YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ

Yönetmelikler

2004/8246  Devlet Memurlarının Görevde Yükselme Esaslarına Dair Genel Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

—  Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Tarafından Yapılacak Piyasa Gözetimi ve Denetimine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik

—  İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü (İYTE) Lisansüstü Eğitim Öğretim Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

Tebliğler

—  Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği (Yeni Türk Lirası Kullanımında Özel Kesim Muhasebe Sistemine İlişkin Olarak İşletmeler Tarafından Uyulacak Esaslar Hakkında) Sıra No: 14

—  2005 Yılı Serbest Muhasebecilik, Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik ve Yeminli Mali Müşavirlik Asgari Ücret Tarifesi

—  Kişisel Koruyucu Donanımlarla İlgili Onaylanmış Kuruluşların Görevlendirilmesine Dair Tebliğ

—  Tekstil ve Konfeksiyon Ürünlerinin İthalatına İlişkin Tebliğ (2004/8)

—  Erzincan İli Sınırları İçerisinde, Tütün ve Tütün Mamulleri ile Alkollü İçeceklerin, Uçucu, Çözücü ve Yapıştırıcı Nitelikli Sentetik Maddelerin 18 Yaşından Küçüklere Satışının Yapılamayacağına Dair Karar (No: 2004/1)

—  Kayseri Valiliği Mahalli Çevre Kurulu Kararı (No: 2004/7)

—  Konya İli Sınırları İçerisinde, Tütün ve Tütün Mamullerinin 18 Yaşından Küçüklere Satışının Yapılamayacağına Dair Karar (No: 2004/1)

—  Manisa İli Sınırları İçerisinde, Tütün, Tütün Mamulleri ve Alkollü İçkilerin 18 Yaşından Küçüklere Satışının Yapılamayacağına Dair Karar (No: 169)

—  Zonguldak  İlinde Basın Açıklamasının Yapılamayacağı ve İmza Standlarının Açılamayacağı Yerlere İlişkin Karar (No: 2004/1)

      YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ

Yönetmelikler

          Karar Sayısı : 2004/8246

             Ekli “Devlet Memurlarının Görevde Yükselme Esaslarına Dair Genel Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik”in yürürlüğe konulması; Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcılığı’nın 9/8/2004 tarihli ve 17248 sayılı yazısı üzerine, 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Kanun ile 8/6/1984 tarihli ve 217 sayılı Kanun Hükmünde Kararname hükümlerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 21/9/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

                                                                                                                 Ahmet Necdet SEZER

                                                                                                                  CUMHURBAŞKANI

Devlet Memurlarının Görevde Yükselme Esaslarına Dair Genel Yönetmelikte Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

             Madde 1 —15/3/1999 tarihli ve 99/12647 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Devlet Memurlarının Görevde Yükselme Esaslarına Dair Genel Yönetmeliğin adı "Kamu Kurum ve Kuruluşlarında Görevde Yükselme ve Unvan Değişikliği Esaslarına Dair Genel Yönetmelik" şeklinde değiştirilmiştir.

             Madde 2 —Aynı Yönetmeliğin 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

             "Madde 1 —Bu Yönetmeliğin amacı, liyakat ve kariyer ilkeleri çerçevesinde, hizmet gerekleri ve personel planlaması esas alınarak, Devlet memurları ile 22/1/1990 tarihli ve 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamındaki kamu iktisadi teşebbüslerinde görev yapan sözleşmeli personelin görevde yükselme ve unvan değişikliklerine ilişkin usul ve esasları belirlemektir."

             Madde 3 —Aynı Yönetmeliğin 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

             "Madde 2 —Bu Yönetmelik, özel kanunlardaki düzenlemeler saklı kalmak kaydıyla;

             a) 18/7/1984 tarihli ve 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) ve (III) sayılı cetvellerde yer alan kadrolarda,

             b) İl özel idareleri ve belediyeler ile bunların kurdukları birlik, müessese ve işletmelere ait memur kadrolarında,

             c) Özelleştirme kapsam ve programında bulunan kuruluşlar da dahil olmak üzere kamu iktisadi teşebbüsleri ve bağlı ortaklıklarına  ait memur kadroları ile sözleşmeli personel pozisyonlarında

istihdam edilen personelin, müdür ve daha alt görevlere yapılacak görevde yükselme mahiyetindeki asaleten atamaları ile en az ortaöğretim düzeyinde mesleki veya teknik eğitim sonucu ihraz edilen unvanlara ilişkin unvan değişikliği mahiyetindeki asaleten atamaları hakkında uygulanır.

             Ancak;

             a) 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 59 uncu maddesinde belirtilen istisnai memurluklara,

             b) Mülki İdare Amirliği ve Emniyet Hizmetleri Sınıfına dahil kadrolara,

             c) Kanunlar,   tüzükler  veya  yönetmelikler  çerçevesinde  yardımcılık ya da stajyerlik dönemi sonunda öngörülen yeterlilik sınavı ve/veya tez aşamalarında başarılı olduktan sonra atanabilecek görevlere,

             d) Dışişleri Bakanlığı uzmanlıklarına,

             e) Anayasa Mahkemesi Başkanlığına ait 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi kadrolar ile Adalet Bakanlığı icra müdür ve yardımcısı kadrolarına,

             f) Başmüdür, işletme, müessese, fabrika, kombina ve meydan müdürlüklerine, taşra teşkilatı bölge ve il müdürü ile doğrudan merkeze bağlı taşra kuruluşlarının müdür kadrolarına ve bunların yardımcılıklarına

             yapılacak atamalarda bu Yönetmelik hükümleri uygulanmaz.

             Kurum ve kuruluşlar, daha üst görevler de dahil olmak üzere ikinci fıkrada belirtilen görevler ile bu Yönetmelik kapsamında bulunmayan diğer görevlere yapılacak atamalara ilişkin şartlarını özel yönetmeliklerinde düzenleyebilirler."

             Madde 4 —Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

             "Madde 8 —Bu Yönetmelik kapsamında bulunan personelin görevde yükselme mahiyetindeki atamalarının yapılabilmesi amacıyla, atama yapılacak görevler için en az 75 saat olmak üzere, düzenlenecek görevde yükselme eğitim programına katılmaları gerekir. Ancak, kurumlar tarafından, zorunlu hallerde en fazla 10 saate kadar mazeret izni verilebilir. Kanunen verilmesi gerekli olan izinlerde bu süre şartı aranmaz."

             Madde 5 —Aynı Yönetmeliğin 12 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

             "Madde 12 —Görevde yükselme sınavı yazılı olarak yapılır. Bu sınavı kurum ve kuruluşlar Öğrenci Seçme ve Yerleştirme Merkezi Başkanlığına, Milli Eğitim Bakanlığına veya yükseköğretim kurumlarına yaptırırlar."

             Sınavda (100) üzerinden (70) puan alanlar başarılı sayılırlar.

             Bu sınava herhangi bir sebeple katılmayanlar ile başarısız olan veya başarılı olup da müteakip sınava kadar atanmamış olanlar aynı unvanla ilgili düzenlenecek eğitim ve sınava ilişkin bütün usul ve esaslara tabidir."

             Madde 6 —Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

             "Ek Madde 3 —Bu Yönetmelik kapsamındaki personelin, en az ortaöğretim düzeyinde mesleki veya teknik eğitim sonucu ihraz edilen unvanlara ilişkin görevlere atanmaları, bu Yönetmeliğin üçüncü bölümünde belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde eğitime tabi tutulmaksızın yapılacak unvan değişikliği sınavı sonundaki başarısına göre gerçekleştirilir.

             Unvan değişikliği sınavları, kurumlarca belirlenecek görev alanları ve atama yapılacak görevin niteliğine ilişkin konularda yazılı olarak yaptırılır ve bu sınavlara katılacaklarda, kurumda veya öğrenim durumları ile ilgisi bulunmayan görevlerde belirli süre hizmet yapmış olma şartı aranmaz."

             Madde 7 —Aynı Yönetmeliğe aşağıdaki ek madde eklenmiştir.

             "Ek Madde 4 —Bu Yönetmeliğin yayımından önce görevde yükselmeye ilişkin özel yönetmelikleri bulunan kurumlar, esas ve usullerini yönetmeliklerinde düzenlemeleri kaydıyla müdür yardımcısı ile bu düzey ve üstü görevler için yapılacak görevde yükselme eğitimine alacakları personeli müracaat sayısına bakılmaksızın yazılı ve sözlü olarak yapacakları ön eleme sınavına tabi tutarak belirleyebilirler."

             Geçici Madde 1 —Kurum ve kuruluşlarca daha önce yürürlüğe konulmuş görevde yükselme yönetmelikleri, Devlet Personel Başkanlığının olumlu görüşü alınarak, bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içerisinde bu Yönetmeliğe uygun hale getirilir.

             Geçici Madde 2 —Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinde devam eden görevde yükselme sınavları ile sınavları kazanmış ancak henüz atamaları gerçekleştirilmemiş personele ilişkin işlemler bu Yönetmelikten önceki hükümlere göre sonuçlandırılır.

             Madde 8 —Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Madde 9 —Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

—— • ——

          Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Tarafından Yapılacak Piyasa Gözetimi ve Denetimine İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

             Amaç

             Madde 1 —Bu Yönetmeliğin amacı, ürünlerin piyasaya arzı veya dağıtımı aşamasında veya ürünler piyasada iken, ilgili teknik düzenlemeye uygun ve güvenli olup olmadığının gözetimi ve denetimine ilişkin usul ve esaslar ile alınacak önlemleri, piyasa gözetimi ve denetimi konularında Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının görev ve yetkileri ile üretici ve dağıtıcıların yükümlülüklerini belirlemektir.

             Kapsam

             Madde 2 —Bu Yönetmelik, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının görev alanına giren ürünlerin, piyasa gözetimi ve denetimi faaliyetlerinin yürütülmesine ilişkin usul ve esaslar ile alınacak önlemleri, denetçilerin görev, yetki ve sorumlulukları ile üretici ve dağıtıcıların yükümlülüklerini kapsar.

             Dayanak

             Madde 3 —Bu Yönetmelik, 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

             Tanımlar

             Madde 4 —Bu Yönetmelikte geçen;

             Bakanlık: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığını,

             Genel Müdürlük: İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğünü,

             İSGÜM: İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğüne bağlı İş Sağlığı ve Güvenliği Merkezi Müdürlüğünü,

             Kanun: 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanunu,

             Yönetmelik: 2001/3529 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Ürünlerin Piyasa Gözetimi ve Denetimine Dair Yönetmeliği,

             Denetçi: Piyasa gözetimi ve denetimi yapmak üzere Bakanlıkça görevlendirilen işin niteliğine uygun uzman personeli,

             Ürün: Bir teknik düzenleme kapsamında bulunan ve piyasaya arz  edilmiş veya arz edilmesi   hedeflenen  tüm kişisel koruyucu donanımları,

             Dağıtıcı: Ürünün tedarik zincirinde yer alan ve faaliyetleri ürünün güvenliğine ilişkin özelliklerini etkilemeyen gerçek veya tüzel kişiyi,

             Tutanak: Dış Ticaret Müsteşarlığı tarafından yayımlanan, Dış Ticarette Standardizasyon Tebliğinde yer alan Piyasa Gözetimi ve Denetimi Tutanağını,

             Şahit Numune: Test ve muayene yapılmasının gerekli olduğu hallerde, test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşuna gönderilen numunenin zayi olması veya test sonuçlarına yönelik herhangi bir itiraz olması durumunda başvurulmak üzere denetçi tarafından asıl numune ile aynı anda alınan ilave numuneyi,

             Duyusal İnceleme: Ürünün herhangi bir test ve/veya muayene işlemine tabi tutulmasından önce, denetçinin duyularını kullanarak yapacağı incelemeyi,

             Güvenli Ürün: Kullanım süresi içinde, normal kullanım koşullarında risk taşımayan veya kabul edilebilir ölçülerde risk taşıyan ve temel gerekler bakımından azami ölçüde koruma sağlayan ürünü,

             Teknik Düzenleme: Bir ürünün, ilgili idari hükümler de dahil olmak üzere, özellikleri, işleme ve üretim yöntemleri, bunlarla ilgili terminoloji, sembol, ambalajlama, işaretleme, etiketleme ve uygunluk değerlendirmesi işlemleri hususlarından biri veya birkaçını belirten ve uyulması zorunlu olan her türlü düzenlemeyi,

             İyi Uygulama Kodu: İlgili sektördeki mevcut teknoloji düzeyi ve bilimsel kriterler çerçevesindeki sağlık ve güvenliğe ilişkin uygulama esaslarını,

             ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Genel Esaslar

             Genel Esaslar

             Madde 5 —Piyasa gözetimi ve denetimi; ürünün piyasaya arzı veya dağıtımı aşamasında veya ürün piyasada iken, ilgili teknik düzenlemeye uygun olarak üretilip üretilmediğini, güvenli olup olmadığını denetlemek veya denetlettirmek; güvenli olmayan ürünlerin güvenli hale getirilmesini temin etmek, gerektiğinde yaptırımlar uygulanmasını sağlamak amacıyla Bakanlık tarafından yapılacak her türlü faaliyeti kapsar.

             Teknik düzenlemelere uygun ürünlerin güvenli olduğu kabul edilir. Teknik düzenlemenin bulunmadığı hallerde, ürünün güvenli olup olmadığı; Türk Standartları Enstitüsü tarafından Türk Standardı olarak kabul edilen bir Avrupa Standardına karşılık gelen ulusal standartlar veya mevcut olması halinde Avrupa Birliği standartları; bunların olmaması halinde ise Türk Standartları Enstitüsü tarafından Türk Standardı olarak kabul edilen diğer ulusal standartlar veya ilgili sektördeki sağlık ve güvenlik konularına ilişkin iyi uygulama kodu veya bilim ve teknoloji düzeyi dikkate alınarak değerlendirilir.

             Teknik düzenleme hükümleri saklı kalmak kaydıyla, Bakanlığın sorumluluğuna giren piyasa gözetimi ve denetimi, Ürünlerin Piyasa Gözetimi ve Denetimine Dair Yönetmelik ile bu Yönetmelik uyarınca aşağıdaki esaslar çerçevesinde yapılır.

             a) Bakanlık, sorumlu olduğu ürünlerin piyasa gözetimi ve denetimini resen veya şikayet üzerine denetçiler aracılığıyla yürütür, piyasa gözetimi ve denetimi sonucunda gerekli önlemleri alır ve cezai müeyyideleri uygular.

             b) Denetçilerin, iş müfettişlerinin ve diğer kamu kuruluşlarının yaptıkları denetimler sonucunda ortaya çıkan ürüne ilişkin uygunsuzluklar, bir kazanın nedenleri araştırılırken ortaya çıkan bilgiler, tüketici, kullanıcı, rakip üreticiler, dağıtıcılar, uygunluk değerlendirme kuruluşları ve onaylanmış kuruluşlar, diğer kamu kuruluşları ve sivil toplum örgütleri tarafından ürünün teknik düzenlemeye uygunsuzluğu ve güvensizliği konusunda yapılan ihbarlar, şikayetler ve bu çerçevede elde edilen bilgiler piyasa gözetimi ve denetimi amacıyla kullanılır.

             c) Piyasa gözetimi ve denetimi konusunda, denetçiler, denetleme, inceleme ve araştırma yapmak ve gerektiğinde Bakanlıkça verilen diğer görevleri yerine getirmekle görevli ve yetkilidirler.

             d) Denetim, ürünlerin; fabrika, atölye, işletme, mağaza, dükkan, ticarethane, depo, ambar ve benzeri gibi her türlü üretildiği, depolandığı, satıldığı ve/veya kullanıldığı yerlerde resen veya şikayet üzerine yapılır.

             e) Denetimler, denetim yapılan yerlerde yapılan çalışmaları engellemeyecek şekilde yapılır.

             f) Denetlemede üreticinin muhatap alınması esastır. Bu husus, dağıtıcının Kanunun 5 inci maddesinin dokuzuncu fıkrasında düzenlenen yükümlülüklerini ortadan kaldırmaz. Dağıtıcının iş yerinde yapılan denetimde, üreticinin adı ve adresi tespit edilir. Piyasa gözetimi ve denetimi faaliyetleri sonucunda güvenli olmadığı belirlenen ürünlere ilişkin olarak üreticinin tespit edilemediği durumlarda, üç gün içinde üreticinin veya ürünü tedarik ettiği kişinin kimliğini bildirmeyen dağıtıcı hakkında üretici gibi işlem yapılır.

             g) Denetleme görevi, üretici veya dağıtıcıya ait bilgi ve belgelerin ilgili mevzuat çerçevesinde incelenmesi ile malların duyusal incelemesinin yapılması, tartma veya ölçme yoluyla muayene edilmesi ve gerektiğinde her türlü test ve/veya muayenenin yapılması veya yaptırılması suretiyle yerine getirilir.

             h) Denetlenmiş ürünler, gerekli görüldüğü takdirde yeniden denetlenebilir.

             ı) Genel Müdürlük, piyasa gözetimi ve denetiminde gerekli görülen durumlarda, test ve/veya muayene laboratuvarları dahil olmak üzere Bakanlığın imkanlarından veya gözetim ve denetime konu ürüne ilişkin uygunluk değerlendirmesi işlemlerinde yer almayan, ancak yeterliliği olan test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşlarının imkanlarından yararlanabilir. Ancak, test ve/veya muayene sonucuna göre karar verme yetkisi Genel Müdürlüğe aittir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Denetime İlişkin Hükümler, Uygulanacak Müeyyideler, Yıllık Kayıtlar ve Faaliyet Raporu

             Denetime İlişkin Hükümler

             Madde 6 —Piyasa gözetimi ve denetimi, durumun gereklerine göre, aşağıdaki hususlardan bir veya birkaçını kapsayacak şekilde yapılır.

             a) Teknik düzenlemenin öngördüğü işaretler ve/veya belgeler üzerinde inceleme,

             b) İlgili bir teknik düzenlemenin bulunmadığı hallerde, bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan kriterler çerçevesinde ürünün güvenli olduğunu gösteren bilgi ve/veya belgeler üzerinde inceleme,

             c) Duyusal inceleme ve muayene,

             d) Test ve/veya muayene.

             Denetçi, ürünün test ve muayenesini gerekli gördüğü takdirde, her türlü testi yaptırmak üzere denetlenen ürünlerden numune alabilir. Numune miktarı, her durumda, ürünün yapısına ve özelliğine göre, test ve/veya muayenelerin gerektirdiği ölçüyü aşmayacak şekilde, biri şahit numune olmak üzere iki takım olarak alınır.

             Denetleme sırasında alınan numuneler için üç nüsha halinde tutanak düzenlenir. Bir nüshası, üreticiye veya dağıtıcıya verilir. Bir nüshası, alınan numunenin bir takımı ile birlikte İSGÜM’e ya da test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşuna gönderilir. Bir nüshası ise, şahit numune ile birlikte Genel Müdürlüğe teslim edilir. Test ve/veya muayeneyi yapan kuruluş tarafından en geç otuz (30) iş günü içerisinde numune ile ilgili  rapor düzenlenir ve Genel Müdürlüğe gönderilir.

             Numuneler, özelliklerine göre mühürleri bozulmayacak şekilde denetçi tarafından üretici veya dağıtıcı ile birlikte mühürlenir ve üzerlerine tutanakla bağlantılarını açık olarak gösteren ve tarafların isim, ünvan ve imzalarını taşıyan etiketler konulur.

             Alınan numunelerin başka yere taşınması veya korunması güç ya da sakıncalı ise, numuneler, üretici veya dağıtıcıya saklanmak üzere bırakılır ve durum tutanağa yazılır.

             Test ve/veya muayene sonucunda, teknik düzenlemesi bulunan ürünlerin, teknik düzenlemesine uygun ve güvenli olduğunun, teknik düzenlemesi bulunmayan ürünlerin ise güvenli olduğunun tespit edilmesi durumunda, bu husus üreticiye  Genel Müdürlük tarafından bildirilir. Üretici, bu bildirimin yapıldığı tarihten itibaren on beş gün içinde numuneleri geri alabilir. Bu süre içinde alınmayan ürünlerin tasarrufu Genel Müdürlüğe aittir.

             Bu maddenin birinci fıkrasının (a), (b), (c) ve (d) bentlerinde belirtilen faaliyetlerin masrafları Bakanlık tarafından karşılanır. Ancak, bu kapsamda ürünün teknik düzenlemesine uygun ve/veya güvenli olmadığının, teknik düzenlemesinin bulunmadığı hallerde ise güvenli olmadığının tespit edildiği durumlarda masraflar üreticiye aittir.

             Uygulanacak Müeyyideler

             Madde 7 —Teknik düzenlemeye uygunsuzluk ve güvensizlik sonucunda alınacak önlemler ve uygulanacak müeyyideler aşağıda belirtilmiştir.

             a) Denetçi, ürünün teknik düzenlemesine uygun olup olmadığını tespit etmek amacıyla, öncelikle ürünün, ilgili teknik düzenlemede öngörülen işaret ve/veya belgeleri taşıyıp taşımadığına bakar. Bu işaret ve/veya belgeleri taşımadığı ya da ilgili teknik düzenlemenin diğer kriterlerine uymadığı tespit edilen ürünler hakkında, teknik düzenlemeye uygunsuzluk nedeniyle tutanak düzenlenir. Genel Müdürlük, bu uygunsuzluğun insan sağlığına, can ve mal güvenliğine bir tehdit arz etmemesi koşuluyla, uygunsuzluğun giderilmesi amacıyla denetçinin önerisi üzerine belirli bir süre vererek üreticiyi yazılı olarak uyarır. Verilen süre sonucunda uygunsuzluğun devamı halinde üreticiye, Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen idari para cezası,

             b) Uygunluk işaretinin veya uygunluk değerlendirme işlemleri sonucunda verilen belgelerin tahrif veya taklit edildiğinin veya usulüne uygun olmadan kullanıldığının tutanak ile tespit edilmesi halinde, Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (f) bendinde öngörülen idari para cezası,

             c) Güvenli olmadığı tespit edilen ürünün aynı zamanda ilgili teknik düzenlemesine de uygun olmadığı durumlarda, Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi ile (b) bendinde belirtilen idari para cezaları birlikte,

             d) Güvenli olmadığı tespit edilen ürünün uygunluk işaretinin veya uygunluk değerlendirme işlemleri sonucunda verilen belgelerinin aynı zamanda tahrif veya taklit edildiği veya usulüne uygun olmadan kullanıldığı durumlarda, Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) ve (f) bentlerinde belirtilen idari para cezaları birlikte,

             e) İlgili teknik düzenlemesine uygunluğu belgelenmiş olmakla birlikte güvenli olmadığı tespit edilen ürünler ile ilgili teknik düzenlemesi bulunmayan ürünlerden güvenli olmadığı tespit edilenler hakkında üreticiye Kanunun 12 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde belirtilen idari para cezası,

             uygulanır.

             Üretici, güvenli olmadığı tespit edilen ürünün kendisi tarafından piyasaya arz edilmediğini veya ürünün güvenli olmaması halinin ilgili teknik düzenlemeye uymaktan kaynaklandığını ispatladığı takdirde sorumluluktan kurtulur.

             Yıllık Kayıtlar ve Faaliyet Raporu

             Madde 8 —Genel Müdürlük, yürüttüğü piyasa gözetimi ve denetimi faaliyetine ilişkin yıllık kayıtları tutar. Bu kayıtlar, denetlenen firmanın adı, denetlenen ürünün adı, denetlenen ürünün yerli mi ithal mi olduğu, ithal ürünlerin gümrük tarife istatistik pozisyon numaraları, denetimin hangi teknik düzenleme çerçevesinde yapıldığı, denetimin resen mi şikayet üzerine mi olduğu, denetimin şekli, denetim sonucu uygulanan önlem ve yaptırımlara ilişkin bilgileri içerir. Bu kayıtlar çerçevesinde Genel Müdürlük, Piyasa Gözetimi ve Denetimi Faaliyet Raporunu hazırlayarak, takip eden yılın Ocak ayı sonuna kadar Dış Ticaret Müsteşarlığına iletir.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Denetçinin Görev Yetki ve Sorumlulukları

             Denetçinin Görev, Yetki ve Sorumlulukları

             Madde 9 —Bu Yönetmeliğin 5 inci maddesinin üçüncü fıkrasının (c) bendi çerçevesinde denetçinin görev, yetki ve sorumlulukları aşağıda belirtilmiştir.

             a) Denetçinin Görev ve Yetkileri;

             1) İlgili mevzuat hükümleri uyarınca, görev alanına giren konularda piyasa gözetimi ve denetimini yapmak, gerekli tutanak ve raporları hazırlamak ve ilgili yerlere sunmak,

             2) Kanunda belirtilen ceza ve önlemler hariç olmak üzere, denetim faaliyeti sırasında, ilgililerin cezai sorumluluğunu gerektiren eylemleri tespit edildiğinde, durumu ilgili Makamlara iletilmek üzere Genel Müdürlüğe yazılı olarak bildirmek,

             3) Görev alanına giren konularda ve ilgili mevzuatın uygulanmasında ortaya çıkan ihtiyaçlar çerçevesinde inceleme ve araştırma yapmak, görüş ve önerilerini Genel Müdürlüğe sunmak,

             4) Denetlenecek ürünlerden numune almak,

             5) Yürüttüğü denetim görevi için gerekli gördüğü dosya ve belgeleri gizli de olsa, denetim yaptığı kuruluş ve kişilerden istemek, bunları incelemek, bunların yetkili merciler tarafından onaylanmış örneklerini almak, fabrika, atölye, işletme, mağaza, dükkan, ticarethane, depo ve ambar gibi yerler ile denetime konu olan diğer yerlerde inceleme ve sayım yapmak, araştırmak, bunları mühürlemek, bu konularda her derecede yetkili ve ilgiliden her türlü yardım ve bilgiyi talep etmek,

             6) Üretici veya dağıtıcının piyasa gözetimi ve denetimi faaliyetini engellemesi durumunda, güvenlik güçlerinden yardım istemek ve onların nezaretinde denetim yapmak,

             7) Piyasa gözetimi ve denetimi sırasında, gerekli görülmesi durumunda, Bakanlık onayı ile refakat etmek üzere,  işin niteliğine uygun uzman kişileri davet etmek, bunların görüş ve önerilerinden yararlanmak ve rapor istemek.

             b) Denetçinin Sorumlulukları;

             1) Bakanlık tarafından verilen kimlik ile görevlendirme belgesini, denetimden önce üretici veya dağıtıcıya ibraz etmek,

             2) Denetlediği üretici veya dağıtıcı kuruluşların yönetim ve yürütme işlerine karışmamak,

             3) Piyasa gözetimi ve denetimi görevini, mevzuata uygun olarak bağımsız ve tarafsız yürütmek,

             4) Piyasa gözetimi ve denetimi sırasında elde ettiği her türlü bilgi ve belgelere ilişkin olarak bu Yönetmeliğin 11 inci  maddesinde düzenlenen gizlilik ilkesine riayet etmek.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Üreticinin veya Dağıtıcının Yükümlülükleri

             Üreticinin veya Dağıtıcının Yükümlülükleri

             Madde 10 —Üreticinin veya dağıtıcının yükümlülükleri aşağıda gösterilmiştir:

             a) Üretici veya dağıtıcı, Kanunun 5 inci maddesi ve Ürünlerin Piyasa Gözetimi ve Denetimine Dair Yönetmeliğin 6 ncı ve 7 nci maddelerinde belirtilen yükümlülüklerinin yanısıra denetim görevinin gereği gibi yürütülmesi için denetçiye görevi süresince uygun bir çalışma yeri sağlar. Uygun yer bulunamadığında veya denetime uygun koşullar oluşturulmadığında, denetçinin isteği üzerine ürüne ait tüm dosya ve belgeleri denetçinin çalışma yerine getirerek kendisine teslim eder.

             b) İlgili teknik düzenlemede belirtilen tüm belgeleri; üretildiği veya ithal edildiği tarihten itibaren ilgili teknik düzenlemede belirtilen süre kadar, bu sürenin belirtilmemesi halinde ise on yıl boyunca muhafaza eder ve istenilmesi halinde denetçiye ibraz eder.

             c) Denetçinin, piyasa gözetimi ve denetimi ile ilgili olarak talep ettiği tüm bilgi ve belgeleri gizli de olsa denetçiye sunar.

ALTINCI BÖLÜM

Diğer Hükümler

             Bilgilerin Gizliliği

             Madde 11 —Bakanlıkça gerçekleştirilecek piyasa gözetimi ve denetimi faaliyeti sırasında elde edilen, insan sağlığına, can ve mal güvenliğine, ciddi ve acil bir tehdit arz etmesi ve suç oluşturması durumlarında elde edilen teknik bilgiler hariç, tüm bilgiler gizli tutulur. Bakanlık, piyasa gözetimi ve denetimi faaliyetleri sırasında gerçek veya tüzel kişilerin uzmanlığından faydalanılmasının gerektiği hallerde, bu kişilerce de bu maddede belirtilen gizlilik ilkesine uyulmasını sağlamak üzere gerekli tüm önlemleri alır.

             Piyasaya Arzın Yasaklanması

             Madde 12 —Ürünün piyasaya arzının geçici olarak durdurulması, piyasaya arzının yasaklanması, piyasaya arz edilmiş ürünlerin toplatılması ve ürünün kısmen veya tamamen bertaraf edilmesi kararı, denetçinin önerisi üzerine Genel Müdürlük tarafından verilir.

             İdari Para Cezalarının Uygulanması

             Madde 13 —Kanunun öngördüğü idari para cezaları, denetçilerin önerileri de dikkate alınarak Genel Müdürlükçe uygulanır.

             Yönetmelikte Hüküm Bulunmayan Haller

             Madde 14 —Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde, 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun ve bu Kanun uyarınca Bakanlar Kurulu Kararları ile yürürlüğe konulan Ürünlerin Piyasa Gözetimi ve Denetimine Dair Yönetmelik hükümleri uygulanır.

YEDİNCİ BÖLÜM

Yürürlük ve Yürütme

             Yürürlük

             Madde 15 —Bu Yönetmelik 9/2/2005 tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme  

             Madde 16 —Bu Yönetmelik hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.

—— • ——

          İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsünden:

İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü (İYTE) Lisansüstü Eğitim Öğretim Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

             MADDE 1 — 22/01/2004 tarihli ve 25354 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan  İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü (İYTE) Lisansüstü Eğitim Öğretim Yönetmeliğinin 28 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

             "Madde 28 — Doktora yeterlik sınavı ile ilgili esaslar şunlardır:

             a) Doktora yeterlik sınavı, yılda iki kez Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü Yönetim Kurulu’nun belirleyeceği tarihlerde yapılır.

             b) Doktora yeterlik sınavı, öğrencinin ilgili bilim alanındaki yeteneğini ve araştırmaya olan eğilimini belirleyecek yazılı ve sözlü sınavlardan oluşur. Doktora yeterlik sınavının tümü İngilizce olarak yapılır.

             c) Doktora yeterlik sınavına girebilmek için KPDS veya ÜDS’den 5 (beş) yıldan daha eski olmamak koşuluyla, 100 (yüz) üzerinden en az 60 (altmış) puan veya eşdeğerliliği Üniversitelerarası Kurul tarafından belirlenen yabancı dil sınavlarından birinden Senato tarafından belirlenmiş olan puanı almış olmak gerekir.

             d) Yeterlik sınavları, EADB tarafından önerilen ve Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü Yönetim Kurulu tarafından onaylanan ve sürekli görev yapan 5 (beş) kişilik Doktora Yeterlik Komitesi tarafından düzenlenir ve yürütülür. Komite, farklı alanlardaki sınavları hazırlamak, uygulamak ve değerlendirmek amacıyla biri öğrencinin tez danışmanı olmak üzere üç veya beş kişiden oluşan sınav jürileri kurar. Jüri üyelerinin doktora derecesine sahip olması gerekir.

             e) Doktora Yeterlik Komitesi, yazılı ve sözlü sınav sonuçlarını birlikte değerlendirerek, öğrencinin başarılı veya başarısız olduğuna salt çoğunlukla karar verir. Bu karar, EADB tarafından en geç üç gün içinde Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsüne tutanakla bildirilir.

             f) Doktora Yeterlik Komitesi, yeterlik sınavını başaran bir öğrencinin, ders yükünü tamamlamış olsa bile, aldığı derslere ek olarak en çok üç ders almasını isteyebilir. Bu dersler (NI) statüsünde olup en az CB notu alınması gerekir. Bu dersleri başarıyla tamamlayamayan öğrencinin programla ilişkisi kesilir.

             g) Doktora yeterlik sınavında başarısız olan öğrenci bir sonraki yarıyılda tekrar sınava alınır. Bu sınavda da başarısız olan öğrencinin doktora programıyla ilişiği kesilir. Ancak lisans derecesi ile doktora programına kabul edilmiş öğrenciler yüksek lisans derecesi almak istedikleri takdirde, en az yedi dersini başarı ile tamamlamış olmak kaydı ile, EADB’nin önerisi ve Mühendislik ve Fen Bilimleri Enstitüsü Yönetim Kurulu kararı ile yüksek lisans programına intibakı yapılır."

             Yürürlük

             MADDE 2 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             MADDE 3 — Bu Yönetmelik hükümlerini İzmir Yüksek Teknoloji Enstitüsü Rektörü yürütür.

Sayfa Başı

Tebliğler

     Maliye Bakanlığından:

Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği (Yeni Türk Lirası Kullanımında Özel Kesim Muhasebe Sistemine İlişkin Olarak İşletmeler Tarafından  Uyulacak Esaslar Hakkında) Sıra No: 14

1. Yeni Türk Lirası İle İlgili Yapılan Düzenlemeler 5083 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Para Birimi Hakkında Kanunun(1) Geçici 1 inci maddesinin üçüncü fıkrasında bu Kanunun uygulanmasında karşılaşılan tereddütleri gidermeye ve gerekli düzenlemeleri yapmaya Hazine Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan; görev alanına giren konularda düzenleme yapmaya Maliye Bakanlığı, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı, Hazine Müsteşarlığı, Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası, Sermaye Piyasası Kurulu ve Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumunun yetkili olduğu hükmü bulunmaktadır. Bu hükme göre, 5083 sayılı Kanunla yapılan düzenlemeler çerçevesinde Yeni Türk Lirası kullanımında özel kesim muhasebe sistemine ilişkin olarak işletmeler tarafından uyulacak esaslar hakkındaki 13 sıra numaralı Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliği 06/10/2004 tarihli ve 25605 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girmiştir. Bakanlığımıza intikal eden olaylardan, Yeni Türk Lirası kullanımında özel kesim muhasebe sistemine ilişkin olarak işletmeler tarafından uyulacak esaslar hakkında oluşan tereddütleri gidermek ve uygulama birliği sağlamak amacıyla 13 sıra numaralı Tebliğe ilave olarak aşağıdaki düzenlemelerin yapılması gerekli görülmüştür. 2. Muhasebe Sistemi Uygulama Genel Tebliğinde Yapılan Değişiklikler 2.1. Genel tebliğin III-01.01.2005 Tarihinden Sonra Yapılacak İşlemler bölümünün 1-Muhasebe Kayıt Düzeni ile İlgili Yapılacak İşlemler kısmının 1.4 fıkrasının birinci paragrafından sonra gelmek üzere aşağıdaki paragraflar eklenmiştir. “Ancak, yukarıda verilen örnekte vergiyi doğuran olayda hesaplanan vergi ile ilgili indirime veya mahsuba konu olacak bir vergi bulunmamaktadır. Katma Değer Vergisinde (KDV) ise mal teslimi ve hizmet ifası hallerinde malın teslimi veya hizmetin yapılması ile vergiyi doğuran olay meydana gelmekte ve vergiye tabi her bir olay için tespit edilen KDV oranı uygulanarak vergi hesaplanmaktadır. Kısaca vergi fiyata bağlı olarak hesaplanmakta, perakende satışı yapılan mallarda KDV satış fiyatına dahil olarak belirtilmektedir. İşletmeler tarafından tahsil edilen KDV’den önceki aşamalarda ödenen KDV mahsup edilmekte, tahsil edilen KDV’nin mahsup edilecek KDV’den fazla olması halinde aradaki fark vergi dairesine yatırılmakta, aksi durumda ise mükellefin sonraki döneme devreden KDV ortaya çıkmaktadır. Birim fiyatı düşük ve indirimli oranda vergilendirilen mal ve hizmetlerin perakende satışını yapan işletmelerde KDV’nin hesaplanmasının 5083 sayılı Kanunun 2 nci maddesi ile birlikte değerlendirilmesi halinde işletme sahiplerinin birim fiyatları ve satış miktarlarına bağlı olarak leh veya aleyhlerine bir durum ortaya çıkmaktadır. Örneğin, 01/01/2005 tarihinden sonra bir bakkaldan veya fırından bir adet ekmek satın alındığını, bir adet ekmeğin fiyatının KDV dahil 30 YKr (0,30 YTL) olduğunu varsayalım. Belirtilen birim fiyattan; KDV dahil satış bedelleri, hesaplanan KDV ve tamamlama sonucu KDV’nin alacağı bazı değerler aşağıda tablo halinde gösterilmektedir.   KDV Oranı (%) Birim fiyat (YKr) Adet KDV dahil satış bedeli (YKr) KDV (YKr) Tamamlama sonucu KDV (YKr) 1 30 1 30 0.29 0 1 30 2 60 0.59 1 1 30 3 90 0.89 1 1 30 5 150 1.48 1 1 30 7 210 2.07 2 1 30 280 8,400 83.16 83   18 30 1 30 4.57 5 18 30 3 90 13.72 14 Genel toplam 106,82 YKr 107,00 YKr Tablodan görüleceği üzere, satılan bir adet ekmeğe isabet eden KDV 0,29 YKr olmakta ve bu vergi müşteriden tahsil edilmektedir. Çünkü, müşteriden tahsil edilen 30 YKr’luk bedele KDV dahildir. İşletmenin tüm satışlarını tek tek gerçekleştirmesi durumunda KDV’nin hesaplanması işlemlerinin tek tek satış bazında ele alınması halinde hesaplarda tahsil edilen KDV bulunmayacaktır. Aynı işletmenin iki adet ekmek satması halinde ise hesaplanan KDV 0.59 YKr olmasına rağmen yasa hükmü gereği bu değer 1 YKr’a tamamlanmakta ve hesaplarda tahsil edilen KDV 1 YKr olarak görülmektedir. Bu durumda da işletme sahibi tahsil etmediği 0,41 YKr KDV’ni hesaplarına dahil etmek zorunda kalmaktadır. Kanunun 2 nci maddesi hükmü gereği bir adet ekmeğe isabet eden ve yarım YKr altında olan vergi işlem bazında dikkate alınmamakta, iki adet ekmek olması halinde ise mükellef hesaplarında tahsil edilmeyen ancak fiyata dahil olduğu için tahsil edilmiş gibi görünen KDV bulunmaktadır. Birim değeri düşük malların perakende satışını yapan işletmelerin vergi hesaplamalarını doğru ve tam olarak ortaya koyabilmeleri için ödeme kaydedici cihazların YTL’na göre işlem yapmaları hakkında yayımlanacak Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında Kanunla İlgili Genel Tebliğlerde yapılacak düzenlemelere uyumlu hale getirilmesi zorunludur. Mükellefler muhasebe kayıtlarında esas alacakları KDV hesaplamalarını yayımlanacak KDV genel tebliğinde yapılacak düzenlemelere göre yapacak ve vergi dairesine beyan edecektir.” 2.2. Genel tebliğin III-01.01.2005 Tarihinden Sonra Yapılacak İşlemler bölümünün 1-Muhasebe Kayıt Düzeni ile İlgili Yapılacak İşlemler kısmının 1.7 fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki 1.8. numaralı fıkra eklenmiştir. “1.8- Bilindiği üzere, 01/01/2005 tarihinden sonra Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca YTL birimi üzerinden gösterge niteliğinde ilan edilecek döviz ve efektif kurlarından sıfırla başlayan kurlar sıfırdan sonra 5 basamak olarak ilan edilecek ve nominal değeri daha küçük kurlar ise 100 birim üzerinden ifade edilecektir. Aynı şekilde, 01/01/2005 tarihinden sonra bazı mal ve hizmetlerin birim fiyatları 1 YKr’un altında olabilecektir. Ayrıca, birim değeri çok küçük olan mal ve hizmetlerin yine çok küçük kar oranlarında alınıp satılması halinde bir birim başına elde edilecek komisyon, prim, kar payı ve gelir payı gibi adlar altında lehe kalan tutarlar 1 YKr’un altında olabilecektir. Belirtilen hususlarla ilgili olarak; 1- İşletmeler genellikle birim fiyatları 1 YKr’un altında olan mal ve hizmetlerini tek tek satışa sunmamakta ve fiyatlarını mal ve hizmetin birim değerine ve/veya süresine bağlı olarak 5, 10, 25, 50 ve 100’lük gibi birimler veya gram/kiloğramlar üzerinden ifade etmektedirler. Satış ve fiyatların belirtilen şekilde daha büyük birimlerde yapılması durumunda birim fiyatların belge ve kayıtlara yansıtılmasında bir sorun bulunmamaktadır. Ancak, isteyen işletmeler birim tutarları 1 YKr’un altında olan mal ve hizmetlerini maliyet muhasebesi hesaplarında ve kendi iç denetim hesaplarında ihtiyaç duyulan hane kadar kaydedilecektir. Örneğin, 01/01/2005 tarihinden önceki birim fiyatı veya tarifesi 121 TL olan bir malın 01/01/2005 tarihinden itibaren maliyet muhasebesi hesaplarında izlenmesi halinde 0.000121 YTL (0.0121 Ykr) olarak hesaplara kaydedilmesi gerekmektedir. 2- Mükelleflerin 1 YKr altındaki mal veya hizmetlerin birim fiyatlarını fatura detaylarında ve diğer belgelerde göstermeleri gerekmektedir. Birim değeri çok küçük olan mal ve hizmetlerin alınıp satılması halinde düzenlenecek fatura veya fatura yerine geçen benzeri vesikalarda birim fiyatların virgülden sonra ihtiyaç duyulan hane kadar örneğin 5 veya 6 hanede ifade edilmesi, ancak işlem sonucunda ve ödeme aşamasında toplam tutarın 1 YKr’a tamamlanması zorunludur. Örnek: Bir işletmenin % 18 KDV oranına tabi ve birim fiyatı 0,012556 YTL ( 1.2556 YKr) olan (A) malından 200 adet ve birim fiyatı 0,025483 YTL (2.5483 YKr) olan (B) malından 300 adet sattığı varsayıldığında, işletmenin düzenleyeceği fatura veya fatura yerine geçen benzeri vesikalar aşağıdaki gibi düzenlenecektir.   Cinsi Miktar Fiyat (YTL) Tutar (YTL) A Malı 200 0,012556 2,51 B Malı 300 0,025483 7,64   KDV Matrahı 10,15 %18 KDV 1,83 Toplam 11,98 Örnekte görüldüğü üzere, birim fiyatlarda tamamlama yapılmayacak olup, birim fiyatların miktarlarla çarpılması sonucu bulunan tutar işlem sonucu olduğundan tamamlama bu aşamada yapılacak ve tutarlar YKr olarak ifade edilecektir. Matraha isabet eden KDV hesaplamasında ve buna bağlı olarak toplam tutarda tamamlama işleminin ayrıca yapılacağı tabiidir. 3-Mükellefler 1 YKr’un altındaki birim fiyatlarını veya tarifelerini internet, basın ve diğer kanallarla tüketicilere duyurabilecektir. 4-Maliyet muhasebesi hesaplarında veya diğer alt hesaplarda virgülden sonra ikiden fazla hanenin kullanımı, birim fiyatların 6 hanede ifade edilmesi ve bunların fatura detaylarında ve diğer belgelerde gösterilmeleri işlem sonucunda ve ödeme aşamasında toplam tutarın 1 YKr’a tamamlanması hükmünü etkilememektedir. 5-İşletmeler YTL dönüşümü sonrası ticari mallar veya mamuller hesaplarında bulunan ve toplam tutarı 1 YKr’un altında olan mallarını 1 YKr olarak hesaplara alabileceklerdir. Değeri 1 YKr’un altında birden fazla mala sahip olunması halinde bu malların tümünün tek bir hesapta toplanarak kayıt yapılması mümkün olup buna ilişkin olarak bilanço dipnotlarında gerekli açıklama yapılacaktır.” 2.3. Genel tebliğin III-01.01.2005 Tarihinden Sonra Yapılacak İşlemler bölümünün 2-Beyanname, Belge ve Bildirim Düzeni ile İlgili Yapılacak İşlemler kısmının 2.3 fıkrasına aşağıdaki örnekler ilave edilmiştir. Örnek 1: Perakende satış fiyatları paket başına sırasıyla 1,35-YTL, 2,15-YTL ve 2,95-YTL olan (A), (B) ve (C) marka sigaraların üreticisi olan bir sigara firmasının, satış miktarlarına göre ÖTV hesaplaması aşağıdaki şekilde yapılacaktır.   Marka Satış Miktarı (Paket) Perakende Satış Fiyatı (YTL/Paket) ÖTV Oranı Maktu ÖTV Tutarı (YTL/Paket) Hesaplanan Nispi ÖTV (YTL) Hesaplanan Maktu ÖTV (YTL) Toplam ÖTV (YTL) (A) 55.040 1,35 % 28 0,35 20.805,12 19.264 40.069,12 (B) 173.900 2,15 % 28 0,535 104.687,8 93.036,5 197.724,3 (C) 32.960 2,95 % 28 1 27.224,96 32.960 60.184,96 Söz konusu sigaraların üretici satış fiyatlarının (ÖTV ve KDV hariç) sırasıyla, 0,41-YTL, 0,62-YTL ve 0,67-YTL olduğu varsayımıyla, üretici tarafından teslim edilen sigaralarla ilgili satış faturası aşağıdaki şekilde düzenlenebilecektir.   Mal Cinsi Miktarı (Paket) Satış Bedeli (YTL/Paket) Toplam Satış Bedeli (YTL) ÖTV (YTL) A Malı 55.040 0,41 22.566,4 40.069,12 B Malı 173.900 0,62 107.818 197.724,3 C Malı 32.960 0,67 22.083,2 60.184,96 TOPLAM 152.467,6 297.978,38 ÖTV 297.978,38 ARA TOPLAM 450.445,98 KDV (% 18) 81.080,28 GENEL TOPLAM 531.526,26 Örnek 2: Maktu vergi tutarları litre başına sırasıyla 1,2510-YTL ve 0,8475-YTL olan kurşunsuz süper benzin ve motorin teslimi yapan bir firmanın, satış miktarlarına göre ÖTV hesaplaması aşağıdaki şekilde yapılacaktır.   MAL CİNSİ Teslim Miktarı (Litre) Maktu Vergi Tutarı (YTL/Litre) Toplam ÖTV (YTL) Kurşunsuz Süper Benzin 712 1,2510 890,71 Motorin 568 0,8475 481,38 TOPLAM 1.372,09 Söz konusu malların teslim bedellerinin (ÖTV ve KDV hariç) kurşunsuz süper benzin için 0,50-YTL/Lt, motorin için ise 0,51-YTL/Lt olduğu varsayımıyla, teslim edilen mallara ilişkin satış faturası aşağıdaki şekilde düzenlenebilecektir.   MAL CİNSİ Teslim Miktarı (Litre) Teslim Bedeli (YTL/Litre) Toplam Teslim Bedeli (YTL) ÖTV (YTL) Kurşunsuz Süper Benzin 712 0,50 356 890,71 Motorin 568 0,51 289,68 481,38 TOPLAM 645,68 1.372,09 ÖTV 1.372,09 ARA TOPLAM 2.017,77 KDV(%18) 363,20 GENEL TOPLAM 2.380,97 2.4. Genel tebliğin III-01.01.2005 Tarihinden Sonra Yapılacak İşlemler bölümünün 2-Beyanname, Belge ve Bildirim Düzeni ile İlgili Yapılacak İşlemler kısmına 2.3 fıkrasından sonra gelmek üzere aşağıdaki 2.4 numaralı fıkra eklenmiştir. “2.4–Mükelleflerin kullanmakta oldukları bazı matbu fatura veya fatura yerine geçen vesikalarda tutarın yazı ile belirtildiği bölümde ”Yalnız......................TL / Lira” ibareleri bulunmaktadır. Mevcut ibarelerin bulunduğu fatura veya fatura yerine geçen vesikaların değişimi zorunlu olmayıp, dileyen mükellefler ibarelerde YTL veya yazı ile “Yeni Türk Lirası“ değişikliklerini yapmak suretiyle eski belgelerini kullanmaya devam edebileceklerdir. İşlem sonucunda Yeni Kuruş bulunması halinde YKr’a da yer verilmesi gerektiği tabiidir.” Tebliğ olunur.     ------------------------------------------------------------- (1) 31/01/2004 tarih ve 25363 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır. (2) 18/12/2004 tarih ve 25374 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır. (3) 22/12/2004 tarih ve 25378 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmıştır.

—— • ——

—— • ——

     Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

Kişisel Koruyucu Donanımlarla İlgili Onaylanmış Kuruluşların Görevlendirilmesine Dair Tebliğ

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Hukuki Dayanak, Tanımlar

                Amaç

                Madde 1 — Bu Tebliğin amacı, 09.02.2004 tarih ve 25368 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği kapsamında yer alan ürünlerin uygunluk değerlendirme işlemlerini yürütmek üzere görevlendirilecek onaylanmış kuruluşlara ilişkin usul ve esasları belirlemektir.

                Kapsam

                Madde 2 — Bu Tebliğ, Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği kapsamında piyasaya arzedilecek ürünlerin test edilmesi, muayene edilmesi ve/veya belgelendirilmesi işlemlerini yürütmek üzere Bakanlık tarafından görevlendirilecek onaylanmış kuruluşların belirlenmesinde esas alınacak temel kriterleri ve söz konusu kuruluşların başvuru ve görevlendirilmesi esasları ile bu kuruluşların yükümlülüklerini kapsar.

                Hukuki Dayanak

                Madde 3 — Bu Tebliğ, 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun, 17/01/2002 tarihli ve 24643 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Uygunluk Değerlendirme Kuruluşları ile Onaylanmış Kuruluşlara Dair Yönetmelik ile CE Uygunluk İşaretinin Ürüne İliştirilmesine ve Kullanılmasına Dair Yönetmelik ve 09/02/2004 tarih ve 25368 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği hükümleri esas alınarak hazırlanmıştır.

                Tanımlar

                Madde 4 — Bu Tebliğ'de geçen;

                a) Bakanlık: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı'nı,

                b) Müsteşarlık: Başbakanlık Dış Ticaret Müsteşarlığı’nı,

                c) Komisyon: Avrupa Birliği Komisyonu'nu,

                d) Genel Müdürlük: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü'nü,

                e) Onaylanmış Kuruluş: Test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşları arasından, Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği çerçevesinde uygunluk değerlendirme faaliyetinde bulunmak üzere, 4703 sayılı Kanun ve bu Kanun uyarınca çıkarılan Uygunluk Değerlendirme Kuruluşları ile Onaylanmış Kuruluşlara Dair Yönetmelik ile Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği hükümleri çerçevesinde yetkilendirilen özel veya kamu kuruluşunu,

                f) Ürün: Bir teknik düzenleme kapsamında bulunan ve piyasaya arz edilmesi hedeflenen tüm kişisel koruyucu donanımları,

                g) Yüklenici Kuruluş: Onaylanmış kuruluşlar ve/veya uygunluk değerlendirme kuruluşları adına, ürünün ilgili teknik düzenlemeye uygunluğunun test ve/veya muayene edilmesine yönelik faaliyetlerde bulunan özel veya kamu kuruluşunun,

                h) TÜRKAK: Türk Akreditasyon Kurumu'nu,

                ı) Modül: İlgili mevzuat gereğince, ürünün taşıdığı risklere göre hangi uygunluk değerlendirmesi işlemlerine tabi tutulacağını gösteren yollardan her birini,

                i) Teknik Düzenleme: Bir ürünün, ilgili idari hükümler de dahil olmak üzere, özellikleri, işleme ve üretim yöntemleri, bunlarla ilgili terminoloji, sembol, ambalajlama, işaretleme, etiketleme ve uygunluk değerlendirmesi işlemleri hususlarından biri veya birkaçını belirten ve uyulması zorunlu olan her türlü düzenlemeyi,

                j) Yönetmelik: 17/01/2002 tarih ve 24643 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan CE Uygunluk İşaretinin Ürüne İliştirilmesine ve Kullanılmasına Dair Yönetmeliği,

                k) TS EN 45001: "Akreditasyon-Genel Kriterler-Deney Laboratuvarlarının Çalıştırılması İçin" isimli uyumlaştırılmış Türk Standardını,

                1) TS EN 45002: "Deney Laboratuvarlarının Çalıştırılması İçin Genel Kriterler" isimli uyumlaştırılmış Türk Standardını,

                m) TS EN 45004: "Çeşitli Tipteki Muayene Kuruluşlarının Çalıştırılmaları İçin Genel Kriterler" isimli uyumlaştırılmış Türk Standardını,

                n) TS EN 45011: "Ürün Belgelendirmesi Yapan Belgelendirme Kuruluşları İçin Genel Şartlar" isimli uyumlaştırılmış Türk Standardını,

                o) TS EN 45012: "Kalite Sistemleri-Değerlendirmesi ve Belgelendirme-Tescil İşlemi Yapan Kuruluşlar İçin Genel Şartlar" isimli uyumlaştırılmış Türk Standardını,

                ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Yetkili Kuruluşun Görevi

                Yetkili Kuruluşun Görevi

                Madde 5 — Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği kapsamında yer alan ürünlerin uygunluk değerlendirme faaliyetlerini gerçekleştirmek üzere, başvuru sahipleri arasından, 4703 sayılı Kanun ve bu Kanun uyarınca çıkarılan Uygunluk Değerlendirme Kuruluşları ile Onaylanmış Kuruluşlara Dair Yönetmelik ile Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği ve bu Tebliğ'de belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde, uygun görülen kuruluşların görevlendirilmesinde Bakanlık yetkilidir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Onaylanmış Kuruluşlarla İlgili Hükümler

                Onaylanmış Kuruluşların Görevlendirilme Kriterleri

                Madde 6 — Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği kapsamında yer alan ürünlerin uygunluk değerlendirme faaliyetlerini gerçekleştirecek başvuru sahiplerinin onaylanmış kuruluş olarak belirlenmesi için, bu Yönetmeliğin Ek-V bölümünde belirtilen hususlara ilave olarak aşağıda belirtilen diğer kriterleri de karşılaması gereklidir:

                a) Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde faaliyette bulunan bir tüzel kişilik olmalıdır. Bu hüküm,  gerekli  durumlarda testlerin bir kısmının yurtdışında yaptırılmasına engel oluşturmaz.

                b) Başvuru kapsamında yer alan ürünlere, parçalarına ve malzemelere ilişkin yeterli teknik bilgi ve donanıma sahip olmalıdır.

                c) Onaylanmış kuruluşlar, faaliyetleri sonucunda ortaya çıkabilecek her türlü zararın tazmini için yeterli bir mesleki sorumluluk sigortasına sahip olduklarını belgelendirmelidir. Bakanlık, hiçbir durum ve koşulda, görevlendireceği onaylanmış kuruluşun faaliyetlerini yürütmesi esnasında meydana gelebilecek kusurlardan ve buna bağlı oluşabilecek zararlardan sorumlu değildir.       

                d) Uygunluk değerlendirmesinde kullanılan modüllerden herhangi birinin sadece bir kısmının gerçekleştirilmesi talep edilemez.

                e) Uygunluk değerlendirmesine  ilişkin  bazı faaliyetlerin  yüklenici  laboratuvar tarafından   yürütülmesi durumunda, uygunluk değerlendirme kuruluşu ile yüklenici laboratuvar arasında bir sözleşme yapılır. Bu sözleşmenin bir örneği, uygunluk değerlendirme kuruluşu tarafından Genel Müdürlüğe gönderilir. Uygunluk değerlendirme kuruluşu, başvuruda   bulunduğu uygunluk değerlendirme faaliyetlerinin tamamını yükleniciye devredemez. Ayrıca, yüklenici tarafından taahhüt edilmiş olan görevin üçüncü bir kuruluşa devredilmesi de mümkün değildir.

                Onaylanmış Kuruluşların İlgili Standartlara Uygunluğu

                Madde 7 — Onaylanmış kuruluşların yapacakları uygunluk değerlendirme işlemlerinde uygulayacakları modüller ve bu modülleri ilgilendiren standartlar aşağıda verildiği gibidir:

                a) Ürünün, ilgili teknik düzenlemede belirtilen temel gereklere uygunluğunun iç üretim kontrolü ile sağlanması durumunda, A modülü uygulanacaktır. A modülüne ilave olarak, üretilen her ürün için, ürünün özellikleri ile ilgili testlerin, üretici tarafından veya üretici adına yapılması durumunda ise Aa modülü uygulanacaktır. Aa modülü çerçevesinde faaliyet göstermek isteyen başvuru sahibinin değerlendirilmesinde kullanılacak temel standart TS EN 45002 standardıdır,

                b) Yönetmelik'te belirtilen AT Tip İncelemesi Modülü ve Birim Doğrulama Modülü (Modül B ve G) çerçevesinde faaliyet göstermek isteyen başvuru sahibinin değerlendirilmesinde kullanılacak temel standartlar TS EN 45004 veya TS EN 45011 standartlarıdır,

                c) Yönetmelik'te belirtilen Kalite Güvencesi Modülleri (Modül D ve E) çerçevesinde faaliyet göstermek isteyen başvuru sahibinin değerlendirilmesinde kullanılacak temel standart TS EN 45012 standardıdır,

                d) Yönetmelik'te belirtilen Ürün Doğrulama Modülü (Modül F) çerçevesinde faaliyet göstermek isteyen başvuru sahibinin değerlendirilmesinde kullanılacak temel standartlar TS EN ISO/IEC 17025 ile TS EN 45004 veya TS EN 45011 standartlarıdır,

                e) Yönetmelik'te belirtilen Tipe Uygunluk Modülü (Modül C) çerçevesinde görev yapacak başvuru sahibinin değerlendirilmesinde kullanılacak temel standartlar TS EN 45001, TS EN 45004 ve TS EN 45011 standartlarıdır,

                f) TS EN ISO/IEC 17025, TS EN 45004 veya TS EN 45011 standartlarına göre akredite edilmiş ya da değerlendirilmiş bir başvuru sahibi, Yönetmelik'te belirtilen Kalite Güvencesi Modülü (Modül H) çerçevesinde de faaliyet göstermek isterse, TS EN 45012'nin ilave şartlarını karşılamak zorundadır,

                g) Başvuru sahibi, test hizmetlerini kendi laboratuvarında yapacaksa, TS EN ISO/IEC 17025 ve TS EN 45004 standartlarının koşullarına uymak zorundadır. Söz konusu testler, başvuru sahibi adına yüklenici laboratuvar tarafından yapılacaksa, başvuru sahibi tarafından yüklenici laboratuvarının da anılan standartlara uygunluğu taahhüt edilmelidir.

                h) Başvuru sahibi, kalite el kitabıyla düzenlenen bir kalite sistemine sahip olmalıdır. Başvuru sahibinin, kalite el kitabında, uygunluk değerlendirme modüllerine ve belgelendirmek istediği ürün tiplerine uygun çalışma prosedürleri yer almalıdır.

                Başvuru sahibinin bazı testleri yüklenici kuruluş aracılığıyla yaptırması durumunda, kalite el kitabı, yüklenici kuruluşun takip ettiği prosedürlerin uygunluğunun denetlenmesine ilişkin hususları da içermelidir.

                Başvurularla İlgili İstenilen Bilgiler

                Madde 8 —Başvuru sahibi, Genel Müdürlüğe, aşağıdaki bilgi ve belgeleri içeren bir

dosya ile müracaat eder.   

                a) Kuruluşun unvanı ve adresi,

                b) Ticaret sicil kaydının bir örneği,

                c) Kuruluş amacı,

                d) Organizasyon şeması,

                e) Kurucu ve yetkililerin imza sirküleri,

                f) Başvurunun kapsamı (Uygunluk değerlendirme işlemleri ve ilgili modüller),

                g) Başvuru kapsamına giren ürünler,

                h) Gizlilik, bağımsızlık ve tarafsızlık taahhütnamesi,

                ı) Personel durumu (Uygunluk değerlendirmesi işlemlerini yapan teknik personelin sayısı, eğitim durumu vb.),

                i) Laboratuvar hizmetleri hakkında detaylı bilgi (Başvuru kapsamı ile ilgili olarak laboratuvar ve teçhizat durumu, başvuru kapsamında yapılacak deneylerin listesi ve bu deneylerden hangilerinin yüklenici laboratuvar tarafından yapılacağının belirlenmesi),

                j) Muayene talimat ve prosedürleri, test, muayene ve/veya belgelendirme talimat ve sertifika formlarının örneği,

                k) Mesleki sorumluluk sigortası poliçesinin örneği,

                1) Sahip olduğu belgeler (Kalite el kitabı, prosedürler, akreditasyon sertifikası vb.),

                m) Başvuru sahibinin kalite yönetimi hakkında yeterli açıklama içeren kalite el kitabı, kalite el kitabı ile birlikte kalite yönetim sistemi prosedürlerinin görev, yetki, sorumluluk ve iş tanımları,

                n) Başvuru sahibinin mali durumuna ilişkin belgeler,

                o) Bakanlık tarafından talep edilecek diğer belgeler.

                Başvuruların Değerlendirilmesi

                Madde 9 — TS EN 45000 standartlar serisinin ilgili standartlarına göre akreditasyon zorunluluk olmamakla birlikte, Bakanlığın yapacağı değerlendirmelerde dikkate alınır. Ancak, akreditasyon olmaması durumunda da, başvuru sahibinin, TS EN 45000 standartlar serisindeki ilgili standartlara uygunluğu kanıtlanmalıdır.

                Başvuru sahibinin, yukarıda belirtilen kriterlere uygunluğu, Bakanlığın talebi üzerine, TÜRKAK tarafından değerlendirilerek Bakanlığa bir rapor halinde sunulur.

                Akreditasyon belgesi olmaması durumunda, başvuru sahibinin Kişisel Koruyucu Donanım Yönetmeliği gereklerine uygunluğu değerlendirilir. Ancak, bu değerlendirme bir akreditasyon niteliği taşımaz.

                TÜRKAK tarafından yapılan değerlendirmelere yönelik tüm masraflar başvuru sahibince karşılanır.

                Başvuru sahibinin söz konusu kriterleri sağlaması ve TÜRKAK tarafından düzenlenen inceleme raporunun olumlu olması durumunda, söz konusu kuruluşun onaylanmış kuruluş olarak görevlendirilmesi Bakanlığın takdirindedir.

                Onaylanmış Kuruluşların Görevlendirilmesi

                Madde 10 — Başvurular, Genel Müdürlük tarafından yukarıdaki esaslar ve TÜRKAK'tan alınan değerlendirme raporu çerçevesinde değerlendirilerek sonuçlandırılır. Uygun bulunan başvuru sahibi ile Genel Müdürlük arasında bir görevlendirme sözleşmesi yapılır.

                Görevlendirme sözleşmesinde, genel ve özel hukuk hükümleri ile birlikte, aşağıda belirtilen hususlar yer alır:

                Başvuru sahibinin;

                a) Bakanlığın uygun gördüğü aralıklarla denetiminin yapılması veya TÜRKAK'a denetiminin yaptırılması,

                b) Gerek Türkiye, gerek Avrupa çapında koordinasyon faaliyetlerine katılması,

                c) Genel Müdürlüğün talebi üzerine görev ve faaliyetleri ile ilgili tüm belgeleri sağlaması,

                d) Tüm üreticilerin uygunluk değerlendirmesi  hizmetinden eşit koşullarda faydalanmasını sağlayacak gerekli tedbirleri alması,

                e) Uygunluk değerlendirmesi hizmeti sunarken, piyasa koşullarını zorlayacak, üretim

maliyetlerini  ciddi  oranda artıracak ve üreticileri  zor duruma düşürecek koşullar öne sürmemesi.

                Görevlendirilen onaylanmış kuruluşların ilk denetimleri bir yıl içerisinde, sonraki denetimleri ise Bakanlığın uygun gördüğü aralıklarla yapılır veya TÜRKAK'a yaptırılır. Her dört yılda bir ise, kuruluşun onaylanmış kuruluş statüsü yeniden değerlendirmeye tabi tutulur.

                Görevlendirme sözleşmesinin ilgili taraflarca imzalanması ile görevlendirme yürürlüğe girer ve Müsteşarlık aracılığı ile Komisyona bildirilir.

                Onaylanmış Kuruluşların Yükümlülükleri

                Madde 11 — Onaylanmış kuruluşların yükümlülükleri aşağıda belirtildiği gibidir:

                a) Görevlendirildiği mevzuat ve uygunluk değerlendirme işlemleri kapsamında gerçekleştireceği uygunluk değerlendirmesi faaliyetlerini doğru, eksiksiz ve süreklilik arzedecek bir şekilde yerine getirmek,

                b) Yapılan değerlendirme sonucunda uygun bulunan ürünlerin, mevzuatta belirtilen usule uygun olarak uygunluk değerlendirmesi işlemlerini yapmak,

                c) Yaptığı tüm işlemlere ve verdiği belgelere ilişkin gerekli tüm kayıtları tutmak ve bunları gerekli hallerde Bakanlığın incelemesine sunmak,

                d) Belirlenen prosedürler ve yetkilerinin kapsamı içinde faaliyetlerini sürdürmelerini etkileyecek her türlü değişikliği Genel Müdürlüğe bildirmek,

                e) Sözleşme yaptıkları yüklenici kuruluşlara ilişkin tüm bilgileri kayıt ve muhafaza

etmek ve bu bilgileri Genel Müdürlüğe bildirmek,

                f) Başvuru sahibinin, gerçekleştireceği uygunluk değerlendirmesi faaliyetleri sonucunda herhangi bir ürüne ilişkin belgelendirme talebinin reddedilmesi veya ürüne ilişkin bir onayın verilmemesi ya da önceden belgelendirilmiş bir ürünün belgesinin iptal edilmesi durumlarında; onayın reddi ya da geri çekilmesi kararına ilişkin gerekçeleri detaylı bir şekilde üreticiye,  Genel Müdürlüğe ve  Türkiye ve Avrupa Birliği'nde  faaliyet gösteren diğer onaylanmış kuruluşlara bildirmek,

                g) Faaliyetleri ile ilgili her türlü bilgi ve belgeyi, on yıl süresince muhafaza etmek ve

talep edilmesi halinde, yetkili kuruluşlara ibraz etmek.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Diğer Hükümler

                Görevlendirmenin İptal Edilmesi

                Madde 12 — Bakanlıkça onaylanmış kuruluş olarak görevlendirilen kuruluşun yerine getirmesi gereken kriterlere ve koşullara uymadığının tespit edilmesi halinde, Bakanlık yapmış olduğu görevlendirmeyi askıya alır veya iptal eder. Söz konusu kuruluşun görevlendirilmesinin iptali, bu kuruluşun görevli olduğu süre boyunca yürüttüğü faaliyetlerden doğan sorumluluklarını ortadan kaldırmaz.

                Nihai Sorumluluk

                Madde 13 — Yüklenici kuruluş kullanılması durumunda, nihai sorumluluk başvuruda

bulunan uygunluk değerlendirme kuruluşuna aittir.   

                Tebliğ'de Hüküm Bulunmayan Haller

                Madde 14 — Bu Tebliğ'de hüküm bulunmayan hallerde, 4703 sayılı Kanun ve bu Kanun uyarınca çıkarılan Yönetmeliklerde bulunan hükümler uygulanır.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Yürürlük ve Yürütme

                Yürürlük

                Madde 15 — Bu Tebliğ yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

                Yürütme

                Madde 16 — Bu Tebliğ hükümlerini Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı yürütür.

—— • ——

          Dış Ticaret Müsteşarlığından:

Tekstil ve Konfeksiyon Ürünlerinin İthalatına İlişkin Tebliğ

(2004/8)

             Madde 1 — 26 Aralık 1997 tarih ve 23212 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan "Belirli Tekstil Ürünleri İthalatında Gözetim ve Korunma Önlemleri Hakkında Yönetmelik"in değişik VA, VB ve VI numaralı eklerinde yer alan ülkeler menşeli miktar kısıtlaması (kota) önlemine tabi tekstil ve konfeksiyon ürünlerinin ithalatında; bu ürünlerin 1 Ocak 2005 tarihinden önce gümrük mevzuatı uyarınca gümrük idaresine sunulmuş veya sözkonusu ülkelerden Türkiye'ye ihraç edilmek üzere sevk edilmiş olmaları kaydıyla ve 1 Nisan 2005 tarihinden önce Türkiye'de serbest dolaşıma sokulmak istenmesi halinde, bahse konu Yönetmelik hükümleri kapsamında ithal lisansı belgesi aranır.

             Madde 2 — Bu Tebliğ kapsamında yapılacak başvurular, 31 Aralık 2003 tarih ve 25333 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan,

             -Çift Taraflı Kontrol Sistemi Kapsamında Kota Uygulanan Tekstil Ürünlerinin İthaline İlişkin (2004/1) sayılı Tebliğ,

             -Belirli Üçüncü Ülkelerde İşlem Gördükten Sonra Geri İthal Edilen Belirli Tekstil Ürünlerine ve Giyim Eşyasına Uygulanan Ekonomik Etkili Hariçte İşleme Rejimine ilişkin (2004/5) sayılı Tebliğ,

             -Hindistan Menşeli Tekstil Ürünlerinin İthaline İlişkin (2004/6) sayılı Tebliğ'de belirtilen usul ve esaslara göre değerlendirilir.

             Madde 3 — Aynı Yönetmeliğin VA numaralı ekinde yer alan ve ithalinde tek taraflı kontrol sistemi kapsamında miktar kısıtlaması (kota) uygulanan ülkelerle ilgili bu Tebliğ çerçevesinde yürütülecek işlemlerde ise 3 Haziran 2004 tarih ve 25481 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan "İthalinde Tek Taraflı Kontrol Sistemi Kapsamında Kota Uygulanan Tekstil Ürünlerine Ait Kotaların İkinci Bölümünün Dağıtım ve Yönetimine İlişkin (2004/7) sayılı Tebliğ"de yer alan usul ve esaslar dikkate alınır.

             Madde 4 — Bu Tebliğ 1 Ocak 2005 tarihinde yürürlüğe girer.

             Madde 5 — Bu Tebliğ hükümlerini Dış Ticaret Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan yürütür.

—— • ——

          Erzincan Valiliğinden:

Tütün ve Tütün Mamulleri ile Alkollü İçeceklerin, Uçucu, Çözücü ve Yapıştırıcı Nitelikli Sentetik Maddelerin 18 Yaşından Küçüklere Satışının Yapılamayacağına Dair Karar

          Karar Tarihi : 30/11/2004

          Karar No      : 2004/01

             Amaç

             Madde 1 — Bu Kararla, tütün ve tütün mamulleri ile alkollü içeceklerin, uçucu, çözücü ve yapıştırıcı nitelikli sentetik maddelerin 18 yaşından küçüklere satışının yasaklanarak onların fizik ve ruh sağlıklarının korunması ve suç işlemelerinin önlenmesi amaçlanmaktadır.

             Kapsam

             Madde 2 — Bu Karar; Erzincan il sınırları içerisinde, tütün ve tütün mamulleri ile alkollü içeceklerin, uçucu, çözücü ve yapıştırıcı nitelikli sentetik maddelerin satışını yapan gerçek ve tüzel kişilerce, 18 yaşından küçüklere bu maddelerin satışını engellemek amacıyla alınacak tedbirleri kapsar.

             Dayanak

             Madde 3 — Bu Karar, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 11/C maddesi, 4207 sayılı Tütün Mamullerinin Zararlarının Önlenmesine Dair Kanuna dayanılarak hazırlanmıştır.

             Genel Esaslar

             Madde 4 — 4207 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasında “On sekiz yaşından küçüklere tütün ve tütün mamulleri satışı yapılamaz” hükmü yer almaktadır. Bu nedenle;

             a) Sigara satışı yapan tekel bayileri ve büfeler ile benzeri işyerlerinin satış mahallerinin görünen yerlerine “18 yaşından küçüklere sigara satışı yapılmaz” levhalarını asmaları zorunludur.

             b) Sigaraların isim, marka ve alametleri kullanılarak reklam ve tanıtılması 4207 sayılı Kanuna göre yasak olduğundan Erzincan il sınırları içerisinde faaliyette bulunan kahvehane, internet kafe, kafeterya, çay bahçesi ve benzeri yerlerin önlerine asılan bez afişler ile camlarına veya sair yerlerine konulan sigara ve nargile kullanımını özendirici ilanların kaldırılması zorunludur.

             c) Yapılan denetimlerde; 18 yaşın altında bulunanlara uçucu ve uyuşturucu madde, alkol, tütün, tütün mamulleri ve bağımlılık yapan diğer maddeleri sattığı ya da mevzuata aykırı davranışta bulunmakta ısrar ettikleri görülen iş yerlerinin faaliyetleri derhal durdurulur.

             Cezai Hükümler

             Madde 5 — Bu Karara uymayanlar hakkında hareketleri ayrı bir suç teşkil etmediği takdirde, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 66 ncı maddesi uyarınca alınmış, kanunların verdiği yetkiye istinaden ittihaz edilen ve yukarıda belirlenen kararın tatbik ve icrasına muhalefet eden veya müşkülat gösterenler veya riayet etmeyenler hakkında 765 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümleri uyarınca adli ve idari işlem uygulanır.

             Yürürlük

             Madde 6 — Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             Madde 7 — Bu Kararı Erzincan Valisi yürütür.

—— • ——

          Kayseri Valiliğinden:

Mahalli Çevre Kurulu Kararı

          Karar Tarihi   : 06/08/2004

          Karar No        : 2004/07

             Amaç ve Kapsam

             Madde 1 — Bu Karar, Kayseri İl sınırları içerisinde hava kirliliğinin önlenmesi ve hava kalitesinin korunması amacıyla, sanayi kuruluşları, ticari işletmeler, meskenler ile kamu kurum ve kuruluşlarında 2004-2005 yıllarında uygulanacak yakıt kriter ve esaslarını kapsamaktadır.

             Dayanak

             Madde 2 — Bu Karar, 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun, 02/11/1986 tarihli ve 19269 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliği ile Çevre ve Orman Bakanlığının 27/04/2004 tarihli 2004/4 sayılı Genelgesine dayanılarak hazırlanmıştır.

             Katı Yakıtlarla İlgili Esaslar

             Madde 3 — İl sınırları dahilinde yer alan tüm katı yakıtlı kaloriferli binalarda, sobalarda ve sanayi kuruluşlarında aşağıdaki özellikleri sağlayan kömürler kullanılır:

             a) Isınma amaçlı yerli kömürlerde(1);

(1) Kalorifik değerin en az 4000 kcal/kg olması durumunda daha üst kalori için her 1000 kcal/kg başına % 0.1 ilave edilerek toplam kükürt oranını geçmeyecektir.

(2) Alt ısıl değeri (orjinalde) en az 5000 kcal/kg ve yanabilir kükürt (kuru bazda) oranı max.% 1.5 olan yerli kömürler de ısınma amacıyla kullanılabilir.

b) Isınma amaçlı ithal kömürlerde;

             (3) Eğer kül oranı max. % 14+2 ise kömürdeki kalori değeri min. 6000 kcal/kg olacaktır.

             c) Sanayi amaçlı ithal kömürlerde;

             d) Isınma amaçlı briket kömürlerde (TS 12055);

             (1) Bu özellik, orijinal (satışa sunulan) briket bazındadır.

             (2) Su geçirmeyen torbalar içerisinde satılan briketlerde bu özellik aranmaz.

             olmalıdır.

             e) Petrokok kömürünün ısınma ve üretim amaçlı olarak kullanılması yasak olup, sadece Çevre ve Orman Bakanlığından petrokok kullanımı için lisans almış çimento fabrikaları ve modern teknoloji ile çalışan (reküperasyonlu) kireç fabrikalarında kullanılır.

             Stokerli sistemlerde piyasada fındık kömür tabir edilen 10-18 mm boyutlarındaki yıkanmış ve elenmiş kömür kullanılabilir.Torba üzerinde sadece stokerli yakma sisteminde kullanılacağı yazılı olarak belirtilmelidir.

             Kömürlerin Satışı, Pazarlaması, Torbalanması ve Denetlenmesi ile İlgili Esaslar

             Madde 4 — Kömürlerin satışı, pazarlaması, torbalanması ve denetlenmesi ile ilgili olarak aşağıdaki esaslar göz önünde bulundurulur:

             a) İlimizde satışa sunulacak kömürler için taşıma, depolama, pazarlama ve tüketim aşamalarında belirlenen standart, ilke ve kurallara uygunluğun, uyumun ve denetimin sağlanabilmesi için izin sistemi uygulamasına devam edilir.

             b) Kömürlere “Kömür Uygunluk Belgesi” yerli kömürün çıkarıldığı il’in valiliğinden, “Satış İzin Belgesi” ise uygunluk belgesi dikkate alınarak İl Çevre ve Orman Müdürlüğünden alınır.

             c) Çevre ve Orman Bakanlığından alınan kontrol belgesi “Uygunluk Belgesi” yerine kabul edilir, satış izin belgesi ise kontrol belgesi dikkate alınarak Valilikçe verilir.

             d) İl, ilçe ve beldelerde denetimler aralıksız sürdürülüp, satışa sunulan her cins kömürden ayrı ayrı TS 2390’a göre 3 (üç) adet numune alınarak, analiz sonucu belirlenen limitlere uymadığı tespit edilen kömürlerle ilgili yaptırımlar Valilik ve kaymakamlıklarca uygulanır.

             e) Kömür paketleme tesisleri meskun mahal dışında kurulmalıdır. Gayri sıhhi müessese ruhsatı olmayan paketleme tesislerinin faaliyetleri yetkili kurumca durdurulur.

             f) Kömür satışları gayri sıhhi müessese ruhsatı olan işyerlerinde (mümkünse sitelerde) yapılmalıdır. Arsa, araç, bahçe ve benzeri üzerinde kömür satışı yapılmayacaktır. Bu konudaki denetimler gayri sıhhi müessese ruhsatı vermekle yetkili olan kurum tarafından yürütülür. Gayri sıhhi müessese ruhsatı olmayan işyerleri yetkili makamca kapatılarak, denetim sonuçları İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bildirilir.

             g) Kömür analizleri öncelikle İl Halk Sağlığı Laboratuvarında ya da İl TSE Laboratuvarında yapılır. İtilaf halinde ise şahit numune analizleri Çevre ve Orman Bakanlığı, MTA ve ODTÜ Petrol Araştırma Merkezi laboratuvarlarından herhangi birisine yaptırılır. Ayrıca kömür analizleri “Çevre Analizleri Yeterlik Belgesi’’ olan laboratuvarlardan herhangi birisine yaptırılabilir.

             h) Kömür ticareti yapan gerçek veya tüzel kişilerin; sevk edecekleri her parti kömür için bayi ve tüketiciye iletilmek üzere sevk irsaliyesi, kömürün analiz sonuçlarının yazılı olduğu, hangi tesis yada depodan çıktığını gösterir menşei belgesi ve kantar fişini, sevkiyatı yapan araçta bulundurması gerekir.

             ı) Kömür ticareti yapan gerçek veya tüzel kişilerin; Şehir girişindeki yakıt kontrol noktasına uğrayıp numune aldırarak, ilgili belgelerine İl Sağlık Müdürlüğü kontrol mührünü vurdurması gerekir.

             i) İthal ve yerli kömürler torbalanarak satışa sunulur. Torbalama kömürün çıkarıldığı yerde yapılır. Torba örneği EK-1’de yer aldığı şekilde hazırlanır.

             j) “Satış İzin Belgesi”, kömür pazarlaması yapan özel veya tüzel kişilerce; tüketicilerin görebileceği şekilde (büro ve satış yerleri ayrı yerlerde olan firmalar her yer için ayrı belge alacaktır.) asılır.

             k) Kömür pazarlaması yapan özel veya tüzel kişiler; tüketiciye, kantar fişi ve fatura gibi belgeleri verip, sevk araçlarında irsaliye bulundururlar.

             l) Kömür satıcıları, kömürün özelliklerinin yazılı olduğu levhalar ile en son aya ait analiz raporlarını tüketicinin görebileceği bir yere asarlar.

             m) Kömür satıcıları, kömürle ilgili yakma kılavuzunu tüketiciye verir.

             n) Stokerli sistemlerde (cebri yüklemeli fanlı) aşağıdaki özellikler aranır:

             1) Hava kirliliğinin azaltılması ve hava-yakıt oranının optimum koşullarda olmasını sağlayarak tam yanmanın gerçekleştirilmesi için bu sistemler otomatik yüklemeli, fanlı ve döner ızgaralı olacaktır.

             2) İlk yanma sırasında bacadan atılan partikül madde emisyonlarını kontrol etmek amacıyla ön yanmayı temin edecek şekilde bu sistemlerin sürekli (non-stop) yanması sağlanarak, ayarları iyi yapılıp, ehil kişilerce yakılır.

             3) Bu yakma sistemleri için Türk Standartları Enstitüsünden Yeterlik Belgesi alınır.

             4) Stokerli sistemlerin kullanıldığı binalarda filtre kullanılabilir.

             5) Üretim tesislerinde teknik olarak paçal kömür kullanma mecburiyeti var ise alt ısıl değeri 5000 kcal/kg ve toplam kükürt oranı max % 1(+% 0.1) olan paçal kömür kullanılabilir.

             Sıvı Yakıtlarla İlgili Esaslar

             Madde 5 — Sıvı yakıtlarla ilgili olarak aşağıdaki esaslar göz önünde bulundurulur:

             a) Konutlarda, işyerlerinde ve sanayide doğalgaz kullanımı özendirilip, İl sınırları dahilinde ısınma amacıyla kükürt oranı azami %1.50, kalorisi asgari 10.000 kcal/kg ve TS 2177 ye uygun olan Kal-Yak ya da TÜPRAŞ 615 kalorifer yakıtı kullanılır.

             b) Sıvı yakıtları pazarlayacak olan dağıtım şirketleri ile bayilik sözleşmesi olan yakıt satıcıları İl Çevre ve Orman Müdürlüğünden “Sıvı Yakıt Satış İzin Belgesi” ve her tanker için İl Sağlık Müdürlüğünden “Sıvı Yakıt Analiz Raporu” alırlar.

             c) Tankerlerin Şehre girişte mutlaka kontrol noktalarına uğrayarak yakıtlarından numune aldırmaları ve ordino, fatura ya da irsaliyelerine İl Sağlık Müdürlüğünden “Kontrol Edilmiştir” mührünü vurdurmaları gerekir.

             d) Kantarcıların, evraklarında “Kontrol Edilmiştir” mühür yada bandrolü olmayan tankeri tartıya almamaları ve haftalık tartım raporlarını İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne ve İl Sağlık Müdürlüğüne bildirmeleri gerekir.

             e) Sıvı yakıt analizleri öncelikle İl Halk Sağlığı Laboratuvarında ya da İl TSE Laboratuvarında yapılarak, itilaf halinde ise şahit numune analizleri Çevre ve Orman Bakanlığı, MTA ve ODTÜ Petrol Araştırma Merkezi laboratuvarlarından yada “Çevre Analizleri Yeterlik Belgesi’’ olan laboratuvarlardan herhangi birisinde yaptırılabilir.

             f) Denetimlerde, yakıt tankerlerinden veya binaların yakıt depolarından numune alınırken, TS-900-1 (Petrol sıvıları-elle numune alma) standardına uyulması gerekir.

             g) İl’den geçecek olan veya meskun mahal dışındaki bina ve tesislere ya da meskun mahal içinde bulunup emisyon izni almış olan ( ayda en az iki defa baca gazı emisyon ölçümü yaptırıp sonuçlarını İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bildirmek şartı ile) tesislere, 6 nolu fuel-oil getirecek firma ya da araç sahiplerinin İl Çevre ve Orman Müdürlüğünden “İzin Belgesi” alması gerekir.

             h) Ayrıca Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliğindeki şartları yerine getirmek kaydıyla üretim tesislerinde %1 kükürtlü 6 nolu fuel-oil kullanılabilir.

             ı) Analiz sonucu standart dışı çıkan yakıt sahibine cezai işlem uygulanır. Yakıt apartman ya da işyerine boşaltılmış ise yakıtı pazarlayan firma tarafından geri çekilir, çekmiyorsa masrafları yakıtı pazarlayan firma tarafından karşılanmak üzere İl Sağlık Müdürlüğü kontrolünde Akaryakıtçılar Derneği tarafından çekilerek yed-i emine alınıp, idari tebliğlere uymadığından Türk Ceza Kanunu gereğince savcılığa gönderilir.

             i) Kontrol noktasına uğramayan sıvı yakıt taşıyan araçlar ile bina ve satış alanlarında yakalanan yakıtlar yed-i emine alınır, analiz sonucuna göre uygun olmayan yakıtlara cezai işlem uygulanır.

             Denetim ile İlgili Esaslar

             Madde 6 — Denetimlerde aşağıdaki hususlar gözönünde bulundurulur:

             a) İl merkezinde satışa sunulacak katı ve sıvı yakıtların denetimi her aşamada (depo, taşıt, satış yeri ve tüketim yeri vs.) İl Sağlık Müdürlüğü ekiplerince (gerek görülen hallerde ilgili Belediye, Sanayi ve Ticaret İl Müdürlüğü, İl Emniyet Müdürlüğü/İl Jandarma Komutanlığından destek istenecektir.) denetlenerek, sonuçlar İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bildirilir.

             İlçelerde ise kaymakamlık (İlgili sağlık grup başkanlığı) ve belediyelerce oluşturulacak ekiplerce denetimler yapılarak, 2872 sayılı Çevre Kanunu ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu çerçevesinde gerekli cezai işlemler uygulanır.

             b) Hava kirliliği ile mücadele çalışmalarında İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne ve İl Sağlık Müdürlüğüne; Büyükşehir Belediyesi, ilçe belediyeleri, Kömürcüler Derneği, Akaryakıtçılar Derneği ve diğer kamu kurum ve kuruluşları gerektiği zamanda ve imkanları ölçüsünde yardımcı olurlar.

             c) 15 Ekim- 1 Nisan tarihleri arasında, kaloriferlerin ilk yakma işleminin (kazan ısısının yükseltilmesi işlemi de dahil) belirtilen bölge ve saatlerde yakma talimatına uygun şekilde gerçekleştirilmesinin sağlanması amacı ile; İl Sağlık Müdürlüğü tarafından (Belediyelerden de personel ve araç takviyesi alınarak), Büyükşehir Belediyesi sınırları (Talas, Hacılar ilçeleri ve Gesi, Erkilet, Hisarcık ve Mimarsinan beldeleri de dahil) içerisinde denetimler yapılır.

             d) Kontrol noktalarında yakıt taşıyan araçların çevrilebilmesi için; Emniyet Müdürlüğünce yeterli ekip görevlendirilir. Ayrıca İl Defterdarlığı, Sanayi ve Ticaret İl Müdürlüğü ve İl Jandarma Alay Komutanlığınca da gerektiğinde kontrol noktalarında denetim ekibi bulundurulur.

             e) Enerjinin verimli kullanılması ve enerji tasarrufuna gereken önem verilerek, çevre kirliliğinin azaltılması için Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nca çıkarılan soba ve kalorifer kazanı verim yönetmelikleri ve tebliğlerine uygun olarak üretim yapılmasının sağlanması amacıyla İl Sanayi ve Ticaret Müdürlüğünce gerekli denetimler yapılır.

             Yakıt numunesi ile ilgili numune alma tutanakları hazırlanırken beyan esas alınmayıp resmi belgelere göre işlem yapılarak; tutanaklara vergi numarası, yakıta ait irsaliye, fatura ve/veya ordinonun tarih ve numarası ile yakıtın kaynağı, numunenin alındığı yer ve saat mutlaka yazılır.

             Numune alımı analiz masrafları ile yed-i emine alma, taşıma, depolama ve muhafaza altına alınma işlemleri ve sair sırasında tahakkuk edecek masraflar, işlemi yapan makamlarca yakıt sahiplerinden yürürlükteki mevzuat hükümlerine göre tahsil edilir.

             f) Isınma ve üretim amaçlı yanık yağ, lastik, plastik, kablo, her türlü kırpıntı (naylon, bez ve benzeri) gibi atıkların yakılmaması, işyeri ve meskenlerde yanık yağ sobası bulundurulmaması, yanık yağların geri kazanım metoduyla değerlendirilmesinin teşvik edilmesi, sözkonusu yağların Büyükşehir Belediyesi ve Akaryakıtçılar Derneği tarafından periyodik olarak toplatılarak uygun şekilde bertarafı sağlanmalıdır.

             g) Katı yakıtlı sisteme dönüşümü yapılacak binanın tadilat projesi yaptırılarak, ilgili belediye başkanlığı tarafından İmar Kanunu hükümleri doğrultusunda gerekli işlemler yapılır.

             Belediye başkanlıklarınca sıvı yakıtlı kalorifer sisteminden katı yakıtlı kalorifer sistemine geçilmesine izin verilmesi sırasında, mutlaka tadilat projesinin aranması ve diğer ilgili mevzuata uygunluğunun tespiti durumunda “Yapı Kullanma İzin Belgesi” verilir.

             Yukarıdaki şartları yerine getirmeden katı yakıtlı sisteme geçen binaların, sıvı yakıtlı sisteme geçmeleri için ilgili belediye başkanlıklarınca gerekli işlemler yapılır.

             İl Sağlık Müdürlüğü ekiplerince katı yakıtlı sisteme geçen binalar hakkında tutulan tutanaklar ilgili belediyelere gönderilir, ilgili belediyeler de bu tutanaklar sonucunda yaptıkları işlemleri İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne ve İl Sağlık Müdürlüğüne bildirirler.

             İl Sağlık Müdürlüğü denetim ekiplerince tutulan tutanaklar ve analiz raporları cezai işlem uygulanmak üzere İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne gönderilir.

             İldeki kantarlar Sanayi ve Ticaret İl Müdürlüğünce denetlenerek, hatalı ölçüm yapan kantarcılar hakkında yasal işlem yapılır.

             Sıvı ve katı yakıt satın alan kamu kurum ve kuruluşları ile vatandaşların tartım (kantar) ile ilgili şüpheli durumları İl Sağlık Müdürlüğü, Sanayi ve Ticaret İl Müdürlüğü ve İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne bildirmeleri gerekir.

             Kamu Kurum ve Kuruluşları, Bina Yöneticileri ile Diğer Tüketicilerin Uyacağı Esaslar

             Madde 7 — Kamu kurum ve kuruluşları, bina yöneticileri ve diğer tüketicilerin uyacakları esaslar şunlardır:

             a) Bütün bina ve tesis yöneticileri yetkili kuruluşlara brülör ve kazan bakımlarını yaptırırlar.

             Kaloriferle ısınan bina ve işyerleri; kazan, brülör ve ısıtma sistemlerinde meydana gelen arızaları İl Sağlık Müdürlüğüne bildirip, en kısa sürede yetkili kişi ya da kuruluşa tamiratını yaptırırlar.

             Haber verilmemesi ve kazan yada brülör arızasından dolayı hava kirliliğine neden olunması halinde tutanak tanzim edilir. Tutanak tanzim edildikten sonra yapılacak itirazlar kabul edilmez.

             Arıza giderildikten sonra yapılacak deneme yakışı öncesi İl Sağlık Müdürlüğüne bilgi verilir.

             b) İşyeri sahibi veya apartman yöneticilerinin;

             1) Evraklarında kontrol mührü ya da bandrolü olmayan tankerlerden yakıt almamaları, tankere ait evrakta tarih ve araç plakasına dikkat ederek şüpheli durumda kontrol noktasına haber vermeleri, mutlaka fatura almaları ve tankere ait evrakın tarih ve evrak seri numarasını faturanın arkasına kayıt etmeleri gerekir.

             2) Sıvı yakıt alırken yakıtla ilgili evrakları kontrol ederek, özellikle İl Sağlık Müdürlüğünün “kontrol edilmiştir” mührünün olup olmadığına bakmaları, eğer mühür yok ise İl Sağlık Müdürlüğüne haber vererek, numune alınmasını sağlamaları gerekir. Analiz sonucuna göre yakıtla ilgili ödeme tahakkuku yapmaları gerekmektedir.

             3) Yakıt alırken depolarından numune alındığında, analiz raporunun uygun çıkmaması durumunda yakıtı çekmek veya çektirmekte dahil her türlü cezai sorumluluğu kabul ettiğine dair yakıt satışı yapan firmadan taahhütname almaları ve aldıkları taahhütnameleri İl Sağlık Müdürlüğüne bildirmeleri, faturalarında yakıt cinsi olarak “Kal-Yak (özel kalorifer yakıtı)” yazılı olmasına özellikle dikkat etmeleri gerekir.

             c) Bina ve tesis yöneticisi veya sorumlularının yaz sezonu içerisinde depolarını temizletmeleri gerekir. Aksi halde, Kal-Yak aldıklarını belgelendirseler dahi depolarından alınan numunenin kükürt oranının % 1,50’den fazla çıkması durumunda yürürlükteki mevzuata göre işlem yapılır.

             d) Kamu kurum ve kuruluşları yakıt ihalelerinde; “Sıvı ve/veya Katı Yakıt Satış İzin Belgesi” ve 09.09.2003 tarihinden sonra standart dışı yakıt satmaktan dolayı hakkında cezai işlem yapılıp, yapılmadığına dair yetkili kurumdan resmi belge getirme şartı aranır.

             e) Kalorifer kazanları ateşçi belgesi olan kişilerce tekniğine uygun olarak yakılır.

             f) Kaloriferler, Başbakanlık Çevre Genel Müdürlüğünün 13.10.1987 tarihli Kalorifer Yakma Talimatnamesi (Ek-2)’ne uygun olarak “İlk Yakma Saati Listesi” (Ek-3)’nde belirtilen saatlerde yakılır.

             Sanayi Tesisleri ve Motorlu Taşıtlarla İlgili Esaslar

             Madde 8 — Öncelikle mücavir alan içerisindeki emisyon iznine tabi tesisler tespit edilerek izin almaları için çalışmalara hız verilir.

             Emisyon izni almamış tesislerin 6 Numaralı fuel-oil kullanmasına izin verilmez.

             Egzos emisyon ölçümleri ara verilmeksizin yıl boyunca yapılır.

             Hava Kalitesi ile İlgili Esaslar

             Madde 9 — Bölge Hıfzıssıhha Enstitüsü Müdürlüğünce yapılan hava kirliliği ölçüm sonuçlarının kış sezonu boyunca (15 Ekim-1 Nisan) günlük olarak, kış sezonu bitiminden itibaren aylık olarak İl Sağlık Müdürlüğüne ve İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne gönderilerek, ölçüm sonuçları yerel basın yoluyla halka duyurulur.

             Kış sezonu süresince hava kirliliği ile ilgili ortaya çıkabilecek ciddi tehlikelere karşı önceden tedbir almak üzere; Büyükşehir Belediyesi, İl Çevre ve Orman Müdürlüğü, İl Sağlık Müdürlüğü, İl Sanayi ve Ticaret Müdürlüğü ve Meteoroloji Bölge Müdürlüğü sürekli işbirliği ve koordinasyon içerisinde çalışırlar. Meteoroloji Bölge Müdürlüğü tarafından hava tahmin raporları Büyükşehir Belediyesi, İl Çevre ve Orman Müdürlüğü ve İl Sağlık Müdürlüğüne günlük olarak gönderilir.

             İlde hava kirliliği ölçüm sonuçlarının insan sağlığını etkileyebilecek sınır değerlere ulaşması durumunda Hava Kalitesinin Korunması Yönetmeliğin 53 üncü maddesi gereği “Uyarı Kademeleri Tedbirleri” (Ek-4) Valilikçe uygulanır.

             Isı Yalıtımı ile İlgili Esaslar

             Madde 10 — Enerji tasarrufu sağlamak amacıyla ilgili belediyelerce; yeni yapılan binalarda, inşaata başlama aşamasından itibaren bitim aşamasına kadar TS-825 Yalıtım Standardının uygulanıp uygulanmadığının titizlikle takip edilmesi, Standarda uymayan binalara ruhsat verilmeyip inşaatın durdurulması gerekmektedir.

             Ayrıca Belediyelerin, “Isınma ve Buhar Tesislerinin Yakıt Tüketiminde Ekonomi Sağlanması ve Hava Kirliliğinin Azaltılması Yönetmeliği”nde belirtilen yükümlülükleri yerine getirmesi gerekir.

             Vatandaşlara yalıtımın önemi anlatılarak, yalıtım yaptırmaya teşvik edilmelidir.

             Yürürlük

             Madde 11 — Bu Karar, 06/08/2004 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             Madde 12 — Bu Kararı Kayseri Valisi yürütür.

EK-1

EK-2

KALORİFER KAZAN SUYU SICAKLIĞININ, DIŞ HAVA SICAKLIĞINA

GÖRE AYAR ÇİZELGESİ

             (Başbakanlık Çevre Genel Müdürlüğü’nün 13 Ekim 1987 tarihli Kalorifer Yakma Talimatnamesi) (*)

Dış Hava

Sıcaklığı (C°)

  12        11         10           9           8           7          6           5           4           3           2           1        0

  45        47         49         51         53         55        57         58         60         62         64         66      68                                                

Kazan Suyu

Sıcaklığı (C°)

Dış Hava

Sıcaklığı (C°)

   -1         -2         -3         -4         -5         -6         -7         -8         -9       -10       -11       -12         

  70        72         73         75         77         79        81         83         84         86         88         90                                          

Kazan Suyu

Sıcaklığı (C°)

(*) Yukarıda geçen “Başbakanlık Çevre Genel Müdürlüğü” İbaresi 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile “Çevre ve Orman Bakanlığı” olarak değiştirilmiştir.

EK-3

KALORİFERLİ BİNA VE İŞYERLERİNİN 15 EKİM – 01 NİSAN TARİHLERİ ARASINDA UYMALARI GEREKEN İLK YAKMA SAATLERİ LİSTESİ

             1.BÖLGE: Erciyes Üniversitesi- Talas Kavşağından- Mustafa Kemal Paşa Bulvarı güzergahını takiben Havaalanına kadar olan bölgenin doğusunda kalan bütün mahalleler (Zümrüt, Hoca Ahmet Yesevi, Esentepe, Talatpaşa, Yeni Pervane, Saraybosna, Fevzioğlu, Tanpınar, M.Akif, Cami Kebir, Cengiz Topel, Alsancak, Yıldızevler, Uğurevler, Erciyesevler, Fevzi Çakmak, Mimarsinan, Yıldırım Beyazıt, Alparslan, Kılıçarslan, Gültepe, Konaklar, Kocasinan, Yavuz Selim, Beyazşehir, Cırgalan ve Melikgazi mahalleleri ile arada kalan diğer semtler.) Talas İlçesi’nin bütün mahalleleri ve Gesi, Mimarsinan ve Hisarcık Kasabaları’nın bütün mahalleleri.

İlk yakma saati Sabah: 04:45-05:30 arası

İlk yakma saati Akşam: 16:00-16:45 arası

             2.BÖLGE: Havaalanı güzergahından-Mustafa Kemal Paşa Bulvarı, takiben Kocasinan Bulvarı Kavşağından Osman Kavuncu Caddesi ve Ambara kadar uzanan yolun batısında ve kuzeyinde kalan tüm semtler (Yeni Mahalle, Yeşil Mahalle, Seyrani, Hilal, Mevlana, Sümer, İstasyon, Şirinler, Sancaktepe, Oruç Reis, Boztepe, Mithatpaşa, Yenişehir, Beşparmak, Gaziosman, Yavuzlar, Plevne, Turgut Reis, Barbaros, Yunusemre, Ziya Gökalp, Yenidoğan, Şeker, Sanayi mahalleleri ile arada kalan diğer semtler.). Erkilet Kasabası’nın bütün mahalleleri.

İlk yakma saati Sabah : 05:45-06:30 arası

İlk yakma saati Akşam : 17:00-17:45 arası

             3.BÖLGE: Talas-Kartal Kavşağı güzergahından M.K.Paşa Bulvarının Çevreyol ile kesiştiği noktadan Çevreyol ile Terminal kavşağına kadar, Terminal ile Düvenönü güzergahı ile Kiçikapı meydanı, Yoğunburç ile Kartal Kavşağı arasında kalan tüm semtler (Fatih, Sahabiye, Serçeönü, Örnekevler, Gevher Nesibe, Hacı Şakir, Gavremoğlu, Yanıkoğlu, Seyitgazi, Camikebir, Cumhuriyet ve Eski Sanayi mahalleleri ile arada kalan diğer semtler.).

İlk yakma saati Sabah : 05:15-06:00 arası

İlk yakma saati Akşam: 17:00-17:45 arası

             4.BÖLGE: Kartal Kavşağı, Yoğunburç Kavşağından- Kiçikapı, Düvenönü ve Terminal Caddesi güzergahından Ambar’a kadar olan bölgenin güneyi ve batısında kalan bütün mahalleler (Esenyurt, Battalgazi, Karacaoğlu, Eskişehir Bağları, Hürriyet, Küçük Mustafa, Kabasakal, Bozatlıpaşa, K.Karabekir, Altınoluk, Esentepe, Tınaztepe, Belsin, Keykubat, Aydınlıkevler, Kiçikapı, İsaağa ve Tacettinveli mahalleleri ile arada kalan diğer semtler.). Hacılar İlçesi’nin bütün mahalleleri.

İlk yakma saati Sabah: 04:45- 05:30 arası

İlk yakma saati Akşam: 16:00-16:45 arası

 EK-4

İLDE UYGULANACAK UYARI KADEMELERİ

VE UYGULANACAK TEDBİRLER

             1. Kademe Değerlerine Ulaşıldığında Alınması Gereken Önlemler:

             24 saat ortalaması mg/m3 olarak SO₂ : 700, Duman (PM): 400 ise genelde alınması gereken önlemlere ek olarak;

             A- Dış Ortam sıcaklığının 15 C°’nin üstünde olduğunda resmi ve özel binalarda kalorifer ve sobaların yakılmaması sağlanacaktır.

             B- Kaloriferli ve sobalı binalar ilk yakma saatlerine mutlaka uyacaktır. Bu saatler dışındaki yanmalar ise, kamu bina ve tesislerin iç hacimlerinde 18 C°’yi, konut ve özel işyerlerinde 20 C°’yi geçmeyecek şekilde ayarlanacaktır.

             C- Tatil günlerinde (hastaneler, yatılı okullar, öğrenci yurtları, yaşlılar ve güçsüzler yurtları, terminaller, kolluk binaları hariç) tüm kamu bina ve tesisleri ile özel işhanlarında kalorifer ve sobalar yakılmayacaktır.

             D- Yağ yakan, egzosundan siyah duman çıkan araçlar seferden men edilecektir.

             E- Çöp ve diğer atık maddeler yakılmayacaktır.

             2. Kademe Değerlerine Ulaşıldığında Alınması Gereken Önlemler:

             24 Saat ortalaması mg/m3 olarak SO₂ : 1000, Duman: 600 ise genel önlemler ile 1 inci kademedeki önlemlere ek olarak;

             A- Meskun mahal içerisinde hava kirliliğine neden olan gayri sıhhi müesseseler kapasitelerini % 50 düşüreceklerdir.

             B- Kalorifer ve sobalar günde 2 defa toplam 4’er saat yakılacaktır. Söndürülmesi sakıncalı görülen ocakların en az kapasite ile yakılması sağlanacaktır.

             3. Kademe Değerlerine Ulaşıldığında Alınması Gereken Önlemler:

             24 saat ortalaması mg/m³ olarak SO₂ : 1500, Duman: 800 ise genel önlemler ile 1 ve 2 inci kademedeki önlemlere ek olarak;

             A- Özel binek otolarında, haftanın çift sayılı günlerinde plakalarının son rakamı çift sayı ile biten, tek sayılı günlerinde ise plakalarının son rakamı tek sayı ile biten otolar trafiğe çıkarılacaktır.

             B- Meskun mahal içinde hava kirliliğine neden olan 1,2 ve 3 üncü sınıf gayri sıhhi müesseselerin faaliyetleri tamamen durdurulacaktır.

             C- İlk ve orta dereceli okullar tatil edilecektir.

             4. Kademe Değerlerine Ulaşıldığında Alınması Gereken Önlemler:

             24 saat ortalaması mg/m³ olarak SOm :2000, Duman: 1000 ise genel önlemler ile 1 ve 2 ve 3 üncü kademedeki önlemlere ek olarak;

             A- Tüm okul, resmi daire ve işyerleri tatil edilecektir. Resmi dairelerden ve işyerlerinden tatil edilmeyecekler Valilikçe belirlenecek ve ilan edilecektir.

             B- Resmi makam otoları, askeriye, emniyet, itfaiye arabaları, zorunlu ihtiyaç maddeleri taşıyan araçlar, ambulanslar, kor diplomatik otolar ve taksiler hariç olmak üzere tüm motorlu araçlar trafikten men edilecektir.

             C- Zorunlu ihtiyaç maddeleri üreten ve halk sağlığı ile direkt ilgili bulunan işyerleri dışında tüm işyerlerinin faaliyetleri durdurulacaktır.

             D- Kaloriferler ve sobalar tamamen söndürülecek, hastane ve benzeri halk sağlığı ile ilgili kuruluşlar kendi bünyelerinde gerekli önlemleri alarak ısıtma cihazlarını ihtiyaç durumuna göre kullanacaklardır.

             E- Tüm özel ve kamu hastaneleri ile diğer tedavi kurumlarında baştabiplerce ihtiyacı karşılayacak seviyede yatak bulundurulacak, sis ve dumandan meydana gelebilecek rahatsızlıkların tedavisi için gereken ilaç ve malzemeler hazır bulundurulacaktır.

             F- Büyükşehir Belediyesi sınırları içindeki ilçelerde bulunan özel ve resmi ambulanslar derhal İl Sağlık Müdürlüğü emrine verilecektir.

             G- Zorunlu olmadıkça bina pencereleri kapalı tutulacaktır.

—— • ——

          Konya Valiliğinden:

Tütün ve Tütün Mamullerinin 18 Yaşından Küçüklere Satışının  Yapılamayacağına Dair Karar

          Karar Tarihi  : 5/10/2004

          Karar No       : 2004/01

             Amaç

             Madde 1 — Bu Kararla, 18 yaşından küçüklere tütün ve tütün mamulleri satışının yasaklanarak onların fizik ve ruh sağlıklarının korunması ve suç işlemelerinin önlenmesi amaçlanmaktadır.

             Kapsam

             Madde 2 — Bu Karar, Konya il sınırları içerisinde tütün ve tütün mamulleri satışı yapan gerçek ve tüzel kişilerce, 18 yaşından küçüklere tütün ve tütün mamulleri satışını engellemek amacıyla alınacak tedbirleri kapsar.

             Dayanak

             Madde 3 — Bu Karar, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 11 inci maddesinin (C) bendi ile 4207 sayılı Tütün Mamullerinin Zararlarının Önlenmesine Dair Kanuna dayanılarak hazırlanmıştır.

             Genel Esaslar

             Madde 4 — 4207 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasında “On sekiz yaşından küçüklere tütün ve tütün mamulleri satışı yapılamaz” hükmü yer almaktadır. Bu nedenle;

             a) Sigara satışı yapan tekel bayileri ve büfeler ile benzeri işyerlerinin satış mahallerinin görünen yerlerine “18 yaşından küçüklere sigara satışı yapılmaz” levhalarını asmaları zorunludur.

             b) Sigaraların isim, marka ve alametleri kullanılarak reklam ve tanıtılması 4207 sayılı Kanuna göre yasak olduğundan Konya il sınırları içerisinde faaliyette bulunan kahvehane, internet kafe, kafeterya, çay bahçesi ve benzeri yerlerin önlerine asılan bez afişler ile camlarına veya sair yerlerine konulan sigara ve nargile kullanımını özendirici ilanların kaldırılması zorunludur.

             c) Yapılan denetimlerde; 18 yaşın altında bulunanlara uçucu ve uyuşturucu madde, alkol, tütün, tütün mamulü ve bağımlılık yapan diğer maddeleri sattığı ya da mevzuata aykırı davranışta bulunmakta ısrar ettikleri görülen iş yerlerinin faaliyetleri derhal durdurulur.

             Cezai Hükümler

             Madde 5 — Bu Karara uymayanlar hakkında hareketleri ayrı bir suç teşkil etmediği takdirde, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 66 ncı maddesi uyarınca alınmış, kanunların verdiği yetkiye istinaden ittihaz edilen ve yukarıda belirlenen kararın tatbik ve icrasına muhalefet eden veya müşkülat gösterenler veya riayet etmeyenler hakkında 765 sayılı Türk Ceza Kanunu hükümleri uyarınca adli ve idari işlem uygulanır.

             Yürürlük

             Madde 6 — Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             Madde 7 — Bu Kararı Konya Valisi yürütür.

—— • ——

          Manisa Valiliğinden:

Tütün, Tütün Mamulleri ve Alkollü İçkilerin 18 Yaşından Küçüklere Satışının Yapılamayacağına Dair Karar

          Karar Tarihi     : 22/11/2004

          Karar No          : 169

             Amaç

             Madde 1 —Bu Kararla, 18 yaşından küçüklere tütün, tütün mamulleri ve alkollü içkilerin satışının yasaklanarak, onların fizik ve ruh sağlıklarının  korunması ve suç işlemelerinin önlenmesi amaçlanmaktadır.

             Kapsam

             Madde 2 —Bu Karar, Manisa İl sınırları içerisinde tütün, tütün mamulleri ve alkollü içki satışı yapan gerçek ve tüzel kişilerce, 18 yaşından küçüklere tütün, tütün mamulleri ve alkollü içkilerin satışını engellemek amacıyla alınacak tedbirleri kapsar.

             Dayanak

             Madde 3 —Bu Karar, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 11 inci maddesinin (C) bendi ile 4207 sayılı Tütün Mamullerinin Zararlarının Önlenmesine Dair Kanuna dayanılarak hazırlanmıştır.

             Genel Esaslar

             Madde 4 —4207 sayılı Kanunun 3 üncü maddesinin ikinci fıkrasında "On sekiz yaşından küçüklere tütün ve tütün mamulleri satışı yapılamaz" hükmü yer almaktadır. Bu nedenle;

             a) Sigara satışı yapan tekel bayileri ve büfeler ile benzeri işyerlerinin satış mahallerinin görünen yerlerine "18 yaşından küçüklere sigara satışı yapılmaz" levhalarını asmaları zorunludur.

             b) Sigaraların isim, marka ve alametleri kullanılarak reklam ve tanıtılması 4207 sayılı kanuna göre yasak olduğundan Manisa İl sınırları dahilinde faaliyette bulunan kahvehane, internet cafe, kafeterya, çay bahçesi  ve benzeri yerlerin önlerine asılan bez afişler ile camlarına veya sair yerlerine konulan sigara ve nargile kullanımını özendirici ilanların kaldırılması zorunludur.

             c) Yapılacak denetimlerde; 18 yaşın altında bulunanlara uçucu ve uyuşturucu madde, alkol, tütün mamulü ve bağımlılık yapan diğer maddeleri sattığı yada  mevzuata aykırı davranışta bulunmakta ısrar ettikleri görülen işyerlerinin faaliyetleri derhal durdurulur.

             Cezai Hükümler

             Madde 5 —Bu Karara uymayanlar hakkında hareketleri ayrı bir suç teşkil etmediği takdirde, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 66 ncı maddesi uyarınca alınmış, kanunların verdiği yetkiye istinaden ittihaz edilen  ve yukarıda belirlenen kararın tatbik ve icrasına  muhalefet eden veya müşkülat gösterenler veya riayet etmeyenler hakkında 765 sayılı Türk Ceza Kanununun  526 ncı maddesi uyarınca adli ve idari işlem yapılır.

             Yürürlük

             Madde 6 —Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

             Madde 7 —Bu Kararı Manisa Valisi yürütür.

—— • ——

          Zonguldak Valiliğinden:

Basın Açıklamasının Yapılamayacağı ve İmza Standlarının Açılamayacağı Yerlere İlişkin Karar

          Karar Tarihi     : 02.12.2004

          Karar No          : 2004/1

             Amaç

             Madde 1 —Bu Karar; Anayasanın 26 ncı maddesinde ifade edilen düşünce ve kanaatlerini açıklama ve yayma hakkı çerçevesinde, Zonguldak il sınırları içerisinde siyasi partiler, sendikalar, dernekler, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları, vakıflar, ticari ortaklıklar, odalar, platformlar ve diğer gerçek veya tüzel kişiler tarafından basın açıklaması yapılması ve imza standlarının açılması gibi demokratik faaliyetlerin kamu güvenliği açısından nerelerde yapılamayacağına ve/veya açılamayacağına dair esasları tespit etmek amacıyla hazırlanmıştır.

             Kapsam

             Madde 2 —Bu Karar; basın açıklamasını ve imza standlarını düzenleyen yerli, yabancı gerçek ve tüzel kişilerin sorumluluğu ile kamu görevlilerinin  görev ve yetkilerini kapsar.

             Dayanak

             Madde 3 —Bu Karar; 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 11 inci maddesi ve İçişleri Bakanlığının 11.06.2004 tarihli ve 2004/100 sayılı Genelgesine dayanılarak hazırlanmıştır.

             Genel Esaslar

             Madde 4 —İl’de gerçek veya tüzel kişiler tarafından basın açıklaması yapılması ve imza standlarının açılması gibi faaliyetler; tüzel kişiler için yönetim ve denetim organlarının  asıl ve yedek üye tamsayılarının beş katını, gerçek kişiler için ise 4721 sayılı Türk Medeni Kanununda dernekler için yönetim ve denetim organlarında öngörülen asgari asıl ve yedek üye tam sayısının beş katını aşmayacak sayıda insanın katılımı ile milli güvenlik, kamu güvenliği, kamu düzeni ve suçların önlenmesi için, başkalarının hak ve özgürlüklerini kısıtlamadan, trafiği engellemeden, günlük hayatın doğal seyrini kesintiye uğratmadan, şiddete başvurmadan, çevreye zarar vermeden, konusu suç teşkil etmemek ve 1(bir) saati geçmemek kaydı ile aşağıda belirtilen yerlerin dışında yapılabilir.

             Basın Açıklamasının Yapılamayacağı ve İmza Standlarının Açılamayacağı Yerler

             Madde 5 —Valilik ve Kaymakamlık binalarına 50 (elli) metre mesafeden daha yakın yerlerde; kamu kurum ve kuruluşlarının binaları içinde, müştemilatında, bahçe ve eklentilerinde basın açıklaması yapılamaz, imza standları açılamaz.

             Basın Açıklaması ve İmza Standlarının Başlama ve Bitiş Zamanı

             Madde 6 —Açık yerlerde yapılacak basın açıklamalarına ve imza standlarına, güneş doğmadan başlanamaz.

             Açık yerlerdeki basın açıklamaları ve imza standları güneşin batışından bir saat öncesine, kapalı yerlerde ise saat:23.00’e kadar sürebilir.

             Cezai Hükümler

             Madde 7 —Bu Karara uymayanlar hakkında, 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 11 inci maddesinin (C) bendi ve 66 ncı maddesi gereğince yürürlükteki Türk Ceza Kanununun ilgili hükümleri uygulanır.

             Yürürlük

             Madde 8 —Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

             Yürütme

            Madde 9 —Bu Kararı Zonguldak Valisi yürütür.

Sayfa Başı