MADDE 1.- 4.6.1985 tarihli ve 3213 sayılı Maden Kanununun 2 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 2. - Yer kabuğunda ve su kaynaklarında tabii olarak bulunan, ekonomik ve ticarî değeri olan petrol, doğal gaz, jeotermal ve su kaynakları dışında kalan her türlü madde bu Kanuna göre madendir.

b) Tuğla-kiremit kili, Çimento kili, Marn, Puzolanik kayaç (Tras) ile çimento ve seramik sanayilerinde kullanılan ve diğer gruplarda yer almayan kayaçlar.

a) Kaolen, Dikit, Nakrit, Halloysit, Endellit, Anaksit, Bentonit, Montmorillonit, Baydilit, Nontronit, Saponit, Hektorit, İllit, Vermikülit, Allofan, İmalogit, Klorit, Sepiyolit, Paligorskit (Atapuljit), Loglinit ve bunların karışımı killer, Refrakter killer, Jips, Anhidrit, Alünit (Şap), Halit, Sodyum, Potasyum, Lityum, Kalsiyum, Magnezyum, Klor, Nitrat, İyot, Flor, Brom ve diğer tuzlar, Bor tuzları (Kolemanit, Uleksit, Borasit, Tinkal, Pandermit veya bünyesinde en az %10 B2O3 içeren diğer Bor mineralleri), Stronsiyum tuzları (Selestin, Stronsiyanit), Barit, Vollastonit, Talk, Steattit, Pirofillit, Diatomit, Olivin, Dunit, Sillimanit, Andaluzit, Dumortiorit, Disten (Kyanit), Fosfat, Apatit, Asbest (Amyant), Manyezit, Huntit, Tabiî Soda mineralleri (Trona, Nakolit, Davsonit), Zeolit, Pomza, Pekştayn, Perlit, Obsidyen, Grafit, Kükürt, Flüorit, Kriyolit, Zımpara Taşı, Korundum, Diyasporit, Kuvars, Kuvarsit ve bileşiminde en az %80 SiO2 ihtiva eden Kuvars kumu, Feldispat (Feldispat ve Feldispatoid grubu mineraller), Mika (Biyotit, Muskovit, Serisit, Lepidolit, Flogopit), Nefelinli Siyenit, Kalsedon (Sileks, Çört).

b) Turba, Linyit, Taşkömürü, Antrasit, Asfaltit, Bitümlü Şist, Bitümlü Şeyl, Radyoaktif Mineraller (Uranyum, Toryum, Radyum).

c) Altın, Gümüş, Platin, Bakır, Kurşun, Çinko, Demir, Pirit, Manganez, Krom, Civa, Antimuan, Kalay, Vanadyum, Arsenik, Molibden, Tungsten (Volframit, Şelit), Kobalt, Nikel, Kadmiyum, Bizmut, Titan (İlmenit, Rutil), Alüminyum (Boksit, Gipsit, Böhmit), Nadir toprak elementleri (Seryum Grubu, Yitriyum Grubu) ve Nadir toprak mineralleri (Bastnazit, Monazit, Ksenotim, Serit, Oyksenit, Samarskit, Fergusonit), Sezyum, Rubidyum, Berilyum, İndiyum, Galyum, Talyum, Zirkonyum, Hafniyum, Germanyum, Niobyum, Tantalyum, Selenyum, Telluryum, Renyum.

Elmas, Safir, Yakut, Beril, Zümrüt, Morganit, Akuvamarin, Heliodor, Aleksandirit, Agat, Oniks, Sardoniks, Jasp, Karnolin, Heliotrop, Kantaşı, Krizopras, Opal (İrize Opal, Kırmızı Opal, Siyah Opal, Ağaç Opal), Kuvars kristalleri (Ametist, Sitrin, Neceftaşı (Dağ kristali), Dumanlı Kuvars, Kedigözü, Avanturin, Venüstaşı, Gül Kuvars), Turmalin (Rubellit, Vardelit, İndigolit), Topaz, Aytaşı, Turkuaz (Firuze), Spodümen, Kehribar, Lazurit (Lapislazuli), Oltutaşı, Diopsit, Amozonit, Lületaşı, Labrodorit, Epidot (Zeosit, Tanzonit), Spinel, Jadeit, Yeşim veya Jad, Rodonit, Rodokrozit, Granat Minarelleri (Spesartin, Grosüllar Hessanit, Dermontoit, Uvarovit, Pirop, Almandin), Diaspor Kristalleri, Kemererit.

Bu Kanuna göre verilen ruhsatlar başka amaçla kullanılmaz.

MADDE 2.- Maden Kanununun 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Genel Müdürlük: Enerji ve Tabiî Kaynaklar Bakanlığı Maden İşleri Genel Müdürlüğü.

İşletme Ruhsatı : İşletme faaliyetlerinin yürütülebilmesi için verilen yetki belgesi.

Pasa : Mevcut ekonomik ve teknik şartlara göre işletilmesi mümkün olmayan, ancak işletme gereği istihsal edilen cevher.

Nezaret : İşletmelerin tekniğine ve emniyet nizamnamelerine uygun olarak yürütülmesinin kontrolü.

Taksir : Ruhsat alanlarının bu Kanun gereğince küçültülmesi.

Teknik Belge : Maden arama ve işletme faaliyetleri ile Kanunda belirtilen diğer işler için ilgili mühendis ve diğer teknik elemanlar tarafından hazırlanan imalât haritası, jeolojik, jeofizik, hidrojeolojik etüt, harita, kesitler, raporlar ve bunun gibi teknik içerikli belge.

İhtisaslaşmış Devlet Kuruluşu : Maden İşleri Genel Müdürlüğü, MTA Genel Müdürlüğü, TKİ Kurumu Genel Müdürlüğü, TTK Genel Müdürlüğü, Eti Maden İşletmeleri Genel Müdürlüğü, EİE İdaresi Genel Müdürlüğü, DSİ Genel Müdürlüğü, Sanayi ve Ticaret, Tarım ve Köyişleri, Çevre ve Orman bakanlıklarına bağlı kuruluşlar, Karayolları ve Türkiye Demir ve Çelik İşletmeleri Genel müdürlükleri gibi madencilik faaliyetleri ile ilgili konularda ihtisas sahibi Devlet kuruluşları.

Maden Hakları : Madenlerin aranması, bulunması ve işletilebilmesi için verilen izinler ve maden yataklarının bulunmasına yardımcı olanlara tanınan maddî imkânlar.

Teminat : Madencilik faaliyetlerinde kanun hükümlerine ve tekniğe uygun çalışmayı temin amacı ile alınan nakit para, süre yönünden sınırsız banka ve özel finans kurumu teminat mektubu, Devlet bono ve tahvili olarak alınan geçici ödeme.

MADDE 3.- Maden Kanununun 7 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 7. - Orman, muhafaza ormanı, ağaçlandırma alanları, kara avcılığı alanları, özel koruma bölgeleri, milli parklar, tabiat parkları, tabiat anıtı, tabiatı koruma alanı, tarım, mera, sit alanları, su havzaları, kıyı alanları ve sahil şeritleri, karasuları, turizm bölgeleri, alanları ve merkezleri ile kültür ve turizm koruma ve gelişim bölgeleri, askerî yasak bölgeler ve imar alanları ile mücavir alanlarda madencilik faaliyetlerinin çevresel etki değerlendirmesi, gayri sıhhî müesseseler ile ilgili hususlar dahil hangi esaslara göre yürütüleceği ilgili bakanlıkların görüşü alınarak Bakanlar Kurulu tarafından çıkarılacak bir yönetmelikle belirlenir.

Çevresel etki değerlendirmesi işlemleri Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından, diğer izinlere ilişkin işlemler de ilgili bakanlıklar ve diğer kamu kurum ve kuruluşlarınca çevresel etki değerlendirmesi sürecinde en geç üç ay içinde bitirilir. Bakanlık ve diğer bakanlıkların mevzuatının gerektirdiği maddî yükümlülükler ruhsat sahibi tarafından karşılanır.

Kamu hizmeti veya umumun yararına ayrılmış yerlere ve bu tür tesislere 60 metre mesafe dahilinde madencilik faaliyetleri Bakanlığın, binalara 60 metre, özel mülkiyete konu araziye 20 metre mesafe dahilinde ise mülk sahibinin iznine bağlıdır. Bu mesafeler, ihtiyaç halinde madencilik faaliyetlerinin boyutu, emniyet tedbirleri ve arazinin yapısı dikkate alınarak Bakanlıkça artırılabilir. Mesafeler yatay olarak hesaplanır.

Madencilik faaliyetleri ve/veya bu faaliyetlere bağlı tesisler için verilmiş izinler, ruhsat hukuku devam ettiği sürece geçerlidir.

MADDE 4.- Maden Kanununun 9 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 5.- Maden Kanununun 10 uncu maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, maddeye dördüncü fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

Gerçek dışı veya yanıltıcı beyanda bulunmak suretiyle bu Kanun hükümlerinin uygulanmasını engelleyen ve haksız surette hak iktisabına sebep olan teknik elemanlar uyarılarak Maden Kanunu gereğince yapacakları beyanlar bir yıl süreyle geçersiz sayılır. Fiilin her tekrarında hak mahrumiyeti uygulamasına devam edilir. Uygulanan uyarı ve hak mahrumiyeti, teknik elemanın bağlı bulunduğu meslek teşekkülüne bildirilir.

Gerçek dışı veya yanıltıcı beyanda bulunmak suretiyle Kanun hükümlerinin uygulanmasını engelleyen ve haksız surette hak iktisap eden ruhsat sahiplerinin teminatları irad kaydedilerek iki katına çıkarılır. Bu fıkranın ikinci kez ihlâli halinde bir önceki ceza katlanarak uygulanır. Beş yıl içinde madde hükümlerinin üç kez ihlâl edilmesi halinde teminat irad kaydedilerek ruhsat iptal edilir.

MADDE 6.- Maden Kanununun 12 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Konveyör ve boru hattı ile sevkiyat, ocak ve tesis mesafesi, nakil güzergahının durumu, cevherin tüvanan, konsantre, yarı mamul ve mamul olarak taşınması göz önüne alınarak sevk fişi kullanımı ile altın, gümüş, platin gibi kıymetli metallerin entegre tesislerinde ve zenginleştirme tesisleri ile bu tesislerden elde edilen ürünlerin sevk fişi kullanımı ve denetimi ile ilgili hususlar yönetmelikle belirlenir.

Ruhsat veya işletme izni olmadan üretim faaliyetinde bulunulduğunun tespiti halinde, üretilen madene mülkî idare amirliklerince el konulur. Bu kişilere, bu fıkra kapsamında üretilmiş olup el konulan ve el konulma imkânı ortadan kalkmış olan tüm madenin, ocak başı satış bedelinin beş katı tutarında idarî para cezası uygulanır. Bu şekilde maden çıkartılması ve/veya sevk edilmesi Devlet malına karşı işlenmiş fiil sayılır. Bu fiili işleyenler adlî takibat yapılmak üzere ilgili makamlara bildirilir. El konulan madenler, mülkî idare amirliklerince satılarak bedeli özel idareye aktarılır.

MADDE 7.- Maden Kanununun 13 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 13.- Ruhsatların verilmesi için harç ve teminatın yatırılması zorunludur. Ruhsat teminatı, ruhsat aşamasına ve ruhsat süresine bağlı olarak hektar başına yıllık ruhsat harcının % 0,3'üdür. Bu oranı %50'si oranında artırmaya veya eksiltmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir. Teminat, ruhsat aşamasına ve ruhsat süresine bağlı olarak her yıl Maliye Bakanlığınca belirlenen yıllık ruhsat harcından az olamaz.

MADDE 8.- Maden Kanununun 14 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 14.- Üretilen madenlerden alınacak Devlet hakkı, I. Grup ve V. Grup madenler ile mıcır, kaba inşaat, baraj, gölet, liman, yol gibi yapılarda kullanılan her türlü yapı hammaddelerinde ocak başı satış tutarının %4'ü, diğer grup madenlerde %2'sidir. Ruhsat sahibi tarafından beyan edilen ocak başı satış fiyatı Bakanlık tarafından denetlenir ve eksik beyanlar tamamlattırılır. Hazinenin özel mülkiyetinde veya Devletin hüküm ve tasarrufu altında bulunan yerlerde yapılacak madencilik faaliyetlerinden Devlet hakkı %30 fazlasıyla alınır.

Ruhsatın temdit edilmesi durumunda, aynı ruhsat sahası içerisinde Çevre ve Orman Bakanlığınca izin verilen sahanın beş hektarı geçmemesi halinde Devlet hakkı ve ağaçlandırma bedeli, beş hektarı geçmesi halinde beş hektardan fazla olan alan için fon bedelleri hariç orman mevzuatı hükümlerine göre bedel alınır.

Kamu kurum ve kuruluşlarınca yol, köprü, baraj, gölet, liman gibi projelerin inşasında kullanılacak yapı ve inşaat hammaddelerinin üretimi için Bakanlıkça ilgili kamu kurum ve kuruluşlarına izin verilir. Üretim yapılacak yerlerde ruhsatlı alanlar var ise kamu kurumunun ihtiyacı olan üretim madencilik faaliyetlerine engel olmayacak ve kaynak kaybına yol açmayacak şekilde yapılır. Bu izinler çerçevesinde yapılacak üretimden Devlet hakkı alınmaz ve izinler proje süresini aşamaz.

MADDE 9.- Maden Kanununun 15 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 15.- Ruhsat sahibi, arama ve/veya işletme ruhsatı süresince hazırlanan teknik raporlar ile görünür rezerv olarak bildirdiği madenlerin bulucusu sayılır. Bu hakkı talep eden ruhsat sahibine buluculuk belgesi verilir.

Buluculuk hakkı, yıllık ocak başı satış tutarının % 1' idir.

MADDE 10.- Maden Kanununun 16 ncı maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

I. Grup (a) bendi madenler için alanlar il özel idarelerince ihale edilerek işletme ruhsatı verilir. İhale edilecek alanlar Genel Müdürlüğün uygun görüşü alınarak belirlenir. Bu madenlerin ihale bedeli il özel idarelerinin hesabına yatırılır. Özel mülkiyete tâbi alanlar ihale edilemez. Mülkiyet sahibinin kendi mülkiyeti üzerinde ruhsat talep etmesi halinde bir bedel alınmaz. I. Grup (a) bendi maden ruhsatlarının alanları 10 hektarı geçemez.

Ruhsatlar hak sahiplerinin talep harcı ile müracaatta bulunmaları halinde birleştirilebilir. Birleştirme sonucunda ortaya çıkan alan, bu maddede belirtilen alan sınırlamasını geçemez. Ancak işletme ruhsatı safhasında görünür maden rezervinin mücavir ruhsat alanlarında bir bütünlük teşkil etmesi halinde bu alan kısıtlaması aranmaz. Birleştirme işleminde teminat güncel hale getirilir. Ruhsat küçültme işlemlerinde harç ve teminat alınmaz.

Müracaatlar, 1/25.000 ölçekli topografik harita koordinatları esas alınarak tespit edilen noktalarla sınırlandırılmış alanlar için I. Grup (a) bendi madenler için il özel idarelerine, diğer grup madenler için Genel Müdürlüğe doğrudan veya elektronik posta yolu ile yapılır. Talep edilen alanın müsait olan kısmı müracaat tarihinde müracaat edene bildirilir ve onbeş gün içinde harç ve teminatın yatırılması halinde ruhsat verilir. Yatırılmadığı takdirde bu alanlar başka bir işleme gerek kalmaksızın müracaatlara açık hale gelir.

MADDE 11.- Maden Kanununun 17 nci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Ruhsat sahibi ikinci yılın sonuna kadar arama faaliyet raporu vermek zorundadır. Uzatma talebinde bulunulan IV. Grup ruhsatlar için taleple birlikte üçüncü yılın sonunda ikinci arama faaliyet raporu verilmesi gereklidir. Arama faaliyet raporlarının süresinde verilmemesi halinde teminat irad kaydedilir.

MADDE 12.- Maden Kanununun 24 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 24. - Arama ruhsat süresi sonuna kadar, tespit edilen madenin rezerv bilgilerini de içeren arama faaliyet raporu, en az bir maden mühendisi tarafından hazırlanan faaliyet sonrası işletme alanının çevre ile uyumlu hale getirilmesini de içeren, işletme projesi ve talep harcının ödendiğine dair belge ile müracaatta bulunulması halinde işletme ruhsatı hakkı doğar.

Projelerdeki eksiklikler, yapılan bildirimden itibaren üç ay içinde tamamlanır. Eksikliklerini verilen sürede tamamlamayanların teminatları iki katına çıkarılır ve süre üç ay daha uzatılır. Bu süre sonunda eksikliklerini tamamlamayanların talepleri kabul edilmez ve teminatları irad kaydedilir.

Arama ruhsatlı sahalara, arama süresince belirlenen görünür, muhtemel ve mümkün rezerv alanı üzerinden işletme ruhsatı, görünür rezerv alanına da işletme izni verilir. Arama ruhsatının diğer kısımları taksir edilir. Mümkün rezerv alanlarının IV. Grup ruhsat sahalarında beş yıl, diğer grup ruhsat sahalarında üç yıl içinde görünür ve muhtemel rezerv haline getirilmesi zorunludur. Görünür ve muhtemel rezerv haline getirilmeyen alanlar da taksir edilir.

Görünür rezervi belirlenen alanlar üzerine, maden işletmeciliğine engel olacak şekilde başka grup işletme ruhsatı verilemez. Ancak farklı gruptaki ruhsat taleplerinin aynı kişiye ait olması veya talep sahiplerinin aralarında mutabakat sağladıklarını belgelemeleri halinde bu şart aranmaz.

Aynı alanda ayrı veya aynı gruplara ait ruhsat faaliyetlerinin çakışmasından dolayı, ruhsat sahipleri arasında uyuşmazlık çıkması veya kendi aralarında mutabakat sağlayamamaları halinde, Bakanlık, projeler üzerinde ve/veya yerinde inceleme yapar. İnceleme sonucunda bu alanda, ayrı ayrı çalışma imkânının tespiti halinde, çalışma esasları Bakanlıkça belirlenir. Bu mümkün değilse öncelik hakkı esas alınarak faaliyete izin verilir.

Kanunun 7 nci maddesine göre alınması gerekli izinler için ruhsat tarihinden itibaren üç ay içinde müracaat edilmesi zorunludur. Aksi taktirde teminat irad kaydedilir. İzinlerin alınmasından itibaren işletme izni verilir. Bu iznin verildiği tarihten itibaren bir yıllık süre içinde ruhsat sahibi madeni işletmeye almak zorundadır. Bu sürede işletmeye alınmayan ruhsat sahalarında, çalışılmayan her yıl için, projede belirtilen üretim miktarının % 10'u üzerinden Devlet hakkı alınır. Ancak kamu kurumlarınca işletilen bor tuzu ve Ereğli Kömür Havzasındaki taşkömürü ruhsatları için bu hüküm uygulanmaz.

MADDE 13.- Maden Kanununun 29 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

İşletme projeleri ve değişiklikleri uygulamaya konulmadan önce Genel Müdürlük onayının alınması zorunludur. Aksi takdirde faaliyet durdurulur.

I. Grup (a) bendi madenler için ruhsat sahibi, her yıl nisan ayı sonuna kadar bir önceki yıl içinde gerçekleştirdiği işletme faaliyeti ile ilgili satış bilgi formunu, faaliyet bilgi formunu il özel idaresine vermekle yükümlüdür. Yükümlülüğün yerine getirilmemesi halinde teminat il özel idaresi hesabına irad kaydedilir. Yükümlülük yerine getirilinceye kadar faaliyet durdurulur.

MADDE 14.- Maden Kanununun 30 uncu maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Sahalarının ihalesinden elde edilen gelirler genel bütçeye özel gelir ve Bakanlık bütçesine özel ödenek kaydedilir.

MADDE 15.- Maden Kanununun 31 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Maden mühendisi istihdamı veya nezareti gerçekleşmeden üretim yapılması halinde ruhsat teminatı irad kaydedilerek faaliyet durdurulur. Maden mühendisi istihdamı/nezareti sağlanması ve teminatın yenilenmesi ile faaliyete izin verilir.

MADDE 16.- Maden Kanununun 32 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Mücbir sebepler dışında bu süre içerisinde yukarıdaki tedbirleri almayan ruhsat sahibine üç aylık ek bir süre verilir. Verilen bu sürede de gerekli tedbirler alınmamış ise bu tedbirler valilik tarafından yerine getirilir. Valilik tarafından yapılan masraflar ruhsat teminatından karşılanır. Teminatın yeterli olmaması durumunda yapılan masraflar 6183 sayılı Kanuna göre tahsil edilir.

MADDE 17.- Maden Kanununun 35 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 35.- Madencilik faaliyetlerinin incelenmesi ve denetimi için yapılacak masraflar, 4629 sayılı Bazı Fonların Tasfiyesi Hakkında Kanunun geçici 1 inci maddesi gereğince genel bütçeye özel gelir ve Bakanlık bütçesine özel ödenek kaydedilen tutarlardan karşılanır.

Madencilik faaliyetlerinin incelenmesi ve denetimleri için görevlendirilen personele 6245 sayılı Harcırah Kanununa göre hak ettikleri gündeliklerin iki katı tutarında gündelik ödenir.

MADDE 18.- Maden Kanununun 36 ncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 36.- Madencilik ve müteakip safhalarındaki faaliyetler sırasında; cevher, metal veya ekonomik değer ihtiva eden, günün şartlarında teknik veya ekonomik değerlendirmesi mümkün olmayan pasa, zenginleştirme bakiye yığını ve cüruflar, çevre kirliliği açısından mahzur teşkil etmiyorsa geçirildikleri son işlemden çıktıkları şekliyle ayrı ayrı muhafaza edilir. Bu bakiye ve pasa yığınlarının miktarları, fizikî özellikleri, usulüne göre alınmış numunelerin analiz raporları ve döküm alanları, faaliyet raporları, plân ve haritalarda gösterilir.

İşletme ruhsatının herhangi bir sebeple sona ermesi halinde, sahadan üretilmiş madenlerin, pasa, bakiye yığınları ve cürufların, ruhsat sahibince nakledilmesi için bu Kanunda zikredilen mücbir sebepler dışında altı aylık süre verilir. Bu süre içerisinde nakledilmeyen ve ekonomik değeri olan madenler valilik tarafından ihale edilerek satılır. Satıştan sağlanan gelir özel idareye aktarılır. Ekonomik değeri olmayan maddeler için 32 nci madde hükümleri uygulanır.

MADDE 19.- Maden Kanununun 37 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Ereğli Kömür Havzasındaki taşkömürleri ve 2840 sayılı Kanunda sayılan bor tuzu, toryum ve uranyum madenleri için bu maddede yer alan süre kısıtlamaları uygulanmaz.

MADDE 20.- Maden Kanununun 46 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında geçen "ön işletme ve/veya" ibaresi ile "ön işletme ve" ibaresi metinden çıkarılmış ve maddeye aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

Kamulaştırma işlemleri 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu hükümlerine göre yapılır. Bu husustaki masraflar ve kamulaştırma bedeli işletme ruhsatı sahibi tarafından ödenir.

Kamulaştırılan taşınmazın, maden işletme faaliyetleri için lüzum kalmadığının Bakanlıkça tespiti halinde, Kamulaştırma Kanununda öngörülen usul ve esaslara göre belirlenecek rayiç bedeli ödenmek kaydıyla kamulaştırılan yerin eski sahibine iade edileceği hususu, ruhsat sahibi ve taşınmazın eski sahibine tebliğ edilir. Eski sahibinin taşınmazı altı ay içerisinde almak istememesi durumunda taşınmaz Hazineye kalır.

Hazinenin özel mülkiyetinde veya Devletin hüküm ve tasarrufundaki yerlerde yapılan madencilik faaliyetleri için bu Kanunun yürürlük tarihinden sonra kira, ecrimisil alınmaz.

I. Grup madenler ve mıcır ile kaba inşaat, baraj, gölet, liman, yol gibi yapılarda kullanılan her türlü yapı hammaddesi için kamulaştırma hükümleri uygulanmaz.

MADDE 21.- Maden Kanununun 47 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 47.- Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü herhangi bir ruhsat veya izne gerek kalmadan, madencilik yapılabilecek bütün sahalarda, Kurumun yürüttüğü bir projeye bağlı olarak arama faaliyetlerinde bulunabilir. Üçüncü kişilere ait ruhsatlı alanlarda yaptıkları arama faaliyetleri sonucunda bulduğu aynı grup madenler ile ilgili hiçbir hak talebinde bulunamaz. Bu alanlar içinde arama ruhsatını aldığı diğer grup madenler, ruhsat süresi sonunda Genel Müdürlük tarafından 30 uncu madde hükümlerine göre ihale edilir. İşletme izin sınırları içerisindeki arama faaliyetleri ruhsat sahibinden izin alınarak yapılır.

Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü tarafından arama ve araştırma faaliyetlerinde bulunmak üzere memuriyet mahalli dışında görevlendirilen personele Harcırah Kanununun 50 nci maddesi ile ilişkilendirilmeksizin, her yıl Bütçe Kanunu ile belirlenen gündelik harcırah miktarının iki katı tutarında, Harcırah Kanunu hükümlerine göre gündelik ödenir. Bu şekilde görevlendirilen personele Harcırah Kanununun 50 nci maddesine göre ayrıca bir ödeme yapılmaz. Yapılacak söz konusu ödeme tutarının yarısı, Kurumun ücretli işlerinden sağladığı gelirlerden karşılanır.

MADDE 22.- Maden Kanununun 49 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 23.- Maden Kanununun ek 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Ek Madde 1.- 3867 sayılı Ereğli Kömür Havzasındaki Ocakların Devletçe İşlettirilmesi Hakkında Kanun ile Devletçe işlettirilmesi kararlaştırılan Ereğli Kömür Havzasındaki madencilik faaliyetleri bu Kanun hükümlerine tâbidir.

Sınırları Bakanlar Kurulu kararı ile belirlenen Ereğli Kömür Havzasındaki taşkömürlerini işletmeye ve hukuku uhdesinde kalmak şartıyla işlettirmeye Türkiye Taşkömürü Kurumu yetkilidir.

MADDE 24.- Maden Kanununa aşağıdaki ek maddeler ilave edilmiştir.

MADDE 25.- Maden Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 12.- Elektronik posta ile yapılacak müracaatların başlama tarihi Genel Müdürlükçe ilân edilir.

MADDE 26.- 21.7.1983 tarihli ve 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun 7 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 27.- Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununun değişik 53 üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki bentler eklenmiştir.

MADDE 28.- 9.8.1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanununun 10 uncu maddesine aşağıdaki fıkralar eklenmiştir.

MADDE 29.- 9.8.1983 tarihli ve 2873 sayılı Milli Parklar Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 30.- 23.7.1995 tarihli ve 4122 sayılı Milli Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Seferberlik Kanununun 13 üncü maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

MADDE 31.- Milli Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Seferberlik Kanununun 15 inci maddesinin (e) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 32.- 20.11.1981 tarihli ve 2560 sayılı İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi Genel Müdürlüğü Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 20 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 33.- 26.5.1981 tarihli ve 2464 sayılı Belediye Gelirleri Kanununun mükerrer 97 nci maddesinin (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 34.- 31.8.1956 tarihli ve 6831 sayılı Orman Kanununun 16 ncı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve maddenin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

Devlet ormanları hudutları içerisinde maden aranması ve işletilmesi, Maden Kanununun 7 nci maddesinde belirtilen şartlara uyularak, ruhsat grubu gözetilmeksizin yapılır. Orman hudutları içinde alınan muvafakat süresi, temdit dahil işletme ruhsat süresi sonuna kadar devam eder. Ayrıca madencilik faaliyetleri için zorunlu; tesis, yol, enerji, su, haberleşme ve alt yapı tesislerine fon bedelleri hariç olmak üzere orman mevzuatı hükümlerine göre bedeli alınarak izin verilir.

MADDE 35.- 4.11.1983 tarihli ve 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun değişik 19 uncu maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

MADDE 36.- 13.12.1983 tarihli ve 178 sayılı Maliye Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin yeniden düzenlenen 13 üncü maddesinin değişik (b) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 37.- Maden Kanununun 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrasındaki "ilgili dairenin" ibaresi "Genel Müdürlüğün", 38 inci maddesinin birinci fıkrasındaki "ilgili daire" ibaresi "Genel Müdürlük" ve 39 uncu maddesinin birinci fıkrasındaki "ilgili daireye" ibaresi "Genel Müdürlüğe" şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 38.- a) 6.6.1901 tarihli Taşocakları Nizamnamesi,

d) Maden Kanununun 5 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan "ihbar" ibaresi ile "ön işletme ruhsatı" ibaresi; 6 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında, 33 üncü maddesinin birinci fıkrasında ve 39 uncu maddesinin birinci fıkrasında yer alan "ön işletme" ibaresi; 42 nci maddesinin birinci, ikinci, üçüncü ve beşinci fıkraları ile 43 üncü maddesinin birinci ve ikinci fıkralarında yer alan "ön işletme ve" ibaresi; 44 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarında yer alan "ön işletme veya" ibaresi;

GEÇİCİ MADDE 1. - Bu Kanunun yürürlük tarihinden itibaren üç ay süre ile I.Grup (a) bendi madenler için işletme ruhsatı müracaatı ile dokuz ay süre ile I.Grup (b) bendi madenler için işletme ruhsatı, II.Grup, III.Grup ve IV.Grup madenler için arama ruhsatı, V.Grup madenler için sertifika müracaatları kabul edilmez. Maden Kanununun bu Kanun ile değişik 14 üncü maddesinin dokuzuncu fıkrasında belirtilen, kamu kurum ve kuruluşlarınca yol, köprü, baraj, gölet, liman gibi yapıların inşasında kullanılacak hammadde izinlerinin alınması bu kısıtlamaya tâbi değildir. Bu süre sonunda ilk hafta yapılan müracaatlar aynı anda yapılmış kabul edilir ve öncelik sıralaması kur’a ile belirlenir. İlk hafta içerisinde yapılan müracaatlardan işletme ruhsat harcı kadar müracaat harcı alınır.

Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihe kadar ihale edilmek üzere ilân edilen sahaların ihale işlemleri, ilân tarihindeki yönetmelik hükümlerine göre yapılır. Bu ihalelerden alınan ruhsatlar Maden Kanununun bu Kanunla değişik 16 ncı maddesinde belirtilen alan sınırlamasına tâbi değildir.

Bu Kanun uyarınca çıkarılacak Maden Kanununun uygulanmasına dair yönetmeliğin yürürlük tarihinden itibaren altı ay içinde ruhsat sahibinin talebi ile bir defaya mahsus olmak üzere işletme ruhsat alanı rezerv kaybına neden olmayacak şekilde, ekonomik olarak ayrı işletilmesinin imkân dahilinde olması ve Maden İşleri Genel Müdürlüğü tarafından da uygun bulunması halinde, en fazla dört ayrı ruhsata bağlanabilir.

Bor tuzu ruhsatlarını işletmekle görevli kamu kuruluşunca, sahalarında yapılacak arama çalışmalarından sonra terk edilen veya taksir edilen alanlar, sicil kayıtlarına işlenerek Maden Kanununun ilgili maddelerine göre 2000 hektarı geçmeyecek alanlar şeklinde ihale edilir. Daha sonra bu alanlarda bulunacak bor tuzu rezervleri ile ilgili hakların kullanımı ilgili kamu kuruluşuna aittir.

Bu Kanunun yürürlük tarihinden önce verilmiş işletme ruhsatları, bu Kanunla kapsama alınan madenler için hak sağlamaz. Mevcut ruhsatın talep edilen ruhsat grubu alanına taksir edilmesi, talep edilen alanda aynı gruba ait başka bir ruhsat bulunmaması ve aynı alan içinde öncelik hakkı olan diğer grup ruhsat alanlarındaki faaliyetlere engel olmaması şartı ile, bu Kanunla kapsama alınan madenler için arama ve ön işletme ruhsatları hak sağlar. Bu şekilde hak sağlayan I. Grup (a) bendi madenlerin ruhsatları da Genel Müdürlük tarafından verilir.

Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarı ile Taşocakları Nizamnamesine göre süresi içinde temdit talebinde bulunulmuş ruhsatlar ile ruhsat almak üzere yapılan yeni müracaatlar, il özel idarelerince müracaat tarihinde yürürlükte olan Taşocakları Nizamnamesine göre sonuçlandırılarak uygun görülenler ruhsatlandırılır.

Çimento, kireç fabrikası veya asfalt üretim tesisinden herhangi birine sahip olan taşocağı ruhsat sahipleri, bu Kanuna intibaklarında mevcut taşocağı intibak alanlarını bir defaya mahsus olmak üzere azami 50 hektarı geçmeyecek şekilde genişletme talebinde bulunabilir. Genişletme talebinde bulunulan alanda maden veya mermer ruhsatı bulunmaması halinde, genişletme elli hektarı geçmeyecek şekilde Maden İşleri Genel Müdürlüğü tarafından uygun görülecek alan kadar yapılır.

Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü tarafından yapılan incelemeler sonucunda, faaliyetlerin bilim ve tekniğine, kaynağın ve çevrenin korunmasına ve koruma alanları için öngörülen tedbirlere uygun yürütülmediğinin tespiti halinde, alınacak tedbirler Maden Tetkik ve Arama Genel Müdürlüğü tarafından belirlenir. İlgili kişi, kurum ve kuruluşlar bu tedbirleri yerine getirmekle yükümlüdür. Aksi takdirde faaliyetlere izin verilmez.

GEÇİCİ MADDE 5.- 26.3.1322 tarihli mülga Maadin Nizamnamesi veya 17.6.1942 tarihli ve 4268 sayılı Madenlerin Aranma ve İşletilmesi Hakkında Kanun hükümleri gereğince içmece, maden suları, ılıca ve kaplıcalara verilmiş işletme imtiyazı süreleri, imtiyaz sahibince bu Kanunun yürürlük tarihinden itibaren altı ay içinde temdit projesi verilerek temdit talebinde bulunulması halinde projenin niteliğine göre Maden İşleri Genel Müdürlüğü tarafından yirmi yıla kadar uzatılabilir. Devlet hakkı olarak yıllık cironun % 1'i alınır. Ayrıca geçmiş yıllara ait temettü hissesine mahsup edilmek üzere ilk yılki cironun % 10'u da Devlet hakkı olarak alınır.

MADDE 39.- Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 40.- Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

4/6/2004

KURUMU : ENERJİ VE TABİÎ KAYNAKLAR BAKANLIĞI

Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında Kanun

MADDE 1. - Bu Kanunun amacı, gıda güvenliğinin temini, her türlü gıda maddesinin ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemelerin teknik ve hijyenik şekilde üretim, işleme, muhafaza, depolama, pazarlama ve halkın gereği gibi beslenmesini sağlamak, üretici ve tüketici menfaatleriyle halk sağlığını korumak üzere gıda maddelerinin üretiminde kullanılan her türlü ham, yarı mamul ve mamul gıda maddeleri ile gıda işlemeye yardımcı maddeler ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemelerin güvenliğine ilişkin özelliklerinin tespit edilmesi, gıda maddeleri üreten ve satan işyerlerinin asgari teknik ve hijyenik şartlarının belirlenmesi, gıda maddeleri ile ilgili hizmetler ile denetimine dair usul ve esasları belirlemektir.

MADDE 2. - Bu Kanun; gıda güvenliğinin teminine, her türlü gıda maddesinin ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemelerin hijyenik ve uygun kalitede üretimine, tasnifine, işlenmesine, katkı ve gıda işlemeye yardımcı maddelere, ambalajlama, etiketleme, depolama, nakil, satış ve denetim usulleri ile yetki, görev ve sorumlulukları ile risk analizine, ihtiyatî tedbirlere, gıda ile tüketici haklarının korunmasına, izlenebilirlik ve bildirimlere dair hususları kapsar.

Gıda katkı maddesi: Tek başına gıda maddesi olarak tüketilmeyen, gıda ham maddesi ve/veya gıda işlemeye yardımcı madde olarak kullanılmayan, tek başına besleyici değeri olan veya olmayan; seçilen teknoloji gereği kullanılan işlem sırasında kalıntı veya türevleri mamul maddelerde bulunabilen, gıdaların hazırlanması, tasnifi, işlenmesi, ambalajlanması, taşınması, depolanması ve dağıtımı sırasında gıda maddelerinin tat, koku, görünüş, yapı ve diğer niteliklerini korumak, düzeltmek veya istenmeyen değişikliklere engel olmak amacıyla kullanımına izin verilen maddeleri,

Özel tıbbî amaçlı diyet gıdalar: Belli beslenme uygulamaları için hastaların diyetlerini düzenlemek amacıyla, özel olarak üretilmiş veya formüle edilmiş ve tıbbî gözetim altında kullanılacak olan, alışılmış gıda maddelerini veya bu gıda maddelerinin içinde bulunan belirli besin öğelerini veya metabolitlerini vücuda alma, sindirme, absorbe etme, metabolize etme veya vücuttan atma kapasitesi sınırlı, zayıflamış veya bozulmuş olan hastalar ya da diyet yönetimleri, yalnızca normal diyetin modifikasyonu ile veya diğer gıdalarla ya da her ikisinin de birlikte kullanımı ile sağlanmayan kişiler için hazırlanmış gıda maddelerini,

Depo: Gıda maddelerini muhafaza etmek amacıyla tesis edilen yerleri,

Gıda hijyeni: Gıda maddesinin sağlıklı olması için alınması gereken tüm tedbirleri,

Risk değerlendirmesi: Olabilecek her türlü tehlikenin, nitelik ve etkilerinin bilimsel olarak belirlendiği süreci,

Serbest bölge: 3218 sayılı Serbest Bölgeler Kanununun 2 nci maddesine göre Bakanlar Kurulunca yer ve sınırları belirlenen alanları,

Kalite kontrolü: Tüketime arz edilen gıda maddelerinin mevzuata uygunluğunun tespitini,

İzlenebilirlik: Üretim, işleme ve pazarlama ile ilgili sürecin her aşamasında, gıda maddesine karıştırılması tasarlanan veya muhtemelen ortaya çıkabilecek istenilmeyen herhangi bir maddenin izlenmesini,

Piyasaya arz: Gıda maddelerinin tedarik veya tüketim amacıyla bedelli veya bedelsiz olarak piyasada yer alması için yapılan faaliyeti,

Gıda güvenliği : Gıdalarda olabilecek fiziksel, kimyasal, biyolojik ve her türlü zararların bertaraf edilmesi için alınan tedbirler bütününü,

Enteral beslenme ürünleri: Bireyin iştahsızlık, çeşitli hastalıklar ve ameliyatlar gibi çeşitli nedenlerle ağızdan yeterince besin alamadığı durumlarda, yetersiz besin alınımını takviye etmek ve/veya tüm besin ögeleri gereksinimlerini karşılamak amacıyla kullanılan ürünleri,

MADDE 4. - Gıda maddeleri ve gıda ile temas eden madde ve malzemeleri üreten işyerleri, bu konuda Bakanlıkça çıkarılacak yönetmelikte öngörülen asgarî teknik ve hijyenik şartlara uyarak gıda işyeri çalışma izni ve sicil numarasını almak zorundadır. Üretilecek gıda maddelerinin Türk Gıda Kodeksinde tanımı yapılmış olanların ilgili kodekse uygun üretileceğine dair yazılı beyan ile etiket örneğini ibraz etmesi üzerine söz konusu ürünlere, her ürün için izin belgesi ve numarası verilir. Türk Gıda Kodeksinde tanımlanmamış gıdaları üreten işyerleri, üretime geçmeden önce izin almak ve diğer tescil işlemlerini yaptırmak zorundadır. Alınan belgeler, alındığı şartların değişmemesi kaydıyla, miras yoluyla intikalinde geçerliliğini devam ettirir.

MADDE 5. - Gıda maddelerinin ve gıda ile temas eden madde ve malzemelerin gıda güvenliği, hijyen ve kalite analizlerini yapmak üzere, Bakanlıkça yetkilendirilecek kamu ve özel lâboratuvarlar kurulabilir.

Sağlık Bakanlığı ile Türk Silahlı Kuvvetleri yetkileri çerçevesinde bulunan lâboratuvarlar için bu madde hükmü uygulanmaz.

MADDE 6. - Gıda maddeleri ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemeleri üreten işyerlerinde, üretimin niteliğine göre sorumlu yönetici istihdamı zorunludur.

Sorumlu yönetici olabilmeye ve sorumlu yöneticilerin yetki, sorumluluk ve çalıştırılmalarına ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.

MADDE 7. - Gıda maddelerinin asgarî kalite ve hijyen kriterleri, pestisit ve veteriner ilaç kalıntıları, katkı maddeleri, gıdaya bulaşan zararlı maddeler, numune alma, ambalajlama, etiketleme, nakliye, depolama esasları ve analiz metotlarını ihtiva eden Türk Gıda Kodeksi, Ulusal Gıda Kodeksi Komisyonu marifetince hazırlanır, Bakanlıkça yayımlanır ve denetlenir.

MADDE 8. - Gıda kodeksinin hazırlanması ve denetlenmesinde görevli olmak üzere Ulusal Gıda Kodeksi Komisyonu oluşturulur.

Komisyon; gıda konusunda görevli olmak üzere Bakanlıktan iki, Sağlık Bakanlığından bir üye, her iki Bakanlıkça ayrı ayrı seçilecek gıda konusunda temayüz etmiş birer bilim adamı, Türk Standartları Enstitüsünden bir üye ve en fazla üyeye sahip olan gıda konusunda faaliyet gösteren sivil toplum örgütünden seçilecek bir üyeden oluşur. Komisyon üyelerinin görev süresi iki yıldır. Komisyon, Bakanlık temsilcisinin başkanlığında toplanır ve sekretaryası Bakanlıkça yapılır.

Komisyon, gıda kodeksi konusunda, ülkede en yetkili merci olup, aşağıdaki görevleri yapar:

MADDE 9. - İnsan sağlığının korunması ve gıda güvenliğinin sağlanabilmesi için gıda mevzuatı uygulamalarında risk analizi esas alınır. Ancak koşulların ve/veya alınan tedbirlerin, doğası gereği uygun olmaması durumunda risk analizi hariç tutulur.

MADDE 10. - İnsan sağlığı üzerinde zararlı bir etkinin olması ihtimalinin belirmesi ve bilimsel belirsizliklerin sürmesi gibi özel durumlarda, kapsamlı bir risk değerlendirmesine imkân sağlayacak ileri düzeyde bilimsel veriler elde edilinceye kadar, geçici risk yönetimi tedbirlerine başvurulabilir.

MADDE 11. - Risk değerlendirmesi için bilimsel ve teknik verileri araştırmak, toplamak, düzenlemek, analiz etmek, yorumlamak, özetlemek ve görüş oluşturmak üzere bilimsel komiteler kurulur.

MADDE 12. - Bakanlık, gıda ile ilgili düzenlemelerin ve uygulamaların yapılmasında görüş ve önerilerini almak üzere Ulusal Gıda Meclisi oluşturur.

Gıda işleri ile ilgili hizmetlerin yürütüldüğü Genel Müdürlükten üst düzey üç temsilci, Sağlık Bakanlığından üst düzey iki temsilci, Sanayi ve Ticaret Bakanlığı, Dış Ticaret Müsteşarlığı, Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı ve Türk Standartları Enstitüsünden iştirak edecek birer temsilciden,

MADDE 13. - İnsan sağlığını korumak ve gıda güvenliği koşullarını sağlamak üzere, gıdadan kaynaklanan doğrudan veya dolaylı bir riskin bildirimine ilişkin sistemler Bakanlık tarafından kurulur.

MADDE 14. - Üretilen veya ithal edilen gıda maddesinin, sağlığa zararlı olabileceği ihtimalinin belirmesi durumunda, söz konusu gıda maddesinin pazara sunumu, kullanımı ve ithalatına ilişkin gerekli tedbirler ­alınır.

MADDE 15. - Gıda konusunda insan sağlığına karşı doğrudan veya dolaylı biçimde ciddi bir risk oluşturan durum saptandığında, bu riskin mevcut hükümlerle önlenememesi, giderilememesi veya azaltılamaması ya da acil durum tedbiriyle yeterince yönetilememesi durumunda, Bakanlık ile Sağlık Bakanlığı, ilgili tüm kurum ve kuruluşların da katılımı ile bilimsel ve teknik yardım sağlamak üzere bir kriz yönetimi ve kriz birimi oluşturur.

MADDE 16. - Gıda, gıdanın elde edildiği hayvan, bitki ya da gıda maddesinde öngörülen veya ortaya çıkması beklenen herhangi bir maddenin tespit edilmesi için üretim, işleme ve dağıtım ile ilgili tüm aşamalarda izlenebilirlik tesis edilir.

İzlenebilirlik ile ilgili usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.

MADDE 17. - Gıda işletmecisi; ithal ettiği, ürettiği, işlediği, imal ettiği veya dağıtımını yaptığı gıdanın gıda güvenliği şartlarına uymaması durumunda, ürününü pazardan geri çekmek ve bu konuda yetkili mercileri bilgilendirmek zorundadır.

MADDE 18. - İnsan sağlığının korunması amacıyla, gıda maddelerini ve gıda ile temas eden madde ve malzemeleri üreten ve/veya satan işyerleri;

MADDE 19. - İhracat ve ithalatta gıda maddeleri ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemelerin gıda güvenliği ve kalitesi yönünden denetim esaslarını oluşturmaya Bakanlık yetkilidir. Ancak, ihraç edilmek üzere üretildiğinin önceden ilgili mercilere bildirilmiş olması ve/veya ihraç edilecek ülke tarafından talepte bulunulduğunun ihracatçı tarafından beyan edilmesi halinde gıda kodeksine uygunluk aranmaz.

e) Olağanüstü hallerde, hibe olarak gönderilen,

MADDE 20. - Bakanlık, ilgili kurumların görüşünü alarak, ithal ve ihraç edilecek gıda maddelerinin ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemelerin kontrolü için giriş ve çıkış gümrük kapılarını tespit ve ilân eder. Bu amaçla, tespit ve ilân edilen kapılarda, kontrol merkezleri kurulur.

MADDE 21. - Gıda maddeleri ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemelerin etiketlenmesi, reklam ve tanıtımı; sahte, yanıltıcı veya gıdanın karakterine, yapısına, özellikle doğasına, özelliklerine, bileşimine, miktarına, dayanıklılığına, orijinine, üretim metoduna göre hatalı bir izlenim yaratacak, gıdanın sahip olmadığı etki ve özelliklere atıfta bulunacak, tüm benzer gıda maddeleri ile aynı özelliklere sahip olduğu halde gıda maddesinin özel karakteristiklerine sahip olduğunu bildiren veya ima eden ifadeleri ve tüketiciyi yanıltacak yazı, resim, şekil ve benzerlerini içermemelidir.

Reklam ve tanıtım ile ilgili usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.

Ancak, bilimsel yöntemler ve klinik testlerle kanıtlanmış ve Bakanlık tarafından kabul edilen, fonksiyonel gıdalar/özel beyanlı gıdalar ve genetik modifiye gıdalar ile benzeri diğer konulara ilişkin usul ve esaslar, Bakanlıkça çıkarılacak yönetmeliklerle belirlenir.

MADDE 22. - Tüketici haklarının korunması amacıyla, tüketiciler; her türlü gıda maddesi ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemeleri üreten, ithal eden ve satan gerçek veya tüzel kişiler tarafından bilgilendirilir. Lüzumu halinde gıdaların içeriği ve özelliği hakkında tüketicilerin bilgi sahibi olmaları sağlanır. Gıda maddeleri ile ilgili olarak tüketiciler yanıltılamaz ve yanlış yönlendirilemez.

MADDE 23. - Bu Kanun ve bu Kanuna istinaden çıkarılan mevzuatın uygulanmasına ilişkin olarak tüm gıda maddeleri ve gıda ile temas eden madde ve malzemeleri üreten, satan işyerleri ile bu yerlerde üretilen, satılan tüm gıda maddelerinin ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemelerin piyasa gözetimi ve denetimi, ilgili kurum ve kuruluşlarla işbirliği içinde yapılır. Ancak, halk sağlığını ilgilendiren acil durumlarda gerektiğinde, Sağlık Bakanlığının müdahale hakkı saklıdır.

657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tâbi olup lise düzeyinde eğitimi olduğu halde, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce denetim görevi yapanların hakları saklıdır. Bu Kanun kapsamındaki gıda kontrol ve denetim hizmetlerini yapacak olanların seçimi ve yetiştirilmesine ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle belirlenir.

MADDE 24. - Gıda üreten ve/veya satan işyerlerinde, Bakanlığın yetkilendireceği kamu ve/veya özel kuruluşlar tarafından kalite, risk analizi ve Bakanlığın uygun gördüğü benzeri diğer konularda, kontrol ve sertifikasyon hizmetleri yapılabilir. Yetkilendirilmiş kuruluşlar, bu Kanuna göre Bakanlıkça verilmesi gereken belgeler ve sertifikalar dışındaki belgeleri verir.

Kontrol ve sertifikasyona ilişkin usul ve esaslar ile kuruluşların uyması gereken kriterler yönetmelikle belirlenir.

MADDE 25. - Gıda maddeleri ve gıda ile temas eden madde ve malzemeleri üreten, ithal ve ihraç eden ve satan işyeri yetkilileri, kontrol ve denetim sonuçları hakkında, ilgili mercilere itiraz edebilir.

MADDE 26.- Doğal kaynak, doğal maden, içme, tıbbî sular ile işlenmiş içme, işlenmiş kaynak ve işlenmiş maden suyu üretimi, uygun şekilde ambalajlanması ve satış esasları Sağlık Bakanlığınca belirlenir.

MADDE 27. - Takviye edici gıdalar ve bebek mamalarının üretim, ithalat, ihracat ve denetimine ilişkin usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir.

MADDE 28. - Türk gıda mevzuatına uymayan gıda maddeleri ve gıda ile temasta bulunan madde ve malzemeler serbest bölgelere getirilebilir, üretilebilir ve yurt dışı edilebilir. Serbest bölgelerdeki gıda ile ilgili faaliyetlere ilişkin usul ve esaslar, Dış Ticaret Müsteşarlığının görüşü alınmak suretiyle Bakanlık tarafından çıkarılacak yönetmelikle belirlenir.

MADDE 29. - Bu Kanuna uymayanlara uygulanacak cezai hükümler aşağıdaki şekilde düzenlenmiştir:

a) 4 üncü maddede belirtilen izin ve tescil işlemlerini yaptırmadan üretime geçen ve/veya bu ürünleri mübadele konusu yapan gerçek veya tüzel kişiler; üretimden men edilir, üretilen ürünlere el konulur ve birmilyar lira idarî para cezası ile cezalandırılır. Bu işletmelerin, tescil ve izin işlemleri yapıldıktan sonra üretim yapmalarına izin verilir.

4 üncü maddede belirtilen izin ve tescil işlemlerini yaptıran; ancak, asgarî teknik ve hijyenik şartlarını muhafaza etmeden üretim yapan işyerleri, durumlarını düzeltinceye kadar faaliyetten men edilir, üretilen ürünlere el konulur ve birmilyar lira idarî para cezası ile cezalandırılır. Bu işletmelere, mevcut durumlarını düzelttikten sonra üretim yapma izni verilir. İlgili mercilerce verilen otuz günlük süre içerisinde, eksikliklerini gidermeyen işyerlerinin çalışmaya esas olan izinleri iptal edilir.

d) 18 inci maddede belirtilen sağlığın korunması ile ilgili hükümler dışında, 7 nci maddede belirtilen gıda kodeksine uygun faaliyet göstermeyen gerçek ve tüzel kişilere beşmilyar lira idarî para cezası verilir. Aykırılık, gıda maddelerinin etiket bilgilerinden kaynaklanıyorsa, etiket bilgileri düzeltilinceye kadar bu gıda maddelerine el konulur.

l) Bu Kanunun 26 ve 27 nci maddelerinde belirtilen sularla ilgili hükümler ve takviye edici gıdalar, bebek mamaları, özel tıbbî amaçlı diyet gıdalar ve tıbbî amaçlı bebek mamaları ile ilgili hükümlere aykırı hareket eden işyeri, bu şartları yerine getirinceye kadar faaliyetten men edilir ve bunlara beşmilyar lira idarî para cezası verilir. Eylemin bir yıl içinde tekrarı halinde, idarî para cezası iki kat olarak uygulanır.

MADDE 30. - Bu Kanunda yazılı olan idarî para cezaları, o yerin en büyük mülki amiri tarafından verilir. Verilen idarî para cezalarına dair kararlar ilgililere 11.2.1959 tarihli ve 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ edilir. Bu cezalara karşı, yetkili idare mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz, idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz. İtiraz üzerine, verilen karar kesindir. İtiraz, zaruret görülmeyen hallerde evrak üzerinde inceleme yapılarak, en kısa sürede sonuçlandırılır. Bu Kanuna göre verilen idarî para cezaları 21.7.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil olunur.

MADDE 31. - Sağlık Bakanlığının, genel sağlığın korunması ve hijyen ile ilgili olarak, diğer mevzuattan kaynaklanan görev ve yetkileri saklıdır.

MADDE 32. - 24.4.1930 tarihli ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 195 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 33. - 10.6.1930 tarihli ve 1705 sayılı Ticarette Tağşişin Men'i ve İhracatın Murakabesi ve Korunması Hakkında Kanunun 1 inci maddesinin başına "Gıda maddeleri hariç olmak üzere" ibaresi eklenmiştir.

MADDE 34. - 23.2.1995 tarihli ve 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 17 nci maddesine aşağıdaki bent eklenmiştir.

MADDE 35. - 19.3.1927 tarihli ve 992 sayılı Seriri ve Gıdai Taharriyat ve Tahlilat Yapılan ve Masli Teamüller Aranılan Umuma Mahsus Bakteriyoloji ve Kimya Lâboratuvarları Kanununun başlığında bulunan "ve Gıdai", 1 inci maddesindeki "gıdai ve" ile 7 nci maddesindeki "ve gıdai" ibareleri metinden çıkarılmıştır.

MADDE 36. - 3.4.1930 tarihli ve 1580 sayılı Belediye Kanununun 15 inci maddesinin ikinci fıkrasının (28) numaralı bendindeki "yiyeceği, içeceği ve", (61) numaralı bendindeki "ve hususi teşebbüs tarafından kurulan aynı mahiyetteki tesisleri sağlık ve teknik bakımlarından murakabe etmek" ibareleri metinden çıkarılmış ve (77) numaralı bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 37. - 24.4.1930 tarihli ve 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanununun 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendindeki "Gıdalar ile" ibaresi, 181 inci maddesinin birinci fıkrasındaki "Bütün gıda maddeleriyle" ibaresi, aynı maddenin ikinci fıkrasındaki "gıda maddeleri ile" ibaresi, 199 uncu maddesindeki "Her gıda maddesi ile" ibaresi ve ek 3 üncü maddesinin birinci fıkrasındaki "ve 188" ibaresi ve aynı maddenin son fıkrasındaki ", yenecek ve içilecek şeylere" ibaresi, 297 nci maddesindeki "ve 188" ibaresi metinden çıkarılmış ve 20 nci maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi, 181 inci maddesinin son fıkrası, 183 üncü maddesinin (1) ve (4) numaralı bentleri ile 170, 171, 172, 182, 184, 188, 189, 190, 191, 192, 193 ve 198 inci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 38. - 8.6.1942 tarihli ve 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununun 1 inci maddesinin dördüncü fıkrası ile 12, 13, 29, 30, 31 ve 34 üncü maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 39. - 3.11.1995 tarihli ve 4128 sayılı Kanunun 6 ve 7 nci maddeleri yürürlükten kaldırılmıştır.

GEÇİCİ MADDE 1. - Bu Kanunda öngörülen yönetmelikler ve uygulamaya ilişkin sair usul ve esaslar yürürlüğe girinceye kadar 24.6.1995 tarihli ve 560 sayılı Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Kanun Hükmünde Kararnameye göre çıkarılan yönetmeliklerin bu Kanuna aykırı olmayan hükümleri uygulanmaya devam olunur. Bu Kanunda öngörülen yönetmelikler, Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde çıkartılır.

GEÇİCİ MADDE 4. - Sağlık Bakanlığında "Çevre Sağlığı Teknisyeni" olarak görev yapmakta olan "Sağlık Memuru" unvanlı kadrolarda görev yapan personelden Sağlık Bakanlığınca belirlenecek beşyüz adet personel, kadroları ile birlikte, en geç altı ay içerisinde, Tarım ve Köyişleri Bakanlığına devredilir. Devir işlemleri tamamlanan beşyüz adet sağlık memuru kadroları 190 sayılı Genel Kadro ve Usulü Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Sağlık Bakanlığına ait bölümünden çıkarılarak aynı Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin Tarım ve Köyişleri Bakanlığı bölümüne eklenmiş sayılır.

Yukarıda belirtilenlerin haricinde, Sağlık Bakanlığı bünyesindeki, gıda kontrol ve denetim hizmetlerinde 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 36 ncı maddesinde belirtilen Sağlık ve Yardımcı Sağlık Hizmetleri ile Teknik Hizmetler sınıfında çalışan personelden Devlet Personel Başkanlığı, Sağlık Bakanlığı ve Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca belirlenecekler başka bir işleme gerek kalmaksızın 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 74 üncü maddesi çerçevesinde Tarım ve Köyişleri Bakanlığında mevcut olan aynı unvanlı kadrolara altı ay içerisinde atanırlar.

MADDE 40. - Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 41. - Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

MADDE 1. — Afyon İli Sincanlı İlçesinin adı “Sinanpaşa” olarak değiştirilmiştir.

MADDE 2. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Sürekli görevle yurt dışında bulunan memurların aylıklarına uygulanacak katsayı hakkındaki ekli Kararın ve eki cetvellerin yürürlüğe konulması; Devlet Personel Başkanlığı ile Dışişleri ve Maliye Bakanlıklarının görüşleri üzerine, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 156 ve 157 nci maddelerine göre, Bakanlar Kurulu’nca 2/4/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Madde l - Kurumların yurt dışı kadrolarında görev alan Devlet memurlarının aylıklarının ödenmesinde,

a) 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 43 üncü maddesinin (A) bendinde yer alan Aylık Gösterge Tablosu,

d) 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanununun değişik 14 üncü maddesinde yer alan %16 oranında emekli keseneği,

f) Aşağıda yazılı döviz kurları,
uygulanır.

Madde 2- Sürekli görevle yurt dışı kadrolarında bulunanlardan;

a) Dışişleri Bakanlığı meslek memurlarına, hukuk müşavirlerine, uzman müşavirlerine, danışmanlarına ve 4009 sayılı Dışişleri Bakanlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanunun 37 nci maddesi uyarınca konsolos veya muavin konsolos görev ve unvanı verilen idari memurlara bulundukları kadro derecelerine göre, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu kapsamındaki diğer kurumların temsil görevine sahip memurlarına (daimi temsilci yardımcısı, başmüşavir, müşavir, müşavir yardımcısı, ataşe, ataşe yardımcısı) ve subaylarla öğretim üyelerine (A) cetvelindeki,

c) Dışişleri Bakanlığı ve diğer kurumların mahalli katip, sekreter, daktilo ve daktilografları ile Milli Eğitim Bakanlığı hizmetlilerine (C) cetvelindeki, emsaller uygulanır.

Madde 3 - Ekli cetveldeki emsaller;

e) İki çocuğu geçmemek üzere aile yardımı ödeneğine hak kazanan her bir çocuk için %2.5,

f) İki çocuğu geçmemek üzere aile yardımı ödeneğine hak kazanan ve yıllık en az 5000 ABD Doları veya karşılığı okul ücreti (servis, kurs, yemek ücretleri ve benzeri ödemeler hariç) ödenerek, görev yapılan ülkede ilk ve ortaöğretim düzeyinde (okul Öncesi eğitim ve yükseköğretim hariç) öğrenim görmekte olan her bir çocuk için ayrıca % l,

Bu maddenin (f) bendine göre yapılacak ödemeler, okul ücretlerinin her eğitim-öğretim yılının başında (eğitim-öğretim yılının başından sonra okula başlayan çocuklar için başladıkları tarihte) belgelendirilmesi şartıyla çocuğun okula başladığı tarihi takip eden aybaşı ile mezun olduğu veya okuldan ayrıldığı tarihi takip eden aybaşı arasında yapılır. Sözkonusu belgeler misyon şefliklerince onaylanır. Okul ücretlerinin ABD Doları dışındaki para birimleri üzerinden ödendiği durumlarda, okul ücretlerine ilişkin belgenin düzenlendiği tarihteki; konvertibl para birimleri için T.C. Merkez Bankası döviz satış kurları, diğer para birimleri için ise görev yapılan ülkenin resmi makamlarınca tespit edilen kurlar dikkate alınarak (f) bendinde yer alan 5000 ABD Dolarının karşılığı tespit edilir.

Eş ve çocuklar için emsal yükseltmesinden yararlananlara ayrıca aile yardımı ödeneği ödenmez.

Eşlerden her ikisinin de bu Karara göre aylık almaları halinde (d), (e) ve (f) bentlerindeki hükümlerden yalnız birisi yararlanır ve bu ödemelere hak kazanmada aile yardımı ödeneği ile ilgili hükümler uygulanır.

Madde 4 - Gelir Vergisi Kanununa göre sakatlık indiriminden yararlanan memurların yurt dışı aylıklarının ödenmesinde, aylıklarının aynı derece ve kademede bulunan memurun aylığı kadar olan kısmına ekli cetvellerdeki emsaller uygulanır. Sakatlık indiriminde meydana gelen fark, emsal uygulanmadan transfer edilir.

Madde 5- Aylık, ek gösterge, memuriyet taban aylığı ve kıdem aylığı ile yabancı dil tazminatı dışında ilgililere her ne ad altında olursa olsun, yapılacak ödeme tutarları yurt dışına transfer edilemez. Ek gösterge, memuriyet taban aylığı ve kıdem aylığı ile yabancı dil tazminatı göstergelerinin bunlar için tespit edilen yurt içi katsayılarla çarpılmasından elde edilen tutarlar, her türlü kanuni kesintiler çıkarıldıktan sonra yurt dışına transfer edilir. Bunlar için yurt dışı emsali uygulanmaz.

Madde 6- Sürekli görevle yurt dışında bulunan memurlara, yurt dışında yer aldıkları kadro, derece ve kademelerinin (657 sayılı Kanunun değişik 45 inci maddesine göre atananlarda kazanılmış hak aylık ve derecelerinin) göstergeleri ve bu Karar hükümleri gözönünde tutularak transfer edilecek yabancı para miktarlarım sabit tutmak amacıyla bu Kararda belirtilen kurlar ile transfer anındaki kurlar arasındaki fark ilgili kurumca ödenir. Yeni kurların tespitinden doğacak kur farkları "para değeri değişikliğinden doğan fark" başlıklı bir sütunda gösterilmek şartıyla aynı şekilde ödenir.

Madde 7- 657 sayılı Kanunun değişik 43 üncü maddesinin (B) bendindeki ek göstergeler hakkındaki hüküm, kurumların yurt dışı müşavir ve uzman kadrolarına atananlar hakkında uygulanmaz.

Madde 8- 657 sayılı Kanunun değişik 79 uncu maddesinin ikinci fıkrası hükmünün uygulanmasında, bu Kararın 3 üncü maddesindeki artırımlar dikkate alınmaz.

Madde 9- Bu Karar kapsamına dahil olanlardan halen yurt dışında bulunanların eline geçen döviz tutarlarında bu Karar hükümlerinin uygulanması sonucu herhangi bir azalma olduğu takdirde, almakta oldukları miktarların ödenmesine devam olunur.

Madde 10- Yurt dışı aylıklarına ait ödemeler üçer aylık halinde tanzim ve tahakkuk ettirilerek T.C. Merkez Bankasınca yurt dışına aylık itibarıyla transfer edilir.

Madde 11- Kurumların yurt dışı kadrolarına sürekli görevle atananlara, ilk gidişleri sırasında, ilk altı aylıklarından eşit olarak ve aldıkları döviz tutarlarından mahsup edilmek üzere, bu Karar esaslarına göre hesaplanacak üç aylıkları tutarında avans ödenir.

Madde 12- 19/4/1999 tarihli ve 99/12791 sayılı Kararname ile ek ve değişiklikleri yürürlükten kaldırılmıştır.

Madde 13- Bu Karar 1/5/2004 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 14- Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Ekli “2004-2005 Dönemi Hububat Ürünü Alımı ve Satımı Hakkında Karar”ın yürürlüğe konulması; Tarım ve Köyişleri Bakanlığı’nın 26/5/2004 tarihli ve 2503 sayılı yazısı üzerine, 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 35 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 28/5/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

CUMHURBAŞKANI

Madde l- a) Toprak Mahsulleri Ofisi (TMO), Ana Statüsünde ve bu Kararda belirtilen esaslar çerçevesinde hububat ve çeltik alım-satım faaliyetlerini gerçekleştirir.

b) TMO, alt yapısı hububat alım-satımı için yeterli olan iç ve/veya dış borsalarda alım-satım ve vadeli işlemler yapar. İç piyasalarda, borsa bulunmayan veya yeterli olmayan yerlerde alım TMO işyerlerinde yapılır.

c) TMO, Tarım ve Köyişleri Bakanlığı İl ve İlçe Müdürlükleri ile Ziraat Odalarınca verilmiş üretim belgesi sahibi üreticilerden, hububat ve çeltik üreticilerinin ortağı olduğu kooperatif ve birliklerinden (Tarım Kredi Kooperatifleri vb. gibi) alım yapar.

d) TMO, umumi mağazacılık faaliyetinde bulunabilir.

e) Hububat üretiminde kalite ve verimi artırmak için 2004 yılı ekim döneminde kamu kurum ve kuruluşları ile özel sektör ve kooperatiflerce sertifikalı buğday ve arpa tohumluğu dağıtımını teşvik etmek ve hububatın borsa ve piyasalarda işlem görmesini sağlamak amacıyla TMO, üreticilerin kooperatif, sanayici, tüccar ve borsalara sattığı ürünlere tekabül eden tohumluğun karşılığı olarak, Türkiye'de üretilen en fazla 300.000 ton tohum için kilogram başına 50.000 TL destek verir. TMO'ca ödenen destek bedelleri ile maliyetleri görev zararı sayılır ve Hazinece ödenir. Uygulama ile ilgili usul ve esaslar Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca çıkartılacak tebliğ ile düzenlenir.

f) Açıkta yapılacak depolamaların asgariye indirilerek, hububatın ağırlıklı olarak kapalı depolarda depolanmasını ve kapatılan işyerlerindeki üreticilerin mağduriyetinin önlenmesini teminen, TMO, 2003 yılında kapatılan işyerlerinin bulunduğu yerleşim merkezinden sabit işyerinin bulunduğu yerleşim yerlerine uzaklığı 40 km ve üzerinde olan işyerleri ve hinterlandında üretilen hububatın, ekli listede belirtilen TMO işyerlerine satılması halinde ürün satan üreticilere listede belirtilen alım fiyat farklarını öder. Uygulama esasları TMO tarafından düzenlenir.

Madde 2- TMO, ürün fiyatlarını ve alım-satım esaslarını Ana Statüsünün 4 üncü maddesi çerçevesinde belirlemeye yetkilidir. Satım fiyatlarını, Aralık 2004 döneminde Haziran 2004 dönemi alım fiyatlarının asgari % 20 fazlasına gelecek şekilde aylar itibarıyla belirler.

Madde 3- TMO, gerektiğinde peşin ve/veya kredili olarak hububat ithalatı ve ihracatı için Tarım ve Köyişleri Bakanlığınca görevlendirilebilir.

TMO serbest piyasa şartlan içerisinde ithalat ve ihracatını karayolu (FOT), demiryolu (FOR) ve denizyolu (FOB ve/veya C+F) ile yapmaya ve kullanacağı gemileri ve/veya diğer vasıtaları serbest rekabet şartları içerisinde temin etmeye yetkilidir.

Madde 4- TMO, Dahilde İşleme İzin Belgesine sahip Türkiye'de yerleşik kişi ve kuruluşlara, Dahilde İşleme Rejimi hükümlerine uygun olan ve belgelerinde yer alan un, makarna, bisküvi, gofret, kek, bulgur, irmik, şehriye, buğday nişastası ve bünyesinde un ihtiva eden diğer gıda ürünleri ile sanayi yemi şeklinde yapmış oldukları ihracatlarının karşılığında hububat satışı yapabilir. Bu amaçla Tarım ve Köyişleri Bakanı, TMO'yu peşin ve/veya vadeli olarak hububat satmakla görevlendirebilir.

Dış Ticaret Müsteşarlığı'nın yapılmış olan ihracatların bu madde hükümlerine uygunluğunu bildirmesi üzerine TMO piyasa regülasyonu açısından stok durumunu dikkate alarak söz konusu satış işlemini gerçekleştirir.

Madde 5- a) TMO tarafından iç alım yoluyla 2004-2005 faaliyet döneminde temin edilen ürünlerin, Dahilde İşleme İzin Belgesi kapsamı ve ihraç yoluyla yapılan satışlarından ve gerektiğinde yapılacak ithalattan doğan zararlar görev zararı sayılır ve Hazinece ödenir.

b) 2002-2003 ve daha önceki kampanya dönemlerinde temin edilen ürünlerle ilgili olarak o yıllara ait kararname hükümleri çerçevesinde işlem yapılır. Söz konusu hükümler çerçevesinde doğmuş ve doğacak görev zararları ile 2004-2005 kampanya dönemine ilişkin görev zararları avans olarak Hazinece ödenir.

Avans olarak ödenen ve/veya ödenecek olan görev zararlarının incelenmesini müteakip bir fark ortaya çıkarsa taraflar ödeme yükümlülüklerini yerine getirirler.

Madde 6- TMO'nun 2004-2005 faaliyet döneminde ürün alımları için gerek duyacağı finansman, bütçeye konulan ödenekten yapılacak aktarımlar ile iç ve dış kredi temini suretiyle karşılanır. Yurt içinden ve yurt dışından kullanılacak döviz kredileri, Kaynak Kullanımını Destekleme Fonundan muaftır.

TMO tarafından kredi temini için yapılacak "alım garantili satış" ve benzeri finansman tekniklerinin uygulanmasında bu Karar ile belirlenen alım-satım şartlan aranmaz. Bu işlemlerden doğan alım-satım farkları ve diğer giderler borçlanma maliyeti olarak kabul edilir.

Madde 7- TMO, bu Karar kapsamındaki faaliyetlerini yerine getirmek amacıyla idari bina, depo, arazi, malzeme, demirbaş ve gerekli diğer araç ve gereçleri satın almaya veya kiralamaya; satın aldığı ürünleri işlemek üzere gerekli noktalarda tesis kiralamaya, imalat merkezleri açmaya ve kapatmaya yetkilidir.

Madde 8- Hükümetçe, TMO'ya verilen olağanüstü hal ve savaş stokuna ait muhafaza ve finansman giderleri ile bu stok miktarında artış olduğu takdirde artan kısma ait mal bedeli müteakip bütçe yılında Hazinece karşılanır.

Madde 9- 23/5/2003 tarihli ve 2003/5648 sayılı Kararname yürürlükten kaldırılmıştır.

Madde 10- Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 11- Bu Karar Tarım ve Köyişleri Bakanlığı ile Hazine Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Devlet Bakanlığı ve Dış Ticaret Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Devlet Bakanlığı tarafından müştereken yürütülür.

LİSTE

NOT: (1) Üretim yapılan yerleşim yerleri

(2) Üretim yapılan yerleşim yerlerinin ürün satacağı sabit TMO işyerleri

(3) Üretim yapılan yerleşim yerindeki üreticilerin sabit TMO işyerlerine ürün satmaları halinde ödenecek alım fiyat farkı

Madde 1 — 4/1/1988 tarihli ve 88/12476 sayılı Kararnamenin eki (I) sayılı krokide koordinatları belirtilen Zonguldak İli, Kilimli - Alaçağzı mevkiindeki alan; gemi inşa, bakım, onarım ve söküm yeri olarak tespit edilmiştir.

Gemi inşa, bakım, onarım ve söküm yeri olarak belirlenen alan üzerinde; kamu tarafından mendirek ve dolgu işleri dahil olmak üzere herhangi bir tersane altyapısı yatırımı yapılamaz. Bu alan üzerinde, yerleşim alanlarının ve yapılacak alt yapının belirlenmesi, özel sektöre yapılacak tahsisler ve iptallere, tersane bölgesinin genel düzeni ve çalışma esaslarına ilişkin esasları belirlemeye ve bunlarla ilgili işlemleri yapmaya Denizcilik Müsteşarlığı yetkilidir.

Madde 2 — Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 3 — Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcılığından:

1 — Vakıflar Genel Müdürlüğünde açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Kütahya Vakıflar Bölge Müdürlüğüne Hasan GÖK’ün atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcılığından:

1 — Vakıflar Genel Müdürlüğünde açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Vakıflar Meclisi Üyeliğine Arif DÜLGER’in atanması, 657 sayılı Kanunun 68/B ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcılığından:

1 — Vakıflar Genel Müdürlüğünde açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Gaziantep Vakıflar Bölge Müdürlüğüne İşletmeler ve İştirakler Dairesi Başkanı Harun ATEŞSAL’ın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcılığından:

1 — Vakıflar Genel Müdürlüğü Sivas Vakıflar Bölge Müdürü Yakup GÜLMEZ’in başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması,

Devlet Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Diyanet İşleri Başkanlığı 1. Hukuk Müşavirliğine aynı Başkanlık APK uzmanı Süleyman DUMAN’ın,

İçişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu Mülkiye Başmüfettişliklerine;

Millî Eğitim Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve +3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine Erdoğan AYATA’nın atanması, 657 sayılı Kanunun 59 ve 93 üncü maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Millî Eğitim Bakanlığından:

1 — Burdur Millî Eğitim Müdürü Arif YÜCEDAĞ’ın başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması, 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Bilecik Bayındırlık ve İskan Müdürlüğüne Mustafa NAR’ın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

1 — Eskişehir Bayındırlık ve İskan Müdürü Recep SOY’un başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması,

Sağlık Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve +3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine, Recai YASAR’ın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 59 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine, Ahmet GENCER’in atanması, 657 sayılı Kanunun 59 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Burdur İl Müdürlüğüne Kadir GÜVEN’in atanması, 657 sayılı Kanunun 68/B ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve +3600 ek göstergeli Bilgi İşlem Daire Başkanlığına İlhami SİPAHİOĞLU’nun atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 68 (B) ve 92 nci maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 6400 ek göstergeli Teftiş Kurulu Başkanlığına Tüketicinin ve Rekabetin Korunması Genel Müdürlüğü Genel Müdür Yardımcısı Ferhat GÜL’ün atanması 657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığından:

1 — Soma Elektrik Üretim ve Ticaret A.Ş. Genel Müdür ve Yönetim Kurulu Başkanı Selahattin TOPUZ’un, başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması,

2— Bu Kararı Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı yürütür.

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve +3000 ek göstergeli Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü Kars XXIV üncü Bölge Müdürlüğüne Bedirhan HAYIRLI’nın atanması,

657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve +3000 ek göstergeli Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü Sivas XIX uncu Bölge Müdürlüğüne Vahit BAYGÜNEŞ’in atanması,

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Ağrı İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne, Ebu Muhsin BULUT’un atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 68 (B), 71 ve 74 üncü maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Mardin İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne, Mehmet Muhlis HAMİDİ’nin atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Kültür ve Turizm Bakanı yürütür.

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Ardahan İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne Ali ELGİN’in atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Hakkari İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne,Nafiz ŞAHİN’in atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

CUMHURBAŞKANI

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Şanlıurfa İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne, Kemal TUNCER’in atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Zonguldak İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne, Zekai KASAP’ın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu +3000 ek göstergeli Hakkari İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne Hüsnü KINACI’nın atanması, 657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu +3000 ek göstergeli Şanlıurfa İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne Kadri ALYAMAÇ’ın atanması, 657 sayılı Kanunun 74 üncü maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Fatih Üniversitesinden:

Madde 1 — 2547 Sayılı Yükseköğretim Kurulunun 7 nci maddesi d (2) bendi uyarınca Fatih Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı olarak “Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi” adı ile bir merkez kurulmuştur.

Madde 2 — Merkezin amacı, Türk Gençliğini, milli, insani, manevi ve kültür değerlerinin bilincinde, Yüce Atatürk’ün kurduğu Türkiye Cumhuriyeti’nin birer ferdi olarak, Devletine karşı görev ve sorumluluklarını bilen Türk Devletinin Ülkesi ve Milleti ile bölünmez bir bütün olduğuna inanan ve bundan haklı gurur duyan, Atatürk İlkelerini yürekten anlayarak, içtenlikle benimseyen, bu inançlardan aldığı güçle memleketine daha yararlı olmaya çalışan kimseler olarak yetiştirmek üzere Türk İnkılâbı Tarihi Atatürk İlkeleri, bunların anlam ve hedefleri; Türk Milletinin geçmişte insanlığa yaptığı hizmetler konularında faaliyetlerde bulunmaktır.

b) Atatürk İlkeleri ve İnkılâp Tarihi ile ilgili bir ihtisas kitaplığı ve arşiv oluşturmak,

d) Öğretimde kullanılmak üzere uygulama alanlarında geliştirilen bilgi ve edinilen tecrübeleri toplamak ve ders amacı şekline sokmak,

Madde 3 — Araştırma ve Uygulama Merkezinin Organları şunlardır:

Madde 4 — Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdürü, Rektör tarafından üç yıl için görevlendirilen bir öğretim üyesidir. Süresi biten Merkez Müdürü yeniden seçilebilir. Merkez Müdürü Yönetim Kuruluna başkanlık eder. Çalışmaların düzenli bir şekilde yürütülmesini sağlar. Merkez Müdürü geçici olarak görevden ayrıldığında Yönetim Kurulu üyelerinden birini vekil bırakır. Göreve vekalet altı aydan fazla sürerse yeni bir Merkez Müdürü atanır.

Madde 5 — Yönetim Kurulu, Merkez Müdürü ile Üniversite Yönetim Kurulu tarafından üç yıl için seçilecek üç öğretim üyelerinden oluşur.

Yönetim Kurulu, Merkez’in karar organıdır. Merkez Müdürü tarafından sunulan işleri görüşür, karara bağlar ve diğer çalışmalarda Merkez Müdürüne yardımcı olur.

Madde 6 — Merkezin akademik, teknik ve idari personel ihtiyacı usulüne göre Rektörlükçe görevlendirilecek elemanlarca karşılanır.

Madde 7 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 8 — Bu Yönetmelik hükümlerini Fatih Üniversitesi Rektörü yürütür.

Sayfa Başı

Milli Savunma Bakanlığından:

1. İlk Defa Devlet Memurluğuna Alınma

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 50 nci maddesinin birinci fıkrasında; "Devlet kamu hizmet ve görevlerine Devlet memuru olarak atanacakların açılacak Devlet memurluğu sınavlarına girmeleri ve sınavı kazanmaları şarttır." hükmüne, ikinci fıkrasında ise; "Sınavların yapılmasına dair usul ve esaslar ile sınava tabi tutulmadan girilebilecek hizmet ve görevler ve bunların tabi olacağı esaslar Devlet Personel Başkanlığınca hazırlanacak bir genel yönetmelikle düzenlenir." hükmüne yer verilmiştir.

Diğer taraftan, 3.5.2002 tarihli ve 24744 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Kamu Görevlerine İlk Defa Atanacaklar İçin Yapılacak Sınavlar Hakkında Genel Yönetmeliğin 7 nci maddesinde; "ÖSYM, KPSS’ye başvuru tarihini ve başvurunun ne şekilde ve nereye yapılacağını Resmi Gazete’de ve Türkiye genelinde yayınlanan en yüksek tirajlı ilk üç gazetede farklı tarihlerde ilan vermek suretiyle duyurur." hükmü, 13 üncü maddesinde; "(A) grubu kadrolarına atama için seçme yapacak kamu kurum ve kuruluşları, yürürlükteki mevzuata uygun olarak açıktan atama izni alınmış kadro ve pozisyonların sayı, sınıf, unvan ve dereceleri ile genel ve kendi mevzuatındaki koşulları ve belirlenen KPSS taban puanını, Resmi Gazete’de ve Türkiye genelinde yayınlanan tirajı en yüksek ilk beş gazetenin en az birinde ilan vermek suretiyle adaylara duyurur." hükmü, 14 üncü maddesinde ise; "Adayların öncelikle bu Yönetmelik hükümleri çerçevesinde yapılacak KPSS’ye girmeleri ve ilgili kamu kurum ve kuruluşlarının belirleyeceği bir taban puanın üzerinde KPSS puanı almış olmaları şarttır." hükmü yer almaktadır.

Ayrıca, aynı Yönetmeliğin 22 nci maddesinde; "Kamu kurum ve kuruluşlarının usulüne uygun olarak açıktan atama izni alınmış ve koşulları belirlenmiş (B) grubu boş kadrolarının sınıf, unvan, derece ve sayısı ile bu kadrolar için aranacak nitelikleri kapsayan bilgiler, DPB adına ÖSYM tarafından ilan edilir..." hükmü, 23 üncü maddesinde ise; "Adaylar, ÖSYM tarafından (B) grubu kadrolara; KPSS puanları, tercihleri, kadro sayıları ve koşulları göz önünde tutulmak suretiyle yerleştirilir." hükmü bulunmaktadır.

Diğer taraftan, 27.7.1983 tarih ve 18117 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Sakatların Devlet Memurluğuna Alınma Şartları ile Hangi İşlerde Çalıştırılacakları Hakkında Yönetmeliğin 2 nci maddesinde; "Sürekli olarak çalışma gücünden en az % 40 oranında yoksun olduğunu, Özürlülere Verilecek Sağlık Kurulu Raporları Hakkında Yönetmelikte belirlenen sağlık kuruluşlarınca verilecek resmi sağlık kurulu raporu ile belgeleyenler bu Yönetmelik hükümlerinden yararlanırlar." hükmü, 7 nci maddesinde; "Sakatlar için ayrılan kadrolara 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 41 ve 48’inci maddelerinde belirtilen şartlar dikkate alınarak sınavla atama yapılır." hükmü, 8 inci maddesinin birinci fıkrasında; "Kurumlarca, sakatlara tahsis edilen boş kadrolara, ilk defa Devlet memuru olarak atanacaklar için açılan sınavla eş zamanlı veya özürlü açığı bulunduğu sürece her yılın Nisan-Mayıs, Temmuz-Ağustos, Ekim-Kasım dönemlerinden bir veya bir kaçında sınav yapılır." hükmü, üçüncü fıkrasında ise; "Sakatlar için dönemler itibariyle yapılacak sınavlar, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun değişik 46 ve 47 nci maddeleri gereğince Devlet Personel Başkanlığınca duyurulur." hükmü yer almaktadır.

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 92 nci maddesinin birinci fıkrasında; "İki defadan fazla olmamak üzere memurluktan kendi istekleriyle çekilenlerden veya bu Kanun hükümlerine göre çekilmiş sayılanlardan tekrar memurluğa dönmek isteyenler, ayrıldıkları sınıfta boş kadro bulunmak ve bu sınıfın niteliklerini taşımak şartıyla ayrıldıkları tarihte almakta oldukları aylık derecesine eşit bir derecenin aynı kademesine veya 71 inci madde hükümlerine uyulmak suretiyle diğer bir sınıfta eşit derecedeki kadrolara atanabilirler." hükmü yer almaktadır.

4. Sözleşmesini Fesheden Uzman Erbaşların Devlet Memurluğuna Alınmaları

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 92 nci maddesinin son fıkrasında; "657 sayılı Kanuna tabi olmayan personelden kendi istekleri ile görevinden çekilmiş olanlar, boş kadro bulunmak ve gireceği sınıfın niteliklerini taşımak kaydı ile bu Kanuna tabi kurumlardaki memuriyetlere atanabilirler." hükmü, 3269 sayılı Uzman Erbaş Kanununun 5 inci maddesinde ise; "Uzman erbaşlar 2 yıl süre ile sözleşme yaparak göreve başlarlar ve Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı ile ilgilendirilirler. Bunlardan istihdam edildikleri kadronun görev özelliklerine göre sınıf ve branşları ile ilgili sağlık nitelikleri uygun olanların müteakip sözleşmeleri 1 yıldan az, 5 yıldan fazla olmamak şartıyla azami 45 yaşına girdikleri yıla kadar uzatılabilir." hükmü yer almaktadır.

Diğer taraftan, 6.6.2000 tarih ve 24071 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 3269 sayılı Uzman Erbaş Kanununa Tabi Olarak İstihdam Edilen Uzman Erbaşların Diğer Kamu Kurum ve Kuruluşlarına Atanmalarına İlişkin 2000/2 No’lu Tebliğde; "3269 sayılı Kanuna göre Uzman Erbaş kadrolarında istihdam edilmeleri sebebiyle 657 sayılı Kanunun 54 üncü maddesi de dikkate alınarak azami adaylık süresi kadar çalışmış ve kendi istekleriyle sözleşmelerini feshetmiş olmak kaydıyla Uzman Erbaşların, 657 sayılı Kanunun 97 nci maddesinde belirtilen sürelere tabi olmaksızın yürürlükteki Başbakanlık genelgeleri çerçevesinde açıktan atama izni alınması suretiyle aynı Kanunun 92 nci maddesine göre koruma ve güvenlik görevlisi kadroları ile kurumların görevde yükselme yönetmeliklerinde bu düzeyde belirledikleri diğer kadrolara atanmaları hizmet ihtiyaçları göz önünde bulundurularak kamu kurum ve kuruluşlarının takdirinde bulunmaktadır." denilmektedir.

Bu durumda olanların, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi memur olarak istihdamları; durumlarına uygun boş kadro bulunması ve hizmetlerine ihtiyaç duyulması halinde, başvuracakları kamu kurum ve kuruluşlarının takdirinde bulunmaktadır.

Bu durumda olanların, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi memur olarak istihdamları; durumlarına uygun boş kadro bulunması ve hizmetlerine ihtiyaç duyulması halinde, emeklilerin yeniden hizmete alınmalarına ilişkin engelleyici hükümler de (Örneğin: 2004 Mali Yılı Bütçe Kanununun 32 nci maddesinin (f) bendi) dikkate alınarak başvuracakları kamu kurum ve kuruluşlarının takdirinde bulunmaktadır.

29.3.1996 tarihli ve 22595 sayılı Resmi Gazete’ de yayımlanarak yürürlüğe giren Terör Eylemleri Nedeniyle Şehit ve Malul Olanların Yakınlarının ve Çalışabilecek Durumdaki Malullerin Kamu Kurum ve Kuruluşlarında İstihdamı Hakkında Yönetmeliğin "Başvuruda Bulunabilecekler" başlıklı 6 ncı maddesinin birinci fıkrasında; "Başvurularda çalışabilir durumdaki malulün kendisi; şehit veya çalışamayacak durumdaki malulün eşi; eşinin olmaması veya talepte bulunmaması halinde, herhangi bir kamu kurum veya kuruluşunda memur, sözleşmeli personel veya sürekli işçi kadrolarında çalışmayan çocuklarından biri; çocukları da yoksa veya yaşları itibariyle çalışamayacak durumda iseler; herhangi bir kamu kurum ve kuruluşunda memur, sözleşmeli personel veya sürekli işçi kadrolarında çalışmayan kardeşlerinden birinin talebi esas alınır." hükmü, 7 nci maddesinin birinci fıkrasında ise; "Bu Yönetmelik hükümlerinden yararlanmak isteyen hak sahipleri, EK: 2’ deki Başvuru formu ile ikamet ettikleri veya şehitlik ya da malullük olayının meydana geldiği yerin Valilik veya Kaymakamlığına başvururlar. İkamet edilen yerin Valilik veya Kaymakamlığına yapılan başvurular, ilgili Valilik veya Kaymakamlıklarca şehitlik ya da malullük olayının meydana geldiği yerin Valilik veya Kaymakamlığına gönderilir. Bu gibi hallerde, olayın meydana geldiği İl veya İlçede oluşturulan Hak Sahibi Tespit Komisyonu tarafından Durum Belgesi düzenlenir ve Bakanlığa gönderilir." hükmü yer almaktadır.

Diğer taraftan, aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesinin birinci fıkrasında; "Bu Yönetmelik hükümlerinden yararlanmak isteyen hak sahipleri, şehitlik veya malullük olayının meydana geldiği tarihten itibaren 5 yıl içerisinde başvuruda bulunmak zorundadırlar. Bu süre içerisinde yapılmayan başvurular dikkate alınmaz." hükmüne, ikinci fıkrasında; "Ancak, olay tarihi itibariyle ve müteakip 5 yıl içerisinde istihdam edilebilecek hak sahibi bulunmaması halinde yukarıdaki süre, şehit veya malulün yaşı küçük çocukları veya kardeşlerinden birinin 18 yaşına girdiği tarihten itibaren başlar." hükmüne, üçüncü fıkrasında ise; "Geçmişte meydana gelen olaylar için bu süre Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren başlar." hükmüne yer verilmiştir.

Amasya Valiliğinden:

1 — Amasya İli dahilinde çıkan orman yangınlarını gören ve haber alan tüm resmi ve özel kuruluşlar ile vatandaşlar yangını en kısa sürede en yakın Orman Teşkilatına veya bu konuda tahsis edilen ücretsiz görüşmeye tabi (177 No'lu) "Orman Yangınlarını İhbar" (155 Emniyet, 156 Jandarma, 110 İtfaiye) telefonlarına bildireceklerdir.

9 — Amasya İli dahilinde piknik yapılmasına müsait alanlar da Piknik amaçlıda olsa tedbir alınmadan ateş yakılmaması yanan veya yakılan ateş söndürülmeden piknik yerinin terk edilmemesi konusunda Orman İşletme Müdürlüğü, Jandarma Komutanlığı ve Milli Parklar Baş Mühendisliği her türlü tedbiri alacak ve yeterli personel görevlendirmesi yapacaklardır. Özellikle halkın yoğun olarak gittiği Taşova İlçesi Borabay Piknik ve Dinlenme yerinde Taşova Kaymakamlığı, Borabay Belediyesi, Orman İşletme Müdürlüğü arasında alınacak tedbirler konusunda gerekli koordinasyon sağlanarak buradaki piknik yapan vatandaşların ormana zarar vermeleri önlenecektir.

15 — Orman yangınlarının söndürülmesi çalışmalarında yapılacak iş birliği ve yardımlaşmanın planlı bir şekilde düzenlenmesi için:

d) Köy Hizmetleri İl Müdürlüğü muhtemel orman yangınlarında istenildiğinde (Mesai dahili ve harici - 2186000-5 Hat) telefonlara haber verilerek veya Merkez, G. Hacıköy, Merzifon, Suluova, Taşova ve Göynücek bakım evlerinde yeteri kadar dozer, greyder, kamyon ve yükleyicilerle birlikte ekipte görevli tüm personel sevk edilecektir. Ayrıca talep edildiğinde yangın emniyet yolu ve şeritlerinin örtü temizliğine greyder verilecektir.

19 — Belediyeler, çöp toplama sahaları etrafında en etkili yangın önlemlerini alacaklardır.

20 — Son zamanlarda enerji nakil hatları güzergahlarında yangınların çıktığı görülmektedir. Söz konusu hatların güzergahları, ilgili kuruluşlar (Tedaş ve Teaş) tarafından temizlenecektir.

Sayfa Başı

karar verilmiştir.

Sayfa Başı