5262  Organik Tarım Kanunu

MADDE 1. — Bu Kanunun amacı; tüketiciye güvenilir, kaliteli ürünler sunmak üzere organik ürün ve girdilerin üretiminin geliştirilmesini sağlamak için gerekli tedbirlerin alınmasına ilişkin usul ve esasları belirlemektir.

MADDE 2. — Bu Kanun, organik tarım faaliyetlerinin yürütülmesine ilişkin kontrol ve sertifikasyon hizmetlerinin yerine getirilmesi ve Bakanlığın denetim usul ve esasları ile yetki, görev ve sorumluluklara dair hususları kapsar.

b) Organik tarım faaliyetleri: Toprak, su, bitki, hayvan ve doğal kaynaklar kullanılarak organik ürün veya girdi üretilmesi ya da yetiştirilmesi, doğal alan ve kaynaklardan ürün toplanması, hasat, kesim, işleme, tasnif, ambalajlama, etiketleme, muhafaza, depolama, taşıma, pazarlama, ithalat, ihracat ile ürün veya girdinin tüketiciye ulaşıncaya kadar olan diğer işlemlerini,

e) Sertifikasyon kuruluşu: Tüm kontrolleri tamamlanmış organik ürün veya girdiyi, kontrol kuruluşunun yaptığı kontrol ve bu kontrole ilişkin bilgi ve belgeler ile gerek duyulan hallerde yaptıracağı analizlere dayanarak sertifikalandırmak üzere Bakanlık tarafından yetki verilmiş gerçek veya tüzel kişileri,

m) Sertifikasyon: Bütün kontrol yöntemlerinin uygulanması sonucu işletmenin, organik ürünün ve girdinin mevzuata uygun olarak belgelendirilmesini,

v) Organik: Bu Kanunda geçen organik kelimesi ekolojik ve biyolojik kelimeleriyle eşdeğer anlamı,

MADDE 4. — Bu Kanunun uygulanmasında; organik tarımın geliştirilmesi yönünde çalışmalar yapmak ve Bakanlık içi koordinasyon ve değerlendirme hizmetleri ile yetkilendirilmiş kuruluşların, işletmelerin, müteşebbislerin, kontrolör ve sertifikerlerin faaliyetlerini izlemek üzere Bakanlık bünyesinde Organik Tarım Komitesi kurulur.

Organik Tarım Komitesi ve Organik Tarım Ulusal Yönlendirme Komitesinin oluşumu ve çalışma şekli ile ilgili usul ve esaslar Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

Madde 5. — Bu Kanunun uygulanmasında; organik tarım faaliyetlerinin her türlü kontrol ve sertifikalandırma işlemleri, Bakanlıkça veya Bakanlıkça yetkilendirilmiş kuruluşlarca yapılır. Yetkilendirilmiş kuruluşlar, yeterli ve tecrübeli personel ile teknik alt yapıya sahip olmak zorundadır.

Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu veya sertifikasyon kuruluşu tarafından sertifikalandırılmamış ürünler, organik ürün veya organik girdi adı altında satılamaz.

Yetkilendirilmiş kuruluşlar ile kontrolör ve sertifikerler, Bakanlıktan çalışma izni almak zorundadır. Yetkilendirilmiş kuruluşların çalışma izni bittiğinde, Bakanlıktan süre uzatımı almadan tekrar faaliyette bulunamazlar.

Kontrol ve sertifikasyon kuruluşu, kontrol ve sertifikasyon olmak üzere iki ayrı birimden oluşur. Kontrol biriminde görev yapanlar sertifikasyon biriminde, sertifikasyon biriminde görev yapanlar da kontrol biriminde görev yapamazlar.

Yetkilendirilmiş kuruluşlar ile kontrolör ve sertifikerlerin; çalışma izni, izin süresi, süre uzatımı, izinlerinin iptali, görev ve yetkileri, yetki kullanımı, kontrol ve sertifikasyon sistemi ile kontrolör ve sertifiker çalıştırmaya ilişkin usul ve esaslar, Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenir.

MADDE 6. — Müteşebbisler, yetkilendirilmiş kuruluş kontrolünde çalışmak zorunda olup, bu Kanun kapsamında Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmelik hükümlerine aykırı faaliyette bulunamazlar.

MADDE 7. — Organik tarım faaliyetlerine ilişkin usul ve esaslar Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

Hammaddesi tarımsal kaynaklı olan organik ürünlerden elde edilen nihai ürünlerin, imalat veya sanayi ürünü olması halinde, bu nihai ürünlerin üretilmesi ve tüketiciye ulaşıncaya kadar olan aşamalar ile ilgili usul ve esaslar Bakanlığın olumlu görüşü alınarak, ilgili bakanlıkça hazırlanacak yönetmelikle belirlenir.

MADDE 8. — Organik ürün ve girdilerin etiket ve logoları yalnızca organik ürünler ve girdiler için kullanılır. Organik ürünlerin ve girdilerin etiketi ve logosu, reklam ve tanıtımı; sahte, yanıltıcı veya ürünün yapısına, özelliklerine, içeriğine, kalitesine, orijinine ve üretim tekniklerine göre hatalı bir izlenim yaratacak, ürünün sahip olmadığı etki ve özelliklere atıfta bulunacak biçimde olamaz ve tüketiciyi yanıltacak yazı, resim, şekil ve benzerlerini içeremez.

MADDE 9. — İhracat sertifikası olmayan organik ürün veya girdiler, organik ürün veya organik girdi adı altında ihraç edilemez.

MADDE 10. — İhracat sertifikası olmayan organik ürün veya girdiler, organik ürün veya organik girdi adı altında ithal edilemez. Gümrükler dahil yapılan kontrollerde, organik olmadığı tespit edilen ürün ve girdilerin, yurt içine organik ürün veya girdi adı altında sokulması, dağıtılması ve satışının yapılmasına izin verilmez. Bu ürün ve girdiler, sorumlu müteşebbise iade edilir ya da ilgili ulusal mevzuatına uygun olmaları halinde, yurt içinde organik olmayan ürün veya girdi olarak değerlendirilmesine izin verilir.

MADDE 11. — Bu Kanunun uygulanmasında; yetkilendirilmiş kuruluşlar, işletmeler ve müteşebbisler ile kontrolör ve sertifikerlerin her türlü denetimi Bakanlık tarafından yapılır.

MADDE 12. — Bu Kanun hükümlerine uymayanlara uygulanacak cezaî hükümler aşağıda belirtilmiştir:

a) 5 inci maddenin ikinci fıkrasına aykırı hareket edenlere, onmilyar lira idarî para cezası verilir.

ı) 8 inci maddeye aykırı hareket edenlere, onbeşmilyar lira idarî para cezası verilir. Aykırılık etiket bilgilerinden kaynaklanıyorsa, etiket bilgileri düzeltilinceye kadar ürüne el konulur ve yukarıdaki para cezası uygulanıp ürün piyasadan toplattırılır. Toplatma masrafları müteşebbisten tahsil edilir.

MADDE 13. — Bu Kanunda yazılı olan idarî para cezaları, Bakanlık veya o yerin en büyük mülkî amiri tarafından verilir. İdarî para cezalarına dair kararlar ilgililere 11.2.1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ edilir. Bu cezalara karşı tebliğ tarihinden itibaren en geç yedi gün içinde yetkili idare mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz, idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz. İtiraz üzerine verilen karar kesindir. İtiraz zaruret görülmeyen hallerde evrak üzerinde inceleme yapılarak en kısa sürede sonuçlandırılır. Bu Kanuna göre verilen idarî para cezaları 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil olunur ve tahsil edilen para cezaları Hazineye gelir kaydedilir.

GEÇİCİ MADDE 1. — Bu Kanunun uygulanmasıyla ilgili yönetmelikler, Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren altı ay içinde Bakanlıkça hazırlanarak yürürlüğe konulur. Bu yönetmelikler yürürlüğe konuluncaya kadar, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihte yürürlükte bulunan yönetmeliklerin, bu Kanuna aykırı olmayan hükümlerinin uygulanmasına devam olunur.

MADDE 14. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 15. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Sayfa Başı

Merkezi Ankara’da bulunan “Ankara Lösemili Çocuklar Sağlık ve Eğitim Vakfı”nın izin almadan yardım toplayan kuruluşlardan sayılması; İçişleri Bakanlığının 21/7/2004 tarihli ve 135960 sayılı yazısı üzerine, 2860 sayılı Yardım Toplama Kanununun 6 ncı maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 4/11/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Katma değer vergisinden istisna edilen bazı işlemlerle ilgili asgari tutarın ekli Karar’da belirtildiği şekilde tespiti; Maliye Bakanlığı’nın 4/11/2004 tarihli ve 52390 sayılı yazısı üzerine, 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 13 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 11/11/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Madde 1 —3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanunu’nun 13 üncü maddesi kapsamında vergiden istisna olan teslim ve hizmetlerde uygulanacak asgari tutar katma değer vergisi hariç 100 milyon Türk Lirası olarak tespit edilmiştir.

Madde 2 —Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 3 —Bu Karar hükümlerini Maliye Bakanı yürütür.

1479 sayılı Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu Kanunu ile 2926 sayılı Tarımda Kendi Adına ve Hesabına Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kanununa göre aylık almakta olanların aylıklarından 1/1/2005 tarihinden geçerli olmak üzere 2005 yılında % 10 oranında sağlık sigortası primi kesilmesi; Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının 5/11/2004 tarihli ve 49667 sayılı yazısı üzerine, 1479 sayılı Kanunun geçici 7 nci maddesi ve 2926 sayılı Kanunun ek 1 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 11/11/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

—— • ——

Karar Sayısı : 2004/8141

Su baskını afetine maruz kalmış olması ve tekrar afete uğraması kuvvetle muhtemel olması nedeniyle Kayseri İli, Kocasinan İlçesi, Yeşilmahalle-Boztepe Kümeevler-Uzunkaş Deresi Taşkın Koruma Kanalı Projesi kapsamında yer alan ve ekli Listede pafta, ada ve parsel numaraları belirtilen taşınmazların taşkın koruma kanalına isabet eden kısımlarının Kayseri İli, Kocasinan Belediyesince acele kamulaştırılması; İçişleri Bakanlığı’nın 18/10/2004 tarihli ve 45943 sayılı yazısı üzerine, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 27 nci maddesine göre,Bakanlar Kurulu’nca 18/11/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Sayfa Başı

—— • ——

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Edirne İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne, Abdullah BÜLBÜL’ün atanması, 657 sayılı Kanun’un 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanun’un 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Sayfa Başı

Ekli “Özel Öğrenci Yurtları Yönetmeliği”nin yürürlüğe konulması; Milli Eğitim Bakanlığının 10/9/2004 tarihli ve 8910 sayılı yazısı üzerine, 5661 sayılı Yüksek Öğrenim Öğrenci Yurtları ve Aşevleri Hakkındaki Kanuna Ek Kanunun 1 inci maddesi ile 3797 sayılı Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 42 nci ve 59 uncu maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 3/11/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı, orta öğretim ve yüksek öğretim kurumlarında öğrenim görmekte olan öğrencilere hizmet veren özel öğrenci yurtlarının tabi olacakları esaslar, iş ve işlemler ile denetim esaslarını düzenlemektir.

Madde 2 — Bu Yönetmelik, Türkiye Cumhuriyeti uyruklu gerçek kişiler ile özel hukuk tüzel kişilerine ait yurtların açılması, devri, nakli ve kapatılması, açılma izninin verilmesinde dikkate alınacak esaslar ile bunların yönetilmesi, işletilmesi, denetlenmesi ve öğrenci disiplin işlerine ilişkin hükümleri kapsar.

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 24/3/1950 tarihli ve 5661 sayılı Yüksek Öğrenim Öğrenci Yurtları ve Aşevleri Hakkındaki Kanuna Ek Kanunun 1 inci maddesi ile 30/4/1992 tarihli ve 3797 sayılı Milli Eğitim Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 42 nci ve 59 uncu maddelerine dayanılarak hazırlanmıştır.

d) Öğretim yılı: Ders yılının başladığı tarihten itibaren, ertesi ders yılının başladığı tarihe kadar geçen süreyi,

Madde 5 — Türkiye Cumhuriyeti uyruklu gerçek kişiler ile özel hukuk tüzel kişileri, bu Yönetmelikte belirtilen esaslara uygun olmak kaydıyla orta öğrenim veya yüksek öğrenim öğrencileri için yurt açabilir.

Açma izni valilikçe verilen yurdun, yurt açma izin belgesinin bir örneği Bakanlığa gönderilir.

Madde 6 — Yurt binalarına açılma izni verilebilmesi için aşağıdaki şartlar aranır:

a) Orta öğretim yurdu binasının meyhane, kahvehane, kıraathane, bar, elektronik oyun merkezleri gibi umuma açık yerler, kadehle veya açık olarak alkollü içki satılan umuma açık istirahat ve eğlence yerleri ile içki servisi yapılan yerlerden kapıdan kapıya en az yüz metre uzaklıkta bulunması esastır. Orta öğretim yurdunun açılmasına izin verilirken aralarındaki uzaklığın ölçümünde, bina ve tesislerin varsa bahçe kapıları, yoksa bina kapıları; kapıların birden fazla olması durumunda ise en yakını esas alınır. Yüz metre uzaklığın ölçümünde, mevcut cadde ve sokaklar üzerinden yaya yolu kullanılarak, yaya kurallarına göre gidilebilecek en kısa mesafe dikkate alınır.

7) Bir öğrenci için en az 12 metreküp hacmi bulunan yatakhane,

10) Yemekli yurtlarda her bir öğrenci için en az 1/2 metrekare alanı bulunan yemekhane,

Yurt açacaklarda aranacak şartlar ve istenecek belgeler

Madde 7 — Yurt açmak ve işletmek isteyenler;

2) Taksirli suçlar hariç olmak üzere ağır hapis veya bir yıldan fazla hapis veyahut affa uğramış olsalar bile Devletin şahsiyetine karşı işlenen suçlar ile rüşvet, zimmet, irtikap, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı kötüye kullanma, ırza yönelik suç, dolanlı iflas gibi yüz kızartıcı veya şeref ve haysiyet kırıcı suçtan veya istimal ve istihlak kaçakçılığı hariç olmak üzere kaçakçılık, resmi ihale ve alım satımlara fesat karıştırma ve Devlet sırlarını açığa vurma suçlarından dolayı hükümlü bulunmadığına dair Cumhuriyet başsavcılığından alınacak adli sicil kaydı,

f) Kurucu bina üzerinde intifa hakkına sahip ise buna ilişkin olarak tapu sicilinden alınan belge,

Madde 8 — Valiliklerce yurdun kullanış amaçlarına uygun ve yeterli olduğuna dair aşağıdaki belgeler tanzim edilir:

Madde 9 — Yurt açma müracaatları en geç üç ay içinde neticelendirilir. Yurt açma izin belgesini alan yurt sahipleri, en geç bir yıl içinde yurdu faaliyete geçirmek zorundadır. Bu süre içinde faaliyete geçirilmeyen yurtların açılma izin süreleri, bir yıllık süre bitmeden başvurulması halinde, bir yıl uzatılabilir.

Madde 10 — Yurdun diğer gerçek veya özel hukuk tüzel kişilerine devri; bu Yönetmelikte belirtilen hükümlere göre noterlikçe düzenlenecek devir veya gayrimenkul satış vaadi sözleşmesi dikkate alınmak suretiyle valiliğe müracaat tarihinden itibaren bir ay içinde yapılır.

Yurdun nakli ile ilgili işlemler, bu Yönetmeliğin ilgili diğer hükümleri göz önünde bulundurularak yurt açılmasında dikkate alınacak esaslar ve şartların uygunluğu halinde bu konuda alınan kararın ibrazı ile valilikçe yapılır. Nakil işlemleri, müracaat tarihinden itibaren en geç üç ay içinde sonuçlandırılır. Devir veya nakil işlemi sonucunda yeniden yurt açma izin belgesi düzenlenir.

Madde 11 — Bina, blok, kat ilavesi veya mevcut binada değişiklik yapılmak suretiyle kapasite değişikliği, bu Yönetmeliğin 6 ncı, 7 nci ve 8 inci maddelerinde yer alan şartlara ve belgelere dayanılarak valilik izni ile yapılır. Binada yapılacak değişikliklerde sadece değişen kısımla ilgili yerler incelemeye tabi tutulur.

Madde 12 — Bu Yönetmelikte belirtilen haller dışında, sahibi tarafından yurdun belli bir süre ile sınırlı olarak faaliyetine ara vermesi veya kapatılmasında valiliğe ve öğrencilere bir ay önceden haber verilmesi şarttır. Faaliyete ara verme bir ders yılından fazla olamaz. Faaliyete ara verilmesi veya kapatma işlemi, olağanüstü haller dışında ders yılı içinde yapılamaz. Kapatma veya faaliyete ara verme işlemleri sırasında öğrencilerin barınması konusunda tedbirler, yurt sahibi ile birlikte valilikçe alınır.

Madde 13 — Yurt ücretinin; yurt sahibi veya işleticisi tarafından, yılda bir defa belirlenmesi esastır. Her yurt sahibi veya işleticisi, temmuz ayı içinde, odanın şekli, yemek hizmeti, taksit durumu ve sunacağı hizmet niteliklerine göre hazırlanmış olan ayrıntılı ücret tarifesi ile yapabilecekleri indirim ve indirim sebeplerini, il/ilçe milli eğitim müdürlüğüne bildirmek ve ayrıca yurdun panosunda veya yurtta herkesin görebileceği bir yerde ilan etmek zorundadır.

Madde 14 — Kurucu gerçek kişinin, kuruculuk için aranan şartlardan birini kaybetmesi, bu şartları taşıyan başka bir kimsenin bir ay içinde kurucu temsilcisi olarak gösterilmemesi; kurucu özel hukuk tüzel kişisi olduğu takdirde, temsilcisinin ölümü veya bu şartları kaybetmesi halinde şartları taşıyan başka bir temsilcinin bir ay içinde usulüne göre seçilip bildirilmemesi veya özel hukuk tüzel kişiliğinin herhangi bir sebeple ortadan kalkması halinde kuruculuk hakkı kaybedilmiş sayılır.

Madde 15 — Yurtlarda aşağıdaki belgelerin bulundurulması ve kayıtların tutulması zorunludur.

Yurtlarda kayıt, ücret takibi, yoklama ve benzeri işlemler bilgisayar ortamında kayıtlanabilir. Bu kayıtların diske aktarımı sağlanır.

Madde 16 — Yurtlara alınacak öğrencilerin kayıt ve kabullerinde aşağıdaki belgeler istenir:

Yukarıdaki bentlerde belirtilen belgelerle birlikte, yurt kurallarına uyulması ve ücretlere ilişkin sözleşme tanzim edilerek öğrenci dosyasına konulur. Bu sözleşme iki nüsha olarak düzenlenir ve bir nüshası öğrenciye veya öğrenci velisi/vasisine verilir.

Madde 17 — Yurt ücretleri, sözleşmede belirtildiği şekilde peşin veya taksitler halinde tahsil edilir. Alınacak ücretler, kayıt sırasında yapılan sözleşmelerde ayrıntılarıyla belirtilir. Doğal afetlerden zarar görenler ile şehit olanların çocuklarına, yurt ücretlerinde makul indirimler yapılır.

Madde 18 — Yurt ücretleri; aylık, peşin veya sözleşmede belirtilen esaslara göre ödenir. Vadeli ödemeler karşılığında senet alınabilir. Sözleşmedeki esaslara göre yurt ücretlerini ödemeyen öğrencilerin varsa depozitolarından mahsup yapılabilir. Yurt ile ilişkinin kesilip kesilmemesinde sözleşme hükümlerine uyulur.

Öğrencinin veya öğrenci velisi/vasisinin yangın, sel, deprem, kaza gibi zorunlu bir mazeretinin olması ya da ağır bir hastalığa yakalanması halinde yurt ücretinin ödenmesi, önceden haber verilmek şartıyla ilgili ayı takip eden iki ay içinde yapılabilir. Ay içinde yurttan ayrılmak isteyenlerin bakiyelerinin iade edilip edilmeyeceği sözleşme hükümlerinde belirlenir. Ancak sağlık durumları yurttan daimi olarak ayrılmayı gerektirecek mazeretlerini sağlık raporu ile belgelendiren öğrencilerin kalan ücretleri iade edilir.

Madde 19 — Öğrencilere yurt ile tamamen ilişkilerini kesmedikçe depozito veya bakiyesi iade edilmez.

Öğrencilerin yurttaki yerlerinin muhafaza edilmesi, depozitolarını almamış olanların yurttaki yerlerinin öğretim dönemi sonuna kadar korunması, birinci veya ikinci dönem yurda dönmeyecek olanların depozitoları ile diğer ayrıntılar sözleşmede belirtilir. Ancak disiplin kurulu kararıyla yurttan çıkarılan öğrencilerin depozitoları, bir zarar ve ziyan karşılığı tahsil edilmemiş ise mutlaka iade edilir.

Madde 20 — Öğrencilerden, yurt ücreti ile depozito, yemekli yurtlarda yemek ücreti ve sözleşmesinde açıkça belirtilen hizmet unsurları dışında, sonradan her ne ad altında olursa olsun ek ödeme talep edilemez.

Madde 21 — Orta öğretim veya yüksek öğretim kurumlarında sınavlara girmek veya kayıtlarını yaptırmak üzere yurda gelen, açıköğretim lisesi ve açıköğretim fakültesinin yüz yüze eğitimi gerektiren dersleri için barınma ihtiyacı duyan öğrenciler ile yüksek öğrenime hazırlayıcı dershanelere devam edenler, yurt yönetimince belirlenen şartları kabul etmek ve durumlarını belgelendirmek kaydıyla yurtta barınabilirler.

Madde 22 — Yurtlarda kayıtlı öğrencilerin, öğrencilik haklarının devam edip etmediği, ilgili yurt müdürlüğünce her öğretim yılı başında veya lüzum görülen hallerde öğrenim gördükleri okullarından sorulur.

Madde 23 — Öğrenciler, öğrencilik hakları devam ettiği sürece yurtta barınabilirler.

Madde 24 — Yurtlar öğretim yılı/dönemi devamınca hizmete açık bulundurulurlar. Yurtların kapanış saatleri, bulundukları yerin özellikleri ile ulaşım vasıtalarının durumu dikkate alınarak yurt yönetimince tespit edilir.

Orta öğrenim öğrencileri yurt müdüründen izin belgesi almak, yüksek öğrenim öğrencileri ise yurt yönetimine kalacakları yeri ve süresini yazılı olarak bildirmek şartıyla evci olarak çıkabilirler.

Madde 25 — Hizmete açık bulundukları sürece, yurtlarda günün her saatinde sorumlu bir yöneticinin bulunması zorunludur. Aylık yönetim nöbet çizelgesi hazırlanarak yurdun ilan panosuna asılır.

Yurt yönetimi personeli dışındakilere nöbet görevi verilmez.

Madde 26 — Yurtlarda görevlendirilen personelde, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesindeki genel şartlara ilave olarak;

b) Belleticilik için yüksek öğrenim mezunu olmak şartı aranır ve öğretmenlik yapmış olanlar tercih edilir. Belleticiler, orta öğretim yurtlarında görevlendirilir. Yüksek öğretim yurtlarında ise belletici görevlendirilmesi yapılmaz. Yurtlarda belletici sayısı, ihtiyaca göre yurt yönetimince belirlenir.

Yurtlarda doktor, sağlık memuru, memur, şoför, ayniyat saymanı, bekçi, teknisyen ve benzeri personel görevlendirilebilir. Doktor, sağlık memuru, ayniyat saymanı ve teknisyen dışındaki personelde en az ilköğretim okulu mezunu olma şartı aranır.

Yurt personelinin çalıştırılmaya başlamadan önce sağlık muayenesinden geçirilmesi zorunludur. Mutfak hizmetlerinde görevli personelin periyodik olarak sağlık muayeneleri devam eder. Yurt personelinin, Sosyal Sigortalar Kurumunun sigorta esaslarına bağlı olarak en az bir yıl süreli ve yazılı sözleşme ile çalıştırılmaları zorunludur. Sözleşme süresi sona erenlerden göreve devamı uygun görülen personelin sözleşmeleri zamanında yenilenir.

Madde 27 — Yurt müdürlüğüne görevlendirme, yurt sahibinin veya kurucu temsilcisinin müracaatı üzerine il milli eğitim müdürlüğünün teklifi ve valiliğin uygun görüşü alındıktan sonra yurt sahibi veya kurucu temsilcisi tarafından yapılır.

Madde 28 — Yurt müdürünün görevleri şunlardır:

Madde 29 — Müdür yardımcılarının görevleri şunlardır:

d) İlgililerin haberi olmaksızın yurda ait eşyanın yurt dışına çıkarılmasını önlemek,

g) Müdürün olmadığı zamanlarda müdüre vekalet etmek,

Madde 30 — Belleticilerin görevleri şunlardır:

c) Çamaşır ve banyo işlerinin zamanında ve düzenli olarak yerine getirilmesini sağlamak,

Madde 31 — Yönetim memurunun görevleri şunlardır:

Madde 32 — Bu Yönetmelikte yazılı hususlara riayet etmeyen, yasaklara ve sözleşmesindeki hükümlere uymayan, yurt içinde ve yurt dışında öğrenciliğe yakışmayan tutum ve davranışlarda bulunan öğrencilere aşağıdaki disiplin hükümleri uygulanır;

c) Yurttan çıkarma.

Yurttan çıkarma, öğrencinin yurt ile ilişkisinin kesilmesidir. Öğrenci, bu cezanın kendisine tebliğ edilmesinden itibaren en geç yedi gün içinde yurdu terk etmek zorundadır. Yurttan çıkarma cezası, öğrencinin velisi/vasisine ve kayıtlı bulunduğu öğretim kurumuna yazılı olarak bildirilir. Ancak; yurttan çıkarma cezasını gerektiren fiillerden birinin işlenmesi ve bu fiilin, diğer öğrencilerin can ve mal güvenliği için yakın tehdit oluşturması halinde, yedi günlük süre beklenmeden, velisi/vasisine bildirildiği andan itibaren yirmidört saat içinde yurttan ayrılması sağlanır.

Madde 33 — Uyarma cezasının verilmesini gerektiren fiiller şunlardır:

c) Yatakhane, yemekhane, banyo, etüt odası ile diğer çalışma, dinlenme ve spor salonuna girip çıkmada zaman çizelgesine uymamak,

Madde 34 — Kınama cezasının verilmesini gerektiren fiiller şunlardır:

f) İtaatsizlikte ısrarlı olmak veya yurt görevlilerine hakaret etmek,

j) Yurtta yönetimden izin almadan toplantı veya tören düzenlemek,

Madde 35 — Yurttan çıkarma cezasını gerektiren fiiller şunlardır:

f) Yurt yönetimi ve personeli ile arkadaşlarını tehdit etmek veya bunlara fiili tecavüzde bulunmak,

Madde 36 — Uyarma ve kınama cezası yurt müdürü tarafından, yurttan çıkarma cezası ise disiplin kurulu tarafından verilir.

Madde 37 — Disiplin kurulu;

Madde 38 — Disiplin kurulu, her dönem başında toplanarak yurdun düzen ve disiplini ile ilgili meseleleri inceler ve gerekli kararları alır.

Kurul, disiplin kuruluna sevk edilen öğrencinin savunmasını yazılı veya sözlü olarak alır. Çağrılan öğrenci davete katılmaz veya ifade vermez, yahut kendisinin izinsiz olarak yurtta bulunmadığı anlaşılır ise durum bir tutanakla tespit edilir. Gerekli karar kurulca ilgilinin gıyabında verilir. Disiplin cezası gerektiren birden çok fiilin gerçekleşmesi halinde disiplin kurulunca her fiil ayrı ayrı değerlendirilir.

Disiplin kurulu, lüzum görürse toplu olarak veya bir üyesini görevlendirerek soruşturmayı genişletebilir.

Denetleme esasları

Madde 39 — Yurtların denetlenmesinde aşağıdaki esaslara uyulur:

b) Yurtlar, bu Yönetmeliğe göre gerekli görüldüğünde Bakanlıkça, mülki idare amirleri tarafından ise hazırlanan plan doğrultusunda yılda iki defa denetlenir.

Madde 40 — Yurtların Bakanlık denetimleri, Bakanlıkça teşkil edilen ekiplerce yapılır.

Yurtların mülki idare amirlerince yapılan denetimleri, mülki idare amirlerinin görevlendireceği iki kişiden oluşan ekiplerce yapılır. Bu ekipler; il/ilçe milli eğitim müdürlüğünün ilgili şube müdürünün başkanlığında, yurdun sahibi olan gerçek kişi veya özel hukuk tüzel kişiliğini denetlemekle görevli kamu idaresinin il/ilçe temsilcisinden teşekkül eder.

Madde 41 — Denetleme sırasında yurt yönetimi; görevliler tarafından yurt binasının tamamının görülmesini sağlamak, istenecek her türlü defter, belge ve işlemli yazıları göstermek, yurdun kasa ile veznesinin, para ve para hükmündeki evrakının, ayniyatının ve bunların hesaplarının kontrolüne müsaade etmek zorundadır.

Madde 42 — Yapılan denetlemeler sonucunda alınacak tedbirler ve yapılacak işler yurt yönetimine bildirilir.

Yurt yönetimi, belirtilen süre içinde gerekli tedbirleri alır, yapılacak işleri yerine getirir ve bu hususu denetlemeyi yapan makama yazılı olarak bildirir.

Madde 43 — Bakanlığın veya mülki idare amirlerinin denetlemeleri sırasında;

Madde 44 — Görevden uzaklaştırılan personelin yerine, hizmetlerin aksamaması için gerekli tedbirleri almaktan yurt sahibi, yurdun bağlı olduğu özel hukuk tüzel kişiliği ve yurt yönetimi sorumludur.

Madde 45 — Yapılan denetlemeler sonucunda;

c) Yapılan uyarılara rağmen tabi oldukları mevzuat hükümlerine ve bu Yönetmelikte belirtilen esaslara uymayan,

Faaliyetlerin bildirilmesi ve diğer işlemler

Madde 46 — Yurt müdürlerince yıllık çalışma raporları düzenlenerek her yıl ekim ayı içinde il/ilçe milli eğitim müdürlüğüne gönderilir.

Yurtların resmi unvan ve adları kullanabilmeleri, özel mevzuatındaki hükümlere tabidir.

Madde 47 — Yemekli yurtlara gelecek gıda maddelerinin muayene, kontrol ve teslimi, yurt müdürü veya müdür yardımcısının/yönetim memurunun başkanlığında, yurt öğrencilerinin kendi aralarında seçecekleri bir öğrenci ile aşçıdan oluşan muayene komisyonu tarafından yapılır. Bu komisyonda varsa bir doktorun bulunması sağlanır.

Madde 48 — Verilecek yemeklerin türleri ve nicelikleri bir öğrenciye gerekli olan besin maddelerini, kaloriyi ve vitaminleri sağlayacak nitelikte olmalıdır. Yemek listelerinin düzenlenmesinde mevsimler ve öğrencilerin gelişim özellikleri dikkate alınır.

Madde 49 — Yurtlar hakkında bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak yurt müdürlerince düzenlenecek yurt çalışma talimatı onaylanmak üzere il/ilçe milli eğitim müdürlüğüne gönderilir.

Madde 50 — Yurtlar, tanıtıcı mahiyette reklam ve ilan verebilirler. Ancak reklam ve ilanlarda gerçeğe aykırı beyanlarda bulunamazlar. Yurtlar; reklam ve ilanların birer örneğini yayımından en az 15 gün önce valiliğe vermek zorundadırlar.

Madde 51 — 13/1/1989 tarihli ve 89/13715 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Öğrenci Yurtları ile Benzeri Kurumların Açılması, İşletilmesi ve Denetlenmesi Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.

Geçici Madde 1 — Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce yurtlarda çalışmakta olan personelin hakları, görev yaptıkları sürece saklı tutulur.

Geçici Madde 2 — Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten önce faaliyette bulunmak üzere açma izni verilen yurtların umuma açık yerler ve içkili yerler ile arasındaki mesafeyle ilgili kazanılmış hakları saklıdır.

Geçici Madde 3 — Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girmesinden önce hizmete açılmış yurt binalarının fiziki şartları hakkında, bu Yönetmelikle yürürlükten kaldırılan Öğrenci Yurtları ile Benzeri Kurumların Açılması, İşletilmesi ve Denetlenmesi Hakkında Yönetmelik hükümleri uygulanır.

Madde 52 — Maliye Bakanlığı ve Sayıştayın görüşü alınarak hazırlanan bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 53 — Bu Yönetmelik hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Sayfa Başı

Toplumsal yaşamın ayrılmaz bir parçası olan özürlülerin ve sorunlarının kamuoyunda gerçekçi bir şekilde algılanması ve bu alanda duyarlık yaratılması amacıyla Milli Eğitim Bakanlığı, Özürlüler İdaresi Başkanlığı, Türkiye İş Kurumu, Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu, Devlet Personel Başkanlığı, yerel yönetimler ve diğer kamu kurum ve kuruluşları tarafından geniş kapsamlı bilinçlendirme faaliyetleri yürütülecektir. Bu faaliyetlerde, sosyal tarafların desteği alınacak ve yazılı ve görsel basın etkin bir şekilde kullanılacaktır.

İlgili kurumlar ve yerel yönetimler tarafından özürlülerin vasıflarını geliştirmek amacıyla uygulanan işgücü programlarının (mesleki rehabilitasyon, mesleki eğitim, beceri kazandırma, meslek edindirme, korumalı istihdam vb.) yürütülmesinde bölgesel ihtiyaçlar göz önünde bulundurulacaktır. Bölgesel ihtiyaçlar belirlenirken, il istihdam politikasının oluşturulmasında etkinliği bulunan "İl İstihdam Kurulları"ndan yararlanılacaktır.

Bu doğrultuda, süresi içinde yapılacak sınavlarda tüm özür gruplarının özellikleri göz önünde bulundurularak soruların hazırlanması ve değerlendirilmesi için özel sınav kurulu teşkil edilmesi sağlanacaktır. Özellikle işitme ve zihinsel özürlülerin özel durumları ile başarı değerlendirme teknikleri esas alınarak sınav soruları ayrı ayrı hazırlanacaktır.

Ülkemizdeki özürlülerin önemli bir kısmı eğitim durumu itibarıyla ilkokul mezunudur. İlkokul mezunu özürlülerin de memur olarak istihdamlarının sağlanabilmesi amacıyla sınav duyurularında gerekli düzenlemeler yapılacaktır.

Devlet memuru olarak istihdam edilen özürlülerin 15 yıllık bir kamu hizmeti sonrasında emekli olabildikleri hususu da göz önünde bulundurularak, ilgili mevzuatlarında özel hüküm bulunmayan kamu kurum ve kuruluşları alacakları özürlü memurların yaş sınırını bu durumu dikkate alarak en üst seviyede belirleyeceklerdir.

Özürlü memur ve işçi çalıştırmak zorunda olan kamu kurum ve kuruluşları, çalışma yerlerini özürlülerin çalışmalarını kolaylaştıracak şekilde düzenleyecek, gerekli tedbirleri alacak ve özürlülerin çalışmaları ile ilgili özel yardımcı ve destekleyici araç-gereçleri temin edeceklerdir.

Özürlü işçi çalıştırma yükümlülüğünü yerine getirmeyen özel sektör ve kamu kurum ve kuruluşlarından tahsil edilmesi gereken idari para cezalarının tahsilinde yaşanan sorunların giderilmesi için Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve diğer ilgili kurumlar gerekli çalışmaları yapacaklardır.

Kamu kurum ve kuruluşları 2005 Özürlülerin İstihdamı Yılında özürlülerin de diğer bireyler gibi toplumsal yaşamın her alanında var olan, çalışma hak ve sorumluluğu taşıyan, başkalarına bağımlı olmadan yaşayabilen bireyler olmaları ve toplumun da özürlüleri bu bakış açısıyla değerlendirilmesi amacıyla yoğun bir çaba içerisinde olacaktır. Bu doğrultuda yürütülecek tüm çalışmalarda özürlülere yönelik faaliyette bulunan sivil toplum örgütleri ile işbirliği içerisinde çalışılacaktır.

Başbakan        

Resmi Yazışmalarda Uygulanacak Esas ve Usuller Hakkında Yönetmelik yürürlüğe girmiş bulunmaktadır.

Bu sebeple, 17.2.1994 tarih ve 1994/9 sayılı genelge ile ekinde gönderilen Resmi Yazışma Kurallarını Belirleyen Esaslar yürürlükten kaldırılmıştır.

Recep Tayyip ERDOĞAN

Başbakan         

Sayfa Başı

İnceleme : İpsaş İstanbul Plastik San. ve Tic.A.Ş.’nde Bakanlığımızca yapılan incelemede; şirketin Büro Hizmetleri (Mali ve İdari İşler, Finans, Bilgi İşlem,İnsan Kaynakları,Raporlama) ve Üretim olmak üzere iki bölümden oluştuğu, işyerinde plastik ve plastik mamullerinin imali, satışı, ithalatı, plastik, polyester ve akrilik malzemelerinden imal edilen mamullerin imalatının yapıldığı, bu nedenle yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü’nün 03 sıra numaralı “Petrol,Kimya ve Lastik” işkolunda yer alması gerektiği tespit edilmiştir.

Karar : İpsaş İstanbul Plastik San. ve Tic. A.Ş. işyerinde yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü’nün 03 sıra numaralı “Petrol,Kimya ve Lastik” işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete’de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nun 4. maddesi gereğince karar verilmiştir.

İnceleme : Hayat Gıda Sanayi A.Ş.’nde Bakanlığımızca yapılan incelemede; şirketin Büro Hizmetleri (Mali ve İdari İşler, Finans, Bilgi İşlem,İnsan Kaynakları, Kalite Güvence,Raporlama),Üretim, Satınalma Hizmetleri, Sevkiyat, Pazarlama ve Satış, Lojistik Depo Teknik Müdürlük bölümlerinin bulunduğu, işyerinde puding, pirinç unu, nişasta, irmik, mısır unu, mama, kakao, kahve, sütlü ve unlu tatlılar, hazır çorbalık, karabiber, kimyon, yenibahar, kırmızı biber, tarçın, kekik, nane, kına, her çeşit baharat, kabartma tozu, vanilin ve jöle imalatının yapıldığı, bu nedenle işyerinde yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğünün 04 sıra numaralı “Gıda Sanayii” işkolunda yer alması gerektiği tespit edilmiştir.

Karar : Hayat Gıda Sanayi A.Ş. işyerinde yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü’nün 04 sıra numaralı “Gıda Sanayii” işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete’de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nun 4. maddesi gereğince karar verilmiştir.

MADDE 1 — Bu Tebliğ, Türk Ticaret Kanunu’nun 274 üncü ve 3143 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesine istinaden hazırlanmıştır.

MADDE 2 — 15.11.2003 tarihli ve 25290 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan "Anonim ve Limited Şirketlerin Sermayelerini Yeni Asgari Miktarlara Yükseltme Sürelerinin Uzatılmasına İlişkin Tebliğde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ (Tebliğ No: İç Ticaret 2003/4)” ile belirlenen süreler değiştirilmiştir. Sermayeleri 50 milyar Türk Lirasından az olan anonim şirketler ile 5 milyar Türk Lirasından az olan limited şirketlerin sermayelerini yeni asgari miktarlara yükseltmek amacıyla en geç 31.12.2005 tarihi mesai bitimine kadar şirket merkezinin bulunduğu yer ticaret sicili memurluğuna müracaat etmeleri gerekmektedir. Bu şekilde müracaat eden şirketlerin sermaye artırımına ilişkin tescil işlemleri 31.03.2006 tarihine kadar sonuçlandırılacaktır.

MADDE 3 — Bu Tebliğ yayımlandığı tarihte yürürlüğe girer.

MADDE 4 — Bu Tebliğ hükümlerini Sanayi ve Ticaret Bakanı yürütür.

Sayfa Başı