.6.1984 tarihli ve 3030 sayılı Büyük Şehir Belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun ile değişikliklerine yapılan atıflar bu Kanuna yapılmış sayılır.
MADDE 41. - 26.6.2001 tarihli ve 4691 sayılı Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanununun geçici 2 nci maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.
Bu madde hükümleri TÜBİTAK-Marmara Araştırma Merkezi Teknoloji Serbest Bölgesi yönetici şirketi, bu bölgede faaliyet gösteren Gelir ve Kurumlar Vergisi mükellefleri ile bölgede çalışan araştırmacı, yazılımcı ve AR-GE personelinin bu görevleri ile ilgili ücretleri bakımından da uygulanır.
MADDE 42. – 3.1.2002 tarihli ve 4733 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.
GEÇİCİ MADDE 3. - 2003 yılı ürünü ekici tütünlerinden, bu Kanunun 6 ncı maddesi uyarınca sözleşme yapılmaksızın veya yazılı sözleşmede öngörülen miktarın üzerinde üretilip, açık artırma merkezlerinde alıcısı çıkmadığı için açık artırma yöntemiyle satılma imkânı da bulunamayan tütünler, Kurul tarafından belirlenip tebliğ edilmiş açık artırma başlangıç fiyatları esas alınarak yapılacak ekspertiz çerçevesinde Genel Müdürlükçe satın alınabilir.
Değiştirilen hükümler
MADDE 43. - 1) 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun;
a) 99 uncu maddesinde yer alan "ihale edilen malın değeri iki bin lirayı aştığı takdirde" ibaresi "ihale edilen malın değeri 50.000 Yeni Türk Lirasını aştığı takdirde",
b) 114 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "100 liraya kadar hafif para cezası" ibaresi "100 Yeni Türk Lirasına kadar adlî para cezası",
2) 488 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan "800 milyar lirayı aşamaz" ibaresi "800 bin Yeni Türk Lirasını aşamaz",
3) 492 sayılı Kanunun;
a) 13 üncü maddesinin (a) fıkrasında yer alan "2 500 lirayı" ibaresi "50 Yeni Türk Lirasını", (c) fıkrasında yer alan "5 000 lirayı" ibaresi "100 Yeni Türk Lirasını",
b) 25 inci maddesinde geçen "ilgili kâğıt ve belgelere harç pulu yapıştırılmak suretiyle" ibaresi "makbuz karşılığında",
c) 55 inci maddesinde geçen "dava dilekçesine pul yapıştırılmak suretiyle peşin olarak" ibaresi "dava dilekçesi verilmesi sırasında makbuz karşılığında",
d) 63 üncü maddesinde geçen "on milyon liraya" ibaresi "10 Yeni Türk Lirasına",
e) 77 nci maddesinde geçen "işle ilgili kâğıt ve belgelerin konsolosluklarda kalacak nüshalarına, kalmıyan hallerde asıllarına pul yapıştırılmak suretiyle" ibaresi "makbuz karşılığında",
f) 93 üncü maddesinde geçen "ikamet tezkeresi ve tasdik harçları, ilgili kâğıt ve belgelere harç pulu yapıştırılması" ibaresi "ikamet tezkeresi, vize ve Dışişleri Bakanlığı tasdik harçları makbuz karşılığında",
g) 106 ncı maddesinde geçen "işle ilgili kâğıt ve belgelere harç pulu yapıştırılmak suretiyle veya makbuz karşılığında" ibaresi "makbuz karşılığında",
h) 112 nci maddesinde geçen "ilgili belgelere harç pulu yapıştırılması suretiyle veya makbuz karşılığında" ibaresi "makbuz karşılığında",
i) 122 nci maddesinde geçen "işle ilgili kâğıt ve belgelere pul yapıştırılması suretiyle veya makbuz karşılığında" ibaresi "makbuz karşılığında",
j) 123 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "gündelikleri 200 lira veya aylık ücretleri 6 000 lirayı geçmeyen" ibaresi "gündelikleri veya aylık ücretleri 16 yaşını doldurmuş işçiler için belirlenen asgarî ücreti geçmeyen",
k) 131 inci maddesinde geçen "pul yapıştırılması, makbuz karşılığı" ibaresi "makbuz karşılığı",
l) 133 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan “(500) lirayı” ibaresi "500 Yeni Türk Lirasını",
m) Mükerrer 138 inci maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan "miktarlarında 100.000 lira kesirleri" ibaresi "tutarlarının 10 Yeni Kuruşa kadarki kesirleri",
4) 29.7.1970 tarihli ve 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanununun;
a) 5 inci maddesinde yer alan "50.000 liradan" ibaresi, "2.500 Yeni Türk Lirasından",
b) 8 ve 18 inci maddelerinde yer alan "3030 sayılı Kanunun" ibaresi "5216 sayılı Kanunun",
c) Geçici 19 uncu maddesinde yer alan "27.6.1984 tarihli ve 3030 sayılı Kanunun 18 inci" ibaresi "10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanunun 23 üncü",
5) 4760 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin (1) numaralı fıkrasında yer alan "3030 sayılı Büyük Şehir Belediyelerinin Yönetimi Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun hükümlerine" ibaresi "5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu hükümlerine" ,
6) 6802 sayılı Kanunun;
a) 39 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan "hizmeti sunan işletmecilerin;" ibaresi "hizmeti sunan işletmecilerin (görev sözleşmesi ile ulusal egemenlik kapsamındaki uydu yörünge pozisyonlarının hakları, yönetimi ve işletme yetkisine sahip olanlar hariç);", altıncı fıkrasında yer alan "27.6.1984 tarihli ve 3030 sayılı Kanuna" ibaresi "10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanuna",
b) 40 ıncı maddesinde yer alan "27.6.1984 tarihli ve 3030 sayılı Kanuna" ibaresi "10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanuna",
7) 2.2.1981 tarihli ve 2380 sayılı Belediyelere ve İl Özel İdarelerine Genel Bütçe Vergi Gelirlerinden Pay Verilmesi Hakkında Kanunun ek 4 üncü maddesinin (3) numaralı bendinde yer alan "27.6.1984 tarih ve 3030 sayılı Kanun" ibaresi "10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Kanun",
8) 193 sayılı Kanunun;
a) 40 ıncı maddesinin birinci fıkrasının (10) numaralı bendinde yer alan "gıda maddelerinin" ibaresi "gıda, temizlik, giyecek ve yakacak maddelerinin",
b) 48 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "Tekele tabi maddelerle, damga pulu, milli piyango bileti, akaryakıt, şeker ve bunlar gibi" ibaresi "Milli piyango bileti, akaryakıt, şeker ve bunlar gibi",
c) 89 uncu maddesinin birinci fıkrasının (2) numaralı bendinde geçen "gelirin % 5'ini aşmaması" ibaresi "gelirin % 10'unu aşmaması",
d) 89 uncu maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendinde yer alan "gıda maddelerinin" ibaresi "gıda, temizlik, giyecek ve yakacak maddelerinin",
e) Geçici 55 inci maddesinde yer alan "1.1.1999 - 31.12.2004 tarihleri arasında" ibaresi "1.1.1999 - 31.12.2005 tarihleri arasında", "menkul sermaye iratları ile menkul kıymetler yatırım fonları katılma belgelerine ödenen kâr payları için" ibaresi, "menkul sermaye iratları, menkul kıymetler yatırım fonları katılma belgelerine ödenen kâr payları veya bu fonların katılma belgelerinin İstanbul Menkul Kıymetler Borsasında alım satımından elde edilen kazançlar ile Türkiye’de kurulu vadeli işlem ve opsiyon borsalarında yapılan işlemler sonucunda elde edilen kazançlar için",
f) Geçici 59 uncu maddesinde yer alan "31.12.2006 tarihine kadar" ibaresi "31.12.2007 tarihine kadar" ve "26.7.2001-31.12.2004 tarihleri arasında" ibaresi ise "26.7.2001-31.12.2005 tarihleri arasında",
9) 2.6.1934 tarihli ve 2489 sayılı Kefalet Kanununun 2 nci maddesinde yer alan "vazifesinin ehemmiyetine göre (1000) liradan (2000) liraya kadar para" ibaresi, “(1500) gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutar kadar para ",
10) 18.1.1972 tarihli ve 1512 sayılı Noterlik Kanununun;
a) 118 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan "vergi, harç ve resimler" ibaresi "vergi, resim ve harçlar ile değerli kâğıt bedelleri",
b) 119 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan "vergi, resim ve harçları" ibaresi "vergi, resim ve harçlar ile değerli kâğıt bedellerini", üçüncü fıkrasında yer alan "vergi, resim ve harç tahsilatının" ibaresi "vergi, resim ve harçlar ile değerli kâğıt bedelleri tahsilatının",
c) 120 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan "Harç, vergi ve resim" ibareleri "Vergi, resim ve harçlar ile değerli kâğıt", ikinci fıkrasında yer alan "harç, vergi ve resmin" ibaresi "vergi, resim ve harç ile değerli kâğıt bedelinin",
11) 6.12.1984 tarihli ve 3100 sayılı Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında Kanunun 7 nci maddesinin (1) numaralı fıkrasında yer alan "%100'e kadar amortisman oranı seçebilirler." ibaresi “%100'e kadar amortisman oranı seçebilirler, amortisman ayırma imkânı bulunmayanlar ise alış bedellerinin tamamını vergiye tâbi kazançlarının tespitinde indirim konusu yaparlar.",
12) 20.6.2001 tarihli ve 4684 sayılı Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun geçici 3 üncü maddesinin (a) bendinde yer alan "Bu kesintilerin tahakkuk ve tahsili Maliye Bakanlığınca vergi gelirlerine ilişkin yetkiler kapsamında takip edilir ve kesintilerin tahsilinde 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanır." hükmü "Bu kesintiler vergi kanunlarındaki tahakkuk ve tahsilat hükümlerine göre takip edilir.",
13) 8.6.1959 tarihli ve 7338 sayılı Veraset ve İntikal Vergisi Kanununun;
a) 4 üncü maddesinin birinci fıkrasına, 17.9.2004 tarihli ve 5234 sayılı Kanunun 8 inci maddesi ile eklenen (m) bendi teselsül ettirilerek (n) bendi,
b) 18 inci maddesinde yer alan "Türk Kanunu Medenisinin 532 nci maddesinin (3) numaralı fıkrasına" ibaresi "Türk Medeni Kanununun 590 ıncı maddesinin (3) numaralı fıkrasına",
14) 3065 sayılı Kanunun;
a) 17 nci maddesinin (2) numaralı fıkrasının (b) bendinde yer alan "gıda maddelerinin" ibaresi "gıda, temizlik, giyecek ve yakacak maddelerinin",
b) 17 nci maddesinin (2) numaralı fıkrasının (d) bendinde yer alan "Maliye Bakanlığınca çıkarılacak bir yönetmelikle" ibaresi "Maliye Bakanlığınca",
c) Geçici 21 inci maddesinde yer alan "31.12.2004 tarihine kadar" ibaresi "31.12.2006 tarihine kadar",
15) 10.11.2004 tarihli ve 5255 sayılı Kanunun geçici 1 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "yapılacak giderler Katma Değer Vergisi dahil her türlü vergi," ibaresi "yapılacak giderler her türlü vergi,",
16) 2.3.1984 tarihli ve 2985 sayılı Toplu Konut Kanununun 2 nci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde yer alan “tahsis edilen ödenekten,” ibaresi “tahsis edilen ödenek ve 29.6.2001 tarihli ve 4705 sayılı Kanunun 1 inci maddesi uyarınca alınan harçlardan”,
17) 13.10.1983 tarihli ve 2919 sayılı Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Sekreterliği Teşkilat Kanununun 13 üncü maddesinde yer alan “Kaydedilen özel ödeneklerden kullanılmayan kısımları ertesi yıla devren gelir ve özel ödenek kaydetmeye Maliye Bakanı yetkilidir.” cümlesi “Kaydedilen özel ödeneklerden kullanılmayan kısımları ertesi yıla devren gelir ve özel ödenek kaydetmeye Maliye Bakanı yetkilidir; gelirleri özel ödenek kaydedilen işletmeler Kurumlar Vergisinden muaftır.”,
Olarak değiştirilmiştir.
Yürürlükten kaldırılan hükümler
MADDE 44. - 1) 213 sayılı Kanunun 356 ncı maddesi,
2) 488 sayılı Kanunun 16 ve 20 nci maddeleri,
3) 492 sayılı Kanunun 137 nci maddesi ile mükerrer 138 inci maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesi,
4) 193 sayılı Kanunun;
a) 76 ncı maddesinin ikinci fıkrası,
b) 104 üncü maddesinin son fıkrası,
5) 5422 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin ikinci fıkrası, 8 inci maddesinin birinci fıkrasının (4) numaralı bendinin ikinci paragrafının son cümlesi ile dördüncü paragrafı,
6) 16.7.2004 tarihli ve 5230 sayılı Pamukbank Türk Anonim Şirketinin Türkiye Halk Bankası Anonim Şirketine Devri ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanunun 11 inci maddesinin ikinci fıkrası,
7) 7.12.2004 tarihli ve 5272 sayılı Kanunun geçici 1 inci maddesi,
Yürürlükten kaldırılmıştır.
GEÇİCİ MADDE 1. - Bu Kanun ile Damga Vergisi ve Harçlar Kanununda yapılan değişikliklere istinaden damga ve harç pullarının kullanımdan kalkması nedeniyle yapılması gereken işlemlere ilişkin esas ve usûlleri belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.
GEÇİCİ MADDE 2. - 1.1.2005 - 31.12.2010 tarihleri arasında uygulanmak üzere, hisseleri kısmen veya tamamen Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna ait olan bir bankanın bilanço değerlerinin Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu tarafından devralınması halinde, devir veya birleşmeden doğan kazançlar Kurumlar Vergisinden müstesnadır.
Hisseleri kısmen ya da tamamen Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna ait olan bir bankanın; iştiraklerinin, takipteki alacaklarının ve diğer bilanço kalemleri ile banka lehine alınan teminatların Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu tarafından devir ya da satın alınması ve bu suretle edinilen aktiflerin Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu tarafından devir, birleşme veya satış işlemine tabi tutulması sırasında düzenlenen sözleşmeler ve sair kâğıtlar ile bunların değiştirilmesi, yenilenmesi, uzatılması, devredilmesi ve bozulmasına ilişkin düzenlenen kâğıtlar, gayrimenkul ve menkul mallar ile hakların Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu veya göstereceği kişiler adına kayıt ve tescil işlemleri, her türlü vergi, resim ve harçtan (taşıt alım vergisi dahil) Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu tarafından bankaya ödenen bedeller Banka ve Sigorta Muameleleri Vergisinden müstesnadır.
Yürürlük
MADDE 45. - Bu Kanunun;
1) 27, 28 inci maddeleri, 44 üncü maddesinin (4) numaralı fıkrasının (a) bendi ve (5) numaralı fıkrası, 30 uncu maddesi ile Gelir Vergisi Kanununa eklenen geçici 67 inci madde, 32 nci maddesi ile Kurumlar Vergisi Kanununa eklenen geçici 35 inci maddenin (1) ve (2) numaralı fıkraları 1.1.2006 tarihinden itibaren elde edilen gelirlere uygulanmak üzere 1.1.2006 tarihinde,
2) 29 uncu maddesi 1.1.2005 tarihinden itibaren elde edilen gelirlere uygulanmak üzere yayımı tarihinde,
3) 30 uncu maddesi ile Gelir Vergisi Kanununa eklenen geçici 68 inci madde ile 35 inci maddesi yayımını izleyen aybaşında,
4) 32 inci maddesi ile Kurumlar Vergisi Kanununa eklenen geçici 35 inci maddenin (3) numaralı fıkrası 31.12.2005 tarihinde,
5) 34 üncü maddesi ile 43 üncü maddesinin (15) numaralı fıkrası 13.11.2004 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
6) 36 ve 37 nci maddeleri, 43 üncü maddesinin (6) numaralı fıkrasının (a) bendi, (12) ve (13) numaralı fıkraları yayımı tarihinde,
7) 38 inci maddesi yayımını izleyen üçüncü günden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
8) 40 ıncı maddesi, 43 üncü maddesinin (4) numaralı fıkrasının (b) ve (c) bentleri, (5) ve (7) numaralı fıkraları ve (6) numaralı fıkrasının (b) bendi 23.7.2004 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
9) 43 üncü maddesinin (11) numaralı fıkrası 2004 yılı gelirlerine de uygulanmak üzere yayımı tarihinde,
10) 44 üncü maddesinin (7) numaralı fıkrası 24.12.2004 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
11) Diğer maddeleri 1.1.2005 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,
Yürürlüğe girer.
Yürütme
MADDE 46. - Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
31 Aralık 2004
(1) SAYILI CETVEL
I. Akitlerle ilgili kâğıtlar |
|
A. Belli parayı ihtiva eden kâğıtlar: |
|
1. Mukavelenameler, taahhütnameler ve temliknameler |
(Binde 7,5) |
2. Kira mukavelenameleri (Mukavele süresine göre kira bedeli üzerinden) |
(Binde 1,5) |
3. Kefalet, teminat ve rehin senetleri |
(Binde 7,5) |
4. Tahkimnameler ve sulhnameler |
(Binde 7,5) |
5. Fesihnameler (Belli parayı ihtiva eden bir kâğıda taalluk edenler dahil) |
(Binde 1,5) |
B. Belli parayı ihtiva etmeyen kâğıtlar: |
|
1. Tahkimnameler |
(18,00 YTL) |
2. Sulhnameler |
(18,00 YTL) |
3.Turizm işletmeleri ile seyahat acentelerinin aralarında düzenledikleri kontenjan sözleşmeleri (Belli parayı ihtiva edenler dahil) |
(100,00 YTL) |
II. Kararlar ve mazbatalar |
|
1. Meclislerden, resmî heyetlerden ve idarî davalarla ilgili olmayarak Danıştaydan verilen mazbata, ilâm ve kararlarla hakem kararları: |
|
a) Belli parayı ihtiva edenler |
(Binde 7,5) |
b) Belli parayı ihtiva etmeyenler |
(18,00 YTL) |
2. İhale kanunlarına tâbi olan veya olmayan daire ve kurumların yetkili organlarınca verilen her türlü ihale kararları (Maliye Bakanlığının veya Sayıştayın vizesine tâbi ihale kararlarının vize edilmemesi durumunda bu karara ilişkin vergi red ve iade olunur.) |
(Binde 4,5) |
III. Ticarî işlemlerde kullanılan kâğıtlar |
|
1. Ticarî ve mütedavil senetler: |
|
a) Emtia senetleri: |
|
aa) Makbuz senedi (Resepise) |
(6,50 YTL) |
ab) Rehin senedi (Varant) |
(4,00 YTL) |
ac) İyda senedi |
(1,00 YTL) |
ad) Taşıma senedi |
(0,50 YTL) |
b) Konşimentolar |
(4,00 YTL) |
c) Deniz ödüncü senedi |
(Binde 7,5) |
d) İpotekli borç senedi, irat senedi |
(Binde 7,5) |
2. Ticarî belgeler: |
|
a) Menşe ve Mahreç şahadetnameleri |
(6,50 YTL) |
b) Resmî dairelere ve bankalara ibraz edilen bilançolar ve işletme hesabı özetleri: |
|
ba) Bilançolar |
(14,00 YTL) |
bb) Gelir tabloları |
(7,00 YTL) |
bc) İşletme hesabı özetleri |
(7,00 YTL) |
c) Barnameler |
(1,00 YTL) |
d) Tasdikli manifesto nüshaları |
(3,00 YTL) |
e) Ordinolar |
(0,50 YTL) |
f) Gümrük idarelerine verilen özet beyan formları |
(3,00 YTL) |
IV. Makbuzlar ve diğer kâğıtlar |
|
1. Makbuzlar: |
|
a) Resmî daireler tarafından yapılan mal ve hizmet alımlarına ilişkin ödemeler (avans olarak yapılanlar dahil) nedeniyle kişiler tarafından resmî dairelere verilen ve belli parayı ihtiva eden makbuz ve ibra senetleri ile bu ödemelerin resmî daireler nam ve hesabına, kişiler adına açılmış veya açılacak hesaplara nakledilmesini veya emir ve havalelerine tediyesini temin eden kâğıtlar |
(Binde 7,5) |
b) Maaş, ücret, gündelik, huzur hakkı, aidat, ihtisas zammı, ikramiye, yemek ve mesken bedeli, harcırah, tazminat ve benzeri her ne adla olursa olsun hizmet karşılığı alınan paralar için verilen makbuzlar ile bu paraların nakden ödenmeyerek kişiler adına açılmış veya açılacak carî hesaplara nakledildiği veya emir ve havalelerine tediye olunduğu takdirde nakli veya tediyeyi temin eden kâğıtlar |
(Binde 6) |
c) Ödünç alınan paralar için verilen makbuzlar veya bu mahiyetteki senetler |
(Binde 6) |
d) İcra dairelerince resmî daireler namına şahıslara ödenen paralar için düzenlenen makbuzlar |
(Binde 6) |
2. Beyannameler (Bu beyannamelerin sadece bir nüshası vergiye tâbidir): |
|
a) Yabancı memleketlerden gelen posta gönderilerinin gümrüklenmesi için postanelerce gümrüklere verilen liste beyannamelerde yazılı her gönderi maddesi için |
(0,50 YTL) |
b) Vergi beyannameleri: |
|
ba) Yıllık gelir vergisi beyannameleri |
(18,00 YTL) |
bb) Kurumlar vergisi beyannameleri |
(24,00 YTL) |
bc) Katma değer vergisi beyannameleri |
(12,00 YTL) |
bd) Muhtasar beyannameler |
(12,00 YTL) |
be) Diğer vergi beyannameleri (damga vergisi beyannameleri hariç) |
(12,00 YTL) |
c) Gümrük idarelerine verilen beyannameler |
(24,00 YTL) |
d) Belediye ve il özel idarelerine verilen beyannameler |
|
e) Sosyal güvenlik kurumlarına verilen sigorta prim bildirgeleri |
|
3. Tabloda yazılı kâğıtlardan aslı 1,00 Yeni Türk Lirasından fazla maktu ve nispî vergiye tâbi olanların resmi dairelere ibraz edilecek özet, suret ve tercümeleri |
(0,50 YTL) |
(2) SAYILI CETVEL
I SAYILI LİSTEA CETVELİ
|
|||
|
|
Vergi |
|
(*)G.T.İ.P. NO |
Mal İsmi |
Tutarı (YTL) |
Birimi |
|
|
|
|
|
(Hafif yağlar ve müstahzarları) |
|
|
2710.11.11.00.00 |
Özel bir işleme tâbi tutulacak olanlar |
2,0000 |
Kilogram |
|
(Yalnız nafta) |
|
|
|
|
|
|
2710.11.31.00.00 |
Uçak benzini |
2,0000 |
Litre |
|
|
|
|
|
(İçindeki kurşun miktarı litrede 0,013 gramı geçmeyenler) |
|
|
2710.11.41.00.00 |
Oktanı (RON) 95'ten az olanlar |
1,2325 |
Litre |
|
(Kurşunsuz normal benzin) |
|
|
|
|
|
|
|
(İçindeki kurşun miktarı litrede 0,013 gramı geçmeyenler) |
|
|
2710.11.45.00.00 |
Oktanı (RON) 95 veya daha fazla fakat 98'den az olanlar |
1,2135 |
Litre |
|
(Kurşunsuz süper benzin) |
|
|
|
|
|
|
|
(İçindeki kurşun miktarı litrede 0,013 gramı geçmeyenler) |
|
|
2710.11.49.00.00 |
Oktanı (RON) 98 veya daha fazla olanlar |
1,3340 |
Litre |
|
(Kurşunsuz süper benzin) |
|
|
|
|
|
|
|
(İçindeki kurşun miktarı litrede 0,013 gramı geçenler) |
|
|
2710.11.51.00.00 |
Oktanı (RON) 98'den az olanlar |
|
|
|
(Kurşunlu normal benzin) |
1,2325 |
Litre |
|
(Kurşunlu süper benzin) |
1,2325 |
Litre |
|
|
|
|
|
(İçindeki kurşun miktarı litrede 0,013 gramı geçenler) |
|
|
2710.11.59.00.00 |
Oktanı (RON) 98 veya daha fazla olanlar |
1,2325 |
Litre |
|
(Kurşunlu süper benzin) |
|
|
|
|
|
|
2710.11.70.00.00 |
Benzin tipi jet yakıtı |
2,0000 |
Litre |
|
|
|
|
2710.19.21.00.00 |
Jet yakıtı (Kerosen) |
2,0000 |
Litre |
|
|
|
|
|
(Ağırlık itibariyle kükürt oranı % 0,05'i geçmeyenler) |
|
|
2710.19.41.00.11 |
Motorin |
0,7795 |
Litre |
|
|
|
|
|
(Ağırlık itibariyle kükürt oranı % 0,05'i geçmeyenler) |
|
|
2710.19.41.00.12 |
Marine Diesel |
0,7795 |
Litre |
|
|
|
|
|
(Ağırlık itibariyle kükürt oranı % 0,05'i geçmeyenler) |
|
|
2710.19.41.00.19 |
Diğerleri |
0,7795 |
Litre |
|
|
|
|
|
(Ağırlık itibariyle kükürt oranı % 0, 05'i geçen fakat % 0,2'yi geçmeyenler) |
|
|
2710.19.45.00.11 |
Motorin |
0,7125 |
Litre |
(*) G.T.İ.P. NO : |
Türk Gümrük Tarife Cetvelindeki Gümrük Tarife İstatistik Pozisyon Numaralarıdır |
|
|
|
(Ağırlık itibariyle kükürt oranı % 0,05'i geçen fakat % 0,2'yi geçmeyenler) |
|
|
2710.19.45.00.12 |
Marine Diesel |
0,7125 |
Litre |
|
|
|
|
|
(Ağırlık itibariyle kükürt oranı % 0,05'i geçen fakat % 0,2'yi geçmeyenler) |
|
|
2710.19.45.00.19 |
Diğerleri |
0,7125 |
Litre |
|
|
|
|
|
(Ağırlık itibariyle kükürt oranı % 0,2'yi geçenler) |
|
|
2710.19.49.00.11 |
Motorin |
0,7125 |
Litre |
|
|
|
|
|
(Ağırlık itibariyle kükürt oranı % 0,2'yi geçenler) |
|
|
2710.19.49.00.12 |
Marine Diesel |
0,7125 |
Litre |
|
|
|
|
|
(Ağırlık itibariyle kükürt oranı % 0,2'yi geçenler) |
|
|
2710.19.49.00.19 |
Diğerleri |
0,7125 |
Litre |
|
|
|
|
|
(Fuel oiller) |
|
|
2710.19.61.00.00 |
Ağırlık itibariyle kükürt miktarı % 1'i geçmeyenler |
0,1950 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Fuel oiller) |
|
|
2710.19.63.00.00 |
Ağırlık itibariyle kükürt miktarı % 1'i geçen fakat % 2'yi |
|
|
|
geçmeyenler |
0,3840 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Fuel oiller) |
|
|
2710.19.65.00.00 |
Ağırlık itibariyle kükürt miktarı %2'yi geçen fakat % 2,8'i geçmeyenler |
0,1420 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Fuel oiller) |
|
|
2710.19.69.00.00 |
Ağırlık itibariyle kükürt miktarı % 2,8'i geçenler |
0,1420 |
Kilogram |
|
|
|
|
27.11 |
Petrol gazları ve diğer gazlı hidrokarbonlar (2711.11.00.00.00; 2711.12; 2711.13; 2711.19.00.00.11; 2711.21.00.00.00; 2711.29.00.00.11 ve 2711.29.00.00.12 hariç)
|
2,0000 |
Kilogram |
|
|||
|
|
|
|
|
(Sıvılaştırılmış) |
|
|
2711.11.00.00.00 |
Doğal gaz |
|
|
|
Motorlu Taşıtlarda Yakıt Olarak Kullanılacak Olanlar |
0,5463 |
Metreküp |
|
Diğerleri |
0,0210 |
Metreküp |
|
|
|
|
|
(Sıvılaştırılmış) |
|
|
2711.12 |
Propan |
0,4355 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Sıvılaştırılmış) |
|
|
2711.13 |
Bütan |
0,4355 |
Kilogram |
|
|
|
|
2711.19.00.00.11 |
Sıvılaştırılmış Petrol Gazı (L.P.G) |
|
|
|
Motorlu Taşıtlarda Yakıt Olarak Kullanılacak Olanlar (Otogaz) |
0,6975 |
Kilogram |
|
Diğerleri |
0,4355 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Gaz halinde) |
|
|
2711.21.00.00.00 |
Doğal gaz |
|
|
|
Motorlu Taşıtlarda Yakıt Olarak Kullanılacak Olanlar |
0,5463 |
Metreküp |
|
Diğerleri |
0,0210 |
Metreküp |
|
|
|
|
|
(Gaz halinde) |
|
|
2711.29.00.00.11 |
Propan |
0,4355 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Gaz halinde) |
|
|
2711.29.00.00.12 |
Bütan |
0,4355 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Petrol koku) |
|
|
2713.11.00.00.00 |
Kalsine edilmemiş |
2,0000 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Petrol koku) |
|
|
2713.12.00.00.00 |
Kalsine edilmiş |
2,0000 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Petrol bitümeni) |
|
|
2713.20.00.00.19 |
Diğerleri |
2,0000 |
Kilogram |
|
|
|
|
2713.90 |
Petrol yağlarının veya bitümenli minerallerden elde edilen yağların diğer kalıntıları (28.03 pozisyonundaki her nevi karbon imaline mahsus olanlar hariç) |
2,0000 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
B CETVELİ |
|
|
|
|
Vergi |
|
G.T.İ.P. NO |
Mal İsmi |
Tutarı (YTL) |
Birimi |
|
|
|
|
2707.10 |
Benzol (Benzen) |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
2707.20 |
Toluol (toluen) |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
2707.50.90.00.11 |
Solvent nafta |
1,3340 |
Kilogram |
|
(Çözücü nafta) |
|
|
|
|
|
|
2710.11.21.00.00 |
White spirit |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
2710.11.90.00.11 |
Diğer solventler |
1,3340 |
Kilogram |
|
(Çözücüler) (Petrol eteri) |
|
|
|
|
|
|
2710.11.90.00.19 |
Diğerleri |
1,3340 |
Kilogram |
|
(Petrol eteri) |
|
|
|
|
|
|
2710.19.29.00.00 |
Diğerleri |
1,3340 |
Kilogram |
|
(Petrol eteri) |
|
|
|
|
|
|
2901.10.90.00.11 |
Hekzan |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
2901.10.90.00.12 |
Heptan |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
2901.10.90.00.13 |
Pentan |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
2902.20.00.00.00 |
Benzen (Benzol) |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
2902.30.00.00.00 |
Toluen (Toluol) |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
2909.19.00.00.13 |
Metil tersiyer bütil eter (MTBE) |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
3811.90.00.10.12 |
Hafif mineral yağlar için müstahzar katkılar |
1,3340 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
Tarifenin başka yerinde belirtilmeyen veya yer almayan organik karma çözücüler ve incelticiler; boya ve vernik çıkarmada kullanılan müstahzarlar |
|
|
3814.00.90.00.00 |
Diğerleri |
0,0653 |
Kilogram |
|
(Esası bütil asetat olanlar hariç) |
|
|
|
|
|
|
3824.90.40.00.00 |
Vernikler ve benzeri ürünler için anorganik karma çözücüler ve incelticiler |
0,0653 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.71.00.00 |
Özel bir işleme tâbi tutulacak olanlar |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.75.00.00 |
2710.19.71.00 Alt pozisyonunda belirtilen işlemlerden başka bir işlemle kimyasal değişime tabi tutulacak olanlar |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.81.00.11 |
Benzinli motor yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.81.00.12 |
Deniz diesel motor yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.81.00.13 |
Kompresör yağlama yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.81.00.14 |
Türbin yağlama yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.81.00.19 |
Diğer yağlar |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.83.00.00 |
Hidrolik amaçlara mahsus sıvı yağlar |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.85.00.11 |
Beyaz yağlar |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.85.00.12 |
Sıvı parafin (Pirinç yağı) |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.87.00.00 |
Dişli yağları ve redüktör yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.91.00.00 |
Metal işlemeye mahsus bileşikler, kalıp çıkarma yağları, aşınmayı önleyici yağlar |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.93.00.00 |
Elektrik izolasyonuna mahsus yağlar |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.99.00.11 |
Kızak yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.99.00.12 |
Soğutma yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.99.00.13 |
Otomatik şanzuman yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.99.00.14 |
Diğer şanzuman yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.99.00.15 |
Diferansiyel yağları |
0,3500 |
Kilogram |
|
|
|
|
|
(Yağlama yağları; diğer yağlar) |
|
|
2710.19.99.00.19 |
Diğerleri |
0,3500 |
Kilogram |
|
(Yalnız baz yağlar) |
|
|
|
|
|
|
2710.19.25.00.00 |
Diğerleri |
0,6655 |
Litre |
(3) SAYILI CETVEL
A CETVELİ
G.T.İ.P. NO |
Mal İsmi |
Vergi Oranı (%) |
Maktu Vergi Tutarı (YTL/Litre) |
2202.10.00.00.13 |
Kolalı Gazozlar |
25 |
- |
2203.00 |
Biralar |
63.3 |
0,7950 |
22.04 |
Taze üzüm şarabı (Kuvvetlendirilmiş şaraplar dahil); üzüm şırası (20.09 pozisyonunda yer alanlar hariç)(Köpüklü şaraplar ve diğer üzüm şıraları hariç) |
63.3 |
1,5000 |
2204.10 |
Köpüklü şaraplar |
275.6 |
6,0000 |
22.05 |
Vermut ve diğer taze üzüm şarapları (Bitkiler veya kokulu maddelerle lezzetlendirilmiş) (2205.10.10.00.00, 2205.10.90.00.12 hariç) |
275.6 |
12,8000 |
2205.10.10.00.00 |
Alkol derecesi hacim itibariyle % 18 veya daha az olanlar |
275.6 |
9,9000 |
2206. 00 |
Fermente edilmiş diğer içkiler (Elma şarabı, armut şarabı, bal şarabı gibi), tarifenin başka yerinde belirtilmeyen veya yer almayan fermente edilmiş içkilerin karışımları ve fermente edilmiş içkilerle alkolsüz içkilerin karışımları |
275.6 |
1,5000 |
2205.10.90.00.12 |
Alkol derecesi hacim itibariyle % 22’den fazla olanlar |
275.6 |
25,0000 |
2207.20 |
Alkol derecesi ne olursa olsun tağyir edilmiş etil alkol ve diğer alkollü içkiler (Alkol derecesi ne olursa olsun tağyir edilmiş etil alkol hariç) |
275.6 |
25,0000 |
22.08 |
Alkol derecesi hacim itibariyle % 80’den az olan tağyir edilmemiş etil alkol; alkollü içkiler, likörler ve diğer alkollü içecekler ( 2208.90.91; 2208.90.99 Alkol derecesi hacim itibariyle % 80’den az olan tağyir edilmemiş etil alkol hariç) (2208.20, 2208.50, 2208.60, 2208.70 ve 2208.90 hariç) |
275.6 |
25,0000 |
2208.20 |
Üzüm şarabı veya üzüm cibresinin damıtılması yolu ile elde edilen alkollü içkiler |
275.6 |
18,5600 |
2208.50 |
Cin ve ardıç rakısı (Geneva) |
275.6 |
13,3000 |
2208.60 |
Votka (2208.60.91.00.00, 2208.60.99.00.00 hariç) |
275.6 |
13,3000 |
2208.60.91.00.00 |
Muhtevası 2 litreyi geçmeyen kaplarda olanlar (Alkol derecesi hacim itibariyle % 45.4’ten fazla olanlar) |
275.6 |
25,0000 |
2208.60.99.00.00 |
Muhtevası 2 litreyi geçen kaplarda olanlar (Alkol derecesi hacim itibariyle % 45.4’ten fazla olanlar) |
275.6 |
25,0000 |
2208.70 |
Likörler |
275.6 |
13,9200 |
2208.90 |
Diğerleri (2208.90.48.00.11, 2208.90.71.00.11hariç) |
275.6 |
25,0000 |
2208.90.48.00.11 |
Rakı |
275.6 |
12,7714 |
2208.90.71.00.11 |
Rakı |
275.6 |
12,7714 |
G.T.İ.P. NO |
Mal İsmi |
Vergi Oranı (%) |
Maktu Vergi Tutarı (YTL) |
Ölçü Birimi |
2402.10.00.00.00
|
Tütün içeren purolar, uçları açık purolar ve sigarillolar |
55.3 |
0,1100 |
1 Gram |
2402.20 |
Tütün içeren sigaralar |
55.3 |
0,1100 |
1 Adet |
2402.90.00.00.00 |
Diğerleri (Tütün yerine geçen maddelerden yapılmış purolar, uçları açık purolar, sigarillolar ve sigaralar) |
55.3 |
0,1100 |
1 Gram |
2403.10 |
İçilen tütün (Herhangi bir oranda tütün yerine geçen maddeleri içersin içermesin) |
55.3 |
0,1100 |
1 Gram |
2403.99.10.00.00 |
Enfiye ve çiğnemeye mahsus tütün |
55.3 |
0,1100 |
1 Gram |
—— • ——
Sosyal Sigortalar Kanunu, Tarım İşçileri Sosyal Sigortalar Kanunu, Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanunu ile Tarımda Kendi Adına ve Hesabına Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kanunu Kapsamında Ödenen Gelir ve Aylıklarda 2005 Yılında Yapılacak Artışlar Hakkında Kanun
Kabul Tarihi : 30.12.2004 |
MADDE 1. - 2005 yılı Ocak ayı ödeme dönemi ile 2006 yılı Ocak ayı ödeme dönemi arasında, 17.7.1964 tarihli ve 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu ve 17.10.1983 tarihli ve 2925 sayılı Tarım İşçileri Sosyal Sigortalar Kanununa göre:
a) Bağlanan gelir ve aylıklar ile 506 sayılı Kanunun geçici 76 ncı maddesine göre yapılan telafi edici ödemeler, 2004 yılı Aralık ayı ödeme dönemi itibariyle dosya bazında ödenmesi gereken miktar esas alınmak kaydıyla;
1) 200 YTL ve altında gelir ve aylık alanlara 2005 yılı Ocak ayı ödeme döneminden itibaren % 8, 2005 yılı Temmuz ayı ödeme döneminden itibaren de bir önceki aya göre % 8 oranında,
2) 200 YTL ile 318 YTL arasında gelir ve aylık alanlara 2005 yılı Ocak ayı ödeme döneminden itibaren % 7, 2005 yılı Temmuz ayı ödeme döneminden itibaren de bir önceki aya göre % 7 oranında,
3) 318 YTL ve üzerinde gelir ve aylık alanlara 2005 yılı Ocak ayı ödeme döneminden itibaren % 6, 2005 yılı Temmuz ayı ödeme döneminden itibaren de bir önceki aya göre % 6 oranında,
Artırılarak ödenir.
b) 2005 yılında malûllük veya yaşlılık aylığı bağlanması talebinde bulunan sigortalılar ile ölen sigortalıların hak sahiplerine bağlanacak aylıklar, 506 sayılı Kanunun 55, 61, 67 ve geçici 82 nci maddelerine göre 2005 yılı Ocak ayı itibarıyla hesaplanan aylık tutarları, yukarıdaki (a) bendinde belirtilen gelir/aylık miktarı ile mukayese edilmek suretiyle artırılır.
c) İş kazaları ile meslek hastalıkları sigortasından hak kazanılan gelirlere esas günlük kazanç hesabına giren son takvim ayı 2005 yılının birinci yarısına ait olanlara bağlanacak gelirler, son takvim ayı itibarıyla hesaplanan gelir, yukarıdaki (a) bendinde belirtilen miktarlarla mukayese edilerek 2005/Ocak ve Temmuz ödeme dönemlerinde artırılır. Son takvim ayı 2005 yılının ikinci yarısına ait olanlara bağlanacak gelirler, son takvim ayı itibarıyla hesaplanan gelir yine yukarıda (a) bendinde belirtilen miktarlarla mukayese edilerek 2005 yılı Temmuz ödeme dönemi itibariyle artırılır. Ancak bunlara 2005 yılı Ocak ayı ödeme dönemine ait artış uygulanmaz.
d) Bağlanan gelir ve aylıklar ile telafi edici ödemelerin artırılmasında ve yukarıdaki (b) ve (c) bentleri uygulanmak suretiyle bağlanacak gelir ve aylıkların artırılmasında, 506 sayılı Kanunun ek 38 inci maddesi hükümleri; 2005 yılında malûllük veya yaşlılık aylığı bağlanması talebinde bulunan sigortalılar ile ölen sigortalıların hak sahiplerinin 506 sayılı Kanunun geçici 82 nci maddesine göre 2005 yılı Ocak ayı itibarıyla hesaplanan aylıkları için Ocak 2005 ile aylık başlangıç tarihi arasında Devlet İstatistik Enstitüsü tarafından açıklanan tüketici fiyatları indeksi artış oranları ile iş kazaları ve meslek hastalıkları sigortasından hak kazanılan gelirlere esas günlük kazanç hesabına giren son takvim ayı 2005 yılına ait olanların gelirlerinin artırılmasında 506 sayılı Kanunun ek 44 üncü maddesi hükümleri uygulanmaz.
MADDE 2. - 2.9.1971 tarihli ve 1479 sayılı Kanuna göre aylık alanların 2004 yılı Aralık ayı ödeme döneminde ödenen aylıkları, aylık ödeme tarihlerinden geçerli olmak üzere, 1-6 basamaklarda bulunanların aylıkları 2005 yılı Ocak ayında % 8 ve 2005 yılı Temmuz ayında bir önceki aya göre % 8 oranında, 7-12 basamaklarda bulunanların aylıkları 2005 yılı Ocak ayında % 7 oranında ve 2005 yılı Temmuz ayında bir önceki aya göre % 7 oranında, 13 ve daha yukarı basamaklarda bulunanların aylıkları 2005 yılı Ocak ayında % 6 oranında ve 2005 yılı Temmuz ayında bir önceki aya göre % 6 oranında artırılarak, 2926 sayılı Kanuna göre aylık alanların 2004 yılı Aralık ayı ödeme döneminde ödenen aylıkları aylık ödeme tarihlerinden geçerli olmak üzere,1-12 basamaklarda bulunanların aylıkları 2005 yılı Ocak ayında % 8 ve 2005 yılı Temmuz ayında bir önceki aya göre % 8 oranında, 13 ve daha yukarı basamaklarda bulunanların aylıkları 2005 yılı Ocak ayında % 7 oranında ve 2005 yılı Temmuz ayında bir önceki aya göre % 7 oranında artırılarak ödenir.
2005 yılında bağlanacak aylıklar 2003 yılı Aralık ayında yürürlükte bulunan gelir tablosu ve gösterge tutarları esas alınarak hesaplanır ve bu şekilde hesaplanan aylık önce 22.1.2004 tarihli ve 5073 sayılı Kanunun 2 nci maddesinin (a) bendine göre artırılır ve bulunan tutar ayrıca birinci fıkra hükmüne göre artırılarak ödenir.
1479 ve 2926 sayılı kanunlar kapsamında sigortalı olanlara yapılacak sosyal sigorta yardımlarını ve yönetim giderlerini karşılamak üzere sigortalılardan alınacak primlere esas olan ve 2004 yılı Aralık ayında yürürlükte bulunan gelir tablosu ile katsayı sabit kalmak kaydıyla gösterge tablosu, 2005 yılında % 10 oranında artırılarak uygulanır.
1479 sayılı Kanunun 36 ncı maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkraları ile 50 nci maddesinin ikinci cümlesi hükmü ve 2926 sayılı Kanunun 33 üncü maddesinin birinci fıkrası hükmü 2005 yılı içinde uygulanmaz.
1479 ve 2926 sayılı kanunlar kapsamında 1.1.2005 tarihinden sonra bağlanacak malûllük, yaşlılık ve ölüm aylıkları 8.1.2003 tarihli ve 4784 sayılı Kanuna göre sosyal destek ödemeleri eklenerek hesaplanır ve ödenir.
MADDE 3. - Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 4. - Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.
31 Aralık 2004
YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ
Milletlerarası Andlaşma
5 Mart 2002 tarihinde Roma’da imzalanan ve 23/6/2004 tarihli ve 5196 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan ekli “Doğu ve Orta Avrupa’da Balıkçılığın Geliştirilmesi Uluslararası Örgütü’nün Kurulması Anlaşması (EUROFISH)”nın ilişik beyan ve çekince ile onaylanması; Dışişleri Bakanlığı’nın 29/11/2004 tarihli ve ÇEGY/440556 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 14/12/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Ahmet Necdet SEZER
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN |
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
A.GÜL |
A. ŞENER |
M. A. ŞAHİN |
B. ATALAY |
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bakanı |
A. BABACAN |
K. TÜZMEN |
G. AKŞİT |
K. TÜZMEN |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı V. |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
C. ÇİÇEK |
M. V.GÖNÜL |
A.AKSU |
K.UNAKITAN |
Adalet Bakanı |
Milli Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı |
Maliye Bakanı |
B. ATALAY |
Z. ERGEZEN |
R.AKDAĞ |
K.UNAKITAN |
Milli Eğitim Bakanı V. |
Bayındırlık ve İskan Bakanı |
Sağlık Bakanı |
Ulaştırma Bakanı V. |
S.GÜÇLÜ |
M. BAŞESGİOĞLU |
A. COŞKUN |
|
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
|
M.H.GÜLER |
E. MUMCU |
O. PEPE |
|
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
Çevre ve Orman Bakanı |
|
Doğu ve Orta Avrupa'da Balıkçılığın Geliştirilmesi Uluslararası Örgütü'nün
Kurulması Anlaşması (Eurofısh)
Akit Taraflar,
• Balıkçılığın ulusal kalkınmaları ile gıda güvenliği yönündeki katkılarında teme! bir sektör olduğunun farkındadır,
• Balıkçılık ile su ürünleri yetiştiriciliğinin sürdürülebilir kalkınmasına önem vermektedir,
• Uluslararası su ürünleri pazar bilgisi ile teknik danışmanlık hizmetlerinin oluşturulmasına kısmen bağlılık gösterebilen .Doğu ve Orta Avrupa ülkelerinin çoğu;
pazarlarda daha dengeli bir arz durumuna yol açacak, daha düzenli bir fiyat oluşumunun gelişimine yardımcı olacak, balıkçılık kaynakların optimum kullanımı
destelemesinden ötürü; balıkçılıklarındaki gelişmelerden büyük ölçüde yarar
sağlayacağının farkındadırlar.
• Doğu ve Orta Avrupa'daki ülkelerin balıkçılık endüstrisinin geliştirilmesi ile başta özel sektörün yatırım kapasitesini güçlendirilmesinde destekte bulunacak gereklerin
farkındadır.
• Bu tür hizmetlerin teşviki ve başarısının bölgesel işbirliği aracılığı ile kolaylaştırılabileceğinin farkındadır.
• Sözü edilen işbirliğinin; gelişmekte olan ülkelerle gelişmiş ülkeleri bir araya getiren uluslararası bir örgütün kurulması, bu örgütün etkinliklerinin ülkeler, örgütler ve kurumlarla birlikte yürütülmesiyle başarılabileceğini göz önünde bulundurmaktadır.
• Böylesi bir örgütlenmenin; hasat-sonrası balıkçılık ve su ürünleri yetiştiriciliği etkinlikleri ile yatırım, geliştirme, ticaret ve pazar destek alanlarındaki yaygın eylemleri başlatmakta bir forum oluşturacağının ayrıca farkındadırlar.
Akit Taraflar aşağıdaki hususlarda anlaşmışlardır:
Madde 1
KURULUŞ
Akit Taraflar; bu vesileyle hedef ve işlevlerinden aşağıda söz edilen, Doğu ve Orta Avrupa Ülkelerinde Balıkçılığın 'Geliştirilmesi Uluslararası Örgütü'nü (bundan sonra "EUROFISH" olarak değinilecek) kurar.
Madde 2
TANIMLAR
Bu Anlaşmanın amacı bakımından;
"Üyeler" Üye Devletleri ve EUROFISH'e üye Örgütleri ifade etmektedir.
"Balıkçılık" su ürünleri yetiştiriciliği dahil, balıkçılıkla ilgili her türlü etkinliği kapsamaktadır.
"Balıkçılık ürünleri " bütün su hayvanları, bitkileri ve bunlardan türeyen ürünler anlamına gelmektedir. 1973 yılında Washington'da kabul edilen, Nesli Tükenmekte Olan Yabani Hayvan ve Bitki Türlerinin Uluslararası Ticareti konusundaki Sözleşmeye, değiştirildiği biçimiyle, uyulmalıdır. Anılan sözleşmenin kapsamına girmeyen memeli deniz hayvanları türleri EUROFISH'in sağladığı hizmetlerin dışında olacaktır.
"Ev Sahibi Devlet " EUROFISH' merkezinin yer aldığı devleti ifade eder.
"Pazarlama Bilgisi" yerel ve uluslararası pazarlara ilişkin dağıtım, taşıma ve satış; pazarlama fırsatları ve ürün geliştirmenin tüm işlemleri, reklam, hakla ilişkiler ve diğer hizmetler dahil olmak üzere, veri ve diğer bilgiler anlamına gelmektedir.
" Bölge " (veya bölgesel) Doğu ve Orta Avrupa anlamındadır. "Avrupa" (veya Avrupalı) bütün Avrupa kıtasına gönderme yapmaktadır.
Madde 3
HEDEFLER
EUROFISH'in hedefleri şunlar olacaktır;
a) Balık pazarlama konusunda bilgi sağlama, ticaretin desteklenmesine katkıda bulunmak;
b) Bölgenin balıkçılık gelişimini, şimdiki ve gelecekteki pazar istekleri çerçevesinde desteklemek, balıkçılık kaynaklarınca sunulan potansiyelden tümüyle yararlanmak;
c) Balıkçılık ve su ürünleri yetiştiriciliğinde özel sektör yatırımları ve ortaklık düzenlemelerini geliştirmek;
d) Altyapı ve insan kapasitesi geliştirilmesine ilişkin projelere teknik yardım sağlamak;
e) Projelerin, fizibilite çalışmalarının ve iş planlarının hazırlanmasında yardım ve rehberlik sağlamak;
i) Bölgedeki bağış girişimlerinin eşgüdümünde rol oynamak;
g) Bölgede balıkçılığın güncelleştirilmesi ve modernleştirilmesinde katkıda bulunmak;
h) Bölgede daha dengeli balıkçılık ürünlerinin sağlanmasında katkıda bulunmak;
i) Bölge içinde ve dışında ihracat fırsatlarını en iyi şekilde kullanmak;
j) Balıkçılık sektöründe, üyeleri arasında teknik ve ekonomik işbirliğini geliştirmek.
Madde 4
İŞLEVLER
EUROFIS hedeflerine ulaşmak için:
a) Üyelerine, Bölge içi ve dışında satış fırsatları ile arz beklentileri dahil, balıkçılık ürünleri konusunda yeterli pazarlama bilgisi sağlayacaktır;
b) Piyasa gereklerine uygun biçimde üyelerine; teknolojik gelişimler, ürün özellikleri, işleme yöntemleri ve kalite standartları konularında öneride bulunacaktır;
c) İnsan tüketiminde tam olarak kullanılmayan balıkçılık kaynaklan açısından, yeni ürünlerin ve pazarlama fırsatlarının geliştirilmesinde üyelerine yardımda bulunacaktır;
d) Bölgedeki ulusal balık piyasası bilgi ve araştırma etkinliklerinin planlanması ve uygulanmasında üyelerine yardım edecektir;
e) Üye ülkelerin hükümet ve kuruluşlarındaki elemanların pazarlama gelişimi konusunda eğitilmesi ve bu alandaki ilgili ulusal kuruluşların güçlendirilmesi;
f). Yatırım fırsatlarının belirlenmesi için teknik yardımda bulunacaktır.
Madde 5
MERKEZ
1. EUROFISH'in merkezi Danimarka'nın Kopenhag şehrinde olacaktır. Örgütün merkezinin bölgenin diğer bir şehrine veya ülkesine taşınmasına Yönetim Kurulu her zaman karar verebilir. EUROFISH merkezinin taşınmasına ilişkin kararlar, Örgüt Üyelerinin üçte iki oy çokluğunu gerektirir.
2. Yönetim Kurulu, gerekli görüldüğü takdirde alt-bölgesel ofisler açabilir.
Madde 6 ÜYELİK
1. EUROFISH Üyeleri; Anlaşmayı Bakan düzeyinde imzalayan, bunu onaylanan veya katılan Avrupa'daki Devletlerin yanı sıra, bu maddenin 2. fıkrası gereğince, Yönetim Kurulu tarafından anlaşmaya katılmaya yetkili kılınan Avrupa dışındaki Devletlerdir.
2. EUROFISH Yönetim Kurulu, tüm üyelerinin üçte iki çoğunluğuyla, 14. maddenin 5. fıkrası gereğince, üyelik başvurusunda bulunan Avrupa dışındaki herhangi bir devleti, katılma zamanında yürürlükte olan Anlaşmaya katılmak konusunda yetkili kılabilir.
3. Bu anlaşmanın yetki alanına giren konularda yetkisini devreden Avrupa Devletlerince oluşturulan bölgesel ekonomik bütünleşme örgütlerinden birisi, Anlaşmaya katılarak EUROFISH üyesi olabilir.
4. Yukarıdaki 3. paragrafta değinilen bir örgüt katılma belgesini verdiğinde, mevcut Anlaşmanın, Anlaşma hükümleri bakımından, diğer Akit Taraflarla aynı hak ve yükümlülüklere sahip bir Akit Tarafı olacaktır.
Madde 7
YÖNETİM KURULU
1. EUROFISH bütün üyelerden oluşan bir Yönetim Kuruluna sahip olacaktır. Her üye teknik uzmanların ve danışmanların yardım edebileceği bir delege tarafından temsil edilecektir.
2. Aşağıda bulunan 3. fıkra uyarınca, her üye bir oya sahip olacaktır. Yönetim Kumlu karan, kullanılan oyların çoğunluğu ile alınacaktır. Bu anlaşmada başka biçimde belirtilmedikçe, Yönetim Kurulunun toplam üyelerinin çoğunluğu yeter sayıyı oluşturacaktır. Buna karşın, Yönetim Kurulu kararlan mümkün olduğunca oy birliği ile alınacaktır.
3. EUROFISH üyesi olan bir Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütü; Yönetim Kurulu veya Örgütün bir yardımcı organının herhangi bir toplantısında, bu tür toplantılarda oy kullanma yetkisi bulunan Örgüt Devletlerinin sayısına eşit oy kullanma yetkisinde olacaktır.
4. Örgütün üyesi olan bir Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütü; ayrı yetki alanlarında, Örgüt Üyesi olan Üye Devletlerle üyelik haklarını seçenekli bir temelde yürütecektir. EUROFISH üyesi bir Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütü oy hakkını kullandığında, anılan örgütün Üye Devletleri oy kullanmayacaktır. Bunun tersi de geçerlidir.
5. EUROFISH'ın bir üyesi; Örgüt Üyesi bulunan bir Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütünden veya bunun EUROFISH üyesi olan üye devletlerinden, belirli bir konuya ilişkin yetkiye aralarından hangisinin sahip olduğu konusunda bilgi isteminde bulunabilir. Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütü veya ilgili Üye Devletler bu tür isteklerde bu bilgiyi sağlayacaktır.
6. Yönetim Kurulunun veya Yönetim Kurulunun bir yardımcı organının herhangi bir toplantısından önce, EUROFISH'ın üyesi olan bir Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütü veya bunun Örgüt Üyesi olan Üye Devletleri; toplantıda göz önünde bulundurulacak belli bir sorunla ilgili olarak hangisinin yetkili olacağı ile; Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütü ile bunun Üye Devletleri arasında olduğu biçimde, hangisinin belirli bir gündem maddesiyle ilgili olarak oy hakkını kullanacağını belirtecektir. Bu Fıkra; EUROFISH üyesi olan Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütü ile bunun Örgüt üyesi Üye Devletlerinin, bu fıkranın amacı bakımından tek başına bildiride bulunmasını engellemez. Bir ay toplantı öncesi belirtilebilecek istisna ve değişikliklere tabi bu bildiri izleyen tüm toplantılarda değerlendirilecek sorunlar ve gündem maddeleri açısından yürürlükte kalacaktır.
7. Gündem maddesinin, yetkinin Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütüne aktarıldığı konular ile Üye Devletlerin yetkisi içinde bulunan konuların ikisini birden kapsaması durumunda, Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütü ile bunun Üye Devletleri görüşmelere katılabilir. Bu tür durumlarda, karar aşamasında oy hakkı olan Üyenin müdahalesi dikkate alınacaktır.
8. Örgütün herhangi bir toplantısının yeter sayısının belirlenmesi gayesiyle; EUROFİSH'in üyesi olan bir Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütü delegasyonu, toplantıda ne tür yeter sayısının arandığına ilişkin olarak oy verme hakkı bulunma ölçüsünde sayılacaktır.
9. Yönetim Kurulu belirleyeceği herhangi bir tarihte ve yerde yıllık olarak olağan oturum düzenler.
10. Yönetim Kurulu kararıyla ya da üyelerinin üçte birinin talebiyle olağanüstü oturumlar düzenlenebilir.
11. Yönetim Kumlu, Başkanını ve diğer görevlilerini seçecektir.
12. Yönetim Kurulu, kendi usul kurallarını kabul edecektir.
Madde 8
YÖNETİM KURULUNUN GÖREVLERİ
Yönetim Kurulunun görevleri aşağıdaki gibi olacaktır:
a) Yukarıdaki madde 3 ve 4'e uygun olarak, EUROFISH'in çalışma programını ve bütçesini görüşmek ve onaylanmak;
b) Madde 11 'de öngörülmüş olan, Üyeler tarafından ödenecek yıllık katkıları belirlemek;
c) Madde 6, fıkra 2 ve madde 14, fıkra 3 gereğince üyelerin kabulüne karar vermek;
d) EUROFISH'in hedeflerine ulaşmasında gerekebilecek konularda çalışma grupları ve kurulları kurmak;
e) Kullanılan oyların dörtte üç çoğunluğuyla, kendi usul kurallarım ve uygun olduğu ölçüde çalışma gruplarının usul kurallarım oluşturmak ve değiştirmek;
f) Yeni program ve projelerin geliştirilmesi için gerekli olabilecek özel fonları kurmak;
g) Teknik yardım ve bilgi sağlanması ile EUROFISH hizmetlerine ödenecek ücretler için özel kurumlar ile akdedilebilecek sözleşmeleri de içermek üzere, EUROFISH yönetimi açısından genel standart ve ilkeler koymak;
h) EUROFISH çalışma ve etkinliklerini ve denetlenmiş hesaplan izlemek ve EUROFISH Genel Müdürüne kararlarının uygulanmasında rehberlik etmek;
i) Kullanılan oyların dörtte üç çoğunluğuyla Örgütün mali düzenlemelerini kabul etmek ve değiştirmek, dış denetçiyi atamak;
j) EUROFISH Müdürü ve gerekliyse Müdür Yardımcısını atamak.;
k) EUROFISH Müdürünü ve Müdür Yardımcısının atanmasıyla ilgili olan kuralları kullanılan oyların dörtte üç çoğunluğu ile kabul etmek;
1) 17. maddede değinilen, uyuşmazlıkların çözümünü düzenleyen kuralları kabul etmek;
m) EUROFISH ile ev sahibi arasında akdedilmiş merkez anlaşmaları içinde olmak üzere; diğer örgüt veya kurumlar ve hükümetlerle resmi düzenlemeleri onaylamak;
n) Kullanılan oyların dörtte üç çoğunluğuyla, personelin genel çalışma şartlarını belirleyen Personel Düzenlemelerini kabul etmek;
o) Bu anlaşmayla sorumluluğuna verilen diğer tüm faaliyetleri veya EUROFISH'in onaylanan etkinliklerinin başarılmasının bağlı olduğu diğer tüm görevleri yerine
getirmek.
Madde 9
GÖZLEMCİLER
EUROFISH faaliyetlerine önemli bir katkıda bulunabilecek olan üye olmayan Devletler, örgütler ve kurumlar; 7. madde, 12. fıkra ve madde 8 (e) altında kabul edilen usullere uygun olarak Yönetim Kurulunun oturumlarının yanı sıra kurulların veya çalışma gruplarının toplantılarına gözlemci olarak davet edebilirler.
Madde 10
MÜDÜR VE PERSONEL
1 EUROFISH Yönetim Kurulunun belirleyeceği şartlar altında Yönetim Kumlu \ tarafından atanmış bir müdüre sahip olacaktır.
2 Müdür EUROFISH'in yasal temsilcisi olacaktır. Bu görevli, Yönetim Kurulunun rehberliğinde bu kurulun politikası ve kararlarına uygun olarak EUROFISH çalışmalarını yönlendirir.
3 Müdür her olağan oturumda Yönetim Kuruluna şunları sunacaktır:
a) EUROFİSH çalışmasına ilişkin bir rapora ek olarak denetlenmiş hesaplar ve EUROFISH'in çalışmasına ilişkin taslak bir program ile taslak bir bütçe tasarısı.
4 Müdür; Yönetim Kurulu, kurullar ve çalışma gruplarının oturumları yanı sıra EUROFISH tarafından yapılan toplantıları hazırlar ve düzenler. Tüm toplantılar için sekreterya hizmetlerini sağlar ve onlara katılır.
5 Müdür; görevini yerine getiremediği sürece, uygun görürse, bu anlaşma altında Müdüre bırakılan sorumluluk ve güce sahip bir Müdür Yardımcısı atanmasını Yönetim Kuruluna teklif edebilir.
6 Personel, Yönetim Kurulunun koyduğu politika, genel standartlar ve ilkelere uygun olarak müdür tarafından atanacaktır.
Madde 11
MALİ DURUM
1. EUROFISH'in mali kaynaklan şunlar olacaktır:
a) Üyelerin yıllık katkıları;
b) Teknik hizmetleri için danışman ücretleri ve EUROFISH yayınlarına abonelikler, bilgi satışları, EUROFISH yayınlarındaki ücretli reklamları içeren ödeme karşılığı hizmet sağlanmasından elde edilen gelirler;
c) Kabulü EUROFISH hedeflerine uygun bağışlar ve
d) Yönetim Kurulunca izin verilen ve EUROFISH'in amaçlarına uygun diğer
2. Üyeler, EUROFISH'in düzenli bütçesine, serbest döviz biçiminde yıllık katkıları ödemeyi taahhüt ederler. Her üye için Yönetim Kurulunun belirlediği en az bir katkı payı olacaktır. Yönetim Kurulu, kişi başına milli gelir, nüfus, toplam balık ihracat değeri balık ithalat değeri ve üretim çıktılarını dikkate alarak, oybirliğiyle onaylanmış bir katkı payı cetvelini oluşturacaktır. Yönetim Kumlu, her bir düzenli oturumda tüm üyelerin in dörtte üç çoğunluğuyla izleyen yılın olağan bütçesini belirleyecektir.
EUROFISH genel olarak kabul edilmiş ticari ilkelere göre çalışacaktır. Bu amaçla, EUROFISH gelir elde etmek amacıyla-Yönetim Kurulunun belirlediği oranlarda hizmetlerden ücret alacaktır. Böylece, sağlanan gelir işletme maliyetlerini ve EUROFISH'in idari masraflarını karşılayacak ve işletme aktiflerinin yerine konulmasını sağlayacaktır.
4. EUROISH'e gecikmiş ödeme yükümlülüğündeki bir üye, ödenmemiş borçlan önceki iki takvim yılının, vadesi gelmiş katkı paylarına eşit veya bunu aşarsa, Yönetim Kurulunda oya sahip olmayacaktır. Bununla beraber, Yönetim Kurulu ödeme yapmamanın üyenin denetimi dışındaki şartlar nedeniyle olduğu konusunda tatmin olursa, böyle bir üyenin oy vermesine izin verebilecektir.
Madde 12
YASAL STATÜ, AYRICALIKLAR VE MUAFİYETLER
1. EUROFISH tüzel kişiliğe ve örgütün hedeflerini gerçekleştirmesi ve görevlerini yerine getirmesi için gerekli olabilecek bu tür hukuki ehliyete sahip olacaktır.
2. Üyelerin temsilcileri, EUROFISH Müdürü ve personeli; görevlerini bağımsız bir şekilde yerine getirebilmek için gerekli ayrıcalıklar ve muafiyetler konusunda örgütle uzlaşma sağlayacaklardır.
3. Her üye aşağıdaki belirtilen yollarla, yukarıda değinilen statü, ayrıcalık ve muafiyetleri tanıyacaktır:
a) FAO bakımından Uzmanlık Kuruluşlarının Ayrıcalık ve Muafiyetlerine Dair Sözleşme'ye katılan her üyenin toprağında, bu Sözleşmede öngörülen ayrıcalık ve muafiyetler uygun olduğu ölçüde tanınır;
b) FAO bakımından yukarıda anılan sözleşmeyi kabul etmemiş ancak Birleşmiş Milletler Ayrıcalıklar ve Muafiyetler Sözleşmesi'ni kabul etmiş olan her üyenin toprağında, bu sözleşmede öngörülen ayrıcalık ve muafiyetler uygun olduğu ölçüde uygulanır. Meğer ki, anılan ülke Anlaşmayı imzaladığında ya da onay veya katılma belgelerinin saklayıcıya tevdi edilmesi sırasında, bu Sözleşmeyi uygulayacağını FAO Genel Müdürüne bildirmiş ve bunu izleyen altı ay içinde EUROFISH ile bu Sözleşmede öngörülen ayrıcalık ve muafiyetlere benzer ayrıcalık ve muafiyetler sağlayan bir Anlaşma akdetmiş olmasın;
c) Bir Üye yukarıdaki sözleşmelerin ikisini de kabul etmemişse, Anlaşmanın imzalaması ya da onay veya katılım belgelerinin saklayıcıya tevdi dilmesinden başlayarak, altı ay içinde, EUROFISH ile, anılan sözleşmelerde ağlananlarla karşılaştırılabilir bir statü, ayrıcalıklar ve muafiyetler veren bir anlaşmayı imzalayacaktır.
4. Üyelerin temsilcileri ile EUROFISH Müdürü ve personeline uygun görülmüş ayrıcalık ve muafiyetleri bireylerin kendi kişisel faydaları için değil, örgütle bağlantılı görevlerini bağımsızca yerine getirmelerinin korunması içindir. Sonuç olarak bir üye veya müdür, temsilcisinin veya personelinin muafiyetinin adaletin yerine getirilmesini engellediğini düşündüğü ve muafiyetin kaldırılmasının muafiyet tanınmasındaki amaca aykırı olmadığı hallerde, temsilcisinin veya personelinin muafiyetini kaldırma konusunda sadece bir hakka değil aynı zamanda bir yükümlülüğe sahiptir. Temsilciyi, gönderen üye yada Müdür, duruma göre, temsilcisinin veya personelinin muafiyetinden vazgeçmez ise, bu Üye ve Müdür konuya ilişkin tarafsız bir çözüme ulaşılması yönünde tüm çabasını gösterecektir.
5. Örgütün işlevlerini yerine getirmesi ve hedeflerini gerçekleştirmesine,izin verecek" ayrıcalık, muafiyetler ve kolaylıklar açıkça belirtilerek; EUROFISH, Ev Sahibi ile bir merkez anlaşması imzalayacaktır. Örgütün bürolarının yer alabileceği diğer Devletlerle anlaşma imzalayabilir.
Madde 13
DİĞER ÖRGÜT VE KURUMLARLA İŞBİRLİĞİ
1. Akit taraflar EUROFISH ile Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) arasına işler bir ilişki olması gerektiğini kabul ederler. Bu doğrultuda, Örgüt Yapılanması XIII. maddesine uygun bir anlaşma imzalanması amacı ile Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) ile görüşmelerde bulunacaktır. Bu türden anlaşma, diğerlerin yanı sıra, FAO Genel Müdürünün, oy hakkı olmaksızın EUROFISH'in tüm toplantılarına katılacak bir Temsilci atanmasını sağlayacaktır.
2. Akit taraflar EUROFISH ile uluslararası ve bölgesel su ürünleri örgütleri ile EUROFISH'in çalışmasına ve hedeflerine katkıda bulunabilecek diğer kurumlar arasında işbirliği olması gerektiğini kabul etmektedir. EUROFISH bu tür örgüt ve kurumlarla anlaşmalara girebilir. Bu tür anlaşmalar, eğer uygunsa, EUROFISH etkinliklerinde bu tür örgüt ve kurumların katılım hükümlerini içerebilir.
Madde 14
İMZA, ONAY, KABUL, YÜRÜLÜĞE GİRİŞ VE GİRİŞ
1. Avrupa Devletleri bu anlaşmaya şu yollarla taraf olabilir:
a) Bakanlık seviyesinde anlaşmayı imzalayarak;
b) İmzayı takip eden bir onay belgesinin tevdi edilmesi suretiyle; veya
c) Katılma belgesinin tevdi edilmesi suretiyle.
2. Madde 6.3'de işaret edilen Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütleri katılma belgesinin tevdii ile bu anlaşmanın tarafı olabilir.
3. Bu anlaşma 23 Mayıs 2000 tarihinde Kopenhag'da ve daha sonra Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO)'nün Roma'daki merkezinde imzaya açılacaktır.
4. Onay veya katılma belgesi; bu anlaşmanın saklayıcısı olacak FAO Genel Müdürü tarafından tutulur.
5. Mevcut anlaşmanın 6. maddesi 2. fıkrası uyarınca; bu anlaşmanın yürürlüğe girmesinden sonra herhangi bir zamanda, yukarıdaki 1. fıkrada değinilmeyen bir Devlet EUROFISH'e üye olmak için FAO Genel Müdürüne başvurulabilir. FAO Genel Müdürü bu tür bir başvurudan EUROFISH üyelerini haberdar edecektir. Yönetim Kurulu 6. madde 2. fıkrası gereğince daha sonra başvuru hakkında karar verecek; eğer olumlu bir karar alınırsa, EUROFISH'i kuran anlaşmaya katılım konusunda ilgili Devleti davet edecektir. Devlet, Yönetim Kumlunun davet tarihinden itibaren doksan gün içinde, katılma belgesini Genel Müdüre sunar. Bununla, anlaşmanın kabulünden başlayarak bu anlaşmanın hükümlerine bağlı kalınmasına razı olunur.
6. Bu anlaşma; bir Bakanlık düzeyinde bu anlaşmayı imzalayan, bunu onaylayan veya katılan bütün devletler veya Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütleri açısından, en az beş Avrupa ülkesi veya Bölgesel Ekonomik Entegrasyon Örgütünün bu anlaşmayı bir Bakanlık düzeyinde imzaladığı onay veya katılma belgesini tevdi ettiği... tarihte yürürlüğe girecektir.
Madde 15
DEĞİŞİKLİK
1. Yönetim Kurulu bu anlaşmayı bütün üyelerinin dörtte üç çoğunluğu ile değiştirebilir. Akit bir taraf, 16. madde 1. fıkraya bağlı, değişikliğin kabulünden itibaren 30 gün içinde çekildiğini bildirmesi durumu dışında, bu değişiklikler bütün akit taraflar açısından, Yönetim Kurulunun bu değişiklikleri kabulünden 30 gün sonra yürürlüğe girer.
2. Bir Üye; değişiklik önerisini tüm Üyeler ile EUROFISH ilgili müdürüne bildirecek Saklayın ile iletişim halinde, bu anlaşmaya ilişkin değişiklik önerisinde bulunabilir.
3. Değişikliğin değerlendirileceği oturumun açılış gününden 120 gün önce saklayıcıya ulaşmadığı taktirde hiçbir değişiklik teklifi Yönetim Kurulu tarafından dikkate alınmayacaktır.
Madde 16
ÇEKİLME VE FESİH
1. Herhangi bir Üye bu anlaşmanın tarafı olduğu tarihten itibaren üç yılın bitmesinden sonra, her zaman EUROFISH'den çekildiğini saklayıcıya bildirebilir. Böyle bir çekilme bildiriminin saklayıcıya ulaştığı tarihten on iki ay sonra veya üyenin üstlendiği yükümlülüklerin geçerli ve uygulanabilir kalması şartıyla bildiride belirlenen daha sonraki herhangi bir tarihte yürürlüğe girecektir.
2. Yönetim Kurulu bütün üyelerin dörtte üçü ile karar verdiğinde EUROFISH'in varlığı sona erecektir. Araziler, binalar ve demirbaşlar satıldıktan, henüz kullanılmayan bağışlanan fonlarının bağışlayanlara iadesinden ve bütün yükümlülükler' karşılandıktan sonra kalan varlıklar fesih sırasında EUROFISH, üyesi olan üyeler arasında, 11. maddenin 1 (a) ve 2. fıkralarına uygun olarak fesih yılından önceki yıl için ödedikleri katkı payları oranında dağıtılacaktır.
Madde 17
YORUM VE ANLAŞMAZLIKLARIN ÇÖZÜLMESİ
1. Görüşme, uzlaşma veya benzer yollarla çözülemeyen bu anlaşmanın yorumlama ve uygulamasına ilişkin herhangi bir anlaşmazlık, anlaşmazlık taraflarından biri tarafından tavsiyesi için yönetim kuruluna havale edilebilir. Anlaşmazlık çözülmediğinde, konu üç hakemden oluşan bir uyuşmazlık mahkemesine sunulacaktır. Uyuşmazlığın her bir tarafı birer hakem atayacaktır. Bu biçimde atanmış iki hakem karşılıklı rıza ile, üçüncü hakemi belirleyecektir. Bu üçüncü kişi kurulun Başkanı olacaktır. Eğer taraflardan biri ilk hakemin atanmasından itibaren iki ay içinde bir hakem atamaz veya ikinci hakemin atanmasından itibaren iki ay içinde üçlü kumlun Başkanı atanmazsa, Yönetim Kurulu Başkanı iki aylık ayrı bir süre içinde onu atayacaktır.
2. Bu maddenin 1. fıkrasına göre verilmiş bir hakem kararma uymayan bir Üye Yönetim Kurulunun dörtte üç 'çoğunluğuyla üyelik haklarını ve ayrıcalıklarını" yerine getirmekten alıkonulabilir.
Madde 18
SAKLAYICI
FAO Genel Müdürü bu anlaşmanın saklayıcısı olacak ve şunları yapacaktır:
a) Bu Anlaşmanın onaylı suretlerini Avrupa Devletlerine ve bu anlaşmayı katılan tam yetkililer konferansına katılan Bölgesel Ekonomik Bütünleşme Örgütlerine gönderecektir;
b) Yürürlüğe girmesiyle beraber, Birleşmiş Milletler Şartı'nın 102. maddesine uygun olarak, Birleşmiş Milletler Sekreterliği ile bu anlaşmanın tescilini düzenleyecektir;
c) Tam yetkililer konferansına katılan Devletleri ve bölgesel ekonomik bütünleşme Örgütlerini ve EUROFISH üyeliğine kabul edilen bir devleti şu konulardan haberdar edecektir:
(i) Madde 14 fıkra 1 ve 4'e uygun olarak bu anlaşmanın imzalanması ve onay ve katılım belgelerinin saklayıcıya tevdi edilmesi;
(ii) Madde 14 fıkra 5'e uygun olarak, bu anlaşmanın yürürlüğe girme tarihi;
(iii) Madde 6 fıkra 2'ye uygun olarak, bir devletin EUROFISH üyeliğine kabul edilme isteğinin ve kabullerin bildirilmesi; (iv) Madde 15'e uygun olarak, bu anlaşmadaki değişiklik önerileri ve değişiklerin kabulü; (v) Madde 16 fıkra 1 'e uygun olarak, EUROFISH'den çekilme bildirimleri;
d) Madde 14 fıkra 6'ya uygun olarak, bu anlaşmanın yürürlüğe girmesinden sonra altı ay içinde EUROFISH Yönetim Kurulunun ilk oturumunu toplayacaktır.
Madde 19
ANLAŞMANIN HAKİKİ METİNLERİ
Bu anlaşmanın İngilizce, Fransızca ve İspanyolca metinleri eşit derecede geçerli olacaktır.
23 Mayıs 200’de Danimarka Kopenhag’da İngilizce, Fransızca ve İspanyolca dillerinde tek bir nüsha olarak yapılmıştır.
İSİMLERİ AŞAĞIDA GÖRÜLEN akit tarafların uygun biçimde yetkilendirilmiş temsilcileri tanık olarak bu anlaşmayı, anlaşmanın 14. maddenin 1. fıkrasına uygun olarak ya Bakanlık düzeyinde ya da onaya tabi olarak imzalamıştır.
Arnavutluk adına
Andorra adına
Ermenistan adına Avusturya adına
Azerbaycan adına
Belarus adına
Belçika adına
Bosna-Hersek adına
Bulgaristan adına
Hırvatistan adına
Kıbrıs adına
Çek Cumhuriyeti adına
Danimarka adına
Estonya adına
Finlandiya adına
Fransa adına
Gürcistan adına
Almanya adına
Yunanistan adına
Vatikan adına
Macaristan adına
İzlanda adına
İrlanda adına
İtalya adına
Letonya adına
Liechtenstein adına
Litvanya adına
Lüksemburg adına
Malta adına
Moldova adına
Monako adına
Hollanda adına
Norveç adına
Polonya adına
Portekiz adına
Romanya adına
Rusya adına
San Marino adına
Slovakya adına
Slovenya adına
İspanya adına
İsveç adına
İsviçre adına
Makedonya adına
Türkiye adına
Ukrayna adına
Birleşik Krallık adına
Yugoslavya (Sırbistan-Karadağ) adına
Beyan
Doğu ve Orta Avrupa'da Balıkçılığın Geliştirilmesi Uluslararası Örgütü (EUROFISH) Kuruluşu hakkındaki Anlaşmayı onaylama sırasında Türkiye Cumhuriyeti tarafından yapılan beyanın metni:
- Kıbrıs'da kurulu, Türkleri ve Rumları müştereken temsil eden meşru bir yönetim bulunmamaktadır. Türkiye Cumhuriyeti'nin Doğu ve Orta Avrupa'da Balıkçılığın Geliştirilmesi Uluslararası Örgütü (EUROFISH) Kuruluşu hakkındaki Anlaşmayı imzalaması ve sözkonusu Örgüt'ün faaliyetlerine katılması esasen, Kıbrıs Rum Yönetimi olan "Kıbrıs Cumhuriyeti"ni tanıdığı ve ilişki kurduğu anlamına gelmemekte ve Türkiye Cumhuriyeti'nin bu yönetime karşı hiçbir yükümlülüğü bulunmamaktadır.
- Türkiye Cumhuriyeti işbu anlaşmanın hükümlerini yalnızca diplomatik ilişkisi bulunan Taraf Devletlere uygulayacağını beyan eder.
ÇEKİNCE
Türkiye, "Doğu ve Ona Avrupa'da Balıkçılığın Geliştirilmesi Uluslararası Örgütünün Kurulması Anlaşmasının, Anlatmanın uygulanması ve yorumlanmasındaki uyuşmazlıklarda zorunlu hakemliği gidilmesini öngören 17. maddesi ile bağlı değildir. Türkiye'nin sözkonusu maddeye koyduğu çekince, Anlaşmanın uygulanması ve yorumlanmasından ortaya çıkacak uyuşmazlıklardan sadece deniz sınırlandırmasına ait olanlarla ilgilidir.
Yabancı Dil metni Resmî Gazete'nin mevcut baskısında bulunmaktadır.
Bakanlar Kurulu Kararları
Özel tüketim vergisi tutarlarının belirlenmesine ilişkin ekli Karar’ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığı’nın 15/12/2004 tarihli ve 060300 sayılı yazısı üzerine, 4760 sayılı Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun 12 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 20/12/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Ahmet Necdet SEZER
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN |
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
A.GÜL |
A. ŞENER |
M. A. ŞAHİN |
B. ATALAY |
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bakanı |
A. BABACAN |
M. AYDIN |
G. AKŞİT |
K. TÜZMEN |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
C. ÇİÇEK |
M. V.GÖNÜL |
A.AKSU |
K.UNAKITAN |
Adalet Bakanı |
Milli Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı |
Maliye Bakanı |
H.ÇELİK |
K. UNAKITAN |
R.AKDAĞ |
B. YILDIRIM |
Milli Eğitim Bakanı |
Bayındırlık ve İskan Bakanı V. |
Sağlık Bakanı |
Ulaştırma Bakanı |
S.GÜÇLÜ |
M. BAŞESGİOĞLU |
A. COŞKUN |
|
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
|
M.H.GÜLER |
E. MUMCU |
O. PEPE |
|
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
Çevre ve Orman Bakanı |
|
20/12/2004 Tarihli ve 2004/8266 Sayılı Kararnamenin Eki
KARAR
—— • ——
Tahsil imkansızlığı sebebiyle terkin edilecek amme alacağı miktarının yükseltilmesine ilişkin ekli Karar’ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığı’nın 14/12/2004 tarihli ve 059919 sayılı yazısı üzerine, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106 ncı maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 20/12/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Ahmet Necdet SEZER
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN |
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
A.GÜL |
A. ŞENER |
M. A. ŞAHİN |
B. ATALAY |
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bakanı |
A. BABACAN |
M. AYDIN |
G. AKŞİT |
K. TÜZMEN |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
C. ÇİÇEK |
M. V.GÖNÜL |
A.AKSU |
K.UNAKITAN |
Adalet Bakanı |
Milli Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı |
Maliye Bakanı |
H.ÇELİK |
K. UNAKITAN |
R.AKDAĞ |
B. YILDIRIM |
Milli Eğitim Bakanı |
Bayındırlık ve İskan Bakanı V. |
Sağlık Bakanı |
Ulaştırma Bakanı |
S.GÜÇLÜ |
M. BAŞESGİOĞLU |
A. COŞKUN |
|
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
|
M.H.GÜLER |
E. MUMCU |
O. PEPE |
|
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
Çevre ve Orman Bakanı |
|
20/12/2004 Tarihli ve 2004/8267 Sayılı Kararnamenin Eki
KARAR
Madde 1 — 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun “Tahsil imkansızlığı sebebiyle terkin” başlıklı 106 ncı maddesinin birinci fıkrasında 5.000.000 Türk Lirası olarak belirlenmiş olan tutar, 8 Yeni Türk Lirasına yükseltilmiştir.
Madde 2 — Bu Karar 1/1/2005 tarihinde yürürlüğe girer.
Madde 3 — Bu Kararı Maliye Bakanı yürütür.
—— • ——
Hiçbir geliri olmadığını belgeleyenlere, emeklilere, gazilere, şehitlerin dul ve yetimlerine ait brüt 200 m2’yi geçmeyen tek meskenin bina vergisi oranının 2005 yılı için sıfıra indirilmesine ilişkin ekli Karar’ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığı’nın 15/12/2004 tarihli ve 060301 sayılı yazısı üzerine, 1319 sayılı Emlak Vergisi Kanunu’nun değişik 8 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 20/12/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Ahmet Necdet SEZER
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN |
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
A.GÜL |
A. ŞENER |
M. A. ŞAHİN |
B. ATALAY |
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bakanı |
A. BABACAN |
M. AYDIN |
G. AKŞİT |
K. TÜZMEN |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
C. ÇİÇEK |
M. V.GÖNÜL |
A.AKSU |
K.UNAKITAN |
Adalet Bakanı |
Milli Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı |
Maliye Bakanı |
H.ÇELİK |
K. UNAKITAN |
R.AKDAĞ |
B. YILDIRIM |
Milli Eğitim Bakanı |
Bayındırlık ve İskan Bakanı V. |
Sağlık Bakanı |
Ulaştırma Bakanı |
S.GÜÇLÜ |
M. BAŞESGİOĞLU |
A. COŞKUN |
|
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
|
M.H.GÜLER |
E. MUMCU |
O. PEPE |
|
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
Çevre ve Orman Bakanı |
|
20/12/2004 Tarihli ve 2004/8268 Sayılı
Kararnamenin Eki
KARAR
Madde 1 — Kendisine bakmakla mükellef kimsesi olup 18 yaşını doldurmamış olanlar hariç olmak üzere hiçbir geliri olmadığını belgeleyenlerin, gelirleri münhasıran kanunla kurulan sosyal güvenlik kurumlarından aldıkları aylıktan ibaret bulunanların, gazilerin, şehitlerin dul ve yetimlerinin Türkiye sınırları içinde brüt 200 m2’yi geçmeyen tek meskene sahip olmaları halinde (intifa hakkına sahip olunması hali dahil), bu meskene ait bina vergisi oranı 2005 yılı için sıfıra indirilmiştir.
Madde 2 — Bu Karar 1/1/2005 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Madde 3 — Bu Karar hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.
—— • ——
193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu hükümlerine göre basit usulde vergilendirilen mükelleflerle ilgili 12/1/1995 tarihli ve 95/6430 sayılı Kararnamenin eki Karar’da değişiklik yapılmasına ilişkin ekli Karar’ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığı’nın 15/12/2004 tarihli ve 060463 sayılı yazısı üzerine, adı geçen Kanunun 51 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 20/12/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Ahmet Necdet SEZER
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN |
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
A.GÜL |
A. ŞENER |
M. A. ŞAHİN |
B. ATALAY |
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bakanı |
A. BABACAN |
M. AYDIN |
G. AKŞİT |
K. TÜZMEN |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
C. ÇİÇEK |
M. V.GÖNÜL |
A.AKSU |
K.UNAKITAN |
Adalet Bakanı |
Milli Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı |
Maliye Bakanı |
H.ÇELİK |
K. UNAKITAN |
R.AKDAĞ |
B. YILDIRIM |
Milli Eğitim Bakanı |
Bayındırlık ve İskan Bakanı V. |
Sağlık Bakanı |
Ulaştırma Bakanı |
S.GÜÇLÜ |
M. BAŞESGİOĞLU |
A. COŞKUN |
|
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
|
M.H.GÜLER |
E. MUMCU |
O. PEPE |
|
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
Çevre ve Orman Bakanı |
|
20/12/2004 Tarihli ve 2004/8269 Sayılı
Kararnamenin Eki
KARAR
Madde 1 — 12/1/1995 tarihli ve 95/6430 sayılı Kararnamenin eki Karar’ın 1 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan parantez içi hüküm, “(Erzurum, Diyarbakır, Sakarya ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu ile Büyükşehir Belediyesi sınırları içerisine alınan yerlerden, yeni bağlanan mahallelerle birlikte 2000 yılı genel nüfus sayımındaki nüfusu 30.000’den az olan yerler hariç)” şeklinde değiştirilmiştir.
Madde 2 — Bu Karar 23/7/2004 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.
Madde 3 — Bu Karar hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.
—— • ——
18/2/1963 tarihli ve 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanunu’nun 5 inci maddesinde yer alan (I) sayılı tarifedeki vergi miktarları hakkında ekli Karar’ın yürürlüğe konulması; Maliye Bakanlığı’nın 9/12/2004 tarihli ve 058836 sayılı yazısı üzerine, adı geçen Kanunun 5 inci maddesinin son fıkrasına göre, Bakanlar Kurulu’nca 14/12/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Ahmet Necdet SEZER
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN |
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
A.GÜL |
A. ŞENER |
M. A. ŞAHİN |
B. ATALAY |
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bakanı |
A. BABACAN |
K. TÜZMEN |
G. AKŞİT |
K. TÜZMEN |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı V. |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
C. ÇİÇEK |
M. V.GÖNÜL |
A.AKSU |
K.UNAKITAN |
Adalet Bakanı |
Milli Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı |
Maliye Bakanı |
B. ATALAY |
Z. ERGEZEN |
R.AKDAĞ |
K. UNAKITAN |
Milli Eğitim Bakanı V. |
Bayındırlık ve İskan Bakanı |
Sağlık Bakanı |
Ulaştırma Bakanı V. |
S.GÜÇLÜ |
M. BAŞESGİOĞLU |
A. COŞKUN |
|
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
|
M.H.GÜLER |
E. MUMCU |
O. PEPE |
|
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
Çevre ve Orman Bakanı |
|
14/12/2004 Tarihli ve 2004/8327 Sayılı
Kararnamenin Eki
KARAR
Madde 1 — 197 sayılı Motorlu Taşıtlar Vergisi Kanunu’nun 5 inci maddesindeki (I) sayılı tarifede yer alan otomobil, kaptıkaçtı, arazi taşıtları ve benzeri taşıtlar için, yıllar itibarıyla uygulanacak olan motorlu taşıtlar vergisi tutarları, Türkiye Sigorta ve Reasürans Şirketleri Birliği tarafından her yılın Ocak ayında ilan edilen kasko sigortası değerlerinin % 5’ini aşması halinde, aynı yaş grubunda bulunan taşıtlara ait vergi tutarları, bir alt kademedeki taşıtlara isabet eden vergi tutarı olarak uygulanır.
Madde 2 — Bu Karar 1/1/2005 tarihinde yürürlüğe girer.
Madde 3 — Bu Kararı Maliye Bakanı yürütür.
—— • ——
Başbakanlık Doğu ve Güneydoğu Eylem Planı, Devlet Planlama Teşkilatı tarafından yayınlanmış en son ilçe bazındaki sosyo-ekonomik gelişmişlik kriterleri, ilçelerin sağlık göstergeleri ile coğrafi konumları dikkate alınarak, sözleşmeli personel istihdam edilecek hizmet birimlerinin ekli listedeki şekilde tespit edilmesi; Sağlık Bakanlığı’nın 27/10/2004 tarihli ve 169736 sayılı yazısı üzerine, 10/7/2003 tarihli ve 4924 sayılı Kanunun 1 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 27/12/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Ahmet Necdet SEZER
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN |
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
A.GÜL |
A. ŞENER |
M. A. ŞAHİN |
B. ATALAY |
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bakanı |
A. BABACAN |
M. AYDIN |
G. AKŞİT |
K. TÜZMEN |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
C. ÇİÇEK |
M. V.GÖNÜL |
A.AKSU |
K.UNAKITAN |
Adalet Bakanı |
Milli Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı |
Maliye Bakanı |
H.ÇELİK |
Z. ERGEZEN |
R.AKDAĞ |
B. YILDIRIM |
Milli Eğitim Bakanı |
Bayındırlık ve İskan Bakanı |
Sağlık Bakanı |
Ulaştırma Bakanı |
S.GÜÇLÜ |
M. BAŞESGİOĞLU |
A. COŞKUN |
|
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
|
M.H.GÜLER |
E. MUMCU |
O. PEPE |
|
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
Çevre ve Orman Bakanı |
|
—— • ——
Şeker Kurumu ile ilgili ekli Kararın yürürlüğe konulması; Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nın 22/12/2004 tarihli ve 1824 sayılı yazısı üzerine, 4634 sayılı Şeker Kanununun geçici 8 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 27/12/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.
Ahmet Necdet SEZER
CUMHURBAŞKANI
Recep Tayyip ERDOĞAN |
|
|
|
Başbakan |
|
|
|
A.GÜL |
A. ŞENER |
M. A. ŞAHİN |
B. ATALAY |
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bak. ve Başb. Yrd. |
Devlet Bakanı |
A. BABACAN |
M. AYDIN |
G. AKŞİT |
K. TÜZMEN |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
Devlet Bakanı |
C. ÇİÇEK |
M. V.GÖNÜL |
A.AKSU |
K.UNAKITAN |
Adalet Bakanı |
Milli Savunma Bakanı |
İçişleri Bakanı |
Maliye Bakanı |
H.ÇELİK |
Z. ERGEZEN |
R.AKDAĞ |
B. YILDIRIM |
Milli Eğitim Bakanı |
Bayındırlık ve İskan Bakanı |
Sağlık Bakanı |
Ulaştırma Bakanı |
S.GÜÇLÜ |
M. BAŞESGİOĞLU |
A. COŞKUN |
|
Tarım ve Köyişleri Bakanı |
Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı |
Sanayi ve Ticaret Bakanı |
|
M.H.GÜLER |
E. MUMCU |
O. PEPE |
|
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı |
Kültür ve Turizm Bakanı |
Çevre ve Orman Bakanı |
|
27/12/2004 Tarihli ve 2004/8330 Sayılı
Kararnamenin Eki
KARAR
Madde 1 — Şeker Kurumu ve hizmet birimlerinin görev süresinin 31/12/2004 tarihi itibarıyla sona erdirilmesi, Şeker Kurulunun görev, yetki ve görev süresinin ise 31/12/2006 tarihine kadar uzatılması kararlaştırılmıştır.
Madde 2 — Bu Karar 31/12/2004 tarihinde yürürlüğe girer.
Madde 3 — Bu Kararı Bakanlar Kurulu yürütür.
Yönetmelikler
Belirli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemlerine Dair Yönetmelik
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç ve Kapsam
Madde 1- Bu Yönetmelik, tekstil ürünlerinin ithalat miktarlarında meydana gelen mutlak veya nisbi artışların ve/veya bu ürünlerin ithalatının gerçekleştiği şartların, benzer ve/veya doğrudan rakip ürünlerin yurtiçi üretimi üzerinde, ciddi zarar, ciddi zarar tehdidi veya zarar tehdidi oluşturması halinde veya bu ürünlerin ithalatının yol açtığı pazar bozulması tehdidi veya pazar bozulması mevcudiyeti nedeniyle ticaretin düzenli gelişimin engellenmesi durumunda uluslararası anlaşmalardan kaynaklanan yükümlülükler de dikkate alınarak, bu durumu ortadan kaldırmak amacıyla yapılacak işlemlere ve alınacak önlemlere ilişkin usul ve esasları kapsar.
Bu Yönetmelik hükümleri:
a) Türkiye ile Avrupa Birliği arasında Gümrük Birliğini düzenleyen ilgili mevzuat uyarınca ve GATT 1994’ün Gümrük Birliğine ilişkin hükümleri kapsamında, Ek II’de gösterilen ülkeler menşeli, Ek I A ve Ek I B’de yer alan,
b) Çin Halk Cumhuriyeti menşeli olan ve DTÖ Kuruluş Anlaşmasının eklerinden TGA’nın Ekindeki Anlaşma Kapsamı Ürünlerin Listesindeki,
tekstil ürünlerinin ithalatında uygulanır.
Dayanak
Madde 2- Bu Yönetmelik 1/6/1995 tarihli ve 22300 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 95/6815 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 13 üncü maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
Madde 3- Bu Yönetmelikte geçen;
a) Benzer Ürün: İthalatı ciddi zarar, ciddi zarar tehdidi, zarar tehdidi, pazar bozulması tehdidi veya ticaretin düzenli gelişiminin engellenmesine sebep olan ürünle aynı özellikleri taşıyan bir ürünü veya benzer özellikleri taşıyan başka bir ürünü,
b) Kota: İthalinde miktar kısıtlaması yapılmak suretiyle korunma önlemi uygulanan tekstil ürünlerine ait bir kategori için, ilgili tedarikçi ülkeden bir takvim yılı içinde yapılmasına izin verilen ithalatın düzeyini, (miktar kısıtlaması uygulamasının yıl içinde yürürlüğe konulduğu durumlarda kota düzeyi, dönemsel olarak da tespit edilebilir),
c) Bakanlık: Dış Ticaret Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakanlığı,
d) Müsteşarlık: Dış Ticaret Müsteşarlığını,
e) Genel Müdürlük: Dış Ticaret Müsteşarlığı İthalat Genel Müdürlüğünü,
f) Kurul: Belirli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemlerini Değerlendirme Kurulunu,
g) GATT: Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Anlaşmasını,
h) DTÖ: Dünya Ticaret Örgütünü,
ı) TGA: Tekstil ve Giyim Anlaşmasını,
i) G.T.İ.P.: Gümrük Tarife İstatistik Pozisyonunu,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Ürün Tasnifi, Başvuru ve İnceleme Usul ve Esasları
Ürün Tasnifi
Madde 4- a) Bu Yönetmeliğin 1 inci maddesinde belirtilen amaçlar doğrultusunda, Gümrük Giriş Tarife Cetvelinin XI inci bölümünde yer alan tekstil ürünleri ile 3005 90 31 G.T.İ.P., Ek I A ve Ek I B'de gösterildiği şekilde, G.T.İ.P.’ları itibariyle kategoriler bazında tasnif edilmiştir.
b) İlgili mevzuat kapsamında tekstil ürünlerinin G.T.İ.P.’ları ile ilgili olarak Gümrük Giriş Tarife Cetvelinde yapılacak herhangi bir değişiklik, buna ilişkin kararın Resmi Gazete’de yayımlanmasını müteakip, Genel Müdürlükçe ilgili tedarikçi ülkelere bildirilir.
c) Tekstil ürünlerinin, ait oldukları kategorilerde tasnif edilmeleri konusunda ortaya çıkabilecek sorunlar, Genel Müdürlük tarafından incelenmek üzere, Gümrük Müsteşarlığına intikal ettirilir.
Gümrük Müsteşarlığının konu hakkındaki görüşünü bildirmesini müteakip, Kurul tarafından bir kategorinin ürün tasnifinde değişiklik yapılmasına karar verilmesi halinde buna ilişkin kararın bir Tebliğ ile Resmi Gazete’de yayımlanmasından itibaren en geç otuz (30) gün içinde Genel Müdürlükçe ilgili tedarikçi ülkelere bilgi verilir.
Bu bilgiler, ilgili ürünlerin tanımını, ait oldukları kategori ve 8’li bazda G.T.İ.P’larını, bu kararın alınış sebeplerini içermelidir.
d) Kurul tarafından alınan bir tasnif kararı, bu Yönetmelik kapsamındaki ürün tasnifinde bir değişikliğe veya herhangi bir ürünün ait olduğu kategoride bir değişikliğe neden oluyorsa, buna ilişkin kararda, ilgili taraflara uygulamanın yürürlüğe girişinden önce otuz (30) günlük bilgilenme süresi tanınır.
Değişiklik kararının yürürlüğe giriş tarihinden önce sevk edilen ürünler için, bu kararın yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altmış (60) gün içinde gümrük idarelerine teslim edilmiş olması kaydıyla, eski tasnif uygulaması geçerlidir.
e) (d) bendi hükümleri kapsamında ürün tasnifinde değişiklik yapılan bir kategori şayet miktar kısıtlamasına tabi ise, kota miktarlarında gerekli ayarlamaların sağlanabilmesi amacıyla, Genel Müdürlük gecikmeksizin bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen yönteme göre ilgili tedarikçi ülkelerle danışmalarda bulunur.
f) Bu Yönetmelik kapsamına giren ürünlerin ithalatı için gerekli belgeler üzerinde belirtilen tasnif ile bu ürünlerin ihracatının yapıldığı ilgili tedarikçi ülke yetkili makamları tarafından tanzim edilen ihracat için gerekli belgeler üzerinde belirtilen tasnif arasında farklılık olması ve ilgili tedarikçi ülkeler tarafından bu Yönetmeliğin I A ve I B numaralı eklerinde belirtilen tasnife itiraz edilmesi halinde, geçici olarak bu eklerde belirtilen tasnif uygulanır ve Genel Müdürlük tarafından, kesin uygulanabilir tasnif konusunda mutabakata ulaşılması amacıyla ilgili tedarikçi ülkelerle bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen yönteme göre danışmalar başlatılır.
g) (f) bendinde belirtilen sorunların çözümü konusunda ilgili tedarikçi ülkelerle düzenlenecek uzlaşma metinlerinde yer alan hususlara ilişkin Kurul kararları Tebliğ ile Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girer.
h) (f) bendinde belirtilen tasnif farklılığı konusunda danışmalar yoluyla çözüme ulaşılamadığı durumlarda, ilgili ürünün kesin tasnifi Gümrük Müsteşarlığının bu konudaki görüşleri doğrultusunda Kurul tarafından belirlenir.
ı) İlgili mevzuat kapsamında, Gümrük Müsteşarlığınca Gümrük Giriş Tarife Cetvelinde değişiklik yapıldığı veya Ek III’te gösterilen miktar kısıtlamalarında azalmaya sebep olabilecek ürün tasnifinde değişiklik yapılmasına ilişkin bir kararın alınmasının gerekli olduğu durumlarda, Kurul tarafından, miktar kısıtlamalarında ve bu kısıtlamaların uygulandığı ürün kategorilerinde gerekli düzenlemeler yapılır.
Menşe Tespiti
Madde 5- Bu Yönetmelik kapsamında gözetim veya korunma önlemi uygulanan tekstil ürünlerinin menşei, yürürlükteki menşe kurallarına göre belirlenir.
Bu ürünlerin menşeinin ispatı ve doğrulanması, bu Yönetmeliğin Beşinci Bölümündeki hükümlere ve yürürlükteki ilgili mevzuata göre yürütülür.
Başvuru ve İnceleme
Madde 6- Başvuru, tekstil ürünlerinin ithalat miktarlarında meydana gelen mutlak veya nisbi artışlar ve/veya bu ürünlerin ithalatının gerçekleştiği şartlarda meydana gelen değişiklikler sonucu, ciddi zarar gördüğünü, ciddi zarar tehdidi veya zarar tehdidi altında bulunduğunu, söz konusu ürünlerin ithalatı sebebiyle pazar bozulması tehdidi bulunduğunu veya ticaretin düzenli gelişiminin engellendiğini iddia eden ilgili gerçek veya tüzel kişiler ya da ilgili üreticiler adına meslek kuruluşları tarafından, Ek XI’de belirtilen bilgileri eksiksiz olarak içerecek şekilde Genel Müdürlüğe yazılı olarak yapılır.
Başvuru, Ek XI’de belirtilen bilgilerin eksiksiz olarak verildiğinin tespiti halinde, Genel Müdürlükçe incelemeye alınır.
Genel Müdürlük, başvuru üzerine veya resen, bu Yönetmeliğin Üçüncü Bölümünde belirtilen önlemlerin alınmasını gerektiren hallerin varlığına ilişkin yapacağı incelemeyi tamamladıktan sonra, önlem alınıp alınmaması hususundaki teklifini Kurula sunar.
Genel Müdürlük, gerekli durumlarda, ilgili taraflardan incelemede kullanılmak üzere ek bilgi ve belgeler isteyebilir.
Bilgilerin Toplanması ve Doğrulanması
Madde 7- Genel Müdürlük inceleme sırasında sağlanan bilgilerin doğrulanması ve ek bilgi sağlanması amacıyla ilgili gerçek veya tüzel kişiler veya meslek kuruluşları nezdinde inceleme yapabilir.
Bilgilerin Gizliliği
Madde 8- Belirli tekstil ürünleri ithalatında gözetim ve korunma önlemleri hakkında mevzuat uygulamaları kapsamında alınan bilgiler sadece talep edildiği amaçlar için kullanılır.
Bilgiyi verenin veya bilgi kaynağının menfaatlerini olumsuz yönde etkileyebilecek bilgiler gizli kabul edilir.
İlgili taraflar, verdikleri bilgilerin tamamen veya kısmen gizli tutulmasını talep edebilirler. Bu konuda yapılacak taleplerde, gizlilik isteğinin nedenlerinin açıklanması ve bilgilerin gizli nitelikte olmayan bir özetinin verilmesi gerekmektedir. Söz konusu özetin verilmesinin mümkün olmaması halinde, buna ilişkin gerekçeler belirtilmelidir.
Gizli tutulması talep edilen bilgiler, bilgileri sağlayan taraf izin verdiği takdirde açıklanabilir. Ancak, gizlilik isteğinin nedenlerinin geçerli bulunmaması ve bilgileri sağlayan tarafın söz konusu bilgilerin herhangi bir şekilde açıklanmasını istememesi durumunda, bilgiler dikkate alınmayabilir.
İnceleme kapsamında alınan genel bilgilerin açıklanmasında tarafların ticari sırlarına ilişkin çıkarları gözönünde bulundurulur.
İncelemeye Son Verilmesi
Madde 9- İnceleme sonucunda, inceleme konusu tekstil ürünlerinin ithalat miktarlarında meydana gelen mutlak veya nisbi artışların ve/veya bu ürünlerin ithalatının gerçekleştiği şartlarda meydana gelen değişikliklerin, benzer ve/veya doğrudan rakip ürünlerin yurt içi üretimi üzerinde ciddi zarar, ciddi zarar tehdidi veya zarar tehdidi oluşturmadığının veya söz konusu ürünlerin ithalatı sebebiyle pazar bozulması tehdidi bulunmadığının veya ticaretin düzenli gelişiminin engellenmediğinin tespiti halinde veya başvuru konusunun ortadan kalkması durumunda Kurulca incelemeye son verilir. Bu husus, başvuru sahibine yazılı olarak bildirilir.
Başvurunun geri çekilmesi halinde, Kurul tarafından, incelemeye son verilebilir.
İncelemeye İlişkin İlan
Madde 10- Bu Yönetmelik hükümleri kapsamında acil önlemler dahil inceleme sonucunda alınan önlemlere ilişkin kararlar Tebliğ olarak Resmi Gazete’de yayımlanır. Bu ilanlarda; uygulamaya konulan önlemlerle birlikte, incelemeye konu ürünler, ait oldukları kategoriler, ilgili tedarikçi ülkeler ve açıklanması gerekli olabilecek diğer bilgiler de yer alır.
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Gözetim ve Korunma Önlemi
Gözetim
Madde 11- İnceleme sonucunda, tekstil ürünlerinin ithalatının, benzer ve/veya doğrudan rakip ürünlerin yurtiçi üretimi üzerinde zarar tehdidi oluşturduğunun tespiti ve kararlaştırılması halinde, bu Yönetmelik ile belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde Kurul tarafından söz konusu ürünlerin ithalinin:
a) Geçmişe yönelik gözetime veya,
b) İthalatın eğiliminin izlenmesi amacıyla ileriye yönelik gözetime,
tabi tutulmasına karar verilebilir.
Gözetim uygulanmasına ilişkin karar Tebliğ olarak Resmi Gazete'de yayımlanır.
Korunma Önlemi
Madde 12- a) Ek VIII’de belirtilen ülkelerden biri menşeli olup, Ek III’te miktar kısıtlamasına tabi olmayan herhangi bir kategoride yer alan tekstil ürünlerinin ithalat miktarlarının, bu kategoride yer alan ürünlerin bir önceki takvim yılında Türkiye’ye yapılan toplam ithalatına kıyasla Ek VIII’de belirtilen oranların üzerinde artış göstermesi halinde, söz konusu ürünler miktar kısıtlamasına tabi tutulabilir.
b) Bu maddenin (a) bendinde belirtilen artış oranlarına, Türkiye'ye yapılan toplam ithalattaki düşüş sonucu veya ilgili tedarikçi ülke menşeli tekstil ürünlerinin ihracatındaki artıştan kaynaklanmayan bir nedenle ulaşılması halinde, söz konusu ürünler miktar kısıtlamasına tabi tutulmaz.
c) Genel Müdürlükçe başvuru üzerine veya resen yapılan bir inceleme sonucunda, bu maddenin (a) bendinde belirtilen şartların yerine geldiği tespit edilir ve Kurul tarafından, belli bir ürün kategorisi için miktar kısıtlaması uygulanması gerektiğine karar verilirse:
1) İlgili tedarikçi ülke ile bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen yönteme göre, ilgili ürün kategorisinde yer alan ürünlerin ithalatına uygun bir seviyede kısıtlama getirmek konusunda bir anlaşmaya veya ortak bir sonuca varılması amacıyla danışmalar başlatılır.
2) Danışmalar yoluyla her iki tarafı da tatmin edecek bir çözüme ulaşılana kadar, genel bir kural olarak, ilgili tedarikçi ülkeden danışma talebinin yapıldığı tarihten itibaren üç (3) aylık geçici bir süre için ilgili kategoride yer alan tekstil ürünlerinin Türkiye'ye ihracatını kısıtlaması talep edilir. Bu geçici kısıtlamanın düzeyi, bir önceki takvim yılında gerçekleşen ithalat miktarının yüzde yirmibeşi (%25) veya bu maddenin (a) bendinde belirtilen yöntemin uygulanması sonucu bulunan miktarın yüzde yirmibeşi (%25) olarak tespit edilerek, miktarlardan yüksek olanı uygulanır.
3) Kurul, danışmalar sonuçlanıncaya kadar, ilgili kategoride yer alan ürünlerin danışma talebinde bulunulan ilgili tedarikçi ülkeden yapılan ithalatının, bu bendin (2) numaralı alt bendinde belirtilen düzeye karşı gelen miktarda kısıtlanmasına karar verebilir. Bu önlemler, danışma sonuçları dikkate alınarak Kurul tarafından tespit edilecek nihai düzenlemelere engel teşkil etmez.
d) (c) bendi hükümleri uyarınca alınan önlemler Tebliğ olarak Resmi Gazete'de yayımlanır. Bu ilanlarda; inceleme konusu ürünler, ait oldukları kategoriler, ilgili tedarikçi ülkeler, incelemeyle ilgili belirlemeler ve gizli olmayan diğer bilgiler yer alır.
Acil hallerde, Genel Müdürlüğün durumun aciliyetinin sebeplerini de açıklayarak yapacağı teklif üzerine, Kurul tarafından, gerekli önlemlerin alınmasına karar verilir.
e) (c) bendi kapsamında, ilgili tedarikçi ülkelerle danışmalar sonucu miktar kısıtlaması düzeyini ve uygulamasını içeren bir anlaşmaya varılması halinde, bu anlaşmada, üzerinde uzlaşmaya varılan miktar kısıtlamasının çift taraflı kontrol sistemi ile yönetilmesi kayıt ve şarta bağlanır.
f) Danışma talebinin yapılmasından sonra altmış (60) gün içinde taraflarca tatmin edici bir sonuca ulaşılamaması halinde, Kurul tarafından, aşağıda belirtilen miktarlardan az olmamak kaydıyla tesbit edilecek yıllık miktar kısıtlamasının uygulanmasına karar verilebilir.
Ek VIII’de belirtilen tedarikçi ülkeler menşeli tekstil ürünlerine uygulanacak yıllık miktar kısıtlamasının düzeyi, bu maddenin (a) bendinde belirtilen yöntemin uygulanması sonucu tespit edilecek miktardan veya danışmaların başlatılmasına sebep olan ve (a) bendinde belirtilen yöntemin uygulanması sonucu hesaplanan düzeyi aşan bir önceki takvim yılında gerçekleşen ithalatın seviyesinin yüzde yüzaltısından (%106) daha düşük olamaz. Bu miktarlardan yüksek olanı uygulanır.
g) Çin Halk Cumhuriyeti menşeli, TGA eki listede yer alan tekstil ve konfeksiyon ürünleri ithalat miktarlarının, Müsteşarlıkça ilgili gerçek veya tüzel kişiler yada üreticiler adına meslek kuruluşlarının başvurusu üzerine veya resen yapılan inceleme sonucu, pazar bozulması tehdidi oluşturduğu veya pazar bozulması mevcudiyeti nedeniyle ticaretin düzenli gelişimini engellediği tespit edilir ve Kurul tarafından, söz konusu ürünler için miktar kısıtlaması uygulanması gerektiğine karar verilirse, anılan uygulama ve danışmalar aşağıdaki usul ve esaslar çerçevesinde gerçekleştirilir.
1) Danışma talebi Müsteşarlıkça; talebin ayrıntılı nedenlerini ve gerekçelerini, pazar bozulmasının mevcudiyetini veya pazar bozulması tehdidi ile bu bozulmada Çin Halk Cumhuriyeti menşeli ürünlerin rolünü gösteren güncel bilgileri içerir bir raporla birlikte ilgili ülkeye iletilir. Danışma prosedürü, danışma talebinin karşı tarafça alınmasını müteakip otuz (30) gün içinde başlatılır ve taraflar karşılıklı anlaşmayla aksini kararlaştırmadığı takdirde, yine bu tarihten itibaren doksan (90) gün içinde sonuçlandırılır. Danışma talebinin Çin Halk Cumhuriyeti’nce alınmasını müteakip, danışmalar süresince Çin Halk Cumhuriyeti; danışmaya tabi kategori veya kategorilerde yer alan tekstil ve konfeksiyon ürünlerinin Türkiye’ye yönelik sevkiyatını, danışma talebinin yapıldığı aydan önceki en son ondört (14) aylık periyodun ilk oniki (12) aylık dönemindeki ihracat miktarının yüzde yedibuçuğundan (%7,5) daha fazla, yünlü kategorileri için yüzde altısından (%6) daha fazla arttırmamak üzere kısıtlar. Bununla beraber, danışma talebinin Çin Halk Cumhuriyeti’nce alınmasını müteakip, danışma talebine konu ürünlerin ithalatında ithal lisansı belgesi aranır.
2) Yapılan danışmalardan doksan (90) gün içerisinde karşılıklı anlaşmayla tatminkar bir sonuca ulaşılamaması halinde, Müsteşarlık danışmaya konu olan kategori veya kategorilerde miktar kısıtlaması önlemi uygulayabilir. Bu miktar kısıtlamasının düzeyi, Çin Halk Cumhuriyeti’nin bu bendin (1) numaralı alt bendi hükmüne göre yapması gereken kısıtlama düzeyinden daha yüksek olamaz. Bu maddede yer alan hüküm çerçevesinde tespit edilen miktar kısıtlaması önlemi; danışma talebinin yapıldığı tarihten içinde bulunulan yılın 31 Aralık gününe kadar; danışma talebinin yapıldığı tarihte yılın bitimine üç (3) ay veya daha az bir sürenin kalması halinde ise danışma talebinin yapıldığı tarihten itibaren oniki (12) ay süreyle uygulamada kalır. Bu hüküm altında yürürlüğe konulan miktar kısıtlaması uygulaması süresince Çin Halk Cumhuriyeti ile danışmalara devam edilebilir.
Aksi taraflarca kararlaştırılmadıkça; yeni bir başvuru yapılmadığı takdirde, bu bend hükümleri çerçevesinde alınacak önlemler bir (1) yıldan daha uzun bir süreyle uygulanmaz.
(g) bendi hükümleri ile 28/5/2003 tarihli ve 25121 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Çin Halk Cumhuriyeti Menşeli Malların İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemleri Hakkında Karar” hükümleri bir arada aynı ürüne aynı dönem içinde uygulanmaz.
(g) bendi hükümleri kapsamında yapılacak uygulamalara 31 Aralık 2008 tarihine kadar devam edilecektir.
h) (c), (f) ve (g) bentleri kapsamında alınan önlemler ve bu maddede belirtilen hükümler çerçevesinde ilgili tedarikçi ülkelerle yapılacak anlaşma, protokol veya diğer düzenlemeler Tebliğ ile Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girer.
Fiyatlar
Madde 13- Başvuru üzerine veya resen yapılan bir inceleme sonucunda, bu Yönetmeliğin 1 inci maddesinde belirtilen tekstil ürünlerinin alışılmışın dışında düşük fiyatlarla ithal edildiğinin tespiti halinde, Kurulun bu konuda yapacağı değerlendirmeyi müteakip, ilgili tedarikçi ülkelerle yapılan ikili anlaşmalar, protokoller veya diğer düzenlemelerde belirtilen hükümler çerçevesinde, Genel Müdürlük bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen yönteme göre, ilgili tedarikçi ülkelerden danışma talep edebilir.
Bu durumun telafisine yönelik önlemler, mevcut ikili anlaşmaların içerdiği şartlar ve hükümler dikkate alınarak Kurul tarafından tespit edilir ve Tebliğ olarak Resmi Gazete'de yayımlanır.
DÖRDÜNCÜ BÖLÜM
Danışmalar
Danışmaların Yapılma Şekli
Madde 14- İnceleme sonucunda, Kurul tarafından, Üçüncü Bölümde belirtilen korunma önlemlerinin alınmasına karar verildiği durumlarda, korunma önlemine başvurulmadan önce, ilgili tedarikçi ülkelerle aşağıda belirtilen yönteme göre danışmalar başlatılır:
a) Danışma talebi, Müsteşarlıkça usulüne uygun olarak, ilgili tedarikçi ülkeye bildirilir.
b) Danışma talebinin yapıldığı tarihten sonra en geç onbeş (15) gün içinde, bu danışma talebinin haklılığını gösteren sebep ve şartlar konusunda ilgili tedarikçi ülkeye bilgi verilir.
c) İlgili tedarikçi ülke ile bir anlaşmaya veya her iki tarafça kabul edilebilecek ortak bir sonuca varmak amacıyla, danışma talebinin yapıldığı tarihten sonra en geç bir (1) ay içinde danışmalara başlanır. Danışmalar, danışma talebinin yapıldığı tarihten itibaren en geç iki (2) ay içinde sonuçlandırılır.
Yukarıda belirtilen hususlar, danışma yöntemi konusunda yapılacak müteakip düzenlemeleri engellemez.
Çin Halk Cumhuriyeti ile danışma yapılması söz konusu olduğunda; danışmalar bu Yönetmeliğin 12 nci maddesinin (g) bendinde belirtilen usul ve esaslara göre yürütülür.
BEŞİNCİ BÖLÜM
Gözetim veya Korunma Önlemi Uygulanan Tekstil Ürünlerinin İthaline İlişkin Esaslar
Çift Taraflı Kontrol Sistemi Kapsamında Gözetime Tabi Tekstil Ürünlerinin İthaline İlişkin Esaslar
Madde 15- a) İkili anlaşmalar, protokoller veya diğer düzenlemeler çerçevesinde çift taraflı kontrol sistemi kapsamında ileriye yönelik gözetime tabi tekstil ürünlerinin ithali, Genel Müdürlükçe verilecek ithal lisansının, ithalatçılar tarafından, gümrük yükümlülüğünün doğduğu tarihte ilgili gümrük idarelerine ibrazı ile mümkündür.
İthali çift taraflı kontrol sistemi kapsamında ileriye yönelik gözetime tabi tekstil ürünleri için ilgili tedarikçi ülke yetkili makamlarınca ihraç lisansı düzenlenir.
İthalatçılar, yukarıda belirtilen ithal lisansını almak için Genel Müdürlüğe yapacakları başvuruda ihraç lisansının aslını ibraz etmek zorundadır.
İhraç lisansları, ilgili tedarikçi ülkenin yetkili makamları tarafından Ek VI B’de yer alan örneğe uygun olarak düzenlenir.
Her ihraç lisansı, gözetim uygulanan ürün kategorilerinden sadece birini kapsayabilir.
İhraç edilen miktarlar için, Genel Müdürlükçe ihraç lisansı kapsamı ürünlerin ilgili tedarikçi ülkeden sevk edildikleri yıl itibariyle kayıt tutulur.
b) Çift taraflı kontrol sistemi kapsamında ileriye yönelik gözetim uygulanan tekstil ürünleri için ithal lisansı, ihraç lisansının aslının ithalatçılar tarafından Genel Müdürlüğe ibrazını müteakip en geç on (10) iş günü içinde, Ek V’te yer alan forma göre düzenlenir. Bir ihraç lisansı, en geç bu lisans kapsamı ürünlerin sevk edildiği yılı takip eden yılın 31 Mart’ına kadar Genel Müdürlüğe ibraz edilmelidir. Ancak istisnai durumlarda bu süre 30 Haziran tarihine kadar uzatılabilir.
İthal lisanslarının geçerlilik süresi, düzenlendiği tarihten itibaren altı (6) aydır.
İthalatçılar, ithal lisanslarında belirtilen toplam miktarı tek sevkiyatta ithal etmeye mecbur tutulamazlar.
Genel Müdürlük tarafından düzenlenen ithal lisanslarının geçerliliği, bu lisansların düzenlenmesi sırasında esas alınan ve ilgili tedarikçi ülkenin yetkili makamlarınca tanzim edilmiş olan ihraç lisanslarının geçerliliğine bağlıdır.
İhraç lisanslarının ilgili tedarikçi ülke yetkili makamlarınca bu maddede belirtilen hükümlere göre düzenlenmediğinin belirlenmesi halinde, Genel Müdürlükçe ilgili tedarikçi ülke menşeli tekstil ürünleri için yapılan ithal lisansı talepleri karşılanmaz.
c) İthal lisansı almak için ithalatçılar tarafından Genel Müdürlüğe yapılacak olan başvuru:
1) İthalatçının adını, açık adresini, telefon, teleks ve faks numaraları ile vergi numarasını,
2) Beyan sahibinin adını ve açık adresini,
3) İhracatçının adını ve açık adresini,
4) Ürünlerin menşe ülkesini ve yüklemenin yapıldığı ülkeyi,
5) Ürünlerin ticari tanımı ile 12’li bazda G.T.İ.P.’na göre tanımını,
6) İlgili ürünlerin kategorisini ve söz konusu kategori için tespit edilmiş ölçü birimi cinsinden miktarını,
7) İhraç lisansının 12 nci hanesinde belirtildiği şekilde ürünlerin değerini,
8) Mümkünse, ödeme ve teslim tarihi ile satış sözleşmesi ve konşimentonun bir örneğini,
9) İhraç lisansının tarih ve numarasını,
10) İthalatçının imzasını ve başvuru tarihini,
içerir.
Tek Taraflı Kontrol Sistemi Kapsamında Gözetime Tabi Tekstil Ürünlerinin İthaline İlişkin Esaslar
Madde 16- Tek taraflı kontrol sistemi kapsamında ileriye yönelik gözetim uygulanan tekstil ürünlerinin ithali, Genel Müdürlükçe verilecek ithal lisansının, ithalatçılar tarafından, gümrük yükümlülüğünün doğduğu tarihte ilgili gümrük idarelerine ibrazı ile mümkündür.
İthal lisansı almak için ithalatçılar tarafından Genel Müdürlüğe yapılacak olan başvuru:
a) İthalatçının adını, açık adresini, telefon, teleks ve faks numaraları ile vergi numarasını,
b) Beyan sahibinin adını ve açık adresini,
c) İhracatçının adını ve açık adresini,
ç) Ürünlerin menşe ülkesini ve yüklemenin yapıldığı ülkeyi,
d) Ürünlerin ticari tanımı ile 12’li bazda G.T.İ.P.’na göre tanımını,
e) İlgili ürünlerin kategorisini ve söz konusu kategori için tespit edilmiş ölçü birimi cinsinden miktarını,
f) Ürünlerin değerini,
g) İthalatçının imzasını ve başvuru tarihini,
içerir.
Başvuruya ayrıca; proforma faturanın, konşimentonun, akreditife ilişkin belgenin, satış sözleşmesinin veya firmanın ithalatı gerçekleştirme amacını gösteren herhangi bir ticari belgenin ilgili makamlarca onaylı bir sureti eklenir.
Geçmişe Yönelik Gözetim Uygulanan Tekstil Ürünlerinin İthaline İlişkin Esaslar
Madde 17- Geçmişe yönelik gözetim uygulanan tekstil ürünleri için Genel Müdürlükçe istatistiki kayıt tutulur. Bu ürünlerin ilgili tedarikçi ülkelerden yapılan ithalatlarına ilişkin aşağıda belirtilen bilgiler aylık olarak en geç, gümrük yükümlülüğünün doğduğu ayı takip eden ayın sonuna kadar Gümrük Müsteşarlığınca, Genel Müdürlüğe gönderilir:
a) Ürünlerin ticari tanımları ile 12’li bazda G.T.İ.P.’na göre tanımları,
b) Ürünlerin ait oldukları kategorileri,
c) Söz konusu kategori için tespit edilen ölçü birimi cinsinden miktarları,
d) Ürünlerin değerleri,
e) Ürünlerin menşe ülkesi.
Çift Taraflı Kontrol Sistemi Kapsamında Miktar Kısıtlamasına Tabi Tekstil Ürünlerinin İthaline İlişkin Esaslar
Madde 18- a) İkili anlaşmalar, protokoller veya diğer düzenlemeler çerçevesinde çift taraflı kontrol sistemi kapsamında miktar kısıtlaması uygulanan tekstil ürünlerinin ithali, Genel Müdürlükçe verilecek ithal lisansının, ithalatçılar tarafından, gümrük yükümlülüğünün doğduğu tarihte ilgili gümrük idarelerine ibrazı ile mümkündür.
Yukarıda belirtilen tekstil ürünlerinin her sevkiyatı için, ilgili tedarikçi ülkelerin yetkili makamları tarafından, ilgili kotalar dolana kadar ihraç lisansı düzenlenir.
İthalatçılar, ithal lisansını almak için Genel Müdürlüğe yapacakları başvuruda ihraç lisansının aslını ibraz etmek zorundadırlar.
İhraç lisansları, ilgili tedarikçi ülkelerin yetkili makamları tarafından Ek VI A’da yer alan örneğe uygun olarak düzenlenir. İhraç lisansları üzerinde, diğer hususlara ilaveten, ilgili ürün miktarının söz konusu ürünün ait olduğu kategori için tespit edilen yıllık kota düzeyinden düşüldüğü tasdik edilir.
Her ihraç lisansı, Ek III’te belirtilen ürün kategorilerinden sadece birini kapsayabilir.
İhraç edilen miktarlar, ihraç lisansı kapsamı ürünlerin ilgili tedarikçi ülkeden sevk edildikleri yıl için tespit edilmiş kota düzeyinden düşülür.
b) İthal lisansı, ithalatçılar tarafından ihraç lisansının aslının Genel Müdürlüğe ibrazını müteakip en geç on (10) iş günü içinde, Ek V’te yer alan forma göre düzenlenir. Bir ihraç lisansı en geç, bu lisans kapsamı ürünlerin sevk edildiği yılı takip eden yılın 31 Mart’ına kadar Genel Müdürlüğe ibraz edilir. Ancak istisnai durumlarda bu süre 30 Haziran tarihine kadar uzatılabilir.
İthal lisanslarının geçerlilik süresi, düzenlendiği tarihten itibaren altı (6) aydır.
İthal lisansı almak için ithalatçılar tarafından Genel Müdürlüğe yapılacak olan başvuru:
1) İthalatçının adını, açık adresini, telefon, teleks ve faks numaraları ile vergi numarasını,
2) Beyan sahibinin adını ve açık adresini,
3) İhracatçının adını ve açık adresini,
4) Ürünlerin menşe ülkesini ve yüklemenin yapıldığı ülkeyi,
5) Ürünlerin ticari tanımı ile 12’li bazda G.T.İ.P.’na göre tanımını,
6) İlgili ürünlerin kategorisini ve söz konusu kategori için, Ek III’te gösterilen ölçü birimi cinsinden miktarını,
7) İhraç lisansının 12 nci hanesinde belirtildiği şekilde ürünlerin değerini,
8) Mümkünse, ödeme ve teslim tarihi ile satış sözleşmesi ve konşimentonun bir örneğini,
9) İhraç lisansının tarih ve numarasını,
10) İthalatçının imzasını ve başvuru tarihini,
içerir.
İthalatçılar, aldıkları ithal lisansında belirtilen toplam miktarı tek sevkiyatta ithal etmeye mecbur tutulamazlar.
Genel Müdürlük tarafından düzenlenen ithal lisanslarının geçerliliği bu lisansların düzenlenmesi sırasında esas alınan ve ilgili tedarikçi ülke/ülkelerin yetkili mercilerince tanzim edilmiş olan ihraç lisanslarının ve bu lisanslarda belirtilen miktarların geçerliliğine bağlıdır.
Genel Müdürlük, ilgili tedarikçi ülkenin herhangi bir ürün kategorisi için tespit edilmiş yıllık kota miktarını aşacak şekilde ihraç lisansı düzenlediğini tespit ederse, bu ürünler için ithal lisansı düzenlemeyi geçici bir süre için durdurur. Bu durumda Müsteşarlık, acilen ilgili tedarikçi ülkelerle bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen yönteme göre danışmalar başlatır.
İhraç lisanslarının ilgili tedarikçi ülke yetkili makamlarınca bu maddede belirtilen hükümlere göre düzenlenmediğinin belirlenmesi ve başvuruda yer alan bilgi ve belgelerde tutarsızlık tespit edilmesi halinde, Genel Müdürlükçe, ilgili tedarikçi ülke menşeli tekstil ürünleri için yapılan ithal lisansı talepleri karşılanmaz.
İthal lisanslarının kaybedilmesi halinde, lisans sahibinin başvurusu ile, Genel Müdürlükçe üzerine “kaybından dolayı yeniden düzenlenmiştir” şerhi düşülerek yeni ithal lisansı düzenlenebilir. Yeniden düzenlenen ithal lisansının tarih ve sayısı, aslı ile aynı olacaktır. Ancak, lisans sahibinden, lisansın bulunması halinde kullanılmayacağına ve Genel Müdürlüğe iade edileceğine dair taahhütname alınır.
Gözetim veya Korunma Önlemi Uygulanan Tekstil Ürünlerinin İhracatında İlgili Tedarikçi Ülkeler Tarafından Düzenlenecek Belgelere İlişkin Ortak Hükümler
Madde 19- Bu Yönetmeliğin 15 inci ve 18 inci maddelerinde belirtilen ihraç lisansları ile Ek VII’de yer alan menşe şahadetnamesi yeterli sayıda çoğaltılmış nüshayı içerir. Bu belgeler, İngilizce veya Fransızca lisanlarında düzenlenir.
Yukarıda belirtilen belgeler el yazısı ile doldurulduğu taktirde, büyük harflerle yazılacak ve mürekkepli kalem kullanılacaktır.
İhraç lisansları ve menşe şahadetnameleri 210 X 297 mm. ebadında olur. Bu belgeler için mekaniksel odun hamuru içermeyen ve gramajı 25 gr/m²’den az olmayan beyaz yazı kağıdı kullanılır. Bütün kısımlarında gözle görülebilen mekanik veya kimyasal bir tahrifatı belli edecek guloş baskı kullanılır.
Bu Yönetmelik hükümlerine göre yapılacak ithalat için yukarıda belirtilen belgelerin aslının ibrazı gereklidir.
Her ihraç lisansı ve menşe şahadetnamesi, baskılı olsun ya da olmasın, kendine ait standart bir seri numarası taşır.
Bu seri numarası;
a) Aşağıda gösterildiği şekilde ihracatçı ülkeyi tanımlayan iki harfi,
-Belarus (Beyaz Rusya) |
BY |
-Özbekistan |
UZ |
-Çin Halk Cumhuriyeti |
CN |
-Ukrayna |
UA |
-Vietnam |
VN |
|
|
b) İlgili kota yılına ait son rakamı (örneğin 2005 yılı için “5” rakamını),
c) İhracatçı ülkede söz konusu belgeleri düzenleyen yetkili makamı tanımlayan iki rakamlı sayıyı,
d) Türkiye’yi tanımlayan iki harfi: TR,
e) 00001’den 99999’a kadar biribirini sırasıyla takip eden beş rakamlı bir sayıyı.
içerir.
İhraç lisansı veya menşe şahadetnamesi, ilgili ürünlerin sevk edilmesinden sonra da düzenlenebilir. Bu durumda, söz konusu belgeler, “issued retrospectively” (geçmişe yönelik düzenlenmiştir) veya “délivré á posteriori” (geçmişe yönelik düzenlenmiştir) ibaresini taşırlar.
İhracatçı, ihraç lisansının veya menşe şahadetnamesinin çalınması, kaybolması ya da imha olması halinde, bu belgeleri tanzim eden yetkili merciden, daha önce kendisine verilen söz konusu belgelere istinaden yenisinin verilmesini talep edebilir. Yeniden düzenlenecek olan bu belgeler “duplicate” (ikinci nüshadır) veya "duplicata” (ikinci nüshadır) ibaresini taşır.
Yukarıda belirtilen ihraç lisansının veya menşe şahadetnamesinin ikinci nüshası, bu belgelerin orijinallerinin tarihini taşır.
Geleneksel Halk Sanatı Ürünleri (Folklorik Ürünler) ile Ev İmalatı Tekstil Ürünlerinin İthaline İlişkin Esaslar
Madde 20- a) Ek III’te belirtilen miktar kısıtlamaları; bu maddenin (b) bendinde tanımlanan ev sanayii ve folklorik ürünlere, bu ürünler için aynı fıkrada yer alan hükümlere uygun olarak menşe ülke yetkili makamları tarafından düzenlenen bir belgenin ithalatçılar tarafından Genel Müdürlüğe ibrazı ve yine aynı fıkrada belirtilen diğer şartları haiz olmaları halinde uygulanmaz.
Bu maddede belirtilen ürünlerin makinada imal edilmiş benzerleri miktar kısıtlamasına tabi ise, gümrük idareleri tarafından sadece, Genel Müdürlükçe düzenlenen ithal lisansında belirtilen ürünlerin ithaline izin verilir.
Anılan ithal lisansı, tedarikçi ülke yetkili makamlarınca düzenlenen bu maddede belirtilen belgenin ithalatçılar tarafından Genel Müdürlüğe ibraz edildiği tarihten itibaren on (10) işgünü içinde düzenlenir.
Bu ithal lisansının geçerlilik süresi, düzenlendiği tarihten itibaren altı (6) aydır. İthal lisansı, bu maddede anılan belgede gösterildiği gibi, istisnalara ilişkin gerekçeleri içerir.
b) Ev sanayii ürünleri konusunda bu maddenin (a) bendinde belirtilen muafiyet, sadece;
1) Her bir tedarikçi ülkenin ev sanayiinde, yalnızca el veya ayakla işleyen dokuma tezgahlarında geleneksel türde imal edilmiş kumaşlara,
2) Bir tedarikçi ülkenin ev sanayiinde, yukarıda belirtilen kumaşlardan geleneksel türde el işçiliği ile elde edilmek ve herhangi bir makina yardımı olmaksızın yalnızca elde dikilmek suretiyle imal edilmiş giyim eşyaları veya diğer tekstil eşyasına,
3) İlgili ikili anlaşmalar veya düzenlemelerin ekindeki listelerde belirtilen, bir tedarikçi ülkenin el imalatı geleneksel halk sanatı (folklorik) ürünlerine,
uygulanır.
c) Muafiyet sadece, Ek X’da yer alan örneğe uygun olarak tedarikçi ülkedeki yetkili makamlarca düzenlenen bir belgenin kapsadığı ürünler için tanınır.
Vietnam söz konusu olduğunda, belgeler açıkca ‘‘FOLKLORE’’ ibaresi olan bir damga taşımak zorundadır. Türkiye ile Vietnam arasında bu ürünlerin yapısıyla ilgili bir görüş ayrılığı olması halinde, bu farklılıkları çözmek için bir ay içinde danışmalar yapılır.
Belgede tanınan muafiyetin gerekçelerinin kesin bir şekilde belirtilmesi zorunludur.
d) Bu madde kapsamı herhangi bir ürünün ithalatı Türkiye’de sorun yaratması ihtimal dahilinde olan boyutlara ulaşırsa, bu Yönetmeliğin 11 inci ve 12 nci maddelerine uygun olarak gözetim veya miktar kısıtlaması uygulanması suretiyle durumun halledilmesi amacıyla, ilgili tedarikçi ülke ile mümkün olan en kısa zamanda danışmalar başlatılır.
Bu Yönetmeliğin 15 inci maddesinin hükümleri, bu maddenin (b) bendi kapsamındaki ürünlere gerekli değişiklikler yapılmak suretiyle uygulanır.
Geçici İthalat
Madde 21- a) Bu Yönetmelik kapsamında alınan önlemler:
1) Serbest bölgelere getirilen,
2) 4458 sayılı Gümrük Kanununun gümrük antrepolarına ilişkin hükümleri kapsamında ithal edilerek gümrük antrepolarına konulan,
3) 4458 sayılı Gümrük Kanununun geçici ithalata ilişkin hükümleri kapsamında ithal edilen,
4) İlgili mevzuat kapsamında, gümrük vergilerine tabi tutulmaksızın, işlem gördükten sonra yeniden ihraç edilmek üzere ithal edilen,
tekstil ürünlerine uygulanmaz.
b) Bu maddenin (a) bendi kapsamına giren tekstil ürünlerinin, işlem görmeden veya işlenmiş halde, sonradan serbest dolaşıma sokulmak istenmesi halinde, bu Yönetmeliğin 18 inci maddesi hükümleri uygulanır ve bu ürünlere ait miktarlar, ihraç lisansının düzenlendiği yıl için tespit edilmiş kotadan düşülür.
Bu Yönetmelik hükümleri kapsamında miktar kısıtlaması uygulanan bir kategoride yer alan ve ilgili tedarikçi ülkenin kotasından düşülerek ithal edildiği tespit edilen tekstil ürünlerinin, daha sonra üçüncü ülkelere ihraç edildiğinin dört hafta içerisinde Genel Müdürlüğe bildirilerek tevsik edilmesi halinde, ihraç edilen miktarlar yeniden ilgili tedarikçi ülkenin kotasına ilave edilir.
Ekonomik Etkili Hariçte İşleme
Madde 22- a) 3/1/1997 tarihli ve 22866 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Belirli Üçüncü Ülkelerde İşlem Gördükten sonra Türkiye’ye Geri İthal Edilen Belirli Tekstil Ürünlerine ve Giyim Eşyasına Uygulanan Ekonomik Etkili Hariçte İşleme Rejimi Yönetmeliği hükümleri çerçevesinde, Ek IV’te hariçte işleme kotası tesbit edilen ve yine aynı ekte yer alan ülkelerde işlem gördükten sonra Türkiye’ye geri ithal edilen tekstil ürünleri, Ek III’te belirtilen miktar kısıtlamalarına tabi tutulmaz.
b) Ek IV'te yer almayan tekstil ürünleri için de, bu ürünlerin miktar kısıtlamalarına tabi olmaları halinde, Kurul tarafından, hariçte işleme kotası tespit edilebilir.
c) Hariçte işleme kotalarının belirli miktarlar dahilinde kategoriler arası aktarımı ile önceki yıldan cari yıla aktarımına veya gelecek yıldan cari yıla aktarımına, Kurul tarafından izin verilir. Ancak, yapılacak aktarımlar;
1) Kategoriler arası aktarım, aktarımın yapıldığı kategori için tespit edilen hariçte işleme kotasının yüzde yirmisine (%20) kadar,
2) Önceki yıla ait kullanılmayan hariçte işleme kotasının cari yıla aktarımı, cari yıl için tespit edilen hariçte işleme kotasının yüzde on buçuğuna (%10,5) kadar,
3) Müteakip yıl için tespit edilen hariçte işleme kotasının cari yıla aktarımı, cari yıl için tespit edilen hariçte işleme kotasının yüzde yedi buçuğuna (%7,5) kadar,
Genel Müdürlükçe doğrudan uygulanabilir.
d) Ek ithalat ihtiyacı olması halinde, Kurul tarafından, hariçte işleme kotalarında gerekli ayarlamalar yapılabilir.
e) Bu maddenin (c) ve (d) bentleri kapsamında yapılan uygulamalar, Genel Müdürlükçe ilgili üçüncü ülke veya ülkelere bildirilir.
f) Menşe şahadetnamesi, Ek IV'te belirtilen bütün ürünler için ilgili tedarikçi ülkedeki yetkili makamlarca yürürlükteki mevzuata ve bu Yönetmeliğin 19 uncu maddesinin hükümlerine uygun olarak düzenlenir.
Esneklik Hükümleri
Madde 23- İlgili tedarikçi ülkeler, Genel Müdürlüğe önceden haber vermek şartıyla, aşağıda belirtilen esaslar çerçevesinde Ek III’te yer alan miktar kısıtlamaları arasında aktarımlar yapabilir.
a) Ek IX’daki tablonun 1 inci sütununda belirtilen herbir tedarikçi ülke için, Ek III’te gösterilen ilgili miktar kısıtlamaları arasında aşağıdaki hükümlere göre yapılabilen aktarımların azami miktarları, bu tablonun 2 ila 8 inci sütunlarında gösterilmiştir.
1) Belirli bir kategori için müteakip yıla ait tespit edilmiş miktar kısıtlamasının cari yılda kullanımına, cari yıla ait miktar kısıtlamasının 2 nci sütunda gösterilen oranına kadar izin verilir. Söz konusu bu miktarlar, müteakip yıla ait ilgili miktar kısıtlamalarından düşülür.
2) Belirli bir yılda kullanılmayan miktarların müteakip yıla ait ilgili miktar kısıtlamasına aktarımına, cari kullanım yılına ait miktar kısıtlamasının 3 üncü sütunda gösterilen oranına kadar izin verilir.
3) Kategori 1’den kategori 2 ve 3’e yapılan aktarımlara, aktarımın yapıldığı miktar kısıtlamasının 4 üncü sütunda gösterilen oranlarına kadar izin verilir.
4) Kategori 2 ve 3 arasındaki aktarımlara, aktarımın yapıldığı miktar kısıtlamasının 5 inci sütunda gösterilen oranlarına kadar izin verilir.
5) Kategori 4, 5, 6, 7 ve 8 arasındaki aktarımlara, aktarımın yapıldığı miktar kısıtlamasının 6 ncı sütunda gösterilen oranlarına kadar izin verilir.
6) Grup I, II veya III’de bulunan herhangi bir kategoriden, Grup II veya III’de (ve uygulanabildiği durumlarda Grup IV’de) bulunan herhangi bir kategoriye aktarımlara, aktarımın yapıldığı kategoriye ait miktar kısıtlamasının 7 nci sütunda gösterilen oranlarına kadar izin verilir.
b) Yukarıda belirtilen esneklik hükümlerinin toplam uygulaması, belirli bir yıla ait herhangi bir miktar kısıtlamasında 8 inci sütunda gösterilen oranın üzerinde bir artışa neden olamaz.
c) Yukarıda bahsedilen aktarımlara uygulanabilen çevrim tablosu Ek I A ve Ek I B’de belirtilmiştir.
d) Aktarımlar için ek şartlar, imkanlar ve notlar Ek IX’daki tablonun 9 uncu sütununda belirtilmiştir.
Ek İthalat
Madde 24- Belirli koşullarda, bir ya da daha fazla sayıda ürün kategorisine ilişkin olarak Ek III'te belirtilen miktarların üzerinde ithalat yapılmasının gerektiği durumda, Kurul tarafından, belirli bir kota yılı içerisinde ithalat için ek imkanlar sağlanabilir.
Bu tür ek imkanların bir tedarikçi ülkenin yetkili makamları tarafından kota seviyesini aşan miktarlarda lisans düzenlenmesini müteakiben sağlanması halinde, kota seviyesini aşan miktar;
a) Ek imkanların sağlandığı kategoriye ait miktar kısıtlamasının yüzde üçünü (%3) geçmemek şartıyla, aynı grup veya alt gruba ait bir ya da daha fazla ürün kategorisi için tespit edilen cari kota yılına ait miktar kısıtlamasından ve/veya,
b) Aynı ürün kategorisi için tespit edilen müteakip kota yılına ait miktar kısıtlamasından,
düşülür.
Bu Yönetmeliğin 23 üncü maddesinde belirtilen esneklik hükümleri ek ithalat imkanları için uygulanmaz.
ALTINCI BÖLÜM
Suistimal
Suistimal Durumunda Yapılacak İşlemler
Madde 25- Yapılan araştırma sonucu, bir tedarikçi ülkenin miktar kısıtlamasına tabi bir kategoride yer alan tekstil ürünlerinin aktarma (transshipment), yön değiştirme (re-routing) veya buna benzer hileli yöntemlerle Türkiye'ye ithal edildiği ispatlanır ve bu durumun telafisi için bir eşdeğer ayarlamanın yapılması gerektiği kanaatine varılırsa, ilgili tedarikçi ülkeden bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen yönteme göre danışma talep edilir.
Suistimale ilişkin açık bir delilin bulunması durumunda, birinci fıkrada belirtilen danışmalar sonuçlanıncaya kadar ilgili tedarikçi ülkeden, danışmanın başladığı takvim yılına ait belirlenmiş kotadan, şayet içinde bulunulan yılın kotası tamamen kullanıldıysa takip eden yıl için belirlenen kotadan gerekli ayarlamaların yapılmasını garanti etmek için gerekli ihtiyati tedbirleri alması talep edilir.
Danışmalar sonucunda şayet bu Yönetmeliğin 14 üncü maddesinde belirtilen süre içinde karşılıklı olarak tatmin edici bir çözüm sağlanamazsa, Kurul tarafından alınacak kararla, suistimale konu miktara eşdeğer bir miktar ilgili tedarikçi ülkenin söz konusu ürüne ait kotasından düşülür.
Tedarikçi ülkelerle yapılan ikili anlaşmaların hükümlerine göre, ilgili tedarikçi ülkeler tarafından elyaf miktarı, mal miktarı, mal tanımı veya mal tasnifine ilişkin yanlış beyanda bulunulduğuna dair yeterli delillerin varlığı tespit edilirse, Genel Müdürlükçe, ilgili ürünlerin söz konusu ülkeden ithaline izin verilmeyebilir.
Ürünleri miktar kısıtlamasına tabi olmayan bir ülkenin sahasından bu ülke menşeli olmayan ürünlerin aktarma (transshipment) veya yön değiştirme (re-routing) suretiyle Türkiye'ye ithal edildiği tespit edilirse, Kurul tarafından, söz konusu ülkenin aynı ürünlerinin ithalatında miktar kısıtlaması uygulanması veya diğer herhangi bir uygun önlem alınması kararlaştırılabilir.
YEDİNCİ BÖLÜM
Kurul
Kurulun Çalışma Usul ve Esasları
Madde 26- Kurul, gerekli hallerde, Kurul Başkanının daveti üzerine toplanır. Genel Müdürlük Kurul toplantısından önce gündemde görüşülecek maddelere ilişkin özet bilgileri hazırlayarak Kurul üyelerine gönderir.
Kurul, salt çoğunlukla toplanır. İlk toplantıda çoğunluğun sağlanamaması halinde müteakip toplantı ertesi gün yapılır. Bu toplantıda salt çoğunluk aranmaz.
Kurul kararları, toplantıya katılanların oy çokluğu ile alınır. Oylarda eşitlik olması halinde, Kurul Başkanının kullandığı oy yönünde çoğunluk sağlanmış sayılır.
Kurul üyeleri dışında toplantıya katılanların oy hakkı yoktur.
Kurul üyeleri, incelemeye konu taraflar ile 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 245 inci maddesinde belirtilen türde bir ilişkide bulunduklarının tespiti halinde, toplantılara katılamazlar.
Kurul üyesi meslek kuruluşu temsilcilerinin, inceleme konusu benzer ve/veya doğrudan rakip ürün/ürünlerin üreticisi, ihracatçısı veya ithalatçısı olmaması ve bu malların herhangi bir şekilde ticareti ile iştigal etmemesi zorunludur. Aksi takdirde, yukarıdaki fıkra hükmüne göre işlem yapılır.
SEKİZİNCİ BÖLÜM
Çeşitli Hükümler
Yaptırım
Madde 27- Gerçek veya tüzel kişilerce bu Yönetmelik hükümleri kapsamında ithalat işlemlerine esas olan belgelerde tahrifat yapıldığının veya sahte belge kullanıldığının yada yanıltıcı bilgi ve belge verildiğinin Müsteşarlık denetim birimince belirlenmesi durumunda, ilgili mevzuat hükümleri saklı kalmak üzere, başlamış bulunan işlemleri hariç, söz konusu kişilerin bu Yönetmelik çerçevesinde yapacağı müteakip ithal lisansı talepleri Genel Müdürlükçe bir (1) yıl süre ile değerlendirmeye alınmaz. Bu süre, konuya ilişkin olarak Genel Müdürlükçe firmaya gönderilen yazının sevk tarihinden yedi (7) gün sonra başlar.
İthal lisansının, Ek XII’de yer alan taahhütname çerçevesinde, geçerlilik süresinin bitimini müteakip en geç onbeş (15) iş günü içinde Genel Müdürlüğe iade edilmemesi halinde, mücbir sebepler hariç, müteakip ithal lisansı talepleri, söz konusu ithal lisansı iade edilene kadar değerlendirmeye alınmaz.
İstatistiki Bilgiler
Madde 28- a) İstatistik Pozisyonlarına Bölünmüş Gümrük Giriş Tarife Cetvelinin XI inci bölümünde yer alan tekstil ürünlerinin ithalat miktarları, Gümrük Müsteşarlığınca, her ayın bitiminden itibaren otuz (30) gün içinde, G.T.İ.P., bu G.T.İ.P.’na ait ölçü birimi ve varsa özel ölçü birimi, yer aldığı kategori de belirtilmek suretiyle Genel Müdürlüğe bildirilir.
b) İthali ileriye yönelik gözetime veya miktar kısıtlamasına tabi tekstil ürünlerinin ithalatı ile ilgili istatistiki veriler: (ürünün ticari tanımı, G.T.İ.P., bu G.T.İ.P.'na ait ölçü birimi ve varsa özel ölçü birimi, yer aldığı kategori, ilgili kategori için belirlenen ölçü birimi cinsinden miktarı, G.T.İ.P’na ait ölçü birimi farklı ise ayrıca kilogram cinsinden miktarı, fiyatı, menşe veya ihracatçı ülkesi ve benzeri.)
1) Gümrük yükümlülüğünün doğduğu ayı izleyen ayın ilk onbeş (15) iş günü içinde, ilgili gümrük idaresi tarafından,
2) Gümrük yükümlülüğünün doğduğu tarihi müteakip en geç onbeş (15) iş günü içinde, adına ithal lisansı düzenlenmiş olan ithalatçılar tarafından,
Genel Müdürlüğe bildirilir.
Tebliğ
Madde 29- Müsteşarlık bu Yönetmeliğin uygulanmasına ilişkin Tebliğ çıkarmaya yetkilidir.
Diğer Mevzuat
Madde 30- İthalata ilişkin diğer Yönetmeliklerin bu Yönetmeliğe aykırı hükümleri uygulanmaz.
Kaldırılan Hükümler
Madde 31- 26/12/1997 tarihli ve 23212 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Belirli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemleri Hakkında Yönetmelik, ek ve değişiklikleri ile birlikte yürürlükten kaldırılmıştır.
Geçici Madde 1- Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihe kadar başlamış bulunan işlemler kaldırılan Yönetmelik hükümlerine tabidir.
Yürürlük
Madde 32- Bu Yönetmelik 1/1/2005 tarihinde yürürlüğe girer.
Yürütme
Madde 33- Bu Yönetmelik hükümlerini Dış Ticaret Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan yürütür.
Ekleri Resmî Gazete'nin basıla nüshasında mevcuttur.
—— • ——
Dış Ticarette Teknik Düzenlemeler ve Standardizasyon Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılması Hakkında Yönetmelik
MADDE 1 — 31/12/2003 tarihli ve 25333 3. mükerrer sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Dış Ticarette Teknik Düzenlemeler ve Standardizasyon Yönetmeliğinin Ek 1 sayılı listesi ilişikteki şekilde değiştirilmiştir.
Geçici Madde —Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihe kadar başlamış bulunan ithalat ve ihracat işlemleri, ilgili bulundukları Yönetmelik hükümlerine tabidir. Ancak, bu Yönetmeliğin lehteki hükümleri söz konusu işlemlere uygulanır.
MADDE 2 — Bu Yönetmelik 1/1/2005 tarihinde yürürlüğe girer.
MADDE 3 — Bu Yönetmelik hükümlerini Dış Ticaret Müsteşarlığı’nın bağlı olduğu Bakan yürütür.
—— • ——
Sigortacılık Muhasebe Sistemi Yönetmeliği
BİRİNCİ BÖLÜM
Madde 1- Bu Yönetmeliğin amacı, sigorta ve reasürans şirketleri ile emeklilik şirketlerinin; hesap ve kayıt düzeninde şeffaflık ve tekdüzenin sağlanması, işlemlerinin kayıt dışında kalmasının önlenmesi, faaliyetlerinin gerçek mahiyetlerine uygun olarak sağlıklı ve güvenilir bir biçimde muhasebeleştirilmesi, konsolide ve konsolide olmayan bazda mali durumları, mali performansları ile yönetimin etkinliği hakkında bilgileri içeren mali tablolarının zamanında ve doğru bir şekilde hazırlanması, raporlanması ve yayımlanmasına ilişkin esas, usul ve ilkelerin belirlenmesidir.
Kapsam
Madde 2- Sigorta ve reasürans şirketleri ile emeklilik şirketleri mali tablo ve raporlarını bu Yönetmeliğe uygun olarak düzenlemek zorundadır.
Emeklilik alanında faaliyet gösteren şirketler ayrıca şirketlerince kurulan emeklilik yatırım fonlarının muhasebeleştirilmesi için Sermaye Piyasası Kurulu tarafından uygulamaya konulan muhasebe standartlarında öngörülen hususlara tabidir.
Dayanak
Madde 3- Bu Yönetmelik, 21/12/1959 tarihli ve 7397 sayılı Sigorta Murakabe Kanununun 39 uncu maddesi ile 28/3/2001 tarihli ve 4632 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanununun 11 inci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
Madde 4- Bu Yönetmelikte geçen;
a) Kanun: 7397 sayılı Sigorta Murakabe Kanunu ile 4632 saylı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanununu,
b) Bakan veya Bakanlık: Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakan veya Bakanlığı,
c) Müsteşarlık: Hazine Müsteşarlığı'nı,
d) Şirket: Türkiye'de kurulmuş sigorta ve reasürans şirketleri ile yabancı ülkelerde kurulmuş sigorta ve reasürans şirketlerinin Türkiye'deki şubelerini ve emeklilik şirketlerini
ifade eder.
Madde 5- Bu Yönetmelikte yer alan genel ilkeler, bu Yönetmelikle ilgili olarak çıkarılan tebliğlerde yer verilen hükümlerin yorumlanması ile işlem ve olayların mali tablolarda gösterimine ilişkin hususları düzenlemeye yönelik olup, söz konusu ilkeler şirketlerin yürütecekleri faaliyetlerin sınırlarının belirlenmesinde dikkate alınmaz.
Madde 6- Müsteşarlık, bu Yönetmelikteki hükümlerin açık ve anlaşılır hale gelmesi ve birden çok alanla ilgili hususlarda yoruma ihtiyaç duyulması halinde, muhasebe ve finansal raporlama standartları açıklaması yayımlayabilir.
Bu Yönetmelikte veya bu Yönetmelikle ilgili olarak çıkarılan tebliğlerde yer alan hükümler ile Müsteşarlığın sigortacılık muhasebe ve finansal raporlama standartları açıklamaları, topluca sigortacılık finansal raporlama standartları olarak adlandırılır.
Madde 7- Bu Yönetmelikte yer verilen terimlerin tanımları, uygulamadaki anlamlarından farklı olmaları halinde ilgili terimlerin bu Yönetmelikteki anlamları esas alınarak işleme tabi tutulmaları zorunludur.
Madde 8- Genel ilkeler,
a) Mali tabloların amacı,
b) Mali tabloların nitelikleri,
c) Mali tabloları oluşturan unsurların tanımlanması, mali tablolara alınması ve değerlemesi,
d) Öz sermaye kavramı ve öz sermayenin korunması,
konularını içerir.
Mali tablolar, finansal raporlama sürecinin bir parçasını teşkil eder ve bilanço, gelir tablosu, nakit akım tablosu, öz sermaye değişim tablosu, kar dağıtım tablosu ve mali tabloların ayrılmaz bir parçası olan dipnotlardan oluşur. Bunların yanında, mali tablolarda, mali tablo bilgilerine dayanılarak üretilmiş ilave bilgiler de yer alabilir. Bunlar, bir şirketin coğrafi veya endüstriyel bölümlere göre raporlaması veya fiyat değişimlerinin etkileri ile ilgili bilgiler olabilir. Mali tablolar, yönetim kurulu yıllık faaliyet raporu ile Türk Ticaret Kanununda düzenlenen denetçi raporunu içermez.
Madde 9- Mali tablo kullanıcıları; mevcut ve potansiyel sigortalılar ve katılımcılar, yatırımcılar, acenteler ve çalışanlar, borç verenler, reasürörler, diğer ticari alacaklılar ve diğer ilgililerdir.
Madde 10- Mali tablolar, kullanıcılarının ekonomik kararlarında faydalı olacak şekilde, bir şirketin mali durumu, performansı ve mali durumundaki değişiklikler hakkında bilgi vermek amacıyla hazırlanır. Mali tablolar, bunun dışındaki amaçlar için hazırlanamaz.
Bu şekilde hazırlanmış mali tablolar, kullanıcıların çoğunun ortak bilgi ihtiyacını karşılar. Ancak, finansal olmayan bazı bilgilerin mali tablolarda yer almaması mümkündür.
Mali tablolar, şirket kaynaklarının şirket yönetimi tarafından etkin idare edilip edilmediğinin sonuçlarını da gösterir. Mali tablo kullanıcıları, alacakları ekonomik kararlarda kullanmak üzere, performans değerlendirmesi yaparlar. Şirketle sigorta ve emeklilik sözleşmesi düzenleme, şirket payları satma, elde tutma veya yeni pay alma ile yönetimin yeniden atanması veya değiştirilmesi konuları, ekonomik kararlar içinde yer alır.
Madde 11- Mali tablo kullanıcıları tarafından alınan ekonomik kararlar, şirketin gelecekte elde etmesi beklenen nakit ve nakit benzerlerini oluşturma yeteneği ile bunların kesinlik düzeyi hakkında bir değerlendirme yapmayı gerekli kılar. Nakit ve nakit benzerleri oluşturma yeteneği sayesinde şirket, sigortalılarına ve katılımcılarına olan yükümlülüklerini, reasürörlere ve acentelere olan yükümlülüklerini, diğer borçlarını, bunların faizlerini, çalışanların ücretlerini ve ortaklara kar payını ödeyebilir. Şirketin mali durumuna, performansına ve mali durumunda değişime odaklı bilgilerin sağlanması halinde, mali tablo kullanıcıları şirketin nakit ve nakit benzerleri oluşturma kapasitesini daha iyi değerlendirme yeteneğine sahip olurlar.
Bir şirketin mali durumu, kontrol ettiği ekonomik kaynaklar, mali yapısı, likiditesi, ödeme gücü ve faaliyet gösterdiği ortamdaki değişikliklere uyum yeteneğinden etkilenir. Şirketin kontrol ettiği ekonomik kaynaklar ve geçmişte bu kaynakları değiştirme kapasitesi, şirketin oluşturacağı nakit ve nakit benzerlerini tahmin etmekte yararlı bir bilgidir. Şirketin mali yapısı hakkındaki bilgiler ise, şirketin borçlanma ihtiyacını, karların ve nakit akımlarının hak sahipleri arasında ne oranda pay edileceğini, şirketin ilave finansman ihtiyacının nasıl karşılanacağını tahmin etmede yararlı olmaktadır. Likidite ve ödeme gücü hakkındaki bilgiler, şirket borçlarının vadesinde ödenme gücü hakkında bilgi verir. Likidite, kısa vade için, bu süre içerisinde vadesi gelen finansal yükümlülükleri düştükten sonra elde kullanılabilir nakdin kalmasını ifade eder. Ödeme gücü ise, şirketin uzun vadede, vadesi gelen finansal yükümlülüklerini karşılama yeteneğidir.
Şirketin performansı, özellikle karlılığı ve karlılıktaki değişimi hakkındaki bilgi, şirketin gelecekte kontrol etmesi beklenen ekonomik kaynaklardaki muhtemel değişiklikleri değerlendirmek için şarttır. Mevcut ekonomik kaynaklarından şirketin elde edebileceği nakit ve nakit benzerlerinin tutarını tahminde, performansla ilgili bilgi verilmesi zorunludur. Bunun yanında, performans hakkında bilgi, şirketin kullanacağı ek kaynakların etkinliği hakkında karar vermede yardımcı olur.
Mali durumdaki değişim, şirketin dönem içinde gerçekleştirdiği yatırım, finansman ve esas faaliyetleri hakkında bilgi vermeye yarar. Bu bilgi mali tablo kullanıcılarına, şirketin nakit ve nakit benzerleri oluşturma gücü ve bu nakitten yararlanmak için şirket ihtiyaçlarını belirlemede fayda sağlar. Şirketin mali durumundaki değişimi gösteren mali tablolara konu edilen fonları nakit ve nakit benzerleri, şirket sermayesi veya likit varlıklar oluşturabilir.
Mali durum hakkında bilgi bilançoda, performans hakkında bilgi gelir tablosunda, mali durumdaki değişiklikler hakkında bilgi ise ayrı mali tablolarda verilir.
Mali tablolar setini oluşturan tablolar; bilanço, gelir tablosu, nakit akım tablosu, öz sermaye değişim tablosu ve kar dağıtım tablosu, bir işlemin veya olayın farklı yönlerini temsil ettiklerinden birbirleriyle ilişkilidir. Her bir mali tablo diğerinden farklı konuda bilgi vermesine rağmen, tek başına kullanıcıların ihtiyaç duyduğu bilgilerin tümünü sağlayamaz.
Madde 12- Mali tablolar, diğer ek açıklamaların da içinde yer aldığı dipnotları kapsar. Şirketlerin düzenleyecekleri konsolide ve konsolide olmayan mali tabloların biçim ve içerikleri ile bunların açıklama ve dipnotlarına ilişkin usul ve esaslar Müsteşarlıkça belirlenir.
Madde 13- Tahakkuk esası ve şirketin sürekliliği muhasebenin temel varsayımlarıdır.
Madde 14- Mali tablolar, amaçlanan faydayı sağlamaları için tahakkuk esası dikkate alınarak hazırlanır.
Bu yöntemde, işlemlerin ve diğer olayların etkileri, bunlarla ilgili nakit ve nakit benzerlerinin tahsilatlarının veya ödemelerin yapıldığı tarih itibarıyla değil, bunların vuku bulduğu tarihler esas alınarak mali tablolara alınır. İşlem ve olaylar tahakkuk ettiği tarih itibarıyla mali tablolara alınır ve ilgili dönemin mali tablolarında gösterilir. Tahakkuk esası kullanılarak hazırlanmış mali tablolar, mali tablo kullanıcılarına, sadece şirketin geçmişte yaptığı nakit tahsil ve ödeme işlemleri hakkında değil, gelecekte ödenmesi gereken yükümlülükler ve gelecekte alınacak nakdi temsil eden kaynaklar hakkında da bilgi vermelidir.
Madde 15- Mali tablolar, şirketin tahmin edilebilir bir gelecekte faaliyetlerini sürdüreceği varsayımı ile hazırlanmalıdır. Eğer faaliyetleri tasfiye etme ve önemli miktarda azaltma niyeti veya gerekliliği varsa, mali tablolar farklı esaslara göre düzenlenebilir. Bu durumda mali tablo düzenlemede kullanılan esaslar açıklanır.
Madde 16- Mali tabloların nitelikleri, mali tabloları kullanıcıları için faydalı hale getiren yönleridir. Anlaşılabilirlik, ihtiyaca uygunluk, güvenilirlik ve karşılaştırılabilirlik mali tabloların niteliklerini oluşturur.
Madde 17- Mali tablolarda sunulan bilgilerin kullanıcılar tarafından kolayca anlaşılabilmesi, mali tabloların en önemli niteliksel özelliğidir. Ticari ve ekonomik faaliyetler ve muhasebe konusunda makul düzeyde bilgiye sahip olup, sunulan bilgileri makul bir dikkatle değerlendirmeye istekli kişiler tarafından anlaşılabilecek düzeydeki mali tabloların anlaşılabilirlik özelliğini taşıdığı kabul edilir. Ekonomik karar almada önemli olan ve doğası itibariyle karmaşık olan bilgiler, anlaşılmasının zor olduğu gerekçesiyle mali tablolardan çıkarılamaz.
Madde 18- Mali tablolarda sunulan bilgilerin faydalı olabilmesi için, bu bilgilerin kullanıcıların ekonomik karar alma ihtiyaçlarına uygun olması şarttır. Geçmiş, şimdiki ve gelecek olayların değerlendirilmesini veya önceki değerlendirmelerin gözden geçirilmesini sağlamak suretiyle, mali tablo kullanıcılarının ekonomik kararlarını etkileyen bilgi, ihtiyaca uygunluk özelliğini taşıyor kabul edilir.
Bilginin tahmin ve teyit etme rolü birbirleriyle ilişkilidir. Şirketin varlıklarının tutarı ve yapısı, aynı zamanda geçmişte yapılan tahminlerin sonuçlarını teyit açısından da bilgi verir.
Şirketin finansal durumu ve geçmiş performansı hakkındaki bilgi; şirketin gelecekteki mali durum ve performansı ile mali tabloyu kullananların ilgili olduğu alanlarda, temettü, ücret ödemeleri, menkul kıymetlerin fiyat hareketleri ve şirketin yükümlülüklerini vadesinde ödeme gücü gibi konular hakkında tahmin yapmaya elverişli bir temel sağlar. Mali tabloların sunuş biçiminin, şirketin geçmiş verilerinden, gelecekteki performansını tahmin etme gücünü artıracak şekilde belirlenmesi zorunludur.
Madde 19- Bir bilginin ihtiyaca uygun olması, önemlilik kavramı ve o bilginin esasıyla ilgilidir. Bazı durumlarda bir bilginin esası, onun ihtiyaca uygun olup olmadığının belirlenmesinde tek başına yeterlidir. Bazı durumlarda ise, bilginin esası ve önemlilik birlikte dikkate alınmalıdır.
Bir bilginin açıklanmaması, yanlış veya eksik açıklanması, mali tabloları esas alarak karar veren kullanıcıların ekonomik kararlarını etkileyebilecek nitelikte ise, bu bilgi önem arz eden bilgidir.
Güvenilirlik
Madde 20- Bilginin faydalı olabilmesi için, güvenilir olması da şarttır. Önemli hataları içermeyen, yanlı olmayan ve temsil etmesi beklenen veya temsil ettiği iddia edilen işlem ve olayları, gerçeğe uygun bir şekilde temsil etmek suretiyle kullanıcılara dayanak olabilen bir bilginin güvenilir olma özelliğini taşıdığı kabul edilir.
Bir bilgi güvenilir olmadığında söz konusu bilgi mali tablolara yansıtılmaz.
Madde 21- Bir bilginin güvenilir kabul edilebilmesi için, hatalardan ve önyargılardan arındırılmış olması, temsil etmesi beklenen veya temsil ettiği anlaşılan işlem ve olayları gerçeğe uygun bir şekilde sunması şarttır.
Bir çok finansal veri, işlem ve olayları gerçeğe uygun bir şekilde yansıtmama riski taşıdığında, ilgili kalemin finansal etkilerinin ölçülmesi çok belirsiz olabileceğinden şirket ilgili kalemi mali tablolara almayabilir. Diğer durumlarda ise, ilgili kalem mali tablolara alınır ve bunun ölçümü ile mali tablolara alınması ile ilgili riskler açıklanır.
Madde 22- Bir bilginin gerçeği uygun bir şekilde temsil etmesi için, ilgili bilginin sadece hukuki biçimine bakarak değil, onun özü ve ekonomik anlamı dikkate alınarak mali tablolarda sunulması şarttır.
Madde 23- Mali tabloların güvenilir olması için, bu tablolarda bulunan bilgilerin tarafsız olması, diğer bir deyişle yanlı olmaması şarttır. Önceden belirlenmiş bir sonucu elde etmek amacıyla, kararları ve yargıları etkileyecek şekilde bilgi sunan mali tablolar tarafsız olarak kabul edilemez.
Madde 24- Şüpheli alacakların tahsili, maddi varlıkların faydalı ömrü, garanti kapsamında yapılacak giderler gibi mali tabloları ilgilendiren belirsizlikler, mali tabloların hazırlanmasında ihtiyatlılık ilkesine uyularak ve bu belirsizliklerin esası ve boyutu hakkında açıklama yapılarak mali tablolara alınır. İhtiyatlılık, şirketin gizli yedek akçe ayırmasına, aşırı karşılık ayırmasına, gelirlerin ve varlıkların bilinçli şekilde düşük gösterilmesine veya borçların ve giderlerin bilinçli şekilde yüksek gösterilmesine de izin vermez. İhtiyatlılık ilkesine aykırı olarak hazırlanan mali tablolar tarafsız olma ve dolayısıyla güvenilir olma özelliklerini kaybeder.
Madde 25- Mali tabloların güvenilir olabilmesi için, bu tablolarda yer alan bilgilerin maliyet ve önemlilik sınırları içerisinde tam olması şarttır.
Madde 26- Mali durum ve performans eğilimlerinin tespitine imkan vermek üzere, bir şirketin mali tablolarının önceki dönemlerle karşılaştırılabilir olması şarttır. Bunun yanında, mali tabloların, mali durum, performans ve mali durumda değişimi değerlendirmeyi sağlamaya yönelik olarak, şirketler arasında da karşılaştırma yapmaya müsait olması zorunludur. Bu çerçevede, benzer işlemlerin finansal sonuçları, tüm şirketlerde sürekli ve tutarlı olarak aynı şekilde mali tablolarda gösterilmeli ve değerlenmelidir.
Karşılaştırılabilir olma özelliğinin gereği olarak, mali tabloların hazırlanmasında kullanılan muhasebe politikaları, bunlarda yapılan değişiklikler ve bu değişikliklerin etkileri hakkında mali tablo kullanıcılarına açıklama yapılır. Mali tablo kullanıcıları, birbirini izleyen dönemlerde gerçekleşen benzer işlem ve olaylar için benimsenen muhasebe politikalarında, bir şirkette zaman içinde gerçekleşen değişiklikleri ve farklı şirketlerin bu konudaki politikalarını belirleyecek bilgilere sahip olmalıdır. Kullanılan muhasebe politikalarına ilişkin açıklama yapmak dahil, Müsteşarlıkça yayımlanan sigortacılık finansal raporlama standartlarına uyum, karşılaştırılabilir olma özelliğini sağlamaya yardımcı olur.
Karşılaştırılabilirlik, tek düze olmaktan farklı olup, gelişmiş muhasebe standartlarının uygulamaya konulmasına engel değildir. Bir işlem veya olay için kabul edilen muhasebe politikası, ihtiyaca uygun olma ve güvenilir olma özelliğini yitirmişse, söz konusu işlem ve olayların muhasebeleştirilmesinde bu politikanın sürdürülmesi uygun değildir. Bunun yanında, daha uygun ve güvenilir alternatif muhasebe politikalarının ortaya çıkması durumunda, eski politikaların sürdürülmesi mümkün değildir.
Mali tablo kullanıcıları, şirketin mali durumu, performansı ve mali durumda değişimini önceki dönemlerle karşılaştırmaya ihtiyaç duyduklarından, mali tablolar bir önceki dönemle karşılaştırmalı olarak hazırlanır.
Madde 27- Mali tabloların açıklanmasında gereksiz gecikmelerin olması durumunda, bilgi ihtiyaca uygun olma özelliğini kaybedebilir. Şirketlerin yönetimi, bilgileri kısa süre içinde açıklama ile güvenilir olması arasında bir denge kurmak zorundadır. Bilginin kısa süre içinde sunulması için, işlem ve olayların tüm yönlerine ilişkin bilgiler edinilmeden, diğer bir deyişle güvenilirliği zedeleyerek, mali tabloların kamuya açıklanması zorunlu olabilir. Bunun tersi durumda, gecikme halinde mali tablolardaki bilgiler çok güvenilir olabilir ancak, daha önceden karar almak zorunda olan kullanıcılar için anlamı azalabilir. Güvenilirlik ve ihtiyaca uygunluk arasında denge kurmada, mali tablo kullanıcılarının ekonomik karar alma ihtiyaçlarını en iyi şekilde karşılama hususuna önem verilmelidir.
Madde 28- Fayda ve maliyet arasındaki denge, mali tablo niteliklerinden ziyade, genel bir kısıtlamadır. Bir bilgiden elde edilen fayda, onu temin etmek için harcanan maliyetten fazla olmalıdır.
Madde 29- Uygulamada, mali tablo nitelikleri arasında bir denge şarttır. Bu denge mali tabloların amaçlarını en iyi şekilde karşılayacak şekilde kurulmalıdır. Mali tablo nitelikleri arasında denge kurmada, olay bazında uzman kişilerin takdir yetkisi aranır.
Madde 30- Mali tabloların hazırlanmasında, temel mali tablo niteliklerinin kullanılması ve uygun muhasebe standartlarının uygulanması halinde, mali tabloların gerçeği dürüst bir şekilde yansıttığı kabul edilir.
Madde 31- Mali tablolar, işlem ve olayları ekonomik özelliklerine göre genel gruplara ayırarak, bunların finansal etkilerini gösterir. Bu genel gruplar mali tabloların unsurlarını oluşturur. Bilançoda, şirketin mali durumunun ölçümü ile doğrudan ilgili unsurlar; varlıklar, borçlar ve öz sermayedir. Gelir tablosunda performansın ölçümü ile doğrudan ilgili unsurlar ise gelir ve giderlerdir.
Madde 32- Bilançoda, şirketin mali durumunun ölçümü ile doğrudan ilgili unsurlar aşağıda tanımlanan varlıklar, borçlar ve öz sermayedir.
a) Varlık: Geçmişteki işlemler neticesinde şirketin kontrol ettiği ve bundan gelecekte oluşacak ekonomik faydaların şirkete ait olacağı beklenen değerleri,
b) Borç: Geçmiş olaylardan kaynaklanan ve ifası şirketin ekonomik fayda içeren değerlerinde bir çıkışa neden olacak mevcut yükümlülüğü,
c) Öz sermaye: Şirketin varlıklarından tüm borçlarını indirdikten sonra kalan bakiyeyi, ifade eder.
Bu bölümde varlık ve borçların önemli özellikleri yer alır. Ancak bunların bilançoya alınması için gerekli kriterler bu bölümde yer almamaktadır. Bunların bilançoya alınabilmesi için bu Yönetmelikte belirtilen mali tablolara alınma kriterlerini taşımaları şarttır.
Bir kalemin varlık, borç veya öz sermaye tanımı içerisinde yer alıp almadığını değerlendirirken sadece hukuki biçime değil, kalemin özüne ve ekonomik anlamına bakılır.
Madde 33- Bir varlığın beklenen ekonomik faydası, şirkete nakit ve nakit benzeri akımına doğrudan ve dolaylı olarak katkı sağlayacak potansiyeldir. Potansiyel, şirketin esas faaliyetlerinin parçası olan üretken bir birim olabileceği gibi, nakde ve nakit benzerlerine çevrilebilen veya üretim maliyetlerini azaltan bir bilgi gibi, şirketin nakit çıkışını azaltma kapasitesi şeklinde de ortaya çıkabilir.
Bir şirket, varlıklarını ihtiyaçları karşılamaya yönelik hizmet üretiminde kullanmak için elde bulundurur. Üretilen hizmetler sigortalı ve katılımcı ihtiyaçlarını karşıladığı için, sigortalı ve katılımcı bunlar için bir ödeme yapmaya hazırdır. Bu ödeme şirketin nakit akımına katkı sağlar. Nakdin kendisi de, diğer kaynaklara ulaşmayı sağlamak suretiyle bir hizmet sunar.
Bir varlıktan beklenen ekonomik fayda şirkete değişik biçimlerde sağlanabilir. Bir varlık;
a) Şirket tarafından satılan hizmetlerin üretiminde tek başına veya diğer varlıklarla beraber kullanılabilir,
b) Başka varlıklarla takas edilebilir,
c) Bir borcun ifası için kullanılabilir,
d) Hisse sahiplerine dağıtılabilir.
Bir çok varlık fiziki bir biçime sahiptir. Ancak bir varlığın mali tablolara alınması için fiziki biçiminin varlığı şart değildir.
Bir çok varlık haklarla ilgilidir. Bir varlık olarak tanımlanabilmek için hukuki kontrolün şirketin elinde olması şart değildir.
Bir şirketin varlıkları geçmiş olaylar veya işlemler neticesinde ortaya çıkar. Bir varlık genellikle satın alma veya üretme suretiyle elde edilir. Ancak bunun yanında diğer yollarla da elde edilebilir. Gelecekte olması beklenen işlemler neticesinde bir varlık elde edilemez.
İstisnaları olmakla beraber, harcama yapmakla varlık elde etmek arasında çok yakın bir ilişki vardır. Bu çerçevede, şirketin bir harcama yapması halinde bundan gelecekte bir fayda elde etmenin amaçlandığı sonucuna ulaşılabilir, ancak her zaman bu harcama neticesinde bir varlık elde edilmeyebilir. Benzer şekilde, bir harcama yapılmadan elde edilmiş kalemler de varlık olarak değerlendirilebilir.
Madde 34- Borçların en önemli özelliği, şirketin mevcut bir yükümlülüğünün bulunmasıdır. Yükümlülük, şirketin belirli bir şekilde hareket etme görevi veya sorumluluğudur. Sorumluluk, bağlayıcı bir sözleşme veya kanuni düzenlemeler nedeniyle ortaya çıkabilir ve bu durumda hukuki yaptırıma tabi olması mümkündür. Bunun yanında, sorumluluk ticari örf veya iyi ilişkileri sürdürme isteği veya eşit davranma arzusu gibi nedenlerle de ortaya çıkabilir.
Mevcut bir yükümlülük ile ileriye dönük bir taahhüt arasında fark bulunmaktadır. Yönetimin ileride bir varlığı alma niyeti, başlı başına bir tutarın borç olarak mali tablolara alınması şart değildir. Bir yükümlülük sadece ilgili varlığın teslim alınması veya şirketin geri dönülmez bir sözleşme yapılması halinde ortaya çıkar. Geri dönülmez sözleşme, vazgeçilmesi halinde şirketin önemli tazminat ödemek zorunda kalması gibi nedenlerle, şirketin bozmak istemeyeceği sözleşmelerdir.
Borçların ifası genellikle, ekonomik fayda içeren değerlerin sözleşmenin diğer tarafına şirketçe verilmesini zorunlu kılar. Bir borcun ifası;
a) Nakdi ödeme,
b) Diğer varlıkların devredilmesi,
c) Hizmet sunulması,
d) Borcun bir başka borçla değiştirilmesi,
e) Borcun öz sermayeyle değiştirilmesi.
şeklinde olabilir.
Bunun yanında, bir borç başka yollarla da ifa edilebilir.
Borçlar geçmiş olay ve işlemlerden kaynaklanır.
Tahmin yapılmak suretiyle ölçülebilen borçlar karşılık olarak adlandırılır.
Madde 35- Öz sermaye; şirketin varlıklarından tüm borçlarını indirdikten sonra kalan bakiyedir. Ancak bu tutar bilançoda daha alt kategorilere ayrılabilir. Şirketler, ortakların sermaye dahil katkılarını, kar ve sermaye yedeklerini ve birikmiş karları ayrı ayrı göstermelidir. Bu tür ayrımlar, mali tablo kullanıcılarının karar vermelerinde yardımcı olacak hususları içerir. Bu sınıflandırma imtiyazlı pay sahiplerinin haklarını da gösterecek şekilde düzenlenmelidir.
Türk Ticaret Kanunu veya şirketlerin ana sözleşmeleri gereği veya diğer şekillerde yedek akçeler ayrılabilir. Bunun yanında vergi kanunları bazı tutarların dağıtılmaması halinde vergi avantajı sağlayabilir. Bu bilgiler ekonomik karar almada mali tablo kullanıcıları için fayda sağlar. Bu tutarların transferi bir gider olarak değil, ilgili tutarların dağıtılması olarak dikkate alınır.
Öz sermayenin bilançoda gösterilecek tutarı, varlık ve yükümlülüklerin değerlenmesiyle ilgilidir.
Madde 36- Kar, performans ölçüm kriteri olarak ve/veya yatırımın getirisi ve hisse başına kazanç ölçümleri için kullanılır. Karın ölçülmesi ile doğrudan ilgili mali tablo unsurları gelir ve giderlerdir. Gelir ve giderlerin mali tablolara alınması ve değerlemesi, öz sermaye ve öz sermayenin korunması kavramı ile ilgilidir.
b) Gider; hes