YASAMA BÖLÜMÜ

Kanunlar

4842    Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun

4849    4811 Sayılı Vergi Barışı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun

4850     Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Arnavutluk Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Uluslararası Karayolu Taşımacılığı Anlaşmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun

4851     Türkiye Cumhuriyeti ve Hollanda Krallığı Arasında Uluslararası Karayolu Taşımacılığı Anlaşmasının Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun

4852     Yolsuzluğa Karşı Özel Hukuk Sözleşmesinin Onaylanmasının Uygun Bulunduğuna Dair Kanun

— Maliye Bakanlığına, Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Abdüllatif  ŞENER’in Vekâlet Etmesine Dair Tezkere

 Cezanın Kaldırılması Kararları

— Hükümlü Önder MERCAN'ın Cezasının Kaldırılmasına Dair Karar (2003/57)

— Hükümlü Behzat ESMER'in Cezasının Kaldırılmasına Dair Karar (2003/58)

— Maliye, Bayındırlık ve İskan, Tarım ve Köyişleri ile Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlıklarına Ait 6 Adet Atama Kararları

— İçişleri Bakanlığına Ait Bir Adet Sınır Tespit Kararı

— Türkiye Elektrik Dağıtım A.Ş. Genel Müdürlüğü Satınalma ve İhale Yönetmeliğinin 59 uncu Maddesinde Değişiklik Yapılması Hakkında Yönetmelik

— Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Lisansüstü Eğitim-Öğretim Yönetmeliğinin Bazı Maddelerinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

— Hacettepe Üniversitesi Piyasa Ekonomisini ve Girişimciliği Geliştirme Merkezi Yönetmeliği

Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu Kararları

— Enerji Piyasası Düzenleme Kurumuna Ait 2 Adet Karar

— Ek Emlak Vergisi Genel Tebliği (Seri No: 1)

— Vergi Barışı Kanunu Genel Tebliğ (Seri No: 3)

— Kütahya Valiliği Mahalli Çevre Kurulu Kararı (No: 1)

— Mersin İli Sınırları İçerisinde Orman Yangınlarının Önlenmesi Amacıyla Alınması Gereken Tedbirler Hakkında Karar (No: 2003/1)

— Yargıtay 2. Hukuk Dairesine Ait 2 Adet Karar

Kanunlar

Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun

MADDE 1. — 31.12.1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun yürürlükten kaldırılmış olan 19 uncu maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde düzenlenmiştir.

Ticarî ve ziraî kazançlarda yatırım indirimi istisnası:

Madde 19. — 1. Dar mükellefiyete tâbi olanlar dahil, ticarî veya ziraî kazançları bilanço esasına göre tespit edilen vergiye tâbi mükellefler (adi ortaklıklar, kollektif ve adi komandit şirketler ile kurumlar vergisi mükellefleri dahil) faaliyetlerinde kullanmak üzere satın aldıkları veya imal ettikleri amortismana tâbi iktisadî kıymetlerin maliyet bedellerinin % 40'ını vergi matrahlarının tespitinde ilgili kazançlarından yatırım indirimi istisnası olarak indirim konusu yaparlar.

Petrol Kanunu ve Maden Kanununa göre yürütülen arama ve sondaj faaliyetleri için yapılan ve aktifleştirilen harcamalar yatırım indirimi istisnası uygulamasından yararlanır.

2. Yatırım indirimi istisnası tutarının hesaplanmasında amortismana tâbi iktisadî kıymetin maliyet bedeli esas alınır.

3. Yatırım indirimi istisnası uygulamasına, istisnaya konu iktisadî kıymete ilişkin harcamaların yapıldığı yılda başlanır ve indirilecek tutara ulaşılıncaya kadar devam olunur.

Yatırım harcamalarının yapıldığı yıla ilişkin vergi matrahının tespitinde, kazancın yetersiz olması nedeniyle dikkate alınamayan istisna tutarı, izleyen yıllarda Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre bu yıllar için belirlenen yeniden değerleme oranında artırılarak dikkate alınır.

4. Aşağıda belirtilen iktisadî kıymetler ile ilgili olarak yatırım indirimi hesaplanmaz.

- Bedeli 5 milyar liradan az olan iktisadî kıymetler (iktisadî ve teknik bakımdan bütünlük arz eden iktisadî kıymetler haddin aşılıp aşılmadığının tespitinde bir bütün olarak dikkate alınır.).

- Yurt içinde veya dışında daha önce kullanılmış olan iktisadî kıymetler (yüzer havuzlar ile oniki yaşından küçük gemiler hariç).

- Gayri maddî haklar (yatırım indiriminden yararlanan iktisadî kıymetlerin kullanılabilmesi için gerekli olan bilgisayar programları hariç).

- Mal ve hizmet üretimi ile doğrudan ilgili olmayan; alet, edevat, mefruşat ve büro demirbaşları.

- Bedelsiz olarak iktisap edilen iktisadî kıymetler.

- Satın alma suretiyle iktisap edilen veya inşa edilen binalar (mal ve hizmet üretim yeri olarak kullanılmak üzere inşa edilenler hariç).

- Arazi veya arsalar.

- Binek otomobili ve benzeri kara taşıtları, yat, kotra, tekne ve benzeri motorlu deniz araçları ile uçak ve helikopter gibi hava taşıtları (işletmenin esas faaliyet konusu ile ilgili olanlar hariç).

- Yurt dışındaki yatırımlarda kullanılmak üzere alınan iktisadî kıymetler.

5. Yatırım indirimi istisnasına konu iktisadî kıymetleri aktife alındıkları tarihten itibaren iki yıl içinde elden çıkaran mükellefler, bu iktisadî kıymetlerle ilgili olarak yatırım indirimi istisnası uygulama haklarını kaybederler. Bu durumda daha önce yararlanılan yatırım indirimi istisnası için herhangi bir işlem yapılmaz.

6. Mükellefler kayıtlarını, hesaplanan ve yararlanılan yatırım indirimi istisnası tutarlarının yıllar itibariyle takibini yapacak şekilde tutarlar.

7. Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esasları belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.

MADDE 2. — 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun yürürlükten kaldırılmış olan 22 nci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde düzenlenmiştir.

Menkul sermaye iratlarında:

Madde 22. — 1. Bireysel emeklilik sisteminden emeklilik hakkı kazananlar ile bu sistemden vefat, malûliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle ayrılanlara yapılan ödemelerin % 25'i, Türkiye'de kâin ve merkezi Türkiye'de bulunan diğer sigorta şirketlerinden on yıl süreyle prim ödeyenler ile vefat, malûliyet veya tasfiye gibi zorunlu nedenlerle ayrılanlara yapılan ödemelerin % 10'u ve tek primli yıllık gelir sigortalarından yapılan ödemelerin tamamı gelir vergisinden müstesnadır.

İstisna edilen tutar üzerinden 94 üncü maddenin birinci fıkrasının (15) numaralı bendine göre tevkifat yapılmaz.

2. Tam mükellef kurumlardan elde edilen, 75 inci maddenin ikinci fıkrasının (1), (2) ve (3) numaralı bentlerinde yazılı kâr paylarının yarısı gelir vergisinden müstesnadır. İstisna edilen tutar üzerinden 94 üncü madde uyarınca tevkifat yapılır ve tevkif edilen verginin tamamı, kâr payının yıllık beyanname ile beyan edilmesi durumunda yıllık beyanname üzerinden hesaplanan vergiden mahsup edilir.

MADDE 3. — 193 sayılı Kanunun 31 inci maddesi madde başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Sakatlık indirimi:

Madde 31. — Çalışma gücünün asgarî % 80'ini kaybetmiş bulunan hizmet erbabı birinci derece sakat, asgarî % 60'ını kaybetmiş bulunan hizmet erbabı ikinci derece sakat, asgarî % 40'ını kaybetmiş bulunan hizmet erbabı ise üçüncü derece sakat sayılır ve aşağıda sakatlık dereceleri itibariyle belirlenen aylık tutarlar, hizmet erbabının ücretinden indirilir.

Sakatlık indirimi;

- Birinci derece sakatlar için 440.000.000 lira,

- İkinci derece sakatlar için 220.000.000 lira,

- Üçüncü derece sakatlar için 110.000.000 liradır.

Sakatlık derecelerinin tespit şekli ile uygulamaya ilişkin esas ve usuller Maliye, Sağlık ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik bakanlıklarınca bu konuda müştereken hazırlanacak bir yönetmelik ile belirlenir.

MADDE 4. — 193 sayılı Kanunun 37 nci maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki (7) numaralı bent eklenmiştir.

7. Diş protezciliğinden elde edilen kazançlar.

MADDE 5. — 193 sayılı Kanunun 38 inci maddesinin sonuna aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

Sürekli olarak işlenmiş altın alım-satımı ve imali ile iştigal eden mükellefler, altın satış tarihindeki İstanbul Altın Borsasında oluşan has altın değeri ile satılan mamulün has altın maliyet bedeli arasında oluşan farkı, maliyet bedeline ilave ederler. Söz konusu fark, bilançonun pasifinde özel bir fon hesabında izlenir. Bu fon, sermayeye ilave dışında herhangi bir suretle başka bir hesaba nakledildiği veya işletmeden çekildiği takdirde, o yılın kazancına dahil edilerek vergiye tâbi tutulur. Bu mükelleflerin kullandıkları yabancı kaynaklara ait gider ve maliyet unsurlarının sadece ilgili dönemde ayrılan fonu aşan kısmı gider kabul edilir.

MADDE 6. — 193 sayılı Kanunun 66 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (4) numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

4. Dava vekilleri, müşavirler, kurumlar ve tüccarlarla serbest meslek erbabının ticarî ve meslekî işlerini takip edenler ve konser veren müzik sanatçıları;

MADDE 7. — 193 sayılı Kanunun 75 inci maddesinin ikinci fıkrasının (4) numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

4. Kurumlar Vergisi Kanunu uyarınca yıllık veya özel beyanname veren dar mükellef kurumların, indirim ve istisnalar düşülmeden önceki kurum kazancından, hesaplanan kurumlar vergisi düşüldükten sonra kalan kısmı,

MADDE 8. — 193 sayılı Kanunun mükerrer 80 inci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

1. İvazsız olarak iktisap edilenler, Türkiye'de kurulu menkul kıymet borsalarında işlem gören ve üç aydan fazla süreyle elde tutulan hisse senetleri ile tam mükellef kurumlara ait olan ve bir yıldan fazla süreyle elde tutulan hisse senetleri hariç, menkul kıymetlerin elden çıkarılmasından sağlanan kazançlar (Üç aylık süreyi bir yıla kadar çıkartmaya veya tekrar kanunî süreye kadar indirmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.).

MADDE 9. — 193 sayılı Kanunun 86 ncı maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Toplama yapılmayan haller:

Madde 86. — Aşağıda belirtilen gelirler için yıllık beyanname verilmez, diğer gelirler için beyanname verilmesi halinde bu gelirler beyannameye dahil edilmez.

1. Tam mükellefiyette;

a) Gerçek usulde vergilendirilmeyen ziraî kazançlar, bu Kanunun 75 inci maddesinin (15) numaralı bendinde yazılı menkul sermaye iratları, kazanç ve iratların istisna hadleri içinde kalan kısmı,

b) Tek işverenden alınmış ve tevkif suretiyle vergilendirilmiş ücretler (birden fazla işverenden ücret almakla beraber ücret dışındaki gelirleri için beyanname vermek zorunda olmayan ve birden sonraki işverenden aldıkları ücretlerinin toplamı, 103 üncü maddede yazılı tarifenin ikinci gelir diliminde yer alan tutarı aşmayan mükelleflerin, tamamı tevkif suretiyle vergilendirilmiş ücretleri dahil),

c) Vergiye tâbi gelir toplamının [(a) ve (b) bentlerinde belirtilenler hariç] 103 üncü maddede yazılı tarifenin ikinci gelir diliminde yer alan tutarı aşmaması koşuluyla, Türkiye'de tevkifata tâbi tutulmuş olan; birden fazla işverenden elde edilen ücretler, menkul sermaye iratları ve gayrimenkul sermaye iratları,

d) Bir takvim yılı içinde elde edilen ve toplamı 600 milyon lirayı aşmayan, tevkifata ve istisna uygulamasına konu olmayan menkul ve gayrimenkul sermaye iratları.

2. Dar mükellefiyette, tamamı Türkiye'de tevkif suretiyle vergilendirilmiş olan; ücretler, serbest meslek kazançları, menkul ve gayrimenkul sermaye iratları ile diğer kazanç ve iratlar.

MADDE 10. — 193 sayılı Kanunun 89 uncu maddesinin birinci fıkrasının (2) numaralı bendine birinci alt bentten sonra gelmek üzere aşağıdaki alt bent ile (3) numaralı bentten sonra gelmek üzere aşağıdaki (4) numaralı bent eklenmiştir.

Yukarıda sayılan kamu idare ve müesseselerine bağışlanan okul ve yüz yatak (kalkınmada öncelikli yörelerde elli yatak) kapasitesinden az olmamak üzere öğrenci yurdu inşaası dolayısıyla yapılan harcamalar veya bu tesislerin inşaası için bu kuruluşlara yapılan her türlü bağış ve yardımlar ile mevcut tesislerin faaliyetlerini devam ettirebilmeleri için yapılan her türlü nakdi ve ayni bağış ve yardımların tamamı yıllık beyanname ile bildirilecek gelirlerden indirilir.

4. Beyan edilen gelirin % 5'ini aşmaması, Türkiye'de yapılması ve gelir veya kurumlar vergisi mükellefiyeti bulunan gerçek veya tüzel kişilerden alınacak belgelerle tevsik edilmesi şartıyla, mükellefin kendisi, eşi ve küçük çocuklarına ilişkin olarak yapılan eğitim ve sağlık harcamaları (mükerrer 121 inci madde çerçevesinde eğitim ve sağlık harcamaları nedeniyle vergi indiriminden yararlanan ücretliler, aynı harcamalarını bu hükümden yararlanarak matrahlarından indiremezler).

MADDE 11. — 193 sayılı Kanunun 92 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Bir takvim yılına ait beyanname izleyen yılın Mart ayı içinde, gelirin sadece basit usulde tespit edilen ticarî kazançlardan ibaret olması halinde izleyen yılın Şubat ayı içinde, tam mükellefiyette vergiyi tarha yetkili vergi dairesine, dar mükellefiyette Türkiye'de vergi muhatabı mevcutsa onun Türkiye'de oturduğu yerin, Türkiye'de vergi muhatabı yoksa işyerinin, işyeri birden fazla ise bu işyerlerinden herhangi birisinin bulunduğu yer vergi dairesine verilir veya taahhütlü olarak posta ile gönderilir.

MADDE 12. — 193 sayılı Kanunun 94 üncü maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendinin (b) alt bendi ile dördüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

b) i) Tam mükellef kurumlar tarafından; tam mükellef gerçek kişilere, gelir ve kurumlar vergisi mükellefi olmayanlara ve bu vergilerden muaf olanlara dağıtılan, 75 inci maddenin ikinci fıkrasının (1), (2) ve (3) numaralı bentlerinde yazılı kâr paylarından (kârın sermayeye eklenmesi kâr dağıtımı sayılmaz.),

ii) Tam mükellef kurumlar tarafından; dar mükellef gerçek kişilere, dar mükellef kurumlara (Türkiye'de bir işyeri veya daimi temsilci aracılığıyla kâr payı elde edenler hariç) ve gelir ve kurumlar vergisinden muaf olan dar mükelleflere dağıtılan, 75 inci maddenin ikinci fıkrasının (1), (2) ve (3) numaralı bentlerinde yazılı kâr paylarından (Kârın sermayeye eklenmesi kâr dağıtımı sayılmaz.),

iii) 75 inci maddenin ikinci fıkrasının (4) numaralı bendinde yazılı menkul sermaye iradının ana merkeze aktarılan tutarı üzerinden,

Bu maddenin (6) numaralı bendinin (a) alt bendine göre üzerinden vergi tevkifatı yapılan kurum kazancından kâr payı alanlara, tevkif suretiyle alınan vergi red ve iade olunmaz.

MADDE 13. — 193 sayılı Kanunun 103 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 103. — Gelir vergisine tâbi gelirler;

5.000.000.000 liraya kadar % 20

12.000.000.000 liranın 5.000.000.000 lirası için 1.000.000.000 lira, fazlası % 25

24.000.000.000 liranın 12.000.000.000 lirası için 2.750.000.000 lira, fazlası % 30

60.000.000.000 liranın 24.000.000.000 lirası için 6.350.000.000 lira, fazlası % 35

120.000.000.000 liranın 60.000.000.000 lirası için 18.950.000.000 lira, fazlası % 40

120.000.000.000 liradan fazlasının 120.000.000.000 lirası için 42.950.000.000 lira, fazlası % 45

Oranında vergilendirilir.

Ücret gelirlerinin vergilendirilmesinde, yukarıdaki tarifede yer alan vergi oranları beş puan indirilmek suretiyle uygulanır.

MADDE 14. — 193 sayılı Kanunun 117 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 117. — 1. Şubat ayı içerisinde verilmesi gereken beyanname ile bildirilen gelir üzerinden tahakkuk ettirilen gelir vergisi Şubat ve Haziran aylarında;

2. Mart ayı içerisinde verilmesi gereken beyanname ile bildirilen gelir üzerinden tahakkuk ettirilen gelir vergisi Mart ve Temmuz aylarında;

Olmak üzere iki eşit taksitte ödenir.

Maliye Bakanlığı, gelirlerinin büyük bir kısmı ziraî kazançtan oluşan mükellefler hakkında gerekli görülen hallerde, iki taksitten fazla olmamak üzere, belli üretim bölgeleri ve ziraat ürünlerine göre, özel ödeme zamanları tayin edebilir.

MADDE 15. — 193 sayılı Kanunun mükerrer 121 inci maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Ücretlilerde vergi indirimi:

Mükerrer Madde 121. — Gerçek ücretlerin vergilendirilmesinde, mükellefin kendisi, eşi ve çocukları ile ilgili eğitim, sağlık, gıda, giyim ve ikamet edilen konuta ait kira harcamalarının yıllık toplam tutarının;

- 3 milyar liraya kadar % 8'i,

- 6 milyar liranın 3 milyar lirası için % 8'i, aşan kısmı için % 6'sı,

- 6 milyar liradan fazlasının, 6 milyar lirası için % 7'si, aşan kısmı için % 4'ü,

Ücretlinin ertesi yılda ödeyeceği gelir vergisinden mahsup edilir veya işverenler aracılığı ile kendisine nakden iade edilir.

Şu kadar ki; harcamaların Türkiye'de yapılması, gelir veya kurumlar vergisi mükellefiyeti bulunan gerçek veya tüzel kişilerden alınan belgelerle tevsik edilmesi ve bu belgelerin işverene verilmesi şarttır. Mahsup hakkı kazanılan tutarın hesaplanmasında dikkate alınan harcama tutarı, vergi matrahının toplamını geçemez.

Ücretlilerin harcama belgelerinin işverene ibrazı, beyanı ve verginin mahsup veya iadesine ilişkin süreleri tespit etmeye, iadeyi nakden veya mahsuben yaptırmaya, vergi mahsup ve iadesine tâbi tutulacak mal ve hizmet alımlarını yukarıda sayılanlarla sınırlı olmaksızın tespit etmeye ve uygulamanın usul ve esaslarını belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.

MADDE 16. — 193 sayılı Kanunun mükerrer 123 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Mükerrer Madde 123. — 1. Bu Kanunun 21, 23/8, 47 ve 48 inci maddelerinde yer alan maktu had ve tutarlar, 1.1.2003 tarihi itibariyle geçerli olan had ve tutarlarına yükseltilmiştir.

2. Bu Kanunun 19, 21, 23/8, 31, 47, 48, mükerrer 80, 82, 86 ve mükerrer 121 inci maddelerinde yer alan maktu had ve tutarlar, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak Vergi Usul Kanunu hükümlerine göre belirlenen yeniden değerleme oranında artırılmak suretiyle uygulanır. Bu şekilde hesaplanan maktu had ve tutarların % 5'ini aşmayan kesirler dikkate alınmaz. Bakanlar Kurulu, bu surette tespit edilen had ve tutarları % 50'sine kadar artırmaya veya indirmeye yetkilidir.

3. Bu Kanunun 103 üncü maddesinde yer alan vergi tarifesinin gelir dilim tutarları hakkında, bu maddenin (2) numaralı fıkrası uygulanır.

MADDE 17. — 193 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 61. — Bu maddenin yürürlük tarihinden önce yapılan müracaatlara istinaden düzenlenen yatırım teşvik belgeleri kapsamındaki yatırımlarla ilgili yatırım harcamalarına (teşvik belgelerine bu tarihten sonra ilave edilen iktisadî kıymetler için yapılan harcamalar hariç), yatırım indirimi uygulamasına ilişkin olarak Gelir Vergisi Kanununun bu tarihten önce yürürlükte bulunan hükümleri uygulanır.

Yukarıda belirtilen şekilde yatırım indirimi istisnasından yararlanan kazançlar ile bu maddenin yürürlük tarihinden önce gerçekleşen yatırımlar üzerinden hesaplanan ve kazancın yetersiz olması nedeniyle sonraki dönemlere devreden yatırım indiriminden yararlanan kazançlar üzerinden dağıtılsın, dağıtılmasın %19,8 oranında gelir vergisi tevkifatı yapılır.

İsteyen mükellefler, bu maddenin yürürlük tarihinden önce yapılan müracaatlara istinaden düzenlenen yatırım teşvik belgeleri kapsamında bu tarihten itibaren yaptıkları harcamaları (öngörülen harcamalar kapsamında daha önce yatırım indirimi istisnasından yararlanmış harcamalar hariç) için bu Kanunun 19 uncu maddesinde yer alan hükümler çerçevesinde yatırım indirimi istisnasından yararlanabilirler. Bunun için bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten sonraki ilk geçici vergilendirme dönemine ilişkin beyannamenin verileceği tarihe kadar bağlı bulunulan vergi dairesine bir bildirimde bulunulması ve tercihin, alınmış olan yatırım teşvik belgelerinin tamamı için yapılması şarttır.

GEÇİCİ MADDE 62. — 1. Kurumlar vergisi mükelleflerinin;

a) 31.12.1998 veya daha önceki tarihlerde sona eren hesap dönemlerinde elde ettikleri kazançlarının,

b) (a) bendi kapsamı dışında kalan ve 31.12.2002 veya daha önceki tarihlerde sona eren hesap dönemlerinde elde edilen, kurumlar vergisinden istisna edilmiş kazançlarının,

c) Geçici 61 inci madde kapsamında tevkifata tâbi tutulmuş kazançlarının,

Dağıtımı halinde 94 üncü madde uyarınca tevkifat yapılmaz.

2. Gerçek kişilerce (1) numaralı fıkranın (a) bendi kapsamında elde edilen kâr payları gelir vergisinden müstesnadır.

3. Gerçek kişilerce (1) numaralı fıkranın (b) ve (c) bendi kapsamında elde edilen kâr paylarının net tutarına elde edilen kâr payının 1/9’u eklendikten sonra, bulunan tutarın yarısı vergiye tâbi gelir olarak dikkate alınır. Bu gelirler ile ilgili olarak yıllık beyanname verilmesi halinde, beyannameye intikal ettirilen tutarın 1/5'i beyanname üzerinden hesaplanan gelir vergisinden mahsup edilir.

4. Kurumlar vergisi mükelleflerinin doğrudan veya iştirakleri aracılığıyla, bu maddenin (1) numaralı fıkrasında belirtilen nitelikte kâr payı elde etmeleri halinde, bu kâr paylarının dağıtımı ve kâr payı elde eden gerçek kişilerce bu kâr paylarının beyanı ile ilgili olarak (1), (2) ve (3) numaralı fıkra hükümleri uygulanır.

5. Bu madde kapsamındaki kâr payları için 22 nci madde hükümleri uygulanmaz.

GEÇİCİ MADDE 63. — 1. İşlenmiş altın ticareti ve imalatı ile iştigal eden gelir ve kurumlar vergisi mükelleflerinden (adi, kollektif ve adi komandit şirketler dahil) 4811 sayılı Kanunun 13 üncü maddesine istinaden bildirimde bulunmayanların 31.12.2002 tarihi itibariyle defter kayıtlarında yer alan altın maliyet bedelleri, İstanbul Altın Borsasının aynı tarihteki (aynı tarihte işlem görmemesi halinde bu tarihten önceki son işlem günündeki) has altın kapanış fiyatından düşük olamaz. Maliyet bedelinin bu fiyattan düşük olması halinde aradaki fark altın satış kârı addolunur ve 2002 yılı kazancına eklenerek bu Kanunun yayımını izleyen ikinci ayın sonuna kadar beyan edilir ve tahakkuk eden vergi aynı sürede ödenir.

2. Kıymetli maden ve ziynet eşyası imalatı ve ticareti faaliyetinde bulunan gelir ve kurumlar vergisi mükellefleri (adi, kollektif ve adi komandit şirketler dahil) işletmelerinde mevcut olup kayıtlarında yer almayan kıymetli maden (altın, platin ve gümüş) ve kıymetli taşlar (elmas, pırlanta, yakut, zümrüt, topaz, safir, zebercet, inci gibi ) ile bunlardan mamûl ziynet eşyasını 4811 sayılı Kanunun 11 inci maddesinin (1) numaralı fıkrasında belirtilen şekilde bildirmeleri halinde aynı Kanunun 13 üncü maddesinin (2) numaralı fıkrasına göre vergi öderler.

GEÇİCİ MADDE 64. — 31.12.2007 tarihine kadar sporculara ücret olarak yapılan ödemeler gelir vergisinden müstesnadır. Bu ücretler üzerinden % 15 oranında gelir vergisi tevkifatı yapılır. Bu istisnanın tevkif yoluyla ödenen gelir vergisine şümulü yoktur.

Bakanlar Kurulu % 15 oranını % 25 oranına kadar artırmaya veya kanunî oranına kadar indirmeye yetkilidir.

MADDE 18. — 3.6.1949 tarihli ve 5422 sayılı Kurumlar Vergisi Kanununun 8 inci maddesine aşağıdaki (7) numaralı bent eklenmiştir.

7. Yurt dışında yapılan inşaat, onarma, montaj işleri ve teknik hizmetlerden sağlanan ve Türkiye'de genel netice hesaplarına intikal ettirilen kazançlar.

MADDE 19. — 5422 sayılı Kanunun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendine birinci alt bentten sonra gelmek üzere aşağıdaki alt bent eklenmiştir.

Yukarıda sayılan kamu idare ve müesseselerine bağışlanan okul ve yüz yatak (kalkınmada öncelikli yörelerde elli yatak) kapasitesinden az olmamak üzere öğrenci yurdu inşaası dolayısıyla yapılan harcamalar veya bu tesislerin inşaası için bu kuruluşlara yapılan her türlü bağış ve yardımlar ile mevcut tesislerin faaliyetlerini devam ettirebilmeleri için yapılan her türlü nakdî ve aynî bağış ve yardımların tamamı kurum kazancının tespitinde hasılattan gider olarak indirilir.

MADDE 20. — 5422 sayılı Kanunun 40 ıncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 40. — Kurumlar vergisi beyanname verme süresi içinde ödenir.

MADDE 21. — 25.10.1984 tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer Vergisi Kanununun 11 inci maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi aşağıdaki şekilde, (c) bendinin üçüncü alt bendinde yer alan "gecikme zammının % 50 fazlası ile birlikte" ibaresi "gecikme zammıyla birlikte" şeklinde değiştirilmiş, bu bendin sonuna aşağıdaki hüküm eklenmiştir.

a) İhracat teslimleri ve bu teslimlere ilişkin hizmetler ile yurt dışındaki müşteriler için yapılan hizmetler ve karşılıklı olmak şartıyla uluslararası roaming anlaşmaları çerçevesinde yurt dışındaki müşteriler için Türkiye'de verilen roaming hizmetleri,

İhracatın mücbir sebepler veya beklenmedik durumlar nedeniyle üç ay içinde gerçekleştirilememesi halinde, en geç üç aylık sürenin dolduğu tarihten itibaren onbeş gün içinde başvuran ihracatçılara, Maliye Bakanlığınca veya Bakanlığın uygun görmesi halinde vergi dairelerince üç aya kadar ek süre verilebilir.

MADDE 22. — 3065 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a) bendi ile (b) bendinin ilk cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve (b) bendinin sonuna aşağıdaki alt bent eklenmiştir.

a) Teslim yurt dışındaki bir müşteriye veya bir serbest bölgedeki alıcıya ya da yetkili gümrük antreposu işleticisine yapılmalıdır.

Teslim konusu mal Türkiye Cumhuriyeti gümrük bölgesinden çıkarak bir dış ülkeye veya bir serbest bölgeye vasıl olmalı ya da yurt dışındaki müşteriye gönderilmek üzere yetkili gümrük antreposuna konulmalıdır.

İhracat teslimi yapılacak yetkili gümrük antrepoları ile buralarda düzenlenmesi zorunlu belgeleri belirlemeye, konulacak mal miktarı ve cinsi ile bunların antrepoda bekleme sürelerine ilişkin olarak sınırlama getirmeye, Gümrük Müsteşarlığının görüşü alınmak suretiyle, Maliye Bakanlığı yetkilidir.

Gümrük antreposuna konulan malın ihracatının belirlenen sürede veya şartlara uygun olarak gerçekleşmemesi veya tevsik edilememesi hallerinde; ziyaa uğratılan vergi, buna ilişkin olarak kesilecek ceza ve hesaplanacak gecikme faizinin ödenmesinden katma değer vergisi iadesi alanla birlikte antrepo işleticisi de müteselsilen sorumludur.

MADDE 23. — 3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin (4) numaralı fıkrasının (a) ve (e) bentleri aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve aynı fıkraya aşağıdaki (l) ve (m) bentleri eklenmiştir.

a) Gelir Vergisi Kanununa göre vergiden muaf esnaf ile basit usulde vergilendirilen mükellefler tarafından yapılan teslim ve hizmetler,

e) Banka ve sigorta muameleleri vergisi kapsamına giren işlemler ve tali acenteler dahil sigorta acente ve prodüktörlerinin sigorta muamelelerine ilişkin işlemleri ile Kurumlar Vergisi Kanununun 7 nci maddesinin (24) numaralı bendinde belirtilen kurumların kredi teminatı sağlama işlemleri,

l) 30.1.2002 tarihli ve 4743 sayılı Kanun hükümlerine göre kurulan varlık yönetim şirketlerinin bankalar, özel finans kurumları ve diğer mali kurumlardan devraldığı alacakların tahsili amacıyla bu alacakların teminatını oluşturan mal ve hakların (müzayede mahallinde satışı dahil) teslimi ile aynı Kanuna göre finansal yeniden yapılandırma çerçeve anlaşmaları hükümleri kapsamında yeniden yapılandırılan borçların ödenmemesi nedeniyle bu borçların teminatını oluşturan mal ve hakların (müzayede mahallinde satışı dahil) teslimi,

m) 18.6.1999 tarihli ve 4389 sayılı Bankalar Kanunu hükümlerine göre Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonuna intikal eden mal ve hakların (müzayede mahallinde satışı dahil) teslimi ve kiralanması.

MADDE 24. — 3065 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici maddeler eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 18. — Bu Kanunun 13 üncü maddesinin (d) bendi hükmü, teşvik belgesine sahip katma değer vergisi mükellefiyeti bulunmayanlara bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihe kadar belge kapsamında yapılan makine ve teçhizat teslimlerinde de uygulanır.

GEÇİCİ MADDE 19. — Asya Kalkınma Bankasının 2003 yılında ülkemizde yapılacak yıllık toplantılarıyla ilgili olarak bu bankaya ve temsilcilerine yapılacak teslim ve hizmetler katma değer vergisinden müstesnadır. Toplantıya ilişkin teslim ve hizmetleri tanımlamaya, istisna uygulanacak miktara ilişkin alt sınır belirlemeye Maliye Bakanlığı yetkilidir. Bu kapsamda teslim edilen mal ve hizmetler için yüklenilen vergiler, vergiye tâbi işlemler nedeniyle hesaplanan vergiden indirilir. İndirimle giderilemeyen vergiler iade edilmez.

MADDE 25. — 4.1.1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununa aşağıdaki mükerrer 290 ıncı madde eklenmiştir.

Finansal kiralama işlemlerinde değerleme:

MÜKERRER MADDE 290. — 1. Finansal kiralama işlemlerinde, finansal kiralamaya konu olan iktisadî kıymet ile sözleşmeden doğan hak, borç ve alacakların değerlemesi aşağıdaki esaslara göre yapılır.

Kiracı tarafından finansal kiralama işlemine konu iktisadî kıymeti kullanma hakkı ve sözleşmeden doğan borç, kiralama konusu iktisadî kıymetin rayiç bedeli veya sözleşmeye göre yapılacak kira ödemelerinin bugünkü değerinden düşük olanı ile değerlenir.

Kiralayan tarafından sözleşmeden doğan alacak, kiralama süresi boyunca yapılacak kira ödemelerinin toplam tutarı, kiralama konusu iktisadî kıymet ise, bu iktisadî kıymetin net bilanço aktif değerinden kira ödemelerinin bugünkü değerinin düşülmesi sonucu bulunan tutar ile değerlenir. İktisadi kıymetin net bilanço aktif değerinden kira ödemelerinin bugünkü değerinin düşülmesi sonucu bulunan tutarın sıfır veya negatif olması halinde, iktisadî kıymet iz bedeliyle değerlenir ve aradaki fark iktisadî kıymetin elden çıkarılmasından elde edilen kazançlar gibi işleme tâbi tutulur.

Kiralayan tarafından aktifleştirilen alacak tutarı ile kira ödemelerinin bugünkü değeri arasındaki fark, gelecek dönemlere ait faiz geliri olarak pasifleştirilmek suretiyle değerlenir.

Kiralayanın finansal kiralamaya konu iktisadî kıymetin üretimini veya alım satımını yapması halinde, iktisadî kıymetin net bilanço aktif değeri olarak rayiç bedeli dikkate alınır. Rayiç bedel ile maliyet bedeli arasındaki fark, normal bir satış işleminden elde edilen kâr veya zarar olarak işleme tâbi tutulur.

2. Kiracı tarafından aktifleştirilen finansal kiralamaya konu iktisadî kıymeti kullanma hakkı, bu Kanunun mükerrer 298 inci maddesi ve üçüncü kitabının üçüncü kısmının birinci bölümünde kiralama konusu iktisadî kıymet için belirlenmiş esaslar çerçevesinde yeniden değerlemeye ve amortismana tâbi tutulur.

Kiralayan tarafından, finansal kiralamaya konu iktisadî kıymetin bu maddenin (1) numaralı fıkrasının üçüncü paragrafına göre belirlenen değeri üzerinden amortisman ayrılmaya devam olunur.

Bu madde kapsamında değerlenen borç ve alacak tutarları reeskonta tâbi tutulmaz.

Kiracı tarafından finansal kiralama sözleşmesine göre yapılan kira ödemeleri, borç anapara ödemesi ve faiz gideri olarak ayrıştırılır. Ayrıştırma işlemi, her bir dönem sonunda kalan borç tutarına sabit bir dönemsel faiz oranı uygulanmasını sağlayacak şekilde yapılır.

Kiralayan tarafından gelecek dönemlere ait faiz gelirleri, kiralanan iktisadî kıymetin finansal kiralama sözleşmesinin yapıldığı tarihteki rayiç bedelinden, her bir dönem sonunda anapara geri ödemelerinin düşülmesi sonucu kalan tutar üzerinden sabit bir dönemsel faiz oranı yaratacak şekilde hesaplanması suretiyle tahakkuk ettirilir.

3. Bu maddenin uygulamasında aşağıda yer alan tanımlar dikkate alınır.

Finansal Kiralama: Kira süresi sonunda mülkiyet hakkının kiracıya devredilip devredilmediğine bakılmaksızın, bir iktisadî kıymetin mülkiyetine sahip olmaktan kaynaklanan tüm riskler ile yararların kiracıya bırakılması sonucunu doğuran kiralamalardır.

Kiralama işleminde; iktisadî kıymetin mülkiyetinin kira süresi sonunda kiracıya devredilmesi, kiracıya kira süresi sonunda iktisadî kıymeti rayiç bedelinden düşük bir bedelle satın alma hakkı tanınması, kiralama süresinin iktisadî kıymetin ekonomik ömrünün % 80'inden daha büyük bir bölümünü kapsaması veya sözleşmeye göre yapılacak kira ödemelerinin bugünkü değerlerinin toplamının iktisadî kıymetin rayiç bedelinin % 90'ından daha büyük bir değeri oluşturması hallerinden herhangi birinin varlığı durumunda kiralama işlemi finansal kiralama kabul edilir.

Doğal kaynakların araştırılması veya kullanılmasına yönelik kiralama sözleşmeleri ile sinema filmleri, video kayıtları, patentler, kopyalama hakları gibi kıymetlerle ilgili lisans sözleşmeleri bu madde kapsamında değerlendirilmez.

Arazi, arsa ve binalarla ilgili kiralama sözleşmeleri, sadece, sözleşmede kira süresi sonunda mülkiyet hakkının kiracıya devri öngörülmüşse veya kiracıya kira süresi sonunda kiralama konusu gayrimenkulu düşük bir bedelle satın alma hakkı tanınmışsa bu madde kapsamında değerlendirilir.

Kira Ödemeleri: Sözleşmeye göre, kira süresi boyunca yapılması gereken kira ödemeleridir. Kira süresi sonunda, kiralama konusu iktisadî kıymetin kalan değerine ilişkin bir taahhüt olması halinde bu değer de kira ödemesi kabul edilir.

Kira süresi sonunda kiracıya düşük bir bedelle iktisadî kıymeti satın alma hakkı tanındığı ve sözleşme tarihinde bu hakkın kullanılma olasılığının yüksek olduğu durumda kira ödemeleri kira süresi boyunca yapılan kira ödemeleri ile satın alma hakkının kullanılması durumunda ödenmesi gereken bedelin toplamıdır.

Kira Ödemelerinin Bugünkü Değeri: Kira ödemelerinin, sözleşme tarihinde, kiralamada kullanılan faiz oranının dikkate alınması suretiyle hesaplanan bugünkü değerlerinin toplamıdır.

Kiralamada kullanılan faiz oranı tespit edilemiyorsa, kiracının kiralamaya konu iktisadî kıymeti satın almak için aynı vade ile alması gereken borç için katlanacağı faiz oranı kullanılır.

Kiralamada Kullanılan Faiz Oranı: Kira ödemeleri ile garanti edilmemiş kalan değer toplamının bugünkü değerini, kiralamaya konu iktisadî kıymetin rayiç bedeline eşitleyen iskonto oranıdır.

4. Maliye Bakanlığı, bu maddenin uygulamasına yönelik usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

MADDE 26. — 2.7.1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununun 123 üncü maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Anonim, eshamlı komandit ve limited şirketlerin birleşme, devir ve bölünmeleri nedeniyle yapılacak işlemler ile yurt içi ve yurt dışı kredi kuruluşlarınca kullandırılan ve ortalama vadesi bir yıl ve daha uzun süreli nakdi yatırım kredileri nedeniyle verilen teminatlarla ilgili işlemler harca tâbi tutulmaz.

MADDE 27. — 492 sayılı Kanuna bağlı (8) sayılı tarifenin " VI - Meslek erbabına verilecek tezkere, vesika ve ruhsatnamelerden alınacak harçlar" bölümünün 18 inci fıkrasının (c) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (d) bendi eklenmiş ve (9) sayılı Tarifenin "VI- Ruhsat (izin) harçları" bölümünün (f) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

d) Karayolları Trafik Kanununun 123 üncü maddesine göre özel kişi ve kuruluşlara sürücü kursları açmak için ilgili Bakanlıkça verilecek okul açma belgelerinden (Her yıl için),

Son nüfus sayımına göre;

Nüfusu 200.000'e kadar olan şehirlerde 220.000.000.- TL,

Nüfusu 500.000'e kadar olan şehirlerde 440.000.000.- TL,

Nüfusu 500.000' den yukarı olan şehirlerde 660.000.000.- TL,

MADDE 28. — 1.7.1964 tarihli ve 488 sayılı Damga Vergisi Kanununun 14 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan "200 milyar lirayı aşamaz" ibaresi "800 milyar lirayı aşamaz" şeklinde değiştirilmiş ve aynı fıkranın sonuna "Bakanlar Kurulu yeniden değerleme oranının % 50 fazlasını geçmemek ve % 20'sinden az olmamak üzere yeni oranlar tespit etmeye yetkilidir." ibaresi eklenmiştir.

MADDE 29. — 488 sayılı Kanuna ekli (2) sayılı tablonun; "IV. Ticarî ve medeni işlerle ilgili kâğıtlar" başlıklı bölümüne aşağıdaki (23), (24) ve (25) numaralı fıkralar, "V - Kurumlarla ilgili kâğıtlar" başlıklı bölümüne aşağıdaki (22) numaralı fıkra eklenmiştir.

23. Yurt içi ve yurt dışı kredi kuruluşlarından temin edilen ve ortalama vadesi bir yıl ve daha uzun süreli olan nakdi yatırım kredileri nedeniyle düzenlenen kâğıtlar (kredilerin kullanımları hariç).

24. Devlet dış borçları ile ilgili kredi anlaşmalarında öngörülen bütün ödemeler dolayısıyla düzenlenen kâğıtlar (dış proje kredileri çerçevesinde yapılacak ödemeler dahil, kredilerin kullanımları hariç).

25. 28.3.2002 tarihli ve 4749 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin üçüncü fıkrasında tanımlanan nakit işlemleri ile Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankasınca çıkarılacak likidite senetlerine (veya bu mahiyetteki kâğıtlara) ilişkin işlemler dolayısıyla düzenlenen kâğıtlar.

22. Kurumlar Vergisi Kanununun 7 nci maddesinin 24 numaralı bendinde belirtilen kurumların kredi teminatlarına ilişkin işlemlerinde düzenlenen kâğıtlar.

MADDE 30. — 2.2.1984 tarihli ve 2978 sayılı Vergi İadesi Hakkında Kanunun 3 üncü maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 3. — Vergi iadesi aylık, yıllık veya dönemsel olarak hesap edilebilir. Vergi iadesi,

2 nci madde hükmü de dikkate alınarak mal ve hizmet alımları tutarına % 5 nispeti uygulanarak hesaplanır.

Bu maddede belirtilen nispeti; yarısına kadar artırarak yeniden tespit etmeye, faaliyet kolları, iş nevileri veya mükellef grupları veya vergi iadesine konu harcama kalemleri itibariyle farklı bir şekilde belirlemeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Bu maddede yazılı veya Bakanlar Kurulu kararı ile yeniden tespit edilecek nispette bir değişiklik yapmadan, aylık tutarları, yıllık olarak veya vergi iadesinin dönemine uygun bir şekilde tespit etmeye Maliye Bakanlığı yetkilidir.

MADDE 31. — 10.6.1985 tarihli ve 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanununun 28 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Madde 28. — Yatırımların tamamının veya bir bölümünün finansal kiralama yoluyla gerçekleştirilmesi halinde kiralayan, finansal kiralamaya konu olan iktisadî kıymetlerle ilgili olarak bunların satın alınması halinde uygulanan teşviklerden yararlanır.

MADDE 32. — 17.7.1964 tarihli ve 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 80 inci maddesine, birinci fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

Prim borçlarının, katma değer vergisi iade alacağından mahsubu suretiyle de ödenmesi mümkündür. Bu takdirde katma değer vergisi iade hakkı sahibi; kendisinin, mal ya da hizmet satın aldığı veya iştirak ya da ortaklık ilişkisi içinde bulunduğu işverenlerin prim borçları için de mahsup talep edebilir. Kurumun bağlı olduğu Bakanlık, Maliye Bakanlığının uygun görüşü ile bu uygulamadan faydalanacak işverenleri, iştigal konusu, işletme türü ve işletme büyüklüğü itibariyle belirlemeye ve lehine mahsup talebinde bulunulan işverenlerin prim borcu ödeme süresini otuz günü aşmamak üzere uzatmaya yetkilidir.

MADDE 33. — 506 sayılı Kanunun 85 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Şartlar

Madde 85. — Malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına isteğe bağlı olarak devam edilebilmesi için;

A - a) En az 1080 gün malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemiş olmak,

b) Herhangi bir sosyal güvenlik kuruluşuna zorunlu ya da isteğe bağlı sigortalı olmamak ve buralardan kendi sigortalılığından dolayı aylık bağlanmamış olmak,

c) İsteğe bağlı olarak her ay kesintisiz otuz gün üzerinden malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortaları primi ödemek,

d) Örneği Kurumca hazırlanacak isteğe bağlı sigorta talep dilekçesiyle Kuruma müracaatta bulunmak,

Şarttır.

B - İsteğe bağlı sigortalılık, müracaatın Kurumca alındığı tarihi takip eden aybaşından itibaren başlar. Şu kadar ki, isteğe bağlı sigortanın başladığı tarihte, sosyal güvenlik kuruluşları ile ilgileri kesilmediği tespit edilenlerin isteğe bağlı sigortalılıkları başladığı tarih itibariyle iptal edilerek, ödedikleri primler faiz uygulanmaksızın ilgililere iade edilir.

C - a) İsteğe bağlı sigortaya devam etmek isteyenler, ödeyecekleri sigorta primlerini bu Kanunun 78 inci maddesine göre belirlenen prime esas kazanç alt sınırı ile üst sınırı arasında olmak şartıyla kendileri belirlerler. İsteğe bağlı sigorta primi oranı % 30 olarak uygulanır.

b) İsteğe bağlı sigorta primlerinin, en geç ait olduğu ayı takip eden ayın sonuna kadar ödenmesi zorunludur. Ait olduğu ayı takip eden ayın sonuna kadar ödenmeyen primler için, bu tarihten başlanarak 80 inci madde hükmüne göre gecikme zammı uygulanır.

D - İsteğe bağlı sigortalılık;

a) Sosyal güvenlik kuruluşlarına tâbi olarak çalışmaya başlayanların, çalışmaya başladıkları günden,

b) İsteğe bağlı sigortalılığını sona erdirme talebinde bulunanların, buna ait dilekçelerinin Kurumca alındığı tarihten önceki primi ödenmiş son ayın bitiminden,

c) İsteğe bağlı sigorta primini art arda üç ay ödemeyenlerin primi ödenmiş son ayın bitiminden,

d) Tahsis talebinde bulunanların, aylığa hak kazanmış veya toptan ödeme yapılmış olmak koşulu ile tahsis talep tarihinden,

e) Ölen sigortalının ölüm tarihinden,

İtibaren sona erer.

E - Bu maddenin (A) bendinin (a) alt bendinde belirtilen koşul, 3 üncü maddesinin II nci fıkrasının (D) bendine göre çalışanlar için aranmaz. Bu maddenin (D) bendinin (a), (b) ve (c) alt bentlerine göre isteğe bağlı sigortalılığı sona eren sigortalının, yeniden isteğe bağlı sigortaya devam edebilmesi için tekrar yazılı müracaatta bulunması gerekir.

MADDE 34. — 506 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir.

GEÇİCİ MADDE 85. — Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce;

a) İsteğe bağlı sigortalı olanların sigortalılıklarının devamında,

b) İsteğe bağlı sigortaya müracaatta bulunanların sigortalılıklarının kabulünde,

85 inci maddenin birinci fıkrasının (A) bendinin (a) alt bendi hükümleri uygulanmaz.

c) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce isteğe bağlı sigortalı olup, Kuruma prim borcu bulunanlar bu Kanunun yürürlük tarihinden itibaren altı ay içinde prim borçlarını gecikme zammı ile birlikte ödemeleri halinde sigortalılıkları devam eder, ancak bu süre içinde borcun ödenmeyen kısmına ait süreler hizmetten sayılmaz.

MADDE 35. — 18.6.1999 tarihli ve 4389 sayılı Bankalar Kanununun 20 nci maddesinin (2) numaralı fıkrasının birinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş, (6) numaralı fıkrasının (c) bendinin sonuna aşağıdaki hüküm eklenmiştir.

Mevduat kabul etmeyen bankalar bu Kanunun 10 uncu maddesinin (2), (3) ve (4) numaralı, 11 inci maddesinin (1), (2), (3), (4), (5) ve (6 ) numaralı fıkraları ile 12 nci maddesi, 14 üncü maddesinin (5), (6) ve (7) numaralı fıkraları, 15 (2/c, d ve e bentleri hariç), 16 ve 17 nci maddeleri hükümleri dışındaki diğer madde hükümlerine tâbidir.

Güvence Fonu gelir ve kurumlar vergisi dahil her türlü vergi, resim ve harçtan muaftır.

MADDE 36. — 1. 31.12.1960 tarihli ve 193 sayılı Kanunun;

a) 89 uncu maddesinin birinci fıkrasının (3) numaralı bendinde yer alan "bu Kanunun 31 inci maddesinin (2) numaralı bendinde" ibaresi, "bu Kanunun 31 inci maddesinde",

b) 98 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan "ertesi ayın yirminci günü akşamına kadar" ibaresi "ertesi ayın yirmiüçüncü günü akşamına kadar", üçüncü fıkrasında yer alan "Şubat, Mayıs, Ağustos ve Kasım aylarının yirminci günü" ibaresi, "Ocak, Nisan, Temmuz ve Ekim aylarının yirmiüçüncü günü",

2. 3.6.1949 tarihli ve 5422 sayılı Kanunun;

a) 14 üncü maddesinin birinci fıkrasının (6) numaralı bendinde yer alan "ödenme taksitleri ile birlikte eşit taksitler halinde ödenir." ibaresi, "ödenme süreleri içerisinde eşit taksitler halinde ödenir."

b) 24 üncü maddesinin sekizinci fıkrasında yer alan "yirminci günü akşamına kadar" ibaresi, "yirmiüçüncü günü akşamına kadar",

c) 25 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "% 20 oranında" ibaresi "kurumlar vergisi oranında",

d) 42 nci maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan "sürelerde" ibaresi, "sürede,"

3. 25.10.1984 tarihli ve 3065 sayılı Kanunun 41 inci maddesinin (1) ve (4) numaralı fıkralarında yer alan "yirmibeşinci günü" ibareleri "yirmiüçüncü günü",

4. 2.7.1964 tarihli ve 492 sayılı Kanunun mükerrer 138 inci maddesinin üçüncü fıkrasındaki "10.000 lira" ibaresi "100.000 lira",

5. 2.7.1964 tarihli ve 492 sayılı Kanuna bağlı (4) sayılı tarifenin "I - Tapu işlemleri" başlıklı bölümünün (20) numaralı fıkrasının (b) bendinde yer alan "binde 36" ibaresi "binde 15",

6. 1.7.1964 tarihli ve 488 sayılı Kanunun mükerrer 30 uncu maddesinde yer alan "Bu suretle hesaplanan vergi miktarlarında 10.000 lira kesirleri nazara alınmaz." ibaresi "Bu suretle hesaplanan vergi miktarlarında 100.000 lira kesirleri dikkate alınmaz.",

7. 18.2.1963 tarihli ve 197 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin son fıkrasındaki "10.000 liranın" ibaresi "100.000 liranın", "1.000 liranın" ibaresi "10.000" liranın,

8. 2.2.1984 tarihli ve 2978 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin ikinci fıkrasının son cümlesi "Bu dönemleri bir aydan az olmamak üzere yeniden tespit etmeye ve vergi iadesinden mahsup edilmek üzere avans olarak ödeme yaptırmaya Maliye Bakanlığı yetkilidir.",

9. 4.1.1961 tarihli ve 213 sayılı Kanunun ek 13 üncü maddesinin (4) numaralı fıkrasının (a) bendinin birinci alt bendinde yer alan "(sözleşmeli personel ile bağlı kuruluşların personeli dahil)" ibaresi "(sözleşmeli personel ile bağlı kuruluşların personeli dahil, bağlı kuruluşların kadro karşılığı sözleşmeli personeli hariç)", aynı fıkranın (b) ve (c) bentlerinde yer alan " 70" ibareleri "100", aynı fıkranın (b) bendinde yer alan "Gelirler Genel Müdürlüğü" ibaresi ile (c) bendinde yer alan "Vergi incelemesine yetkili personel ile Gelirler Genel Müdürlüğü" ibaresi "Maliye Bakanlığı", yine aynı fıkranın (b) bendinde yer alan "bir katını" ibaresi "üç katını",

Şeklinde değiştirilmiştir.

Yürürlükten kaldırılan hükümler

MADDE 37. — 1. 31.12.1960 tarihli ve 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun;

a) Mükerrer 21 inci maddesi,

b) 23 üncü maddesinin birinci fıkrasının (14) numaralı bendi,

c) İkinci Kısmındaki Sekizinci Bölüm başlığı ile birlikte ek 1, ek 2, ek 3, ek 4, ek 5 ve ek 6 ncı maddeleri,

d) 63 üncü maddesinin birinci fıkrasının (5) numaralı bendi,

e) 75 inci maddesinin ikinci fıkrasının (13) numaralı bendi,

f) Mükerrer 75 inci maddesi,

g) 119 uncu maddesinin ikinci cümlesi,

h) Mükerrer 120 nci maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi,

2. 1.7.1964 tarihli ve 488 sayılı Kanuna ekli (1) sayılı tablonun "IV. Makbuzlar ve diğer kâğıtlar" başlıklı bölümünde yer alan havale mektupları, posta ve telgraf havalenamelerine ilişkin 3 üncü fıkrası,

3. 25.6.1992 tarihli ve 3824 sayılı Kanunun 18, 19, 20, 21 ve 22 nci maddeleri,

4. 7.11.1985 tarihli ve 3238 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin ikinci fıkrasının (h) bendi,

5. 29.5.1986 tarihli ve 3294 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi,

Yürürlükten kaldırılmıştır.

MADDE 38. — Gelir ve kurumlar vergisi tahsilat toplamı üzerinden aşağıda yer alan fonlara, karşılarında belirtilen oranlarda pay verilir. Bu paylar aylık olarak hesaplanır, tahsil edilen ayı takip eden ayın sonuna kadar fonlar adına Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası nezdinde açılan hesap veya hesaplara yatırılır.

Savunma Sanayii Destekleme Fonu % 3,5

Sosyal Yardımlaşmayı ve Dayanışmayı Teşvik Fonu % 2,8

Yukarıdaki oranları sıfıra kadar indirmeye ve tekrar kanunî oranına kadar yükseltmeye Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Maliye Bakanlığı fon payı uygulaması ile ilgili usul ve esasları belirlemeye yetkilidir.

GEÇİCİ MADDE 1. — Gelir Vergisi Kanununun 94 üncü ve Kurumlar Vergisi Kanununun 24 üncü maddesi gereğince vergi tevkifatı yapmak zorunda olanlar, Aralık 2003 dönemi ile ilgili olarak hesapladıkları fon payını, bu Kanunun 37 nci maddesinin (3) numaralı fıkrası ile kaldırılan hükümler çerçevesinde öderler.

2003 yılı vergilendirme dönemlerine ilişkin olarak 1.1.2004 tarihinden sonra verilmesi gereken yıllık gelir ve kurumlar vergisi beyannameleri üzerinden hesaplanan gelir ve kurumlar vergisi tutarlarından ayrıca fon payı hesaplanmaz, bu kazanç ve iratlara ilişkin olarak vergilendirme dönemi içinde ödenen fon payları mahsup ve iadeye konu olmaz.

2004 yılı Ocak ayı gelir ve kurumlar vergisi tahsilatından bu Kanunun 38 inci maddesi hükümleri çerçevesinde pay verilmez.

GEÇİCİ MADDE 2. — Bu Kanunun yayımı tarihinden önce yapılan finansal kiralama sözleşmeleri ile ilgili olarak, 10.6.1985 tarihli ve 3226 sayılı Finansal Kiralama Kanununun bu Kanun ile değiştirilmeden önceki 28 inci maddesi hükümleri uygulanır.

GEÇİCİ MADDE 3. — 15.11.2000 tarihli ve 4603 sayılı Kanun kapsamında olan bankalarca yeniden yapılandırma süreci içinde, açılmış veya açılacak dava ve takipler sonuçlandırılıncaya kadar 492 sayılı Harçlar Kanununun 2 nci, 23 üncü, 29 uncu maddeleri ve 2548 sayılı Ceza Evleriyle Mahkeme Binaları İnşası Karşılığı Olarak Alınacak Harçlar ve Mahkûmlara Ödettirilecek Yiyecek Bedelleri Hakkında Kanunun 1 inci maddesi hükümleri uygulanmayacağı gibi her türlü ihtiyatî tedbir ve ihtiyatî haciz taleplerinde teminat şartı aranmaz. Ayrıca bankaların mahkeme ilâmını alması ve tebliğe çıkartması işlemlerinde karşı tarafa yükletilmiş olan harcın ödenmiş olması şartı da aranmaz.

MADDE 39. — Bu Kanunun;

a) 2, 8, 9, 13 ve 35 inci maddeleri 2003 yılı gelirlerine de uygulanmak üzere yayımı tarihinde,

b) 27 nci maddesi 31.12.2003 tarihinde,

c) 11, 14 ve 20 nci maddeleri 2003 yılı gelirlerine de uygulanmak üzere 1.1.2004 tarihinde,

d) 3, 4, 6, 15, 18, 26, 29 ve 38 inci maddeleri, 36 ncı maddesinin (1), (3) ve (7) numaralı fıkraları ile (2) numaralı fıkrasının (a), (b) ve (d) bentleri, 37 nci maddesinin (1) numaralı fıkrasının (d) ve (g) bentleri ve (3), (4) ve (5) numaralı fıkraları 1.1.2004 tarihinde,

e) 21, 33 ve 34 üncü maddeleri ve 23 üncü maddesi ile 3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesine eklenen (l) ve (m) bentleri yayımını izleyen ay başında,

f) 37 nci maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi ile yapılan düzenleme yayımını izleyen ikinci ay başında,

g) 23 üncü maddesi ile 3065 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin (a) ve (e) bentlerinde yapılan değişiklik hükmü 1.7.2003 tarihinde,

h) 25 inci maddesi 1.7.2003 tarihinden itibaren yapılacak kiralama işlemlerinde uygulanmak üzere yayımı tarihinde,

i) 30 uncu maddesi ile 36 ncı maddesinin 9 numaralı fıkrası 1.4.2003 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde,

j) Diğer hükümleri yayımı tarihinde,

Yürürlüğe girer.

MADDE 40. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

23/4/2003

—— • ——

4811 Sayılı Vergi Barışı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun

MADDE 1. — 25.2.2003 tarihli ve 4811 sayılı Vergi Barışı Kanununun 7 nci maddesine aşağıdaki (14) numaralı fıkra eklenmiştir.

14. Bu maddede yer alan asgarî matrah artırımı tutarları, 27.2.2003 tarihinden itibaren uygulanmak üzere adi ortaklıkların gerçek kişi ortakları ile kalkınmada öncelikli yörelerde mükellefiyet kaydı bulunan gelir ve kurumlar vergisi mükellefleri için % 50 oranında, diğer illerde ise % 25 oranında indirilerek uygulanır.

MADDE 2. — Bu Kanun 27.2.2003 tarihinden geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

23/4/2003

—— • ——

MADDE 1. — 28.2.2000 tarihinde Tiran’da imzalanan "Türkiye Cumhuriyeti Hükümeti ile Arnavutluk Cumhuriyeti Hükümeti Arasında Uluslararası Karayolu Taşımacılığı Anlaşması"nın onaylanması uygun bulunmuştur.

MADDE 2. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

22/4/2003

—— • ——

MADDE 1. — 17 Nisan 2001 tarihinde Ankara’da imzalanan "Türkiye Cumhuriyeti ve Hollanda Krallığı Arasında Uluslararası Karayolu Taşımacılığı Anlaşması”nın onaylanması uygun bulunmuştur.

MADDE 2. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür

22/4/2003

—— • ——

MADDE 1. — Avrupa Konseyi tarafından 4 Kasım 1999 tarihinde imzaya açılan ve Türkiye Cumhuriyeti adına 27 Eylül 2001 tarihinde Strazburg’da imzalanan "Yolsuzluğa Karşı Özel Hukuk Sözleşmesi"nin onaylanması uygun bulunmuştur.

MADDE 2. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

22/4/2003

Sayfa Başı

Görüşmelerde bulunmak üzere, 24 Nisan 2003 tarihinde Rusya Federasyonu’na gidecek olan Maliye Bakanı Kemal Unakıtan’ın dönüşüne kadar; Maliye Bakanlığına, Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Abdüllatif Şener’in vekâlet etmesini yüksek tasviplerine saygıyla arz ederim.

Recep Tayyip ERDOĞAN

Başbakan            

—————

İLGİ : 22 Nisan 2003 gün ve B.02.0.PPG.0.12-305-6439 sayılı yazınız.

Görüşmelerde bulunmak üzere, 24 Nisan 2003 tarihinde Rusya Federasyonu’na gidecek olan Maliye Bakanı Kemal UNAKITAN’ın dönüşüne kadar; Maliye Bakanlığına, Devlet Bakanı ve Başbakan Yardımcısı Abdüllatif ŞENER’in vekâlet etmesi uygundur.

Bilgilerini rica ederim.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Sayfa Başı

Cezanın Kaldırılması Kararları

Cumhurbaşkanlığından :

Mevcut Anayasal düzeni silah zoru ile değiştirmeye yönelik eylemlerde bulunmak suçundan, Ankara 2 No'lu Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin 06.09.2000 günlü, Esas No: 1999/128, Karar No:2000/118 sayılı ilamıyla Türk Ceza Yasası'nın 146/1. ve 59/1. maddeleri gereğince, müebbet ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına, Türk Ceza Yasası'nın 31. maddesi uyarınca ömür boyu kamu hizmetlerinden yasaklanmasına, aynı Yasa'nın 33., 36. ve 40. maddelerine dayanılarak cezası süresince yasal kısıtlılık altında bulundurulmasına, suç eşyasının zoralımına, gözetimde ve tutuklulukta geçirdiği sürenin cezasından düşülmesine karar verilen ve cezası kesinleşen, Çorum İI'i, Alaca İlçesi, İmat Köyü, Cilt No: 52, Hane No: 30, Birey Sıra No: 93'de nüfusa kayıtlı, Mehmet ve Sultan'dan olma 03.04.1971 doğumlu, 11336001500 T.C. Kimlik Numaralı Önder MERCAN'ın kalan cezası, Adlî Tıp Kurumu Genel Kurulu'nun 20.03.2003 günlü, A,T. No: 160-04032003-11495/34 sayılı raporuyla saptanan sürekli hastalığı nedeniyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 104. maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca kaldırılmıştır.

22 Nisan 2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI  

—— • ——

Cumhurbaşkanlığından :

Silâhlı terör örgütünün sair efradı olmak suçundan, Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin 16.09.1993 günlü, Esas No:1993/56, Karar No:1993/96 sayılı ilamıyla Türk Ceza Yasası'nın 168/2. ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Yasası'nın 5. maddeleri gereğince 15 yıl ağır hapis cezası ile cezalandırılmasına,Türk Ceza Yasası'nın 31. maddesi uyarınca ömür boyu kamu hizmetlerinden yasaklanmasına, aynı Yasa'nm 33., 36. ve 40. maddelerine dayanılarak cezası süresince yasal kısıtlılık altında bulundurulmasına, suç eşyasının zoralımına, gözetimde ve tutuklulukta geçirdiği sürenin cezasından düşülmesine karar verilen ve cezası kesinleşen, Diyarbakır İl'i, Dicle İlçesi, Bozoba Köyü, Cilt No: 10, Hane No: 40, Birey Sıra No: 47'de nüfusa kayıtlı, Şevket ve Ayşe'den olma 24.04.1967 doğumlu, 33211355430 T.C.Kimlik Numaralı Behzat ESMER'in kalan cezası, Adlî Tıp Kurumu'nun 17.02.2003 günlü, A.T. No: 130/05022003/007637/0931-772 sayılı raporuyla saptanan sürekli hastalığı nedeniyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 104. maddesinin ikinci fıkrasının (b) bendi hükmü uyarınca kaldırılmıştır.

22 Nisan 2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI  

Sayfa Başı

Maliye Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 6400 ek göstergeli Müsteşar Yardımcılığına Milli Emlak Genel Müdürü Halit DEMİR’in atanması, 657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu kararı Maliye Bakanı yürütür.

22 Nisan 2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI  

—— • ——

Bayındırlık ve İskan Bakanlığından:

1 — İller Bankası Genel Müdürlüğünde;

Açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 3000 ek göstergeli Muhaseme ve Mali İşler Dairesi Başkanlığına Nilgün AYDEMİR’in atanması, 657 sayılı Kanunun 76 ncı, 2477 sayılı Kanunun 2 nci maddeleri gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu kararı Bayındırlık ve İskan Bakanı yürütür.

22 Nisan 2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI  

—— • ——

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Giresun İl Müdürlüğüne, Muhammet HAKYEMEZ’in atanması, 657 sayılı Kanunun 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu kararı Tarım ve Köyişleri Bakanı yürütür.

22 Nisan 2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI  

—— • ——

Tarım ve Köyişleri Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3000 ek göstergeli Van İl Müdürlüğüne, Murat AKBAY’ın atanması, 657 sayılı Kanunun 68/B, 71 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu kararı Tarım ve Köyişleri Bakanı yürütür.

22 Nisan 2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI  

—— • ——

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığından:

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 6400 ek göstergeli Trakya Elektrik Dağıtım A.Ş. Genel Müdür ve Yönetim Kurulu Başkanlığına, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Baş İş Müfettişi Ahmet ERDOĞAN’ın atanması,

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 74 üncü maddesi ve 233 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 24 üncü maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu kararı Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı yürütür.

22 Nisan 2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI  

—— • ——

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığından:

1 — Açık bulunan Boru Hatları ile Petrol Taşıma A.Ş. Genel Müdür Yardımcılığına Maliye Bakanlığı Araştırma, Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı Daire Başkanı Rıza ÇİFTÇİ’nin atanması,

2477 sayılı Kanunun 2 nci maddesi gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu kararı Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanı yürütür.

22 Nisan 2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI  

Sayfa Başı

İçişleri Bakanlığından:

1 — Ordu İli, Perşembe İlçesine bağlı Okçulu Köyü Çakıroğlu Bağlısının Medreseönü Belediyesi sınırları içine alınması 1580 sayılı Belediye Kanunun 7469 sayılı Kanunla değişik 7 nci maddesi uyarınca uygun görülmüştür.

2— Bu kararı İçişleri Bakanı yürütür.

22 Nisan 2003

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI  

Sayfa Başı

Yönetmelikler

Enerji ve Tabii Kaynaklar Bakanlığından:

MADDE 1 — 20/11/1999 tarihli ve 23882 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Türkiye Elektrik Dağıtım A.Ş. Genel Müdürlüğü Satınalma ve İhale Yönetmeliğinin değişik 59 uncu maddesine aşağıdaki (e) bendi eklenmiştir.

“e) Devletçe kabul edilen esaslara uygun olarak Özel Finans Kuruluşlarınca verilmiş ve geçerlilik süresi şartnamelerde veya sözleşmelerde öngörülen şartlara haiz olan teminat mektupları."

Yürürlük

MADDE 2 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 3 — Bu Yönetmelik hükümlerini Türkiye Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi Genel Müdürü yürütür.

—— • ——

MADDE 1 — 7/2/2002 tarihli ve 24664 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan "Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Lisansüstü Eğitim-Öğretim Yönetmeliği"nin 8 inci maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Bilimsel hazırlık programında alınması önerilen dersler, doktora zorunlu ders yükünün tamamlanmasında esas alınan kredili dersler dışında tutulur. Bu derslerin sınav sonuçları, başarılı (P) / başarısız (F) olarak değerlendirilir. Bilimsel hazırlık programı çerçevesinde alınan derslerden başarılı olan öğrenciler ilgili lisansüstü programına devam etmeye hak kazanırlar. Bilimsel hazırlık programındaki bir öğrenciye, ilgili enstitü anabilim dalı başkanlığının önerisi ve Enstitü Yönetim Kurulu kararıyla doktora programına yönelik dersler de aldırılabilir. Bu durumda doktora eğitim-öğretim süresi başlamış sayılır.”

MADDE 2 — Aynı Yönetmeliğin 13 üncü maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Öğrencinin bir dersten başarılı sayılabilmesi için, yarıyıl sonu başarı notunun yüksek lisansta en az CC, doktorada ise en az CB olması gerekir. Bu sınırın altında not alan yüksek lisans öğrencileri 4 yarıyıl sonunda 2.5 (CB), doktora öğrencileri 3.0 (BB) genel not ortalamasını (Öğrencinin başarmış olduğu tüm derslerin kredi ve notlarının çarpılarak toplam krediye bölünmesiyle bulunan değer) sağlamışlar ise başarısız oldukları ders/veya derslerden muaf sayılırlar. İlk yarıyıl sonunda dönem not ortalaması (Öğrencinin bir dönemde almış olduğu tüm derslerin (başarılı veya başarısız olduğu) kredi ve notlarının çarpılarak o dönemdeki toplam krediye bölünmesiyle bulunan değer) 1.50 den az olan öğrencilerin Enstitü ile ilişiği kesilir.”

MADDE 3 — Aynı Yönetmeliğin 23 üncü maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Bir yüksek lisans öğrencisi en az 7 adet ders ve toplam (en az) 21 kredi/saat değerinde ders yükünü başarı ile tamamlamak zorundadır. Ayrıca, danışmanın teklifi, ilgili anabilim dalı başkanlığının olumlu görüşü ve Enstitü Yönetim Kurulu kararı ile öğrencilere diğer yükseköğretim kurumlarından da lisansüstü ders alabilmeleri imkanı tanınır. Ancak, bu öğretim kurumlarından alınacak ders kredi/saati, toplam ders kredi/saatinin 1/3’ünden fazla olamaz.

MADDE 4 — Aynı Yönetmeliğin 28 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Tez savunma sınavında başarılı olan ve yüksek lisans tezinin ciltlenmiş 5 nüshası ile tezin tümünü kapsayan 2 adet CD’yi sınav tarihinden itibaren en geç 1 ay içerisinde Enstitü Müdürlüğüne teslim eden öğrenciye bilim alanının özelliğine göre verilecek unvanı belirleyen ve Enstitü Müdürü ile Rektörün imzalarını taşıyan bir Yüksek Lisans Diploması verilir. Diplomaya öğrencinin izlemiş olduğu Enstitü Anabilim Dalındaki programın onaylanmış adı yazılır. 1 aylık süre içinde tezini teslim etmeyen öğrencinin Enstitü ile ilişiği kesilir.”

MADDE 5 — Aynı Yönetmeliğin 29 uncu maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Tezsiz yüksek lisans programının amacı; öğrenciye mesleki konularda derin bilgi kazandırmak ve mevcut bilginin uygulamada nasıl kullanılacağını göstermektir. Tezsiz yüksek lisans programı, İkinci Lisansüstü Öğretimde de yürütülebilir. Bu program toplam otuz kredi/saatten az olmamak şartıyla en az on adet ders ile dönem projesi dersinden oluşur. Dönem projesi dersi; kredisiz olup "başarılı" veya "başarısız" olarak değerlendirilir. Öğrenci, dönem projesinin alındığı yarıyılda dönem projesine kayıt yaptırmak ve yarıyıl sonunda yazılı bir rapor vermek zorundadır. GYTE Senatosu tarafından belirlenen esaslara bağlı olarak tezsiz yüksek lisans programının sonunda "Yeterlilik Sınavı" uygulanır.”

MADDE 6 — Aynı Yönetmeliğin 32 nci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Kredili derslerini ve dönem projesini başarıyla tamamlayan öğrencinin durumu, danışman tarafından anabilim dalı başkanlığı kanalıyla Enstitüye bildirilir. Proje yeterlilik sınavından sonra projenin ciltlenmiş 5 nüshası ve 2 adet CD’yi en geç 1 ay içerisinde Enstitü Müdürlüğüne teslim eden öğrenciye Enstitü Müdürü ile Rektörün imzalarını taşıyan tezsiz yüksek lisans diploması verilir. Diplomaya üzerinde öğrencinin izlemiş olduğu enstitü anabilim dalındaki programın onaylanmış adı ve var ise meslek unvanı da yazılır.”

MADDE 7 — Aynı Yönetmeliğin 45 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Tez sınavında başarılı olmak ve diğer şartları da sağlamak kaydıyla doktora tezinin ciltlenmiş 5 nüshası ile tezin tümünü kapsayan 2 adet CD’yi sınavına giriş tarihinden itibaren bir ay içinde Enstitüye teslim eden ve tezi şekil yönünden uygun bulunan öğrenci "Doktora Diploması" almaya hak kazanır. 1 aylık süre içinde tezini teslim etmeyen öğrencinin Enstitü ile ilişiği kesilir.”

MADDE 8 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 9 — Bu Yönetmelik hükümlerini Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Rektörü yürütür.

—— • ——

Madde 1 — 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 7 nci maddesinin (d) bendinin 2 numaralı alt bendi uyarınca Hacettepe Üniversitesi Piyasa Ekonomisini ve Girişimciliği Geliştirme Merkezi kurulmuştur.

Madde 2 — Hacettepe Üniversitesine bağlı bir birim olan Merkezin amaçları;

a) Globalleşen yerküremizde, Türkiye açısından piyasa ekonomisinin önemini ortaya koymak, reel sektörün sorunlarını belirlemek, kamu bürokrasisinin piyasa ekonomisine geçiş sürecinde yaşayacağı dönüşüme rehberlik etmek, bu konularda araştırma ve uygulamalar yapmak ve ortak projeler üretmek,

b) Bir bütün olarak ulusal ekonomi içinde kamu bürokrasisi ile piyasa ekonomisinin girişimci birimlerini birbirleri ile koordine içinde çalışmaya sevk edecek projeler üretmek; genel ve katma bütçeli idarelerin, yerel yönetimlerin, kamu iktisadi teşebbüslerinin ve piyasa birimlerinin bürokratik, teknik ve yasal olarak yeniden yapılanmasına yönelik çalışmalarda bulunmak, benzeri nitelikteki uluslararası kuruluşlar ile işbirliğine giderek yurt içi ve yurt dışında faaliyet gösteren her türlü girişime akademik ve teknik katkı sağlamak,

c) Yurtiçinde faaliyet gösteren yerli ve yabancı girişimcilere yol gösterecek, yeni girişimleri yönlendirecek projeler üretmek, girişimcileri piyasa ekonomisi ve kamu bürokrasisi konusunda eğitmek, yeni girişimlere yönelik akademik ve teknik uygulama ve araştırmalar yapmak, yeni teknikler geliştirmek ve bu suretle üniversite öğrencilerine öğretim esnasında staj olanağı, okul sonrası için istihdam alanı sağlamak; yerli girişimcilerin uluslar arası piyasalara entegrasyonu ve yeni piyasalara yönlendirilmesine yönelik bilgi akışını sağlamak, internet ortamında yeni girişim tekniklerini tanıtmak ve en kısa sürede girişimcileri gelişmelerden haberdar edecek bilgi akış sistemlerini kurmak, elektronik ticareti yaygınlaştıracak teknik alt yapıya katkıda bulunmak,

d) Yerel yönetimlerin, çağdaş yerel yönetim anlayışı içinde ve piyasa ekonomisine uygun olarak yeniden yapılanmasına katkı sağlamak, kent bilgi sistemlerini kurmak ve bu doğrultuda projeler üretmek, elektronik ve teknik alt yapılarına katkıda bulunmak ve yeni hizmet teknikleri geliştirmek; yerel yönetimlerin piyasa ekonomisine yönelik düzenlemelerine katkıda bulunmak, bu doğrultuda uluslar arası uygulamaları ve modelleri ülkemizde tanıtmak, uygulamak ve bu konuda gerekli personeli eğitmek,

e) Mesleki örgütlerin piyasa ekonomisine ve girişimciliğe yönelik faaliyetlerini desteklemek, yönlendirmek, ortak proje çalışmaları yürütmek ve bu konudaki diğer sivil toplum örgütlerini bilgilendirmek ve bilinçlendirmek,

f) Toplumsal katmanları piyasa ekonomisi konusunda eğitecek yayınlar yapmak, atıl işgücünü girişimciliğe yöneltecek araştırmalar yapmak, vergi ahlakı konusunda toplumu bilinçlendirmek, piyasa ekonomisinin önündeki kamusal ve toplumsal engelleri belirleyerek bu konuda kamuoyunu bilgilendirmektir.

Madde 3 — Bu Yönetmelik, Hacettepe Üniversitesi Piyasa Ekonomisini ve Girişimciliği Geliştirme Merkezinin amaçlarını, organlarını, yönetim yapısını, kadrolarını ve Merkezin ulusal ve uluslar arası faaliyetleriyle ilgili çalışma esaslarını kapsar.

Madde 4 — Merkezin, kuruluş amacını gerçekleştirmek için Üniversitenin ilgili bölüm ve anabilim dallarının işbirliği ile yürüteceği başlıca faaliyet alanları aşağıda gösterilmiştir.

a) Merkezin ilgi alanına giren her türlü araştırma, inceleme ve yayın faaliyetlerinde bulunulması ve bu alandaki çalışmaların desteklenmesi,

b) Bu alanda ileri düzeyde uzmanlık kursları ve sertifika programlarının düzenlenmesi ve yürütülmesi,

c) Ulusal ve uluslar arası düzeylerde konferanslar, kongreler ve benzeri toplantıların düzenlenmesi ve bunlara iştirak edilmesi, ulusal ve uluslar arası kurum ve kuruluşlarla işbirliği yapılması,

d) Merkezin ilgili olduğu alanlarda teorik ve pratik bilgi ve deneyim birikiminin yayılmasının sağlanması; bu amaçla merkez ile aynı alanda eğitim-öğretim faaliyetinde bulunan ve Üniversitenin işbirliğine karar verdiği diğer yükseköğretim kurumları ile öğretim üyesi, uzman, personel ve öğrenci değişimi yapılması,

e) Ulusal ve uluslar arası kuruluşların ihtiyaç duydukları alanda inceleme ve araştırma yapılması, proje hazırlanması, eğitim programları düzenlenmesi, faaliyet alanları ile ilgili danışmanlık hizmeti verilmesi veya benzeri kuruluşlarla işbirliği yapılması,

f) Elektronik ticaret uygulamaları desteğinde internet teknolojilerinin planlanması, projelendirilmesi ve uygulanması,

g) Reel sektöre ve gerektiğinde kamu kurumlarının ihtiyaç planlamasına yönelik olarak ağ sistemleri organizasyonu, projelendirilmesi ve uygulanması, bilgisayar altyapılarının projelendirilmesi ve uygulanması, bilgisayar yazılım algoritmalarının projelendirilmesi ve uygulanması, bilgi sistemi altyapılarının projelendirilmesi ve yönetim hizmetleri, bilgisayar donanımlarının planlanması, projelendirilmesi, kurulması, bilgisayar veri tabanlarının planlanması ve uygulanması, bilgisayar destekli çizim ve tasarımların 2 ve 3 boyutlu olarak projelendirilmesi ve uygulanması,

h) Yeni girişimlerin yapılabilirlik etütlerinin, yatırım öncesi, yatırım safhası ve yatırım sonrası kontrollük hizmetlerinin yapılması, kamu faaliyetleri için gerektiğinde uluslar arası kuruluşlar ile işbirliği içinde teknik şartnamelerin hazırlanması,

i) Başta yerel yönetimlerin ve organize sanayi bölgelerinin hizmet alanlarında olmak üzere yurt içi ve yurt dışında yer altı kaynaklarının araştırılması ve deprem etütlerinin ve her türlü imar ve haritacılık uygulamalarının yapılması, imar planlama hizmetlerinin verilmesi,

j) Yerel yönetimler için kent bilgi sistemlerinin geliştirilmesi, kurulması, uygulanması, belediye bilgi sistemlerinin geliştirilmesi, kurulması, uygulanması, gayrimenkul ekspertiz programlarının geliştirilmesi ve emlak bilgi sistemlerinin geliştirilmesi, kurulması ve uygulanmasıdır.

Madde 5 — Merkezin organları:

a) Merkez Müdürü,

b) Merkez Yönetim Kurulu,

c) Merkez Birim Başkanlıklarıdır.

Madde 6 — Merkez Müdürü; Üniversite Yönetim Kurulu tarafından önerilen, merkezin çalışma alanı ile ilgili Üniversite öğretim üyeleri arasından Rektör tarafından 3 yıl için görevlendirilir. Süresi biten müdür yeniden görevlendirilebilir.

Merkez Müdürünün kendisine çalışmalarında yardımcı olmak üzere, Merkezi oluşturan birimlerde görevli öğretim elemanları arasından 3 yıl için görevlendireceği en fazla iki yardımcısı bulunur. Müdür, gerektiğinde yardımcılarını değiştirebilir.

Madde 7 — Merkez Müdürü, Merkezin amaçları doğrultusundaki çalışmaların düzenli bir şekilde yürütülmesinden, Merkezin bütün etkinliklerinin gözetim ve denetiminin yapılmasından ve sonuçlarının alınmasından Rektöre karşı birinci derecede sorumludur. Merkezi temsil eden Müdür, Merkez Yönetim Kuruluna başkanlık eder. Merkez çalışmalarının düzenli ve etkin bir biçimde yürütülmesi ve denetimi ile ilgili gerekli önlemleri alır. Merkez çalışmalarının gerektirdiği görevlendirmeleri yapar. Her öğretim yılı sonunda ve istendiğinde, Merkezin genel durumu ve işleyişi hakkındaki raporunu Merkez Yönetim Kurulunun görüşünü aldıktan sonra Rektöre sunar.

Müdür görevinden ayrılacağı hallerde yardımcılarından birini vekil bırakır. Vekalet altı aydan fazla sürerse yeni merkez müdürü görevlendirilir. Müdürün görevi sona erdiğinde yardımcılarının da görevi sona erer.

Madde 8 — Merkez Yönetim Kurulu; Merkez Müdürü, Merkez Müdürünün belirleyeceği bir yardımcısı ve Merkez Birim Başkanlarından oluşur.

Merkez Yönetim Kurulu akademik bir organ olup, Merkezin eğitim, öğretim, bilimsel araştırma ve yayın faaliyetleri ile bu faaliyetlerle ilgili esasları kararlaştırır. Yönetim Kurulu yılda en az 4 kez ve gerektiğinde Merkez Müdürünün çağrısı üzerine toplanır. Merkez Yönetim Kurulunun kararları oy çokluğu ile alınır.

Madde 9 — Merkez Yönetim Kurulu, Merkezin yönetimi ile ilgili konularda aşağıdaki görevleri yapar.

a) Merkezin çalışmalarıyla ilgili plan ve programların hazırlanmasını ve uygulanmasını sağlar.

b) Merkez elemanlarının eğitim, uygulama, araştırma, hizmet üretimi ve yayım konularındaki isteklerini değerlendirip önerilerde bulunur.

c) Gerekli hallerde Merkezin faaliyetleri ile ilgili geçici çalışma grupları kurar ve bunların görevlerini düzenler.

d) Merkez Müdürünün, Merkezin yönetimi ile ilgili getireceği bütün işleri değerlendirerek karar alır.

e) 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu ile verilen diğer görevleri yapar.

Madde 10 — Merkezin araştırma ve uygulama faaliyetleri, Merkez Birim Başkanlıkları tarafından yürütülür. Merkez Birim Başkanlıklarının başında Merkezin faaliyet alanı ile ilgili çalışmaları ile tanınan ve Merkez Müdürünün önerisi üzerine Rektör tarafından 3 yıllığına Merkez Birim Başkanı olarak görevlendirilen bir öğretim elemanı bulunur. Merkez Birim Başkanlıkları bünyesinde Merkez Birim Başkanının önerisi ve Merkez Yönetim Kurulunun kararı ile belirli ve uzmanlık isteyen konularla ilgili olarak geçici danışma ve çalışma grupları oluşturulabilir. Geçici Danışma ve Çalışma Gruplarında; faaliyet alanı ile ilgili çalışmaları bulunan öğretim elemanları ve ilgili araştırma ve uygulama faaliyeti konusunda uzmanlaşmış diğer Üniversite personeli görevlendirilebilir. Bunların görev süreleri yönetim kurulu kararı ile belirlenir.

Madde 11 — Merkez bünyesindeki Merkez Birim Başkanlıkları ve bunların görev paylaşımı aşağıdaki gibidir.

a) Teknik Araştırma ve Uygulama Birim Başkanlığı: Merkezin araştırma ve uygulamalarını yürütmek, projelerin takip ve kontrolünü yapmak, yeni teknikler geliştirmek ve uygulamak, teknik altyapıları kurmak ve teknik projeler hazırlamak, teknik şartnameler hazırlamak ve Merkez Yönetim Kurulu tarafından verilen diğer görevleri yapmak.

b) Akademik Yayın ve Eğitim Birim Başkanlığı: Merkezin faaliyet alanına giren konularda, yasalara uygun olarak her türlü eğitim ve öğretim programı taslaklarını hazırlamak ve Merkez Yönetim Kuruluna sunmak, Merkez Yönetim Kurulunda kabul edilen eğitim ve öğretim programlarını uygulamak, akademik yayın hizmetlerini yerine getirmek, süreli yayın hizmetlerini koordine etmek, Merkez Yönetim Kurulu tarafından verilen diğer görevleri yapmak.

c) Akademik Danışmanlık ve Dış İlişkiler Birim Başkanlığı: Ulusal ve uluslararası kurum ve kuruluşlar ile gerçek ve tüzel kişilerin Merkez ile koordinasyonunu sağlamak, Merkeze gelen proje tekliflerini değerlendirmek, yapılabilirlik etütlerini hazırlamak ve Merkez Yönetim Kuruluna bilgi vermek, Merkez Yönetim Kurulu tarafından verilen diğer görevleri yapmak.

Madde 12 — Merkezin akademik, teknik ve idari personel ihtiyacı 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 13 üncü maddesine göre Rektör tarafından görevlendirilecek elemanlar ile karşılanır.

Madde 13 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 14 — Bu Yönetmelik hükümlerini Hacettepe Üniversitesi Rektörü yürütür.

Sayfa Başı

Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu Kararları

—— • ——

Enerji Piyasası Düzenleme Kurumundan:

Sayfa Başı

Tebliğler

İlimiz Mahalli Çevre Kurulu Vali Yardımcısı M. Mesut KIRCALI başkanlığında, 4 Mart 2003 günü toplanarak aşağıdaki kararı almıştır:

Tebliğ olunur.

—— • ——

Bakanlar Kurulu’nun 10/9/1976 gün ve 7/12520 sayılı Kararı ile yürürlüğe konan Orman Yangınlarının Önlenmesi ve Söndürülmesinde Görevlilerin Görecekleri İşler Hakkında Yönetmelik esasları gereği; Mersin İli Orman Yangınları ile Mücadele Komisyonu 25/3/2003 tarihinde Vali Yardımcısı Reşat ÖZDEMİR başkanlığında toplanarak aşağıdaki kararları almıştır.

1 — Valilik Makamınca giriş ve çıkışa yasaklanan yangınlara hassas ormanlarda, 1/6/2003-31/10/2003 tarihleri arasında orman muhafaza memurları ile jandarmadan oluşan ekipler günün 24 saatinde devriye gezecekler ve gözetleme yapacaklardır. 6831 sayılı Orman Kanununun 74 üncü maddesi gereğince yangın mevsimi süresince giriş ve çıkışlara (görevliler dışında) yasak edilen ormanlar, 15 gün süre ile ilgili Orman İşletme Müdürlüklerince mahallinde ilan edilecek ve ilan tutanakları dosyasında muhafaza edilecektir. Valilik Makamı yangınlara hassas ormanlık alanlara giriş ve çıkışlara yasak süresini 31 Ekim 2003 tarihinden sonra da uzatabilecektir.

2 — Halkın piknik yaptığı yerlerde orman yangınlarına duyarlı olmaları ve yaktıkları ateşi söndürmeleri hususunda muhtelif yayın vasıtaları ve yerel gönüllü çevre kuruluşları ile işbirliği yapılarak halkın uyarılmasına çalışılacaktır. Yörede bulunan sivil savunma ekipleri ve yangın söndürme çalışmalarına katkıda bulunmak isteyen diğer sivil toplum örgütlerine, gerektiğinde yararlanmak amacıyla eğitim ve malzeme yardımı sağlanacaktır.

3 — Karayolları Bölge Müdürlüğü ile Köy Hizmetleri İl Müdürlüğü yangınlara hassas olan ormanlık alanlardan geçen yolların kenarındaki otların temizliğini en geç 1/6/2003 tarihine kadar bitireceklerdir.

4 — TEDAŞ Müessese Müdürlüğü ve Çukurova Elektrik A.Ş. Müdürlüğü, yangınlara hassas olan ormanlık alanlardan geçen enerji nakil hatlarının tamir ve bakımlarını en geç 1/6/2003 tarihine kadar mutlaka tamamlayacaklardır.

5 — İlçe merkezinde Kaymakamlıklarca, ilgili kurum müdürleri ve köy muhtarlarının katıldığı toplantılarda, orman yangınları ile mücadele için yapılacak çalışmalar yangın mevsimi boyunca anlatılacak ve bu konuda sürekli bilgilendirme yapılacaktır.

6 — İl Jandarma Komutanlığı ile Çamlıyayla Jandarma Asyş. Komd. Bl. Askerlerinden orman yangınları ile mücadelede istifade edilecektir.

Bu Askerlere, Orman Bölge Müdürlüğü gerekli eğitimi verecek ve kendilerine lüzumlu olan yangın söndürme malzemeleri verilecektir.

Yangın mevsimi süresince, her orman işletme müdürlüğü, kendi hudutları dahilinde görev yapan jandarma karakol komutanlıkları ile yangına hassas ormanlık alanlarla, piknik yerlerinin denetimini önceden yazılı olarak hazırlayacakları aylık çalışma programları dahilinde birlikte yürüteceklerdir.

Her orman işletme müdürlüğü kendi hudutları dahilindeki jandarma karakol komutanlıklarındaki erlerin orman yangınları ile mücadele için gerekli eğitimlerini önceden yaptıracaklardır.

7 — Mersin İli dahilinde çıkan orman yangınlarını gören ve haber alan tüm Resmi ve özel kuruluşlar, yangın haberini en kısa sürede en yakın orman teşkilatına veya tahsis edilen “177” numaralı ORMAN YANGIN İHBAR telefonuna bildireceklerdir. Orman Bölge Müdürlüğü merkezindeki yangın nöbetçi amirliğinin telefonu 233 99 50-55/390 dır. Bu telefon günün 24 saatinde açık bulundurulacaktır.

8 — Tüm belediyeler çöplükler etrafında etkili yangın önlemlerini alacaklar, orman içerisine çöp dökmeyeceklerdir. Aksine hareket eden belediyeler sorumlu olacaklardır.

9 — Orman yangını vukuunda trafik ekiplerince, seyir halindeki orman teşkilatının her türlü araçlarına geçiş üstünlüğü tanıyacaktır.

10 — 6831 sayılı Orman Kanununun 76 ncı maddesinin 4 üncü fıkrasında bahsedildiği üzere ormanlara 4 kilometre mesafede veya bu kanunun 31 inci ve 32 nci maddeleri kapsamına giren köyler hudutları içinde anız ve benzeri bitki örtüsü yakmak yasaktır.

Devriye ve gözetleme işleri ile görevlendirilen ekipler bu hususların uygulanmasını da titizlikle takip edeceklerdir. Sorumlulara rastlanıldığında Cumhuriyet Savcılığına suç duyurusunda bulunulacaktır.

Anız yakılmasının zararlı olduğu Tarım İl ve İlçe Müdürlükleri tarafından konferanslar verilmek suretiyle vatandaşlara anlatılacaktır.

11 — Milli Eğitim Müdürlüğünce, tüm öğrencilere orman sevgisi, ormanı koruma ve orman yangınlarının önlenmesine yönelik eğitici ve öğretici bilgiler verilecektir.

12 — Orman mıntıkalarından geçen her türlü demiryolu vasıtalarının ve güzergahta görevli personelin yangına sebebiyet vermemeleri için Devlet Demiryolu Müdürlüğü ilgili birimleri gerekli önlemleri alacaklardır. Uzun inişli şevdeki rayların etrafındaki otlar ve süceyrat Devlet Demiryolu tarafından temizlenecektir.

13 — Orman içi ve bitişiğinde kurulmuş ya da kurulacak olan turistik tesisler ve konaklama yerlerinin ilgilileri mahalli orman işletme müdürlükleri ile temasa geçerek orman yangınları ile mücadele tedbirlerini önceden almak mecburiyetindedirler.

İş bu tedbir ve yasaklara uymayanlar hakkında 5442 sayılı İl İdaresi Kanununun 66 ncı maddesi delaleti ile 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 526 ncı, 2872 sayılı Çevre Kanunu ve 6831 sayılı Orman Kanununun ilgili maddeleri uyarınca işlem yapılmasına;

Oy birliği ile karar verilmiştir.

Tebliğ olunur.

Sayfa Başı

İncelenen Kararın

Mahkemesi : Suruç S.H.

Tarihi : 10.1.2001

Numarası : 2001/5-2001/5

Davacı : Nihat Çevik

Davalı : Hasımsız

Dava Türü : Tesbit

Temyiz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

Davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Sulh Hukuk Mahkemesinin görevi Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 8. maddesinde ve diğer bazı kanunlarda özel olarak belirtilmiş olup, bu kanunlarda Sulh Hukuk Mahkemesine, hasımsız tespit davalarında görev verilmemiştir.

Diğer yandan, dava Zahide Çevik'in davacının tabi olduğu Sosyal Sigortalar Kurumu Hizmetlerinden yararlanmasını sağlamak amacıyla açıldığından, davanın İş Mahkemesinde görülüp görülmeyeceği hususunun da tartışılarak sonucuna göre, davanın Asliye Hukuk veya İş Mahkemesinde görülmek üzere görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, mahkemece görev yönü gözardı edilerek, talebin esası hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.

Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 73. maddesi uyarınca, hakim iki tarafı usulüne uygun davet etmeden veya dinlemeden hüküm veremez.

Dava sonunda hakkı etkilenecek olan Zahide Çevik'e davanın yöneltilmesi, gerektiğinde Sosyal Sigortalar Kurumu da davaya dahil edilerek karar verilmesi yerine, eksik hasımla davanın kabulüne karar verilmesi de doğru bulunmamıştır.

SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi. 27.03.2003

—— • ——

İncelenen Kararın

Mahkemesi : Edremit S.H.

Tarihi : 1.12.1999

Numarası : 1998/348 - 1999/720

Davacı : Hasan ve Emine Aslan

Davalı : Hayriye Aydemir ve Samiye Arlı

Dava Türü : Evlat Edinmeye İzin

Temyiz Eden : Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hükmün kanun yararına bozulması Adalet Bakanlığının yazısı üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından istenilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.

Dava ve hüküm tarihinde yürürlükte olan 743 sayılı Türk Medeni Kanununun 255. maddesi gereğince eşlerden birinin evlat edinmesi ve evlatlık olması diğerinin rızasına bağlıdır.

Dosyadaki nüfus kaydından, evlat edinilen Hayriye Aydemir'in evli olduğu görülmekte olup, eşi Ender Aydemir'in rızası alınmadan davanın kabulüne karar verilmesi usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ: Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427/6. maddesine dayalı kanun yararına bozma isteğinin açıklanan sebeple kabulü ile hükmün sonuca etkili olmamak üzere BOZULMASINA, oybirliğiyle karar verildi. 31.03.2003

Sayfa Başı