T

MADDE 1. — Bu Kanunun amacı, bu Kanun hükümlerine uygun entegre devre topoğrafyalarının korunmasını, bu alanda rekabet ortamının oluşturulmasını ve bu suretle sanayinin gelişmesini sağlamaktır.

Bu Kanun, tescilli entegre devre topoğrafyalarının korunmaları ile ilgili esasları, kuralları ve şartları kapsar. Bu Kanun kapsamında entegre devre topoğrafyalarına sağlanan koruma, hak sahiplerinin diğer kanunlarla getirilen korumalardan yararlanmalarına engel teşkil etmez.

Tanımlar

MADDE 2. — Bu Kanunda geçen;

a) Entegre devre: Elektronik bir işlevi veya bunun gibi diğer işlevleri yerine getirmek üzere tasarlanmış, en az bir aktif elemanı olan ve ara bağlantılarından bir kısmının ya da tümünün bir parça malzeme içerisinde ve/veya üzerinde bir araya getirilmiş ara veya son formdaki bir ürünü,

b) Entegre devre topoğrafyası: Entegre devreyi oluşturan tabakaların üç boyutlu dizilimini gösteren, üretim amacıyla hazırlanmış ve herhangi bir formatta sabitlenmiş görüntüler dizisi olup, her görüntü entegre devrenin üretiminin herhangi bir aşamasındaki yüzeyinin tamamının veya bir kısmının görünümünü,

c) Enstitü: Türk Patent Enstitüsünü,

d) Sicil: Entegre Devre Topoğrafyaları Sicilini,

e) Lisans: Kullanım hakkını,

f) Lisans sözleşmesi: Entegre devre topoğrafyası hakkı sahibinin entegre devre topoğrafyasının kullanım hakkını üçüncü kişilere verdiği sözleşmeyi,

g) Bülten: Sicile kaydedilen entegre devre topoğrafyalarının yayımlandığı bülteni,

h) Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu: Sınaî mülkiyet haklarının tescil işlemleri ile ilgili Enstitünün almış olduğu kararlara karşı başvuru sahibi veya üçüncü kişiler tarafından yapılacak itirazları inceleyen ve değerlendiren Kurulu,

ı) Mahkeme: İhtisas mahkemelerini,

İfade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Korumadan Yararlanacak Kişiler, Korumanın Konusu, Şartları ve Süresi

Korumadan yararlanacak kişiler

MADDE 3. — Bu Kanun ile sağlanan korumadan; Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları, Türkiye Cumhuriyeti sınırları içinde ikametgâhı olan ve sınaî veya ticarî faaliyette bulunan gerçek ve tüzel kişiler ile ilgili uluslararası anlaşmaların hükümleri dahilinde başvuru hakkına sahip kişiler yararlanır.

Birinci fıkra hükmü kapsamı dışında kalmasına rağmen, Türkiye Cumhuriyeti uyruğundaki kişilere kanunen veya fiilen entegre devre topoğrafyası koruması tanıyan devletlerin uyruğundaki gerçek ve tüzel kişiler de karşılıklılık ilkesi gözetilerek Türkiye'de bu haktan yararlanırlar.

Korumanın konusu

MADDE 4. — Orijinal niteliğe sahip entegre devre topoğrafyaları, tescil belgesi verilerek korunur. Koruma; entegre devre topoğrafyasının dayandığı içerik, işlem süreci, sistem, teknik veya topoğrafyanın kendisi dışında topoğrafyada sabitlenmiş bilgiye uygulanmaz.

Bu Kanun kapsamındaki korumadan yararlanma, yapısında koruma altına alınmış bir entegre devre topoğrafyası bulunduran entegre devrenin, herhangi bir üründe kullanılıp kullanılmamasına bağlı değildir.

Orijinallik

MADDE 5. — Bir entegre devre topoğrafyası, tasarlayıcısının kendi fikrî çabası sonucu ortaya çıkmış ve tasarlama sırasında entegre devre üreticileri ve entegre devre topoğrafyası tasarlayıcıları arasında bilinmiyorsa orijinal sayılır.

Bilinen elemanların ve ara bağlantıların düzenlenmesinden oluşan bir entegre devre topoğrafyası, bütün olarak ele alındığında, bir araya getirilmiş şekli bakımından orijinallik şartını taşıyorsa korumadan yararlanır.

Korumanın başlangıcı ve süresi

MADDE 6. — Bu Kanuna göre entegre devre topoğrafyasına sağlanan korumanın başlangıcı; entegre devre topoğrafyasının, hak sahibi tarafından veya onun izniyle üçüncü bir kişi tarafından, yurt içinde veya yurt dışında ilk kez ticarî açıdan piyasaya sürüldüğü tarihten itibaren iki yıl içinde tescil başvurusunun da yapılmış olması kaydıyla; sözü edilen piyasaya sürülme tarihi veya ticarî açıdan piyasaya sürümün olmadığı hâllerde, tescil başvurusunun yapıldığı tarihtir.

Koruma süresi, birinci fıkrada belirtilen başlangıç tarihinden itibaren on yıl olup, bu süre onuncu takvim yılının bitiminde sona erer.

Entegre devre topoğrafyası gizlilik gerektiren hâller dışında, ticarî olarak kullanılmamışsa ve tasarlandığı tarihten itibaren onbeş yıl içerisinde Enstitüye tescil için başvurulmamışsa entegre devre topoğrafyasını koruma hakkı talep edilemez.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Hak Sahipliği, Hak Sahibinin Yetkileri ve Koruma Hakkının Sınırlandırılması

Hak sahipliği

MADDE 7. — Entegre devre topoğrafyasını koruma hakkı, tasarlayıcısına veya onun hukukî haleflerine aittir.

Entegre devre topoğrafyasının birden çok kişi tarafından tasarlandığı durumlarda, aralarında aksine bir sözleşme yoksa, koruma hakkı bu kişiler tarafından müştereken kullanılır.

Hizmet ilişkisinde hak sahipliği

MADDE 8. — Aralarındaki sözleşmede aksine bir hüküm yoksa; memur, hizmetli ve işçilerin işlerini görürken tasarladıkları entegre devre topoğrafyasının koruma hakkı işverenlere aittir.

Sözleşmesi gerektirmediği hâlde memur, hizmetli veya işçinin; işyerindeki bilgiler ya da araçlardan faydalanarak, bir entegre devre topoğrafyası yapması durumunda, yapılan entegre devre topoğrafyasının koruma hakkı işverenlere ait olur. Bu durumda memur, hizmetli veya işçiye yaptığı entegre devre topoğrafyasının önemi göz önüne alınarak, tespit edilecek bir bedel ödenir. Tarafların bedel konusunda anlaşamamaları hâlinde, söz konusu bedel mahkemece belirlenir.

Üniversite mensuplarının hak sahipliği

MADDE 9. — Üniversitelere bağlı fakülte ve yüksek okullarda bilimsel çalışma yapmakta olan öğretim elemanlarınca tasarlanan entegre devre topoğrafyaları üzerindeki hak, öğretim elemanlarına aittir.

Öğretim kurumu, entegre devre topoğrafyasıyla sonuçlanan araştırmalar için özel olarak belli araç ve gereçleri sağlamak suretiyle harcamalarda bulunmuşsa, öğretim elemanları öğretim kurumuna entegre devre topoğrafyasının değerlendirildiğini yazı ile bildirmekle, talep hâlinde, entegre devre topoğrafyasının değerlendirme şekli ve elde edilen kazanç miktarı hakkında bilgi vermekle yükümlüdür. Öğretim kurumu, kendisine yapılan yazılı bildirim tarihinden itibaren üç ay içinde elde edilen kazançtan uygun bir miktarın verilmesini talep edebilir. Ancak, talep edilecek miktar öğretim kurumu tarafından yapılan harcamaları aşamaz.

Hizmet sözleşmesi dışında kalan sözleşmelerde hak sahipliği

MADDE 10. — Hizmet sözleşmesi dışında kalan iş görme sözleşmeleri çerçevesinde tasarlanan entegre devre topoğrafyalarının hak sahibi, aksine bir anlaşma yoksa işi veren kişidir.

Entegre devre topoğrafyası hak sahibinin yetkileri

MADDE 11. — Entegre devre topoğrafyası hak sahibi, izni dışında yapılan aşağıdaki fiilleri önleme konusunda inhisarî yetkilere sahiptir:

a) Orijinal olma şartlarını haiz bulunmayan parçaların çoğaltılması hariç olmak üzere, koruma altındaki entegre devre topoğrafyasının bütününün veya bir kısmının, bir entegre devre içine alınması ya da bunun dışında herhangi bir şekilde çoğaltılması.

b) Korunan bir entegre devre topoğrafyasının, korunan entegre devre topoğrafyasını içeren bir entegre devrenin ya da yasal olmayan bir biçimde çoğaltılmış entegre devre topoğrafyasını içeren ürünün ithali, satışı veya ticarî amaçlı dağıtılması.

Koruma hakkının sınırlandırıldığı durumlar

MADDE 12. — Aşağıda sayılan fiiller entegre devre topoğrafyası koruma hakkı kapsamı dışındadır:

a) Koruma altındaki entegre devre topoğrafyasının ticarî olmayan kişisel amaçlar için veya yalnızca değerlendirme, analiz, araştırma ya da eğitim amaçları için çoğaltılması.

b) (a) bendinde belirtilen analiz ve değerlendirme sonucu ortaya çıkan ve orijinal olan entegre devre topoğrafyasının 11 inci maddedeki fiillere konu edilmesi.

c) Korunan entegre devre topoğrafyasının veya bu entegre devre topoğrafyasını üzerinde bulunduran entegre devrenin, hak sahibi tarafından veya onun onayı ile yurt içinde veya yurt dışında piyasaya sürülmesinden sonra, söz konusu entegre devre topoğrafyası veya entegre devrenin ithalatı, satılması veya ticarî amaçlı dağıtımı.

d) 11 inci maddenin (b) bendinde belirtilen fiillerin, bu tür bir fiili gerçekleştiren veya gerçekleştirilmesini isteyen şahsın, söz konusu entegre devreyi ya da bu entegre devre üzerinde kullanılan herhangi bir entegre devre topoğrafyasını edinirken, bunun kanunlara aykırı tarzda çoğaltılmış bir entegre devre ya da entegre devre topoğrafyası olduğunu bilmediği ya da bilmesinin mümkün olmadığı ancak, bu kişinin entegre devre ya da entegre devre topoğrafyalarının kanunlara aykırı tarzda çoğaltılmış olduğunu fark ettiği andan sonra, yalnızca o zamana kadar elinde tuttuğu ya da sipariş ettiği mallar üzerinden 11 inci maddenin (b) bendinde belirtilen fiilleri gerçekleştirmek ve hak sahibine bu entegre devre ya da entegre devre topoğrafyaları ile ilgili olarak makul bir bedel ödemek şartıyla işlenmesi.

e) Üçüncü bir kişi tarafından bağımsız olarak tasarlanmış orijinal ve birebir aynı olan bir entegre devre topoğrafyasına ilişkin olarak 11 inci maddenin (b) bendindeki fiillerden herhangi birinin gerçekleştirilmesi.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Başvuru Şartları ve Tescil

Tescil mercii

MADDE 13. — Entegre devre topoğrafyalarının tescilinde yetkili kuruluş, Enstitüdür. Tescil başvuruları yazılı olarak ve her entegre devre topoğrafyası için ayrı yapılır.

Başvuru şartları

MADDE 14. — Entegre devre topoğrafyası tescil başvuru dilekçesi aşağıdaki bilgi ve belgeleri ihtiva eder:

a) Başvuru sahibinin adı ve adresi.

b) Entegre devre topoğrafyası hakkında özet bilgi.

c) Başvuru ücretinin ödendiğine dair belge.

d) Entegre devre topoğrafyasının ilk ticarî kullanım tarihi veya böyle bir kullanımın gerçekleşmediğine dair beyan.

e) 7, 8, 9 ve 10 uncu maddelere göre hak sahipliğinin ne şekilde elde edildiğinin beyanı.

f) Başvuru vekil aracılığı ile yapılıyorsa vekâletname.

g) Başvuru tüzel kişi adına yapılıyor ise imza sirküleri.

h) Entegre devrenin yerine getirdiği elektronik işlevleri tanımlayan bilgileri de içeren entegre devre topoğrafyası kopya veya çizimleri.

Ancak, ibraz edilen kopya veya çizimlerin entegre devre topoğrafyasının tanınmasına yeterli olması durumunda, entegre devrenin üretimiyle ilgili parçalara ait kopya veya çizimler verilmeyebilir.

Başvuruya ilişkin usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.

Şekli inceleme ve başvuru tarihinin kesinleşmesi

MADDE 15. — Başvurunun 14 üncü maddedeki koşullara ve yönetmeliğe uygun bir şekilde yapılmadığı durumlarda; Enstitü başvuru sahibine bildirimde bulunarak eksiklikleri gidermesi için tebliğ tarihinden itibaren iki aylık süre verir.

Ancak;

a) Başvuru dilekçesi,

b) Başvuru sahibinin kimliğine ilişkin bilgiler,

c) Entegre devre topoğrafyasının kopyaları ya da çizimleri,

Başvuru sırasında verilmiş ise, başvuru Enstitüye verildiği tarih itibarıyla kesinleşir.

Başvurunun Enstitüye verildiği tarihte, ikinci fıkrada sayılan koşullarda eksiklik olması halinde başvuru, eksikliklerin giderildiği tarih itibarıyla kesinleşir.

Eksiklikler verilen süre içerisinde giderilmediği takdirde, başvuru yapılmamış sayılır.

Tescil ve yayımlama

MADDE 16. — Başvurunun kesinleşmesiyle Enstitü; başvuruyu, başvuru dilekçesinde belirtilen bilgilerin doğruluğunu, başvuru yapanın başvuru yapma hakkına sahip olup olmadığını, entegre devre topoğrafyasının orijinal olup olmadığını incelemeksizin Sicile kaydeder.

Sicil alenidir. Ücretin ödenmesi koşuluyla sicil örneği alınabilir. Ücretler, Enstitü tarafından yayımlanacak tebliğ ile belirlenir.

Sicile kaydı yapılmış entegre devre topoğrafyası, Bültende yayımlanır.

Sicilde yer alacak bilgiler yönetmelikle belirlenir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Devir, İntikal, Rehin, Haciz ve Lisans

Devir, intikal, rehin ve haciz

MADDE 17. — Entegre devre topoğrafyası başvurusu veya tescilinden doğan haklar başkasına devredilebilir ve miras yoluyla intikal eder. Bu haklar üzerinde ölüme bağlı tasarrufların yapılması mümkündür.

Başvuru ve tescilden doğan hak, kanunî veya akdî rehne ve hacze konu olabilir. Bu durumda taraflardan birinin talebi üzerine ilgili haklar Sicile kaydedilir ve Bültende yayımlanır. Rehin hakkı ve haciz bakımından 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu ile 2004 sayılı İcra ve İflas Kanununun ilgili hükümleri uygulanır.

Başvuru ve tescilden doğan hak üzerinde yapılacak sağlararası işlemler yazılı şekle tâbidir.

Başvuru ve tescilden doğan entegre devre topoğrafyası hakkının devri veya miras yolu ile intikali, tebliğde öngörülen ücretin ödenmesi ile Sicile kaydedilir ve Bültende yayımlanır. Yayım tarihi üçüncü şahıslara karşı hüküm ifade etme tarihidir.

Lisans

MADDE 18. — Başvuru ve tescilden doğan hakla ilgili olarak lisans sözleşmesi yapılabilir. Taraflardan birinin talebi üzerine lisans sözleşmesi Sicile kayıt ve ilân edilir. Enstitü, ibraz edilen sözleşmeye ait gizli bilgileri dosyalayarak saklar. Lisans sözleşmesi Sicile kaydedilmediği sürece üçüncü kişilere karşı ileri sürülemez.

Lisans, inhisarî lisans veya inhisarî olmayan lisans şeklinde verilebilir. Aksi sözleşmede kararlaştırılmamışsa lisans inhisarî değildir. Lisans veren, entegre devre topoğrafyasını kendi kullanabileceği gibi, üçüncü kişilere aynı entegre devre topoğrafyasına ilişkin başka lisanslar da verebilir.

İnhisarî lisans söz konusu olduğu zaman, lisans veren başkasına lisans veremez ve hakkını açıkça saklı tutmadıkça, kendisi de entegre devre topoğrafyasını kullanamaz.

Aksi sözleşmede kararlaştırılmamışsa, lisans alanlar, sözleşmeden doğan haklarını üçüncü kişilere devredemezler ve alt lisans veremezler.

Aksi sözleşmede kararlaştırılmamışsa, inhisarî lisansa sahip olan kişi, üçüncü bir kişi tarafından, entegre devre topoğrafyası hakkı sahibinin tescilden doğan haklarına tecavüz edilmesi durumunda, entegre devre topoğrafyası hakkı sahibinin bu Kanun uyarınca açabileceği davaları, kendi adına açabilir. İnhisarî olmayan lisans sahiplerinin dava açma hakları yoktur.

Entegre devre topoğrafyası hakkına tecavüz dolayısıyla dava açma hakkı olmayan bir lisans alan, noter vasıtasıyla yapacağı bir bildirim ile dava açmasını entegre devre topoğrafyası hakkı sahibinden isteyebilir. Entegre devre topoğrafyası hakkı sahibinin, bu talebi kabul etmemesi veya bildirimin alındığı tarihten itibaren üç ay içerisinde dava açmaması hâlinde lisans alan, yaptığı bildirimi de ekleyerek kendi adına dava açabilir. Lisans alan, dava açtığı takdirde, dava açtığını entegre devre topoğrafyası hakkı sahibine bildirmekle yükümlüdür. Lisans alan, ciddî bir zarar tehlikesi karşısında ve üç aylık sürenin geçmesinden önce ihtiyati tedbire karar verilmesini mahkemeden talep edebilir.

ALTINCI BÖLÜM

Hükümsüzlük Hâlleri, Hakkın Sona Ermesi ve İşlem Yapma Yetkisi Olanlar

Hükümsüzlük talebi ve hükümsüzlük hâlleri

MADDE 19. — Aşağıdaki hâllerde entegre devre topoğrafyası hakkının hükümsüz sayılmasına, tüketici dernekleri, 8.3.1950 tarihli ve 5590 sayılı Kanun ile 17.7.1964 tarihli ve 507 sayılı Kanuna tâbi kuruluşlar ve diğer menfaati olan kişilerin talebi üzerine mahkemece karar verilir:

a) Entegre devre topoğrafyasının 4 üncü ve 5 inci maddelerde belirtilen koruma şartlarını haiz olmadığı ispat edilmişse.

b) Entegre devre topoğrafyası hak sahipliğinin başka kişi veya kişilere ait olduğu ispat edilmişse.

c) Entegre devre topoğrafyası tescil başvurusunun yapılmasından önce entegre devre topoğrafyasının yurt içinde veya yurt dışında ticarî kullanımı durumunda, söz konusu başvurunun, 6 ncı maddenin birinci fıkrasında belirtilen süre içinde yapılmadığı ispat edilirse.

Hükümsüzlük nedenleri entegre devre topoğrafyasının bir bölümüne ilişkin bulunuyorsa, sadece ilgili bölümün hükümsüzlüğüne karar verilir.

Hükümsüzlük, karşı dava olarak da ileri sürülebilir.

Mahkeme gerek dava açıldığında, gerek kararın kesinleşmesi hâlinde durumu Enstitüye bildirir. Enstitü duyuru ve kararı en kısa sürede Sicile kaydeder ve Bültende yayımlar.

Hükümsüzlüğün etkisi

MADDE 20. — Entegre devre topoğrafyasının hükümsüzlüğüne karar verilmesi hâlinde, karar geçmişe etkili sonuçlar doğurur.

Entegre devre topoğrafyası hakkı sahibinin kötüniyetli olarak hareket etmesinden kaynaklanan zararın giderilmesine ilişkin tazminat talepleri saklı kalmak üzere, hükümsüzlüğün geriye dönük etkisi aşağıdaki durumları etkilemez:

a) Entegre devre topoğrafyasının hükümsüz sayılmasından önce, bir entegre devre topoğrafyasına tecavüz sebebiyle verilen hukuken kesinleşmiş ve uygulanmış kararlar.

b) Entegre devre topoğrafyasının hükümsüzlüğüne karar verilmeden önce, yapılmış ve uygulanmış sözleşmeler. Ancak, hâl ve şartlara göre, haklı sebepler ve hakkaniyet ilkesi göz önünde bulundurularak sözleşme uyarınca ödenmiş bedelin kısmen veya tamamen iadesi mümkündür.

Entegre devre topoğrafyasının hükümsüzlüğüne ilişkin kesinleşmiş karar, herkese karşı hüküm doğurur.

Hakkın sona erme sebepleri

MADDE 21. — Entegre devre topoğrafyası koruma hakkı; koruma süresinin dolması veya entegre devre topoğrafyası hakkı sahibinin bu hakkından vazgeçmesi hâllerinden birinin gerçekleşmesi ile sona erer.

Entegre devre topoğrafyası koruma hakkının sona ermesi hâlinde, sona erme sebebinin gerçekleşmiş olduğu andan itibaren hakkın konusu kamu malı sayılır. Bu husus Enstitü tarafından Bültende ilân edilir.

Koruma hakkından vazgeçme

MADDE 22. — Entegre devre topoğrafyası koruma hakkı sahibi, başvuru veya tescilden doğan hakkından vazgeçebilir.

Vazgeçme isteğinin yazılı olarak Enstitüye bildirilmesi gerekir. Vazgeçme, Sicile kayıt tarihi itibarıyla hüküm doğurur.

Sicile kayıt edilmiş hakların ve lisansların sahiplerinin izni olmadıkça, hak sahibi hakkından vazgeçemez.

Entegre devre topoğrafyası koruma hakkı üzerinde, üçüncü bir kişi tarafından hak sahipliği iddia edilmekte ise onun izni olmadıkça, entegre devre topoğrafyası koruma hakkından vazgeçilemez.

Enstitü nezdinde işlem yapma yetkisi olan kişiler

MADDE 23. — Entegre devre topoğrafyası başvurusu yapan gerçek ve tüzel kişiler ile Sicile kayıtlı patent vekilleri Enstitü nezdinde işlem yapabilir.

Tüzel kişiler, yetkili organları tarafından tayin edilen kişi veya kişilerce temsil edilirler.

İkametgâhı yurt dışında bulunan kişiler ancak, Sicile kayıtlı patent vekilleri vasıtasıyla temsil edilirler.

Vekil tayin edilmesi hâlinde, tüm işlemler vekil vasıtasıyla yapılır. Vekile yapılan tebligat asile yapılmış sayılır.

YEDİNCİ BÖLÜM

Tecavüz Sayılan Fiiller, Davalar, Mahkemeler, İhtiyati Tedbirler ve Zamanaşımı

Hakka tecavüz sayılan fiiller

MADDE 24. — 12 nci maddede sayılan fiiller hariç olmak üzere, 11 inci maddenin (a) ve (b) bentlerinde sayılan fiillerin işlenmesi durumunda, bu fiillerin işlenmesinin önlenmesi için, zarar görenin dava açma hakkı vardır.

Entegre devre topoğrafyası başvurusu, 16 ncı maddeye göre Bültende yayımlandığı takdirde başvuru sahibi, entegre devre topoğrafyasına vaki tecavüzlerden dolayı dava açma hakkına sahiptir. Tecavüz eden, başvurudan veya kapsamından haberdar edilmiş ise başvurunun Bültende yayımlanmış olmasına bakılmaz. Tecavüz edenin kötüniyetli olduğuna mahkeme tarafından hükmolunursa, yayımdan önce de tecavüzün varlığı kabul edilir.

Devir talebinde bulunma hakkı

MADDE 25. — Başvuruya konu olan temel unsurun, üçüncü bir kişinin entegre devre topoğrafyasından izinsiz alınması durumunda, bu üçüncü kişi başvurunun kendisine devredilmesini mahkemeden talep edebilir.

Başvurunun tescil edilmiş olması durumunda ise üçüncü kişi tescilin yayımlanmasından itibaren üç yıl içerisinde, tescilin kendi adına devredilmesini ve Sicilin buna göre düzeltilmesini mahkemeden talep edebilir.

Hak sahibinin hakları ve hukuk davalarında yetkili mahkeme

MADDE 26. — Başvuru veya tescilden doğan hakkı tecavüze uğrayan entegre devre topoğrafyası hak sahibi, mahkemeden aşağıdaki taleplerde bulunabilir:

a) Tecavüz fiilini ispatlayacak delillerin tespiti.

b) Fiilin tecavüz olup olmadığının tespiti.

c) Tecavüzün giderilmesi ve maddî-manevî zararın tazmini.

d) Entegre devre topoğrafyasından doğan haklara tecavüz suretiyle üretilen veya ithal edilen ürünlere ve bunların üretiminde doğrudan doğruya kullanılan araçlara el konulması.

e) Hakka tecavüz eden kişi aleyhine verilen mahkeme kararının, masrafları tecavüz eden tarafından karşılanarak ilgililere tebliğ edilmesi ve kamuya ilân yoluyla duyurulması.

f) Hakka tecavüzün durdurulması ve devamını önlemek üzere tedbirlerin alınması, (d) bendine göre el konulan ürünlerin ve araçların şekillerinin değiştirilmesi veya entegre devre topoğrafyasından doğan haklara tecavüzün önlenmesi kaçınılmaz ise imhası.

g) Mümkün olduğu takdirde (d) bendi uyarınca el konulan ürün ve araçlar üzerinde kendisine mülkiyet hakkı tanınması. Bu durumda, söz konusu ürünlerin değeri, tazminat miktarından düşülür. Bu değer, kabul edilen tazminatı aştığı takdirde, aşan miktar entegre devre topoğrafyası hak sahibince karşı tarafa ödenir.

Tedbirler konusunda mahkeme, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun ilgili hükümlerine göre karar verir.

Hak sahibi tarafından üçüncü kişiler aleyhine açılacak hukuk davalarında yetkili mahkeme, davacının yerleşim yerinin olduğu veya suçun işlendiği veya tecavüz fiilinin etkilerinin görüldüğü yerdeki mahkemedir.

Davacının Türkiye'de yerleşim yerinin olmaması hâlinde yetkili mahkeme, Sicile kayıtlı vekilin işyerinin bulunduğu yerdeki ve eğer vekillik kaydı silinmiş ise Enstitü merkezinin bulunduğu yerdeki mahkemedir.

Üçüncü kişiler tarafından entegre devre topoğrafyası başvurusu veya entegre devre topoğrafyası hakkı sahibi aleyhine açılacak davalarda yetkili mahkeme, davalının yerleşim yerinin bulunduğu yerdeki mahkemedir. Entegre devre topoğrafyası başvurusu veya entegre devre topoğrafyası hakkı sahibinin Türkiye'de ikamet etmemesi hâlinde, bu maddenin dördüncü fıkrası hükmü uygulanır.

Birden fazla mahkemenin yetkili olduğu durumda yetkili mahkeme, ilk davanın açıldığı mahkemedir.

Tecavüzü kanıtlayan belgeleri talep etme

MADDE 27. — Entegre devre topoğrafyası hak sahibi, entegre devre topoğrafyasının kendi izni olmaksızın kullanılması sonucunda uğramış olduğu zarar miktarının belirlenmesi için tazminat yükümlüsünden kullanım ile ilgili belgeleri vermesini talep edebilir.

Yoksun kalınan kazanç

MADDE 28. — Entegre devre topoğrafyası hak sahibinin uğradığı zarar, sadece fiilî kaybın değerini değil, ayrıca tescilden doğan haklara tecavüz dolayısıyla yoksun kalınan kazancı da kapsar.

Yoksun kalınan kazanç, zarar gören hak sahibinin seçimine bağlı olarak aşağıdaki değerlendirme usullerinden birine göre hesap edilir:

a) Tecavüz edenin rekabeti olmasaydı, entegre devre topoğrafyası hak sahibinin entegre devre topoğrafyasını kullanması ile elde edebileceği muhtemel gelire göre.

b) Tecavüz edenin, entegre devre topoğrafyasını kullanmakla elde ettiği kazanca göre.

c) Tecavüz edenin, entegre devre topoğrafyasını bir lisans anlaşması ile hukuka uygun şekilde kullanmış olması hâlinde ödemesi gereken lisans bedeline göre.

Yoksun kalınan kazancın hesaplanmasında, entegre devre topoğrafyasının ekonomik önemi, topoğrafyadan doğan haklara tecavüz edildiği anda geçerlilik süresi ve tecavüz sırasında entegre devre topoğrafyasına ilişkin lisansların sayısı ve çeşidi gibi etkenler göz önünde tutulur.

Entegre devre topoğrafyası koruma hakkı üzerinde tasarruf yetkisi olan kişi, yoksun kalınan kazancın hesaplanmasında, bu maddede belirtilen değerlendirme usullerinden birini seçmişse mahkeme, ürünün üretilmesi için entegre devre topoğrafyasının ekonomik bakımdan önemli bir katkısının bulunduğu kanaatine vardığı takdirde, kazancın hesaplanmasında makul bir payın daha eklenmesine karar verir.

Zamanaşımı

MADDE 29. — Entegre devre topoğrafyasından doğan haklara tecavüzden kaynaklanan özel hukuka ilişkin taleplerde, 818 sayılı Borçlar Kanununun zamanaşımına ilişkin hükümleri uygulanır.

Enstitü kararlarına karşı itiraz ve dava açılması

MADDE 30. — Başvuru sahibi Enstitü kararlarına karşı, kararın tebliğinden itibaren iki ay içerisinde yazılı olarak Enstitüye itirazda bulunabilir. İtiraz, Enstitü Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulunca incelenerek karara bağlanır.

Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulunun söz konusu kararlarına karşı, kararın tebliğ tarihinden itibaren altmış gün içinde görevli ve yetkili mahkemede dava açılabilir.

Görevli mahkeme

MADDE 31. — Bu Kanunda öngörülen davalarda görevli mahkeme ihtisas mahkemeleridir. Bu mahkemeler tek hakimli olarak görev yaparlar. Asliye hukuk ve asliye ceza mahkemelerinden hangilerinin ihtisas mahkemesi olarak görevlendirileceğini ve bu mahkemelerin yargı çevresini, Adalet Bakanlığının teklifi üzerine Hâkimler ve Savcılar Yüksek Kurulu belirler.

Enstitünün bu Kanun hükümlerine göre aldığı bütün kararlara karşı açılacak davalarda ve Enstitünün kararlarından zarar gören üçüncü kişilerin Enstitü aleyhine açacakları davalarda görevli ve yetkili mahkeme, bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen mahkemelerden, Ankara ihtisas mahkemeleridir.

Hükmün ilânı

MADDE 32. — Dava sonucunda haklı çıkan taraf, haklı bir sebebin veya menfaatinin bulunması hâlinde, masrafları karşı tarafa ait olmak üzere, kesinleşmiş kararın günlük gazete veya benzeri vasıtalarla tamamen veya özet olarak ilân edilmesini talep etme hakkına sahiptir. İlân hakkı, kararın kesinleşmesinden sonra üç ay içinde talep edilmezse düşer. İlânın şekli ve kapsamı mahkemece belirlenir.

Tecavüzün yokluğunun tespiti

MADDE 33. — Menfaati olan herkes, hak sahibine karşı dava açarak, fiillerinin entegre devre topoğrafyasından doğan haklara tecavüz teşkil etmediğine karar verilmesini talep edebilir.

Birinci fıkrada belirtilen davanın açılmasından önce, menfaati olanlar Türkiye'de giriştikleri veya girişecekleri sınaî faaliyetin veya bu amaçla yapmış oldukları fiilî girişimlerin entegre devre topoğrafyasından doğan haklara tecavüz teşkil edip etmediği konusunda hak sahibinden görüşlerini bildirmesini noter aracılığı ile talep edebilirler. Bu talebin kendisine tebliğinden itibaren hak sahibinin bir ay içinde cevap vermemesi veya verilen cevabın menfaat sahibi kişi tarafından kabul edilmemesi hâlinde, menfaat sahibi birinci fıkrada belirtilen talebi içeren davayı açabilir.

Bu dava, entegre devre topoğrafyasından doğan haklara tecavüzden dolayı kendisine karşı dava açılmış bir kişi tarafından açılamaz.

Dava, entegre devre topoğrafyası üzerinde hak sahibi bulunan ve Sicile kayıt edilmiş olan bütün hak sahiplerine tebliğ edilir.

Bu maddede belirtilen dava, hükümsüzlük davasıyla birlikte de açılabilir.

İhtiyatî tedbir talebi ve tedbirin niteliği

MADDE 34. — Bu Kanunda öngörülen davaları açan veya açacak olan kişiler, davanın etkinliğini temin etmek üzere görevli ve yetkili mahkemeden ihtiyatî tedbire karar verilmesini talep edebilir.

İhtiyatî tedbir, dava açılmadan önce veya dava ile birlikte ya da karar kesinleşene kadar istenebilir. İhtiyatî tedbir talebi, davadan ayrı olarak incelenir.

İhtiyatî tedbir, verilecek hükmün etkinliğini tamamen sağlayacak nitelikte olmalı ve aşağıda belirtilen hususları kapsamalıdır:

a) Davacının entegre devre topoğrafyasından doğan haklarına tecavüz teşkil eden fiillerin durdurulması.

b) Entegre devre topoğrafyasından doğan haklara tecavüz edilerek üretilen veya ithal edilen şeylere Türkiye sınırları içinde veya gümrük ve serbest liman veya bölge gibi alanlar dahil, bulundukları her yerde el konulması ve bunların muhafazası.

c) İleride doğması muhtemel bir zararın tazmini bakımından teminat verilmesi.

Uygulanacak hükümler

MADDE 35. — Tespit davaları ve ihtiyatî tedbirlerle ilgili olarak, bu Kanunda düzenlenmeyen hususlarda 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümleri uygulanır.

Gümrüklerde el koyma

MADDE 36. — Aynısının üretilmesi hak sahibinin yetkilerine tecavüz oluşturması nedeniyle cezayı gerektiren taklit mallara, ithalat sırasında hak sahibinin veya temsilcisinin talebi üzerine, gümrük idareleri tarafından 4458 sayılı Gümrük Kanununun 57 nci maddesi çerçevesinde işlem yapılır.

Gümrük idarelerindeki el koyma kararı, kararın tebliğinden itibaren on iş günü içinde esas hakkında ihtisas mahkemesinde dava açılmaz veya mahkemeden tedbir niteliğinde karar alınmazsa ortadan kalkar.

SEKİZİNCİ BÖLÜM

Zorunlu Lisansın Genel Şartları ve Sona Ermesi

Zorunlu lisansın verilme şartları

MADDE 37. — Bir entegre devre topoğrafyasını, hak sahibinin izni olmaksızın bir kamu kurumunun veya üçüncü bir kişinin kullanmasına;

a) Kamu yararı, ulusal güvenlik, genel sağlık veya ulusal ekonominin diğer hayati sektörlerinin kalkındırılması nedenleri ile korunan bir entegre devre topoğrafyasının ticarî olmayan amaçlarla kullanılmasına ihtiyaç duyulması,

b) Korunan bir entegre devre topoğrafyasının, hak sahibince veya lisans hakkı sahibince gerçekleştirilen kullanım şeklinin, rekabeti ortadan kaldırıcı nitelikte olduğunun adlî ya da idarî makamlar tarafından tespiti hâlinde, bu menfi durumun ortadan kaldırılmasına ihtiyaç duyulması,

Koşullarından birinin mevcudiyeti halinde Bakanlar Kurulunca karar verilebilir.

Entegre devre topoğrafyası hak sahibinden sözleşmeye dayalı lisans talebinde bulunan bir kamu kurumu veya üçüncü kişi, makul ticarî koşullar dahilinde ve makul bir süre içinde talebinin kabul edilmemesi durumunda, kullanım hakkı için Enstitüye başvurabilir. Başvuruda, sözleşmeye dayalı lisans talebinde bulunulduğunu tevsik eden bilgi ve belgeler yer almalıdır. Enstitünün görüşü ve Enstitünün bağlı olduğu bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulu kararıyla, birinci fıkrada belirtilen esaslar dahilinde, zorunlu lisans verilerek kullanım hakkı tanınır. Olağanüstü hallerde ve aciliyet gerektiren durumlarda Bakanlar Kurulu kararı çıkarılması için bu fıkrada öngörülen koşulların yerine getirilmiş olması aranmaz.

Entegre devre topoğrafyasının kullanımının millî savunma, ulusal ekonominin hayatî sektörlerinin geliştirilmesi veya genel sağlık bakımından önemli olması hâlinde, zorunlu lisansın verilmesi teklifi Enstitünün bağlı olduğu bakanlık ile ilgili bakanlıklar tarafından birlikte hazırlanır. Millî savunma bakımından önemli olması dolayısıyla, zorunlu lisans verilmesine ilişkin karar, entegre devre topoğrafyasının bir veya bir kaç işletme tarafından kullanılması ile sınırlandırılabilir.

Bu madde kapsamında tanınan entegre devre topoğrafyasının kullanımı, kapsam ve süre bakımından yetkili kılındığı amaçla sınırlı ve sadece iç piyasanın talebini karşılayacak nitelikte olmalıdır.

Söz konusu bu hak inhisarî değildir. Bu kullanım hakkının verilmesi hâlinde, entegre devre topoğrafyası hakkı sahibine, gerçek değere esas kullanım bedeli ödenir. Kullanım bedeli Bakanlar Kurulunun verdiği yetkinin ekonomik değeri ve uygulandığı yerde rekabeti ortadan kaldırıcı uygulamaları telafi etme ihtiyacı göz önüne alınarak, yönetmelikte düzenlenecek esaslar çerçevesinde Enstitüce belirlenir. Kullanım bedelini kullanım hakkı sahibi öder.

Bakanlar Kurulu kararı ile üçüncü kişiye verilen kullanım hakkı devredilebilir. Ancak bu devrin yapılabilmesi için, işletmenin tümünün ya da sadece bu kullanımdan yararlanan kısmının devredilmesi gerekir. Taraflardan birinin talebi halinde devir, Enstitü tarafından Sicile kayıt edilir. Sicile kaydedilmeyen devir üçüncü kişilere karşı ileri sürülemez.

Kullanım hakkı sahibi, alt lisans veremez. Bu amaçla yapılan işlem geçersiz sayılır.

Birinci fıkranın (b) bendinde belirtilen hâllerde, kullanım hakkının verilmesi durumunda dördüncü fıkra hükümleri uygulanmaz.

Zorunlu lisansın sona ermesi

MADDE 38. — Zorunlu lisansın verilme kararına neden olan hâlin ortadan kalktığı ve yeniden gerçekleşmesinin mümkün bulunmadığı durumlarda, entegre devre topoğrafyası hak sahibinin talebi, Enstitünün uygun görüşü ve Enstitünün bağlı olduğu bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulunca zorunlu lisansın iptaline karar verilebilir.

DOKUZUNCU BÖLÜM

Cezalar ve Şikâyet Hakkı

Hakka tecavüz hallerinde uygulanacak cezalar

MADDE 39. — Aşağıda yazılı fiilleri bilerek işleyenler bir yıldan iki yıla kadar hapis ve onmilyar liradan yirmimilyar liraya kadar ağır para cezası ile cezalandırılırlar:

a) Entegre devre topoğrafyası hakkı sahibi olarak belirtilmesi gereken kimlik bildirimini gerçeğe aykırı olarak yapanlar.

b) Korunan bir entegre devre topoğrafyasının, korunan bir entegre devre topoğrafyasını içeren entegre devrenin ya da koruma altında olan bir entegre devre topoğrafyasını içeren ürünün veya ambalajının üzerine konulmuş entegre devre topoğrafyası koruması olduğunu belirten işareti yetkisi olmadan kaldıranlar.

c) Kendilerini haksız olarak entegre devre topoğrafyası başvurusu veya entegre devre topoğrafyası hakkı sahibi olarak gösterenler.

Aşağıda yazılı fiilleri işleyenler hakkında, iki yıldan üç yıla kadar hapis ve yirmimilyar liradan otuzmilyar liraya kadar ağır para cezasına hükmolunur:

a) Hakkı olmadığını veya tasarruf yetkisi bulunmadığını bilmesi gerektiği hâlde, bu Kanunun devir, intikal, rehin ve haciz ile ilgili maddelerinde yazılı haklardan birini veya bu hakla ilgili lisansı başkasına devreden, veren, rehneden ya da bu haklar üzerinde herhangi bir tasarrufta bulunanlar.

b) Korunan bir entegre devre topoğrafyası hakkının sahibi olmayan veya koruma süresi biten veya entegre devre topoğrafyası hakkı hükümsüz kalan veya entegre devre topoğrafyası korumasından doğan hakkı sona erdiği halde; kendisinin veya başkasının imal ettiği veya satışa çıkardığı eşyaya veya ambalajlarına veya ticarî evrakına veya ilânlarına, hukuken korunan bir entegre devre topoğrafyası koruma hakkı ile ilgili olduğu kanısını uyandıracak şekilde işaretler koyanlar veya bu amaçla yazılı ve görsel basındaki ilân ve reklamlarda bu tarz yazı, işaret veya ifadeleri kullananlar.

11 inci maddenin (a) ve (b) bentlerinde sayılan fiilleri işleyenler hakkında, iki yıldan dört yıla kadar hapis ve yirmimilyar liradan otuzmilyar liraya kadar ağır para cezasına, ayrıca işyerlerinin bir yıldan iki yıla kadar kapatılmasına ve aynı süre ticaretten menedilmelerine hükmolunur.

Bu maddede yazılı fiillerin tekerrürü hâlinde, yukarıdaki cezalar yarı oranında artırılarak hükmolunur.

Yukarıda yazılı suçlar, hizmetlerini yaptıkları sırada bir işletmenin çalışanları tarafından doğrudan doğruya veya emir üzerine işlenmişse, çalışanlar ile birlikte suçun işlenmesine mani olmayan işletme sahibi, müdür veya temsilcisi ve hangi unvan ve sıfatla olursa olsun işletmeyi fiilen yöneten kişi de aynı şekilde cezalandırılır.

Bir tüzel kişinin işleri yürütülürken bu maddede sayılan suçlardan biri işlenirse tüzel kişi, masraflar ve para cezasından müteselsilen sorumlu olur. Fiile iştirak edenler hakkında, olayın mahiyetine göre 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 64, 65, 66 ve 67 nci maddeleri hükümleri uygulanır.

Bu maddede sayılan suçlardan dolayı kovuşturma yapılması şikayete bağlıdır.

Şikâyet hakkına sahip olanlar

MADDE 40. — Entegre devre topoğrafyası korumasından doğan hakları tecavüze uğrayandan başka, 24 üncü maddede sayılanlar dışında kalan suçlarda Enstitü; entegre devre topoğrafyası hakkı sahibi olarak belirtilmesi gereken kimlik bildiriminin gerçeğe aykırı olarak yapılması ile korunan bir entegre devre topoğrafyası hakkının sahibi olmayan veya koruma süresi biten veya entegre devre topoğrafyası hakkı hükümsüz kalan veya entegre devre topoğrafyası korumasından doğan hakkı sona eren bir kişinin; kendisinin veya başkasının imal ettiği veya satışa çıkardığı eşyaya veya ambalajlarına veya ticarî evrakına veya ilânlarına, hukuken korunan bir entegre devre topoğrafyası koruma hakkı ile ilgili olduğu kanısını uyandıracak şekilde işaretler koyması veya bu amaçla yazılı ve görsel basındaki ilân ve reklamlarda, bu tarz yazı, işaret veya ifadeleri kullanması durumlarında 8.3.1950 tarihli ve 5590 sayılı Kanun ile 17.7.1964 tarihli ve 507 sayılı Kanuna tâbi kuruluşlar ve tüketici dernekleri de şikâyet hakkına sahiptir. Şikâyetin fiil ve failden haberdar olma tarihinden itibaren iki yıl içinde yapılması gerekir.

Bu kapsamdaki suçlarla ilgili şikâyetler acele işlerden sayılır.

Bu madde hükümlerinin uygulanmasında 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 344 üncü maddesinin birinci fıkrasının (8) numaralı bendi uygulanmaz.

Bu Kanun hükümlerine göre başvuru veya tescilden doğan haklara tecavüz dolayısıyla üretilmesi cezayı gerektiren eşya ile bu eşyaları üretmeye yarayan araç, gereç, cihaz, makine gibi vasıtaların zaptedilmesi veya el konulması veya yok edilmesinde 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 36 ncı maddesi hükmü ile 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun ilgili hükümleri uygulanır.

Yönetmelik

MADDE 41. — Bu Kanunda öngörülen yönetmelikler, Kanunun yayımı tarihinden itibaren altı ay içinde Enstitü tarafından hazırlanarak yürürlüğe konulur.

Yürürlük

MADDE 42. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 43. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

29/4/2004

Sayfa Başı

TBMM Kararları

(9/5, 6) Esas Numaralı Meclis Soruşturması Komisyonunun Görev Süresinin Uzatılmasına İlişkin Karar

Karar No. 804

Karar Tarihi: 20.04.2004

Türkbank ihalesi sürecinde malın satımında ve değerinde fesat oluşturacak ilişki ve görüşmelere girdikleri ve bu eylemlerinin Türk Ceza Kanununun 205 inci maddesine uyduğu iddiasıyla eski Başbakan A.Mesut YILMAZ ve Devlet eski Bakanı Güneş TANER haklarında kurulan (9/5, 6) esas numaralı Meclis Soruşturması Komisyonunun görev süresi, Genel Kurulun 20.4.2004 tarihli 75 inci Birleşiminde 25.4.2004 tarihinden itibaren 2 ay uzatılmıştır.

—— • ——

Çocukları Sokağa Düşüren Nedenlerle Sokak Çocuklarının Sorunlarının Araştırılarak Alınması Gereken Tedbirlerin Belirlenmesi Amacıyla Bir Meclis Araştırması Komisyonu Kurulmasına İlişkin Karar

Karar No. 805

Karar Tarihi: 20.4.2004

Çocukları sokağa düşüren nedenlerle sokak çocuklarının sorunlarının araştırılarak alınması gereken tedbirlerin belirlenmesi amacıyla Anayasanın 98 inci, İçtüzüğün 104 ve 105 inci maddeleri uyarınca bir Meclis araştırması açılmasına, bu araştırmayı yapacak Komisyonun 12 üyeden kurulmasına,Komisyonun çalışma süresinin Başkan, Başkanvekili, Sözcü ve Kâtip üye seçimi tarihinden başlamak üzere 3 ay olmasına ve gerektiğinde Ankara dışında da çalışmasına,Genel Kurulun 20.4.2004 tarihli 75 inci Birleşiminde karar verilmiştir.

—— • ——

(9/4, 7) Esas Numaralı Meclis Soruşturması Komisyonunun Görev Süresinin Uzatılmasına İlişkin Karar

Karar No. 806

Karar Tarihi: 22.4.2004

Bakanlığı sırasında enerji ve doğalgaz anlaşmalarında Türkiye aleyhine anlaşma ve uygulamaların yapılmasına yol açtığı, Devlet alım ve satımına fesat karıştırdığı ve bu eylemlerinin Türk Ceza Kanunun 205 inci maddesine uyduğu iddiasıyla Enerji ve Tabii Kaynaklar eski Bakanı Mustafa Cumhur ERSÜMER ile ayrıca bakanlıkları sırasında uyguladıkları yanlış ve usulsüz enerji politikalarında ilgili kurum ve kuruluşların uyarılarını dikkate almayarak kamuyu zarara uğrattıkları, DSİ Genel Müdürlüğünde usulsüz uygulamalara onay verdikleri ve bu suretle görevi ihmal ve görevi kötüye kullanma fiillerini işledikleri ve bu eylemlerinin Türk Ceza Kanununun 230, 240 ve 366 ncı maddelerine uyduğu iddiasıyla Enerji ve Tabii Kaynaklar eski bakanları Mustafa Cumhur ERSÜMER ve Zeki ÇAKAN haklarında kurulan (9/4, 7) esas numaralı Meclis Soruşturması Komisyonunun görev süresi,Genel Kurulun 22.4.2004 tarihli 77 nci Birleşiminde 25.4.2004 tarihinden itibaren 2 ay uzatılmıştır.

—— • ——

(10/10, 11, 36, 39, 127) Esas Numaralı Meclis Araştırması Komisyonunun Görev Süresinin Uzatılmasına İlişkin Karar

Karar No. 807

Karar Tarihi: 27.4.2004

Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna Devredilen Bankalar ile Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurulunun faaliyetlerinin ve bunlara ilişkin iddiaların araştırılarak bankacılık ve finans sektörünün sağlıklı bir yapı ve işleyişe kavuşturulması için alınması gereken önlemlerin belirlenmesi amacıyla kurulan (10/10, 11, 36, 39, 127) esas numaralı Meclis Araştırması Komisyonunun görev süresi, Genel Kurulun 27.4.2004 tarihli 80 inci Birleşiminde 30.4.2004 tarihinden itibaren 1 ay uzatılmıştır.

Sayfa Başı

YÜRÜTME VE İDARE BÖLÜMÜ

Milletlerarası Andlaşma

Karar Sayısı : 2004/7165

21/1/1998 tarihli ve 4328 sayılı Kanunla onaylanması uygun bulunan ve 6/2/1998 tarihli ve 98/10615 sayılı Kararname ile onaylanan “Türkiye Cumhuriyeti ile Litvanya Cumhuriyeti Arasındaki Serbest Ticaret Anlaşması”nın feshine ilişkin ekli Notaların onaylanması; Dışişleri Bakanlığı’nın 9/1/2004 tarihli ve ABEY/9786 sayılı yazısı üzerine, 31/5/1963 tarihli ve 244 sayılı Kanunun 3 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 19/4/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A.GÜL	A. ŞENER	M. A. ŞAHİN	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	M. A. ŞAHİN	G. AKŞİT	K. TÜZMEN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı V.	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
C. ÇİÇEK	M. V.GÖNÜL	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı	Milli Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A. COŞKUN
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı
M.H.GÜLER	E. MUMCU	O. PEPE
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı

Sayfa Başı

Tüzük

Karar Sayısı : 2004/7180

Ekli “Sivil Savunma ile İlgili Şahsi Mükellefiyet,Tahliye ve Seyrekleştirme, Planlama ve Diğer Hizmetler Tüzüğünde Değişiklik Yapılması Hakkında Tüzük”ün yürürlüğe konulması; İçişleri Bakanlığının 10/2/2004 tarihli ve 321 sayılı yazısı üzerine, 7126 sayılı Sivil Savunma Kanunu hükümlerine göre,Bakanlar Kurulu’nca 19/4/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A. GÜL	A. ŞENER	M. A. ŞAHİN	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	M.A. ŞAHİN	G. AKŞİT	K. TÜZMEN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı V.	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
C. ÇİÇEK	M. V. GÖNÜL	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı	Milli Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A. COŞKUN
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı
M.H.GÜLER	E. MUMCU	O. PEPE
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı

Sivil Savunma ile İlgili Şahsi Mükellefiyet, Tahliye ve Seyrekleştirme,Planlama ve Diğer Hizmetler Tüzüğünde Değişiklik Yapılması Hakkında Tüzük

Madde 1 — 5/6/1964 tarihli ve 6/3150 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Sivil Savunma ile İlgili Şahsi Mükellefiyet, Tahliye ve Seyrekleştirme, Planlama ve Diğer Hizmetler Tüzüğünün 25 inci, 88 inci ve 112 nci maddelerinde geçen "sivil savunma fonundan" ibareleri, "sivil savunma hizmetlerinde kullanılmak üzere İçişleri Bakanlığı bütçesinde açılan tertibe kaydedilen özel ödenekten" şeklinde değiştirilmiş, 25 inci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde geçen "fondan" sözcüğü metinden çıkarılmıştır.

Madde 2 — Aynı Tüzüğün 89 uncu maddesinin son paragrafı ise aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:

"Her bir konferans için bütçe kanunlarına ekli cetvellerde gösterilen miktarı aşmamak üzere konferans ücreti ödenir. Ders görevi verilenlere ders saati başına ödenecek ücretin tespitinde, 657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 176 ncı maddesinde yer alan gösterge rakamının bu Kanuna göre belirlenen aylık katsayısı ile çarpımdan oluşan miktar esas alınır. Diğer hizmetlerde çalıştırılacak olanlara saat başına bu tutarların 2/3'ü kadar ücret verilir."

Madde 3 — Danıştayca incelenmiş olan bu Tüzük yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 4 — Bu Tüzük hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

Sayfa Başı

Bakanlar Kurulu Kararları

Karar Sayısı : 2004/7117

8/1/2002 tarihli ve 4736 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrası hükmünden muaf tutulacakların tespitine dair 28/1/2002 tarihli ve 2002/3654 sayılı Kararnamenin eki Kararda değişiklik yapılmasına ilişkin ekli Kararın yürürlüğe konulması; Devlet Bakanlığı’nın 29/1/2004 tarihli ve 573 sayılı yazısı üzerine, anılan Kanunun 1 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 16/3/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A. GÜL	A. ŞENER	M. A. ŞAHİN	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	M. AYDIN	G. AKŞİT	K. TÜZMEN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
M. A. ŞAHİN	M. V. GÖNÜL	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı V.	Milli Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A.AKSU
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı V.
M.H.GÜLER	E. MUMCU	O. PEPE
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı

16/3/2004 Tarihli ve 2004/7117 Sayılı Kararnamenin Eki

KARAR

Madde 1 — 28/1/2002 tarihli ve 2002/3654 sayılı Kararnamenin eki Karara aşağıdaki madde 23 üncü madde olarak eklenmiş ve söz konusu Kararın diğer madde numaraları teselsül ettirilmiştir.

“Madde 23 — Devlet İstatistik Enstitüsü Başkanlığınca üretilen veri, bilgi ve yayınlardan yararlananlar 8/1/2002 tarihli ve 4736 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrası hükmünden muaftır.”

Madde 2 —Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 3 —Bu Kararı Bakanlar Kurulu yürütür.

—— • ——

Karar Sayısı : 2004/7121

Afyon Kocatepe Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı olarak Yabancı Diller Yüksekokulu kurulması; Milli Eğitim Bakanlığının 10/3/2004 tarihli ve 5576 sayılı yazısı üzerine, 28/3/1983 tarihli ve 2809 sayılı Kanunun değişik ek 30 uncu maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 22/3/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A. GÜL	A. ŞENER	M. A. ŞAHİN	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	M. AYDIN	G. AKŞİT	K. TÜZMEN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
C. ÇİÇEK	M. V. GÖNÜL	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı	Milli Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A. COŞKUN
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı
M.H.GÜLER	E. MUMCU	O. PEPE
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı

—— • ——

Karar Sayısı : 2004/7126

Basın İlan Kurumu Genel Kurulunda boş bulunan Milli Savunma Bakanlığı temsilciliğinde, kalan süreyi tamamlamak üzere, Deniz Hakim Yarbay Nail Oral’ın görevlendirilmesi; 2/1/1961 tarihli ve 195 sayılı Kanunun değişik 5 inci maddesine göre,Bakanlar Kurulu’nca 5/4/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A. GÜL	A. ŞENER	M. BAŞESGİOĞLU	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd. V.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	G. AKŞİT	G. AKŞİT	A. COŞKUN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı V.	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı V.
C. ÇİÇEK	A. AKSU	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı	Milli Savunma Bakanı V.	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A. COŞKUN
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı
M.H.GÜLER	E. MUMCU	B. YILDIRIM
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı V.

—— • ——

Karar Sayısı : 2004/7127

Bazı alanların Teknoloji Geliştirme Bölgesi olarak tespit edilmesine ilişkin ekli Karar’ın yürürlüğe konulması; Değerlendirme Kurulu’nun uygun görüşlerine dayanan Sanayi ve Ticaret Bakanlığı’nın 8/3/2004 tarihli ve 18 sayılı yazısı üzerine, 4691 sayılı Teknoloji Geliştirme Bölgeleri Kanunu’nun 4 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 22/3/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A.GÜL	A. ŞENER	M. A. ŞAHİN	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	M. AYDIN	G. AKŞİT	K. TÜZMEN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
C. ÇİÇEK	M. V.GÖNÜL	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı	Milli Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A. COŞKUN
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı
M.H.GÜLER	E. MUMCU	O. PEPE
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı

22/3/2004 Tarihli ve 2004/7127 Sayılı Kararnamenin Eki

KARAR

Madde 1 — a) Ekli (I) sayılı haritada sınırları ve koordinatları gösterilen alanlar ile (IA) sayılı haritada sınırları ve (I) sayılı tabloda koordinatları gösterilen alanlar, Batı Akdeniz Teknokenti Teknoloji Geliştirme Bölgesi,

b) Ekli (II) sayılı haritada sınırları ve koordinatları gösterilen alanlar, Erciyes Üniversitesi Teknoloji Geliştirme Bölgesi,

c) Ekli (III) sayılı haritada sınırları ve koordinatları gösterilen alanlar, Trabzon Teknoloji Geliştirme Bölgesi,

olarak tespit edilmiştir.

Madde 2 — a) Ekli (IV) ve (V) sayılı haritalarda sınırları ve koordinatları gösterilen alanlar, 13/5/2003 tarihli ve 2003/5626 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile sınırları ve koordinatları tespit edilen ODTÜ Teknokent Teknoloji Geliştirme Bölgesi ek alanları,

b) Ekli (VI) sayılı haritada sınırları ve koordinatları gösterilen alan ile (VII) sayılı haritada sınırları ve (VII) sayılı tabloda koordinatları gösterilen alan, 11/12/2002 tarihli ve 2002/4965 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile sınırları ve koordinatları tespit edilen Hacettepe Üniversitesi Teknoloji Geliştirme Bölgesi ek alanları,

olarak tespit edilmiştir.

Madde 3 — Bu Karar yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 4 — Bu Kararı Sanayi ve Ticaret Bakanı yürütür.

—— • ——

Karar Sayısı : 2004/7134

8/1/2002 tarihli ve 4736 sayılı Kanunun 1 inci maddesinin birinci fıkrası hükmünden muaf tutulacakların tespitine dair 28/1/2002 tarihli ve 2002/3654 sayılı Kararnamenin eki Kararda değişiklik yapılmasına ilişkin ekli Kararın yürürlüğe konulması; Sağlık Bakanlığı’nın 25/12/2003 tarihli ve 24034 sayılı yazısı üzerine, anılan Kanunun 1 inci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 16/3/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A. GÜL	A. ŞENER	M. A. ŞAHİN	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	M. AYDIN	G. AKŞİT	K. TÜZMEN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
M.A. ŞAHİN	M. V. GÖNÜL	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı V.	Milli Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A.AKSU
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı V.
M.H.GÜLER	E. MUMCU	O. PEPE
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı

16/3/2004 Tarihli ve 2004/7134 Sayılı Kararnamenin Eki Karar

KARAR

Madde 1 — 28/1/2002 tarihli ve 2002/3654 sayılı Kararnamenin eki Karara 4/9/2002 tarihli ve 2002/4735 sayılı Kararname ile eklenen 13 üncü maddenin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu, 2925 sayılı Tarım İşçileri Sosyal Sigortalar Kanunu kapsamına giren kişiler ile işsizlik ödeneği alan sigortalılar ve bunların bakmakla yükümlü oldukları eş, çocuk, ana ve babaları bakımından; usul ve esasları Sağlık Bakanlığı ile Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca düzenlenmek kaydıyla Sağlık Bakanlığı'na bağlı sağlık kurum ve kuruluşlarınca verilecek muayene, teşhis ve tedavi hizmetlerinde; birinci basamak sağlık kuruluşlarındaki muayene, tetkik, tahlil ve/veya tedavi işlemlerine ilişkin ücretler her yıl yayımlanan Bütçe Uygulama Talimatında (Tedavi Yardımı) belirlenen esaslara göre uygulanır."

Geçici Madde — 28/1/2002 tarihli ve 2002/3654 sayılı Kararnamenin eki Kararın, bu Kararla değişik 13 üncü maddesinin ikinci fıkrasında belirtilen kişilere verilecek muayene, teşhis ve tedavi hizmetlerinde, 1/7/2003 ila 31/12/2003 tarihleri arasında;

a) Sağlık Bakanlığına bağlı sağlık kurum ve kuruluşlarınca birinci basamak sağlık tesislerinden ikinci veya üçüncü basamak sağlık tesislerine sevk edilen hastalar için sevki yapan birinci basamak sağlık tesisi muayene ücreti %30,

b) Sağlık Bakanlığı veya Sosyal Sigortalar Kurumuna bağlı ikinci veya üçüncü basamak sağlık tesislerinde ayakta veya yatarak yapılacak her türlü muayene, tetkik ve/veya tahlil işlemleri mezkur Bütçe Uygulama Talimatında belirtilen ücretler üzerinden %20,

indirimli olarak uygulanır.

Madde 2 — Bu Karar 1/7/2003 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 3 — Bu Karar hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

—— • ——

Karar Sayısı : 2004/7173

657 sayılı Devlet Memurları Kanununa ekli II sayılı Cetvelde değişiklik yapılmasına ilişkin ekli Kararın yürürlüğe konulması; Devlet Bakanlığının 15/4/2004 tarihli ve 6724 sayılı yazısı üzerine, adı geçen Kanunun 43 üncü maddesinin (B) bendine göre, Bakanlar Kurulu’nca 19/4/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A. GÜL	A. ŞENER	M. A. ŞAHİN	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	M.A. ŞAHİN	G. AKŞİT	K. TÜZMEN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı V.	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
C. ÇİÇEK	M. V. GÖNÜL	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı	Milli Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A. COŞKUN
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı
M.H.GÜLER	E. MUMCU	O. PEPE
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı

19/4/2004 Tarihli ve 2004/7173 Sayılı Kararnamenin Eki

KARAR

Madde 1 — 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa ekli (II) sayılı Cetvelin; “1.BAŞBAKANLIK VE BAKANLIKLARDA” bölümünde yer alan “Gümrükler Başmüdürü (Ankara,İstanbul,İzmir), Gümrükler Muhafaza Başmüdürü (Ankara,İstanbul,İzmir)” ibareleri ile “4. BAŞBAKANLIK VE BAKANLIKLARDA” bölümünde yer alan “Gümrükler Başmüdürü, Gümrükler Muhafaza Başmüdürü”, “Gümrükler Başmüdür Yard., Gümrük Muhafaza Başmüdür Yard.”, ibareleri metinden çıkarılarak, aynı Cetvelin; “2. YARGI KURULUŞLARI, BAĞLI VE İLGİLİ KURULUŞLAR İLE YÜKSEK ÖĞRETİM KURULUŞLARINDA” bölümüne “Dış Ticaret Müsteşarlığı Bölge Müdürü” ibaresinden sonra gelmek üzere “Gümrük ve Muhafaza Başmüdürü (Ankara,İstanbul, İzmir)” ibaresi, “5. YARGI KURULUŞLARI BAĞLI VE İLGİLİ KURULUŞLAR İLE YÜKSEKÖĞRETİM KURULUŞLARINDA” bölümüne “R.S. Hıfzıssıhha Merkezi Başkanı” ibaresinden sonra gelmek üzere “Gümrük ve Muhafaza Başmüdürü,Gümrük ve Muhafaza Başmüdür Yardımcısı” ibaresi eklenmiştir.

Madde 2 — Bu Karar, 24/9/2003 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 3 —Bu Kararı Bakanlar Kurulu yürütür.

—— • ——

Karar Sayısı : 2004/7183

Ulaştırma Bakanlığı Döner Sermaye İşletmesinin sermaye miktarının 1.000.000.000.000. (birtrilyon) Türk Lirası olarak belirlenmesi; adı geçen Bakanlığın 25/2/2004 tarihli ve 7332 sayılı yazısı üzerine, 10/7/2003 tarihli ve 4925 sayılı Kanunun 33 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 19/4/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A. GÜL	A. ŞENER	M. A. ŞAHİN	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	M.A. ŞAHİN	G. AKŞİT	K. TÜZMEN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı V.	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
C. ÇİÇEK	M. V. GÖNÜL	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı	Milli Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A. COŞKUN
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı
M.H.GÜLER	E. MUMCU	O. PEPE
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı

—— • ——

Karar Sayısı : 2004/7185

2/3/1992 tarihli ve 92/2778 sayılı Kararnameye ektir.

İstanbul Organize Deri Sanayi Bölgesi sınırları içerisinde bulunan ve ekli krokide yer ve sınırları işaretlenen alanın, İstanbul Deri ve Endüstri Serbest Bölgesi’ne dahil edilmesi; Devlet Bakanlığı’nın 16/4/2004 tarihli ve 20995 sayılı yazısı üzerine, 3218 sayılı Serbest Bölgeler Kanunu’nun 2 nci maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 19/4/2004 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Recep Tayyip ERDOĞAN
Başbakan
A. GÜL	A. ŞENER	M. A. ŞAHİN	B. ATALAY
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bakanı
A. BABACAN	M. A. ŞAHİN	G. AKŞİT	K. TÜZMEN
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı V.	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
C. ÇİÇEK	M. V. GÖNÜL	A.AKSU	K.UNAKITAN
Adalet Bakanı	Milli Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
H.ÇELİK	Z. ERGEZEN	R.AKDAĞ	B. YILDIRIM
Milli Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskan Bakanı	Sağlık Bakanı	Ulaştırma Bakanı
S.GÜÇLÜ	M. BAŞESGİOĞLU	A. COŞKUN
Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı	Sanayi ve Ticaret Bakanı
M.H.GÜLER	E. MUMCU	O. PEPE
Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı	Çevre ve Orman Bakanı

Sayfa Başı

Yönetmelikler

Devlet Bakanlığı ve Başbakan Yardımcılığından:

Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Merkezi Başkanlığı Bütçe ve Muhasebe Uygulamalarına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkında Yönetmelik

BİRİNCİ BÖLÜM

Genel Hükümler

Amaç

Madde 1 — Bu Yönetmeliğin amacı, Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Merkezi Başkanlığı bütçesinin hazırlanması ve uygulanmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.

Bu Yönetmelik, Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Merkezi Başkanlığı'nın faaliyetleri ile Avrupa Birliği programları altındaki ülke merkezli faaliyetlerin sevk ve idaresine uygulanır.

Kapsam

Madde 2 — Bu Yönetmelik;

a) 31/7/2003 tarihli ve 4968 sayılı 540 Sayılı Devlet Planlama Teşkilatı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun’da belirtilen gelirleri; Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Merkezi Başkanlığı'na ait nakit, kıymetli evrak, her türlü taşınır ve taşınmaz eşya, mal, kıymet ve bunların gelirleri, kiraları ve satış bedelleri ile Avrupa Komisyonunun mali katkısının yönetimini,

b) Merkez bütçesinin hazırlanmasına, içeriğinin belirlenmesine ve kabulüne, bütçenin uygulanmasına, gelirlerin tahsiline ve giderlerin yapılmasına, bütçe uygulama sonuçlarına ve Avrupa Komisyonu ile imzalanan sözleşmeler ile işletme anlaşmalarının yönetimine ilişkin usul ve esasları,

c) Avrupa Birliği Programları kapsamında ve Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Merkezi Başkanlığı tarafından yürütülen ülke merkezli faaliyetlerin yönetimini,

d) Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Merkezi Başkanlığı tarafından yürütülen program kaynaklarının programlarla ilgili işlemlerini, kaynaklarını ve harcamalarını tespit için gerekli kayıtları ve hesapları, İşletme Anlaşmaları ile Komisyonla yapılan ülke merkezli faaliyetlerle ilgili anlaşma hükümlerine ve ilgili iş planlarının öngörülen muhasebe sistemi ve hesap planına, muhasebenin temel kavramları ve genel kabul görmüş muhasebe ilkelerine göre düzenlemesini,

e) Yukarıda belirtilen iş ve işlemlerin denetlenmesine ilişkin usul ve esasları,

f) Yukarıda belirtilen iş ve işlemleri yapmakla görevli olanların yetki ve sorumluluklarını

kapsar.

Hukukî Dayanak

Madde 3 — Bu Yönetmelik, Türkiye'nin Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programlarına katılımını sağlamak amacıyla çıkarılan 31/7/2003 tarihli ve 4968 sayılı "540 Sayılı Devlet Planlama Teşkilatı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun" hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

Madde 4 — Bu Yönetmelikte geçen;

Programlar: Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programlarından Genel Eğitim (Socrates), Mesleki Eğitim (Leonardo da Vinci) ve Gençlik (Youth) Programlarını,

Kanun: 4968 sayılı 540 Sayılı Devlet Planlama Teşkilatı Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun'u,

Bakan: Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığının bağlı bulunduğu Bakanı,

Komite: Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Yönlendirme ve İzleme Komitesini,

Merkez: Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Merkezi Başkanlığını,

Başkan: Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Merkezi Başkanını,

Genel Koordinatör: Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programlarının her birinin yürütülmesinden ve bu programlara dahil alt programların/eylemlerin genel koordinasyonunun sağlanmasından sorumlu birim koordinatörünü,

Destek Birimleri Koordinatörü: Merkezin halkla ilişkiler, insan kaynakları, bilişim gibi destek hizmetlerinin yürütülmesinden sorumlu birimlerin koordinatörünü,

Komite Başkanı: Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları Yönlendirme ve İzleme Komitesi Başkanını,

Komite Başkanvekili: Komite Başkanının yokluğunda, Komite Başkanının tüm görev ve yetkilerini üstlenmek üzere Başkanın görevlendirdiği bir komite üyesini,

Komisyon: Avrupa Komisyonunu,

Avrupa Birliği Mali Mevzuatı: Avrupa Topluluğunun Genel Bütçesine Uygulanacak Mali Yönetmelik (Konsey Yönetmeliği [EC, Euratom] No. 1605/2002, 25 Haziran 2002) ile Komisyonun (EC, Euratom) 2342/2002 sayılı, 23 Aralık 2002 tarihli yönetmeliğinde yer alan uygulama kurallarını

Ulusal Ajans: Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programlarından yararlanan ülkelerde Programların yürütülmesi amacıyla, Avrupa Topluluğu kuralları ve Komisyon ile imzalanan anlaşmaların hükümleri doğrultusunda, ulusal düzeyde yetkili makamlar tarafından tesis edilmiş kuruluşu,

Ulusal Otorite: Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik programlarından yararlanan ülkelerde, Ulusal Ajans tarafından Programların yürütülmesini denetlemekten ve izlemekten Komisyona karşı sorumlu yetkili makamları,

Bütçe ve Finansman Koordinatörü: Merkezin finansman ve muhasebe ile ilgili biriminin Koordinatörünü,

İta Amiri: Yapılacak ödemenin mevzuata uygun olarak yapılmasını sağlamak ve emretmekle görevli Merkez yetkilisini,

Tahakkuk Görevlisi: Bütçe ve Finansman Koordinatörünün emri altında çalışan, ödemeler ve gelirleri mevzuata ve sözleşme yükümlülüklerine uygun olarak tahsil edilebilir ve ödenebilir duruma getiren Merkez personelini,

Muhasebeci: Programlarla ilgili gerçekleştirilen ödeme emirlerinin kayıtlarını ve destekleyici belgelerinin genel kabul görmüş muhasebe esaslarına uygun olarak tutulmasını sağlayan, bilanço ve diğer hesap cetvellerini düzenlemekle sorumlu olan ve Bütçe ve Finansman Koordinatörünün emrinde çalışan Merkez personelini,

Mutemet: Avrupa Birliği Mali Mevzuatına uygun olarak, adına veya hesabına geçici olarak miktarları ita amiri tarafından belirlenen para ve diğer kıymetleri almaya ve ödemeye ita amirinin onayı ile yetkili kılınan Merkez personelini,

İç Denetçi: Merkez tarafından yürütülen idari ve mali işlere yönelik uygulamaların amacına ve mevzuatına uygun bir şekilde gerçekleştirilmesi için uygulanan yönetim ve kontrol yapılarını değerlendiren ve rehberlik yapan Merkez personelini,

Ülke Merkezli Anlaşmalar: Komisyonca belirlenen çalışma dönemlerinde ülke merkezli programların hibe ve idari usullerini ilgili ulusal ajans ve Komisyon arasındaki mutabakat çerçevesinde hükme bağlayan anlaşmaları,

İşletme Anlaşmaları: Merkezin, Komisyon tarafından belirlenmiş çalışma dönemlerine ait iş planları uygulamasının hibe ve işletme prosedürlerini düzenleyen nihai karar anlaşmalarını,

İş Planları: Ulusal Ajans ile Komisyon arasında yapılan İşletme Anlaşmalarının eki olarak imzalanan ve Komisyonca belirlenen çalışma döneminde yapılacak işlerin planlarını,

Uygulama El Kitapları: Komisyon tarafından Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programlarına ilişkin ülke merkezli faaliyetlerin yürütülmesinde Ulusal Ajansların uyması gereken usul ve esasları içeren el kitaplarını,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Merkezin Akdi Yükümlülükleri

Madde 5 — Merkez, Komisyonla imzalanan anlaşmalardan doğan akdi yükümlülüklerine uyar.

Merkez, ülke genelinde programların yönetilmesiyle ilgili İşletme Bütçesini ulusal otoriteler ve Komisyonla müzakere edilen çalışma programlarına uygun olarak yürütür. Ödenekler, Merkez ile Komisyon arasında imzalanan İşletme Anlaşmalarından kaynaklanan sözleşme yükümlülüklerine ve ulusal mevzuata uygun olarak kullanılır.

Avrupa Birliği Programları kapsamındaki ülke merkezli faaliyetler; özellikle projelerin seçimi, finansman ve sözleşme işlemleri ve Komisyondan aktarılan fonlar, Avrupa Birliği Mali Mevzuatı, ilgili faaliyet alanlarındaki Uygulama El Kitapları ve Komisyon tarafından sağlanan diğer dokümanlar dikkate alınmak suretiyle yürütülür.

İşletme ve ülke merkezli faaliyetlere ilişkin ayrı bütçeler oluşturulur ve ödenekler ayrı banka hesaplarında tutulur.

Finansman Yönetimi İlkeleri

Madde 6 — Ödenekler iktisadilik, etkinlik ve verimlilik ilkelerine uygun olarak kullanılır.

İktisadilik ilkesi, Merkez tarafından yürütülen faliyetlerin gerçekleşmesi için kullanılan kaynakların, uygun kalitede ve miktarda, mümkün olan en uygun bedel ile zamanında temin edilmesidir.

Verimlilik ilkesi, kullanılan kaynaklar ile elde edilen sonuçlar arasındaki en uygun ilişkinin sağlanmasıdır.

Etkinlik ilkesi, belirlenen hedeflere ve istenilen sonuçlara ulaşılması için gerekli tedbirlerin alınmasıdır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Gelir, Gider ve Merkez Tarafından Yürütülen Faaliyetlere İlişkin Görevler, Yetkiler ve Sorumluluklar

Merkez Başkanının Görev ve Sorumlulukları

Madde 7 — Başkan ita amiridir. Bütçeyi, bu Yönetmeliğe uygun olarak kendi sorumluluğunda ve bütçede tahsis edilen ödenekler dahilinde kullanır.

Başkan, mali görevlerin etkin şekilde yürütülmesine uygun bir teşkilat, çalışma, yönetim, iç denetim sistemi oluşturarak harcamaların ilgili mevzuat ile Komisyon kuralları ve Komite kararlarına uygun yapılmasını sağlar.

Başkan, Avrupa Birliği Mali Mevzuatı ve Merkezin Komisyonla olan anlaşmalarından kaynaklanan sözleşme yükümlülüklerine uygun olarak, Avrupa Birliği Programlarının ve fonlarının yönetiminde çıkar ilişkilerini önler.

Başkan, Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programlarından Genel Eğitim (Socrates), Mesleki Eğitim (Leonardo da Vinci) ve Gençlik (Youth) programlarının ülke merkezli faaliyetleri çerçevesinde seçilmiş olan projelerinin mali desteğini sağlarken Avrupa Birliği fonlarının yönetiminde Komisyon ile Merkez arasında yapılan ülke merkezli faaliyetlerle ilgili anlaşmalardaki hükümlere bağlı kalır. Özellikle;

- Proje sahiplerinin projelerinin teknik ve mali yeterlilikleri ile ilgili olarak uygulama öncesi değerlendirmelere yönelik önlemler alır ve gerektiğinde proje sahiplerinden ek teminat ister.

- Proje nihayete ermeden önce projelerin yerinde denetlenmesini sağlar.

- Projelerin mali denetim planlarını oluşturur.

- Ülke merkezli anlaşmalar ve işletme anlaşmalarıyla ilgili nihai hesapların bağımsız ve yetkili bir organ tarafından ibra edilmesini sağlar.

- Mali işlemlerin doğruluğundan ve noksansız olmasından sorumludur.

- Merkezin varlıkları ve bütçe uygulaması hakkında gerçekleri yansıtacak hesapların yapılması için gerekli olan tüm bilgileri Bütçe ve Finansman Koordinatörüne verir.

- Avrupa Birliği ve ulusal mevzuata uygun olarak, Merkezin idaresi ve mali yönetiminde etkinlik ve verimliliğin sağlanmasını teminen iç kontrol standartları oluşturur.

Başkan, gerektiğinde sınırları açıkça belirlenmek kaydıyla, yetkilerinin ve görevlerinin bir kısmını yazılı olarak astlarına devredebilir.

Bütçe ve Finansman Koordinatörünün Görevleri

Madde 8 — Bütçe ve Finansman Koordinatörünün görevleri şunlardır:

a) Muhasebe işlemlerinin muhasebenin temel kavramlarına ve kabul gören prensiplerine, Komisyonla imzalanmış anlaşmalardan kaynaklanan sözleşme yükümlülükleri ile Komite kararları hükümlerine uygun bir şekilde yürütülmesini ve yönetimini organize etmek,

b) Hak sahiplerine usulüne uygun tahakkuk ettirilen ödemelerin yapılmasını sağlamak,

c) Mali tablo ve raporların hazırlanmasını sağlamak,

d) Bankada ve kasada bulunan para ve bu nitelikteki kıymetli evrakın kontrolünü yapmak,

e) Gelirlere, giderlere ve muhasebe işlemlerine ilişkin bütün kayıt ve belgeleri muhafaza etmek,

f) Komiteye Merkezin gelir ve gider durumunu gösterir rapor sunmak,

g) Merkezin yıllık mali raporlarını hazırlayarak Sayıştayın denetimine sunmak,

h) Komisyonla imzalanan anlaşmalar çerçevesinde gerekli olan finansman raporlarının ve hesaplarının uygun şekilde ve zamanında hazırlanmasını ve bunlar için bağımsız ve yetkili bir organdan uygunluk bildirimi alınmasını sağlamak,

Bütçe ve Finansman Koordinatörünün Bütçe ve Sözleşmeler Çerçevesinde Ödemelere İlişkin Sorumluluğu

Madde 9 — Bütçe ve Finansman Koordinatörünün ödemelere ilişkin sorumlulukları şunlardır:

Ödeme için gerekli belgelerin tamam olması koşuluyla, Bütçe ve Finansman Koordinatörü ödemeye ilişkin aşağıdaki prosedürleri sağlamak ve takip etmekle yükümlüdür:

a) Bütçede yeterli ödenek bulunması,

b) Giderin bütçede tanımlanan kategorilere uygun olması,

c) Giderin ilgili kanun, tüzük, kararname, yönetmelik, tebliğ, Komisyon kuralları ve Komite kararlarına uygun olması,

d) Belge ve işlemlerin tam olması ve maddi hata bulunmaması.

Yapılan inceleme sonucunda bu maddenin birinci fıkrasında belirtilen hususlara uygun olmadığı tespit edilen ödemeler yapılmaz. Ancak, (b) ve (c) bentlerinde yazılı hususlara aykırılık gerekçesiyle Bütçe ve Finansman Koordinatörünce kabul edilmeyen giderler ita amirince yazılı sorumluluk üstlenildiği takdirde ödenir. Diğer hallerde eksiklik giderilmek suretiyle gerçekleştirilir.

Genel Koordinatör ve Destek Hizmetleri Koordinatörünün Görevleri

Madde 10 — Genel Koordinatör ve Destek Hizmetleri Koordinatörü kendi birimiyle ilgili ödeme taleplerini fatura, makam onayı, sözleşme sureti gibi tamamlayıcı belgeler ile birlikte yazılı olarak Bütçe ve Finansman Koordinatörlüğüne gönderir. Gönderilen yazıda harcamanın yapılacağı bütçe kaleminin kodu, ödeme yapılacak şahsın veya kurumun adresi ve banka bilgileri ile ödeme sebebi bulunur. Genel Koordinatör ve Destek Hizmetleri Koordinatörü söz konusu bilgilerin ve tamamlayıcı belgelerinin doğruluğundan ve noksansız olmasından sorumludur.

Tahakkuk Görevlisinin Görevleri

Madde 11 — Ödemeler ve gelirler, tahakkuk görevlileri tarafından "ödenebilir" ve "tahsil edilebilir" duruma getirilir.

Tahakkuk görevlisi, Merkezin gelirlerinin ve giderlerinin gerçekleştirilmesiyle ilgili işlemleri mevzuat, Komisyonla imzalanan anlaşmalardan kaynaklanan sözleşme yükümlülükleri ve Komite kararları çerçevesinde yerine getirir.

Tahakkuk görevlisi, giderlere ilişkin tahakkuk belgelerinde, 9 uncu maddenin birinci fıkrasında belirtilen hususları kontrol etmekle yükümlüdür.

İta Amiri

Madde 12 — Merkez hizmetlerine ilişkin giderlerin ve gelirlerin geçici ya da kesin olarak ödenmesi veya tahsil edilmesi hakkında Bütçe ve Finansman Koordinatörüne yazılı emir ve izin "ita amiri" sıfatıyla Başkan tarafından verilir.

Başkan bu yetkisinin tamamını veya bir bölümünü, niteliği ve sınırlarını belirterek Program Genel Koordinatörlerine devredebilir.

Birleşemeyecek Fonksiyonlar

Madde 13 — Ödemelerin ve iadelerin teklif edilmesi, kontrolü ve ödeme emri ayrı işlemlerdir ve birbirlerinin yerine geçemezler. Söz konusu işlemler hiçbir zaman aynı kişi tarafından icra edilemez.

İç Denetçi

Madde 14 — İç denetçi, 7 nci maddede belirtildiği şekilde oluşturulan iç kontrol standartlarının usulüne uygun olarak uygulanıp uygulanmadığını denetler.

Başkana ve Komiteye karşı sorumludur.

Mutemet

Madde 15 — Mutemet, Avrupa Birliği Mali Mevzuatı kurallarına uygun olarak, adına ve hesabına para ve diğer kıymetleri geçici olarak almaya ve ödemeye ita amirinin onayı ile yetkili kılınan personeldir.

Mutemetler, Bütçe ve Finansman Koordinatörüne karşı sorumludurlar. Mutemetlerin para ve diğer kıymetleri almaya ilişkin limitleri yıllık bütçeye uygun olarak ita amirince belirlenir.

Devir ve Teslim

Madde 16 — Bütçe ve Finansman Koordinatörü ile nakit, kıymetli evrak, sözleşme, senet ve tüm menkul değerleri eli altında bulunduran diğer görevliler, görevlerinden devamlı olarak ayrılacakları zaman, muhafazasından sorumlu bulundukları değerleri, görevlerini üstlenecek personele usulüne uygun olarak devir ve teslim etmekle yükümlüdürler.

Devir ve teslim işlemi, usulüne uygun olarak yapılmadıkça ilgilinin Merkez ile sözleşmesinden doğan yükümlülükleri devam eder.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Merkez Bütçesine İlişkin Esaslar

Bütçe

Madde 17 — Merkezin bütçesi, idari bir kararla oluşturulur. Bütçe, yıllık gelir ve gider tahminlerini gösterir ve bunların gerçekleştirilmesine yetki ve izin verir.

Bütçe, Avrupa Birliği Mali Mevzuatı çerçevesinde Komisyonla imzalanan İşletme Anlaşmalarının bir parçası olan çalışma programları içerisindeki bütçe formatına uygun olarak Merkezce hazırlanır. Hazırlanan bütçe sırasıyla Komite, Bakan ve Komisyon tarafından onaylanarak ilgili olduğu takvim yılı başından önce yürürlüğe konur.

Merkezin bütçesi ve harcama usulleri genel ve katma bütçeli kurum ve kuruluşların tâbi olduğu hükümlere tâbi değildir.

Bütçenin Harcama Bölümleri

Madde 18 — Bütçenin harcama bölümleri;

a) Bölüm (A): Personel Harcamaları

b) Bölüm (B): Görevlendirmeler ve Toplantılar

c) Bölüm (C): Enformasyon Harcamaları

d) Bölüm (D): İşletme Harcamaları

e) Bölüm (E) : Öngörülmeyen Harcamalar

f) Bölüm (F) : Komisyonca Sağlanan Fonlardan Karşılanmayan Harcamalar

Merkez bütçesinde, bütçenin ana başlıklarındaki harcamaların türleri ve dağılımı Komite tarafından belirlenir.

Bütçenin Gelir Bölümü

Madde 19 — Merkezin gelirleri her yıl Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı bütçesine konulacak programlara katkı payı, Komisyonun tahsis edeceği malî yardımlar ile faiz, bağış gibi diğer gelirlerden oluşur. Katkı payı ve Komisyonun tahsis edeceği malî yardım, Merkez adına açılacak banka hesaplarında tutulur. Maliye Bakanlığı katkı payını her yıl Ocak ve Temmuz aylarında iki eşit taksit halinde bu hesaplara aktarır. Komisyon tarafından bu hesaplara aktarılan malî yardımın kullanılamayan kısmı, Komisyona iade edilir. Bu kaynağın nemalandırılması halinde, nemanın Komisyonun tahsis ettiği malî yardıma tekabül eden miktarı, Komisyon adına Merkez tarafından muhafaza edilir ve talep edildiği takdirde Komisyona iade edilir. Komisyonun tahsis ettiği malî yardım dışında kalan gelir-gider fazlası ise, bir sonraki yıl kullanılmak üzere Merkez adına açılan hesaplarda tutulur.

Bütçe Gelirleri şunlardır:

1) Genel bütçeden yapılacak katkılar

2) Komisyonun mali katkısı

3) Komisyonun mali katkısından olanlar hariç, faiz gelirleri

4) Kur farkı gelirleri

5) Bağış ve yardımlar

6) Geri kazanılan gelirler

7) Diğer gelirler

Bütçe Teklifinin Hazırlanması

Madde 20 — Merkezin bütçe teklifinin zamanında hazırlanabilmesi için Merkezin hizmet birimleri, kendi birimlerinin gider tahminlerini, cari hesap döneminin bitimine en geç 5 ay kala Bütçe ve Finansman Koordinatörlüğüne bildirmek zorundadır.

Bu bildirimde, ilgili birimin cari yılın geçmiş aylarında gerçekleşen ve gelecek yılda gerçekleşmesi beklenen harcamaları ile yeni yıl için talep edeceği ödeneklerin tutarı, harcama kalemleri itibariyle ayrı ayrı gösterilir. Ödemelerdeki artış ve eksilişlerin nedenleri açıklanır.

Bütçe ve Finansman Koordinatörlüğü kendi gider bütçesi yanında Merkezin gelir bütçesini de aynı süre içinde hazırlar.

Bütçe tahminleri her bir programa yönelik Çalışma Planları ile tutarlı olmalıdır.

Bütçenin Hazırlanması

Madde 21 — Merkezin hizmet birimleri, bütçe teklifindeki revizyon isteklerini, en geç 20 Ağustos'a kadar Bütçe ve Finansman Koordinatörlüğüne bildirir. Bütçe ve Finansman Koordinatörlüğü cari hesap döneminin gerçekleşmelerini ve ilgili birimlerin önerilerini de gözönünde bulundurarak bütçe teklifinde gerekli düzeltmeleri yapar.

Bütçe önerisi, Bütçe ve Finansman Koordinatörünün yönetiminde ve diğer hizmet birimlerinin katkılarıyla hazırlanarak, Başkana sunulur.

Bütçe, Komisyon ile istişare halinde olgunlaştırılarak, Komite ve Bakan onayı alındıktan sonra en geç 25 Ekim itibariyle Komisyonun onayına sunulur.

Kesinleşen Merkez Bütçesi, Başkanlığın bütçe uygulama talimatı ile birlikte birimlere gönderilir.

Gelirlerin Tahsil Edilmesi

Madde 22 — Merkez, Avrupa Birliği programlarının amaçları için Komisyonla imzalanan anlaşmalardan ortaya çıkan akdi yükümlülüklerle uygun biçimde yapılacak harcamalar için, Euro cinsinden özel hesaplar açtırır. Gelirler, Merkezin bankalarda açılacak özel hesaplarına yatırılır. Özel hesaplara para yatırma ve bu hesaptan para çekme işlemleri, Komisyonla imzalanan çalışma programı ile bütçenin ayrılmaz kısımları olan İşletme Anlaşmalarında belirtildiği şekilde yapılır.

Kur farklarından ve faizlerden kaynaklanan gelirler, Avrupa Birliğinin Mali Mevzuatına göre işleme tabi tutulur.

Bağışlar

Madde 23 — Merkeze yapılan her türlü bağışlar belgelendirilir. Bunlar, Avrupa Birliğinin mevzuatına uygun olarak açık ve net bir şekilde muhasebeleştirilir.

Geri Kazanılan Gelirler

Madde 24 — Merkez bütçesinden özel ve tüzel kişilere yapılan ödemelerin herhangi sebeple iade işlemleri Avrupa Birliğinin Mali Mevzuatına göre işleme tabi tutulur.

Harcamaların Yapılması

Madde 25 — Bütçedeki ödenekler, Merkezce yapılacak nakit planına göre kullanılır. Personel giderleri dışındaki harcama kalemlerinin ne kadarının ne zaman kullanılacağına, Merkezin gelir durumunu gözönünde bulundurarak Başkan karar verir.

Bütçedeki ödenekler, Avrupa Birliği Mali Mevzuatı ile Komisyonla imzalanan İşletme Anlaşmalarından kaynaklanan sözleşme yükümlülüklerine uygun bir şekilde harcanır.

Yalnızca bütçede ödeneği bulunan taahhüt ve harcamalar yerine getirilir.

Zorunlu Giderlerdeki Artışlar

Madde 26 — Kanun, kararname ve yönetmeliklerde yapılabilecek değişiklikler ve düzenlemeler uyarınca Merkez personelinin ücretleri, ek ödemeleri, sosyal yardımları ve diğer mali haklarında meydana gelecek farklılıkların ve yeni yükümlülüklerin, doğrudan doğruya veya dolaylı olarak Merkez personeline ve gider bütçesine yansıtılması işlemi Başkan tarafından yerine getirilir.

Bu tür giderlerin, bütçe gelirlerinde öngörülenin üzerinde artışlar ya da bütçe içi tasarruf önlemleri ile karşılanamadığı hallerde konu Başkanca Komiteye götürülür.

Bu tür düzenlemeler Komisyonla imzalanan anlaşmalarda değişikliği gerektirdiğinde Merkez, Komisyona yazılı bir talepte bulunur.

Aktarma ve Ek Ödenek

Madde 27 — Başkana verilecek aktarma yetkisi, her yılın bütçesinde gösterilir. Merkez bütçesinde belirli bir amaçla konulmuş ödeneğin bulunmadığı ya da ilgili harcama kalemlerine konulmuş ödeneklerin yeterli olmadığı hallerde Başkanca Komiteden ve Bakandan ek ödenek talebinde bulunulur.

Merkez nakit mevcudunun ve beklenen gelir tahmininin istenen ek ödeneği karşılayabilecek durumda olduğu hallerde ek ödenek verilebilir.

Bütçede bu tür transferler Komisyonla imzalanan anlaşmalarda değişikliği gerektirdiğinde Merkez, Komisyona yazılı bir talepte bulunur.

Bütçe Kesin Hesap Cetveli

Madde 28 — Bilanço ve gelir tablosunun çıkarılmasından sonra, hesap dönemine ilişkin bütçe ile alınan ödenekleri, yıl içinde alınmış ek ödenekleri ve varsa ödenek iptal ve devirleri, ayrıca yıl içinde yapılan harcamalar ile kullanılmamış ödenek artıklarını, harcama kalemleri itibariyle gösteren kesin hesap cetveli, Bütçe ve Finansman Koordinatörlüğü tarafından hazırlanır. Nihai hesap cetveli Komisyonla istişare halinde olgunlaştırılır ve Başkan tarafından bir sonraki yılın Mart ayı sonuna kadar Komite tarafından onaylanmak üzere Komiteye sunulur.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Merkez Muhasebesinin Genel Esasları

Hesap Planı

Madde 29 — Merkezin muhasebe sistemi ve hesap planı, Avrupa Birliği Mali Mevzuatı ve Komisyonla imzalanan İşletme Anlaşmaları ile ülke merkezli faaliyetlerle ilgili anlaşmalardan kaynaklanan sözleşme yükümlülüklerine uygun bir şekilde düzenlenir. Merkez, program kaynaklarının programlarla ilgili işlemlerini, gelir kaynaklarını ve harcamaları yansıtmak için yeterli kayıtları ve hesapları, Komisyonla imzalanan anlaşmalarda öngörülen muhasebe sistemi ve hesap planına göre düzenleyerek bilgisayar ortamında tutar.

Hesap planı, Merkezin bünyesinde ve işlemlerine uygun hesapların bir sistem içinde gruplanmasıyla oluşan cetveldir.

Hesap Dönemi

Madde 30 — Merkezin hesap dönemi takvim yılıdır.

Ödeme Şekli

Madde 31 — Merkez ödeme işlemlerini banka hesap transferleri aracılığıyla yapar.

Yabancı paraların ulusal para birimine veya ulusal paranın yabancı bir para birimine çevrilmesi işlemlerinde ilgili bankanın cari döviz kuru esas alınır.

Amortisman ve Sigorta

Madde 32 — Merkezce satın alınan taşınmaz mallar, taşıtlar, demirbaş ve teçhizat için, ilgili mevzuat ile belirlenmiş usul ve esaslara göre amortisman ayrılır ve Merkezin mal varlığından gerekli görülenlerin sigortaları yaptırılır.

Avans İşlemleri

Madde 33 — Ödeme işlemlerinin tamamlanması beklenemeyecek kadar ivedi olan giderler için ita amirince belirlenecek tutarda avans verilebilir. Avanslar mümkün olan en asgari seviyede belirlenir ve avanslara ilişkin olarak Avrupa Birligi Mali Mevzuatı uygulanır.

Bir iş için verilen avans, yalnız o iş için harcanır.

İlgili, aldığı avansa ilişkin harcama belgelerini, en geç avansın alındığı tarihi izleyen bir ay içinde muhasebeye vermek ve üzerindeki avans bakiyesini bekletmeksizin nakden Merkezin ilgili özel hesabına iade eder.

Süresi içinde iade edilmeyen avans bakiyeleri geçici aktif hesaplara alınır ve ilgili hakkında uygulanacak disiplin hükümleri saklı kalmak kaydıyla, ilgilinin ilk ücret ve ödeneğinden kesilerek tahsil edilir. Ayrıca söz konusu kişiye bir daha avans verilmez.

Süresinde mahsup edilmeyen avanslar hakkında 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanır.

Banka Hesaplarının Yönetimi

Madde 34 — Merkezin bütün kaynakları kamu bankaları nezdinde Merkez adına açılan hesaplarda toplanır.

Bankada vadesiz hesapta tutulabilecek azami para miktarı ile bankadan yapılabilecek ödemelerin sınırı Bütçe ve Finansman Koordinatörünün Genel Koordinatörlerle varacağı mutabakat ve Başkanın onayı ile tespit edilir.

Bütçe ve Finansman Koordinatörü, banka mevcudunun yapılan ödemelere uygunluğunu kontrol ederek bu konuda Başkanı düzenli aralıklarla bilgilendirir.

Harcamalarda ve Muhasebeleştirmede İşlem Sırası

Madde 35 — Harcamaların yapılması ve gerçekleştirilmesi işlemleri aşağıda belirtilen biçimde yapılır:

a) Bankalardan yapılacak ödemelerde ödeme talep belgesi ödemeye esas olup bu belge, ilgili hizmet birim yetkililerinin Bütçe ve Finansman Koordinatörlüğüne gönderdikleri talep yazısı ve ekinde yer alan ülke merkezli faaliyetler için Komite kararı, Makam onayı, şartnameler, sözleşmeler, faturaların aslı ve ödemeye ilişkin gerekli diğer dökümanlar esas alınarak hazırlanır.

b) Ödeme talep belgesinde birbirini izleyen sıra numarası, harcamanın yapılacağı bütçe kaleminin kodu, ödeme yapılacak şahsın adresi ve banka bilgileri ile ödeme sebebi bulunur. Tahakkuk görevlisi hizmet birimlerinden gelen ödeme talebinin mevzuata ve sözleşme yükümlülüklerine uygunluğunu ve banka hesabı nakit durumunu kontrol eder ve ödeme talep belgesini Bütçe ve Finansman Koordinatörünün imzasına sunar.

c) Bütçe ve Finansman Koordinatörünce imzalanan ödeme talep belgesi ita amirinin imzasına sunulur.

d) Ödeme talep belgesi, ita amiri tarafından imzalanmasından sonra bankaya gönderilir.

e) Banka tarafından hak sahiplerine ödeme işlemleri gerçekleştirilir. Gerçekleştirilen ödemelerin ardından ilgili ödeme talep belgesine ödeme işlemlerinin yapıldığını gösteren banka dekontu eklenerek, muhasebe kayıtları yapılır.

Yıllık Mali Rapor Dosyası

Madde 36 — Yıllık Mali Rapor, bilançoda yeralan değerleri ve bu değerlerin gerçekleşmesini sağlayan faaliyetleri kapsayan dönem faaliyet sonuçlarını; işletme bütçesi, hedefler ve önceki yılların gerçekleşmeleriyle karşılaştırmalı olarak belirten, analizlere yer veren bir bilgi düzenidir.

Dönem sonu için düzenlenecek dosyada; altı aylık Program Yönetimi Raporları ile Mali Raporlar bulunur.

Altı Aylık Program Yönetimi Raporları

Madde 37 — Raporlar, nakit esasına göre hazırlanacak ve projeyle ilgili mali hareketleri, fiziksel işleyiş süreci ve gerekli satın alma yönetimi bilgilerini içerecektir. Raporlar, ayrıca, program yönetimlerine ve buna dayalı olarak ödemelere yönelik karar alma sürecine de yardımcı olacaktır. Söz konusu raporlar, altı aylık periyotlarda Genel Koordinatörlükler tarafından, Bütçe ve Finansman Koordinatörlüğü ile işbirliği içerisinde, Merkezin tabi olduğu finansal şartlar ve Komisyonla imzalanan İşletme Anlaşmalarından ve ülke merkezli faaliyetlerle ilgili anlaşmalardan ortaya çıkan sözleşme yükümlülüklerine uygun olarak hazırlanır.

Mali Raporlar

Madde 38 — Fon Kaynakları ve Kullanımına İlişkin Özet Rapor: Bu rapor, Komisyon ile Merkez tarafından üzerinde mutabık kalınarak planlanan miktarlar ile gerçekleşen miktarların kıyaslanmasının yanı sıra, Merkezin mali durumunu da özet olarak Euro cinsinden gösterir.

Nakit Çekimi (Ödemeler) Raporu: Bu rapor, Merkez tarafından yapılan harcama miktarlarını kategorileri itibariyle gösterir ve altı aylık dönemler itibariyle hazırlanır.

Özel Hesap Beyanı: Bu rapor, Özel Hesaba yönelik hareketleri özetlemektedir. Özel Hesaba avans olarak yatırılmış asli miktar ile hesaplanan toplam miktar arasındaki herhangi bir farklılık bu raporda açıklanır. Bu rapor temel olarak aşağıdakileri yansıtmayı hedefler:

a) Raporun açılış bakiyesi, bir önceki raporun kapanış bakiyesi ile aynı olmalıdır.

b) Kapanış bakiyesi, özel banka hesabındaki gerçekleşen bakiyeyi gösterir ve bankanın beyanı ile mutabık olmak durumundadır.

c) Uygun olduğu takdirde, söz konusu süreçte karşılaşılan her türlü farklılık bu rapor dahilinde açıklanmalıdır.

Yukarıda açıklanan raporların tamamı, Avrupa Birliği Eğitim ve Gençlik Programları ile ilgili olarak Merkezde uygulanan finansal mevzuat ve Komisyonla imzalanan İşletme Anlaşmalarından ve ülke merkezli faaliyetlerle ilgili anlaşmalardan kaynaklanan sözleşme yükümlülüklerine uygun olarak sunulur.

ALTINCI BÖLÜM

Diğer Hükümler

Sahtekarlık, Yolsuzluk ve Usulsüzlük

Madde 39 — İşlenmiş veya işlenileceğinden şüphe duyulan sahtekarlık, yolsuzluk ve usulsüzlük vakaları ve bunlarla ilgili olarak Ulusal Ajans tarafından alınan tedbirler derhal Komisyona bildirilir.

Bu Yönetmeliğin uygulanmasında,

Sahtekarlık,

a) Avrupa Topluluğu genel bütçesinden veya Avrupa Topluluğu tarafından veya onun adına idare edilen bütçeden ayrılan fonların yanlış veya uygun olmayan şekilde tutulmasına yol açan, sahte, yanlış veya eksik bilgi veya belgelerin kullanılması veya sunulması;

b) Aynı etkiyi doğuracak şekilde, belirli bir yükümlülüğü ihlal etmek suretiyle gerekli bilgil erin açıklanmaması;

c) Bu tür fonların, esas olarak tahsis edildikleri amaçlar dışında kullanılması

ile ilgili kasıtlı veya taksirli fiilleri;

Yolsuzluk, bir kimsenin, kasıtlı olarak, Komisyonun ve Merkezin mali çıkarlarına zarar veren veya zarar verme ihtimali olan şekilde, görevine uygun davranması veya davranmaktan kaçınması veya görevini ifa ettiği esnada resmi görevlerine aykırı davranması karşılığında, doğrudan doğruya veya bir aracı vasıtasıyla, kendisi veya üçüncü bir şahıs adına bir görevliye herhangi bir menfaat sağlaması veya vaad etmesi ya da bir görevlinin, kasıtlı olarak görevini yapması veya yapmaktan kaçınması veya görevini ifa ettiği esnada resmi görevlerine aykırı davranması karşılığında, doğrudan doğruya veya bir aracı vasıtasıyla kendisi veya üçüncü bir şahıs için herhangi bir menfaat talep etmesini, elde etmesini veya bu doğrultudaki vaadleri kabul etmesini;

Usulsüzlük, bir ekonomik işletmenin kasıt veya ihmali neticesinde, doğrudan doğruya Avrupa Topluluğu adına toplanan kaynaklardan hasıl olan gelirin azalması veya kaybolması suretiyle veya dayanağı olmayan bir harcama kalemi vasıtasıyla kendi bütçesine veya Avrupa Topluluğunun genel bütçesine zarar verecek şekilde, Socrates, Leonardo da Vinci, ve Gençlik programlarının idaresine uygulanacak Avrupa Topluluğu kuralları ile ilgili anlaşmaların ve sözleşmelerin herhangi bir hükmünün ihlalini

ifade eder.

Bu tür fiillerin işlenmesi durumunda Türk Ceza Kanununun ilgili hükümleri uygulanır.

YEDİNCİ BÖLÜM

Son Hükümler

Yürürlük

Madde 40 — Sayıştay'ca incelenen bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

Madde 41 — Bu Yönetmelik hükümlerini Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığının bağlı olduğu Bakan yürütür.

—— • ——

Maliye Bakanlığından:

T.C. Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü Sınav Yönetmeliğinin 4 üncü Maddesinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

MADDE 1 — 03/04/1994 tarihli ve 21894 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan "T.C. Emekli Sandığı Genel Müdürlüğü Sınav Yönetmeliği"nin 4 üncü maddesinin III numaralı bendinin ikinci paragrafı aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Sandıkça yapılacak mülakatta uygun görülmeleri, atanacakları kadro için bu Yönetmelikte ve T.C. Emekli Sandığı Personelinin Görevde Yükselme Yönetmeliğindeki şartları taşımaları ve mülakat tarihi itibariyle, bu maddenin (I) numaralı bendinin (f) alt bendinde belirtilen sınıflar ile Başmüfettiş ve Müfettiş kadrolarına atanacaklar hariç, 45 yaşından gün almamış olmaları,"

Yürürlük

MADDE 2 — Bu Yönetmelik, yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 3 — Bu Yönetmelik hükümlerini T.C. Emekli Sandığı Genel Müdürü yürütür.

Sayfa Başı

Tebliğler

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığından:

İşverenler Tarafından Aylık Prim ve Hizmet Belgesinin İnternet Ortamında Sosyal Sigortalar Kurumuna Gönderilmesine (e-Bildirge Uygulamasına) İlişkin Tebliğ

16.01.2004 tarihli, 25348 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan ve 01.05.2004 tarihinde yürürlüğe girecek olan Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliği’nin 20 nci maddesi ile, işverenlerce çalıştırılan sigortalılar için düzenlenmekte olan aylık sigorta primleri bildirgesi, dört aylık sigorta primleri bordrosu ve aylık sosyal güvenlik destek primi bordrosu, “Aylık Prim ve Hizmet Belgesi” adı altında tek belge haline dönüştürülmüş olup, söz konusu belge, ilk defa özel sektör işverenlerince 2004/Mayıs ayına, resmi sektör işverenlerince de 15.05.2004-14.06.2004 dönemine ait olmak üzere düzenlenecek ve özel sektörde 2004/Haziran ayı sonuna, resmi sektörde ise en son 14.07.2004 tarihine kadar Kurumun (Sosyal Sigortalar Kurumunun) ilgili Sigorta İl/Sigorta Müdürlüğüne verilecektir.

Öte yandan, 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 79 uncu maddesine 5073 sayılı Kanun ile eklenen onyedinci fıkrada;

“Bu maddenin birinci fıkrası uyarınca verilmesi gereken belgenin, internet, elektronik ve benzeri ortamda Kuruma gönderilmesinde; işyerinin ve belgenin niteliği, çalıştırılan sigortalı sayısı, illerin gelişmişlik durumu ile bilişim ve teknoloji alanındaki gelişmeler gibi hususları dikkate alarak, işverenleri zorunlu tutmaya Kurum Yönetim Kurulu yetkilidir.

Onsekizinci fıkrada ise,

Bu şekilde belirlenen işverenlerin yukarıda belirtilen yükümlülüğü, bu maddenin birinci fıkrasında öngörülen sürede yerine getirmemeleri halinde, bu Kanunun 140 ncı maddesinin (c) fıkrasına göre işlem yapılır”.

hükmü yer almıştır.

Kanunun bu hükmüne istinaden, Kurum Yönetim Kurulunun 26.02.2004 tarihli, IX-410 sayılı kararı ile, 2004/Mayıs ve takip eden aylara ait Aylık Prim ve Hizmet Belgesi adı altında alınacak olan bu belgeyi, işverenlerden tüm illerde;

-Bir ila yedi (dahil) sigortalı çalıştıranların istemeleri halinde,

-Sekiz (dahil) veya daha fazla sigortalı çalıştıranların ise zorunlu olarak,

internet ortamında (e-Bildirge uygulaması) göndermeleri uygun görülmüştür.

Buna göre, 2004 yılı Mayıs ayından başlamak üzere işverenler, aracılar ya da geçici olarak iş görme edimini yerine getirmek üzere sigortalısını başka bir işverene devredenler, Aylık Prim ve Hizmet Belgesini internet ortamında www.ssk.gov.tr adresinde yer alan “e-Bildirge Kullanım Kılavuzu”ndaki açıklamalar doğrultusunda Kuruma göndereceklerdir.

Bu belgenin internet ortamında verilmesine ilişkin diğer usul ve esaslar aşağıda belirtilmiştir:

1) Sekiz (dahil) ve daha fazla sigortalı çalıştıran işverenlerin, sözkonusu belgeyi internet ortamında Kuruma göndermeleri zorunlu olduğundan, bu yükümlülüğün yasal süre içerisinde yerine getirilmemesi halinde, kağıt ortamında verilse bile idari para cezası uygulanacaktır.

Bu bakımdan, sekiz veya daha fazla sigortalı çalıştıran işverenlerimizin gereksiz para cezası ile karşılaşmamaları için bu konudaki yükümlülüklerini zamanında ve eksiksiz yerine getirmeleri gerekmektedir.

2) İşverenler, çalıştırdığı sigortalı sayısının sekizin altına düştüğü durumlarda, Aylık Prim ve Hizmet Belgesini internet ortamında vermeye devam edebilecek ya da sözkonusu belgeyi kağıt ortamında da verebilecektir.

Sigortalı sayısının daha sonra sekiz ve üzerine çıkması halinde ise, değişikliğin olduğu aydan itibaren Aylık Prim ve Hizmet Belgesinin internet ortamında verilmesi zorunlu olduğundan, şayet bu işverenlerce daha önce zorunlu olmadıkları halde kendi istekleri ile kullanıcı kodu ve kullanıcı şifresi almışlar ise bu kullanıcı kodu ve kullanıcı şifresi ile, almamışlar ise yeni alacakları kullanıcı kodu ve kullanıcı şifrelerini kullanarak belgeyi yasal süresi içinde internet üzerinden Kuruma vereceklerdir.

3) Aylık Prim ve Hizmet Belgesini internet üzerinden Kuruma göndermek isteyen ya da internet ortamında göndermek zorunda olanlar, Kurumca bastırılmış olan seri nolu “e-Bildirge Hizmetleri İnternet Kullanıcı Kodu ve Kullanıcı Şifresi Başvuru Formu” nun tüm bölümlerini eksiksiz ve gerçeğe uygun doldurarak, işyerinin işlem gördüğü Sigorta İl/Sigorta Müdürlüğüne vermek suretiyle başvuracaklardır.

4) Aylık Prim ve Hizmet Belgesinin internet üzerinden Kuruma verilebilmesi için işverenler ile Kurum arasında her bir işyeri için örneği Kurumca hazırlanan “e-Bildirge Sözleşmesi” imzalanacaktır.

5) İnternet yolu ile cari aya ait asıl nitelikteki Aylık Prim ve Hizmet Belgesini süresinde Kuruma veren işverenlerden söz konusu belge kağıt ortamında ayrıca istenilmeyecektir.

6) Aylık Prim ve Hizmet Belgesini internet ortamında vermek zorunda olan işverenler, e-Bildirge Sözleşmesinin 10 uncu maddesinde sayılan haller nedeniyle söz konusu belgeyi yasal verilme süresinin son gününde Kuruma internet ortamında gönderememeleri halinde, internet ve elektronik ortamda hizmeti engelleyen bu durumun ortadan kalktığının Kurum web sitesinde ve Sigorta İl/Sigorta Müdürlüğünde ilan edilmesini takiben ikinci iş gününün sonuna kadar belgeyi internet ortamında Kuruma vermeleri ve primleri ödemeleri kaydıyla 506 sayılı Kanunda öngörülen belge gönderme ve prim ödeme yükümlülüğünü yerine getirmiş sayılacaklardır.

Ancak, 506 sayılı Kanunun ek 42 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, belgenin internet ortamında verilmesine engel olabilecek haller Kurum Yönetim Kurulu kararı ile zorunlu tutulan işverenler için geçerli olduğundan, ayrıca bir ila yedi (yedi dahil) arasında sigortalı çalıştıran işverenler (zorunlu olmayanlar), söz konusu belgeyi kağıt ortamında da Kuruma verebileceklerinden, sözleşmenin 10’uncu maddesinde sayılan hallerden yararlandırılmayacaklardır.

7) Aylık Prim ve Hizmet Belgesini internet üzerinden Kuruma gönderecek olan işverenlerin, söz konusu belgeyi yasal sürenin son gününde saat 23.59’a kadar verebilmeleri mümkün ise de, Kurum Bilgi İşlem İşlem Merkezinde son günde oluşabilecek yoğunluğu ve arızaları dikkate alarak, bu yükümlülüklerini son güne bırakmamaları gerekmektedir.

8) İşverenler, Aylık Prim ve Hizmet Belgesini aynı işyerinde değişik gruba (sigorta koluna) giren sigortalılar için ayrı ayrı düzenleyecekler, ancak işyerinin e-Bildirge uygulaması bakımından zorunlu olup olmadığının tayininde, bu belgelerde kayıtlı sigortalıların toplam sayısı dikkate alınacaktır.

9) Bir ila yedi (dahil) arasında sigortalı çalıştıran işverenlerden Aylık Prim ve Hizmet Belgesini internet ortamında vermeyenler, sözkonusu belgeyi kağıt ortamında ve yasal süresi içinde Kuruma doğrudan verebilecek veya taahhütlü, iadeli taahhütlü veya APS yolu ile gönderebileceklerdir.

10) Aylık Prim ve Hizmet Belgesinin internet yolu ile Kuruma gönderilebilmesi için, bu belgenin cari aya ait (yasal süresi geçirilmemiş) ve asıl nitelikte olması gerekmektedir.

Başka bir anlatımla, yasal süresi geçirilmiş asıl veya yasal süresinin geçirilmiş olup olmadığı üzerinde durulmaksızın ek ve iptal niteliğindeki Aylık Prim ve Hizmet Belgeleri internet ortamında Kuruma gönderilemeyecek olup, bu durumdaki belgelerin kağıt ortamında Kuruma verilmesine devam edilecektir.

11) Ay içinde (30) günden az çalışan veya eksik ücret ödenen sigortalılara ilişkin belgelerin internet ortamında Kuruma gönderilmesine imkan bulunmadığından, Sosyal Sigorta İşlemleri Yönetmeliğinin ekinde (Ek-8) yayımlanan “Sigortalıların Eksik Gün Bildirim Formu” ve eki belgelerin, ait olduğu aya ilişkin Aylık Prim ve Hizmet Belgesinin Kuruma verilmesi gereken yasal süre içerisinde Kuruma doğrudan verilmesi veya taahhütlü, iadeli taahhütlü veyahut APS yoluyla gönderilmesi gerekmektedir.

12) Aylık Prim ve Hizmet Belgesini zorunlu veya isteğe bağlı olarak internet ortamında Kuruma gönderen işverenler, 506 sayılı Kanunun 79 uncu maddesinin dördüncü fıkrasındaki “işyerine belge asma” yükümlülüklerini, Kurumca üretilen referans numarası ile belgenin internet ortamında Kuruma gönderildiği tarih ve saati gösteren kendi bilgisayarlarından alınan yazılı dökümü (Sigortalı Hizmet Listesi) işyerlerine (birden fazla işyeri varsa her bir işyerine ayrı ayrı) asmak suretiyle yerine getireceklerdir.

Başka bir anlatımla, söz konusu belgeyi internet ortamında Kuruma gönderen işverenlerin kendi bilgisayarlarından alacakları Kurumca üretilen referans numarası ile belgenin internet ortamında Kuruma gönderildiği tarih ve saati gösteren yazılı dökümü (Sigortalı Hizmet Listesi), ayrıca Kuruma onaylattırmalarına gerek bulunmamaktadır.

13) İşyerlerinde sekiz (dahil) veya daha fazla sigortalı çalıştıran işverenlerin, “Aylık Prim ve Hizmet Belgesi”ni Kuruma internet üzerinden göndermeleri zorunlu olduğundan, bu uygulamada işverenler arasında resmi veya özel işyeri şeklinde bir ayırım yapılmayacaktır.

Bu nedenle, e-bildirge uygulaması kapsamına giren (işyerinde 8 veya üzerinde sigortalı çalıştıran) kamu kurum ve kuruluşlarınca gereken her türlü önlemin (bilgisayar donanımı, internete abone olma, e-bildirge uygulamasına başvuruda bulunulması, kullanıcı kodu ve şifresi alınması, sözleşme imzalanması vb.) zamanında alınması gerekmektedir.

14) Uygulama ile ilgili diğer hususlar Kurumun 06.04.2004 tarihli, 16-313 Ek sayılı Genelgesinde ayrıntılı olarak açıklanmış ve söz konusu Genelge Kurumun www.ssk.gov.tr adresinde yayınlanmıştır.

Tebliğ olunur.

—— • ——

Afyon Valiliğinden:

Mahalli Çevre Kurulu Kararı

Karar Tarihi : 26.02.2004

Karar No : 01

İl Mahalli Çevre Kurulu, Vali Yardımcısı H. İbrahim TÜRKOĞLU Başkanlığında toplanarak aşağıdaki kararı almıştır.

20/05/1993 tarih ve 21586 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren "Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği"nin 8 inci maddesi (R.G.24.06.1998/23382) gereği tıbbi atık üreticileri ürettikleri atıkların bertarafı için gereken harcamaları, bertaraf eden kurum ve kuruluşa ödemekle yükümlü olduklarından, bu harcamalara neden olacak 2004 yılı Tıbbi Atık Bertaraf ücretinin, K.D.V. dahil 440.000.-TL/Kg olarak tespit edilmesine,

Oy birliğiyle karar verilmiştir.

Tebliğ olunur.

Sayfa Başı

YASAMA BÖLÜMÜ

Anayasa Mahkemesi Kararı

Anayasa Mahkemesi Başkanlığından:

Esas Sayısı : 2001/390

Karar Sayısı : 2004/35

Karar Günü : 17.3.2004

İTİRAZ YOLUNA BAŞVURAN : Ankara 3. İdare Mahkemesi

İTİRAZIN KONUSU : 26.10.1994 günlü, 4045 sayılı “Güvenlik Soruşturması, Bazı Nedenlerle Görevlerine Son Verilen Kamu Personeli ile Kamu Görevine Alınmayanların Haklarının Geri Verilmesine ve 1402 Numaralı Sıkıyönetim Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun”un geçici 1. maddesinin “kamu görevlileri” yönünden Anayasa’nın 10. maddesine aykırılığı savıyla iptali istemidir.

I- OLAY

Davacının, vergi kontrol memurluğu görevine dönme isteminin reddine ilişkin işlemin iptali için açtığı davada, itiraz konusu kuralın Anayasa’ya aykırılığı iddiasını ciddî bulan Mahkeme, iptali istemiyle başvurmuştur.

II- İTİRAZIN GEREKÇESİ

Başvuru kararının gerekçe bölümü şöyledir:

“15.4.2000 tarih ve 24021 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 26.10.1994 günlü, 4045 sayılı Yasa’nın geçici 1 inci maddesinde “12.9.1980 tarihinden sonra bakanlıklar ile kamu kurum ve kuruluşlarında açılan kamu görevine ve işçiliğe giriş sınavını kazanıp da haklarında yapılan güvenlik soruşturması sonucunda sakıncalı olduğunun bildirilmesi nedeniyle göreve ve işe alınmayanlar ile alındıktan sonra görevine ve işine son verilenler, ilgili mevzuatında veya toplu iş sözleşmelerinde öngörülen niteliklerin kaybedilmemiş olması koşuluyla yaş şartı aranmaksızın bu kanun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren kamu kurum ve kuruluşlarınca açılacak sınavlara önceki güvenlik soruşturmaları dikkate alınmaksızın katılabilirler. Açılan sınavları kazanmaları sonucu göreve ve işe alınanlara geçmişe yönelik olarak aylık ve diğer özlük hakları verilmez ve açıkta geçen süreleri değerlendirmez; bu konu ile ilgili olarak yargıya intikal etmiş olanlardan henüz haklarında yargı kararı kesinleşmemiş olanlar hakkında da bu kanun hükümleri uygulanır” hükmü getirilmiştir.

21.5.1998 tarihinde A.Y.M.’nin 4045 sayılı Yasa’nın geçici 1 inci maddesindeki “kamu görevlileri ve işçiler” tümcesinin işçiler yönünden sınav şartının iptaline karar verdiği bu durumda 4045 sayılı Yasa’nın geçici 1 inci maddesinin iş bu dava sebebiyle uygulanacak hüküm olduğunda duraksama bulunmamaktadır.

T.C. Anayasa’nın 10. maddesinde; “Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir. Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz.” denilmiştir.

Anayasa’nın metni yukarıya alınan “Kanun önünde eşitlik” başlıklı 10. maddesinin anlam ve kapsamı Anayasa Mahkememizin bir çok kararında vurgulanmıştır. Anayasa Mahkememize göre; “Anayasa’nın 10. maddesi, aynı hukuksal durumda bulunan kişiler arasında haklı bir nedene dayanmayan ayırımı önlemeyi, amaçlamıştır. Bu madde, eylemli eşitliği değil, hukuksal eşitliği öngörmekte aynı durumda olanların ayrı kurallara bağlı tutulmasını sakıncalı kılmamaktadır. Eşitlik ile güdülen amaç, aynı koşullar içinde özdeş nitelikli olanların yasalarca aynı işleme tabi tutulması, başka bir deyişle, eşitler arasında eşitliğin sağlanmasıdır. Anayasa’nın 10. maddesinde yer alan eşitlik kavramıyla kanun önünde eşitlik yani hukuki eşitlik kasdedilmiştir.”

Görüldüğü üzere Anayasa Mahkememiz aynı hukuksal durumda bulunan kişiler arasında hukuken geçerli, haklı bir nedene dayanmayan ayırımların Anayasa’nın 10. maddesinde öngörülen ve Anayasa’da yer alan en önemli kavramlardan biri olan Yasa önünde eşitlik ilkesine aykırı düşeceğini kabul etmektedir.

4045 sayılı Yasa’nın geçici 1 inci maddesinin birinci tümcesinin “kamu kurum ve kuruluşlarında açılan işçiliğe giriş sınavını kazanıp da haklarında yapılan güvenlik soruşturması sonucunda sakıncalı olduğunun bildirilmesi nedeniyle işe alındıktan sonra işine son verilenler yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna karar verilip iptal edilmiş iken, aynı hukuksal durumda olmalarına karşın kamu görevlilerinin işçilerden ayrı tutulup sadece işçiler yönünden sınav şartının iptaline karar verilmesinde Anayasa’nın 10. maddesi hükmüne aykırılık açıktır.

Açıklanan nedenlerle, davacının Anayasa’ya aykırılık iddiası ciddi bulunarak 4045 sayılı Yasa’nın geçici 1 inci maddesinin “kamu görevleri” yönünden de iptali için Anayasa Mahkemesi’ne gönderilmesine, davanın Anayasa Mahkemesi’nin bu konuda vereceği karara kadar geri bırakılmasına, 30.4.2001 tarihinde oybirliği ile karar verildi.”

III- YASA METİNLERİ

A-İtiraz Konusu Yasa Kuralı

4045 sayılı Yasa’nın, itiraz konusu kuralı da içeren geçici 1. maddesi şöyledir:

“Geçici Madde 1- 12.9.1980 tarihinden sonra bakanlıklar ile kamu kurum ve kuruluşlarında açılan kamu görevine ve işçiliğe giriş sınavını kazanıp da haklarında yapılan güvenlik soruşturması sonucunda sakıncalı olduğunun bildirilmesi nedeniyle göreve ve işe alınmayanlar ile alındıktan sonra görevine ve işine son verilenler, ilgili mevzuatında veya toplu iş sözleşmelerinde öngörülen niteliklerin kaybedilmemiş olması koşuluyla yaş şartı aranmaksızın bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren kamu kurum ve kuruluşlarınca açılacak sınavlara, önceki güvenlik soruşturmaları dikkate alınmaksızın katılabilirler. Açılan sınavları kazanmaları sonucu göreve ve işe alınanlara geçmişe yönelik olarak aylık ve diğer özlük hakları verilmez ve açıkta geçen süreleri değerlendirilmez. Bu konu ile ilgili olarak yargıya intikal etmiş olanlardan henüz haklarında yargı kararı kesinleşmemiş olanlar hakkında da bu Kanun hükümleri uygulanır.”

B-Dayanılan Anayasa Kuralı

Başvuru kararında itiraz konusu kuralın Anayasa’nın 10. maddesine aykırılığı ileri sürülmüştür.

IV- İLK İNCELEME

Anayasa Mahkemesi İçtüzüğü’nün 8. maddesi uyarınca, Haşim KILIÇ, Samia AKBULUT, Yalçın ACARGÜN, Sacit ADALI, Nurettin TURAN, Fulya KANTARCIOĞLU, Aysel PEKİNER, Rüştü SÖNMEZ, Ahmet AKYALÇIN, Mustafa Y. AYGÜN ve Enis TUNGA’nın katılımlarıyla 26.9.2001 gününde yapılan ilk inceleme toplantısında, dosyada eksiklik bulunmadığından işin esasının incelenmesine, oybirliğiyle karar verilmiştir.

V- ESASIN İNCELENMESİ

Başvuru kararı ve ekleri, işin esasına ilişkin rapor, itiraz konusu yasa kuralı, dayanılan Anayasa kuralı ve bunların gerekçeleri ile diğer yasama belgeleri okunup incelendikten sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

Başvuru kararında, Anayasa Mahkemesi’nin 21.5.1998 günlü, 4045 sayılı kararıyla Yasa’nın geçici 1’inci maddesinin birinci tümcesinin “kamu kurum ve kuruluşlarında açılan işçiliğe giriş sınavını kazanıp da haklarında yapılan güvenlik soruşturması sonucunda sakıncalı olduğunun bildirilmesi nedeniyle işe alındıktan sonra işine son verilenler yönünden” iptaline karar verilmesi nedeniyle, aynı hukuksal durumda bulunan kamu görevlilerinin işçilerden ayrı tutulmasının Anayasa’nın 10. maddesine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

Geçici Madde 1’de, 12.9.1980 tarihinden sonra bakanlıklar ile kamu kurum ve kuruluşlarında açılan kamu görevine ve işçiliğe giriş sınavını kazanıp da haklarında yapılan güvenlik soruşturmasının olumsuz çıkması nedeniyle göreve ve işe alınmayanlar ile görevine ve işine son verilenlerin, göreve ve işe geri dönebilmeleri için bazı koşulların yanı sıra yeniden sınava girmeleri ve açılacak sınavları kazanmaları koşulu da öngörülmektedir.

Anayasa’nın 10. maddesinde, “Herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir. Hiçbir kişiye, aileye, zümreye veya sınıfa imtiyaz tanınamaz. Devlet organları ve idare makamları bütün işlemlerinde kanun önünde eşitlik ilkesine uygun olarak hareket etmek zorundadırlar” denilmektedir. Bu kural, birbirinin aynı durumunda olanlara ayrı kuralların uygulanmasını ve ayrıcalıklı kişi ve toplulukların yaratılmasını engellemektedir. Aynı durumda olanlar için farklı düzenleme eşitliğe aykırılık oluşturur. Anayasa’nın amaçladığı eylemli değil, hukuksal eşitliktir. Aynı hukuksal durumlar aynı, ayrı hukuksal durumlar ayrı kurallara bağlı tutulursa Anayasa’nın öngördüğü eşitlik ilkesi çiğnenmiş olmaz. Başka bir anlatımla, kişisel nitelikleri ve durumları özdeş olanlar arasında, yasalara konulan kurallarla değişik uygulamalar yapılamaz. Durumlarındaki ve hukuki statülerindeki özellikler, kimi kişiler ya da topluluklar için değişik kuralları ve uygulamaları gerekli kılabilir.

Anayasa Mahkemesi’nin 21.5.1998 gün ve E: 1997/29, K: 1998/19 sayılı kararı ile, Geçici 1. maddenin birinci tümcesi, “kamu kurum ve kuruluşlarında açılan işçiliğe giriş sınavını kazanıp da haklarında yapılan güvenlik soruşturması sonucunda sakıncalı olduğunun bildirilmesi nedeniyle işe alındıktan sonra işine son verilenler yönünden” iptal edilmiştir. Bu iptal kararı sonucu, 4045 sayılı Yasa’nın yürürlüğe girmesinden sonra işe veya göreve girmek isteyenlerden, önceki güvenlik soruşturmalarına bakılmaksızın, işçiler açısından sınava girme koşulu aranmamasına karşın kamu görevlileri açısından kamu kurum ve kuruluşlarınca açılacak sınavlara katılmaları ve sınavları kazanmaları koşulu aranması eşitlik ilkesine aykırıdır.

Açıklanan nedenlerle kural, “kamu görevlileri” yönünden Anayasa’nın 10. maddesine aykırıdır. İptali gerekir.

VI- İPTALİN DİĞER KURALLARA ETKİSİ

2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 29. maddesinin ikinci fıkrasında, yasanın belirli kurallarının iptali, diğer kimi kurallarının veya tümünün uygulanmaması sonucunu doğuruyorsa, bunların da Anayasa Mahkemesi’nce iptaline karar verilebileceği öngörülmektedir.

4045 sayılı Yasa’nın 1. maddesinin birinci tümcesinin kamu görevlileri yönünden iptali nedeniyle tümüyle uygulanma olanağını yitiren birinci tümcesi ile ikinci ve üçüncü tümcelerinin de 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 29. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca iptaline karar verilmesi gerekir.

VII- İPTAL KARARININ YÜRÜRLÜĞE GİRECEĞİ GÜN SORUNU

Anayasa’nın 153. ve 2949 sayılı Yasa’nın 53. maddelerine göre, kanun, kanun hükmünde kararname veya Türkiye Büyük Millet Meclisi İçtüzüğü ya da bunların hükümleri, iptal kararlarının Resmî Gazete’de yayımlandığı tarihte yürürlükten kalkar. Gereken hallerde Anayasa Mahkemesi iptal hükmünün yürürlüğe gireceği tarihi ayrıca kararlaştırabilir. Bu tarih, kararın Resmî Gazete’de yayımlandığı günden başlayarak bir yılı geçemez.

4045 sayılı Güvenlik Soruşturması, Bazı Nedenlerle Görevlerine Son Verilen Kamu Personeli ile Kamu Görevine Alınmayanların Haklarının Geri Verilmesine ve 1402 Numaralı Sıkıyönetim Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun’un 1. maddesinin iptaline karar verilmesinin doğuracağı hukuksal boşluk, kamu yararını ihlâl edici nitelikte görüldüğünden gerekli düzenlemelerin yapılması amacıyla iptal kararının Resmî Gazete’de yayımlanmasından başlayarak bir yıl sonra yürürlüğe girmesi uygun görülmüştür.

VIII- SONUÇ

A- 26.10.1994 günlü, 4045 sayılı “Güvenlik Soruşturması, Bazı Nedenlerle Görevlerine Son Verilen Kamu Personeli ile Kamu Görevine Alınmayanların Haklarının Geri Verilmesine ve 1402 Numaralı Sıkıyönetim Kanununda Değişiklik Yapılmasına İlişkin Kanun”un geçici 1. maddesinin;

1- Birinci tümcesinin “kamu görevlileri” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve İPTALİNE,

2- İptal kararı nedeniyle tümüyle uygulanma olanağını yitiren birinci tümcesi ile ikinci ve üçüncü tümcelerinin de 2949 sayılı Anayasa Mahkemesinin Kuruluşu ve Yargılama Usulleri Hakkında Kanun’un 29. maddesinin ikinci fıkrası gereğince İPTALİNE,

B- İptal edilen geçici 1. maddenin doğuracağı hukuksal boşluk kamu yararını ihlal edici nitelikte görüldüğünden, Anayasa’nın 153. maddesinin üçüncü fıkrasıyla 2949 sayılı Yasa’nın 53. maddesinin dördüncü ve beşinci fıkraları gereğince İPTAL HÜKMÜNÜN, KARARIN RESMİ GAZETE’DE YAYIMLANMASINDAN BAŞLAYARAK BİR YIL SONRA YÜRÜRLÜĞE GİRMESİNE,

17.3.2004 gününde OYBİRLİĞİYLE karar verildi.

Başkan Mustafa BUMİN	Üye Sacit ADALI	Üye Ali HÜNER	Üye Samia AKBULUT
Üye Fulya KANTARCIOĞLU	Üye Aysel PEKİNER	Üye Ertuğrul ERSOY	Üye Ali HÜNER
Üye Tülay TUĞCU	Üye Ahmet AKYALÇIN	Üye Mehmet ERTEN
Üye Fazıl SAĞLAM	Üye A. Necmi ÖZLER

Sayfa Başı

Yargıtay Kararı

Yargıtay 18. Hukuk Dairesinden:

Esas No : 2004/1340

Karar No : 2004/2371

Davacı Feyzullah Çelebi ile davalı Nüfus Müdürlüğü arasındaki davada Oltu Asliye Hukuk Mahkemesince verilen ve Yargıtay'ca incelenmeksizin kesinleşmiş bulunan 11.8.1999 günlü ve 1999/150-170 sayılı kararın yürürlükteki hukuka aykırı olduğu savıyla Cumhuriyet Başsavcılığının 5.2.2004 gün ve Hukuk-2756 sayılı yazısıyla kanun yararına temyiz edilerek bozulması istenilmiş olmakla, dosyadaki tüm kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

YARGITAY KARARI

Davacının 29.2.1952 olan doğum tarihinin ay ve gün baki kalmak üzere 1949 olarak düzeltilmesi istemiyle açtığı davanın mahkemece kabulüne karar verildiği ve davacının yaşının 29.2.1949 olarak düzeltildiği anlaşılmaktadır.

1949 yılında Şubat ayının 28 gün olduğu dikkate alınmaksızın gerçeğe aykırılık teşkil edecek şekilde yaş düzeltilmesine karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.

Bu itibarla yukarıda açıklanan nedenlerle C.Başsavcılığının temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.'nun 427. maddesi gereğince sonuca etkili olmamak kaydıyla kanun yararına BOZULMASINA ve gereği yapılmak üzere kararın bir örneği ile dosyanın C.Başsavcılığına gönderilmesine, 25.3.2004 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Sayfa Başı