4703 Ürünlere İlişkin Teknik Mevzuatın Hazırlanması ve Uygulanmasına Dair Kanun

— Devlet Bakanı Kemal DERVİŞ’e, Orman Bakanı Prof. Dr. Nami ÇAĞAN’ın Vekâlet Etme İşleminin İptaline Dair Tezkere

2001/2591 1/25.000 Ölçekli Temelli-Malıköy Çevre Düzeni Nazım İmar Planında Gecekondu Önleme Bölgesi Olarak Ayrılan Alanlarda 775 Sayılı Gecekondu Kanunu Hükümlerinin Uygulanmasına İlişkin 95/7730 Sayılı Kararnamenin Kapsamından, 1/5000 Ölçekli Planda Gösterilen ve Mülkiyeti Arsa Ofisi Genel Müdürlüğü’ne Ait 52 Numaralı Parselin Çıkarılması Hakkında Karar

2001/2604 3083 Sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlenmesine Dair Tarım Reformu Kanunu Uyarınca “Uygulama Alanı” İlan Edilen Yerlerin “Uygulama Alanı” Kapsamından Çıkarılması Hakkında Karar

2001/2647 Şişli Camii Şerifi Vakfı’na Vergi Muafiyeti Tanınması Hakkındaki 7/13333 Sayılı Kararnamenin Yürürlükten Kaldırılması Hakkında Karar

— Cami Yaptıracak veya Onaracak Derneklere ve Köylere Yapılacak Yardımlar Hakkında Yönetmelik

— Türk Silâhlı Kuvvetleri İç Hizmet Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik

— Ege Üniversitesi Bilgi ve İletişim Teknolojileri Araştırma ve Uygulama Merkezi Yönetmeliği

— Çin Halk Cumhuriyeti ve Rusya Federasyonu Menşeli, Seramikten Olan Elektrik İzolatörlerinin İthalatında Soruşturma Açılmasına İlişkin Tebliğ (Gözetim ve Koruma : 2001/5)

MADDE 1. — 30 Haziran 2001 tarihinden geçerli olmak üzere; 20.2.2001 tarihli ve 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanununun 2 nci maddesinin 4 üncü fıkrasının (d) bendinin (1) numaralı alt bendi ile geçici 4 üncü maddesinin birinci fıkrasında yer alan "30 Haziran 2001" ibaresi "31 Ekim 2001" olarak değiştirilmiştir.

MADDE 2. — Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam ve Tanımlar

MADDE 1. – Bu Kanunun amacı; ürünlerin piyasaya arzı, uygunluk değerlendirmesi, piyasa gözetimi ve denetimi ile bunlarla ilgili olarak yapılacak bildirimlere ilişkin usul ve esasları belirlemektir.

MADDE 2. – Bu Kanun; ürünlerin piyasaya arz koşullarını, üretici ve dağıtıcıların yükümlülüklerini, uygunluk değerlendirme kuruluşlarını, onaylanmış kuruluşları, piyasa gözetimi ve denetimini, ürünün piyasaya arzının yasaklanmasını, toplatılmasını, bertarafını ve bunlarla ilgili olarak yapılacak bildirimleri kapsar.

a) Müsteşarlık: Dış Ticaret Müsteşarlığını,

b) Komisyon: Avrupa Birliği Komisyonunu,

d) Son ürün: İlgili teknik düzenlemeye uygunluğu gösteren aynı belgeler kapsamındaki ürünlerden piyasaya en son arz edileni,

e) Güvenli ürün: Kullanım süresi içinde, normal kullanım koşullarında risk taşımayan veya kabul edilebilir ölçülerde risk taşıyan ve temel gerekler bakımından azamî ölçüde koruma sağlayan ürünü,

f) Temel gerekler: Ürünün; insan sağlığı, can ve mal güvenliği, hayvan ve bitki yaşam ve sağlığı, çevre ve tüketicinin korunması açısından sahip olması gereken asgarî güvenlik koşullarını,

g) Üretici: Bir ürünü üreten, imal eden, ıslah eden veya ürüne adını, ticarî markasını veya ayırt edici işaretini koymak suretiyle kendini üretici olarak tanıtan gerçek veya tüzel kişiyi; üreticinin Türkiye dışında olması halinde, üretici tarafından yetkilendirilen temsilciyi ve/veya ithalatçıyı; ayrıca, ürünün tedarik zincirinde yer alan ve faaliyetleri ürünün güvenliğine ilişkin özelliklerini etkileyen gerçek veya tüzel kişiyi,

h) Dağıtıcı: Ürünün tedarik zincirinde yer alan ve faaliyetleri ürünün güvenliğine ilişkin özelliklerini etkilemeyen gerçek veya tüzel kişiyi,

ı) Standart: Üzerinde mutabakat sağlanmış olan, kabul edilmiş bir kuruluş tarafından onaylanan, mevcut şartlar altında en uygun seviyede bir düzen kurulmasını amaçlayan, ortak ve tekrar eden kullanımlar için ürünün özellikleri, işleme ve üretim yöntemleri, bunlarla ilgili terminoloji, sembol, ambalajlama, işaretleme, etiketleme ve uygunluk değerlendirmesi işlemleri hususlarından biri veya birkaçını belirten ve uyulması ihtiyarî olan düzenlemeyi,

j) Teknik düzenleme: Bir ürünün, ilgili idarî hükümler de dahil olmak üzere, özellikleri, işleme ve üretim yöntemleri, bunlarla ilgili terminoloji, sembol, ambalajlama, işaretleme, etiketleme ve uygunluk değerlendirmesi işlemleri hususlarından biri veya birkaçını belirten ve uyulması zorunlu olan her türlü düzenlemeyi,

k) Piyasaya arz: Ürünün, tedarik veya kullanım amacıyla bedelli veya bedelsiz olarak piyasada yer alması için yapılan faaliyeti,

l) Yetkili kuruluş: Ürünlere ilişkin mevzuat hazırlamaya ve yürütmeye yasal olarak yetkili bulunan ve bu Kanun hükümlerini kendi görev alanına giren ürünler itibarıyla uygulayacak olan kamu kurum veya kuruluşunu,

m) Uygunluk değerlendirmesi: Ürünün, ilgili teknik düzenlemeye uygunluğunun test edilmesi, muayene edilmesi ve/veya belgelendirilmesine ilişkin her türlü faaliyeti,

n) Uygunluk değerlendirme kuruluşu: Ürünün, ilgili teknik düzenlemeye uygunluğunun test edilmesi, muayene edilmesi ve/veya belgelendirilmesine ilişkin faaliyette bulunan özel veya kamu kuruluşunu,

o) Onaylanmış kuruluş: Test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşları arasından, bir veya birden fazla teknik düzenleme çerçevesinde uygunluk değerlendirme faaliyetinde bulunmak üzere, yetkili kuruluş tarafından belirlenerek, bu Kanunda ve ilgili teknik düzenlemede belirtilen esaslar çerçevesinde yetkilendirilen özel veya kamu kuruluşunu,

p) Uygunluk işareti: Bir ürünün, ilgili teknik düzenlemede yer alan gereklere uygun olduğunu ve ilgili tüm uygunluk değerlendirmesi işlemlerine tâbi tutulduğunu gösteren işareti,

r) Modül: İlgili mevzuat gereğince, ürünün taşıdığı risklere göre hangi uygunluk değerlendirmesi işlemlerine tâbi tutulacağını gösteren yollardan her birini,

s) Piyasa gözetimi ve denetimi: Yetkili kuruluşlar tarafından, ürünün piyasaya arzı veya dağıtımı aşamasında veya ürün piyasada iken ilgili teknik düzenlemeye uygun olarak üretilip üretilmediğinin, güvenli olup olmadığının denetlenmesi veya denetlettirilmesini,

t) İyi uygulama kodu: İlgili sektördeki mevcut teknoloji düzeyi ve bilimsel kriterler çerçevesindeki sağlık ve güvenliğe ilişkin uygulama esaslarını,

İfade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Ürünlere İlişkin Teknik Düzenlemeler, Ürünlerin Piyasaya Arzında

Üreticilerin ve Dağıtıcıların Yükümlülükleri

MADDE 4. — Ürünlere ilişkin teknik düzenlemeler yetkili kuruluşlar tarafından hazırlanır.

MADDE 5. — Piyasaya arz edilecek yeni ürünlerin ilgili teknik düzenlemeye uygun olması zorunludur. Bu hüküm, kullanılmış olmakla birlikte değişiklik yapılarak piyasaya tekrar arz edilmesi hedeflenen ürünler ile Avrupa Birliği üyesi ülkeler dışındaki ülkelerden ithal edilen eski ve kullanılmış ürünlere de uygulanır.

Birinci fıkrada belirtilen hususlarda düzenlemeler yapmaya, sınırlamalar getirmeye ve istisnalar tanımaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Üretici, piyasaya sadece güvenli ürünleri arz etmek zorundadır. Teknik düzenlemelere uygun ürünlerin güvenli olduğu kabul edilir. Teknik düzenlemenin bulunmadığı hallerde, ürünün güvenli olup olmadığı; ulusal veya uluslararası standartlara; bunların olmaması halinde ise söz konusu sektördeki iyi uygulama kodu veya bilim ve teknoloji düzeyi veya tüketicinin güvenliğe ilişkin makul beklentisi dikkate alınarak değerlendirilir.

Üretici, güvenli olmadığı tespit edilen ürünün kendisi tarafından piyasaya arz edilmediğini veya ürünün güvenli olmaması halinin ilgili teknik düzenlemeye uygunluktan kaynaklandığını ispatladığı takdirde sorumluluktan kurtulur.

Bir ürünün güvenli kabul edilmesi için; ürünün bileşimi, ambalajlanması, montaj ve bakımına ilişkin talimatlar da dahil olmak üzere özellikleri; başka ürünlerle birlikte kullanılması öngörülüyorsa bu ürünlere yapacağı etkiler; piyasaya arzı, etiketlenmesi, kullanımı ve bertaraf edilmesi ile ilgili talimatlar ve üretici tarafından sağlanacak diğer bilgiler ve ürünü kullanabilecek risk altındaki tüketici grupları açısından değerlendirildiğinde, temel gerekler bakımından azamî ölçüde koruma sağlaması gerekir.

Daha güvenli bir ürünün üretilmesinin mümkün olması veya piyasada daha az risk taşıyan ürünlerin mevcut olması, ilgili teknik düzenlemede aksi belirtilmedikçe, bir ürünün güvenli olmadığı anlamına gelmez.

Üretici, ürünün öngörülen kullanım süresi içinde, yeterli uyarı olmaksızın fark edilemeyecek nitelikteki riskleri hakkında tüketicilere gerekli bilgiyi sağlamak, özelliklerini belirtecek şekilde ürünü işaretlemek; gerektiğinde piyasaya arz edilmiş ürünlerden numuneler alarak test etmek, şikâyetleri soruşturmak ve yapılan denetim sonuçlarından dağıtıcıları haberdar etmek, riskleri önlemek amacı ile ürünlerin toplatılması ve bertarafı da dahil olmak üzere gerekli önlemleri almakla yükümlüdür.

Üretici, ilgili teknik düzenlemede belirtilen tüm belgeleri; bu belgeler kapsamındaki son ürünün yurt içinde üretiliyor ise üretildiği, ithal ise ithal edildiği tarihten itibaren ilgili teknik düzenlemede belirtilen süre, bu sürenin belirtilmemesi halinde yetkili kuruluşça belirlenecek süre boyunca muhafaza etmek ve istenilmesi halinde yetkili kuruluşlara ibraz etmekle yükümlüdür.

Dağıtıcı, sahip olduğu bilgiler çerçevesinde, güvenli olmadığını bildiği ürünleri piyasaya arz edemez. Dağıtıcı, faaliyetleri çerçevesinde, ürünlerin taşıdığı riskler ve bu risklerden korunmak için alınması gereken önlemler hakkında ilgililere bilgi verir. Üreticinin tespit edilemediği durumlarda, yetkili kuruluşça belirlenecek süre içinde üreticinin veya malı tedarik ettiği kişinin kimliğini bildirmeyen dağıtıcı, üretici olarak kabul edilir.

Uygunluk işaretinin veya uygunluk değerlendirme işlemleri sonucunda verilen belgelerin tahrif veya taklit edilmesi, usulüne uygun olmadan kullanılması yasaktır.

Uygunluk Değerlendirme Kuruluşlarına İlişkin Esaslar, Onaylanmış Kuruluşlara

İlişkin Esaslar, Onaylanmış Kuruluşların Faaliyetleri, Şube ve Temsilcilikleri

ve Uygunluk Değerlendirme Kuruluşları ile Onaylanmış

Kuruluşların Sorumlulukları

MADDE 6. — Uygunluk değerlendirme kuruluşlarının teknik yeterliliğine ilişkin asgarî kriterler, ilgili teknik düzenlemelerde ve/veya bu Kanunun uygulama usul ve esaslarına ilişkin yönetmeliklerde belirtilir.

Uygunluk değerlendirme kuruluşları, bir teknik düzenleme kapsamındaki faaliyetlerinden dolayı bu teknik düzenlemeyi yürüten yetkili kuruluşa karşı sorumludur.

MADDE 7. — Yetkili kuruluşlar, Türkiye’de yerleşik olan test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşları arasından, uygun görecekleri sayıda kuruluşu, ilgili teknik düzenlemelerde ve/veya bu Kanun ve bu Kanunun uygulama usul ve esaslarına ilişkin yönetmeliklerde belirtilen esaslar çerçevesinde, bir veya birden fazla teknik düzenleme kapsamındaki uygunluk değerlendirme faaliyetlerini gerçekleştirmek üzere yetkilendirir.

Yetkilendirilen test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşunun adı, adresi, uygunluk değerlendirmesi yapacağı modüller ile ürünler Komisyona bildirilir. Bu kuruluş, bu bilgiler ile Komisyon tarafından verilecek kimlik kayıt numarasının Resmî Gazetede yayımlanması ile onaylanmış kuruluş statüsünü elde eder.

MADDE 8. — Onaylanmış kuruluşların, yurt içinde ve/veya yurt dışında açacakları şube veya temsilciliklerinin faaliyetleri sonucunda verilecek belgeler onaylanmış kuruluşlar tarafından düzenlenir.

Onaylanmış kuruluşlar, yetkilendirildikleri uygunluk değerlendirme faaliyetlerinin bir kısmını, sözleşme yaparak bir yüklenici kuruluşa yaptırabilirler. Ancak, yapılan tüm işlemlerden onaylanmış kuruluş sorumludur ve yüklenici kuruluşların faaliyetleri sonucunda verilecek belgeler onaylanmış kuruluşlar tarafından düzenlenir.

MADDE 9. — Uygunluk değerlendirme kuruluşları ile onaylanmış kuruluşlar, ilgili teknik düzenlemelerde ve/veya bu Kanun ve bu Kanunun uygulama usul ve esaslarına ilişkin yönetmeliklerde yer alan usul ve esaslara uygun olarak bağımsız ve tarafsız bir şekilde uygunluk değerlendirme hizmeti vermekle yükümlüdürler.

Uygunluk değerlendirme kuruluşları ile onaylanmış kuruluşların, ilgili teknik düzenlemede ve/veya bu Kanun ve bu Kanunun uygulama usul ve esaslarına ilişkin yönetmeliklerde belirtilen şartları kaybettiğinin ve/veya sorumlulukları yerine getirmediğinin tespit edilmesi halinde, bu kuruluşların ilgili teknik düzenleme kapsamındaki faaliyeti yetkili kuruluşça geçici olarak durdurulur.

Gerekli şartların ve/veya sorumlulukların ilgili teknik düzenlemede belirtilen süre içinde, bu sürenin belirtilmemesi halinde yetkili kuruluşça belirlenecek süre içinde yerine getirilmemesi durumunda, yetkili kuruluşça, uygunluk değerlendirme kuruluşunun ilgili teknik düzenleme kapsamındaki faaliyetine son verilir, onaylanmış kuruluşun ise ilgili teknik düzenleme kapsamındaki onaylanmış kuruluş statüsü kaldırılır.

Onaylanmış kuruluşların faaliyetlerinin geçici olarak durdurulması veya onaylanmış kuruluş statüsünün kaldırılmasına ilişkin kararlar Resmî Gazetede ilan edilerek, Komisyona bildirilir.

Uygunluk değerlendirme kuruluşları ile onaylanmış kuruluşlar, faaliyetleri ile ilgili her türlü bilgi, kayıt ve belgeleri, ilgili teknik düzenlemede belirtilen süre, bu sürenin belirtilmemesi halinde yetkili kuruluşça belirlenecek süre boyunca muhafaza etmek ve talep edilmesi halinde yetkili kuruluşlara ibraz etmekle yükümlüdürler. Faaliyetine son verilen veya kendi isteği ile faaliyetine son veren uygunluk değerlendirme kuruluşları ile onaylanmış kuruluşlar, faaliyette bulundukları dönemde yapmış oldukları uygunluk değerlendirme faaliyetleri ile ilgili bilgi, kayıt ve belgeleri, aynı konuda faaliyette bulunan uygunluk değerlendirme kuruluşu veya onaylanmış kuruluşa devredilmek üzere yetkili kuruluşa teslim eder. Ancak, uygunluk değerlendirme kuruluşu ile onaylanmış kuruluşların söz konusu bilgi, kayıt ve belgelere ilişkin sorumlulukları ilgili teknik düzenlemede belirtilen süre, bu sürenin belirtilmemesi halinde yetkili kuruluşça belirlenecek süre boyunca devam eder.

Piyasa Gözetimi ve Denetimi, Ürünün Piyasaya Arzının

Yasaklanması, Toplatılması ve Bertarafı

MADDE 10. — Piyasa gözetimi ve denetimi, ilgili teknik düzenlemelerde ve/veya bu Kanun ve bu Kanunun uygulanmasına ilişkin yönetmeliklerde belirtilen usul ve esaslar çerçevesinde yapılır. Bunlara ilişkin idarî düzenlemeler yetkili kuruluşlarca hazırlanır.

Yetkili kuruluşlar, piyasa gözetimi ve denetiminde, gerekli gördükleri durumlarda, gözetim ve denetime konu ürüne ilişkin uygunluk değerlendirme işlemlerinde yer almayan test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşlarının imkânlarından yararlanabilirler. Ancak piyasa gözetimi ve denetiminde nihaî karar, yetkili kuruluşlara aittir. Piyasa gözetimi ve denetiminde test, muayene ve/veya belgelendirme kuruluşlarının imkânlarından yararlanılması ve ürünün güvenli olmadığının tespit edilmesi halinde, test ve muayeneye ilişkin giderler üretici tarafından ödenir.

Piyasa gözetimi ve denetimini gerçekleştirecek yetkili kuruluşların isimleri Müsteşarlık aracılığıyla Komisyona bildirilir.

MADDE 11. — İlgili teknik düzenlemeye uygunluğu belgelenmiş olsa dahi, bir ürünün güvenli olmadığına dair kesin belirtilerin bulunması halinde, bu ürünün piyasaya arzı, kontrol yapılıncaya kadar yetkili kuruluşça geçici olarak durdurulur.

Kontrol sonucunda ürünün güvenli olmadığının tespit edilmesi halinde, masrafları üretici tarafından karşılanmak üzere, yetkili kuruluş;

a) Ürünün piyasaya arzının yasaklanmasını,

b) Piyasaya arz edilmiş olan ürünlerin piyasadan toplanmasını,

c) Ürünlerin, güvenli hale getirilmesinin imkânsız olduğu durumlarda, taşıdıkları risklere göre kısmen ya da tamamen bertaraf edilmesini,

d) (a), (b) ve (c) bentlerinde belirtilen önlemler hakkında gerekli bilgilerin, masrafları üreticiden karşılanmak üzere, ülke genelinde dağıtımı yapılan iki gazete ile ülke genelinde yayın yapan iki televizyon kanalında ilanı suretiyle, risk altındaki kişilere duyurulmasını,

Sağlar.

Risk altındaki kişilerin yerel yayın yapan gazete ve televizyon kanalları vasıtasıyla bilgilendirilmesinin mümkün olduğu durumlarda, bu duyuru yerel basın ve yayın organları yoluyla, risk altındaki kişilerin tespit edilebildiği durumlarda ise bu kişilerin doğrudan bilgilendirilmesi yoluyla yapılır.

Bu madde kapsamında alınacak önlemler, gerektiğinde Komisyona iletilir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Çeşitli Hükümler

MADDE 12. — Bu Kanunun;

a) 5 inci maddesinin birinci fıkrasına aykırı hareket eden üreticiler hakkında iki milyar Türk Lirası,

b) 5 inci maddesinin üçüncü fıkrasına aykırı hareket eden üreticiler hakkında on milyar Türk Lirası,

c) 5 inci maddesinin yedinci fıkrasına aykırı hareket eden üreticiler hakkında iki milyar Türk Lirası,

d) 5 inci maddesinin sekizinci fıkrasına aykırı hareket eden üreticiler hakkında iki milyar Türk Lirası,

e) 5 inci maddesinin dokuzuncu fıkrasına aykırı hareket eden dağıtıcılar hakkında bir milyar Türk Lirası,

f) 5 inci maddesinin onuncu fıkrasına aykırı hareket edenler hakkında beş milyar Türk Lirası,

g) 9 uncu maddesinin birinci fıkrasına aykırı hareket eden uygunluk değerlendirme kuruluşları ile onaylanmış kuruluşlar hakkında yirmibeş milyar Türk Lirası,

h) 9 uncu maddesinin beşinci fıkrasına aykırı hareket eden uygunluk değerlendirme kuruluşları ile onaylanmış kuruluşlar hakkında beş milyar Türk Lirası,

İdarî para cezası uygulanır.

Birinci fıkrada belirtilen idarî para cezaları, fiilin bir yıl içinde tekrarı halinde, her tekrar için iki katı olarak uygulanır.

Bu Kanunda öngörülen idarî para cezalarını, 765 sayılı Türk Ceza Kanununun ek 2 nci maddesi hükümleri uyarınca her yıl artırılarak hesaplanacak ceza miktarını esas alarak, yüzde yüze kadar artırmaya veya yüzde elli nispetinde azaltmaya Bakanlar Kurulu yetkilidir.

Bu Kanundaki idarî para cezaları, aynı fiil için diğer kanunlarda idarî para cezası öngörülmediği takdirde uygulanır.

MADDE 13. — Bu Kanunda yer alan idarî para cezaları, yetkili kuruluşlar tarafından verilir ve tebliğ tarihinden itibaren otuz gün içinde vergi dairelerine veya mal müdürlüklerine ödenir. Bu idarî para cezalarına karşı, tebliğ tarihinden itibaren otuz gün içinde yetkili idare mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz, verilen idarî para cezasının yerine getirilmesini durdurmaz.

Bu Kanuna göre verilen idarî para cezaları hakkında, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümleri uygulanır.

Bu Kanunda düzenlenen idarî para cezalarına ilişkin zaman aşımı süresi, ihlalin vuku bulduğu tarihten itibaren beş yıl, yetkili kuruluşça ihlalin öğrenildiği tarihten itibaren bir yıldır. Üreticilerin, dağıtıcıların, uygunluk değerlendirme kuruluşlarının veya onaylanmış kuruluşların faaliyetlerinin kontrolü ve denetimi amacıyla herhangi bir işlem başlatılması halinde zaman aşımı süresi kesilir.

MADDE 14. — Bu Kanun kapsamında yer alan;

a) Komisyona, Avrupa Birliği üyesi ülkelere ve diğer Avrupa Birliği kuruluşlarına yapılacak bildirimlere ilişkin usul ve esaslar, yetkili kuruluşların görüşleri alınarak, Müsteşarlık tarafından çıkarılacak yönetmeliklerle,

b) Piyasa gözetimi ve denetimi, uygunluk değerlendirme kuruluşları ve onaylanmış kuruluşlar ve diğer hususlara ilişkin usul ve esaslar Bakanlar Kurulunca,

Çıkarılacak yönetmeliklerle düzenlenir.

MADDE 15. — 23.2.1995 tarihli ve 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun 19 uncu maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

Hizmet Denetimi

Madde 19. — Tüketiciye sunulan hizmetler; can ve mal güvenliği ile çevreye zarar vermemeli, ilgili mevzuata veya standardına, bunların bulunmaması halinde belirlenecek teknik kurallara uygun olmalıdır. Bakanlık, bu esaslara göre denetim yapmak veya yaptırmakla görevlidir.

MADDE 16. — Bu Kanun yayımı tarihinden altı ay sonra yürürlüğe girer.

MADDE 17. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

10/7/2001

Sayfa Başı

İLGİ : a) 09.07.2001 gün ve B:02.0.0.PPG.0.12-305-10929 sayılı yazımız.

Devlet Bakanı Kemal DERVİŞ ekonomik program üzerindeki çalışmalarının yoğun olması nedeniyle Belçika’ya gidemediğinden ilgi (b) yazının işlemden kaldırılmasını yüksek tasviplerine saygıyla arz ederim.

İLGİ : (a) 9 Temmuz 2001 gün ve B.02.0.PPG.0.12.305-10929 sayılı yazınız.

Görüşmelerde bulunmak üzere, 10 Temmuz 2001 tarihinde Belçika’ya gidecek olan Devlet Bakanı Kemal DERVİŞ’in dönüşüne kadar; Devlet Bakanlığına, Orman Bakanı Prof. Dr. Nami ÇAĞAN’ın vekâlet etmesi ilgi (b) yazıyla uygun görülmüştü. 

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI 

Sayfa Başı

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

—— • ——

3083 sayılı Sulama Alanlarında Arazi Düzenlenmesine Dair Tarım Reformu Kanunu uyarınca 13/9/1989 tarihli ve 89/14543 sayılı, 14/10/1990 tarihli ve 90/1033 sayılı, 21/9/1991 tarihli ve 91/2277 sayılı, 24/11/1992 tarihli ve 92/3780 sayılı, 20/1/1995 tarihli ve 95/6596 sayılı kararnameler ile “Uygulama Alanı” ilan edilen ve ekli listede belirtilen yerlerin söz konusu kararnameler kapsamından çıkarılması; Tarım ve Köyişleri Bakanlığı’nın 21/5/2001 tarihli ve 1761 sayılı yazısı üzerine, adı geçen Kanunun 3 üncü maddesine göre, Bakanlar Kurulu’nca 7/6/2001 tarihinde kararlaştırılmıştır.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI   

—— • ——

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI   

Sayfa Başı

Devlet Bakanlığından :

1 — Gümrük Müsteşarlığında açık bulunan 1 inci derece kadrolu + 6400 ek göstergeli Gümrükler Kontrol Genel Müdürlüğüne Müsteşarlık Müşaviri Nazım BİLİCAN’ın atanması; 657 sayılı Kanunun 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi ve bu Kanuna 4158 sayılı Kanunla eklenen ek madde gereğince uygun görülmüştür.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

 —— • ——

1 — Çalışma Genel Müdür Yardımcısı Ahmet BİNGÖL’ün başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması; 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi ve bu Kanuna 4158 sayılı Kanunla eklenen ek madde gereğince uygun görülmüştür.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

 —— • ——

Kültür Bakanlığından :

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 3600 ek göstergeli Bakanlık Müşavirliğine, Araştırma Planlama ve Koordinasyon Kurulu Başkanlığı A.P.K. Uzmanı MeralÜN’ün atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 59 ve 76 ncı maddeleri ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi ve bu Kanuna 4158 sayılı Kanunla eklenen ek madde gereğince uygun görülmüştür.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

1 — Çanakkale İl Kültür Müdürü Mevlüt ÇİFÇİ’nin, başka bir göreve atanmak üzere bu görevinden alınması 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi ve bu Kanuna 4158 sayılı Kanunla eklenen ek madde gereğince uygun görülmüştür.

2— Bu Kararı Kültür Bakanı yürütür.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI 

Turizm Bakanlığından :

1 — Açık bulunan 1 inci derece kadrolu ve + 6400 ek göstergeli Müsteşar Yardımcılığına, Yatırımlar Genel Müdürü Musa Haluk AKAR’ın atanması, 657 sayılı Kanunun değişik 76 ncı maddesi ile 2451 sayılı Kanunun 2 nci maddesi ve bu Kanuna 4158 sayılı Kanunla eklenen ek madde gereğince uygun görülmüştür.

Ahmet Necdet SEZER

CUMHURBAŞKANI

Sayfa Başı

Madde 1 — Dernekler Kanunu gereğince kurulmuş olup, faaliyetleri arasında cami yapımı veya onarımı bulunan dernekler ile camilerini yaptıracak veya onaracak köylere, yeni cami yapımı veya mevcut camilerin onarımı için Vakıflar Genel Müdürlüğü bütçesine konulan ödeneğin dağıtımı ile harcama ve denetimi bu Yönetmelik esaslarına göre yürütülür.

Müracaat Şekli

Madde 2 —Yeni cami yapımı veya onarımı nedeniyle yardım isteğinde bulunacak dernek başkanlıkları ve köy ihtiyar heyetlerince, iki nüsha yardım isteme formu doldurulur. Keşif raporu varsa bu forma eklenir. İl veya ilçenin en büyük mülkî amirliğine verilen müracaat formları, incelenerek onaylandıktan sonra Vakıflar Genel Müdürlüğüne gönderilir.

Yardım İsteme Formlarında Bulunacak Bilgiler

Madde 3 — Yardım isteme formlarında aşağıda belirtilen bilgiler bulunur.

Vakıflar Genel Müdürlüğünce Yardım Verilmesi Gerekli Görülenler ve İsteklerin Değerlendirilmesi

Madde 4 —Yapılan yardım istekleri;

Madde 5 —Vakıflar Genel Müdürlüğünce tespit edilen yardımlar;

Madde 6 — Derneklere ve köy ihtiyar heyetlerine, cami yapımı, küçük ve acil onarım veya çevre düzenlemesi için yapılan yardımlar, bu yardımın amacı dışında kullanılamaz.

Yürürlükten Kaldırılan Hükümler

Madde 7 — 17/7/1980 tarihli ve 17050 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Cami İnşa Edecek veya Onaracak Derneklere Yapılan Yardım Hakkındaki Yönetmelik ile 14/2/1975 tarihli ve 15149 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Camilerini Yaptıracak Köylere Yapılacak Malzeme ve Yardım Fonu Yönetmeliği yürürlükten kaldırılmıştır.

Madde 8 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 9 — Bu Yönetmelik hükümlerini Vakıflar Genel Müdürü yürütür.

—— • ——

MADDE 1 — 7/9/1961 tarihli ve 10900 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Türk Silâhlı Kuvvetleri İç Hizmet Yönetmeliğinin değişik 308 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 308 — Yetkili tabiple göz mütehassısının birlikte vereceği rapora göre ihtiyaç sahibine, arzusuna göre ya standart tipteki bir gözlük aynen veya bunun maliyet bedeli verilir. Çerçeve, iki yıl geçmeden yenisi verilemez. Göz mütehassısı tabip raporu ile derecesi değişen veya kırılan gözlük camı yerine yenisi verilir. Çerçeve ve camın verildiği tarihler yetkili tabiplerce sağlık fişlerine işlenir. Renkli cam yetkili göz uzmanınca lüzum görüldükçe verilir.”

MADDE 2 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 3 — Bu Yönetmelik hükümlerini Millî Savunma ve İçişleri Bakanları yürütür.

—— • ——

Madde 1 — Bilgi ve İletişim Teknolojileri Araştırma ve Uygulama Merkezinin amacı, Üniversitenin Tıp Fakültesi, Araştırma ve Uygulama Hastanesi, Elektrik ve Elektronik Mühendisliği, Bilgisayar Bilimleri ve Mühendisliği Enformatik Bölümü, İletişim Bilimleri, Bilgisayar Öğretmenliği, Ziraat Mühendisliği, Coğrafi Sistemler, İktisadi ve İdari Bilimler gibi bilgi ve iletişim sistemlerinin yoğun kullanıldığı alanlarda hizmet üreten, lisans ve lisansüstü düzeyde eğitim veren birimlerinin temel ve uygulamalı çalışmalarını etkin ve verimli bir şekilde yürütmelerini sağlamak, yurt içi, yurt dışı kurumlarla ve sanayi ile işbirliği yaparak Üniversite içinde ve dışında bilgi ve iletişim hizmetlerini gerektiren her yerde bilim teknoloji ve ülke kalkınmasına yönelik etkinliklerde bulunmaktır.

Madde 2 —Bu Yönetmelik, bilgi ve iletişim sistemleri konularındaki araştırma, geliştirme ve uygulamalara, gerektiği düzeyde, her türlü fiziksel, teknik ve lojistik destek sağlamak için, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 7 nci maddesinin (d) bendinin (2) nolu alt bendi uyarınca Ege Üniversitesi Rektörlüğüne bağlı olarak kurulan “Ege Üniversitesi Bilgi ve İletişim Teknolojileri Araştırma ve Uygulama Merkezi” tarafından yürütülecek ulusal ve uluslararası alanlardaki faaliyetleri kapsar.

Madde 3 — Merkezin Başlıca Faaliyetleri :

c) Bilgi ve iletişim teknolojileri konusunda kamu ve özel sektör kuruluşlarının karşılaştıkları her türlü donanım ve yazılım sorunlarının çözümüne yönelik sistem tasarımı ve geliştirilmesi araştırmaları, incelemeleri ve çalışmaları yapmak, görüş bildirmek, ekspertiz yapmak, rapor hazırlamak, bilirkişi hizmetleri vermek ve koordine etmek, proje ve benzeri çalışmaları yürütmek,

h) Merkezin kuruluş amacına, Yükseköğretim Kanununun amaç ve ilkelerine uygun diğer çalışmaları yapmak,

Madde 4 — Merkez aşağıdaki organlardan oluşur :

Madde 5 —Yönetim Kurulu, Bilgi ve İletişim Teknolojileri Araştırma ve Uygulama Merkezi Müdürünün başkanlığında Ege Üniversitesi öğretim elemanlarından Müdürün önerdiği 12 aday arasından Rektör tarafından seçilen 6 kişiden oluşur. Yönetim Kurulu üyelerinin görev süresi üç yıldır. Süresi biten üyeler yeniden seçilebilir. Müdürün görevi bittiğinde veya Müdürün ayrılması halinde Yönetim Kurulu görevi de kendiliğinden sona erer. Süreleri bitmeden herhangi bir nedenle ayrılan üyelerin yerine kalan süreyi doldurmak üzere aynı usulle yenileri seçilir.

Madde 6 — Merkez Müdürü Rektör tarafından üniversite öğretim üyeleri arasından üç yıl için görevlendirilir. Süresi biten Müdür yeniden görevlendirilebileceği gibi süresi bitmeden aynı usulle görevden alınabilir.

Madde 7 — Müdür Merkezi temsil eder, Yönetim Kurulunun aldığı kararları ve hazırladığı çalışma programını uygular.

Madde 8 — Rektör, Bilgi ve İletişim Teknolojileri Araştırma ve Uygulama Müdürünün teklifi üzerine en fazla iki öğretim üyesini Müdür Yardımcısı olarak görevlendirir.

Müdürün katılmadığı toplantılara, görevlendireceği Müdür Yardımcısı katılır. Müdürün görevde bulunmadığı sürelerde Müdüre vekalet eder.

Madde 9 — Merkezin idari işlerini yürütmek ve çalışmalarda Merkez Müdürüne yardımcı olmak üzere, Üniversitenin kadrolarında tercihen muhasebe işlerinden anlayan bir eleman Müdürün önerisi ve Rektörün onayı ile Merkez Sekreteri olarak görevlendirilir.

Madde 10 — a) Merkezin akademik, teknik ve idari personel ihtiyacı, 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununun 13 üncü maddesine göre Rektör tarafından görevlendirilecek elamanlarla karşılanır. Merkezin ita amiri Rektördür. Rektör, ita amirliği yetkisini Merkez Müdürüne devredebilir.

Madde 11 — Bu Yönetmelikte yer almayan hususlarda genel hükümlere göre işlem yapılır.

Geçici Madde 1 — Bu Yönetmelikle, bu merkezle birleştirilen “Ege Üniversitesi Odyovizüel Araştırma ve Uygulama Merkezi” ile ilgili tüm Yönetmelik ve Yönergeler yürürlükten kaldırılmıştır.

Madde 12 — Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Madde 13 — Bu Yönetmelik hükümlerini Ege Üniversitesi Rektörü yürütür.

Sayfa Başı

Sayfa Başı

Tebliğler

—— • ——

—— • ——

—— • ——

1-Bursa’da hava kirliliğinin önlenmesi amacıyla merkez ilçeler olan Osmangazi, Yıldırım, Nilüfer, Gürsu, Kestel, (Görükle, Kayapa, Çalı, Hasanağa, Akçalar, Emek, Demirtaş, Barakfaki, Ovaakça, Bademli) yerleşim sınırlarında bulunan sanayi kuruluşları, mesken, ticari işletmeler ile kamu kurum ve kuruluşlarında 1 Haziran 2001-31 Mayıs 2002 tarihleri arasında aşağıda belirtilen katı ve sıvı yakıtların kullanılmasına,

Isınma Amaçlı İthal Kömür Özellikleri

Sanayi Amaçlı İthal Edilen Kömürlerin Özellikleri

Isınmada Kullanılacak Yerli Kömürlerin Özellikleri

İlimizde izin belgesi verilmesi aşamasında yerli kömür için menşein belirtilmesi gerekmektedir.

 Briket kömürde kullanılacak olan bağlayıcı maddelerden melas, nişasta veya petrol türevi olmayan, insan ve çevre sağlığına zararlı olmadığı ve bağlayıcı özelliği bilimsel olarak kabul edilmiş olan diğer maddeler kullanılabilecektir. Kullanılacak bağlayıcının oranı % 8’i geçmeyecektir.

7- İlimizde 1 Haziran 2001-31 Mayıs 2002 tarihleri arasında ısınma ve sanayi amaçlı kullanılacak kriterlere uygun olarak ithal/yerli kömür ve briket kömür satışı yapacak olan firmaların, kömür satışı ile ilgili satış izin belgesi alabilmek için İl Çevre Müdürlüğü’ne müracaat ederek, İl Çevre Müdürlüğü, İl Sağlık Müdürlüğü, Büyükşehir Belediye Başkanlığı (Çevre Koruma Daire Başkanlığı, Zabıta Müdürlüğü), Sanayi ve Ticaret İl Müdürlüğü, Uludağ Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü, Ticaret ve Sanayi Odası, TMMOB bünyesindeki Maden Mühendisleri Odası ve Çevre Mühendisleri Odası ile Mahrukatçılar Odası elemanlarınca oluşan ekip marifetiyle mühürlü olarak şahit numunelerini menşeinde örnekleme metodu ile aldırmalarına, maddi yükümlülükleri başvuru sahiplerine ait olmak üzere numune analizlerinin, Çevre Bakanlığı Çevre Referans Laboratuarı, TÜBİTAK Müdürlüğü laboratuarlarından herhangi birine yaptırılmasına, komisyonca ısınma ve sanayi amaçlı kömürlerin analiz sonuçlarının değerlendirilmesine, müsaade edilen yakıt kriterlerine uygun olanlarına Bursa Valiliğince satış izin belgesi verilmesine, uygun görülmeyenlerin talebinin reddedilmesine,

8- İthal kömürler için Çevre Bakanlığı’ndan ithal izni alan firmaların, noter onaylı olmak kaydıyla gerekli evraklarını (Bakanlık yazısı ve ekleri, kontrol belgesi, proforma faturası, analiz sertifikası, uluslararası gözetim firmalarınca numunesi alınan MTA veya TÜBİTAK analiz raporu, gümrük giriş beyannamesi) evraklarını vererek satış izin belgelerinin Valilikten almalarına,

9- Bursa’ya izin belgesi almadan ithal kömür, yerli kömür ve ithal tozdan üretilen briket kömür getirilmemesine, izin belgesi alan firmaların analiz sonuçları belirlenmeden Bursa’ya sevkıyat yapmamalarına, izin belgesi ve analiz raporları olmayan kömürlere el konulmasına, el konulan kömürlerin 7 nci maddede belirtilen komisyon kararıyla 1 inci maddede belirtilen yerleşim alanları haricinde kamu kurum kuruluşlarına gönderilmesine,

d) Ebadı.

13- İzin verilen şekliyle kömürlerin (İthal kömür, yerli kömürlerin dökme olarak, ithal tozdan üretilen briket kömürün sadece torbada ) mahrukatçı dışında satışının yasaklanmasına, satışı yapıldığının tespiti halinde kömürlere el konularak yasal işlem yapılmasına, (Bu karar doğrultusunda Orhangazi, İnegöl, Mudanya, Gemlik ve İznik İlçelerindeki kömürlerin satışı ile ilgili gerekli düzenlemelerin kaymakamlıklarca yapılmasına,)

15- Katı yakıt kriterlerine bakılmaksızın Valilikten izin belgesi almamış firmaların, 1 inci maddede belirtilen alanlarda, katı yakıt getirecek hiçbir firmanın yakıt satışına izin verilmemesine,

17- 1 Haziran 2001-31 Mayıs 2002 tarihleri arasında hava kirliliğinin en aza indirilmesi amacıyla, Büyükşehir Belediye sınırları ve mücavir alanlarda yürütülen denetim hizmetlerine ilave olarak Gürsu, Kestel İlçeleri ile birlikte Demirtaş, Ovaakça, Hasanağa, Akçalar, Barakfaki, Çalı, Kayapa, Emek, Görükle ve Bademli yerleşim birimlerinde de koordinatörlüğünün Büyükşehir Belediye Başkanlığınca yapılarak denetim hizmetlerinin yapılmasına, Bursa’ya izinsiz kömür (ısınma ve sanayi amaçlı) giriş ve çıkışlarını kontrol etmek üzere sabit denetim istasyonlarının denetimlere aralıksız olarak 24 saat devam etmesine, bu istasyonlarda Bursa Büyükşehir Belediyesi Zabıta Müdürlüğü, İl Emniyet Müdürlüğü ve Defterdarlık tarafından yeteri kadar personel görevlendirilmesine, istasyonların yerlerini gösteren yeterli uzaklık ve büyüklükte fosforlu tabelaların Büyükşehir Belediye Başkanlığınca konulmasına, 1 inci maddede belirtilen yerleşim yerlerinde aralıksız olarak 24 saat denetim yapmak üzere Bursa Büyükşehir Belediye Başkanlığı Zabıta Müdürlüğü ve İl Emniyet Müdürlüğü’nce “mobil denetim ekipleri” kurulmasına, yeterli personel istihdam edilmesine, denetimlerde kullanılacak araç ve gerecin Büyükşehir Belediye Başkanlığınca tahsis edilmesine, Büyükşehir Belediye Başkanlığınca oluşturulacak olan mobil ekip (B.B.Zabıta Müdürlüğü ve Emniyet Müdürlüğü) denetim ekibine 1 inci maddede belirtilen yerleşim yerlerinde yakıt denetimi yapma yetkisinin verilmesine, gerekirse yerel belediyelerle koordineli olarak çalışılmasına, ayrıca İl Çevre Müdürlüğü, İl Sağlık Müdürlüğü, Defterdarlık, İl Emniyet Müdürlüğü ve gerektiğinde İl Jandarma Alay Komutanlığı’nca müştereken denetim yapılmasına,

– Mudanya’dan çıkış yapacaklar için : Mudanya yolu üzerinden İstanbul’a gidecekler Buski kavşağı çevre yolunu takiben Yalova yoluna, Ankara İstikameti için ise, Acemler, Sıcak su, Gençosman Köprüsü alttan geçiş, Hal kavşağı, Yüksek İhtisas Hastanesi kavşağı, Araba yatağından Ankara yoluna devam etmelerine,

(Yeni çevre yolu açıldığında bu yol kullanılacaktır.)

Transit geçiş yapacak olan ve kömür taşıyan araçlara "Transit Geçiş Belgesi" verilecek, bu belgede aracın plakası, ruhsat sahibinin adı soyadı, yakıtın cinsi, tonajı, gideceği yer, tarih ve saatin belirtilmesine, belgenin üç nüsha olarak tanzim edilmesine, bir nüshasının denetim istasyonunda kalmasına, iki nüshasının şoföre verilmesine, bu belgeyi taşımayan araçların şehir merkezine girmesi halinde kaçak yakıt muamelesi yapılarak yakıtların müsadere edilmesine,

Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nca; denetleme ekipleri tarafından yakalanan kamyon ve diğer nakliye araçları, gerek nakil esnasında ve gerekse sabit satış istasyonlarında el konulan yakıtların depolamak üzere uygun büyüklükte bir yer temini ile gerek nakliyecinin gerekse müstecirin yasal işlemleri sonuçlanıncaya kadar araç ve malların belirlenen bir yerde muhafazasına ve Büyükşehir Belediye Başkanlığı’nca miktarı belirlenecek kira ücretinin alınmasına,

c) Yasaklanmış kömür ve sıvı yakıt kullanan veya depolayan ve ateşçi belgesi olmayan kaloriferci çalıştıran apartman ve/veya site yöneticileri hakkında 2872 sayılı Çevre Kanunu uyarınca cezai işlem uygulanmasına,

Sayfa Başı