2004/7152 Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Moldova Cumhuriyeti Hükümeti Arasında İmzalanan, Savunma Sanayi İşbirliği Anlaşması’nın Onaylanması Hakkında Karar

— Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kuruluş, Görev ve Çalışma Yönetmeliği

— Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Aday Memurları Yetiştirme Yönetmeliği

— Tarımda Kullanılan Organik, Organomineral, Özel, Mikrobiyal ve Enzim İçerikli Organik Gübreler ile Toprak Düzenleyicilerin Üretimi, İthalatı, İhracatı, Piyasaya Arzı ve Denetimine Dair Yönetmelik

— Yaş İpekböceği Kozası Üreticilerinin Desteklenmesine ve Doğrudan Destek Ödemeleri İçin Gerekli Finansman ile Bursa Koza Tarım Satış Kooperatifleri Birliği (Kozabirlik) Tarafından Yaş İpekböceği Kozası Üreticilerine Ücretsiz Dağıtılacak İpekböceği Tohumu Bedellerinin Destekleme ve Fiyat İstikrar Fonu’ndan Karşılanmasına İlişkin Bakanlar Kurulu Kararı Uygulama Tebliği (No: 2004/1)

MADDE 1. — "Uzay Cisimlerinin Verdiği Zarardan Dolayı Uluslararası Sorumluluk Hakkında Sözleşme"ye beyanda bulunulmak suretiyle katılmamız uygun bulunmuştur.

MADDE 2. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

MADDE 1. — 12 Kasım 1974 tarihinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulu’nun 3235/29 sayılı Kararıyla kabul edilen "Uzaya Fırlatılan Cisimlerin Tescili Sözleşmesi"ne beyanda bulunulmak suretiyle katılmamız uygun bulunmuştur.

MADDE 2. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

MADDE 1. — 29 Temmuz 2003 tarihinde Ankara’da imzalanan "Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Suriye Arap Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Sağlık Alanında İşbirliğine Dair Anlaşma"nın onaylanması uygun bulunmuştur.

MADDE 2. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Sayfa Başı

CUMHURBAŞKANI

(ii) hisse senetleri, tahviller ya da şirketlere katılımın diğer şekilleri,

(b) Akit Taraflardan her birinin yürürlükteki mevzuatı çerçevesinde kurulmuş ya da teşekkül etmiş ve merkezi o Tarafın ülkesinde bulunan şirketler, firmalar veya iş ortaklıklarını ifade eder.

(ii) Fas Krallığı bakımından: Fas Krallığı’nın kara suları ötesinde yer alan ve uluslararası hukuk çerçevesinde Fas Krallığı’nın kanunlarına göre belirlenmiş ya da belirlenecek ve Fas Krallığı’nın deniz yatağı, yeraltı ve doğal kaynaklarıyla ilgili haklarını icra edebileceği bir alan olan deniz alanlarını kapsamak üzere Fas Krallığı’nın ülkesidir.

(2). Akit Taraflardan her biri, diğer Akit Tarafın yatırımcılarının yatırımlarına adil ve eşit muamelede bulunacak ve kamu düzenini muhafaza etmek için kesinlikle zaruri tedbirler çerçevesinde tam güvenlik ve koruma sağlayacaktır. Akit Taraflardan hiçbirisi ülkesinde, diğer Akit Tarafın yatırımcılarının yatırımlarının işletme, bakım, kullanım ya da tasfiyesini ayrımcı tedbirlerle engellemeyecektir.

(1). Akit Taraflardan herbiri diğer Akit Tarafın yatırımcılarının yatırımlarına benzer durumlarda kendi yatırımcılarının yatırımları veya herhangi üçüncü bir ülke yatırımcılarının yatırımlarına uyguladığı muameleden hangisi en elverişli ise, o muameleden daha az elverişli olmayan bir muamele uygulayacaktır.

(1). Yatırımları, diğer Akit Tarafın ülkesinde savaş ya da silâhlı çatışma, ihtilâl, seferberlik hali, ayaklanma, iç karışıklık veya diğer benzer olaylar nedeniyle zarar gören Akit Taraflardan her birinin yatırımcıları, diğer Akit Tarafça kendi yatırımcılarına ya da herhangi üçüncü bir ülke yatırımcılarına uygulanan muameleden daha az elverişli olmayacak şekilde bu tür kayıplarla ilgili olarak benimsenecek işlemlerden hangisi en elverişli ise o muameleye tâbi tutulacaklardır.

(d) bir yatırımın tamamının veya bir kısmının satışı veya tasfiyesinden elde edilen kazançlar,

(2). Birinci paragrafta sözü geçen transferler, gecikmesiz olarak, konvertibl bir para birimi ile, transfer tarihinde uygulanan kur üzerinden ve cari kambiyo mevzuatı çerçevesinde gerçekleştirilecektir.

(2). Sözkonusu yatırımla ilgili sigorta kapsamında, sigortalayan yatırımcının kullanmaya yetkili olduğu tüm hakları kullanabilecektir.

(2). Akit Taraflar arasındaki bir uyuşmazlık, müzakerelerin başladığı tarihten itibaren altı ay içinde bu yöntemle uzlaşmaya ulaşmazsa, Akit Taraflardan herhangi birinin talebi üzerine bir tahkim heyetine götürülebilir.

(4). Bu maddenin 3. paragrafında belirtilen süreler içinde gerekli atamalar yapılamazsa, Akit Taraflardan herbiri Uluslararası Adalet Divanı’nın Başkanından bu atamaları yapmasını talep edebilir. Başkan Akit Taraflardan birinin vatandaşı ise ya da belirtilen konularda görevini yerine getirmekten alıkonulursa gerekli atamaları yapmak üzere Başkan yardımcısı davet edilecektir. Başkan yardımcısı da Akit Taraflardan birinin vatandaşı ise veya anılan görevi yerine getirmekten alıkonulursa Akit Taraflardan birinin vatandaşı olmayan en kıdemli Uluslararası Adalet Divanı üyesi atamaları yapmak üzere davet edilecektir.

(5). Tahkim Heyeti bu Anlaşmanın hükümlerine ve uluslararası hukukun yasa ve prensiplerine dayandıracağı kararını oy çokluğuyla alacaktır. Bu karar her iki Akit Taraf için de nihai ve bağlayıcı olacaktır.

8.4.1997 tarihinde Rabat’da Türkçe, Arapça ve İngilizce dillerinde hepsi de asıl olarak imzalanmıştır.

Sayfa Başı

CUMHURBAŞKANI

Madde l — Bu Karar, KOSGEB tarafından uygun koşullarda finansal destek sağlanarak Küçük ve Orta Ölçekli Sanayi İşletmelerinin üretim, kalite ve standartlarını artırmaları, istihdam yaratmaları, uluslararası düzeyde rekabet etmeleri ve ihracata yönelmelerini sağlamak amacıyla hazırlanmıştır.

Madde 2 — Bu Karar, 3624 sayılı Küçük ve Orta Ölçekli Sanayi Geliştirme ve Destekleme İdaresi Başkanlığı Kurulması Hakkında Kanunun 2 nci maddesinde tanımı yapılan Küçük ve Orta Ölçekli Sanayi İşletmelerinin, sektörel veya ölçek nitelikleri KOSGEB tarafından belirlenmek kaydıyla finansman sorunlarının çözümüne yönelik olarak, yatırım, işletme sermayesi ve ihracata yönelik Türk Lirası veya döviz cinsinden kullandırılacak kredilerin faiz giderlerinin KOSGEB'ce desteklenmesini kapsar.

Madde 4 — İhtiyaç duyulan finansal kaynağın miktarı ve şartları protokolde belirtilmek üzere KOSGEB ve işbirliği yapılacak Bankaca sağlanır.

Madde 5 — KOSGEB ilgili bankalar ile yapılacak protokollerle belirlenecek miktarda faiz giderleri karşılığı olarak Türk Lirası ve döviz cinsinden gerekli kaynağı protokol yapılan bankada kendi adına açtıracağı hesaba aktarır.

Bu Karar kapsamında KOBİ'lere kullandırılacak krediler için bankalarla yapılacak protokollerde bankanın uygulayacağı komisyon ve diğer masraflar KOBİ'lerin lehine olacak şekilde KOSGEB ile banka arasında müştereken belirlenir ve banka tarafından belirlenenler dışında değişik isimler altında KOBİ'lerden masraf ve komisyon alınmaz.

Madde 6 — Yatırım ve işletme sermayesi kredileri Türk Lirası cinsinden, ihracat kredisi ise döviz ve/veya döviz karşılığı Türk Lirası cinsinden kullandırılır.

Madde 7 — Yatırım, işletme sermayesi ve ihracat kredilerinin üst limiti 100.000 ABD Doları ve/veya karşılığı Türk Lirasını geçemez.

Madde 8 — Kullandırılacak kredilerin vadesi, faiz oranı ve 24 (yirmidört) ayı geçmeyecek şekilde geri dönüşü günün koşullarına uygun olarak, KOBİ'lerin lehine olacak şekilde yürürlükte bulunan cari faiz oranlarının altında olmak kaydıyla bankalarla yapılacak protokollerle belirlenir.

Kullandırılacak kredinin türüne ve günün koşullarına uygun olarak geri ödemesiz dönem bankalarla yapılacak protokol ile belirlenir.

Madde 9 — Kredi talep eden KOBİ'ler ilk başvurularını ilgili bankanın şubelerine yaparlar. Banka, bankacılık mevzuatı çerçevesinde kredi tahsis işlemlerini gerçekleştirir.

Banka, uygun bulduğu kredi taleplerini KOSGEB finansman desteğinden faydalandırılmak üzere KOSGEB onayına sunar.

Madde 10 — Kullandırılacak kredilerin takibi ve tahsil sorumluluğu bankaya ait olup, banka kredinin takibinde temerrüt faizi, masraf, komisyon vb. ad altında KOSGEB'den hiçbir talepte bulunamaz.

Madde 11 — Bu Karar kapsamında, KOSGEB ile banka arasında yapılacak protokoller çerçevesinde kullandırılacak kredilerden;

a) Kaynak Kullanımını Destekleme Fonuna (KKDF) kesinti yapılmaz.

Madde 12 — Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 13 — Bu Kararı, Sanayi ve Ticaret Bakanı yürütür.

Sayfa Başı

Devlet Bakanlığından:

1 — Toprak Mahsulleri Ofisi Genel Müdürlüğünde boş bulunan Yönetim Kurulu Üyeliğine (Hazine) Davut HANER’in atanması, 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 6. ve 8. maddeleri gereğince uygun görülmüştür.

Devlet Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3000 ek göstergeli;

Manisa İl Müftülüğüne, Isparta İl Müftüsü Namık HİSAR’ın,

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Başmüfettişliğe, Müfettiş Ayhan UZ’un atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 68/B ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Sivas Bayındırlık ve İskan Müdürlüğüne,Mustafa DOĞAN’ın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 68/B, 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Ulaştırma Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları İşletmesi Genel Müdür Yardımcılığına Erol İNAL’ın atanması, 657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ve 399 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 5 inci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü Yönetim Kurulu Üyeliğine, Tarımsal Araştırmalar Genel Müdürü Doç.Dr. Hasan EKİZ’in atanması, 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 6 ve 8 inci maddeleri gereğince uygun görülmüştür.

3 Mayıs 2004

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Afyon İl Müdürlüğüne,Konya İl Müdürü Doğan ÇİFTKAT’ın atanması, 657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Amasya İl Müdürlüğüne,Sıddık AKTAŞÇI’nın atanması, 657 sayılı Kanunun 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Kayseri İl Müdürlüğüne,Adnan AKAY’ın atanması, 657 sayılı Kanunun 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Trabzon İl Müdürlüğüne,Dr. Temel ŞAHİN’in atanması, 657 sayılı Kanunun 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Tarım ve Köyişleri Bakanı yürütür.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Tarım Reformu Genel Müdürlüğü Samsun Bölge Müdürlüğüne,Arslan ODABAŞ’ın atanması, 657 sayılı Kanunun 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine, Prof. Dr. Şinasi Yavuz ÖNOL’un atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 59 ve 93 üncü maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Kayseri Bölge Müdürlüğüne Hamdi ÇONA’nın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Kocaeli Bölge Müdürlüğüne Ethem ŞAHİN’in atanması, 657 sayılı Kanunun 68(B) ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

CUMHURBAŞKANI

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

1 — Mardin İl Sanayi ve Ticaret Müdürü İrfan AKARSU’nun başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması, 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

1 — Muş İl Sanayi ve Ticaret Müdürü Zafer GÜLDOĞAN’ın başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması, 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

1 — Elazığ İl Sanayi ve Ticaret Müdürü Refik DUMAN’ın başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması, 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür. 

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

1 — Yozgat İl Sanayi ve Ticaret Müdürü Muhsin ÇELEBİ’nin başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması, 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Sanayi ve Ticaret Bakanlığından:

1 — Kayseri İl Sanayi ve Ticaret Müdürü Salih GÖKTAŞ’ın başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması, 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

CUMHURBAŞKANI

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine Nurpınar TENTEÖDEMİŞ’in atanması,

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 6400 ek göstergeli Müsteşar Yardımcılığına,Mustafa BÜYÜK’ün atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine, Oktay EROL’un atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 59 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Şırnak İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne,Mehmet Sadık ÇELİK’in atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Bingöl İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne,Şevket BOĞATEKİN’in atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76. maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Kültür ve Turizm Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Tunceli İl Kültür ve Turizm Müdürlüğüne, Azize BÜYÜKTANIR’ın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine Arif SOĞANCI’nın atanması,

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine Fehmi KILIÇ’ın atanması,

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine Hüseyin GELMEZ’in atanması,

3 Mayıs 2004

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3600 ek göstergeli BakanlıkMüşavirliğine Zeki AYAZ’ın atanması,

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3600 ek göstergeli BakanlıkMüşavirliğine Murat MEŞHUR’un atanması,

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3600 ek göstergeli BakanlıkMüşavirliğine Nurettin TAN’ın atanması,

2— Bu Kararı Çevre ve Orman Bakanı yürütür.

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine İrfan ÇELİK’in atanması,

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Teftiş Kurulu Başkanlığında açık bulunan 1 inci derece kadrolu Başmüfettişliğe, aynı yer Müfettişi Mehme tKURU’nun atanması, 657 sayılı Kanunun 68/B, 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Sivas İl Çevre ve Orman Müdürlüğüne, Mükremin UÇARCI’nın atanması, 657 sayılı Kanun’un 68/B, 71 ve 74 üncü maddeleri ile 2451 sayılı Kanun’un 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 6400 ek göstergeli Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığına Hüseyin HÜRREMOĞLU’nun atanması, 657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

Çevre ve Orman Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine Yavuz YÜKSEL’in atanması,

Sayfa Başı

Vatandaşlık Kararları

—— • ——

Sayfa Başı

Devlet Bakanlığından:

MADDE 1 — 12/6/2002 tarihli ve 24783 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Başbakanlık Yüksek Denetleme Kurulu Personeli Görevde Yükselme Yönetmeliği’nin 5 inci maddesinin (h) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“h) Memur, sekreter, santral memuru, ambar memuru, veznedar, veri hazırlama ve kontrol işletmeni, daktiloğraf, şoför pozisyonlarına atanabilmek için;

4) Şoförlük için en az 5 yıllık (E) sınıfı sürücü belgesine sahip olmak,

MADDE2 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE3 — Bu Yönetmelik hükümlerini Başbakanlık Yüksek Denetleme Kurulu Başkanı yürütür.

Adalet Bakanlığından:

Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı, Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanunu gereğince kurulan eğitim merkezlerinin kuruluş ve görevlerini, teşkilât yapısını, hedef ve ilkelerini, bu merkezlere kabul ve görevlendirmelere ilişkin usul ve esaslar ile diğer hususları düzenlemektir.

Madde 2 — Bu Yönetmelik, Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanunu gereğince kurulan eğitim merkezlerini kapsar.

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 29/7/2002 tarihli ve 4769 sayılı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanununun 18 inci maddesi uyarınca hazırlanmıştır.

Genel Müdürlük : Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğünü,

Müdür ve müdür yardımcısı : Eğitim merkezleri müdür ve müdür yardımcılarını,

Kursiyer : Bilgi, beceri, tutum ve davranış kazandırma amacıyla düzenlenen eğitim

BİRİNCİ BÖLÜM

Madde 5 — Genel Müdürlüğe bağlı olarak, Ankara’da bir eğitim merkezi ile Genel Müdürlüğün teklifi ve Bakan onayı üzerine, uygun görülen diğer dört ilde bölge eğitim merkezleri kurulur. Bölge eğitim merkezlerinin kurulmasında, eğitim, öğretim ve üniversite olanakları, kurum sayı ve türleri, ulaşım kolaylığı ve benzeri özellikler dikkate alınır.

Madde 6 — Eğitim merkezlerinin hedef ve ilkeleri, eğitime alınanların;

c) Toplum yararını kişisel çıkarlarının üstünde tutan, aile, ülke ve ulus sevgisi ile dolu,

Madde 7 — Eğitim merkezlerinde görev ve hizmetler; müdür, müdür yardımcısı ve büro tarafından yürütülür.

Eğitim Merkezlerinin Görevleri

Madde 8 — Eğitim merkezleri müdürlüklerinin görevleri şunlardır:

d) Eğitime tâbi tutulacaklara genel hukuk bilgisi, kriminoloji, insan hakları, yönetim hukuku, ceza ve infaz hukuku, toplumsal ilişkiler, sosyal hizmetler ve bedensel ve toplu savunma sporları gibi alanlarda eğitim vermek,

e) Gereksinim duyulan alanlarda uzmanlık ve yöneticilik anlayışı kazandırmak amacı ile eğitim programları hazırlamak ve Genel Müdürlüğe sunmak,

Madde 9 — Müdürün görevleri şunlardır:

Madde 10 — Müdür yardımcısının görevleri şunlardır:

a) Müdürün vereceği eğitim, öğretim ve yönetime ilişkin görevleri yerine getirmek,

c) Eğitim ve öğretim, yönetim, disiplin ve moral hizmetlerinin verimli ve daha iyi yürütülmesine ilişkin araştırmalar yaparak müdüre tekliflerde bulunmak,

Madde 11 — Büronun görevleri şunlardır:

Madde 12 — Eğitim merkezinin her kademedeki yöneticileri ve personeli, yapmakla yükümlü bulundukları görevleri, Bakanlık ve Genel Müdürlüğün emir ve direktifleri yönünde mevzuata, plân ve programlara uygun olarak düzenlemek ve yürütmekten bir üst kademeye, müdürler ise Genel Müdürlüğe karşı sorumludur.

Bütün personel, eğitim görenlere örnek olacak biçimde davranmak zorundadır.

Madde 13 — Büronun program geliştirme, ölçme ve değerlendirme sorumluları; Öğretim Kurulunun belirleyeceği bir öğretim görevlisinin sorumluluğunda, yeteri kadar program geliştirme, ölçme ve değerlendirme alanında eğitim almış öğretim görevlileri, uygulamalı eğitim gözetmenleri, memurlar, infaz ve koruma başmemurları ile infaz ve koruma memurlarından oluşur.

Büronun program geliştirme, ölçme ve değerlendirme sorumlularının görevleri şunlardır:

b) Eğitim gereksinimlerine yönelik araştırma ve analizler yapmak,

ı) Sınav sorularının değerlendirilmesinde, Sınav Değerlendirme Komisyonu ile iş birliği yapmak,

Madde 14 — Büronun sağlık, psiko-sosyal hizmetler ve krize müdahale sorumluları; hizmetin niteliğine göre tabip, Öğretim Kurulunun belirleyeceği bir psikolog, rehberlik uzmanı, psikolojik danışman veya sosyal çalışmacının sorumluluğunda kurumlarda görev yapan sağlık memurları ile sağlık veya psiko-sosyal hizmet eğitimi almış kurum görevlilerinden oluşur.

Büronun sağlık, psiko-sosyal hizmetler ve krize müdahale sorumlularının görevleri şunlardır:

e) Öğrenci ve kursiyerler ile gerektiğinde katılımcıların genel olarak kişilik, yetenek, ilgi, başarı, eğilim ve gelişim durumlarına ilişkin psikolojik test ve ölçekler uygulamak, sonuçları hakkında etik kurallar çerçevesinde müdüre raporlar sunmak,

g) Konuları ile ilgili olmak üzere gerektiğinde konferans ve seminerler düzenlemek,

Madde 15 — Büronun idarî ve malî işler sorumluları; idarî işler şube müdürünün yönetiminde memur, teknisyen, aşçı, bekçi, hizmetli, kaloriferci ve diğer görevlilerden oluşur.

a) Eğitim merkezi bina, yatılı tesis ve eklentilerinin işletilmesine ilişkin aydınlatma, ısıtma, temizlik ve benzeri her türlü idarî hizmeti yürütmek,

d) Eğitim merkezinin işletilmesine ilişkin her türlü araç, gereç ve malzemenin temini ile bunların bakım, onarım ve kullanımını hazır hâlde tutmak,

e) Bütçe, ödenek, ihale, alım, tahakkuk, mutemetlik, maaş, harcırah, öğrenci harçlığı ve benzeri her türlü malî hizmeti yürütmek,

Madde 16 — Büronun sosyal işler ve spor sorumluları; Öğretim Kurulunun belirleyeceği bir öğretim görevlisinin sorumluluğunda, alanında eğitim almış veya belgesi olan eğitim merkezi ve/veya kurum görevlilerinden oluşur.

c) Kursların açılış ve kapanışları ile millî, mahallî ve resmî günlerde törenler ve etkinlikler düzenlemek,

f) Spor tesisleri ile araç ve gereçlerini bakımlı ve kullanılır hâlde bulundurmak,

Madde 17 — Büronun bilgi işlem, istatistik, arşiv ve dokümantasyon sorumluları; Öğretim Kurulunun belirleyeceği bir öğretim görevlisinin sorumluluğunda yeteri kadar, bilgi işlem, istatistik, arşiv ve dokümantasyon alanlarında eğitim almış öğretim görevlileri ile eğitim merkezi ve/veya kurum görevlisinden oluşur.

Büronun bilgi işlem, istatistik, arşiv ve dokümantasyon sorumlularının görevleri şunlardır:

d) Kuruma ilişkin internet sayfasını hazırlamak ve güncellemek,

h) İlgili mevzuat hükümleri gereğince, arşiv ve dokümantasyon hizmetlerini yürütmek,

Madde 18 — Büronun öğrenci işleri sorumluları; Öğretim Kurulunun belirleyeceği bir öğretim görevlisinin sorumluluğunda, yeteri kadar eğitim merkezi ve/veya kurum görevlisinden oluşur.

a) Eğitim görenlerin kabul ve kayıt işlemlerini yapmak, kimlik ve yaka kartlarını düzenlemek, barınma plânlarını hazırlamak ve kişisel dosyalarını tutmak,

Madde 19 — Büronun araştırma ve geliştirme sorumluları; Öğretim Kurulunun belirleyeceği akademik çalışma yapmış veya araştırma ya da eser sahibi bir öğretim görevlisinin sorumluluğunda, yeteri kadar öğretim görevlisi ile eğitim merkezi ve/veya kurum görevlisinden oluşur.

a) Eğitim merkezinin üstlendiği görev ve yükümlülüklerin etkin ve hızlı bir şekilde yerine getirilmesini sağlayacak, kaynakların verimli ve akılcı kullanımını hedef alan araştırma, inceleme ve geliştirme çalışmalarını yapmak ve buna ilişkin yöntemler ve hedefler belirlemek,

h) Genel Müdürlük, eğitim merkezleri ve kurumlardaki meslekleri tanıtıcı programlar hazırlamak, meslek standartları ile ilgili çalışmalar yapmak,

Madde 20 — Büronun güvenlik sorumluları; müdürün belirleyeceği bir öğretim görevlisi veya infaz ve koruma başmemurunun sorumluluğunda, yeteri kadar infaz ve koruma memuru ile bekçiden oluşur.

b) Yangın, afet ve benzeri acil durumlar için gerekli tedbirleri almak, tatbikatlar düzenlemek, sivil savunma ile ilgili hizmetleri yerine getirmek,

d) Eğitim görenlerin eğitim faaliyetleri kapsamındaki şehir içi ve şehir dışı yolculuklarında gerekli güvenlik önlemlerini almak,

g) Müdür tarafından verilen benzeri görevleri yerine getirmek.

Madde 21 — Eğitim merkezlerinin danışma organı olan Eğitim Kurulu, Bakanın başkanlığında aşağıdaki üyelerden oluşur:

a) Bakanlık Müsteşarı,

g) Yüksek Öğretim Kurulunun, Ankara’daki üniversitelerin ceza ve ceza usul hukuku anabilim dalından seçeceği bir öğretim üyesi ile eğitim bilimleri, sosyoloji, psikoloji veya sosyal hizmetler alanlarından seçeceği iki öğretim üyesi,

Madde 22 — Eğitim Kurulu, Bakanlıkta her üç ayda en az bir defa toplanır. Başkan gerekli gördüğü hâllerde Kurulu toplantıya çağırabilir. Toplantı yeri, konusu ve saati çağrıda belirtilir. Bakanın bulunmadığı zamanlarda Eğitim Kuruluna Bakanlık Müsteşarı başkanlık eder. Eğitim Kurulunun sekreterya görevi Genel Müdürlükçe yerine getirilir.

Madde 23 — Eğitim Kurulunun görevleri şunlardır:

Madde 24 — Öğretim Kurulu; her eğitim merkezinde müdürün başkanlığında, müdür yardımcısı, müdür tarafından belirlenen altı öğretim görevlisi ile idarî işlerden sorumlu şube müdüründen oluşur. Öğretim görevlilerinin görev süreleri bir yıldır. Süresi dolan üyeler yeniden seçilebilir. Öğretim Kurulunun raportörlüğünü idarî işlerden sorumlu şube müdürü yürütür. Müdürün yokluğunda, başkanlık görevi müdür yardımcısı tarafından yerine getirilir.

Öğretim Kurulu en az ayda bir defa toplanır. Müdür, Öğretim Kurulunu gerektiğinde resen veya üye tam sayısının salt çoğunluğunun görüşülecek konuyu da belirten yazılı istemi üzerine olağanüstü toplantıya çağırır. Öğretim Kurulu, üye tam sayısının salt çoğunluğunun bir fazlası ile toplanır. Kararlar üye tam sayısının salt çoğunluğu ile kabul edilir. Kurul gerekli gördüğünde öğretim görevlileri ile diğer görevlileri dinleyebilir. Alınan kararlar imzalanarak karar defterine yazılır. Karara katılmayan üyeler, gerekçelerini kararlara yazarlar.

Madde 25 — Öğretim Kurulunun görevleri şunlardır:

f) Gerektiğinde ilgili öğretim görevlilerinden konularıyla ilgili rapor ve öneriler almak, bunları incelemek ve gerekli tedbirleri almak,

i) Kütüphaneye konulmak için gönderilen eserleri inceleyerek uygun görülenleri öğrencilerin ve diğer okuyucuların yararlanmasına sunmak,

j) Eğitim merkezleri yayınlarının ilkelerini belirlemek ve düzenleme işlemlerini yapmak.

Madde 26 — Her eğitim merkezinde oluşturulan Disiplin Kurulunun görev ve çalışmaları ile eğitim görenlerin tâbi olacakları disiplin kuralları hakkında; 29/7/2002 tarih ve 4769 sayılı Kanunun 18 inci maddesinde öngörülen Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Öğrenci Sicil ve Ödül Yönetmeliği, Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Öğrenci Disiplin, Disiplin Kurulları ve Disiplin Amirleri Yönetmeliği ve Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Öğrenci Kıyafet Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

Madde 27 — Eğitim merkezlerinde; öğretim görevlileri, Bakanın istemi üzerine ilgili kurum, kuruluş veya kurulun yetkili organlarınca ek görevle görevlendirilmeleri uygun görülen yeteri kadar Yargıtay ve Danıştay üyeleri, yüksek öğretim kurumları öğretim elemanları, meslekte fiilen on yılını tamamlamış hâkim ve Cumhuriyet savcıları ile avukatlar, kurum kontrolörleri, müdürleri, doktorları, psikologları, psikiyatristleri, pedagogları, sosyal çalışmacıları ve öğretmenleri ile diğer uzmanlardan oluşur.

Madde 28 — Öğretim görevlilerinin görevleri şunlardır:

c) Meslekî ve bilimsel konularda araştırma ve incelemeler yapmak, yayınlar hazırlamak,

e) Öğretim Kurulunca belirlenen kurullar ile idarî konularda görev ve sorumluluk almak,

f) Öğretim Kurulunun belirleyeceği konularda meslekî konferans ve seminerler vermek,

Öğretim Kurulu tarafından verilen eğitimin türüne göre öğretim görevlileri arasından program yöneticileri görevlendirilebilir. Program yöneticileri, eğitim programının gerçekleştirilmesi için hazırlık yapılması, öğretim görevlileri tarafından kendisine teslim edilen ders notlarının çoğaltılması, eğitim görenlere dağıtılması, Sınav Komisyonu ile birlikte sınav sorularının derlenmesi, yanıt anahtarları ve yanıt kâğıtlarının hazırlanması ve çoğaltılması, sorumlular ve öğretim görevlileri ile iş birliğinin sağlanması, eğitim görenlerin devam durumları ve varsa disipline aykırı davranışlarının belirlenmesi, eğitim sonunda eğitimi olumlu veya olumsuz yönde etkileyen etkenler ile alınması gereken önlemlere ilişkin önerileri kapsayan raporun hazırlanması ve Öğretim Kuruluna sunulması ile benzeri görevleri yerine getirirler.

Madde 29 — Hizmet öncesi eğitime; kurumların ihtiyacına göre ve Bakanlıkça belirlenecek sayıda Kamu Personeli Seçme Sınavında en az 70 puan alarak başarılı olanlardan 30 uncu maddedeki şartları taşıyan adaylar arasından; idare memurluğu öğrenciliği için Bakanlıkça, infaz ve koruma memurluğu öğrenciliği için eğitim merkezinin bulunduğu yer adlî yargı adalet komisyonlarınca yapılacak sözlü sınavda ve mülâkatta başarılı olanlar alınır.

Eğitim merkezinin yetki alanındaki kurumların ihtiyacına göre belirlenen sayıda, infaz ve koruma memurluğu öğrenciliği için sözlü sınav yapılmak üzere, ilgili adlî yargı adalet komisyonuna Bakanlık onayı ile yetki verilir. Sözlü sınav ilânları Genel Müdürlükçe yapılır. Bu ilânlarda, öğrencilik dönemini başarı ile tamamlayanların eğitim gördüğü eğitim merkezinin yetki alanındaki kurumlara veya ihtiyaç hâlinde başka yerdeki kurumlara atanabilecekleri konusu belirtilir.

Madde 30 — Hizmet öncesi eğitime alınacaklarda 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 48 inci maddesindeki genel şartların dışında aranacak şartlar şunlardır:

a) Hukuk, siyasal bilgiler, iktisat, işletme, iktisadî ve idarî bilimler, eğitim, eğitim bilimleri, mimarlık ve mühendislik fakülteleri ile en az dört yıllık lisans eğitimi veren fakülte ve yüksek okulların sosyoloji, psikoloji ve sosyal hizmetler bölümleri ile bunlara denkliği kabul edilen yabancı fakülte ve yüksek okulların adı geçen bölümlerinden mezun olmak,

f) Görevini devamlı yapmasına engel olabilecek vücut veya akıl hastalığı veya vücut sakatlığı ile özürlü olmadığını, dış görünüşünde şaşılık, körlük, topallık, işitme kaybı, çehrede sabit eser, uzuv noksanlığı, kekemelik ve benzeri engeller bulunmadığını, Genel Müdürlükçe bölge hastaneleri olarak belirlenecek Sağlık Bakanlığına bağlı tam teşekküllü Devlet hastanelerinden alacakları sağlık kurulu raporu ile belgelemek,

Madde 31 — Hizmet öncesi eğitime çağırılan öğrencilerden, nüfus cüzdanı, diploma aslı veya onaylı örneği veya onaylı çıkış belgesi, noterden onaylı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezlerine hizmet öncesi eğitime alınan idare memurluğu öğrencileri ile infaz ve koruma memurluğu öğrencilerine mahsus yüklenme senedi ve muteber imzalı müteselsil kefalet senedi ile adlî sicil belgesi istenir.

Katılımı isteğe bağlı eğitim programlarında ilgililer bir başvuru formu ile Genel Müdürlüğe veya uygun görülmesi hâlinde eğitim merkezine başvurabilir.

Madde 32 — Kayıt kabul işlemleri büronun öğrenci işleri sorumluları tarafından yürütülür.

Kayıt Süresi

Madde 33 — İdare memurluğu ile infaz ve koruma memurluğu öğrencileri için kayıt tarihi önceden duyurulur. Geçerli mazeretleri olmaksızın belirtilen tarihten itibaren on gün içinde kayıt yaptırmayanlar Genel Müdürlüğe bildirilir. Bu Yönetmelik gereğince istenilen belgelerde eksiklik olması durumunda geçici kayıt yapılarak belgelerin tamamlanması için beş iş günü ek süre verilir.

Madde 34 — Yıllık eğitim plânı Genel Müdürlükçe hazırlanır ve Eğitim Kurulunun onayına sunulur. Plânlar, gerektiğinde Bakanlık Eğitim Dairesi Başkanlığı ile eş güdüm kurularak hazırlanır. Yıllık plân, onaylandıktan sonra eğitim merkezlerine bildirilir.

Madde 35 — Hizmet öncesi eğitimin süresi Millî Eğitim Bakanlığına bağlı orta öğretim kurumları için belirlenen en az bir, en çok iki öğretim yılı olup bu süre Eğitim Kurulunca belirlenir. Hizmet öncesi eğitimde, toplam yirmi güne kadar hastalık nedeniyle izinli geçirilen süreler eğitimden sayılır.

Aday memurluk, hizmet içi ve görevde yükselme eğitimlerinin süresi 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ile 29/7/2002 tarih ve 4769 sayılı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanununda öngörülen yönetmelik hükümlerine göre belirlenir. Eğitim görenler, eğitim süresi içinde kendilerine öğretilen konularda yazılı, sözlü ve/veya uygulamalı sınava alınırlar. İdare memurluğu ile infaz ve koruma memurluğu öğrencilerinden hizmet öncesi eğitimi başarı ile tamamlayanlar, kurumlarda durumlarına uygun boş kadrolara Genel Müdürlükçe çekilecek kur’a ile atanırlar. Bunlardan infaz ve koruma memurluğuna atanacaklar eğitim gördükleri eğitim merkezinin yetki alanındaki kurumlara atanırlar. İhtiyaç hâlinde yetki alanı dışındaki kurumlara da atanabilirler. Başarı sıralamasına göre ilk üç dereceye giren öğrenciler, atama yapılacak kurumlar arasından tercih ettiklerine atanırlar.

Başarılı olamayanların eğitim merkezi ile ilişiği kesilir, ödenen harçlık ve masraflar talep edilmez.

Madde 36 — Öğrenciler, kesin olarak ayrılma isteklerini müdüre yazılı bildirmek suretiyle eğitim merkezinden ayrılabilirler.

d) Genel Müdürlükçe belirlenen devlet hastanesi sağlık kurulu tarafından verilen rapor uyarınca öğrenciliğinin devamına imkân kalmadığı belirlenen,

Madde 37 — 10/2/1954 tarihli 6245 sayılı Harcırah Kanunu hükümleri saklı kalmak kaydıyla Eğitim Kurulu üyelerine ayda iki toplantıyı geçmemek üzere her toplantı için (1000) gösterge rakamının memur aylıklarına uygulanan katsayı ile çarpımı sonucu bulunacak miktarda huzur ücreti ve huzur hakkı ödenir.

Eğitim merkezlerinde ders vermekle görevlendirilenler, günde (7) ve haftada (35) saati, Bakanlık dışındaki diğer kamu kurum ve kuruluşlarının Eğitim ve Öğretim Hizmetleri sınıfına dahil personele çalışmakta olduğu kurumun ek ders görevi ile ilgili mevzuatında belirtilen zorunlu ve isteğe bağlı ek ders saatini aşmayacak şekilde ders görevi verilebilir. Bunlara yılları Bütçe Kanununlarına ekli (K) cetvelinde belirlenen ek ders saat ücretleri üzerinden fiilen okuttukları ders saati sayısı kadar ek ders ücreti ödenir.

Madde 38 — Hizmet öncesi eğitim alan öğrencilere, eğitim süresince (3000) gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak miktarda aylık harçlık ödenir. Bu harçlıklardan damga vergisi hariç herhangi bir kesinti yapılmaz.

Madde 39 — Başarısızlıkları veya sağlık durumları dışındaki nedenlerle öğrenciliği sona erdirilen veya isteği ile öğrencilikten ayrılanlardan, kendileri için yapılmış bulunan bütün giderler iki katı fazlasıyla birlikte geri alınır.

Madde 40 — Eğitim merkezleri adalet müfettişlerince denetlenir. Ayrıca müdür ve müdür yardımcıları dışındaki personel, Genel Müdürlük denetmenlerince denetlenir.

Madde 41 — Genel Müdürlükle yazışmaları eğitim merkezi müdürlüğü yapar. Bakanlık birimleri ile diğer bakanlıklar ve kamu kurum ve kuruluşlarının merkez teşkilâtlarıyla yapılacak yazışmalar Genel Müdürlük aracılığıyla yürütülür.

Madde 42 — Eğitim merkezlerinde aşağıdaki defter ve dosyalar tutulur ve kullanılır.

A) Eğitim merkezlerinde Öğretim Kurulu ile ilgili tutulacak defterler ve dosyalar:

1- Öğrenci, kursiyer ve katılımcı dosyaları,

Geçici Madde 1 — 29/7/2002 tarih ve 4769 sayılı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanununun yürürlüğe girdiği tarihte kurumlarda görev yapmakta olan idare memurları, infaz ve koruma başmemur ve memurları, aday memurlar ve diğer personel, görevi aksatmamak kaydıyla ve eğitim merkezlerinin kapasitesi de göz önünde bulundurularak, gruplar hâlinde Bakanlıkça belirlenecek esaslar doğrultusunda eğitim merkezlerinde adaylık, hizmet içi ve görevde yükselme eğitimine tâbi tutulurlar.

Madde 43 — Bu Yönetmelik Resmî Gazete’de yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 44 — Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.

1- İlgili mevzuat hükümlerine göre; Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğünce kısmen veya tamamen finanse edilmek suretiyle öğrenim yapmak, yetiştirilmek ve mesleğimle ilgili konularda eğitilmek üzere hizmet öncesi eğitime alınacağım Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli ......... Eğitim Merkezinde ..........süreyle eğitime tâbi tutulacağımdan, aşağıdaki şartları aynen kabul eder ve işbu yüklenme senedi hükümlerinin her ne surette olursa olsun tarafımdan ihlal edilmesi hâlinde bu yüklenme senedinde yazılı müeyyidelerin hakkımda aynen ve tamamen tatbik edileceğine rıza ve muvafakatımı beyan ederim.

3- Kendi isteğimle eğitimimi bıraktığım, taahhütlerime aykırı hareket ettiğim, beyanlarımın gerçek olmadığının tespiti, ilgili yönetmelik ve yönergelere göre ibraz ettiğim belgelerden birinin gerçeğe aykırı olduğunun anlaşılması, ilgili kanun, tüzük, yönetmelik ve mevzuat hükümlerine riayet etmediğim ve yükleyecekleri mükellefiyetlere rıza göstermediğim veya ilişiğimin kesilmesini gerektiren bir suç işlemem hâlinde, öğrenci olarak öğrenime başladığım tarihten ilişiğimin kesilmesine kadar; mezuniyetimden sonra mecburi hizmet yükümlülüğümü yerine getirmediğim takdirde ise bütün öğrenim boyunca Adalet Bakanlığı’nca adıma tahakkuk ettirilecek bütün giderleri (yiyecek, giyim, kuşam, öğrenci harçlığı, kitap, kırtasiye, ulaşım, ilaç ve tedavi giderleri, eğitim ve öğretim masrafları ile yatı giderleri ve saire) iki katı fazlasıyla yasal faizi ile birlikte ödemeyi taahhüt ederim.

6- Bu yüklenme senedi ile ilgili ihtilaflarda bana yapılacak tebligat için aşağıda açık adresim gösterilmiş olup, adresimdeki değişiklikleri iadeli taahhütlü mektuplarla Kurumuma derhal bildirmeyi, bildirmediğim takdirde, yukarıdaki adrese çıkarılacak, bila tebliğ iade edilse dahi, bütün tebligatı şahsıma yapılmış olarak kabul ve beyan ederim.

Yukarıdaki yüklenme senedinin imza sahibi olan ........................................... işbu yüklenme senedi hükümlerinden birisini ihlal ettiği takdirde ilgili makamlarca istenen ...........................................Lira’nın tediyesini müşterek borçlu ve müteselsil kefil sıfatıyla taahhüt ettiğimizi ve ödenmesi istenen paraya yüklenme senedinin ihlal tarihinden itibaren ve cari yıllık kanuni faiz yürütmesini ve ihtilaf halinde Ankara Mahkeme ve İcra Müdürlüklerinin yetkili olacağını kabul eder ve yukarıdaki yüklenme senedi metin ve muhtevasına bizlerin asıl taahhüt eden borçlu gibi vâkıf olduğumuzu, işbu müteselsil kefaletnamenin ..../..../....... tarihinde müştereken imza ile Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğüne teslim edileceğini beyan ederiz.

Adalet Bakanlığından:

Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı, 29/7/2002 tarihli ve 4769 sayılı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanunu gereğince kurulan eğitim merkezlerinde; idare memurluğu ile infaz ve koruma memurluğu öğrencilerinin hizmet öncesi eğitimlerine ilişkin usul ve esaslar ile diğer hususları düzenlemektir.

Madde 2 — Bu Yönetmelik, Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanunu gereğince kurulan eğitim merkezlerinde; idare memurluğu ile infaz ve koruma memurluğu öğrencilerinin hizmet öncesi eğitimlerine ilişkin usul ve esasları kapsar.

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 29/7/2002 tarihli ve 4769 sayılı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanununun 18 inci maddesi uyarınca hazırlanmıştır.

Kurum : Ceza infaz kurumları ve tutukevlerini,

Danışman : Eğitim konusunda öğrencilere yardımcı olmak üzere Öğretim Kurulu tarafından seçilen öğretim görevlisini,

Madde 5 — Devlet Memurları Eğitimi Genel Plânı ve kalkınma plânlarının eğitim hedefleri doğrultusunda, kurumlarda görev yapacak olan idare memurluğu öğrencileri ile infaz ve koruma memurluğu öğrencilerinin hizmet öncesi eğitiminin hedefleri şunlardır:

Madde 6 — Hizmet öncesi eğitimin hedeflerine ulaşabilmek için uygulanacak ilkeler şunlardır:

b) Uygulamalı eğitime önem ve ağırlık verilmesi,

d) Hizmet öncesi eğitim programlarının sürekli değerlendirilmesi ve geliştirilmesi,

Madde 7 — Uyum eğitimi programı, hizmet öncesi eğitime alınan öğrencilere eğitim döneminin başında, eğitim merkezlerini tanımaları, bazı temel bilgiler ile kendi görev ve sorumluluklarını öğrenmeleri, diğer eğitim programlarına hazırlanmaları amacıyla iki haftadan az olmamak üzere hazırlanır.

Madde 8 — Teorik eğitim programı, ders ve konuların amacını ve içeriğini, çeşitli eğitim ve öğretim yöntem ve teknikleri ile ölçme ve değerlendirme araçlarına yer vermek suretiyle ilgili öğretim görevlisinin belirleyeceği mekanlarda uygulanacağını gösteren programdır.

Madde 9 — Uygulamalı eğitim, teorik eğitimle birlikte veya sonunda, öğrencilere verilen ve uygulamaya yönelik eğitimin esas ve usullerini gösteren programdır. Program, kurumlarda uygulamalı eğitim yöneticisinin yönetiminde ve uygulamalı eğitim gözetmeni tarafından gerçekleştirilir.

Program geliştirme, ölçme ve değerlendirme sorumluları tarafından hazırlanan uygulamalı eğitim ve değerlendirme formu, uygulamalı eğitim sonunda uygulamalı eğitim gözetmenleri tarafından doldurulur. Uygulamalı eğitim yöneticisi de bu formda eğitime ilişkin görüş ve önerilerini belirtir. Bu değerlendirme sonuçları, bağlı olunan eğitim merkezleri müdürlüğüne gönderilir. Öğrenciden uygulamalı eğitime ilişkin rapor istenir. Program geliştirme, ölçme ve değerlendirme sorumluları öğrenci raporunu da dikkate alarak değerlendirme formlarını değerlendirir.

Madde 10 — İdare memurluğu ile infaz ve koruma memurluğu öğrencilerinin hizmet öncesi eğitim plânı, Genel Müdürlüğün personel eğitiminden sorumlu daire başkanlığı tarafından, gerektiğinde Bakanlık Eğitim Dairesi Başkanlığı ile eş güdüm sağlanarak hazırlanır.

Madde 11 — Hizmet öncesi eğitim faaliyetlerinde uygulanacak eğitim programları; uyum, teorik ve uygulamalı eğitim olmak üzere üç ayrı program biçiminde düzenlenir. Eğitim programlarında, faaliyetin amacı, içeriği, öğretim ilkeleri ve ilgili öğretim yöntem ve teknikleri ile değerlendirmeye esas olacak ölçme araçları yer alır.

Madde 12 — Öğretim yılı başında öğrencilere eğitim ve öğretim konularında yardımcı olması için Öğretim Kurulu tarafından öğretim görevlileri arasından seçilecek danışmanlar görevlendirilir.

Madde 13 — Yıllık eğitim ve öğretim programında hangi derslerin ve konuların verileceği açıkça belirtilir. Faaliyetin türü ne olursa olsun, program dışına çıkılamaz; ancak gerekli görüldüğü takdirde program yöneticisi ve ilgili öğretim görevlilerinin birlikte vereceği teklif ile Öğretim Kurulunun uygun görmesi, Eğitim Kurulunun onayının alınması koşuluyla değişiklik yapılabilir.

Madde 14 — Teorik eğitim faaliyetleri öncelikle eğitim merkezlerinde veya ihtiyaç duyulduğunda ceza infaz kurumları ve tutukevlerinde ya da Genel Müdürlük eğitim ve dinlenme tesislerinde yapılabilir. Eğitim merkezleri dışında yapılacak eğitimlerin yönetimi ile ilgili düzenlemeler program yöneticisi tarafından yürütülür.

Madde 15 — Teorik eğitime ait haftalık ders programı öğrenci işleri sorumluları tarafından hazırlanarak Öğretim Kurulunun onayından sonra uygulanır. Uygulamalı eğitim haftalık ders programı ise uygulamalı eğitim yöneticisi ve gözetmenleri tarafından hazırlanarak Öğretim Kurulunun onayından sonra uygulanır.

Madde 16 — Hizmet öncesi eğitimde;

Okutulan derslerden herhangi birinin eğitim-öğretim yılı içerisinde kaldırılması hâlinde, kaldırılan derse ait öğrencilerin sorumluluğu bütün sonuçlarıyla birlikte kalkar.

Madde 17 — Öğrencilere eğitim dönemi içerisinde almış oldukları eğitimlerin, uygulamasını yaptırmak ve göstermek amacıyla Öğretim Kurulunun kararı, müdürün teklifi ve Genel Müdürün onayı ile uygun görülen kurumlarda uygulamalı eğitim yaptırılır.

Madde 18 — Öğrencilerin bilgi ve görgülerini arttırmak amacıyla eğitim merkezlerinin bulunduğu il sınırları içerisinde müdürlükten, il sınırları dışında Genel Müdürlük personel eğitiminden sorumlu daire başkanlığından izin alınmak suretiyle çeşitli kültür ve gezi faaliyetleri düzenlenebilir.

Hizmet Öncesi Eğitime İlişkin Süre, Takvim ve İzinler

Madde 19 — Hizmet öncesi eğitimin süresi Millî Eğitim Bakanlığına bağlı orta öğretim kurumları için belirlenen en az bir, en çok iki öğretim yılı olup bu süre Eğitim Kurulunca belirlenir.

Madde 20 — Yarıyıl tatilleri dışında resmî ve idarî tatillerde eğitim ve öğretime ara verilir. Gerektiğinde dinî ve millî bayramlar dışında hafta sonu tatillerinde sınav yapılır.

Madde 21 — Hizmet öncesi teorik eğitimin haftalık süresi, yirmi beş ders saatinden az, otuz beş ders saatinden fazla olamaz. Günlük çalışma saati beş ders saatinden az, yedi ders saatinden fazla olamaz. Ders süresi kırk beş dakikadır. Her dersin arasında on beş dakikalık dinlenme süresi bulunur.

Madde 22 — Hizmet öncesi eğitimde yirmi güne kadar hastalık nedeniyle izinli geçirilen süreler eğitimden sayılır. Yirmi günden fazla hastalık nedeniyle devamsızlık hâlinde öğrenci Öğretim Kurulu kararıyla bir sonraki dönemde eğitime devam edebilir, ancak hastalık ve hastalık dışında bir mazerete dayansa da eğitim süresinin sekizde birinden fazla devamsızlığı olanların eğitim merkezinden ilişiği kesilir. Müdür, gerekli hâllerde acil bir durumu mazeret olarak kabul edebilir. Müdürün mazeret olarak kabul edebileceği günlerin toplamı, bir eğitim dönemi içinde en fazla on gündür.

Madde 23 — Öğrencilere; resmî tatil, yarıyıl, evci, hastalık, gece yatısı, hafta sonu ve mazeret olmak üzere yedi türlü izin verilir.

Resmî tatil ve yarıyıl izinleri dışında, izin isteyen öğrenciye müdür veya müdür yardımcısı tarafından izin verilir. İzinli çıkan öğrenciye iznin türü ve süresini gösterir bir izin belgesi verilir. İşlemler öğrenci işleri sorumlularınca yürütülür.

a) Resmî tatil izni: Cumartesi, pazar günleri ve diğer resmî tatillerde öğrencilere gündüz verilen izindir. Görevli veya cezalı olanlar hariç bütün öğrenciler izinli sayılır. Evci olmayan öğrenciler akşam belirtilen saatte eğitim merkezine dönerler.

b) Evci izni: Eşi, ana-baba ve kardeşlerden ya da eşinin ana-babasından veya kardeşlerinden herhangi birisinin; eğitim merkezinin bulunduğu yerde ikamet ettiği tespit edilen öğrenciye eğitim-öğretim yılı boyunca cuma akşamı ders bitiminden, pazar günü akşam yoklamasına, diğer resmî tatil günlerinde tatil günü sabahı başlayıp tatilin son günü akşam yoklamasına kadar eğitim merkezinin bulunduğu şehirde, gece yatısına da kalmak üzere müdür tarafından verilen izindir. Evci çıkanlar resmî tatil günlerine rastlayan nöbet hizmetlerini yerine getirirler.

g) Mazeret izni: Mazeretleri, idarece kabul edilebilir inandırıcı bir belgeye veya bilgiye dayanarak bir eğitim-öğretim döneminde en fazla on ders gününe kadar verilen günlük izindir.

Madde 24 — Hizmet öncesi eğitim görenler, eğitim süresi içinde kendilerine öğretilen konularda sınava tâbi tutulurlar. Sınavlarda şu hususlara dikkat edilir:

c) Sınav ve Değerlendirme Komisyonu, program geliştirme ölçme ve değerlendirme birimiyle birlikte sınav programının hazırlanması, sınav soruları ile yanıt anahtarlarının toplanması, tasnif edilmesi ve sınav gününe kadar saklanması, sınav salonlarının hazırlanması ve sınav sonuna kadar sınav güvenliğinin sağlanması ile sınav kağıtlarının değerlendirilmesi ve sonuçların ilânından sorumludur.

d) Sınavlar, duyurulan yer, tarih ve saatte başlar. Her salon için Öğretim Kurulunca bir başkan ve yeterli sayıda gözetmen belirlenir. Sınav, salon başkanı tarafından yoklama yapılıp, sınava katılmayanların belirlenmesinden ve sınav kurallarının açıklanmasından sonra başlatılır. Sınav sonunda, sınavın başlayışını, akışını ve biçimini, kullanılan kâğıtların ve sınava giren öğrencilerin sayısını gösteren bir tutanak düzenlenir. Bu tutanak salon başkanı ve en az iki gözetmen tarafından imzalanır.

g) Eğitime katılanların başarı ortalamaları bulunurken, faaliyet süresince yapılan yazılı, sözlü, uygulamalı ya da hem yazılı, hem sözlü, hem de uygulamalı sınavlardan alınan notların aritmetik ortalaması ile öğrencilere verilen inceleme, araştırma, makale ve kitap özeti görevleri sonunda hazırlanan raporlar da değerlendirilir. Küsuratlı notlar en yakın tam nota dönüştürülür.

Madde 25 — Sınavlara itiraz, resmî sınav sonuçlarının açıklanmasından sonra, yedi gün içerisinde Sınav İtiraz Komisyonuna yazılı olarak yapılır. Sınav İtiraz Komisyonu, öğrenci işleri sorumlularından sınavla ilgili belgeleri alarak gerektiğinde itiraz edilen ders veya derslerin öğretim görevlisini de komisyona davet etmek suretiyle karar verir. Sınav tekrar değerlendirildikten sonra sonuç on gün içerisinde Sınav ve Değerlendirme Komisyonuna verilir ve ilgilisine tebliğ edilir.

Madde 26 — Sınav sorularının çalınmış olduğunun veya soru zarflarının zamanından önce açıldığının tespiti, soruların görevli olmayan kişilerce sınavlardan önce görülmüş olması durumlarında sınavlar iptal edilir. Tutanak tutularak yeni sınav programı hazırlanır ve başka bir tarihte sınav yeniden uygulanır.

Madde 27 — Her ders için dersin öğretim görevlisi en az bir ara sınavı yapar. Ara sınavları tarihleri ve genel programları ilgili öğretim görevlilerinin önerileri de dikkate alınmak suretiyle Öğretim Kurulunca belirlenir ve en geç bir hafta önceden öğrencilere duyurulur.

Madde 28 — Her ders için bir yıl sonu sınavı yapılır. Yıl sonu sınavlarının ne zaman yapılacağı eğitim programının başlangıcında Öğretim Kurulunca belirlenir, sınav tarihlerinde bir değişiklik olduğunda en az bir hafta önceden öğrencilere duyurulur.

Madde 29 — Yıl sonu sınavında başarısız olan öğrenciler için bütünleme sınavı, bütünleme sınavı sonucunda da en fazla üç dersten başarısız olanlar için ek bütünleme sınavı açılır.

Madde 30 — Yıl sonu ve bütünleme gibi genel sınavlar ile ara sınavlara mazeretleri nedeniyle katılamayan öğrencilerin mazeretlerinin Öğretim Kurulunca kabul edilmesi hâlinde mazeret sınavı açılır. Mazeretleri uygun görülmeyenlere sıfır puan verilip başarısız sayılırlar.

Madde 31 — Sınavlarda puanlama yüz üzerinden yapılır. Başarılı olmak için en az yetmiş almak gerekir. Buna göre sınavlarda alınan puanların:

Doksan ve yüz arası : Pekiyi,

Herhangi bir dersten başarılı olmak için bu şekilde hesaplanan puanın en az yetmiş olması gerekir. Yıl sonu sınav puanının da en az yetmiş olması gerekir.

Madde 32 — Derslerin yıl sonu başarı ortalamasının yüzde sekseni ve disiplin notunun yüzde yirmisinin toplamı mezuniyet başarı derecesini gösterir.

Madde 33 — Hizmet öncesi eğitim sonunda başarılı olan öğrencilere mezuniyet belgesi verilir.

Madde 34 — Sorular, soruların cevap anahtarları, tutanaklar, değerlendirme fişleri ve cevap kâğıtları iki yıl, kanunî süresi içinde yargı yoluna başvuranların evrakı ise yargılama sonuçlanıncaya kadar saklanır. Diğer belgelerin saklanması hakkında 22/8/1989 tarihli ve 20116 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Adalet Bakanlığı Merkez ve Taşra Teşkilâtı ile Bağlı Kuruluşları Arşiv Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

Madde 35 — Genel Müdürlüğün hizmet öncesi eğitim uygulamaları, yıllık eğitim plânı ve programları doğrultusunda yürütülür.

Madde 36 — Yıllık eğitim plânı, onaylandıktan sonra Genel Müdürlük personel eğitiminden sorumlu daire başkanlığınca programlanarak uygulanır.

Plânı Bildirme

Madde 37 — Yıllık eğitim plânı öğretim dönemi başlamadan önce tüm teşkilâta bildirilir.

Madde 38 — Eğitim çalışmalarının yürütülmesi ile ilgili mevzuatı uyarınca uygun görülen giderler Bakanlık bütçesinden karşılanır.

Madde 39 — Ders vermekle görevlendirilenlere okuttukları ders saati sayıları dikkate alınarak 29/7/2002 tarihli ve 4769 sayılı Kanunun 18 inci maddesinde öngörülen Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kuruluş, Görev ve Çalışma Yönetmeliğindeki hükümlere göre ödeme yapılır.

Madde 40 — Eğitimin genel değerlendirilmesine yardımcı olmak, gelecek eğitim dönemleri için yeni hazırlıklar yapmak üzere, eğitim sırasında veya eğitim sonrasında katılanların görüş ve düşüncelerini almak amacıyla çeşitli anket, test veya test dışı teknikler uygulanabilir.

Madde 41 — Bu Yönetmelik Resmî Gazete’de yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 42 — Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.

Adalet Bakanlığından:

Madde 1 — Bu Yönetmelik, ceza infaz kurumları ve tutukevleri personeli ile eğitim merkezlerinde görevli personelin günün koşullarına uygun olarak yetişmelerini, görevinin gerektirdiği bilgi, beceri, tutum ve davranışları kazanmalarını sağlamak, verimliliği arttırmak ve daha ileri görevlere hazırlanmaları için uygulanacak hizmet içi eğitimin hedeflerini, ilkelerini, plânlama esaslarını ve değerlendirme usulleri ile diğer hususları belirlemek amacıyla hazırlanmıştır.

Madde 2 — Bu Yönetmelik, ceza infaz kurumları ve tutukevleri ile eğitim merkezlerinde görevli 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tâbi personeli kapsar.

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 14/7/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 214 ve 216 ncı maddeleri ile 29/7/2002 tarihli ve 4769 sayılı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanununun 18 inci maddesi uyarınca hazırlanmıştır.

Kurum : Ceza infaz kurumları ve tutukevlerini,

Madde 5 — Hizmet içi eğitimin hedefi, Devlet Memurları Eğitimi Genel Plânında, kalkınma plânlarında ve iş programlarında eğitim için öngörülen amaçlar doğrultusunda;

a) Personelin bilgisini ve verimliliğini arttırarak hizmet içinde yetişmesini sağlamak, daha üst görev ve kadrolara hazırlamak, buna ilişkin görevde yükselme eğitimini düzenlemek,

Madde 6 — Hizmet içi eğitim hedeflerine ulaşabilmek için uygulanacak ilkeler;

e) Eğitime tâbi tutulan kurum personelinin eğitimde kazandırılan niteliklere ve eğitime gönderilme amacına uygun görevlerde istihdam edilmesi,

Madde 7 — Genel Müdürlüğün eğitimden sorumlu daire başkanlığı ve personel eğitimi şubesi, eğitim teşkilâtıdır.

Madde 8 — Hizmet içi eğitim faaliyetlerinden sorumlu daire başkanlığının görevleri şunlardır:

l) Eğitim konusunda yerli ve yabancı yayınları izlemek,

Madde 9 — Eğitim programlarının uygulama hazırlığı, uygulanması, sonuçlandırılması ve değerlendirilmesine ilişkin hizmetler, eğitim merkezlerinde Öğretim Kurulu, taşra teşkilâtında adlî yargı adalet komisyonlarınca görevlendirilecek program yöneticisi tarafından yürütülür.

Madde 10 — Yıllık eğitim plânı, eğitilecek kurum personelinin niteliği, uygulanacak eğitimin türü, konusu, uygulanacağı yer ve zamanı belirten plândır.

Madde 11 — Yıllık eğitim plânı, onaylandıktan sonra Genel Müdürlükçe programlanarak uygulanır.

Programda; eğitimin türü, konusu, süresi, yapılacağı yer, öğreticiler, eğitime tâbi tutulacak personelin niteliği, sayısı, görev mahallî, kurslarda okutulacak dersler ve bu derslerin saatleri ile lüzumlu diğer hususlar gösterilir.

Madde 12 — Hizmet içi eğitim;

Madde 13 — Hizmet içi eğitim programları;

Madde 14 — Yıllık eğitim plânı onaylandıktan sonra en geç ocak ayının ilk haftasında tüm teşkilâta bildirilir.

Madde 15 — Bakanlıkça veya adlî yargı adalet komisyonlarınca atanan personelin hizmet içi eğitim kurslarında aşağıdaki dersler verilir;

b) Genel hukuk bilgisi (Anayasa hukuku, idare hukuku, medenî hukuk, medenî usul hukuku, icra ve iflâs hukuku, tebligat hukuku hakkında genel bilgiler),

i) İşletmecilik,

Eğitimin Yapılacağı Yer ve Yönetimi

Madde 16 — Hizmet içi eğitimin eğitim merkezinde uygulanması esastır. Gerektiğinde diğer kurum ve kuruluşların tesislerinden de yararlanılabilir.

Madde 17 — Personelin yurt dışında yetiştirilmesi 1/2/1974 tarihli ve 14786 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yetiştirilmek Amacıyla Yurtdışına Gönderilecek Devlet Memurları Hakkında Yönetmelik hükümleri çerçevesinde yapılır.

Madde 18 — Hizmet içi eğitime katılanların seçimi; adlî yargı adalet komisyonunca atanan personel için bu komisyonlarca veya gerektiğinde Genel Müdürlükçe, Bakanlıkça atanan personel için Genel Müdürlükçe yapılır.

Madde 19 — Düzenlenen eğitime katılması uygun görülen kurum personeli, eğitime zamanında katılmak zorundadır. Eğitime katılamayanların durumu Genel Müdürlüğe derhal bildirilir.

Madde 20 — Eğitime katılan kurum personeli aşağıdaki hususları bilmek ve bunlara uymak zorundadır.

a) Eğitimin başladığı gün eğitim mahallînde hazır bulunulması gerekir. Ancak önemli nedenlerle, süresi 60 saate kadar olan eğitimlerde bir günlük, 60 saatten fazla olan eğitimlerde de üç günlük gecikme mazeret olarak kabul edilebilir. Bu süreyi geçirenler eğitime kabul edilmezler ve haklarında idarî soruşturma açılır.

e) Devamsızlık ve diğer disiplin dışı hareketi görülenlere, 29/7/2002 tarihli ve 4769 sayılı Kanunun 18 inci maddesinde öngörülen Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Öğrenci Sicil ve Ödül Yönetmeliği, Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Öğrenci Disiplin, Disiplin Kurulları ve Disiplin Amirleri Yönetmeliği ve Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Öğrenci Kıyafet Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

Madde 21— Eğitime katılan kurum personelinin başarısı, öğretim konularından eğitim sonunda yapılan yazılı sınavlarla ölçülür. Gerektiğinde uygulamalı sınav da yapılabilir. Sınavın şekli ve soruları o dersin öğretim görevlisi tarafından tespit edilir.

Eğitimin sonunda tüm dersleri kapsayan genel bir sınav veya her dersten ayrı sınav yapılabilir. Sınavlar, kursun bitiminden en geç yedi gün sonra başlar. Sınav soruları, öğretim görevlisince hazırlanan sorular arasından sınav komisyonunca tespit edilir. Tüm dersler için tek sınav yapılması hâlinde sınav soruları kursta verilen derslerin yoğunluğuna göre belirlenir. Her dersten ayrı sınav yapılması hâlinde bir günde en fazla iki sınav yapılabilir.

Madde 22 — Sınav ve Değerlendirme Komisyonu bir başkan ve iki üyeden oluşur. Komisyon başkanı, sınavı yapılacak dersi vermekle görevlendirilmiş olan öğretim görevlisidir. Üyeler ile İtiraz Komisyonu, eğitim merkezlerinde müdür, taşra teşkilâtında ise adlî yargı adalet komisyonu tarafından belirlenir.

Genel sınavlar için eğitim merkezlerinde Sınav ve Değerlendirme Komisyonu, müdür yardımcısı ve Öğretim Kurulunun belirleyeceği üç öğretim görevlisinden oluşur. Adlî yargı adalet komisyonları, genel sınavlarda Sınav ve Değerlendirme Komisyonu olarak görev yapabileceği gibi öğretim görevlileri arasından bir başkan ve iki üyeden oluşan Sınav ve Değerlendirme Komisyonu oluşturabilir. Öğretim Kurulu ve adlî yargı adalet komisyonu tarafından bir başkan ve iki üyeden oluşan İtiraz Komisyonu oluşturulur.

Madde 23 — Sınavlarda değerlendirme yüz tam puan üzerinden yapılır. Sınavda başarılı sayılabilmek için en az yetmiş puan almak gerekir.

Madde 24 — İtirazlar, sınav sonuçlarının ilgililere duyurulmasından başlayarak 10 gün içinde bir dilekçe ile Sınav İtiraz Komisyonuna yapılır. Bu itirazlar, Komisyonca incelenir ve sonuç en geç 10 gün içinde ilgililere bildirilir. Bu incelemeden sonra verilen puan kesindir.

(a) bendinde gösterilen sınav kurulunun sekretarya görevi, Genel Müdürlüğün eğitimden sorumlu daire başkanlığınca yerine getirilir.

Madde 25 — Seminer, konferans, sempozyum, panel ve toplantı şeklinde yapılan eğitimlerde sınav yapılmaz.

Madde 26 — Eğitim çalışmaları sonunda, eğitime katılan personele;

Bu belgeler Genel Müdürlükçe düzenlenir. Belgelerin bir sureti ilgilinin özlük dosyasına konulur.

Madde 27 — Sınavlarda başarı gösterenlerin sınavla ilgili belgeleri, ilgililerin özlük ve sicil dosyalarında süresiz olarak; sınavla ilgili diğer belgeler, dava açma süresinden az olmamak kaydıyla, bir sonraki sınava kadar saklanır. Diğer belgelerin saklanması hakkında 22/3/1989 tarihli ve 20116 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Adalet Bakanlığı Merkez ve Taşra Teşkilâtı ile Bağlı Kuruluşları Arşiv Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

Madde 28 — Eğitim çalışmalarının yürütülmesi ile ilgili mevzuatı uyarınca uygun görülen giderler Bakanlık bütçesinden karşılanır.

Madde 29 — Eğitime katılan personele Harcırah Kanunu ve Bütçe Kanununa göre geliş ve gidiş, yolluk ve gündelikler verilir.

Madde 30 — Bu Yönetmelikte yer almayan hususlar hakkında, hizmet içi eğitim konusunda "657 sayılı Devlet Memurları Kanunu, Devlet Memurları Eğitimi Genel Plânı, 1/2/1974 tarihli ve 14786 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yetiştirilmek Amacıyla Yurtdışına Gönderilecek Devlet Memurları Hakkında Yönetmelik, 27/6/1983 tarihli ve 18090 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Aday Memurların Yetiştirilmesine İlişkin Genel Yönetmelik, l6/7/1985 tarihli Bakan Onayı ile yürürlüğe giren Adalet Bakanlığı Hizmet İçi Eğitim Yönetmeliği, 29/7/2002 tarih ve 4769 sayılı Kanunun 18 inci maddesinde öngörülen Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kuruluş, Görev ve Çalışma Yönetmeliği" hükümleri uygulanır.

Madde 31 — Bu Yönetmelik Resmî Gazete’de yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 32 — Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.

Madde 1 — Bu Yönetmelik, ceza infaz kurumları ve tutukevlerine ait kadrolara aday olarak atanan memurların yetiştirilmeleri ve aslî memurluğa atanmaları için uygulanacak eğitim programlarını, eğitim sürelerini, eğitimlerde uygulanacak sınavları, sınav değerlendirme esaslarını ve diğer hususları belirlemek amacıyla düzenlenmiştir.

Madde 2 — Bu Yönetmelik hükümleri, ceza infaz kurumları ve tutukevlerine ait kadrolara aday memur olarak atananlar hakkında uygulanır.

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 29/7/2002 tarihli ve 4769 sayılı Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kanununun 18 inci maddesi ile 27/6/1983 tarihli ve 18090 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Aday Memurların Yetiştirilmelerine İlişkin Genel Yönetmeliğin 33 üncü maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Temel Eğitim Kurulu: Aday Memurların Yetiştirilmelerine İlişkin Genel Yönetmeliğin 18 inci maddesiyle, Başbakanlık Devlet Personel Başkanlığında oluşturulan Kurulu,

Madde 5 — Aday memurların eğitiminde aşağıda belirtilen ilkeler göz önünde tutulur.

b) Aday memurların; Kurum hizmetlerinin gerektirdiği bilgi, beceri ve alışkanlıklar kazandırılarak zaman ve kaynak savurganlığına yol açmadan, verimlilik, etkinlik ve tutumluluk ilkeleri çerçevesinde görevlerini yerine getirmelerini sağlayacak şekilde yetiştirilmeleri esastır.

c) Temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj, birbirlerini izleyen sıra içinde sürdürülür. Bu eğitimler, hiçbir nedenle adaylık süresini aşamaz.

f) Eğitim sürelerine sınavlar dahildir.

Madde 6 — Temel eğitimin hedefi, aday memurlara, Devlet memurlarının ortak nitelikleriyle ilgili bilinmesi gereken asgari bilgileri vermektir.

Temel eğitim için ayrılan süreye dönem sonunda yapılan sınav süreleri dahildir.

Madde 7 — Hazırlayıcı eğitimin hedefi, aday memurlara, Kurum tarafından atandıkları birim, sınıfı, kadro ve görevleri ile ilgili gerekli bilgi ve beceriler kazandırılarak, görevlerine uyumlarını sağlamaktır.

Madde 8 — Stajın hedefi; aday memurlara, hazırlayıcı eğitim döneminde verilen kurumsal bilgilerle ilgili uygulama yaptırmak suretiyle beceri ve deneyim kazandırmaktır.

Madde 9 — Aday memurların eğitim konuları aşağıda gösterilmiştir:

g) Müracaat ve şikâyetler,

7) Halkla ilişkiler.

b) Hazırlayıcı Eğitim Konuları

Madde 10 — Aday memurlara, uygulanacak temel eğitim programları Başbakanlık Devlet Personel Başkanlığından temin edilir.

Hazırlayıcı eğitim ve staj programlarını, Yönetme Kurulu hazırlar.

Madde 11 — Temel eğitim, Temel Eğitim Kurulunca belirlenen programlar çerçevesinde; hazırlayıcı eğitim ve staj, Yönetme Kurulunca belirlenen programlar çerçevesinde, Eğitim ve Sınav Yürütme Komisyonunca yaptırılır.

Madde 12 — Sınav soruları aşağıda belirtilen şekilde hazırlanır;

Sınavlarla İlgili İlke ve Yöntemler

Madde 13 — Temel ve hazırlayıcı eğitim dönemleri sonunda yapılacak sınavlarla ilgili ilke ve yöntemler şunlardır;

b) Sınavlar, duyurulan yer, gün ve saatte yapılır.

Değerlendirme

Madde 14 — Eğitimler aşağıdaki şekilde değerlendirilir.

Madde 15 — Sınav sonuçları, sınavların yapıldığı günü takiben iki gün içinde ilân edilir.

Madde 16 — Aday memurlar, yazılı sınav sonuçlarına itiraz edebilirler. İtirazlar, sınav sonuçlarının adaylara duyurulmasından başlayarak iki gün içinde, dilekçe ile Eğitim ve Sınav Yürütme Komisyonu Başkanlığına yapılır. Komisyon, dilekçeleri on gün içinde yanıtlamak zorundadır. Yapılan bu inceleme sonucu kesindir.

Madde 17 — Sağlık sebepleri dışında sınavlara katılmayanlar başarısız sayılır. Sağlık nedeniyle sınava katılmayanların sınavları adaylık süresi içinde uygun bir zamanda yapılır.

a) Kopya girişiminde bulunanlar, kopya çekenler veya kopya verenler,

Madde 19 — Sınavlar;

b) Soru zarflarının sınav zamanından önce açıldığının saptanması,

c) Soruların yetkili olmayan kişilerce sınavlardan önce görülmüş olması

Eğitim ve Sınavlarla İlgili Kurullar ve Görevleri

Madde 20 — Yönetme Kurulu, Ceza ve Tevkifevleri Genel Müdürlüğünden sorumlu müsteşar yardımcısının başkanlığında Genel Müdür, personel ve eğitimden sorumlu genel müdür yardımcıları ile iki daire başkanından oluşur. Kurulun raportörlüğü ile sekretarya hizmetleri Genel Müdürlüğün eğitimden sorumlu daire başkanlığı tarafından yürütülür.

Madde 21 — Bu Kurulun görevleri aşağıda belirtilmiştir:

c) Eğitim yapılacak yerleri plânlamak ve belirlemek,

f) Eğitimlerin program dahilinde yürütülmesini sağlamak,

Madde 22 — Eğitim merkezlerinde bir Eğitim ve Sınav Yürütme Komisyonu kurulur. Komisyon; müdür, müdür yardımcısı, idarî işler şube müdürü ve program geliştirme, ölçme ve değerlendirme sorumlularından oluşur.

Madde 23 — Bu Komisyonun görevleri aşağıda belirtilmiştir:

c) Eğitim ve sınavları belirtilen süre içinde tamamlamak,

f) Sınavları yapmak ve değerlendirmek,

Madde 24 — Aday memurların askerlik hizmeti ile ilgili hususlar, 1111 sayılı Askerlik Kanununun 35 inci maddesi (E) ve (F) bendleri göz önünde bulundurularak Kurumca belirlenir.

Madde 25 — Temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj devrelerinin her birinde başarısız olan ve bu sebeple görevlerine son verilen aday memurlar için Devlet Personel Başkanlığınca belirlenen form doldurularak en geç bir ay içinde adı geçen Başkanlığa gönderilir. Formda göreve son vermeyi gerektiren sebepler açıkça belirtilir.

Madde 26 — Temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj devrelerinin herhangi birinden başarısız olan ve bu sebeple görevlerine son verilen aday memurlar, üç yıl süreyle Devlet memurluğuna alınmazlar. Ancak, sağlık nedeniyle kurumları ile ilişkileri kesilenler için bu koşul aranmaz.

Madde 27 — Mecburî hizmetle yükümlü olup aday memur olarak atanmış olanlar da bu Yönetmelik hükümlerine göre eğitime tâbi tutulurlar.

Madde 28 — Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezlerinde yürütülen eğitimlerde ders vermekle görevlendirilenlere 29/7/2002 tarihli 4769 sayılı Kanunun 18 inci maddesinde öngörülen Ceza İnfaz Kurumları ve Tutukevleri Personeli Eğitim Merkezleri Kuruluş, Görev ve Çalışma Yönetmeliğindeki düzenlemelere göre; Eğitim Merkezleri dışında yürütülen eğitimlerde ders vermekle görevlendirilenlere ise, 10/12/1986 tarih ve 86/11288 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan "Adalet Bakanlığına bağlı Adalet Meslek Liselerinde Görevli Öğretmen ve Yöneticiler ile Hizmet İçi Eğitim Kurs ve Seminerlerde Görevlendirilenlerin Ücretli Ders Saatlerine Dair Esaslar”a göre fiilen okuttukları ders saati sayıları dikkate alınarak ödeme yapılır.

Madde 29 — Eğitim çalışmalarının yürütülmesi ile ilgili mevzuatı uyarınca uygun görülen giderler Bakanlık bütçesinden karşılanır.

Madde 30 — Soruların cevap anahtarları, tutanaklar, değerlendirme fişleri ve cevap kâğıtları iki yıl süreyle saklanır. Yargı yoluna başvuranların evrakı ise karar kesinleşinceye kadar saklanır. Bu şekilde yargı yoluna başvuran aday memurlar, durumunu yazılı olarak bağlı oldukları kuruma bildirirler. Diğer belgelerin saklanması hakkında 22/8/1989 tarihli ve 20116 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Adalet Bakanlığı Merkez ve Taşra Teşkilâtı ile Bağlı Kuruluşları Arşiv Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

Madde 31 — Genel Müdürlük eğitim merkezleri ve adlî yargı adalet komisyonları başka kurum ve kuruluşlarla temel eğitim, hazırlayıcı eğitim ve staj programlarının uygulanmasında iş birliği yapabilirler, ortak eğitim imkânlarından yararlanabilirler.

Madde 32 — Bu Yönetmelikte yer almayan hususlar hakkında; Aday memurların eğitimleri konusunda, 27/6/1983 tarih ve 18090 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Aday Memurların Yetiştirilmelerine İlişkin Genel Yönetmelik hükümleri ve 4/2/1986 tarihinde Bakan Onayı ile yürürlüğe giren Adalet Bakanlığı Aday Memurlarının Eğitimi Yönetmeliği hükümleri uygulanır.

Madde 33 — Bu Yönetmelik Resmî Gazete’de yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 34 — Bu Yönetmelik hükümlerini Adalet Bakanı yürütür.

MADDE 1 — 1/7/1964 tarihli ve 11742 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 11/2/1964 Tarihli ve 403 Sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğinin 12 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"403 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 19 uncu maddesi uyarınca yabancı erkekle evlenmek ve kocasının uyrukluğunu seçmek suretiyle Türk vatandaşlığını kaybeden ve aynı Kanunun 13 üncü maddesinde öngörülen süreyi geçiren kadınlar ile aynı Kanunun 20 nci maddesi uyarınca izin almak suretiyle Türk vatandaşlığından çıkanlar İçişleri Bakanlığınca ve aynı Kanunun 25 inci maddesine göre kaybedenler ise Bakanlar Kurulunca ikamet şartı aranmaksızın yeniden vatandaşlığa alınabilirler."

MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğinin 17 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 17 — İçişleri Bakanlığına gelen vatandaşlığa alınma isteklerine ait dosyalar üzerinde, Nüfus ve Vatandaşlık işleri Genel Müdürlüğünce gerekli incelemeler yapılarak varsa noksanlıklar tamamlatıldıktan sonra:

1) İçişleri Bakanlığınca kabul edilen Sakıncalı Deyiminin Kapsamına ilişkin Uygulama Protokolü ile belirlenen esaslar çerçevesinde güvenlik açısından sakıncalı bulunup bulunmadığı Emniyet Genel Müdürlüğünden sorulur, gerekli görülen hallerde kişinin güvenlik bakımından durumunun bildirilmesi Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünce Milli İstihbarat Teşkilatı Müsteşarlığından istenir. Buradan sağlanacak bilgi ve görüşler işlemlerin sonuçlandırılmasında esas alınabilir.

B) 403 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 8 inci maddesi uyarınca yeniden Türk vatandaşlığına alınmalarını isteyen kişiler hakkında gerekli görülen haller dışında, Türk vatandaşlığını kaybettikleri tarihten sonra, Türkiye'yi bölmek veya belli bir ideolojiyi yerleştirmek amacıyla gizli ya da açık faaliyette bulunan dernek veya kuruluşlarla ilişkilerinin bulunup bulunmadığı hususu Emniyet Genel Müdürlüğü Terörle Mücadele ve Harekat Dairesindeki kayıtlardan araştırılır.

1) 403 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 20 nci maddesi uyarınca Türk vatandaşlığından çıkma izni almış olup da, çıkma belgesinin teslim edildiği tarihten itibaren bir yıl içerisinde müracaat edenler hakkında gerekli görülen haller dışında çıkma izni verilmesi sırasında yaptırılan soruşturmalar yeterli görülür. Bu kişiler hakkında başkaca bir soruşturma yaptırılmasına gerek kalmadan vatandaşlığa alınma işlemleri sonuçlandırılır.

403 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 19 uncu maddesi uyarınca Türk vatandaşlığını kaybeden ve aynı Kanunun 13 üncü maddesinde öngörülen süreyi geçiren kadınlar ile aynı Kanunun 20 nci maddesi uyarınca izin almak suretiyle Türk vatandaşlığından çıkanlardan, yeniden Türk vatandaşlığına alınma istekleri uygun görülenler hakkında Türk vatandaşlığına kabul edilme işlemleri İçişleri Bakanlığınca karara bağlanır. Aynı Kanunun 25 inci maddesi uyarınca Türk vatandaşlığını kaybetmiş olup da yeniden vatandaşlığa alınma isteği İçişleri Bakanlığınca uygun görülenler için ise Türk vatandaşlığına kabul edilme hususunda Bakanlar Kuruluna teklifte bulunulur. Yeniden vatandaşlığa alınma isteği uygun görülmeyenlerin vatandaşlığa alınma başvuruları ise İçişleri Bakanlığınca reddedilir.

MADDE 3 — Aynı Yönetmeliğin 31 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 31 — Vatandaşlıktan çıkma, bir Türk vatandaşına İçişleri Bakanlığı kararı ile başka bir devlet uyrukluluğuna geçmek için verilen özel izin mahiyetindedir. Vatandaşlıktan çıkmalarına izin verilecek kimselerde aşağıdaki şartlar aranır:

b) Hakkında herhangi bir mali ve cezai tahdit bulunmamak,

d) Ne sebeple olursa olsun, başka bir devlet vatandaşlığını kazanmış olmak veya başka bir devlet vatandaşlığını kazanacağına ilişkin inandırıcı belirtileri bulunmak.

İnandırıcı belirti olarak, ilgilinin vatandaşlığına geçmek istediği devlet makamlarından verilmiş o devlet vatandaşlığına kabul edileceğine ilişkin belge veya ilgilinin Türk vatandaşı olarak o ülkede uzun zamandan beri oturmasına ve orada mesleki, ticari veya sınai faaliyetlerde bulunmasına izin verildiğini gösteren belge veya o devlet vatandaşı ile evli olması ve bu durumun vatandaşlığa alınmasında kolaylıklar sağlayacağının anlaşılmış olması kabul edilebilir. Bu belgelerden en az birinin usulüne göre onaylanmış Türkçe tercümesinin izin dilekçesine eklenmiş olması gereklidir."

MADDE 4 — Aynı Yönetmeliğin 21/3/1981 tarihli ve 17286 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yönetmelikle değişik 33 üncü maddesinin (a) bendinin ikinci fıkrasında yer alan Bakanlar Kurulu ibaresi "İçişleri Bakanlığı" olarak değiştirilmiştir.

MADDE 5 — Aynı Yönetmeliğin 21/3/1981 tarihli ve 17286 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yönetmelikle değişik 34 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan Bakanlar Kurulu ibaresi "İçişleri Bakanlığı" olarak değiştirilmiştir.

MADDE 6 — Aynı Yönetmeliğin 42 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 42 — 403 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanunu gereğince Türk vatandaşlığını kaybeden kişiler, kayıp tarihinden başlayarak yabancı muamelesine tabi tutulurlar. Türkiye'de ikamet, seyahat, taşınmaz mal edinme, ferağ, miras ve çalışma gibi konularda Türk Kanunlarının yabancılara tanıdığı haklardan yararlanabilirler.

Ancak, doğumla Türk vatandaşlığını kazanmış olup da sonradan İçişleri Bakanlığından çıkma izni almak suretiyle yabancı bir devlet vatandaşlığını kazanan kişiler ve bunların kanuni mirasçıları, Türkiye Cumhuriyeti'nin Milli güvenliği ve kamu düzenine ilişkin hükümler saklı kalmak kaydıyla, Türkiye'de ikamet, seyahat, çalışma, yatırım, ticari faaliyet, miras, taşınır-taşınmaz mal satın alma, ferağ, kiralama gibi konularda, Türk vatandaşlığına tanınan haklardan aynen yararlanmaya devam ederler.

Bu kişilere istekleri üzerine yurt dışında Türk temsilcilikleri, yurt içinde ise Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğü ile İl Nüfus ve Vatandaşlık Müdürlüklerince bu durumlarını gösteren bir belge verilir. Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğünce örneği hazırlanarak bastırılan ve düzenlenmesine ilişkin esasları belirlenen bu belgenin 403 sayılı Türk Vatandaşlığı Kanununun 29 uncu maddesinde belirtilen konulara ilişkin işlemler sırasında ibraz edilmesi zorunludur.

Türk vatandaşlığının iptali ile vatandaşlıktan çıkarmanın sonuçlarını belirten 403 sayılı Türk vatandaşlığı Kanununun 33 üncü ve 35 inci, 11/2/1964 Tarihli ve 403 sayılı Vatandaşlığı Kanununun Uygulanmasına İlişkin Yönetmeliğin 46 ncı ve 48 inci maddeleri hükümleri saklıdır.”

MADDE 7 — Aynı Yönetmeliğin 21/3/1981 tarihli ve 17286 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yönetmelikle değişik 44 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 44 — Vatandaşlıktan çıkma eşin vatandaşlığını etkilemez. Ancak Türk vatandaşlığından çıkan babanın küçük çocukları,

MADDE 8 — Aynı Yönetmeliğin 45 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 9 — Aynı Yönetmeliğin 55 inci maddesinin birinci fıkrasındaki 8 ve 29 uncu maddelerdeki beyanlar, "29 uncu maddedeki beyan" şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 10 — Aynı Yönetmeliğin 8 inci maddesi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 11 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 12 — Bu Yönetmelik hükümlerini İçişleri Bakanı yürütür.

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

MADDE 1 — 31/8/1991 tarihli ve 20977 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Teftiş Kurulu Yönetmeliğinin 25 inci maddesinde geçen "iki ay" ibaresi, "bir ay" olarak değiştirilmiştir.

MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğin 28 inci maddesinin birinci fıkrasının; (A) bendinde geçen "Memurin Muhakematı Hakkında Kanunu Muvakkat" ibaresi, "Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun" olarak değiştirilmiş, (B) bendinde geçen; "Devlet İhale Kanunu" ibaresinden sonra gelmek üzere, "Kamu İhale Kanunu, Kamu İhale Sözleşmeleri Kanunu" ibaresi ve "İmar Kanunu" ibaresinden sonra gelmek üzere, "Yapı Denetimi Hakkında Kanun" ibaresi eklenmiş, bu bentte geçen "Medenî Kanun: Başlangıç, şahsın hukuku, aynî haklar" ibaresi, "Türk Medenî Kanunu: Başlangıç, kişiler hukuku, eşya hukuku" olarak değiştirilmiş ve (C) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 3 — Aynı Yönetmeliğin 31 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 4 — Aynı Yönetmeliğin 35 inci maddesinde geçen "Yeterlik sınav notunun eşitliği durumunda yabancı dil notu üstün olana sıralamada öncelik verilir." ibaresi, "Yeterlik sınav notunun eşitliği durumunda sırası ile yazılı sınav notu ortalaması, birinci grup sınav notu, müfettiş yardımcılığı kıdemi üstün olana sıralamada öncelik verilir." olarak değiştirilmiştir.

MADDE 5 — Aynı Yönetmeliğin 41 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Rapor Çeşitleri ve Raporlar Üzerine Yapılan İşlemler

Madde 41 — Müfettişler, çalışmaları sonunda işin özelliğine göre;

c) Raporlar üzerine ilgili üst makamların yerinde gördükleri işlemlere ait bildiriler; Başkanlıkça, raporu yazan müfettişe, rapor birden fazla müfettişe ait ise en kıdemlisine gönderilir. Müfettişler yapılan tebligatı uygun ve yeterli buldukları takdirde "Görülmüştür" notu ile Başkanlığa geri gönderirler. Aksi halde konu ile ilgili görüşlerini gerekçeleriyle birlikte, en geç 15 gün içinde Başkanlığa bildirirler.

MADDE 6 — Aynı Yönetmeliğin 43 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Ön İnceleme Raporu

Madde 43 — Ön inceleme raporu, 4483 sayılı Memurlar ve Diğer Kamu Görevlilerinin Yargılanması Hakkında Kanun uyarınca yapılan ön inceleme sonunda düzenlenir.

Ön inceleme raporunda, ön inceleme yapılmasına izin vermeye yetkili merci tarafından verilen onay ile Başkanlığın verdiği görev emrinin tarih ve sayıları, ön incelemenin konusu, muhbir ve müştekinin adı, soyadı ve adresi, eylemin öğrenildiği tarih, suç yeri ve tarihi, hakkında ön inceleme yapılanların açık kimlikleri ve adresleri, suç tarihindeki görev ve unvanları ile ön inceleme sırasında edinilen bilgi ve belge ile tanık ve görevlilerin ifadeleri karşısında eylemin suç teşkil edip etmediği hususları değerlendirilerek, haklarında ön inceleme yapılan kişiler için yetkili merci tarafından soruşturma izni verilip verilmemesi konusunda görüş belirtilir."

MADDE 7 — Aynı Yönetmeliğin 44 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 44 — Soruşturma raporu; ön incelemeye konu olmayan soruşturmalar sonucunda düzenlenen rapordur.

MADDE 8 — Aynı Yönetmeliğin 45 inci maddesinde geçen "fezleke" ibaresi, "ön inceleme raporu" olarak değiştirilmiştir.

MADDE 9 — Aynı Yönetmeliğin 46 ncı maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 10 — Aynı Yönetmeliğin 49 uncu maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Hakediş Cetveli

Madde 49 — Müfettişler aylık, yolluk ve diğer haklarını, aylık olarak düzenleyecekleri hakediş cetvelinde gösterirler.

MADDE 11 —Aynı Yönetmeliğin 50 nci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 12 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 13 — Bu Yönetmelik hükümlerini Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

MADDE 1 — 02/10/2003 tarihli ve 25247 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Bayındırlık ve İskân Şurası ile Toplu Konut Şûrası Yönetmeliğinin 7 nci maddesinin son fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğin 9 uncu maddesinin birinci ve ikinci fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Komisyonlar, gündem konusu ile ilgili çalışmalar için ilk toplantılarında bir başkan, iki başkan yardımcısı ile üç raportör seçerler ve çalışma programı hazırlarlar. Komisyonlar, hazırlanan program gereği toplanarak, çalışmalarını doksan günü geçmeyecek şekilde tamamlarlar. Komisyonlar gerekli gördükleri hallerde bir komisyon üyesinin başkanlığında alt komisyonlar kurabilirler ve bu alt komisyonlarda komisyon üyeleri dışında uzmanlar da görevlendirilebilir."

MADDE 3 — Aynı Yönetmeliğin 15 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 15 — Kurul tarafından, bir sekreter ve gündem ile ilgili birimlerden seçilen yetkili kişilerden oluşan üç sekreter yardımcısı görevlendirilebilir. Bu görevlendirmeler Kurul Başkanının teklifi ve Bakan onayı ile kesinleşir."

MADDE 4 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 5 — Bu Yönetmelik hükümlerini Bayındırlık ve İskân Bakanı yürütür.

Madde 1 — Bu Yönetmelik; Türkiye’nin de taraf olduğu Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü tarafından Haziran 2002’de yayımlanan Uluslararası Ticarette Ahşap Ambalaj Malzemesini Düzenleyici Normlarla ilgili olarak, ahşap ambalaj malzemeleri ile zararlı organizmaların ülkemizden yurtdışına ve yurtdışından ülkemize girişini, taşınmasını ve yayılmasını önlemek için oluşturulacak yapının usul ve esaslarını belirlemektir.

Madde 2 — Bu Yönetmelik; ahşap ambalaj malzemelerinin yurtdışı ve yurtiçi sirkülasyonunda zararlı organizmaların taşınmasını ve yayılmasını önlemek için yapılacak ısıl işlem veya metil bromür uygulaması sonucunda, ahşap ambalaj malzemelerinin işaretlenmesi standardının oluşturulması ve ahşap ambalaj malzemesi üreticilerinin bitki sağlığı güvencesi ile öngörülen şartlara uyduğunu gösteren işaret kullanma izni verilmesi ile ilgili hususları kapsar.

Madde 3 — Bu Yönetmelik; 15/5/1957 tarihli ve 6968 sayılı Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Kanunu ile Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü tarafından Haziran 2002 de yayımlanan, ISPM No: 15 Uluslararası Ticarette Ahşap Ambalaj Malzemesini Düzenleyici Normlar hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

b) Genel Müdürlük: Koruma ve Kontrol Genel Müdürlüğünü,

e) Fümigasyon: Bitki, bitkisel ürün, bitkisel sanayi ve orman ürünlerinde bulundukları veya yetiştikleri ortamlarda ve boş binalarda bulunan zararlı organizmaların herhangi bir biyolojik dönemine karşı gaz halinde etkili olan katı, sıvı veya gaz formundaki pestisitlerin kullanılmasıyla yapılan imha işlemini,

h) Fümigasyon operatörü: 25/9/2001 tarihli ve 156 sayılı Bakanlık Makam Oluru ile yürürlüğe giren Zirai Karantina Fümigasyon Yönetmeliğindeki esaslar dahilinde eğitilerek Fümigasyon işlerinde yeterliliği Bakanlıkça tespit edilen Ziraat Mühendislerini,

n) Mal: Ticari veya diğer amaçlar için bir yerden başka bir yere taşınan bitki, bitkisel ürün ve diğer maddeleri,

Madde 5 — Ahşap ambalaj malzemesi imalatçıları ve bu sektöründe faaliyet gösteren diğer ilgili taraflar Ahşap Ambalaj Malzemesi İşaretleme Programına katılmak için başvurabilir. Katılımcılar kayıt yaptırdıktan ve programın gereklerini yerine getirmeye yeterli oldukları yönünde değerlendirildikten sonra ürünlerini tanımlayan ve her ürünün Türkiye menşeli olduğunu ve bitki sağlığı ile ilgili belli şartları taşıdığını gösteren standart bir kod kullanma iznine sahip olur.

Madde 6 — Ahşap ambalaj malzemesinin ISPM 15 Standardına uygun olarak;

c) ISPM 15 Standartlarına uygun şekilde işaretlenmiş olması koşulları aranır.

Ülkemiz orijinli ahşap ambalaj malzemeleri Türkiye’ye geri gönderilen mallarda kullanılması halinde, bu ahşap ambalaj malzemelerinin Türkiye menşeli olduğu kolaylıkla anlaşılamaz ise, geri gönderilmeden önce ihracatçı ülkede üretilen aynı malzeme ile eşit muameleye tabi tutulur. Aksi taktirde mallar yerine ulaştığında ihracatçı ülke menşeli uygun olmayan malzemeler iyileştirmeye yönelik olarak masrafları ithalatçıya ait olmak üzere imha edilir veya fümigasyon ya da ısıl işleme tabi tutulur veya mahrecine iade edilir.

Madde 7 — Gerçek ve tüzel kişi ve kuruluşlar, ahşap ambalaj malzemesi üzerinde Uluslararası Standart HT işaretinin kullanılmasını istediklerinde; ısıl işlem tesisleri yoksa, Türkiye veya yurtdışındaki satıcılardan ısıl işlemden geçmiş kereste temin edebilirler.

Madde 8 — Isıl işlem yetkisi verilme şartları;

a) Isıl işlem görmüş ahşap ambalaj malzeme satıcısı yurtdışında ise alınan kerestenin, türüne ve menşe ülkesine göre, ısıl işlem gördüğünü gösterir endüstri veya imalat belgesi ile bitki sağlığı sertifikası ibraz edilmelidir. Ayrıca, şirketin deposundaki HT işaretli kerestenin fiziksel denetimi yapılmalıdır.

c) DB işaretinin kullanılması, başvuru sahibinin HT işaretiyle birlikte DB işaretini de kullanmak istediği durumlarda, alınan kerestenin ısıl işlem uygulanmasının yanı sıra kabuğunun da soyulduğunu göstermek için, endüstri ve bitki sağlığı sertifikalarına ait belgeleri ibraz etmesi gerekir. Alternatif olarak, imalatçının, kerestelerin kullanımdan önce uygun bir denetim sisteminden geçmiş olduğu ve kabuklu tüm parçaların atılması veya kabuğun alınması için tüm önlemlerin alınmış olduğunu göstermelidir.

Madde 9 — Ahşap ambalaj malzemesinde bitki sağlığı ile ilgili olarak, gelişimin bütün safhalarında zararlı organizmalar karşısında sadece metil bromür ile yapılan fümigasyonun etkili olduğu kabul edilmektedir.

c) Fümigasyon işlemine tabi tutulmuş malzeme MB ya da DB MB işaretleri için kullanım onayı almak isteyen şirket tarafından yurtiçinden satın alınmışsa, 25/9/2001 tarihli ve 156 sayılı Bakanlık Makam Oluru ile yürürlüğe giren Zirai Karantina Fümigasyon Yönetmeliğindeki belirtilen şartların yerine getirilmiş olduğunu kanıtlayacak gerekli dokümanları sağlaması gerekir.

Madde 10 — Yerinde incelemeyi ve denetlemeyi yapacak olan denetim üyeleri Bakanlık ve Çevre ve Orman Bakanlığının konu ile ilgili teknik elemanlarından oluşur. Başvurular ile ilgili her denetleme 3 teknik eleman tarafından yapılır. Denetleme aşağıdaki hususları göz önünde bulundurularak yapılır.

Madde 11 — Ülkemizde ahşap ambalaj malzemesi üreten kişi ve kuruluşların işaretleme yetkisini alabilmesi için uygulama yerlerini inceleyen denetim biriminin hazırlamış olduğu uygunluk değerlendirmesi raporlarını inceler. Değerlendirme raporlarının incelemesi sonucunda ISPM 15 şartlarını yerine getiren kişi ve kuruluşlara Ahşap Ambalaj Malzemesi İşaretleme İzin Belgesini verir. (Ek 6) Bu Komisyon aşağıdaki kuruluşları temsil eden üyelerin katılımı ile toplanır.

Madde 12 — Yetkili Komisyon aşağıdaki görevleri yürütür.

İşaretleme Sistemi, İşaretlemede Dikkat Edilecek Hususlar

Madde13 — Standart işaret aşağıdaki bilgileri içerir. (Ek-1)

c) Standart ISPM 15 işareti.

Madde 14 — İşaretlemede aşağıdaki hususlara dikkat edilir.

e) Karışık, yanıltıcı veya yanlış yönlendirici olmamak kaydıyla başka bilgiler de belirtilebilir.

Madde 15 — Bütün odun ve odundan yapılmış ambalaj malzemeleri, en az 30 dakika süreyle çekirdek sıcaklığı en az 56 C° sıcaklıkta ısıtılmalıdır. Ahşap ambalaj malzemesinin ısıl işleme tabi tutulmasının amacı karantina zararlıları ve hastalık etmenlerinin ortadan kaldırmasıdır.

Madde 16 — Gerekli olan tipik bir kurutma işlemi sırasında, yani alışılmış miktarlarda palet veya biçilmiş kereste kullanılan işlemler sırasında, bir kereste istifinin çeşitli noktalarında ahşabın çekirdek sıcaklığının ölçülmesi, sonrada bu testin tekrarlanması gerekir. İlk denemeden alınan sonuçlar kuşku uyandıracak kadar farklılıklar göstermediği sürece bir deneme yeterlidir. Aynı işletmedeki diğer ısıl işlem odalarının (birden çok ısıl işlem odası içeren işletmeler) aynı kontrol sistemine, aynı kazan, geometri ve spesifikasyonlara sahip olduğu ortaya konabildiği takdirde, bunlar da 13 ölçüm testinden geçen oda gibi ısıl işlem için onaylanır. Çok odalı bir işletmede diğer odaların da 13 ölçüm testinden geçirilen oda ile aynı geometri ve benzeri özelliklerine sahip olduğunu değerlendirmek için gerekli olan kriterler Ek 3 de verilmiştir. Ancak, ilk 13 ölçüm değerlendirmesine tâbi tutulan odada olduğu gibi diğer tüm haznelerde de, sürekli gözetim için, her istiften bir adet ölçüm alınmalıdır.

Madde17 — Odun yada odundan yapılmış ahşap ambalaj üzerindeki işaretin HT bileşeninin kullanım yetkisi verilmesi amacına yönelik olarak, normal ısıl işlem ya da fırında kurutma çevrimleri sırasında öngörülen şartların sağlanması için, süre ve sıcaklık testleri uygulanması gereklidir. Bu işaretin kullanılması, işaretin kapsadığı her bileşenin, odunun çekirdek sıcaklığının en azından 30 dakika süreyle 56 C° de tutulmuş olduğu bir sürece tabi tutulduğunu gösterir.

Madde 18 — Sıcaklık ölçerler kereste istifinin çeşitli noktalarına yerleştirilerek, istifin köşelerinde ve ortasında sıcaklıkları kaydedilir. İstifte, Ek 2 de verilen şemaya göre en az 13 sıcaklık ölçümü yapılmalıdır. Sıcaklık kaydının ve izleme ekipmanlarının temininin sorumluluğu değerlendirilmekte olan şirkete aittir. 13 ölçüm testlerinde, aşağıdaki ölçütler yerine getirilmelidir.

c) Sıcaklık ölçerler, odunun ortasına kadar açılan (odunun merkeziyle dışarısı arasındaki en kısa mesafe) deliklere yerleştirilecektir. Metal başlıklı ölçerler kullanılmıyorsa, odunun çekirdek sıcaklık ölçümünün ortamdaki hava sıcaklığından etkilenmemesi için, her delik ısıya dayanıklı bir madde ile doldurulur. Delikler ölçüm aletinin çapını içine almaya yeterli olandan daha büyük olmamalıdır.

d) Metal başlıklı ölçerlerin kullanıldığı durumlarda, ölçerin çapı (örneğin 4,0 mm) açılan deliğin çapından (4,2 mm) biraz daha küçük olmalıdır. 4,0 mm lik ölçerlerin uygun olduğu gözlenmiştir. Sonda geri çekildiğinde, taze odun genleşerek deliği doldurur. Metal başlıklı ölçerlerin özellikleri deliğin geri doldurulması gereğini ortadan kaldırır ve çekirdek sıcaklığının ölçülmesini sağlar. Ölçerin uzunluğu ölçülmekte olan derinliğe/kesite uygun olmalıdır.

ı) Yaş ve kuru sıcaklıklara, vantilatörün yönüne ve havanın hızına ilişkin ayrıntılar ve kurutma fırınında havalandırma yapılıp yapılmadığının teyidi belirtilmelidir. Test süresince, odanın en az ısınan bölümündeki kerestedeki ısı ölçer çekirdekte sıcaklığın 56 C° ye eriştiğini gösterene dek en azından 30 dakika da bir veri alınmalıdır. Böylece, odadaki havada ve odunun kendisinde biriken sıcaklığa ilişkin açık bir fikir elde edilmiş olur. Isı birikimi, ortam havasının sıcaklığına (yaz/kış), odunun kalınlığına ve sıcaklığına, odanın sıcaklığına ve nemine vesaireye bağlıdır. Verili bir oda sıcaklığı için, bağıl nem ne kadar fazlaysa, ısının odunun çekirdeğine yayılması o kadar hızlı olur. HT işleminin özü, odunun mümkün olduğunca çabuk ısıtılması ve önemli ölçüde kuruma gerçekleşmemesidir, çünkü bu, çatlama ve bozulmaya yol açar. Bu şartlara ulaşmak için, yaş sıcaklıktaki düşüş ıslak ve kuru sıcaklıklar arasındaki fark 5 C° yi geçmemelidir. Isının oluşmasındaki değişkenlik odaya özgü olacak ve oda performansı konusunda iyi bir fikir verecektir. Verifikasyon amacına yönelik olarak, sadece tekrar denetimdeki ölçümlerin verileri kullanılmalıdır.

Madde 19 — 13 ölçüm testinden sonra aşağıdaki işlemler yapılır.

f) Isıl İşlem fırını tesislerinde lokal çalışan operasyon sistemleri yazıya dökülmeli ve değerlendirme ziyaretleri sırasında denetçilere gösterilmelidir. Komisyon bunların içeriğini belirlemeyecektir fakat bu içeriğin fırın parametrelerinin ayarlanmasına ilişkin talimatları HT Tesis İşletim Sistemi Ek-4 e uygun olarak, çekirdek sıcaklığını ölçecek HT penetrasyon ölçerlerinin ayarlanmasını, HT işleminin veri kaydedicisinin ayarlanmasını, HT işleminin son noktasını ve verilerin kayıt ve geri çağırma işlemlerini kapsaması gerekir.

Madde 20 — Bu testlerin sonunda denetim üyeleri test metodu, kullanılan test ekipmanı ve elde edilen deneme kayıtlarını gözlemleyerek, test edilen tüm odun boyutlarının ve uygun durumlarda odun çeşitlerinin en azından 30 dakika süreyle 56 C° lik bir minimum çekirdek sıcaklığına ulaştığı konusunda tatmin olmalıdırlar. Ayrıca, uygun durumlarda, başvuru sahibi, tüm mantıklı kuşkulardan uzak olarak denetim üyelerini özel işaretin verilebileceği konusunda ikna etmiş olmalıdır. Denetim üyeleri tatmin olduktan sonra, kullanılan sürece (örneğin; oda, maksimum odun kalınlığı, yaş/kuru sıcaklıklar, işlem süresi ve benzeri.) uygun olarak ısıl işlemden geçirilen malzeme için HT işaretinin kullanımına izin verildiğine dair değerlendirme raporunu Yetkili Komisyona iletir. Uygun durumlarda, deneme sırasında, daha büyük boyutlu odunlarda ya da odun çeşitlerinde öngörülen şartların karşılandığına dair kanıt yoksa, işaretin kullanımına ilişkin onay verilmez.

Madde 21 — Denetim üyelerinin incelemesi sırasında, ISPM 15 de belirtilen şartlara uygun olarak ısıl işlemden geçirilmekte olduğunu doğrulamak için gerekli şartların oluşmadığını saptadıkları takdirde, ihlalin yapısına bağlı olarak DB-HT işaretinin kullanımına devam edilmesini askıya alır ya da geri çeker. Ayrıca, denetim üyeleri, işyerindeki tüm işaretlenmiş ürünlerin ya da herhangi bir işaretlenmiş ürünün işaretinin silinmesini ya da uygun biçimde işlenmesini ister.

Madde 22 — Ahşap, atmosfer basıncı altında aşağıdaki oranlarda metil bromür ile fümige edilmelidir. Fümigasyon işlemi, Fümigasyon Tamamlama Tutanağı (Ek 5) ile belgelenmelidir.

Madde 23 — Fümigasyon uygulaması yapacak resmi kuruluşlar 25/9/2001 tarihli ve 156 sayılı Bakanlık Makam Oluru ile yürürlüğe giren Zirai Karantina Fümigasyon Yönetmeliğinin 13 üncü maddesinde istenilen şartlara, gerçek ve tüzel kişi ve kuruluşlar ise, 14 üncü madde de istenilen şartlara sahip olmalıdır.

Madde 24 — Yetkili Komisyon tarafından görevlendirilen denetim üyeleri, ISPM 15 komitesince logo basmak üzere yetkilendirilmiş kişi yada kuruluşlar yılda en az iki kez denetlenir. Denetleme sonucunda tespit edilen hususlar, iş yeri noter tasdikli denetleme defterine yazılır. Tespit edilen eksikliklerin giderilmesi için en az üç aylık süre verilir. Bu süre sonunda eksikliklerini gidermeyen kişi ve kuruluşlar ikaz edilir. Eksiklikler bir aylık süre içinde giderilmezse kişi ve kuruluşun logo yetkisi askıya alınır.

Madde 25 — Bu Yönetmeliğe uymayanlar 6968 sayılı Zirai Mücadele ve Zirai Karantina Kanununun ilgili maddeleri hükümlerine göre cezalandırılır.

Madde 26 — Bu Yönetmelik, yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 27 — Bu Yönetmeliği Tarım ve Köyişleri Bakanı yürütür.

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

Amaç, Kapsam, Hukuki Dayanak, Tanımlar

Madde 1 — Bitkisel üretimde verimliliğin artırılması, toprakların fiziksel ve kimyasal yapısının iyileştirilmesi, insan sağlığının korunması ve çevre kirliliğinin önlenmesi amacıyla, Organik, Organomineral, Özel, Mikrobiyal ve Enzim İçerikli Organik Gübreler ile Toprak Düzenleyicilerinin kullanımını yaygınlaştırmak, tanımlamak, bunlara ait analiz metotlarını belirlemek ve bu ürünlerin ithali, ihracı, üretimi, piyasaya arzı ile kayıt edilmesine ilişkin uyulması gereken usul ve esaslar ile bu usul ve esaslara uyulmaması halinde uygulanacak olan yaptırımları belirlemektir.

Madde 2 — Bu Yönetmelik, bu Yönetmelik ve eklerinde verilen şartları karşılayan ürünleri kapsar. Ayrıca bu Yönetmelik ve eklerinde verilen şartlara uygun olarak üretilen veya ithal edilen gübrelerin organik tarımda kullanılıp kullanılamayacağı "Organik Tarımın Esasları ve Uygulamasına İlişkin Yönetmelik" hükümlerine göre belirlenir.

Madde 3 — Bu Yönetmelik, 29/6/2001 tarihli ve 4703 sayılı Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun ile Tarım ve Köyişleri Bakanlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkındaki 441 sayılı Kanun Hükmündeki Kararname hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

f- Yetkili Kurul: Bu Yönetmelik ve eklerinde verilen şartlara uygun olarak üretilen/üretilecek gübreler için TÜGEM’e müracaatta bulunan firma taleplerini değerlendirmek üzere; Bakanlık koordinatörlüğünde, ilgili TÜGEM Genel Müdür Yardımcısı başkanlığında, ilgili Daire Başkanı ve Şube Müdürü, KKGM’den ilgili Daire Başkanı, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Toprak Bölümü, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğüne bağlı Toprak ve Gübre Araştırma Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Refik Saydam Hıfzıssıhha Merkezi Başkanlığı, Çevre ve Orman Bakanlığına bağlı Çevre Yönetimi Genel Müdürlüğü, Ankara Etlik Merkez Veteriner Kontrol Araştırma Enstitüsü ve TSE’den birer kişinin katılımı ile oluşturulan kurulu,

g- Analiz Kuruluşları: Bu Yönetmelik ve eklerinde belirtilen şartlara uygun olarak üretilerek veya ithal edilerek piyasaya arz edilen ürünlere ait piyasa ve şikayet denetimlerinde alınacak numunelerin analiz ve deneyleri, Kimyevi Gübre Denetim Yönetmeliğinin 16 ncı Maddesi hükmüne göre her yıl Bakanlıkça yayımlanan Tebliğde belirtilen kamu kurum ve kuruluşları ile özel ve tüzel kişilere ait laboratuarları,

n- Organomineral Gübreler: Bir veya birden fazla organik ürünün bir veya birden fazla tekli, kompoze, ikincil veya mikro bitki besin maddeli kimyevi gübreler ile reaksiyonu veya karışımı ile elde edilen gübreleri,

t- Bitki Besin Maddesi (BBM): Bitkilerin beslenmesi için gerekli olan azot, fosfor ve potasyum gibi birincil, kalsiyum, magnezyum, kükürt ve sodyum gibi ikincil, demir, çinko, bakır, mangan, bor, molibden ve kobalt gibi mikro bitki besin maddelerini,

Madde 5 — Çevre, insan ve hayvan sağlığını korumak amacı ile bu Yönetmelikte ifade edilen organik muhtevadaki ağır metal oranları kuru maddede mg/kg (ppm) cinsinden aşağıdaki değerleri geçemez.

Madde 6 — Hayvansal orijinli hammaddeler kullanılarak elde edilen organik gübrelerdeki zararlı mikroorganizma seviyeleri aşağıdaki değerleri geçemez.