— Dışişleri Bakanlığı ve Başbakan Yardımcılığına, Milli Savunma Bakanı M. Vecdi GÖNÜL’ün Vekâlet Etmesine Dair Tezkere

— Devlet Bakanı Mehmet AYDIN’a, Milli Eğitim Bakanı Hüseyin ÇELİK’in Vekâlet Etmesine Dair Tezkere

— Maliye Bakanlığına, Tarım ve Köyişleri Bakanı Sami GÜÇLÜ’nün Vekâlet Etmesine Dair Tezkere

— Sanayi ve Ticaret Bakanlığına, İçişleri Bakanı Abdülkadir AKSU’nun Vekâlet Etmesine Dair Tezkere

— Kültür ve Turizm Bakanlığına, Çevre ve Orman Bakanı Osman PEPE’nin Vekâlet Etmesine Dair Tezkere

— Hâkimler ve Cumhuriyet Savcıları Hakkında Uygulanacak Atama ve Nakil Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

— Anayasa Mahkemesinin E: 2000/83 (765 Sayılı Kanunda Değişiklik Yapan 6123 Sayılı Kanun ile İlgili), K: 2004/26 Sayılı Kararı

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

“Türk-Yunan 6. Turizm Forumu”na katılmak üzere, 17 Haziran 2004 tarihinde Yunanistan’a gidecek olan Kültür ve Turizm Bakanı Erkan Mumcu’nun dönüşüne kadar; Kültür ve Turizm Bakanlığına, Çevre ve Orman Bakanı Osman Pepe’nin vekâlet etmesini yüksek tasviplerine saygıyla arz ederim.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

 Sayfa Başı

Yükseköğretim Kurulu Üyeliğine

Cumhurbaşkanlığından :

Prof.Dr. Öktem VARDAR'm istifası nedeniyle boşalan Yükseköğretim Kurulu Üyeliğine, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Mehmet Savaş KÜÇÜKYAVUZ'un, Üniversitelerarası Kurulca yapılan seçimi, 2547 sayılı Yüksek Öğretim Yasası'nın 6. maddesinin b fıkrası gereğince onaylanmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Cumhurbaşkanlığından :

Prof.Dr. Şevket RUACAN'ın üniversitedeki görevinden emekliye ayrılması nedeniyle boşalan Yükseköğretim Kurulu Üyeliğine, Hacettepe Üniversitesi Öğretim Üyesi Prof.Dr. Mustafa İLHAN'ın, Üniversitelerarası Kurulca yapılan seçimi, 2547 sayılı Yüksek Öğretim Yasası'nın 6. maddesinin b fıkrası gereğince onaylanmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

 Sayfa Başı

Sayfa Başı

Yönetmelikler

Madde 1- Bu Yönetmeliğin amacı, yurt içi ve yurt dışı kaynaklardan temin edilen petrolün doğrudan veya işlenmek suretiyle, güvenli ve ekonomik olarak rekabet ortamı içerisinde kullanıcılara satışına ilişkin piyasa faaliyetlerinin; şeffaf, eşitlikçi ve istikrarlı biçimde sürdürülmesi için gerçek ve tüzel kişilere verilecek lisanslara, Kuruma yapılacak bildirimlere ve kayıt düzenlerine ilişkin usul ve esasların belirlenmesidir.

Madde 2- Bu Yönetmelik; Kurumun petrol piyasasında lisans işlemlerine yönelik görev, yetki ve sorumluluklarına, lisanslarda yer alması gereken hükümlere, lisans sahiplerinin hak ve yükümlülükleri ile bildirim ve kayıt düzenine ilişkin usul ve esasları kapsar.

Madde 3- Bu Yönetmelik; 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu ile 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanununa dayanılarak hazırlanmıştır.

1. Kanun: 4/12/2003 tarihli ve 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanununu,

2. Kurum: Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunu,

3. Kurul: Enerji Piyasası Düzenleme Kurulunu,

4. Başkan: Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu Başkanını,

5. Akaryakıt: Benzin türleri, nafta (hammadde, solvent  nafta hariç), gazyağı, jet yakıtı, motorin türleri, fuel-oil  türleri ile biodizeli,

6. Akaryakıt istasyonu: Dağıtıcı  veya bunlarla tek elden satış sözleşmesi yapmış bayilerce teknik, kalite ve güvenlik açısından mevzuata uygun olarak kurulup, bir veya farklı alt başlıktan birer akaryakıt dağıtıcısının  tescilli markası altında faaliyette bulunan ve esas itibarıyla araçların akaryakıt, madeni yağ, otogaz LPG, temizlik ve ihtiyarî olarak bakım ile kullanıcıların tüplü LPG hariç diğer asgarî ihtiyaçlarını karşılayacak imkânları sunan yerleri,

7. Bayi: Bayilik faaliyeti için gerekli donanıma sahip gerçek ve tüzel kişileri,

8. Bayilik: Karşılıklı yükümlülüklerin ekinde fizibilite olan bir sözleşmeye bağlanarak akaryakıt dağıtım şirketleri tarafından gerçek ve tüzel kişilere akaryakıtın kullanıcılara ikmali yetkisi verilmesi işlemini,

9. Dağıtım: Serbest kullanıcılara akaryakıt toptan satışı ve ikmali dahil bayilere akaryakıt satış ve ikmal faaliyetlerinin bütününü,

10. Ham petrol: Yerden çıkarılan sıvı haldeki doğal hidrokarbonları,

11. İhrakiye: Ülkenin karasuları ve/veya karasuları bitişiğinde deniz vasıtalarına veya hava meydanlarında yerli ve yabancı hava taşıtlarına vergili veya vergisiz sağlanan akaryakıtı ve madeni yağı,

12. İhrakiye teslim şirketi: Yurt içinden ve yurt dışından temin ettiği ihrakiyeyi deniz ve hava taşıtlarına ikmal eden lisanslı sermaye şirketini,

13. İletim: Boru hattı vasıtasıyla petrolün taşınması işlemini (üreticilerin rafineriye veya iletim hattına ulaşan boru hatları ile tesislerin bünyesinde yer alan boru hatları hariç),

14. İlgili mevzuat: Petrol piyasasına ilişkin Kanun, yönetmelik, lisans, tebliğ, genelge ve Kurul kararlarını,

15. İşleme: Petrol ve diğer kimyasal maddelerden madeni yağ üretimi hariç yeni ürünler elde edilmesine ve/veya ürünlerin nitelik veya niceliğinin değiştirilmesine ilişkin işlemleri,

16. Kötüniyet: Piyasa faaliyetinin yapılmasında, petrolün kaybına, karışmasına, bozulmasına veya amaç dışı kullanımına sebebiyet veren bir eylem veya ihmali,

17. Kullanıcı: Petrol kullanımı yapan gerçek ve tüzel kişileri,

18. Kullanım: Petrolün sadece kişisel ve işletme ihtiyaçları için tüketimini,

19. Lisanslı depolama: Piyasa faaliyetinde bulunanların stok ve işletme ihtiyaçlarını gidermek üzere başkasının mülkiyetindeki petrolün depolanması işlemini,

20. Madeni yağ: Baz yağına veya kimyasal sentez yöntemi ile işlenen maddelere, bazı katkıların ilâvesi sonucu, hareketli ve temas halinde olan iki yüzey arasındaki sürtünme ve/veya aşınmayı azaltma veya soğutma özelliğine sahip mamul haline getirilen doğal veya yapay maddeleri,

21. Petrol: Akaryakıt, ham petrol ve ürünleri,

22. Piyasa: Petrolün temini ve satışı, rafinajı, işlenmesi, depolanması, iletimi, ihrakiye teslimi, taşınması, dağıtımı, bayiliği, kullanımı ve bunlarla ilişkili iş ve işlemlerden oluşan piyasayı,

23. Rafinaj: Ham petrolden başlayarak yeni ürünler elde edilmesine ilişkin işlemleri,

24. Tarife: Petrolün rafinajı, dağıtımı, iletimi, depolanması, taşınması, işlenmesi ve satışı ile bunlara dair hizmetlere ilişkin fiyat, hüküm ve şartları içeren düzenlemeleri veya lisans sahibi kişiler tarafından oluşturulan fiyat listelerini,

25. Taşıma: Ham petrolün rafineriye ulaştırılmak üzere toplandığı teslim noktasından sonra, diğer ürünlerin ise taşıma araçları ile yapılan tüm nakil faaliyetleri bütününü,

26. Tehlikeli eylem: Piyasa faaliyetinin yapılmasında, bunların yapıldığı mahalde veya yakınında bulunan bir kimsenin ölümüne, sakatlanmasına veya sağlığının bozulmasına, çevrenin kirlenmesine sebep olan veya olabilecek nitelikte bulunan bir fiil veya ihmali,

27. Teknik düzenleme: Petrolün ve madeni yağın, ilgili idari hükümler de dahil olmak üzere, özellikleri, işleme ve üretim yöntemleri, bunlarla ilgili terminoloji, sembol, ambalajlama, işaretleme, etiketleme ve uygunluk değerlendirmesi işlemleri hususlarından biri veya birkaçını belirten ve uyulması zorunlu olan her türlü düzenlemeyi,

28. Tesis: Lisans konusu faaliyetin gerçekleştiği ana ve yardımcı üniteler ile idari bölümler bütününden oluşan yapıyı veya deniz, demiryolu veya karayolu araçlarını,

29. Ulusal marker: Akaryakıta; rafineri çıkışında, gümrük girişinde, sanayide yan ürün olarak veya diğer şekillerde üretilen akaryakıta ise ticari faaliyete konu edilmeden önce eklenecek katkıyı,

30. Üretim: Petrolün çıkarılmasını, ön işlenmesi ile saha dahilinde veya civarında bulunan depolara, iletim hattına veya rafineriye boru hattı ile taşınmasını veya depolanmasını,

31. Üretici: Petrolün 7/3/1954 tarihli ve 6326 sayılı Petrol Kanunu kapsamında Türkiye’de yer altından çıkarılmasını, ön işlenmesi ile saha dahilinde veya civarında bulunan depolara, iletim hattına veya rafineriye boru hattı ile taşınması veya depolanması faaliyetini yapan tüzel kişiyi,

32. Ürün: Fiziksel veya kimyasal işlem, rafinaj veya diğer yöntemlerle ham petrol ve/veya ürünlerinden elde edilen ürün veya ara ürün herhangi bir hidrokarbonu,

ifade eder.

 İKİNCİ BÖLÜM

Madde 5- Lisans, bir gerçek veya tüzel kişinin piyasada faaliyet gösterebilmek için Kurumdan almak zorunda olduğu izin belgesidir.

Her bir piyasa faaliyeti ve piyasa faaliyeti yürütülen her bir tesis için ayrı lisans alınır. Lisanslarda, lisans kapsamında yer alması halinde tesise özgü hükümlere yer verilir.

Lisanslar hiçbir surette devredilemez. Ancak, lisans sahibi tüzel kişiye bankalar ve/veya finans kuruluşları tarafından sınırlı veya gayri kabili rücu proje finansmanı sağlanması halinde, kredi sözleşmesi hükümleri gereği, bankalar ve/veya finans kuruluşları Kuruma gerekçeli olarak bildirimde bulunarak, bu Yönetmeliğin öngördüğü şartlar çerçevesinde önerecekleri bir başka tüzel kişiye lisans sahibi tüzel kişinin lisansı kapsamındaki tüm yükümlülüklerini üstlenmek şartıyla lisans verilmesini talep edebilir. Önerilen tüzel kişiye, bu Yönetmelik kapsamındaki yükümlülükleri yerine getirmesi kaydıyla lisans verilir.

Madde 6- Lisanslar aşağıdaki başlıklar altında verilir:

Madde 7- Lisans almak isteyen gerçek ve tüzel kişiler, Ek-1’de yer alan örneğe uygun “Lisans Başvuru Dilekçesi” ve Ek-2’de yer alan örneğe uygun “Taahhütname” ile birlikte lisans türlerine göre Ek-3’de yer alan “Başvuru Dilekçesi Ekleri”’ni eksiksiz olarak ibraz etmek suretiyle Kuruma başvurur. Dilekçe ekleri, Ek-4’de yer alan “Başvuru Dilekçesi Ekleri İçeriği” ne uygun olarak hazırlanır ve talep edilen lisans kapsamında birden çok faaliyet yapılmak istenmesi halinde, başvuru dosyasında ilgili faaliyete ilişkin eklere de yer verilir.

Lisans almak üzere;

b) Ticaret veya sanayi siciline kayıtlı,

c) Gelir veya kurumlar vergisi yükümlüsü,

gerçek veya tüzel kişiler başvurabilir.

Türkiye’de piyasa faaliyetlerinde bulunan ve yabancı devletler mevzuatına göre sermaye şirketi niteliğinde bulunan özel hukuk tüzel kişileri, Türk parasının kıymetini koruma hakkındaki mevzuata göre Türkiye’deki faaliyetleri bakımından Türkiye’de yerleşik sayılır.

Lisans başvurularında, yukarıda sayılanlara ek olarak lisans türlerine göre aşağıdaki şart ve nitelikler aranır:

e) Serbest kullanıcı lisansları için; 46 ncı maddede belirlenen serbest kullanıcı limiti veya üzerinde petrol kullanma kapasitesine sahip olunması.

Karayolu ve denizyolu ile ilgili taşıma lisansı başvurularında en az bir taşıma aracının mülkiyetine sahip olunması veya finansal kiralama yoluyla edinilmiş olması gereklidir. Ancak, demiryolu ve denizyolu ile yapılacak taşımalarda, ilgililerle kira veya hizmet sözleşmesi yapılmış olması halinde mülkiyet veya finansal kiralama koşulu aranmaz.

Lisans başvuruları; bayilik lisansı kapsamındaki faaliyetler için akaryakıt veya ihrakiye temin edilmeden, diğer lisanslar için ise hak konusu olabilecek herhangi bir girişim başlatılmadan önce yapılır.

Lisans başvurularının ilgili mevzuata uygun olarak yapılmadığının tespiti halinde, söz konusu eksikliklerin on iş günü içerisinde giderilmesi, aksi takdirde başvuru kapsamında sunulan belgelerin iade edileceği başvuru sahibine yazılı olarak bildirilir. Söz konusu süre içerisinde de eksiklikler giderilmediği takdirde başvuru yapılmamış sayılır ve başvuru evrakı iade edilir.

Madde 8- Lisans başvuru esaslarına göre eksiksiz olarak yapıldığı tespit edilen lisans başvurularının inceleme ve değerlendirmeye alınabilmesi için başvuru sahiplerine yazılı bildirimde bulunulur ve lisans alma bedelinin yüzde birinin, bildirim tarihinden itibaren on iş günü içerisinde Kurum hesabına yatırılması istenir. Bu yükümlülüğün yerine getirilmemesi halinde başvurunun reddedilmiş sayılacağı yapılan bildirimde yer alır.

Madde 9- Kurum tarafından yapılan inceleme ve değerlendirmede tüm lisanslar açısından ilgili mevzuatta öngörülen amaçlara uygunluk göz önünde bulundurulur.

Madde 10- Lisans başvurularına ilişkin değerlendirme en geç altmış gün içerisinde karara bağlanır ve ilgiliye tebliğ edilir.

Lisans alması Kurul kararıyla uygun bulunan; rafinerici, iletim, depolama, işleme, madeni yağ, dağıtıcı ve ihrakiye teslimi lisansları başvuru sahibi gerçek veya tüzel kişiye yapılacak tebligatla, lisans alma bedelinin kalan tutarının Kurum hesabına yatırıldığına ilişkin belgenin ibraz edilmesi ve varsa Kurul uygun bulma kararı kapsamında öngörülen diğer yükümlülüklerin doksan gün içerisinde yerine getirilmesi halinde lisansının verileceği yazılı olarak bildirilir.

Bayilik, taşıma ve serbest kullanıcı lisansları hakkında uygun bulma kararı alınmaksızın, doğrudan Kurul kararı ile lisans verilir.

c) Lisans kapsamındaki faaliyetin niteliği,

d) Yürürlük tarihi ve lisans süresi,

e) Varsa, tesisin türü, coğrafi konumu, teknoloji ve miktarlara ilişkin bilgiler,

f) Varsa, lisansa ve/veya lisans kapsamındaki tesis veya tesislere özgü hükümler,

g) Teknik düzenlemelere uygun olmayan petrol ikmali nedeniyle kullanıcıya verilen zarar ve hasarların tazmini hususu,

yer alır.

Madde 12- Lisanslar, lisansta belirtilen tarihte yürürlüğe girer ve lisans sahibinin lisans kapsamındaki hak ve yükümlülükleri bu tarihten itibaren geçerlilik kazanır.

Madde 13- Lisans bedelleri, gerçek veya tüzel kişilerin lisans alma, lisans tadili, süre uzatımı ve lisans sureti çıkartmak için Kurum hesabına yatırmak zorunda oldukları bedellerdir. Bir sonraki yıl için geçerli olacak bedeller her yılın Aralık ayının sonuna kadar Kurul kararıyla belirlenerek Resmi Gazete’de yayımlanır.

Madde 14- Lisanslar; 49 yıla kadar verilir.

Lisans ile kazanılan hak ve üstlenilen yükümlülükler lisans süresince geçerlidir.

Madde 15- Lisanslar; lisans sahibinin talebi veya Kurul kararı ile resen tadil edilebilir. Maddi hatalardan kaynaklanan tadiller ile Kurul tarafından resen yapılan tadillerden lisans tadil ücreti alınmaz.

Lisans sahibinin talebi ile yapılan lisans tadili serbest rekabet koşullarını bozucu hükümler içeremez. Lisans sahibi tarafından yapılan tadil başvurularında, dilekçe ekinde Ek-4’deki içeriğe uygun olarak hazırlanan “Lisans Tadili Dosyası” yer alır.

Madde 16- Lisans süreleri, lisans sahibinin talebi üzerine lisans süresinin bitiminden başlamak üzere ve öngörülen azami süreler gözetilmek suretiyle uzatılabilir.

Süre uzatımı başvurusu hakkındaki inceleme ve değerlendirme, yapılan yazılı başvurunun Kurum merkez evrakına giriş tarihini izleyen altmış gün içerisinde sonuçlandırılır. Başvuru hakkındaki Kurul kararı lisans sahibine yazılı olarak bildirilir ve yapılan bildirimde lisans süre uzatımı bedelinin Kurum hesabına yatırıldığına ilişkin belgenin otuz gün içerisinde Kuruma ibraz edilmesi istenir. Bu yükümlülüğü yerine getiren gerçek veya tüzel kişinin lisansının süresi Kurul kararı ile uzatılır.

Madde 17- Lisanslar aşağıdaki hallerde Kurul kararı aranmaksızın sona erer:

a) Lisans sahibinin iflası halinde,

b) Lisans süresinin bitiminde,

c) Rafinerici, iletim ve depolama lisansları hariç olmak üzere lisans sahibinin talebi halinde,

d) Serbest kullanıcı lisansı sahiplerinin yıllık kullanım miktarının serbest kullanıcı limitinin altına düşmesi halinde,

e) Bayilik lisansı sahiplerinin, dağıtıcı lisansı sahipleri ile sözleşmelerinin herhangi bir nedenle sona ermesinden itibaren üç ay içerisinde herhangi bir dağıtıcı ile sözleşme yapılmaması halinde.

Bir takvim yılında benzin ve motorin toplamı olarak en az 60.000 ton satış yapamayan dağıtıcıların lisansı Kurul kararıyla sona erdirilebilir.

Madde 18- Lisans; sahibine, lisansta yer alan faaliyetin yapılması ile bu konularda taahhütlere girişilmesi haklarını verir.

Lisans ile tanınan haklar, ilgili ve diğer mevzuatta kayıtlı hususların yerine getirilmesi koşuluyla kullanılabilir.

Lisans sahipleri; piyasa faaliyetinin yürütüldüğü tesislerin tasarımını, yapım ve işletimini ilgili ve diğer mevzuatta belirlenen usul ve esaslara göre yapmakla yükümlüdür.

Madde 19- Rafinerici lisansı sahipleri piyasada;

b) Petrolün alım ve satımının yapılması,

c) Ham petrolden yeni ürünler elde edilmesi,

d) Ham petrolün yurt içinde alım ve satımının sadece diğer rafinericilerle ve üreticilerle yapılması,

ile iştigal edebilir.

Madde 20- Rafinerici lisansı sahipleri;

a) Lisansı kapsamındaki rafineri tesislerinin işletilmesi,

b) Teknik düzenlemelere uygun ürün üretilmesi ve teslimi,

c) Ham petrolün temininde, yerli ham petrole öncelik tanınması ve üretim şirketlerinin aleyhine olacak teslim yeri ve şartlarında maddi talep ve teklifte bulunulmaması,

d) Ham petrol üreticilerinin teklifi halinde oluşan asgari fiyatlardan yerli ham petrolün alınması veya asgari fiyat üzerindeki tekliflere onbeş gün içinde yazılı olarak yanıt verilmesi,

e) Ulusal petrol stoğunun tamamlayıcı kısmının tutulması,

f) Ulusal güvenlik açısından ihtiyaç duyulan akaryakıt ve diğer ürünlerin üretimi ve teslimine öncelik verilmesi,

g) Petrol alım satımına ilişkin fiyatların, en yakın erişilebilir dünya serbest piyasa oluşumu dikkate alınarak, tavan fiyatlar olarak hazırlanması,

h) Türk Silahlı Kuvvetlerinin kullandığı taktik yakıtların üretim kabiliyetinin ürün talebi halinde sağlanması ve korunması,

i) Ulusal petrol stoğu kapsamında, ikmal edilen günlük ortalama ürün miktarının minimum yirmi katının kendi depolarında veya lisanslı depolama tesislerinde topluca veya statülerine göre ayrı ayrı bulundurulması,

j) Kendi dağıtım şirketine tanıdığı şartların, akaryakıt talep eden diğer dağıtıcılara da tanınması,

k) Yurt içinde pazarlayacakları akaryakıta, rafineri çıkışında veya gümrük girişinde Kurumun belirleyeceği şart ve özellikte ulusal marker eklenmesi,

Madde 21- İşleme lisansı sahipleri piyasada; petrol ve diğer kimyasal maddelerden madeni yağ üretimi hariç olmak üzere yeni ürünler elde edilmesi ve/veya ürünlerin nitelik veya niceliğinin değiştirilmesi ve işleme tesisi işletilmesi ile iştigal edebilir.

Madde 22- İşleme lisansı sahipleri;

a) Tarifelerin Kuruma yapılacak bildirim sonrası uygulanması,

b) Standartlara ve teknik düzenlemelere uygun ürün elde edilmesi,

ile yükümlüdür.

Madde 23- Madeni yağ lisansı sahipleri piyasada; lisansı kapsamındaki madeni yağ üretimi tesislerinde madeni yağ üretimi ve/veya madeni yağ ithalatıyla iştigal edebilir.

Madde 24- Madeni yağ lisansı sahipleri, üretim veya ithalatta standartlara ve teknik düzenlemelere uymakla yükümlüdür.

 BEŞİNCİ BÖLÜM

Madde 25- Depolama lisansı sahipleri piyasada; depolama hizmeti verilmesi için depolama tesisi işletilmesi ile iştigal edebilir.

Madde 26- Depolama lisansı sahipleri;

c) Kapasite kısıtları dışında, depolama taleplerinin, 47 nci maddede sayılan hususların sağlanması halinde ayrım gözetmeksizin karşılanması,

ile yükümlüdür.

Madde 27- İletim lisansı sahipleri piyasada; boru hattı vasıtasıyla petrolün taşınması ve iletim tesisi işletilmesi ile iştigal edebilir.

Madde 28- İletim lisansı sahipleri;

b) Kapasite kısıtları dışında, iletim taleplerinin, 47 nci maddede sayılan hususların sağlanması halinde ayrım gözetmeksizin karşılanması,

ile yükümlüdür.

Madde 29- Serbest kullanıcı lisansı sahipleri piyasada; kullanım türüne göre kalorifer yakıtı, fuel oil ve motorini rafinericiler ile dağıtıcı lisansı sahiplerinden temin edebilir.

Madde 30- Yıllık tüketimi bir tesisinde her bir cins akaryakıt için 20.000 ton ve üzeri olan serbest kullanıcı lisansı sahipleri, kendi depolarında, kullanımlarının onbeş günlük kısmını karşılayacak miktarda stok bulundurmakla yükümlüdür.

Madde 31- İhrakiye teslimi lisansı sahipleri piyasada;

a) İhrakiyenin rafinerici, dağıtıcı ve diğer ihrakiye teslimi lisansı sahiplerinden yurtdışından veya yurtiçinde temini ile transit rejime tabi olan ve serbest dolaşıma girmiş ihrakiyenin kullanıcılara ve diğer ihrakiye teslimi lisansı sahibi tüzel kişilere satışı,

Madde 32- İhrakiye teslimi lisansı sahipleri;

d) Yurtdışından temin edilerek serbest dolaşıma giren akaryakıt için, Kurumca belirlenen gelir payının ilgililere ödenmesi,

ile yükümlüdür.

Madde 33- Dağıtıcı lisansı sahipleri piyasada;

e) Kendi mülkiyetlerindeki akaryakıt istasyonlarına ve bayilerinin istasyonlarına akaryakıt dağıtımı yapılması,

f) Kanunun 7 nci maddesinin ikinci fıkrasındaki sınırlamalar dışında, Özel Tüketim Vergisiz akaryakıt satışlarının, ticari deniz vasıtalarına doğrudan yapılması,

ile iştigal edebilir.

Madde 34- Dağıtıcı lisansı sahipleri;

c) Yurtiçinde pazarlayacakları akaryakıta, Kurumun belirleyeceği şart ve özellikte ulusal marker eklenmesi,

d) Tescilli markası altında yapılan faaliyetlere ilişkin kalite kontrol izlemesinin etkin biçimde yapılması ve Kurul tarafından ilgili mevzuat kapsamında verilen denetim görevlerinin yerine getirilmesi,

e) Piyasa faaliyetlerine ilişkin fiyatların, en yakın erişilebilir dünya serbest piyasa oluşumu dikkate alınarak, tavan fiyatlar olarak hazırlanması ve Kuruma bildirilmesi,

f) Ulusal petrol stoğu kapsamında, ikmal edilen günlük ortalama ürün miktarının minimum yirmi katının, kendi depolarında veya lisanslı depolama tesislerinde topluca veya statülerine göre ayrı ayrı bulundurulması,

g) Sözleşme, Kanunda öngörülen sürede yenilenemez ise, sözleşme süresinin bitimine kadar bayisinin ikmal ihtiyacının karşılanması,

h) Akaryakıtın, başka bir dağıtıcıdan temin edilmek istenmesi halinde, Akaryakıt Temin İzni başvurusunda bulunulması,

i) Bayilerin katılımıyla gerçekleştirdikleri promosyon kampanyası hakkında bayilerinin, kampanyanın maliyetine ilişkin belgelerle birlikte açık bir şekilde bilgilendirilmesi,

j) Yıllık pazarlama projeksiyonları yapılarak, detayları ile birlikte her yıl Şubat ayı içerisinde Kuruma verilmesi ve varsa pazarlama projeksiyonlarında yüzde ondan fazla artış ve eksilişlerin açıklanması,

k) Kendi işlettiği istasyonlara sübvansiyon ve bayi istasyonlarından farklı uygulama yapılmaması,

I) Kendi mülkiyetinde ve işletmesindeki akaryakıt istasyonları üzerinden yaptığı satışlarda, kendi yurtiçi pazar payının % 15’inin geçilmemesi,

m) Yurtdışından temin edilerek serbest dolaşıma giren akaryakıt için Kurulca belirlenen gelir payının ilgililere ödenmesi,

n) Durumu ilgili ve/veya diğer mevzuata uygun olmayan gerçek veya tüzel kişilerle bayilik sözleşmesi yapılmaması,

ile yükümlüdür.

Madde 35- Taşıma lisansı sahipleri piyasada; boru hattı hariç olmak üzere petrol taşıma araçları ile taşıma hizmeti verilmesi ile iştigal edebilir.

Madde 36- Taşıma lisansı sahipleri; faaliyetlerini mevzuata uygun olarak yürütmek ve tarifelerini Kuruma yapılacak bildirim sonrası uygulamakla yükümlüdür.

Madde 37- Bayilik lisansı sahipleri piyasada, lisanslarında düzenlenen alt başlığa göre akaryakıt bayisi, ihrakiye bayisi; kategoriye göre ise istasyonlu bayi ve istasyonsuz bayi olarak bayisi olduğu dağıtıcıdan temin ettiği akaryakıt veya ihrakiyenin kullanıcılara satışı faaliyetinde bulunabilir.

Bayiler, bayisi oldukları dağıtıcının lisansının iptal edilmesi halinde, sözleşmenin feshini beklemeksizin başka bir dağıtıcı ile sözleşme imzalayabilir. Bayiler, bayisi oldukları dağıtıcının faaliyetinin geçici olarak durdurulması halinde ise, dağıtıcının yeniden faaliyete geçmesini beklemeksizin, faaliyetinin geçici olarak durdurulduğu süre ile sınırlı olmak kaydıyla başka bir dağıtıcıdan akaryakıt temin edebilir.

Madde 38- Bayilik lisansı sahipleri;

c) Faaliyetlerin, dağıtıcılar ile yapılacak tek elden satış sözleşmesine göre yürütülmesi,

d) Bayisi oldukları dağıtıcı haricinde akaryakıt temini yapılmaması,

e) Tağşiş ve/veya hile amacıyla akaryakıta katılabilecek ürünlerin akaryakıta katılmaması ve istasyonunda bulundurulmaması,

f) Sözleşme süresinin bitiminden itibaren bir ay içerisinde eski dağıtıcı ile ilgili tüm belirtilerin kaldırılması ve faaliyete, sözleşme yapılan yeni dağıtıcının ürünlerinin pazarlandığı anlaşılacak şekilde devam edilmesi,

g) Kullanıcılar haricinde yeniden satış amaçlı satış yapılmaması,

ile yükümlüdür.

Madde 39- İlgili mevzuat uyarınca bildirimler gerçek kişi veya tüzel kişiyi temsil ve ilzama yetkili kişiler tarafından yazılı olarak yapılır.

a) Bildirimin konusu,

b) Varsa bildirim sahibinin lisans numarası,

c) Bildirimde bulunanın adı/unvanı ile imzası,

yer alır.

Türkiye’de yerleşik sayılan ve yabancı devletler mevzuatına göre sermaye şirketi niteliğinde bulunan özel hukuk tüzel kişilerince yapılan bildirimlerde, Türkiye’de yerleşik kişilerden istenen beyan ve belgelerin, yerleşik olunan devletteki kanunen yetkili mercilerce onaylanmış eşdeğerleri geçerlidir.

Madde 40- Kuruma yapılacak bildirimler, dönemsel veya oluşuma bağlı olarak yapılır. Yapılacak bildirimlerde ve bildirim eklerinin hazırlanmasında, Ek- 5’de yer alan “Bildirim Ekleri” içeriği esas alınır.

a) Yıllık bildirimler; aşağıda belirtilen şekilde yapılır.

1) Pazarlama projeksiyonu bildirimi; rafinerici, dağıtıcı ve ihrakiye teslimi lisansı sahiplerince, içerisinde bulunulan yılın Nisan ayından başlayıp izleyen yılın Mart ayı sonunda biten döneme ilişkin olarak her yıl Şubat ayının son gününe kadar yapılır. Bildirimin ekinde “Yıllık Pazarlama Projeksiyonu” yer alır. Lisanslarında ihrakiye teslimi faaliyeti yer alan rafinerici ve dağıtıcı lisansı sahipleri, ihrakiye miktarları için ayrı projeksiyon hazırlar.

2) Katılma payına ilişkin bildirimler; rafinerici, iletim, depolama, işleme, dağıtıcı, taşıma, bayilik, madeni yağ ve ihrakiye teslimi lisansı sahipleri tarafından bir önceki takvim yılına ilişkin olarak her yıl Mayıs ayı içerisinde yapılır ve bildirimlerin ekinde “Katılma Payı Beyanı” yer alır. Katılma payı sıfır olarak belirlenen lisans sahipleri katılma payı beyanında bulunmaz.

3) Stok ve gelir bildirimi; rafinerici lisansı sahipleri tarafından bir önceki takvim yılına ilişkin olarak her yıl Mayıs ayı içerisinde yapılır ve bildirim ekinde “Stok ve Gelir Beyanı” yer alır.

4) Serbest kullanım bildirimi; serbest kullanıcı lisansı sahipleri tarafından bir önceki takvim yılına ilişkin olarak her yıl Mayıs ayı içerisinde yapılır ve bildirim ekinde “Serbest Kullanım Beyanı” yer alır.

b) Üç Aylık Bildirim; rafinerici, dağıtıcı, ihrakiye teslimi ve madeni yağ lisansı sahiplerince, her yılın Ekim-Kasım-Aralık, Ocak-Şubat-Mart, Nisan-Mayıs-Haziran ve Temmuz-Ağustos-Eylül dönemlerine ait beyanları içerecek şekilde Ocak, Nisan, Temmuz ve Ekim ayı sonuna kadar yapılır ve bildirim ekinde;

1) Rafinerici ve dağıtıcı lisansı sahipleri tarafından verilecek “Akaryakıt Pazarlama Projeksiyonu Gerçekleşme Beyanı”,

2) İhrakiye teslim lisansı sahipleri ile lisanslarında ihrakiye teslimi faaliyeti yer alan rafinerici ve dağıtıcı lisansı sahipleri tarafından verilecek “İhrakiye Pazarlama Projeksiyonu Gerçekleşme Beyanı”,

3) Madeni yağ lisansı sahipleri tarafından verilecek, “Madeni Yağ Fiili İthalat-İhracat Beyanı”,

c) Aylık Bildirim; rafinerici ve dağıtıcı lisansı sahiplerince, her ayın sonuna kadar bir önceki aya ilişkin beyanları içerecek şekilde yapılır ve bildirim ekinde;

1) Rafinerici lisansı sahiplerince verilecek, “Stok Beyanı” ve “Ham Petrol İthalat-İhracat Beyanı”,

2) Dağıtıcı lisansı sahiplerince verilecek, “Stok Beyanı”, ve “Bayi Hareketleri Beyanı”,

a) Üreticiler, “Ham Petrol İthalat-İhracat Beyanı”,

b) Sanayi tesislerinde yan ürün olarak elde edilen ürünün yurt içinde akaryakıt olarak faaliyete konu edilerek teknik düzenlemelere uygun olanların dağıtıcılara, uygun olmayanların rafinerilere teslim edilmesi veya ihraç edilmesi halinde sanayiciler “Yan Ürün Beyanı”,

c) Stok yükümlülüğü kapsamında olan serbest kullanıcı lisansı sahipleri, “Stok Beyanı”,

verir.

Bir önceki dönemin tamamında çalışılmamış ise yapılan dönemsel bildirimlerde bu durum belirtilir ve çalışılan süre, dönem olarak kabul edilir.

Madde 42- Gerçek veya tüzel kişiler, aşağıda sayılan eylem veya durumların oluşması halinde öngörülen bildirimleri yapmakla yükümlüdür:

b) Tip Sözleşme Bildirimi; lisans sahipleri esas faaliyetlerine ilişkin tip sözleşme örneklerini ve bunlarda yapılacak değişiklikleri yürürlüğe koymadan önce Kuruma bildirir. Bildirim ekinde “Tip Sözleşme” ve değişiklik halinde “Tip Sözleşme Beyanı” yer alır.

c) Önemli Olay Bildirimi; lisans sahipleri kamunun can, mal ve çevre güvenliği ile kendi tesis ve faaliyetlerini önemli ölçüde tehdit eden veya olumsuz etkileyen bir durum oluştuğunda, kamu yetkililerini ve bundan etkilenme ihtimali bulunan ilgilileri haberdar ederek tehdidin niteliği ve niceliği ile bunu önlemek üzere alınmakta olan tedbirleri Kuruma bildirir. Bildirim ekinde “Önemli Olay Beyanı” yer alır.

d) Akaryakıt İthalat/İhracat Bildirimi; akaryakıt ithalat veya ihracatı yapacak olmaları halinde rafinerici, dağıtıcı ve ihrakiye teslimi lisansı sahiplerince, ithalat ve ihracatın yapılacağı tarihten önce yapılır. Bildirimde akaryakıtın türü, menşei ve miktarı ile ithalatın/ihracatın pazarlama projeksiyonuyla uyumlu olduğu beyanı yer alır.

Kayıtların Saklanması

Madde 43- Rafinerici, iletim, depolama, işleme, madeni yağ, dağıtıcı, bayilik, ihrakiye teslimi ve taşıma lisansı sahipleri;

c) Lisansa konu tesisine ait halihazır plan ve projeleri faaliyet süresince tesisinde bulundurmak,

ile yükümlüdür.

Madde 44- Petrolün ihracı serbesttir. Akaryakıt haricinde kalan petrol ürünleri (solvent, baz yağ, asfalt, solvent, nafta vb.) ile ilgili ithalat işlemleri çıkarılacak tebliğlerle düzenlenir.

Mesafe Kısıtlamaları

Madde 45- İki akaryakıt ve/veya LPG istasyonu arasındaki mesafe, aynı yönde olmak üzere;

b) Şehir içi yollarda bir,

kilometreden az olamaz.

Madde 46- Kalorifer yakıtı, fuel oil ve motorinde serbest kullanıcıların tabi olduğu serbest kullanıcı limiti her bir ürün için yıllık asgari olarak 5.000 tondur.

Madde 47- Tesislerinde boş kapasite bulunan iletim ve depolama lisansı sahipleri; iletim ve depolama taleplerini, talebin;

Madde 48- Piyasada, kamulaştırma ve mülkiyetin gayri ayni hak tesisi ve kiralamada, aşağıdaki usul ve esaslar çerçevesinde işlem yapılır.

a) Kamulaştırma:

Tesisler için gerekli arazi, arsa ve binalara ilişkin hak veya mülkiyet edinimlerinin öncelikle anlaşma yoluyla yapılması esastır. Piyasa faaliyetlerinin gerektirmesi halinde;

b) Mülkiyetin gayri aynî haklar ve kiralama:

Lisans sahibi tüzel kişiler, faaliyetleri ile ilgili olarak kamuya ait araziler üzerinde, bedelinin ilgili tüzel kişi tarafından ödenmesi suretiyle mülkiyetin gayri aynî hak tesisini ve bu arazilerin kiralanmasını talep edebilir. Bu istek Kurulca uygun görüldüğünde, Kurum ilgili kanunlar uyarınca ihtiyaca göre intifa, irtifak, üst hakkı veya uzun süreli kiralama yoluna gider. Bu şekilde elde edilen hakkın Kurul tarafından tespit edilen bedelini ödeme yükümlülüğü devralan tüzel kişiye aittir. Kullanım hakları, ilgili lisans veya sözleşmenin bir cüzü olup, geçerliliği, bunların geçerlilik süresi ile sınırlıdır.

Madde 49- Tüm lisans sahipleri, faaliyetlerinin üçüncü kişiler nezdinde oluşturabileceği bedeni ve maddi zarar veya ziyanları tazmin etmek için gerekli mali sorumluluklara ilişkin sigortalamaları yapmakla yükümlüdür.

Üçüncü şahıslar mali sorumluluk sigortasındaki teminat hadleri, işlemin gerçekleştiği tarihte geçerli zorunlu trafik mali mesuliyet sigortası için geçerli limitlerin beş katından az olamaz. Bu sigortalarda muafiyet uygulanmaz.

Madde 50- Gelir payı, akaryakıt için beher metrik ton veya eşdeğeri hacim başına 1.500.000 TL’dir. Hesaplamalarda, ton kesirleri dikkate alınmaz.

Dağıtıcı ve ihrakiye teslimi lisansı sahipleri, ithal ettikleri akaryakıt için, ulusal petrol stoğunun kalan kısmının tutulması için hesapladıkları gelir payını, Bakanlar Kurulu Kararı ile belirlenen usul ve esaslara göre rafinericilere öder.

Rafinericilerin satış bedeline yansıttıkları ile dağıtıcılar ve ihrakiye teslim şirketlerinin rafinericilere yaptığı ödemenin karşılığı olarak tahsil edecekleri gelir payları, düzenlenen faturalarda ayrı başlık altında gösterilir.

Katılma Payı

Madde 51- Serbest kullanıcı lisansı sahipleri hariç tüm lisans sahipleri, her yıl katılma payı ödemekle yükümlüdür. Bir önceki yıla ilişkin katılma payının ilk taksiti Haziran, ikinci taksiti Kasım ayı sonuna kadar ödenir.

Lisans türlerine göre; katılma payını sıfıra kadar indirmeye, farklı oranlar tespite Kurul yetkilidir.

Net satış hasılatı içinde yer alması halinde, yıl içinde petrol için ödenen gümrük vergi, resim ve harçları ile Özel Tüketim Vergisi toplamı net satışlar toplamından tenzil edilir. Lisansı kapsamında, bir veya birden fazla piyasa faaliyetini yürüten lisans sahipleri katılma payını toplam net satışları üzerinden öder.

Madde 52- Süresinde ödenmeyen malî yükümlülükler ve gecikme zamları hakkında 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanarak ilgili vergi daireleri aracılığı ile tahsili sağlanır.

Madde 53- 50 nci maddede Türk Lirası cinsinden ifade edilen değer, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 298 inci maddesi uyarınca belirlenen yeniden değerleme oranında artırılmak suretiyle uygulanır. Bu şekilde yapılacak hesaplamalarda, yüz bin kesirleri tama iblağ olunur.

Madde 54- Kurum, yayımlanması halinde lisans sahibinin ticari ilişkilerine zarar verebileceği Kurul kararıyla belirlenen bilgi veya belgeleri; herhangi bir mahkeme kararı ile söz konusu bilgi veya belgelerin talep edilmesi dışında açıklayamaz.

Piyasada faaliyet gösteren taraflar, ticari yönden hassas bilgi ve belgeleri gizli tutmakla yükümlüdür. Lisans sahipleri her ne suretle olursa olsun piyasa faaliyetlerinin ifası sırasında bizzat edindikleri veya dolaylı yollardan edindikleri gizli bilgileri açıklayamaz ve kendi menfaatine veya kendisine bağlı firmalar yararına veya başkaları lehine veya aleyhine kullanamaz.

Madde 55- Rafinericilerle üreticiler arasındaki fiyat uyuşmazlıkları, Kurumun hakemliğinde inceleme ve değerlendirmenin tamamlanmasını izleyen otuz gün içerisinde tarafları bağlayacak şekilde sonuçlandırılır.

Madde 56- Kuruma ulaşan bilgi, duyum, ihbar ve şikayetlerden;

a) Petrolün temin ve/veya satışı ile petrole ilişkin hizmet ifalarının sürekli ve düzenli yapılmadığı, yapılmasının engellendiği veya engellenmeye teşebbüs edildiği,

b) Haksız rekabete veya rekabetin korunmasına ilişkin mevzuatın ihlaline sebebiyet verildiği,

hususlarında, belirgin emarelerin oluştuğu veya bunların ulusal güvenliği veya kamu düzenini tehdit eder boyuta ulaştığına kanaat getirilmesi halinde gerekli girişimler Kurul kararıyla Kurum tarafından başlatılır. Bu kapsamda, Kurum talimatlarının yerine getirilmediğinin anlaşılması halinde, yetkili merciler nezdinde gerekli işlemlerin başlatılmasıyla birlikte, soruşturma da açılır.

Madde 57- Bir olayın mücbir sebep hali sayılabilmesi için; olaydan etkilenen tarafların gerekli özen ve dikkati göstermiş ve önlemleri almış olmasına karşın önlenemeyecek, kaçınılamayacak veya giderilemeyecek olması ve bu durumun etkilenen tarafın ilgili mevzuat kapsamındaki yükümlülüklerini yerine getirmesini engellemesi gerekir.

Mücbir sebeplerin gerçekleşmesi halinde, mücbir sebeplerin etkileri giderilinceye kadar, lisans sahibinin ilgili mevzuattan kaynaklanan yükümlülükleri etkilendikleri oranda Kurul kararıyla ertelenebilir.

Söz konusu yükümlülüklerin yerine getirilemeyeceğinin anlaşıldığı hallerde, Kurul, lisans sahibinin yükümlülüğünün kaldırılmasına da karar verebilir. Yükümlülüklerin ertelenmesi veya kaldırılması kararının verilebilmesi için, lisans sahibinin mücbir sebebin başlama tarihini, mahiyetini, yükümlülüklerine olan etkilerini ve mümkün olması halinde etkilerin tahmini giderilme süresini içeren başvurusunu, mücbir sebebin başlama tarihinden itibaren onbeş gün içerisinde Kuruma yazılı olarak bildirmesi zorunludur.

 YEDİNCİ BÖLÜM

Madde 58- Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığı veya doğrudan Petrol İşleri Genel Müdürlüğünce yürürlüğe konulan;

d) Hampetrol ve Petrol Ürünlerinin Alım, Satım, Fiyatlandırma Esasları İle Akaryakıt Fiyat İstikrar Fonunun İşleyişi Hakkında Kararın Uygulanmasına Dair Tebliğ,

Geçici Madde 1- Kanunun yayımı tarihinde;

Geçici Madde 2- Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte piyasada faaliyet gösteren ve 6326 sayılı Petrol Kanununa göre düzenlenmiş belge sahibi olup, faaliyetleri lisans almasını gerektiren kişilerle, akaryakıt dağıtım ve pazarlama kuruluşu olarak faaliyet gösterenler esas faaliyetlerinde kullandıkları tip sözleşme örneklerini, 20 Temmuz 2004 tarihine kadar Kuruma bildirir.

Geçici Madde 3- Rafinerici, dağıtıcı ve ihrakiye teslim lisansı sahipleri, 2005 yılı için Ocak-Nisan dönemine ilişkin pazarlama projeksiyonlarını hazırlayarak, lisans başvurusu kapsamında Kuruma verir.

Geçici Madde 4- 2004 yılında uygulanacak lisans bedelleri, 1 Temmuz 2004 tarihine kadar Kurul kararıyla belirlenerek Resmi Gazete’de yayımlanır.

Geçici Madde 5- Bu Yönetmeliğin yayımı tarihinde bayilik faaliyeti yapmakta olanlar, bayisi oldukları dağıtım şirketleri aracılığıyla lisans alma başvurusunda bulunabilirler. 

Madde 59- Bu Yönetmeliğin;

a) 45, 46 ve 50 inci maddeleri, 44 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 7 nci maddesinin beşinci fıkrasının (c) bendi, 58 inci maddesinin birinci fıkrasının (a), (c), (d) ve (e) bentleri 1/1/2005,

b) 44 üncü maddesinin birinci fıkrası dışında kalan diğer fıkraları ile 58 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi 20/12/2004,

c) Diğer maddeleri yayımı,

tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 60- Bu Yönetmelik hükümlerini Başkan yürütür.

PETROL PİYASASI LİSANS YÖNETMELİĞİ EKLERİ.doc

—— • ——

MADDE 1 — 19/2/1988 tarihli ve 19730 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Hâkimler ve Cumhuriyet Savcıları Hakkında Uygulanacak Atama ve Nakil Yönetmeliği'nin eki bölgeleri gösterir değişik Alfabetik Adlî Yargı Adalet Teşkilâtı listesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 2 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3 — Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.

Sayfa Başı

Madde 1 —Bu Tebliğ ile, 24/07/2001 tarih ve 24472 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Kaplıcalar Yönetmeliğinin eki Ek-2’deki analiz parametrelerinin güncelleştirilmesi amaçlanmıştır.

Madde 2 —Bu Tebliğ, Kaplıcalar Yönetmeliğinin 37 nci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Madde-3 —Kaplıcalar Yönetmeliğinin eki Ek-2’deki kaplıca suyu için Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi veya yetkili laboratuvarlarda yapılması gereken analizler ve bu analizlerde aranacak parametreler bilimsel gelişmeler dikkate alınarak ekteki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 4 —Bu Tebliğ yayımı tarihinden itibaren geçerlidir.

Madde 5 —Bu Tebliğ hükümlerini Sağlık Bakanı yürütür.

İŞLETMEDE İŞLETME İZNİNE ESAS TEDAVİ AMAÇLI KULLANILAN MİNERALLİ

*Florür konsantrasyonun 1 mg/L'nin üzerinde olması halinde kullanıcılar tarafından görülecek yerlerde suyun florür içerdiği ilan edilmeli, 2 mg/L'nin üzerinde olması halinde 0 -7 yaş grubu çocuklar için içilerek kullanılmasının uygun olmadığı ilan edilmelidir.

**Belirtilen değerlerin aşılması halinde bu suların içme ve inhalasyon kürlerinde kullanılması engellenmelidir.

***Uyarı değeridir. Kirlilik belirten zehirli maddeler ile mikrobiyolojik ölçüm sonuçları da göz önüne alınarak tıbbi değerlendirmesi yapılır.

**** Kaynağın endüstriyel bölgelerde bulunması halinde analizi yapılacaktır.

—— • ——

Karar No      : 2004/29

İşyeri : Natura Sabun Yağ ve Su San. ve Tic. A.Ş.

- Evren Mh. Gülbahar Cd. Gültepe Sk. No: 14 Güneşli/İSTANBUL

Tespiti İsteyen : Tek Gıda-İş Sendikası

İnceleme : Natura Sabun Yağ ve Su Sanayi ve Ticaret A.Ş.'nde Bakanlığımızca yapılan incelemede, T.C. Sanayi Ticaret Bakanlığı Sanayi Sicil Belgesinde işyerindeki üretim konusunun "Çamaşır, banyo, tuvalet sabunu, oksijenli sabun tozu, gliserin (% 80 lik), şeffaf sabun, temizlenmiş sınai don yağları, destile edilmiş sınai yağ asitleri, hidrojene yağlar, konsantre gliserin, destile gliserin (% 100 lük) hidrojene yağ asitleri, stearik asit" olarak belirtildiği, şirketin Ayvalık/BALIKESİR adresinde faaliyet gösteren işyerinde ana ürün olarak %70-80 veya sipariş durumuna göre % 90 civarında ana girdisi hayvansal ve bitkisel yağların karışımı ile Kostik (NAOH) reaksiyonu sonucu sabun üretildiği, yan ürün olarak da %70 su, %30 aktif madde (Sodium Laureth Ether Sulfate), betoin (besleyici), geri yağlandırıcılar, vizkozite (kıvam) artırıcılar karışımıyla şampuan ve sıvı sabun üretimi yapıldığı, şirketin Güneşli/İSTANBUL adresinde faaliyet gösteren İstanbul Şubesinde, fabrikada üretilen sabunların Türkiye genelinde satış ve pazarlamasının yapıldığı ve yapılan işlerin asıl işe yardımcı iş niteliğinde olduğu, bu nedenle işyerlerinde yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğünün 04 sıra numaralı "Gıda Sanayii" işkolunda yer alması gerektiği tespit edilmiştir.

Karar : Natura Sabun Yağ ve Su San. ve Tic. A.Ş. işyerlerinde yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü'nün 04 sıra numaralı "Gıda Sanayii" işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete'de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 4. maddesi gereğince karar verilmiştir.

Karar No      : 2004/30

İşyeri : Özbelde İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş.

Tespiti İsteyen : Özbelde İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş.

İnceleme : Özbelde İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş.'nde, Bakanlığımızca yapılan incelemede; Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanlığınca kurulan şirket tarafından, anılan belediye başkanlığından bir yıl süreli ihale yoluyla almış olduğu, Belediyenin Sosyal tesislerinde bakım, temizlik, denetim-gözetim, yemek hazırlama-dağıtım, çamaşırhane, beceri kursları hizmetleri ile Hayvanat Bahçesinde Hayvan Bakımı ve Veterinerlik Hizmetlerinin yürütüldüğü, yapılan işlerin niteliği itibariyle işkolları Tüzüğü'nün 28 sıra numaralı "Genel İşler" işkolunda yer alması gerektiği tespit edilmiştir.

Karar : Özbelde İnşaat Sanayi ve Ticaret A.Ş. tarafından yapılan işlerin niteliği itibariyle İşkolları Tüzüğü'nün 28 sıra numaralı "Genel İşler" işkoluna girdiğine ve yapılan bu tespitin Resmî Gazete'de yayımlanmasına 2821 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 4. maddesi gereğince karar verilmiştir.

—— • ——

KARAR

TARİH          : 11/6/2004

KARAR NO : 2004/ÖİB-K-27

KONU : Sümer Holding A.Ş.’ye ait taşınmazların satışı.

Özelleştirme Yüksek Kurulu’nun (ÖYK) muhtelif strateji Kararları gereğince özelleştirme çalışmaları devam eden Sümer Holding A.Ş.’ye (Holding), Özelleştirme İdaresi Başkanlığınca, 4046 sayılı Kanunun 4. maddesinin son fıkrasına istinaden verilen yetki çerçevesinde, Holding tarafından gerçekleştirilen ve değer tespit sonuçları gözönünde bulundurularak Holding Yönetim Kurulunun 14.5.2004 tarih ve 8/26 sayılı kararı ile neticelendirilerek Holdingin 26.5.2004 tarih, 759-5291 sayılı yazısı ile İdaremize onaylanmak üzere intikal ettirilen ihalelerin sonuçları dikkate alınarak, ÖYK’nın 13.01.1998 tarih ve 98/03 sayılı Kararına istinaden,

6. Kocaeli İli, Gebze İlçesi, Muallim Mevkii, 181 ada, 1 parselde kayıtlı 4.428 m2 alanlı arsanın Eti Toprak Endüstrisi ve Ticaret A.Ş.’ye 100.000.000.000.-TL peşin bedelle satılmasına, adıgeçen teklif sahibinin ihale şartnamesinin öngördüğü yükümlülükleri yerine getirmekten imtina etmesi halinde, Aypet İnş. Madencilik Hay. Nak. San. Tic. Ltd. Şti.’ye 82.500.000.000.-TL bedelle % 50’si peşin kalanı 12 ay vadeli satılmasına,

8. Kocaeli İli, Gebze İlçesi, Muallim Mevkii, 190 ada, 1 parselde kayıtlı 1.439 m2 alanlı arsanın Rıza Burak GÜNORTA’ya 27.500.000.000.-TL peşin bedelle satılmasına, adıgeçen teklif sahibinin ihale şartnamesinin öngördüğü yükümlülükleri yerine getirmekten imtina etmesi halinde, Aypet İnş. Madencilik Hay. Nak. San. Tic. Ltd. Şti.’ye 23.000.000.000.-TL bedelle % 50’si peşin kalanı 12 ay vadeli satılmasına,

11. Manisa İli, Merkez İlçesi, Şehitler Mahallesi, 646 ada, 7 parselde kayıtlı 266 m2 alanlı arsanın Aypet İnş. Madencilik Hay. Nak. San. Tic. Ltd. Şti.’ye 7.000.000.000.-TL bedelle % 50’si peşin kalanı 12 ay vadeli satılmasına, adıgeçen teklif sahibinin ihale şartnamesinin öngördüğü yükümlülükleri yerine getirmekten imtina etmesi halinde, Zeynel Abidin DEMİRCİ’ye 6.500.000.000.-TL bedelle % 50’si peşin kalanı 12 ay vadeli satılmasına,

—— • ——

—— • ——

5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 11/C maddesi uyarınca, Malatya İli sınırları içerisinde huzur ve güvenliğin, kişi dokunulmazlığının, kamu esenliğinin sağlanması ve sokakta çalıştırılan, dilendirilen çocukların beden ve ruh sağlığının korunması ile suç işlenmesinin önlenmesi amacıyla aşağıdaki tedbirler alınmıştır.

4 —Reşit olmayan çocukların sokakta çalışmasını ve yaşamasını önleyebilmek için, çocukların mal satışını, trafik ışıkları önlerindeki araçların camlarını para karşılığı silmeleri gibi davranışlarını özendirmemek ve engellemek için vatandaşların uyarılmasının yanı sıra, bu tür davranışları tespit olunan çocuklar “Çocuk ve Gençlik Merkezine” alınarak rehabilite edilecektir.

6 — On sekiz yaşından küçük çocuklardan yukarıdaki maddelerde belirtilen yasakları ihlal edenler, yetki verilmiş kamu görevlileri ve gönüllü kuruluş mensupları tarafından barınma, iaşe, sağlık ve güvenlik gibi beşeri ve sosyal ihtiyaçlarının karşılanması amacı ile kanuni yakınlarına teslim edilmelerine veya sosyal hizmet mevzuatının ön gördüğü prosedürün tamamlanıp koruma altına alınmalarına kadar İl Sosyal Hizmetler Müdürlüğüne bağlı Merkezlerde muhafaza ve kontrol altında bulundurulurlar.

7 — Belirtilen tedbirlerin alınmasından ve kararın uygulanmasından; İlçe Kaymakamlıkları, Belediyeler, Emniyet, Jandarma, Mahalli İdareler, Sosyal Hizmetler, Milli Eğitim, Sağlık, Gençlik ve Spor, Kültür ve Turizm Müdürlükleri başta olmak üzere tüm kamu kurum ve kuruluşları ile mahallin en büyük mülki idare amirinin verdiği yetki belgesine haiz gönüllü kuruluş mensupları veya oluşturacakları heyetler sorumludurlar.

Sayfa Başı

Esas Sayısı : 2000/83

İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Haymana Sulh Ceza Mahkemesi

İTİRAZIN KONUSU : 1.3.1926 günlü, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 6123 sayılı Yasa ile değiştirilen 513. maddesinin ikinci fıkrasının, Anayasa’nın Başlangıç’ı ile 10., 35., 45. ve 166. maddelerine aykırılığı savıyla iptali istemidir.

I- OLAY

Köye ait meraya bahçe ve bina yapmak suretiyle tecavüzde bulunmak suçundan açılan kamu davasında Türk Ceza Kanunu’nun 513. maddesinin ikinci fıkrasını Anayasa’ya aykırı bulan Mahkeme iptali istemiyle başvurmuştur.

Mahkeme’nin başvuru kararının gerekçe bölümü özetle şöyledir:

“TCK’nun 513/2 maddesinde yasa koyucu, Anayasanın 10. maddesine aykırı olarak, köy sınırları içerisinde yaşayan vatandaşların bir kez bile olsa meraya tecavüz eylemlerini cezalandırırken, belediye sınırları içerisinde yaşayan vatandaşlara bir ‘ayrıcalık’ ve ‘imtiyaz’ tanımak suretiyle aynı kurala tâbi tutmamıştır. Bu farklılık şüphesiz kuralda yer alan ‘köy’ ve ‘köylünün’ sözcüklerinden kaynaklanmaktadır. Hâl böyle olunca, belediye sınırları içerisinde yaşayıp mera ve benzeri yerlere zaptetmek amacıyla tecavüz eden mütecavizler için tek yaptırım, 3091 sayılı Taşınmaz Mal Zilyetliğine Yapılan Tecavüzlerin Önlenmesine Dair Kanunun 15. maddesidir. Bu Yasa’nın konuluş amacı ise idari otoritenin gücünü ve etkinliğini artırmak olduğundan, belediye sınırları içerisinde orta malını korumak ve tahsis amacına uygun olarak kullanılmasını sağlamak mümkün olamamaktadır. İtiraz konusu kuraldaki düzenleme nedeniyle bir taraftan köy sınırları dışındaki meralar korumasız kalırken, öte yandan, aynı eylemin failleri arasında meranın köy sınırları içerisinde veya dışında kalma durumuna göre farklılık yaratılmaktadır. Bu durum açıkça Anayasamızın eşitlik ilkesine aykırıdır.

Ülkemiz hayvancılığının gelişmesinde çok önemli bir yere sahip olan ve kaba yem ihtiyacının büyük kısmını sağlayan meraların ıslahı ve korunması amacıyla çıkartılan 4342 sayılı Mera Yasası’nın 19. maddesi, köy muhtarlarına ve belediye başkanlarına buraların korunması ve amacına uygun kullanmaları için herhangi bir ayrım yapmaksızın aynı oranda sorumluluk vermişken, TCK’nun 513. Maddesinin itiraz konusu fıkrası korumayı sadece köy hudutları ile sınırlı tutmuştur. Anayasamızın 45. maddesi incelendiğinde çayır ve meraların amaç dışı kullanılmasını ve tahribini önleme konusunda ‘köy merası’ yada ‘belde merası’ diye bir ayrıma gidilmemiş ve bütün mera ,otlakiye ve yaylak gibi yerler sadece ‘orta malı’ olarak kabul edilmiş ve herhangi bir istisna yada ayrıcalık getirilmemiştir. Dolayısıyla itiraz konusu kural bu yönü ile de açıkça Anayasa’nın bu maddesine de aykırıdır.

Anayasamızın 35. maddesinde düzenlenen özel mülkiyet hakkının kazanılmasında getirilen sınırlamalardan birisine göre, zilyed, 20 yılı aşkın süredir çekişmesiz ve aralıksız zilyet olduğunu ispatlasa dahi öncesinin orta malı olduğu anlaşılan taşınmazın mülkiyetini kazanamaz. Bu düzenlemenin amacı da hayvancılığı geliştirmek ve verimliliğini artırmaktır. Halbuki TCK 513. maddesinin 2. fıkrası ile belediye sınırları içerisindeki mera ve otlakiyelerin tahsis amacına uygun olarak kullanılmasına aykırı olarak, bir anlamda belde halkına bağışlanarak tarım arazisine dönüştürülmesine göz yumulmakta ve bir sınırlama getirilmemektedir. Bu nedenle göz göre belde mera ve otlakiyeleri daralmakta ve mera vasfını kaybetmektedir. Kural bu yönüyle de Anayasa’nın 35. ve planlamaya ilişkin 166. Maddelerine de aykırıdır.

Belirtilen ve Yüksek Mahkemenizce re’sen nazara alınacak diğer nedenlerle itiraza konu TCK 513. maddesinin 2. fıkrasının yukarıda anılan Anayasamızın 10. 35. 45. ve 166. Maddelerine aykırı olmaları nedeniyle Anayasanın 152.maddesi gereğince itirazen iptaline karar verilmesi arz ve itiraz olunur.”

1.3.1926 günlü, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun itiraz konusu ikinci fıkrayı da içeren 513. maddesi şöyledir:

“Madde 513 - (Değişik: 9/7/1953 - 6123/1 md.)

Her kim, başkasının mutasarrıf olduğu emlak ve araziyi tamamen veya kısmen zapt ve tasarruf etmek veya bunlardan intifa eylemek için o arazi ve emlakin hudutlarını değiştirir veya bozarsa iki aydan iki seneye kadar hapsolunur ve 150 liradan 1000 liraya kadar ağır para cezası alınır.

Köy hükmi şahsiyetine ait olduğunu veya öteden beri köylünün müşterek istifadesine terkedilmiş bulunduğunu bilerek mera, harman yeri, yol ve sulak gibi gayrimenkulleri kısmen veya tamamen zapt ve tasarruf eden veya sürüp eken kimse hakkında birinci fıkrada yazılı cezalar tatbik olunur.

Hakkı olmayan bir menfaat elde etmek için umumi veya hususi suların mecrasını değiştiren kimse hakkında da aynı ceza hükmolunur.”

B- Dayanılan Anayasa Kuralları

Başvuru kararında, itiraz konusu kuralın Anayasa’nın Başlangıç’ı ile 10., 35., 45. ve 166. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

Anayasa Mahkemesi İçtüzüğünün 8. maddesi uyarınca Mustafa BUMİN, Haşim KILIÇ, Samia AKBULUT, Sacit ADALI, Ali HÜNER, Fulya KANTARCIOĞLU, Mahir Can ILICAK, Rüştü SÖNMEZ, Ertuğrul ERSOY, Tülay TUĞCU ve Ahmet AKYALÇIN’ın katılımlarıyla 14.12.2000 günü yapılan ilk inceleme toplantısında dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilmiştir.

Başvuru kararı ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu Yasa kuralı, dayanılan Anayasa kuralları ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

Başvuru kararında, aynı hukuki vasfı haiz meralardan köy hükmi şahsiyetine veya köylünün müşterek kullanımına ait olan meraya tecavüz halinde tatbik edilecek ceza hükümleri ile belediye sınırları içerisinde kalan meraya tecavüz halinde tatbik edilecek ceza hükümleri arasında farklılık bulunduğunu, belediye sınırları içindeki meraya tecavüz halinde Türk Ceza Kanunu’nun 513. maddesinin ikinci fıkrasının tatbik edilememesi nedeniyle 3091 sayılı Kanun gereğince yapılan cezaî kovuşturmaların, suçun unsurları oluşmadığından beraat ile sonuçlandığını, buna karşılık köy sınırları içindeki meraya tecavüz halinde 3091 sayılı Kanun uygulanamasa bile Türk Ceza Kanunu’nun 513. maddesinin ikinci fıkrası gereğince ceza verilebildiğini, bu durumun “hak ve ödevlerde, nimet ve külfetlerde ve millet hayatının her türlü tecellisinde ortak” olan Türk vatandaşları arasında sadece yerleşim biriminin belediye olmasından dolayı farklılık yaratılarak, belediye sınırları içerisinde meraya tecavüz fiillerinin failleri lehine ayrımcılığa neden olduğu, kişiler arasında kanun önünde eşitsizlik yapılmak suretiyle köy sınırları içindeki meraların korunduğu, köy sınırları dışında kalan meraların ise korunmadığı, bu nedenlerle itiraz konusu kuralın, Anayasa’nın Başlangıç’ının dokuzuncu fıkrası ile 10., 35., 45. ve 166. maddelerine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

Türk Ceza Kanunu’nun altıncı faslında “Hakkı olmayan yerlere tecavüz” başlığı altında düzenlenen 513. maddesinin ikinci fıkrasında, köy hükmi şahsiyetine ait olduğunu veya öteden beri köylünün müşterek istifadesine terkedilmiş bulunduğunu bilerek mera, harman yeri, yol ve sulak gibi gayrimenkulleri kısmen veya tamamen zapt ve tasarruf eden veya sürüp eken kimse hakkında, aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı cezaların tatbik olunacağı hükmüne yer verilmiştir. Fıkrada sayılan taşınmazlar aynı niteliklere sahip olsalar bile köy tüzel kişiliğine ait veya öteden beri köylünün ortak kullanımına terk edilmiş değillerse, fail hakkında kuralın uygulanması mümkün bulunmamaktadır. Köy tüzel kişiliği dışındaki yerleşim birimlerinde sayılan taşınmazlara tecavüz vukuunda faillerin cezalandırılması, şartları varsa 3091 sayılı Kanun’un 15. maddesinin tatbiki suretiyle mümkün olabilir.

Anayasa’nın 10. maddesinde yer alan, “yasa önünde eşitlik ilkesi” hukuksal durumları aynı olanlar için söz konusudur. Bu ilke ile eylemli değil, hukuksal eşitlik öngörülmüştür. Amacı, aynı durumda bulunan kişilerin yasalar karşısında aynı işleme bağlı tutulmalarını sağlamak, ayrım yapılmasını ve ayrıcalık tanınmasını önlemektir. Bu ilkeyle, aynı durumda bulunan kimi kişi ve topluluklara ayrı kurallar uygulanarak yasa karşısında eşitliğin çiğnenmesi yasaklanmıştır. Yasa önünde eşitlik, herkesin her yönden aynı kurallara bağlı tutulacağı anlamına gelmez. Durumlarındaki özellikler, kimi kişiler yada topluluklar için değişik kuralları ve uygulamaları gerektirebilir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar farklı kurallara bağlı tutulursa Anayasa’da öngörülen eşitlik ilkesi zedelenmez.

İtiraz konusu fıkranın gerekçesi ile yasalaşma sürecindeki değerlendirmelere bakıldığında, kuralın getirilmesindeki düşüncenin maddede sayılan ortak yerlerin korunmasına ve bu bağlamda köylerde huzur ve güvenliğin sağlamasına yönelik olduğu anlaşılmaktadır. İdari yapılanma ve buna dayalı olarak aldıkları hizmet bakımından köylerde yaşayanlarla, belediye teşkilatının bulunduğu yerlerde yaşayanların aynı hukuksal konuma sahip oldukları ileri sürülemeyeceğinden, bunlar arasında eşitlik karşılaştırılması yapılamaz.

Diğer taraftan, yasakoyucu, ceza hukuku alanında yasama yetkisini kullanırken Anayasa’ya ve ceza hukukunun temel ilkelerine bağlı kalmak koşuluyla, toplumda belli eylemlerin suç sayılıp sayılmaması, suç sayılanlar hakkında hangi çeşit ve ölçüdeki ceza yaptırımı ile karşılanmaları gerektiği konularında takdir yetkisine sahiptir.

Anayasa’nın “Tarım, hayvancılık ve bu üretim dallarında çalışanların korunması” başlıklı 45. maddesinde, “Devlet tarım arazileri ile çayır ve meraların amaç dışı kullanılmasını ve tahribini önlemek …için gereken tedbirleri alır” hükmüne yer verilmiş, ancak bu tedbirlerin türü ile uygulanma yöntemi yasakoyucunun takdirine bırakılmıştır. Söz konusu yerlerin korunması ve amacına uygun kullanılmasını sağlamak için başta 4342 sayılı Mera Kanunu olmak üzere mevzuatta çeşitli hükümlere yer verilmiş bulunmaktadır.

Açıklanan nedenlerle itiraz konusu yasa kuralı Anayasa’nın 10. ve 45. maddelerine aykırı değildir. Kuralın Anayasa’nın Başlangıç bölümünün dokuzuncu fıkrası, 35. ve 166. maddeleri ile ilgisi görülmemiştir.

İtirazın reddi gerekir.

VI- SONUÇ

1.3.1926 günlü, 765 sayılı ”Türk Ceza Kanunu”nun 6123 sayılı Yasa ile değiştirilen 513. maddesinin ikinci fıkrasının Anayasa’ya aykırı olmadığına ve itirazın REDDİNE, 2.3.2004 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.

 

Üye Mehmet ERTEN

Üye Fazıl SAĞLAM

Sayfa Başı